Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bipolar disorder" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Obraz zaburzeń emocjonalnych w autonarracji K.R. Jamison
    Picture od Emotional Disorders in the K.R. Jamison’s Self-narration
    Autorzy:
    Gawda, Barbara
    Kosacka, Kalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579142.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    affective disorders
    bipolar disorder
    self-narration
    expression
    Opis:
    The aim of this work is to reconstruct the picture of emotional disorders as revealed in Jamison’s self-narration. The starting point was the question whether self-narration can be a source of information about the patterns of experience of disorder. The self-narrations expressed in the book An Unquiet Mind have been analyzed. The picture of emotional disorders has been reconstructed including the course of depressive and manic episodes and their alternations. The Jamison’s personal description of the experience of disorder was a valuable record of the perception of her own and the world.
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2017, 60, 3 (123); 95-109
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of anti-manic activity of pregabalin in a mouse model of methylphenidate-induced mania
    Autorzy:
    MALIKOWSKA, Natalia
    GRZYWA, Anna
    ŚLADOWSKA, Joanna
    SAŁAT, Kinga
    LIBROWSKI, Tadeusz
    GDULA-ARGASIŃSKA, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033806.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
    Tematy:
    anxiety
    bipolar disorder
    depression
    mania
    metylphenidate
    pregabalin
    Opis:
    Mania is a psychiatric disorder which may occur alternately with depression as a bipolar disorder, or much less often as an individual disease. It might be accompanied by other disorders, i.e. schizophrenia, dementia or withdrawal syndrome. Only a few effective drugs are used for the treatment of mania. Patients suffering from bipolar disorder are treated with mood-stabilizing drugs, administered during the course of the disease, and drugs that are implemented when mania or depression episodes occur. Some studies report effectiveness of anticonvulsant drugs in the cessation of mania, thus in our study we assessed the effectiveness of pregabalin in a mouse model of mania induced by administration of metylphenidate (5 mg/kg; s.c). Pregabalin was tested in the forced swim test (75 mg/kg, 100 mg/kg; i.p.) and the elevated plus maze test (75 mg/kg; i.p.) to assess its antidepressant-like and anxiolytic-like properties, respectively. In the elevated plus maze in MPH-treated mice pregabalin significantly reduced time spent in open arms (p<0.001 vs. MPH-treated control). In the forced swim test MPH compared to vehicle significantly (p<0.001) reduced duration of immobility. In MPH-treated mice pregabalin partially reversed this effect of MPH. This effect was significant only for the dose of 75 mg/ kg (p<0.05). In the rotarod test neither MPH, nor its combination with pregabalin (75 mg/kg; 100 mg/kg) influenced motor coordination of mice at any speed tested. To conclude our study revealed that pregabalin might reverse manic-like action of MPH related to hyperlocomotion, which may indicate for its possible effectiveness in mania episodes.
    Źródło:
    Medicina Internacia Revuo; 2017, 28, 108; 196-201
    0465-5435
    Pojawia się w:
    Medicina Internacia Revuo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relationship between job stress, temperament and depressive symptoms in female nurses
    Autorzy:
    Kikuchi, Yoko
    Nakaya, Makoto
    Ikeda, Miki
    Okuzumi, Shoko
    Takeda, Mihoko
    Nishi, Miyoko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2178851.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-21
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    bipolar disorder
    depression
    anxiety
    stress
    mood disorder
    health services
    Opis:
    Objectives: A casual relationship between temperament, job stress and depressive symptoms has not been established yet. The purpose of this study was to assess the relationships between job stress, temperament and depressive symptoms in female nurses at a Japanese general hospital. Material and Methods: A self-report survey was conducted among 706 nurses. We measured job stress, temperament, and depressive symptoms using the Brief-Job Stress Questionnaire, the TEMPS-A and a screening scale of items from the Ministry of Health, Labour and Welfare of Japan. In order to examine the causal relationship between the measures the stepwise multiple regression and path analyses were used. Results: Depressive symptoms were modestly correlated with job stress (γ = -0.23-0.30). Except for hyperthymic temperament measures, the correlations between depressive symptoms and temperament types were significant and moderate (γ = 0.36-0.50). Overtime, job control as well as depressive and cyclothymic types of temperament were significantly correlated with depressive symptoms (β = 0.15, p < 0.05; β = 0.19, p < 0.01; β = 0.26, p < 0.001; β = 0.32, p < 0.001, respectively). Path-analysis revealed that depressive and cyclothymic types of temperament influenced depressive symptoms both directly (β = 0.67, p < 0.001) and indirectly via job stress (β = 0.35, p < 0.001 from temperament to job stress; β = 0.20, p < 0.05 from job stress to depressive symptoms). Irritable and anxious types of temperament and quantitative job overload did not contribute to the path-analytic model. Conclusions: Health care professionals should consider temperament, especially depressive and cyclothymic types, in order to help employees cope better with job stress factors. We need further research about the effective intervention to help employees better cope with their job stress.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 3; 426-434
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia pamięci operacyjnej jako poznawcze markery endofenotypowe w chorobach psychicznych. Konsekwencje dla psychospołecznego funkcjonowania
    Working memory disturbances as cognitive endophenotype markers in mental disorders: Implications for psychosocial functioning
    Autorzy:
    Hintze, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564811.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    schizophrenia
    bipolar disorder
    working memory
    first-degree relatives
    Opis:
    The aim of the study was to assess working memory and executive functions in first-degree relatives of schizophrenic patients (healthy parents). There were 25 healthy parents of schizophrenic patients, 8 males and 17 females, mean age 53 years, participating in the study. The control group consisted of 25 healthy individuals, matched by age and gender to the parents of schizophrenic patients. In this group, there were 10 males and 15 females, mean age 54 years. The neuropsychological assessment included Wisconsin Card Sorting Test, N-back Test and Stroop Test. The results indicated that there were statistically significant disturbances of working memory and executive functions in the group of healthy first- degree relatives of schizophrenic patients, compared to the group of individuals unrelated to schizophrenic patients. These differences were greater in the case of parents of schizophrenics with lower level of education, compared with the healthy subjects without family history of schizophrenia.
    Źródło:
    Studia Psychologica; 2013, 13, 2; 55-67
    1642-2473
    Pojawia się w:
    Studia Psychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnosis of obsessive-compulsive disorder in the course of bipolar disorder
    Występowanie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej
    Autorzy:
    Żerdziński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940943.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bipolar disorder
    comorbidity
    obsessive-compulsive disorder
    choroba afektywna dwubiegunowa
    współwystępowanie
    zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
    Opis:
    Aim: The aim of this study was to evaluate the coexistence of obsessive-compulsive symptoms with bipolar disorder (during the manic phase, depressive phase and remission). Method: The subjects were 70 patients previously diagnosed with and treated for bipolar disorder. For the purposes of this study, three subgroups were created: patients in the manic phase, depressive phase and in remission. The Hamilton Depression Rating Scale, Young Mania Rating Scale and Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale were diagnostic tools used for the evaluation of patients’ mental health. Results: The data indicate high likelihood of co-occurrence of obsessive-compulsive disorder (28.6%) and obsessive-compulsive syndromes (32.8%) with bipolar disorder. Obsessions and compulsions were observed irrespectively of the type of bipolar disorder (type 1 and 2) and phase of the illness (depression, mania, remission). The results in the three subgroups were similar. The severity of anankastic symptoms depended both on the severity of depression and mania. The subjects confirmed the presence of obsessive-compulsive symptoms in the interview, although they were usually undiagnosed and untreated. Conclusions: Obsessive-compulsive disorder symptoms often coexist with bipolar disorder, both in its two phases and in remission. The severity of obsessive-compulsive symptoms in the course of bipolar condition varies, ranging from mild to extremely severe forms. The obsessive-compulsive disorder presentation in the course of bipolar disorder increases with the severity of depressive and manic symptoms. Obsessive-compulsive disorder can be primary to bipolar disorder. Obsessive-compulsive disorder coexisting with bipolar disorder is not diagnosed or treated properly.
    Cel pracy: Zbadano współwystępowanie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej (w fazie depresji, manii i w stanie remisji). Metoda: Badaniu zostało poddanych 70 chorych już wcześniej zdiagnozowanych i leczonych w kierunku choroby afektywnej dwubiegunowej. Z grupy wszystkich badanych wyodrębniono trzy podgrupy: badani będący w fazie maniakalnej, depresyjnej i remisji choroby afektywnej dwubiegunowej. Do oceny stanu chorobowego użyto skali depresji Hamiltona, skali manii Younga i skali zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego Yale-Brown. Wyniki: Stwierdzono istotną możliwość współwystępowania zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (28,6%) i zaburzeń o łagodniejszym przebiegu (obsessive-compulsive syndromes) (32,8%) w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Natręctwa występowały niezależnie od typu choroby afektywnej dwubiegunowej (I i II) i fazy chorobowej (depresja, mania, remisja), a wyniki w trzech badanych grupach były zbliżone. Intensywność objawów anankastycznych zależała zarówno od nasilenia objawów depresyjnych, jak i maniakalnych. Badani potwierdzili obecność natręctw w wywiadzie chorobowym, chociaż najczęściej nie były one zdiagnozowane i leczone. Wnioski: Natręctwa często współwystępują z chorobą afektywną dwubiegunową zarówno w fazach chorobowych, jak i w remisji. Stopień nasilenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej jest różny – od form łagodnych po skrajnie ciężkie. Prezentacja zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej zwiększa się zarówno z nasileniem objawów depresyjnych, jak i maniakalnych. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne mogą poprzedzić rozwój choroby afektywnej dwubiegunowej. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne nie są właściwie współdiagnozowane, a tym samym nie są leczone w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 2; 61-67
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Thyroid dysfunctions due to lithium treatment in bipolar disorder: changes in oxidative stress, trace elements, and hemorheological parameters
    Autorzy:
    Bahtiyar, N.
    Serinkan Cinemre, F.
    Cinemre, H.
    Kiziler, A.
    Atagun, M.
    Gulyasar, T.
    Aydemir, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192380.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    bipolar disorder
    lithium treatment
    thyroid dysfunction
    oxidative stress
    trace
    elements
    hemorheology
    Opis:
    Lithium is one of the most widely used medications for the treatment of bipolar disorder (BD). It also has some side effects on thyroid functions. We aimed to investigate the role of oxidative stress, trace elements, and hemorheological parameters on the pathophysiology of thyroid dysfunctions developed by lithium treatment in patients with BD. Patients with BD were divided into three groups: patients that non-lithium-treated, lithium-treated patients for 4-6 weeks, and lithium-treated patients for 40-68 weeks. Blood samples for analysis were taken before and after the treatment period. After analysis, patients were divided into six groups: non-treatment BD group (Group 1); short-term lithium-treatment group that did not develop thyroid dysfunctions (Group 2); short-term lithium-treatment group that developed hyperthyroidism (Group 3); longterm lithium treatment group that developed hypothyroidism (Group 4), long-term lithium-treatment group that developed hyperthyroidism (Group 5), and long-term lithium-treatment group that did not develop thyroid dysfunctions (Group 6). Plasma and whole blood viscosity levels were significantly increased in Groups 4 and 6 compared to Groups 1, 2, and 3. Hemoglobin levels were lower in Group 4 than in Groups 1, 2, and 5. Fibrinogen values were higher in Groups 4 and 5 than Group 1. Plasma and erythrocyte malondialdehyde levels were higher in Group 4 than In Groups 1, 2, 3, and 5. Also, they were increased in Group 6 in comparison with Groups 2 and 3. Erythrocyte glutathione levels were lower in Groups 4 and 6 than Groups 1, 2, 3 and 5. Plasma protein carbonyls levels were higher in Group 4 than in Group 1, or in Group 5 than in Groups 1, 2, and 3, as well as in Group 6 than Groups 1, and 2. Serum zinc levels were higher in Groups 2, 3 and 6 than in Group1. Serum copper levels increased in Groups 2, 4 and 6 in comparison with Group1. The results of this study indicate that oxidative stress increased with treatment time in lithium-induced thyroid dysfunctions. Also, whole blood viscosity, plasma viscosity, fibrinogen, zinc, and copper levels were affected by lithium treatment and treatment duration induced thyroid dysfunctions.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2020, 25, 3; 863-878
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Asenapina – nowy lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji
    Asenapine – a novel second generation antipsychotic drug
    Autorzy:
    Kucia, Krzysztof Artur
    Sikora, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945266.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    antipsychotic drug
    asenapina
    asenapine
    bipolar disorder
    choroba afektywna dwubiegunowa
    lek przeciwpsychotyczny
    schizofrenia
    schizophrenia
    Opis:
    Asenapine is a new antipsychotic drug, approved by the FDA in 2009 for the acute treatment of schizophrenia in adults and for the acute treatment of manic or mixed episodes associated with bipolar I disorder in adults. The trade name of asenapine in USA is Saphris and proposed trade name in EU is Sycrest. Intended in 2010 European registration comprise analogous indications except mixed episodes associated with bipolar I disorder. Asenapine has showed high affinity and specificity to numerous dopamine, serotonin, noradrenaline and histamine receptors. Both of two major metabolites of the drug are inactive, and the mean elimination half-life is approximately 24 hours. Asenapine is recommended to be administered as a sublingual tablets, ensuring optimal and rapid absorption. The recommended dose in schizophrenia is 5 mg given twice daily, the recommended starting dose in bipolar disorder is 10 mg twice daily. Clinical trials with asenapine proved significantly its efficacy in reduction of positive and negative symptoms of schizophrenia as well as symptoms of manic episodes. In all clinical trials, it was generally well tolerated. The most often adverse events were insomnia, somnolence, headache and weight increased, reported as mild or moderate.
    Asenapina jest nowym lekiem przeciwpsychotycznym, dopuszczonym w 2009 roku przez FDA do leczenia ostrych epizodów schizofrenii oraz epizodów manii i epizodów mieszanych związanych z chorobą afektywną dwubiegunową typu I u dorosłych. Nazwa handlowa asenapiny w USA to Saphris, natomiast proponowana w Unii Europejskiej to Sycrest. Planowana na rok 2010 rejestracja europejska ma objąć analogiczne wskazania, z wyjątkiem epizodów mieszanych w przebiegu CHAD. Asenapina wykazuje duże powinowactwo i wysoką swoistość w stosunku do receptorów dopaminowych, serotoninowych, adrenergicznych i histaminowych. Lek jest metabolizowany do dwóch nieaktywnych metabolitów, a okres jego połowicznej eliminacji wynosi mniej więcej 24 godziny. Asenapina jest dostępna w postaci tabletek podjęzykowych, zapewniających optymalne i szybkie wchłanianie leku. Dawka zalecana w schizofrenii to 5 mg dwa razy na dobę, w CHAD typu I zaleca się rozpoczęcie terapii od 10 mg dwa razy dziennie. Badania kliniczne z użyciem asenapiny wykazały w stopniu statystycznie znamiennym jej skuteczność w zmniejszaniu nasilenia zarówno objawów pozytywnych i negatywnych schizofrenii, jak i objawów manii. We wszystkich badaniach lek był dobrze tolerowany. Najczęściej pojawiającymi się działaniami niepożądanymi były: bezsenność, nadmierna senność, bóle głowy i przyrost masy ciała, których nasilenie oceniono jako łagodne lub umiarkowane.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 103-105
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Risk factors increasing aggressive behaviour in psychiatric patients hospitalised with a diagnosis of bipolar disorder, schizophrenia and anxiety disorders
    Czynniki zwiększonego ryzyka zachowań agresywnych u pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie z rozpoznaniem choroby dwubiegunowej, schizofrenii i zaburzeń lękowych
    Autorzy:
    Szymaniuk, Wiktor
    Trzeciak, Katarzyna
    Balaj, Kayla
    Siembida, Jagoda
    Rajewska-Rager, Aleksandra
    Michalak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941239.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aggressive behaviour
    anxiety disorders
    bipolar affective disorder
    risk factors
    schizophrenia
    Opis:
    Violent and aggressive behaviour is a serious problem among hospitalised psychiatric patients. The aim of this study was to assess factors that may help predict violent behaviour in psychiatric inpatients. Method: The study group consisted of 107 patients hospitalised in the Department of Adult Psychiatry, Poznan University of Medical Sciences in Poznań, with a diagnosis of bipolar disorder (n = 58), schizophrenia (n = 39) and anxiety disorders (n = 10). Sociodemographic and clinical data were obtained through a review of medical records and patient interviews using a self-prepared questionnaire. Results: Of 107 respondents, aggressive behaviour occurred in 46 patients (42.99%). A low risk of aggressive behaviour was observed in 68 patients (63.6%), medium risk – in 37 patients (34.6%), and high risk – in 2 subjects (1.9%). The study demonstrated a significant association between aggressive behaviour and short duration of the illness (p = 0.002), the criminal history of the patient (p = 0.003), the use of sedatives (p = 0.04), unemployment (p = 0.00034) and male gender in patients with a diagnosis of bipolar disorder (p = 0.03). There were no statistically significant differences between the incidence of violence and the main diagnosis (p = 0.56). The study showed no association with alcohol (p = 0.5) and psychoactive substance abuse (p = 0.07), age (p = 0.8), addiction in family (p = 0.1), history of suicide attempt (p = 0.08) and the lack of insight into the illness (p = 0.8). Conclusions: Based on these results, it appears that the most important factors in the occurrence of aggressive behaviour were criminal history, prior violent behaviour and short duration of the illness. The use of sedative drugs and male gender were also significant risk factors.
    Zachowania gwałtowne i agresywne są poważnym problemem wśród pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie. Celem pracy była ocena czynników, które mogłyby być predyktorami występowania zachowań agresywnych. Metoda: Grupę badaną stanowiło 107 pacjentów hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej (n = 58), schizofrenii (n = 39) i zaburzeń lękowych (n = 10). Dane  socjodemograficzne i kliniczne uzyskano poprzez przegląd dokumentacji medycznej pacjenta oraz wywiad z wykorzystaniem kwestionariusza własnego. Wyniki: Spośród 107 badanych zachowania agresywne występowały u 46 osób (42,99%). Niskie ryzyko zachowań agresywnych stwierdzono u 68 chorych (63,6%), średnie – u 37 (34,6%), a wysokie – u 2 (1,9%). Badanie wykazało znaczący związek między ryzykiem wystąpienia zachowań agresywnych a krótkim czasem trwania choroby (p = 0,002), karalnością pacjenta (p = 0,003), stosowaniem leków uspokajających (p = 0,04), brakiem zatrudnienia (p = 0,00034) i płcią męską w grupie osób z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej (p = 0,03). Nie zaobserwowano istotnych statystycznie korelacji między występowaniem agresji a typem choroby (p = 0,56). Nie wykazano również związku badanej zmiennej z uzależnieniem od alkoholu (p = 0,5) i narkotyków (p = 0,07), wiekiem (p = 0,8), uzależnieniem w rodzinie chorego (p = 0,1), liczbą prób samobójczych (p = 0,08) i brakiem wglądu w chorobę (p = 0,8). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że najważniejszymi czynnikami ryzyka zachowań agresywnych są karalność pacjenta, występowanie w przeszłości zachowań agresywnych i krótki czas trwania choroby. Istotnymi czynnikami okazały  się także stosowanie leków uspokajających oraz płeć męska.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 1; 23-32
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Screening of chromosomal region 21q22.3 for mutations in genes associated with neuronal Ca2+ signalling in bipolar affective disorder
    Autorzy:
    Kostyrko, Andrzej
    Hauser, Joanna
    Rybakowski, Janusz
    Trzeciak, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041245.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    TRPM2 protein
    AMPA glutamate receptor B
    bipolar affective disorder
    Opis:
    The therapeutic effect of lithium in bipolar affective disorder may be connected with decreasing intracellular Ca2+ concentrations. Several linkage studies have identified a potential bipolar affective disorder susceptibility locus within chromosomal region 21q22.3. This locus contains two genes expressed in the brain - ADARB1 and TRPM2 - involved in regulating intracellular Ca2+ concentrations. The aim of this study was an identification of mutations in the coding sequences of ADARB1 and TRPM2 and their association with bipolar affective disorder. For that purpose we screened 60 patients with bipolar affective disorder and a control group of 66 subjects using single strand conformation polymorphism and sequence analysis. For rapid screening we performed restriction fragment length polymorphism analysis. Screening of bipolar affective disorder patients for mutations in TRPM2 led to identification of three novel and four known transitions. Two transitions resulted in the substitutions: R755C and A890V. Screening of the coding sequence of ADARB1 did not reveal any mutations except one already known transition. A comparison of the transition frequency in patients and controls does not support association of the detected mutations with bipolar affective disorder. According to our results, bipolar affective disorder may not be caused by mutations in ADARB1. However, this study does not exclude TRPM2 as a candidate gene since we have screened only about 30 per cent of the entire coding sequence of this large gene.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2006, 53, 2; 317-320
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Toksyczna nekroliza naskórka u pacjenta z chorobą afektywną dwubiegunową leczonego lamotryginą
    Toxic epidermal necrolysis in a patient with bipolar disorder treated with lamotrigine
    Autorzy:
    Pawełczyk, Tomasz
    Tarka-Barasińska, Ewa
    Pawełczyk, Agnieszka
    Piechota, Mariusz
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945268.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    toksyczna nekroliza naskórka
    adverse drug effects
    bipolar disorder
    choroba afektywna dwubiegunowa
    lamotrigine
    lamotrygina
    objawy niepożądane
    toxic epidermal necrolysis
    Opis:
    Stevens-Johnson syndrome (SJS) and toxic epidermal necrolysis (TEN) are potentially life-threatening manifestations of drug-induced reactions that are virtually impossible to predict. It is hypothesized that SJS and TEN share similar pathogenesis, which has not been described in detail yet, however, is probably associated with induction of immune response by the drug, resulting in keratinocyte apoptosis that occurs through specific cellular or humoral or nonspecific immune response mediated by the complement. SJS/TEN may also be induced on non-immunological pathway manifei. e.: idiosyncrasy, intolerance or pseudo-allergic reactions. Sulfonamides, beta-lactam antibiotics and antiepileptic drugs are responsible for the majority of drug-induced skin adverse drug reactions. Drugs belonging to this latter group are widely used in psychiatry, and the greatest SJS/TEN risk is connected with carbamazepine, lamotrigine, valproate. The authors present a 28-year-old man treated with lamotrigine because of bipolar disorder, who developed erythematous and edematic mucocutaneous efflorescences showing a tendency to merge and rapidly generalize, which lead to necrosis and exfoliation of seemingly unaffected skin (positive Nikolsky’s sign). The presence of numerous deep mucosal ulcers in the mouth, nose and conjunctiva were preventing the intake of food by enteric route. Laboratory findings showed a significant increase in nonspecific inflammatory markers (CRP), hypoproteinemia, hypokalemia, elevated D-dimer products and a slightly elevated alanine aminotransferase activity. Despite early diagnosis and discontinuation of the suspected causal agent, the patient’s severe general condition required treatment on the intensive care unit, where he received intravenous infusions of immunoglobulin G, cyclosporin, glucocorticoids, and the necessary supportive care, as well as local anti-inflammatory and disinfecting agents. The patient was discharged from ICU in a state of improvement after 24 days of hospitalization.
    Zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (TEN) należą do potencjalnie zagrażających życiu manifestacji odczynów polekowych, których wystąpienie jest praktycznie niemożliwe do przewidzenia. Uważa się, że SJS i TEN mają podobną patogenezę, która dotychczas nie została dokładnie poznana, jednak prawdopodobnie wiąże się z indukcją odpowiedzi immunologicznej przez lek, w wyniku czego dochodzi do apoptozy keratynocytów na drodze swoistej cytotoksyczności komórkowej, humoralnej lub nieswoistej odpowiedzi immunologicznej mediowanej przez układ dopełniacza. Sądzi się, że SJS/TEN może powstawać także na drodze nieimmunologicznej: idiosynkrazji, nietolerancji lub reakcji rzekomoalergicznej. Za większość polekowych odczynów skórnych są odpowiedzialne sulfonamidy, antybiotyki beta-laktamowe oraz leki przeciwpadaczkowe. Leki należące do tej ostatniej grupy są powszechnie stosowane w psychiatrii, a największym ryzykiem wywołania SJS/TEN obarczone są karbamazepina, lamotrygina, walproinian. Autorzy pracy przedstawiają przypadek 28-letniego mężczyzny leczonego z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej, u którego w 12. dobie po włączeniu do leczenia lamotryginy wystąpiły rumieniowo-obrzękowe zmiany śluzówkowo- -skórne mające tendencję do zlewania i szybkiego uogólniania, prowadząc do martwicy i spełzania pozornie niezmienionego naskórka (dodatni objaw Nikolskiego). Znacznie nasilone były zmiany śluzówkowe, występowały liczne, głębokie owrzodzenia w obrębie jamy ustnej, nosowej oraz spojówek, co uniemożliwiało przyjmowanie pokarmów drogą enteralną. W badaniach dodatkowych obserwowano istotny wzrost niespecyficznych markerów stanu zapalnego (CRP), hipoproteinemię, hipokaliemię, podwyższone wartości D-dimerów oraz nieznacznie podwyższone wartości aminotransferazy alaninowej. Pomimo szybkiej diagnozy i odstawienia leku podejrzewanego o związek przyczynowy pacjent z powodu ciężkiego stanu ogólnego wymagał leczenia na oddziale intensywnej terapii, gdzie otrzymał dożylne wlewy immunoglobulin G, cyklosporyny, glikokortykosteroidów, a także niezbędne leczenie wspomagające oraz miejscowe przeciwzapalno-odkażające. Po 24 dniach pobytu na oddziale intensywnej terapii został wypisany do domu w stanie poprawy.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 106-114
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aripiprazol: od wyjątkowego mechanizmu działania do szerokich zastosowań
    Aripiprazole: from unique mechanism of action to widespread clinical applications
    Autorzy:
    Sobów, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941077.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    D2/D3 receptors
    aripiprazole
    bipolar disorder
    partial antagonist
    schizophrenia
    aripiprazol
    choroba afektywna dwubiegunowa
    częściowy antagonista
    receptory d2/d3
    schizofrenia
    Opis:
    Effective treatment of schizophrenia and bipolar disorder, the aim of which is complete symptomatic and functional improvement, still remains a challenge. Comprehensive approach to patient’s problems is thought to be crucial, and the usage of an adequate antipsychotic drug is believed to support this process effectively. Currently common modern antipsychotics exhibit similar efficacy in treating positive symptoms of schizophrenic psychosis and mania. However, they vary considerably in terms of their influence on other symptoms as well as tolerance, treatment acceptance and broadly understood doctor–patient cooperation. Aripiprazole is unique due to its mechanism of action. By contrast with other antipsychotics, it is a partial antagonist of D2/D3 (and certain serotonin receptors). Such a pharmacological profile not only grants it considerable efficacy in psychosis treatment, comparable to other second-generation antipsychotics, but also makes it beneficial in treating affective, cognitive and negative symptoms of schizophrenia. Other benefits granted by the pharmacological profile of this drug include: low risk of parkinsonism, beneficial profile in terms of its influence on metabolism (practically no influence on body weight) and the fact that it does not induce hyperprolactinaemia. Due to these positive pharmacological features, aripiprazole can be used not only in preferred monotherapy, but also in combined treatment, including for improved tolerance of other drugs. More recent studies suggest the extension of its indications to, among others, depression refractory to standard pharmacotherapy and behavioural disorders in patients with dementia.
    Efektywne, nastawione na możliwie kompletną poprawę objawową i funkcjonalną leczenie schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej pozostaje w dzisiejszym stanie wiedzy zadaniem trudnym. Uważa się, że kluczowe jest kompleksowe podejście do problemów pacjenta, a zastosowanie odpowiedniego leku przeciwpsychotycznego ma ten proces skutecznie wspomagać. Powszechnie obecnie stosowane nowoczesne leki przeciwpsychotyczne są podobnie skuteczne w zwalczaniu pozytywnych objawów psychozy schizofrenicznej oraz manii, natomiast znacznie różnią się w zakresie wpływu na pozostałe objawy, jak również pod względem tolerancji, akceptacji leczenia i szeroko rozumianej współpracy lekarz – pacjent. Aripiprazol wyróżnia się unikalnym mechanizmem działania – inaczej niż pozostałe leki przeciwpsychotyczne, jest częściowym antagonistą D2/D3 (oraz niektórych receptorów serotoninowych). Taki profil farmakologiczny pozwala na uzyskanie nie tylko znacznej, porównywalnej do innych leków przeciwpsychotycznych II generacji, skuteczności w leczeniu ostrej psychozy, ale także korzystnego wpływu na objawy afektywne, poznawcze i negatywne schizofrenii. Dodatkowymi korzyściami wynikającymi z profilu farmakologicznego leku są niskie ryzyko wywoływania parkinsonizmu, korzystny profil w zakresie wpływu na stan metaboliczny (praktycznie brak wpływu na masę ciała) oraz niewywoływanie hiperprolaktynemii. Te korzystne cechy farmakologiczne powodują, że aripiprazol może być stosowany nie tylko w preferowanej monoterapii, ale także jako leczenie dodane, w tym w celu poprawy tolerancji innych leków. Nowsze badania wskazują na możliwości poszerzenia panelu wskazań, między innymi o depresję oporną na standardową farmakoterapię oraz zaburzenia zachowania u chorych z otępieniem.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 160-164
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Problematic” Sexual Behaviors: Clinical and Legal Aspects
    Autorzy:
    Kamińska, Agnieszka Gloria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11384558.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Problematic sexual behaviors
    personality disorders sexuality
    cluster A sexual aspects
    cluster B sexual aspects
    cluster C sexual aspects
    bipolar disorder sexuality
    sexting laws
    revenge porn laws
    Opis:
    There is a vast scientific literature on psychiatric pathologies but research on the sexual problems that secondarily accompany them is still lacking. Among the few issues which in this area still manage to overcome an evident generalized resistance of patients to treating the subject and which can be the purpose of further study, beyond the sexual dysfunctions caused by drugs and the greater risk of contracting sexually transmitted diseases (STDs) we have focused in our bibliographical research on problematic sexual behaviors (PSBs). In particular, we have examined PSBs that complicate axis 2 disorders, usually the field of dynamic psychotherapy, while with reference to axis 1 only those present in bipolar disorder, because of the fact that this last, in its “ultra-rapid” cycles, is located by some authors in the symptom spectrum of borderline personality disorders. Lastly, our in-depth analysis, with the exclusion of paraphilic disorders already nosologically well classified in the DSM-5 with code F65, focused on the still poorly defined legal implications of PSBs secondary to personality disorders (PDs), with the purpose of contributing to a greater consideration of the argument in favor of adequate legal protection of patients and health professionals involved in this particular aspect of psycho-behavioral pathologies.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 1; 237-257
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy opieki pielęgniarskiej nad pacjentem z chorobą afektywną dwubiegunową
    Nursing problems connected with the care of the patient suffering from bipolar disorder
    Autorzy:
    Gawron, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526726.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
    Tematy:
    choroba afektywna dwubiegunowa
    mania, depresja
    zaburzenia, melancholia
    obniżony
    podwyższony nastrój
    obserwacja
    zespół terapeutyczny
    pielęgniarka
    bipolar disorder
    mania
    depression
    disorders
    melancholy
    increased
    decreased mood
    observation
    health team
    nurse
    Opis:
    Choroba afektywna dwubiegunowa pojawia się stosunkowo wcześnie i towarzyszy człowiekowi do końca. Stwarza wiele problemów pacjentowi, jak również jego rodzinie, gdyż zaburza życie społeczne, zawodowe i rodzinne. Jest to jedyna jednostka chorobowa, w której przebiegu występują dwa diametralnie przeciwne bieguny. Epizod depresyjny to czas, kiedy człowiek chory widzi wszystko w czarnych kolorach, odczuwa niechęć i lęk przed światem, a ciągle towarzyszące mu poczucie braku bezpieczeństwa rodzi w nim wielką bezradność oraz osamotnienie. Chory obarcza się winą za wszystko, nierzadko stan ten wywołuje u niego myśli samobójcze. Drugi biegun, którego doświadcza pacjent to mania. Osoba taka jest bardzo pewna siebie, próbuje wszystkich sobie podporządkować, emanuje dużą ilością energii oraz przejawia nieograniczone możliwości. Chory maniakalny jest trudny w kontaktach, przysparza wiele kłopotów sobie i bliskim. Na dłuższą metę nie wytrzymuje swojego tempa. Praca pielęgniarki zarówno z chorym depresyjnym, jak i maniakalnym wymaga dużego zaangażowania i konkretnej wiedzy psychiatrycznej oraz umiejętności psychologicznych. Z racji przebywania z chorym w dzień i w nocy może dokonywać wielu cennych spostrzeżeń ważnych w procesie leczenia. Dzięki ciągłej obecności pielęgniarki chory czuje się bezpiecznie, chętniej nawiązuje kontakt, przez co zmniejszają się jego negatywne emocje i mobilizują go do współpracy z całym zespołem terapeutycznym, a to wszystko składa się na efektywniejszy przebieg leczenia.
    The bipolar disorder appears quite early and accompanies a human until death. It creates a lot of problems both to the patient and the family as it has its impact on social, professional and family life. It is the only disorder which characterizes itself with two completely opposite poles. The depression is the period during which the patient sees everything in dark colours, experiences aversion and fear towards the world, and the sense of insecurity makes him/her feel helpless and lonely. The patient blames him/herself for everything and the state frequently evokes suicidal thoughts. The second pole which troubles the patient is the mania. The person is very self- confident, tries to subordinate others, is very energetic and seems to have unlimited capabilities. The patient with the mania is hard in contact, creates a lot of problems to him/herself and the relatives. In the long run he/she is not able to keep up to his/her own pace. The work with the patient in depression as well as with mania requires a lot of engagement , psychiatric knowledge and psychological abilities. Accompanying the patient during the day and night, a nurse is able to make a lot of observations which might be crucial in treatment. Being accompanied by a nurse, the patient feels safe, is more willing to maintain in contact with her which decreases his/her negative emotions and mobilizes to cooperate with the health team. All these factors promote more effective treatment.
    Źródło:
    Puls Uczelni; 2012, 4; 14-18
    2080-2021
    Pojawia się w:
    Puls Uczelni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies