Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "convent" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Stručné dejiny Slovanskej benediktínskej kongregácie
The Slavonic Benedictine Congregation
Autorzy:
Somorjai, Ádam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443923.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
Československo
sui iuris kláštor benediktínov v Komárne
rozpustenie počas komunizmu
Uhorská kongregácia
Benediktínske kongregácie všeobecne
Schválenie konštitúcií jednotlivých kongregácií do roku 1959
Slovanská kongregácia 1945, 1969
Kláštory Slovanskej kongregácie 1925, 2015
Czechoslovakia
Benedictine Convent of Komárno sui iuris
Suppression of the Benedictine Convent of Komárno
Hungarian Benedictine Congregation
Benedictine Congregations in general
Benedictines in 1925 and in 2015
List according to the foundation of all the Benedictine Congregations
Slavonic Benedictine Congregation 1945, 1969
Opis:
Od roku 1776 bol kláštor benediktínov v Komárne domom Maďarskej kongregácie benediktínov (založenej v roku 1514). Po vytvorení Slovanskej benediktínskej kongregácie v roku 1945 sa dekrétom Rehoľnej kongregácie vo Vatikáne v septembri 1947 stal sui iuris a Domom slovanskej benediktínskej kongregácie sv. Vojtecha a svätej Margity (Uhorskej) (OSB). V tomto prehľade nachádzame vysvetlenie významu slova kongregácia v benediktínskej interpretácii, kongregácie v dejinách benediktínov a v dejinách strednej a východnej Európy. Potom autor opisuje krátke dejiny Slovanskej kongregácie so zvláštnym zreteľom na jej rozpustenie počas komunizmu a nové založenie po Annus Mirabilis v roku 1989, ponúka niektoré štatistické údaje kláštorov združených v tejto Kongregácii v roku 1925 a v roku 2015. V tabuľkách je uvedený zoznam benediktínskych kongregácií podľa pápežského schválenia až do roku 1959.
Since 1776, the Benedictine Convent of Komárno was a House of the Hungarian Benedictine Congregation (established in 1514). After the creation of the Slavonic Benedictine Congregation in 1945, the Convent became sui iuris with decree of the Congregation for Religious in the Vatican in September 1947, and a House of the Slavonic Benedictine Congregation of Saint Adalbert and Saint Margaret (OSB). In this overview we find the introduction of the meaning of the word Congregation in the Benedictine interpretation, the Congregations in Benedictine History and in the History of East-Central Europe. Then the Author describes the short history of the Slavonic one, with special regard to the dispersion during Communism, and the refoundation after the Annus Mirabilis in 1989, he offers some statistical data of the Monasteries united in this Congregation in 1925 and in 2015. In the Tables a list of the Benedictine Congregations is offered according to the Pontifical approval until 1959.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 2; 78-92
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charitable activities of Kyiv eparchy monasteries and convents in the second half of the 19th century – the early 20th century
Działalność charytatywna klasztorów eparchii kijowskiej w drugiej połowie XIX i w początkach XX stulecia
Autorzy:
Chuchalin, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050742.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Cerkiew prawosławna
eparchia kijowska
klasztor
konwent
dobroczynność
przytułek
szpital
schronisko
Orthodox church
Kyiv eparchy
monastery
convent
charity
almshouse
hospital
shelter
Opis:
The article deals with charitable activities of Kyiv eparchy monasteries and convents during the second half of the 19th century and the early 20th century. It shows that charitable activities of the Orthodox church reached its peak in the post-reform period. The charitable activities within the specified time frame lay in the provision of schools, hospitals, orphanages, almshouses, and hotels for the poor and pilgrims. Kyiv eparchy monasteries and convents a) distributed alms, organized free lunches, provided material and medical assistance, b) handled education issues by establishing parish schools, c) supported almshouses by aiding sick people, lonely elderly people, people with special needs, and the mentally ill. At the beginning of World War I, Kyiv eparchy monasteries and convents became actively involved in the provision of assistance to the population, as well as the establishment and maintenance of shelters for children (orphans) of fallen soldiers. Such children were provided with proper care and timely medical assistance. Charitable institutions at the premises of Kyiv eparchy monasteries and convents operated at the expense of funds received from their economic activities, as well as donations from private individuals. Kyiv eparchy monasteries and convents  comprised the greatest number of hospitals and almshouses of all those operating in the territory of the then Kyiv Governorate.
Artykuł dotyczy działalności charytatywnej klasztorów eparchii kijowskiej w drugiej połowie XIX i na początku XX w. Pokazuje, że działalność dobroczynna Cerkwi prawosławnej osiągnęła swój szczyt w okresie poreformacyjnym. Polegała ona na zaopatrzeniu szkół, szpitali, sierocińców, przytułków i hoteli dla ubogich i pielgrzymów. Kijowskie eparchie klasztorne: a) rozdzielały jałmużnę, organizowały bezpłatne obiady, udzielały pomocy materialnej i medycznej, b) zajmowały się sprawami oświaty poprzez zakładanie szkół parafialnych, c) wspierały przytułki, pomagając chorym, samotnym starszym ludziom, osobom specjalnej troski i chorym psychicznie. Na początku I wojny światowej kijowskie klasztory eparchiczne aktywnie zaangażowały się w niesienie pomocy ludności oraz zakładanie i utrzymywanie przytułków dla dzieci (sierot) poległych żołnierzy. Takim dzieciom zapewniono należytą opiekę i terminową pomoc lekarską. Instytucje charytatywne na terenie kijowskich klasztorów eparchii działały kosztem środków pochodzących z ich działalności gospodarczej oraz darowizn od osób prywatnych. Klasztory eparchii kijowskiej obejmowały największą liczbę szpitali i przytułków ze wszystkich funkcjonujących na terenie ówczesnej guberni kijowskiej.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 2; 333-346
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieczęcie w opactwach cysterskich z diecezji krakowskiej do początku czasów nowożytnych. Próba rekonstrukcji systemów sfragistycznych
Seals in Cistercian abbeys in the Cracow Diocese to the beginning of the early modern era. An attempt to reconstruct sphragistic systems
Autorzy:
Szymoniak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520792.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
system sfragistyczny
cystersi
diecezja krakowska
pieczęć opacka
pieczęć konwentu
pieczęć większa
pieczęć mniejsza
sphragistic system
abbatial seal
convent seal
great seal
minor seal
Cistercians
Diocese of Cracow
Opis:
W niniejszym tekście zaprezentowano próbę rekonstrukcji systemów sfragistycznych opactw cysterskich z diecezji krakowskiej do początku czasów nowożytnych. Materiał źródłowy (pieczęcie i dokumenty, w których o nich informowano) pozwolił na wydzielenie kilku etapów kształtowania się tych systemów. Wskazano pieczęcie tworzące dany system oraz, w miarę możliwości, ustalono ich hierarchię, kompetencje prawne i okoliczności, w jakich po nie sięgano. Wyniki badań skonfrontowano także z ustawodawstwem zakonnym na temat pieczęci.
The present text attempts to reconstruct the sphragistic systems of the Cistercian abbeys from the Diocese of Cracow to the beginning of the early modern era. The source material (seals and the documents in which they are mentioned) has made it possible to distinguish several stages in the formation of these systems. The author indicates the seals that make up a given system, and, as far as possible, determines their hierarchy and legal competencies, and describes the circumstances in which they were used. The research results are also confronted with monastic legislation on seals.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2022, 60; 27-55
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Overview of the Documents of the Archive of Kaunas Benedictine Convent
Autorzy:
Vasiliauskaite, Ausra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11372567.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Archive of Kaunas Benedictine Convent
archival funds of Kaunas Benedictine Convent
Opis:
In 2024, Kaunas Benedictine Convent will celebrate its 400th anniversary. Throughout this period, the convent’s existence has not been interrupted. During the Soviet period, from 1948 to 1988, the convent still operated in secret. However, the archives of the convent began to be organized anew at the beginning of the 21st century revealing important documentation not only for the convent, but also for monastic research. It is for this reason that this article aims to present the documents of Kaunas Benedictine Convent’s archive.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2021, 11, 2; 225-241
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o kolorystyce bazyliki norbertanek w strzelnie w XIII-XIV wieku
A few remarks about the colours of the norbertine basilica in strzelno in the 13th -14th c.
Autorzy:
Sulkowska-Tuszyńska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887343.pdf
Data publikacji:
2021-11-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Strzelno
colours in the medieval Holy Trinity church in Strzelno
status of research
reconstruction of the colours inside the Norbertine nuns convent in the 13th and 15th-16th centuries
examples of polychrome sacral architecture in Poland
symbolism of colours
Opis:
The article sums up the reflections on the relics of medieval plaster and layers of paint on the walls, columns and pillars of the Norbertine nuns convent in Strzelno completed around the 2nd-3rd quarter of the 13th century. The relics of the polychromies observed by numerous enthusiasts of the Romanesque Strzelno and discovered during archaeological excavations were topped with the results of conservation-restoration works which uncovered the first figural polychromies in the chancel’s apse. Following verification of the dating of the colours of the church’s interior, an indication was made that in the 13th century, the colour red prevailed; in the 15th-16th centuries, the figural scenes of the apse sported many colours while the remaining part of the sacrum was brightened up with three-colour, geometric patterns. To complete the range of colours, floor tiles were added. Examples have been provided of specialist painting analyses. The entire arrangement has been compared with selected colourful medieval structures. References have been made to the symbolism of the colours used in the Middle Ages and thecontemporary, erroneous perception of Romanesque architecture as rustic, devoid of plaster and colours.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2021, 62; 347-374
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legitymacja czynna domu zakonnego Ojców Augustianów w Krakowie w postępowaniu regulacyjnym
The standing (locus standi) of the convent of Augustinian Fathers in Krakow in regulatory proceeding
Autorzy:
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11335335.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
legal entity
nacionalisation
standing (locus standi)
regulatory proceedings
convent
osobowość prawna
nacjonalizacja
legitymacja czynna
postępowanie regulacyjne
dom zakonny
Opis:
Składając wniosek, a następnie pozew w trybie przepisów art. 61 ust. 1 i art. 64 ust. 2 ustawy o stosunku państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej kościelna osoba prawna musi wykazać swoją legitymację czynną do złożenia wniosku (pozwu), jego popierania oraz nabycia prawa własności. Musi zatem wykazać, że jest tą kościelną osobą prawną, która została pozbawiona własności nieruchomości wskutek jej upaństwowienia (tożsamość podmiotów), lub że jest następcą prawnym tej osoby. Wystąpienie z roszczeniem o przywrócenie własności nieruchomości upaństwowionej nie jest uzależnione od tego, czy nieruchomość ta uprzednio stanowiła własność tej osoby prawnej. Może bowiem zachodzić zarówno następstwo prawne w ścisłym tego słowa znaczeniu, jak i określone przepisami ustawy o stosunku państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej uprawnienie do przywrócenia własności nieruchomości, należącej uprzednio do osoby prawnej tego Kościoła (następstwo sensu largo). Tożsamość lub następstwo prawne kościelnych osób prawnych wymagają wskazania podstawy prawnej nie tylko w prawie kanonicznym, lecz również w prawie polskim. W tym celu należy dokonać zarówno wykładni przepisów prawa materialnego, jak i procesowego. Nie ulega jednak wątpliwości, że w obowiązujących po jednostronnym wypowiedzeniu konkordatu z 1925 roku aż do 23 maja 1989 roku przepisach prawa polskiego takiej normy prawnej nie było, ponieważ ówczesny ustawodawca uchylał się od jej uchwalenia, mimo obowiązywania przepisu Konstytucji PRL w tym zakresie. Kwestie te zostały szczegółowo omówione w artykule na przykładzie nacjonalizacji i rewindykacji nieruchomości domu zakonnego Ojców Augustianów w Krakowie.
While filing a petition and lawsuit pursuant to Article 61 Section 1 and Article 64 Section 2 of a relation between the state and the Catholic Church in the Republic of Poland, the legal church entity must produce its standing to file a petition (lawsuit), to support it and to acquire property rights. It must prove that it is the legal church entity that had been deprived of real estate ownership as a result of its nationalization (identity of entities), or a legal successor of this entity. Filing a claim to regain a nationalized property does not depend on whether this property was owned by the legal entity. There may be a legal succession in the strict sense of the word, or a right to regain the ownership of a property formerly owned by a legal entity of this Church (sensu largo succession), as stipulated by a relation between the state and the Catholic Church in the Republic of Poland. Identity or legal succession of legal church entities require an indication of legal basis in both canon law and Polish law. To meet this requirement, one must provide an interpretation of substantive and procedural law. However, it goes without saying that after unilateral termination of concordat from 1925 until 23 May 1989, there were no such legal norms in Polish law, because the legislator at that time avoided passing such legal norms, in spite of the existence of the binding regulation of the Constitution of the Polish People’s Republic in this respect. These issues have been analysed in detail in the article, using an example of nationalization and revindication of the real estate of a convent of Augustinian Fathers in Krakow.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 1; 57-73
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce klasztoru benedyktynek w Sierpcu i jego dóbr w obrazie kartograficznym miasta i okolicznych wsi w XVIII–XIX wieku
Benedictine convent in Sierpc and its holdings in cartographic representation of the town and surrounding villages in the 18th–19th century
Autorzy:
Bartoszewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364378.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Sierpc
klasztor benedyktynek
uposażenie
mapy
Benedictine convent
endowments
maps
Opis:
Przedmiotem artykułu jest obraz kartograficzny dóbr klasztoru benedyktynek w Sierpcu w XVIII i XIX w. Najstarsze zachowane kartografika ukazujące klasztor, jego okolice i uposażenie powstały po drugim rozbiorze Rzeczypospolitej. Wówczas Sierpc trafił pod panowanie pruskie. W 1793 r. znalazł się w granicach utworzonej prowincji Prusy Południowe, stając się siedzibą powiatu. Natomiast po trzecim rozbiorze Polski, w wyniku zmian w podziałach administracyjnych ziem przyłączonych do państwa pruskiego powiat sierpecki włączono do powiatu mławskiego, znajdującego się w granicach departamentu płockiego usytuowanego w prowincji Prusy Nowowschodnie. W 1796 r. północna część Sierpca, należąca do benedyktynek, została przejęta przez rząd pruski i przekształcona w miasto rządowe. Majątki ziemskie będące własnością klasztoru sierpeckiego przeszły pod zarząd skarbu królewskiego. Benedyktynkom pozostawiono ziemie na wzgórzu w sąsiedztwie klasztoru oraz grunty położone przy klasztorze między drogą do Rypina a rzeką Sierpienicą. W końcu XVIII w. podjęto szeroko zakrojone prace pomiarowe i kartograficzne, których celem było wykonanie map przejmowanego przez Prusy obszaru Rzeczypospolitej. Sporządzono wówczas zarówno mapy topograficzne obejmujące zasięgiem całe prowincje, jak i mapy wielkoskalowe miast, bądź ich części, a także mapy gruntów przechodzących na własność państwa pruskiego. Najstarszą mapą wielkoskalową Sierpca zachowaną w zbiorach polskich jest plan gruntów należących do klasztoru benedyktynek, sporządzony 22 XII 1797 r. przez pruskiego konduktora królewskiego Goeppnera. Między 1830 a 1835 r. powstał plan sytuacyjny i niwelacyjny klasztoru i kościoła benedyktynek autorstwa budowniczego obwodu mławskiego Augusta Karola Pachali’ego. W 1865 r. budowniczy powiatu mławskiego, Józef Maleszewski wykonał wielobarwną techniką rękopiśmienną czteroarkuszowy plan sytuacyjny z rysunkami architektonicznymi kościoła i klasztoru benedyktynek. Wśród zachowanych źródeł kartograficznych do dziejów klasztoru sierpeckich benedyktynek i jego własności ziemskiej na uwagę zasługują przede wszystkim wielkoskalowe mapy gruntowe wsi, które po 1796 r. przeszły pod zarządu skarbu Królestwa Prus. Mapy wsi należących przed 1796 r. do klasztoru sierpeckiego sporządzili między 1799 a 1806 r. pruscy geometrzy kameralni na postawie własnych pomiarów. Kartografika te tworzą jeden z najbardziej kompletnych zbiorów map dotyczących dóbr klasztorów znajdujących się na ziemiach polskich zaboru pruskiego przejętych na przełomie XVIII i XIX w. przez państwo. Dziesięć zachowanych gruntowych kartografików obejmuje swym zasięgiem część własności ziemskiej klasztoru sierpeckich benedyktynek w czasie przejmowanie jej przez pruski skarb państwa po 1796 r. Ukazują one obraz kartograficzny Urszulewa, Szczutowa, Blizna, Studzieńca, Żarówki, Suska i Rogieniczek, czyli siedmiu spośród jedenastu wsi, które w końcu XVIII w. należały do klasztoru w Sierpcu. Wszystkie te mapy zostały wykonane na postawie dokładnych pomiarów, dlatego ukazany na nich obraz kartograficzny jest niezwykle dokładny i starannie przedstawiony. Na mapach wykreślono sieć hydrograficzną, opisując nazwami rzeki i jeziora oraz sieć komunikacyjną, drogi i mosty. Oznaczono i opisano granice wsi i folwarków, wyróżniono grunty orne, ogrody, łąki i lasy. Przedstawiono zabudowę wsi i folwarków, wyróżniając niektóre budowle (dwory, budynki folwarczne, kościoły, młyny, wiatraki, karczmy, cegielnie).
zThe article focuses on cartographic representation of the Benedictine convent property in Sierpc in the 18th and 19th century. The oldest preserved cartographic documentation depicting the convent, its surroundings and property was drawn up after the Second Partition of Poland. At that time Sierpc came under Prussian rule. In 1793 it became part of the newly established province of South Prussia, becoming the seat of a county (powiat). After the Third Partition of Poland, however, as a result of changes in administrative boundaries of the lands incorporated into the Prussian state, Sierpc county was incorporated into the Mława county, within the boundaries of the Płock Department located in the Province of New East Prussia. In 1796, the northern part of Sierpc, belonging to the Benedictine nuns, was taken over by the Prussian government and transformed into a government town. Land estates owned by the Sierpc monastery came under the administration of the royal treasury. The Benedictine nuns were allowed to keep land on a hill in the vicinity of the monastery and land situated near the monastery between the road to Rypin and the Sierpienica river. At the end of the 18th century, extensive surveying and cartographic work was undertaken to draw maps of the Polish territories being taken over by Prussia. At that time, topographic maps of entire provinces, large-scale maps of cities and towns, or parts thereof, as well as maps of land transferred to Prussian jurisdiction were drawn up. The oldest large-scale map of Sierpc preserved in Polish archives is a plan of properties belonging to the Benedictine convent, drawn on 22 December 1797 by Prussian royal surveyor Goeppner. Between 1830 and 1835, a site and leveling plan of the Benedictine convent and church was drawn by August Karol Pachali, a builder of the Mława county. In 1865, Józef Maleszewski, a builder of the Mława county, hand-drew a multi-coloured, four-sheet site plan with architectural drawings of the Benedictine church and convent. Among the preserved cartographic sources in the history of the Sierpc Benedictine convent and its land holdings, the most noteworthy are large-scale land maps of villages, which after 1796 came under the administration of the treasury of the Kingdom of Prussia. Maps of villages belonging to the Sierpc monastery before 1796 were made between 1799 and 1806 by Prussian surveyors based on their own measurements. These cartographic works form one of the most complete collections of maps concerning monastery properties located in the Polish lands under Prussian rule and taken over by the state at the turn of the 18th and 19th centuries. Ten preserved land maps cover part of the land properties of the Sierpc Benedictine convent at the time when the land was being taken over by the Prussian treasury after 1796. They provide a cartographic representation of Urszulewo, Szczutowo, Blizno, Studzieniec, Żarówka, Susko and Rogieniczki, i.e. seven out of eleven villages that belonged to the Sierpc monastery at the end of the 18th century. All these maps were based on precise measurements, therefore the cartographic representation they provide is extraordinarily accurate and meticulously presented. The maps show the hydrographic network, describing rivers and lakes by name, as well as the transportation network, roads, and bridges. The boundaries of villages and farms are marked and described; arable lands, gardens, meadows, and forests are distinguished. Buildings of villages and manor farms are described and some buildings (manors, farm buildings, churches, mills, windmills, inns, brickyards) are highlighted.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 89-107
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odzyskane piękno klasztoru pielgrzymkowego w Imbramowicach – w 900-lecie zakonu norbertańskiego. Wyzwania i zagrożenia dziedzictwa religijnego
The regained beauty of the pilgrimage monastery in Imbramowice, on the 900ᵗʰ anniversary of the Norbertine Order: religious heritage challenges and threats
Autorzy:
Gil-Mastalerczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055734.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
klasztor w Imbramowicach
norbertanki
zakon premonstrateński
dziedzictwo religijne
zabytek
adaptacja
remont
Convent in Imbramowice
Norbertine Sisters
Premonstratensian Order
religious heritage
monument
adoption
renovation
Opis:
Zespół klasztorny norbertanek z Sanktuarium Męki Pańskiej w Imbramowicach pod Krakowem to szczególne miejsce niosące namacalne niematerialne znaczenie. Kompleks stanowi cenny skarbiec wielowiekowego duchowego i kulturowego dziedzictwa zakonu premonstratensów na ziemiach polskich, jednego z najstarszych klasztorów norbertańskich i jednego z dwóch funkcjonujących do dziś domów norbertańskich w Polsce. Analiza koncentruje się na podjętych w ostatnich latach działaniach sióstr norbertanek i systematycznie przeprowadzanych pracach remontowych, modernizacyjnych i konserwatorskich, które wpłynęły na funkcjonalność i odzyskany urok zabytku – w 900-lecie zakonu, przypadające na rok 2021. Materialne i kulturowe dziedzictwo wieków sprawia, że przed zabytkowym zespołem pojawiają się nowe wyzwania. Współcześnie istotny pozostaje problem inwestycji w utrzymanie tego typu obiektów, zachowanie pielgrzymkowego charakteru miejsca, równoważenie troski o dziedzictwo kulturowe z dążeniem do jego ekonomicznego wykorzystania.
The Monastery complex of Norbertine and the Sanctuary of the Passion of Our Lord Jesus Christ in Imbramowice near Cracow is a special site with tangible and intangible significance. The convent complex is a valuable treasury of multi-century spiritual and cultural heritage of the Premonstratensian Order in the Polish land - one of the oldest Norbertine convents and one of the two Norbertine convents that are still functioning in Poland today. The analysis focuses on the activities of the Norbertine Sisters that have been undertaken in recent years and the systematic renovation, modernization and conservation works, which contributed to the monument regaining its functionality and charm - on the 900ᵗʰ anniversary of the order, which is celebrated in 2021. The material and cultural heritage of centuries creates new challenges for the historic complex. At present, the problem of investing in the maintenance of this type of facilities, the preservation of the pilgrimage character of the place, balancing the care for the cultural heritage with the pursuit of its economic use, remains significant.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 67; 101--114
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Średniowieczne pieczęcie konwentu z klasztoru cysterskiego w Lubiążu – chronologia, ikonografia i kwestia autorstwa typariuszy
Medieval convent seals of the Cistercian monastery at Lubiąż – Chronology, iconography, and the authorship of the seal matrices
Autorzy:
Kałuski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520775.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
convent seals
Cistercians
Lubiąż (Leubus)
Silesia
ecclesiastical sigillography
pieczęcie konwentu
cystersi
Lubiąż
Śląsk
sfragistyka kościelna
Opis:
W artykule przedstawiono analizę ikonografii dwóch pieczęci konwentu lubiąskiego wykonanych w pierwszej połowie XIV w., a także źródła inspiracji obrazu pieczęci. Wskazano następnie prawdopodobne przyczyny wymiany typariuszy między 1341 a 1343 r. Uwagę poświęcono ponadto autorstwu pieczęci konwentu lubiąskiego.
The article presents an analysis of the iconography of two convent seals of Lubiąż made in the first half of the fourteenth century and the sources of inspiration for the seal images. Then, it indicates the probable reasons for the exchange of the seal matrices between 1341 and 1343. Attention is also paid to the authorship of the convent seals of Lubiąż.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2021, 59; 25-38
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Description of the Journey to Vilnius of Sister Mary Magdalene of the Saviour, Anna Żaboklicka, a Discalced Carmelite Nun from Lublin. The First Polish Woman’s Travel Journal from 1638
Opis drogi do Wilna Marii Magdaleny od Zbawiciela, Anny Żaboklickiej, lubelskiej karmelitanki bosej. Pierwszy polski kobiecy diariusz podróżny z 1638 roku
Autorzy:
Nowicka-Struska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366586.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sister Mary Magdalene of the Saviour
Old Polish literature
journal writing
Discalced Carmelite nuns
convent
woman
Lublin
Lithuania
applied literature
cuisine
travel
historiography
Maria Magdalena od Zbawiciela
literatura staropolska
diarystyka
karmelitanki bose
zakon
kobieta
Litwa
pisarstwo użytkowe
kulinaria
podróż
historiografia
Opis:
The aim of the article is to present the first Polish travel journal written by a woman, a Discalced Carmelite nun based in Lublin, Sister Mary Magdalene of the Saviour [Maria Magdalena od Zbawiciela] (Anna Żaboklicka), who in 1638, set out from Lublin to Lithuania in order to establish a new convent of Discalced Carmelite nuns. It is a unique text in the history of female memoirs and literary output, as it represents a genre of applied literature. Its recognition in the context of diaristic writings fills a lacuna in the research of Old Polish literature. The manuscript is a record of the trip to Vilnius. It combines elements of female private experience with a description of the world steeped in the conviction as to the importance of the mission of expanding the Carmelite Order and bolstering its status through historiographic writing. The Carmelite’s journal served as the origin for the chronicle of the Vilnius convent. The manuscript has been presented in the context of Old Polish memoirist literature with a particular emphasis on the features of travel journals. The text was addressed to the monastic community. It was analysed in terms of its structure, the elements of the setting, and cultural references interesting to the author (especially the cuisine of Lithuania and Podlachia).
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie pierwszego polskiego diariusza podróżnego kobiety, lubelskiej karmelitanki bosej – Marii Magdaleny od Zbawiciela (Anny Żaboklickiej), która wyruszyła z Lublina w podróż na Litwę w 1638 w celu założenia nowego klasztoru karmelitanek bosych. Jest to wyjątkowy w historii memuarystyki i piśmiennictwa kobiecego tekst, należący do pisarstwa użytkowego. Jego przedstawienie w kontekście diarstyki uzupełnia lukę w badaniach nad literaturą staropolską. Rękopis zawiera zapis podróży do Wilna. Manuskrypt łączy elementy kobiecego, prywatnego doznawania i opisu świata z głębokim przeświadczeniem o istotności misji rozszerzania zakonu karmelitańskiego i budowania jego statusu przez piśmiennictwo historiograficzne. Dziennik karmelitanki stał się początkiem kroniki klasztoru wileńskiego. Manuskrypt ukazany został w kontekście pamiętnikarstwa staropolskiego ze szczególnym wskazaniem cech diariuszy podróżnych. Tekst adresowany był do zbiorowości zakonnej. Materiał przeanalizowano pod kątem struktury, elementów świata przedstawionego, informacji kulturowych interesujących dla autorki (zwłaszcza kulinariów litewskich i podlaskich). 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 2; 27-31
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Safe museums, safe collections. A selection of articles by Piotr Ogrodzki, NIMOZ Library, vol. 13, Warszawa 2020
Bezpieczne muzea, bezpieczne zbiory. Wybór tekstów Piotra Ogrodzkiego, Biblioteka NIMOZ, t. 13, Warszawa 2020
Autorzy:
Maniurka, Paweł Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933685.pdf
Data publikacji:
2020-09-07
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Piotr Ogrodzki
book Safe Museums
Safe Collections
museum collections
heritage pieces in churches
convent libraries
thefts
burglaries
collections’ protection
alarm systems
książka Bezpieczne muzea
bezpieczne zbiory
kolekcje muzealne
zabytki w kościołach
biblioteki klasztorne
kradzieże
włamania
zabezpieczenia zbiorów
systemy alarmowe
Opis:
Safe Museums, Safe Collections. A Selection of Articles by Piotr Ogrodzki is a publication discussing the contemporary problems of crimes against heritage objects. The essays written over the period of 20 years were systematically published in the ‘Cenne, Bezcenne/Utracone’ journal, the only periodical dedicated to the recovery and restitutions of the lost national heritage. The publication is composed of 18 papers characterizing selected threats to museums and collections. All the presented texts oscillate within the semantic concepts related to crime and theft in museums and sacral facilities. The essays aptly juxtapose legal aspects with the practices of the protection of national heritage, while the described examples of security measures have been and will remain applicable also in the future. The additional value of the publication of Piotr Ogrodzki’s texts is their translation into English. Although many of the described thefts of art works have taken place in Poland, the Author also points to similar circumstances of such crimes in Europe. Enriched with Piotr Ogrodzki’s short biography and bibliography, the book begins with the papers by Piotr Majewski, Paulina Florjanowicz, Kamil Zeidler, and Jacek Rulewicz. It concludes with the message of Chief Inspector Adam Grajewski of the Polish Police Headquarters under a meaningful title In Lieu of an Afterword. Museum Collection Safety. The publisher of the book, the National Institute for Museums and Public Collections, NIMOZ, should be acknowledge for the noble idea of publishing this book, thus commemorating the outstanding individual that Piotr Ogrodzki was.
Bezpieczne muzea, bezpieczne zbiory. Wybór tekstów Piotra Ogrodzkiego to publikacja omawiająca problem współczesnej przestępczości przeciwko zabytkom. Teksty opublikowane powstawały na przestrzeni 20 lat, ukazując się systematycznie w czasopiśmie „Cenne, Bezcenne /Utracone” – jedynym w Polsce periodyku poświęconym sprawom rewindykacji i restytucji utraconego dziedzictwa narodowego. Publikacja zawiera 18 artykułów poświęconych charakterystyce wybranych zagrożeń dla muzeów oraz zbiorów. Całość zaprezentowanych tekstów oscyluje wokół semantycznych pojęć związanych z przestępczością oraz kradzieżami w muzeach i obiektach sakralnych. W tekstach umiejętnie zostały zestawione prawne aspekty z praktyką ochrony dziedzictwa narodowego, a opisane przykłady w zakresie ochrony są i będą aktualne również w przyszłości. Wartością publikacji tekstów Piotra Ogrodzkiego jest tłumaczenie ich na język angielski. Choć wiele opisanych kradzieży dzieł sztuki miało miejsce w Polsce, to jednak autor często zwraca uwagę na podobne okoliczności takich przestępstw w Europie. Książka wzbogacona jest krótkim życiorysem oraz bibliografią prac Piotra Ogrodzkiego. Otwierają ją teksty wprowadzające autorstwa Piotra Majewskiego, Pauliny Florjanowicz, Kamila Zeidlera oraz Jacka Rulewicza. Publikację zamyka przesłanie nadkom. Adama Grajewskiego z Komendy Głównej Policji pod wymownym tytułem Zamiast zakończenia. Bezpieczeństwo zbiorów muzealnych. Wydawcy książki – Narodowemu Instytutowi Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów – należą się słowa uznania za szlachetny pomysł wydania książki i uhonorowania w ten sposób wyjątkowej osoby, jaką był Piotr Ogrodzki.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 219-223
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów klasztoru klarysek chęcińskich w świetle archiwaliów z Archiwum Diecezjalnego w Kielcach
Autorzy:
Szylar, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195730.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zakonnice
klasztor
Chęciny
archiwalia
dzieje
kasata
nuns
convent
archives
history
dissolution
Opis:
Artykuł został przygotowany na podstawie materiałów archiwalnych znajdujących się w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach. Stanowią go dwa tomy akt z XIX w., zawierające w większości korespondencję pomiędzy mniszkami a władzami diecezjalnymi, zakonnymi i świeckimi.Klaryski zamieszkiwały w Chęcinach w latach 1643-1902. Chociaż kasata nastąpiła w 1864 r., mniszkom pozwolono pozostać w nim do czasu wymarcia większości zakonnic.Konwent należał do niewielkich pod względem liczby zakonnic. Sytuacja materialna sióstr w XIX w. była bardzo trudna, bieda i brak funduszy stanowiły przyczynę poszukiwania różnych źródeł dochodu, które często nie były zgodne z przepisami prawa kanonicznego. Powodowało to liczne spory i kłótnie wśród zakonnic. Wizytatorzy próbowali różnymi sposobami przywrócić dyscyplinę zakonną.Konwent klarysek w Chęcinach został zamknięty w 1902 r., od 1930 r. do chwili obecnej istnieje w tym miejscu klasztor bernardynek.
The article was prepared on the basis of archival materials found in the Diocesan Archives in Kielce. The archival resources consist of two volumes of 19th century files, mostly containing correspondence between nuns and diocesan, religious, and secular authorities. Poor Clares lived in Chęciny from 1643 to 1902. Even though the dissolution took place in 1864, the nuns were allowed to remain there until most of them died. The convent was small in terms of the number of nuns. The financial situation of the nuns in the nineteenth century was very difficult, poverty and lack of funds were the reason for the search for various sources of income, which were often not in accordance with canon law. This caused numerous disputes and quarrels among the nuns. Visitors tried in various ways to restore religious discipline. The convent of Poor Clares in Chęciny was closed in 1902; from 1930 to date there has been a Bernardine monastery.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 134-150
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amazonka, malarka, zakonnica. O Celinie Michałowskiej
Autorzy:
Kulesza, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031038.pdf
Data publikacji:
2019-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
The Convent of Sisters of Immaculate Conception
Celina Michałowska
religious painting
Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP
malarstwo religijne
Opis:
The paper focuses on the life story of Celina Michałowska, daughter of the famous painter Piotr Michałowski. In 1868 she entered the Convent of Sisters of Immaculate Conception, whose cofounder, Sister Marcelina Darowska, had chosen Jazłowiec in Podolia as its principal seat. Celina, having adopted the name of Maria Celina of the Holy Trinity, spent half a century in Ukraine, serving the convent with her artistic talent. She developed the painting skills in her pupils, taught aetshetics as well as English, worked on translations and developed her own painting talent. In the convent workshop she painted pictures which later adorned other houses of the convent, chapels, churches and Uniate churches in Podolia. The present paper is aimed to shed a new light on the person of Celina Michałowska with the use of her unpublished correspondence with Blessed Marcelina Darowska.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 540-567
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emilia Cyfrowicz (1835-1923) – siostra Maria Emilia od Aniołów. Szkic do portretu niepokalanki, nauczycielki i autorki podręczników
Emilia Cyfrowicz (1835-1923) – Sister Maria Emilia of the Angels a Sketch Biography of the Sister, Teacher and Author of Textbooks
Autorzy:
Młynarczuk, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956540.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia Kościoła w Galicji
dzieje niepokalanek
szkolnictwo zakonne dla dziewcząt
podręczniki historii i literatury ojczystej
history of the Church in Galicia
the history of the Sisters of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary
convent education for girls
textbooks on Polish history and literature
Opis:
Autorka artykułu prezentuje sylwetkę Emilii Cyfrowicz – niepokalanki, nauczycielki i autorki podręczników historii i języka polskiego, wykorzystywanych w galicyjskich szkołach na przełomie XIX i XX wieku. Wskazuje na związki niepokalanek ze zmartwychwstańcami, w szczególności o. Hieronima Kajsiewicza z założycielką zgromadzenia – Marceliną Darowską. Przybliża środowisko rodzinne Emilii, jej drogę do zakonu, początki życia konsekrowanego oraz relacje z Darowską w latach 1858-1878. Najwięcej uwagi poświęca edukacji dziewcząt w niepokalańskich szkołach, charakteryzując pracę dydaktyczną oraz twórczość historyczno-dydaktyczną E. Cyfrowicz. Artykuł został oparty na kilkudziesięciu listach pisanych przez założycielkę zgromadzenia do siostry Emilii, jej wspomnieniach oraz dostępnych opracowaniach. W Archiwum Głównym Sióstr Niepokalanek w Szymanowie zachowała się bogata korespondencja, która zasługuje na wnikliwą uwagę. Emilia Cyfrowicz była bowiem reprezentantką coraz liczniejszej grupy wykształconych zakonnic, przejawiających na przełomie XIX i XX w. ambicje twórcze w dziedzinie historii i narodowej literatury.
The author of the article presents the figure of Emilia Cyfrowicz – a sister of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, teacher and author of textbooks on Polish history and language used in Galician schools at the turn of the 19th and 20th centuries. The article points to the connections between the Sisters of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary and the Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ, in particular the relation of Father Hieronim Kajsiewicz to the founder of the former congregation – Marcelina Darowska. It outlines Emilia’s family environment, her path to the convent, the beginnings of her consecrated life and relations with Darowska in the years 1858-1878. In particular, the article focuses on girls’ education in schools led by the congregation of sister, describing Emilia Cyfrowicz‘s teaching work and historical and didactic output. The article was based on several dozen letters written by the founder of the congregation to sister Emilia, her memories and available studies. The Main Archives of the Sisters of the Immaculate Conception in Szymanów has preserved rich correspondence, which deserves closer attention. Emilia Cyfrowicz was a representative of a growing group of educated nuns, who at the turn of the 19th and 20th centuries manifested creative ambitions in the field of history and national literature.
Źródło:
Studia Polonijne; 2017, 38; 21-36
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nos fratres conventus sancti Adalberti. Dokumenty wystawione przez konwent dominikanów wrocławskich w latach 1390–1424
Autorzy:
Turek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603503.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dominikanie
dokumenty
konwent
Wrocław
Dominicans
documents
convent
Opis:
W Archiwum Państwowym we Wrocławiu zachowało się 10 dokumentów z lat 1390–1424, których wystawcą jest dominikański konwent św. Wojciecha we Wrocławiu. Grupa ta jest wyjątkowa na tle całej polskiej prowincji Zakonu Kaznodziejów. Przedmiotem artykułu jest edycja wspomnianych dokumentów oraz omówienie ich wartości źródłowej do dziejów dominikanów wrocławskich na przełomie XIV i XV stulecia.
There are ten documents from 1390–1424 preserved in the State Archives in Wrocław, issued by the Dominican convent of St. Adalbert in Wrocław. This group is unique for the entire Polish province of the Dominican Order. The subject of the article is the edition of the abovementioned documents and a presentation of their source value for the history of Wrocław’s Dominicans at the turn of the fifteenth century.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2019, 57
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies