Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "confessor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-50 z 50
    Tytuł:
    The Ontology of Theosis: Insights from Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Juurikkala, Oskari
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30148775.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    deification
    Finnish Luther
    Maximus the Confessor
    theosis
    Opis:
    This article describes the ontological problem of theosis or deification in terms of two dimensions: the relationship between the finite and the infinite, and the relationship between human nature and sin. Both problems are clarified through the thinking of Saint Maximus the Confessor and his distinction between logos and tropos, that is, the constitutive nature of a thing and its existential mode of being. Theosis is presented not as a transformation of the human nature, but a transformation of our mode of being by its healing and elevation by divine grace. Maximus’ theological anthropology explains how the effects of sin should not be situated at the level of human nature but its mode of being. His conceptual distinctions may help to clarify the thought of Luther, at least as it is presented in the Finnish interpretation of Luther.
    Źródło:
    Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2020, 8; 7-21
    2300-3588
    Pojawia się w:
    Theological Research. A Journal of Systematic Theology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa kapłańska w sakramencie pokuty Kościoła pierwszych wieków
    Priestly Service in the Sacrament of Penance in the First Centuries of the Church
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339123.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sakrament pokuty
    spowiednik
    sacrament of penance
    confessor
    Opis:
    The penance practice of the Church changed during the ages. One of the invariable elements of the sacrament of penance and reconciliation is the service of the dispenser. Particular stages of the canon penance that was the form of celebration of this sacrament in the first centuries of the Church, i.e. entering the state of penitents, the period of penance and reconciliation, had a liturgical character and occurred with the participation of the whole community of the Church. The bishop (and later also the presbyter), who was at the head of the Christian community, made the decision about admitting to the state of penitents, led the penitential rites, heard the confession (if a confession was necessary), determined the way penance was to be performed, as well as its length. In each period of penance the gesture of laying on of hands took place. In that period we find the so-called dispenser's functions defined as the classic ones: he is called the father, teacher, physician and judge. Priestly service in the penance process had an ecclesial character. Excluding someone from the community and admitting him to it anew was an important element of the penance process in that period. An analogy is seen between the catechumenate that prepared one for baptism and introduced him to the Church, and canon penance that was including a sinner into the community of salvation again, as he had been excluded from it because of sin.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Moralnej; 2009, 1; 107-120
    2081-1810
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Moralnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ontyczne podstawy przebóstwienia człowieka w nauczaniu św. Maksyma wyznawcy
    The ontological basis of man’s deification in the teachings of st. Maximus the confessor
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495134.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Maximus the Confessor
    Logos
    Logos of beings
    Deification
    Opis:
    Deification is the central idea in St. Maximus the Confessor’s teaching. St. Maximus explains this mystery using the idea of logos of existence, which in his understanding means divine ideas and all beings. The deification of man is possible thanks to the mysterious relationship that exists between the Divine Logos and the Logos of Creation. The teaching of followers is based on the differentiation of three crucial terms which connect ontology and divine economy of salvation: logos of being, logos of well-being and the logos of eternal being.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 34; 285-294
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perychoreza natur w ujęciu Maksyma wyznawcy
    Nature – perichoresis according to Maximus the confessor
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496059.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Maximus the Confessor
    Christology
    Perichoresis
    communicatio idiomatum
    substance
    hypostasis
    nature
    Opis:
    Maximus the Confessor is one of the first authors who use the term perichoresis. What is more important, facing monophysitism and monotheletism he defines the fundamental terms, such as substance, hypostasis and nature. On the base of these formulas he develops his doctrine of two natures in one hypostasis, underlining that we cannot use the terms: fu¢sij su¢nqetoj, mi¢a a¥plw¤j fu¢sij or mi¢a su¢nqetoj fu¢sij in relation to Christ. The only proper term is u¥po¢stasij su¢nqetoj - Son of God consubstantial with Father and with all human beings
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 27; 223-232
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Canonical Understanding of Martyrdom
    Kanoniczne pojmowanie męczeństwa
    Autorzy:
    Kohútek, Miloš
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22731186.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    martyrdom
    beatification
    confessor
    miracle
    postulator
    męczeństwo
    beatyfikacja
    wierny
    cud
    Opis:
    By martyrdom a disciple takes likeness to his Master, who voluntarily accepted death for the salvation of the world, and follows Him right until the shedding of blood. For this reason the Church values martyrs as excellent gifts and greatest proofs of love. Martyrdom and the calling to martyrdom are not results of human decision and effort, but answers to God’s initiative and calling. When God calls a person to give this testimony of love, He enables him for this calling, and gives him the ability to live in this loving way of life, and bear witness to faith. This creates a live communion between Christ and the martyr, where the martyr can draw strength for his decision.
    Przez męczeństwo uczeń upodabnia się do swego Mistrza, który dobrowolnie przyjął śmierć za zbawienie świata i podąża za Nim aż do przelania krwi. Z tego względu Kościół ceni męczeństwo jako wspaniały dar i największy dowód miłości. Męczeństwo i powołanie do męczeństwa nie są owocem ludzkiej decyzji i wysiłku, ale jest odpowiedzią na inicjatywę i wezwanie Boga. Kiedy Bóg zaprasza kogoś do tego świadectwa miłości, dostosowuje go do tego powołania i daje mu możliwość życia w taki sposób, aby dawać świadectwo wierze. Tworzy to żywą wspólnotę między Chrystusem a męczennikiem, w której męczennik może czerpać siłę do swojej decyzji.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2020, 15, 17 (2); 57-71
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność człowieka za świat stworzony według Maksyma Wyznawcy
    Mans Responsibility for the Created World according to Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621338.pdf
    Data publikacji:
    2017-05-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Maksym Wyznawca
    przebóstwienie
    mikrokosmos
    makrokosmos
    Maximus the Confessor
    deification
    microcosm
    macrocosm
    Opis:
    Maksym Wyznawca łączy szeroko rozumianą tradycję filozoficzną z dziedzictwem teologicznym, ale także zawiera własne, oryginalne tezy dotyczące roli człowieka we wszechświecie. Spójna wizja kosmologiczna i antropologiczna stają się podstawą najgłębszej, wpisanej w ekonomię zbawienia, odpowiedzialności człowieka za wszechświat. Maksym rozpoznaje w człowieku nie tylko mikrokosmos, ale także pośrednika między stworzeniem i Stwórcą. Analiza dział Wyznawcy pozwala nam stwierdzić, że skoro ostatecznym przeznaczeniem wszechświata jest przebóstwienia, to zadaniem powierzonym człowiekowi jest rozpoznanie tego najgłębszego celu istnienia wszechświata i współuczestnictwo w jego urzeczywistnieniu. 
    Maximus the Confessor combined rich philosophical traditions with a theological heritage, but he also presented his own original vision of the role of man in the universe. A coherent cosmological and anthropological system becomes the basis for the fundamental  human responsibility for the universe within the divine economy. Maxim recognizes that man is not only the microcosm, but also the mediator, between creature and Creator. Analysis of the Confessor’s works allows us to conclude that since the ultimate aim of the universe is its deification, the mission entrusted to man is to recognize this purpose and to participate in its realization.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 31; 269-281
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Portrayal of Abbasid Rulers in Chronography of Theophanes the Confessor
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234078.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Abbasid
    Byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Byzantine-Arabic relations
    Caliphate
    Opis:
    This text supplements another, a paper presented a decade ago on the portrayal of Umayyad rulers in Chronography of Theophanes the Confessor (B. Cecota, Islam, the Arabs and Umayyad Rulers according to Theophanes the Confessor’s Chronography, “Studia Ceranea” 2, 2012, p. 97–111). I am limiting myself here to discussing only those source remarks which directly concern one of the Abbasid Caliphs, or alternatively, to narratives structured in such a manner that they implied certain traits of a ruler. General remarks concerning the portrayal of the entire dynasty have been included, both in the main text and in the footnotes, only where this was necessary for the understanding of the context in which the Caliphs’ descriptions appear.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 339-350
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spowiednik jako uczestnik rewolucji czułości w świetle nauczania Papieża Franciszka
    Confessor as a Participant of Revolution of Tenderness in the Light of the Teaching of Pope Francis
    Autorzy:
    Wanat, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559564.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    spowiednik
    czułość Boga
    Boże miłosierdzie
    confessor
    tenderness of God
    God’s mercy
    Opis:
    Ojciec św. Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wezwał do odnowy duszpasterskiego zaangażowania. Wskazał, że drogą do tego celu jest udział w „rewolucji czułości”. Polega ona na naśladowaniu sposobu, w jaki miłosierny Bóg zwraca się do potrzebującego pomocy, słabego i grzesznego człowieka. Autor artykułu odniósł to papieskie wezwanie do księży-spowiedników. W świetle licznych wypowiedzi ojca świętego wskazał, że ich postawa czułości jest naśladowaniem wzoru Boga Ojca, który swoje ucieleśnienie znalazł w osobie Jezusa Chrystusa. To On jako Dobry Pasterz staje się punktem odniesienia dla postawy i sposobu działania spowiednika wobec penitenta. Zwrócił uwagę, że papieskie zachęty mają nade wszystko charakter pozytywny, podkreślają bowiem możliwość naśladowania Bożej czułości. Zawierają jednak także – w formie przestrogi – pewne negatywne przykłady oraz pobudzające wyobraźnię porównanie spowiedzi z torturami. Te dwa aspekty nauczania uzupełnia wątek osobisty Franciszka – wskazanie na spotkanych w życiu bardzo wielu dobrych spowiedników, którzy byli autentycznymi świadkami czułości i miłosierdzia Boga.
    Pope Francis called for a renewal of pastoral commitment in apostolic exhortation Evangelii gaudium. He pointed out that the way to this target is to participate in the “revolution of tenderness”. It involves imitating the way in which merciful God addresses a weak, sinful man in need. The author of the article referred the Pope’s call to priests-confessors. In the light of the numerous speeches of the Holy Father, he pointed out that the attitude of sensitivity is the imitation of the pattern set for us by God the Father, which found its embodiment in the person of Jesus Christ. He as a Good Shepherd becomes the point of reference for the attitudes and mode of action of a confessor towards an penitent. He pointed out that Pope’s incentives have above all positive character, because they emphasize the possibility of following God’s tenderness. However, they also contain in the form of a warning – some negative examples and an imaginative comparison of a confession with torture. These two aspects of teaching are complemented by the personal story of Francis – an indication of the significant number of confessors who have been authentic witnesses of God’s tenderness and mercy.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2016, 38; 227-236
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmierć i ostateczne przeznaczenie człowieka w ujęciu Maksyma Wyznawcy
    The death and eschatological predestination of man according to saint Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611942.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Maksym Wyznawca
    śmierć
    ostateczne przeznaczenie
    Maximus the Confessor
    death
    eschatological predestination
    Opis:
    The article presents how Maximus as Christian and philosopher understands death and eternal life. First of all, Confessor connects death with original sin and separation from God. In another meaning death is for him separation of body and soul, so that our life becomes continues preparation for death. Another important problem presented is if and how different elements of human being (intellect, soul and body) would cooperate in eternal life. Author presents Maximus’ attitude towards the conception of apocatastasis and shows that there is no place for such conception in Maxim’s writings. The last important problem presented in the article is deification understood as union with God (not only human beings but whole creation united with Creator) and Sabbath, which is the end of all movement and rest in God.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2010, 55; 293-305
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Oikonomia and its application in the See of the Confession
    „Oikonomia” i jej zastosowanie w posłudze spowiedzi
    Autorzy:
    Mititelu, Cătălina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762952.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Spowiednik
    „Kanony pokutne”
    prawodawstwo kanoniczne
    the Confessor
    the “Penitential Canons”
    the canonical Legislation
    Opis:
    In the See of the Confession, Oikonomia is perceived both as a “Saving Condescension” and as a “Canon of love for man.” Therefore, the confessor needs to have always the conscience that by Oikonomia – which is above all an act of “redeeming condescension” – he can effectively help the sinner, and that, by this act, he is following in the footsteps of Christ, Who, out of His divine love for mankind, made of Himself a redeeming offering for the sins of the whole mankind. From the analysis of the text of the canonical Legislation of the Eastern Church, corroborated with its canonical Doctrine, it has been possible to notice that “Acribia” and “Oikonomia” have been used in the Church even since the beginnings of its existence, but, in the See of the Confession, the application of the Oikonomia Principle has always prevailed.
    W posłudze spowiedzi "oikonomia" jest postrzegana zarówno jako „zbawcza łaskawość” i jako „kanon miłości do człowieka”. Dlatego spowiednik musi zawsze być świadom tego, że przez "oikonomia" - która jest przede wszystkim aktem „odkupieńczej łaskawości” - może skutecznie pomóc grzesznikowi i że przez ten akt naśladuje Chrystusa, który z Boskiej miłości do ludzkości uczynił siebie odkupieńczą ofiarą za grzechy całej ludzkości. Na podstawie analizy tekstów kanonicznego prawodawstwa Kościoła wschodniego, potwierdzonego doktryną kanoniczną, można zauważyć, że „acribia” i „oikonomia” były stosowane w Kościele już od początku jego istnienia, ale w posłudze spowiedzi zastosowanie zasady "oikonomia" zawsze przeważało.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 313-341
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od spowiednika do społecznika. Transformacja roli społecznej duchownego w II Rzeczypospolitej
    From confessor to social activist. Transformation of a social role of a priest in the Second Republic of Poland
    Autorzy:
    Chylak, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503180.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    duchowny
    społeczna rola
    transformacja
    spowiednik
    społecznik
    clergy
    social role
    transformation
    confessor
    social activist
    Opis:
    The easiest and perhaps a bit stereotypical thinking about the role of priest makes him positioned in sacred space. Undoubtedly, he is an activist in this area by taking responsibility for leading his flock to redemption. Without any doubt the roles connected with holding particular positions in the governmental structures were traditional. In addition clergy, especially lower ones, were often in a position of a mediator (peasant – landlord). These traditional roles were built in feudal society and in this social structure. Meanwhile, the industrial revolution and intense processes of industrialization and urbanization changed the face of the world, they changed the circumstances in which people were supposed to live in those days. There were social and political changes that could not be unnoticed, in particular voting rights were given to other groups of people and modern concepts – which met with a wide public response (socialism especially) – were developed. They became the basis for the change of church’s and clergy’s attitudes towards both society and their place and role in the society. A doctrinal basis of this transformation became the encyclical of Pope Leon XIII Rerum novarum as of 1891 together with it the Quadragesimo anno (1931) implemented four decades later. There was a great social movement in Poland at the end of the 19th century and at the beginning of the 20th century. The movement that initiated and activated, in other words woke communities up to life, that built social capital. Of course that movement had different social composition but a very important part in that composition was assumed by clergy. Both social status and priestly role were formed again. Changes in attitudes towards a man and interest in man’s mundane part of life had to result in both the transformation of the clergy’s role and the extension of their responsibility for the secular sphere. Times of the Second Republic of Poland led to a complete development of new roles and attitudes among clergy.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 4; 165-182
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spowiednik wobec antykoncepcji. W 40. rocznicę opublikowania encykliki Pawła VI Humanae vitae
    Confessor towards contraception
    Autorzy:
    Orzeszyna, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475389.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    contraception, spouses, teaching of the Church, confessor, law of gradualness, moral development
    Opis:
    One of important moral problems that priests in confessional encounter is the question of using contraception. The Church has always taught us that contraception is an intrinsically evil action and moral offenses in this area are objectively speaking seriously sinful. There are such spouses who want to be faithful to the teachings of the Church, but they cannot meet their requirements. This is particularly true when there appear difficult and exceptional situations that disrupt the regularity of the intercourse, when natural family planning is hindered or seems to be impossible. A confessor, while meeting in the confessional Catholic spouses who experience difficulties in a sexual sphere, but who honestly want to keep the teachings of the Church, should give them advice which will gradually encourage them to move forward on their way to sanctity of their married life. Giving them advice, he should apply the pastoral law of gradualness which will make them aware that having the determination to break with sins and constant, though gradual aspiration to achieve full reunification with the requirements of God’s will, despite a moral decline, they are still on their way to God.
    Źródło:
    Family Forum; 2011, 1; 227-238
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzorce świętości w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego Piotra Hiacynta Pruszcza
    Models of sainthood in Piotr Hiacynt Pruszczs Forteca duchowna Królestwa Polskiego (The Spiritual Fortress of the Polish Kingdom)
    Autorzy:
    Binko, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887501.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Pruszcz
    hagiografia
    wzór osobowy/model
    męczennik
    wyznawca
    hagiography
    personal model
    martyr
    confessor
    Opis:
    Od końca XVI wieku w Polsce i Europie zaczęto tworzyć liczne katalogi i zbiory żywotów świętych, które miały propagować kult rodzimych świętych. Piotr Hiacynt Pruszcz w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego opisał życie, działalność i świętość 312 osób, które według niego cieszyły się fama sanctitatis i mogły być wzorem dla innych. Bohaterów Fortecy duchownej podzielić można na dwie podstawowe grupy: męczenników, którzy dowiedli swej świętości poprzez śmierć męczeńską, oraz wyznawców – ludzi, którzy na co dzień realizowali ideały ewangeliczne. Spośród licznego grona męczenników wyodrębnić można trzy zasadnicze podgrupy: tych, którzy ponieśli śmierć w wyniku prześladowań wiary katolickiej; misjonarzy ginących w czasie głoszenia słowa Bożego i męczenników, którzy popadli w konflikt z władzą świecką. Drugą, po męczennikach, grupę świętych tworzą wyznawcy. W dziele Pruszcza znaleźć można wzór biskupa, model mnicha – ascety, misjonarza, dobroczyńcy, księżnej i wreszcie wzór małżonków. Wszystkie modele osobowe zamieszczone w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego wskazują, że świętość może i powinna być realizowana w codziennym życiu poprzez praktykowanie modlitwy, ascezy i miłosierdzia. Podkreślona została wartość czystości, cnota ubóstwa, pokory i posłuszeństwa. Wzory osobowe realizowane były poprzez różne praktyki religijne, takie jak nabożeństwa okołoliturgiczne, związane z kultem tajemnic Chrystusowych, nabożeństwa ku czci Najświętszego Sakramentu oraz kult maryjny, charakterystyczny zwłaszcza dla polskiej duchowości. Przedstawiony przez Pruszcza wybór portretów osobowych odzwierciedlał tendencje ideologiczne w kulturze religijnej polskiego baroku. Wzory te nie wyczerpywały istniejących i obowiązujących w XVII wieku modeli postaw i zachowań ludzkich, ale były propozycją dla czytelnika. Każdy mógł znaleźć świętego swego stanu i na jego wzór dążyć do zbawienia.
    Starting from the end of the 16th century in Poland and in Europe numerous catalogues and collections of lives of saints were compiled that were supposed to promote the cult of native saints. Piotr Hiacynt Pruszcz in his The Spiritual Fortress of the Polish Kingdom described the lives and sainthood of 312 people who, in his opinion, enjoyed fama sanctitatis and could be models for others. The protagonists of The Spiritual Fortress may be divided into two fundamental groups: martyrs, who proved their sainthood by their martyr's death, and confessors – people who realized the evangelical ideals in their everyday life. Among the numerous martyrs three basic subgroups may be distinguished: those who died as result of prosecutions of the Catholic faith; missionaries killed when they preached God's Word, and martyrs who came into conflict with the lay authorities. The second group, next to martyrs, is constituted by confessors. In Pruszcz's work we can find the model of bishop, the model of monk-ascetic, of a missionary, a benefactor, a princess, and finally the model of a married couple. All the personal models contained in The Spiritual Fortress of the Polish Kingdom show that sainthood may and should be realized in one's everyday life by practicing prayer, asceticism and charity. The value of chastity is emphasized as well as of the virtue of poverty, of humility and obedience. Personal models were realized through various religious practices, like services connected with the cult of Christ's mysteries, services in honor of the Blessed Sacrament, and the Marian cult that is especially characteristic of the Polish spirituality. The selection of personal portraits presented by Pruszcz reflected the ideological tendencies in the religious culture of Polish Baroque. The models did not exhaust the existing and obligatory models of people's attitudes and behaviors of the 17th century, but they were a proposal presented to the reader. Anybody could find a saint belonging to his state and to strive after salvation according to his model.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 2; 29-50
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Jewish Theme in Theophanes the Confessor’s Testimony on the Prophet Muḥammad
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31326405.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theophanes the Confessor
    Byzantine historiography
    Christian-Muslim relations
    Muhhamad
    Islam’s Prophet
    Opis:
    Theophanes’ account regarding the rise of Islam and the history of the Prophet Muḥammad appears to be the most detailed and precise one that can be found in Byzantine historiography. The Confessor’s aim was to reproduce as many details about Muḥammad’s life as possible. Since his focus was not on religious ideas, but on key events surrounding the rise of the new religion, his account is not predominantly concerned with discussing Islam’s ideology. However, this does not allow us to regard it as in any way objective. Some of the views it contains were included with the clear goal of discrediting Islam as a religion that rivalled Christianity. This, for example, can be said of Theophanes’ remarks about the relationship between Muḥammad and the Jews. In this article, I focus on this aspect of Theophanes’ account, discussing it in the context of the long-running (the last several decades) scholarly debates regarding Jewish-Muslim relations.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2023, 13; 255-269
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny
    Autorzy:
    Pochwat, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143089.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Satan
    Jesus
    sacrament of reconciliation
    discernment
    confessor
    szatan
    Jezus
    sakrament pojednania
    rozeznanie
    spowiednik
    Opis:
    Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) jest jedną z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach są świadectwem życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych. Sekretarka Bożego Miłosierdzia podała jasne kryteria rozeznawania duchów i postępowania wobec szatana – przeciwnika zbawienia człowieka. Święta ukazała potrzebę i głębię sakramentu pokuty i pojednania, który jest zarazem najskuteczniejszym remedium na niszczycielską siłę ducha złego. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trójcy Przenajświętszej w tym sakramencie, co było dla niej naturalną i realną rzeczywistością, której doświadczała w całym swoim życiu.
    Sister Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) is one of the greatest mystics of the twentieth century. Her texts recorded in the Diary and Letters are testimony to inner life and mystical experiences. The Secretary of Divine Mercy gave clear criteria for discerning of spirits and dealing with Satan – the opponent of human salvation. The Saint presented the need and depth of the sacrament of penance and reconciliation, which is also the most effective remedy for the destructive power of the evil spirit. She saw the extraordinary action of the Holy Trinity in this sacrament, which was for her a natural and true reality she was experiencing in all her life.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 93-109
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola sakramentu pokuty i eucharystii w świetle nauczania i praktyki wychowawczej Św. Jana Bosko
    The role of the sacrament of penance and the eucharist in personal development of st. John Bosco oratory pupils
    Autorzy:
    Hańderek, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495838.pdf
    Data publikacji:
    2014-02-28
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    spowiedź
    spowiednik
    msza św
    eucharystia
    komunia duchowa
    confession
    confessor
    Holy Mass
    Eucharist
    spiritual communion
    Opis:
    In education, St. John Bosco (1815 -1888) drew attention to the harmonious growth of man. Among the proposed measures, the Sacraments of Penance and the Eucharist occupy a fundamental place. By breaking with sin, the first constitutes a means for restoring communion with God. A key role in this process is played by repentance, confession and the resolve to improve. Extremely important is the person of the confessor, who in the name of Christ forgives sins. The Eucharist serves to maintain communion with God. He, as food working in the juvenile soul, bestows on the youth the strength to overcome any difficulties. He fills them with a light and power for the inner transformation of their wills towards seeking good. Jesus shapes the soul of a young person because he transforms the person who accepts Him into Himself.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 1; 45-57
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa spowiednika wobec penitentów obarczonych nałogami
    The Ministry of a Confessor toward Penitents Suffering from Addictions
    Autorzy:
    Krepel, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558718.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    sakrament pokuty
    spowiednik
    kierownictwo duchowe
    penitent
    nałóg
    Sacrament of Penance
    confessor
    spiritual leadership
    addiction
    Opis:
    Sakrament pokuty jako miejsce doświadczania uzdrawiającej i wyzwalającej łaski Bożej, stanowi odpowiedź Kościoła na dramat osób obarczonych nałogami oraz propozycję jednej z dróg wyzwolenia z sideł różnych uzależnień. Szafarz tego sakramentu, działając in persona Christi, jest często pierwszą osobą, której penitent „nałogowy” – przeżywający rozmaite trudności – powierza swoją historię. Implikuje to konieczność odpowiedniego przygotowania spowiednika zarówno w sferze intelektualnej, jak i osobowościowej. Punktem wyjścia artykułu jest ukazanie cech penitenta „nałogowego” oraz specyficznych trudności, jakie mogą mu towarzyszyć podczas sakramentu pokuty. Na gruncie tych analiz autor skupił się na kompetencjach spowiednika osób dotkniętych nałogami oraz na uzdrawiającym wymiarze jego posługi. Ostatnia część poświęcona jest konieczności współpracy kapłana z różnego rodzaju środowiskami zajmującymi się profilaktyką i leczeniem osób dotkniętych nałogami.
    The Sacrament of Penance is the Church’s solution to the personal tragedies of people suffering from addictions and a way of fighting with various vices. It serves as a place to experience the healing and liberating grace of God. The minister of this Sacrament, acting in persona Christi, is frequently the first person to be trusted to hear stories of addicted penitents who struggle with various difficulties. This implies the necessity of proper intellectual and psychological preparation of confessors. The starting point of the article is a specification of the common features of addicted penitents, along with particular difficulties which may accompany them during the Sacrament of Penance. The author concentrates on the competencies of confessors who minister to addicts and on the healing aspect of the confessor’s ministry. The final part is dedicated to the importance of cooperation between confessors and various social groups working to rehabilitate addicts and prevent the emergence of addictions.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2017, 41; 157-170
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Holy Scripture in the monothelite controversy. The Standpoint of Maximus the Confessor
    Pismo Święte w kontrowersji monoteleckiej. Stanowisko Maksyma Wyznawcy
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613084.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pismo Święte
    monoteletyzm
    Maksym Wyznawca
    argumentacja skrypturystyczna
    Holy Scripture
    monotheletism
    Maximus Confessor
    scriptural argumentation
    Opis:
    Stanowisko Maksyma Wyznawcy wobec Pisma Świętego w sporze z monoteletyzmem polega na tym, że chociaż Maksym zachęca do wydobycia z Pisma treści duchowych i w kwestiach duchowych stosuje głęboką interpretację alegoryczną, to jednak w polemice z monoteletyzmem stosuje w przeważającej mierze literalną interpretację Nowego Testamentu. Ponieważ chodziło o kwestie chrystologiczne, to bardzo ważną rolę odgrywały teksty Nowego Testamentu. Zdarzają się jednak nieliczne przypadki alegorycznej i typologicznej interpretacji poszczególnych fragmentów. Oparcie się na dosłownej interpretacji może świadczyć o tym, że Maksym trzymając się litery tekstu unikał manipulowania tekstem natchnionym, gdyż alegoria proponuje różne wersje interpretacji. Argumentacja biblijna nie jest jednak wystarczająca w refleksji teologicznej, ponieważ wymaga dodatkowej refleksji i weryfikacji. Dlatego Pismo jest interpretowane w duchu nauczania Ojców i soborów z uwzględnieniem także spuścizny filozoficznej i nie może zostać izolowane jako jedyny autorytet wiary. Jeśli zaś Ojcowie i sobory nie mogą udzielić odpowiedzi w zaistniałej sytuacji, to interpretacja Pisma powinna być skonfrontowana z nauczaniem Stolicy Piotrowej.
    The position of Maximus the Confessor concerning the biblical argumentation in the dispute with Monotheletism consists in applying predominantly the literal approach to the interpretation of the New Testament. Since it was a Christological question, the New Testament played a substantial role. However, there are several instances of where Maximus applies allegorical and typological mode of interpreting the particular passages. Preferring the literal mode of interpretation may signify that Maximus sticking to the letter of the text avoided manipulating the inspired text with many variations in interpretation. Biblical argument is not sufficient on its own to be persuasive in theological discussion, therefore it requires additional support and explanation. That is why Scripture is not thought of as the sole authority for Christian faith. It is interpreted by Maximus with taking into account not only the teaching of the Fathers and the Councils but also the philosophical heritage. If the Fathers and Councils can not answer to the current theological question, the interpretation of Scripture should be collated with the teaching of the Holy See.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 465-477
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Restoring the image: The confessor and the challenge of pornography
    Spowiednik i wyzwanie związane z pornografią
    Autorzy:
    deLadurantaye, Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047512.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    confessor
    harms of pornography
    dignity of the person
    spiritual remedies
    addiction
    professional counseling
    imago Dei
    Opis:
    Increasingly, many confessors are confronted with penitents who have become involved with pornography.  This article provides some statistics illustrating the scope of pornography and then analyzes the harm that pornography causes, both to the dignity of the human person and in relation to the virtues of chastity and justice.  The article invites confessors to help penitents understand that involvement with pornography is more than simply breaking a commandment, but rather affects a penitent’s capacity for self-giving and thus one’s authentic emotional and spiritual growth.  Confessors should guide penitents who struggle with this issue to cultivate the true vision of human love in place of the distorted image offered by pornographic material.  The confessor should be prepared to turn a penitent’s attention to effective spiritual remedies as well as in some cases suggesting a penitent seek professional assistance so that the authentic image of God may be restored and the penitent be helped to attain true freedom from the vice of pornography.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 243-258
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ontologia aktów chcenia i poznania wedługśw. Maksyma .Wyznawcy jako przyczynek do rozumienia relacji natury i łaski
    Maximus the Confessor’s theology of the two wills of Christ as a hintto understanding the relationship of nature and grace
    Autorzy:
    Wojciechowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008838.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-22
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    św. Maksym Wyznawca
    natura – łaska
    Unia Hipostatyczna
    przebóstwienie
    Maximus the Confessor
    nature-grace
    Hipostatic Union
    divinization
    Opis:
    In present article I’m looking into ontology of the acts of knowing and willing as they are conceived by Maximus the Confessor. The main focus is laid upon the change of proportions of activity and passivity according to different objects of these acts: whether they concern natural or supernatural objects or God Himself. The main conclusion reached in this article is that the ontological aspect of the acts at stake are characterized by opposing pattern of that proportion. While cognitive aspect proceeds from higher comlexity and activity to its simplification and culminates in passivity in undergoing divine action, the volitive aspect is governed by a law of continuous increment of synergy between divine and contingent operations. Key insights are collected from Maximus’ description of the working of the Hypostatic Union. The discovered pattern of proportions of action and passion provides a hint for understanding relation holding between nature and grace, or better,a possible explanation why the supernatural is properly a super-natural.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 1; 26-42
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spowiednik wobec penitenta z problemami bioetycznymi
    Confessor and penitent with bioethical problems
    Autorzy:
    Dziuba, Andrzej F
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950597.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    spowiednik
    problemy bioetyczne
    sakrament pojednania
    osoba ludzka
    confessor
    penitent bioethical problems
    sacrament of reconciliation
    human person
    Opis:
    A confessor is not required to have special knowledge about bioethical issues. In these cases the confessor needs to discern the internal dispositions of the penitent; i.e., their repentance, conversion and the readiness to change. The minister of reconciliation needs to keep in mind that this sacrament was established for men and women who are sinners, and for this reason the confessor should receive penitents and assume their good will to be reconciled with the merciful God who is willing to be born in a humble heart. The attack on human life touches the very core of the human person. In this area there are no light or irrelevant issues and, therefore, the confessor dealing with this problem is in contact with life and death. God is always first in the sacrament of reconciliation. Let every confessor keep in mind that the confessional is not a torture chamber but the place where the penitent experiences God’s mercy and where they receive an invitation to change and to do good. The penitent should always hear the truth and receive the assurance of salvific love which, in a mysterious way, is at work in every human being independently of their shortcomings and shortfalls.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Una sola «voluntad de la persona» en Cristo según J. Ratzinger
    One single «will of the person» in Christus according to J. Ratzinger
    Jedna «wola osoby» w Chrystusie według J. Ratzingera
    Autorzy:
    Ruano, Raúl Orozco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041037.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    J. Ratzinger
    Maxim der Bekenner
    Christologie
    Neu-Chalzedonismus
    Maximus the Confessor
    christology
    neochalcedonism
    Maksym Wyznawca
    chrystologia
    neochalcedonizm
    Opis:
    W katolickiej chrystologii dokonał się począwszy od drugiej połowy ubiegłego wieku wyraźny zwrot antiocheński, który miał przezwyciężyć coś, co w swoim artykule z okazji 1500-lecia Chalcedonu Karl Rahner określił jako „monofizytyzm ortodoksyjny”. W tym celu proponowano powrót do “ścisłego chalcedonizmu” wobec neochalcedońskich interpretacji Soboru z 451 r. Zarówno u von Balthasara, jak i Ratzingera istotne miejsce zajmuje chrystologia Maksyma Wyznawcy. Ratzinger zamierza dzięki niej odpowiedzieć na to, co uważa za prawdziwe niebezpieczeństwo we współczesnej teologii. Wobec tez formułowanych przez J.A. Jungmanna, K. Adama, K. Rahnera i F. X. Arnolda, którzy stwierdzali faktyczny monofizytyzm wiernych, Ratzinger wskazywał na pojawienie we współczesnej chrystologii się nowego nestorianizmu (i arianizmu) jako na prawdziwe niebezpieczeństwo, któremu należy się przeciwstawić. Autor niniejszego artykułu przedstawia w sposób syntetyczny w pierwszej części post-chalcedońską dyskusję, koncentrując się na pojawieniu się prądu teologicznego neochalcedonizmu i chrystologicznym wkładzie Maksyma Wyznawcy. Obydwa aspekty J. Ratzinger omawia w szóstej tezie swojego dzieła Patrzeć na przebitego, a rozwinie je później w rozdziale poświęconym Getsemani w swojej trylogii Jezus z Nazaretu.
    During the second half of the past century the Catholic Christology suffered an anthioquian twist in order to overcome what the German theologian K. Rahner called "orthodox monophysitism" in his article about Chalcedon on the occasion of its 1500 th anniversary. For this, he proposed the recovery of a "strict chalcedonism" that opposed to the neochalcedonian interpretations of the 451's Concillium. Maximus the Confessor has a decisive role in both Balthasar and Ratzinger's Christology. With this, Ratzinger pretends to answer what he believed is the true danger in today's theology. Contrary to J.A. Jungmann, K. Adam, K. Rahner, and F.X. Arnold's thesis that denounced a factical monphysitism amongst the faithful, Ratzinger upholds that the reapparition of a new Nestorianism (and arianism) in today's Christology is the true danger that must be fought against. In the first place, the article presents, synthetically, the post chalcedonian discussion, concentrating on the apparition of the theological trend of neochalcedonism and on Maximus the Confessor's Christological contribution. From there on it approaches the neochalcedonian and maximillian interpretations that J. Ratzinger formulates in his sixth thesis of "Behold the Pierced One" and that will be later developed in the Gethsemani chapter of "Jesus of Nazareth".
    Angefangen bei der zweiten Hälfte des letzten Jahrhunderts erfuhr die katholische Christologie eine deutliche antiochenische Wende, deren Ziel es war eine Tendenz zu überwinden, die K. Rahner in seinem Artikel zum 1500. Jahrestag des Chalzedons als ein „orthodoxer Monophysitismus“ bezeichnete. Um das zu erreichen wurde angesichts der neuchalzedonischen Interpretationen des Konzils vom Jahr 451 die Rückkehr zum „strengen Chalzedonismus“ vorgeschlagen. Sowohl bei von Balthasar als auch bei Rahner nimmt die Christologie von Maxim dem Bekenner einen wesentlichen Platz ein. Dank dieser versucht Ratzinger auf etwas zu antworten, was er zur wahren Herausforderung in der gegenwärtigen Theologie hält. Angesichts der Thesen von J.A. Jungmann, K. Adam, K. Rahner i F. X. Arnold, die einen faktischen Monophysitismus der Gläubigen festgestellt haben, verwies Ratzinger auf das Erscheinen eines neuen Nestorianismus (und Arianismus) in der modernen Christologie als auf eine echte Gefahr, der man sich stellen muss. Im ersten Teil des folgenden Artikels gibt der Autor in eine synthetische Weise die post-chalzedonische Diskussion wieder, mit besonderer Aufmerksamkeit auf dem Erscheinen der Strömung des theologischen Neu-Chalzedonismus und dem christologischen Beitrag von Maximus dem Bekenner.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 89-112
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kapłańska posługa w konfesjonale jako wyzwanie współczesności
    Priestly Ministry in the Confessional as a Challenge to the Present
    Autorzy:
    Zabielski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047679.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sin
    guilt
    the sacrament of penance
    confessor
    spiritual director
    sakrment pokuty i pojednania
    pokuta
    szafarz Miłosierdzia Bożego
    kierownictwo duchowe
    Opis:
    Współczesne społeczeństwo charakteryzuje zanik poczucia grzechu i winy . Ta utrata odpowiedzialności moralnej człowieka prowadzi do utraty jedności z Bogiem, z samym sobą i z innymi. Fakt ten stanowi szczególne wyzwanie dla moralnej i pastoralnej funkcji Kościoła. Unikalne "miejsce" od spotkania człowieka z Bogiem, z samym sobą, jest sakrament pokuty i pojednania. W związku z tym posługa konfesjonału i innych form życia duchowego jest bardzo pomocna. Dokument Kongregacji Duchowieństwa "Kapłan - sługa Bożego Miłosierdzia" wskazania dla spowiedników i kierowników duchowych został poświęcony właśnie tej kwestii. Analizując treść tych wskazań, w tym artykule zostały podjęte dwie kwestie:1. Sakramentalna posługa spowiednika.2. Spowiednik jako kierownika duchowego .
    Modern society is characterized by the disappearance of the sense of sin and guilt. This loss of moral responsibility leads the man to the loss of unity with God, with ourselves and with others. This fact poses a particular challenge to the moral and pastoral function of the Church. The unique "place" of man's encounter with God and with himself is the sacrament of penance and reconciliation. Hence, the ministry of the confessional and other forms of spiritual help of the priest in evaluating of human life, and directing it are a special challenge of contemporary times. The document of the Congregation for the Clergy "Priest - the minister of Divinity Mercy. Helpers for confessors and spiritual directors" was dedicated to this issue. Analyzing the content of these indications, in this article have been taken two issues: 1. Sacramental ministry of confessor.2. Confessor as a spiritual director.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 137-151
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązki prezbitera jako spowiednika
    THE OBLIGATIONS OF PRIESTS AS CONFESSORS
    Autorzy:
    Dziuk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490190.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    absolucja
    cenzura
    grzech
    kara
    penitent
    pokuta
    pouczenie
    prezbiter
    spowiednik
    tajemnica
    absolution
    censure
    sin
    punishment
    penance
    salutary
    priest
    confessor
    secrecy
    Opis:
    Can 965 CIC states that only a priest is the minister of the sacrament of penance. A sacerdotal character and faculty is necessary to administer validly the sacrament of penance. Every priest should aim to give an opportunity to faithful people that they successfully benefit from going to confession. A priest is obliged to take care of his own spiritual and intellectual growth, and in exercising his ministry he must adhere faithfully to the doctrine of the Magisterium, but he should remember that the imposition of a penance by the confessor must be individualised. The confessor is to impose salutary and appropriate penances in proportion to the kind and matter of sin confessed, taking into account the condition of the penitent. He should be especially sensitive to those people who by being in ecclesiastical suspense cannot receive a sacramental absolution. He should also be available to minister to people from other churches which do not have full unity with the Catholic Church. It should be in the situations provided by the law. Finally the priest is obliged to observe the secrecy of the confessional, which no one can release him from – the sacramental seal is inviolable.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 55-73
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie Abbasydów i jego następstwa w ujęciu Teofanesa Wyznawcy. Część II
    The Abbasid Revolution and its Aftermath in the Chronicle of Theophanes the Confessor. Part Two
    Autorzy:
    Cecota, Błażej Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32319859.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Byzantine empire
    byzantine-arabic relations
    Theophanes the Confessor
    Byzantine historiography
    Cesarstwo Bizantyńskie
    relacje bizantyńsko-arabskie
    Teofanes Wyznawca
    historiografia bizantyńska
    Opis:
    W pierwszej części mojego artykułu opisałem, jak Teofanes Wyznawca właściwie odmówił prawa do legitymizacji dynastii abbasydzkiej, uznając prawowierność rządów Umajjadów (według kronikarza władza tych ostatnich pochodziła bezpośrednio od Proroka Muhammada, co oczywiście nie jest do końca prawdą). Chronograf podkreślał, że Abbasydzi wykorzystywali niższe warstwy społeczne do przejęcia władzy, co doprowadziło do stanu anarchii. Jednocześnie zauważył, jak złym władcą był Marwan II. Jak można zrozumieć, z tej trudnej sytuacji nie było dobrego wyjścia, ponieważ obie strony sporu zostały obciążone grzechami prowadzącymi do niesprawiedliwości i nieprawowierności. Potwierdzały to niejako zjawiska nadprzyrodzone, o których historyk wspomniał w kontekście zmiany władzy w państwie muzułmańskim. W drugiej części mojego artykułu opisałem, jak Teofanes próbował zasugerować, że rządy Abbasydów doprowadziły do podziałów religijnych i klasowych. Wspomniałem jak kronikarz opisywał przejawy anarchii, która doprowadziła m.in. do prześladowań chrześcijan. Według mojej interpretacji, opis wojny domowej w kalifacie po śmierci Haruna ar-Raszida jest niemal zwiastunem końca imperium muzułmańskiego.
    In the first part of my article, I described how Theophanes the Confessor refused to legitimize the Abbasids, recognizing the legitimacy of Umayyad rule (according to the chronicler, the Umayyad power came directly from the Prophet Muhammad, which is obviously not entirely true). The chronograph emphasized that the Abbasids used the lower classes to seize power, which allowed them to lead to a state of anarchy. At the same time, he noticed how bad a ruler Marwan the Second was. From this difficult situation, as can be understood, there was no good way out, because both sides of the dispute were tainted with sins that led to injustice or unrighteousness. This was confirmed by supernatural phenomena mentioned by historian in the context of the change of power in the Muslim state. In the second part of my paper, I described how Theophanes tried to suggest that the Abbasid rule had led to religious and class divisions in the country. As a chronicler described the manifestations of anarchy that led to the persecution of Christians in Muslim countries. According to my interpretation, the description of the civil war in the caliphate after the death of Harun ar-Rashid in the work of Theophanes the Confessor is almost a harbinger of the end of the Muslim empire.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 7-21
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Asparuh and His People on the Lower Danube through the Eyes of Theophanes, or a Story that Was Not Meant to Happen
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682531.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Kubrat
    Asparuh
    Kotrag
    Theophanes the Confessor
    Onglos
    medieval Bulgaria
    Byzantine historiography
    myths and legends of origins
    Byzantine ideology
    Opis:
    The Bulgarians’ settlement in the Lower Danube area constituted one of the most significant events in the history of the Balkan Peninsula in the Middle Ages. The Danube Bulgaria’s rise and its territorial expansion changed the political situation in this area. The Bulgarians became Byzantium’s chief opponents in the struggle for establishing ascendancy over the Balkan Peninsula. The analysis of Theophanes’ Chronography, which remains, in addition to the account by Patriarch Nicephorus, the main source of information about these events supports the conclusion that this Byzantine author took a very negative view of the effects of the arrival of these nomads in the former Byzantine territories. Although this account has been analysed in detail by a number of scholars, these authors have paid no attention to the key role of the tale of Khan Kubrat and the disobedience of his five sons who failed to remain faithful to his last wish. The significance of the personal experiences of Theophanes, who witnessed the Bulgarian expansion during the era of Khan Krum, is also omitted from today’s discussion of these issues. These experiences contributed to the way in which he viewed the migration of the ancestors of the distinguished Bulgarian ruler. The chronicler may thus be considered to have offered a very clear view of what the readers should think of the Bulgarians’ arrival in the Balkan territories.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2018, 8; 167-191
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcja spowiednika i realizacja sakramentalnej posługi wobec duchowych potrzeb ludzi młodych
    The function of the confessor and the implementation of the sacramental service towards the spiritual needs of young people
    Autorzy:
    Dolata, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019568.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sacrament of penance and recon0ciliation
    confessor’s competences
    youth
    sakrament pokuty i pojednania
    kompetencje spowiednika
    młodzież
    Opis:
    Sakrament pokuty i pojednania to wielki dar dla Kościoła. W nim człowiek otrzymuje pojednanie z Bogiem i z Kościołem, w nim doznaje oczyszczenia i formuje swoją osobowość chrześcijanina, doskonaląc rozwój swoich nadprzyrodzonych cnót i życia duchowego. Pomocą dla niego na tej drodze jest spowiednik. W duchu swojego powołania pełni on posługę Dobrego Pasterza na wzór Chrystusa, o czym uczy nas Katechizm Kościoła katolickiego (KKK 1465). Zadaniem, jakie spoczywa na spowiedniku, jest troska o lud mu powierzony i postawa sługi, który pochyla się nad nędzą drugiego człowieka. Posługa miłosierdzia, jaką podejmuje spowiednik, zawsze powinna mieć na celu dobro bliźniego. Dlatego wszystkie wskazówki udzielane penitentowi powinny być tak dostosowane, aby w jak największym stopniu odpowiadały jego wiekowi i stanowi. W niniejszym artykule omówiono obowiązki i kompetencje kapłana, a także wymagania co do sakramentu pokuty. Następnie ukazano znaczenie tychże kompetencji w realizacji posługi sakramentalnej pośród ludzi młodych z uwzględnieniem ich oczekiwań i problemów.
    The sacrament of penance and reconciliation is a great gift for the Church. In it, man receives reconciliation with God and the Church, is purified and forms his Christian personality, brings to perfection his/her development of supernatural virtues and spiritual life. The confessor helps a person on this way. In the spirit of his calling, he serves as the Good Shepherd like Christ, as the Catechism of the Catholic Church teaches us (CCC 1465). The task that rests on the confessor is to take care of the people entrusted to him and to do this in the attitude of the servant who bends over the misery of man. The ministry of mercy, which the confessor performs, should always aim at the good of his fellow-creatures. Therefore, all directions given to the penitent should be adjusted so that they correspond as far as possible to his age and state. The article discusses the duties and competences of the priest. First, it presents the requirements for the sacrament, then their implementation in relation to the penitent, and finally shows the importance of these competences in the implementation of the sacramental service among young people, taking into consideration their expectations and problems.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2019, 20; 115-127
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Magistero dei papi riguardo alla persona del confessore e alla sua formazione, sulla base dei discorsi alla Penitenzieria Apostolica negli anni 2007–2016
    Magisterium of Popes Benedict XVI and Francis on the person and the formation of a confessor on the basis of speeches to participants in a course sponsored by the Apostolic Penitentiary in the years of 2007–2016
    Autorzy:
    Niewiadomski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011708.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-30
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    penitencjaria apostolska
    sakrament pojednania
    spowiednik
    Benedykt XVI
    Franciszek
    Apostolic Penitentiary
    the Sacrament of Reconciliation
    confessor
    Benedict XVI
    Francis
    Opis:
    The article discusses speeches given by Popes Benedict XVI and Francis which were addressed to the Apostolic Penitentiary in the years 2007-2016. In these addresses one can see indications of high importance for a contemporary confessor. Popes show the him as a person who takes care of the penitent and prays for him or her. His sacerdotal and spiritual life should be constantly strengthened by contact with Christ. The confessor is to be reachable and available for the people. His different duties, as indicated by Popes, also also include raising one’s a pqualifications, and obedience to the Magisterium of the Church. He reveals God’s mercy and should be merciful himself for this reason but not permissive towards sins of the penitent. Now more than in previous centuries the emphasis is put on personal qualities of the confessor such as communicative skills, restraint, empathy, which facilitate a confession for the penitent.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 1; 88-106
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie Abbasydów i jego następstwa w ujęciu Teofanesa Wyznawcy. Część I
    The Abbasid Revolution and its aftermath in the chronicle of Theophanes the Confessor. Part one
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32314923.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Byzantine empire
    Byzantine-Arabic relations
    Theophanes the Confessor
    Byzantine historiography
    Cesarstwo Bizantyńskie
    relacje bizantyńsko-arabskie
    Teofanes Wyznawca
    historiografia bizantyńska
    Opis:
    Artykuł jest próbą interpretacji informacji wybranych przez Teofanesa Wyznawcy na temat przejęcia władzy w muzułmańskim kalifacie przez dynastię Abbasydów. W bizantyńskiej debacie naukowej ostatnich dziesięcioleci na temat Chronografii dominował spór o tzw. wschodnie źródła, w szczególności dotyczący Teofila z Edessy i rzekomych źródeł arabskich. W świetle tej bardzo ważnej dyskusji znika jednak kwestia pracy, jaką sam Teofanes Wyznawca (lub zespół współpracujących z nim osób i Jerzy Synkelos, w kontekście doboru materiałów) włożył w tworzenie tej kroniki. Jakie elementy narracji chciał podkreślić, jak ją prowadził, co chciał zasugerować swoim czytelnikom. Zdaniem autora tego tekstu, dobrym przykładem pracy selekcyjnej dokonanej przez Teofanesa są te elementy narracji, które dotyczą powstania i przejęcia władzy przez Abbasydów. Teofanes z pewnością nie był „zwolennikiem” Umajjadów, co widać zwłaszcza w opisie panowania Marwana, ale negatywnie odnosi się do tego, jak Abbasydzi przejęli władzę – kwestionuje ich legitymizację, przedstawiając jako ludzi, którzy pozwolili na rabunki i morderstwa dokonywane przez niższe klasy. Tymi zagadnieniami, a także pewnymi elementami związanymi z możliwymi interpretacjami religijnymi zająłem się w pierwszej, prezentowanej tutaj, części pracy. W drugiej przedstawię elementy narracji Teofanesa, które zdają się sugerować, iż wraz z przejęciem władzy przez Abbasydów widział on pewien zmierzch muzułmańskiego państwa w ogóle.
    This article attempts to interpret the messages of Theophanes the Confessor about the seizure of power in the Muslim caliphate by the Abbasid dynasty. The Byzantine studies debate of the last decades about Chronography was dominated by the dispute over the so-called eastern sources of information contained in the Byzantine chronicle. There were numerous suggestions, most notably about Teophilus of Edessa and alleged Arab sources. In view of this very important discussion, however, the issue of the work that Theophanes the Confessor himself (or the team of people who worked with him and George Syncellus in the context of the selection of materials) put into the creation of this chronicle disappears. What elements of the narrative did he want to emphasize, how did he conduct the narrative, what he wanted to suggest to his readers. According to the author of this text, a good example of the selection work performed by Theophanes are those elements of the narrative that concern the rise and takeover of power by the Abbasids. In the first part of this article, I dealt with the circumstances of the Abbasid seizure of power, which was highlighted by the Byzantine chronicler. Theophanes was certainly not an "supporter" of the Umayyads, as seen especially in the description of Marwan's reign, but he is negative about how the Abbasids seized power - considering their legitimacy questionable, presenting them as the people who led to the robberies and murders by the lower classes . I dealt with these issues, as well as some elements related to possible religious interpretations, in the first part of the work, presented here. In the second, I will present elements of Theophanes' narrative, which seem to suggest that with the seizure of power by the Abbasids he saw a certain collapse of the Muslim state.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 55-69
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duties of the penitent and confessor in the light of 21 Constitution of the Fourth Lateran Council
    Autorzy:
    Dohnalik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676829.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Prawo kanoniczne
    sakrament pokuty
    obowiązek corocznej spowiedzi
    obowiązki spowiednika
    Canon law
    sacrament of Penance
    duty of annual confession
    duties of confessor
    Opis:
    At the beginning of the 13th century there was a crisis in the institutional Church, in response to which Pope Innocent III during the Fourth Lateran Council introduced the obligation of annual confession and emphasised the importance of this sacramental practice. The 21st Council Constitution obliged every believer to go to Confession at least once a year and to receive the Eucharist during the Easter season. This obligation applied to every baptised man and woman upon reaching the age of discernment, which the Council’s commentators at the time put at around seven years. Although, according to the medieval canonists, this obligation referred to confession of mortal sins, in practice all the faithful were encouraged to go to confession annually. The own parish priest had the duty to see that this commandment was fulfilled by the faithful entrusted to his pastoral care. In response to the serious obligation of the faithful, the Constitution Omnis utriusque sexus also imposed important duties on confessors. The confessor was to be prudent towards the confession of the penitent; he was compared to a doctor who must choose the treatment appropriate to the illness. Finally, the 21st Constitution of the Fourth Lateran Council emphasises the obligation of confessional secrecy on the part of the confessor and at the same time introduces severe penalties for a priest who breaks it. Many of the provisions described are still relevant in contemporary Church legislation. Even today, in the face of the Church’s crisis, it seems advisable to return to the fruitful celebration of the sacrament of Penance, which concerns both confessors and penitents.
    Na początku XIII w. nastąpił kryzys Kościoła instytucjonalnego. Papież Innocenty III podczas Soboru Laterańskiego IV, w odpowiedzi na kryzys, wprowadził obowiązek corocznej spowiedzi i podkreślił znaczenie tej praktyki sakramentalnej. Konstytucja Omnis utriusque sexus zawierała zobowiązanie każdego wiernego do spowiedzi przynajmniej raz w roku oraz do przyjmowania Eucharystii w okresie wielkanocnym. Obowiązek ten dotyczył każdego ochrzczonego mężczyzny i kobiety po osiągnięciu wieku rozeznania, który ówcześni komentatorzy Soboru określali na około siedem lat. Choć według średniowiecznych kanonistów obowiązek ten odnosił się do spowiedzi z grzechów śmiertelnych, w praktyce wszyscy wierni byli zachęcani do corocznej spowiedzi. Własny proboszcz miał obowiązek dopilnować wypełnienia tego przykazania przez wiernych powierzonych jego duszpasterskiej pieczy. W odpowiedzi na poważne zobowiązanie wiernych Konstytucja Omnis utriusque sexus nakładała istotne obowiązki także na spowiedników. Spowiednik miał być roztropny wobec spowiedzi penitenta, był porównywany do lekarza, który musi wybrać leczenie odpowiednie dla danej choroby. Wreszcie 21 Konstytucja Soboru Laterańskiego IV podkreśla obowiązek zachowania tajemnicy spowiedzi ze strony spowiednika i jednocześnie wprowadza surowe kary dla kapłana, który ją złamie. Wiele z opisanych przepisów jest nadal aktualnych we współczesnym ustawodawstwie kościelnym. Również dzisiaj, w obliczu kryzysu Kościoła, wydaje się wskazane, aby powrócić do owocnego sprawowania sakramentu pokty, co dotyczy zarówno spowiedników, jak i penitentów.  
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 3; 141-150
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ontyczne konsekwencje grzechu Adama w ujęciu Maksyma Wyznawcy
    Ontical consequences of Adam’s fall – Maximus the Confessor’s interpretation
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613086.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Maksym Wyznawca
    grzech pierworodny
    grzech Adama
    natura ludzka
    afekty
    Maximus the Confessor
    original sin
    Adam’s sin
    human nature
    passibility
    Opis:
    Maximus the Confessor points out that Adam’s sin totally changed the mode of existence of human nature, which has since been proliferated via procreation involving sensual pleasure. The focus on sensual pleasure is the primary consequence of Adam’s sin. Sensual experiences are not sinful as such though they are particularly vulnerable to Satan’s temptations. It is particularly dangerous when our will is weakened and inclined to choose evil. That is why Maximus links pleasure with suffering and death which are consequences of Adam’s turning to pleasure – pleasure which at the same time caused his separation from God. Despite of passibility, corruption of will and death, which directly affect human nature, there are other consequences of Adam’s sin that involve the universe as a whole. These are five divisions which destroy harmony in the cosmos: the division between man and woman, created and uncreated, sensual and intelligible, earth and heaven, settled world and paradise.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 295-302
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formacyjny wymiar sakramentu pokuty
    The Formative Dimension of the Sacrament of Penance
    Autorzy:
    Mizak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048012.pdf
    Data publikacji:
    2011-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sacrament of penance
    act of regret
    Christian formation
    qualifications of the confessor
    sakrament pokuty
    akt żalu
    formacja chrześcijan
    kwalifikacje spowiednika
    Opis:
    Zasadniczym elementem sakramentu pokuty jest odnawiana odpowiedzialność za siebie i innych. Sakrament ten jest najbardziej osobistym z sakramentów - grzesznik staje przed Bogiem z żalem, a jednocześnie pragnieniem własnego uświęcenia. Aby osiągnąć ten cel penitent musi przygotować się prawidłowo. Bez wątpienia każdy warunek sakramentu pokuty odgrywa istotną rolę, ale priorytetem powinien być żal. W tym artykule autor podkreśla rolę sumienia i moment spowiedzi. Szczególną uwagę zwraca na rolę spowiednika w formacyjnej wartości sakramentu pokuty.
    The essential element of the sacrament of penance is renewed responsibility for ourselves and others. This sacrament is the most personal of sacraments because the sinner comes before God with regret and at the same time with thrust, and also with a program of his own sanctification. In order to achieve this goal the penitent has to prepare himself properly. Without doubt in this preparation each condition of the sacrament of penance plays an essential role but priority should be given to regret. In this article the author underscores the role of the examination of conscience and the moment of confession. Special attention is drawn to the role of the confessor in the formative value of the sacrament of penance. The source of the formative value of the sacrament of penance consists in the fact that it always puts a person's entire life history in God's light. It is therefore very important that both the confessor and the sinner make the effort to open up to the grace of God.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 185-200
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wierność powołaniu – ksiądz Kazimierz Świątek (1914-2011)
    Fidelity to the priestly vocation – priest Kazimierz Świątek (1914-2011)
    Autorzy:
    Królak, Stanisław M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950381.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    katolicyzm
    łagry
    komunizm
    świadectwo
    wyznawca
    wierność Bogu
    powołanie kapłańskie
    duszpasterstwo
    catholicism
    gulag
    communism
    witness
    confessor
    faithfulness
    to god
    the priestly vocation
    priesthood
    Opis:
    In the history of Catholic church the 20th century will be remembered as the age of martyrs. Many Christians bore witness of their fidelity to Christ by sacrificing their lives. In that terrifying time of test of fidelity however, there was a great number of people who did not suffered death because of their faith and yet they bore witness to Christ. Nowadays the combat against religion, faith and the Church still continues. The need to bear personal witness of fidelity to both Christ and personal vocation has been becoming much more imperious. Furthermore, testimonies that recently there are people who have proven that being faithful to Christ, even being faithful to the point of heroism, is possible are vital and needed. Kazimierz Świątek, archbishop, cardinal was one of these people. The article presents his family environment, path to priesthood and period of presbyterate.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
    The seal of confession in a criminal trial vs revocation of the authority to administer the sacrament of penance in canon law
    Autorzy:
    Gil, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16728941.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    spowiedź
    tajemnica spowiedzi
    zakaz dowodowy
    prawo kanoniczne
    proces karny
    spowiednik
    penitent
    confession
    seal of confession
    inadmissibility of evidence
    canon law
    criminal trial
    confessor
    Opis:
    The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.
    Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 185-206
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patrystyczne ujęcie twórczości
    The patristic notion of creativeness,
    Autorzy:
    Kosmulska, Bogna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420390.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    twórczość
    stworzenie
    mimetyzm
    nowość a nowinkarstwo (καινοτομία)
    Augustyn
    Ojcowie kapadoccy
    Maksym Wyznawca
    creativeness
    creation
    mimetism
    novelty vs newness (καινοτομία)
    Augustine
    Cappadocians
    Maximus the Confessor
    Opis:
    Artykuł niniejszy jest próbą odpowiedzi na pytanie o to, czy myśl patrystyczna porusza zagadnienie ludzkiej twórczości. Punkt wyjścia stanowi twierdzenie, że chrześcijańska refleksja (na przykładach myśli Augustyna, Kapadocczyków i Maksyma Wyznawcy) – nawet jeśli pozostaje konserwatywna i kontynuuje antyczne ujęcie sztuki jako sfery jedynie wytwórczej i mimetycznej – daje mimo to możliwość pośredniego, teologicznego przemyślenia problematyki człowieczej aktywności. Szczególnym wątkiem rozważań czynię dwuznaczność patrystycznego rozumienia terminu „nowości” (καινοτομία), który oznaczać może zarówno „heretyckie nowinkarstwo”, jak i cud Bożej stwórczości i wcielenia oraz ludzkiego twórczego chrześcijańskiego i chrystocentrycznego naśladownictwa.
    The paper deals with the question whether the patristic thought has to say about human creativeness. The point is that the Christian reflection (exemplified by Augustine, the Cappadocians, and Maximus the Confessor) – even though it is very conservative and continues an ancient notion of art as the field of craft and plain mimetism – provides nonetheless the indirect, theological possibility to rethink the man’s activity. The special emphasis is put on the ambigiuity in the patristic term of ‘newness’ (καινοτομία) which designates a ‘heretic novelty’, as well as a miracle both of the God’s creation and incarnation, and human creative Christian and Christocentric mimetism.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 107-111
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gnesioi filoi: the Search for George Syncellus’ and Theophanes the Confessor’s Own Words, and the Authorship of Their Oeuvre
    Autorzy:
    Kompa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682328.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theophanes Confessor
    George Syncellus
    Georgios Synkellos
    Byzantine chronography
    Chronographia
    Ekloge chronographias
    gnesios filos
    friendship
    historia tripartita
    TLG
    world chronicles
    aphormai, prophemi
    hos proephen
    kathos kai proephen
    hos proephemen
    Opis:
    In a nutshell: 1. I believe that Ekloge Chronographias of George Syncellus and Chronographia of Theophanes the Confessor should be treated as a single project, undertaken in turn by two authors; 2. There are important stylistic differences between the two parts, noticeable in the fragments, in which the authors deliver some editorial remarks or disclose their personal opinions; from a wider selection of such phrases, references to the past or future such as ‘as I have mentioned/as I said/as have been said/as we demonstrated above, etc.’, being diverse and individual, are especially helpful. 3. This observation is of great use not only for the texts analysed here, it may be used to confirm authorship of many other texts. 4. As for George and Theophanes, the TLG search of such structures in all extant classical Greek and Byzantine output confirms the statement nr 1, with clauses like ὡς προέφην/καθὼς καὶ προέφην/ὡς προέφημεν/καθὼς προέφημεν both rare in the whole preserved corpus, and relatively often used by the author of Chronographia. The style of the proemium of Chronographia fits the rest of the work and differs from Ekloge Chronographias. 5. Precise analysis of a wider group of similar clauses shows that Ekloge Chronographias and Chronographia were written by two different authors; Chronographia was created by one author, distinctive and independent, no matter how reproductive at the same time he was. I see no convincing arguments not to call this author Theophanes. Some later and partial editiorial interventions to Chronographia, conceivable (rubrics?) and in some instances even certain, do not challenge this view. 6. Only a few entries from the initial parts of Chronographia fit more the George’s work; their style and content bear much more similarities with Ekloge (in AM 5796, 5814, 5818, 5827, 5828). These paragraphs, George’s aphormai, probably in form of loose notes, were inserted to Chronographia by its author the same way as he used his sources for the subsequent parts; they did not reach beyond the times of Constantine I. 7. I do not dismiss the message of the proemium to the Chronographia as it is much more credible than the discussion, sometimes hypercritical, on the vitae and the scraps of the Confessor’s biography. I see no reason not to believe that the idea established and developed by George was then taken over by his friend; the differences result from the independent work of the former and then of the latter, presumably with only rudimentary guidance at the beginning. 8. The ‘genuine friendship’, the crucial relation between the two authors is still the most useful key to understand the history of the tripartita – therefore, I analyse it in the final part of the paper.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2015, 5; 155-230
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Could a Caliph Be Virtuous? Selected Aspects of the Image of Muslim Rulers in the "Chronography" of Theophanes the Confessor
    Czy kalif mógł być cnotliwy? Wybrane aspekty wizerunku władców muzułmańskich w "Chronografii" Teofanesa Wyznawcy
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158122.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bizancjum
    kalifat
    historiografia
    bizantyńska historiografia
    Teofanes Wyznawca
    Mu'awija
    Mu'awija ibn Abi Sufjan
    Byzantium
    Caliphate
    historiography
    byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Mu'awiya
    Mu'awiya ibn Abi Sufyan
    Opis:
    The Chronicle of Theophanes the Confessor is one of the few Byzantine historiographical works in which so much space is devoted to the Islamic world and the first ruling caliphate. Of course, most references to Muslims concern mostly military issues – numerous Muslim invasions on Byzantine lands that were happening almost since the beginning of Islam. Also important was the way Theophanes treated Islam itself as a religion – as heresy. Therefore, it is hard to expect that the descriptions of the caliphs can be considered positive. In most of them, we find rather “evidence” of the greed, stupidity, or propensity to violence, which were to characterize the caliphs. Nevertheless, in the context of the answer to the question posed in the title – whether the caliph could be virtuous – it is worth taking a closer look at the image of the two rulers in the Chronography – Mu‘awiya and ‘Abd al-Malik. This text is dedicated to the first of these rulers.
    Chronografia Teofanesa Wyznawcy to jedno z niewielu bizantyńskich dzieł historiograficznych, w którym tak wiele miejsca poświęcono światu islamskiemu i pierwszym władcom kalifatu. Oczywiście większość wzmianek na temat muzułmanów dotyczy raczej zagadnień militarnych – licznych najazdów na ziemie bizantyńskie, jakie miały miejsce praktycznie od początku powstania islamu. Istotny był też sposób w jaki Teofanes traktował sam islam – jako herezję. Trudno więc spodziewać się, aby opisy dotyczące kalifów można było uznać za pozytywne. W większości z nich znajdziemy raczej „dowody” na chciwość, głupotę czy skłonność do przemocy, jakie charakteryzować miały kalifów. Niemniej jednak w kontekście odpowiedzi na zadane w tytule pytanie – czy kalif mógł być cnotliwy – warto przyjrzeć się bliżej wizerunkowi dwóch władców w Chronografii – Mu‘awiji oraz ‘Abd al-Malika. Niniejszy tekst poświęcony został pierwszemu z wymienionych kalifów.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 84; 79-92
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pan Kubrat i jego pięciu synów. Teofanesa wizja przybycia Bułgarów na Półwysep Bałkański
    Lord Kubrat and his five sons. Theophanes’ view of the Bulgarians’ arrival in the Balkan Peninsula
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909977.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Kubrat
    Asparuch
    Kotrag
    Teofanes Wyznawca
    Onglos
    średniowieczna Bułgaria
    historiografia bizantyńska
    mity i legendy o początkach
    ideologia bizantyńska / Asparukh
    Theophanes the Confessor
    medieval Bulgaria
    Byzantine historiography
    myths and legends of origins
    Byzantine ideology
    Opis:
    The Bulgarians’ settlement in the Lower Danube area constituted one of the most significant events in the history of the Balkan Peninsula in the Middle Ages. The Danube Bulgaria’s rise and its territorial expansion changed the political situation in this area. The Bulgarians became Byzantium’s chief opponents in the struggle for establishing ascendancy over the Balkan Peninsula. The analysis of Theophanes’ Chronography, which remains, in addition to the account by Patriarch Nikephoros, the main source of information about these events supports the conclusion that this Byzantine author took a very negative view of the effects of the arrival of these nomads in the former Byzantine territories. Although this account has been analysed in detail by a number of scholars, these authors have paid no attention to the key role of the tale of Khan Kubrat and the disobedience of his five sons who failed to remain faithful to his last wish. The significance of the personal experiences of Theophanes, who witnessed the Bulgarian expansion during the era of Khan Krum, is also omitted from today’s discussion of these issues. These experiences contributed to the way in which he viewed the migration of the ancestors of the distinguished Bulgarian ruler. The chronicler may thus be considered to have offered a very clear view of what the readers should think of the Bulgarians’ arrival in the Balkan territories.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2016, 23, 1; 15-34
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błogosławiony ks. Michał Sopoćko. Kapłan o miłosiernym obliczu
    Blessed father Michał Sopoćko. A priest with a merciful face
    Autorzy:
    Wiśniewski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502728.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    ks. Michał Sopoćko (1888–1975)
    krzewiciel Bożego miłosierdzia
    pastoralne horyzonty miłosierdzia
    spowiednik św. Faustyny
    fr. Michał Sopoćko (1888–1975)
    propagator of the Divine Mercy
    pastoral mercy
    horizons
    saint Faustina’s confessor
    Opis:
    This article is an attempt of a holistic outlook on blessed father Michał Sopoćko. Looking in this way we can easily see in him a passion to speak and teach about the endless Divine Mercy. Firstly and mainly we discover in him a priest with model zeal, as it flows out of his personal convictions and surrendering to the Divine Mercy. The whole life of blessed Michał has three main motifs: the first one was the experience of the Divine Mercy (active in sacraments) and of human mercy (particularly in his youth and seminarian life). The second motif was demonstrating mercy in concrete actions addressed towards relatives, the faithful in his care (parishioners, soldiers, seminary students and religious sisters) and towards particular groups (youth, national minorities). The third motif which joined the two previous ones and activated them was his personal devotion to the Divine Mercy. Thanks to such deep prayer life and its consistency, conscientious research of the truth of the Divine Mercy in the Bible, liturgy, tradition and Church magisterium he was filled with genuine mercy.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 4; 111-121
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowa Maryi w Kanie Galilejskiej: 'Wina nie mają' (J 2, 3) w recepcji patrystycznej
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158019.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Maryja
    Kana Galilejska
    wino
    Ojcowie Kościoła
    egzegeza patrystyczna
    Maksym Wyznawca
    Jan Chryzostom
    J 2,3
    John 2:3
    Patristic exegesis
    Cana of Galilee
    Wine
    Maxim the Confessor
    John Chrysostom
    Mary
    Fathers of the Church
    Opis:
    Słowa skierowane do Jezusa przez Maryję w Kanie znajdują stosunkowo skromne echo w starożytności. Egzegeza patrystyczna J 2,3 jest podporządkowana historiozbawczemu myśleniu, w którym brak wina na uczcie weselnej jest obrazem wielorakiej niemocy natury ludzkiej i żydowskiego Prawa w odrodzeniu człowieka. Cudownie uczynione przez Chrystusa wino jest symbolem Jego łaski, która wyprowadza człowieka z tego stanu. Ojcowie spekulują nad szczegółami związanymi z godami w Kanie, a zwłaszcza nad alegorycznym znaczeniem sześciu stągwi. Otwierają pole liczniejszym spekulacjom średniowiecznym na ten temat. Wiodącą rolę w interpretacji duchowej zajmuje Maksym Wyznawca, który dokonuje obszernego objaśnienia symboliki związanej z relacją J 2,1-11 w aspekcie historiozbawczym i moralno-ascetycznym. Ojcowie na ogół nie zatrzymują się nad postawą samej Maryi, która wstawia się do Syna za gospodarzami uczty. Dopiero Jan Chryzostom, na gruncie egzegezy antiocheńskiej, snuje ściśle maryjną refleksję. Zastanawia się nad kształtowaniem się wiary Maryi w cudotwórczą i boską moc Syna, która doprowadziła ją do tak subtelnej prośby. Wątek rozwijany przez Chryzostoma znajduje echo u późniejszych pisarzy, a zwłaszcza w hymnach Romana Melodosa. Chociaż Ojcowie Kościoła chętnie interpretują w sposób alegoryczny niektóre szczegóły związane z weselem w Kanie, np. w braku wina dostrzegają całą niedolę nieodkupionej jeszcze ludzkości. Tymczasem prezentując rolę Maryi w całym zdarzeniu, w zasadzie nie wychodzą poza sens dosłowny.
    The words addressed by Mary to Jesus at Cana find relatively modest echoes in antiquity. The patristic exegesis of Jn 2:3 is subordinated to salvation-historical thinking, in which the lack of wine at the wedding feast is an image of the powerless human nature and Jewish law in the spiritual restoration of man. The wine miraculously made by Christ is a symbol of his grace which brings man out of this state. The Fathers speculate on the details of the feasts at Cana, especially seek allegorical meanings of the six waterpots. They open the door to more numerous medieval speculations on this subject. The leading role in the spiritual interpretation is played by Maxim the Confessor, who provides a comprehensive explanation of the symbolism related to the account of John 2:1-11 in salvation-historical and moral-ascetic terms. Fathers generally do not dwell on the attitude of Mary herself, who intercedes to her Son for the hosts of the feast. Only John Chrysostom, on the basis of Antiochian exegesis, carries on a strict Marian reflection. He reflects on the formation of Mary’s faith in the miraculous and divine power of her Son, which led her to such a subtle request. The motive developed by Chrysostom echoes in later writers, especially in the hymns of Romanos the Melodist. Although the Church Fathers readily interpret in the allegorical manner some details of the wedding at Cana, e.g. in the absence of wine they perceive all the misfortune of yet unredeemed humanity. Meanwhile in presenting the role of Mary in the whole event they basically do not go beyond the literal sense.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 7-24
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka życia duchowego Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej na podstawie jej listów adresowanych do ks. kanonika Emiliana Izydora Angles’a
    Elisabeth’s Catez Characteristic of Spiritual Life – St. Elisabeth of the Holy Trinity on the Base of her Letters Addressed to Canon Priest Emilian Isidor Angles
    Autorzy:
    Wilk, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571290.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Elżbieta Catez – św. Elżbieta od Trójcy Świętej
    ks. kanonik Emilian Izydor Angles
    powiernik
    wiara
    życie duchowe
    Elisabeth Catez – Saint Elisabeth of the Holy Trinity
    Canon Priest Emilian Isidor Angles
    confessor
    faith
    spiritual life
    Opis:
    Elżbieta Catez, a w klasztorze karmelitańskim w Dijon Elżbieta od Trójcy Świętej, zarówno jako osoba świecka, jak i zakonna przez lata prowadziła korespondencję ze swoim pierwszym ojcem duchowym – ks. kanonikiem Emilianem Izydorem Angles’em. Po jej śmierci zachowały się dwadzieścia dwa listy, które stanowią teksty źródłowe niniejszego opracowania. W artykule przeprowadzono ich studium pod kątem życia duchowego autorki. Wyszczególniono dwie grupy pism. W pierwszych pięciu (Listy młodzieńcze) wyróżniono trzy aspekty jej życia teologalnego: 1. Pragnienie tego, czego chce Bóg; 2. Obecność Boga w duszy; 3. Przynależność do Boga. W kolejnych siedemnastu (Listy z Karmelu) wyeksponowano trzy wzajemnie przenikające się aspekty jej życia duchowego: 1. Obdarowanie miłością; 2. Duchowe pragnienia; 3. Niebo w duszy. Listy te są świadectwem, do jakiej doskonałości może dojść dusza wrażliwa na Boży głos; świadectwem bliskości Boga i człowieka; świadectwem głębokiego życia duchowego kształtowanego przez Bożą łaskę i ludzką odpowiedź; świadectwem życia, do którego Bóg ma pierwsze prawo.
    Elisabeth Catez and in Carmelite Convent in Dijon Elisabeth of the Holy Trinity, as well as secular person and a convent one for many years she continued correspondence with her first priest – Canon Priest Emilian Isidor Angles. After her death were kept twenty two letters, which are the foundational texts of this analyses. In the article is made the study of those letters from the perspective of author’s spiritual life. There are set two groups of these writings. In the first five (Youth Letters) are distinguished three aspects of her teologal life: 1. Desire that, what God wants; 2. The presence of God in soul; 3. Belonging to God. In other seventeen (Letters from Carmel) there are exposed three intermingling aspects of her spiritual life: 1. Gifted with love; 2. Spiritual desires; 3. Heaven in soul. These letters are the proof to what perfection can get soul sensitive to God’s voice; testimony of closeness God and man; testimony of deep spiritual life shaped by God’s grace and human’s answer; evidence of life to which God has first right.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 3(52); 167-189
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako dynamiczna jednostka duchowo-cielesna w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy
    A human being as a dynamic spiritual and bodily individual in the teaching of st. Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612801.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Maksym Wyznawca
    człowiek
    dynamizm
    ruch
    Bóg
    dusza
    umysł
    rozum
    duch
    ciało
    przebóstwienie
    antropologia
    namiętność
    St. Maximus the Confessor
    human being
    dynamism
    movement
    God
    soul
    mind
    reason
    spirit
    body
    deification
    anthropology
    passion
    Opis:
    In St. Maximus the Confessor’s teaching human nature consists of the soul and the body, in which logos of power that unifies them together is inscribed. Human nature manifests itself in the individual human being. The human being as the body and the soul naturally longs for God. This longing is fulfilled by the movement, which is connected to dynamism of the entire human structure. The dynamism is inscribed in the mind, reason, spirit, will, sense, passionate powers and body. The dynamic aspiration for God does not imply getting rid of any of the human elements, even passionate and bodily, but on the contrary, it demands appreciation and proper use of all the natural powers of the human being. Maximus the Confessor treats the human being as a whole. The human is not only mind, reason and spirit, but also will, sense, passionate powers and body. The dynamism of mental and spiritual sphere should be extended in the senses, passionate powers and body, so that the body also becomes the source of virtues, and is deified together with the soul through unity with the Absolute. This unity as the goal of human longing will never be static, but dynamic, because the fulfillment of this longing is the state with eternal movement. So human being will constantly strive for even more perfect unity with God. Through this unity the human being becomes more human. The originality of the Author consists in the fact that using the anthropological views of the earlier tradition and interpreting them mystically and symbolically, he intertwined the entire dynamism of human being with the structure of the Platonic world. The human being through the longing for God and through the proper use of natural powers mystically unites with God not only himself/herself, but also the entire universe, because the structure of the human being is analogous to the structure of the universe.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 205-230
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gli aspetti teologici della poesia di Giovanni Scoto Eriugena
    The poetry of John Scotus Eriugena and its theological aspects
    Teologiczne aspekty poezji Jana Szkota Eriugeny
    Autorzy:
    Colnago, Filippo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503203.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Giovanni Scoto Eriugena
    poesia medievale
    teologia medievale
    filosofia medievale
    Pseudo-Dionigi
    Massimo il Confessore
    John Scotus Eriugena
    Medieval Poetry
    Medieval Theology
    Medieval Philosophy
    Pseudo--Dionysius
    Maximus the Confessor
    Jan Szkot Eriugena
    poezja średniowieczna
    teologia średniowieczna
    filozofia średniowieczna
    Pseudo-Dionizy
    Maksym Wyznawca
    Opis:
    The poetic works of John Scotus Eriugena, dating about from 855 to 877, is one of the lesser known works of the Irish philosopher and theologian, renowned for his treatises De divina praedestinatione and Periphyseon or De divisione naturae and for his Latin translations of Greek patristic works (Pseudo-Dionysius, Maximus the Confessor and Gregory of Nyssa). In this article, after the presentation of some synthetic elements on the figure of John Scotus and his poetic corpus, the major theological aspects of Eriugena’s poems are analysed. From the poetry, often not easy to interpret, the theological depth of John Scotus comes to light. In fact, beyond a concrete occasion, usually liturgical, which originates them, the carmina develop an articulated meditation on themes such as the relationship between the divine Persons in the Trinity, the creation of the world and of man, the incarnation, death on the cross, descent into hell and resurrection of Christ as the fulfillment of the Son’s inhumanatio for the resulting human théosis, the ascensus of the soul toward God and eschatology. The poetry is thus for John Scotus a special way of doing theology, versifying his rich and complex view about God and man.
    La produzione poetica di Giovanni Scoto Eriugena, databile tra l’855 e l’877 circa, è uno dei lavori meno conosciuti del filosofo e teologo irlandese, noto soprattutto per i trattati De divina praedestinatione e Periphyseon o De divisione naturae e per le traduzioni in latino di opere della patristica greca (Pseudo-Dionigi, Massimo il Confessore e Gregorio di Nissa). Nel presente articolo, dopo la presentazione di alcuni elementi sintetici sulla figura di Giovanni Scoto e sul suo corpus poetico, si analizzano i principali aspetti teologici dei carmi eriugeniani. Dai componimenti, spesso di non facile interpretazione, emerge la profondità teologica di Giovanni Scoto. In effetti, al di là dell’occasione concreta, normalmente liturgica, che li origina, essi sviluppano un’articolata meditazione su tematiche quali la relazione intratrinitaria tra le Persone divine, la creazione del mondo e dell’uomo, l’incarnazione, morte in croce, discesa agli inferi e resurrezione di Cristo lette quali compimento dell’inhumanatio del Figlio per la conseguente théosis dell’uomo, l’ascensus dell’anima verso Dio e l’escatologia. La composizione poetica si rivela dunque per Giovanni Scoto un modo speciale di fare teologia, mettendo in versi la sua ricca e complessa visione su Dio e sull’uomo.
    Poezja Jana Skota Eriugeny, pochodząca z lat około 855–877, jest najmniej znaną częścią twórczości irlandzkiego filozofa i teologa, który zasłynął głównie traktatami De divina praedestinatione i Periphyseon, czyli De divisione naturae, oraz tłumaczeniami na łacinę dzieł greckich Ojców Kościoła (Pseudo-Dionizego, Maksyma Wyznawcy i Grzegorza z Nyssy). W niniejszym artykule, po przedstawieniu niektórych syntetycznych informacji na temat osoby Jana Skota i jego poetyckiej twórczości, poddano analizie najważniejsze aspekty teologiczne jego pieśni. Z tychże utworów, nie zawsze łatwych do zinterpretowania, wyłania się głębia teologiczna Jana Skota. I rzeczywiście, pomijając konkretny kontekst, z reguły liturgiczny, który był inspiracją do ich napisania, poezje Eriugeny stanowią rozbudowaną medytację nad rozmaitymi tematami, jakimi były np.: związek międzytrynitarny między Boskimi Osobami, problem stworzenia świata i człowieka, Wcielenie Syna Bożego, Jego śmierć na krzyżu, wstąpienie do piekieł, Zmartwychwstanie, czyli te wszystkie wydarzenia, w których wypełniała się inhumanatio Syna Bożego i w konsekwencji théosis człowieka, ascenus duszy do Boga i eschatologia. Twórczość poetycka Jana Skota jawi się więc jako szczególny sposób uprawiania teologii, potrafił bowiem wpleść w poetyckie wersy swoją bogatą i złożoną wizję Boga i człowieka.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 1; 143-170
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metateoria historii woli. Rozważania o powstaniu i wczesnym rozwoju pojęcia woli od V w p.n.e. do Maksyma Wyznawcy
    Metatheory of a History of Will: Reflections on the Origins and Early Development of the Notion of the Will from the 5th Century B.C. to Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Bizoń, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488160.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wolna wola
    etyka
    psychologia moralna
    wybór
    przyzwoleni
    wolność
    Platon
    Arystoteles
    Stoicy
    Epikur
    Aleksander z Afrodyzji
    Augustyn z Hippony
    Maksym Wyznawca
    free will
    ethics
    moral psychology
    choice
    consent
    freedom
    Plato
    Aristotle
    Stoics
    Epicurus
    Alexander of Aphrodisias
    Augustine of Hippo
    Maximus the Confessor
    Opis:
    W tekście omawiam metateoretyczne uwarunkowania dla historii powstania i rozwoju pojęcia wolnej woli. Punktem wyjścia jest zagadnienie pojęcia spekulatywnego. Ponieważ wola jest pojęciem spekulatywnym, nie ma jednoznacznej definicji tego pojęcia. Dlatego też utrudnione jest badanie jego historii, ponieważ autorzy starożytni operowali różnymi teoriami chcenia i wolności, które nie zawsze były ze sobą kompatybilne. Następnie omawiam teorie chcenia i działania wybranych autorów, które miały istotny wpływ na późniejszy rozwój pojęcia woli. Rozpatruję pojęcie wyboru Platona, pojęcia życzenia i wyboru Arystotelesa, pojęcie przyzwolenia stoików, teorię wolności Epikura, teorię wyboru Aleksandra z Afrodyzji, pojęcie woli Augustyna z Hippony i teorię woli Maksyma Wyznawcy.
    In the text, I discuss the metatheoretical aspects of a history of the origins and development of the notion of free will. I begin with the notion of a speculative concept. Since the will is a speculative concept there is no unequivocal definition of this notion. For this reason the study of the history of this notion is particularly difficult, since ancient authors have operated on different theories of willing and freedom, which were not always mutually compatible. Next, I discuss the theories of willing and action of select authors, that had a significant influence on the later development of the theory of the will. I discuss the notion of choice in Plato, the notions of wish and choice in Aristotle, the notion of assent in the Stoics, the theory of freedom of Epicurus, the theory of choice of Alexander of Aphrodisias, the concept of will in Augustine of Hippo, and the theory of will in Maximus the Confessor.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 3; 71-51
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Las indulgencias: Significado y actualidad para la vida de la Iglesia
    The indulgences: significate and actual influence on the life of the Church
    Autorzy:
    NYKIEL, KRZYSZTOF
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661711.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Indulgencia plenaria
    Indulgencia parcial
    Penitenciaría Apostólica
    contrición
    perdón
    Confesión sacramental
    confesor
    facultad
    celebración eucarística
    conversión
    Sumo Pontífice
    obra indulgenciada.
    Plenary Indulgence
    Partial Indulgence
    Apostolic Penitentiary
    contrition
    forgiveness
    sacramental confession
    the confessor
    the faculty
    the Eucharistic celebration
    conversion
    Supreme Pontiff
    indulgenced work
    Opis:
    This paper aims to expose the doctrine on indulgences, its historical evolution, current legislation and actual influence on the life of the Church. The author highlights how the indulgences are useful to the spiritual life of the Christian faithful: they help in the fight against sin and evil forces, they stimulate to charity and they offer a valuable assistance to our deceased brothers and sisters; they awaken the hope of full reconciliation with God the Father; they strengthen the hierarchical communion of the faithful and pastors, and especially with the Vicar of Christ; they contribute so that the Church presents herself as holy and immaculate, united in Christ with the bond of charity.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 57-72
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penitencjaria Apostolska: Trybunał miłosierdzia w służbie Kościołowi
    The Apostolic Penitentiary: Tribunal of Mercy at the Service of the Church
    Autorzy:
    Nykiel, Krzysztof Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047688.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Tribunal of mercy
    internal forum
    external forum
    conscience
    sin
    transgression
    latae sententiae censure and sins reserved to the Apostolic See
    confessor
    irregularity
    indulgences
    Trybunał Miłosierdzia
    forum wewnętrzne
    forum zewnętrzne
    występek
    latae sententiae
    grzechy zastrzeżone Stolicy Apostolskiej
    spowiednik
    nieprawidłowości
    odpusty
    Opis:
    W niniejszym artykule autor, Regent Penitencjarii Apostolskiej, przedstawiła najstarszą dykasterię Kurii Rzymskiej, którą jest Penitencjaria Apostolska, jej struktury, kompetencje, działania i sposoby codziennej pracy. Omówiono także kwestię przewinień, które ze względu na ich wagę, są zarezerwowane dla Stolicy Apostolskiej.Zwrócono uwagę, że Trybunał Miłosierdzia w służbie Kościoła opiera się na doświadczeniu wieków historii Kościoła, może być udowodnione, że wszystko dotyczące forum wewnętrznych w Kościele ma nieocenioną wartość. Misją Kościoła jest zbawienie dusz. W tej misji Trybunału Penitencjarii Apostolskiej wkracza w bardzo szczególny sposób.
    In this paper the author, the Regent of the Apostolic Penitentiary, has illustrated the oldest Dicastery of the Roman Curia, which is the Apostolic Penitentiary, its structure, competency, activities and the method of its daily work, as well as the treatment of cases of conscience which, because of their gravity, are reserved to the Apostolic See.It was pointed out that it is the Tribunal of Mercy at the service of the Church, and that based on the experience of centuries of Church history, it can be proven that everything pertaining to the internal forum in the Church is of inestimable value. The mission of the Church is the salvation of souls. In this mission the Tribunal of the Apostolic Penitentiary enters in a most special way. It is therefore good that such a Tribunal of Divine Mercy exists, and that it serves the faithful on their way of reconciliation with God. This Tribunal was and is a daily witness to so many conversions. The Penitentiary is proud of the possibility of carrying out this service, mindful of the words spoken by the Savior: „There will be more joy in heaven over one sinner who repents than over the ninety- nine righteous persons who need no conversion (Luke 15: 7). The Penitentiary does not hide transgressions, but acting in the internal forum and examining matters of human conscience and weakness, is aware of the mission received of reconciliation with God and the Church, not forgetting the fundamental truth that faith is based on the truth of the Revelation of the Lord, and not on the people in the Church. The Church is made up of sinners, but its Founder is holy, his doctrine is holy and calls us to a life of holiness.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 67-87
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gnesioi filoi: George Syncellus and Theophanes the Confessor – Addenda
    Autorzy:
    Kompa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26469788.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theophanes the Confessor
    George Syncellus
    Georgios Synkellos
    Byzantine chronography
    Byzantine historiography
    Chronographia
    Ekloge chronographias
    gnesios philos
    TLG
    world chronicles
    hos proephen
    kathos kai proephen
    hos proephemen
    hos ephen
    hos ephemen
    ὡς προέφην
    καθὼς καὶ προέφην
    ὡς προέφημεν
    καθὼς προέφημεν
    ὡς ἔφην
    ὡς ἔφημεν
    stylometry
    Opis:
    The paper provides the addenda to A. Kompa, Gnesioi filoi: the search for George Syncellus’ and Theophanes the Confessor’s own words, and the authorship of their oeuvre, Studia Ceranea 5, 2015, p. 155–230. All the expressions crucial to the stylistic and stylometric argument on the authorship of the Chronography of Theophanes have been updated after 7 years and verified in the expanded TLG database. The updated results are presented below. The conclusions confirm the previous opinions on the individual, singular authorship of the chronicle of Theophanes with differences in style from the first part of the universal history, written by George Syncellus. At the same time, both works should be treated as a single project, and the prooimion to Theophanes’ part as a sound base faor the reconstruction of the writing process. The clauses ὡς προέφην, καθὼς καὶ προέφην, ὡς προέφημεν, and καθὼς προέφημεν are specific to the Chronography of Theophanes in their frequency and diversity, but they seem to be known and used by the circles from which Theophanes acquired his literary skills.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 599-632
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preserving the whole theological system: Maximus the Confessor’s dyothelitism as a bulwark for trinitarian theology, christology, and soteriology
    Obrona systemu teologicznego. Dioteletyzm Maksyma Wyznawcy jako bastion teologii trynitarnej, chrystologii i soteriologii
    Autorzy:
    Clarke, Kevin M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613064.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sobór Chalcedoński
    Sobór Konstantynopolitański III
    Cyryl z Aleksandrii
    Dionizy Pseudo-Areopagita
    Grzegorz z Nazjanzu
    Maksym Wyznawca
    Pyrrus z Konstantynopola
    monoenergizm
    monoteletyzm
    Council of Chalcedon
    Council of Constantinople III
    Cyril of Alexandria
    Dionysius the Areopagite
    Gregory Nazianzen
    Maximus the Confessor
    Pyrrhus of Constantinople
    monenergism
    monothelitism
    Opis:
    Niniejszy artykuł analizuje myśl Maksyma Wyznawcy dotyczącą palącego problemu jego czasów, a mianowicie zagrożenia stwarzanego przez monoteletyzm i monenergizm. Jakie było teologiczne ryzyko dla ortodoksji, i jak on je postrzegał, skoro stawił tak mocny opór wobec cesarskich prób doktrynalnego kompromisu? Autor w pierwszej części artykułu omawia zagadnienie sposobu zjednoczenia we wcieleniu i przybrania natury ludzkiej, w tym ludzkiej woli i ludzkiego działania. Maksym Wyznawca potrafi bronić prawowierności Ojców, zwłaszcza Grzegorza z Nazjanzu, Cyryla Aleksandryjskiego i Dionizego, także w kontekście interpretacji różnych ¢por…ai przez swoich przeciwników. W drugiej części artykułu przeanalizowano ujęcie heterodoksji w ogólności przez Maksyma i jego końcowy wniosek, a mianowicie, że postrzeganie zjednoczenia natur w Jezusie Chrystusie – pozbawiając Go natury Boskiej z jednej strony oraz prawdziwej natury ludzkiej z drugiej – ostatecznie zniszczy wszystko w teologii. Chrystus nie może zbawiać lub przebóstwiać człowieka, skoro sam nie jest już jak człowiek. Zamiast tego, Chrystus stał się swego rodzaju tertium quid, ani samym Bogiem, ani samym człowiekiem, jednym ruchem rozwikłując teologię trynitarną, chrystologię i soteriologię. W sekcji końcowej autor pokrótce rozważa bezpośrednie skutki wynikłe z męczeństwa Maksyma, w tym kwestię dziwnego braku wzmianek o nim w tekstach Soboru Konstantynopoliatńskiego III. Wreszcie, autor odnosi się do Maksyma w kontekście naszych czasów, podejmując zwłaszcza następujące zagadnienie: jak jego teologia, powstała w VII wieku, może być swego rodzaju odpowiedzią na niektóre trudności post-oświeceniowej nowoczesności.
    This paper examines Maximus the Confessor’s thought concerning the pressing urgency of his day, namely, the threat posed by monothelitism and monenergism. What were the theological stakes, as he saw them, for orthodoxy that prompted such stark resistance to imperial attempts at a doctrinal compromise? The paper focuses first on the mode of union in the Incarnation and the manner of the assumption of the human nature, including a human will and a human operation. Maximus also manages to rescue orthodoxy’s fathers, especially Gregory Nazianzen, Cyril of Alexandria, and Dionysius and from his opponents’ interpretations of various ¢por…ai. The second section considers Maximus’s presentation of the synthetic heterodoxy and its inevitable result, namely that one composite will in Jesus Christ – in isolating Christ from the Godhead on the one hand and from true humanity on the other – ultimately destroys all of theology. How can Christ save or divinize man if he is no longer like man? He cannot, says Maximus. Instead, Christ would become a sort of tertium quid, neither God nor man, in one movement unraveling Trinitarian theology, Christology, and soteriology. The concluding section briefly considers the immediate impact of Maximus from his martyrdom, including the matter of Constantinople III’s strange failure to mention Maximus in the conciliar text. Finally, this section explores Maximus in our own time, especially how the theology that developed in the seventh century through Maximus is a sort of answer to some of the difficulties of post-Enlightenment modernity.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 479-500
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spalona ziemia. Losy bułgarskiego zaplecza gospodarczego w czasie wyprawy Nikefora I Genika z roku 811
    A scorched earth: The fate of the Bulgarian economic background during the expedition of Nikephoros I Genikos of 811
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910291.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Byzantium
    early medieval Bulgaria
    Nikephoros I Genikos
    Khan Kroum
    Haimos mountains
    Byzantine warfare
    Byzantine-Bulgarian wars
    early medieval history
    Theophanes Confessor
    The Byzantine chronicle of 811
    Bizancjum
    wczesnośredniowieczna Bułgaria
    Nikefor I Genik
    chan Krum
    góry Hemos
    wojskowość bizantyńska
    wojny bizantyńsko-bułgarskie
    historia wczesnośredniowieczna
    Teofanes Wyznawca
    Kronika bizantyńska roku 811
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wpływu wielkiej wyprawy zbrojnej pod wodzą cesarza bizantyńskiego Nikefora I Genika (802–811) na ogólną polityczno-gospodarczą sytuację ziem państwa bułgarskiego. W trakcie działań zbrojnych na terenie chanatu, wojska bizantyńskie niszczyły pola uprawne,  wybijały zwierzęta hodowlane i prawdopodobnie dopuściły się mordów na miejscowej ludności. Zazwyczaj badacze tłumaczą te działania rozluźnieniem dyscypliny w armii cesarskiej, w związku z brakiem decyzyjności ze strony głównodowodzącego. Na podstawie korelacji i racjonalizacji źródeł dotyczących kampanii należy uznać, że niszczycielska aktywność wojskowa była podejmowana świadomie, z myślą o zadaniu Bułgarom możliwie największych strat gospodarczych. Co więcej, taka interpretacja przeczy powszechnej tezie, że wspomniana kampania cesarska miała na celu likwidację państwowości bułgarskiej i inkorporację jej ziem do Bizancjum. Należy uznać, że celem opisywanych działań było raczej wyłączenie na dłuższy czas chana Kruma (796/803–814) i jego podwładnych z zaangażowania zbrojnego na terenie Tracji i Macedonii, czyli obszarów, na których cesarstwo starało się odzyskać oraz umocnić swoje wpływy.
    The article is dedicated to the impact of the military expedition led by the Byzantine emperor Nikephoros I Genikos (802–811) on the overall political and economic situation of the Bulgarian state. During the military operations carried out in the Khanate, the Byzantine forces undertook the devastation of arable fields, the killing of farm animals and probably committed murders of the local population. Many researchers associate this activity with the loosening of discipline within the army, which was to be the result of a lack of control on the part of the commander-in-chief. On the basis of the correlation and rationalization of the sources in the matter, we have to interpret all these actions in a completely different way, as a conscious activity aimed at causing the Bulgarians the greatest possible losses by the imperial army. Moreover, the interpretation contradicts the universally accepted thesis, that the imperial campaign was aimed at eliminating Bulgarian statehood and incorporating its lands into Byzantium. It seems, therefore, that the purpose of the described activities was to exclude, for a long time, Khan Kroum (796/803–814) and his subordinates from military engagement in Thrace, Macedonia, i.e. areas where the Empire tried to regain and consolidate its influence.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2020, 27, 1; 17-46
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Blessed Michael Sopocko: A Zealous Pastor
    Błogosławiony ks. Michał Sopoćko – gorliwy duszpasterz
    Autorzy:
    Olszewski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950604.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    dom rodzinny
    wikariusz parafialny
    studia uniwersyteckie
    I wojna światowa
    kapelan wojskowy
    ojciec duchowny
    profesor Uniwersytetu im. Stefana Batorego
    spowiednik i wychowawca
    budowniczy kościoła
    kult Miłosierdzia Bożego
    Wilno
    Warszawa
    Białystok
    family home
    parochial vicar
    university studies
    world war i
    military
    chaplain
    spiritual father
    professor
    stefan batory university
    confessor
    educator
    building up the church
    divine mercy
    vilnius
    warsaw
    bialystok
    Opis:
    Bl. Fr. Michael Sopocko is a fascinating figure, particularly because of his zealous involvement in everything that he did, especially in his pastoral ministry. This article discusses Bl. Michael Sopocko’s pastoral achievements based on three biographical and chronological stages of his life, pastoral activity, and academic work. The first stage involves his early life in his family home as well as his work at the parish in Taboryszki, where he served until 1918 when he went to study in Warsaw. The second stage took place when he returned to Vilnius after completing his intermittent studies at the University of Warsaw (from 1918 until December 8, 1924) and until he met St. Faustina who introduced him to the mystery of Divine Mercy in 1933-1934. In the third phase of Bl. Michael Sopocko’s pastoral and academic ministry, the mystery of Divine Mercy dominated his thoughts and views on both the Church’s activities and pastoral ministry.
    Błogosławiony ks. Michał Sopoćko to postać fascynująca swoim zaangażowaniem i gorliwością we wszystkie dzieła, których dokonywał, a zwłaszcza te z dziedziny duszpasterskiej. Gdy zaś mówimy o bł. ks. Michale Sopoćce, o jego działalności duszpasterskiej i jego pracy naukowej to można rozróżnić trzy wyraźne okresy biograficzno-czasowe. Pierwszy okres obejmowałby jego życie w domu rodzinnym i praca w parafii Taboryszki aż do roku 1918, kiedy to wyjechał na studia do Warszawy. Drugi okres możemy rozciągnąć od powrotu do Wilna ze studiów, które miały miejsce na Uniwersytecie Warszawskim i trwały z przerwami od 1918 roku do 8 grudnia 1924 roku. Okres ten trwał aż do czasu zapoznania się z tajemnicą Miłosierdzia Bożego poprzez objawienia św. Faustyny w latach 1933-1934. W trzecim okresie działalności duszpasterskiej i naukowej ta tajemnica zdominowała jego poglądy zarówno na działalność Kościoła, jak i w ogóle na duszpasterstwo. Według tego schematu przedstawimy jego dokonania na polu duszpasterskim.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-50 z 50

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies