Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bishop of the diocese" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-29 z 29
    Tytuł:
    Sakrament chrztu w świetle uchwał Synodu Diecezji Rzeszowskiej
    The sacrament of baptism in the light of the resolutions of the Synod of the Diosece of Rzeszów
    Autorzy:
    Story, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2043285.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    sakrament
    chrzest
    szafarz sakramentu
    rodzice chrzestni
    synod
    biskup diecezjalny
    sacrament
    baptism
    minister of the sacrament
    godparents
    bishop of the diocese
    Opis:
    A diocesan synod should be convened when deemed necessary by the diocesan bishop. In the Diocese of Rzeszów, which was set up in 1992 by Pope John Paul II, the synod was announced on November 21, 1998. The first session of the Synod of the Diocese of Rzeszów took place on March 24, 1999 and the solemn closure meeting on November 20, 2004. In a decree issued on that day, Kazimierz Górny, the Bishop of the Diocese of Rzeszów, approved the resolutions and announced them as the diocesan particular law. The resolutions of the synod became effective on January 19, 2005. The following article presents the rules of the particular law in regard to celebrating the sacrament of baptism, which is the “gate” to other sacraments, in the parishes of the Diocese of Rzeszów. The Church, which safeguards the deposit of sacraments, has the right to formulate the rules of their valid and respectful celebration. The author of this article discusses matters related to the baptism of children as well as adults. The article presents aspects related to the minister of the sacrament, parents and godparents, as well as the time and place of the celebration of baptism. It also refers to the “Instruction on celebrating the sacrament of baptism” which includes a lot of practical advice and pastoral suggestions for the ministers in order for the celebration of this sacrament to have influence on the formation of the religious life of the child’s parents, godparents and other related people. Following the common law norms, the Synod of the Diocese of Rzeszów highlights that priests should often remind their believers, both in the church and during the catechesis, about the meaning of this sacrament. It is necessary for salvation; through it the human being is freed from their sins and thus receives the dignity of the Child of God, becomes similar to Christ and gets included into the Catholic Church community. Priests should faithfully observe the liturgical regulations which set forth the way in which baptism should be celebrated, and respectfully treat other canonical norms. They are responsible for the correct documentation of this celebration by making a mandatory note in the parish book of the baptized.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 249-266
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NAUCZANIE BISKUPA KAZIMIERZA GÓRNEGO W WYBRANYCH LISTACH PASTERSKICH SKIEROWANYCH DO DIECEZJAN W LATACH 1992–2011
    THE TEACHING OF BISHOP KAZIMIERZ GÓRNY IN THE SELECTED PASTORAL LETTERS ADDRESSED TO DIOCESES IN 1992-2011
    Autorzy:
    Nagi, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490082.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Biskup Kazimierz Górny, listy pasterskie, nauczanie biskupa, Diecezja Rzeszowska, duszpasterstwo
    Bishop Kazimierz Górny, pastoral letters, bishop’s teaching, the Diocese of Rzeszów, priesthood
    Opis:
    This is a collection of pastoral letters from Bishop Kazimierz Górny to the Diocese of Rzeszów during 1992−2011, which cover the varied roles and tasks of his ministry. In his letters, Bishop Rzeszowski asks for the intercession of Mary for the whole diocese and asks that they imitate Jesus in every action. Topics include the problems of raising children and young people who entrust in the Mother of God and concern for the development of religion in family life. He is grateful for the numerous testimonies of the clergy and their faith. Emphasis is also placed on patriotic values and the importance of the Homeland. He calls for conversion, which should embrace all, thanksgiving for the gift of the Incarnation of the Son of God and Redemption, and encourages sensitivity to the poor, the suffering and the rejected. The Ordinary urges you to listen to the Word of God which brings light and hope and encourages holiness. All the pastoral letters encourage self-esteem and express concern for man, especially those who lose their way in life, are weak and are suffering.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 347-359
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ksiądz Zygmunt Chmielnicki – biskup żytomierski czy kandydat na biskupa pomocniczego w diecezji łuckiej?
    Rev. Zygmunt Chmielnicki – a bishop of Żytomierz or an auxiliary bishop in the diocese of Lutsk?
    Autorzy:
    Dębowska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783824.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ks. Zygmunt Chmielnicki
    rzymskokatolicka diecezja łucka
    rzymskokatolicka diecezja żytomierska
    biskup żytomierski
    biskup pomocniczy w Łucku
    Rev. Zygmunt Chmielnicki
    the Roman Catholic diocese of Lutsk
    the Roman Catholic diocese of Żytomierz
    the bishop of Żytomierz
    an auxiliary bishop in Lutsk
    Opis:
    Rev. Zygmunt Chmielnicki (1891-1944), a priest of the diocese of Lutsk has a mysterious card from the period of World War II in his biography. Some believe that he was appointed (or consecrated) as bishop of Żytomierz by the ordinary bishop of Lutsk, Adolf Piotr Szelążek. Another hypothesis is, however, more probable: he was Bishop Szelążek’s candidate for an ordinary bishop of Lutsk (after the death of Bishop Stefan Walczykiewicz, 11 May 1940). The following study is devoted to the arguments against the claim that Rev. Chmielnicki was a bishop of Żytomierz (it is improbable), and the work presents the analysis of the reasons why it was more probable that Rev. Chmielnicki was a candidate for the post of auxiliary bishop in Lutsk. After World War II, Bishop Adolf Piotr Szelążek abandoned his attempts to appoint Rev. Zygmunt Chmielnicki as auxiliary bishop due to the fact that his candidate died in KL Gross-Rosen 16 April 1944 and the Easter borderlands of the Republic of Poland, including the whole diocese of Lutsk, were incorporated into the Soviet Union.
    Ksiądz Zygmunt Chmielnicki (1891-1944), kapłan diecezji łuckiej, posiada w swojej biografii z okresu II wojny światowej zagadkową kartę. Niektórzy twierdzą, że został nominowany (czy też nawet konsekrowany) przez ordynariusza łuckiego bpa Adolfa Piotra Szelążka na biskupa żytomierskiego. Bardziej jednak prawdopodobna jest hipoteza, że był on kandydatem bpa Szelążka na biskupa pomocniczego w Łucku (po śmierci bpa Stefana Walczykiewicza 11 maja 1940 r.). Niniejsze opracowanie jest poświęcone przedstawieniu argumentów zaprzeczających przekazowi, jakoby ks. Chmielnicki był biskupem żytomierskim (ze względu na nieprawdopodobieństwo tego twierdzenia) oraz analizie przesłanek wskazujących na to, iż bardziej prawdopodobne było wysunięcie ks. Chmielnickiego jako kandydata na stanowisko biskupa pomocniczego w Łucku. Po zakończeniu II wojny światowej bp Adolf Piotr Szelążek nie kontynuował już starań o nominację biskupa pomocniczego w Łucku, gdyż stały się one bezprzedmiotowe ze względu na śmierć ks. Zygmunta Chmielnickiego w KL Gross-Rosen 16 kwietnia 1944 r. oraz włączenie kresów wschodnich II Rzeczypospolitej (w tym całego obszaru diecezji łuckiej) do Związku Sowieckiego, ze wszystkimi tego konsekwencjami.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 133-144
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święcenia duchowieństwa przez biskupa włocławskiego Macieja Drzewickiego w latach 1516-1529
    Ordinations performed by Bishop of Włocławek Maciej Drzewicki in the years 1516 – 1529
    Autorzy:
    Kaczmarek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022636.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    święcenia
    kler
    Biskup Maciej Drzewicki
    diecezja włocławska
    księga obowiązków biskupa
    ordination
    clergy
    Bishop Maciej Drzewicki
    the Diocese of Włocławek
    the book of bishop’s duties
    Opis:
    The study contains an analysis of the lists of the ordained priests from the book of duties of Ordinary Maciej Drzewicki,  (Diocesan Archive in Włocławek, Ref. ABKP 2 [19]). The lists from the years 1516-1529 contain a total of 300 seminarians, who were ordained an acolyte, a sub-deacon, a deacon and a presbyter. They were ordained by a bishop (in one case also by a suffragan). The entries include the  personal data of the ordained (their names, nicknames and the place of their origin), and as for sub-deacons, deacons and presbyters, also on what grounds they were ordained. Under the rule of Bishop Maciej Drzewicki in Włocławek ordination took place mostly in the Cathedral in Włocławek during the Easter season (mainly on Great Saturday). Among those ordained was a large group of candidates from outside the Bishopric of Włocławek – those were people with benefices in this diocese or the ones presented for ordination by the local clergy. The vast majority of the candidates for higher ordination (subdiaconate, diaconate and presbyterate) were recommended by prelates or canons of the local chapters, nobility or city councils of the cities in Kujawy and Pomerania. This article also contains the source edition of the analyzed material.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 55-92
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemyskie synody diecezjalne biskupa Józefa Sebastiana Pelczara w 1902, 1908 i 1914 roku
    The synods of Przemyśl Bishop Józef Sebastian Pelczar of 1902, 1908 and 1914
    Autorzy:
    Bujak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783832.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    synod
    diecezja przemyska
    biskup Józef Pelczar
    a synod
    the diocese of Przemyśl
    Bishop Józef Pelczar
    Opis:
    In the 19th century, no diocesan synods were convened in Polish lands. It was not until the beginning of the 20th century that Bishop S. Pelczar organized three synods in 1902, 1908 and 1914. They played a crucial role in the revival of the synod life in Polish Church, which occurred after regaining independence in 1918. These synods had their internal dynamics and reflected important social and religious changes. A special attention should be paid to the synod of 1902. Numerous priests, including parish priests and curates, were involved in preparing synod statutes. Another important element was a discussion held during deanery congregations where parish priests could put forward their suggestions. Through taking part in these preparatory forms, priests could feel that they contributed to the regulations the synod introduced. A proper synod is of a formal and ceremonial nature, which is in accordance with the church tradition dating back to the post-Tridentine period. In general, the synod was of a liturgical nature and thus there was not much time to discuss the statutes. In order to allocate more time to discussion and reduce ceremonies, Bishop S. Pelczar decided to convene the two subsequent synods of 1908 and 1914 as synod congregations. The character of the discussion also changed. Instead of the traditional reading of the statutes, bishops and other speakers gave their presentations followed by discussions, after which synod directives were formulated. Synod gatherings resulted in legal decisions announced by the bishop who had the power to do so. Each time the decisions had a slightly different form despite the fact that they were based on the statutes. The synod of 1902 passed 619 statutes; they had a very traditional form and structure typical of the post –Tridentine period. The statutes of 1908 and 1914 did not revoke the resolutions of 1902 but supplemented and clarified them taking account of the evaluation of their effects in practice. Their aim was to supplement and clarify the previous resolution, not to make dramatic changes. The acts of the synod differed markedly from the previous ones. These were the reports of the synod sessions. Bishop’s ascetic conferences were summarized while problem presentations delivered by priests were published in full. Then the discussions and bishop’s conclusions were summarized, which was followed by the synod resolutions concerning the issues addressed in the presentations.  The resolutions focused on conclusions and recommendations on how to solve some problems, including pastoral ones.
    W XIX w. na ziemiach polskich nie odbywały się synody diecezjalne. Dopiero w początkach XX w. biskup S. Pelczar w Przemyślu odprawił trzy synody w latach 1902, 1908 i 1914.  Stanowiły one ważny etap w odrodzeniu życia synodalnego w Kościele polskim, jakie nastąpiło po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Synody te posiadały swoją wewnętrzną dynamikę i były odzwierciedleniem ważnych przemian społeczno-religijnych w diecezji przemyskiej. Na szczególną uwagę zasługuje synod z 1902 r. Poprzedziły go trwające dwa lata przygotowania w ramach których przeprowadzona została intensywna akcja uświadamiająca duchowieństwo o znaczeniu synodu w kościele lokalnym. Odbywało się to głównie w cyklu artykułów na łamach „Kroniki Diecezjalnej Przemyskiej”. Oprócz aspektów historycznych informowano duchowieństwo o zagrożeniach modernistycznego podejścia do tej instytucji i wskazywano na rolę biskupa jako ustawodawcy, który jako jedyny na synodzie jest władny stanowić nowe prawo diecezjalne. W pracach komisji synodalnych przygotowujących statuty synodalne było zaangażowanych wielu duchownych także z kręgów proboszczów i wikariuszy. Ważną rolę odgrywały dyskusje w czasie kongregacji dekanalnych, na których duchowieństwo parafialne mogło zgłaszać swoje postulaty. Udział księży w tych formach przygotowawczych miał dać im poczucie udziału w całości prac i wpływu na powstające regulacje. Właściwy synod w dużej mierze charakter formalno-obrzędowy, zgodny z tradycją kościelną sięgającą okresu potrydenckiego. Znaczna część synodu miała charakter liturgiczny wskutek czego na dyskusję nad statutami zostawało niewiele czasu. Z tego powodu dwa następne synody z 1908 i 1914 r. miały charakter kongregacji synodalnych, podczas których ograniczono stronę obrzędową, aby więcej czasu wykorzystać na dyskusję. Zmieniały się też jej formy. Zamiast tradycyjnego odczytywania statutów, księża wysłuchiwali odpowiednich wystąpień biskupa i referentów, po których odbywały się dyskusje i formułowano postulaty synodalne. Ta forma najwyraźniej była widoczna podczas synodu z 1914 r. Efektem obrad synodów były decyzje o charakterze prawnym, ogłaszane mocą władzy biskupiej. Za każdym razem miały one nieco odmienną formę, mimo, że ich podstawę stanowiły statuty. Synod z 1902 r uchwalił 619 statutów i miały one bardzo tradycyjną formę i układ właściwe dla okresu potrydenckiego. Integralną częścią stanowionego wówczas prawa były instrukcje synodalne dotyczące między innymi takich zagadnień jak:  sposób przeprowadzania wizytacji dziekańskiej, czy odbywania kolędy. Statuty z 1908 i 1914 r. nie znosiły uchwał z 1902 r., ale były ich uzupełnieniem i wyjaśnieniem w oparciu o ocenę skutków ich praktycznego funkcjonowania. Celem zatem było ich doprecyzowanie i uzupełnianie, a nie głębsze zmiany. Akta synodu z 1914 r. różniły się znacznie od poprzednich. Posiadały one formę sprawozdań z kolejnych sesji synodalnych. Wystąpienia biskupa o charakterze ascetycznym przytaczano w nich w streszczeniu, natomiast  w całości publikowano teksty referatów problemowych, wygłaszanych przez wyznaczonych księży. Następnie streszczano dyskusję i konkluzję biskupa, po czym zamieszczano tzw. rezolucje synodalne odnoszące się do problemów poruszanych w wystąpieniach.  Zawierały one wnioski i zalecenia dotyczące rozwiązywania różnych kwestii, w tym także duszpasterskich. Zarządzenia synodalne najczęściej powtarzały przepisy Kościoła powszechnego, jedynie aplikując je do lokalnej sytuacji. Dotyczyły one m.in. funkcjonowania instytucji kościelnych, życia kleru i  wiernych świeckich, zagadnień dyscyplinarnych, głoszenia słowa bożego, czy katechizacji. Taka treść postanowień synodalnych nawiązywała do wiekowej tradycji Kościoła. Problematyką nową w statutach wszystkich trzech synodów przemyskich była kwestia społeczna. Zagadnienie to znalazło się szerzej w obszarze zainteresowania Kościoła od czasów Leona XIII. Śledząc postanowienia synodów biskupa S. Pelczara możemy zauważyć rozwój rozumienia tych zagadnień w środowisku kleru diecezji przemyskiej. Wskazują na wzrost znaczenia tej problematyki podczas synodów z 1908 i 1914 r w stosunku do roku 1902.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 77-91
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacje między Kościołem powszechnym a Kościołami partykularnymi w nauczaniu i ustawodawstwie Jana Pawła II
    Relations Between the Universal Church and Particular Churches in the Teaching and Legislation of John Paul II
    Autorzy:
    Krukowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806969.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kos´ciół powszechny
    Kos´ciół partykularny
    Biskup Rzymu
    Kolegium
    Biskupów
    biskup diecezjalny
    misja kanoniczna
    Universal Church
    particular Church
    the Bishop of Rome
    the College of Bishops
    diocese bishop
    Canon Mission
    Opis:
    The article deals with John Paul II's contribution towards explaining the relation that holds between the Catholic Church and a particular Church in the teaching and legislation of the Catholic Church in which the doctrine is translated into the language of Canon law. The following issues are discussed: vital elements of a particular Church, particular Church as portio populi Dei, the connection of a particular Church with culture, the Catholic Church as Communio Ecclesiarum, collegiality of bishops versus the primacy of the Pope, the mission of a diocese bishop towards his particular Church and the Universal Church.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 107-119
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa duszpasterska w diecezji włocławskiej w świetle uchwał synodów biskupa Stanisława Karnkowskiego z 1568 i 1579 roku
    Pastoral renewal in Włocławek Diocese in the light of resolutions of Synod conventions of Bishop Stanisław Karnkowski from year 1568 and 1579
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661435.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Sobór Trydencki
    reforma trydencka
    diecezja włocławska
    biskup Stanisław Karnkowski
    synody biskupa Karnkowskiego
    The Council of Trent
    the Tridentine reform
    Włocławek diocese
    Bishop Stanislaw Karnkowski
    synods Bishop Karnkowski
    Opis:
    Great and necessary gift of reform and pastoral renewal drawn up by Council of Trent was ardently and fruitfully taken up by Bishop Stanisław Karnkowski, and it was applied with great impact on two diocesan synods, which were held in 1568 and 1579. Synods’ resolutions strongly embedded in council decrees and provincial statutes regulated many sectors of pastoral life of contemporary kujawsko-pomorska diocese, activating clergymen as well as engaging the secular faithful people religion-wise and moral-wise. is outstanding legislator, reformer, grown and formed in Tridentinum atmosphere, supporter of Trent’s renewal of the Church and its priesthood structures, realized that renewal of priesthood and repair of religious-moral life has to nd its beginning in the reform of clergy, keeping the church discipline as well as in the life and conduct of the clerical conformable with the spirits of vocation for the ministry. Also the eorts aiming at better organization of deaneries served for renewal of priesthood as well as revival of deaneries’ activity, amongst the other, within the range of priesthood control, reminding the rectors their duties within the range of getting to know their parishioners, taking care of the sick and poor people, dispositions referring to defending the catholic faith threatened by reformation, regulations referring to teaching the Truths of the Faith, catechistic teaching, performing and taking the sacraments, Gods’ cult and liturgical issues. All of those was to serve post-council re- newal of priesthood in Włocławek’s Church. Bishop Stanisław Karnkowski realized his programmed actions curing and reforming the priesthood in dioceses not only by synodal activity, but also he supported them by Exhortations and Admonitiones issued by him – liturgical agenda, which served unication of liturgy and were the help for clergymen, not only in kujawsko-pomorska diocese. Analysis of his legisla- tive and ministry activity allows us to state, that he built in the diocese new structures of religious, priesthood and church life on the base of program laid out by Coucil of Trent. Hence he belonged to the most eminent Polish bishops of catholic Church, defender of the faith, promoter of education, reformer of habits and manner of the priest and secular faithful, and rst of all as outstanding and experienced jurisprudent of synodal legislation in Poland and reformer of the priesthood. 
    Wielki i potrzebny dar reformy i odnowy duszpasterskiej nakreślony przez Sobór Trydencki został gorliwie i owocnie podjęty przez biskupa Stanisława Karnkowskiego i to z wielkim rozmachem na dwóch synodach diecezjalnych, odbytych w 1568 i 1579 r. Osadzone mocno w dekretach soborowych oraz statutach prowincjonalnych uchwały synodów normowały wiele sektorów życia duszpasterskiego ówczesnej diecezji kujawsko-pomorskiej, uaktywniając samych duszpasterzy, jak i angażując religijnie i moralnie wiernych świeckich. Ten wybitny ustawodawca, reformator, wyrosły i uformowany w atmosferze Tridentinum, zwolennik odnowy trydenckiej Kościoła i jego struktur duszpasterskich, zdawał sobie sprawę, że odnowa duszpasterstwa i naprawa życia religijno-moralnego musi znaleźć swój początek w reformie duchowieństwa, zachowaniu karności i dyscypliny kościelnej oraz w życiu i postępowaniu duchownych zgodnym z duchem powołania kapłańskiego. Odnowie duszpasterstwa służyły też podejmowane wysiłki zmierzające do usprawnienia organizacji dekanatów oraz ożywienie działalności dziekanów, m.in. w zakresie kontroli duszpasterstwa, przypominania proboszczom ich powinności w zakresie poznawania parafian, opieki nad chorymi i ubogimi, zarządzenia odnoszące się do obrony wiary katolickiej zagrożonej reformacją, regulacje odnoszące się do nauczania prawd wiary, nauczania katechetycznego, sprawowania i przyjmowania sakramentów, kultu Bożego i spraw liturgicznych. To wszystko miało służyć posoborowej odnowie duszpasterstwa w Kościele włocławskim. Swoje zaprogramowane działania uzdrawiające i reformujące duszpasterstwo w diecezji realizował nie tylko poprzez działalność synodalną, ale wspierał je poprzez wydane przez siebie Napomnienia oraz Admonitiones – agendę liturgiczną, które służyły ujednoliceniu liturgii i były pomocą dla duszpasterzy, nie tylko w diecezji kujawsko-pomorskiej. Analiza jego działalności ustawodawczej i duszpasterskiej upoważnia do stwierdzenia, że budował w diecezji nowe struktury życia religijnego, duszpasterskiego i kościelnego na bazie programu wytyczonego przez Sobór Trydencki. Stąd należał do najwybitniejszych biskupów polskich tamtego okresu. Zasłynął jako oddany reformator Kościoła katolickiego, obrońca wiary, krzewiciel oświaty, reformator obyczajów duchowieństwa i wiernych świeckich, a przede wszystkim jako wybitny i doświadczony prawnik ustawodawstwa synodalnego w Polsce oraz reformator duszpasterstwa.          
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 2; 115-161
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa duszpastersko-religijna w diecezji włocławskiej w świetle uchwał synodalnych biskupa Macieja Łubieńskiego (1631-1641)
    Renewal of pastoral-religiosus in the diocese of Włocławekin the light of resolutions Synods Bishop Maciej Łubieński (1631-1641)
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, KS. JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662006.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biskup Maciej Łubieński; synody diecezji włocławskiej; reforma trydencka; ustawodawstwo diecezjalne; Sobór Trydencki; diecezja włocławska
    Bishop Maciej Łubieński; synods diocese Włocławek; the Tridentine reform; legislation diocesan; Council of Trent; the diocese of Włocławek
    Opis:
    Dar reform and renewal of pastoral offered to the Church the mid-sixteenth century in the resolutions of the Council of Trent, implemented and put into practice the particular Churches by successive centuries been zealously and fruitfully undertaken by Bishop Matthias Łubieński and with great gusto on three synods, two diocesan in 1634 and 1641 r. and at the Synod for archdeaconry of Pomerania in 1640. Their resolutions have become not only an opportunity to carry out pastoral renewal of the Church of Wloclawek, but also helped to deepen knowledge of and respect for the law and become an effective instrument to preserve the unity and discipline of the Church in the diocese, as well as the introduction of the Tridentine reform. Placed firmly in the conciliar decrees and resolutions of provincial synods statutes governed the many sectors of pastoral life of the diocese then Kuyavian-Pomeranian activating pastors, and engaging religiously and morally lay faithful. This outstanding legislator, reformer and supporter of the renewal of the Tridentine Church and its pastoral structures, he realized that the renewal of pastoral care and repair of life of religious and moral needs to find its origin in the reform of the clergy, maintaining discipline and discipline of the Church and in the life and behavior of the clergy in line with the spirit the priestly vocation. Resolutions of the Synod of Bishop Łubieński were a manifestation of his zeal legislative, - a reformist. Strongly urged by the harmonization of laws relating to the sacramental life, the discipline of the clergy and the development of religious life, while the development of pastoral care. His legislative activity, legal and pastoral was as structured, broad and comprehensive. She referred first to the fact purely legislative activity, and also had a practical nature, as refer to and serve the renewal of pastoral care and religious life of the faithful. Pastoral renewal efforts also served to reinforce the organization deaneries and the revival of activity deans, among others, in the control of pastoral remind parish priests of their duties in the field of studying parishioners, care for the sick and the poor, regulations relating to the defense of the Catholic faith threatened the Reformation, the regulations relating to teach the truths of the faith, teaching catechetical exercise and the sacraments, worship of God, and affairs liturgical celebrations. It all had to serve the post-conciliar renewal of pastoral ministry in the Church Wloclawek.
    Dar reformy i odnowy duszpasterskiej ofiarowany Kościołowi połowy XVI wieku w uchwałach Soboru Trydenckiego, realizowany i wprowadzany w życie Kościołów partykularnych przez kolejne wieki, został gorliwie i owocnie podjęty przez biskupa Macieja Łubieńskiego i to z wielkim rozmachem na trzech synodach, dwóch diecezjalnych w 1634 i 1641 r. oraz na synodzie odbytym dla archidiakonatu pomorskiego w 1640 r. Ich uchwały stały się nie tylko okazją do przeprowadzenia odnowy duszpasterskiej Kościoła włocławskiego, ale także przyczyniły się do pogłębienia znajomości i szacunku dla prawa oraz stały się skutecznym instrumentem do zachowania jedności i karności kościelnej w diecezji, jak też wprowadzania reformy trydenckiej. Osadzone mocno w dekretach soborowych oraz statutach prowincjonalnych uchwały synodów normowały wiele sektorów życia duszpasterskiego ówczesnej diecezji kujawsko-pomorskiej, uaktywniając samych duszpasterzy, jak i angażując religijnie i moralnie wiernych świeckich. Ten wybitny ustawodawca, reformator i zwolennik odnowy trydenckiej Kościoła i jego struktur duszpasterskich, zdawał sobie sprawę, że odnowa duszpasterstwa i naprawa życia religijno-moralnego musi znaleźć swój początek w reformie duchowieństwa, zachowaniu karności i dyscypliny kościelnej oraz w życiu i postępowaniu duchownych zgodnym z duchem powołania kapłańskiego. Uchwały synodalne biskupa Łubieńskiego były przejawem jego gorliwości ustawodawczo – reformistycznej. Usilnie zabiegał o ujednolicenie przepisów prawnych odnoszących się do życia sakramentalnego, dyscypliny duchowieństwa oraz rozwoju życia religijnego, a jednocześnie rozwoju duszpasterstwa. Jego działalność ustawodawcza i prawno-duszpasterska była w miarę usystematyzowana, szeroka i całościowa. Odnosiła się bowiem najpierw do działalności czysto ustawodawczej, a także miała charakter praktyczny, gdyż odnosiła się i służyła odnowie duszpasterstwa i życia religijnego wiernych. Odnowie duszpasterstwa służyły też podejmowane wysiłki zmierzające do usprawnienia organizacji dekanatów oraz ożywienie działalności dziekanów, m.in. w zakresie kontroli duszpasterstwa, przypominania proboszczom ich powinności w zakresie poznawania parafian, opieki nad chorymi i ubogimi, zarządzenia odnoszące się do obrony wiary katolickiej zagrożonej reformacją, regulacje odnoszące się do nauczania prawd wiary, nauczania katechetycznego, sprawowania i przyjmowania sakramentów, kultu Bożego i spraw liturgicznych. To wszystko miało służyć posoborowej odnowie duszpasterstwa w diecezji włocławskim.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 121-168
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej
    The Forgotten Synod of 1938. The Course and Content of the Statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów
    Autorzy:
    Kantor, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804758.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bp Franciszek Lisowski
    historia diecezji tarnowskiej
    prawo partykularne
    synod
    Bishop Franciszek Lisowski
    history of the diocese of Tarnów
    particular law
    Opis:
    Wydarzenie soborowe to na ogół wielki namysł ludzki nad problemami doktrynalnymi i nad praktykami, które Kościół powinien uwzględnić w swojej misji. Rolę analogiczną do soborów powszechnych na poziomie regionalnym i lokalnym odgrywają synody plenarne, metropolitalne, diecezjalne. Szczególną rolę należy przypisać synodom diecezjalnym, ponieważ wyrastają one z potrzeb konkretnego Kościoła partykularnego, a przez formułowane propozycje dyscyplinarne, pastoralne i duchowe, najbardziej wyraźnie kształtują rzeczywistość eklezjalną, docierając do bardzo podstawowych środowisk kościelnych i społecznych. Każdy synod posiada swoje specyficzne znaczenie w dziejach diecezji, a jego oddziaływanie na pewno nie wyczerpuje się tylko w literze sformułowanych propozycji. W 1938 r. mijało dziesięć lat od Pierwszego Synodu, i zgodnie z zaleceniami Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., Biskup był zobligowany do zwołania II Synodu Diecezji Tarnowskiej. Nie był to jedyny motyw, gdyż w 1936 r. odbył się Pierwszy Polski Synod Plenarny. W związku z tym wydarzeniem czymś naturalnym było, aby dostosować prawo diecezjalne do uchwał tegoż Synodu. Temat artykułu został sformułowany następująco: „Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej”. Dlaczego zapomniany? Dotychczas w diecezji odbyły się cztery synody. Wszelkie opracowania na temat ustawodawstwa synodalnego w diecezji tarnowskiej opierały się tylko i wyłącznie na trzech synodach. Przy omawianiu drugiego Synodu często pojawiało się lakoniczne stwierdzenie, iż „statuty tego synodu zaginęły”. Zabrakło badań nad rekonstrukcją statutów tego Synodu. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie czytelnikowi motywów zwołania, przebiegu i głównej problematyki podejmowanej podczas II Synodu Diecezji Tarnowskiej.
    A council is in general a great human reflection on doctrinal problems and on practices that the Church should incorporate in its mission. At a regional and local level, plenary synods, provincial synods and diocesan synods play an analogous role to ecumenical councils. A special role should be assigned to the diocesan synods because they stem from the needs of a concrete particular Church and by means of formulated disciplinary, pastoral and spiritual proposals, they are instrumental in shaping the ecclesial reality, reaching the very basic Church and social environments. Each synod has its own specific meaning in the history of a given diocese and its impact most definitely is not exhausted only in the letter of formulated proposals. In 1938, it was ten years since the first synod and, according to the directives of the Code of Canon Law, the bishop of Tarnów was obliged to convene the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Polish Plenary Synod was held. Therefore, it was only natural to adjust the diocesan law to the resolutions of that synod. The subject of this article was formulated as follows: „The Forgotten Synod of 1938. The course and content of the statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów”. Why forgotten? So far, four synods were held in our diocese. All studies on synodal legislation in the diocese of Tarnów were based exclusively on three synods. When the second synod was discussed, a laconic comment often occurred that „the statutes of this synod were lost”. There was no research on the reconstruction of that synod’s statutes. The aim of this article is to present the reader with the motives for convening, the course and main problems addressed during the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 129-150
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Moderator kurii w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i partykularnym prawie polskim
    Moderator of the Curia in the 1983 Code of Canon Law and the Particular Polish Law
    Autorzy:
    Kukulska, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879521.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zadania kurii diecezjalnej
    zasada koordynacji
    zarządzanie diecezją
    biskup diecezjalny
    tasks diocesan curia
    the principle of coordination
    management diocese
    the diocesan bishop
    Opis:
    The legislature in the 1983 Code of Canon Law introduced into the structures of the diocesan curia new ecclesiastical office under the name of moderator of the curia. It has competence in the administrative aspects of the functioning of the diocesan curia. It is the organ that the diocesan bishop may appoint to the principle of coordination of administrative tasks. Moderator of the curia is established according to the discretion of individual bishops of the diocese. It is also the office that is directly involved in the exercise of executive power. The Bishop may appoint a moderator of the curia for the Vicar General, or a priest who is not a vicar general, if the circumstances so require. The tasks of the moderator of the curia should care about the most fruitful execution of the tasks assigned to individual employees curia, curia employees convene meetings to present and exchange information and reconciliation of current tasks, ensuring the presence of curial staff, chairing meetings of all employees of the curia, or at least the chairmen of the papers, delegate notaries.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 67-82
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznane wspomnienie o biskupie Adamie Prosperze Burzyńskim
    The unknown memoirs about Bishop Adam Prosper Burzyński
    Autorzy:
    Ziółek, Ewa M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022023.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    the Diocese of Sandomierz
    Bishop Adam Prosper Burzyński
    , the Church in the Kingdom of Poland
    diecezja sandomierska
    bp Adam Prosper Burzyński
    Kościół w dobie Królestwa Polskiego
    Opis:
    The published source is Rev. Jan Chryzostom Dąbrowski’s memoirs about the Bishop of Sandomierz Adam Prosper Burzyński (1755-1830). It is a hitherto unknown and newly discovered manuscript in the collection of the Library of the Catholic University of Lublin (KUL). It presents an interesting person, a missionary in Egypt in his youth and from 1820 onwards the bishop and organizer of the Diocese of Sandomierz. It includes both Burzynski’s memoirs about missions in the Middle East, which were told to his seminarians by him, as well as a description of the life of the seminarians in the 1820s. The author, Rev. Dabrowski, was also an interesting person. His clerical career was interrupted by the January Uprising, as he was exiled to stay in Siberia for supporting it; and after his return to the country in 1870, the tsarist authorities did not allow him to perform any function in the diocese.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 355-370
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urząd dyrektora muzeum diecezjalnego w aspekcie kanonicznym
    The diocesan museum director’s office in the canonic view
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019670.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dyrektor muzeum diecezjalnego
    muzeum diecezjalne
    diecezja
    biskup
    statut
    formacja
    director of the diocesan museum
    diocesan museum
    diocese, bishop
    statute
    formation
    Opis:
    The following article is devoted to the office of the diocesan museum director in the canonic view. In the first part, the necessity of the diocesan museum director’s job is presented. The second part depicts the qualifications and the formation of the diocesan museum director. The final part is devoted to the duties of the diocesan museum’s leader.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 5-22
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Listy biskupa poznańskiego Ignacego Raczyńskiego z lat 1796-1798 do Jana Chrzciciela Albertrandiego
    Letters of the Poznań bishop Ignacy Raczyński to Jan Chrzciciel Albertrandi Written between 1796-1798
    Autorzy:
    Weiss, Anzelm
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040502.pdf
    Data publikacji:
    2009-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    letters written between 1796-1798
    church in poland
    warsaw archdiaconate
    Poznań diocese
    ignacy raczyński the bishop of poznań and jan chrzciciel albertrand
    Opis:
    Ignacy Raczyński, the bishop of Poznań from 1794 to 1807 and then the archbishop of Gniezno, ruled the Poznań diocese in a complicated political situation that followed the loss of independence by Poland. The Poznań period of his life and activity has so far been hardly investigated.The author carries out a brief characterization of his rule in this period and publishes six of his letters to Jan Chrzciciel Albertandi, his official for the archdiaconate of Warsaw, formerly the Mazovia part of the Poznań diocese. The letters reveal a number of hitherto unknown details of the relations between the Church and the state in those times. The text also includes the pastoral letter of bishop Raczyński of 1796 to the clergy and faithful of the Poznań   diocese.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2009, 4; 71-101
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stefan Wyszyński: The Lublin’s Period of Episcopal Ministry (1946-1949)
    Biskup Stefan Wyszyński: lubelski okres posługi pasterskiej (1946–1949)
    Autorzy:
    Ficek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1706697.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Biskup Stefan Wyszyński
    diecezja lubelska
    II wojna światowa
    ideologia komunistyczna
    Katolicki Uniwersytet Lubelski
    odbudowa diecezji
    inicjatywy duszpasterskie
    Bishop Stefan Wyszyński
    diocese of Lublin
    II world war
    Communist ideology
    the Catholic University of Lublin
    reconstruction of the diocese
    pastoral initiatives
    Opis:
    Dnia 4 marca 1946 r. watykańska Kongregacja do Spraw Nadzwyczajnych, zajmująca się wówczas nominacjami biskupimi, przesłała do biura Prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda, dokument informujący o mianowaniu przez papieża Piusa XII pierwszych po wojnie biskupów polskich, a wśród nich także nowego biskupa lubelskiego, księdza Stefana Wyszyńskiego: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. W tym czasie biskup nominat miał mniej niż 45 lat. Pomimo tego, w dość krótkim okresie swoich rządów (2 lata i 8 miesięcy), biskup Wyszyński dokonał wielkiego dzieła. Przede wszystkim zapoczątkował odnowę i odbudowę diecezji ze zniszczeń wojennych i wprowadził ją na nowe drogi rozwoju. Niewątpliwie był to czas, który można określić mianem wielkiego zrywu i odrodzenia Kościoła w Polsce. Powyższy artykuł ukazuje jak nominacja biskupia, jak też ingres do katedry lubelskiej otworzyły przed biskupem Wyszyńskim nowe perspektywy działań i wyznaczały kolejne zadania w ramach pasterskiego posługiwania Kościołowi w Polsce i na świecie. Co więcej – zdaniem autora niniejszego studium – ponad dwa i pół roku posługi w diecezji lubelskiej było też – swego rodzaju – poligonem doświadczalnym, gdzie biskup Wyszyński mógł wykorzystać, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie zdobyte wcześniej we Włocławku. Był to jednocześnie kolejny etap przygotowywania do podjęcia już wkrótce najważniejszych zadań w Kościele. Innymi słowy, lubelski okres posługi pasterskiej biskupa Wyszyńskiego okazał się niezmiernie cennym doświadczeniem w perspektywie późniejszej działalności jako ordynariusza diecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej oraz Prymasa Polski.
    On March 4, 1946, the Vatican “Congregation for Extraordinary Affairs,” then responsible for episcopal nominations, sent a document to the office of Cardinal August Hlond about the appointment by Pope Pius XII of the first Polish bishops after the war, including a new ordinary of the Lublin diocese: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. At that time, the nominee bishop was not quite 45 years old. Moreover, in a relatively short period of his rule in Lublin (two years and eight months), Wyszyński did a great job. Above all, though, he initiated the diocese's renewal and reconstruction from the horrible war damage and introduced it on a new path of pastoral development. Undoubtedly, it was a time that can be described as a great revival of the Catholic Church in Poland. Therefore, the above article exposes how the episcopal nomination and ingress to the Lublin cathedral opened for Bishop Wyszyński new perspectives as well as set further tasks in his pastoral ministry to the Church in Poland and the world. Moreover, according to the author of this study, over two and a half years of episcopal service in the Lublin diocese was also – in some way – an experimental training ground, where Bishop Wyszyński could use as well as develop his pastoral experience gained earlier in Włocławek. Additionally, it was also the next stage of preparation to undertake more essential tasks in the Church. In other words, the Lublin pastoral ministry of Bishop Wyszyński turned out to be a valuable experience in the perspective of later activity as ordinary of the Gniezno and Warsaw dioceses as well as the Primate of Poland.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 4; 113-129
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fotografie w Archiwum Diecezji Łuckiej
    Autorzy:
    Hamryszczak, Artur Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088372.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    photography
    photographs
    the description of photographs
    church archive
    the diocese of Lutsk
    Bishop Adolf Szelążek
    Florentyn Czyżewski
    fotografia
    zdjęcia
    opracowanie fotografii
    archiwum kościelne
    diecezja łucka
    biskup Adolf Szelążek
    Opis:
    Archiwum Diecezji Łuckiej, które jest przechowywane w Ośrodku Archiwów, Bibliotek i Muzeów Kościelnych, ma charakter szczątkowy i gromadzi dokumentację wytworzoną od II wojny światowej do lat 60. XX wieku, czyli śmierci ordynariusza bpa Adolfa Szelążka w Zamku Bierzgłowskim w 1950 r., i późniejszej działalności księży łuckich. Cały zasób archiwum został opracowany po przewiezieniu go do Ośrodka ABMK. Miał on charakter rozsypu, dlatego prace inwentaryzacyjne były żmudne i długotrwałe. Opracowanie dokumentacji fotograficznej zgodnie z metodyka archiwalną wymagało m.in. identyfikacji osób, miejsc oraz daty wykonania. Aktualnie w zasobie Archiwum Diecezji Łuckiej znajdują się 434 zdjęcia, które wchodzą w skład 4 zespołów. Najwięcej fotografii znajduje się w zespole spuścizn oraz zbiorów ikonograficznych. W dwóch pozostałych zespołach: Wyższe Seminarium Duchowne w Łucku i Parafia katedralna w Łucku, zdjęcia stanowią marginalną liczbę dokumentacji nieaktowej. Fotografie uwieczniają duchowieństwo katolickie diecezji i biskupów łuckich oraz budynki sakralne (kościoły i cerkwie) czy też ważne wydarzenia społeczno-religijne. Są też zdjęcia o proweniencji świeckiej, przedstawiające m.in. Zakład Przyrodoleczniczy doktora Apolinarego Tarnawskiego w Kosowie. Zasób fotograficzny, tak jak i całe Archiwum Diecezji Łuckiej, nie jest udostępniany ze względu na stan fizyczny dokumentacji. Planowana jest digitalizacja całego zasobu archiwalnego i udostępnienie go w postaci cyfrowej.
    The holdings of the Archives of the Lutsk Diocese, held in the Centre for Church Archives, Libraries and Museums (ABMK Centre), are fragmentary and consist of the documentation produced from the Second World War until the 1960s, i.e. the death of the Ordinary Bishop A. Szelążek in Zamek Bierzgłowski in 1950 and the subsequent activities of the Lutsk priests. The archival holdings were arranged after their transfer to the ABMK Centre. As they were in total disarray, the inventory work was tedious and lengthy. The arrangement and description of the photographic documentation in accordance with archival methodology required, among other things, the identification of people, places and determining the dates of taking photographs. Currently, the collection of the Archives of the Lutsk Diocese contains 434 photographs in four record groups. The record groups of legacies and iconographic collections hold the largest number of photographs. In the other two record groups, namely the Lutsk Theological Seminary and the Lutsk Cathedral Parish, photographs constitute a marginal number of non-textual material. The photographs immortalize the Catholic clergy of the diocese and the bishops of Lutsk as well as sacral buildings (Catholic and Orthodox churches) or important social and religious events. There are also photographs of secular origin, depicting, among others, Dr Tarnawski’s Natural Medicine Institution in Kosovo. The photograph collection, as well as all the records of the Archives of the Lutsk Diocese, is not made available due to its poor state of preservation. All the archival holdings of the Lutsk archives are intended to be digitalized and made available in digital form.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 87-108
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biskup Ignacy Tokarczuk w działaniach operacyjnych Służby Bezpieczeństwa PRL
    Bishop Ignacy Tokarczyk in the Operational Activities of the PRL’s Security Service
    Autorzy:
    Zamiatała, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495585.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Bp Ignacy Tokarczuk
    Służba Bezpieczeństwa
    diecezja przemyska
    tajni współpracownicy
    Bishop Ignacy Tokarczuk
    PRL’s Security Service
    Przemyśl Diocese
    collaborators of the security
    Opis:
    From the beginning of his service in the Przemyśl Diocese, bishop Ignacy Tokarczuk performed his pastoral activities with great vigor and dedication and was, therefore, the most important “object” of the operational work of the PRL’s Security Service (a Polish acronym: SB) in the south-east of Poland. The Security Service undertook number of operational activities against him. He was surrounded by an organized network of secret the security’s collaborators that informed about the bishop’s plans and deeds and realized some operational tasks. By means of disintegration and disinformation activities, the security tried to damage his reputation in the society and in the church circles as well as limit his pastoral activity. Despite great efforts, huge expenses and involvement of many people in this process, the security managed neither to intimidate nor to destroy the bishop.
    Od samego początku swojej posługi w diecezji przemyskiej bp I. Tokarczuk ze względu na rozmach podejmowanych działań pasterskich był najważniejszym „obiektem” pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa PRL w południowo-wschodniej Polsce. Podejmowano wobec niego cały szereg działań. Organizowano wokół niego sieć tajnych współpracowników SB, którzy na bieżąco informowali o planach i poczynaniach biskupa oraz realizowali określone przez bezpiekę zadania. Poprzez działania dezintegracyjne i dezinformacyjne starały się zniszczyć mu autorytet w społeczeństwie i kręgach kościelnych oraz ograniczyć jego działalność pasterską. Mimo wielkiego wysiłku, nakładu środków i ludzi nie udało się go zastraszyć czy zniszczyć.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 3; 201-212
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święcenia duchowne Łukasza Watzenrode (1447-1512). Przyczynek do biografii biskupa warmińskiego
    The Ordinations of Łukasz Watzenrode (1447-1512). Supplementary Information on the Bishop of Warmia
    Autorzy:
    Kaczmarek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019592.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    święcenia
    diecezja warmińska
    biskup Łukasz Watzenrode
    XV-XVI w.
    ordination
    the Diocese of Warmia
    Bishop Łukasz Watzenrode
    15th-16th centuries
    Opis:
    Historians have been interested in the Bishop of Warmia Łukasz Watzenrode for many years, mainly because of his close affinity with Nicolas Copernicus and the complicated history of the Diocese of Warmia during this bishop's reign. The part of Łukasz's life which preceded his bishop's election has not aroused such interest. And therefore this article is about this less known fragment of his biography. It deals with the issues related to Watzenrode taking lesser vows and being ordained a priest. The information about bishop Watzenrode having all ordines, including the priesthood, at the end of the 1470s was questioned. The research showed that it was not until the spring of 1487 that he received all higher ordinations. This fact should be connected with the plans of appointing him to the Episcopal capital of Lidzbark Warmiński as a successor of Mikołaj Tungen.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 181-198
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Processus brevior coram Episcopo – Czy każdy biskup jest kompetentny do wydania wyroku stwierdzającego nieważność małżeństwa w procesie skróconym?
    Processus brevior coram Episcopo - Does any bishop is competent to issue the sentence about the nullity of marriage in the briefer matrimonial process?
    Autorzy:
    Krakowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149287.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    bishop
    judge
    briefer process before the bishop
    reform of marriage process
    Pope Francis
    sentence
    nullity of marriage
    particular Church
    diocese
    biskup
    sędzia
    proces skrócony
    reforma procesu małżeńskiego
    papież Franciszek
    wyrok
    Kościół partykularny
    diecezja
    Opis:
    The Pope Francis’ 2015 reform of declaring the nullity procedures introduced a new process which is briefer than the ordinary process and have brought the followers closer to the church structures. The new form of this procedure has contributed to it considerably: briefer process – processus brevior. The Supreme legislator appoints a bishop the sole competent person to make a judgement within this process. The purpose of this article was to indicate the entities competent to perform the function of a judge in the briefer process. The fundamental question was this: is the ordination of a bishop a requirement to hold such a function? and thus whether every ordinated bishop may be iudex in the processus brevior. Another question was whether a clergyman who was not ordained may conduct such a process. This article shows that the legislator’s will, despite the nomenclature used in Motu proprio, is completely different. The Bishop of Rome has linked the functions of a single judge in the briefer process to the office of the head of a particular church. It shows that the iudex function in processus brevior is not of sacramental nature. A particular church is above all a diocese headed by a diocesan bishop. The legal order in the Latin church anticipates that other territorial and personal structures are equal to a diocese. Their governors are equal by law to a diocesan bishop. If they have judicial powers in scope of marriages, they are competent to conduct a briefer process. In some cases the governors of the particular churches, which are equal by law to a diocese, are not elevated to the rank of a bishop. Not being ordinated to a bishop, however, does not make them incapable of being iudex in the processus brevior coram Episcopo!
    Reforma procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa dokonana w 2015 roku przez papieża Franciszka przyczyniła się do skrócenia procedury procesowej oraz przybliżyła wiernych do struktur kościelnych. Znacząco do tego przyczyniła się nowa forma procedury: proces skrócony – processus brevior. Najwyższy Ustawodawca ustanawia biskupa jedynym kompetentnym podmiotem do sądzenia w tym procesie. Celem niniejszego artykułu było wskazanie podmiotów kompetentnych do pełnienia funkcji sędziego w procesie skróconym. Fundamentalnym pytaniem było: czy wymogiem do pełnienia tego zadania są święcenia biskupie, a zatem: czy każdy wyświęcony biskup może być iudex w processus brevior? Nasunęło się również inne pytanie: czy duchowni niemający święceń biskupich mogą prowadzić taki proces? Niniejszy artykuł ukazuje, że wola ustawodawcy, mimo nomenklatury używanej w Motu proprio jest zupełnie inna. Biskup Rzymski powiązał funkcje jednoosobowego sędziego w procesie skróconym z urzędem głowy Kościoła partykularnego. Pokazuje to, że funkcja iudex w processus brevior nie ma zakorzenia w charakterze sakramentalnym. Kościołem partykularnym jest przede wszystkim diecezja, na czele której stoi biskup diecezjalny. Porządek prawny w Kościele łacińskim przewiduje, że z diecezją zrównane są również inne struktury terytorialne i personalne. Ich rządcy są zrównani w prawie z biskupem diecezjalnym. Jeśli posiadają władzę sądowniczą w zakresie małżeńskim, są kompetentnymi podmiotami do prowadzenia procesu skróconego. W niektórych przypadkach rządcy Kościołów partykularnych zrównanych w prawie z diecezją nie są wynoszeni do godności biskupiej. Jednak brak święceń biskupich nie czyni niezdolnymi powyższe podmioty do bycia iudex w processus brevior coram Episcopo!
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 171-186
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apoteoza godła heraldycznego biskupa Józefa Marcelego Dzięcielskiego (1768-1839) w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach lubelskich
    Apotheosis of the Coat of Arms of Bishop Józef Marceli Dzięcielski (1768-1839) in the Latin Heraldic Poems in the Ordos of the Diocese of Lublin
    Autorzy:
    Strycharczuk, Agnieszka
    Marczewski, Jarosław R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791394.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    herb Korwin
    poezja herbowa
    biskup Józef Marceli Dzięcielski
    diecezja lubelska
    rubrycele
    Korwin coat of arms
    heraldic poetry
    Bishop Józef Marceli Dzięcielski
    the Diocese of Lublin
    ordo
    Opis:
    Przedstawiony w niniejszym artykule zbiór trzynastu łacińskich wierszy herbowych poświęcony jest biskupowi Józefowi Marcelemu Dzięcielskiemu. Był on pasterzem diecezji lubelskiej w latach 1825-1839. Wiersze na herby znane są w obiegu literackim od XV wieku. Te, które pojawiają się w rubrycelach, są rzadko analizowane i tłumaczone. Dzieje się tak ze względu na elitarny charakter tych druków użytkowych, docelowo kierowanych do duchowieństwa danej diecezji. Warto przedstawić je szerszemu gronu odbiorców, ponieważ stanowią one także element dorobku literackiego epoki. Artykuł i analizowane w nim utwory przybliżają postać biskupa Józefa Marcelego Dzięcielskiego, jego herb i posługę.
    The collection of thirteen Latin heraldic poems presented in this article was dedicated to Bishop Józef Marceli Dzięcielski. He was a shepherd of the Diocese of Lublin in the years 1825-1839. The heraldic poems have been known in literary circuit since the 15th century. Those that appeared in dioecesan ordos have been rarely analyzed and translated. This is due to the elitist nature of these usable prints, ultimately directed to dioecesan clergy. It is all the more worth presenting them to a broader audience, as they are also an element of the literary output of the era. The article and the poems analyzed in it bring some more knowledge of Bishop Józef Marceli Dzięcielski, of his coat of arms, and of his ministry. They can also provoke a discussion on the completed translation and the solutions applied in it.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 111-132
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biskup Antoni Adamiuk we wspomnieniach sióstr szkolnych de Notre Dame
    Bishop Antoni Adamiuk in the memories of the School Sisters de Notre Dame
    Autorzy:
    Maziarz, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595665.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    biskup Antoni Adamiuk
    Siostry Szkolne de Notre Dame
    diecezja opolska
    katecheza
    Bishop Antoni Adamiuk
    School Sisters de Notre Dame
    the Diocese of Opole
    Catechesis
    Opis:
    Opolski biskup pomocniczy Antoni Adamiuk blisko współpracował z siostrami szkolnymi de Notre Dame, które przed 2000 r. pracowały w kurii diecezji opolskiej i Wydawnictwie św. Krzyża. W pamięci sióstr bp Adamiuk to wzorowy kapłan, znakomity katecheta i odważny kaznodzieja, dobry, skromny i prosty człowiek, strażnik pamięci polskich Kresów Wschodnich oraz obrońca prawdy i sprawiedliwości (związku zawodowego „Solidarność”). W ramach pomocy opozycji antykomunistycznej u boku biskupa działała s. Angela Orłowska SSND. Siostry mogły liczyć na pomoc biskupa w trudnych latach Polski komunistycznej. Organizował wtedy kursy katechetyczne, przygotowujące siostry szkolne do pracy z dziećmi i młodzieżą. Uczył je nie tylko, jak prowadzić lekcje religii, ale także historii Polski. Był dla nich wzorem patrioty. W opinii wszystkich sióstr bp Adamiuk to „ciepły, dobry ojciec”, zawsze życzliwy Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Z powodu skromności spuścizny autobiograficznej po sufraganie opolskim, wspomnienia sióstr to ważne źródło historyczne do jego życiorysu.
    Bishop Antoni Adamiuk worked closely together with the School Sisters de Notre Dame who, before 2000, worked in the diocesan Curia in Opole and in the Holy Cross Publishing House. Bishop Adamiuk is remembered by the sisters as an exemplary priest, an excellent catechist and a courageous preacher, a good, modest and upright man, a guardian of memories about the Polish eastern frontier, and a defender of truth and justice (of the trade union “Solidarity”). Within the framework of providing help to the anticommunistic opposition, Sister Angela Orłowska SSND, acted at the side of the Bishop. The sisters could count on the Bishop’s help in the difficult years of communism in Poland. At that time he organized catechetical courses, preparing the School Sisters to work with children and youth. He taught the sisters not only how to conduct classes in religion, but also in the history of Poland. To them he was an example of a patriot. In the opinion of all sisters, Bishop Adamiuk was a “warm, good father”, always kind-hearted towards the Congregation of the School Sisters de Notre Dame. Due to a meager autobiographical legacy, left after that auxiliary bishop of Opole, the sisters’ reminiscences are an important historical source for his curriculum vitae.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 209-230
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katedra p.w. Imienia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku w opisie wizytacyjnym z 1829 roku
    The Cathedral dedicated to the Name of the Blessed Virgin Mary in Minsk in the visitation report of 1829
    Autorzy:
    Hałaburda, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784070.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    diecezja mińska
    bp Jakub Ignacy Dederko
    katedra
    Mińsk
    wizytacja kanoniczna
    the diocese of Minsk
    Bishop Jakub Ignacy Dederko
    a cathedral
    Minsk
    a canonical visitation
    Opis:
    The Church dedicated to the Name of the Blessed Virgin Mary in Minsk was built as a Jesuit monastery church in the years 1700-1710. After the dissolution of the order, it was given to the parish. In 1797 the church was damaged by fire. A year later, it was designated as a cathedral of the newly created diocese, with the capital in Minsk. It was rebuilt thanks to the efforts and funds of Bishop Jakub Ignacy Dederka in the years 1798-1803. In 1869, as a result of the liquidation of the diocese, it was again demoted to the seat of the parish. After reactivating the diocese of Minsk in November 1917, the church regained the cathedral status. However, in 1934, it was taken away from the faithful, closed down by the Bolsheviks, and used as a garage until 1941. It survived the Second World War intact but ceased to serve as a place of worship after liberation. In 1941 the Soviet authorities donated the building to the ‘Spartak’ sports club. In the years 1948-1951, the church was converted into a sports hall. The project of its renovation, prepared in 1982, stated that the building was intended to be used as a room for the organ and choir music. In 1993 the cathedral church was returned to the faithful and was reconsecrated in 1997. Currently, the former Jesuit church serves as a cathedral, the main church of the archdiocese and metropolis of Minsk and Mogilev. The presented report on the inspection of the Minsk cathedral was written in 1829, as a result of the metropolitan visitation conducted in the archdiocese of Mogilev in the years 1828-1831, ordered by Archbishop Kasper Kazimierz Cieciszowski. The document is held in the National Historical Archive of Belarus in Minsk (in Russian Национальный исторический архив Беларуси), in the fonds entitled “Mogilev Roman Catholic Consistory” (in Russian Могилевская р.-к. духовная консистория) – the reference number: fond. 781, op. 27, sp. 427. It was written in Polish. The whole document is comprised of 12 cards written on both sides. The edition of the source was prepared in accordance with the instructions included in the publication manual for historical sources from the 16th to the mid-19th century, written by K. Lepszy, published in Warsaw in 1953.
    Kościół p.w. Imienia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku, wybudowano w latach 1700-1710, jako kościół klasztorny jezuitów. Po kasacie zakonu, został przekazany parafii. W 1797 r. budynek kościoła strawił pożar. Rok później świątynia wyznaczona została na katedrę utworzonej wówczas diecezji, ze stolicą w Mińsku. Odbudowana w latach 1798-1803 dzięki staraniom i funduszom bpa Jakuba Ignacego Dederki. W 1869 r. na skutek likwidacji diecezji, ponowie został zdegradowany do siedziby parafii. W listopadzie 1917 r. po reaktywowaniu diecezji mińskiej, kościół odzyskał rangę katedry. Jednak już w 1934 r. został odebrany wiernym. Zamknięty przez bolszewików, do 1941 r. był wykorzystywany jako garaż. Drugą wojnę światową przetrwał w stanie nienaruszonym, ale po wyzwoleniu przestał funkcjonować jako miejsce kultu. W 1947 r. władze sowieckie przekazały budynek na potrzeby klubu sportowego „Spartak”. W latach 1948-1951 kościół przebudowano na salę sportową. W 1982 r. przygotowano projekt jego restauracji, przeznaczając budynek na salę muzyki organowej i chórowej. W 1993 r. kościół katedralny powrócił do wiernych. W 1997 r. odbyły się uroczystości rekonsekracji świątyni. Aktualnie dawny pojezuicki kościół pełni rolę archikatedry, głównej świątyni archidiecezji i metropolii mińsko-mohylewskiej. Prezentowany protokół lustracji katedry mińskiej powstał w 1829 r., w ramach wizytacji metropolitalnej prowadzonej na obszarze archidiecezji mohylewskiej w latach 1828-1831 z mandatu abpa Kaspra Kazimierza Cieciszowskiego. Dokument jest przechowywany w Narodowym Archiwum Historycznym Białorusi w Mińsku (ros. Национальный исторический архив Беларуси), w zespole zatytułowanym „Mohylewski Rzymsko-Katolicki Duchowny Konsystorz” (ros. Могилевская р.-к. духовная консистория) pod sygnaturą: fond. 781, op. 27, sp. 427. Spisany został w języku polskim, całość zaś liczy 12 kart zapisanych dwustronnie. Edycję źródła przygotowano zgodnie z zasadami sformułowanymi w instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych od XVI do połowy XIX wieku, autorstwa K. Lepszego, wydanej w 1953 r. w Warszawie.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 207-242
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apoteoza godła heraldycznego biskupa Macieja Grzegorza Garnysza w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach diecezji chełmskiej
    The apotheosis of Bishop Maciej Grzegorz Garnysz’s family crest in Latin poems in the directories of the Chełm Diocese
    Autorzy:
    Marczewski, Jarosław R.
    Strycharczuk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022715.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    biskup chełmski Maciej Grzegorz Garnysz
    diecezja chełmska
    rubrycele
    herb
    poezja herbowa
    Bishop of Chełm Maciej Grzegorz Garnysz
    the Diocese of Chełm
    directories
    family crest
    family crest poetry
    Opis:
    Directories play an important role in pastoral life of every diocese. In Poland, the first known prints of this type come from the sixteenth century. They include liturgical calendar with the local celebrations, pastoral directives, a list of institutions and clergy working in the diocese. Directories are issued by the authority of the bishop. In the past, publishing them provided the opportunity to print bishop’s family crest and an appropriate Latin poem on the first page. From the period of the rule of the Bishop of Chełm Maciej Grzegorz Garnysz († 1790) there remained 4 directories exposing the Garnysz family crest - Poraj. The  authors of the poems included in the above-mentioned prints are unknown. These poems are in the form of epigrams. In terms of the composition, they are short lyric poems with four- and six-line stanzas, written in elegiac couplet. In this article, they were reprinted and translated into Polish. Their analysis and translation are completely new phenomena, as in Poland there are no other works presenting translation or a study of the poems included in directories.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 167-187
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój kultu św. Józefa w Polsce a siedemnastowieczna fundacja kościoła parafialnego pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach
    Autorzy:
    Krzewska, Elżbieta
    Skrzyniarz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088408.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bieliny
    the Bishop of Kraków
    Jakub Zadzik
    foundation of the parish church in Bieliny
    diocese of Kielce
    St. Joseph the Spouse
    cult
    biskup krakowski Jakub Zadzik
    fundacja kościoła parafialnego w Bielinach
    diecezja kielecka
    św. Józef Oblubieniec
    kult
    Opis:
    Dnia 30 października 1637 r. biskup Jakub Zadzik (1582-1642), na prośbę Krzysztofa Jóźwika, właściciela hut szkła w Kokaninie i okolicach, erygował i uposażył parafię pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach, miejscowości leżącej w dobrach biskupów krakowskich. Kapituła krakowska zatwierdziła przywileje nadane przez biskupa dla kościoła i włościan. Prawo patronatu nad świątynią objął J. Zadzik. Jeszcze tego samego roku rozpoczęła się jej budowa. K. Jóźwik, jako fundator, czuwał nad wszystkim, pracował przy wznoszeniu murów i troszczył się o wyposażenie kościoła. Zakupił monstrancję, zabiegał o zainstalowanie organów i przeznaczył środki na utrzymanie organisty. Budowa świątyni trwała niespełna sześć lat i już 14 czerwca 1643 r. biskup krakowski Tomasz Oborski dokonał jej konsekracji. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, kto zdecydował, że świątyni w małej podkieleckiej miejscowości w pierwszej połowie XVII wieku nadano wezwanie św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. W Polsce w tym czasie takie wezwanie miało tylko kilka kościołów zakonnych usytuowanych w dużych miastach: Krakowie, Lublinie, Poznaniu. Czy taką decyzję podjął biskup krakowski? Czy na wybór patrona miał wpływ pomysłodawca nowej parafii oraz budowniczy kościoła, K. Jóźwik?
    On 30 October 1637, Bishop Jakub Zadzik (1582-1642), at the request of Krzysztof Jóźwik, the owner of glassworks in Kokanin and its vicinity, erected and endowed the parish of St. Joseph the Spouse of the Blessed Virgin Mary in Bieliny, a town lying in the property of the bishops of Kraków. The Kraków chapter approved the privileges granted by the bishop to the church and peasants. The patronage over the temple was taken over by Jakub Zadzik. Its construction began that same year. K. Jóźwik, as the founder, took part in everything, worked on erecting walls and took care of the church’s furnishings. He bought a monstrance, solicited the installation of an organ, and allocated funds for the organist’s upkeep. The construction of the temple took less than six years and on 14 June 1643, the bishop of Kraków, Tomasz Oborski, consecrated it. The article attempts to answer the question of who decided that the temple in a small town near Kielce, constructed in the first half of the 17th century, was dedicated to St. Joseph Spouse of the Blessed Virgin Mary. In Poland at that time, only a few monastic churches located in large cities: Kraków, Lublin and Poznań had such patrons. Was it the decision of the Bishop of Kraków? Was the choice of the patron influenced by the initiator and the builder of the new parish and church, K. Jóźwik?
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 185-201
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura i pracownicy Diecezjalnego Wydziału Katechetycznego
    The structure and agents of the Diocesan Catechetical Office
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502472.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Diecezjalny Wydział Katechetyczny
    organizacja katechizacji w diecezji
    biskup diecezjalny
    statut
    pracownicy
    służba diecezjalna na rzecz katechezy
    Diocesan Catechetical Office
    the organization of religious education in the diocese
    diocesan Bishop
    statute
    agents
    the diocesan service of catechesis
    Opis:
    The aim of the article is to show structure and agents of the Diocesan Catechetical Office. In the first part of the article we presented the Diocesan Catechetical Office as a crucial element of organizing catechetical service in the diocese. In the second part the structure of the Diocesan Catechetical Office was shown, whereas the third part was dedicated to the agents of the Diocesan Catechetical Office.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 2; 27-39
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aneks 1 – Nabożeństwo Słowa „Marzenie Boga” prowadzone przez biskupa Edwarda Dajczaka z obłóczyn kleryków WSD w Skrzatuszu, 14 września 2019 r.
    Annex 1 – Devotion of the word “Dream of God” led by Bishop Edward Dajczak from the bedding of clerics of the WSD in Skrzatusz, September 14, 2019
    Anhang 1 – Andacht des Wortes „Gottes Traum” unter der Leitung von Bischof Edward Dajczak von den Geistlichen der WSD-Geistlichen in Skrzatusz, 14. September 2019
    Autorzy:
    Dajczak, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570830.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    bp Edward Dajczak
    Diecezjalne Spotkania Młodych
    Skrzatusz
    sanktuarium maryjne
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    homily
    Bishop Edward Dajczak
    Diocesan Meetings of the Young
    Marian sanctuary
    Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 343-345
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POWOŁANIE DIECEZJI RZESZOWSKIEJ W KONTEKŚCIE REORGANIZACJI STRUKTUR KOŚCIOŁA W POLSCE W 1992 ROKU
    ESTABLISHMENT OF THE DIOCESE OF RZESZÓW IN THE CONTEXT OF THE REORGANIZATION OF THE STRUCTURE OF THE CHURCH IN POLAND IN 1992
    Autorzy:
    Walkusz, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490182.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Dzieje ustroju kościelnego w Polsce, bulla „Totus Tuus Poloniae populus”, diecezja rzeszowska, biskup Kazimierz Górny
    History of the church system in Poland, bull “Totus Tuus Poloniae populus”, Diocese of Rzeszów, Bishop Kazimierz Górny
    Opis:
    After the systemic changes in Poland, the possibility of full normalization of the administrative division of the Church in Poland was born. In addition, it was favored by the pontificate of John Paul II, well-versed in the civil and ecclesial Polish reality, the establishment of diplomatic relations with the Holy See and the resumption of the apostolic nunciature in Warsaw. Over half a year of preparation, the bull “Totutus Tuus Poloniae populus” was sanctioned on March 25, 1992, which referred to, among others, Diocese of Rzeszów. Although the attempts to set up such a unit were made in 1900 and later in 1920 and 1924, John Paul II's personal decision to set up a diocese based in Rzeszów.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 533-543
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aneks 2 – Homilia biskupa Edwarda Dajczaka wygłoszona podczas Diecezjalnego Spotkania Młodych w Skrzatuszu, 14 września 2019 r.
    Annex 2 – Homily of bishop Edward Dajczak delivered during the Diocesan Youth Meeting in Skrzatusz, September 14, 2019
    Anhang 2 – Predigt von Bischof Edward Dajczak während des Jugendtreffens der Diözese in Skrzatusz am 14. September 2019
    Autorzy:
    Dajczak, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570781.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    homilia
    bp Edward Dajczak
    Diecezjalne Spotkania Młodych
    Skrzatusz
    sanktuarium maryjne
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    homily
    Bishop Edward Dajczak
    Diocesan Meetings of the Young
    Marian sanctuary
    Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 345-349
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Budowa domu katechetycznego w Ełku w latach trzydziestych XX wieku
    The building of a catechetic house in Ełk in the 1930s
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150920.pdf
    Data publikacji:
    2016-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    diecezja warmińska
    dom katechetyczny
    Niemcy w latach trzydziestych XX wieku
    biskup Maksymilian Kaller
    Ełk
    Lyck
    Diocese of Warmia
    Ełk (Lyck)
    catechetical house
    Germany in the 1930s
    Bishop Maximilian Kaller
    Opis:
    Dzieci wyznania katolickiego, które zamieszkiwały rozległy teren ełckiej parafii, potrzebowały odpowiedniej edukacji religijnej, dlatego miejscowy proboszcz Karol Fox postanowił, że zostanie zbudowany dom katechetyczny. Początkowo planowano zaadaptować na ten cel wystawioną na sprzedaż bursę oficerską. Zdecydowano jednak ostatecznie, że powstanie nowy obiekt. Wyznaczono działkę położoną obok starego domu parafialnego (w pobliżu obecnej ulicy Jana Kilińskiego w Ełku). Wsparcie finansowe przedsięwzięcia zadeklarowało m.in. Stowarzyszenie św. Bonifacego w Paderborn. Zarząd Główny tej organizacji podjął pod koniec 1932 r. decyzję, że. projekt architektoniczny domu katechetycznego miałby przygotować Max Sonnen. Realizację projektu zlecono Wilhelmowi Baumewerdowi. Rozpoczęcie budowy zaplanowano na lipiec 1933 roku, a zakończenie - na koniec lutego 1934. Dom katechetyczny został poświęcony 3 marca 1934 roku przez biskupa warmińskiego Maksymiliana Kallera. Sesje katechetyczne dla dzieci przygotowujących się do I Komunii św. miały się odbywać tam dwa razy w roku; odpowiedzialne za nie były siostry zakonne. Działania militarne podczas II wojny światowej położyły kres funkcjonowaniu tej placówki.
    Catholic children who lived in the vast area of the Ełk (Lyck) parish needed proper religious education, so the local parish priest Karol Fox decided that a catechetical house would be built. At first, there were plans to adapt an officers’ mess, which was put up for sale, for this purpose. However, it was decided that a special facility would be built. A plot of land located next to the old parish house (near the present Jana Kilińskiego Street in Ełk) was obtained.Financial support of the project was declared by, among others, the Boniface Association in Paderborn. The General Government of this organisation decided at the end of 1932 that the architectural design of the catechetical house would be prepared by Max Sonnen. The implementation of the project was commissioned to Wilhelm Baumewerd. The beginning of the construction works was planned for July 1933 and the completion – for the end of February 1934. The catechetical house was blessed on 3 March 1934 by Bishop Maximilian Kaller. Catechetical sessions for children preparing for the First Holy Communion were supposedto take place there twice a year; nuns were responsible for them. Military operations during World War II put an end to the functioning of this institution.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2016, 17; 79-91
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    IL CONSIGLIO PARROCCHIALE PER GLI AFFARI ECONOMICI NEL DIRITTO PARTICOLARE (DIOCESI DI RZESZÓW ED ARCIDIOCESI DI POZNAŃ)
    THE PARISH ECONOMIC COUNCIL IN PARTICULAR LAW (DIOCESE OF RZESZÓW AND ARCHDIOCESE OF POZNAŃ)
    Autorzy:
    Story, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490146.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Synod Diecezji Rzeszowskiej, Synod Archidiecezji Poznańskiej, Rada Parafialna do spraw Ekonomicznych, Kodeks Prawa Kanonicznego, parafia, arcybiskup Stanisław Gądecki, biskup Kazimierz Górny, rola świeckich w życiu Kościoła
    The Synod of the Diocese of Rzeszów, the Synod of the Archdiocese of Poznań, the Parish Economic Council, the Code of Canon Law, parish, Archbishop Stanisław Gądecki, Bishop Kazimierz Górny, the role of the laity in the life of the Church
    Opis:
    In the light of the current Code of Canon Law, according to Cann. 537, the parish priest is obliged to appoint the parish economic council whose responsibility is to abide by both the common law and the regulations issued by the bishop of the diocese. This paper presents and discusses the current charter of the Parish Economic Council of the Archdiocese of Poznań which was approved on February 20, 2007 by Archbishop Stanisław Gądecki, the Metropolitan Archbishop of Poznań. It is not clear why the Synod of the Diocese of Rzeszów does not mention the idea of the parish economic council. There is no information on the charter of the parish economic council among the charters approved by the Synod. The Canon law, both common and particular, stresses that the parish economic council is a body providing advisory and support services to the parish priests in administering the parish resources. The council consists of 3 to 7 members depending on the size of the parish, and its term of office lasts 4 years. At the same time, it is important to mention that the only legal representative of the parish in terms of the governance of its resources is the parish priest and he is the only person that can make valid decisions in this respect.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 453-466
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-29 z 29

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies