Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cardiac failure" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Otyłość i jej znaczenie w chorobach układu krążenia Cz. 2. Paradoks otyłości
The obesity and its meaning in cardiovascular diseases Part 2. Obesity paradox
Autorzy:
Kleinrok, Andrzej
Głowa, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437604.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
paradoks otyłości
nadwaga
niewydolność serca
nadciśnienie tętnicze
obesity paradox
overweight
cardiac failure
hypertension
Opis:
Wiele badań i obserwacji wskazuje na zróżnicowany wpływ nadwagi i otyłości na występowanie i rokowanie w chorobach układu krążenia. W poprzedniej części staraliśmy się przedstawić otyłość i jej patogenny wpływ na powstawanie chorób układu krążenia, czyli otyłość jako czynnik ryzyka. W drugiej części przedstawiamy dane o lepszym rokowaniu w zaawansowanych chorobach układu krążenia u pacjentów z otyłością. Fenomen ten nazywany jest paradoksem otyłości. Paradoks otyłości dotyczy nadciśnienia tętniczego (NT), choroby wieńcowej (ChW), zawału serca (ZS), niewydolności serca (NS). Otyłość wydaje się mieć znaczenie ochronne i przynosić korzyści w przebiegu choroby. Tkanka tłuszczowa może być źródłem energii w ciężkich chorobach układu krążenia. Wiążą się one często z reakcją stresową wymagającą zwiększonego wydatku energetycznego, co przy braku rezerw jest niemożliwe. Znajduje to potwierdzenie w obserwacjach klinicznych. Najwyższą śmiertelność stwierdzono wśród pacjentów z niedowagą i znaczną otyłością (BMI > 35kg/m²), a najniższą u osób z prawidłową m.c., nadwagą i otyłością 1 stopnia. Paradoks otyłości oznacza więc lepsze rokowanie u osób z nadwagą i otyłością oraz chorobami układu krążenia. Najlepsze wyjaśnienie tego zjawiska można podać na przykładzie NS, gdzie w sytuacji wyjściowo ujemnego bilansu energetycznego (niedowaga) w obliczu zaostrzenia choroby („zapalenia“) dochodzi do wyczerpania istniejących zasobów. Oznacza to przewagę katabolizmu, a więc dochodzi do postę- pującej kacheksji i wcześniejszej śmierci organizmu. Z kolei, gdy istnieją rezerwy surowca energetycznego (nadwaga, otyłość) są one wykorzystywane w sytuacji zwiększonego zapotrzebowania, wtedy organizm łagodniej przechodzi zaostrzenie NS. Z kolei paradoks nadwagi u osób zdrowych, oznacza lepszą prognozę w odniesieniu do długości życia.
There are many papers on the diffrent inflence of obesity and overweight on appearance and prognosis of circulatory system diseases. In previous part we tried to present the obesity and its pathogenic inflence on the formation of circulatory system diseases i.e. the obesity as a risk factor. In the second part we present the data on better prognosis in patients with advanced circulatory diseases. This is called the obesity paradox. It refers to HT, CAD, MF, HF. It seems to be protective and brings advantages in the course of disease. Fat tissue can be a source of energy in advanced diseases which cause a stress reaction. This creates the energy demands, the fulfi of which is impossible by the lack of reserves. It is confimed by clinical observations. The highest mortality rate is observed in patients with underweight and extreme obesity (BMI > 35), and the lowest in group with normal weight and mild obesity. So, the obesity paradox means better prognosis for patients with obesity and overweight with CV diseases. The best explanation of this phenomenon is an HF example, where in the situation of negative energetic balance (underweight) during the aggravation of illness („inflammation“) the exhaust of resources takes place. It means superiority of catabolism processes and leads progressively to cachexia and death. On the other hand, where there is an excess of resources (overweight, obesity) it can be used, consumed and the exacerbation of HF is milder. The overweight paradox among the healthy ones means better prognosis for longer life.
Źródło:
Medical Review; 2015, 2; 173-179
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cardiac Rehabilitation in Heart Failure. Part I, Mechanism
Autorzy:
Kujawska, Agnieszka
Husejko, Jakub
Marszałek, Agata
Szczęśniak, Żaneta
Topka, Weronika
Gajos, Małgorzata
Androsiuk-Perkowska, Joanna
Perkowski, Radosław
Natalia, Skierkowska
Kujawski, Sławomir
Kędziora-Kornatowska, Kornelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030501.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
cardiac rehabilitation
exercise training
heart failure
pathophysiology
Opis:
Diagnosis and treatment issues among heart failure (HF) patients are becoming one of the most important points in public health of developed countries, largely due to the aging of population and the fact that HF affects mainly the elderly. In this review we would like to focus on pathophysiology of exercise intolerance in patients with heart failure and potential benefits of cardiac rehabilitation (CR). Analysis of articles in the EBSCO database using keywords: heart failure, cardiac rehabilitation, exercise training, pathophysiology. HF can be described as a composite syndrome which results from structural or functional impairment of ventricular filling or blood ejection. Patients have variety of symptoms which usually are nonspecific. The most frequently occurring symptoms of HF are dyspnea and fatigue, which may restrict exercise capacity, and fluid retention. There are many possible pathophysiological factors involved in the development of exercise intolerance. Based on the available literature pathological changes in central hemodynamic function, pulmonary system, skeletal muscles, endothelial function and neurohumoral system can be distinguished. They play a crucial role in the pathogenesis of HF symptoms and represent a potential curative object. HF patients are characterized by diminished functional performance. Exercise training has many potential profits in patients with heart failure, including an increase in peak oxygen uptake, improvement in central hemodynamics, peripheral vascular and skeletal muscle function and has become part of evidence-based clinical therapy in these patients.
Źródło:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2018, 21, 1; 13-21
2300-9705
2353-2807
Pojawia się w:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impedance cardiography – Old method, new opportunities. Part I. Clinical applications
Autorzy:
Siedlecka, Jadwiga
Siedlecki, Patryk
Bortkiewicz, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177029.pdf
Data publikacji:
2015-02-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
impedance cardiography
hypertension
heart failure
dyspnea
cardiac rehabilitation
Opis:
Monitoring of cardiovascular hemodynamic changes requires a very expensive and highly specialized equipment and skilled medical personnel. Up to the present time, an inexpensive, non-invasive and easy-to-use method which, like Doppler echocardiography, magnetic resonance angiography or radionuclide imaging, would assess hemodynamics of the cardiovascular system was not available. A method known as impedance cardiography (ICG) or thoracic electrical bioimpedance cardiography (TEBC) meets those criteria. It is non-invasive, which is of a particular advantage over the conventional methods that require catheterization. As a result, the patient is not at risk of possible complications and the procedure is less expensive and easier. Impedance cardiography, despite its non-invasive character, has not been so far extensively used for monitoring of hemodynamic parameters in hospitalized patients. Various authors report that attempts have been continued to compare the results from ICG and those obtained by other diagnostic methods. This paper presents the use of impedance cardiography in diagnosis of hypertension, cardiac insufficiency, differentiating the causes of acute dyspnea, as well as in assessing the effects of cardiac rehabilitation in patients with heart failure.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 1; 27-33
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cardiac Rehabilitation in Heart Failure. Part II. Does Higher Intensity Means Better Outcome?
Autorzy:
Kujawska, Agnieszka
Perkowski, Radosław
Skierkowska, Natalia
Topka, Weronika
Gajos, Małgorzata
Androsiuk-Perkowska, Joanna
Cieślińska, Aleksandra
Przybysz, Beata
Kwolik, Dobrawa
Siekacz, Dominika
Rybarczyk, Dominika
Kujawski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030538.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
aerobic training
cardiac rehabilitation
heart failure
physical exercise
resistance training
Opis:
Heart failure (HF) due to its universality has become a huge challenge for modern medicine. Second part of the twentieth century brought significant changes in the rehabilitation, diagnostic and pharmacological procedures. There are no definitive guidelines for Cardiac Rehabilitation (CR) in HF. Based on previous studies, the article tried to describe and illustrate the mechanism of effective CR and its intensity in HF patients, which could be helpful in CR protocol development. Cardiac Rehabilitation has confirmed efficacy in increased physical level of participation in inter alia, home/work/recreational activities, improved psychosocial well-being, functional independence, prevention of disability, long-term adherence to maintaining physically active lifestyle, improved cardiopulmonary fitness, strength, muscle endurance, and flexibility, reduced cardiovascular events risk and risk of mortality. Before and after CR conduction, baseline and final aerobic capacity should be examined with an ergospirometry test to evaluate CR protocol intensity and check its effectiveness, respectively. Frequency of training-bouts in CR protocol in HF patients were from 3 to 7 days per week, intensity ranged from 40% to 80% VO2max or 9 to 14 on rating of the perceived exertion (RPE) scale or 6 to 20 on the Borg scale. Duration of single bout-exercise ranged from 20 to 60 minutes.
Źródło:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2018, 22, 2; 23-32
2300-9705
2353-2807
Pojawia się w:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Survival in sudden cardiac arrest in emergency room: case-control study
Przeżywalność w nagłym zatrzymaniu krążenia na szpitalnym oddziale ratunkowym: badanie kliniczno-kontrolne
Autorzy:
Sosnowska-Mlak, Oliwia
Curt, Nicolas
Pinet Peralta, Luis M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033048.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
acute coronary syndrome
emergency room
heart failure
sudden cardiac arrest
Opis:
INTRODUCTION: Systematic analysis of risk factors, causes of sudden death and patient survivability allows implementation of increasingly effective methods and procedures for emergency cardiac arrest (SCA). The conditions of the emergency room (ER) allow for initial medical imaging and laboratory diagnostics, which facilitate the assessment of critical parameters that may be a predictor of SCA. The aim of the study is to determine the survival level of patients with SCA that were staying in ER and to indicate the factors that increase the likelihood of SCA. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in 2018 based on medical records of SOR in 73 patients with sudden cardiac arrest in SOR. Descriptive statistics and data analysis were performed using parametric tests (Pearson test). The level of significance was determined for p <0,05. RESULTS: The average age of SOR patients was 72 years (SD ± 16.29). In most cases, the patients were brought to the ER by the EMS. Sinus rhythm dominated in ECG tests,before the onset of SCA,. The ECG mechanisms in which SCA occurred were: asystole (50.7%), PEA (32.9%) and VF / pVT (16.4%), respectively. Among half of the patients (50.7%) of ER spontaneous circulation was restored, while 49.3% of ER patients were fatal. The relationship between mortality and O2 partial pressure, methanol, MPV, D-dimer, pH and HCO3 has been demonstrated. CONCLUSIONS: In the examined group of patients with SCA,non-defibrillatory rhythms (asystole, PEA) dominate. Half of the patients manage to achieve ROSC under ER conditions. There are predictors of SCA in patients in ER.
WSTĘP: Systematyczna analiza czynników ryzyka, przyczyn nagłej śmierci oraz przeżywalności pacjentów pozwala na wdrażanie coraz skuteczniejszych metod i procedur postępowania w nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK). Warunki Szpitalnego Oddziału Ratunkowego pozwalają na wstępną diagnostykę obrazową i laboratoryjną, co pozwala na ocenę parametrów krytycznych, mogących stanowić czynnik predykcyjny nagłego zatrzymania krążenia. Celem pracy jest określenie poziomu przeżywalności pacjentów z NZK przebywających w SOR oraz wskazanie czynników wpływających na wzrost prawdopodobieństwa wystąpienia nagłego zgonu sercowego. MATERIAŁ I METODY: Badanie zostało przeprowadzone w 2018 r. na podstawie dokumentacji medycznej SOR-u 73 pacjentów z nagłym zatrzymaniem krążenia na SOR. Dokonano statystyki opisowej oraz analizy danych za pomocą testów parametrycznych (test Pearsona). Poziom istotności ustalono dla p<0,05. WYNIKI: Średnia wieku pacjentów SOR-u wynosiła 72 lata (SD ± 16,29). W większości przypadków chorzy zostali przywiezieni na SOR przez zespół ratownictwa medycznego (ZRM). Przed wystąpieniem NZK w badaniach EKG dominował rytm zatokowy. Mechanizmy EKG, w jakim doszło do NZK to kolejno: asystolia (50,7%), PEA (32,9%) oraz VF/pVT (16,4%). U ponad połowy pacjentów (50,7%) SOR nastąpił powrót spontanicznego krążenia, natomiast u 49,3% pacjentów SOR odnotowano zgon. Wykazano zależność śmiertelności od ciśnienia parcjalnego O2, poziomu metanolu, MPV, D-dimerów, pH oraz HCO3. WNIOSKI: W przebadanej grupie pacjentów z NZK na SOR, zdecydowanie dominują rytmy niedefibrylacyjne (asystolia, PEA). U połowy pacjentów udaje się uzyskać ROSC w warunkach SOR. Istnieją czynniki predykcyjne występowania nagłej śmierci sercowej u pacjentów przebywających w SOR.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2019, 2, 3; 1-10
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cardiac amyloidosis
Amyloidoza serca
Autorzy:
Niemiec, Małgorzata
Balwierz, Magdalena
Gruchlik, Bartosz
Mizia-Stec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33296146.pdf
Data publikacji:
2024-06-25
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
heart failure
imaging diagnostics
cardiac amyloidosis
niewydolność serca
diagnostyka obrazowa
amyloidoza serca
Opis:
Amyloidosis is a rare disease characterized by an abnormal accumulation of the amyloid protein in tissues. Amyloidosis can be divided into two main subtypes: transthyretin amyloidosis (ATTR-CA) and immunoglobulin light chain amyloidosis (AL-CA). Accumulation of the amyloid protein in the heart muscle may lead to conduction disturbances, restrictive cardiomyopathy, and consequently, heart failure. The symptoms may include decreased exercise tolerance, shortness of breath, swelling and fainting. The diagnosis is based on laboratory tests, imaging and biopsy. Treatment focuses mainly on slowing the progression of the disease and treating the symptoms.
Amyloidoza jest rzadką chorobą charakteryzującą się nieprawidłowym gromadzeniem się białka amyloidowego w tkankach. Amyloidozę można podzielić na dwa główne podtypy: amyloidozę transtyretynową (ATTR-CA) i amyloidozę łańcuchów lekkich immunoglobulin (AL-CA). Nagromadzenie białka amyloidu w mięśniu sercowym może doprowadzić do zaburzeń przewodzenia, kardiomiopatii restrykcyjnej i w konsekwencji niewydolności serca. Objawy mogą obejmować spadek tolerancji wysiłku, duszność, obrzęki oraz omdlenia. Rozpoznanie opiera się na badaniach laboratoryjnych, obrazowych oraz biopsji. Leczenie koncentruje się głównie na spowolnieniu postępu choroby oraz leczeniu objawowym.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 146-154
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cardiac sarcoidosis
Sarkoidoza serca
Autorzy:
Niemiec, Małgorzata
Gruchlik, Bartosz
Niemiec, Jan
Balwierz, Magdalena
Mizia-Stec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21269033.pdf
Data publikacji:
2023-12-04
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
cardiac sarcoidosis
sarcoidosis
arrhythmia
heart failure
sarkoidoza serca
sarkoidoza
arytmie
niewydolność serca
Opis:
Cardiac sarcoidosis (CS) is a rare and difficult-to-diagnose condition that leads to conduction disorders, arrhythmias, and sudden cardiac death. Diagnosing CS is extremely difficult because it can be asymptomatic in its early stages and often mimics other conditions. The diagnostic tools used in the diagnosis of CS are: echocardiography, magnetic resonance imaging, positron emission tomography and biopsy of the affected tissue. Treatment involves the use of drugs that suppress the immune system. Some of the arrhythmias and conduction disturbances associated with CS may be reversible, but more often they require protection with devices such as pacemakers or defibrillators. More research is needed to develop more effective diagnostic strategies to improve the detection and treatment of this condition.
Sarkoidoza serca (cardiac sarcoidosis – CS) jest rzadkim i trudnym do zdiagnozowania schorzeniem prowadzącym do zaburzeń przewodzenia, rytmu i nagłej śmierci sercowej. Rozpoznanie CS jest niezwykle trudne, ponieważ we wczesnych stadiach może nie dawać objawów i często imituje inne stany. Narzędziami diagnostycznymi wykorzystywanymi w diagnostyce CS są: echokardiografia, rezonans magnetyczny, pozytonowa tomografia emisyjna oraz biopsja zmienionej tkanki. Leczenie polega na zastosowaniu leków hamujących układ odpornościowy. Niektóre zaburzenia rytmu serca i przewodzenia związane z CS mogą mieć charakter odwracalny, jednak częściej wymagają one zabezpieczenia urządzeniami takimi jak rozruszniki serca czy defibrylatory. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych dla poprawy wykrywania i leczenia tego stanu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 226-239
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozawałowa niewydolność serca – optymalne leczenie według współczesnych standardów – opis przypadku
Congestive heart failure – optimal treatment according to contemporary guidelines – the case report
Autorzy:
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031858.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CRT-D
cardiac resynchronization therapy
cardioverter-defibrillator
heart failure
kardiowerter-defibrylator
myocardial infarction
zawał serca
niewydolność serca
terapia resynchronizująca
crt-d
Opis:
Coronary artery disease (CAD) or ischaemic heart disease caused by atherosclerosis is the most common form of cardiovascular disease. CAD leads to acute coronary syndrome which is the clinical syndrome caused by new or growing interruption or occlusion of blood supply to a part of the heart, causing heart cells to die and myocardial infarction. Myocardial infarction destroys normal myocardium and leads directly to heart failure. This paper describes the case of male patient who in the age of 56 suffered from huge myocardial infarction, which caused important heart contractility disturbances, essential reduction in ejection fraction and provoked symptomatic heart failure. Despite fast revascularization and optimal pharmacotherapy patient remained in class III NYHA classification. As the next step in therapeutic procedure patient underwent the implantation of cardioverter-defibrillator with cardiac resynchronization. After 2 years from this procedure big clinical progress was observed. Now patient remains in class I NYHA classification. Also improvement of left ventricle function in echocardiography was observed. Correct qualification to applied treatment determined its safety and legitimacy, and resulted in good clinical effect of treatment the patient with heart failure. Such effectiveness is very important for the patient’s follow-up and good prognosis due to cardiovascular risk reduction.
Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy tętnic wieńcowych, jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu sercowo-naczyniowego. Bezpośrednie następstwo miażdżycy tętnic wieńcowych stanowi ostry zespół wieńcowy, będący zespołem klinicznym spowodowanym przez świeże lub narastające ograniczenie bądź całkowite ustanie przepływu krwi przez tętnicę wieńcową, doprowadzające do martwicy mięśnia sercowego, czyli zawału serca. Zawał serca powodujący zniszczenie prawidłowo działającego myocardium prowadzi bezpośrednio do rozwoju niewydolności serca. W pracy przedstawiono przypadek pacjenta, który w wieku 56 lat przebył rozległy zawał serca, powodujący głębokie zaburzenia kurczliwości, istotne obniżenie frakcji wyrzutowej i objawy niewydolności serca. Pomimo podjętych w trybie przyspieszonym procedur rewaskularyzacyjnych oraz optymalnej farmakoterapii chory nadal pozostawał w III klasie czynnościowej według NYHA. Jako kolejny etap leczenia zakwalifikowano chorego do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizacji. Po dwóch latach od wdrożenia elektroterapii zaobserwowano istotną klinicznie poprawę stanu chorego (obecnie znajduje się w I klasie czynnościowej według NYHA), a także istotną poprawę funkcji lewej komory w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowa kwalifikacja chorego do zastosowanego leczenia warunkowała jego bezpieczeństwo i zasadność, a przede wszystkim skutkowała dobrym wynikiem leczenia niewydolności serca. Taka skuteczność terapii nie pozostanie bez wpływu na dalsze rokowanie pacjenta, powodując istotną redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 241-246
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies