Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "civil society institutions" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Mediation Principles in the Civil Society and Features of Their Application in the Educational Environment of Ukraine
Autorzy:
Sheremet, Anzhelika
Blashchuk, Tetiana
Ishchuk, Serhii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653956.pdf
Data publikacji:
2022-09-27
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
mediation
alternative dispute resolution
principle
rule of law
educational environment
civil society institutions
confidentiality and voluntariness
Opis:
Aim. The main purpose of research presented in this article is to analyse mediation principles as an alternative way of dispute resolution and features of their application in the educational environment of Ukraine. For which purpose it was necessary to perform the following tasks: - the concept and role of mediation principles were studied; - certain types of mediation principles were defined; - the essence and significance of the most important mediation principles were revealed; - and the application of mediation principles in Ukraine was clarified. In Ukraine, civil society institutions have been trying on their own to introduce and promote mediation as a way of alternative dispute resolution. However, systemic problems of access to justice require finding other ways to resolve conflict situations. Mediation becomes especially relevant in the context of COVID-19 coronavirus pandemic, when access to the court system is limited. Methods. The study is based on the analysis of enacted regulations and their comparison in different countries, as well as information obtained from the study of literature, including works by authors of both legal and other social sciences where mediation is used as a means of compromise, including psychology, medicine, ecology, along with the use of tools and comments specific to the study of law. To study the prospects and effective application of mediation principles in the educational environment, sociological surveys of various participants of the educational process were conducted. Results. The results of study showed that certain types of mediation principles are applied in different countries taking into account the peculiarities of national legal systems. Notwithstanding, such principles as the rule of law, the principle of equality (equal rights) of the parties, the principle of voluntariness, confidentiality and mediator behaviour (independence and impartiality, trust and justice) are applied in most of the studied national models of mediation, consequently they can be called fundamental. The survey results have revealed the readiness of the educational environment to introduce mediation as a tool for resolving conflicts in the educational environment.  In Ukraine, the draft law “On Mediation” defines general principles of mediation; however, the problem is insufficiently clear criteria for disputes that cannot be transferred to mediation. In addition, the principle of the rule of law should be defined as one of the fundamental principles of mediation. Conclusions. The specifics of the implementation of mediation principles in Ukraine and their correlation with the principles of the judicial process require further research.  
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2022, 13, 2; 231-250
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activities of civil society institutions in the context of the concept of political participation: New challenges and additional features
Działania instytucji społeczeństwa obywatelskiego w kontekście koncepcji partycypacji politycznej: Nowe wyzwania i dodatkowe cechy
Діяльність інституцій громадянського суспільства у контексті концепції політичної участі: нові виклики та додаткові можливості
Autorzy:
Dreval, Vitaly
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145263.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
democracy
participatory democracy
public sphere
institutions
civil
society institutions
demokracja
demokracja uczestnicząca
sfera publiczna
instytucje
instytucje społeczeństwa obywatelskiego
демократія
демократія участі
публічна сфера
інститути
інсти-
тути громадянського суспільства
Opis:
This paper is devoted to the peculiarities of the relationship between civil society institutions and public authorities under the current complicated circumstances. It is noted that civil society is characterised by clear functional or ‘activity’ distinguishing features, representing the dynamic system of interaction between people in the process of aggregation and upholding of certain important issues. It is in this sense that the problem of participation and, in a more specific sense, political participation becomes especially relevant. Such participation is the substantive basis of the concept of participatory democracy, which refers to the ability of citizens not only to participate in elections, referendums and plebiscites, but also directly in the political process – in the preparation, adoption and implementation of government decisions. Today, the complex problematics of civil society institutions in the context of the concept of political participation is gaining additional relevance. This is primarily due to two important factors: firstly, the in-depth understanding of the essence of representative democracy with the emphasis on the involvement of citizens in participation in the government; secondly, the significant opportunities of the use of Internet resources. Moreover, in this case, the principle is that participatory democracy does not replace, but complements representative democracy in its classical sense (mechanisms and principles of these two forms do not coincide, so they may not replace but complement each other). In our opinion, purely practical importance in the implementation of the concept of participatory democracy should be given to managerial, administrative and actually participatory models. Moreover, in practice, these models cannot be implemented in their pure forms and are embodied in a kind of hybrid form with a combination, depending on the current situation and different components of the outlined models. In this case, we should talk about updating the entire system of power, abandoning some traditional forms of work and mastering new mechanisms in the implementation of the idea that “the state is the civil society”!
Artykuł poświęcony jest specyfice relacji między instytucjami społeczeństwa obywatelskiego a władzami publicznymi w obecnych trudnych warunkach. Zauważa się, że społeczeństwo obywatelskie wyróżnia się wyraźnymi cechami funkcjonalnymi lub „aktywnościowymi”, reprezentującymi dynamiczny system interakcji między ludźmi w procesie agregacji i podtrzymującymi pewne ważne kwestie. Właśnie w tym sensie problem partycypacji, a bardziej konkretnie partycypacji politycznej, staje się szczególnie istotny. Takie uczestnictwo jest materialną podstawą koncepcji demokracji uczestniczącej, która zapewnia obywatelom możliwość nie tylko udziału w wyborach, referendach i plebiscytach, ale także bezpośrednio w procesie politycznym – w przygotowywaniu, przyjmowaniu i wdrażaniu decyzji rządowych. Dziś złożona problematyka instytucji społeczeństwa obywatelskiego w kontekście koncepcji partycypacji politycznej nabiera dodatkowego znaczenia. Wynika to przede wszystkim z dwóch ważnych czynników: po pierwsze, dogłębnego zrozumienia istoty demokracji przedstawicielskiej z naciskiem na zaangażowanie obywateli w udział w rządzie; po drugie, ze znacznymi możliwościami wykorzystania zasobów Internetu. Co więcej, zasadą jest w tym przypadku, że demokracja uczestnicząca nie zastępuje, ale uzupełnia demokrację przedstawicielską w jej klasycznym sensie (mechanizmy i zasady tych dwóch form nie pokrywają się, więc mogą nie zastępować, lecz uzupełniać się). Naszym zdaniem czysto praktyczne znaczenie we wdrażaniu koncepcji demokracji uczestniczącej należy nadać modelom menedżerskim, administracyjnym i faktycznie partycypacyjnym. Co więcej, w praktyce modele te nie mogą być zaimplementowane w czystej postaci i są ucieleśniane w swoistej formie hybrydowej z kombinacją, w zależności od aktualnej sytuacji i różnych składowych zarysowanych modeli. W tym przypadku powinniśmy mówić o aktualizacji całego systemu władzy, porzuceniu niektórych tradycyjnych form pracy i opanowaniu nowych mechanizmów realizacji relacji „państwo to społeczeństwo obywatelskie!”.
Статтю присвячено особливостям взаємозв’язків інституцій громадянського суспільства та органів державної влади у складних умовах сьогодення. Відзначено, що громадянське суспільство відзначається чіткими функціональними чи «діяльнісними» характеристиками, являючи собою динамічну систему взаємодії людей у процесі агрегації та відстоювання певних важливих питань. Якраз у цьо мусенсі і набуває особливої актуальності проблема участі та в більш конкретному розумінні, політичної участі. Така участь складає змістовну основу концепту демократії участі, який передбачає здатність громадян не лише брати участь у виборах, референдумах та плебісцитах, але і безпосередньо у політичному процесі – у підготовці, прийнятті та впровадженні владних рішень. На сьогодні ж комплексна проблематика діяльності інституцій громадянського суспільства у контексті концепції політичної участі набуває додаткової актуальності. Це насамперед пов’язується з двома важливими обставинами: по-перше, з поглибленим розумінням сутності представницької демократії з акцентуванням уваги на причетності громадян до участі у державному владарюванні; по-друге, зі значними можливостями у справі використання інтернет-ресурсу. Причому, принциповим у даному разі є те, що демократія участі не заміняє, а доповнює представницьку демократію в її класичному розумінні (механізми та принципи дії цих двох форм не збігаються, відтак вони можуть не заміняти, а доповнювати одна іншу). За нашою оцінкою, суто практичне значення у реалізації концепції демократії участі має відводитися управлінській, адміністративній та власне учасницькій моделям. Причому, на практиці ці моделі не можуть бути реалізовані у чистому вигляді і втілюються у своєрідній гібридній формі з поєднанням залежно від поточної ситуації різні компоненти окреслених моделей. У даному разі взагалі має йтися про оновлення усієї системи владарювання, відмови від деяких традиційни форм роботи та опанування нових механізмів у реалізації взаємозв’язку «держава – громадянське суспільство»!
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2022, 4, 45; 73-84
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OGRANICZENIA DEMOKRATYCZNEJ KONSOLIDACJI. PODWAŻANIE ROZUMU JAKO SYNDROM POSTTOTALITARNY
LIMITS OF DEMOCRATIC CONSOLIDATION. UNDERMINING REASON AS A POST-TOTALITARIAN SYNDROME.
Autorzy:
Petrescu, Dragoş
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911901.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ideology
institutions
civil society
culture
return of dissidents
The Legacies of Totalitarianism
Aviezer Tucker
ideologia
instytucje
społeczeństwo obywatelskie
kultura
powrót dysydentów
Opis:
Mój komentarz do książki Aviezera Tuckera dotyczy czterech kwestii, które Francis Fukuyama definiuje jako cztery poziomy, na których musi zachodzić konsolidacja demokracji: 1. Ideologia, 2. Instytucje, 3. Społeczeństwo obywatelskie i 4. Kultura. Książka Tuckera dostarcza wnikliwej analizy roli odgrywanej przez każdą z tych sfer w postkomunistycznym społeczeństwie. Badając wnikliwie dziedzictwo totalitaryzmu, Tucker dochodzi do wniosku, że totalitaryzm nie jest martwy i częściowo przynajmniej powraca. Aby się przed nim obronić, proponuje on proste rozwiązanie: powrót dysydentów. Nowi neo-dysydenci mogą zbawić swoje posttotalitarne społeczeństwa od nienawiści, kłamstw i płytkiego pragmatyzmu poprzez miłość, prawdę i osobistą integralność. Musimy niestety nieco poczekać, aby przekonać się, czy propozycja Tuckera jest skuteczna.
My intervention on Aviezer Tucker’s book addresses four key issues, which Francis Fukuyama defines as the four levels on which consolidation of democracy must take place: (1) ideology; (2) institutions; (3) civil society; and (4) culture. Tucker’s analysis provides insightful reflexions on the role played by each of these four spheres in the post-totalitarian setting. By thoroughly examining totalitarian legacies, Tucker concludes that totalitarianism is not dead and has already made a partial return. To resist and even reverse this phenomenon, he sets forth a disarmingly simple solution: the return of dissidents. Neo-dissidents might save their post-totalitarian societies from hate, lies and sheer pragmatism through love, truth and personal integrity. Only time will tell if Tucker’s solution works.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 251-255
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzystwo Wiedzy Wojskowej (1919–1939)
Society of military knowledge (1918-1939)
Autorzy:
Moszumański, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121402.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
wojskowe towarzystwa naukowe
wiedza wojskowa
krzewienie
popularyzowanie
współpraca
społeczeństwo
instytucje cywilne
military science associations
military science
cooperation
civil society
institutions
propagation
popularization
Opis:
Artykuł okolicznościowy z okazji 100-lecia Towarzystwa Wiedzy Obronnej. W artykule omówiono utworzenie i działalność Towarzystwa Polskiej Wiedzy Wojskowej w polskich korpusach w Rosji w latach 1917– 1919, utworzenie w niepodległej Polsce przed 100 laty Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, jego rozwój organizacyjny do 1939 roku, sposoby krzewienia i popularyzowania wiedzy wojskowej oraz współpracę ze społeczeństwem i instytucjami cywilnymi
An occasional article on the occasion of the 100th anniversary of the Society of Defence Knowledge. The article presents the foundation and activity of the Polish Military Science Association in Polish corps in Russia in years 1917-1919, foundation of the Military Science Association in Poland 100 years ago, its organisational development until 1939, methods of propagating and popularizing the military science and co-operation with the civil society and institutions.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2019, 3; 157-173
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies