Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "black Africa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Obecność tradycyjnych religii afrykańskich w dynamice innowacji religijnych Czarnej Afryki
The presence of tradicional African regions in the dynamic of Balck Africas religious innovations
Autorzy:
Michałek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567108.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Tradicional African Religions
Black Africa
Religious syntheses
Opis:
The aim of the article is to prove the permanent presence of the Traditional African Religions (TARs) in the complex and versatile dynamic of religious innovations in today’s Black Africa. Cultures and religious of the Africa's territories located in the south of Sahara are often perceived from the point of view of the first travellers' idealised generalisations. Yet, TARs do function nowadays in a space traced by an enduring influence of Christianity, Islam and multi- aspect modernism - effectively fragmenting traditional holistic systems. The research on the Black Africa's religious phenomenon confirms the TARs' commendable ability to adapt to new social and political structures of the post-colonial Africa. The TARs' permanent vitality is proved by statistics - yet they require a special interpretation. On the basis of David Barret's research (World Christian Encyclopedia, Oxford, 2001), 12.3% of the Black Africa's population declare their affiliation with the ancestors' religions. However, it should be indicated that the data do not represent the phenomenon, which I name with the term „double religious affiliation" or „double religious fidelity:" African Christians and Muslims simultaneously keep a strong relationship with the ancestors' religions. The double religious affiliation is an origin to new religious syntheses about Messianic aspirations, e.g. kimbangism, amicalism, mpadism and others. TARs is a factor that continuously integrates African traditions.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2009, 9 - Ugrupowania polityczne i ruchy społeczne w Afryce; 239-251
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multi-culturalism and the challenges of advancement in post-modern Nigeria in juxtaposition with world best practices
Autorzy:
Edogiawerie, Morris
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423185.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
culture
tradition
norms
values
civilization
festival
black Africa
Opis:
Africa at one time was referred to as the wretched of the earth primarily because of the simple reason and belief that the continent is devoid of civilization, science and technology. Any intellectual and a right thinking individual would agree with this position that civilization is not relative or connected or tied to the west-Europe and America, or any other culture at that. What “Civilization” actually means is that it is the conventional way in which a group of people live their lives. It amounts to their religions, politics, norms and values, cultural disposition, interpersonal relation etc. It is pertinent to comprehend this distinction because it often erroneously believed when the term “civilization” is used the first thing that comes in to the minds of many is that civilization has to do with Modernity, the way of life of the white man, Science and Technology etc. Civilization can be best referred to as the way of life of a group of people, or a society that has a definite, systematic, consistent and organised ways of living their lives or co-existence. It is against this backdrop that this paper is presented, to inter alia, attempt to clarify the meaning of civilization and which group of people that can be regarded or referred to as civilized or not civilized. This exposition, hence, will consider those parameters that translate to civilization such as culture, tradition, norms, values, and festivals, ancestral worship etc. especially of the African people with particular attention on Nigerian in juxtaposition with other practices that are considered to be best world practices. This evaluation is necessitated by the fact that there is a need to explore the potentiality and actualization of the black African heritage and be in the position to judge whether or not the African culture can be on the same pedestal with other world cultures and civilizations that are regarded as most recognised and accepted conventions.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2016, 28/1; 293-318
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muammar Kaddafi: arabski lider czarnej Afryki?
Muammar Al-Qaddafi - Arab Leader of Black Africa?
Autorzy:
Bankowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567206.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Muammar Al-Qaddafi
Libya
Arab Leader
Black Africa
Opis:
Muammar al-Qaddafi, long standing and very eccentric dictator of Libya, have been born in 1942. During the school period he became a fervent follower of Egyptian revolutionary president Ga- mal Abdul Nasser. In 1963 Qaddafi enrolled in the Military Academy in Benghazi. On 1 September 1969 Qaddafi and his radical Pan-Arab movement called the Free Unionist Officers deposed King Idris I in almost bloodless coup. At the age of 27 he became a leader of the state. After seizing power, Qaddafi announced that among his major goals are: removal of foreign military bases, international neutrality of Libya, national unity, Arab unity and suppression of political parties. Declaring that "representation is fraud", Qaddafi proposed that he would bring to Libya a pure form of democracy. Inspired by China's Cultural Revolution and ideas of Mao Zedong, he created an enigmatic system of "popular committees" which have to had perfect mixture of Islam and socialism. Between 1971 and 1980 Libyan leader made repeated abortive attempts to unite country with various Arab states. Later he declared that Libya is "above all an African country" and became a great adherent of the African unity. By years Qaddafi was treated as a protector of various terrorist organizations and in final has broken off these relations.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2008, 7 - Przywódcy i przywództwo we współczesnej Afryce; 199-222
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-gardists and primitivism
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593849.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Avant-garde
visual arts
primitivism
Black Africa
artistic affinities
Awangarda
sztuki wizualne
prymitywizm
Czarna Afryka
powinowactwa artystyczne
Opis:
Today, the relations between modern art with primitive art are almost legendary. Contemporary appreciation of non-European artists’ contribution to the development of modern art was reflected, for instance, in the ground-breaking exhibition held in 1984 at the New York Museum of Modern Art (MoMA), titled Primitivism in 20th-century Art: Affinity of the Tribal and the Modern, curated by the influential art critic and director of this institution, William S. Rubin. Even before that, however, reflections on the phenomenon of primitivism had been based on the combined exhibitions of tribal art and modern art, such as a display of Picasso's works combined with African sculptures, organized in Berlin and in Dresden in1913, as well as the presentation of African art at Alfred Stieglitz’s 291 Gallery in New York. Deeper and broader reflection on the importance of the contribution of tribal cultures (including, of course, African culture) to modern art appeared in 1938 in Robert Goldwater's book entitled Primitivism in Modern Art. The avant-gardists’ expectations concerning so-called primitive art varied. Most often, they sought formal inspirations (Cubist painters, modern sculptors Constantin Brancusi, Pablo Gargallo, Alberto Giacometti, Jacques Lipchitz). However, some artists have looked to it for new representations and symbols as well as a source of human creativity. The article concludes with the words of Georges Salles that the art of black Africa has renewed European artistic scene.
Związki sztuki nowoczesnej z prymitywną są już dziś nieomal legendarne. O tym, że obecnie ich wkład w formowanie sztuki nowoczesnej został w pełni doceniony świadczy chociażby przełomowa wystawa w nowojorskim Museum of Modern Art’s (MoMA) z 1984 r. zatytułowana Primitivism’ in 20th-century Art: Affinity of the Tribal and Modern, której kuratorem był wpływowy krytyk sztuki i zarazem dyrektor tejże placówki William S. Rubin. Zasadniczą podstawę do refleksji na temat zjawiska prymitywizmu stanowiły wspólne ekspozycje sztuki plemiennej i sztuki nowoczesnej, podobnie jak widoczne w twórczości awangardowych artystów inspiracje sztuką plemienną (n.p. prezentacja dzieł Picassa zestawionych z afrykańskimi rzeźbami, zorganizowana w Neue Galerie w Berlinie w grudniu 1913 r. i w Dreźnie czy prezentacja sztuki afrykańskiej w nowojorskiej Galerii 291 Alfreda Stieglietza, zorganizowana z inicjatywy Mariusa de Zayasa w 1914 r. pod wymownym tytułem – Statuary in Wood by African Savages: the Root of Modern Art. Poszerzona i pogłębiona refleksja nad doniosłością wkładu kultur plemiennych (w tym oczywiście afrykańskich) w sztukę nowoczesną pojawiła się w 1938 r. w książce Roberta Goldwatera Primitvism in Modern Art. Oczekiwania awangardystów względem tak zwanej sztuki prymitywnej były niejednorodne. Najczęściej uwzględniano inspiracje formalne (malarze kubiści, rzeźbiarze: C. Brancusi, P. Gargallo, A. Giacometti, J. Lipchitza). Twórcy z niemieckiej grupy Die Brücke, poszukiwali nowych wyobrażeń i symboli a zarazem źródła twórczości ludzkiej. Zainteresowanie tym ostatnim zagadnieniem związane było z badaniami nad psychiką człowieka prowadzonymi przez Zygmunta Freuda w końcu XIX w. Inspiracją dla ekspresjonistów była także nagość, której prezentacja nawiązywała do życia w warunkach społeczności plemiennych. Warto dodać, iż sami artyści niejednokrotnie – np. Picasso – zaprzeczali wpływom sztuki z Afryki na ich dzieła. Konkluzją artykułu jest myśl G. Sallesa, iż sztuka z Czarnej Afryki odnowiła tę z Europy.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 153-169
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czarna Afryka w izraelskiej polityce bezpieczeństwa
Black Africa in the Israeli security policy
Autorzy:
Solarz, Anna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567186.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Czarna Afryka
Afryka Subsaharyjska
Izrael
polityka bezpieczeństwa
polityka zagraniczna
terroryzm
Black Africa
Sub-Saharan Africa
Israel
security policy
foreign policy
terrorism
Opis:
Israel's relations with the states of the Sub-Saharan Africa have passed the various stages since 1950. One of the most important dimension is their strategic and political aspects, associated with geopolitics. Currently in Israeli policy towards the region the most important is stopping development facilities for groups hostile to Israel. Black Africa is becoming increasingly place for Israeli showdown with Iran that supporting these organizations. Now it is even said about “second coming” of Israel in Africa.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2014, 17 - Konteksty bezpieczeństwa w Afryce. Konflikty, wojny, polityki bezpieczeństwa; 223-244
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza biblijnych odniesień w genezie ludu Ewe na podstawie przekazów ustnych o królu Agokoli
The Analysis of Biblical References in the Genesis of Ewe People Based on Oral History about the King Agokoli
Autorzy:
Sito, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480198.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Czarna Afryka
mitologia afrykańska
tradycja ustna
lud Ewe
król Agokoli
Black Africa
African mythology
oral tradition
the Ewe people
King Agokoli
Opis:
Zamiarem autora jest analiza biblijnych odniesień w genezie ludu Ewe na podstawie przekazów ustnych o królu Agokoli. W latach 60. XX wieku, kiedy kraje Afryki Zachodniej uzyskiwały niepodległość, w Togo uaktywnił się ruch mono-etniczny pan-ewe, który wyznaczył sobie za cel zjednoczenie ludu Ewe i stworzenie jednolitego państwa, niezależnie od istniejącej granicy politycznej pomiędzy Ghaną i Togo. Na uzasadnienie swych roszczeń liderzy pan-ewe powoływali się na historyczność króla Agokoli – praojca ludu Ewe. W zależności od metod interpretowania źródeł historycznych i tradycji ustnej, naukowcy przedstawiają kilka hipotez genezy ludu Ewe. R. Pazzi, wskazując na podobieństwa terminologii w językach egipskim i ewe twierdzi, iż lud Adja-Ewe pochodzi z Etiopii. R. Cornevin, bazując się na badaniach archeologicznych sytuuje początek ludu Ewe w Nigerii wśród ludu Yoruba. J. Spieth i C. Reindorf, na podstawie analogii przesłania Dekalogu oraz tradycji ludów Nyiko-Ewe, wskazują na biblijne pochodzenie ludu Ewe (Izrael w niewoli egipskiej). Również A. Kobla Dotse twierdzi, że zwyczaje i obrzędowość Ewe pochodzą od Egipcjan i Hebrajczyków. H. Kwakume, analizując przekazy tradycji ustnej, sytuuje początki ludu Ewe w Nigerii (Ketu). Badacz wykazuje też, że lud ten nie gloryfikował króla Agokoli ze względu na jego tyranię. Dopiero ideologiczna reinterpretacja historii króla Agokoli w latach 60. XX wieku – w kontekście roszczeń niepodległościowych – wyniosła tę postać w poczet wielkich, mitycznych szefów Czarnej Afryki.
The author’s intent is to analyse the Biblical references in the genesis of the Ewe people on the basis of oral traditions about the King Agokoli. In 1960s, when Western African countries gained independence, in Togo a pan-Ewe mono-ethnic movement became active that aimed at the uniting of the Ewe people and the creation of a single state, regardless of the existing political border between Ghana and Togo. In support of its claims, the leaders of the movement referred to the historicity of King Agokoli – the father of the Ewe people. Depending on the methods of interpreting the historical sources and oral tradition, the researchers set out several hypotheses concerning to Genesis of the Ewe people. R. Pazzi, pointing to the similarity of terminology in Egyptian and Ewe languages, claims that the Adja-Ewe people comes from Ethiopia. R. Cornevin, basing on archaeological research, situates the beginning of the Ewe people in Nigeria, among the Yoruba people. J. Spieth and C. Reindorf, basing on the analogy to message of the Decalogue and traditions of the Nyiko-Ewe peoples, indicate the Biblical origin of the Ewe people (Israel in Egyptian slavery). A. Kobla Dotse also argues that the Ewe’s customs and rituals come from the Egyptians and the Hebrews. H. Kwakume, analysing the remittances of the oral tradition, situates the origins of the Ewe people in Nigeria (Ketu). The researcher also shows that the people did not glorify King Agokoli due to his tyranny. Only the ideological reinterpretation of the history of King Agokoli in the 1960s – in the context of the claims for independence – exalted him to the galaxy of the great, mythical Black African chefs.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 46-63
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afryka Ryszarda Kapuścińskiego i Piera Paola Pasoliniego
Africa seen by Ryszard Kapuściński and Pier Paolo Pasolini
Autorzy:
De Carlo, Andrea F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409055.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Ryszard Kapuściński
Pier Paolo Pasolini
Africa
Black Continent
Poetry of the Other
Opis:
Ryszard Kapuściński (1932-2007) and Pier Paolo Pasolini (1922-1975) are two intellectuals who in different times and places, each with his own cultural background, decided to push their artistic and intellectual research beyond the borders of pure literary expression in order to understand an increasingly indecipherable and threatening present. Two intellectuals in many ways very different from each other, but with a common passion – Africa. The Black Continent, the privileged object of their reflections, represents an original world, untouched by the capitalist and neo-imperialistic aspirations of poisoned Western society, thus becoming a mixture of romantic fantasies and dreams of unteachable regenerations.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2015, 6; 155-171
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazwy czarnoskórych mieszkańców Afryki w dawnych przekładach Nowego Testamentu
Autorzy:
Zarębski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084324.pdf
Data publikacji:
2020-01
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
translation studies
translations of the New Testament in the 16th and 17th c.
translation rules
stylistic and pragmatic criteria
equivalents of the names of black inhabitants of Africa
Opis:
The author analyses translation equivalents of the names referring to black people (Gr. Αἰθίοψ, Νίγερ, Lat. Aethiops, Niger) in old Polish translations of the New Testament. He has excerpted translations based on Greek sources as well as on the Latin Vulgate, diversifi ed according to the translation method and religious denomination. The number of the excerpted Polish equivalents (transferred words: ‘Niger’, adopted words: ‘Murzyn’ (Negro), and its derivatives, ethnonyms: ‘Etiopczyk’, ‘Etyjopianin’ (Ethiopian), native words: ‘Czarny’ (Black)) have been confronted with the terms accepted in etymological dictionaries and history books. The author concludes that the translators from the Middle Polish period used the translation equivalents referring to black inhabitants of Africa quite freely. The reason for that was that the names ‘Murzyn’ and ‘Czarny’ were not burdened with such a stylistic and pragmatic load in the Old Polish language as they are in Modern Polish.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2020, 770, 1; 79-91
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afroeuropejczycy czy Euroafrykanie? Rasa i tożsamość w przestrzeni kulturowego przenikania
Afro-Europeans or Euro-Africans? Race and Identity in the Space of Cultural Diffusion
Autorzy:
Vorbrich, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/522579.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Języków i Kultur Afryki. Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne
Tematy:
Afro-Europeans
Euro-Africans
“Black Europeans”
Africa
the Caribbean
Europe
history
slavery
identity (diasporic, transatlantic)
Opis:
The author gives basic information on the presence of Africans in Europe, their history, numbers and location. The article discusses the relations between Africans and Europeans in the context of slavery, colonial discourse, African students (intellectuals) and the so-called “Amie Noire”. The analysis is based on empiric examples coming from France, Great Britain, Holland and Portugal (marginally from Poland). In the end, three models of identity are analysed. The first model refers to “Afro-Europeans” – people whose prevalent experience is that of being perceived as “Black”. The second model refers to “Euro-Africans” – people of usually mixed background who chose European identity (French, British, etc) and are strongly integrated with the local society through their family relations and education. The third model refers to a group bearing strong features of diasporic consciousness, placing their identity in a transatlantic dimension.
Źródło:
Afryka; 2014, 40; 85-110
1234-0278
Pojawia się w:
Afryka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwolenie czy inkulturacja? – zbieżne czy rozbieżne nurty afrykańskiej teologii?
Liberation or Inculturation – convergent or divergent trends of African Theology?
Autorzy:
Grodź, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016001.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christianity in Africa
Black theology
African theology
liberation theology
chrześcijaństwo w Afryce
czarna teologia
teologia afrykańska
teologia wyzwolenia
Opis:
Eurocentryczne podejście do sposobu uprawiania teologii i podejmowanych przez nią zagadnień powodowało, że w powstającej w afrykańskich wspólnotach chrześcijańskich akademickiej teologii wyodrębniano dwa główne nurty – tzw. czarną teologię skoncentrowaną na wyzwoleniu się z ucisku spowodowanego apartheidem i tzw. teologię afrykańską, którą określano też jako teologię kulturową albo teologię inkulturacji. Przy takim ujęciu zagadnienia nawet Afrykanie mieli skłonność do przeciwstawiania sobie obu nurtów. Jednak nowe spojrzenie na problematykę wyzwolenia, przyjmowane zwłaszcza przez kolejne pokolenia afrykańskich teologów, sprawia, że antagonizm między nurtami afrykańskiej teologii w zasadzie zanika. Wydaje się, że nieporozumienia wynikają z różnych sposobów pojmowania wyzwolenia, które niekoniecznie muszą być sobie przeciwstawne, a mogą być postrzegane jako komplementarne. Żeby uzasadnić tak postawioną tezę, zacznę od krótkiej ogólnej prezentacji afrykańskiej teologii, która zostanie rozwinięta w przedstawienie założeń i zagadnień rozwijanych w obu głównych nurtach i podsumowana ukazaniem skutków zmiany paradygmatu podejścia do afrykańskiej teologii oraz wypunktowaniem emancypacyjnego charakteru afrykańskich teologii.
With the shift of the centres of Christianity towards the South it has been increasingly noticeable that talking about Christian theology characterized by a geographical adjectives different from “European /Western” becomes acceptable.However, Christianity in Africa has still been considered by many Europeans asa hybrid of secondary importance. It will take some time before the EuropeanChristians will come fully to terms with accepting the contribution of African theology to the world Christianity.In describing African theology, especially its origins, quite a lot depends on the initial assumptions taken by the researcher – whether one would consider only academic theology as theology as such (then there is no African theology before1960s) or one would consider as theology also African oral and ritual input (then the Africans have been theologizing almost from the moment they became Christians).Application of European standards and perceptions led to seeing two major trends in African theology – black theology and African theology (cultural/inculturation theology). With the work of African theologians of the younger generations one can discover that both trends have not been so much antagonistic to each other as rather complementary because both have been concerned with liberation, though approached from different angles and understood in different ways.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 121-137
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Écrire nègre en français : Affaire „Batouala”
Writing in Black French – "Batouala" Affair
„Opisać ‘murzyńskość’ po francusku – sprawa „Batouali”
Autorzy:
Kalinowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966676.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
René Maran’s "Batouala"
Black’s point of view
colonialism
Africa
afryka
kolonializm
punkt widzenia czarnych
„batouala” renégo marana
Opis:
"Batouala: A True Black Novel", written in 1921 by René Maran, was the first black narrative in French to win the Prix Goncourt. Written nearly twenty years before Senghor’s and Cesaire’s works appeared, "Batouala" stands out as a notable novel which foretells the Negritude phenomenon expressing the validation of Africa as the matrix of a proud Black race. The Blacks’ world and attitudes are portrayed through their beliefs and habits. The contact of African and European cultures is a traumatic one – Africans present a candid portrayal of colonialist presence in their country – critical and raw. Despite the discomfiture of the encounter between two cultures, "Batouala" paved the way for the successors – Negritude’s representatives, writers of the independence period and engaged witnesses of the modernity.
„Batouala: prawdziwa powieść murzyńska”, napisana w 1921 roku przez René Marana, była pierwszą „czarną” narracją w języku francuskim, która zdobyła nagrodę Goncourtów. Napisana niemal dwadzieścia lat przed pojawieniem się prac Senghora i Césaire’a, „Batouala” jest godną uwagi powieścią, która zapowiada zjawisko „murzyńskości”, uznające Afrykę za kolebkę dumnej, Czarnej rasy. Świat i postawa „Czarnych” przedstawione są poprzez ich przekonania i zwyczaje. Kontakt afrykańskiej i europejskiej kultury należy do traumatycznych – Afrykanie szczerze opisują obecność kolonizatorów w ich kraju – groźnych i brutalnych. Pomimo konsternacji wywołanej spotkaniem dwóch kultur, „Batouala” utorowała drogę następcom – przedstawicielom „murzyńskości”, pisarzom epoki suwerenności oraz świadkom zaangażowanym we współczesne wydarzenia.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Horizons in the Study of Early African Christianity
Autorzy:
Helleman, Wendy Elgersma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158072.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archeologia
kolonialny
Etiopia
Nubia
ortodkosja
Afryka
wczesne chrześcijaństwo
studia
archeology
black
colonial
Ethiopia
Orthodox
Africa
Early Christianity
studies
Opis:
Teaching early Christianity in Nigeria and elsewhere in Africa since 2002, has convinced this author how important it is for African Christians to know of the deep roots of Christianity in Africa, and recognize the important early African theologians, Tertullian, Origen, Athanasius and Augustine, just to name a few. This argument has a significant precedent among 19th century African Christians encouraged by the unbroken presence of Christianity from antiquity in Ethiopia. In the US, Thomas Oden promoted the study of pre-Islamic Christian Africa through the Centre for Early African Christianity, and publications like the series, Ancient Christian Commentary on Scripture. This Centre has also encouraged universities in Africa to get involved in deciphering archeological materials and documents from North African sites as evidence for Christianity from its earliest days; the study of such documents has recently been established at the University of Jos (Plateau State, Nigeria). These initiatives are doubly significant because Christianity is growing phenomenally throughout Africa and is often accused of being “mile wide and an inch deep”.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 127-156
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies