Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "conceptual art" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-43 z 43
Tytuł:
Sztuka jako wyraz świadomości artysty
Art As An Expression Of The Artist’s Awareness
Autorzy:
Zagrodzki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424492.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
Opis:
Considerations upon the awareness that previously had been identified as the power of God's creation, a universal mind that binds all terrestrial matters together, are the source of an ancient thought. The term conceptualism — conceptus, defining a thought, a concept, an imagination—was inherited from the Latin, but as an idea it emerged in philosophical discussions long before Socrates. The idea of conceptual perception may be found in Plato's philosophy; the definition of creative awareness was not, however, precisely defined by him. It was only Aristotle who assumed that a condition for art to exist is “a permanent disposition capable of producing something with reason”. This direction of research was undertaken by Friedrich Wilhelm Joseph Schelling, one of the first philosophers examining consciousness, the author of the treatise entitled “Philosophy of Art”. The power of Schelling's thought was an emphasis on using symbols in art. Confronting hidden meanings with the literality of concepts based on tangible aspects of knowledge mean that his opinions are still of interest for researchers. The concept of a self-awareness we owe to the establishments of René Descartes. His principle “I think therefore I am” did not remove and in fact even highlighted the doubts that arise during creative activity. What is contemporary art?— a discipline which attempts to understand the power of the human mind, which enables artists to use the knowledge they possess in action. It is an inborn predisposition, or perhaps it is a disposition to produce something material with a thought and therefore it is conceptual in nature. The values in art result from the essence of a message, and the methods of transmitting and receiving are, in a natural way, linked to the intellectual process and it does not matter, which form of the ‘conceptualisation’ of the world the artist chose. Art understood as a concept is often identified as utopian. Utopia, on the other hand, is most often understood as an intentional attitude that exists in one’s consciousness, an idea which cannot be realised. The question arises: what is an artwork completed as an artistic fact. This apparent antinomy between the notions of reality, utopia and concept in art results from an assumption that something is possible and other things are not and that all arguments depend on the assumed point of reference. It is often claimed in colloquial sentences that a project turned out to be utopian. But what does it mean? Can art be utopian? Has any art program ever been fully completed? Can ideas stemming from one’s artistic statement, in their full complexity, demanding a lot of harmonious circumstances, ever be realised? So called utopian or conceptual thought is the basis of all meaningful art achievements, contrary to intentions thought to be realistic, which by their very down-to-earth nature, lack fantasy and therefore have little in common with art. The emergence of an art concept is parallel to the possibilities of its realisation. Not sooner does art exist for real, then as a result a conflict between creative ideas and changing reality appears. Sometimes artistic objectives do not develop further beyond the project stage, sometimes they turn into concrete objects, events or processes. The fact that their incarnations exist, does not determine the meanings. The essence of artistic work is to sustain the idea created. If it takes the form of a registered project then it automatically turns into a tangible object, an item, a phenomenon which can be a base for further actions. So, when the artist questions the rules of the surrounding reality, it is not a conceptual utopia that emerges, but new realities.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 119-122
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch galeryjny w Polsce. Zarys historyczny. Od lat sześćdziesiątych poprzez galerie konceptualne lat siedemdziesiątych po ich konsekwencje w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych
The Art Gallery Movement in Poland. A Historical Outline. From the Sixties, Through the Conceptual Galleries of the Seventies, Until Their Consequences in the Eighties and the Nineties
Autorzy:
Guzek, Lukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424263.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
conceptual art
conceptual gallery
conceptual galleries movement
art gallery movemet conceptual art in Poland
art of 70s
Opis:
The gallery movement was in fact an art institution in Poland. The movement created its own art world based on the principles of self-organisation and self-study. People who participated in it were artists, art professionals and art lovers, altogether so called ‘conducive people’. Around each of such institutions its circles emerged – communities that co-operated with each other within the town, the country or internationally. This is how the network of personal ties as well as artistic influences appeared. A formal-artistic feature of the movement was the great number of various action art forms or, more broadly – art based on the present-ness. The history of the movement embraces half a century of contemporary Polish art. It starts just after Stalinist times. In 1956 in Krakow there emerged the Krzysztofory Gallery founded by the Grupa Krakowska [Krakow Group] Association, that directly continued the tradition of the pre-war avant-garde. The development of the movement in the seventies was especially dynamic, forming a conceptual art decade during when the conceptual galleries movement emerged. The expansion of the definition of art by the conceptual art movement allowedfor the making of a gallery to be as significant as making art. That period was ended by the imposition of martial law on December 13th, 1981. In those extremely unfavourable conditions the gallery movement and art communities showed their strength. After the total elimination of art in the public sphere, the world of art revived quickly and relocated into the private sphere – private studios and apartments. The art community in Łódź, where the tradition of selforganisation was especially strong, was able to organise the movement throughout the whole country. It was later called the “Pitch-in Culture”. After 1989 and the fall of communism, first in Poland and then in the whole of Eastern Europe, the new social and political conditions caused changes in the way the art world began to be organised.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 7; 13-30
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka zamiast filozofii
Art Instead Of Philosophy
Autorzy:
Jasiński, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424367.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
AESTHETICS
ETHOSOPHY
EXISTENCE
Opis:
The aim of this text is to show the cognitive function of the art later referred to as conceptual. Conceptualism was particularly predisposed to express abstract messages which included philosophical ones. The basic question I would like to pose in this text is: can a conceptual art toolbox express in its own way that which had been formerly expressed by philosophy? How, with the usage of means suggested by conceptual art, may one build a general image of the world – comparable to that which philosophy had previously given? Perhaps a full answer to the above question leads us into the areas of art which ceased to fill the boundaries of conceptualism, or post-conceptualism and heads straightforward to action, which Grotowski called an ‘active culture’ — that is a place where art is not sufficient anymore.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 97-107
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natalia LL jako artystka neoawangardowa
Natalia LL - the Neo Avant-garde Artist
Autorzy:
Świeściak, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579049.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
neo avant-garde
conceptual art
body-art
feminist art
“consumer art”
Opis:
The paper shows Natalia Lach-Lachowicz (Natalia LL) as a neo avant-garde artist whose works in a specific maximalistic way are very close to the main currents of avant-garde trends: newmediality (photograph), minimalism, conceptualism, performance, bodyart, pop-art and feminist art. The paper concentrates mainly on the mutual influencing features of conceptualism, consumptionism and feminism in Natalia LL’s works and pays attention to the emancipational potential of her works of the 70s and 80s.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 2(126); 91-102
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ACCIDENT, ARTISTIC INTENT AND ERROR: A STUDY OF (UN) INTENTIONALITY IN POST-WORLD WAR II CROATIAN ART
Autorzy:
Derado, Dora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011633.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
croatian art
unintentionality
error in art
neoavantgarde
conceptual art
art informel
Opis:
In modern art, the boundaries between artist and spectator are often blurred as the spectator is engaged in the interpretation process and thus in the creation of an artwork, a process referred to by Marcel Duchamp as the "transubstantiation" of objects into art. However, this communication of artistic intent provides room for error, misinterpretation, and reinterpretation (accidental or intentional) of the artwork's intended meaning. Duchamp refers to this as the "art coefficient," which is mathematically explained as the difference between the artist's intended, unexpressed idea and what they unintentionally expressed. The idea of artistic intent, or lack thereof, was toyed with by Duchamp and the artists who followed in his footsteps, including some protagonists of the post-WWII Croatian art scene (Ivo Gattin, Goran Trbuljak, Braco Dimitrijević, and Tomislav Gotovac) who were involved in emerging art movements such as Art Informel, Conceptual art, and the neo-avantgarde, respectively. This paper puts forward works by Croatian artists who experimented with (un)intentionality and haphazardness by employing new artistic techniques, leaving room for (intentional) error and chance, or challenging the artist's and spectator's role, often by exploiting the latter to do their work for them.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 17-26
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta walcząca o pozycję w polu produkcji artystycznej Samoidentyfikacja, samoorganizacja i samoemancypacja według Ewy Partum
A Woman Fighting for Her Position in the Field of Art Production Self-identification, Self-organization and Self-emancipation According to Ewa Partum
Autorzy:
Załuski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578887.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Ewa Partum
conceptual art
feminism
self-organization
alternative galleries
Opis:
Ewa Partum’s conceptual art of the early 1970s consisted in creating a new artistic language but at the same time it bore some traits of feminism and was marked by the figure of what might be called “the touch of a woman”. The artist's self-organizational activities which took the form of establishing and running of an alternative art gallery called “Adres” can be also considered as self-emancipatory feminist practice. The gallery was instrumental in Partum’s attempts at producing symbolic capital for herself and taking a position in the field of Polish and international neo-avant-garde.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 2(126); 75-89
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea a obraz. Ikonoklastyczny aspekt konceptualizmu
An Idea And An Image. The Iconoclastic Aspect Of Conceptualism
Autorzy:
Gralińska–Toborek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424426.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
MODERN ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ICONOCLASM
IDOLATRY
JOSEPH KOSUTH
Opis:
Conceptualism, as the art of an idea, placed itself beyond aesthetic and sensual experience. As a rule, it did not produce art objects which could be pleasing or that would represent reality. This rejection of an image places conceptualism in a broadly understood iconoclastic movement. When we examine various historical iconoclastic movements (religious and political) we may reconstruct the most important features of iconoclastic awareness and compare them with the essential postulates of conceptualism. The result of this comparison is a striking similarity of both phenomena. To mention just a few linking features of conceptualism and iconoclasm, we may enumerate: a doubt in the adequacy of the relationship between an idea and image, a fear of an idolatrous belief in a material art object, a drive to demystify art and artists, a concentration on a word instead of an image. Iconoclastic mentality can also be characterised by analytic thinking, progressive attitude and irony. However, the question arises if iconoclasm can exist without idolatry; or if conceptualism could have developed without a material object? Even if it rejected it, then the art world (museum, critics, audiences) that shows a progressively stronger tendency to contextualise, flung conceptualism out of “art’s orbit into the ‘infinite space’ of the human condition” (to use the words of J. Kosuth).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 41-64
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Smart obiekty w kontekście artefaktów awangardy i neoawangardy
Smart Objects in the Context of Avant-garde and Neo-avant-garde Artifacts
Autorzy:
Kornhauser, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534749.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
conceptual art
avant-garde
neo-avant-garde
object
materiality
Opis:
The article traces the evolution of the status of objects, understood as a carrier of creative expression, from the avant-garde concepts of Duchamp readymades or surrealistic “disturbed objects” to neo-avant-garde installations (Spoerri, Anselmo, Černý, Jasielski, Schneider, Bałka, Hasior). The most important point ofreference for the considerations is the belief in the specific autonomy that the object acquires in avant-garde and neo-avant-garde theories. Moving constantly from a usable to artistic context - or at least participating in negotiations between these spheres - an object must also be seen in terms of everyday cultural practices. The author uses the theory of “smart object” developed by artists and art theoreticians (Agata Pankiewicz, Marcin Przybyłka, Roch Sulima) to show relationships between useable objects, which are intentionally non-artistic, but which are in the field of artistic activities (smart objects), with strictly aesthetic artifacts. Considering several selected properties (the degree of interference of the subject and the recipient in the structure of the object, its collagelike and temporary nature, external appearance, the way of functioning in space, the location on the axis of utilitarian / aesthetic), the author tries to extract those aspects of materiality that determine the status object. As it turns out in the case of some conceptual works, it is difficult to distinguish clearly between their artistic and “smart” dimensions. It leads to the elimination of the boundaries between art and non-art, but it also contributes to the conviction that the material nature of the object itself is in a way a guarantee of the “conceptual” character of the work, especially in the era of the dominance of the digital circulation. 
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2018, 12, 2; 119-134
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria Remont. Nieznana awangarda lat siedemdziesiątych
Remont Gallery. The Unknown Avant-Garde Of The Seventies
Autorzy:
Urbańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424716.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
HENRYK GAJEWSKI
REMONT GALLERY
PHOTO-CONCEPTUALISM
PERFORMANCE ART
Opis:
The attempts to describe a history of Polish conceptualism in a systematic way, have been until now undertaken in a very similar way. The studies have concentrated mainly on outlining a few artistic centres with connections to the trend. These studies were discussed both in publications from the eighties and nineties and in more recent ones. Only Bożena Kowalska in her book Artystyczno-spoleczna problematyka zrzeszen plastykow w Polsce w latach 1946-1976 (Artistic and social problems of artistic groups in Poland in 1946-1976) (1981) presented a broader panorama of artistic trends that emerged in the seventies. The history of Polish conceptualism mostly covers a narrow circle of galleries: the Foksal Gallery in Warsaw, Pod Mona Lisa and Permafo in Wrocław, and Akumulatory2 in Poznań; a separate place is taken by film and photographic activities. The Remont Gallery in Warsaw, which was active around the same time, was not historically analysed. Its activity has always been treated as marginal. Undoubtedly this was caused by the specific atmosphere of those times, personal relationships and (often wrong) opinions which influenced the works of critics later on. What I refer to is the stance taken by the Foksal Gallery towards more and more frequent activities of the neo avant-garde, which meant that the gallery was often accused of non-uniformity, ambiguity of motives, but also aggression and mockery of the avant-garde. The creator and founder of the Remont Gallery was Henryk Gajewski. The official date when the Gallery was opened was 1.04.1972, and the date it closed was 06.11.1979. For almost seven years it hosted prominent Polish and foreign artists; it published numerous but modest publications, organised international conferences, exhibitions and activities that crossed the official boundaries of art. The gallery, from the very beginning, had little in common with the traditional concept of an art gallery. Its programme was filled with meetings with known publicists, political, social and cultural discussions and exhibitions with modern photography. Thanks to its open formula, the projects were realised by artists coming from various milieux. In the programme it was underlined, that it was not a gallery of one group or trend. What is worth noting is the fact that it showed the works of artists recognised as the leading representatives of neo avant-garde and now often linked with different art centers. The activities of the Remont Gallery can be compared to the activities of such places as Pod Mona Lisą and Permafo, where the gallery space was used for 'new media' or actions from the border of audiovisual art. The Remont Gallery in the beginning, similarly to Permafo, showed experimental photography and photo-conceptualism (Lucjan Demindowski, Krzysztof Wojciechowski, Elzbieta Tejchman, Andrzej Jorczak, Andrzej Lachowicz, Antoni Mikolajczyk, Zygmunt Rytka and Henryk Gajewski). No other gallery in Warsaw was more dynamic and with such a diversified programme, which allows us to analyse its activity from the perspective of a variety of discourses situated on the border of conceptual, contextual art, performance, mail-art, photography, installation, body art, audio-art or happenings.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 133-139
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konceptualizm i sztuka interaktywna. Analiza polskich przykładow
Conceptualism And Interactive Art. The Analysis Of Polish Examples
Autorzy:
Kluszczyński, Ryszard W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424339.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
WOJCIECH BRUSZEWSKI
JÓZEF ROBAKOWSKI
DIGITAL ART
INTERACTIVE ART
Opis:
Contemporary interactive art, which is created through digital computer technologies, has its roots in the artistic trends of a new avant-garde that developed at the end of the 1950s. Conceptual art played a significant and specific role in this process along with kinetic art, action art, installation and electronic media art. It formed not only a deep logic and framework for neo avant-garde tendencies in art, but also a favourable context to develop participatory tendencies and to prepare the conceptual ground for interactive art. In this complex field of artistic genres of that time, many artworks created had features which allow us to consider them in relation to interactive art. Amongst them, we can find works of such artists as Wojciech Bruszewski and Jozef Robakowski. Their numerous installations and objects from the seventies link conceptual and analytical attitudes with interactive characteristics.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 73-78
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza i jej notacje – wokół partytur muzycznych twórców awangardy
Silence and Their Notations - Musical Scores of the Avant-garde Artists
Autorzy:
Nowakowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578984.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
history of music, avant-garde, avant-garde music, silence, conceptual art
Opis:
The article discusses a range of musical compositions from the avant-garde movement and conceptual art, in which silence is the dominant artistic matter. From little-known In futurum by Erwin Schulhoff and the acclaimed John Cage’s 4’33”, to the untamed wilderness of Cornelius Cardew’s visual experiments and the political silence of anarcho-punk Crass’s recordings - the paper gives rise to a look at the richness of meanings hidden in silence.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 4; 101-115
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwadratura Koła Jedynego Polaka: Paweł Petasz (1951–2019)
La Quadrature du Cercle de l’Unique Polonais: Pawel Petasz (1951-2019)
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/995532.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
paweł petasz
mail art
conceptual art
el gallery
elbląg
artists' books
commonpress
potlatch
Opis:
Paweł Petasz - był jedynym Polskim artystą światowego ruchu mail art, który nie tylko w nim uczestniczył, ale i nadawał mu kształt, formował jego granice artystyczne, a także zakres znaczeniowy samego pojęcia mail art. Jakkolwiek znany w świecie, nie doczekał się dotąd uznania w Polsce. Materiał prezentowany w sekcji Gallery w numerze 22 czasopisma Sztuka i Dokumentacja jest pierwszych całościowym opracowaniem na temat jego pracy twórczej. Główny jego wkład w rozwój światowej sieci mail art stanowi utworzenie magazyny Commonpress, ale może przede wszystkim ustanowienie zasad, na jakich mógł on być publikowany. Commonpress mianowicie był darem Petasza-artysty konceptualnego oddanego innym twórcom, przekazanym im do dalszego użytkowania. Dalej tak może on funkcjonować, gdyż idea nie ma granic. Dlatego rozumienie i interpretacja jego dzieła może być prowadzona w oparciu o wzór idei potlatch.
Paweł Petasz - was the only Polish artist of the global mail art movement, who not only participated in it, but also shaped it, shaped its artistic boundaries, as well as the meaning range of the concept of mail art itself. Although known in the world, it has not been recognized in Poland so far. The material presented in the Gallery section in issue 22 of the Sztuka i Dokumentacja magazine is the first comprehensive study on his creative work. His main contribution to the development of the global mail art network is the creation of the Commonpress magazine, but perhaps most of all the establishment of rules on which it could be published. Commonpress was a gift from Petasz - a conceptual artist devoted to other creators, transferred to them for further use. It can still function this way, because the idea has no limits. Therefore, the understanding and interpretation of his work can be based on the pattern of the idea of a potlatch.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 262-301
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colour in Contextual Play
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424351.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Mazzoleni Gallery
Joseph Kosuth
conceptual art
context
contextualizm
sztuka konceptualna
kontekst
kontekstualizm
Opis:
Artykuł stanowi omówienie wystawy pt. Colour in Contextual Play, która miała miejsce w Mazzoleni Gallery w Londynie oraz publikacji pod tym samym tytułem. Autorem aranżacji wystawy był Joseph Kosuth. Projekt dotyczył tematyki koloru w sztuce konceptualnej. Jest to o tyle niezwykłe, iż w tekstach i wypowiedziach Kosutha często spotykamy deklarację odrzucenia ekspresjonizmu w sztuce (na rzecz pracy intelektualnej nad tworzeniem znaczeń na podstawie dział sztuki). Jednak kolor występuje tu jako ready made i w tym sensie konceptualne założenia o nie-ekspresyjnym charakterze sztuki zostają zachowane. W tekście omówienia przywołuję koncepcję kontekstualizmu Jana Świdzińskiego, dla którego kontekst stanowił istotę działalności artystycznej, podobnie jak dla Kosutha. Zebrane na wystawie prace artystów są więc usytuowane w kontekście – kontekście koloru, pojmowanego konceptualnie (jako ready made). Przywołanie Świdzińskiego pozwala jednak na skierowanie interpretacji w kierunku performatyki, współczesnego sposobu postrzegania zjawisk jako fenomenów dynamicznych, zmiennych. Kosuth, odrzucając ekspresję, odrzucał wszelką steatralizowaną praktykę artystyczną, jak performance. Natomiast Świdziński przyjął performance jako swoją główną formę pracy artystycznej. Dlatego zestawienie tych praktyk w kontekście tego projektu stanowi propozycję rozszerzania interpretacji poza ścieżki ustalone w historii sztuki. Wystawa i publikacja stanowią tym samym propozycję nowego spojrzenia na sztukę konceptualną i na sztukę artystów biorących udział w wystawie.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 294-299
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz a idea. Estetyczno-antropologiczne paradoksy sztuki konceptualnej (implikacje ikonoklastyczne)
Image and Idea. Aesthetic and Anthropological Paradoxes of Conceptual Art (Iconoclastic Implications)
Autorzy:
Kazimierska–Jerzyk, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424511.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ICONOCLASM
ICONOPHILISM
ICONODULISM
IDOLATRY
JOSEPH KOSUTH
JAN BERDYSZAK
GRZEGORZ SZTABINSKI
Opis:
When taking into account the iconoclastic implications of conceptualism, we may observe its close but at the same time, warped relationship with aesthetics. I developed this thought after reflecting on Arnold Berleant. Such a view allows one to support the idea of a wider understanding of the notion of conceptual art, which accepts the presence of an art object not only in the form of art documentation, but also as an object included in an aesthetic awareness. One of its main aspects is the problem of the effect (power) of images. The problem of an aesthetic awareness was developed by Joseph Kosuth through a suggestive formula of ‘art as anthropology’. I treat this as a consequence of previous ideas developed by the artist, not as a total turn away from them. As a consequence one may consider as conceptual the attitudes and projects that keep the image in its physical sense and make the creating of images problematic in such a way that the most important seem to be reflections on the notion of art (image). In the article I consider two examples of Polish artists – Jan Berdyszak and Grzegorz Sztabinski. I underline how their activities are involved in certain iconoclastic practices (typical for conceptualism) and with which means they articulate the need to overcome them.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 47-54
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paweł Petasz. Rys biograficzny
Autorzy:
Dzieweczyńska, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011649.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
paweł petasz
biografia
mail art
sztuka konceptualna
galeria el
elbląg
biography
conceptual art
el gallery
Opis:
Tekst jest pierwszą częścią rysu biograficznego Pawła Petasza, skupioną na młodzieńczym okresie życia artysty. Przywołuję w nim kolejno, w ujęciu chronologicznym: korzenie artysty (pochodzenie matki i ojca), związek z jego miastem rodzinnym – Kaliszem, studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku w latach 1969-1974, w tym pierwsze dwa lata na Wydziale Architektury Wnętrz a kolejne trzy – na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. Następnie obszernie relacjonuję etap związany z Laboratorium Sztuki Galerią EL, w której Petasz pracował w latach 1974-1976. Opisuję zarówno genezę jego przyjazdu do tej galerii, jak i warunki, w jakich sprawował on funkcję p.o. kierownika tej placówki. W artykule szczegółowo przedstawiam okres działalności Petasza w Galerii EL: prace porządkowe i inwentaryzacyjne, założenia programowe, pierwsze wydarzenia i wystawy, współpracę z Leszkiem Przyjemskim, uczestnictwo w Ogólnopolskich Spotkaniach Twórczych w Liksajnach, a także okoliczności, które wpłynęły na jego decyzję o rezygnacji z pracy etatowej w galerii. Następnie odsłaniam kulisy zorganizowanej z jego inicjatywy i we współpracy z Markiem Duszakiem, pierwszej w Europie Centralnej wystawy mail artu zatytułowanej KÓŁKO 77. Sztuka poczty – poczta sztuki (Galeria EL, 1977). W końcowej części tekstu poddaję analizie źródła zainteresowania Petasza mail artem, przybliżam charakter jego dzieł sztuki poczty oraz ich odbiór w międzynarodowej społeczności mailartowskiej. Tekst stanowi pierwszą próbę głębszego spojrzenia na wybrane aspekty biografii Petasza, ze szczególnym uwzględnieniem korzeni rodzinnych, młodzieńczego etapu życia i warunków, w których ukształtowała się postawa twórcza i światopoglądowa artysty, a w konsekwencji jego zainteresowanie mail artem w połowie lat siedemdziesiątych. Prace nad biografią Petasza będą kontynuowane a rezultaty publikowane w osobnych artykułach.
The text forms the first part of Paweł Petasz’s biographical note, focused on the early period of the artist’s life. I mention here successively, in chronological order: the artist’s roots (his mother and father’s origins), the relationship with his home town – Kalisz, studies at the State Higher School of Visual Arts in Gdańsk, in years 1969-1974 - two first years at the Faculty of Interior Design, and the next three at the Faculty of Painting and Sculpture. This is followed by a detailed description of his time at the EL Gallery Art Laboratory where Petasz worked in years 1974-1976. I provide the genesis of the artist’s arrival at the gallery as well as the conditions in which he acted as the director of this institution. In the article I describe, in considerable detail, Paweł Petasz’s work at the EL Gallery: ordering and taking inventory, programme assumptions, first events and exhibitions, his collaboration with Leszek Przyjemski, participation in the Polish Creative Meetings in Liksajny; as well as the circumstances which weighed on his decision to resign from the post at the gallery. Then I reveal the backstage of the first in Central Europe exhibition of mil art – organized on Petasz’s initiative, in collaboration with Marek Duszak – CIRCLE 77. Mail Art – The Art of Mail (EL Gallery, 1977). In the last part of the text I analyse the source of Petasz’s interest in mail art, I describe the character of his artistic work in this field, and its reception within the mail art environment worldwide. This text is the first attempt to profoundly analyse certain aspects of Paweł Petasz’s biography with the particular consideration of his family origins, early life, and circumstances influencing the development of his artistic attitude as well as opinions on the surrounding world, and, in consequence, his interest in mail art in the mid-seventies. The research concerning Petasz’s biography shall be continued, and its results published in separate articles.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 197-223
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy polska sztuka konceptualna ma płeć?
What Is The Gender Of Polish Conceptual Art?
Autorzy:
Hussakowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424259.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
GENDER
NATALIA LL
EWA PARTUM
FEMINIST ART
FEMALE ART
MODERN ART
FEMINISM AND ART
Opis:
The essay was inspired by Pawel Dybel’s book The secret of the "other gender". Disputes around the sexual differences in psychoanalysis and feminism, in which he asked a question about the gender of logos. My – less ambitious – attempt was to try to describe the potential of gender in Polish conceptual art. The question is ahistorical, but there are a number of reasons to ask it. Many female artists that were very active during the time of conceptual incitation are invisible. Polish conceptualism which was formed be some artistic couples, historically has lost female faces. Some of these contributors – like Natalia LL or Ewa Partum – we can find out about in the discourse among first Polish feminist artists, but the question of women’s input into conceptualism is still open and does not attract enough interest of scholars. Maybe this is because of the fragile and delicate matter of an artistic partnership in contrast with the heroic notion of artistic individuality that is still attractive for conceptual artists. Maybe this is because of dangerous stereotypes about masculinity and femininity and male and female roles in artistic couples. There are very few scholars who are interested in examining the notion of collaboration in its very complex form. Much of the contemporary discourse on Polish conceptual art has been conveyed through exhibitions. This tactic may be seen as paying respect to the form of an exhibition – a specific, ideal medium to consider works of art not individually, but as they interact with each other. The specifics of conceptual works that were generally visually unattractive in the early seventies has changed, partly because of the most recent generation. The new face of Polish conceptualism is very conservative with regard to the lack of input by women. Unfortunately the belief popular among scholars and curators that women do not do ‘serious’ work still persist, but fortunately for those women artists who are active and visible – they found a useful label in the discourse. Placing them within the feminist movement, one should not forget their conceptual roots, and should delete the question as to whether their works were serious.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 29-40
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KwieKulik i konceptualizm w uwarunkowaniach PRL-u. Przyczynek do analizy problemu
Kwiekulik And Conceptualism In The Peoples Republic Of Poland (Prl). A Contribution To The Problem Analysis
Autorzy:
Załuski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424689.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
CONTEXTUALISM
KWIEKULIK
PRZEMYSLAW KWIEK
ZOFIA KULIK
OPEN FORM
PRAXEOLOGY
ARTISTIC GEOGRAPHY
Opis:
Until now, the artistic practices of a duo named KwieKulik, founded between 1971-1987 by Przemysław Kwiek and Zofia Kulik, were placed outside of conceptual art. I am not presenting here a simple thesis that KwieKulik were conceptual artists, but I attempt to formulate an introductory question about the complex relationship in which they situated themselves in response to conceptualism. In one of the interviews, the artists claimed that they could never be ‘pure conceptual artists’. I wonder, however, if the activity of the duo may be framed in a category of some ‘impure conceptualism’ whose important aspect is to be found in exposing the conditions of life and work in the People's Republic of Poland . To achieve this one needs to investigate thoroughly the artists stance towards the hegemonic term of ‘conceptualism’ whilst highlighting all of their actions that had any conceptual feature and to define a specific, individual form which appeared in the network of relationships with other elements of artistic practice. In my text I explain how one should understand ‘conceptualism’ as ‘a hegemonic term’ that organises and imposes itself onto an agonistic field of innovative art practices — not only in the West, but also in Poland. In this context, undertaking the question of “KwieKulik and conceptualism” opens a new perspective for a counter-hegemonic reinterpretation of conceptualism in the People's Republic of Poland. Without rejecting the term ‘conceptualism’, one needs to look at the questions related to it through the prism of an individual case of the KwieKulik duo. It should also allow the practices of both artists to make an imprint on ‘conceptualism’. In the last part of my text, I limit myself to a series of ‘contributive’ notes which may be treated as orientation points in an appropriate analysis of the conceptual aspects of the art of KwieKulik.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 79-88
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participation in the Present and the Spacing of Time: On Kawara, Nancy, Levinas
Partycypacja w teraźniejszości i rozsuwanie czasu: on Kawara, Nancy, Levinas
Autorzy:
Bobrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593961.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
presence
time
participation
philosophy
conceptual art
On Kawara
teraźniejszość
czas
partycypacja
filozofia
sztuka konceptualna
Opis:
This paper focuses on the close examination of the notions of presence, participation, and time in the conceptual art of On Kawara, in which the rhetorical figure of art works through the spacing of time. In this way, this conceptual art becomes a symbol of absolute creation — the creation of time and the participation in the eternal present, according to Jean-Luc Nancy’s essay: The Technique of the Present: On On Kawara. Moreover, On Kawara’s paintings explore the theme of being and are structured around Martin Heidegger’s concept of “throwness” in the world, as they convey the sense of being carried along by the events and the impetus of the world. The materiality of the loneliness of the self, which is crucial for this artistic project, is considered with reference to Emmanuel Levinas’s thought and Samuel Beckett’s …but the clouds…
Rozważania zawarte w artykule dotyczą pogłębionej analizy problematyki teraźniejszości, partycypacji i czasowości w kontekście sztuki konceptualnej On Kawary. Mamy w niej do czynienia ze swoistym „otwieraniem czasu” poprzez „rozsuwanie”. W twórczości artysty retoryczna figura sztuki uwidacznia się poprzez wymierzanie czasu. Sztuka konceptualna staje się w tym przypadku symbolem kreacji absolutnej – czasu i partycypacji w nieskończonej teraźniejszości, w nawiązaniu do eseju Jean-Luca Nancy’ego The Technique of the Present On On Kawara. Malarstwo On Kawary dotyka również problemu Heidegerrowskiego bycia i rzucenia-w-świat, uczestnictwa w jego wydarzeniach i ruchu. Materialność samotności “ja”, kluczowa dla opisywanego projektu artystycznego, rozważana jest także w odniesieniu do myśli Emmanuela Levinasa i dramatu Samuela Becketta … jak obłoki….
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 61-74
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protokonceptualizm polski
Polish Proto-Conceptualism
Autorzy:
Kowalska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424612.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
PROTOCONCEPTUALISM
JOSEPH KOSUTH
SOL LEWITT
ROMAN OPALKA
RYSZARD WINIARSKI
ANDRZEJ PAWLOWSKI
JERZY ROSOLOWICZ
Opis:
By accepting one of the definitions applied to conceptualism in the research on this genre, as art that “takes the form of objects under the condition that they have a secondary function in parallel with an idea” I draw attention to an exceptional artistic case, that I call a Polish proto-conceptualism. This phenomenon occurred in the first half of the sixties, that is before Seth Siegelaub’s exhibition in New York (1969), accepted as the beginning of conceptualism, or even before Sol LeWitt’s article in Artforum entitled “Paragraphs on Conceptual Art” when the term, preceding the trend itself, was introduced into the language of art. For this reason I describe the above mentioned artistic experiments of clear conceptual characteristics, which preceded the accepted beginning of conceptualism, as protoconceptualism. I include four Polish artists in this category: Andrzej Pawlowski – an author of Cineforms (1957) that were famous in the sixties and “The concept of an energy field” (1966); Jerzy Rosolowicz – the author of the “Theory on the function of the form” (1963) and objects made of lenses and prisms that according to the artist were mere examples of his theory of neutral act; Roman Opałka with his ‘counted paintings’ (1965) that documented the idea of a fight with time; and Ryszard Winiarski inspired by the probability theory, who asked about determinism or indeterminism and treated his works not as paintings but as “Attempts of visual presentation by statistical charts”. Contrary to a typical conceptualism, (which was expressed as a record of processes, place marks, announcements, photographic documentation or mail art that was popular in Poland after 1970 and was inspired by similar activities by artists from Western Europe and the USA – the art of the described Polish proto-conceptualists was purely original and autonomous. It was precursory towards the global understanding of conceptualism and, what is very important, in their activity these artists generated an important message with which a significant concept, philosophical idea or analytic reflection was included.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 15-19
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria im. Andrzeja Pierzgalskiego. Dokumenty Artystów 5. Założenia programowe 5
Galerie dédiée à Andrzej Pierzgalski. Documents d’Artistes 5. Hypothèses du programme 5
Andrzej Pierzgalski Gallery. Artists’ Documents 5. Programme Assumptions 5
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127571.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
artists’ books
mail art
paweł petasz
democratization of culture
do-it-yourself aesthetics
conceptual art
fluxus
andrzej pierzgalski
Opis:
Założenia programowe piątej edycji Galerii w czasopiśmie Sztuka i Dokumentacja, dotyczą książki artysty. W odróżnieniu od książek artystycznych, których podstawowym założeniem jest stworzenie unikalnej formy estetycznej, a które często są drogimi, dużymi produkcjami znanych wydawców publikacji o sztuce, książka artysty jest produkcją własną, opartą na własnych możliwościach i koncepcji wynikającej z warunków społecznych, w jakich dana publikacja jest wytwarzana. Przykładem poddanym analizie i opracowaniu w tym wydaniu Galerii jest działalność artystyczna Polskiego artysty sztuki konceptualnej i mail art - Paweł Petasz. Był on twórcą prac-kolaży, a także licznych self-published swoich własnych książek artysty, oraz instigatorem magazynu Commonpress, który stał się zbiorowym dziełem artystów mail art działających na całym świecie. Celem piątej edycji Galerii jest przybliżenie dokonań artystycznych Petasza, tak aby na tej podstawie dokonać prób nowych interpretacji tego rodzaju aktywności artystycznej, reewaluacji tej formy twórczości w kontekście współczesnego świata sztuki.
The program assumptions of the fifth edition of the Gallery in the Sztuka i Dokumentacja journal concern the artist's book. Contrary to art books, the basic assumption of which is to create a unique aesthetic form, and which are often expensive, large productions of well-known publishers of art publications, the artist's book is his own production, based on his own abilities and concept resulting from the social conditions in which a given publication is produced. An example analyzed and elaborated in this edition of the Gallery is the artistic activity of the Polish artist of conceptual art and mail art - Paweł Petasz. He was the creator of collage works, as well as numerous self-published works of his own artist’s books, and the instigator of Commonpress magazines, which became a collective work of mail art artists active around the world. The aim of the fifth edition of the Gallery is to present Petasz's artistic achievements, so as to make attempts on this basis for new interpretations of this type of artistic activity, and to re-evaluate this form of creativity in the context of the contemporary art world.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 184-195
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Ghost of Your Masterpiece. Correspondence Between Pawel Petasz and György Galántai (1978–2007)
Autorzy:
Kotun, Viktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/995539.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
paweł petasz
györgy galántai
artpool
hungary can be yours
commonpress no.51
mail art
stamp art
conceptual art
dissident art
Opis:
Pawel Petasz, Polski artysta mail art i György Galántai, artysta i twórca archiwum Artpool w Budapest rozpoczęli współpracę i wymianę artystycznych artefaktów i idei artystycznych w 1978 roku. Galántai, razem z Julia Klaniczay, podjęli ideę Commonpress - magazynu, którego kolejne wydania były tworzone przez różnych artystów na świecie. Edycja Węgierska nosiłą tytuł 'Hungary Can be Yours' i była 51 numerem czasopisma. Materiały do tego wydania zostały zebrane w światowej sieci mail art, w której funkcjonowali obaj artyści, Petasz i Galántai. Zostały one pokazane w Budapest na wystawie, która jednak została zablokowana przez tajną policję węgierską. Raport policyjny na temat tej wystawy jest publikowany wraz z innymi materiałami towarzyszącymi temu artykułowi. Artykuł bazuje na archiwum Artpool. Prezentuje bibliografię publikacji i artefaktów mail art gromadzonych w Artpool. Historia opisana i poddana analizie w tym artykule stanowi przyczynek do zrozumienia zarówno warunków uprawiania twórczości w krajach za żelazną kurtyną, jak i specyfiki funkcjonowania sieci mail art jako mechanizmu kreacji artystycznej w skali globalnej.
Pawel Petasz, Polish mail art artist, and György Galántai, artist and creator of the Artpool archive in Budapest, began collaborating and exchanging artistic artifacts and artistic ideas in 1978. Galántai, together with Julia Klaniczay, took up the idea of Commonpress - a magazine whose subsequent editions were created by various artists around the world. The Hungarian edition was entitled 'Hungary Can be Yours' and was the 51st issue of the magazine. The materials for this issue were collected on the worldwide mail art network, in which both artists, Petasz and Galántai, functioned. They were shown in an exhibition in Budapest, which, however, was blocked by the Hungarian secret police. A police report on this exhibition is being published along with other material accompanying this article. The article is based on the Artpool archive. It presents a bibliography of publications and mail art artifacts collected in Artpool. The history described and analyzed in this article contributes to the understanding of both the conditions of cultivating creativity in countries behind the Iron Curtain, and the specificity of the functioning of the mail art network as a mechanism of artistic creation on a global scale.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 315-365
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medium czy osoba – dylematy sztuki konceptualnej na kilku przykładach
A Medium Or A Person? – Conceptual Art Dilemmas Shown By A Few Examples
Autorzy:
Sobota, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424564.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ZBIGNIEW DLUBAK
ZBIGNIEW STANIEWSKI
NATALIA LL
ANDRZEJ LACHOWICZ
ANDRZEJ DUDEK-DÜRER
FOTO-MEDIUM-ART
PHOTOMEDIALISM
Opis:
My intention is to describe essential artistic strategies associated with conceptualism mainly by highlighting examples of artists associated with the Wroclaw milieu, one of whose strategies included using so called new media, that in the 1960s and 1970s were photography, film and video. This strategy opened the concept of art to the influences of mass culture, everyday life, to the issues of broadening perception and manipulating information. Confrontations and contradictions between the use of new media and classic art forms were expressed by within the milieux and by the various generations of artists causing acute polemics in Poland in the mid-seventies. First I want to focus on the arguments supporting the analysis of photomechanical media, as an essential artistic problem. In Polish art, pioneers of such an awareness were Zbigniew Dlubak and Zbigniew Staniewski. Since 1970 it was expressed in the program of the Permafo group (Dlubak, Natalia LL, A. Lachowicz) and then within other artistic groups, including Foto-Medium-Art and by Jerzy Olek. They were in touch with similar tendencies in Lodz, Krakow and Warsaw. Photomedialism preferred an objective criteria of activities and an openness towards the rules of visuality and the laws of nature typical for documentary movies. On the other hand, it could not exist without pointing at the subject of the creator and its subjective conditions. So the criteria of media and personality interweaved in artistic practice, but also appeared as antagonistic. It was best seen in the work of Natalia LL, who pointed at the instrumental blindness of the photomedialists, even though she paid a lot of attention to media issues herself. The reduction of the role of art objects in conceptual art on behalf of a person and his/her life activities required a search of the personality which often reached the broadest cultural references, associated with philosophy, religion or mythology. It is well illustrated by the artistic activity of Natalia LL and Andrzej Dudek-Durer, anchored in conceptual art and constantly developing through the confrontation of corporality and mental power combined with the language and communication possibilities offered by media.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 63-72
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja a horyzontalny sposób pojmowania twórczości artystycznej
Documentation And The Horizontal Way Of Understanding Art
Autorzy:
Sztabiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424324.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUAL ART
CONTEMPORARY ART
DOCUMENTARY TURN
DOCUMENTATION
ETHNOGRAPHIC TURN
JOZEF ROBAKOWSKI
LAND ART
MOCK-DOCUMENTARY
POP ART
YVES KLEIN
ZBIGNIEW LIBERA
Opis:
The 'horisontalism' of artistic activity and reflection on art is connected with current life and surrounding reality. Their elements flow into works of art. Artworks are not examined historically (according to the history of a medium, style or individual creative evolution) but as a reaction to the network of object arrangements and functioning discourses that surround artists. Such comprehension of art has made Sztabinski introduce the concept of a 'documental turn'. Moreover, it has been depicted by him that the idea of 'documentation' is getting extended. Therefore, 'transdocumentation' appears. The term allows us to notice the specifics of such contemporary phenomena in which documentation does not only perform an informative function but also gives feedback upon what is documented. It is possible to distinguish many artistic approaches and practices within transdocumentation. One of them is a 'mock-documentary' - an ironic documentation that refers to documentary stereotypes and the audience's trust in the reliability of documents. 'Transdocumentation' as a practice and theoretical scheme, possible when understanding art 'horizontally', reveals a great potential for artistic activities and the critical practice.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2011, 5; 6-15
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie granic. Izraelska sztuka konceptualna przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych
Autorzy:
Kędziora, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011647.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
sztuka konceptualna
izrael
granice
kartografia
konflikt izraelsko-palestyński
conceptual art
israel
boundaries
cartography
israeli-palestinian conflict
Opis:
Tematem artykułu jest sztuka izraelska w obliczu geopolitycznych i społecznych konsekwencji dwóch wojen – Sześciodniowej (1967) i Jom Kippur (1973). Artykuł omawia działalność artystów konceptualnych, którzy podjęli problemy związane z doświadczeniem życia na terytoriach spornych, tym samym, po raz pierwszy w izraelskiej historii sztuki, odnosząc się krytycznie do rzeczywistości polityczno-społecznej. Punkt wyjścia dla rozważań stanowi recepcja pojęcia granic politycznych w twórczości artystycznej tego okresu. Motyw ten był przyczynkiem do mówienia o nowej tożsamości żydowskiej, deziluzji ideologii syjonistycznej oraz konflikcie izraelsko-palestyńskim. W pierwszej części artykuł przybliża sytuację polityczno-społeczną przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, czyli okres w którym na skutek konfliktów zbrojnych „mapa” Izraela uległa wielokrotnym przekształceniom, a początek okupacji Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy wpłyną na polaryzację nastrojów społecznych. W drugiej została przedstawiona atmosfera rodzącego się konceptualizmu w Izraelu za kontekst posłużyła wystawa pt. Borders, która odbyła się w Muzeum Izraela w Jerozolimie (1980) i performans Joshuy Neusteina Projekt: Jerozolimska rzeka (1970). Trzecia część tekstu skupia się na analizie projektów odnoszących się do pojęć takich jak mapy i linie demarkacyjne, wśród nich zostały omówione kartograficzne „zabawy” Michaela Druksa, subiektywne wyznaczanie terytorium przez Neusteina w Obszarze Krytycznym (1974), czy zacierania podziałów przez Pinchasa Cohen Gana w Dotykając Granic (1974). Ostatnią część opracowania stanowi analiza działań odnoszących się do tematu społeczności arabskiej. Pierwszą pracą podejmującą ten problem była instalacja Buty Joshuy Neusteina i Georgette Batlle’a (1969). Kwestia redefinicji relacji izraelsko-palestyńskich została poruszona w bezprecedensowym projekcie artystycznym Messer-Metzer (1972) oraz w performansie Moshe Gershuniego Delikatna Dłoń (1975).
The topic of the article is Israeli art in the face of geopolitical and social consequences of two wars - Six Days (1967) and Yom Kippur (1973). The article discusses the activity of conceptual artists who have taken up the problems associated with experiencing life in disputed territories, thus, for the first time in Israeli history of art, critically referring to political and social reality. The starting point for the study is the reception of the concept of political boundaries in the artistic creativity of that period. In the first part, the article introduces the political and social situation at the turn of the 1960s and 1970s, i.e. the period in which the ‘map’ of Israel underwent multiple transformations, and the beginning of the occupation of the West Bank and the Gaza Strip affected the polarization of social moods. In the second, the atmosphere of emerging conceptualism in Israel was presented. The exhibition entitled The Borders, which took place at the Israel Museum in Jerusalem (1980), and the performance by Joshua Neustein, Project: Jerusalem River (1970) serve as the context. The third part of the text focuses on the analysis of projects relating to the concepts of maps and demarcation lines, among which were discussed the cartographic ‘games’ of Michael Druks, the performance of Joshua Neustein Territorial Imperative (1974), and Touching the Borders (1974) by Pinchas Cohen Gan. The last part of the study is an analysis of projects related to the topic of the Arab community. The first work on this issue was the installation of Joshua Neustein and Georgette Batlle's Boots (1969). The issue of redefining Israeli-Palestinian relations was raised in the unprecedented artistic project Messer-Metzer (1972) and in the performance of Moshe Gershuni Soft Hand (1975).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 141-150
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria jako zagadnienie artystyczne w sztuce konceptualnej
Gallery As An Artistic Concept In Conceptual Art
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424714.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUAL GALLERY
GALLERY MOVEMENT
GALLERY NETWORK
COUNTERCULTURE
ANTI-INSTITUTION
ARTIST RUN INITIATIVES
ARI
LIVING GALLERY
ANDRZEJ KOSTOLOWSKI
JAROSLAW KOZLOWSKI
NET ART
PERFORMANCE ART
LIVE ART
ACTION ART
Opis:
The text announces a research program on the galleries that emerged in relation to conceptual art and introduces the scope and method of research. The general aim of the research is to set apart the issue of a conceptual gallery as an independent artistic phenomenon. A conceptual gallery is examined as a general artistic formula. The methodological scheme presented in the text aims at establishing a basic chronology and creating a typology of the trend. Historically, conceptual galleries emerged and were shaped in the frame of a broadly understood conceptual tendency (a leading tendency in the seventies) because at that time, there occurred a specific formal-artistic relationship between art and gallery. Until now, the conceptual gallery trend has been examined mainly in the context of the social, political and cultural conditions in which they were functioning. The research on conceptual galleries as an artistic project and a form of conceptual art causes the vector of the research to reverse. The artistic character of particular galleries could be graded into those which housed more or less radical projects. One may imagine a scale between limit points: a gallery as a work of art and a gallery as an art container and place all galleries from the seventies on it. The beginning of the conceptual gallery movement in Poland is marked by a project by Andrzej Kostolowski and Jaroslaw Kozlowski entitled NET (1971), based on a mail-art formula. It assumed not only collecting and exhibiting the works sent (which was each institution’s aim), but also creating their own specific points in the network of institutions. Thirty five galleries participated in an exhibition which summarised an activity of the BWA Gallery in Sopot in the summer of 1981. The galleries of this type functioned in the next decade, even during martial law. In the mid-nineties the gallery movement started to integrate again, however after 2000 the commercialisation of the art market caused their disappearance.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 123-131
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konceptualizm jako konceptyzm
Conceptualism As Conceptism
Autorzy:
Piotrowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424685.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
CONCEPTISM
ASTEISM
ASTEIOLOGY
INTENSION
FUNCTOR AS
PARALOGY
CEONCEPT ART
ANTROPOLOGISED ART
TRAUMA OF SENSE
WIT
ANDRZEJ PARTUM
Opis:
We know, how valuable the role of the functor ‘as’ played in conceptualism. The functor was a basic linguistic tool of conceptual art infrastructure – the minimal part of speech that allowed for the production of concepts, engaging ingenium in its primary function as ingenium comparans. The criticism of conceptualism, mainly comparison or identification of the artwork and analytic proposition revealed the fact that the tautological model of Kosuth is just one of many art concepts and remains a product of paralogical thinking. What is therefore decisive for conceptualism is an attempt to build a universal art theory: an idea, that for centuries has remained the basis for logical thinking, or the concept itself, in which paralogy cannot be eliminated. The tendency to narrow the meaning of a concept and limit art to its idea was marked in the text by Daniel Buren “Beware!” (1969-1970). How did it happen, that the formula of conceptism, used in the beginning of the decade by Henry Flynt in the text entitled “Concept Art” (1961) was replaced by conceptual art? For Flynt concept art was art whose materials were the language and concepts. According to him, a concept is a trace of an idea by Plato and means the intension of a name, but with today’s state of knowledge demanding an objective relationship between a name and its intension this meaning is incorrect. Therefore, if the relationship is subjective, then the concept as a possible opposition towards the objective idea occupies a privileged space in a language and keeps its strength. Also in Sol LeWitt’s “Paragraphs on Conceptual Art” (1967) and “Sentences on Conceptual Art” (1969), in which despite the fact that the expression ‘conceptual art’ appears explicitly, the term ‘concept’ remains an alternative to the idea, that may be simple and does not need to be complex. So according to Sol LeWitt, the concept implies a general direction, and ideas are its components. To radicalise this issue, let’s ask, if conceptualism privileges the conceptual, as its literally understood name would indicate? Or on the other hand is what is called a concept, that being something ingenial and that even though it includes a moment of ideation (abstracting and transcending sensuality, that is crossing the borders of the material paradigm of art towards the idea), it is not reduced to a conceptual element, but rather expresses sensuality or its basic modus? The text is an attempt to show the tension in the art of Polish conceptists who referred in their paralogical discourse to conceptualism, especially with reference to the example of Andrzej Partum’s work.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 109-117
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co Może Krytyka
What Criticism Can Achieve
Ce Que Peut La Critique
Autorzy:
Adjedj, Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424391.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Lucy R. Lippard
Kynaston McShine
Information
conceptual art
art criticism
dematerialization of art
dehierarchisation
sztuka konceptualna
krytyka sztuki
dematerializacja sztuki
dehierarchizacja
Opis:
‘A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13’ is a text written by the American art critic Lucy R. Lippard, at the invitation of Kynaston McShine, for publication in the catalogue of the exhibition Information which he organised at the Museum of Modern Art in New York from the 2nd of July 1970 to the 20th of September 1970. This highly experimental text is exemplary of Lucy R. Lippard’s approach. As of 1967, in her article ‘Change and Criticism: Consistency and Small Minds’ (Art International, nov. 1967), she called for an aggiornamento of art criticism. This implied realigning the theoretical tools with the broad changes taking place in artistic creation, whilst dehierarchising the relations between art critics, artists and the audience. Thus in 1968, as she undertook rigorous methodological research about her own position as a subject, Lucy R. Lippard and John Chandler proposed considering emerging artworks as part of the aesthetic regime of the ‘dematerialization of art’. Lucy R. Lippard’s approach, as ‘A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13’, can attest, is not limited to considerations about her practice of art criticism. Rather, it is inextricably linked to the democratic demands of society as a whole. As such, it echoes the present injunction of ethical governance addressed to the institutions of the art world.
« A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13 » est un texte écrit par la critique d’art américaine Lucy R. Lippard, sur invitation de Kynaston McShine, pour publication dans le catalogue de l’exposition Information qu’il a organisée au Museum of Modern Art de New York du 2 juillet au 20 septembre 1970. Ce texte, fortement expérimental, est exemplaire de la démarche dans laquelle Lucy R. Lippard s’est engagée depuis plusieurs années. Dès 1967, dans son article « Change and Criticism : Consistency and Small Minds » (Art International, nov. 1967), elle appelle à un aggiornamento de la critique d’art. Il s’agit d’une part d’actualiser les outils théoriques au regard des bouleversements que connaît la création artistique, et d’autre part de niveler les hiérarchies entre le critique, l’artiste et le public. En 1968, elle propose ainsi avec John Chandler de lire les œuvres émergentes à l’aune d’un régime esthétique de « dématérialisation de l’art », tout en menant une recherche méthodologique rigoureuse sur la construction de sa position de sujet. La démarche de Lucy R. Lippard, comme en témoigne « A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13 », ne se limite aucunement à une réflexion sur les conditions de sa pratique critique. Elle est inextricablement liée à des revendications démocratiques qui s’étendent à l’échelle de la société ; et résonne avec l’injonction actuelle d’une gouvernance éthique faite aux institutions du monde de l’art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 196-249
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentowanie sztuki jako nowa praktyka artystyczna
Documenting Art As New Artistic Practice
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424336.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ART DOCUMENTATION
DOCUMENTING
ALLOGRAPHIC ART
ZBIGNIEW DLUBAK
JAN SWIDZINSKI
JAROSLAW KOZLOWSKI
ANDRZEJ LACHOWICZ
JOZEF ROBAKOWSKI
RYSZARD WASKO
DEPICTURALISATION
Opis:
The most tangible feature of Polish conceptual art at the beginning of the seventies was the rejection of the old language of art (painting, sculpture) in order to reach out for a new medium of the visualisation of ideas. Andrzej Lachowicz saw in this process a transition from manual art to mental art. It was a departure from autographic art, in which artists produced their own individual sign, to allographic art, in which they perform operations on signs. Mechanical registration media (photography, film) made this transition easier and lead to ‘depicturalisation’, or in other words, overthrowing painting as the main medium of visual art and, at the same time, introduced a new art language — the language of semiology. Photography made it possible to talk about art through the language of signs, not through the former language of emotions, experiences and aesthetic values. That new language, that was used more or less aptly by artists of the 70s as: Zbigniew Dlubak, Jan Swidzinski, Jaroslaw Kozlowski, Andrzej Lachowicz, Jozef Robakowski and Ryszard Wasko, turned out to be a significant feature highlighting Polish conceptual art. Photography and sign mutually supported each other in the battle with the old ideas of art. A negative point of reference for the new art language became phenomenology. Phenomenologists take signs as reality, wrote Jan Swidzinski. This mistake was avoided by structuralism, which operates through a neutral and arbitral (systematic) concept of a sign. A sign has an operational character, it is used to explore reality, it also allows for the reformulation of questions posed for art. Instead of wondering about the ways in which art reflects reality, we may ask a different question: how reality is understood by art, what actions are needed to be executed for the process of understanding to take place and, finally, what limits the process? Conceptual art did not devise such a new art formula and one may doubt whether it was its aim. It changed, however, the language which we use to talk about art. It drew artists' attention to the processes of sign-posting, to how art functions in the world of signs. The artists may freely use all available signs, they may transform old signs into new ones (secondary signs), they may give them new meanings through manipulation of the context and discover more or less overt mechanisms of encoding signs that are the discourses hidden behind them. Those discoveries became a permanent contribution of conceptual art to contemporary art practice: thanks to them contemporary art appears to be different than art from before a conceptual turn. Its most important consequence, however, is replacing artworks with art documentation.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 21-27
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo niekonwencjonalne. Estetyka i ochrona polskiej sztuki nowoczesnej na przykładzie sztuki konceptualnej i instalacji z przełomu lat 70. i 80., stanowiących formę integralną z architekturą 2 poł. XX w
Unconventional heritage. Aesthetics and protection of Polish modern art on the example of conceptual art and installations at the turn of the 70s and 80s, creating an integral part of the architecture of the 2nd half of the 20th century
Autorzy:
Kołodziejczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218051.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
sztuka konceptualna
sztuka instalacji
estetyka
ochrona i konserwacja sztuki
niekonwencjonalnej
conceptual art
art of installation
aesthetics
protection and conservation of
unconventional art
Opis:
W latach 80. w historii sztuki polskiej obserwujemy narodziny nowej tożsamości kulturowej, tzw. niezależnej, kształtującej się w wyniku ówczesnej sytuacji politycznej. Większość środowisk artystycznych walczyła z systemem komunistycznym wyrażając sprzeciw wobec represji. Sztuka przekraczała przyjęte reguły nie tylko w sferze idei, ale i w sferze reprezentacji. Ochrona i konserwacja jej dziedzictwa jest zadaniem niezwykle trudnym, nie tylko ze względu na różnorodność i nowoczesność stosowanych technik. Ważna dla zachowania stała się nie tyle materia, co przede wszystkim sama idea, przekaz dzieła, proces twórczy z otaczającą obiekt przestrzenią oraz jej elementami sensualnymi. Architektura użyczała swojej skali dziełu sztuki, zaś ono obciążało ją mocą swojego przekazu. Dlatego opieka nad dziełami nurtów niekonwencjonalnych (jak sztuka konceptualna czy sztuka instalacji) związana jest przede wszystkim z właściwym rozpoznaniem ich tożsamości.
During the 1980s in the history of Polish art we could observe the birth of a new cultural identity, so called independent, shaped as a result of the then political situation. The majority of artistic milieus were struggling against the communist system expressing their opposition to repression. Art transgressed the previously accepted rules not only in the sphere of ideas, but also in the sphere of representation. Protection and conservation of its heritage is an extremely challenging task, not only because of the variety and modernity of applied technologies. Not so much matter as primarily the ides, the message conveyed by artwork, the creative process with the surrounding space and its sensual elements have become vital to preserve. Architecture lent its scale to a work of art, while it weighed architecture with the power of its message. That is why taking care of unconventional artworks (such as conceptual art or art of installation) is primarily associated with correct recognising of their identity.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 48; 49-55
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foto-medium-art
Foto-Medium-Art
Autorzy:
Olek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424752.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
GALLERY MOVEMENT
PHOTOGRAPHY
META-FORM
MULTIMEDIA
ELEMENTARY PHOTOGRAPHY
POST AVANT-GARDE
METAPHOTOGRAPHY
DIGITAL HYPERREALISM
GALLERY-MEDIUM
MEDIA ART
Opis:
The Foto-Medium-Art Gallery has worked continuously since 1977. For twenty years it was based in Wroclaw and since 2007 in Krakow. During that time, an emphasis was placed on various issues which were reflected by the programme and the way it acted. After the analytical and new media period (in the seventies) there was a time of ‘elementary photography’ (the eighties). However, photography was not the only medium that was exhibited there. Often the expositions, installations and projections were presented according to a programme, such as a series entitled “presence among the stones”. An important initiative was Photoconferences East-West “European exchange” that has taken place since 1989. The largest one happened in 1991. It consisted of an international exhibition “New spaces of photography” and a conference “The ethos of photography”. A dozen or so years ago “Foto-Medium-Art” lost its space and it became a mobile gallery, organising exhibitions and meetings in various friendly places. Finally F-M-A settled in Krakow and at this time important questions arouse: how to find a place for the programme developed over the years in the changing cultural climate especially in times when the most widely used media has changed (digital media replaced analogue)? Is any form of continuation possible, when the former economy of means of the art form of photography has been replaced by developed multimedia and multi-layered image structures? It seems that after the media and elementary periods, F.M.A. has entered an era that is in the process of shaping. In an era, that started after ‘neos’ and ‘posts’, when linear narrations are replaced with mosaic structures of databases, structures consisting of elements that are independent of one another, it is time to reformulate the programme.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 149-156
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
André Cadere: Rozpocząć Sztukę od Nowa. Komentarz do Konferencji z Louvain
André Cadere: To Begin Art from Scratch. A Comment upon the Conference in Louvain
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
André Cadere,
sztuka konceptualna,
sztuka krytyczna,
teoria instytucjonalna,
dokumentacja,
certyfikacja,
komodyfikacja,
utowarowienie
Conceptual Art,
critical art,
institucional theory,
documentation,
certification,
commodification
Opis:
Wychodząc od opublikowanego w 1974 roku tekstu André Cadere pod tytułem Prezentacja pracy. Sposoby jej użycia, drugie wydanie Dokumentów Artystów w Galerii im. Andrzeja Pierzgalskiego przedstawia mało w Polsce znaną pracę tego artysty. Reprodukowany tutaj dokument nie zastępuje dzieła i nie jest równoważny praktyce artystycznej: ale nie jest on jedynie czymś wtórnym, bo jest także jednym z jego sposobów prezentacji własnej sztuki. Wygłoszony przez artystę na Uniwersytecie w Louvain wykład nie jest konstrukcją teoretyczną sensu stricto, której jego praktyka artystyczna byłaby realizacją; miał on jedynie na celu uwypuklenie pojęć i refleksji naturalnie zawartych w jego codziennej praktyce sztuki. A praktyka Cadere otwierała nowy sposób tworzenia i prezentowania sztuki, którego istotą było całkowite uwolnienie jej od instytucji takich, jak galeria, muzeum czy centrum sztuki. Pozwalającą na to metoda opierała się na założeniu, że każdy uczyniony z tej pracy użytek jest pewnym sposobem jej prezentacji. Jego sztuka nie potrzebuje przestrzeni wystawowej innej, niż jakakolwiek przestrzeń, w jakiej się on znajduje, a miejsce dzieł zajęły w niej wielobarwne, złożone z segmentów drążki, tworzone według ściśle określonego systemu, którego elementem był także błąd. Tym sposobem dzieło traciło swe uprzywilejowane miejsce w centrum uwagi i w przestrzeni, a jego misją nie miało już być niesienie treści narratywnych i jakości estetycznych, lecz skupienie uwagi na przestrzeni, w której jest ono prezentowane. Drążki Cadere nie potrzebują ani postumentów, ani galeryjnych ścian, bo każdy sposób ich użycia jest zarazem pełnoprawnym sposobem ich prezentacji: mogą być oparte o ścianę, w galerii lub w jakiejkolwiek innej przestrzeni, położone na stole lub na podłodze, mogą też być niesione przez samego artystę na ulicy, w mieście, czy w przestrzeniach jakichkolwiek instytucji, w muzeum; mogą też znaleźć dla siebie miejsce poza salami wystawienniczymi, nie tracąc ani sensu ani wartości, a nawet przeciwnie, nabierając właściwego im znaczenia. Ta antropologiczna koncepcja sztuki opuszczającej ramy instytucjonalne, aby przeniknąć do codziennej rzeczywistości, podważa dominującą ciągle jeszcze w społeczeństwach zachodnich koncepcję socjologiczną, zgodnie z którą to właśnie instytucje „świata sztuki” nadają ostatecznie status dzieł różnym przedmiotom. Odmawiając instytucjom tego typu władzy, Cadere stał się dla nich samych rodzajem zagrożenia i wielokrotnie spotykał się z ich strony z brutalnymi reakcjami: niejednokrotnie zakazywano mu wstępu na wernisaż lub wręcz „wypraszano” manu militari z ich przestrzeni. Ale jego sztuka była nie tylko eksperymentalną prowokacją zwróconą przeciwko instytucjom sztuki; proponowała ona także radykalnie odmienną jej ekonomię, odrzucając miedzy innymi praktykę podpisu artysty na samym dziele, kluczowy element fetyszyzacji dzieła jako towaru na rynku sztuki, i zastępując go certyfikatem sporządzonym przez notariusza, przewidującym również ewentualną rekonstrukcję drążków w wypadku ich zaginięcia lub zniszczenia. Opierając się na tych fundamentach, Cadere proponował dogłębne przemyślenie doświadczenia sztuki w kontekście epoki, w której przyszło mu żyć. Był świadom tego, że praktyka jaką wymyślił i wdrażał w życie miała charakter nierozłącznie artystyczny i polityczny, a jego krytyczna postawa w największym może stopniu dotyczyła pytań o przyszłość kultury, którą Cadere wiązał ze sferą widzenia, decydującym doświadczeniem epoki reklam, telewizji i rozwoju mass mediów. Wyzwolił sztukę z wąskiego kręgu instytucji sztuki poszerzając granice pola artystycznego, określonego przez możliwość poznania rzeczywistości za sprawą widzenia. „Dlatego widzenie, sztuka, malarstwo są w pierwszej linii walki ideologicznej”, mówił w Louvain, podkreślając znaczenie sfery widzenia dla kształtu kultury: „Praca tu prezentowana” – mówił – „trzyma się na uboczu, pozwalając ujawnić się naturze miejsca, gdzie się znajduje, oraz widza, który na nią patrzy.”
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 281-291
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„I czyńcie ją sobie poddaną; i panujcie nad rybami morskimi, i nad ptactwem niebieskim, i nad wszelkim zwierzem, który się rusza na ziemi”
“And Subdue It: And Have Dominion over the Fish of the Sea, and over the Fowl of the Air, and over Every Living Thing that Moveth upon the Earth”
«И обладайте ею, и владычествуйте над ры- бами морскими, и над птицами небесными, и над всяким животным, пресмыкающимся по земле»
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150497.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
современное искусство
инсталляция
живые животные
перформанс
концептуальное искусство
sztuka współczesna
instalacja
żywe zwierzęta
performance
sztuka konceptualna
contemporary art
installation
live animals
conceptual art
Opis:
Artykuł poświęcony jest strategiom artystów, wykorzystujących w swoich pracach żywe zwierzęta. Autor przedstawia liczne przykłady, często budzące protesty i kontrowersje. Celem pracy nie jest jednak ocena moralnych aspektów dyskutowanych tu dzieł, ale wskazanie różnorodności działań, które mają jeden wspólny mianownik: wszystkie odwołują się w mniejszym lub większym stopniu do tradycji sztuki konceptualnej, lub prekonceptualnej.
В статье рассматриваются стратегии художников, использующих в своих работах живых животных. Автор приводит многочисленные примеры, которые часто вызывают споры и даже протесты. Цель статьи, однако, состоит не в оценке нравственных аспектов обсуждаемых работ, а в указании на многообразие художественной деятельности, имеющей общую черту: в большей или меньшей степени они относятся к традиции концептуального или доконцептуального искусства.
The article focuses on various strategies of artists who use live animals in their works. The author presents several examples of works which, in many cases, raised a lot of controversies. His aim is not to judge, but to discuss different approaches, which have one thing in common: they all come from the tradition of conceptual or preconceptual art.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2023, 1 (11); 1-13
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tautologie konceptualistyczne
Conceptual Tautologies
Autorzy:
Sztabiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424744.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
LOGICAL TAUTOLOGY
TAUTOLOGY IN ART
JOSEPH KOSUTH
ROMAN OPALKA
JAROSLAW KOZLOWSKI
JAN CHWALCZYK
WANDA GOLKOWSKA
ZBIGNIEW DLUBAK
JERZY TRELINSKI
ZDZISLAW JURKIEWICZ
Opis:
The text is an attempt to consider the character of tautological activities undertaken in conceptual art. There are two ways the issue can be approached. The first refers to the texts of Joseph Kosuth, who wrote that an artwork is a tautology because it refers to the term ‘art’. The author develops the sense of Kosuth’s statement “a work of art is a definition of art” and states, that a part of the tautological system that makes a proposed definiens of ‘art” is available for direct perception, but the other part, which is the term ‘art’ must be recalled intellectually by the recipient. After taking into account the conceptual reference, the sense of a conceptual project with a meta-artistic character becomes noticeable. Polish examples of such works are projects by Roman Opalka, Jaroslaw Kozlowski, Jan Chwalczyk and Wanda Golkowska. The second part of the article considers conceptual projects, in which both parts of equal tautology are directly given. Conceptual works of this structure may either state what is “unquestionable and universally important” (as Alicja Kepińska wrote) or make a kind of sense “at the same time suggested and reversed” (Umberto Eco). The possibilities are considered in reference to tautological works of Zdzislaw Jurkiewicz, Jaroslaw Kozlowski, Zbigniew Dlubak and Jerzy Trelinski.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 89-95
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania konceptualne w łódzkim środowisku plastycznym na przykładzie Grupy Konkret
Conceptual Activities Within The Artistic Environment Of Łódź By The Konkret Group
Autorzy:
Jabłońska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424687.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
KONKRET GROUP
ART GROUPS
LODZ
ALEKSANDER HALAT
ROMANA HALAT
RYSZARD HUNGER
ANDRZEJ JOCZ
ZBIGNIEW KOSINSKI
ANDRZEJ NAWROT
HENRYK STRUMIŁŁO
KONRAD FREJDLICH
ANTONI SZRAM
Opis:
The Konkret Group emerged in the spring of 1970. The group exhibited three times in Łódź, and one of their exhibitions was also shown in Sieradz. The group consisted of Aleksander Halat, Romana Halat, Ryszard Hunger, Andrzej Jocz, Zbigniew Kosinski, Andrzej Nawrot, Henryk Strumillo, later accompanied by Konrad Frejdlich and Antoni Szram. Among the group members there were artists who expressed themselves in painting, sculpture and graphics, and also ones who were associated with the creative use of text and language. The group did not have a formal program. The group members agreed, that at this specific time and place one needed to turn to concrete art, that is to concentrate on the form, not forgetting, however, about its social aspect. They perceived a way to develop art by new artistic means, using the achievements of technology and science. They did not support enclosing oneself within one discipline, they rather wanted to show the convergence of the ideas of visual art and other artistic disciplines, such as poetry. The activity of the Konkret Group may be placed on the border of conceptualism and Dadaism, however, the resignation from creating a tangible artwork that happened not sooner than in the last exhibition of the group would favour the previous. Paradoxically, the lack of presence of a recognised artwork in the exhibition of 1972 was caused by the impossibility to realise a specific concrete form. On the other hand, the form that the artists wanted to show was a form of communication, therefore it dealt with a concept, not an object. The other argument to support the conceptual character of the group was the introduction of documentation to the exhibition and the elevating of this aspect to the importance of an artwork, equal to painting. On the other hand – the Dada character of the group’s activities can be seen in the fact that in their ventures they were critical towards the artistic milieu and used ready mades. This group of young artists was open to the novelty factor in art and at the same time, the newest of artistic phenomena and tendencies became for them useful tools amongst others to deepen the essence of art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 157-162
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbigniew Dłubak. Od sensu ukonstytuowanego do konstytucji sensu
Zbigniew Dłubak. From A Constituted Sense To The Sense Constitution
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424605.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ZBIGNIEW DLUBAK
ABSTRACT PAINTING
EMPTY SIGN
SOURCE OF MEANING
ART IDEA
CONCEPTUAL PHOTOGRAPHY
POLISH ART AVANT-GARDE
ART BEYOND MEANING
ART BEYOND INFORMATION
ART BEYOND EXPRESSION
ART BEYOND ESTHETICS
ART BEYOND STYLE
DESYMBOLISATION
PHENOMENOLOGY OF PAINTING
SEMIOTICS OF ART
TAUTOLOGY
DIFFERANCE
Opis:
The article is based upon his translation of a French text published in 1994. The text was part of a catalogue featuring an individual exhibition by Zbigniew Dlubak in Maison des expositions de Genas. There were some minimal changes introduced by the author to the original work entitled “Du sens constitué à la constitution du sens.” The text highlighted the originality of the artist's inspirations: on the one hand — similarly to other conceptualists in 1960-1970 — Dłubak was interested in semiotics and linguistics. However he was more captivated by Jakobson and Mukarowsky than Ayer and Wittgenstein. On the other hand, in a similar way to some 20th century painters, he intuitively discovered the procedures of phenomenology. Dlubak's contribution to conceptual art is based on a 'structural-painterly' approach to art, which is reminiscent of Maurice Merleau-Ponty's philosophy. According to this French philosopher, language signs are 'forms in blanco'. For Dlubak, a work of art is an 'empty sign', which will acquire meaning during a process which Dlubak equaled with the work of art itself. The artist suggested an original—phenomenological—concept of aesthetic experience, which was based on the idea of stepping outside 'the world of meaning' in a search for the source where the sense of art is constituted. The discovery of the process in which the sense of art emerges and understanding its mechanisms, stand in opposition to aesthetic concepts, as these aesthetic concepts find the style as the main goal of art creation and assume that for an artist a specific style represents a specific way of thinking. Breaking away from the stylistic focus and from thinking in the categories of style, is one of the most significant elements of creation according to Dlubak; a style is an ossified and fossilised sense. One of his characteristic strategies, which is aimed at overcoming the category of style, is a parallel and concurrent use of painting and photography. He underlined the overlapping of artistic and cognitive processes and by doing so, Dlubak arrived at an original concept—not very new in the history of aesthetic thought—which sees art as ‘principle to the liveliness of one’s mind’.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 55-62
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linia, czyli Co Łączy Nurty Awangardy Polskiej
The Line, or What Connects the Polish Avant-Garde Trends?
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424631.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Osieki
plener
abstrakcja geometryczna
sztuka konceptualna
nowe media
ruch Solidarność
performatyka
plein-air
geometrical abstraction
conceptual art
new media
Solidarity movement
performance studies
Opis:
Plenery w Osiekach były organizowane w latach 1963-1981. Na ich podstawie można prześledzić, w formie niejako laboratoryjnej, zmienne trajektorie wpływów sztuki światowej na sztukę Polską. Zarówno ich artystyczny charakter jak i dynamikę zmian. Badanie sztuki zrealizowanej w Osiekach pozwala wskazać wiodące procesy zachodzące w sztuce polskiej. Lata sześćdziesiąte poddane wpływom sztuki postawangardowej i lata siedemdziesiąte, poddane dominacji sztuki konceptualnej, oraz zmierzch tych tendencji. Linia - jako wiodące hasło pleneru w przełomowym roku 1980, stanowi użyteczny punkt odniesienia. Szeroką interpretację linii wywodzę z książki Wasyla Kandinskiego Punkt i linia a płaszczyzna. Innym, lokalnym punktem odniesienia są rysunki linearne Wacława Szpakowskiego, odkrywane w tym czasie przez Janusza Zagrodzkiego. W historii sztuki polskiej konceptualizm ma źródła zarówno w abstrakcji geometrycznej, jak i w sztuce mediów foto-filmowych. Sztuka o proweniencji geometrycznej zawsze była obecna w Osiekach. Ale dopiero w 1980 i 1981 roku sztuka konceptualna i sztuka nowych mediów zajęły dominującą pozycję podczas plenerów. Plenery ’80 i ‘81 stanowiły rodzaj podsumowania debat artystycznych lat siedemdziesiątych nad sztuką konceptualną (a zarazem stały się podsumowaniem cyklu plenerów osieckich). Ich znaczenie polegało także na tym, że odbywały się w kontekście ostrego konfliktu miedzy władzą a społeczeństwem, strajków w Stoczni Gdańskiej i wpływów ruchu Solidarność. Artykuł jest próbą rekonstrukcji znaczenia artystycznego i politycznego dwóch ostatnich plenerów osieckich. W części podsumowania proponuję zastosowanie metodologii performatyki do analizy tego zjawiska. Rozpatrywanie plenerów osieckich w związku z trzema rodzajami performansów: organizacyjnym, kulturowym i technicznym pozwala dokonać ich reaktualizacji we współczesnej refleksji kulturowej.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 37-44
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
… prosta nieskończona… Wanda Czełkowska, Krystian Jarnuszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
...A Straight Infinite Line... Wanda Czełkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
Autorzy:
Grubba, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424728.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
INSTALLATION ART
EDINBURGH 1972
MULTIPLE
STRUCTURE
SERIALISM
MODULE
ENVIRONMENT
KRAKOW GROUP
ART GROUPS
WANDA CZELKOWSKA
KRYSTIAN JARUSZKIEWICZ
ANDRZEJ WOJCIECHOWSKI
STANISŁAW DROZDZ
KAZIMIERZ MALEWICZ
XAWERY DUNIKOWSKI
ROBERT MORRIS
JERZY LUDWINSKI
LE CORBUSIER
ROLAND BARTHES
MODULOR
POD MONA LISA GALLERY
Opis:
In the paper, I recall three independent individuals, whose work oscillated around conceptual art. They shared a strong interest situated on the borderline of mathematics and art philosophy (including problems such as: an open space, the concept of central – axial point, infinite line etc.) and research on semantic and lexical possibilities of geometry. The work of these three extremely different artists, Wanda Czelkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski, seems to be tied together by a common element; building spatial utterances based on forms that existed on the border of contemporary and archetypical language. They evoke reflections (e.g. sociological and cultural) by the use of a strongly individualised and meta-artistic code. I analysed the following artworks: Wanda Czelkowska's Conceptual Information about a Table presented in 1972 in Edinburgh at The International Art Festival and another work entitled Absolute elimination of sculpture as a notion of shape (66 concrete slabs and 66 light points) from 1972; the project of a room independent of gravity (1959/1960), Capitel as the structure of space from 1952; Krystian Jaruszkiewicz's multi-material object entitled Sacrifice to Xawery Dunikowski (1975), that incorporated an old Polish definition of the ‘obiata’ (sacrifice) custom taken from Bogumił Linde’s dictionary in its original graphic version into an ascetic form; Andrzej Wojciechowski's works from the period when he co-operated with Stanislaw Drozdz, among them a series of photographs SALVE from 1970 (a stone with a Latin greeting found in an empty field), a model and an idea of the Self-sustaining Plinth from the Symposium “Wrocław’70”, an action entitled The Tower of Joy 23 VII 1970 built with the residents of Wrocław, and a philosophical and formal dialogue with S. Drozdz A Sphere and a stone – two perfections (1974).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 163-169
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Primary development directions for a network of art centres in Ukraine
Autorzy:
Kostiuchenko, Olha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369420.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
art centre
conceptual models
network of art centres
architectural and planning structure
Opis:
The article analyses the development directions of architectural thought with regard to establishment of art centres on the territory of Ukraine. It is established that existing national art centres are located in integrated premises and need improvement. The article emphasize the necessity of holistic development of a modern network of art centres in Ukraine based on developed conceptual models.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2020, 41; 35-42
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Files in the Lomholt Archive of Mail Art
Polskie dokumenty w archiwum Nielsa Lomholta
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593847.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
mail art
net
network
archive
art documentation
post-conceptual under-standing of art
alternative scene
databases
computer culture
narratives
sieć
archiwum
dokumentacja
pokonceptualne dzieło sztuki
scena alternatywna
bazy danych
kultura komputera
narracje
Opis:
This text is devoted to the archives of mail art complied by the artists and the participants of the mail art network. Mail art was one the most representative artistic phenomena of the 1970s along with feminist art, performance, video art and land art. Today, all those phenomena find their place in the official art world except for mail art, which still remains outside the official institutions of the art world, in private collections. In recent years, most of those collections have been systematized and presented to the public. We should therefore attempt to establish the artistic significance and value of those private archives. This text seeks to contribute to this project, describing in details the Polish section of the archive compiled by the Danish artist Niels Lomholt.
Tekst dotyczy archiwów gromadzonych przez artystów mail artu i uczestników mail artowskiej sieci w latach 70. Mail art był zjawiskiem charakterystycznym dla sztuki lat 70., obok sztuki feministycznej, performance, sztuki video czy sztuki ziemi. O ile jednak wszystkie te zjawiska znalazły dzisiaj swoje miejsce w świecie sztuki, to mail art pozostał poza instytucjami świata sztuki, w rozlicznych archiwach, które są dzisiaj porządkowane i opracowywane. Jakie jest znaczenie i artystyczna wartość tych archiwów? Na to pytanie stara się odpowie-dzieć ten tekst, przyglądając się polskiej części archiwum duńskiego artysty Nielsa Lomholta.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 138-146
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A COGNITIVE-CONCEPTUAL MAPPING OF THE HUMAN ELEMENT IN ORTEGA Y GASSET´S ESSAY LA DESHUMANIZACIÓN DEL ARTE (1925). TOWARDS A BIOPOETIC APPROACH
Autorzy:
Guerra, Juani
Góral, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444887.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Dehumanization
Art
Ortega y Gasset
Biopoetics
Neural Theory of Language (NTL)
Conceptual Metaphor Theory (CMT)
Conceptual Integration Theory (CIT)
Opis:
The aim of this paper is to map cognitive dynamics of meaning construction in Spanish language as articulated in Ortega y Gasset’s philosophical essay La deshumanización del arte / The Dehumanization of Art [1925]. We will focus on how the human element is conceptualized, i.e., created and understood by the author. Our method is based on the application of cognitive models of conceptual analysis found in Cognitive Linguistics known as Idealized Cognitive Models – ICMs [Lakoff & Johnson 1980] like Image Schema, Metaphor, Metonymy, and their developments as conceptual blends in Conceptual Integration Theory – CIT [Fauconnier & Turner 2002]. The high philosophical complexity of this text’s nuclear conceptual structure HUMAN and DEHUMANIZATION makes it necessary to initially map them from theoretically established cognitive approaches to language organization. In this paper we develop such analysis as groundwork for a subsequent study involving a more dynamicist view of their emergent meanings in the framework of Biopoetics [Guerra 2013, 2016].
Źródło:
Acta Neophilologica; 2017, XIX/1; 245-255
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie i doświadczenie czasu w polskiej sztuce konceptualnej
The Concept And Experience Of Time In The Art Of Polish Conceptualism
Autorzy:
Zdanowicz, Maciej H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424647.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
In my paper I analyse the art of selected Polish conceptual artists
whose art and creative strategies clearly attempt to analyse the essence of time
I consider exceptional in this context the work of Roman Opalka (Opałka 1965 /1 - ∞)
Natalia LL's recordings (Permanent recordings of time)
Zdzislaw Jurkiewicz's Saturn and Jupiter Ways
and the projects by Stanisław Dróżdż (FROM TO) that touch upon various levels of time
In the presented analyses
I refer to the psychological and philosophical concept of perception and aperception
as well as an anthropological understanding of time
In my view
conceptual art is the genre whose characteristics lie in the conscious cognition and deep intellectual analysis of the reality surrounding the artist
With regard to the active role of the mind in the process of perception the aperception of time may be a more appropriate term
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
ROMAN OPALKA
NATALIA LL
ZDZISLAW JURKIEWICZ
STANISLAW DROZDZ
PERCEPTION
APERCEPTION
TIME
SPACETIME
NOTATION
RECONSTRUCTION
DOCUMENTATION
Opis:
In my paper I analyse the art of selected Polish conceptual artists, whose art and creative strategies clearly attempt to analyse the essence of time. I consider exceptional in this context the work of Roman Opalka (Opałka 1965 /1 - ∞), Natalia LL's recordings (Permanent recordings of time), Zdzislaw Jurkiewicz's Saturn and Jupiter Ways, and the projects by Stanisław Dróżdż (FROM TO) that touch upon various levels of time. In the presented analyses, I refer to the psychological and philosophical concept of perception and aperception, as well as an anthropological understanding of time. In my view, conceptual art is the genre whose characteristics lie in the conscious cognition and deep intellectual analysis of the reality surrounding the artist. With regard to the active role of the mind in the process of perception the aperception of time may be a more appropriate term.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 141-147
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Ukrainian Visual Culture on the Way to the International Cultural Space
Współczesna ukraińska kultura wizualna w drodze do międzynarodowej przestrzeni kulturowej
Autorzy:
Bakirov, Bil
Petrenko, Dmytrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37479807.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ukraińska kultura wizualna
sztuka współczesna
fotografia konceptualna
instalacja
kino dokumentalne i fabularne
Ukrainian visual culture
contemporary art
conceptual photography
installation
documentary and fiction films
Opis:
The article is devoted to the visual culture of Ukraine since independence. It pays special attention to the trends and phenomena of contemporary Ukrainian visual culture that have entered the context of world culture through recognition on international cultural platforms (competitions, festivals, biennials, etc.). The considerations concern the development of various trends in contemporary Ukrainian art, which use various artistic media: photography, installation, performance and film. In particular, Ukrainian conceptual photography was the most interestingly represented by several generations of photographers of the Kharkiv School, who combined radical bodily imagery and social criticism. The Ukrainian installation is represented by the works of artists of the REP (Revolutionary Experimental Space) group, which is focused on the unity of art and politics and considers artistic creation as a political act. An interesting sub-direction of the installation is the video installation, which delivers an original combination of contemporary Ukrainian artists with site-specific art and artistic means of reflecting on the traumas inflicted on Ukrainian society by the war. The article pays special attention to the development of contemporary Ukrainian cinema. The author demonstrates the connection between the work of contemporary Ukrainian filmmakers and the traditions of Ukrainian poetic cinema. In addition, other trends in Ukrainian cinema are identified: the experimental search for a new film language, the development of documentary cinema, on top of the convergence of fiction and non-fiction artistic languages in the work of contemporary Ukrainian filmmakers. The dominant issues of contemporary Ukrainian films selected for screening at leading European film festivals are identified: inclusiveness, reflection on Ukrainian history, war trauma, psychological rehabilitation of combatants, etc.
Artykuł poświęcony jest ukraińskiej kulturze wizualnej od czasu uzyskania niepodległości. Tekst zwraca szczególną uwagę na trendy i zjawiska współczesnej ukraińskiej kultury wizualnej, które weszły w kontekst kultury światowej poprzez zdobycie uznania na międzynarodowych platformach kulturalnych (konkursy, festiwale, biennale itp.). Badany jest rozwój różnych trendów we współczesnej sztuce ukraińskiej, które wykorzystują rozmaite media artystyczne: fotografię, instalację, performance i kino. W szczególności ukraińska fotografia konceptualna była najciekawiej reprezentowana przez kilka pokoleń fotografów szkoły charkowskiej, którzy łączyli w swoich pracach radykalne obrazy ciała z krytyką społeczną. Ukraińską instalację reprezentują prace artystów z grupy REP (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna), która koncentruje się na jedności sztuki i polityki oraz traktuje twórczość artystyczną jako akt polityczny. Interesującym podkierunkiem jest instalacja wideo, będąca oryginalnym połączeniem współczesnych ukraińskich artystów ze sztuką site-specific i odzwierciedlająca traumy zadane ukraińskiemu społeczeństwu przez wojnę. Artykuł zwraca szczególną uwagę na rozwój współczesnego kina ukraińskiego. Pokazuje związek między twórczością współczesnych ukraińskich filmowców a tradycjami ukraińskiego kina poetyckiego. Ponadto zidentyfikowano inne trendy w kinie ukraińskim: eksperymentalne poszukiwanie nowego języka filmowego, rozwój kina dokumentalnego oraz konwergencję artystycznych języków fikcji i non-fiction w twórczości współczesnych ukraińskich filmowców. Zidentyfikowano dominujące tematy współczesnych ukraińskich filmów wybranych do pokazów na wiodących europejskich festiwalach filmowych: inkluzywność, refleksja nad ukraińską historią, trauma wojenna, psychologiczna rehabilitacja bojowników itp.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 91-110
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-43 z 43

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies