Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cervical cancer" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znaczenie podwiązania tętnic biodrowych wewnętrznych w leczeniu krwotoku ze zmienionej nowotworowo szyjki macicy
Ligation of internal iliac arteries in life-threatening bleeding in patients with uterine cervical cancer
Значение подвязки внутренних бедровых артерий при лечении кровотечения из шейки матки измененной в связи с новообразованием
Autorzy:
Grabiec, Marek
Gręźlikowska, Urszula
Walentowicz, Małgorzata
Dzwoniarkiewicz, Zbigniew
Nowicki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908034.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
advanced stage carcinoma
artery ligation
cervical cancer
haemorrhage
internal iliac artery
rak szyjki macicy
zaawansowane stadium
krwotok
tętnica biodrowa wewnętrzna
podwiązanie tętnic
Opis:
Massive bleeding from an extensive, exophytic tumour is a serious complication in treatment of advanced stages of cervical carcinoma. Ligation of the internal iliac artery is an effective, therapeutic procedure in controlling massive bleeding by process of tissue ischaemia. Although in a number of cases, surgical approach requires good anatomical knowledge and skills because of the highly deformed pelvic anatomy due to radiotherapy or to the recurrence of cancerous tissue. The aim of the study was to evaluate internal iliac artery ligation in patient with advanced cervical cancer with massive, life-threatening bleeding. The described patient’s case illustrates common clinical course of an advanced stage of a cervical cancer treated with internal iliac artery ligation, when the local methods of haemostasis are ineffective. The extensive cancer process extent unables introduction of haemostatics brachyteraphy. Massive bleeding and progressive anaemia could only be controlled by surgical internal iliac artery ligation. The above described proceeding enables administration of further treatment in a short period of time and improves the quality of patient’s life.
Masywne krwawienie ze zmienionej egzofitycznie szyjki macicy często stanowi poważne powikłanie w przebiegu leczenia zaawansowanej postaci raka szyjki macicy. Podwiązanie tętnic biodrowych wewnętrznych jest skutecznym zabiegiem pozwalającym na utrzymanie hemostazy, powodując niedokrwienie tkanek i wywołując szybki efekt terapeutyczny w postaci zahamowania krwawienia. Jednakże technika wykonania zabiegu wymaga dobrej znajomości anatomii i doświadczenia operacyjnego ze względu na występujące deformacje po radioterapii i zniekształcenia anatomiczne w przypadku wystąpienia wznowy procesu nowotworowego. Celem pracy była ocena zastosowania zabiegu podwiązania tętnic biodrowych wewnętrznych u pacjentki z zaawansowanym rakiem szyjki macicy i zagrażającym życiu krwotokiem. Opisany przypadek stanowi przykład zastosowania podwiązania tętnic biodrowych wewnętrznych w przypadkach obfitych krwawień ze zmienionej nowotworowo szyjki macicy, gdy zastosowanie miejscowych metod utrzymania hemostazy często okazuje się nieskuteczne. Rozległy naciek nowotworowy w obrębie szyjki macicy uniemożliwia również w wielu sytuacjach wdrożenie hemostatycznej brachyterapii. Masywne krwawienia i postępująca anemia mogły być skutecznie kontrolowane przez podwiązanie tętnic biodrowych wewnętrznych. Przedstawione przez nas postępowanie stworzyło warunki do dalszego leczenia onkologicznego i pozwoliło poprawić jakość życia chorej.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 2; 125-130
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka i leczenie neuroendokrynnych raków szyjki macicy - doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa
Diagnosis and treatment of neuroendocrine cervical cancer – own experience and review of literature
Autorzy:
Bidziński, Mariusz
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Ćwikła, Jarosław
Bakuła-Zalewska, Elwira
Dańska-Bidzińska, Anna
Panek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908326.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chromogranin A
neuroendocrine cervical cancer
somatostatin analogs
synaptophysin
Opis:
Aim of paper: Neuroendocrine cervical cancer is a significant diagnostic and therapeutic challenge. For many years, these neoplasms were not differentiated from small-cell cancer. It was known, that these cancers were associated with poor prognosis and, in spite of combination of several therapeutic modalities, treatment outcome was far below expectations. Material and methods: Based on retrospective analysis and using synaptophysin and chromogranin A staining and assessment of cellular proliferative activity using MIB1 antibodies, out of 14 small-cell cancers 5 cases were selected, which fulfilled the criteria for neuroendocrine neoplasms and clinical course of the patients affected was analyzed. Results: In all cases, the disease has been diagnosed in FIGO stage I. Treatment consisted in extended hysterectomy m. Wertheim-Meigs and adjuvant radiochemotherapy. In two patients (40%), treatment failure was observed after a relatively short follow-up (within less than 16 months). One patient died due to liver metastases and in the other, faced with failure of chemotherapy, we instituted somatostatin receptor treatment. Conclusion: Immature or small-cell cervical cancer requires differentiation with neuroendocrine cancer and confirmation of its true nature by immunohistochemical studies. Therapy should encompass modern chemotherapy protocols and (in selected cases) isotope therapy using radio-labeled somatostatin analogs. Somatostatin analog therapy is reserved for patients featuring expression of somatostatin receptor on the surface of cancer cells.
Cel badania: Neuroendokrynne raki szyjki macicy stanowią bardzo poważne wyzwanie zarówno terapeutyczne, jak i diagnostyczne. Przez wiele lat nie odróżniano tych nowotworów od raków drobnokomórkowych. Wiadomym było, że raki te gorzej rokują, a terapia, pomimo kojarzenia szeregu metod leczniczych, w efekcie nie przynosiła zamierzonego skutku. Materiał i metody: Spośród 14 raków drobnokomórkowych w wyniku retrospektywnej analizy z zastosowaniem barwień na synaptofizynę i chromograninę A oraz oceny aktywności proliferacyjnej komórek przy zastosowaniu przeciwciała MIB1 wybrano 5 guzów, które spełniały kryteria nowotworów neuroendokrynnych, i przeanalizowano przebieg kliniczny u tych chorych. Wyniki: Wszystkie pacjentki miały rozpoznaną chorobę w I stopniu zaawansowania klinicznego wg FIGO. Leczenie polegało na rozszerzonym usunięciu macicy sposobem Wertheima-Meigsa oraz zastosowaniu uzupełniającej radio-chemioterapii. U 2 chorych (40%) w krótkim okresie - do 16 miesięcy po leczeniu pierwotnym stwierdzono niepowodzenie leczenia. Jedna pacjentka zmarła z powodu przerzutów do wątroby, zaś u drugiej po nieskutecznej chemioterapii wdrożono leczenie z zastosowaniem receptorów somatostatyny. Wnioski: Niskodoj-rzałe lub drobnokomórkowe raki szyjki macicy wymagają diagnostyki w kierunku raka neuroendotoynnego i potwierdzenia tego faktu badaniami immunohistochemicznymi. W leczeniu tych nowotworów należy wykorzystywać zarówno nowoczesne techniki chemioterapii, jak i (w wybranych przypadkach) terapię izotopową znakowanymi analogami somatostatyny. Leczenie analogami somatostatyny jest zarezerwowane dla tych chorych, u których stwierdza się ekspresję receptora somatostatynowego na powierzchni komórek raka.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 6-14
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekt hemostatyczny napromieniania wysokimi frakcjami w zaawansowanym raku szyjki macicy
Hemostatic effect of high dose irradiation in advanced cervical cancer
Autorzy:
Krynicki, Ryszard
Linder, Bogusław
Jońska-Gmyrek, Joanna
Stanaszek, Jagna
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908285.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
advanced cervical cancer
haemostatic effect
high-dose fractions
radiotherapy
Opis:
Introduction: The first symptom of advanced cervical cancer is vaginal bleeding. Profuse bleeding may sometimes require embolisation or ligation of iliac arteries. However, in the case of massive infiltration of parametra, surgical intervention may be impossible. In such cases, a viable alternative is palliative irradiation. Aim of paper was to assess direct haemostatic effect of high dose, short term irradiation and radiation side-effects in patients undergoing such treatment. Material and method: The study included 42 patients treated at the Dept. of Female Genital Neoplasms of the Centre of Oncology in Warsaw, undergoing pelvic irradiation using 5 fractions of 4 Gy up to a total dose of 20 Gy. The patients’ mean age was 61 years (range: 35-86 years). All patients were in FIGO grade IIIB-IV. Prior to irradiation, 5 patients had a nephrostomy placed due to hydronephrosis, while 12 patients received 1-6 units of blood because of low haemoglobin level. Early and late radiation-induced reactions were assessed. Results: Direct haemostatic effect was obtained in 34 patients (83%); thereof in 26 patients (63%) after the first course and in 8 patients (20%) after the second course. A statistically significant correlation (χ2=12.7869; p=0.031) was found between baseline haemoglobin level and haemostatic effect. Conclusions: 1. In patients presenting with severe bleeding due to advanced cervical cancer, a satisfactory haemostatic effect may be obtained by high dose, short term irradiation of the pelvis. 2. In patients presenting with a higher haemoglobin level, this effect may be obtained already after the first course of irradiation. 3. 5x4 Gy fractionation is well tolerated by the patients. Neither early nor delayed severe radiation-induced reactions have been observed.
Wstęp: Pierwszymi objawami zaawansowanego raka szyjki macicy są krwawienia. Obfite krwawienia wymagają niekiedy embolizacji tętnic biodrowych lub podwiązania tychże naczyń. Jednak w przypadkach masywnych nacieków w przymaciczach zabieg chirurgiczny może być niewykonalny. Alternatywną metodą leczenia pozostaje paliatywne napromienianie. Celem pracy była ocena bezpośredniego efektu hemostatycznego napromieniania wysokimi frakcjami w skróconym czasie leczenia oraz odczynów popromiennych u pacjentek poddanych takiemu frakcjonowaniu. Materiał i metoda: Analizie poddano 42 chore napromienianie na obszar miednicy mniejszej w dawkach frakcyjnych 4 Gy w 5 frakcjach, do dawki całkowitej 20 Gy, w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie. Średni wiek pacjentek wynosił 61 lat (przedział 35-86 lat). Wszystkie chore były w IIIB i IV stopniu klinicznego zaawansowania wg FIGO. Nefrostomię z powodu wodonercza wykonano u 5 kobiet, a 12 z powodu niskich wartości hemoglobiny przetoczono przed napromienianiem od 1 do 6 jednostek krwi. Oceniano także wczesne i późne odczyny popromienne. Wyniki: Bezpośredni efekt hemostatyczny uzyskano u 34 (81%) chorych; po pierwszym etapie napromieniania – u 26 (62%) pacjentek, a u pozostałych 8 (19%) pacjentek po II etapie napromieniania. Stwierdzono statystyczną zależność (x2=12,7869; p=0,031) między poziomem hemoglobiny przed leczeniem a efektem hemostatycznym. Wnioski: 1. Dobry efekt hemostatyczny u chorych krwawiących z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy można uzyskać poprzez napromienianie wysokimi frakcjami w skróconym czasie leczenia. 2. U pacjentek z lepszymi parametrami hemoglobiny ten efekt można uzyskać już po I etapie napromieniania. 3. Frakcjonowanie 5x4 Gy jest dobrze tolerowane przez chore. Nie stwierdzono wczesnych i późnych ciężkich powikłań popromiennych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 29-35
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fibrynoliza i inhibitory krzepnięcia u chorych z subkliniczną niewydolnością nerek leczonych radiochemioterapią z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy
Fibrinolysis and inhibitors of coagulation in patients with subclinical renal failure undergoing chemotherapy for advanced cervical cancer
Autorzy:
Derlatka, Paweł
Benke, Małgorzata
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908387.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
GFR
anticoagulation prophylaxis
cervical cancer
coagulation inhibitors
fibrinolysis
glomerular filtration rate
Opis:
Background: Radiotherapy and chemotherapy increase the likelihood of development of thromboembolic complications. Activation of coagulation and inhibition of fibrinolysis may lead to formation of thrombi in microcirculation of several organs, compromising their function. Appearance of serum coagulation proteins in urine indicates a compromised renal function. Aims of the paper: 1) To assess changes of serum level of coagulation inhibitors and serum fibrinolytic activity in patients with renal failure undergoing treatment for advanced cervical cancer. 2) To develop methods of improving renal function in this clinical setting. Material and method: This was a prospective randomized study, including patients with a diagnosis of FIGO stage IIB-IIIB cervical cancer, with subclinical renal insufficiency. Treatment protocol consisted in radiotherapy (46-65 Gy; box technique), cisplatin (40 mg/m2 QW) in patients with normal serum creatinin level. Renal function was assessed using dynamic scintigraphy to determine glomerular filtration rate (GFR). Serum hemostatic system was assessed by determining levels of D-dimers, PAP, PAI-I, tPA, FDP and C protein. The same parameters were concomitantly assessed in urine. Only patients with GFR below normal range limit were included in the study. Lower limit of age-adjusted normal range was considered 100%. Half of the patients were irradiated without concomitant anticoagulant prophylaxis (group 1). The other half received a standard dose of nadroparin – 2850 IU aXa/0.3 ml. Results: The study revealed a decrease of GFR in the control and in the treatment group not receiving nadroparin. The treatment group receiving nadroparin experienced an increase of GFR. Significant differences were noticed in endpoints between the control group and the treatment group receiving nadroparin, as well as between treatment groups with and without nadroparin (p=0.0001). Lab tests of coagulation system revealed activation of fibrinolysis in patients receiving nadroparin and its further inhibition in the group without nadroparin. Similar alterations were noticed in urine. Conclusions: One of the causes of subclinical renal failure in patients with late-stage cervical cancer may be inhibition of fibrinolysis. Renal insufficiency deteriorates after termination of radiochemotherapy. Unfavorable alterations in the hemostatic system become more pronounced. Administration of low-molecular-weight heparins results in activation of fibrinolysis, unblocking of renal glomeruli and improvement of glomerular filtration.
Wstęp: Radioterapia i chemioterapia zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia zmian zakrzepowo-zatoro-wych. Aktywacja krzepnięcia i zahamowanie fibrynolizy może prowadzić do powstania zakrzepów w mikro-krążeniu wielu narządów, upośledzając ich czynność. Pojawienie się osoczowych białek układu krzepnięcia w moczu świadczy o nieprawidłowej czynności nerek. Cele pracy: 1) Ocena zmian stężeń inhibitorów krzepnięcia i zmian w aktywności fibrynolitycznej osocza u chorych z niewydolnością nerek leczonych z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy. 2) Wypracowanie metod poprawiających funkcję nerek w tej grupie chorych. Materiał i metoda: Badanie miało charakter prospektywny, randomizowany. Obejmowało chore z rozpoznanym rakiem szyjki macicy w stopniu IIB-IIIB wg FIGO, u których stwierdzono subkliniczną niewydolność nerek. Leczenia zakładało podanie dawki 46-65 Gy techniką box i cisplatyny w dawce 40 mg/m2 co 7 dni u chorych z prawidłowymi wartościami kreatyniny we krwi. Czynność nerek oceniano za pomocą scyntygrafii dynamicznej, oznaczając filtrację kłębkową (GFR). W osoczowym układzie hemostazy oznaczano stężenia D-dimerów, PAP, PAI-1, tPA. FDP, białka C. Jednocześnie wymienione parametry zostały oznaczone w moczu. Do badania zakwalifikowano chore z GFR poniżej dolnej granicy normy dla wieku uznanej za 100%. Połowa pacjentek napromieniana była bez profilaktyki przeciwzakrzepowej (grupa 1.). Pozostała część otrzymywała standardową, profilaktyczną dawkę nadroparyny - 2850 j.m. aXa/0,3 ml. Wyniki: Stwierdzono spadki GRF w grupie kontrolnej i grupie badanej nieotrzymującej nadroparyny. W grupie badanej otrzymującej nad-roparynę zaobserwowano wzrost GRF. Stwierdzono znamienne różnice między zmianami w grupie kontrolnej i badanej otrzymującej nadroparynę oraz między grupą badaną bez nadroparyny i grupą badaną otrzymującą nadroparynę (p=0,0001). Badania układu hemostazy wykazały aktywację fibrynolizy u chorych otrzymujących nadroparynę oraz dalsze jej blokowanie w grupie bez nadroparyny. Analogiczne zmiany wykazano w moczu. Wnioski: Jedną z przyczyn subklinicznej niewydolności nerek u chorych na zaawansowanego raka szyjki macicy może być zahamowanie fibrynolizy. Niewydolność pogłębia się po zakończeniu radiochemioterapii. Nasilają się niekorzystne zmiany w układzie hemostazy. Zastosowanie heparyn drobnocząsteczkowych powoduje aktywację fibrynolizy, „odblokowanie kłębków nerkowych” i poprawę filtracji.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 3; 159-177
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korelacja zmian GFR i parametrów układu krzepnięcia oznaczanych w moczu u chorych na raka szyjki macicy w stopniach IIB-IIIB leczonych metodą radiochemioterapii
Correlation between alterations in GFR and coagulation parameters in urine of patients with stage IIB-IIIB uterine cervix cancer treated by radiochemotherapy
Autorzy:
Derlatka, Paweł
Bidziński, Mariusz
Krynicki, Ryszard
Benke, Małgorzata
Stachurska, Ewa
Jońska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908063.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
glomerular filtration rate (GFR)
hemostatic parameters in urine
radiochemioterapia
radiochemotherapy
renal failure
Opis:
Introduction: Radio- and chemotherapy increase the risk of disorders in the hemostasis system. Pathologic activation of coagulation and fibrinolysis may lead to formation of clots in microcirculation of many organs and subsequently to their dysfunction. Presence of serum coagulation proteins in urine may indicate renal dysfunction. Aim of paper: 1) Evaluation of correlation between hemostatic parameters in urine of patients with stage IIB-IIIB cervical cancer and results of dynamic scintigraphy. 2) Assessment of influence of prophylactic administration of low-molecular-weight heparins (LMWH) on renal function in this patient population. Material and method: The study was randomized. Treatment protocol included radiotherapy (46- 65 Gy administered by the box technique) and cisplatin (40 mg/m2 q7d) in patients with normal serum creatinine level. Renal function was assessed by dynamic scintigraphy and glomerular filtration rate (GFR) was determined. Parameters of serum hemostatic system assessed included: D-dimers, PAP, PAI-1, tPA, F1+2 and TAT. Patients were subdivided into 2 groups: a study group – with reduced GFR and a control – with normal GFR. Half of the patients in the study group received 2850 I.U. aXa or 0.3 mL nadroparin during and 6 weeks after chemotherapy (randomization list). Results: Reduction of GFR in the control group (median -9.7%) and in the study group without nadroparin (median -9.9%) were noticed. In the study group receiving nadroparin, an increase of GFR (median 22.3%) was seen. Significant differences were noticed between alterations of GFR in the control and study groups receiving nadroparin and between study groups with and without nadroparin (p=0.0001). Assessment of parameters of hemostatic system in urine revealed activation of fibrinolysis in patients receiving nadroparin and its further inhibition in the group without nadroparin. Conclusions: 1) Alterations in GFR values correlate with changes in hemostasis parameters assessed in urine. An increase of GFR is associated with alterations consistent with inhibition of coagulation and activation of fibrinolysis. Inhibition of fibrinolysis and continuous activation of coagulation results in reduction of GFR values. 2) Prophylactic administration of LMWH enhance activation of fibrinolysis, resulting in an improvement of GFR values in this patient population.
Wstęp: Radioterapia i chemioterapia zwiększają prawdopodobieństwo zaburzeń w układzie hemostazy. Patologiczna aktywacja krzepnięcia i ograniczenie fibrynolizy mogą prowadzić do powstania zakrzepów w mi-krokrążeniu wielu narządów, upośledzając ich czynność. Pojawienie się osoczowych białek układu krzepnięcia w moczu świadczy o nieprawidłowej czynności nerek. Cele pracy: 1) Ocena korelacji wartości parametrów układu hemostazy oznaczanych w moczu chorych na raka szyjki macicy w stopniu IIB-IIIB z wynikami scyntygrafii dynamicznej. 2) Ocena wpływu profilaktyki heparynami drobnocząsteczkowymi na czynność nerek w badanej grupie chorych. Materiał i metoda: Badanie miało charakter randomizowany. Leczenie zakładało podanie dawki 46-65 Gy techniką box i cisplatyny w dawce 40 mg/m2 co 7 dni u chorych z prawidłowymi wartościami kreatyniny we krwi. Czynność nerek oceniano za pomocą scyntygrafii dynamicznej, oznaczając filtrację kłębkową (GFR). W osoczowym układzie hemostazy oznaczano stężenia D-dimerów, PAP, PAI-1, tPA, F1+2 i TAT. Pacjentki podzielono na dwie grupy: badaną - z obniżonym GFR i kontrolną - z prawidłowym GFR. W grupie badanej połowa pacjentek otrzymywała 2850 j.m. aXa/0,3 ml nadroparyny w trakcie i 6 tygodni po leczeniu (lista randomizacyjna). Wyniki: Stwierdzono spadki GFR w grupie kontrolnej (mediana -9,7%) i grupie badanej bez nadroparyny (mediana -9,9%). W grupie badanej otrzymującej nadroparynę zaobserwowano wzrost wartości GFR (mediana 22,3%). Stwierdzono znamienne różnice między zmianami GFR wgru-pie kontrolnej i badanej otrzymującej nadroparynę oraz między grupą badaną bez nadroparyny i grupą badaną otrzymującą nadroparynę (p=0,0001). Badania parametrów układu hemostazy oznaczanych w moczu wykazały aktywację fibrynolizy u chorych otrzymujących nadroparynę oraz dalsze jej blokowanie w grupie bez nadroparyny. Wnioski: 1) Zmiany wartości GFR korelują z wahaniami wartości parametrów hemostazy oznaczanych w moczu. Wzrost GFR następuje, gdy przeważają zmiany świadczące o zahamowaniu krzepnięcia z równoczesną aktywacją fibrynolizy. Zahamowanie fibrynolizy i ciągła aktywacja krzepnięcia pogłębiają obniżenie wartości GFR. 2) Profilaktyczne dawki heparyny drobnocząsteczkowej nasilają aktywację fi-brynolizy i powodują wzrost wartości GFR w badanej grupie chorych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 87-101
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawroty po leczeniu chirurgicznym i skojarzonym u kobiet z rakiem szyjki macicy w stopniu IB/IIA wg FIGO
Recurrence after surgical excision and radiotherapy in cervical cancer stage IB/IIA
Autorzy:
Starzewski, J.
Sygut, J.
Malmur, M.
Klonowski, M.
Plutecki, J.
Chil, A.
Misiek, M.
Smorąg, L.
Wrona-Cyranowska, A.
Detka, K.
Krawczyk, J.
Kędzierawski, P.
Bąk-Dzierżyński, A.
Postula, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908418.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
clinical course
recurrence
recurrence risk evaluation based on GOG score
surgical treatment
Opis:
Aim of paper: Analysis of clinical course of tumour recurrence in patients undergoing surgical excision and radiotherapy for FIGO stage IB/IIA cervical cancer and retrospective evaluation of selected clinical-pathological tumour features in the group of patients, who developed a recurrence, with particular emphasis on recurrence-associated risk factors based on the GOG (Gynaecologic Oncology Group) scale. Material and method: Retrospective analysis encompassed 107 women treated at the OEwiêtokrzyskie Centrum Onkologii (Holycross Cancer Centre) since 2000 thru 2004. Results: Three-year symptom-free survival was obtained in 92 out of 107 women (85%). Recurrence occurred in 16 out of 107 patients (15%), thereof 9 out of 84 women (10%) originally had no lymph-node metastases and 7 out of 23 women (21%) had confirmed lymph node involvement. Recurrences were associated with lateral metastases (5 cases), distant metastases (7 cases) and lateral and distant metastases (4 cases). Recurrence-associated mortality rate was 81% (13 out of 16 patients). Currently, 3 women are alive, 2 thereof having signs of recurrence. Mean recurrence-free survival was 19.6 months and mean symptom-free survival was 8.5 months. Retrospective analysis based on the GOG scale predicted high risk of recurrence (over GOG score 120) in 14 out of 16 women (88%), who did recur and a moderate risk (GOG score 70-120) in the remaining 2 patients (12%). Conclusions: High risk of recurrence predicted by the GOG score has been confirmed in the group of women with cervical cancer FIGO stage IB/IIA undergoing combined treatment (surgery and radiotherapy) independent of invasion of regional lymph nodes. An essential risk factor for tumour recurrence is presence of tumour cells in pericervical and perivaginal tissues.
Cel pracy: Omówienie przebiegu klinicznego wznów po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającym raka szyjki macicy w stopniu IB/IIA według FIGO oraz retrospektywna ocena wybranych cech kliniczno-patologicznych guza w grupie kobiet z nawrotem, ze szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka nawrotu według punktacji GOG (Gynaecologic Oncology Group Study). Materiał i metoda: Retrospektywnej analizie poddano 107 kobiet leczonych w Świętokrzyskim Centrum Onkologii (ŚCO) w latach 2000-2004. Wyniki: Trzyletnie przeżycie bez objawów nawrotu stwierdzono u 92/107 (85%) pacjentek. Wznowa pojawiła się u 16/107 (15%) chorych, w tym u 9/84 (10%) kobiet, u których nie stwierdzono przerzutów w węzłach regionalnych oraz u 7/23 (21%) kobiet z potwierdzonymi przerzutami do węzłów. Odnotowano 5 wznów bocznych, 7 odległych i 4 wznowy boczne z przerzutami odległymi. Zmarło z powodu wznowy 13/16 (81%) pacjentek. Żyją 3 kobiety, w tym dwie z objawami wznowy. Średni czas wolny od wznowy wynosił 19,6 miesiąca, a średni czas przeżycia od wykrycia wznowy - 8,5 miesiąca. U 14/16 (88%) chorych ze wznową stwierdzono retrospektywnie wysokie ryzyko wznowy (>120 punktów według GOG), a u 2/16 (12%) średnie ryzyko wznowy (70-120 punktów według GOG). Wnioski: Wysokie ryzyko wznowy według punktacji GOG potwierdziło się w grupie kobiet z nawrotem raka szyjki macicy w stopniu IB/IIA według FIGO po leczeniu chirurgicznym i skojarzonym, bez względu na zajęcie regionalnych węzłów chłonnych. Istotnym czynnikiem ryzyka wznowy jest obecność komórek nowotworowych w tkankach otaczających szyjkę macicy i pochwę.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 3; 125-139
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie prognostyczne ekspresji HER-2/neu u chorych na wczesne postacie inwazyjnego raka szyjki macicy
Prognostic significance of HER-2/neu expression in patients at early clinical stages of invasive cervical cancer
Autorzy:
Panek, Grzegorz
Ligaj, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908432.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HER-2/neu expression
cervical cancer
immunohistochemistry
prognostic factors
survival rate and mortality rate
Opis:
HER-2/neu overexpression is considered an important prognostic factor, which may predict an aggressive clinical course of several tumours, including cervical cancer. Material and method: HER-2/neu expression was assessed by immunohistochemical technique in 298 patients with stage IB and IIA cervical cancer, of either planoepithelial or adenomatous type. HER-2/neu expression was compared in groups of patients selected based on generally accepted prognostic factors, e.g. clinical stage, histological type, presence of metastases to regional lymph nodes, invasion of vascular space and degree of radiation-induced destruction of tumor. Using the Cox model, a multivariate analysis of effect of selected prognostic factors was performed, both in relation to overall survival and to symptom-free survival. Results: Positive reaction to HER-2/neu was obtained in 135 cases (45.3%); the reaction was pronounced (3+) in 23 cases (7.8%) and moderate (2+) in 41 cases (13.7%). No positive reaction was obtained in 163 cases (54.7%). Analysis of survival yielded the following results: probability of 5-year overall survival for the entire patient population was 90.9% and that of 10 years – 85.2%. Overall survival curve for the entire study population is presented. Recurrence-free 5- and 10-year survival rates were 83.3% and 82.3%, respectively. Symptom-free 5- and 10-year survival rates were significantly influenced by: lymph node involvement and their number, invasion of vascular space, histological type and HER-2/neu expression. Cox analysis demonstrated a significant correlation between risk of recurrence or death and the following factors: lymph node metastases and their number, invasion of vascular space, histological type of tumour and HER-2/neu expression. The risk of recurrence or death with a single nodal metastasis and several nodal metastases is 2.4- and 5.1-fold greater than when no nodal metastases are present. The fact of vascular space involvement results in a 3-fold increase of risk of recurrence or death. In the case of planoepithelial cancer, the risk of recurrence or death is 0.4-fold that for adenomatous cancer. Finding of a strong HER-2/neu expression (2+, 3+) increases 2.7-fold the risk of therapeutic failure. Conclusions: No statistically significant differences were found in the HER-2/neu expression in groups of patients defined based on clinical-pathological parameters (i.e. clinical stage, histological type, regional lymph node metastases, radiation-induced cervix sterilization). The following prognostic factors had a significant impact on symptom-free survival: histological type, presence and numbers of lymph node metastases, invasion of vascular space, as well as TP53, BCL2 and HER-2/neu expression. Among all factors analysed, most significant prognostic impact, both in terms of overall survival and symptom-free survival, was associated with involvement of pelvic lymph nodes.
Nadekspresja HER-2/neu uważana jest za istotny czynnik prognostyczny mogący wskazywać na agresywny przebieg kliniczny wielu nowotworów, w tym RSM. Materiał i metody: Posługując się metodą immunohistoche-miczną, przeprowadzono ocenę ekspresji HER-2/neu u 298 chorych leczonych z powodu RSM w stopniach IB i IIA zarówno w grupie chorych na raka płaskonabłonkowego, jak i gruczołowego. Dokonano porównania ekspresji HER-2/neu w grupach chorych wyróżnionych na podstawie uznanych czynników prognostycznych, takich jak stopień klinicznego zaawansowania, typ histologiczny, obecność przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych, zajęcie przestrzeni naczyniowej i stopień uszkodzenia popromiennego nowotworu. Posługując się modelem Coksa, przeprowadzono wielowariantową analizę wpływu ocenianych czynników prognostycznych zarówno na przeżycia całkowite, jak i bezobjawowe. Wyniki: Pozytywną reakcję na HER-2/neu stwierdzono w 135 przypadkach (45,3%): w 23 przypadkach była to reakcja o dużym nasileniu - 3+ (7,8%), a w 41 przypadkach o nasileniu średniego stopnia - 2+ (13,7%). W 163 przypadkach (54,7%) nie stwierdzono pozytywnej reakcji. Wyniki analizy przeżyć są następujące: prawdopodobieństwo całkowitego przeżycia 5 lat dla całej grupy chorych wyniosło 90,9%, a 10 lat - 85,2%. Przedstawiono krzywą przeżycia całkowitego analizowanej grupy chorych. Prawdopodobieństwo przeżycia bez nawrotu choroby 5 i 10 lat wyniosło odpowiednio 83,3% i 82,3%. Istotny wpływ na 5- i 10-letnie przeżycia bezobjawowe miały: przerzuty do węzłów chłonnych i ich liczba, zajęcie przestrzeni naczyniowej, typ histologiczny i ekspresja HER-2/neu. W wyniku przeprowadzonej analizy Coksa wykazano istotny wpływ prognostyczny na ryzyko nawrotu lub zgonu takich czynników, jak: przerzuty do węzłów chłonnych i ilość zajętych węzłów, zajęcie przestrzeni naczyniowej, typ histologiczny i ekspresja HER-2/neu. Ryzyko nawrotu lub zgonu dla jednego zajętego węzła oraz dla większej liczby zajętych węzłów chłonnych jest 2,4 oraz 5,1 razy wyższe od odpowiedniego ryzyka dla węzłów niezajętych. Fakt zajęcia przestrzeni naczyniowej zwiększa niemal 3-krotnie ryzyko nawrotu lub zgonu. Dla raka płaskonabłon-kowego ryzyko nawrotu lub zgonu stanowi 0,4 ryzyka niepowodzenia dla raka gruczołowego. Stwierdzenie silnej ekspresji HER-2/neu (2+, 3+) zwiększa 2,7 razy ryzyko niepowodzenia leczenia. Wnioski: Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w ekspresji HER-2/neu w grupach chorych wyróżnionych na podstawie parametrów kliniczno-patologicznych (tj.: stopnia klinicznego zaawansowania, typu histologicznego, przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych i popromiennej sterylizacji szyjki macicy). Istotny wpływ statystyczny na przeżycia bezobjawowe miały następujące czynniki prognostyczne: typ histologiczny, przerzuty do węzłów chłonnych i ich liczba, inwazja przestrzeni naczyniowej oraz ekspresja TP53, BCL2 i HER-2/neu. Spośród wszystkich analizowanych czynników największy wpływ prognostyczny zarówno na przeżycia całkowite, jak i bezobjawowe miała obecność przerzutów do węzłów chłonnych miednicy.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 4; 218-235
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda fotodynamiczna w uściślaniu rozpoznań patologii szyjki macicy
Photodynamic method – a way to improve diagnostic precision in cervical lesions
Autorzy:
Zielińska, Aleksandra
Maździarz, Agnieszka
Alkhalayla, Habib
Gawryluk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030627.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aminolevulinic acid
cervical cancer
cervical dysplasia
photodynamic diagnosis
photodynamic method
diagnostyka fotodynamiczna
dysplazja szyjki macicy
kwas aminolewulinowy
metoda fotodynamiczna
rak szyjki macicy
Opis:
Cervical cancer is, after breast cancer, the second most common malignant tumor in females. As in a significant proportion of cases it is detected only at a late clinical stage, early diagnosis thereof, at best at the stage of dysplastic conditions, is a vital issue in oncologic gynecology. Diagnostic work-up is based on cytological studies, colposcopy, virusological tests and histological examination of tissue samples. Results of microscopic studies are crucial in this setting. Precise and reliable diagnosis requires representative tissue samples. This is particularly important in the case of low-grade or multifocal lesions. Such requirements are met by photodynamic method. The essence of photodynamic diagnosis (PDD) is comparison of fluorescence of normal and pathological tissue. This method makes use of endogenous fluorochromes (autofluorescence) or exogenous photosensitizing substances. Intensity of fluorescence in tumor tissue differs from that seen in healthy tissue. Application of a photosensitizer significantly enhances quality of images obtained, as it increases detection of light emitted by photosensitizer accumulated in pathological tissue. In order to excite fluorescence, energy must be applied to the tissue, of wavelength corresponding to wavelength absorbed by the photosensitizer. Photodynamic method precisely localizes pathological tissue, thus enabling a more reliable diagnosis of neoplastic conditions of the cervix. This enables selection of an optimal location for sampling tissue, providing information on extent and topography of lesions, which is crucial for adequate planning of therapy.
Rak szyjki macicy jest drugim po raku sutka najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet. Ponieważ nadal rozpoznawany jest w znacznym odsetku przypadków w zbyt zaawansowanych stadiach klinicznych, wczesne wykrycie raka szyjki macicy, a zwłaszcza stanów dysplastycznych, stanowi istotny problem ginekologii onkologicznej. Postępowanie diagnostyczne opiera się na badaniach cytologicznych, kolposkopii, testach wirusologicznych oraz ocenie histologicznej pobranych tkanek. Podstawowe znaczenie ma wynik badania mikroskopowego. Aby rozpoznanie było dokładne i pewne, należy dostarczyć do oceny materiał reprezentatywny. Jest to bardzo istotne w przypadku zmian wczesnych, a zwłaszcza wieloogniskowych. Oczekiwania te spełnia metoda fotodynamiczna. Istotą diagnostyki fotodynamicznej (photodynamic diagnosis, PDD) jest porównanie fluorescencji tkanki prawidłowej i patologicznej. W metodzie tej wykorzystywane są endogenne fluorochromy (autofluorescencja) lub substancje fotouczulające podane z zewnątrz. Natężenie fluorescencji w tkance nowotworowej jest inne niż w tkance zdrowej. Podanie fotosensybilizatora znacząco wpływa na jakość otrzymywanych obrazów, gdyż zwiększa detekcję światła emitowanego przez fotouczulacz zgromadzony w tkance patologicznej. W celu wzbudzenia fluorescencji do tkanki należy doprowadzić energię w postaci światła o długości fali odpowiadają- cej pasmu pochłaniania fotouczulacza. Metoda fotodynamiczna precyzyjnie lokalizuje zmiany, więc umożliwia dokładniejszą diagnostykę zmian neoplastycznych na szyjce macicy. Pozwala na wybranie odpowiedniego miejsca dla pobrania biopsji. Dostarczając informacji o zasięgu i topografii zmian, umożliwia planowanie leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 4; 288-294
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radioterapia konformalna w ginekologii onkologicznej – jej wymogi i pułapki
Conformal radiotherapy in oncologic gynecology – requirements and pitfalls
Autorzy:
Kozakiewicz, Barbara
Semaniak, Anna
Chądzyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030751.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
BMI of irradiated patients
belly board BBD
conformal technique in gynecology
radiation-induced reaction
radiotherapy for cervical and endometrial cancer
BMI chorych napromienianych
odczyny popromienne
podstawka belly board (bbd)
radioterapia raka szyjki i raka trzonu macicy
techniki konformalne w ginekologii
Opis:
Radiotherapy implemented in the treatment of patients with female genital malignancies consists in fractionated irradiation of the patients in the same therapeutic position, lasting for 4 to 6 weeks. Currently used conformal techniques with intense dose modulation (intensity modulated radiation therapy, IMRT) precisely define treated area and critical organs located within. This paper explores the difference in volume of treated and protected areas in patients with cervical cancer and endometrial cancer placed prone for radiotherapy in a belly board BBD support, as compared with traditional positions used to date, i.e. supine or prone position BBD support. Treatment plans were elaborated for 20 patients for these three therapeutic positions and treated and protected areas were compared. Analysis revealed that only obese patients (BMI>27) in prone position with BBD support had smaller volume of irradiated bowel as compared with prone position without support (p=0.049), and particularly with supine position (p=0.008). Other patients with normal BMI value or slim persons did not benefit from the use of BBD support. After an at least 24 months’ long follow-up we monitored the incidence of radiation-induced reactions among patients using the BBD support and persons irradiated according to the same conformal technique but placed prone without BBD support. The study revealed that the incidence and severity of radiation-induced reaction in both groups of patients were similar.
Radioterapia stosowana w leczeniu chorych na nowotwory narządu rodnego to frakcjonowane napromienianie pacjentek w tej samej pozycji terapeutycznej, prowadzone przez 4 do 6 tygodni. Obecnie wykorzystywane konformalne techniki napromieniania z intensywną modulacją wiązki – IMRT, precyzyjnie określają obszar leczony i narządy krytyczne. W pracy zbadano różnicę w objętościach obszarów leczonych i chronionych u chorych na raka szyjki i trzonu macicy układanych do radioterapii w podstawce (belly board) BBD na brzuchu, w porównaniu z pozycjami dotąd stosowanymi, tj. na brzuchu bez podstawki BBD i na plecach. U 20 pacjentek wykonano plany leczenia w tych trzech pozycjach terapeutycznych i porównano obszar wymagający leczenia i chroniony. Stwierdzono, że jedynie chore otyłe (BMI>27) mają mniejszą objętość napromienianych jelit w pozycji na brzuchu z podstawką BBD, w stosunku do pozycji bez deski (statystycznie znamiennie p=0,049), a zwłaszcza do pozycji na plecach (p=0,008). Pozostałe pacjentki, o prawidłowym indeksie masy BMI i szczupłe, takich korzyści z ułożenia w BBD nie odniosły. W toku minimum 24-miesięcznej obserwacji oceniono występowanie odczynów popromiennych wśród chorych leczonych z podstawką BBD oraz pacjentek napromienianych tą samą techniką konformalną, ale układanych na brzuchu bez podstawki BBD. Wykazano, że częstość i nasilenie odczynów popromiennych w obu grupach badanych były takie same.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 4; 256-263
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemioterapia w ciąży
Chemotherapy during pregnancy
Autorzy:
Sznurkowski, Jacek J.
Klasa-Mazurkiewicz, Dagmara
Kobierski, Juliusz
Wydra, Dariusz
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030942.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
chemotherapy
pregnancy breast cancer
leukemia
białaczka
chemioterapia
ciąża
rak piersi
rak szyjki macicy
Opis:
Chemotherapy in the treatment of malignant tumors in pregnant women potentially threatens life and development of the fetus. Aim of paper: The purpose of this paper was to update current knowledge concerning the role of chemotherapy in combination therapy of gynecologic malignancies complicating pregnancy and to review available literature focusing on potential sequels of administration of chemotherapeutics at different time-points in pregnancy, with particular emphasis on fetal development, course of pregnancy and future lot of the child. Method: The PubMed database was searched using the following key words: methotrexate; 5-fluorouracil; aminopterin; thioguanine; mercaptopurine; cyclophosphamide; busulfan; ifosfamide; chlorambucil; dacarbazine; doxorubicin; daunorubicin; adriamycin; idarubicin; epirubicin; dactinomycin; bleomycin; mitoxantrone; vincristine; vinblastine; vinorelbine; paclitaxel; docetaxel; cisplatin; carboplatin; prednisone; tamoxifen; etoposide; teniposide; allopurinol; malformation; IUGR; chemotherapy; pregnancy. Search criteria were fulfilled by 33 papers (selected chemotherapeutic agent/pregnancy/malformation), which subsequently underwent content-related analysis. Conclusions: A decision on the use of chemotherapy during pregnancy should be made depending on type and stage of malignancy. It at all possible, administration of cytostatics should be delayed until the end of first trimester. If the patient requires multidrug therapy in the first trimester, she should receive anthracycline-derived antibiotics combined with Vinca alkaloids or should be placed on monotherapy and after 12 weeks shift to a multidrug regimen. Delivery should be planned for the 35th gestational week and 2-3 weeks after termination of chemotherapy in order to allow recovery of bone-marrow function.
Chemioterapia w leczeniu nowotworów złośliwych u kobiet w ciąży stanowi potencjalne zagrożenie dla życia i rozwoju płodu. Celem pracy było przybliżenie wiedzy na temat udziału chemioterapii w leczeniu skojarzonym nowotworów ginekologicznych wikłających ciążę oraz dokonanie przeglądu doniesień medycznych pod kątem skutków zastosowania poszczególnych czynników chemioterapeutycznych w różnych trymestrach ciąży, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na rozwój płodu, przebieg ciąży i dalsze losy dziecka. Metoda: Przy użyciu słów kluczowych: methotrexate; 5-fluorouracil; aminopterin; thioguanine; mercaptopurine; cyclophosphamide; busulfan; ifosfamide; chlorambucil; dacarbazine; doxorubicin; daunorubicin; adriamycin; idarubicin; epirubicin; dactinomycin; bleomycin; mitoxantrone; vincristine; vinblastine; vinorelbine; paclitaxel; docetaxel; cisplatin; carboplatin; prednisone; tamoxifen; etoposide; teniposide; allopurinol; malformation; IUGR; chemotherapy; pregnancy przeszukano bazę PubMed. Odnaleziono 33 artykuły anglojęzyczne spełniające kryteria wyszukiwania (wybrany czynnik chemioterapeutyczny/ciąża/malformacja), które poddano analizie merytorycznej. Wnioski: Decyzję o chemioterapii w ciąży należy podjąć stosownie do rodzaju nowotworu i jego stopnia zaawansowania klinicznego. Jeśli jest to tylko możliwe, należy odroczyć podawanie cytostatyków do końca pierwszego trymestru. W sytuacji, w której pacjentka wymaga terapii wielolekowej w pierwszym trymestrze, należy rozważyć zastosowanie antybiotyków antracyklinowych w połączeniu z alkaloidami Vinca lub rozpocząć leczenie terapią jednolekową i po 12 tygodniach przejść na schemat wielolekowy. Poród powinien być zaplanowany na 2 do 3 tygodni po zakończeniu chemioterapii, w celu umożliwienia powrotu prawidłowej czynności szpiku (około 35. tygodnia).
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 123-131
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzut raka szyjki do skóry sromu po 9 latach od radykalnego leczenia operacyjnego z uzupełniającą radio- i chemioterapią – opis przypadku
Cutaneous vulvar metastases of cervical cancer 9 years after radical surgical excision followed by radiochemotherapy – case report
Autorzy:
Cieminski, Adam
Wojtylak, Szymon
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030926.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
cutaneous metastases
diagnosis
disease progression
treatment
leczenie
progresja choroby
przerzut do skóry
rak szyjki macicy
rozpoznanie
Opis:
Cutaneous metastases of cervical cancer are extremely rare, even in late stage disease. They usually appear up to 10 years after first diagnosis in about 0.1-2.0% of all cases. They most frequently appear in the abdomen, vulva and anterior chest, usually as an isolated lesion; multifocal lesions are rare. We present a case of an isolated cutaneous vulvar metastasis of an adenosquamous cervical cancer, developing 9 years after radical surgical treatment followed by radiotherapy (teleand brachytherapy), 8 years later undergoing surgical excision of recurrent tumor with subsequent chemotherapy. Histological study of both primary cervical and secondary cutaneous lesions excluded vulva as place of origin, confirming metastatic character of adenosquamous tumor. Upon surgical excision of the metastasis, the patient received adjuvant chemotherapy. Unfortunately, rapid progression followed in spite of treatment instituted, as confirmed by imaging studies (multiple round focal lesions in the lungs and liver, bilaterally enlarged inguinal lymph nodes consistent with secondary tumor seeding seen on magnetic resonance imaging and a local intrapelvic lesion visualized by computed tomography). Cutaneous metastases of cervical cancer are considered a ominous prognostic factor, associated with faradvanced terminal phase of the disease or local recurrence with multiple distant metastases, as confirmed by the present case. In this setting, treatment is palliative only, consisting in chemotherapy, radiotherapy and surgical excision of the lesion, used either in combination or alone. Mean survival since diagnosis is only 3-4 months and only about 20% of the patients survive over 1 year.
Przerzuty raka szyjki macicy do skóry nawet w zaawansowanych stadiach choroby występują niezmierne rzadko, zwykle w okresie do 10 lat od pierwotnego rozpoznania, stanowiąc około 0,1-2% wszystkich przypadków. Ich najczęstsza lokalizacja to ściana brzucha, następnie srom i w dalszej kolejności przednia ściana klatki piersiowej. Zazwyczaj rozpoznawane są jako zmiana pojedyncza, rzadziej wieloogniskowo. W pracy przedstawiono przypadek izolowanego przerzutu raka szyjki do skóry sromu o typie histologicznym raka gruczołowo-płaskonabłonkowego po 9 latach od radykalnego leczenia operacyjnego. W okresie od pierwotnego leczenia do rozpoznania przerzutu u chorej zastosowano uzupełniającą radioterapię (tele- i brachyterapię), następnie po 8 latach usunięto chirurgicznie wznowę nowotworu w obrębie jamy brzusznej, umiejscowioną w sieci większej, a także w obrębie jej powłok, oraz przeprowadzono następową chemioterapię. Histopatologiczna ocena zmiany pierwotnej w obrębie szyjki macicy oraz wtórnej w obrębie skóry wykluczyła jej pierwotny punkt wyjścia ze sromu i potwierdziła przerzutowy charakter nowotworu o typie adenosquamosum carcinoma. Po chirurgicznym wycięciu przerzutu u pacjentki zastosowano uzupełniającą chemioterapię. Mimo zastosowania leczenia uzupełniającego odnotowano szybką progresję choroby od momentu rozpoznania przerzutu, potwierdzoną w badaniach obrazowych – MR (krągłe zmiany ogniskowe w płucach i w wątrobie o charakterze zmian wtórnych oraz powiększone patologicznie węzły chłonne pachwinowe obustronnie) i TK jamy brzusznej (obraz wskazujący na zmianę miejscową w miednicy mniejszej). Przerzut raka szyjki do skóry uznaje się za niekorzystny rokowniczo czynnik, związany z zaawansowaną krańcową postacią choroby lub wznową miejscową z licznymi odległymi przerzutami, co potwierdza przedstawiony przypadek. Leczenie ma charakter paliatywny i obejmuje chemio-, radioterapię i chirurgiczne wycięcie zmiany jako metody samodzielne lub skojarzone. Średnie przeżycie od momentu rozpoznania to zaledwie około 3-4 miesiące. Zaledwie 20% chorych przeżywa powyżej 1 roku.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 4; 244-250
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przetoki odbytniczo-pochwowe ze szczególnym uwzględnieniem przetok powstałych po radioterapii nowotworów narządów miednicy mniejszej
Radiation-induced rectovaginal fistulas
Autorzy:
Wręczycka-Cegielny, Patrycja
Herman, Roman M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030833.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
radiation-induced complications
radiation-induced fistula
rectovaginal fistula
powikłania popromienne
przetoka odbytniczo-pochwowa
przetoka popromienna
rak szyjki macicy
Opis:
Background: Rectovaginal fistula (RVF) is a pathological channel lined with epithelium, located between rectum and vagina. RVFs account for about 5% of anorectal fistulas. Due to differences in etiology, location and diameter, no single algorithm of management of such conditions has been developed. Therefore, an individual approach in the diagnostic-therapeutic workup is mandatory. A particular variant of RVF are fistulas developing as a sequel of radiotherapy of intrapelvic tumors, mainly of cervical, vaginal, rectal and anal origin. They usually appear within 2 years after termination of treatment, although there are documented cases developing even 20 years after termination of radiotherapy. In the Polish literature, the incidence of radiationinduced RVF is estimated at 0.2-2.0%, while in international publications this rate varies from 0.3 to 6%. It appears, however, that the true incidence of RVF may be considerably higher. Several techniques for the management of RVF have been described, using various approaches and of varying extent and complexity. Local techniques are used mostly in small and low fistulas, rarely in the case of medium-sized fistulas. High fistulas are treated using the transabdominal route. In the case of radiation-induced fistulas, the technique of choice is the one described by Parks. Aim of paper: Our purpose is to provide a systematic review of current concepts concerning causes, diagnosis and treatment of RVF, with particular emphasis of fistulas following radiotherapy for intrapelvic tumors. Conclusions: RVF constitutes an important clinical problem, significantly influencing the patient’s everyday life and compromising her quality of life. This is a very complex condition and only a multidisciplinary approach, including surgeon, gynecologist, oncologist and radiotherapist as well as representatives of other medical specialties, provides hopes for developing an effective therapeutic algorithm. Correct diagnosis of type of fistula, selection of most appropriate therapeutic method and careful surgical technique may contribute to a favorable outcome in about 80% of the cases.
Wstęp: Przetoką odbytniczo-pochwową nazywamy patologiczny kanał wysłany nabłonkiem, zlokalizowany między odbytnicą a pochwą. Tego typu przetoki stanowią około 5% przetok anorektalnych. Ponieważ różnią się one etiologią, lokalizacją i średnicą, nie istnieje jeden algorytm postępowania w przypadku zdiagnozowania tego powikłania. Konieczna staje się indywidualizacja w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Szczególnym rodzajem przetoki odbytniczo-pochwowej jest przetoka powstała po leczeniu energią promienistą nowotworów narządów miednicy mniejszej, głównie szyjki macicy, pochwy, odbytnicy lub odbytu. Najczęściej pojawiają się one do 2 lat od zakończenia leczenia, choć znane są przypadki pojawienia się tego powikłania nawet w 20 lat po zakończeniu radioterapii. W piśmiennictwie polskim częstość popromiennych przetok odbytniczo-pochwowych ocenia się na 0,2-2%, w piśmiennictwie światowym – 0,3-6%. Wydaje się, iż są one jednak zjawiskiem częstszym, niż się powszechnie uważa. Opisano liczne techniki leczenia operacyjnego przetok odbytniczo-pochwowych – z różnych dostępów i o różnej rozległości i złożoności. Miejscowe techniki stosuje się w przypadku przetok małych, niskich, rzadziej średnich, przetoki wysokie leczy się chirurgicznie z dostępu przezbrzusznego. W przypadku przetok popromiennych metodą z wyboru jest operacja sposobem Parksa. Cel: Celem pracy jest usystematyzowanie aktualnego stanu wiedzy na temat przyczyn powstawania, diagnostyki i leczenia przetok odbytniczo-pochwowych, ze szczególnym uwzględnieniem przetok powstałych po radioterapii z powodu nowotworów narządów miednicy mniejszej. Wnioski: Przetoka odbytniczo-pochwowa stanowi problem istotnie modyfikujący sposób życia pacjentek i diametralnie pogarszający jego jakość. Problem RVF jest niezwykle złożony i wydaje się, że jedynie podejście multidyscyplinarne, z udziałem chirurga, ginekologa, onkologa, radioterapeuty, a nierzadko też specjalistów innych dziedzin, daje nadzieję na stworzenie właściwego algorytmu postępowania. Właściwe rozpoznanie rodzaju przetoki, wybór metody leczenia i staranna technika chirurgiczna pozwalają na osiągnięcie sukcesu terapeutycznego w 80% przypadków.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 4; 256-264
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak szyjki macicy w przebiegu ciąży. Trudności diagnostyczne i powikłania
Cervical cancer during pregnancy. Diagnostic problems and potential complications
Autorzy:
Jach, Robert
Radoń-Pokracka, Małgorzata
Kolawa, Wojciech
Basta, Paweł
Mika, Marcin
Kula, Marzena
Kabzińska-Turek, Monika
Basta, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030956.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
complications
diagnosis
pregnancy
treatment
leczenie
powikłania
rak szyjki macicy
rozpoznanie
ciąża
Opis:
Invasive cervical cancer is the type of malignancy occurring most often during pregnancy and the incidence thereof is estimated at 1:1200 to 1:2200 cases. In the course of pregnancy, early stages of this tumor are usually detected. Typical symptoms of cervical cancer, i.e. vaginal bleeding, fluor and pain are highly non-specific and may be misdiagnosed as pregnancy-related phenomena. Oncologic and cytological diagnosis are an important component of prenatal care. When cytological study in a pregnant woman proves suspicious, the recommended modality for further diagnostic work-up is colposcopy. The main duty of a healthcare professional faced with a pregnant woman with pathological cytological findings is to exclude (or confirm) stromal invasion. Usually, close colposcopic-cytological supervision is recommended, and in the case of suspected stromal invasion – cone biopsy of the cervix. During pregnancy, cervical biopsy and conization of cervix are reserved for cases where invasive disease can not be ruled out by any other method, e.g. cytology, colposcopy or imaging studies. Imaging diagnosis should be implemented for the sake of clinical staging only and be limited to modalities associated with the lowest possible dose of ionizing radiation. Methods of choice include magnetic resonance imaging and ultrasonography. Curettage of cervical canal is not recommended. Diagnostic work-up requires vast experience and sound clinical judgment on the part of the examiner, enabling differentiation of pathological lesions from pregnancy-related physiological conditions. Progression of preinvasive disease to invasive stage during pregnancy is extremely rare. Studies confirmed possible regression of CIN lesions after termination of pregnancy. Chances for regression correlate with type of delivery, increasing after vaginal delivery. Pregnancy does not influence the course of disease at invasive stage, does not alter its prognosis or clinical characteristics. Caesarean section is recommended only in the case of suspected invasive cancer. There are few studies dealing with fetal complications associated, precluding any general conclusions. However, studies revealed an elevated proportion of newborns with low birth weight born by mothers at an invasive stage.
Inwazyjny rak szyjki macicy jest nowotworem, który najczęściej zaburza przebieg ciąży, występując z częstością od 1/1200 do 1/2200 przypadków. W czasie trwania ciąży częściej spotykane są wczesne stadia tego nowotworu. Objawy raka szyjki, takie jak krwawienie z dróg rodnych, upławy i ból, są niespecyficzne i mogą być błędnie rozpoznane jako nieprawidłowości związane z ciążą. Diagnostyka onkologiczna i badanie cytologiczne stanowią ważny element opieki prenatalnej. Metodą rekomendowaną w populacji kobiet ciężarnych jako rozszerzenie diagnostyki w przypadku nieprawidłowego wyniku badania cytologicznego jest kolposkopia. Głównym zadaniem lekarza obserwującego ciężarną z nieprawidłowym wynikiem badania cytologicznego jest wykluczenie inwazji podścieliska. Zaleca się zwykle ścisłą obserwację kolposkopowo-cytologiczną, a w przypadku podejrzenia inwazji biopsję klinową szyjki macicy. Biopsja szyjki macicy oraz konizacja w czasie trwania ciąży są metodami zarezerwowanymi dla przypadków, w których choroby inwazyjnej nie można wykluczyć innymi metodami, takimi jak cytologia, kolposkopia czy badania obrazowe. Diagnostyka obrazowa powinna być stosowana wyłącznie w celu określenia stopnia zaawansowania nowotworu i ograniczona do metod związanych z możliwie najniższą dawką promieniowania jonizującego. Obrazowanie przy pomocy rezonansu magnetycznego (MRI) oraz ultrasonografii jest postępowaniem z wyboru. Nie zaleca się łyżeczkowania kanału szyjki. Wymagane jest duże doświadczenie osoby przeprowadzającej diagnostykę, aby rozróżnić zmiany fizjologiczne w okresie ciąży od zmian patologicznych. Progresja choroby przedinwazyjnej w stadium inwazyjne w czasie trwania ciąży jest bardzo rzadka. Badania potwierdzają możliwość regresji zmian CIN po zakończeniu ciąży. Częstość regresji koreluje z metodą prowadzenia porodu, zwiększa się przy prowadzeniu porodu drogami natury. Ciąża nie ma wpływu na przebieg choroby nowotworowej w stadium inwazyjnym, nie zmienia jej rokowania i charakterystyki. Cięcie cesarskie jest zalecane jedynie w przypadku podejrzenia raka inwazyjnego. W kontekście powikłań płodowych niewielka liczba badań utrudnia interpretację. Badania wykazują zwiększony odsetek dzieci z niską masą urodzeniową matek w stadium choroby inwazyjnej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 112-122
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego – współczesne metody diagnostyczne
Human papillomavirus infection – current diagnostic techniques
Autorzy:
Skrajna, Adrianna
Maździarz, Agnieszka
Reinholz-Jaskólska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030768.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Hybrid Capture System
PCR
cervical cancer
human papillomavirus
mRNA
rak szyjki macicy
wirus brodawczaka ludzkiego
Opis:
Human papillomavirus (HPV) belongs to the family of DNA viruses. Infection by HPV is associated with the development of benign or malignant lesions within mucosal membrane and skin of the genitals, anus, head and neck. Presence of the virus, particularly of the highly oncogenic variants in epithelial cells of uterine cervix directly influences the development of cervical cancer. In a considerable proportion of cases, HPV infections are asymptomatic and this is probably associated with lack of proliferation phase of viral life cycle, or may be transient, which greatly complicates early detection of the virus. Diagnostic techniques enabling diagnosis of HPV infection include: cytological exam (PAP smear), colposcopy, histological study, as well as increasingly sophisticated molecular techniques, enabling detection of viral DNA when other indices of infection are lacking. These techniques include Southern Blot, Dot Blot, in situ hybridization, polymerase chain reaction (PCR) and Hybrid Capture System I and II (HCI, HCII). Increasingly often authors refer to tests based on isolation of viral mRNA (PreTect HPV-Proofer test). These techniques detect integrated form of HPV, the so-called episomal form of the virus. In general opinion, the presence of HPV in this form is directly associated with progression of lesions developing as a result of this infection. While the PreTect HPV-Proofer test detects a smaller number of cases of HPV infection, its use enables selection of patients most at risk of developing cervical cancer.
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) należy do grupy DNA wirusów. Infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego wiążą się z występowaniem łagodnych lub złośliwych zmian w obrębie błon śluzowych i skóry narządów płciowych, odbytu, jak również głowy i szyi. Obecność wirusa, szczególnie typów wysokoonkogennych, w komórkach nabłonka szyjki macicy bezpośrednio wpływa na rozwój raka szyjki macicy. Zakażenia HPV w dużym odsetku przebiegają bezobjawowo i jest to najprawdopodobniej związane z niewystąpieniem fazy proliferacyjnej cyklu życiowego wirusa, a także mają charakter przejściowy, co znacznie utrudnia wczesną identyfikację wirusa. Wśród metod diagnostycznych umożliwiających rozpoznanie zakażenia wymienia się badanie cytologiczne, kolposkopię, badanie histologiczne, a także coraz doskonalsze metody molekularne, które pozwalają wykryć wirusowe DNA w przypadkach braku innych wykładników zakażenia. Do metod tych zalicza się: Southern Blot, Dot Blot, hybrydyzacje in situ, polymerase chain reaction (PCR), Hybrid Capture System I i II (HCI, HCII). Coraz częściej wspomina się o testach opartych na izolacji mRNA wirusa HPV (PreTect HPV-Proofer test). Metody te wykrywają zintegrowaną formę HPV, tzw. formę episomalną wirusa. Uważa się, że obecność wirusa HPV w tej postaci jest bezpośrednio związana z progresją zmian powstałych na podłożu tego zakażenia. Co prawda przy pomocy testu PreTect HPV-Proofer wykrywa się mniejszą liczbę zakażeń HPV, ale stosując go, można wyodrębnić grupę pacjentek najbardziej narażonych na raka szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 40-46
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapobieganie chorobom zależnym od zakażenia HPV – aspekty kliniczne i ekonomiczne stosowania szczepień profilaktycznych
Prevention of HPV-related diseases – clinical and economic aspects of prophylactic vaccination
Autorzy:
Macioch, Tomasz
Niewada, Maciej
Wierzba, Waldemar
Bidziński, Mariusz
Radowicki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030962.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HPV
cervical cancer
cost-effectiveness
infections
vaccines
opłacalność
rak szyjki macicy
szczepionki
zakażenia
Opis:
Cervical cancer is among the most prevalent malignancies in women. Polish National Cancer Registry indicates that in 2007 there were over 3400 new cervical cancer cases and over 1900 women died of this malignancy. The cervical cancer frequently affects women remained productive, hence posses a significant health, social and economic burden. Oncogenic types of human papillomavirus (HPV) 16, 18 present a major causal factor responsible for the development of cervical cancer. Low-oncogenic HPV types 6, 11 are responsible for the development of anogenital warts, non-cancerous tissue growths which are a disturbing condition, considerably diminishing patients’ quality of life and constitute significant financial burden for healthcare system. The standard method of secondary prevention of the HPV-related diseases is cytological screening. Systematic screening is essential nonetheless the test is not specific for HPV. Vaccinations against HPV infection are the only effective method of primary prophylaxis of HPV-related diseases. Currently, there are two registered vaccines: quadrivalent Silgard® vaccine against HPV 6, 11, 16, 18 and bivalent Cervarix® vaccine against HPV 16, 18. The most health and social benefits bring both primary and secondary prevention based on common vaccination against HPV followed by regular cytological screening. Economic analyses indicate that vaccination of 12 years old girls is more cost-effective than the strategy limited to cytological screening only. Polish adaptation of the economic model for routine vaccination program against HPV 6, 11, 16, 18 with quadrivalent Silgard® vaccine reveal cost per QALY (quality adjusted life year) of 17 987 PLN which prove high cost-effectiveness of vaccination against HPV in Poland.
Rak szyjki macicy stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów z powodu chorób nowotworowych wśród kobiet. Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów w 2007 roku zarejestrowano w Polsce ponad 3400 zachorowań na nowotwory szyjki macicy, a ponad 1900 kobiet zmarło z tego powodu. Rak szyjki macicy dotyczy w przeważającej mierze kobiet w wieku produkcyjnym i stanowi istotny problem zdrowotny, społeczny oraz ekonomiczny. Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozwój raka szyjki macicy są onkogenne typy wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) 16 i 18. Niskoonkogenne typy HPV 6 i 11 odpowiadają za powstawanie brodawek narządów moczowo-płciowych, zmian bez cech nowotworzenia, będących uciążliwą chorobą, obniżającą jakość życia i znacznie obciążającą budżet ochrony zdrowia. Podstawową metodą profilaktyki wtórnej zakażeń HPV jest skryning cytologiczny. Jego prowadzenie jest konieczne, choć badanie to nie jest specyficzne. Szczepienia profilaktyczne stanowią jedyną skuteczną metodę profilaktyki pierwotnej chorób związanych z zakażeniami HPV. Obecnie są zarejestrowane dwie szczepionki: czterowalentna szczepionka Silgard® przeciw HPV 6, 11, 16, 18 oraz dwuwalentna szczepionka Cervarix® przeciw HPV 16, 18. Największe korzyści zdrowotne i społeczne przynoszą równoległe działania profilaktyki pierwotnej, polegającej na upowszechnieniu szczepień przeciwko HPV, oraz wtórnej, obejmującej regularne badania cytologiczne. Analizy ekonomiczne wykazały, że szczepienie przeciwko HPV 12-letnich dziewczynek jest efektywne kosztowo w porównaniu ze strategią uwzględniającą jedynie skryning cytologiczny. W polskiej adaptacji modelu ekonomicznego dla rutynowego programu szczepień przeciwko zakażeniom HPV 6, 11, 16 i 18 za pomocą szczepionki czterowalentnej Silgard® oszacowano wartość zyskania jednego roku życia w pełnym zdrowiu (quality adjusted life year, QALY) na 17 987 PLN, co wskazuje na wysoką opłacalność programu szczepień przeciw HPV w Polsce.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 2; 69-81
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies