Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "caliphate," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-24 z 24
    Tytuł:
    Od kalifatu do Państwa Islamskiego. Historia i teraźniejszość w aktualnej sytuacji w Iraku
    From a caliphate to the Islamic State. Past and present in Iraq
    Autorzy:
    Piwko, Aldona Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480544.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Kalifat
    Kalif
    Kemal Mustafa
    państwo islamskie
    Caliphate
    Caliph
    Islamic State
    Opis:
    Artykuł jest próbą ukazania historii idei kalifatu wraz z osobą kalifa oraz jej adaptacji do warunków 2014 roku przez władze samozwańczego Państwa Islamskiego. Zniesienie religijnej władzy zwierzchniej przez Kemala Mustafę w 1924 roku zapoczątkowało usilne dążenia społeczności muzułmańskiej do ponownego jego ustanowienia. Aktualna sytuacja w Iraku i północno-wschodniej Syrii jest dramatyczna, bowiem nastąpiło wypaczenie tradycyjnych idei religijnych, wynikających z islamu. Elementem najważniejszym stał się odwet na znienawidzonym świecie zachodnim i próba przejęcia dominacji nad światem poprzez zniszczenie wszystkiego, co nie należy do islamu. Niemal każdego dnia opinia publiczna dowiaduje się o kolejnych mordach na jeńcach lub wyznawcach innych religii, a także o szarganiu godności drugiego człowieka. I wszystko to w imię Boże.
    The article presents the history of the idea of a caliphate and a caliph and its appropriation by the self-proclaimed Islamic State in 2014. The abolition of the religious power in 1924 by Kemal Mustafa prompted Muslim community to demand its reestablishment. The present situation in Iraq and Northeast Syria is dramatic. Islamic traditional religious ideas have been distorted. Their place has been taken by the desire to take revenge on the hateful West, destroy all un-Islamic things and dominate the world. Hardly a day passes without a murder of war prisoners or adherents of other religions being in the news. Human dignity is daily violated, too. And all in the name of God.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 1; 93-110
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Portrayal of Abbasid Rulers in Chronography of Theophanes the Confessor
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234078.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Abbasid
    Byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Byzantine-Arabic relations
    Caliphate
    Opis:
    This text supplements another, a paper presented a decade ago on the portrayal of Umayyad rulers in Chronography of Theophanes the Confessor (B. Cecota, Islam, the Arabs and Umayyad Rulers according to Theophanes the Confessor’s Chronography, “Studia Ceranea” 2, 2012, p. 97–111). I am limiting myself here to discussing only those source remarks which directly concern one of the Abbasid Caliphs, or alternatively, to narratives structured in such a manner that they implied certain traits of a ruler. General remarks concerning the portrayal of the entire dynasty have been included, both in the main text and in the footnotes, only where this was necessary for the understanding of the context in which the Caliphs’ descriptions appear.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 339-350
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sokoto Caliphate scholars and the classical Islamic philosophers: issues in divine command theory of ethics
    Autorzy:
    Ibrahim, Abubakar Zaria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969713.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-11
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Orientalistyczny. Katedra Języków i Kultur Afryki
    Tematy:
    Hausaland,
    ethics,
    Islam,
    divine command theory,
    culture,
    caliphate,
    leadership,
    good governance
    Opis:
    Western philosophers formulated ethical theories such as egoism, virtue, existentialism, deontology, contractualism and utilitarianism, and illustrated how these are applicable in benefitting individuals and societies in building a complete moral life. Interestingly, there existed some societies that had little or no contact with the West but which have also developed morally acceptable ideas of living. Such are, for example, the Muslims that have established kingdoms and empires all over Asia, Middle East and Africa. The ethical principles developed by these societies may be what we can call a divine command theory, which of course also exists in the West. It is a theory which follows religious beliefs and sources. The Muslims, who practice the religion of Islam, have intellectuals, scholars and thinkers who were philosophically inclined. This paper demonstrates that the Sokoto Caliphate scholars, trailing the classical Islamic philosophers, used the highest book of authority in the religion, the Qur’an, to explain life. The Qur’an is closely supported by the hadith [sayings, actions and approvals of the Prophet of the religion]. For the fact that the Sokoto Caliphate scholars, especially the triumvirates of Uthman ibn Fodiye, Abdullahi and Bello lived a practical life as religious and political leaders, some of their divine command ethics centred on leadership. They explain the foundation and qualities of leadership, good governance, management of public affairs and struggle against corruption. We shall attempt to apply an analytical, though historical lens to point out and analyse the ethical foundations of leadership articulated by the triumvirates.
    Źródło:
    Studies in African Languages and Cultures; 2017, 51; 87-119
    2545-2134
    2657-4187
    Pojawia się w:
    Studies in African Languages and Cultures
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie się persko-muzułmańskiej tożsamości i pamięci historycznej w świetle historii relacji persko-muzułmańskich w „Kronice proroków i królów” at-Tabariego
    The forging of a Persian-Muslim identity and historical memory in light of al-Tabari’s “History of the Prophets and Kings”
    Autorzy:
    Konik, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850722.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
    Tematy:
    Sassanid Persia
    Caliphate
    Islamisation
    Arabisation
    al-Tabari
    Persja Sasanidów
    kalifat
    islamizacja
    arabizacja
    at-Tabari
    Opis:
    The aim of this article is to analyse the earliest interactions between Muslims and Persians, the portrayal of each group and the chronicler’s narrative surrounding them, in order to study the beginning of the process that would result in the creation of a dual Islamic Iranian identity and its core values.
    Źródło:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2022, 7; 64-84
    2544-4379
    Pojawia się w:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fenomen Boko Haram. Afrykański kalifat zagrożeniem dla bezpieczeństwa międzynarodowego
    Boko Haram phenomenon. African caliphate as a threat to international security
    Autorzy:
    Stempień, Marta S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944987.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    bezpieczeństwo międzynarodowe
    Boko Haram
    kalifat
    Nigeria
    islamski terroryzm
    international security
    caliphate
    Islamic terrorism
    Opis:
    Społeczność międzynarodowa jest nieustannie zmuszana do konfrontacji z zagrożeniem ze strony islamskiego terroryzmu w różnych częściach świata, w tym w wielu częściach Afryki, jak np. w Nigerii, gdzie dżihadystowskie powstanie Boko Haram przekształciło się w konflikt regionalny. W przeszłości grupa była powszechnie określana jako sekta religijna, obecnie uznaje się ją za organizację terrorystyczną. Pomimo różnic w metodach działania jest porównywana do Al-Kaidy, Państwa Islamskiego i Talibów. Od marca 2015 roku należy do sieci prowincji Państwa Islamskiego, w związku ze złożeniem przysięgi wierności kalifowi Abu Bakrowi Al-Baghdadiemu. Niniejsza publikacja ma na celu przeanalizowanie fenomenu Boko Haram oraz połączenia jej ze zjawiskiem tworzenia samozwańczych kalifatów. Artykuł uwzględnia nigeryjską tożsamość religijną, etniczną i regionalną, aby wskazać oddziaływanie Boko Haram na bezpieczeństwo międzynarodowe.
    The international community must constantly confront the threat posed by terrorism in various parts of the world, including many parts of Africa, also in Nigeria, where a jihadist insurgency of Boko Haram turned into a regional conflict. In the past, the group was commonly defined as a religious sect, now it is recognized as a terrorist organization. Despite the differences in the methods of operation, it is compared to the Al-Qaeda, Islamic State, and Taliban. Since March 2015, it is part of the Islamic State province network, in conjunction with the pledge of allegiance to caliph Abu Bakr Al-Baghdadi. This publication aims to analyze the phenomenon of Boko Haram and its connection to the occurrence of creation of self-appointed Islamic caliphates. It takes into account the religious, ethnic and regional identities to indicate Boko Haram’s impact on international security.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 50; 123-133
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoria kalifatu Al-Mawardiego i jej związek ze współczesnym islamizmem
    Al-Mawardi’s theory of the caliphate and its connection to the contemporary Islamism
    Autorzy:
    Zasuń, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40217771.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    islam
    państwo
    islamizm
    Al-Mawardi
    kalifat
    społeczeństwo muzułmańskie
    szaria
    Islam
    state
    Islamism
    Muslim society
    caliphate
    Sharia
    Opis:
    The article presents the concept of the caliphate of theologian and jurist at the turn of the 10th and 11th centuries, Al-Mawardi, based on his work Al-Ahkam as-sultaniyya and the socio-political nature of the period of the Abbasid dynasty, which was the context of its creation. Based on a detailed analysis of Al-Mawardi’s views on political power in Islam (traditional caliphate), the author’s aim was to show the connection of this theory with selected elements of the contemporary ideology of Islamism, and thus attempt to answer the question about the continuity of Muslim political thought. Considering the changes of the caliphate in times of Al-Mawardi, but also in later periods, including the ones that occurred in the Islamic world after the fall of the Ottoman Empire, the author argues that views on power in Islam were conditioned by a complex socio-political context, which was influenced by factors internal and external to the world of Islam. Discussed theory of Al-Mawardi’s caliphate constitutes the basis for the search for analogies in the political doctrine of contemporary Islamic reformers and the ideology of Islamism, which in turn allows Al-Mawardi’s views to be considered appropriate also for the contemporary concept of power in Islam.
    W artykule przedstawiono koncepcję kalifatu teologa i prawnika przełomu X i XI wieku Al-Mawardiego w oparciu o jego dzieło Al-Ahkam as-sultanijja oraz społecznopolityczny charakter okresu panowania dynastii Abbasydów, który stanowił kontekst jej powstania. Na podstawie szczegółowej analizy poglądów Al-Mawardiego na władzę polityczną w islamie (tradycyjny kalifat) celem autora było ukazanie związku tej teorii z wybranymi elementami współczesnej ideologii islamizmu, a tym samym próba odpowiedzi na pytanie o ciągłość muzułmańskiej myśli politycznej. Uwzględniając przemiany kalifatu, w szczególności w czasach Al-Mawardiego, ale też w okresach późniejszych, w tym zmiany jakie nastąpiły w świecie islamu po upadku imperium osmańskiego, autor dowodzi, że poglądy na temat władzy w islamie były uwarunkowane złożonym kontekstem społeczno-politycznym, na który wpływ miały czynniki wewnętrzne, ale i zewnętrzne względem świata islamu. Omawiana teoria kalifatu Al-Mawardiego stanowi podstawę do poszukiwań analogicznych elementów w doktrynie politycznej współczesnych reformatorów islamskich i ideologii islamizmu, co z kolei pozwala uznać poglądy Al-Mawardiego za odpowiednie także dla współczesnej koncepcji władzy w islamie.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 2(41); 189-211
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ISIS : present situation
    ISIS : obecna sytuacja
    Autorzy:
    Fronczak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/121259.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Obronnej
    Tematy:
    ISIS
    Middle East
    Sahel
    present situation
    post-caliphate
    Bliski Wschód
    Afryka subsaharyjska
    obecna sytuacja
    Opis:
    The aim of the following paper is to discuss a present situation of ISIS, in a post-caliphate period. By analyzing group’s activity in the Middle East and Sahel, the author tries to answer the question whether it has already been dead or not. The study employed qualitative research tools. The findings are derived from the critical literature and online sources (reports, statistics) review, and, also, from the author’s research in the form of in-depth interviews (anonymous and not anonymous) conducted around the world with military and non-military experts from governmental and nongovernmental institutions. Maybe to a lesser extent, but ISIS has been still active in the Middle East, especially in such regions as Iraq and Syria. As for the African continent, it has been developing there by recruiting more and more people and conducting terrorist attacks on a great scale. In conclusion, contrary to popular belief, ISIS has not died; but, as many sources prove, it has just moved to Africa. Together with other jihadi terrorist organisations, it is not only thriving on the African continent, but most of all, it is completely destabilizing some areas there, still being able to reach other parts of the world.
    Celem poniższego artykułu jest opis obecnej sytuacji ISIS, po utracie kalifatu, poprzez analizę jego aktywności na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce subsaharyjskiej (Sahelu). Autor postara się odpowiedzieć na pytanie czy ISIS rzeczywiście zostało pokonane. Badania przeprowadzono głównie za pomocą jakościowych narzędzi badawczych. Mianowicie, autor korzysta z dogłębnego przeglądu i analizy literatury oraz źródeł internetowych (raporty, statystyki, dokumenty rządowe, artykuły). Kolejnym istotnym źródłem informacji, są autorskie badania w formie dogłębnych wywiadów eksperckich przeprowadzonych w kilku różnych państwach w kluczowych dla autora instytucjach, w kręgach cywilnych oraz wojskowych. Wnioski z badań doprowadziły do konkluzji, iż być może w mniejszym stopniu, lecz ISIS bez wątpienia nadal pozostaje aktywną komórką terrorystyczną na Bliskim Wschodzie, np. w Iraku lub Syrii. Natomiast jeśli chodzi o Afrykę, ISIS rozwija tam swą strukturę, ciągle przeprowadzając ataki, gównie w północno-zachodnich państwach Sahelu. Podsumowując, w przeciwieństwie do powszechnej opinii, ISIS nie zostało pokonane, ale jak dowodzi wiele źródeł – po prostu przeniosło większość swej terrorystycznej aktywności do Afryki. Stamtąd, wspólnie z innymi dżihadystycznymi grupami, nie tylko destabilizuje subsaharyjską część kontynentu, ale również kwitnie, rozwija się oraz jest w stanie dosięgnąć także inne części świata.
    Źródło:
    Wiedza Obronna; 2020, 2; 95-108
    0209-0031
    2658-0829
    Pojawia się w:
    Wiedza Obronna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siła czy przesilenie? Działalność i znaczenie Państwa Islamskiego
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Monika Gabriela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501559.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-23
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Państwo Islamskie
    Kalifat
    siła militarna
    soft power
    geopolityka
    Islamic State
    Caliphate
    hard power
    geopolitics
    Opis:
    Po październiku 2017 r. pojawiła się pokusa, aby Państwo Islamskie włożyć do lamusa historii i zaprzestać rozważań nad jego istnieniem i oddziaływaniem. Ale to właśnie teraz nadszedł czas na rzetelne analizy i refleksje nad tym fenomenem. W niniejszym artykule omówiono funkcjonowanie PI przy uwzględnieniu jego statusu i celów, jego sojuszników oraz zasięgu terytorialnego, a także dokonano analizy zasobów zarówno twardej, jak i miękkiej siły jego oddziaływania. Na siłę PI składały się następujące elementy: złożona struktura jego armii i różnice taktyczne, w tym dobrze określone kierunki działań wojennych, wysokie morale i wyszkolenie jego żołnierzy, dobre dowodzenie, oraz inkluzyjny charakter organizacji. Państwo Islamskie wykazało się ogromnymi zdolnościami adaptacyjnymi (różne teatry działań), odpornością na straty (ludzkie, terytorialne), zdolnością do kumulacji doświadczeń i otwartością na nowe formy aktywności, ale także na nowe kręgi zwolenników, czy też raczej – wejściem na zupełnie nowy poziom działań wojskowych, politycznych, ideologicznych i terytorialnych. W drugiej części artykułu autorka skupiła się na analizie głównych uczestników wydarzeń bliskowschodnich, którzy często wykorzystywali Kalifat (lub walkę z nim) do osiągnięcia własnych, partykularnych interesów za pomocą rozwiązań siłowych. Odnosi się zarówno do podmiotów lokalnych (państwa arabskie, Iran, Turcja), jak i międzynarodowych (Stany Zjednoczone wraz z zachodnimi sojusznikami, Rosja), porównując ich podejście do PI. Taka analiza pozwala na określenie, jak wysoko w hierarchii celów strategicznych tych państw znajduje się ostateczne wyeliminowanie Kalifatu oraz jak skuteczna jest polityka prowadzona za pomocą siły militarnej i potęgi ekonomicznej. Dla Stanów Zjednoczonych i całego Zachodu istnienie i działania PI oznaczały fiasko prowadzonej dotychczas polityki; dla niektórych państw regionu (Irak, Syria) stanowiło ono zagrożenie dla ich egzystencji, dla innych – było nieco nieobliczalnym, ale użytecznym instrumentem przydatnym do rozwiązań siłowych (Arabia Saudyjska, Katar), dla jeszcze innych (Turcja) – czynnikiem, którego siłę można wykorzystać do własnych celów.
    After October 2017, a temptation appeared to put the “Islamic State” in the junkyard of history and to stop pondering about its existence and impact. To the contrary, now the time has come for meticulous analyses and reflections concerning this phenomenon. This article discusses the functioning of IS based on its strength and taking into account its status and goals, allies and territorial coverage, as well as analyzing both hard and soft power of its impact. It is claimed that the strength of PI consisted of the following elements: the complex structure and tactical differences, including well-defined goals of military operations, high morale and training, good command, but also the inclusive nature of the organization. What is more, the Islamic State has shown a great adaptability (various theaters of activities), resistance to losses (human, territorial), the ability to accumulate experiences and an openness to new forms of activity. Furthermore, its inherent strength and the enabling milieu allowed it for achieving a completely new level of military, political, ideological and territorial activities. In the second part of the article, the analysis focuses on the main actors of Middle Eastern events who often used the Caliphate (or the purported struggle against it) as an object of power play to achieve their own particular interests. Specifically, the reflections include local actors (the Arab states, Iran, Turkey) and international (US together with its Western allies and Russia). This comparative analysis allows to determine how high in the hierarchy of their strategic goals the ultimate elimination of the Islamic State could be placed. This is followed by an evaluation of policy effectiveness. The paper concludes that for America and the whole West, the existence and operation of the Islamic State meant the failure of the hitherto policies in the Middle East; for some countries in the region (Iraq, Syria) it was an existential threat, for others a somewhat unpredictable but useful instrument (Saudi Arabia, Qatar), or even (Turkey) a factor whose power can be used for its own purposes.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 22; 39-65
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki użytkowania szabli na terenie wczesnośredniowiecznej Armenii
    The Genesis of Sabre Use in Early-Medieval Armenia
    Autorzy:
    Dymydjuk, Dymitr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375582.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Byzantine Empire
    Abbasid Caliphate
    sabre
    backsword
    paramerion
    Armenia
    Bagratids
    Georgia
    Cesarstwo Bizantyjskie
    Kalifat Abbasydów
    szabla
    pałasz
    Bagratydzi
    Gruzja
    Opis:
    For a long time, the military history of the Medieval Armenia was not an object of historical research, which in turn had a negative impact on the studies of the region’s social and political history. It is indisputable that in Armenia, as in most countries during the Middle Ages, the sword was a popular – albeit expensive – weapon. But when did sabres appear in Armenia, and were they popular? Images or archaeological fi nds of sabres from the territory of Armenia date only from the 12th/13th centuries, while in the Byzantine Empire and Abbasid Caliphate the sabre had been known already in the 9th–11th centuries, used mainly by nomads serving as mercenaries in both armies. Unfortunately, written sources are not really helpful, as Armenian chroniclers used diff erent terms (– sur, tur, suser – sur, tur, suser) in order to describe the word “sword” or something of the kind, diff erences between which are not completely understood. Moreover, there exists a methodological problem of distinguishing a backsword/pallash (single-edged sword) from a sabre. In order to make this research a more relevant, a comparative analysis with Byzantine, Georgians, Muslim and Nomads materials regarding the appearance, distribution and use of the sabre was employed. The conclusion states that in South Caucasus, the sabre appeared a bit later than in the Byzantine Empire and Abbasid Caliphate, having arrived thanks to North Caucasus, Byzantine, Muslim or Seljuk infl uences in the 10th–11th centuries, given that nomad mercenaries were not present in Bagratid Armenia.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 11; 172-197
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Państwo Islamskie – fenomen nowego dżihadystycznego protopaństwa
    Islamic State – the new phenomenon of jihadi quasi-state
    Autorzy:
    Wejkszner, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615854.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Islamic State
    jihadism
    Iraq
    Syria
    terrorism
    caliphate
    guerrilla warfare
    Państwo Islamskie
    protopaństwo
    dżihadyzm
    Irak
    terroryzm
    walka partyzancka
    kalifat
    Opis:
    This article focuses on four major issues: the nature and main characteristics of the so-called jihadi quasi-state; a review of past and current jihadist emirates; the history of the Islamic State (the name can be understood in two ways: as a jihadi organization and quasi-state which control territory); and the immediate future of a new jihadi quasi-state.
    W artykule zwrócono uwagę na cztery istotne kwestie: istotę i najważniejsze cechy tzw. dżihadystycznych protopaństw, przegląd wcześniejszych i obecnych dżihadystycznych emiratów, historię Państwa Islamskiego (nazwa ta może być rozumiana dwojako: jako organizacja dżihadystyczna i protopaństwo kontrolujące terytorium), oraz najbliższą przyszłość nowego dżihadystycznego protopaństwa.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2016, 4; 77-92
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naszidy jako element kultury dżihadyzmu. Rola muzyki w propagandzie Państwa Islamskiego
    Nasheeds as a Part of the Jihadi Culture. The Role of Music in the Islamic State’s Propaganda
    Нашиды как элемент культуры джихадизма. Роль музыки в пропаганде Исламского государства
    Autorzy:
    Stempień, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565052.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    naszid
    dżihadyzm
    kalifat
    Państwo Islamskie
    propaganda
    quasi-państwo
    anachheed
    nasheed
    jihadism
    caliphate
    Islamic State
    quasi-state
    Opis:
    Naszidy wyprzedzają erę Internetu i Youtube’a. Poezję dżihadystyczną można postrzegać jako przedłużenie XIX-wiecznego antykolonialnego stylu poezji zwanego qaseeda. Jednak ich historycznych korzeni można również upatrywać w późnych lat 70. i wczesnych latach 80. XX w. Prezentowany artykuł dowodzi, że naszidy nie zawsze były znaczącym elementem w kulturze dżihadyzmu. Wzrost ich roli zaobserwowaliśmy dosyć niedawno, po wybuchu „Arabskiej Wiosny”, wraz ze zwiększeniem się liczby ugrupowań dżihadystycznych. Obecnie producenci naszidów używają programów komputerowych do kreowania wielościeżkowego dźwięku i automatycznego dostrajania, co sprawia, że głosy wydają się bardziej majestatyczne. Często takie nagrania są równie dobrze wyprodukowane co komercyjnie płyty, a dzięki darmowym serwisom internetowym każdy użytkownik Internetu może je odtwarzać i pobierać dowolną ilość razy. To stanowi swego rodzaju ironię i sprzeczność tego ruchu2. Jego przedstawiciele próbują stworzyć „państwo”, którego mieszkańcy mają przestrzegać średniowiecznych zasad, ale korzystają z Internetu i innych nowoczesnych technologii do pozyskiwania nowych zwolenników.
    Nasheeds outpace the era of Internet and Youtube. Jihadist poetry in the Islamist hymns can be seen as an extension of the 19th-century anticolonial style of poetry called qaseeda. Presented article shows that nasheeds were not always a significant element in the jihadi culture. The increase of their role was observed quite recently, after the outbreak of the “Arab Spring”. This article is a case study. It attempts to fill a gap in research on the IS’s propaganda materials. The major objective of this article is to investigate the phenomenon of jihadist naseeds, including their role in the ‘jihadi culture’. The author seeks to answer to the question whether the presented facts may indicate the increase in their role occurred with the transfer of IS’ activities to cyberspace and whether it will be intensified in the future. The article takes into account historical conditions, briefly describing the genesis of the naseeds and their proliferation after the events of the “Arab Spring”. Then, using systemic analysis, the author presents their role in the activities of the Islamic State. In addition, theoretical and empirical research methods, such as: scientific literature analysis, case analysis, content analysis, classification, generalization were taken to solve the research problem.
    Źródło:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 1(5); 57-71
    2450-5005
    Pojawia się w:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System bezpieczeństwa społecznego w Kalifacie Sokoto
    Social security system in the Sokoto Caliphate
    Autorzy:
    Siwierska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566764.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
    Tematy:
    islam
    bezpieczeństwo społeczne
    Afryka Zachodnia
    kalifat Sokoto
    dżihad
    Islam
    social security
    West Africa
    Sokoto Caliphate
    Jihad
    Opis:
    The Sokoto Caliphate was the largest and most territorially extensive state in Africa. It was founded by Usman dan Fodio and his companions through Jihad in the early of 1800s. Islam was the basis of governance of the Caliphate. Ethical values, social justice and welfare were the principles of its creation. These principles were stated in the writings of the Jihad leaders. Most scholars agree that its establishment led to rapid economic and commercial development and the society had a high standard of security. Islam as understood by Usman dan Fodio has ever remained a message for the oppressed against the oppressor. The political and social philosophy of the Caliphate was based on Shari’a. However, abandonment of the original ideals by the successors of the founders, corruption and injustices provided the factors of collapse of the Caliphate. This paper seeks to examine the principles of the social security system in the Sokoto Caliphate as reflected in the writings of Usman dan Fodio, his brother Abdullahi and his son Muhammadu Bello.
    Źródło:
    Forum Politologiczne; 2014, 16 - Konteksty bezpieczeństwa w Afryce. Problemy globalne, sektorowe, regionalne, lokalne; 347-374
    1734-1698
    Pojawia się w:
    Forum Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka Arabii Saudyjskiej i Stanów Zjednoczonych wobec wojny domowej w Syrii – zbieżność czy rozbieżność interesów?
    Politics of Saudi Arabia and the United States against the civil war in Syria – a convergence or divergence of interests?
    Политика Саудовской Аравии и Соединенных Штатов против гражданской войны в Сирии - сближение или расхождение интересов?
    Autorzy:
    Mruk, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2005168.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Saudi Arabia
    United States
    Syria
    civil war
    caliphate
    Саудовская Аравия
    Соединенные Штаты
    Сирия
    гражданская война
    халифат
    Opis:
    The policy of Saudi Arabia and the United States towards Syria since 2011 is full of paradoxes. On the one hand, both countries are in favor of overthrowing the regime of Bashar al-Assad and reducing the influence of Iran and Russia in Syria, but on the other hand there are discrepancies in the approach of Washington and Riyad to the Syrian question, which was particularly visible during the presidency of Barack Obama. The issue of financing the opposition groups fighting in Syria, but most of all the problem of launching land intervention in a war-stricken country was among the contentious issues. The Kingdom, as an advocate of intervention, has repeatedly called on Washington to take more decisive steps to overthrow al-Assad and combat the so-called Islamic State. However, the other problems facing the White House and Riyadh, which affect the solution of the Syrian question, are nowadays a priority in the policies of the United States and Saudi Arabia, in contrast to the war in Syria.
    Политика Саудовской Аравии и Соединенных Штатов в отношении Сирии с 2011 года полна парадоксов. С одной стороны, обе страны выступают за свержение режима Башара аль-Асада и снижения влияния Ирана и России в Сирии, но, с другой стороны, существуют расхождения в подходе Вашингтона и ариада к сирийскому вопросу, что особенно заметно в период президентства Барака Обамы. Среди спорных вопросов было финансирование оппозиционных групп, сражающихся в Сирии, но прежде всего проблема инициирования вмешательства в землю в раздираемой войной стране. Королевство как сторонник вмешательства неоднократно призывало Вашингтон принять более решительные меры для свержения аль-Асада и искоренения так называемых Исламское государство. Однако другие проблемы, стоящие перед Белым домом и Эр-Риядом, которые влияют на решение сирийского вопроса, в настоящее время являются приоритетом в политике Соединенных Штатов и Саудовской Аравии, в отличие от войны в Сирии.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2018, 1(13); 69-89
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kalifat i współczesna próba jego reaktywacji
    Caliphate and the contemporary attempt at its reactivation
    Autorzy:
    Psurek, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480468.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Abbasydzi
    autorytet religijny
    kalifat
    Muhammad
    Umajjadzi
    władza w islamie
    caliphate
    Umayyads
    Abbasids
    authority in Islam
    religious authority.
    Opis:
    Od śmierci Muhammada umma borykała się z problemem wyłonienia powszechnie akceptowanego przywódcy. Spór ten musiał jednak zakończyć się jakimś konsensusem. Pierwszym rozwiązaniem był okres tzw. kalifów wybieralnych, przez większość akceptowanych ze względu na ich bliskość czasową z Prorokiem i świadectwo życia. Późniejszą praktyką stał się dziedziczny kalifat Umajjadów, a następnie Abbasydów. Instytucja ta zakończyła się wraz z upadkiem Bagdadu w 1258 roku. Wielokrotnie podejmowano bezowocne próby reaktywacji kalifatu, który w ostateczności został zniesiony w 1924 roku. Dziś wraca się do tej idei. Ogłoszony w 2014 roku kalifem Abu Bakr al-Baghdadi, przywódca Państwa Islamskiego (ISIS), jest dosyć zagadkową postacią i jednym z najbardziej niebezpiecznych przywódców terrorystycznych na świecie. W kontekście jego osoby pojawiają się pytania dotyczące kryteriów i ważności dokonania tego wyboru, jak również zasadności innych muzułmańskich form sprawowania władzy.
    After the death of Muhammad, the ummah had a problem how to select one universally accepted leader. For some time, they were elected by the majority of Muslims for their worthy conduct and friendship with the Prophet. These were the elected caliphs. Later, the caliphate became hereditary, hold first by the Umayyads, and then the Abbasids. The caliphate ended with the fall of Baghdad in 1258. There have been many fruitless efforts to reestablish caliphate. It was ffinally abolished in 1924. Today, some reanimate the idea of caliphate. Abu Bakr al-Baghdadi, declared caliph in 2014, head of the Islamic State (ISIS), is quite a puzzling person, one of the most dangerous global terrorist leaders. There are some questions concerning the criteria and validity of his election and legitimacy of other Muslim forms of authority.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 56-68
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Asymmetric Warfare – Not every war has to end?
    Autorzy:
    Petener, Zrinko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/576449.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-27
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    war
    asymmetric warfare
    terrorism
    International humanitarian law
    Hague
    Convention
    Geneva Convention
    Al Qaeda
    Islamic State
    Daesh
    Caliphate
    Opis:
    The study of warfare, throughout its history, as well as efforts to legally regulate the resort to war and the conduct of war, were concentrated exclusively on one form of warfare - interstate conflict. Only since the terrorist attacks on Washington and New York in 2001 and the following ‘Global War on Terrorism’ has a discussion on a potentially new kind of warfare - asymmetric warfare - moved into the spotlight. Despite all the scientific attention, the concept of asymmetric warfare remains undefined or ill-defined until today, resulting in a proliferation of its use and limiting its value. Hence, restraint in the use of the term is necessary, in order to reinforce its analytical value and applicability. Defining asymmetric warfare as a conflict among opponents who are so different in their basic features that comparison of their military power is rendered impossible, is such an attempt to limit the term to a substantially new form of warfare, witnessed in a conflict that is often commonly called the Global War on Terrorism. The past two years, since the upsurge of the so-called Islamic State to the forefront of the salafi jihadi movement, have witnessed a significant change in this war. Superficial analysis could lead to the conclusion that the proclamation of the Islamic Caliphate on the territories of Iraq and Syria (for now) seems to have recalibrated this conflict into traditional inter- state war again, making the concept of asymmetric warfare obsolete and diminishing it into just a short-term aberration in the history of warfare. Nothing could be further from the truth. The enemy in the Global War on Terrorism was and remains a global and territorially unrestricted ideological movement whose numbers cannot even be estimated, which fights its battles wherever it chooses to, and whose ultimate goal is the annihilation of the international system of sovereign states, not the creation of a new state within this system. The Islamic Caliphate in its current boundaries is nothing more than the “model Islamic state”, as envisioned by Osama bin Laden in his 1996 fatwa as part of Al Qaeda’s 200 year plan for the establishment of God’s Islamic World Order. This grand strategy is the guiding blueprint of the salafi jihad that is waged against the Westphalian state system in a war that is truly asymmetric. We have to adjust to this strategic asymmetry if we are to prevail in this struggle, fighting a long war against an indefinable enemy on battlefields that are still unknown.
    Źródło:
    Security and Defence Quarterly; 2016, 11, 2; 30-44
    2300-8741
    2544-994X
    Pojawia się w:
    Security and Defence Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    #AllEyesOnISIS – wybrane aspekty kultury dżihadyzmu na przykładzie działalności Państwa Islamskiego
    #AllEyesOnISIS: selected aspects of jihadi culture on the example of the Islamic State’s activities
    Autorzy:
    Stempień, Marta Sara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1871861.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    dżihadyzm
    kalifat
    kultura
    kultura dżihadyzmu
    naszid
    Państwo Islamskie
    propaganda
    quasi-państwo
    jihadism
    caliphate
    culture
    jihadist culture
    anachheed
    nasheed
    Islamic State
    quasi-state
    Opis:
    Kultura dżihadyzmu to nowa kategoria, która wymaga konceptualizacji. Z uwagi na szeroki zakres definicyjny w najbliższym czasie zapewne pozostanie ona polem sporu badaczy. Jedynym całościowym opracowaniem bezpośrednio dotyczącym kultury dżihadyzmu jest monografia Jihadi Culture, pod redakcją Thomasa Hegghammera (Heggehamer, 2017). Wcześniejsze opracowania odnoszą się przede wszystkim do poszczególnych fragmentów tego fenomenu, tj. poezja, ikonografia, muzyka, filmografia czy nagrania video. Niniejszy artykuł ma postać studium przypadku. Kultura dżihadyzmu została w nim ukazana przez pryzmat struktury Państwa Islamskiego, w oparciu o wybrane przykłady. W związku z tym, że na kulturę dżihadyzmu składa się wiele elementów, niniejsze opracowanie nie aspiruje do miana wyczerpującego. Ukazuje kulturę dżihadyzmu IS jedynie poprzez niewielki fragment działalności tej struktury, co może stanowić początek badań nad tym aspektem funkcjonowania struktur dżihadystycznych, również tych o niesalafickiej orientacji.
    ‘Jihadi culture’ is a new category that requires conceptualization. Due to the wide range of definitions, in the near future it will probably be the field of scientific dispute. The only holistic elaboration relating to the culture of jihadism is a monograph Jihadi Culture, edited by Thomas Hegghammer (2017). Earlier elaborations relate primarily to the individual pieces of this phenomenon: poetry, iconography, music, movies, or videos. This article is a case study. Jihadi culture is shown through the prism of the Islamic State’s structure, on the basis of selected examples. The culture of jihadism consists of many elements, therefore, this paper does not aspire to be exhaustive. It shows the culture of jihadism of IS only through the prism of a small fragment, which may be the beginning of research into this aspect of the functioning of other structures, including those of non-Salafi orientation.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 65; 74-88
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dżihadyzm a tworzenie quasi-państw. Funkcjonowanie "państw dżihadystycznych" w przestrzeni międzynarodowej - studium porównawcze
    Functioninig of "Jihadi States" in the international space - comparative study
    Autorzy:
    Stempień, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565127.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Asz-Szabab
    Boko Haram
    dżihadyzm
    emirat
    kalifat
    „państwo dżihadystyczne”
    Państwo Islamskie
    Talibowie
    Al-Shabaab
    caliphate
    emirate
    “jihadi-state”
    jihadism
    Islamic State
    Taliban
    Opis:
    Pomimo, że Państwo Islamskie jest obecnie jednym z największym zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego, to próby utworzenia quasi-państw przez dżihadystów, które można określić mianem „państw dżihadystycznych”, nie są nowym zjawiskiem. Na przestrzeni lat powstało wiele islamskich emiratów, państw islamskich i kalifatów, w tym m.in. Islamski Emirat Afganistanu czy Islamski Emirat Somalii. Celem artykułu jest określenie w jaki sposób struktury „państw dżihadystycznych” są w stanie dokonywać ekspansji, a także jakie są prognozy ich funkcjonowania w środowisku międzynarodowym. Artykuł opiera się zarówno na istniejących strukturach, jak i tych, które uległy dezintegracji, stworzonych przez Asz-Szabab, Boko Haram, Talibów oraz Państwo Islamskie. Współczesne środowisko międzynarodowe tworzy odpowiednie warunki nie tylko dla proliferacji ideologii dżihadyzmu, o czym świadczą liczne ataki terrorystyczne, ale także to do budowy quasi-państw. Wydaje się, że struktury formowane przez dżihadystów są coraz bardziej skoncentrowane na rozwoju administracji na okupowanych terytoriach. Jednakże istnieje szereg ograniczeń, uniemożliwiających długofalowe funkcjonowanie „państw dżihadystycznych”, dlatego żadne z dotychczas utworzonych nie przetrwało próby czasu.
    Although the Islamic State is now one of the main threats to international security, the jihadists’ attempts to create quasi-states, which can be called “jihad-states” are not a new phenomenon. Over the years, a number of Islamic emirates, Islamic states and caliphates have been created, including Islamic Emirate of Afghanistan, or Islamic Emirate of Somalia. The article aims to determine how the structure of “jihadi-states” are able to carry out the expansion, and what are the forecasts of their operational capabilities in the international environment. The article is based both on existing structures, and those that disintegrated, created by Al-Shabaab, Boko Haram, Taliban and Islamic State. Contemporary international environment creates the right conditions for the proliferation of, not only the jihadism ideology, as evidenced by numerous terrorist attacks, but also for the construction of a quasi-states. It seems that the structures formed by the jihadists are increasingly focused on the administration development in the occupied territories. However, there are a number of limitations that prevent the long-term functioning of “jihadi-states” because none of the previously created survived the test of time.
    Źródło:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2017, 1(3); 134-144
    2450-5005
    Pojawia się w:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Państwo Islamskie - aktor państwowy czy niepaństwowy?
    Islamic State – a State or non-State Actor?
    Autorzy:
    Grabowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832860.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Państwo Islamskie
    Konwencja z Montevideo 1933
    aktor państwowy
    aktor niepaństwowy
    terroryzm
    kalifat
    Islamic State
    Montevideo Convention of 1933
    state actor
    non-state actor
    terrorism
    caliphate
    Opis:
    Państwo Islamskie, jak sugeruje sama nazwa, nie chce być postrzegane jako organizacja terrorystyczna, ale jako kalifat, państwo muzułmańskie. W ostatnich latach wiele zmilitaryzowanych aktorów niepaństwowych głosiło potrzebę oraz dążenie do utworzenia państwa muzułmańskiego, jednak żadnemu z nich to się nie udało. Państwo Islamskie można traktować jako pierwszą organizację, która nie tylko ogłosiła powstanie państwa, ale także stworzyła struktury państwowe, a co więcej − spełniła w pewnym stopniu warunki państwowości wymienione w Konwencji o Prawach i Obowiązkach Państw z Montevideo z 1933 r. Czy jednak w świetle prawa międzynarodowego nowy twór polityczny można uznać za państwo?
    Islamic State, as the name suggest, is going to be perceived and treated not as a mere terrorist organization, but rather as a caliphate, Islamic state. In the last decades many violent non-state actors have propagated the idea of caliphate but none of them have never accomplished the idea. Islamic State can be treated as the first organization, which declare and what is more important create state structures, responsible for administrating conquered territory. To some extent Islamic State fulfills thecriteria for statehood listed in the Montevideo Convention on the Rights and Duties of States, 1933. But the basic question is whether  it can be recognized as a state in the light of international law?
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 69-86
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EWOLUCJA ZAGROŻENIA TERRORYSTYCZNEGO NA BLISKIM WSCHODZIE W 2016 ROKU
    THE EVOLUTION OF THE TERRORISM THREAT IN THE MIDDLE EAST IN 2016
    Autorzy:
    Wejkszner, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641901.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Middle East
    terrorism
    Al-Qa’ida
    Islamic State
    caliphate
    Iraq
    Turkey
    Syria
    Yemen
    Bliski Wschód
    terroryzm
    Al-Kaida
    Państwo Islamskie
    kalifat
    Irak
    Turcja
    Jemen
    Opis:
    The main aim of this article is to present an evolution of the terrorism threat in the Middle East in 2016. For this purpose, firstly, the essence and determinants of the contemporary terrorism threat have been analyzed. Some main Middle East terrorist organizations, actively operating in this area, have also been indicated. Secondly, the chronology and the most important terrorism trends in the region have been presented. And last but not least some predictive scenarios regarding the development of above phenomenon in 2017 and beyond have been pointed out.
    Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest problematyka ewolucji zagrożenia terrorystycznego na Bliskim Wschodzie w 2016 r. W tym celu analizie poddano, po pierwsze, istotę i determinanty współczesnego zagrożenia terrorystycznego. Wskazano także najważniejsze podmioty terrorystyczne aktywne na Bliskim Wschodzie. Po drugie – przedstawiono chronologię i najważniejsze trendy w ramach aktywności terrorystycznej w tym regionie. I wreszcie, po trzecie, skupiono się na predykcji najważniejszych trendów rozwoju powyższego fenomenu w 2017 r. i kolejnych latach.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 497-510
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Could a Caliph Be Virtuous? Selected Aspects of the Image of Muslim Rulers in the "Chronography" of Theophanes the Confessor
    Czy kalif mógł być cnotliwy? Wybrane aspekty wizerunku władców muzułmańskich w "Chronografii" Teofanesa Wyznawcy
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158122.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bizancjum
    kalifat
    historiografia
    bizantyńska historiografia
    Teofanes Wyznawca
    Mu'awija
    Mu'awija ibn Abi Sufjan
    Byzantium
    Caliphate
    historiography
    byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Mu'awiya
    Mu'awiya ibn Abi Sufyan
    Opis:
    The Chronicle of Theophanes the Confessor is one of the few Byzantine historiographical works in which so much space is devoted to the Islamic world and the first ruling caliphate. Of course, most references to Muslims concern mostly military issues – numerous Muslim invasions on Byzantine lands that were happening almost since the beginning of Islam. Also important was the way Theophanes treated Islam itself as a religion – as heresy. Therefore, it is hard to expect that the descriptions of the caliphs can be considered positive. In most of them, we find rather “evidence” of the greed, stupidity, or propensity to violence, which were to characterize the caliphs. Nevertheless, in the context of the answer to the question posed in the title – whether the caliph could be virtuous – it is worth taking a closer look at the image of the two rulers in the Chronography – Mu‘awiya and ‘Abd al-Malik. This text is dedicated to the first of these rulers.
    Chronografia Teofanesa Wyznawcy to jedno z niewielu bizantyńskich dzieł historiograficznych, w którym tak wiele miejsca poświęcono światu islamskiemu i pierwszym władcom kalifatu. Oczywiście większość wzmianek na temat muzułmanów dotyczy raczej zagadnień militarnych – licznych najazdów na ziemie bizantyńskie, jakie miały miejsce praktycznie od początku powstania islamu. Istotny był też sposób w jaki Teofanes traktował sam islam – jako herezję. Trudno więc spodziewać się, aby opisy dotyczące kalifów można było uznać za pozytywne. W większości z nich znajdziemy raczej „dowody” na chciwość, głupotę czy skłonność do przemocy, jakie charakteryzować miały kalifów. Niemniej jednak w kontekście odpowiedzi na zadane w tytule pytanie – czy kalif mógł być cnotliwy – warto przyjrzeć się bliżej wizerunkowi dwóch władców w Chronografii – Mu‘awiji oraz ‘Abd al-Malika. Niniejszy tekst poświęcony został pierwszemu z wymienionych kalifów.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 84; 79-92
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fundamentalizm islamski na Bałkanach wobec rozwoju Państwa Islamskiego
    Islamic Fundamentalism in the Balkans in light of the Development of the Islamic State
    Autorzy:
    Wilk, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489420.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
    Tematy:
    Islamic fundamentalism
    Islamic radicalism
    Islamic State, Daesh
    Abu Bakr al-Baghdadi
    Bosnia and Herzegovina
    Kosovo
    the Balkans
    Ummah
    Sharia law
    Jihad, Muslim Caliphate
    Syria
    Iraq
    Al-Hayat Media Center Wahhabism
    Salafism
    Hanbali school
    Hanafi school
    Pan-Islamism
    Opis:
    Within two years of intense activity, the Islamic State has grown to become the most dangerous Islamic terrorist organization, able to administer a quasi-state, established by it in Syria and Iraq. The success of the Islamic State became possible due to the well- organized propaganda. The idea of a state governed by the principles of Sharia law also seduced Islamic radicals in: Bosnia and Herzegovina, Kosovo, Albania, Macedonia, Montenegro and Serbia. Islamic radicalism in the Balkans developed during the civil war of 1992-1995 in Bosnia and Herzegovina. It was due to thousands of mujahedeen fighting on the side of the Bosnian army and Arab charity organizations that the Salafist ideology was distributed before spreading among the young generation of Bosnian and Kosovar Muslims, disappointed with socio-political processes after the war. Following the attacks on the World Trade Center, Bosnian Salafists limited their activities to sharing their ideology in selected mosques. The emergence of the Caliphate and the war in Syria and Iraq gave a new impulse to the continuation of the Holy War in the Middle East and reinvigorated fundamentalists in the Balkans. The Balkan Daesh militants, trained in Bosnian and Kosovar villages, are fighting in Syria and Iraq. They move freely between the Middle East and the Balkans. Trained in the techniques of guerrilla warfare and carrying out their activities underground, they pose a real threat to the communities to which they return. They participate in the preparation of terrorist attacks in Europe.
    Źródło:
    Studia Politologica Ucraino-Polona; 2016, 6; 142-151
    2312-8933
    Pojawia się w:
    Studia Politologica Ucraino-Polona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Państwo Islamskie – efemeryda czy trwały trend?
    The Islamic Stale (ISIS) – is it an ephemera or a stable trend?
    Autorzy:
    Chorośnicki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396930.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    The Islamic State
    Taliban
    jihad
    the war in Afghanistan
    the war in Iraq
    caliphate
    terror
    genocide
    propaganda
    bombing
    Syria
    Iraq
    Iran
    Turkey
    terrorism
    the European terrorists
    passivity of the West World
    tactics and strategy of the parties involved in the conflict
    Opis:
    The present article analyses Use phenomena of the Islamic State, since its coming into being until now. Undoubtedly, it makes, up a significant factor disturbing safety and order both in the regional and global scale. Moreover, the methods of operation of the Islamists and passive reaction of the West, which is limited to bombing and providing military aid, have been analysed. The key players in the conflict under question are the West countries, the special military forces thereof are operating in the territories occupied by the Islamists, whereas in the region of Syria, Turkey, Iraq and Iran, each of the concerned country, due to different, reasons, acts in an entanglement of circumstances being supported by the conflict. The Islamic State will not survive because it is embraced and fight off by all, none is going to recognize it as a state in accordance with the international law; nevertheless, it may by „transferred” to the grounds of the so called failed states. This in turn will cause successive waves of emigration, humanitarian disasters and return to Europe the volunteers originating from those continents. They can engage in terroristic and subversive activity being at the same time difficult to detect.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2015, 1; 39-46
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
    Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501812.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Al Qaeda
    terrorist attacks
    security
    the Middle East
    jihad
    jihadists
    fanaticism
    Islam
    caliphate
    conflicts
    Kurds
    mujahedeen
    Muslims
    Islamic State
    salafists
    Syrian Democratic Forces
    the Taliban
    terrorists
    terrorism
    Wahhabism
    threat
    attempts
    Al-Kaida
    ataki terrorystyczne
    Bliski Wschód
    Państwo Islamskie
    salafici
    talibowie
    wahhabizm
    Opis:
    Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
    Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 293-317
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
    What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Al-Kaida
    ataki terrorystyczne
    Bliski Wschód
    Państwo Islamskie
    salafici
    talibowie
    wahhabizm
    Al Qaeda
    terrorist attacks
    security
    the Middle East
    jihad
    jihadists
    fanaticism
    Islam
    caliphate
    conflicts
    Kurds
    mujahedeen
    Muslims
    Islamic State
    salafists
    Syrian Democratic Forces
    the Taliban
    terrorists
    terrorism
    Wahhabism
    threat
    attempts
    Opis:
    Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
    Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-24 z 24

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies