Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "carbohydrate technology" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Use of selected improvers in triticale flour breadmaking
Autorzy:
Achremowicz, B.
Gambus, H.
Kolodziej, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372715.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
triticale flour
baking improver
breadmaking
dry gluten
bread
carbohydrate technology
Opis:
The suitabilty of the baking improver A (the mixture of full-fat milk powder and vitamin C), AKO, Artisan, Magimix 35 and soybean flour was studied for improving bread from Malno triticale flour of poor baking quality (the wet gluten content 132 g/kg). The flour was fortified with vital wheat gluten at the rate of 10 g/kg or 20 g/kg. Due to the fortification, baking loss decreased by 23 g/kg to 30 g/kg, on average, and the bread yield increased by 53 g/kg, on average. The organolepti-cally tested bread quality did not improve and the bread staling rate was not affected. The improver AKO (20 g/kg) and Artisan (40 g/kg) increased the crumb elasticity and volume (by 64 mL) of the bread from the fortified triticale flour. The staling rate of breads with improvers was more rapid than breads without improvers.
Mąkę pszenżytnią z odmiany Malno uzyskaną z przemiału laboratoryjnego i wzbogaconą dodatkiem glutenu witalnego w ilości 10 lub 20 g na 1 kg mąki, w celu poprawienia jej wartości wypiekowej (Tabela 1), użyto do wypieku chleba. Wypiek laboratoryjny przeprowadzono metodą jednofazową. W celu polepszenia jakości pieczywa do wypieków dodawano także następujące polepszacze piekarskie: polepszacz A czyli mieszaninę mleka pełnego w proszku i witaminy C, AKO, Artisan, Magimix 35, mąkę sojową. Dodatek glutenu witalnego do mąki pszenżytniej zmniejszał straty piekarskie i zwiększał wydajność pieczywa (Tabela 2) ale nie poprawiał jakości chlebów. Spośród zastosowanych polepszaczy najbardziej efektywnie na jakość chleba pszenżytniego wpłynęły Artisan, AKO, Magimix 35 oraz polepszacz A (Tabela 3). Podobnie korzystny wpływ na objętość i elastyczność miękiszu zaobserwowano w przypadku dodatku 10 g glutenu witalnego na 1 kg mąki i zastosowaniu polepszaczy Artisan oraz AKO. Proces starzenia się, oceniany na podstawie zmian wilgotności miękiszu w czasie 3 dni przechowywania w temperaturze pokojowej, przebiegał szybciej w chlebach z dodatkiem polepszaczy, a dodatek glutenu nie miał większego wpływu na tę cechę (Tabela 4).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 1; 73-81
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reaction of starch with vital gluten on heating
Autorzy:
Sychowska, B.
Tomasik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371503.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
macrostructure
heating
temperature
starch
starch complex
vital gluten
gluten
carbohydrate technology
Opis:
The temperature-induced reaction between potato starch and vital gluten was studied. IR absorption spectra showed that the reaction is due to the changes in the gluten macro structure induced by a removal of water molecules co-constituting the original structure of vital gluten. Elevated temperature caused complexation of both components of the blend. The complex was stable up to 245°C. Above this temperature the Maillard-type reaction took place. It was manifested by the evolution of volatile products of the rotten onion stench. Starch can complex up to about 30% (w/w) of gluten. The temperature-dependent aqueous solubility and water binding capacity of starch-gluten complexes showed that both indices increase and decrease, respectively, in nonlinear manner.
Analiza widm w podczerwieni (rys. 1), badania derywatograficzne (tab. 1), charakterystyka kleikowania (tab. 3), rozpuszczalność w wodzie (rys. 2), zdolność wiązania wody w zakresie 25 do 90°C (rys. 3) i pH wodnych zawiesin mieszanek witalnego glutenu ze skrobią ziemniaczaną oraz produktów ich termolizy w powietrzu w 160,180 i 200°C przez 1 do 4 godz. (tab. 2) wskazują, że składniki te tworzą kompleksy. Skrobia może tworzyć kompleksy skrobia:gluten o składzie maksymalnie około 3:1. W tworzeniu kompleksów uczestniczą grupy NH glutenu i grupy fosforanowe skrobi. Rola temperatury przy kompleksowaniu polega na usuwaniu cząsteczek wody, które działały jako mostki usztywniające cząsteczki glutenu czyniąc go niezdolnym do kompleksowania.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 4; 53-60
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retrogradation of low substituted monostarch phosphates
Autorzy:
Fortuna, T.
Januszewska, R.
Palasinski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372552.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
rye
starch
retrogradation
triticale
wheat
monostarch phosphate
starch paste
potato
carbohydrate technology
Opis:
The degree of rétrogradation of potato, wheat, rye and triticale monostarch phosphates (MP) was determined. All the MP had lower degree of rétrogradation than the respective native starches. The degree of rétrogradation was dependent on the botanical origin of starch, degree of substitution and storage conditions of starch pastes.
Wyznaczono stopień retrogradacji fosforanów jednoskrobiowych sporządzonych ze skrobi ziemniaczanej, pszennej, żytniej i pszenżytniej przechowywanych w temperaturze +20°C, +8°C i -20°C przez 24 h oraz w temperaturze -20°C przez 48 h i 96 h w porównaniu ze skrobią natywną, z której te fosforany sporządzono. Zaobserwowano, że wszystkie uzyskane fosforany jednoskrobiowe odznaczały się mniejszym stopniem retrogradacji niż odpowiadające im skrobie wyjściowe (tab. 2). Stopień retrogradacji fosforanów jednoskrobiowych zależy od pochodzenia skrobi (najmniejszy wykazuje fosforan jednoskrobiowy otrzymany ze skrobi pszenżytniej) oraz od stopnia podstawienia fosforem (im większy stopień podstawienia fosforem tym mniejszy stopień retrogradacji). Wśród skrobi wyjściowych wysokim stopniem retrogradacji odznaczały się skrobie zbożowe.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 3; 49-54
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variation in the total content of phosphorus in potato starch and tubers
Autorzy:
Kolodziej, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372524.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
variability
environment variability
starch
total content
phosphorus content
carbohydrate technology
potato
phosphorus
tuber
Opis:
Highly scattered results of the content of total phosphorus in potato tubers and starch were found. The main source of the variation in starch phosphorus content was the potato variety character. The percentage of this source of variation in the total variation of starch phosphorus content was 78%. On the other hand, the total phosphorus content in potato tuber was determined by the environmental conditions. The percentage of variation from the interaction of years and locations in the total variation of tuber content of phosphorus was 84%.
Badano bulwy 10 odmian skrobiowych ziemniaka pochodzących z doświadczeń oceny odmian, uprawianych w ciągu 3 lat, w 3 stacjach doświadczalnych różniących się znacznie warunkami glebowo-klimatycznymi. W materiale doświadczalnym oznaczono zawartość fosforu całkowitego w bulwach ziemniaka i w skrobi. Stwierdzono duży rozrzut uzyskanych wyników. Zawartość fosforu całkowitego w bulwach wahała się od 1,35 do 4,63 g/kg s.m., w skrobi od 0,47 do 1,47 g/kg s.m. skrobi (tab. 1). Średnie wartości dla poszczególnych odmian były mało zróżnicowane w przypadku zawartości fosforu całkowitego w bulwach: 2,42-3,01 g/kg s.m. i znacznie zróżnicowane dla zawartości fosforu w skrobi: 0,54-1,22 g/kg s.m. skrobi (tab. 1). Analiza komponentów wariancyjnych (tab. 2) wykazała, że głównym źródłem zmienności zawartości fosforu w skrobi były właściwości genetyczne (odmianowe) ziemniaka (78% udziału). Natomiast zawartość fosforu całkowitego w bulwie była zdeterminowana przez czynniki środowiska. Udział zmienności współdziałania lat i miejsc uprawy w całkowitej zmienności tej cechy wynosił 84%.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 3; 55-61
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies