Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "communion of persons" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
„Odlatujmy razem w wiry niebieskie”: miłość małżeńska w ujęciu Cypriana Norwida
„Let us fly away together into the whirlpools of heaven”: marital love as seen by Cyprian Norwid
Autorzy:
Kulecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146994.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
miłość
małżeństwo
komunia osób
poezja
Cyprian Norwid
Love
Marriage
Communion of Persons
poetry
Opis:
Przedłożony artykuł przybliża tematykę miłości małżeńskiej w ujęciu Cypriana Norwida (1821 – 1883), która zajmowała znaczną część jego horyzontu poetyckiego. Doceniał on bardzo uczucie między mężczyzną i kobietą, widząc w nim piękno i Bożą iskrę. Wskazywał jednocześnie na dość powszechne niepoważne traktowanie miłości, niedojrzałość osób i materialistyczne podejście do związku, które poważnie utrudniają, a czasami wręcz uniemożliwiają, powstanie dojrzałego małżeństwa. Tylko odrzucenie wszystkich konwenansów związanych z tym ludzkim przymierzem i solidne przygotowanie się do wejścia w nowy etap życia, jest szansą na zbudowanie więzi, która nie podda się próbie czasu i okoliczności. Miłość małżeńską Norwid łączył ściśle z sakramentem. W jego przekonaniu, sam Bóg wchodzi między małżonków i staje się trzecią osobą w tym miłosnym dialogu życia. Sakrament wyznacza mężowi i żonie także cel, do którego mają zmierzać. Pisarz zupełnie nie godził się na praktykę rozwodów, choć zdawał sobie sprawę z trudności związanych ze wspólnym życiem małżonków. Uważał, że każdy kryzys może zostać pokonany i przysłużyć się do zbudowania pełni małżeńskiego szczęścia. Szczególnie cenne – bo prekursorskie – spostrzeżenia Norwida dotyczą wzajemnego uświęcania się oblubieńców oraz budowania przez nich komunii osób.
The submitted article brings closer the theme of marital love as seen by Cyprian Norwid (1821 – 1883), which occupied a significant part of the author’s poetic horizon. He greatly appreciated the feeling between a man and a woman, seeing in it beauty and a divine spark. At the same time, he pointed out the rather common frivolous treatment of love, the immaturity of individuals and the materialistic approach to relationships, which seriously hinder, andsometimes even prevent, the formation of a mature marriage. Only the rejection of all conventions connected with this human covenant and solid preparation to enter a new stage oflife, is a chance to build a bond that will not stand the test of time and circumstances. Norwid linked marital love closely to the sacrament. In his conviction, God Himself enters betweenthe spouses and becomes the third person in this love dialogue of life. The sacrament also sets the husband and wife a goal to aim at. The writer completely disapproved of the practice of divorce, although he was aware of the difficulties connected with the common life of spouses. He believed that every crisis can be overcome and contribute to building a full marital happiness. Norwid’s particularly valuable – because pioneering – observations concern the mutual sanctification of the spouses and their building of a communion of persons.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 411-457
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość osób konsekrowanych w świetle adhortacji Jana Pawła II Vita consecrata
Autorzy:
Gogola, Jerzy Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571427.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Vita consecrata
the consecrated life
the spirituality
the spirituality of communion
the spirituality of consecrated persons
the consecration
communion
the mission
the identity of consecrated persons
życie konsekrowane
duchowość
duchowość komunii
duchowość osób konsekrowanych
konsekracja
komunia
misja
tożsamość osób konsekrowanych
Opis:
The reflection takes into account problems contained in the subject, concentrate on its three fundamental parts of components: the conception of the spirituality of the consecrated life, its identity from which results the whole lifestyle, and called actions, in accordance with rules: agere sequitur esse, and on representative its features reduce. in compliance with the exhortation structure Vita consecrata to three: the consecration, communion and the mission. The spirituality we treat as the sign of the spirit of Christ’s follower, called the special vocation for radical following with Him on the way of the monastic consecration. Therefore this is also the external sign of the spirit, there is essential the identity of the person who should exist in the way “worthy of vocation”, and thereby bear witness the saving presence of God in the today’s world, in the way almost unintentional. There are three characteristic features of spirituality of the consecrated person simultaneously determine her identity: the person devoted of God by the profession of the evangelical counsels; the person of communion with God and brothers, and prophet-witness of great God’s works, which are realized in the weak human. The whole is crowned by the short synthesis which may constitute only some advice on the subject this composed reality, and the invitation to building of this synthesis by individual consecrated persons, and their communities on the existential plane.
Refleksja uwzględnia problematykę zawartą w temacie, skupiając się na jego trzech zasadniczych składowych: koncepcji duchowości życia konsekrowanego, jego tożsamości, z której wynika styl życia i działania powołanych w myśl zasady: „agere sequitur esse”, oraz na jej reprezentacyjnych cechach sprowadzonych za przykładem struktury adhortacji Vita consecrata do trzech: konsekracja, komunia i misja. Duchowość traktujemy jako przejaw ducha ucznia Chrystusa wezwanego szczególnym powołaniem do radykalnego pójścia za Nim drogą zakonnej konsekracji. Ponieważ jest to także zewnętrzny przejaw ducha, istotna jest tożsamość osoby, która powinna egzystować w sposób „godny powołania”, a przez to dawać świadectwo zbawczej obecności Boga w dzisiejszym świecie w sposób niemal bezwiedny. Trzy cechy charakterystyczne duchowości osoby konsekrowanej określają jednocześnie jej tożsamość: osoba oddana przez śluby rad ewangelicznych Bogu; osoba komunii z Bogiem i braćmi oraz prorok-świadek wielkich dzieł Bożych, które realizują się w słabym człowieku. Całość wieńczy krótka synteza, która może stanowić jedynie pewną wskazówkę na temat tej złożonej rzeczywistości i zaproszenie do budowania tej syntezy na płaszczyźnie egzystencjalnej przez poszczególne osoby konsekrowane i ich wspólnoty.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 3
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Famiglia e Nuova Evangelizzazione
The family and new evangelization
Rodzina i nowa ewangelizacja
Autorzy:
Melina, Livio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047637.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
„The Gospel of the family”
person
new evangelization
family’s identity
communion of persons (communio personarum)
traditional family
theology of the body
gift of self.
„Ewangelia rodziny”
osoba
nowa ewangelizacja
tożsamość rodziny
wspólnota osób (communio personarum)
rodzina tradycyjna
teologia ciała
dar z siebie.
Opis:
Pojęcie „Ewangelia rodziny”, zainspirowany nauczaniem Jana Pawła II zawiera w sobie dwa wymiary: pierwszy pokazuje co Pismo Święte mówi na temat małżeństwa i rodziny; drugi ukierunkowuje na fakt, że rodzina chrześcijańska sama w sobie, w swoim bycie jest nosicielką Dobrej Nowiny o ile jest świadkiem miłości, i to bycie wyprzedza jakiekolwiek znaki lub działania apostolskie. W ten sposób rodzina, jako miejsce wychowania osoby ludzkiej do miłości oraz do życia we wspólnocie osób, jest w stanie dać odpowiedź na wyzwania rzucone jej przez postmodernizm: indywidualizm, prywatyzację miłości, oderwanie płciowości od prokreacji, analfabetyzm uczuciowy. Nowa ewangelizacja, skierowana do rodziny i która by przechodziła przez rodzinę, ma za zadanie dać odpowiedź epoce postmodernistycznej poprzez dwie propozycje: dać świadectwo, że wydarzenie, spotkanie oraz wspólnota z żywym Bogiem oraz człowiekiem góruje nad jakąkolwek argumentacją intelektualną lub tradycją oraz zaproponować „regułę” życia rodzinnego, która suponuje dwa inne przekonania, że nie istnieje reguła bez duchowości i że nie ma adekwatnej duchowości bez relacji we wspólnocie osób.
The term „The Gospel of the family” inspired by the teaching of John Paul II includes two dimensions: the first one shows what the Scripture says about marriage and family; the second one focuses on a fact that the Christian family itself is a bearer of the Good News, provided that it is a witness to love and it goes ahead of any other signs or apostolic actions. In this way family, as a place of teaching the human person to love and to live in a communion of persons, is able to take up challenges brought by postmodernism: individualism, privatization of love, disconnect between sexuality and procreation, emotional illiteracy. New evangelization directed towards family and penetrating the family, has to give the response to a postmodern age, offering two ways: to give a testimony that the phenomenon, meeting and the communion with the living God and human dominates any sort of intellectual arguments or tradition as well as to propose a “principle” of  family life which assumes two other beliefs: that there is no principle without spirituality and that there is no adequate spirituality without relations in the communion of persons.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 169-180
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marriage as a vocation
Małżeństwo jako powołanie
Autorzy:
Pyźlak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950722.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
powołanie do apostolatu
powołanie małżeńskie
powołanie człowieka do istnienia
powołanie do miłości
powołanie do relacji sakramentalnej
powołanie do przekazywania życia
powołanie do wspólnoty i komunii osób
powołanie do świętości
vocation of marriage
calling man to existence
vocation to love
vocation to the sacramental relationship
vocation for procreation
vocation
to community and to the communion of persons
vocation to the apostolate
the call to holiness
Opis:
Marriage is a profound communion of life and love established by the Creator and normalized by His laws. It is the strongest bond that can exist between a man and a woman. The concept of marriage is closely connected with its monogamous character. Spouses in the sacrament of marriage get the proper grace from Christ, designed to improve love and to strengthen their indissoluble unity. Nowadays marriage is experiencing a crisis. Therefore, it would be presented not only as a covenant community or an institution, but as a vocation. The vocation is an act of summoning, which involves the mission consisting in completing a given task. The essence of a Christian vocation stemming from baptism is a dialogue of the freedom of God and a man, preceded by the choice of the person and commission of the given mission. A sacramental marriage is the way of bounding with God and following Christ, that is the most appropriate way to holiness for spouses. Therefore, an important message for a modern man is to present marriage as a vocation that is addressed to two people, which should be accepted by them and implemented. This situation also requires a change of the pastoral perspective and new opening not only for spouses, for whom marriage is a way to bind with God, but there is the needed to be opened to those for whom marriage is only the fulfillment of the requirements by the Church to get married.
Małżeństwo jest głęboką wspólnotą życia i miłości, ustanowioną przez Stwórcę i unormowaną Jego prawami. Jest najsilniejszą więzią, jaka może zaistnieć między kobietą i mężczyzną. Pojęcie małżeństwa łączy się ściśle z jego monogamicznym charakterem. Małżonkowie w sakramencie małżeństwa otrzymują od Chrystusa właściwą im łaskę, przeznaczoną do doskonalenia miłości i dla umacniania ich nierozerwalnej jedności. W obecnych czasach małżeństwo doświadcza kryzysu. Warto byłoby zatem ukazać je nie tylko jako przymierze, wspólnotę czy instytucję, ale jako powołanie. Powołanie jest aktem wezwania, które wiąże się z posłannictwem polegającym na wypełnieniu określonego zadania. Istotą powołania chrześcijańskiego wynikającego z chrztu św. jest dialog wolności Boga i człowieka, poprzedzony wyborem osoby i zleceniem jej misji. To właśnie sakramentalny związek małżeński jest sposobem związania się z Bogiem, pójścia za Chrystusem, czyli najwłaściwszą dla małżonków drogą kroczenia do świętości. Dlatego ważnym przesłaniem dla współczesnego człowieka jest ukazanie małżeństwa jako powołania, które skierowane jest do dwojga ludzi i powinno być przez nich przyjęte i realizowane.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem recepcji Adhortacji apostolskiej Amoris leatitia w kwestii przystępowania do sakramentów pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych
Reception problem of Apostolic exhortation Amoris leatitia in terms of admission to sacraments penance and holy communion divorced persons
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372560.pdf
Data publikacji:
2018-06-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Adhortacja Amoris laetitia
osoby rozwiedzione
Komunia św.
sakrament pokuty
rozeznanie
Exhortation Amoris laetitia
divorced persons
holy communion
sacrament of penance
discernment
Opis:
In the year 2015 pope Francis issued Apostolic exhortation Amoris la-etitia. This document raises among other things the problem admission to sacraments penance and holy communion divorced persons. The first part of this article concerns scientific discussion about sacraments for divorced persons before 2014 year. Next part is about receiving the Body of the Lord according to the Familiaris consortio i Amoris laetitia. On the third part are canonists and theologian interpretations of the popes Francis exhortation. Last part of article is about application of this document to local conditions in the word.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 2; 31-62
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina szczególnym miejscem kształtowania postawy miłości
Family as the Special Place for Shaping the Attitude of Love
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811215.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłość − jej pojęcie i istota
eros
agape
klasyczne i współczesne rozumienie miłości
nauczanie Jana Pawła II
powołanie i posługa rodziny
znaczenie rodziny jako środowiska wychowawczego
rodzicielstwo i wychowanie jako communio personarum
rodzina jako miejsce wychowania do miłości i życia we wspólnocie osób
love – its notion and essence
classical and contemporary understanding of love
John Paul's II teaching
vocation and mission of the family
the meaning of family as the upbringing environment
parenthood and upbringing as the communion personarum
family as the place of upbringing to love and live in the community of persons
Opis:
The article, taking into account the essence of love and its meaning for personal development, explains the diversity of forms of love and indicates that the attitude of love is based upon kindliness, goodness, forgiveness, tolerance, overcoming weakness and upon hope. The attitude of love is geared to creation of good, waiving offences and drawing conclusions from every difficult or unpleasant situation. Thanks to love a man transgress himself, his world grows and he develops himself spiritually. The paper also emphasizes that the ability to love and the need of love are one of the deepest, most primal human needs and the transmission of feelings of love on different stages of human's development, starting from childhood, is the most common human experience. The carried out analysis also stresses that the process of the upbringing to love cannot be left to its fate, but to loving and correctly formed family. The author of the paper, making use of many years’ standing research on the legacy of John Paul II, outlines his understanding of love and tasks that arise from the relation to this important value and attitude, for married couples and families. The parenthood and upbringing are depicted as the communio personarum and family as the place of upbringing to love and live in the community of persons. Writing about types and the essence of love author apart from Karol Wojtyła, quotes views of other thinkers: St. Thomas, rev. F. Sawicki and contemporary philosopher G. Reale. She emphasizes that love is a personal relation that we learn in family. The article provides the detailed description of tasks for individual family members in the process of shaping the attitude of love and indicates on family as the most important and irreplaceable environment.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2011, 3(39); 43-70
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
Autorzy:
Faggioni, Maurizio Pietro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theology of marriage
Familairis Consortio
Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
continuity of teaching
pastoral care of families
law of gradualness
accompaniment in irregular situations
teologia małżeństwa
Familairis consortio
Amoris laetitia
ciągłość nauczania
duszpasterstwo rodzin
prawo stopniowości
towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"
Autorzy:
Bukalski, Sławomir
Falewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088037.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Familiaris Consortio
Amoris Laetitia
communio amoris
communion of persons
theology of love
psychology of love
Opis:
The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 159-175
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hinge of Salvation: Body, Liturgy, and Bioethics
Autorzy:
Sikorski, John Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668610.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Person
body
communion of persons
John Paul II
liturgy
sacraments
Christian anthropology
dualism
utilitarianism
Incarnation
sacramentality
theology of the body
ritual
Opis:
Dominant trends within the philosophical debate over personhood and identity tend to discount the significance and meaning of the human body and often slip into dualistic conceptions. I will argue that a Catholic theology of the body challenges many of the prevalent understandings in bioethics today. Such a notion takes Christ’s Incarnation as its foundation and seeks to develop an account of the human body in the context of the call to communion imprinted on humanity as made in the image of the Trinitarian communion of love. Such a conception counteracts forms of utilitarian or technological reductionism of the person. While Catholic bioethicists will need to consider how such an account will have practical applicability to cases, the call to communion ought to be fostered through the liturgical life of the Church, which enables Catholic bioethicists to develop a liturgical worldview that guards against devaluations of the dignity of the human person.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walter Kasper i Joseph Ratzinger o komunii dla osób rozwiedzionych i w powtórnych związkach
Walter Kasper and Joseph Ratzinger on Communion for the Divorced and in Second Marriages
Autorzy:
Kupczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047408.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
holy communion
marriage
mercy
indissolubility of marriage
persons divorced and remarried
sacrament of marriage
komunia święta
małżeństwo
miłosierdzie
nierozerwalność małżeństwa
osoby rozwiedzione i znajdujące się w powtórnych związkach
sakrament małżeństwa
Opis:
Tematem artykułu jest krytyczna prezentacja przemówienia kardynała Waltera Kaspera wygłoszonego podczas konsystorza kardynałów w lutym 2014, którego celem było przygotowanie Synodu Biskupów dotyczącego „Wyzwań duszpasterskich związanych z rodziną w kontekście ewangelizacji”. Z kilku ważnych wątków podjętych przez Kaspera, które wpłynęły w decydujący sposób na dyskusję synodalną, wybrany został jego postulat zmiany praktyki Kościoła w dziedzinie dopuszczania do komunii osób rozwiedzionych i znajdujących się w powtórnych związkach. Argumentacja Kaspera została skonfrontowana z poglądami Josepha Ratzingera w tej dziedzinie, ze szczególnym uwzględnieniem ich ewolucji w latach 1972- 2005.
The subject of the article is a critical presentation of Cardinal Walter Kasper's speech delivered at the Cardinal Consistory in February 2014, with the aim of preparing the Synod of Bishops on “The Pastoral Challenges of the Family in the Context of the Evangelization”. From several of Kasper's important themes, which have influenced decisively the synodal discussion, this article chooses his postulate of changing the practice of the Church in the field of access to Eucharistic communion for the divorced and remarried people. Kasper's argument was confronted with Joseph Ratzinger's views in this field, with particular emphasis on their evolution in 1972-2005.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 39-60
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies