Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "contemporary Russian literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-28 z 28
    Tytuł:
    Dyskurs feministyczny i kategoria gender a współczesna literatura rosyjska. Zarys teoretyczny
    Feminist discourse and gender in contemporary Russian literature
    Autorzy:
    Borodzicz-Chiszko, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/481457.pdf
    Data publikacji:
    2010-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Feminist discourse
    gender contemporary Russian literature
    Opis:
    The article is devoted to the problem of feminism and gender in Russia and their influence on the development of contemporary women’s prose. The article deals with the most important features of Russian feminism taking into account the differences in relation to the movement in Western Europe. The author pays special attention to the influence of orthodox religion on the development of feminism in Russia as well as to the specific view of the role of woman and man in the society resulting from Russian culture. Religious and cultural impact over the specific character of Russian feminism is connected with the fact that in Russia a greater emphasis is placed on gender and not on sex. Therefore, the author believes that feminism in Russia has stimulated creativity of women in different fields of art and especially in literature.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2010, 1, XV; 105-110
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Медиевалистический текст в современной русской литературе как ответ на поиски идентичности после распада СССР
    Autorzy:
    Pacyno, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022703.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Medievalism
    contemporary Russian literature
    myth
    national identity
    Opis:
    The aim of the article is defining the cause of popularity of medievalism in contemporary Russian literature as well as describing an impact of the images of the Middle Ages in Russian medievalist texts on the national identity after the collapse of the Soviet Union.
    Źródło:
    Studia Rossica Posnaniensia; 2019, 44, 1; 201-210
    0081-6884
    Pojawia się w:
    Studia Rossica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Чеховские мотивы, образы, приемы в произведениях русских писателей конца ХХ – начала ХХI вв.
    Chekhovian Motifs, Imagery and Techniques in the Works of Russian Writers of the Turn of the 21st Century
    Autorzy:
    Гордович, Кира
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968731.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Chekhovian motifs
    intertextuality
    contemporary Russian literature
    Vladimir Makanin
    Opis:
    The creative principles and techniques of Anton Chekhov have proved attractive to modern writers. Many late-20th-century authors, e.g. Tendryakov or Sasha Sokolov, used the naiveté and naturalness of a child’s mind when depicting contradictions and controversial issues. A connection with Chekhov is evident in the development of the theme of a mental institution, its doctors and patients (Makanin, Pelevin). Also the Chekhovian principle of refusal to categorically judge the words and deeds of the characters gains fundamental importance (Dovlatov). It is from Chekhov that modern writers have learnt to present serious psychological issues and world-view questions through commonplace imagery.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2014, 07; 249-256
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Вечный повтор? Категория времени в произведениях Елены Долгопят
    An Eternal Repetition? The Category of Time in the Works of Elena Dolgopyat
    Autorzy:
    Trojanowska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031072.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    magical realism
    Elena Dolgopyat
    contemporary Russian literature
    time
    space
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 4; 833-846
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Осуществление юнгианской идеи русских как интуитивных интровертов в современной литературной фантастике
    Implementation of the Jungian concept of Russian people as intuitive introverts in the contemporary speculative fiction
    Autorzy:
    Radosz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2224181.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian national character
    depth psychology
    Russian speculative fiction
    contemporary Russian literature
    cultural literary criticism
    Opis:
    The paper aims at investigating the demonstration of Russian intuition in the contemporary Russian speculative fiction. The research thesis is that the Russians, both presented in literature and within the frames of the national character studies, manifest themselves as the intuitive introvert type according to Carl Gustav Jung’s classification. For validating the thesis, as far as the proposed literary works are concerned, one should use the instruments offered by cultural literary criticism along with the support of non-literary disciplines, such as intercultural communication and ethnopsychology. Moreover, one should consider also notes on Russian national character taken by Jung himself as well as studies on the sociocultural aspect of the analysed works. A wide range of methods and perspectives allows deep research of the “feeling – intuitive” Jungian scale as manifested within literary characters representing the Russian element (also called Russianness) in the selected works, which belong to the most significant and/or popular pieces of contemporary speculative fiction in Russia.
    Źródło:
    Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 2; 77-85
    0081-6884
    Pojawia się w:
    Studia Rossica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwrot polityczny w literaturze rosyjskiej, czyli „Lewy Front Sztuki” według Zachara Prilepina
    A Political Turn in Russian Contemporary Literature or „Left Front of the Arts” by Zakhar Prilepin
    Autorzy:
    Roman, Katarzyna Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636014.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    political turn
    contemporary Russian literature
    Zakhar Prilepin
    politically engaged literature
    New realism current
    Opis:
    The paper concerns Russian contemporary politically engaged literature and takes into consideration the writings of an acclaimed Russian prose-writer, radical anti-Kremlin opposition activist – Zakhar Prilepin. A political turn in Russian contemporary literature is a way of raising an objection to the political authorities, who bring an incessant pressure on the society to reproduce the official public discourse. It is also the act of uniting particularities of aesthetics, existence and politics, as well as breaking with the vision of literature distanced from the public issues. The common ground for Russian writers’ political commitment is a resistance to the postmodernism paradigm connected with an attempt to define the conditions and mechanisms of new ideology (in the „new realism” current). Deeply political writings of Prilepin seem to be an anti-liberal and anti-individualistic rebellion, as well as a thorough critical study of Russian contemporary society. The revolutionary prose-writer is against the doctrine of cultural pluralism, the activities of neo-liberal ruling elite, the growing political authority of Russian middle class and the dominant vision of collective memory.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2014, 6
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Литературный дискурс Виктора Астафьева (на эпистолярном материале)
    Viktor Astafyev’s Literary Discourse (Based on His Correspondence)
    Autorzy:
    Borkowska, Aldona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968734.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    epistolary writing
    letter-writing
    Viktor Astafyev
    contemporary Russian literature
    criticism
    literary life
    Opis:
    The aim of the article is to survey the correspondence of Viktor Astafyev, published in three different books, for statements about the work of contemporary writers, his own creativeness and comments on literary life in the Soviet Union and Russia. It is worth noting that the Siberian prose writer exchanged letters with critics and writers for many years. In the text much attention is paid to his critical opinions and evolving views on the Russian literature.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2014, 07; 163-174
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjska i polska recepcja twórczości Romana Sienczina w latach 2001-2021
    Autorzy:
    Jastrzębska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131262.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    critical reception of a literary text
    Roman Senchin
    new realism
    contemporary Russian literature
    Russian pessimism
    Opis:
    This paper focuses on the Russian and Polish receptions of the works of Roman Senchin, a leading representative of the New Realism Trend in Russian literature. The writer’s debut was his collection of short stories entitled Athens Nights (Афинские ночи), published in 2000. Since then, Senchin has written many works, including The Yeltyshevs (Елтышевы), published in 2009 and translated into several languages. His works are widely commented on, discussed, analyzed, and interpreted not only by Russian literary scholars, critics, and commentators of Russian cultural life, but also by Polish researchers investigating contemporary Russian literature. The article presents the views of literary critics and literary scholars concerning Senchin’s works, as well as reflections on their typical or dominant features. Despite widely differing points of view, Russian literary critics agree that Roman Senchin is the most pessimistic contemporary Russian writer.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2022, 1, XXIV; 163-180
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skazani na Zwycięstwo. Powieść Aleksandra Prochanowa Człowiek Gwiazdy
    Condemned to victory. The novel Star Man by Aleksander Prokhanov
    Autorzy:
    Syska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828434.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    współczesna literatura rosyjska
    mesjanizm
    Aleksander Prochanow
    mit
    contemporary Russian literature
    messianism
    Alexander Prokhanov
    myth
    Opis:
    Alexander Prokhanov is one of the most significant figures in the patriotic-conservative circles in Russia. What makes him extraordinary is his versatility – he is a political activist, journalist, media personality and a writer. The idea of special historical destiny of Russia is a constant component of his political views which have a strong mystical background. The novel Star Man is a typical example of the literary expansion of his political concepts by referring to the poetics of myth.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 137-153
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz iluzjonisty w prozie Michaiła Szyszkina na tle tradycji literatury rosyjskiej
    The Image of an Illusionist in Mikhail Shishkin Prose Against the Background of Russian Literary Tradition
    Autorzy:
    Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877407.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Michaił Szyszkin
    współczesna proza rosyjska
    iluzja
    iluzjonista
    Mikhail Shishkin
    contemporary Russian literature
    illusion
    illusionist
    Opis:
    Artykuł traktuje o obrazie iluzjonisty w prozie Michaiła Szyszkina. Postać magika pojawia się we wszystkich głównych powieściach pisarza: Zdobycie twierdzy Izmaił (2000), Włos Wenery (2005), Nie dochodzą tylko listy nienapisane (2010). Szyszkin często wiąże sztukę iluzjonistyczną z dzieckiem, któremu ufność pozwala wierzyć w możliwość kształtowania świata przez artystę, człowieka. Magik w twórczości Szyszkina pojawia się w nawiązaniu do tradycji platońskiej, w kontekście działań twórczych, które z kolei kojarzone są z boską kreacją świata (triada Stwórca – iluzjonista – pisarz). W związku z tym postać iluzjonisty często występuje jako metafora autora tekstu – on też ma zdolność tworzenia czegoś z niczego, sprawia, że coś może znikać, czy ulegać przemianom. Pojawia się też w prozie Szyszkina myśl o nieprawdziwości, złudności działań zarówno iluzjonistów, jak i artystów, jednak podkreśla on, że zadaniem pisarza nie jest relacjonowanie rzeczywistości, lecz takie jej ukazanie, które daje odbiorcy nadzieję.
    The article is devoted to the image of an illusionist in the prose of Mikhail Shishkin. This figure appears in all of his main novels: The Taking of Izmail (2000), Maidenhair (2005), and The Light and the Dark (2010). Shishkin often links illusionistic art with the figure of a child whose trust makes him believe in the possibility of the world being shaped by an artist, a human being. In the works of Shishkin, the figure of an illusionist appears in reference to the Platonic tradition, in the context of creative activities associated with the divine creation of the world (the triad illusionist-writer-Creator). Therefore, this figure often appears as a metaphor of the author of the text, who also has the ability to create something out of nothing, to make something disappear or change. Moreover, Shishkin’s prose includes the theme of unreality and trickery of the actions of both illusionists and creators. Still, Shishkin emphasizes that the writer’s responsibility is not to report reality but to present it in a way which gives the recipient hope.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 139-159
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literacki obraz Nowych Rosjan
    Literary Picture of New Russians
    Autorzy:
    Zywert, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877409.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Nowy Rosjanin
    bohater literacki
    współczesna literatura rosyjska
    pieniądze
    the New Russian
    literary character
    contemporary Russian literature
    money
    Opis:
    Artykuł podzielono na dwie części. W części wstępnej omówiono socjologiczny aspekt pojęcia Nowy Rosjanin, które jest swego rodzaju punktem wyjścia do analizy konkretnego typu bohatera literackiego. Literacki wizerunek wyewoluował na bazie wielowiekowej (od literatury staroruskiej poczynając) tradycji i nie zawsze jego wydźwięk był negatywny. Dziś Nowy Rosjanin występuje wyłącznie jako antybohater, którego głównymi cechami wywoławczymi są między innymi: brak własnej tożsamości, specyficzne podejście do pieniędzy postrzeganych jako źródło władzy, skrajnie przedmiotowy stosunek do drugiego człowieka oraz pogarda dla szeroko rozumianej tradycji (w tym także i rodzinnej). W literaturze rosyjskiej ten typ bohatera cieszył się największą popularnością na przełomie XX i XXI wieku, by potem powoli zejść na margines i pozostać w pamięci czytelników głównie jako bohater dowcipów.
    The paper is divided into two parts. The introductory part discusses the sociological aspect of the term New Russian, which becomes the starting point of the analysis of a specific type of literary characters.The literary picture of the New Russian has evolved in its long history (reaching the Old Russian folklore) as it did not always use to connote negative characteristics. Nowadays the New Russian is exclusively presented as an anti-character, the typical features of whom are inter alia: the absence of clearly defined identity, the specific attitude to money understood as the source of power, an extremely instrumental approach to other people, and disdain for the broadly understood tradition (including family tradition). In Russian literature this type was at the peak of its popularity at the turn of the millennium and since then it has degraded almost exclusively to mere anecdotal characters in readers’ memory.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 125-138
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Okno jako przestrzeń liminalna (Samotnik i Sześciopalcy Wiktora Pielewina)
    A Window as a Liminal Space (Victor Pelevin’s Hermit and Six-Toes)
    Autorzy:
    Ochniak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446733.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Wiktor Pielewin
    współczesna literatura rosyjska
    przestrzeń
    okno
    liminalność
    Victor Pelevin
    contemporary Russian literature
    space
    window
    liminality
    Opis:
    Okno w utworach Wiktora Pielewina kryje w sobie liczne konotacje: jest elementem przestrzeni życiowej kształtującym relacje bohatera ze światem, określającym jego (czyli bohatera) pozycję wobec świata, jest granicą, łącznikiem, przejściem. Ambiwalentne cechy okna, jego postrzeganie i charakterystyka zależą zatem od pozycji człowieka-obserwatora (czy sięgając już po terminologię literaturoznawczą: postaci, bohatera, narratora) wobec okna i stosunku do przestrzeni, której elementem jest owo okno. W utworze Samotnik i Sześciopalcy zamknięta przestrzeń, w której bohaterowie spędzają całe swoje życie, jest opresyjnym terytorium, z którego bohaterowie poszukują drogi ucieczki i ocalenia. Prowadzi ona dość zaskakująco – przez rozbite okno. Jest więc ono w utworze traktowane jako strefa progowa (liminalna), ponieważ w jego miejscu czy obrębie dokonuje się swoisty obrzęd przejścia i przemiany bohaterów.
    The window in Victor Pelevin’s works has numerous connotations, i.e. it is an element of the living space shaping the protagonist’s relationship with the outside world, defining his (i.e. the protagonist’s) position towards the world; it is a border (both spatial and ontological), as well as it is a link and a passage. Thus, the ambivalent characteristics of the window, its perception and feature all depend on the stance of a human beholder (or using literary terminology: a character, protagonist, and narrator) towards the window and his attitude towards the space with the window being its element. In Hermit and Six-Toes, the confined space in which the protagonists spend their entire lives is an oppressive territory, with the protagonists seeking a way to escape. The road to freedom leads, quite surprisingly, through a broken window, followed by a flight towards the sun. Thus, in this work, the window is treated as a threshold (liminal) zone, because a specific rite of passage and transformation of the characters takes place there or within. They grow to learn the truth and, rebelling in defence of their own lives, realise that they will either save themselves or succumb to the disastrous rhythm imposed on them by the world.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 177-187
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Размытость досуга и службы в рамках тоталитарного строя. О Дне опричника Владимира Сорокина
    Ambiguity of spare time and service within a totalitarian system. On Day of the Oprichnik by Vladimir Sorokin
    Autorzy:
    Jaworski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031211.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    современная русская литература
    Vladimir Sorokin
    Giorgio Agamben
    Владимир Сорокин
    Джорджо Агамбен
    тоталитаризм
    интертекстуальность
    totalitarianism
    intertextuality
    contemporary Russian literature
    Opis:
    The present paper aims at presenting the ambiguity of spare time and service in Vladimir Sorokin’s Day of the Oprichnik in the context of the fictional totalitarian system of the New Middle Ages and the historical atrocity of the Nazi and Soviet history. The proposed interpretation has been based on Giorgio Agamben’s reflections on the individual’s status under the exceptional circumstances of an extremely oppressive regime. The analysis has led the author to conclude the imminent and omnipresent blurring and overlapping of the intimate and the public in Sorokin’s book. Moreover, Day of the Oprichnik may be seen as a rich universe of intertextual references interweaving into a complex picture of a human being disappearing in the uniform crowd of state officers.
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2020, 20; 23-30
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Russkij malczik” – bohater współczesnej literatury rosyjskiej
    Autorzy:
    Borkowska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645358.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Russian contemporary literature
    new hero
    identity
    crisis
    post-soviet culture
    Opis:
    ‘Russkiy malchik’ – the hero of contemporary Russian literatureThe aim of this article is to present certain processes in contemporary Russian literature and the new hero of this literature. Russia literature after the collapse of the Soviet Union changed its position in the post-soviet culture. This was the result of cultural changes in this area. Some Russian critics noticed that a crisis in Russian literature had started at the beginning of the 90’s. Although Russian literature moved from the centre to the periphery of culture, this is, however, not crisis literature. It is literature that exists in times of crisis and with a new point of view describing the surrounding world. ‘Russkiy malchik’ – the new hero of Russian literature searches for his identity in a world that has changed unpredictably. He appears in the novels and dramas of present day Russian writers: postmodernist Victor Pelevin, realist Zahkar Prilepin and sentimentalist Evgeniy Grishkovec. These writers present different styles, generations and literary genres but their heroes are prone to the same problem: How to exist in a reality that they do not understand or accept.
    Źródło:
    Adeptus; 2013, 2
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs neoimperialny w prozie Wasilija Dimowa
    Russian Neo-Empire Discourse in Vasilii Dimov’s Fiction
    Autorzy:
    Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807263.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Wasilij Dimow; obraz Gruzji; rosyjska proza współczesna; dyskurs neoimperialny
    Vasilii Dimov; Image of Georgians; Neo-Empire discourse; contemporary Russian literature
    Opis:
    W artykule omówiony został dyskurs neoimperialny w prozie rosyjskiego pisarza Wasilija Dimowa na przykładzie stworzonych przez niego obrazów Gruzinów. W powieści Tbilissimo (2001) autor przedstawia mitologizowany obraz Gruzinów – ludzi dumnych, honorowych, kultywujących tradycje, wielbiących ucztowanie. Portret ten wywodzi się z romantycznego mitologizowanego obrazu Kaukazu – egzotycznych peryferii Imperium Rosyjskiego. Po upływie kilku lat, w odmiennej sytuacji politycznej (po wojnie w Południowej Osetii i Abchazji w 2008 roku), w utworach Kafkasus i Anabeczdi Dimow burzy ten mit i prezentuje Gruzinów w zgoła odmienny sposób, jako naród zdrajców, pijaków, łatwo sterowalnych bezrefleksyjnych manekinów. Jak wynika z przeprowadzonej analizy, obraz „innego narodu” jest tworzony za pomocą różnych portretów jego przedstawicieli. Jest to uzależnione od sytuacji politycznej  i jej oceny przez samego pisarza. Русский неоимпериальный дискурс в прозе Василия Димова В статье представлен неоимпериальный дискурс в прозе Василия Димова на основании созданных им образов грузин. В романе Тбилиссимо представлен мифологизированный образ грузин как людей горделивых, бескорыстных, хранящих патриархальные традиции, умеющих праздновать. Этот образ восходит к романтическому мифологизированному образу Кавказа, как экзотической периферии империи. По прошествии некоторого времени, в другой политической обстановке (после войны в Южной Осетии и Абхазии в 2008 году), в произведениях Кафказус и Анабечди Димов разрушает этот миф, представляя грузин в образах антимифологических: как нацию предателей, пьяниц, легко управляемых бестолковых кукол. Следовательно, изображение нации формируется с помощью различных образов, что обусловлено политической ситуацией и отображает писательскую оценку.
    The article deals with the images of Georgians in Vasilii Dimov’s fiction. In the novel Tbilissimo, the image of Georgians is mythical, they are introduced as proud and selfless people who preserve their patriarchal tradition and celebrate life. This image is connected to the romantic mythologization of the Caucasus as an exotic periphery of the empire. In his later works Kafkazus and Anabechdi, written in a different political situation (after the war in South Ossetia and Abkhazia 2008), Dimov destroys this myth by presenting Georgians in an anti-mythical way: as a nation of traitors, drunks, and easily managed senseless puppets. Consequently, the image of a nation is formed by various influences, such as the political situation and the author's own changing attitude towards it.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 123-138
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Атрибуты времени в романе "Авиатор" Евгения Водолазкина
    Autorzy:
    Baleja, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034859.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    современная русская литература
    проза
    дневник
    атрибуты времени
    Евгений Водолазкин
    Авиатор
    contemporary Russian literature
    prose
    diary
    determinants of time
    Yevgeny Vodolazkin
    The Aviator
    Opis:
    Статья посвящена категории времени в романе Евгения Германовича Водолазкина Авиатор (2016), которая, на наш взгляд, является ключевой для осмысления идейного мира произведения. Основная задача – выделить временные пласты в романе и выявить доминирующие атрибуты, определяющие каждый из описываемых периодов. В статье время рассматривается как явление, а атрибут – как его характерная черта. Благодаря такому подходу автору удается вычленить в произведении не два, как ранее утверждалось в научной литературе, а три временных пласта: период дореволюционной России, период «большевист- ского ада», период России конца второго тысячелетия. Осмыслению природы времени в ро- мане способствовало также общее рассмотрение жанровой принадлежности произведения. Исходя из убеждения, что незаметные в историческом процессе элементы создают реальную картину определенного периода, способствуя изучению подробностей жизни в разные вре- мена, автор описывает различные детали, а также проводит их классификацию. Выделяются следующие репрезентативные группы показателей: запахи, присущие определенным атрибу- там; звуки, издаваемые атрибутами; элементы повседневной и светской праздничной жизни героев; транспортные средства и организация пространства. Немаловажной для проведенно- го исследования является также концепция хронотопа, разработанная Михаилом Бахтиным. Автор отмечает, что со сменой исторического ориентира приходит новая характеристика по- казателей. В романе Водолазкина именно атрибуты позволяют выделить временные пласты. В этом заключается их основная функция.
    The paper is devoted to the category of time in the novel The Aviator (2016) by Yevgeny Vodolazkin, the category being the key to comprehending the conceptual universe of this text. The main aim of the study is to identify the temporal layers in the novel and to indicate the dominant attributes that define each of the described periods. In the paper time is considered as a phenomenon, and attribute (determinant) as its distinctive feature. Such an approach allows the author to identify not two, as in previous scholarly literature, but three layers of time: the period of pre- -revolutionary Russia, the period of the “Bolshevik hell”, and the period of Russia at the end of the second millennium. The interpretation of the nature of time in the novel has also been facilitated by a general consideration of the work’s genre affiliation. Basing on the conviction that the elements imperceptible in the historical process create a real picture of a certain period, thus encouraging the study of the minutiae of life in different times, the author describes various details, as well as classifies them. The representative groups of indicators are distinguished as follows: smells inherent to certain attributes, sounds emitted by attributes, elements of the characters’ everyday life as well as festive time, means of transport, and the arrangement of space. The concept of chronotope, developed by Mikhail Bakhtin, has also been important for the study. The author notices that the change of a historical reference point is accompanied by a new characterisation of the indicators. In the discussed novel it is precisely the attributes that make it possible to separate the temporal layers, and this, indeed, is their main function.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 247-260
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Старец-монах-чудотворец как герой современной русской прозы
    Starzec-mnich-cudotwórca jako bohater współczesnej prozy rosyjskiej
    The elder-monk-miracle man as a hero of modern Russian prose
    Autorzy:
    Wójcikowska-Wantuch, Paulina Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311802.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    mnich
    starzec
    duchowość
    prawosławie
    hagiografia
    współczesna literatura rosyjska
    Pietruszewska
    Szewkunow
    Kuczerskaja
    Wodołazkin
    monk
    starets
    spirituality
    orthodoxy
    contemporary Russian literature
    hagiography
    Petrushevskaya
    Shevkunov
    Vodolazkin
    Kucherskaya
    Opis:
    This article presents selected literary works by writers of contemporary Russian literature, whose hero is an elder-monk or miracle man. Writers as Lyudmila Petryshevskaya, Evgeniy Vodolazkin, Tikhon Shevkunov and Maya Kucherskaya in their works refer to the genres of religious literature such as patericon, hagiography and the apophthegma. The author's interest in the character, directly referring to the tradition of Fyodor Dostoyevsky and elder Zosima, from the novel "The Brothers Karamazov" is an expression of longing for national values related to the spiritual culture of Russian Orthodoxy and a reflection of the dialogue between religious and secular literature that is taking place today.
    В настоящей статье представлены избранные литературные произведения авторов современной русской литературы, героем которых является старец или монах-чудотворец. Писатели, представляющие разные поэтики, такие как Людмила Петрушевская, Евгений Водолазкин, Тихон Шевкунов и Майя Кучерская, в своих произведениях обращаются к жанрам религиозной литературы: патерику, житию святых и апофтегме. Интерес современных авторов к герою, непосредственно ориентированному на традицию старца Зосимы из романа Федора Достоевского «Братья Карамазовы», может быть выражением тоски по национальным ценностям, отождествляемым с духовной культурой русского православия и является отражением происходящего сегодня диалога между религиозной и светской литературой.
    W niniejszym artykule przedstawiono wybrane utwory literackie autorów współczesnej literatury rosyjskiej, których bohaterem jest starzec, mnich lub cudotwórca. Pisarze reprezentujący różnorodne poetyki, jak Ludmiła Petruszewska, Jewgienij Wodołazkin, Tichon Szewkunow i Maja Kuczerska w swoich utworach odwołują się do gatunków literatury religijnej: pateryku, żywotu świętych i apoftegmatu. Zainteresowanie współczesnych autorów bohaterem, nawiązującym bezpośrednio do tradycji starca Zosimy z powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, może stanowić wyraz tęsknoty za wartościami narodowymi, utożsamianymi z kulturą duchową rosyjskiego prawosławia oraz jest odzwierciedleniem, odbywającego się aktualnie dialogu pomiędzy literaturą świecką i religijną.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 81-98
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz rosyjskiej codzienności w powieści Tekst Dmitrija Głuchowskiego
    THE PICTURE OF RUSSIAN EVERYDAY LIFE IN THE NOVEL TEXT OF DMITRY GLUKHOVSKY
    КАРТИНА РУССКОЙ ПОВСЕДНЕВНОСТИ В РОМАНЕ ТЕКСТ ДМИТРИЯ ГЛУХОВСКОВСКОГО
    Autorzy:
    Arciszewska-Tomczak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604139.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    повседневность,
    действительность
    современная русская литература
    Дмитрий Глуховский
    Текст
    codzienność
    powszedniość
    współczesna literatura rosyjska
    Dmitrij Głuchowski
    Tekst
    everyday life
    real life
    contemporary russian literature
    Dmitry Glukhovsky
    Text
    Opis:
    В данной статье рассматриваются особенности изображения повседневности в первом реалистичсеском романе Дмитрмя Глуховского Текст. На примере судьбы главного героя произведения, Ильи Горюнова анализируется модель русской действительности и обыденности, а также их характерные черты и атрибуты. В данном контексте особое значение приобретают категории контраста, отчуждения, фатализма и пессимистического детерминима. Обыденность в своем романе Глуховский представляет, ссылаясь на русский литературный дискурс. В произведении ощущаются инспрации идеями Льва Толстого, Федора Достоевского, Антна Чехова и других классиков, а также современных писателей.  
    The aricle The Picture of Russian Everyday Life i The Novel Text Of Dmitry Glukhovsky  describes different attribute of a everyday life and reality in contemporary Russia. The author uses  the category of strangeness, contrast, fatalism and pessimistic determinism to characterize one of the most important motifs in his novel based on the life of the main character in the story. Glukhovsky shows the everyday life in Russian capital city and Moscow’s area referred to works of the biggest writers of XIX century (Lev Tolstoy, Fiodor Dostoevsky, Anton Chekhov) and to contemporary Russian authors.
    Artykuł Obraz rosyjskiej codzienności w powieści Tekst Dmitrija Głuchowskiego poświęcony jest omówieniu zjawiska rosyjskiej codzienności i jej charakterystyce. Na podstawie sytuacji egzystencjalnej głównego bohatera utworu, Ilji Goriunowa, autor przedstawia konstytuujące rosyjską codzienność kategorie obcości, kontrastu, fatalizmu i pesymistycznego determinizmu. Głuchowski nawiązuje w swojej analizie do szerokiego kontekstu kulturowo-literackiego. W powieści widoczne są czytelne aluzje i cytaty z rosyjskich klasyków: Lwa Tołstoja, Fiodora Dostojewskiego, Iwana Turgieniewa, a także dialog z przedstawicielami współczesnej literatury rosyjskiej.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 170, 2
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie-żywi bohaterowie twórczości Jeleny Dołgopiat
    The Non‑living Heroes in Elena Dolgopyat’s Works
    Autorzy:
    Trojanowska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16500897.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    Russian contemporary literature
    Elena Dolgopyat
    non‑living heroes
    ghosts and phantoms
    Slavic folklore tradition
    Opis:
    This text is an attempt to analyse the ways of existence of heroes “living differently” – ghosts, phantoms, those invisible in the works of Elena Dolgopyat. In her works, the line between life and death becomes blurred: a hero who rose from the grave may turn out to be more alive than a man who did not die but exists in a sense of nonsense. He may also not notice his own death. The impure force functions in the world and is presented on a par with living characters, which is a characteristic feature of magical realism. The writer presents the non‑living, drawing on Slavic folklore tradition, as I try to show. I also juxtapose Dolgopyat’s stories with Alexander Etkind’s research on memory and trauma in Russian culture, considering them to be their exemplification.
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 1; 95-115
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scriptor ludens: strategia twórcza Wiktora Pielewina
    Scriptor ludens: Viktor Pelevins creative strategy
    Scriptor ludens: творческая стратегия Виктора Пелевина
    Autorzy:
    Ochniak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311592.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Виктор Пелевин
    современная русская литература
    игра в литературе
    творческая стратегия
    постмодернизм
    Wiktor Pielewin
    współczesna literatura rosyjska
    gra/zabawa w literaturze
    strategia twórcza
    postmodernizm
    Viktor Pelevin
    contemporary Russian literature
    game/play in literature
    creative strategy
    postmodernism
    Opis:
    The aim of this article is to assess the attitude of the contemporary Russian writer Viktor Pelevin towards readers and literary world in the context of the theses put forward by Johan Huizinga in his book Homo ludens. As the Dutch researcher points out in his paper, „Play is a culture's attribute, which precedes, accompanies, and penetrates it from the very beginning”. Pelevin, on the other hand, by concealing himself from readers and meticulously separating his personal and professional life, engages - in my opinion - in a peculiar game with his readers and critics, which I described by the expression used in the title: „scriptor ludens”.
    Статья посвящена оценке отношения современного русского писателя Виктора Пелевина к читателям и литературной среде в контексте тезисов, выдвигаемых Йоханом Хёйзингой в его книге Homo ludens (Человек играющий). Голландский исследователь указывает в своей публикации, что „игра в культуре предстоит как некая заданная величина, предшествующая самой культуре, сопровождающая и пронизывающая ее от истоков”. В свою очередь Пелевин, скрываясь от читателей и тщательно разделяя личную жизнь и профессиональную деятельность, ведет своеобразную игру с читателями и критиками его творчества, которую я охарактеризовала вынесенным в название статьи понятием „scriptor ludens”.
    Artykuł jest poświęcony ocenie postawy współczesnego rosyjskiego pisarza Wiktora Pielewina wobec czytelników i świata literackiego w kontekście tez stawianych przez Johana Huizingę w jego książce Homo ludens. Holenderski badacz wskazuje w swej publikacji, że „zabawa jest wielkością daną kulturze, egzystującą przed samą kulturą, towarzyszącą jej i przenikającą ją od samego początku”. Natomiast Pielewin skrywając własną osobę przed odbiorcami i skrzętnie oddzielając życie prywatne od zawodowego, prowadzi – w moim przekonaniu – swoistą grę z czytelnikami i krytykami jego twórczości, którą scharakteryzowałam zawartym w tytule określeniem „scriptor ludens”.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 174-189
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatralna „moda na Rosję”. Współczesna dramaturgia rosyjska na scenach polskich (po roku 1989)
    „The fad for Russia at the stage. Contemporary Russian dramaturgy on Polish stages (after 1989)
    Autorzy:
    Semczuk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482541.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    contemporary Russian dramaturgy
    Russian literature
    Opis:
    Since the political tranformations in Poland in 1989, theatre has been the only area, not affectedby the hostile attitude towards Russian culture.Initially, that is the years 1989-1995, the changes made Russian literature disappear from thePolish artistic marked completely. Only the second half of the last 20th century decade balance to it.The slighttest fluctuactions have been noticed at the theatre, where Russian art is the second mostpopular after Polish.In the beginning of 21th century the new Russian literature and the new Russian drama are verypopular in Poland.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 169-180
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZBĘDBY CZŁOWIEK I MAŁY CZŁOWIEK W ROSYJSKIEJ LITERATURZE ХХI WIEKU
    “SUPERFLUOUS MAN” AND “LITTLE MAN” IN THE XXI-CENTURY RUSSIAN LITERATURE
    ЛИШНИЙ ЧЕЛОВЕК И МАЛЕНЬКИЙ ЧЕЛОВЕК В РУССКОЙ ЛИТЕРАТУРЕ ХХI ВЕКА
    Autorzy:
    Radosz, Joanna Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604327.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    лишний человек
    маленький человек
    Виктор Пелевин
    Сергей Минаев
    современная русская литература
    zbędny człowiek
    mały człowiek
    Wiktor Pielewin
    Siergiej Minajew
    współczesna literatura rosyjska
    superfluous man
    little man
    Victor Pelevin
    Sergey Minaev
    contemporary Russian literature
    Opis:
    Вследствие бурных социальных перемен после распада Советского Союза возникла потребность в выявлении нового литературного героя, с которым могли бы отождествлять себя читатели. Отсутствие новых моделей общерусского персонажа привело отечественных писателей к возврату к известным образцам из прошлого. Целью настоящей статьи является анализ главных героев двух романов-манифестов начала XXI века – Generation 'П' В. Пелевина и Духless С. Минаева с точки зрения наличия качеств, характерных для типов «лишнего» и «маленького» человека. Обе категории персонажей, типичных для русской литературы XIX века, были частично приспособлены к современному менталитету и условий жизни в начале XXI века.
    Due to the rapid social changes after the collapse of the Soviet Union there occurred a need to present a new literary character with whom the readers could identified themselves. Facing the lack of the new models of an all-Russian character, Russian writers began to use well-known literary patterns from the past. The aim of the given article is to analyse the main characters of two defining works at the beginning of XXI-century Russian literature –“Generation ‘P’” by V. Pelevin and “Dukhless” by S. Minaev – in terms of presence of the features characterising the superfluous men and the little man. These two categories of characters in XIX-century Russian literature are being partially transposed so as to fit the contemporary mentality and conditions of everyday life.
    Wskutek gwałtownych przemian społecznych po rozpadzie Związku Radzieckiego pojawiła się potrzeba ukazania nowego bohatera literackiego, z którym mogliby się utożsamiać czytelnicy. Brak nowych modeli ogólnorosyjskiej postaci spowodował, że rosyjscy pisarze sięgnęli po doskonale znane wzorce z przeszłości. Celem niniejszego artykułu jest analiza głównych bohaterów dwóch powieści-manifestów początku XXI wieku – Generation ‘P’ W. Pielewina i Duchless S. Minajewa pod kątem obecności cech charakterystycznych dla zbędnego oraz małego człowieka. Obie kategorie postaci typowych dla XIX-wiecznej literatury rosyjskiej zostały częściowo dostosowane do współczesnej mentalności oraz współczesnych warunków życia.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Драматургия движения „Новая драма” и кризис идентичности: социокультурный и литературоведческий аспект
    The Russian movement „New Drama and the identity crisis: socio-cultural and philological aspects
    Autorzy:
    Bolotyan, Ilmira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482249.pdf
    Data publikacji:
    2009-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Russian literature
    New Drama
    contemporary Russian dramaturgy
    Opis:
    „New Drama” is the name of a theatrical-dramatic movement born in Russia in the end of XX beginning of XXI century. It brings together many authors, directors and actors. The article describes principal representations of the reality appearing in the contemporary Russian dramaturgy: the category of violence and the dramatic „image of the identity crisis”. Representations of four types of identification are discussed: essential, social, cultural and spiritual - which are the basis of the first typology of the New Drama’s conflict situations, characters and plots.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2009, 1, XIV; 25-35
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Метод деконструкции в современной российской „новой драме”
    The Deconstruction Method in Contemporary Russian ‘new drama’
    Autorzy:
    Колбасин, Вадим Н.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446756.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    contemporary Russian drama
    ‘new drama’
    deconstruction
    literary text de-aestheticization
    relationship between literature and reality
    Opis:
    Contemporary Russian ‘new drama’ is a controversy with a range of traditions in art, an attempt to protest against the established aesthetic forms which express the main line of modern theatre and drama. There is an idea of the relationship between literature and reality in the ‘new drama’ when the penetration into reality expresses a literary text de-aestheticization process. We determine the method of the Russian ‘new drama’ as deconstruction, which consists in the fact that the principle of authenticity in cooperation with the reality and its fixation are declared in contemporary ‘new drama’. First of all it is manifested in the choice of ‘material’ for the plays. Deconstruction appears with respect to the traditional ‘cultural’ drama topics. The taboo of physiological presentation is removed, violence becomes the basis of dramatic experience, and antiaesthetizm – the principle of its implementation. In the atmosphere of the ‘bottom of life’ every dramatic situation takes place. The antiheroes become heroes of the ‘new drama’. The character which is the most important category for drama is subject to deconstruction. The technique Verbatim (‘literally’), which is the basis of the documentary drama method, does not imply the well-defined author’s nature. The playwright is just a developer of issues and a ‘recording’ person. Religious, literary and historical myths undergo destruction. Finally, the deconstruction method influences poetics and the ‘new drama’ structure. The drama genre specificity is finally destroyed, there is even no attempt to identify the play genre. Thus, the multileveled deconstruction method becomes a determining factor for the ‘new drama’. This trend of simplification, fundamental principles de-aestheticization is not only in the drama but in the traditional relationship between art and reality.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2013, Zeszyt specjalny 2013; 49-56
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Уходящее поколение сибиряков в прозе Михаила Тарковского
    The Receding Generation of Siberians in the Prose of Mikhail Tarkovsky
    Odchodzące w przeszłość pokolenie Sybiraków w prozie Michaiła Tarkowskiego
    Autorzy:
    Pavlenko, Svetlana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035642.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    contemporary Russian prose
    “Siberian text” of Russian literature
    Mikhail Tarkovsky
    Siberian/Siberian woman
    generational identity
    rosyjska proza współczesna
    syberyjski tekst literatury rosyjskiej
    Michaił Tarkowski
    Sybirak/Sybiraczka
    tożsamość pokoleniowa
    Opis:
    This article analyses the image of the older generation of Siberians in the prose of the modern Russian author Mikhail Tarkovsky, drawing from stories, novellas, essays,and the detailed portrait of the Yenisey people found within the novel Toyota Cresta. The study aims to concretize the very concept of “Siberian” in Tarkovsky’swork, identifying specific generational “types” among the protagonists and enumerating the characteristics of male and female characters based on the analysis oftheir appearance, behaviour, manners of speech, approach to language, and attitudes towards work and nature. In addition, the article touches upon such problemsas the continuity of generations and generational conflicts.
    W artykule autorka analizuje obraz starszego pokolenia Sybiraków w prozie współczesnego rosyjskiego pisarza Michaiła Tarkowskiego. Przedmiotem analizy są opowiadania, opowieści, szkice, a także powieść autora Toyota Cresta, co pozwala przedstawić bardziej szczegółowy portret mieszkańców ziem nad Jenisejem. W ramach badania autorka konkretyzuje samo pojęcie sybirak w twórczości Tarkowskiego, wyłaniające się typy pokoleniowych bohaterów, przedstawionych w jego utworach, charakterystyki męskich i żeńskich postaci na podstawie analizy ich wyglądu, zachowania, językowych przyzwyczajeń, podejścia do języka, stosunku do pracy i przyrody. Dodatkowo w artykule zaznaczone zostają również takie problemy jak dziedzictwo i konflikty pokoleniowe.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2020, 30; 50-64
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Na u)więzi. „Robić za psa Jewgienija Łukina w perspektywie antropologicznej
    Bond(ed labour). «Чушь собачья» by Yevgeny Lukin in an anthropological perspective
    На привязи. «Чушь собачья» Евгения Лукина с антропологической перспективы
    Autorzy:
    Zając, Jadwiga Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085357.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-22
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    русская литература
    современная литература
    Бредовая работа
    антропология литературы
    Дэвид Гребер
    Евгений Лукин
    literatura najnowsza
    literatura rosyjska
    praca bez sensu
    antropologia literatury
    David Graeber
    Jewgienij Łukin
    Russian literature
    contemporary literature
    bullshit job
    anthropology of literature
    Yevgeny Lukin
    Opis:
    Antropologiczne ujęcie problematyki zwykle omawianej z perspektywy polityczno-ekonomicznej oferuje ciekawy wgląd w najnowszą literaturę rosyjską spod znaku fantastyki. Niniejszy tekst wprowadza optykę zaczerpniętą z klasycznych już w niektórych kręgach prac Davida Graebera w obszar refleksji dotyczącej rosyjskiej prozy współczesnej. Wychodząc od zaproponowanego przez Graebera pojęcia pracy bez sensu, kreśli antropologiczną interpretację losów bohatera powieści Robić za psa autorstwa Jewgienija Łukina. Podejmuje problem emocjonalnego wyzysku w pracy i eksploatacji psychiki aż po redukcję poza pracowniczego ja do śladowej, niewygodnej resztki, której poświęcenie nie wydaje się już istotną stratą, a ostateczna ofiara staje się nawet rodzajem ulgi.
    Антропологический подход к вопросам, обычно обсуждаемым с политической и экономической точки зрения, дает интересное представление о новейшей русской фантастической литературе. Этот текст вводит оптику, взятую из уже классических в некоторых кругах произведений Дэвида Грэбера, в область размышлений о современной русской прозе. Начав с концепции бессмысленного творчества Гребера, он дает антропологическую интерпретацию судьбы героя романа Евгения Лукина Чушь собачья. Текст сосредоточен на проблеме эмоциональной эксплуатации на работе, которая приводит к психологическому разрушению до такой степени, что «я вне работы» становится неприятным пережитком, жертва которого больше не кажется серьезной потерей, а последняя жертва становится своего рода облегчение.
    The anthropological approach to issues commonly discussed from a political and economic point of view offers an interesting insight into the latest Russian fantasy literature. This text introduces optics taken from the already classic in some circles works of David Graeber into the field of reflection on Russian contemporary prose. Beginning with Graeber's concept of bullshit job, outlines an anthropological interpretation of the actions of Yevgeny Lukin's hero of the novel Чушь собачья . Its point od focus is the problem of emotional exploitation at work, leading to psychological destruction, to the point where the outside of work self of the worker is reduced to an uncomfortable remnant, sacrifice of which no longer seems to be any serious loss and the highest sacrifice becomes welcomed as a kind of a relief.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 47-63
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utrata i żałoba w prozie Michaiła Szyszkina
    Loss and grief in Mikhail Shishkins fiction
    Autorzy:
    Skotnicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2172224.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Russian literature of the 20th–21st century
    contemporary Russian novel
    grief and mourning
    female characters
    bereavement
    Jacques Derrida (1930–2004)
    Mikhail Shishkin (b. 1961)
    Michaił Szyszkin
    proza
    utrata
    smutek
    żałoba
    melancholia
    inkorporacja
    Opis:
    Representations of loss, grief and mourning are have a prominent place in Mikhail Shiskhin's fiction. They coexist with other parathanatological themes such as funerals and reflections on life after death. As funerals provide the proper opening of periods of mourning, the first part of the article deals with the characters’ reactions to the scenes of death and burial. It is followed, in the second part, by a close examination of the internal life of selected female characters who experience grief after the loss of a person they love. On the whole, Shiskhin's characters seem to be less preoccupied with the funeral as a social institution, but rather tend to experience bereavement in a way which is typical of a melancholic. Drawing on Jacques Derrida's conceptualization of mourning, the article demonstrates how Shishkin's female characters conceal mourning by the act of incorporating the dead into their own bodies and allowing them their voice. At the same time, the activity of letter writing enables them to hinder or even deny bereavement, and in this way, hold off the admission of a complete loss.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2022, 1; 115-133
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postapokaliptyczna wizja człowieka w trylogii Dmitra Głuchowskiego: "Metro 2033", "Metro 2034", "Metro 2035"
    Autorzy:
    Wierel, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-apocalyptic novel
    anthropology
    new humanism
    post–humanism
    Glukhovsky
    Russian literature
    contemporary mythology
    myth
    Prometheus
    Homer
    hero/antihero
    post-humanism
    postapokalipsa
    antropologia
    Głuchowski
    literatura rosyjska
    mitologie współczesności
    mit
    Prometeusz
    nowa humanistyka
    posthumanizm
    Opis:
    This article presents a variety of images of a man in the literary trilogy by a Russian writer Dmitry Glukhovsky which he presented in Metro 2033, Metro 2034 and Metro 2035. The writer revealed the fate of the people living in the corridors of the Moscow subway after a nuclear war. The epic form which Glukhovsky gave his vision of a post-apocalyptic world, makes the characters of his novels represent a wide spectrum of possible attitudes of people in the alternative world “after the end.” Artem, Hunter, Sasha, or Homer appear to be anti-heroes. However, they can also become heroes of a new world, as long as they can survive and overcome the anthropocentric way of perceiving the world. Glukhovsky created an alternative vision of reality based on the archetypal motifs of struggle between good and evil, beauty and ugliness, which remind of mythological stories, in which he presents how the new, post-apocalyptic world works. The rules of the new reality are different from those to which the reader is accustomed. The writer introduces many cultural references to the mythological stories (Prometheus, Sisyphus, Marduk, Job), or literature narratives (Odyssey by Homer, The Time Machine by H.G Wells, Brave New World by A. Huxley or Nineteen Eighty Four by G. Orwell). In my opinion the issue of a revised understanding of humanity and trans-species relationships are topics which introduce the reader to the issues which in science are reffered to as a new humanities, and which are centered around the issues raised in the debate on post-humanism and post-secularism as well as the problems ecology deals with. Humanity, which Glukhovsky presents in his novels, is hidden in the dark, mysterious and unknown corridors in the Moscow subway and in the human imagination.
    W artykule przedstawiam różnorodne wyobrażenia człowieka w literackiej trylogii rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, przedstawione w Metrze 2033, Metrze 2034 i Metrze 2035. Pisarz ukazał losy ludzi żyjących w korytarzach moskiewskiego metra po wojnie nuklearnej. Epicka forma, jaką Głuchowski nadał swojej wizji postapokaliptycznego świata, sprawia, iż postacie z jego powieści reprezentują bogate spektrum możliwych postaw człowieka wobec realiów alternatywnego świata „po końcu”. Artem, Hunter, Sasza czy Homer to postacie wykreowane na antybohaterów, jednakże mogą stać się również bohaterami nowego świata, o ile potrafią przetrwać i pokonać antropocentryczny sposób postrzegania świata. Głuchowski stworzył alternatywną wizję rzeczywistości zbudowaną na archetypicznych motywach walki dobra ze złem, piękna z brzydotą, przypominającą opowieści mitologiczne przedstawiające jak funkcjonuje nowy, postapokaliptyczny świat. Reguły nowej rzeczywistości różnią się od tych, do których przyzwyczajony jest czytelnik. Pisarz wprowadza wiele kulturowych odniesień do historii mitologicznych (Prometeusz, Syzyf, Marduk, Hiob), narracji literackich (Odyseja, Wehikuł czasu H. G. Wellsa, Nowy wspaniały świat A. Huxleya, czy Rok 1984 G. Orwella). Kwestia zmienionego rozumienia człowieczeństwa i relacje transgatunkowe są tematami, które w mojej opinii wprowadzają czytelnika w zagadnienia określane w nauce jako nowa humanistyka, skupione wokół kwestii poruszanych w debacie wokół posthumanizmu i postsekularyzmu, a także problemów, jakimi zajmuje się ekologia. Wyobrażenie człowieczeństwa w trylogii Głuchowskiego jest ukryte w mrocznych, tajemniczych i nieznanych korytarzach moskiewskiego metra oraz ludzkiej wyobraźni.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-28 z 28

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies