Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "civil proceeding" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-18 z 18
Tytuł:
Wszczęcie procesu cywilnego przez prokuratora (kilka uwag de lege ferenda i de lege lata)
Autorzy:
Góra-Błaszczykowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2225757.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Prosecutor
civil proceeding
claim
action
prosecutor in civil proceeding
participation in civil proceeding
civil proceeding’ parties
Opis:
The article discusses a prosecutor’s position in the Polish civil proceedings in relation to the form of its participation in civil cases. Prosecutor’s possibilities to participate in the civil procedure depend on whether or not he brought a court action or he joined proceedings already pending. The article focuses on the problem wheather prosecutor’s right to bring the action before the civil court should be considered as proper solution during the amendment processs of the Polish civil procedure code.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 14-26
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność znaku towarowego jako przyczyna zawieszenia procesu cywilnego
Invalidity of a Trademark as a Reason for Suspension of Civil Law Proceedings
Autorzy:
Łochowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518943.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
trademark
civil proceeding
Opis:
The purpose of the article is to discuss the problem of the trademark protection in Polish law. This protection takes place in civil law proceedings. It may be impeded if the defendant begins to challenge the validity of the trademark. The court can- not decide on the validity of the trademark; the decision on the invalidation of the trademark may be taken only by the Patent Office. For this reason, the court should suspend the civil law proceedings which can last for long time. Therefore, in Polish law, following the example of EU law, consideration should be given to the possibility of determining the validity of a trademark also by a court, if such a need occurs during the civil law proceedings
Źródło:
Forum Prawnicze; 2019, 1 (51); 53-65
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dążenie do poznania prawdy w procesie cywilnym
Endeavor to establish the truth in civil proceedings
Autorzy:
Jankowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964897.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
civil proceeding
material truth
formal truth
judicial decision
Opis:
In the literature and jurisprudence there are distinguished two opposite principles ruling over revealing the truth: a material truth principle (objective) and a formal truth principle (procedural). In the proceedings based on the material truth principle, judicial decisions in the matter of the actual state should reflect the reality. The judge aims to clarify all circumstances essential to solve a case in order to reveal a really existing legal relation bounding both parties to litigation. On the other hand, in proceedings based on the formal truth principle, judicial decisions in the matter of the actual state should only reflect the factual material and evidence gathered by the parties. In the study there is presented an evolution of norms and doctrinal opinions in the matter of the endeavor to establish the truth in civil proceedings connected with amendments to the Civil Procedure Code in 1996, 2000, 2005 and 2012.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2014, 73
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dążenie do poznania prawdy w procesie cywilnym
Endeavor to establish the truth in civil proceedings
Autorzy:
Jankowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964905.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
civil proceeding
material truth
formal truth
judicial decision
Opis:
In the literature and jurisprudence there are distinguished two opposite principles ruling over revealing the truth: a material truth principle (objective) and a formal truth principle (procedural). In the proceedings based on the material truth principle, judicial decisions in the matter of the actual state should reflect the reality. The judge aims to clarify all circumstances essential to solve a case in order to reveal a really existing legal relation bounding both parties to litigation. On the other hand, in proceedings based on the formal truth principle, judicial decisions in the matter of the actual state should only reflect the factual material and evidence gathered by the parties. In the study there is presented an evolution of norms and doctrinal opinions in the matter of the endeavor to establish the truth in civil proceedings connected with amendments to the Civil Procedure Code in 1996, 2000, 2005 and 2012.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2014, 73
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakaz reformationis in peius w postępowaniu przed komisją rozstrzygającą zastrzeżenia do wystąpienia pokontrolnego NIK
Ban on Reformationis in Peius during Adjudicating Committee Proceedings – Reservations about NIK Post-Audit Statement
Autorzy:
Kowalski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417023.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
post-audit NIK statement
reformationis in peius ban
ruling committee proceeding
criminal proceeding
civil proceeding
administrative proceeding
appealing against an opinion
Opis:
The article describes the issue of the ban on judgements to the disadvantage of the claimant during the proceedings related to reservations about the post-audit statement (reformationis in peius). Once the arguments presented by the parties in the dispute have been analysed, two opposing views can be identified. According to the first view, the ban should be respected during the adjudicating committee proceedings, because the ban on judging to the disadvantage of the claimant is the basis for all fair proceedings. Whereas in accordance with the opposing view, the ban on reformationis in peius should not be applied in proceedings related to reservations, as it is not openly set forth in the Act on the Supreme Audit Office, and its application may lead to distorted audit results.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2017, 62, 3 (373); 8-36
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbieżność zasad leżących u podstaw mediacji w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych oraz sądowoadministracyjnych
Convergence of the basic principles of mediation in criminal, civil, administrative, and judicial-administrative matters
Autorzy:
Sowiński, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200523.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
mediation
mediator
parties to a proceeding
principles
openness
confidentiality
commonness
voluntariness
criminal justice proceeding
civil proceeding
administrative proceeding
mediacja
strony procesowe
zasady
jawność
poufność
powszechność
dobrowolność
proces karny
proces cywilny
postępowanie administracyjne
Opis:
Tekst stanowi studium prawnoporównawcze instytucji mediacji występującej na gruncie czterech regulacji procesowych, tj. Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, Ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, Ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, a także Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przeprowadzonej na podstawie metody dogmatycznej. Analizie poddano te rozwiązania, które – zdaniem autora – pozwalają postawić tezę o daleko idącej zbieżności podstawowych, a zarazem mających normatywną proweniencję zasad rządzących tymi mediacjami. Do zasad tych zalicza się w tekście polubowność, dobrowolność (fakultatywność), powszechność, lojalność wobec stron, zasadę poufności i niejawności prowadzenia mediacji, a także bezstronności mediatora. Wspomniana zbieżność nie oznacza całkowitej homogeniczności poszczególnych rozwiązań, ani też ich niewadliwości, co wykazuje się m.in. na przykładzie art. 2591 k.p.c. oraz art. 83 § 4 k.p.a. Wskazano na zgodność krajowych rozwiązań z rozwiązaniami rekomendowanymi przez Komitet Ministrów Rady Europy.
The article constitutes a comparative legal study of mediation based on for proceduralregulations, i.e. Act of 6 June 1997: Code of Criminal Procedure, Act of 17 November 1964:Code of Civil Procedure, Act of 14 June 1960: Code of Administrative Procedure, and Actof 30 August 2002: Law on the Proceedings before Administrative Courts carried out withthe use of a dogmatic method. The author analyses the solutions that, in his opinion, makeit possible to propose a thesis on far-reaching convergence of the basic, and at the sametime of normative provenance, principles of mediation. The principles include amicability,voluntariness (optionality), commonness, loyalty to parties, confidentiality and non-opennessof mediation, as well as a mediator’s impartiality. The above-mentioned convergence doesnot mean complete homogeneity of particular solutions or their non-defectiveness, which isexemplified by Article 2591 CPC and Article 83 § 4 CAP. It is also shown that the domesticsolutions are in conformity with the solutions recommended by the Committee of Ministersof the Council of Europe.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 108-129
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział dzieci w postępowaniu o ograniczenie władzy rodzicielskiej – raport z badań aktowych
Child participation in cases concerning limitation of parental authority – court files research report
Autorzy:
Trocha, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499083.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
ograniczenie władzy rodzicielskiej
badania aktowe
małoletni w postępowaniu cywilnym
wysłuchanie dziecka
limitation of parental authority
court files research
child in civil proceeding
hearing of a child
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań aktowych dotyczących udziału małoletnich w postępowaniu o ograniczenie władzy rodzicielskiej. Badania zostały przeprowadzone przez Fundację Dzieci Niczyje w 2015 i 2016 r. w czterech wybranych sądach rejonowych. Ich celem było zbadanie, jak w tego typu sprawach realizowane jest prawo dziecka do wyrażenia opinii we własnej sprawie.
The article presents the outcome of court files research concerning child participation in cases of parental authority limitation. The research was conducted by Nobody’s Children Foundation in 2015 and 2016 in four Polish courts. The main goal of the research was to find out how the children’s right to be heard is guaranteed in this kind of cases.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2015, 14, 4; 55-81
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym
The role of public prosecutor in civil proceedings
Autorzy:
Skoczylas, Oliwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
public prosecutor
civil procedure, proceeding
institution
rule of law
public interest
Court
prokurator
procedura cywilna
postępowanie
instytucja
praworządność
interes społeczny
Sąd
Opis:
Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym pozostaje niebagatelna z punktu widzenia ochrony praworządności oraz interesu społecznego. Ustawodawca, mając na względzie rzeczywistą potrzebę wdrożenia tej materii na gruncie procedury cywilnej, przeznaczył na to odrębny rozdział Kodeksu postępowania cywilnego. Wskazana problematyka jest regulowana w szczególności w Ustawie Kodeks postępowania cywilnego, a także w innych aktach prawnych. Udział prokuratora może być obligatoryjny lub fakultatywny, jednak co do zasady to okoliczności i stan sprawy będą decydować o rodzaju udziału. Prokurator ma obowiązek zweryfikować, czy w sprawie zachodzi potrzeba ochrony praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego. Ostateczna decyzja w kwestii przystąpienia do sprawy należy jednak do prokuratora. Decyzja ta jest zatem autonomiczna i niezależna od sądu. Prokurator występuje w postępowaniach szczególnych, takich jak postępowanie o zastosowanie przymusowego leczenia odwykowego, gdzie jego rola w pewnym stopniu realizuje postulat ochrony rodziny jako podstawowej komórki społecznej. Prokurator jest jedynym podmiotem w postępowaniu cywilnym, który zgodnie z zamysłem ustawodawcy spełnia wskazane w Kodeksie funkcje. Mimo że dotychczas jego rola w sprawach cywilnych była marginalna, to wprowadzenie tej instytucji jest rozwiązaniem korzystnym dla dobra interesu publicznego, ochrony praw obywateli i praworządności.
The role of public prosecutor in civil proceedings is not insignificant as it is important for protection of public interests and rule of law. The legislator perceived a real social need thus created a separate chapter for this issue in the Code of Civil Procedure. This matter is regulated mainly in the Code of Civil Procedure and in other acts. The public prosecutor’s participation can be either obligatory or facultative. In principle, the circumstances and state of the matter decide if the public prosecutor participates in the case. The public prosecutor is responsible for checking if the case is in need of protection of a rule of law, citizens’ rights or public interest. The final decision of participation in a civil proceeding lies with the public prosecutor. Therefore his decision is autonomous and independent of the court. The public prosecutor participates in many special civil proceedings such as, proceedings on a subject of compulsory addiction treatment where his role implements a postulate of protection of the family as the basic unit of society. The public prosecutor is the only entity in civil proceedings which in accordance with the intention of the legislator performs the functions indicated in the Code of Civil Procedure. The institution of the prosecutor in civil proceedings is underestimated nonetheless the decision to introduce this matter to civil law system is advantageous to the interest of the public.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 1(26); 167-179
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z doświadczeń historyka prawa jako biegłego sądowego
From the experience of a historian of law in the capacity of an expert witness before the court
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533268.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
judicial proceeding
civil proceeding
evidence in trial
expert witness
expert witness in history of law
history of law
Roman Catholic Parish in Niepołomice
postępowanie sądowe
postępowanie cywilne
dowody w procesie
biegły sądowy
biegły sądowy z historii prawa
historia prawa
parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach
Opis:
The judiciary construed as the operation of courts is based on the principle known from its Latin expression as iura novit curia, which means that “the court knows the law”, which originated with the authors of mediaeval glosses. The rule means that courts should have the fullest possible, even if not complete, knowledge of the law that they are bound to apply in reference to the facts (events) determined in the basic court procedure, understood as events taking place in the external world. History of law is a field of legal sciences. A historian of law has certain specialist knowledge. In the article, the author discusses the court cases in which he was appointed as an expert witness historian of law. For example, he participated in trial before the Regional Court in Wieliczka by the Roman Catholic Parish in Niepołomice vs the District State Forest Authority. The task was to define the legal character of a benefit resulting from the charter of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) of 4th October 1358. Expert witnesses are summoned to ascertain facts. In the case of an expert witness historian of law, the question, however, looks differently. In this case, the opinion refers not to the realm of pure facts but rather to the legal assessment of these facts in the light of the law binding on the date of the event, construed not only through the letter of the law, but also with the acknowledgement of the contemporary adjudication and the legal doctrine of the time. An expert witness historian of law ascertains the facts against the background and in relation to law. Law, as a rule, defines the essence of a given fact in the light of law. The object of opinion of an expert witness historian of law is thus not only the contents of law that was binding in the past, but rather the practice of its application in a given time and space. Law of the past, especially distant, lies within the notional scope of foreign law, as mentioned in Art. 1143 § 3 of the Civil Procedure Code.
Wymiar sprawiedliwości rozumiany jako działalność sądów opiera się na zasadzie znanej w swej łacińskiej formule iura novit curia, czyli „sąd zna prawo”, pochodzącej od średniowiecznych glosatorów. Reguła ta oznacza, że sądy winny posiadać jak najpełniejszą, jeśli nawet nie całkowitą znajomość prawa, które zobowiązane są stosować w odniesieniu do ustalonych w procesie sądowym faktów (zdarzeń), rozumianych jako zaszłości w świecie zewnętrznym. Historia prawa jest dziedziną nauki prawa. Historyk prawa posiada pewną specjalistyczną wiedzę. W artykule autor omawia sprawy sądowe, w których był powoływany jako biegły historyk prawa. W szczególności z jego udziałem toczył się proces wszczęty przed Sądem Rejonowym w Wieliczce przez Parafię Rzymsko-Katolicką w Niepołomicach przeciwko Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zadaniem miało być ustalenie charakteru prawnego świadczenia wynikającego z aktu erekcyjnego króla Kazimierza Wielkiego z dnia 4 października 1358 r. Biegli powoływani są do ustalenia faktów. W przypadku biegłego historyka prawa kwestia ta przedstawia się jednak inaczej. Przedmiotem opinii jest w tym przypadku nie tyle sfera czysto faktyczna, ile ocena prawna tych faktów w świetle obowiązującego w dacie zdarzenia prawa postrzeganego nie tylko przez literę tego prawa, ale także z uwzględnieniem judykatury tego czasu, a także doktryny prawnej. Biegły historyk prawa ustala fakty na tle i w związku z prawem. Prawo określa z reguły istotę danego faktu w świetle prawa. Przedmiotem opinii biegłego historyka prawa jest nie tylko treść obowiązującego w przeszłości prawa, co praktyka jego stosowania w danym miejscu i czasie. Prawo w przeszłości, zwłaszcza odległej mieści się w zakresie pojęciowym prawa obcego, o którym mowa jest w art. 1143 § 3 kodeksu postępowania cywilnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 303-310
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciężar dowodu – zagadnienie z pogranicza prawa cywilnego materialnego i procesowego
Autorzy:
Izabela, Andrych-Brzezińska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902519.pdf
Data publikacji:
2017-11-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
burden of proof
material aspect
formal aspect
judical proceeding
civil trial
Opis:
The burden of proof has two interrelated aspects: material and formal aspect. Material aspect of the burden of proof allows to decide every civil trial – even that where the evaluation of the evidence left some doubts in the judge’s mind. The formal aspect of the burden of proof indicates the direction of the trial, especially when it comes to taking evidence. It is the party, not the judge, who bears the burden of producing evidence. It is also the party who has to persuade the trier of the fact of the truth of the alleged facts. But it is the institution of the burden of proof that allows the judge to decide every case. For that reason regulations governing the burden of proof are present in all proceedings. What is not commonly agreed is the answer to the question: does the issue of burden of proof belong to substantive law or is it a matter of litigation. The presented article tries to closer the arguments of both sides.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 70; 29-37
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpłatność wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych w świetle konstytucyjnej zasady prawa do sądu
The costs of judical proceedings in the light of the constitutional principle of the right of recourse to court
Autorzy:
Dyś-Branicka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942300.pdf
Data publikacji:
2016-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
postępowanie cywilne
dostęp do sądu
prawo do sądu
koszty sądowe
odpłatność wymiaru sprawiedliwości
ograniczenia prawa do sądu
funkcje kosztów postępowania
civil proceeding
right of recourse to court
legal costs
costs of judical proceedings limitations of the right of recourse to court
function of the costs of proceedings access to courts
Opis:
Prawo do sądu jest jednym z podstawowych praw gwarantowanych jednostce w państwach demokratycznych. Jego istotnym elementem jest zwłaszcza dostęp do sądu, warunkujący możliwość uruchomienia postępowania przed wymiarem sprawiedliwości w celu dochodzenia obrony swoich praw. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie dostępu do sądu w sprawach cywilnych w świetle generalnej zasady odpłatności tej procedury. Autorka wskazuje na funkcje kosztów sądowych, przywołując poglądy doktryny oraz stanowisko judykatury oraz akcentując wytyczne Trybunału Konstytucyjnego w tym zakresie. Nadto, analizie poddane zostają występujące w polskim porządku prawnym instytucje zwolnienia od kosztów oraz pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu. Na podstawie poczynionych rozważań, autorka formuje wniosek, zgodnie z którym istnienie modelu odpłatnego procesu cywilnego nie stoi w sprzeczności z prawem dostępu do sądu, a za przyjętym rozwiązaniem zgodnym z ogólną klauzulą limitacyjną przemawiają funkcje jakie ma do odegrania instytucja kosztów postępowania w demokratycznym państwie prawnym.
The right of recourse to court is one of the basic rights, which are guaranteed for an entity at the constitutional level in every democratical state. One of its parts is the access to court, which determinates the possibility of starting the proceedings before the court, in order to defend one’s rights. The aim of this elaboration is presenting the access to court in the civil proceedings in the light of costs of this proceeding. The author underlines the function of the legal costs by recalling the doctrine views, the position of the jurisdiction and by underscoring the guidelines of the Constitutional Tribunal in this area. Moreover, the institutions of the exemption from the costs and legal aid in polish law are analysed in the elaboration. Basing on the analisis, the author makes a conclusion, that the model of paid civil proceeding is not contrary to the right of recourse to court, that the current solution is compatibile with the general limitation clause and justified by the function and role of the institution of legal cost in the democratical state of law.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 5 (33); 253-273
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elektroniczne postępowanie upominawcze – kilka uwag, praktyczne funkcjonowanie
Electronic Writ Proceeding – A Few Observations, Practical Operation
Autorzy:
Widło, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23051024.pdf
Data publikacji:
2012-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
postępowanie upominawcze
e-sąd
egzekucja
wydział cywilny
writ proceeding
e-court
enforcement
civil division
Opis:
Autor koncentruje się na elektronicznym postępowaniu upominawczym, które jest typem postępowania upominawczego uregulowanym w polskim systemie prawnym. Artykuł podzielony jest na cztery części. W pierwszej części opisano uwagi ogólne dotyczące elektronicznego postępowania upominawczego. Autor podaje istotne informacje na temat fakultatywnego charakteru elektronicznego postępowania upominawczego. W drugiej części autor analizuje podstawowe założenia funkcjonowania sądu elektronicznego i elektronicznego postępowania upominawczego. Reklamacja składana jest w formie elektronicznej poprzez wypełnienie on-line. Istnieje e-sąd jako wydział cywilny Sądu Okręgowego w Lublinie, który zajmuje się tymi sprawami. Powód jest zobowiązany do komunikowania się z e-sądem wyłącznie drogą elektroniczną. W trzeciej części opisano zarys funkcji systemu. System elektroniczny umożliwia potencjalnemu powodowi pozwanie kogoś do sądu. Identyfikacja powoda w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym następuje po założeniu indywidualnego konta. Na koniec autor przedstawia e-sąd w statystyce. Najważniejszymi zaletami elektronicznego postępowania upominawczego są: niskie koszty, elektroniczna forma wszystkich dochodzeń dokumentowych powoda czy elektroniczna egzekucja.
The author focuses on electronic writ proceeding, which is type of writ proceeding regulated in polish legal system. The article is divided into four parts. The first part describes the general comments on electronic writ proceeding. The author gives significant information about the facultative nature of electronic writ proceeding. The author in the second part analyses the basic assumptions of the functioning of the electronic court and electronic writ proceeding. The claim is made in electronic form filling in on-line. There is e-court as a civil division of the District Court in Lublin which deals with these cases. The plaintiff is required to communicate with the e-court only electronically. The third part describes an outline of the system's functions. Electronic system enables a potential plaintiff to sue somebody. Plaintiff is identified in Electronic Writ Proceeding after creating an individual account. Finally, the author presents e-court in statistics. The most important advantages of electronic writ proceeding are: lo w costs, electronic form of all plaintiff’s documentary or electronic enforcement.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2012, 7, 8; 11-25
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model of judicial management of evidence-taking proceedings in the Italian civil trial (Cartabia Reform)
Autorzy:
Manowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52089871.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Cartabia Reform, judicial management of a proceeding, evidence-taking proceeding, in ius vocatio, preliminary hearing, Italian civil procedure, principle of honesty and loyalty
Opis:
The article presents a model of judicial management of the evidence-taking proceeding in the Italian civil procedure following the reform introduced by Law No. 206 of 26 November 2021, implemented, inter alia, on 28 February 2023 and 30 June 2023 by means of Legislative Decree No. 149 of 10 October 2022 (the reform was named riforma Cartabia after its author, former Minister of Justice, Marta Cartabia). Post-reform, the model has become significantly formalised and more detailed, limiting the judge’s decision making freedom in organising proceedings. From the perspective of the principle of procedural material concentration andjudicial management of the evidence-taking proceeding, the preliminary stage is critical: from the plaintiff’s summons of the defendant to court (in ius vocatio), which is essentially a lawsuit, to the hearing for the first appearance of the parties and case verification. At this stage, parties are required to present facts, legal elements of a claim, means of evidence, and all defencearguments in their pleadings within statutory deadlines. The subsequent stage of collecting procedural material important for the case resolution is a hearing scheduled for the first appearance of the parties and verification of the case (often termed ‘a preliminary hearing’). Here, the judge freely questions the parties and, based on the presented facts, clarifies mattersnecessary to resolve the case. After questioning the parties, the court may decide to conduct a conciliation proceeding. If not, the judge rules on the parties’ evidence-related motions and, considering the nature, urgency and complexity of the case, sets a timetable for subsequent hearings and specifies actions to be taken at each. A hearing intended for the taking of evidence must be scheduled within 90 days. The court may also rule on taking evidence ex officio. Then, according to the timetable developed, the judge takes evidence. The final stage of an ordinary proceeding occurs when the judge determines that the case is mature enough for resolution because it has been appropriately and definitively prepared, and the necessary evidence has been collected, or there is no need for further evidence collection. One tool for managing an evidence-taking proceeding may include the so-called abuse of procedural law. The Italian civil procedure does not explicitly regulate this issue. The concept of abuse of procedural law has been defined in case law and doctrine. However, procedural regulations mandate acting in court according to the principle of honesty and loyalty, with various sanctions stipulated for conduct that violates this rule, such as the obligation to pay compensation, reimburse trial costs, or imposition of a fine.
Źródło:
Ius Novum; 2024, 18, 1 ENG; 99-117
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elektroniczne postępowanie upominawcze w Polsce, Austrii i Niemczech
Electronic writ proceedings in Poland, Austria and Germany
Autorzy:
Sypek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499734.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postępowanie upominawcze
e-sąd
egzekucja
wydział cywilny
writ-of-payment proceeding
e-court
enforcement
civil division
Opis:
Elektroniczne postępowanie upominawcze wprowadzone zostało do polskiego systemu postępowania cywilnego na mocy przepisów ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2010 r. Wyjątkowo jednak w odniesieniu do niektórych przepisów tej ustawy prawodawca przewidział ich wcześniejsze obowiązywanie. Elektroniczne postępowanie upominawcze zostało ukształtowane jako kolejne postępowanie sumaryczne, którego celem jest uproszczenie i usprawnienie procesu załatwiania spraw cywilnych, przejawiające się w przyspieszeniu uzyskania przez powoda tytułu egzekucyjnego, a następnie tytułu wykonawczego będącego podstawą egzekucji sądowej. Założeniem tego postępowania jest zwiększenie efektywności ochrony prawnej udzielanej w procesie cywilnym. Różnice w stosunku do „zwykłego” postępowania upominawczego wynikają zaś nie z celów i funkcji tego postępowania, lecz z przyczyn formalnych. Konsekwencją przyjętych metod komunikowania się stron z sądem i organem egzekucyjnym jest doręczanie zarządzeń i orzeczeń drogą elektroniczną oraz archiwizowanie akt sprawy w postaci elektronicznej. To właśnie ze względu na wyżej przedstawione odrębności elektroniczne postępowanie upominawcze ma charakter fakultatywny. Niestety ze względu na krótki okres jego obowiązywania w naszym ustawodawstwie uznaje się, że pomimo rozwoju elektronicznego postępowania upominawczego występujące trudności w pewnym stopniu niweczą upraszczającą rolę tego postępowania i nie sprzyjają jego klarowności. W związku z tym powinno się dążyć do jego usprawnienia chociażby poprzez odwoływanie się do wzorców zachodnich, gdzie elektroniczne postępowanie upominawcze funkcjonuje na bardzo wysokim poziomie. Adekwatnym przykładem są Niemcy i Austria, o których autor wspomina w treści artykułu.
Electronic writ-of-payment proceedings were introduced to the Polish system of civil procedure under the provisions of the Act of 9 January 2009 amending the law - the Code of Civil Procedure and certain other laws (Journal of Laws No. 26, item 156) taking effect from 1 January 2010. However, particularly with regard to certain provisions of the Act, the legislator predicted their early application. Electronic writ-of-payment proceedings were formed as another kind of summary proceedings, the purpose of which is to simplify and streamline the settlement process. They accelerate the process in which the plaintiff obtains both an enforcement title and then a writ of execution which constitutes the grounds for court enforcement. The overall objective of this procedure is to increase the effectiveness of legal protection granted in a civil process. Distinctiveness in relation to common writ-of-payment proceedings stems from the sensu stricte nature of this procedure, and not from the aims and functions thereof. This is a consequence of the adopted methods of communication with the Court and an enforcement authority, as well as of the delivery of orders and rulings via electronic channels and archiving case files in an electronic format. It is indeed due to the above that electronic writ-of-payment proceedings are optional. Unfortunately, due to the short period of its duration in our legislation, it is considered that, in spite of the development of electronic proceedings, for those difficulties to certain extent, counteract to simplify the role of this proceeding and does not promote its clarity. Therefore, we should appeal to role models of western countries, where electronic online proceedings operates at a very high level. The best examples are Germany and Austria that I mentioned in the body of article.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2015, 5; 199-217
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncentracja materiału procesowego w postępowaniu w sprawach gospodarczych
Concentration of procedural material in proceedings in economic cases
Autorzy:
Laskowska-Hulisz, Agnieszka
Mielczarek, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36121800.pdf
Data publikacji:
2022-02-28
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
proces cywilny
postępowanie gospodarcze
koncentracja materiału procesowego
postępowanie cywilne
civil process
separate proceeding in commercial cases
concentration of the process material
civil proceedings
Opis:
Ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy — Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ustawodawca dokonał licznych zmian przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Do jednej z najważniejszych zmian należy wprowadzenie postępowania odrębnego w sprawach gospodarczych. Na tle wprowadzonej regulacji prawnej dotyczącej postępowania gospodarczego problematyczna może wydawać się kwestia obowiązywania w tym postępowaniu po dniu wejścia w życie ustawy z 4.07.2019 r. systemu koncentracji materiału procesowego. W szczególności nasuwa się pytanie, czy ustawodawca wprowadził do tego postępowania wyłącznie system prekluzji dowodowej, czy pojawią się także wyjątki na rzecz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego. W niniejszym artykule autorzy próbują rozstrzygnąć sporne zagadnienie.
By the Act of 4 July 2019 amending the Act — Code of Civil Procedure and certain other acts, the legislator introduced numerous changes to the provisions of the Code of Civil Procedure. One of the most important changes is the introduction of separate proceedings in commercial cases. In view of the introduced legal regulation on economic proceedings, the issue of the application of the system of concentration of procedural material in this proceeding after the entry into force of the Act of 4 July 2019 may seem problematic, in particular whether the legislator introduced to this proceeding only a system of also exceptions in favor of a system of discretionary power of the judge. In this article, the authors try to resolve the disputed issue.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2022, 2; 39-49
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział osoby działającej jako pełnomocnik strony, która nie może pełnić tej funkcji a dopuszczalność potwierdzenia czynności dokonanych przez tę osobę
Autorzy:
Niedźwiecki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788163.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
pełnomocnik
postępowanie cywilne
nieważność postępowania
nienależyte umocowanie
art. 379 k.p.c.
proxy
civil proceedings
a nullity of the proceeding
inadequate empower
Art. 379 of the Polish Code of Civil Procedure
Opis:
W artykule przedstawiono kwestię możliwości potwierdzenia przez stronę czynności dokonanych przez osobę działającą jako pełnomocnik strony, która jednak nie może być pełnomocnikiem w postępowaniu cywilnym. Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego strony i ich organy lub przedstawiciele ustawowi mogą działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników. Katalog osób mogących być pełnomocnikami został ściśle określony w ustawie procesowej i ma charakter zamknięty. Na tle tej regulacji w orzecznictwie sądów dostrzegana jest rozbieżność poglądów w odniesieniu do skutków występowania w charakterze pełnomocnika procesowego osoby nieuprawnionej oraz możliwości ewentualnego zatwierdzenia czynności dokonanych przez taką osobę. Z jednej strony wskazuje się, że w razie potwierdzenia czynności wyłączona jest możliwość uznania postępowania za nieważne na podstawie art. 379 pkt 2 k.p.c. Z drugiej strony podkreśla się, iż sytuacja taka zawsze prowadzi do nieważności postępowania wobec braku należytego umocowania pełnomocnika. Artykuł przedstawia poglądy prezentowane w doktrynie i judykaturze. Autor przeprowadził analizę interpretacyjną przepisów umożliwiających zastępowanie stron postępowania przez pełnomocników, opisując rozbieżne poglądy, prowadząc do końcowych konkluzji, wskazujących na bezwzględną nieważność czynności dokonanych przez osoby, które w ogóle pełnomocnikiem być nie mogły.
The text presents the issue of the possibility of a party confirming actions in proceedings carried out by a person acting as a party's representative, who, however, is not eligible to be a representative. According to the Code of Civil Procedure, parties and their organs or statutory representatives may personally act before a court, or through proxies. The catalog of those who may be proxies has been strictly defined in the procedural act and is exhaustive. In the context of this regulation, the judicature presents different views on what are the results of actions undertaken by a person from outside of this catalogue, who is yet acting as a proxy and the possibilities of validating the action undertaken by such a person. According to one view, in case of validation of the actions undertaken by such person, it is impossible to consider the entire proceeding as invalid according to article 379 point 2 of the Code of Civil Procedure. According to a different approach, such a situation always leads to invalidation of the proceeding due to the proxy’s lack of empowerment. The article presents a broad perspective of the views expressed in the literature, especially prominent specialists dealing with the issues of civil proceedings, as well as a wide range of resolutions and rulings of the Supreme Court. The author conducts an in-depth interpretative analysis of the provisions enabling parties to be replaced by proxies, describing completely divergent views leading to the final conclusions closest to the author. The study presents a prevailing line in doctrine and case law, also supported by the author of the study, indicating the stabilization of legal thought in relation to the mandatory rules of Polish civil procedure. It a significant point that actions are recognized as unconditionally invalid when carried out by persons who are not eligible to be a representative at all.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2020, 2(222); 52-69
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model sędziowskiego kierownictwa postępowaniem dowodowym we włoskim procesie cywilnym (po reformie Cartabii)
Model of judicial management of evidence-taking proceedings in the Italian civil trial (Cartabia Reform)
Autorzy:
Manowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52089848.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
reforma Cartabii, sędziowskie kierownictwo postępowaniem, postępowanie dowodowe, in ius vocatio, rozprawa wstępna, włoska procedura cywilna, zasada uczciwości i lojalności
Cartabia reform, judicial management of a proceeding, evidence-taking proceeding, in ius vocatio, preliminary hearing, Italian civil procedure, principle of honesty and loyalty
Opis:
W artykule przedstawiono model sędziowskiego kierownictwa postępowaniem dowodowym we włoskim procesie cywilnym po reformie wprowadzonej na podstawie ustawy nr 206 z 26 listopada 2021 r., wdrożonej m.in. z dniem 28 lutego 2023 r. i z dniem 30 czerwca 2023 r. dekretem ustawodawczym nr 149 z 10 października 2022 r. (reforma nosi imię jej autorki, byłej minister sprawiedliwości Marty Cartabii – riforma Cartabia). Model ten po reformie został znacznie sformalizowany i uszczegółowiony, nie pozostawiając sędziemu dużego luzu decyzyjnego w zakresie organizacji postępowania. Najistotniejszym etapem postępowania, z perspektywy zasady koncentracji materiału procesowego oraz sędziowskiego kierownictwa postępowaniem dowodowym, jest faza wstępna: od momentu skierowania przez powoda do pozwanego wezwania do sądu (in ius vocatio), będącego w istocie pozwem do rozprawy przeznaczonej na pierwsze stawiennictwo stron i rozpoznanie sprawy. W tym stadium postępowania strony zobowiązane są do klarownego i konkretnego przedstawienia w pismach procesowych w ustawowych terminach faktów, elementów prawnych żądania, środków dowodowych, wszystkich argumentów obrony. Kolejnym etapem gromadzenia materiału procesowego istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy jest rozprawa, wyznaczona na pierwsze stawiennictwo stron i rozpoznanie sprawy (można ją określić jako rozprawę wstępną). Na tej rozprawie sędzia swobodnie przesłuchuje strony, wyjaśniając, na podstawie przedstawionych faktów, kwestie niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy. Po przesłuchaniu stron, sąd może podjąć decyzję o przeprowadzeniu postępowania pojednawczego. Jeśli decyzja taka nie zostanie podjęta, sędzia rozstrzyga o wnioskach dowodowych stron i, biorąc pod uwagę charakter, pilność i złożoność sprawy, wydaje postanowienie obejmujące kalendarz kolejnych rozpraw, wskazując czynności, jakie będą podejmowane na każdej z nich. Rozprawa – w celu przeprowadzenia dopuszczonych dowodów – powinna zostać wyznaczona w ciągu 90 dni. Sąd może również zarządzić przeprowadzenie dowodów z urzędu. Następnie sędzia prowadzący postępowanie, zgodnie z opracowanym przez siebie harmonogramem, przeprowadza dowody. Ostatnia faza postępowania zwykłego ma miejsce, gdy sędzia uzna, że sprawa jest gotowa do rozstrzygnięcia, ponieważ została ona odpowiednio i definitywnie przygotowana i zebrano niezbędne dowody, bądź też nie ma potrzeby ich zbierania. Jednym z narzędzi zarządzania postępowaniem dowodowym może być instytucja nadużycia prawa procesowego. We włoskiej procedurze cywilnej nie unormowano wprost tej instytucji. Pojęcie nadużycia prawa procesowego zdefiniowane zostało w orzecznictwie oraz doktrynie. W przepisach proceduralnych przewidziano natomiast obowiązek postępowania przed sądem zgodnie z zasadami uczciwości i lojalności. Przewidziano również różne sankcje za zachowanie sprzeczne z tym obowiązkiem, takie jak np. obowiązek zapłaty odszkodowania, zasądzenie kosztów procesu czy nałożenie grzywny.
The article presents a model of judicial management of the evidence-taking proceeding in the Italian civil procedure after the reform introduced based on Law No. 206 of 26 November 2021, implemented, inter alia, on 28 February 2023 and on 30 June 2023 by means of Legislative Decree No. 149 of 10 October 2022 (the reform was named after its author, former Minister of Justice Marta Cartabia: riforma Cartabia). After the reform, the model was significantly formalised and made more detailed, not leaving much decision-making freedom in the field of organising a proceeding to the judge. From the perspective of the principle of the procedural material concentration and the judicial management of the evidence-taking proceeding, the most important stage of the proceeding is its preliminary stage: from the moment the plaintiff summons the defendant to court (in ius vocatio), which is in fact a lawsuit, to the hearing intended for the first appearance of the parties and the case verification. At this stage of the proceeding, the parties are obliged to clearly and substantially present facts, legal elements of a claim, means of evidence and all defence arguments in their pleadings submitted within statutory deadlines. The next stage of collecting procedural material important for the resolution of the case is a hearing scheduled for the first appearance of the parties and verification of the case (it can be called a preliminary hearing). At this hearing, the judge freely questions the parties and, based on the facts presented, explains the matters necessary to resolve the case. Having questioned the parties, the court may take a decision to conduct a conciliation proceeding. If such a decision is not made, the judge decides on the parties’ evidence related motions and, taking into consideration the nature, urgency and complexity of the case, renders a decision on the timetable of subsequent hearings and indicates actions that will be taken at each of them. A hearing intended for the taking of evidence admitted should be scheduled within 90 days. The court may also rule the taking of evidence ex officio. Then, the judge conducting this proceeding, in accordance with the timetable he has developed, takes evidence. The final stage of an ordinary proceeding takes place when the judge recognises that the case is mature enough to be resolved because it has been appropriately and definitively prepared and the necessary evidence has been collected, or there is no need to collect it. One of the tools used to manage an evidence-taking proceeding may be the so-called abuse of procedural law. The Italian civil procedure does not explicitly regulate it. The concept of abuse of procedural law has been defined in case law and the doctrine. However, the procedural regulations provide for the obligation to act in court in accordance with the principle of honesty and loyalty. Various sanctions are also stipulated for conduct that violates this obligation, such as e.g. the obligation to pay compensation, order to reimburse for trial costs, or imposition of a fine.
Źródło:
Ius Novum; 2024, 18, 1; 104-123
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w sprawach o naruszenie posiadania, czyli o konieczności ograniczenia ilości postępowań odrębnych w Kodeksie postępowania cywilnego. Wybrane zagadnienia
Proceeding in cases involving infringement of possession: the need for reduction of numbers of specific types of proceedings in the Polish Civil Procedure Code. Selected issues
Autorzy:
Góra-Błaszczykowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1730058.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie cywilne
postępowanie odrębne
postępowanie w sprawach o naruszenie posiadania
ochrona posiadania
civil procedure
specific types of proceedings
proceeding in cases involving infringement of possession
protection of possession
Opis:
Podjęcie tematu wynika ze zwiększania liczby postępowań odrębnych w Kodeksie postępowania cywilnego, co powoduje odwrócenie istniejącej uprzednio i naturalnej proporcji między postępowaniem zwykłym, służącym rozpoznawaniu większości spraw, a postępowaniami odrębnymi, mającymi służyć wyłącznie rozpoznawaniu pewnych rodzajów spraw. Przepisy art. 478 i 479 K.p.c. budzą poważne wątpliwości w praktyce sądów, nie są adekwatne do potrzeb praktyki i nie są w pełni skorelowane z przepisami prawa materialnego. Dlatego postępowanie w sprawach o naruszenie posiadania nie wymaga, zdaniem autorki, odrębnej regulacji i powinno zostać usunięte z Kodeksu.
The topic is necessitated by the increase in the number of separate proceedings in the Polish Civil Procedure Code, which reverses previously existing and natural proportion between ordinary proceedings, normally used to hear most cases, and separate proceedings, which are only to be used to hear certain types of cases. Provisions of Articles 478 and 479 of the Polish Civil Procedure Code raise serious doubts in the practice of courts and are inadequate to the needs of the practice. They are also not fully correlated with the provisions of substantive law (the Polish Civil Code). Therefore, according to the author, proceedings in cases of infringement of possession do not require a separate regulation and should be removed from the Polish Civil Procedure Code.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 83-103
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-18 z 18

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies