Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "classical metaphysics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Classical Metaphysics and Theistic Evolution: Why Are They Incompatible?
    Autorzy:
    Chaberek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507264.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-20
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Thomism
    Darwinism
    classical metaphysics
    theistic evolution
    creation
    evolution
    Opis:
    This paper explores the arguments against the compatibility of classical metaphysics (Aristotelian-Thomistic) and theistic evolution. It begins with presenting the line of division between theists and atheistic evolutionists regarding the origin of the universe. Next, it moves to definitions of the terms evolution and species. The core of the paper consists of the five reasons why theistic evolution is excluded by Thomistic metaphysics. Among these are the problem of sufficient cause, accidental changes generating substantial changes, the reduction of causality in theistic evolution and the problem of the order in the universe. This is followed by a presentation of the positive teaching of Aquinas on the origin of species. Finally, the article responds to the three common arguments put forward by theistic evolutionists who seek to either accommodate or dismiss classical metaphysics.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2019, 8, 1; 47-81
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosowanie logiki w filozofii. O dyskusji między Stanisławem Kamińskim i Janem F. Drewnowskim
    Applying logic in philosophy. The debate between Stanisław Kamiński and Jan F. Drewnowski
    Autorzy:
    Lechniak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431150.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    applicability of logic
    Thomistic metaphysics
    system of classical metaphysics
    formalization of Aquinas’ proof 'ex motu'
    stosowalność logiki
    metafizyka tomistyczna
    system metafizyki klasycznej
    formalizacja dowodu 'ex motu'
    Opis:
    This paper considers and assesses the discussion between J. F. Drewnowski and S. Kamiński concerning how to apply logic in philosophy (more precisely: in general metaphysics within the Aristotelian-Thomistic tradition). In this debate, Drewnowski defended the position of the Krakow Circle according to which it is possible to apply the tools of formal logic in metaphysics. In opposition to Drewnowski, Kamiński formulated many arguments for the thesis that it is impossible to apply formal logic in philosophy. The second half of this paper draws some conclusions from this debate that are relevant to our current understanding of the application of logic in philosophy. n the final part of the paper we criticize Kamiński’s view, which is characteristic of the so-called Lublin philosophical school.
    Artykuł prezentuje i komentuje dyskusję pomiędzy J. F. Drewnowskim a S. Kamińskim, której przedmiotem było stosowanie logiki w filozofii, a ściślej w metafizyce ogólnej o orientacji arystotelesowsko-tomistycznej. Drewnowski prezentował w niej stanowisko reprezentatywne dla tzw. Koła Krakowskiego o możliwości stosowania narzędzi logiki formalnej w metafizyce, Kamiński takiej możliwości zaprzeczał. Spróbujemy wskazać pewne wnioski z tej dyskusji przydatne dla dzisiejszego rozumienia stosowania (stosowalności) logiki w filozofii. W końcowej partii podjęta jest próba znalezienia przyczyn stanowiska Kamińskiego, które jest reprezentatywne dla przedstawicieli tzw. lubelskiej szkoły filozoficznej.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 2; 65-85
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O konsekwencjach dwuznaczności terminu „tożsamość osobowa”. Uwagi po lekturze książki Grażyny Osiki Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych
    On the Consequences of the Ambiguity of the Term ‘Personal Identity’: Some Remarks on Grażyna Osika’s Book Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych
    Autorzy:
    LEKKA-KOWALIK, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047042.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    osoba, tożsamość, tożsamość osobowa, społeczeństwo komunikacyjne, technologie cyfrowe, komunikacyjny model tożsamości osobowej, metafizyka klasyczna
    person, identity, personal identity, communication society, digital technologies, communication model of personal identity, classical metaphysics
    Opis:
    Grażyna Osika w swej książce omawia konteksty kształtowania się społeczeństwa komunikacyjnego, naturę technologii cyfrowych, koncepcje tożsamości oraz wpływ technologii cyfrowych na tożsamość osobową, by ostatecznie na tej podstawie zbudować komunikacyjny model tożsamości osobowej. Programowe ignorowanie metafizyki i zamknięcie się w filozofii świadomości staje się jednakże źródłem zasadniczych trudności. Po pierwsze, niekiedy trudno jest ustalić, czy Osika pisze o faktycznej tożsamości człowieka, o własnym rozumieniu (wiedzy), „kim jestem”, o poczuciu tożsamości, o budowaniu własnej tożsamości, o czynnikach, które wpływają na budowanie tożsamości, czy o terminie „tożsamość człowieka” i pojęciu tożsamości człowieka. W książce natomiast chodzi naprawdę o wpływ technologii cyfrowych na budowanie się tożsamości w sensie nabywania przez człowieka określonych cech. Tego właśnie dotyczy komunikacyjny model tożsamości, który konstruuje Osika. Po drugie, Osika podkreśla, że punktem wyjścia budowania tożsamości osobowej jest doświadczenie własnego istnienia i że owo „jestem” jest otwarte na rozmaite konstrukcje siebie. Nie wyciąga natomiast konsekwencji z cytowanego przez siebie rozróżnienia Piotra Olesia: pytania o to, kim jestem (metafizyka) i o to, jaka jestem (psychologia, socjologia itd.). Słuszne jest twierdzenie, że mogę konstruować siebie i podlegam wpływom techniki i środowiska – ale jedynie w aspekcie cech; gdy chodzi o odpowiedź, kim jestem ze swej istoty, nie ma żadnych możliwości konstruowania siebie. Nie jestem tygrysem czy ptakiem, ale osobą – bytem racjonalnym i wolnym, a zarazem spontencjalizowanym; i takie właśnie rozumienie osoby daje fundament zaproponowanemu przez Osikę komunikacyjnemu modelowi tożsamości. Dla ostatecznego uzasadnienia tez Osiki należy więc sięgnąć do metafizyki klasycznej.
    In her book Grażyna Osika discusses some contexts of developing communication society, the nature of digital technologies, conceptions of identity and the impact of digital technologies on personal identity. On this basis Osika develops a communication model of personal identity. Yet her policy of ignoring metaphysical issues and confining philosophy to the philosophy of mind becomes a source of interpretational problems. Firstly, it is sometimes difficult to determine of what Osika writes: the real identity of a person, the view one has of oneself, a personal experience of one’s identity, the creation of one’s personal identity, the factors that influence one’s identity, the term ‘personal identity’ or the concept of personal identity. The book is in fact about the impact of digital technologies on the process of creating one’s own identity in the sense of acquiring/removing certain personal traits. This is what the communication model refers to. Secondly, Osika stresses that the starting point of creating one’s own identity is the experience of one’s own existence and that the ‘I exist’ experience enables various constructions of oneself. However, Osika does not take into consideration the implications of Piotr Oleś’s distinction she herself quotes: who I am (the realm of metaphysics) and what I am (the realms of psychology, sociology, etc.). While it is true that I can construct myself and that I am influenced by the technologies as well as by the environment, it is so only in the aspect of my traits. As far as my essence is concerned, I am not free to construct myself. I am not a tiger, or a bird, but a person—a rational and free being with potentialities. And it is only such understanding of the human person that may provide the foundations for Osika’s communication model of personal identity. Thus, in order to ultimately justify Osika’s claims, one needs to refer to classical metaphysics.
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 306-320
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór o istotę człowieka
    A classical controversy over the human nature
    Autorzy:
    Kowalik, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15005592.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    classical philology
    J. Domański
    humanism
    liberal arts
    man
    metaphysics
    passions
    philosophy
    poetry
    rationalism
    człowiek
    filologia
    filozofia
    humanizm
    metafizyka
    poezja
    rozum
    sztuki wyzwolone
    uczucia
    Opis:
    Wykłady o humanizmie (2020) prof. Juliusza Domańskiego są pomyślane głównie jako historia zatargu między filozofią i sztukami wyzwolonymi (artes liberales) o czytanie i nauczanie poezji. Platońskie zarzuty przeciw poetom zostały podjęte przez chrześcijaństwo. W średniowieczu ceniono i czytano antyczną literaturę piękną, jednak dominujący wzorzec nauczania miał na celu raczej przyswojenie zawartości „sztuk” (artes) niż zaznajomienie z twórczością „pisarzy” (auctores). Renesans oznaczał przełom w wielowiekowym sporze. Czy jednak między „filozofią” i „filologią” musi zachodzić spór? „Scjentyzm”, który prof. Domański przypisuje filozofii, powinien dziś raczej być wiązany z naukami ścisłymi i przyrodniczymi, które rozwinęły się ze średniowiecznego quadrivium. Filozofia i filologia są wspólnie dziedziczkami trivium, będąc obie naukami humanistycznymi. Filologia ceni poezję i retorykę, nie stawiając pytania o ich racjonalność, gdy tymczasem ten ich aspekt jest tradycyjnie istotny dla filozofii. „Humanistyczny racjonalizm” filozofii odróżnia ją od filologii. Dla filozofii poezja czy retoryka to dziedziny, w których przejawia się nie tyle rozum, co inne władze umysłowe człowieka – uczucia, wyobraźnia, intuicja i wola.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2022, 1; 127-150
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies