Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "blessing" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-34 z 34
    Tytuł:
    Abraham – ojciec wiary w tradycji biblijnej
    Abraham – the father of faith in biblical tradition
    Autorzy:
    Krawczyk, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165780.pdf
    Data publikacji:
    2013-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Abraham
    Mesopotamia
    Canaan
    blessing
    justification by faith
    Opis:
    The history of Israel is connected with Abraham, who is depicted in the Bible not only in the genealogical sense – as the protoplast of the Israeli nation but also in the religious sense – as “the father of faith” for he is the pillar of both Jewish and Christian faith. Those who believe in one God, touch the person of Abraham, constantly refer to his experience of faith and reflect upon it themselves. The author of this paper focuses on the analysis of the problems contained in the following statement “Abraham – the father of faith in biblical tradition” The paper consists of three parts. In the first part, the author presents Abraham as a historic figure, based on biblical and extra-biblical sources. The second part is devoted to the analysis of biblical sources that present Abraham as the father of “believers”. In the third part of the paper, the author discusses New Testament sources relating to the kerygma of Abraham, based on the Letter to the Romans, Letter to the Galatians, and Letter to the Hebrews.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2013, 14; 115-130
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Magnificat” proroctwem kultu Maryi. „Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia” (Łk 1, 48)
    The „Magnificat” as a prophecy of the cult of Mary. ,,Behold, from now onwards all generations will call me blessed” (Lk 1:48)
    Autorzy:
    Łabuda, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28761812.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Maryja
    proroctwo
    Magnificat
    błogosławieństwo
    kult
    Mary
    prophecy
    blessing
    worship
    Opis:
    Pośród licznych tekstów nowotestamentalnych za szczególny można uznać przekazany przez św. Łukasza hymn Magnificat. Przybywająca do swojej krewnej Maryja, odpowiadając na pozdrowienie Elżbiety, wielbi Boga za wielkie rzeczy, które On czynił i wciąż czyni. Z pewnością dostępny dziś kantyk nie jest zapisem stenograficznym słów Maryi. Trudno jednak przyznać, że jest on dziełem autora trzeciej ewangelii, a Maryja nie miała nic wspólnego z tym przekazem. Wielbiąc Boga, Maryja zapowiada swój przyszły kult. Ze względu na to ojcowie Kościoła nazwali ją prorokinią. Maryja miała pełną świadomość, że otrzymała niezwykły Boży dar – Boże wybranie: „Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”. Konsekwencją tego niezwykłego Bożego daru są także jej prorockie słowa, że wszystkie pokolenia będą ją wielbiły.
    Among the numerous texts of the New Testament, the Magnificat hymn, handed down by St. Luke, can be considered special. Arriving at her relative, Mary, responding to Elizabeth’s greeting, praises God for the great things that He has done and continues to do. Certainly, the canticle available today is not a shorthand record of Mary’s words. However, it is difficult to admit that it is the work of the author of the third gospel, and Mary had nothing to do with this message. By praising God, Mary announces her future worship, and because of this, the Fathers of the Church called Her a prophetess. Mary was fully aware that she had received an extraordinary gift from God – God’s election: “The Almighty has done great things for me”. The consequence of this extraordinary gift of God is also her prophetic words that all generations will worship her.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2022, 41, 2; 71-88
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia błogosławieństw w służbie rodziny
    Liturgy of Blessings in the Service of the Family
    Autorzy:
    Kulbacki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040825.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    błogosławieństwo
    liturgia
    rodzina
    Kościół domowy
    blessing
    liturgy
    family
    home Church
    Opis:
    Odnowa liturgii przez Sobór Watykański II dotyczyła przede wszystkim jej istoty. Określenie liturgii jako spełniania kapłaństwa Chrystusa w celu uświęcenia ludu Bożego i składania kultu Ojcu niosło daleko idące konsekwencje dla życia wierzących. Wyakcentowanie przez Sobór uświecającego celu liturgii, jak i powiązanie jej z kapłaństwem powszechnym ukazało wiernych świeckich jako aktywnych uczestników liturgii, a przemianę ich życia jako jej cel. Obok liturgii sakramentalnej dotyczy to także sakramentaliów, a w nich błogosławieństw sprawowanych w rodzinie – Kościele domowym. Odnowiona struktura Księgi błogosławieństw ukazuje je jako czynność liturgiczną Kościoła, w której odbija się nie tylko życie całej wspólnoty eklezjalnej, ale także wspólnoty rodzinnej. Tematyka błogosławieństw często łączy się z życiem małżeńskim i rodzinnym. Dotyczy to przeżywanych w rodzinie wydarzeń, czasu roku liturgicznego, ale także miejsc życia rodziny. Ważnym zagadnieniem jest także problem szafarzy błogosławieństw sprawowanych w rodzinie, wśród których jest także miejsce dla szafarzy świeckich. Praktyka błogosławieństw w rodzinie nie odbiera znaczenia liturgii sprawowanej we wspólnocie parafialnej czy diecezjalnej. Przyczynia się ona do szerokiego postrzegania liturgii Kościoła, a także do większej jeszcze świadomości kapłaństwa wypływającego z chrztu świętego.
    The renewal of liturgy started by the Second Vatican Council was first of all concerned with its essence. The definition of liturgy as practicing Christ’s priesthood in order to sanctify God’s people and practicing the cult of the Father bore far-reaching consequences for the life of believers. Emphasizing the sanctifying aim of liturgy by the Council, as well as connecting it with universal priesthood, showed the lay faithful as active participants in liturgy and a transformation of their lives as its aim. Besides the sacramental liturgy this also concerns sacramentals, and among them—the blessings chanted in the family—the home Church. The renewed structure of Book of Blessings shows them as the Church’s liturgical activity, in which not only is the life of the whole ecclesial community reflected, but also of the family community. The subject-matter of blessings is often connected with marital and family life. This concerns events that occur in the family, the time of the liturgical year, but also the places in the family life. Also, the problem of the dispensers of blessings chanted in the family is an important one; among the dispensers there is also room for lay ones. The practice of blessings in the family does not deprive the liturgy practiced in the parish or diocesan  community its significance. It contributes to a broad perception of the liturgy of the Church, and also to a still greater consciousness of priesthood issuing from the Holy Baptism.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 57-77
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Силата на женското слово в баладите на К.Я. Ербен
    The Power of Women’s Words in K.J. Erben’s Ballads
    Autorzy:
    Маджарова, Таня
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635691.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    speech of the woman
    prayer
    blessing
    divination
    imprecation
    collective memory
    Opis:
    The power of women’s words in K.J. Erben’s balladsdiscusses the author’s literary texts (the collections  Písně and  Kytice),  in  which  the  woman  is  presented  as  a  permanent  character who is in the focus of significant conflict situations and moral problems. Women’s words have  a  broad spectrum  of  expression:  from  the  intimate  address  to  oneself,  through  the prayer, the blessing, the divination, and the imprecation, to the prophecy. Women’s words refer to a peculiar reflection of the collective memory and norm, but at the same time they bring the woman out of her anonymity, individualizing her in her own desires and intentions. 
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błogosławieństwo i poświęcenie ikon
    Blessing and Sanctification of Icons
    Autorzy:
    Ławreszuk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168560.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Supraska
    Tematy:
    Prawosławie
    ikona
    błogosławieństwo
    konsekracja
    Kościół
    Orthodoxy
    icon
    blessing
    consecration
    Church
    Opis:
    Orthodox liturgical practice indicates a blessing, dedication and consecration of icons. It is not unified within the universal Church and within the autocephalous Church and local liturgical traditions. This article focuses on explaining the meaning of the blessing rites in the practice of the Polish Autocephalous Orthodox Church. This practice is largely consistent with the practice of other Orthodox Churches of the Slavic tradition, including The Russian Orthodox Church, the Orthodox Church of the Czech Lands and Slovakia, the Bulgarian Patriarchate and the Serbian Patriarchate. This part deals with the features attributed to the icons: canonicity, uniqueness and sanctity. Next, an analysis of the liturgical rites of blessing was carried out and their meaning was shown.
    Źródło:
    Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 35-44
    2082-9299
    Pojawia się w:
    Latopisy Akademii Supraskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kult Świętego Rocha jako czynnik integrujący rodzinę i społeczność lokalną (na przykładzie parafii Mikstat w Południowej Wielkopolsce)
    The Cult of Saint Roch as a Factor Helping to Integrate the Family and Local Community (as Exemplified by the Parish of Mikstat, Province of Wielkopolska, Poland)
    Autorzy:
    Strzelec, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040275.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cult
    integration of local community
    feast
    blessing of animals
    St. Roch
    Opis:
    The Mikstat Parish is situated in the south of the Province of Wielkopolska, Poland. On the Cemetery Hill there is a small wooden church dedicated to St Roch, who has been venerated there for almost three hundred years. The local community are aware of the unusual vitality and form of this cult. The Saint Roch feast is a truly exceptional event there. St Roch is the protector of domestic animals who keeps them safe from infectious diseases. The feast celebrations and the patron saint integrate families and the local community. Many people try to participate in the feast preparations. As animals are blessed on this occasion, parishioners and visitors from all over Poland bring their animals and pray to St Roch to protect them. The cult of St Roch in this community also integrates families, because the celebrations are attended by whole families, including relatives residing outside the parish. In 2007 St Roch was pronounced patron saint of the town of   Mikstat.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2010, 5; 261-297
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Tak oto macie błogosławić Izraelitom”. Błogosławieństwo Aaronowe (Lb 6,22–27), jego źródła i znaczenie
    „Thus I show you are to bless the Israelites”. Aaron’s blessing (Num 6,22–27), its sources and meaning
    „So sollst du die Israeliten segnen”. Aarons Segen (Numeri 6,22–27), seine Quellen und Bedeutung
    Autorzy:
    Lemański, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138174.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    błogosławieństwo
    Aaron
    szkoła świętości
    literatura epistolarna
    blessing
    Holiness School
    epistolary texts
    Opis:
    Lb 6,22–27 to kompozycja (post)kapłańska. Badacze traktowali jednak samo błogosławieństwo (Lb 6,24–26) jako tekst zapożyczony z innego, starszego źródła. W istocie znaleźć w nim można szereg analogii do tekstów z Mezopotamii, Ugarit, a nawet z Egiptu i literatury hetyckiej. Dotyczy to zwłaszcza literatury epistolarnej. Niemniej zastosowane w nim idiomy i zwroty mogą pochodzić także z rodzimej tradycji. Z jednej strony nie zmienia to faktu, że ta rodzima tradycja mogła być dziedzictwem kulturowym przejętym po tych starożytnych cywilizacjach, a z drugiej tekst nosi wyraźne ślady kompozycji z okresu perskiego. W artykule przyjęta jest teza Marka Awabdy’sa, że tekst mógł być skomponowany przez tzw. szkołę świętości, korygującą kapłański ekskluzywizm w bezpośrednim przystępie do Boga, ale nie wyklucza się, że część błogosławieństwa mogła być jednak skomponowana wcześniej i stosowana w życiu codziennym.
    Num 6:22–27 is a (post)priestly composition. Scholars, however, treated the blessing itself (Num 6:24–26) as a text borrowed from another, older source. In fact, one can find a number of analogies to the texts from Mesopotamia, Ugarit and even from Egypt and Hittite literature. This is especially true of epistolary texts. Nevertheless, the idioms and phrases used in it may also come from the native tradition. On the one hand, it does not change the fact that this native tradition could have been a cultural heritage taken over from those older civilizations, but on the other hand, the text shows clear traces of compositions from the Persian period. Mark Awabdy’s thesis is adopted in the article, namely, that the text could have been composed by the so-called Holiness School, which corrects priestly exclusivism, in direct access to God, but it is also possible that a part of the blessing could have been composed earlier and used in everyday life.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2022, 10; 13-36
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patriarcha Jakub w przepowiadaniu homilijnym
    The Patriarch Jacob in Homily Preaching
    Autorzy:
    Krasowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062772.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wydarzenia
    oszukujący
    grzech
    błogosławieństwo
    wybrani
    events
    deceiving
    sin
    blessing
    chosen ones
    Opis:
    Jacob is the son of Isaac and Rebekah. In his attitudes and acts he is not irreproachable, righteous and transparent, but all the same it is with him that God creates history! Already when he was being born he grasped his brother Esau by his heel. Using a trick he bought the birthright and his father’s blessing. So he has to escape. In Laban’s home he marries Leah and Rachel who give birth to his children. When he was returning home with his whole family he had an encounter with God, during which encounter God changed his name to Israel. This was also the moment of Jacob’s inner transformation, when a treacherous and dishonest man was changed into an indomitable, subject to God one. The article shows these stories in a certain very important key. The history of Jacob’s life and various events connected with it is the way the inspired author shows how God led his chosen one towards himself. This is important for us, who are chosen by God and called to be saint by the mandate of holy baptism, as also each of us has his own history of life, including good and edifying events, but also difficult and ambiguous ones. And if it is so, maybe God—like in Jacob’s life—also in our lives, through exactly such events leads us to himself!
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 191-210
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Jacob’s Blessing” (Gen 49:1–28) in Targumic Interpretation
    Autorzy:
    Kuśmirek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030686.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Jacob’s blessing
    Book of Genesis 49
    targums
    interpretation of the Bible
    Opis:
    Genesis 49 shows the scene that takes place at the deathbed of the patriarch Jacob. In the face of his upcoming death, Jacob calls on all of his sons that they may listen to and accept his words of valediction. The patriarch addresses each of them individually. This piece of text serves an example of the biblical poetry in which metaphors play an important role. In the Hebrew text there are words and phrases that raise many doubts and questions. Not only contemporary translators and biblical scholars contend with these difficulties, but ancient and medieval commentators did as well. The Aramaic Targums testify to the early Jewish exegesis and interpretation of Gen 49. This article presents the paraphrase and discusses a few selected verses of the Aramaic version of Torah (Tg. Onq., Tg. Neof., Frg. Tg(s)., Tg. Ps.-J.). Based on the above examples, the development of principal Jewish views on eschatology (49:1-2) and of Messianic expectations in context of Jacob’s blessing of the tribe of Judah (49:8-12) is portrayed. The last part of this article comprises the rendering and the meaning of the Targumic animal metaphors based on the examples of Issachar (49:14-15) and of Benjamin (49:27) that significantly differ from the Hebrew text.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 95-122
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus Chrystus Arcykapłan
    Autorzy:
    Mazur, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950852.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    High Priest
    Priest
    vestments
    blessing
    Jesus Christ
    Arcykapłan
    kapłan
    szaty
    błogosławieństwo
    Jezus Chrystus
    Opis:
    Study of terms connected with High Priest, both in Masoretic Text and in the LXX, gives the possibility to present the role, activity and exceptionality of High Priest. It is seen through the specific High Priest’s vestments, having particular functions. An expression of Priest’s dignity is a special blessing. These elements are presented in the context of biblical Judaism. The difference of the dignity and the High Priest’s function of Jesus Christ is presented by two groups of texts from Heb. The groups are build with two terms common with the LXX, ἀρχιερεὺς and ἱερεύς, both having a new theological connotation.
    Studium terminologii dotyczącej arcykapłana, tak w Tekście Masoreckim jak i w LXX, pozwala na wyznaczenie roli, działalności i wyjątkowości arcykapłana. Jest ona postrzegana przez pryzmat specyfiki stroju arcykapłańskiego, któremu przypisane są określone funkcje. Wyrazem godności kapłańskiej jest też specjalne błogosławieństwo. Te elementy zostały przedstawione w kontekście biblijnego judaizmu. Odmienność godności i funkcji arcykapłańskiej Jezusa Chrystusa została zaprezentowana poprzez zestawienie w dwóch grupach tekstów z Hbr. Grupy te utworzone są z dwóch terminów wspólnych z LXX, ἀρχιερεύς i ἱερεύς, posiadających jednak nową konotację teologiczną.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 2
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błogosławieństwa dla cudzoziemki w Księdze Rut
    Blessings for the Foreign Woman in the Book of Ruth
    Autorzy:
    Nalewaj, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52159003.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Księga Rut
    błogosławieństwo
    Moabitka
    wykupiciel
    hesed
    Book of Ruth
    blessing
    Moabite woman
    redeemer
    Opis:
    Księga Rut jest urokliwą, choć jedną z najkrótszych ksiąg Starego Testamentu. Umieszczoną w epoce sędziów narrację przeplatają liczne formuły błogosławieństwa. Aż w pięciu przypadkach życzenia przychylności Jahwe odnoszą się do Moabitki Rut (1, 8-9; 2, 11-12; 3, 10-11; 4, 11-12; 4, 14-15). Celem niniejszego studium jest wyodrębnienie z szerszego kontekstu oraz analiza literacka formuł błogosławieństwa, skierowanych pod adresem tytułowej bohaterki. Autorami tych modlitw są: Noemi, Booz, starsi ludu i mieszkańcy Betlejem, sąsiadki Noemi. Hagiograf umieścił błogosławieństwa w kluczowych momentach narracji, by zilustrować proces rozwoju wiary Rut, którego źródłem jest Boża hesed. W toku pracy badawczej podejmie się próbę rozstrzygnięcia następujących kwestii: jaką funkcję w utworze pełnią formuły błogosławieństw?; jaki cel przyświecał hagiografowi, który cudzoziemkę i pogankę uczynił odbiorczynią błogosławieństw Boga Izraela, zwłaszcza wobec surowego prawa zawartego w Pwt 23, 4-7?
    The Book of Ruth is a charming although one of the shortest books of the Old Testament. The narrative, set in the era of the judges, is intertwined with numerous blessing formulas. In as many as five instances, wishes for Yahweh’s favour refer to the Moabite woman Ruth (1:8-9; 2:11-12; 3:10-11; 4:11-12; 4:14-15). The purpose of this study is to extract from the wider context and carry out literary analysis of the formulas of blessing addressed to the title character. The authors of these prayers are: Noemi, Booz, the elders of the people and the inhabitants of Bethlehem, Noemi’s neighbours. The hagiographer placed the blessings at key moments in the narrative to illustrate the process of Ruth’s faith development, the source of which is God’s hesed. During the research work, we shall try to resolve the following questions: What function do the blessing formulas serve in the work? What was the hagiographer’s purpose in making a foreigner and a pagan woman the recipient of blessings of the God of Israel, having in mind the strict law contained in Deuteronomy 23:4-7?
    Źródło:
    Nurt SVD; 2023, 2; 168-184
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea i teologia ojczyzny w tekstach Mszału Pawła VI
    The Idea and the Theology of the Fatherland in the Texts of the Paul VI Missal
    Autorzy:
    Żądło, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328368.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błogosławieństwo
    modlitwa
    ojczyzna wieczna
    ojczyzna ziemska
    pokój
    blessing
    prayer
    eternal homeland
    earthly homeland
    peace
    Opis:
    Współczesny kontekst życia sprzyja pogłębieniu refleksji na temat ojczyzny. Żyjemy w czasach, w których idea ojczyzny na nowo odżywa w naszej świadomości, budzi w nas troskę o to, co jest z nią związane, co sprzyja jej bezpieczeństwu i rozwojowi oraz życiu w pokoju. Święta liturgia, nie deprecjonując ojczyzny ziemskiej, zaszczepia oraz gruntuje w uczniach Chrystusa wiarę w życie wieczne w domu Ojca, w którym jest mieszkań wiele (por. J 14,2). Tę ojczyznę przygotowaną dla wierzących w niebie liturgia Kościoła nazywa wieczną lub prawdziwą – taką więc, do której wierzących prowadzi Jezus, Prekursor życia szczęśliwego w niebie. Według przeanalizowanych w niniejszym artykule tekstów Mszału, zadanie stawiane uczniom Chrystusa polega na tym, by przebywanie i życie na ziemi przybierało znamiona drogi prowadzącej do ojczyzny niebieskiej.
    The contemporary context of life is conducive to deepening reflection on the fatherland. Nowadays, this idea has revived in our thinking. It raises our concern about what is related to the fatherland and conducive to its security, development and living in peace. The sacred liturgy does not depreciate the earthly homeland; however, it instills and deepens in Christ’s disciples the belief in eternal life in the Father’s house, where there are many dwelling places (cf. John 14:2). The Church’s liturgy calls the homeland which is prepared for the believers in heaven the eternal or true homeland, thus the one to which the believers are led by Jesus, the Precursor of eternal happiness in heaven. According to the Missal texts analyzed in this article, the task of Christ’s disciples is to make their stay and life on earth become a way leading to the heavenly homeland.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2023, 93, 3; 119-146
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błogosławieństwo organów – wczoraj i dziś
    Autorzy:
    Baran, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668865.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    blessing
    organ
    ritual
    dedication
    conciliar reform
    liturgy
    błogosławieństwo
    organy
    rytuał
    poświęcenie
    reforma soborowa
    liturgia
    Opis:
    The article presents the practice of blessing an organ pipe in the roman rite of thecatholic church. The author enlightens the blessings of the instrument in the liturgical lifeof the church, so that he can move on examine the various forms of blessing the organ,contained in the rituals. The history of the emergence of the ritual in the context of thelatest Vatican Council is also shown. Ending, the author presents a new form of the blessing,which is used in the archdiocese of Kraków in the last few years.
    Artykuł prezentuje praktykę błogosławieństwa organów w rycie rzymskim Kościoła katolickiego. Autor przybliża początki obecności organów w życiu liturgicznym Kościoła, by przejść następnie do analizy poszczególnych wersji błogosławieństwa organów obecnych w rytuałach. Przedstawiona jest również historia powstania tego obrzędu w kontekście ostatniej reformy soborowej. Na końcu autor prezentuje zupełnie nową formę błogosławienia organów, która od kilku lat jest używana na terenie archidiecezji krakowskiej.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2019, 17
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia biskupia Wielkiego Czwartku w wawelskich ceremoniałach z XVI wieku
    La liturgie épiscopale du Jeudi Saint dans les cérémonials du Wawel du XVIe siècle
    Autorzy:
    Fedorowicz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062601.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    kodeksy liturgiczne
    Wielki Czwartek
    błogosławieństwo olejów
    liturgy
    liturgical manuscripts
    Maundy Thursday
    blessing of oils
    Opis:
    Pendant des années dans les églises catholiques, on a célébré uniquement une seule messe le Jeudi Saint, qui a été une commémoration liturgique de la Cène. Lorsqu’elle fut célébrée dans la cathédrale par un évêque, les rites des bénédictions de l’huile des malades, celle des catéchumènes et du saint chrême devenaient sa partie intégrale. La liturgie de ce jour, que nous présentons ici, fut célébrée dans la cathédrale de Cracovie à la première moitié du XVIe siècle. Les deux manuscrits liturgiques de cette époque gardés dans l’archive cathédrale en témoignent. Ces livres contiennent le déroulement de la liturgie épiscopale du Jeudi Saint. Même si c’était la messe de la Cène du Seigneur, toute la cérémonie mettait un accent rituel plus sur la bénédiction de ces trois huiles que sur l’idée du Cénacle. Bien que le thème de la Cène fut évoqué par les lectures bibliques, par les formules du Canon et les antiennes pour les psaumes des vêpres, les rites de bénédictions ont dominé sur le déroulement de toute la liturgie. C’était la conséquence de leur élargissement, et d’engagement d’un grand nombre des personnes de services, et aussi d’attachement de plus grande importance à l’action sacramentelle qu’au saisissement du mystère en catégories de l’histoire du salut.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 87-99
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święcenie zwierząt w Mikstacie. Tradycja i współczesność
    The Ritual of the Blessing of Animals in Mikstat: Past and Present
    Autorzy:
    Zacharek, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047543.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    święcenie zwierząt
    Mikstat
    praktyki ochronno-magiczne
    tradycja ludowa
    blessing of animals
    magical-protection practices
    folk tradition
    Opis:
    This text focuses on comparing two images of the rite of the blessing of animals in Mikstat, based on 19th and 20th century literature, as well as on research from August 16, 2018. The analysis of old symbols, magical activities, and longforgotten celebrations is juxtaposed with contemporary changes in tradition which have created new symbolism for, and interest in, the older elements that comprise the cultural heritage of Mikstat. For at least 300 years, the purpose of the traditional rite of the blessing of animals on the Day of St. Roch (August 16) has been to preserve the health, happiness, and fertility of farm and livestock.
    Źródło:
    Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2020, 20
    1506-5790
    2353-9860
    Pojawia się w:
    Studia Etnologiczne i Antropologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Theotokos lamp from Antioch-on-the-Orontes in the Archaeological Museum of Hatay (southeastern Turkey)
    Autorzy:
    Lafli, Ergün
    Buora, Maurizio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1634090.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Eulogistic oil lamps
    blessing formula
    Theotokos
    early Byzantine period
    Antioch-on-the-Orontes
    Hatay
    southeastern Turkey
    Opis:
    Pilgrims returning home during the early Byzantine period carried with them numerous objects with sacred inscriptions. In Jerusalem—and in Syria—terracotta oil lamps were made with a specific formula of blessing mentioning both the Blessed Virgin as Theotokos and a certain John whose identification either with a saint or the manufacturer of these lamps remains unclear. The Archaeological Museum of Hatay in southeastern Turkey holds a lamp of this type, probably dating to the 6th century AD or shortly thereafter.
    Źródło:
    Polish Archaeology in the Mediterranean; 2019, 28(1); 161-168
    1234-5415
    Pojawia się w:
    Polish Archaeology in the Mediterranean
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterstwo wobec błogosławieństwa zwierząt
    Pastoral Ministry for the Blessing of Animals
    Autorzy:
    Brusiło, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035045.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zwierzęta
    błogosławieństwo
    duszpasterstwo
    człowiek
    Stwórca
    św. Roch
    animals
    blessing
    pastoral ministry
    man
    Creator
    Saint Roch from Montpellier
    Mikstat
    Opis:
    Zwierzęta od dawna towarzysząc człowiekowi, spełniały różne funkcje: od towarzyszenia i opieki przez pożywienie i źródło surowców aż do funkcji religijnych. W chrześcijaństwie zwierzęta były i są częścią świata stworzonego, za który człowiek wyraża wdzięczność Stwórcy. Występują także jako atrybuty świętych, nie są jednak już ubóstwiane. Tak jak cały świat stworzony ożywiony i nieożywiony, zwierzęta mogą być błogosławione, aby lepiej służyć człowiekowi w drodze do życia wiecznego. Interesującym przykładem obrzędu błogosławieństwa zwierząt przywołanym w artykule jest uroczysty odpust św. Rocha z Montpellier w miejscowości Mikstat. Zwierzęta są tam błogosławione, ale nie stanowi to centrum uroczystości, w której chodzi przede wszystkim o celebrowanie Słowa Bożego, sprawowanie sakramentów, co służy uwielbieniu Boga i prowadzi ludzi do zbawienia. Współcześnie często dochodzi do wyniesienia potrzeb i praw zwierząt na równi z człowiekiem, czego wyrazem są próby organizowania pogrzebów, Mszy św. i innych sakramentów dla zwierząt. Rodzi to niewątpliwie poważne wyzwania dla teologii i duszpasterstwa.
    Animals, while accompanying humans in ages, have always performed various functions: from escorting and taking care of them, through nourishment and supplying materials, to religious reasons. In christianity animals were and are a part of the Creation, for which human is thankful to the Creator. They also appear as saints’ attributes, however they are no longer worshiped. Same as the whole world, both animate and inanimate, animals can be blessed to serve humans better on the path to eternal life. The interesting example of the blessing ritual of animals cited in the article is solemn indulgence of St. Roch from Montpellier in Mikstat. Animals are blessed there, but it is not the core of the ceremonial, which is mostly a celebration of the Word and administration of the sacraments, which serves admiration of God and is leading people to salvation. Nowadays, the needs and rights of animals are often raised on a par with humans, which is reflected in attempts to organize funerals, holy masses and other sacraments for animals. This undoubtedly raises serious challenges for theology and pastoral ministry.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 121-132
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrzędy dedykacji kościoła i życie sakramentalne. Sakramentalia w kontekście liturgii Kościoła
    The Rites of Dedication of the Church and Sacramental Life. Sacramentals in the Context of the Church’s Liturgy
    Autorzy:
    Sielepin, Adelajda Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1550553.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    sakramentalia
    liturgia
    dedykacja kościoła
    poświęcenie
    chrzest
    namaszczenie
    Eucharystia
    sacramentals
    liturgy
    dedication of the church
    blessing
    baptism
    annointment
    Eucharist
    Opis:
    Artykuł dotyczy związku sakramentaliów z liturgią na przykładzie obrzędów dedykacji kościoła i ołtarza. Teologia odnowionych obrzędów, sprawowanych w trakcie procesu powstawania danego kościoła, wnosi bogaty wkład w życie wspólnoty, jej wzrost i integrację. Począwszy od poświęcenia placu budowy pod przyszły budynek, poprzez instalację kamienia węgielnego aż do poświęcenia kościoła i ołtarza, ujawniają one głębokie znaczenie i analogię do procesu chrześcijańskiego wtajemniczenia. Teologia omawianego sakramentalium jest zarówno przydatna, jak i adekwatna na okoliczność wspomnienia rocznicy konsekracji kościoła lub świętego patrona, ze względu na sam kościół, ale nie mniej i każdego człowieka. Ma to szczególne znaczenie w czasach słabnącej wiary i relatywizmu, kiedy to chrześcijańska godność człowieka, jak też wrażliwość na sacrum winny być na nowo odkrywane i doceniane.    
    The article displays a relationship between the sacramentals and liturgy by the example of the rite of dedication of the church and altar. Theology of these rites celebrated during the process of erecting a particular church conveys rich spiritual impact upon the community life, their spiritual growth and integration. Starting from the blessing of the area for the future building, along the installment of the cornerstone and finaly dedication of the church and altar, the rites evince deep analogy to the process of Christian initiation. Theology of this sacramental is useful and adequate particularly on commemorating the consecration of the church or of the church's saint patron. It seems to be valuable in times of weakening faith and relativism when the Christian human dignity and the meaning of the sacred should be rediscovered and appreciated anew.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 33-55
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafory zwierzęce w Błogosławieństwie Jakuba (Rdz 49, 1-28)
    Animal Metaphors in the Blessing of Jacob (Gen 49:1-28)
    Autorzy:
    Wajda, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034916.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    błogosławieństwo Jakuba
    metafory zwierzęce
    lew
    osioł
    wąż
    łania
    wilk
    Jacob’s blessing
    animal metaphor
    lion
    ass
    snake
    doe
    wolf
    Opis:
    The relatively numerous references to animals in the blessing of Jacob(Gen 49: 1-28) show that the biblical author had a broad knowledge of nature.According to the current classification of living organisms and method ofresearch used by modern zoology, it is stated that these observations donot have the characteristics of scientific research. In spite of this, they arethe evidence of the clear-sighted observation of animals, which is reflectednot only in the knowledge of the appearance of individual species, but alsoof specific behaviours related to their way of life. It concerns not only domesticanimals, like the ass (cf. Gen 49: 14), but also wild representativesof the fauna. References concerning the latter apply to the species perceivedas highly dangerous to man and domestic animals, that is the lion(cf. Gen 49: 9), snake (cf. Gen 49: 17) or wolf (cf. Gen 49: 27). Amongstthe animals mentioned in the blessing of Jacob one can also distinguishthose which aroused admiration because of their appearance, such as thedoe (cf. Gen 49: 21). At the same time, it is essential to emphasise the factthat the wealth of animal metaphors is just a tool used to translate “God’saddress” into human language.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2018, 88, 4; 53-73
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    God as a source of the power of blessing. The biblical bases and meaning in priesthood’s ministry
    Bóg jako źródło mocy błogosławieństwa. Biblijne podstawy i znaczenie w posłudze kapłańskiej
    Autorzy:
    Mielnik, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950634.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Bóg
    Jezus
    Duch Święty
    błogosławieństwo
    błogosławić
    sakramenty
    kapłaństwo
    kapłan
    god
    jesus
    holy spirit
    blessing
    to bless
    sacraments
    priesthood
    priest
    Opis:
    The Latin term benedicere means “to speak about someone good, to praise, to thank, to wish somebody’s well, to greet, to call upon the kindness of man and God”. The blessing is related to the gifts of God which He gives to a human. The Creator in Adam and Eve delivers His blessing to all human mankind. It is a blessing of life and fertility. A man can give this God’s grace to his descendants. It is seen in the history of Israel where the blessing received by Abraham moves to his descendants. Transmitting the God’s blessing starts to be a priestly ministry from the Aaron’s and his sons becoming as Old Covenant’s priests. Jesus Christ is the One and Only Priest who in perfection realises and passes the blessing. We see it in His teaching and mission. He includes the Apostles in this mission and they continue His work and passing the ministry to successors. God’s blessing is being passed in sacraments, especially in Eucharist and Sacrament of Penance and Reconciliation. Blessing as a priestly ministry can be seen during all liturgical year when the priest blesses people and different things and subjects. A priest is a “blessing man” who as a „second Christ” becomes a bridge for human to come to God and by his service brings God to a man.
    Łaciński termin benedicere oznacza „mówić o kimś dobrze, życzyć dobra, przyzywać łaskawości człowieka i Boga”. Błogosławieństwo odnosi się również do darów Boga, jakie daje On człowiekowi. Stwórca w Adamie i Ewie udziela błogosławieństwa całemu rodzajowi ludzkiemu. Jest to błogosławieństwo życia i płodności. Tę Bożą łaskę człowiek może przekazywać swoim potomkom. Widać to w dziejach Izraela, gdzie błogosławieństwo, które otrzymuje Abraham przechodzi na jego potomków. Od wyboru Aarona i jego synów na kapłanów Starego Przymierza, przekazywanie Bożego błogosławieństwa staje się funkcją kapłańską. Jedynym kapłanem jest Jezus Chrystus, który w sposób doskonały urzeczywistnia i przekazuje błogosławieństwo. Widać to w jego nauczaniu i misji. W tę misję włącza apostołów, którzy kontynuują Jego dzieło i przekazują posługiwanie swoim następcą. Boże błogosławieństwo przekazywane jest w sakramentach, szczególnie w Eucharystii oraz sakramencie pokuty i pojednania. Funkcję kapłańską, jaką jest błogosławienie, widać w trakcie całego roku liturgicznego, kiedy kapłan błogosławi ludzi i różne przedmioty. Kapłan to człowiek błogosławiący, który jako „drugi Chrystus” staje się pomostem dla człowieka w dotarciu do Boga i jednocześnie swoją posługą przybliża Boga człowiekowi.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formuły egzorcystyczne w potrydenckiej liturgii błogosławieństw
    The exorcistical formulae in the blessing liturgy after the council of trent
    Autorzy:
    Towarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496574.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    the subject and object of exorcisms
    people’s exorcism
    objects’ exorcisms
    roman ritual
    blessing liturgy after the Council of Trent
    Opis:
    Latin pontifical and agendas of the Middle Ages confirm a plurality of the blessing texts, a creativity of this liturgical form and, at the same time, people’s hope, which they connected with a sacrifice of people and objects. However, not always have these formulas been connected with the baptismal exorcism liturgy or the exorcisms of demented people. It turns out that they may also be found in the texts of blessing people and objects, which confirm the medieval belief of division the world into a saint and a sinful one. The sinful one needed the purification, and its absolution from sins was often related to an anti-demoniacal thinking. This way of thinking has penetrated into the liturgical books published after the Council of Trent. This article presents the genesis of the convictions mentioned above, which a famous liturgist A. M. Triacca defines as a phenomenon of “enlargement and extension” (di ingrandimento et di estensione) “subject-object” (soggetto-oggetto) of the exorcism. In ancient Christian times, this process is based on passing from exorcising people, who are catechumen and demented by evil spirit, to exorcising objects, for example: water, oil, salt (Tertulian, Orygenes, St. Hipolit, St. Augustine). This process penetrates through the medieval liturgy documents to the modern times and reaches its top in the period of realization the reform of Trent, which results in certain texts confirming the match between the blessing of objects and exorcism formulas. In that period not only are the catechumenate oil, holy anointing oil, holy water, Gregorian water or water used to bless cattle being exorcised, but also incense, bread, Easter palms, oat, radish, rue, ash, medallions and animals such as bees. The last part of the presented article also reminds about exorcisms which, in the period after the Council of Trent, accompanied the blessing of the sick and which, as well as the exorcisms of objects, penetrated to the liturgy books after the second Vatican Council.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 27; 29-39
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Symbolika i teologia liturgicznych obrzędów konsekracji dziewic
    The Symbolism and Theology of the Liturgical Rite of Consecration of Virgins
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1017427.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    virgin
    consecration
    consecrated life
    vows
    bride
    blessing
    gift
    offering
    chastity
    dziewica
    konsekracja
    życie konsekrowane
    zaślubiny
    oblubienica
    błogosławieństwo
    dar
    ofiara
    czystość
    Opis:
    Doceniając wartość dziewictwa poświęconego Bogu, Kościół bardzo wcześnie stworzył liturgiczne obrzędy przyjęcia w stan, określany jako dziewictwo konsekrowane. Na przestrzeni wieków modlitwa konsekracyjna została ubogacona innymi obrzędami liturgicznymi i tak powstały Obrzędy konsekracji dziewic, które stały się częścią Pontyfikału rzymskiego. Nowa księga liturgiczna ma dwa obrzędy konsekracji dziewic. Pierwszy do-tyczy konsekracji dziewic żyjących w świecie, a drugi konsekracji mniszek. Ten drugi obrzęd łączy profesję zakonną z konsekracją dziewic. Celem artykułu jest ukazanie teologicznego i symbolicznego znaczenia poszczególnych obrzędów, składających się na konsekrację dziewic. Przedstawione zostaną także dodatkowe elementy, które są charakterystyczne dla profesji mniszek.
    The article discusses both the theology and liturgy of the Consecration of Virgins on the basis of the renewed “Rite of Consecration of Virgins” after Vatican II. The new rites which refer to the most ancient consecrated life traditions in the Church have a structure marked by simplicity and contain a deep theology of consecrated life. The Rite presents the consecration of virgins as a par-ticular type of a constitutive blessing which can be bestowed only once in a lifetime. Through her consecration, the virgin enters into a unique and particular relationship with Christ and the Church, as she becomes His bride. Virginity constitutes a continuation and a completion of the baptismal consecration. The liturgical texts show that it is the initiative and the gift of God who makes present the bridal love of Christ for the Church. Consecrated virginity is shown as the fruit of the action of the Holy Spirit. Consecrated persons foreshadow the eschatological times and the new reality which will become the lot of the faithful in the Heavenly Jerusalem. The Rite clearly emphasizes the eschatological aspect of virginity with many references to the Eucharist and the offertory gifts which are consecrated during the Eucharistic Prayer.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2015, 16; 201-221
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg błogosławi rodzinę. Analiza teologiczna Ps 128,4-6.
    God bless the family, Psalm 128, 4-6
    Autorzy:
    Mazurek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056764.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    błogosławieństwo
    dziecko
    dom
    pokój
    Syjon
    życie, Jeruzalem
    pomyślność
    wnuki
    Izrael
    blessing
    child
    home
    peace
    life
    Jeruzalem
    well-being
    grand-children
    Opis:
    The article raises an issue of the meaning of a blessing in human’s life. For the blessing is a source of all the well-being and it influences the relationship between people. The Word of God serves its mission on Earth by completing Creator’s plan for the world and for human beings. All the nations will go to Syjon to pay homage to God who blesses them from above. It is a blessing which prolongs life, bestow children, who bring happiness and glory, on parents. God, like father, rises His children, like Jahwe shapes His Chosen Nation. For a child, according to the Old Testament, is the most beautiful gift from God to a man. Childlessness was found to be a disgrace and lack of the blessing. Peace according to the Bible does not mean only the calm life and the lack of wars. It means a well-being, a man’s harmony with all the nature, the God and a man-himself. It also means the proper relationship within the family. Such a meaning of a peace is a complete happiness given by God.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 25-38
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błogosławieństwo Jakuba (Rdz 49,1-28) w interpretacji targumicznej
    “Jacob’s Blessing” (Gen 49:1-28) in the Targumic Interpretation
    Autorzy:
    Kuśmirek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034921.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Błogosławieństwo Jakuba
    Księga Rodzaju 49
    targumy
    interpretacja Biblii
    Jacob’s blessing
    The Book of Genesis 49
    targums
    interpretation of the Bible
    Opis:
    Genesis 49 shows the scene that takes place at the deathbed of the patriarchJacob. In the face of his upcoming death, Jacob calls all of his sonsthat they may listen to and accept his words of valediction. The patriarchaddresses each of them individually. This piece of text serves an exampleof the Biblical poetry in which metaphors play an important role. In theHebrew text there are words and phrases that raise many doubts and questions.Not only contemporary translators and biblical scholars contendwith these difficulties, but ancient and medieval commentators did as well.The Aramaic Targums testify to the early Jewish exegesis and interpretationof Gen 49. This article presents the paraphrase and discusses a fewselected verses of the Aramaic version of Torah (Tg. Onq., Tg. Neof., Frgm.Tg., Tg. Ps.-J.). Based on the above examples, the development of principalJewish views on eschatology (49:1-2) and of Messianic expectations incontext of Jacob’s blessing of the tribe of Judah (49:8-12) is portrayed. Thelast part of this article comprises the rendering and the meaning of theTargumic animal metaphors based on the examples of Issachar (49:14-15)and of Benjamin (49:27) that significantly differ from the Hebrew text.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2018, 88, 4; 163-190
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Concluding Rites in Typical Editions of the Missal of Paul VI
    Obrzędy zakończenia w edycjach typicznych mszału Pawła VI
    Autorzy:
    Kulbacki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035180.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mszał Pawła VI
    obrzędy zakończenia
    błogosławieństwo
    pozdrowienie kapłana
    ogłoszenia
    ołtarz
    Missal of Paul VI
    concluding rites
    blessing
    priest’s greeting
    announcements
    altar
    Opis:
    Niniejsze opracowanie ukazuje strukturę obrzędów zakończenia Mszy św. w mszale posoborowym i zmiany w trzech edycjach typicznych. Posoborowa reforma zachowała tradycję ukształtowanych obrzędów, porządkując je, czyniąc bardziej przejrzystymi i lepiej oddającymi ich sens. Kolejne, drobne zmiany miały na celu pogłębienie tego procesu. Dlatego opracowanie podaje wybrane historyczne korzenie obrzędów i prezentuje wprowadzane poprawki w mszale. Umożliwia to lepsze zrozumienie ewolucji poszczególnych elementów obrzędów i daje impuls do dalszego pogłębiania studiów nad korzeniami zreformowanych obrzędów liturgicznych.
    This study presents the structure of the concluding rites of the Mass in the post-conciliar Missal and their changes in the three typical editions. The post-conciliar reform preserved the tradition of the rites. In the Missal they are better arranged and more transparent with their meaning more clearly conveyed. The subsequent small changes were aimed at deepening this process. Therefore, the study gives selected historical roots of the rites and presents the corrections made in the Missal. This enables a better understanding of the evolution of the individual elements of the rites. It also serves as a spur to further research on the roots of the liturgical reform.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 23-33
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Msza Święta Prymicyjna według posoborowych dokumentów Kościoła w Polsce
    Premice Holy Mass according to post-Council Church documents in Poland
    Autorzy:
    Golec, ks.Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1492605.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-06
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    premice
    neopresbyter
    manuductor
    premice blessing
    plenary indulgence
    premice preparation
    premice reception
    prymicja
    neoprezbiter
    manuduktor
    błogosławieństwo prymicyjne
    odpust zupełny
    przygotowanie prymicji
    przyjęcie prymicyjne
    Opis:
    Msza Prymicyjna jest ważnym dniem w życiu neoprezbitera, jego rodziny i parafii, z której pochodzi. Jej przebieg zawsze normowały księgi liturgiczne. Przed Soborem Watykańskim II nie była możliwa w tym przypadku koncelebra, stąd wytworzyła się funkcja manuduktora – starszego kapłana, który wskazywał prymicjantowi teksty mszalne. Błogosławieństwo prymicyjne poprzedzone było tzw. papieskim, następnie prymicjant błogosławił poszczególne stany, jak to ma miejsce i w odnowionej liturgii. Poszczególne diecezje różnie ustosunkowały się do owego błogosławieństwa papieskiego, którego nie zawierają już Obrzędy błogosławieństw. Sam udział we Mszy św. wiąże się z możliwością uzyskania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami. Różnice są także w podtrzymywaniu tradycji błogosławieństwa np. wianka prymicyjnego, czasie powitania prymicjanta, jak i zaleceniom odnośnie organizacji agapy po Mszy świętej.
    The premice mass is an important day in the life of a neopresbyter, his family and the parish he comes from. Its sequence is specified by liturgical books. The paper provides a synthesis of the liturgical standards concerning this event, which applied before the Second Vatican Council - concelebration was not possible at the time, which led to the emergence of the function of the manuductor - a senior priest who indicated the Eucharistic texts to the neopresbyter. The premice blessing followed the so called Papal blessing, and subsequently the newly ordained priest would bless the individual estates, as is the case with the renovated liturgy as well. The paper systematises the liturgical regulations included in the liturgical books that apply in Polish dioceses, and provides an overview of diocesan standards applicable to the premice. Individual dioceses have adopted varying approaches to the above-mentioned Papal blessing, which is absent from the post-Council Blessing rites adapted to the customs in Polish dioceses. Mere participation in this Holy Mass entails an opportunity to gain a plenary indulgence under the regular conditions and is not tied to any additional rites. There are also differences in maintaining the tradition of, for example, blessing the premice wreath, in the time and place where the newly ordained priest is greeted, as well as in the recommendations for holding an agape after the Holy Mass.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2020, 47; 55-66
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KOŚCIÓŁ W ŻURAWICY, JEGO POŚWIĘCENIE, WEZWANIE ORAZ ZWIĄZANY Z TYM ODPUST
    THE CHURCH IN ŻURAWICA, ITS DEDICATION, THE TITLE AND THE ASSOCIATED INDULGENCE
    Autorzy:
    Hofman, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490192.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    tytuł kościoła, poświęcenie kościoła, pobłogosławienie kościoła, odpust parafialny
    title of the church, dedication of the church, blessing of the church, parish indulgence
    Opis:
    The first part of the article concerns the topic of the title of the church from the ancient times of christianity to the Code of Canon Law promulgated by Pope John Paul II. The second part of the article presents legal aspects of dedication of the church and shows that not every church was allowed to be dedicated. In that case such church should be blessed before it had been allocated to the cult. The third part of this article deals with legal norms concerned with celebration of the title of the church usually called parish indulgence. Subsequently, the article presents titles of churches of Żurawica in the historical order. The three first of them were the parishes of St. Catherine from Alexandria, The Virgin and Martyr and St. Matthew the Apostle. On the other hand, the present church has been dedicated to Immaculate Conception of The Most Holy Virgin Mary. The issue of churches in Żurawica being dedicated is discussed in the final part of the article. The three first were not solemnly dedicated. Only the fourth one was dedicated in 1905. The last chapter discusses the indulgence’s diplomas given by the Holy See to churches of Żurawica and presents possibilities of gaining the complete indulgence by visiting the church in the given location.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 153-167
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia błogosławieństwa obrazów Jezusa Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny
    Liturgy of Blessing of Pictures Depicting Jesus Christ and Blessed Virgin Mary
    Autorzy:
    Krakowiak, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037220.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    błogosławieństwo
    obraz Jezusa Chrystusa
    obraz Najświętszej Maryi Panny
    Msza święta
    Nieszpory
    blessing
    image
    picture
    painting
    Jesus Christ
    Blessed Virgin Mary
    Holy Mass
    Vespers
    Opis:
    Pobożność wiernych nie ogranicza się jedynie do uczestnictwa w liturgii Mszy Świętej, sakramentów i Liturgii godzin. Ważną rolę w pobożności wspólnotowej i indywidualnej, odrywają także obrazy Jezusa Chrystusa i Jego Matki, Najświętszej Maryi Panny. Zanim staną się przedmiotem kultu, owe święte wizerunki błogosławi się według określonej przez Kościół formy obrzędowej. Przez błogosławieństwo obrazy nie otrzymują od Boga specjalnej mocy, ale stają się znakiem, który kieruje myśli i serca ku Bogu. Obrazy Pana Jezusa i Matki Bożej błogosławi się poza Mszą świętą lub w czasie Nieszporów. Szafarzem błogosławieństwa obrazów jest prezbiter lub biskup. Modlitwę błogosławieństwa poprzedza liturgia słowa, która zawiera czytanie Pisma Świętego, homilię i modlitwę powszechną. W modlitwach błogosławieństwa obrazów Jezusa Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny Kościół prosi Boga, aby modlitwa przed nimi prowadził do postępowania „śladami Pana”, czyli naśladowali Chrystusa, a wpatrując się w przykład Najświętszej Maryi Panny dzięki Jej wstawiennictwu dążyli do doskonałości.
    Piety of the faithful is not restricted only to participation in the Sunday Mass, Sacraments and Liturgy of the Hours. An important role for communal and individual piety is fulfilled by the images of Jesus Christ and His Mother, Blessed Virgin Mary. Before they become cult objects, these holy likenesses are blessed in accordance with a ritual formula prescribed by the Church. Through a blessing, such pictures do not receive a special power from God, but they become a sign which directs our thoughts and hearts towards God. Paintings depicting Jesus and Mother of God are blessed outside Mass or during Vespers. A presbyter or bishop can administer the blessing of paintings. The blessing prayer is preceded by the Liturgy of the Word, which includes a reading from the Bible, homily and the Universal Prayer. When pictures of Jesus Christ and Blessed Virgin Mary are being blessed, the Church asks God that a prayers before the pictures lead the faithful to follow in “Lord’s footsteps,” that is imitate Christ, and that by looking at the example set by Blessed Virgin Mary the faithful aspire to perfection thanks to Her intercession.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 31-41
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W świecie, a nie ze świata – droga katechumena ku światu
    In the World, But Not of the World: A Catechumen’s Way Toward the World
    Autorzy:
    Kulbacki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062619.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przemiana świata
    liturgia katechumenatu
    obrzędy
    apostolstwo
    słowo Boże błogosławieństwa
    egzorcyzmy
    transformation of the world
    Liturgy of catechumenate
    rites
    apostleship
    God’s word of blessing
    exorcisms
    Opis:
    W artykule została podjęta próba odpowiedzi na pytanie czy podstawowa formacja kandydata do chrztu, mająca na celu odsunięcie się od niechrześcijańskich obyczajów i przemianę stylu życia nie prowadzi go do izolowania się od apostolskiego zaangażowania w świecie. Czy doświadczenie włączenia we wspólnotę braci i sióstr dostępujących zbawienia skoncentrowane jest na budowaniu własnej wspólnoty, czy też staje się źródłem płodnej proegzystencji wobec świata, na wzór Chrystusa? Skoro droga wtajemniczenia chrześcijańskiego związana jest ściśle z odrzuceniem dotychczasowego, niechrześcijańskiego stylu życia i wartościowania, to może zrodzić się u neofity pokusa izolacji od złego świata, zamknięcie wewnątrz chrześcijańskiej wspólnoty. Na podstawie analizy poszczególnych obrzędów Chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych zostało w artykule wykazane, iż katechumen z jednej strony jest wezwany do porzucenia świata i uczynków ciemności, z drugiej zaś Kościół wzywa go do bezinteresownego zaangażowania na rzecz przemiany świata. Kościół nie tworzy wspólnoty zamkniętej w sobie. Poprzez liturgię: słuchanie słowa Bożego, modlitwy, błogosławieństwa i egzorcyzmy katechumen otrzymuje odpowiednia do tego pomoc.
    This paper seeks to answer the question about the basic formation of a candidate for baptism. This formation is supposed to drive him away from non-Christian customs and change his lifestyle. The point is whether it might lead to isolation from apostolical commitment in the world. Is the experience of receiving someone into the fellowship of brothers and sisters that obtain salvation concentrated on building one’s own fellowship, or else it becomes a source of fertile pro-existence towards the world as modelled on Christ? Since the way of Christian initiation is strictly connected with the rejection of current non- Christian lifestyle and valuing, the neophyte may be tempted to isolate himself from the evil world and close himself within his Christian fellowship. On the basis of an analysis of particular rites of Christian initiation of adults it has been demonstrated that the catechumen on the one hand is called upon to throw off the world and the works of darkness, and on the other hand the Church calls upon him to disinterested commitment on behalf of the transformation of the world. The Church does not form a closed fellowship. Through the Liturgy, listening to the word of God, prayer, blessing and exorcisms the catechumen receives respective help.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 227-237
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość, błogosławieństwo, zdrada
    Love, blessing and betrayal
    Autorzy:
    Białowąs, Anna Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578675.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Nowy Testament
    Ewangelia według św. Jana
    Ostatnia Wieczerza
    miłość
    błogosławieństwo
    zdrada
    retoryka semicka
    New Testament
    St John's Gospel
    Last Supper
    Love
    Blessing
    Betrayal
    Semitic Rhetoric
    Opis:
    The idea behind this work is to present love, blessing and betrayal as the main themes of the 13th Chapter in the Gospel of St John. The aim, which was to present the theological conclusions obtainable from St John’s recount of the Last Supper, was completed through the analysis of John 13:1-30, by the help of Hebrew biblical rhetoric. This method, which mainly focuses on revealing the relation between smaller units of the text, making up the whole text, helps to develop the understanding of the message, which the author of the last Gospel wished to convey to the reader. This work has been presented in the form of three chapters, the first of which was dedicated to the overall structure of the text, aswell as the analysis of its smaller units. Delimitation, which is the first stage, made it possible to obtain the sequence from the 13th Chapter of John’s Gospel, contained in verses 1-30. The next division pointed towards seven parts, forming 3 fragments, of which the dependence was described in the second paragraph. In the final paragraph, the entirety of the text was depicted and appropriate titles were assigned to the fragments composed, on the basis of the general topics they mention and describe. The research conducted, enabled the extraction of essential expressions and ideas, which functioned as a starting point to compare them with the parts of the Bible, in which they appear. The biblical context was an essential stage of the analysis, which lead interpreting the parts described in the first chapter. The 3rd and final Chapter was dedicated to the theological conclusions present in the three major themes of the sequence, such as love, blessing and betrayal. Individual paragraphs point to the meaning of love and blessing in the context of the Old and New Testaments, and portray Judas, as the one who betrayed Jesus. The conclusion of each paragraph ended with a sub-section showing the impact of these three concepts on the theology of the analyzed unit.
    Celem artykułu było ukazanie miłości, błogosławieństwa i zdrady jako głównych tematów 13. rozdziału Ewangelii Jana. Cel, jakim było przedstawienie wniosków teologicznych wypływających z Janowego opisu Ostatniej Wieczerzy, został zrealizowany poprzez analizę tekstu J 13,1-30 za pomocą hebrajskiej retoryki biblijnej. Metoda retoryczna, która skupia się przede wszystkim na wskazaniu relacji wewnątrz opracowywanego tekstu i między mniejszymi jednostkami, tworzącymi całościową kompozycję tekstu, pomaga pogłębić przesłanie, jakie autor ostatniej Ewangelii pragnął przekazać czytelnikowi. Praca nad tekstem została przedstawiona w trzech syntetycznych punktach. Pierwszy punkt został poświęcony kompozycji tekstu oraz analizie jego mniejszych jednostek. Delimitacja, będąca etapem inicjalnym, pozwoliła wydzielić z 13. rozdziału Ewangelii Jana sekwencję zawartą w ww. 1-30. Kolejny podział wskazał siedem części, tworzących trzy fragmenty, których zależności zostały opisane w 2. podpunkcie. W ostatnim podpunkcie została ukazana całościowa kompozycja badanego tekstu i nadano tytuły utworzonym fragmentom na podstawie głównych tematów z nich wypływających. Przeprowadzone badanie pozwoliło wyodrębnić z tekstu istotne wyrażenia i idee, które posłużyły jako punkt wyjścia do porównania ich z innymi miejscami w Piśmie Świętym, w których występują. Kontekst biblijny był niezbędnym etapem analizy, prowadzącym do interpretacji części przedstawionych w punkcie 1. Punkt trzeci w całości poświęcony został wnioskom teologicznym zawartym w trzech głównych tematach sekwencji, tj. miłości, błogosławieństwu i zdradzie. W poszczególnych podpunktach wskazano znaczenie miłości i błogosławieństwa na tle Starego i Nowego Testamentu oraz przybliżono postać Judasza, jako tego, który zdradził Jezusa. Każdy z podpunktów został zakończony wnioskiem, ukazującym wpływ tych trzech rzeczywistości na teologię analizowanej jednostki.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2019, 23; 43-97
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szczęście rodzinne a bojaźń Boża. Analiza teologiczna Ps 128, 1-3
    Family happiness vs fear of God, Psalm 128, 1-3
    Autorzy:
    Mazurek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056800.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    błogosławieństwo
    dom
    droga
    dziecko
    kobieta
    małżeństwo
    praca
    psalm
    słowo
    rodzina
    stół
    syn
    szczęście
    blessing
    house
    home
    way
    road
    child
    woman
    marriage
    work
    family
    word
    table
    son
    happiness
    Opis:
    The verses of this didactic psalm present priests’ advice given to the pilgrims arriving to the temple. This is a pilgrims’ psalm characterized by specific metre. The whole PS 128 is divided into two parts, therefore we analyze only its three verses; 1-3. They present a positive, blissful vision of family life. This composition stimulates families to live according to God’s low, in awe of the Lord which leads to happiness and longevity. It portrays the outcomes of human’s work as those which give him fulfillment and wellness. It presents offspring as a God’s gift to human being and a family as a community who experiences wellness, serenity and fertility. These are the aspects of human’s life in perspective of retribution to God, His justice and benevolence. We may also notice in these three verses the multitude of ancient Israel symbolism.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2013, X/10; 45-65
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i znaczenie ceremonii "Świętego Ognia" w Bazylice Bożego Grobu na podstawie źródeł liturgii jerozolimskiej do XIII wieku
    THE ORIGINS AND MEANING OF “THE HOLY FIRE” CEREMONY IN BASILICA OF THE HOLY SEPULCHRE ACCORDING TO THE SOURCES OF THE JERUSALEM LITURGY BEFORE 13TH CENTURY
    Autorzy:
    Bać, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489994.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Jerusalem
    Anastasis
    Holy Sepulcher
    Holy Fire
    Paschal Vigil
    Egeria
    Lucernarium
    the blessing of the fire
    Eastern Liturgies
    Latin Liturgy
    Jerozolima
    Boży Grób
    Święty Ogień
    Wigilia Paschalna
    poświęcenie ognia
    liturgie wschodnie
    liturgia łacińska
    Opis:
    The Holy Fire ceremony, also known as the Holy Fire miracle, is one of the most eminent liturgies of the Greek Orthodox Church in Jerusalem, celebrated every year on Holy Saturday early afternoon. The origins of this celebration can be found in the most ancient sources of the Jerusalem liturgy stemming from the Byzantine, Armenian, Georgian and Latin traditions. All the sources unanimously prove that the rites associated with the Holy Fire arose from the evolution of the opening rites of the Paschal Vigil celebrated inside the chapel of the Tomb of Christ in Jerusalem. The popular piety of the Jerusalem Christians considered them as supernatural and miraculous already several centuries before the Crusaders came to the Holy Land. The Orthodox Church (particularly of Greek and Russian traditions) maintains this interpretation to nowadays.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 33-57
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kult Najświętszej Eucharystii
    The Cult of the Holy Eucharist
    Autorzy:
    Pintal, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062635.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Eucharystia
    kult Najświętszej Eucharystii
    wieczysta adoracja
    Godzina Święta
    wystawienie Najświętszego Sakramentu
    czterdziestogodzinne nabożeństwo
    Kongresy Eucharystyczne
    Wiatyk
    procesje teoforyczne
    błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem
    Eucharist
    cult of the Holy Eucharist
    eternal adoration
    Holy Hour
    exposition of the Holy Sacrament
    forty-hour service
    Eucharistic Congresses
    viaticum
    theophoric processions
    blessing with the Holy Sacrament
    Opis:
    The Catechism of the Catholic Church shows with deep conviction that the Eucharist is “the source and summit of the Christian life.” (CCC 1324). Hence it is necessary to constantly remind its meaning for the growth of the congregation’s faith and devoutness. The different forms of the cult of the Holy Eucharist have the task of explaining its significance and stimulate one to actively and consciously participate both in the Holy Mass that is being celebrated, and in other forms of celebration of the cult of the Eucharist. The cult of the Eucharist is supposed to lead the faithful to taking care of the whole Church.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 205-225
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unikalne znaczenie wody chrzcielnej i jej wykradanie do praktyk magicznych przyczyną ewolucji formy chrzcielnicy i jej zabezpieczenia
    Baptismal font form evolution and protection of the place of baptism celebration resulting from the growing importance of baptismal water and instances of its stealing for sorcery rituals
    Autorzy:
    Nowiński, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495281.pdf
    Data publikacji:
    2014-05-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    chrzest
    chrzcielnica
    zabezpieczenie chrzcielnicy
    woda chrztu
    profanacja sakramentów
    czarna magia
    praktyki magiczne
    magiczne figurki z wosku
    The growing importance of baptismal water since the 3rd c
    emphasized in the ceremony of its blessing with holy oils (benedictio fontis) which occurred in the Early Middle Ages and Carolingian ceremonies
    developed the perception of baptismal water as a res sacra
    a holy item category
    turning it into unique matter
    Its presence in the baptismal font influenced the development of the shape and decoration of the baptismal vessel
    primarily by compositionally exposing the basin which clearly dominated the pedestal
    The holiness and the sanctifying power of the Sacrament matter were illustrated in the font basin decoration
    In the Middle Ages
    the sacramental matter of baptismal water was used in sorcery practices related to the so-called effigy magic (invultuatio)
    In order to enhance the magic power and identification with sorcery addressees
    wax figurines that represented them underwent a rite of sorcery Baptism being given the name of an individual a magic ritual was targeted at
    As a result
    baptismal water together with the consecrated oil of Chrism and oil of the Catechumens were stolen from churches
    Those sacrilege practices made the Church issue an order to keep baptismal fonts locked (sub clave)
    the latter resulting in various forms of preventing access to the baptismal font
    from simple lids strengthened with metal ferrules
    up to impressive conic ones
    with time becoming more and more artistically elaborate
    The problem of securing fonts remained open also in the post-Tridentine period
    Rituale Romanum issued in 1614 instructed to lock the fonts and fence them off with a closing balustrade
    transl
    Magdalena Iwińska
    baptism
    baptismal font
    baptismal font protection
    baptismal water
    Sacrament profanation
    black magic
    sorcery practices
    sorcery wax figurines
    Opis:
    The growing importance of baptismal water since the 3rd c., emphasized in the ceremony of its blessing with holy oils (benedictio fontis) which occurred in the Early Middle Ages and Carolingian ceremonies, developed the perception of baptismal water as a res sacra, a holy item category, turning it into unique matter. Its presence in the baptismal font influenced the development of the shape and decoration of the baptismal vessel, primarily by compositionally exposing the basin which clearly dominated the pedestal. The holiness and the sanctifying power of the Sacrament matter were illustrated in the font basin decoration. In the Middle Ages, the sacramental matter of baptismal water was used in sorcery practices related to the so-called effigy magic (invultuatio). In order to enhance the magic power and identification with sorcery addressees, wax figurines that represented them underwent a rite of sorcery Baptism being given the name of an individual a magic ritual was targeted at. As a result, baptismal water together with the consecrated oil of Chrism and oil of the Catechumens were stolen from churches. Those sacrilege practices made the Church issue an order to keep baptismal fonts locked (sub clave), the latter resulting in various forms of preventing access to the baptismal font: from simple lids strengthened with metal ferrules, up to impressive conic ones, with time becoming more and more artistically elaborate. The problem of securing fonts remained open also in the post-Tridentine period. Rituale Romanum issued in 1614 instructed to lock the fonts and fence them off with a closing balustrade.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 175-191
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-34 z 34

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies