Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bioakumulacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-37 z 37
    Tytuł:
    Bioaccumulation of Cr(VI) Ions from aqueous solutions by Penicillium citrinum
    Bioakumulacja jonów Cr(VI) z roztworów wodnych przy wykorzystaniu grzyba Penicillium citrinum
    Autorzy:
    Hołda, A.
    Kisielowska, E.
    Młynarczykowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1818981.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    bioakumulacja jonów
    grzyb penicillium citrinum
    Opis:
    W artykule przedstawiono biologiczne usuwanie jonów Cr(VI) z roztworu wodnego przy użyciu czystej kultury grzyba Penicillium citrinum. Wzrost organizmu oraz usuwanie chromu(VI) przeprowadzono w roztworze wodnym o różnej zawartości chromu(VI), oraz przy określonym optymalnym pH. W czasie 14 dni inkubacji, codziennie, pobierano 5ml próbki roztworu w celu oznaczenia zawartości chromu(VI) w roztworze i na tej podstawie określono efektywność biologicznego usuwania tego pierwiastka. Ponieważ usuwanie chromu(VI) z roztworu wodnego może zachodzić wskutek procesów redukcji, biosorpcji lub bioakumulacji to aby określić, który z tych procesów miał miejsce w trakcie badań wykonano oznaczenia zawartości Cr(III) w próbkach pożywki oraz zawartości chromu ogólnego w przesączu po płukaniu grzybni oraz w grzybni. Badania wykazały wysoką skuteczność grzyba mikroskopowego z gatunku Penicillium citrinum w eliminacji jonów chromu(VI) z roztworu – w przypadku najwyższego stężenia Cr(VI) równego 125 mg/l stopień usunięcia wynosił 90%.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 1; 448-465
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praktyczne aspekty wykorzystania zdolnosci biosorpcyjnych i bioakumulacyjnych metali przez algi
    Autorzy:
    Chojnacka, K
    Gorecka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801539.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    glony
    pasze
    mikroelementy
    metale
    bioakumulacja
    Spirulina
    Opis:
    W pracy przedstawiono procesy biosorpcji i bioakumulacji jako metody wiązania składników mineralnych o znaczeniu paszowym do biomasy organizmów żywych. Jako materiał biologiczny wiążący pierwiastki wybrano algi. Określono ich skład mikroelementowy. Podkreślono ich korzystną charakterystykę paszową, niskie koszty produkcji oraz zdolność wiązania kationów i anionów.
    Paper presents the processes of biosorption and bioaccumulation as the methods of binding minerals of feeding significance to biomass of living organisms. Algae were chosen as the metal binding biological material. Macro- and microelement contents of microalgae were determined. The advantageous feed characteristics of algae, low production costs and high ability to bind the cations were emphasized in the paper.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 723-728
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioakumulacja metali ciężkich w trawach pastewnych
    Bioaccumulation of heavy metals in forage grasses
    Autorzy:
    Łukowski, A.
    Wiater, J.
    Dymko, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/401064.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    trawa
    metale ciężkie
    bioakumulacja
    grass
    heavy metals
    bioaccumulation
    Opis:
    Celem badań było określenie bioakumulacji metali ciężkich (Pb, Ni, Cu, Zn, Cd) w trawach pastewnych z obszaru województwa podlaskiego na podstawie współczynnika bioakumulacji. W próbkach gleby oznaczono pH, pojemność sorpcyjną i zawartość węgla organicznego. Zawartość metali ciężkich w roślinach i glebach określono metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej z atomizacją w płomieniu. Gleby charakteryzowały się głównie kwaśnym odczynem, wysoką pojemnością sorpcyjną i zawartością węgla organicznego. Zawartość metali ciężkich w badanych trawach pastewnych nie przekraczała krytycznych zawartości metali w odniesieniu do roślin paszowych, z wyjątkiem siedmiu próbek traw w przypadku ołowiu. Współczynniki zmienności w przypadku zawartości metali ciężkich w badanych trawach pastewnych były następujące: Pb – 37%, Ni – 63%, Cu – 30%, Zn – 34%, Cd – 48%. Największy współczynnik bioakumulacji odnotowano w przypadku niklu i trawy z miejscowości Remieńkiń (11,54), a najmniejszy dla kadmu i trawy z miejscowości Jemieliste (0,04).
    The aim of this study was estimation of bioaccumulation of heavy metals (Pb, Ni, Cu, Zn, Cd) in forage grasses from the area of Podlasie Province based on the bioaccumulation factor. In the soil samples the pH, organic carbon content and CEC were determined. Determination of heavy metals contents in plant and soil material was carried out by flame atomic absorption spectrometry. Soils were characterized mainly by acidic reaction, high cation exchange capacity and organic carbon content. The content of heavy metals in studied forage grasses did not exceed the polish regulations related to plant usage for feeding purposes, except the lead content in seven samples. Coefficients of variation for particular heavy metals content in studied forage grasses were as follows: Pb – 37%, Ni-63%, Cu – 30%, Zn – 34%, Cd – 48%. The highest bioaccumulation factor was found for nickel and grass from the village Remieńkiń (11.54), while the lowest for cadmium and grass from the village Jemieliste (0.04).
    Źródło:
    Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 1; 149-158
    2081-139X
    2392-0629
    Pojawia się w:
    Inżynieria Ekologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metoda oznaczania śladowych ilości rtęci w bezalkoholowych napojach gazowanych
    A method for determining trace amounts of Mercury in non-alcoholic gassed drinks
    Metod opredelenija sledovykh kolichestv rtuti v bezalkogolnykh gazirovanykh napitkach
    Autorzy:
    Maslowska, J.
    Leszczynska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877542.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    napoje gazowane
    napoje bezalkoholowe
    rtec
    oznaczanie
    bioakumulacja
    metodyka
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioakumulacja mikroelementow w grochu siewnym uprawianym w rejonie zanieczyszczonym przez hutnictwo miedzi
    Autorzy:
    Straczynski, S
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/799736.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    groch siewny
    mikroelementy
    bioakumulacja
    huty miedzi
    zanieczyszczenia srodowiska
    Opis:
    W latach 1994 - 1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, a wśród nich groch siewny. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich pierwiastków śladowych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych mikroelementów z reguły tylko miedź gromadziła się w znaczących ilościach, a zawartość cynku i niklu nie odbiegała od poziomu spotykanego w roślinach z rejonów niezanieczyszczonych. Najwyższe zawartości miedzi, cynku i niklu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby i części rośliny. Najwyższy wskaźnik bioakumulacji obliczono dla Zn i Ni w nasionach, a indeks koncentracji dla miedzi w słomie, strąkach i nasionach grochu. Uprawa tej rośliny w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów.
    The studies were carried out within 1994 - 1998 to modify the profile of agricultural production on the areas already contaminated or threatened by heavy metal emissions from the coppersmelters located near Głogów. It was assumed that the rational system of crop cultivation should ensure that the risk of heavy metal entering into food chain must be reduced to minimum. This requirement could be fulfilled by cultivation of non-nonconsumable crops such as peas. Trace element contents in test plants was the basic indicator of crops contamination state and thereby their usability appropriation. The experiments proved that from among the elements under investigation, as a rule only copper was accumulated in plants in considerable amounts. Content of the remaining elements (Zn, Ni) stuck to the level of frequent occurrence in plants from unpolluted areas. The highest contents of copper, zinc and nickel were found in plants cultivated on medium and heavy polluted soils. Concentration of the elements in plants was differentiated depending on pollution grade as well according to the species and plant parts. The highest microelement bioaccumulation index was calculated for Zn and Ni in seeds while concentration index for copper in straw, pods, seeds of peas. Cultivation of these plants on and areas contaminated with copper may contribute to optimization of regional cropping pattern.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 987-994
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hexavalent Chromium Accumulation by Microscopic Fungi
    Akumulacja jonów CR(VI) przez grzyby mikroskopowe
    Autorzy:
    Hołda, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/204973.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    bioaccumulation
    chromium
    Cr(VI)
    microscopic fungi
    bioakumulacja
    chrom
    grzyby mikroskopowe
    Opis:
    The purpose of the study was to optimize the removal of Cr(VI) by means of the Trichoderma viride strain isolated from chromium mud samples a well as the Aspergillus niger and Penicillium citrinum strains from other environments. The growth of organism and removal of chromium(VI) was carried out in water solution of various chromium(VI) contents. The research was carried out at optimal pH for each fungus i.e. Aspergillus niger 4.0, Penicillium citrinum 5.0 and Trichoderma viride 4.5. During 14 days of incubation, samples of 5 ml each were collected every day in order to determine chromium(VI) content in the solution and the efficiency of bioaccumulation of this element was then specified. Furthermore, chromium contents in filtrate and mycelium were checked to verify this type of biological activity of microorganisms. The fungi culture investigated in this study could grow at 10-125 mg/l chromium concentration which indicated that it was characterized by high tolerance to various concentrations of chromium. At 125 mg/l chromium, these organisms could accumulate successfully about 90% of chromium. High tolerance of this culture can make it a potential candidate to be a heavy metal scavenger of chromium.
    W artykule przedstawiono biologiczne usuwanie jonów Cr(VI) z roztworu wodnego przy użyciu szczepu grzyba z gatunku Trichoderma viride pochodzącego z próbek błota pochromowego oraz czystych kultur grzybów Aspergillus niger i Penicillium citrinum, wyizolowanych z innych środowisk. Wzrost organizmu oraz usuwanie chromu(VI) przeprowadzono w roztworze wodnym o różnej zawartości chromu(VI). Badania były przeprowadzane przy optymalnym pH dla każdego rodzaju grzyba: Aspergillus niger 4,0, Penicillium citrinum 5,0, Trichoderma viride 4,5. W czasie 14 dni inkubacji, codziennie, pobierano 5 ml próbki roztworu w celu oznaczenia zawartości chromu(VI) w roztworze i na tej podstawie określono efektywność bioakumulacji tego pierwiastka. Sprawdzono również zawartość chromu w przesączu oraz grzybni w celu potwierdzenia tego rodzaju biologicznej aktywności mikroorganizmów. Czyste kultury grzybów badane w tym artykule mogły rozwijać się przy zawartościach chromu 10-125 mg/l co pokazuje ich wysoką tolerancję na różne zawartości chromu. Przy zawartości chromu równej 125 mg/l te mikroorganizmy mogły akumulować około 90% chromu zawartego w roztworze. Wysoka tolerancja tych kultur czyni je potencjalnymi kandydatami do wychwytywania chromu ze środowiska.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 2; 45-56
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of the Content of Cr, Cu, Fe, Mn and Ni in Water and Algae from the Region of Makarska Riviera in Croatia
    Ocena zawartości Cr, Cu, Fe, Mn i Ni w wodzie i algach z region Riwiery Makarskiej w Chorwacji
    Autorzy:
    Niemiec, Marcin
    Komorowska, Monika
    Ujevic, Ivana
    Kuboń, Maciej
    Sikora, Jakub
    Szeląg-Sikora, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812073.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    macroalgae
    bioaccumulation
    trace elements
    Adriatic Sea
    makroglony
    bioakumulacja
    pierwiastki śladowe
    Morze Adriatyckie
    Opis:
    The aim of this paper was to assess the content of Cr, Cu, Fe, Mn and Ni in water and in algae collected in the region of the Makarska Riviera. The samples of water and algae were collected in August 2016 from nine sampling points: Makarska, Podgora, Baska Voda, Split ul. Jana Pawła II, Storbeč, Podstrana, Omiš, Mimice, Dvernik. The concentrations of the elements in the water and in the digested algae samples were determined using the ICP-OES method. The study results indicate anthropogenic enrichment of all studied elements in water, with the exception of manganese. Higher contents of studied elements in water collected in Split were found. The concentrations of elements in algae do not indicate pollution of the natural environment and are characteristic of non-contaminated areas. The content of the studied elements in the water decreased in the order Fe>Cu>Mn>Ni>Cr in Cystoseira barbata algae decreased in the order Fe>Cu>Mn>Ni>Cr and in Ulva rigida in the order Fe>Mn>Cr>Cu>Ni.
    Celem pracy była ocena zawartości Cr, Cu, Fe, Mn i Ni w wodzie i glonach pobranych w rejonie Riwiery Makarskiej. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2016 roku z dziewięciu punktów badawczych: Makarska, Podgora, Baska Voda, Split ul. Jana Pawła II, Storbeč, Podstrana, Omiš, Mimice, Dvernik. Zawartość pierwiastków w wodzie oraz roztworzonych próbkach glonów oznaczono metodą spektrometrii emisyjnej, w aparacie Optima 7600 DV firmy Perkin Elmer. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na antropogeniczne wzbogacenie wody we wszystkie badane pierwiastki z wyjątkiem manganu. Stwierdzono większe zawartości badanych pierwiastków w wodzie pobranej w Splicie w porównaniu do próbek z innych miejsc. Zawartości pierwiastków w glonach nie wskazują na zagrożenie na środowiska naturalnego i są charakterystyczne dla obszarów niezanieczyszczonych. Zawartość badanych pierwiastków w wodzie malała w kolejności Fe>Cu>Mn>Ni>Cr. W biomasie glonów z rodzaju Cystoseira barbata w kolejności Fe>Mn>Cu>Ni>Cr, zaś w glonach Ulva rigida Fe>Mn>Cr>Cu>Ni.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 2; 974-986
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncentracja ołowiu w tkance mięśniowej dzików (Sus scrofa) w wybranych województwach w Polsce
    The concentration of lead in muscle tissue of wild boars (Sus scrofa) in selected voivodships in Poland
    Autorzy:
    Zowczak, M.
    Niedzialek, G.
    Miler, R.
    Salamonczyk, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/843436.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Zootechniczne
    Tematy:
    zwierzeta lowne
    dziki
    olow
    bioakumulacja
    dzik
    Sus scrofa
    tkanka miesniowa
    zawartosc olowiu
    Opis:
    Celem pracy była ocena stopnia bioakumulacji ołowiu w tkance mięśniowej dzików pozyskanych w Polsce, w sześciu wybranych województwach. Obecność zanieczyszczeń chemicznych jest jednym z kryteriów oceny bezpieczeństwa produktów przeznaczonych do konsumpcji. Materiał doświadczalny stanowiły próby pobrane w sezonie 2013/2014 od dzików będących w szczycie kondycyjnym. Zwierzęta odstrzelono w sześciu województwach: dolnośląskim, lubuskim, kujawsko-pomorskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim oraz zachodniopomorskim. Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić, że dopuszczalne stężenie ołowiu zostało przekroczone tylko w pięciu przypadkach, co stanowi około 4,5% liczby prób. Przekroczenia miały miejsce w województwie wielkopolskim (1 próba), zachodniopomorskim (2 próby) oraz kujawsko-pomorskim (2 próby).
    The aim of the study was to assess the degree of bioaccumulation of lead in the muscle tissue of wild boars harvested in Poland in six selected voivodeships. The presence of chemical contaminants is one of the criteria for assessing the safety of food products for human consumption. The material consisted of samples taken from wild boars in peak condition during the 2013/2014 season. The animals were shot down in six voivodeships: Lower Silesian, Lubusz, Kuyavian-Pomeranian, Warmian-Masurian, Greater Poland and West Pomeranian. The analysis showed that the acceptable concentration of lead was exceeded in only five cases, which was about 4.5% of the samples. Excessive concentrations occurred in the Greater Poland (1 sample), West Pomeranian (2 samples) and Kuyavian-Pomeranian (2 samples) voivodeships.
    Źródło:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2016, 12, 1
    1733-7305
    Pojawia się w:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioakumulacja pierwiastkow sladowych w rzepaku ozimym uprawianym w rejonie zanieczyszczonym przez hutnictwo miedzi
    Autorzy:
    Straczynski, S
    Straczynska, S
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796625.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    pierwiastki sladowe
    hutnictwo miedzi
    bioakumulacja
    miedz
    rzepak ozimy
    zanieczyszczenia srodowiska
    zanieczyszczenia roslin
    Opis:
    W latach 1994-1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, takich jak np. rzepak. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich pierwiastków śladowych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych pierwiastków z reguły tylko miedź, ołów i cynk nagromadzały się w znaczących ilościach, a zawartość pozostałych, tj. niklu, chromu i kadmu nie odbiegała od poziomu spotykanego w roślinach z rejonów niezanieczyszczonych. Najwyższe zawartości miedzi i ołowiu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Rozmieszczenie i stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby i części rośliny. Najwyższą akumulacją pierwiastków śladowych wyróżniały się łuszczyny rzepaku. Uprawa rzepaku w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów; może on także stanowić pożądany i odnawialny surowiec do przemysłu olejarskiego i paliwowego.
    In years 1994-1998 comprehensive studies were undertaken with the aim to modify agricultural production profile on the areas already contaminated or threatened by pollution with heavy metal emitted from the coppersmelters located near Głogów. It was assumed that the rational system of crop cultivation should reduce to minimum the risk of heavy metal entering into food chain. This requirement could be realized by cultivation of nonconsumable crops, e.g. winter rape. The content of trace elements in tested plants was a basie indicator of crop contamination and thereby their usable appropriaton. The experiments showed that from among the elements under investigation, only copper, zinc and lead were accumulated in plants in considerable amounts. The content of remaining elements (Ni, Cr and Cd ) stuck to the level of frequent occurance in plants from unpolluted areas. The highest contents of copper and lead were found in plants cultivated on medium and heavy polluted soils. Distribution and concentration of the elements in plants were differentiated according to pollution grade, species and parts of plant. The highest accumulation of trace elements characterized hulls of winter rape. This plant organ could be used as bioindicator of soil contamination by copper. Cultivation of rape on the areas contaminated by copper may contribute to optimizing regional cropping pattern. It might be also a desirable, renewable raw material source for oil and fuel industry.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 501; 425-433
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ stymulacji laserowej nasion na bioakumulację metali ciężkich w kostrzewie czerwonej
    Effect of laser stimulation of seeds on heavy metals bio-accumulation in the red fescue
    Autorzy:
    Grygierzec, B.
    Gowin, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/75777.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Łąkarskie
    Tematy:
    trawy
    kostrzewa czerwona
    Festuca rubra
    nasiona
    stymulacja laserowa
    metale ciezkie
    bioakumulacja
    Źródło:
    Łąkarstwo w Polsce; 2010, 13
    1506-5162
    Pojawia się w:
    Łąkarstwo w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioaccumulation of Aluminium in the Aquatic Environment of the Dobra River in Wroclaw
    Bioakumulacja glinu w środowisku wodnym rzeki Dobrej we Wrocławiu
    Autorzy:
    Senze, M.
    Kowalska-Góralska, M.
    Czyżowicz, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388887.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bioakumulacja
    aluminium
    rośliny wodne
    woda
    rzeki
    bioaccumulation
    aquatic plants
    water
    rivers
    Opis:
    Laboratory tests were carried out regarding the aquatic environment of the Dobra River within the borders of the city of Wroclaw. The study material was constituted by the river water and aquatic plants. The concentration of aluminium in the water oscillated between 0.0517 mgAl dm–3 and 0.2130 mgAl dm–3. The maximum concentration of aluminium in the aquatic plants amounted to 7.178.65 mgAl kg–1 and the minimum to 118.75 mgAl kg–1. The tests indicated that the Dobra River waters should be classified as water of medium pollution. Aluminium concentrations in the plants were also found to be moderate.
    Przeprowadzono badania środowiska wodnego rzeki Dobrej na terenie Wrocławia. Materiałem badawczym były woda rzeczna i rośliny wodne. Poziom glinu w wodzie zawierał się między 0,0517 mgAl dm-3 a 0,2130 mgAl dm-3. W roślinach wodnych maksimum zawartości glinu wyniosło 7178,65 mgAl kg-1, a minimum 118,75 mgAl kg-1. Wody rzeki Dobrej można zaliczyć do wód o średnim stopniu zanieczyszczenia. Obecność glinu w badanych roślinach utrzymuje się również na umiarkowanym poziomie.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1545-1550
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biosorbenty stosowane w usuwaniu jonów metali ciężkich z zanieczyszczonego
    Biosorbents for heavy metal-contaminated environment
    Autorzy:
    Zabochnicka-Świątek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1208156.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    biosorbent
    biosorpcja
    bioakumulacja
    jony metali ciężkich
    biosorbents
    biosorption
    bioaccumulation
    heavy metal ions
    Opis:
    Omówiono możliwości wykorzystania wybranych biosorbentów do usuwania jonów metali ciężkich z zanieczyszczonego środowiska. Zaprezentowano najważniejsze biologiczne materiały stosowane w procesach biosorpcji i bioakumulacji oraz sposoby ich modyfikacji. Dokonano przeglądu możliwości praktycznego zastosowania wybranych biosorbentów.
    The application of selected biosorbents for heavy metal-contaminated environment was discussed. The most important biological materials for biosorption and bioaccumulation processes and modification methods of biomass were presented. Practical application of selected biosorbents was discussed.
    Źródło:
    Chemik; 2013, 67, 10; 971-978
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akumulacja żelaza w wybranych elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu stawowego
    Accumulation of iron in selected elements of the pond ecosystem food chain
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Cupiał, M.
    Klimas, A.
    Szeląg-Sikora, A.
    Sikora, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/125849.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    żelazo
    bioakumulacja
    łańcuch pokarmowy
    akwakultura
    karp
    iron
    bioaccumulation
    food chain
    aquaculture
    carp
    Opis:
    Celem pracy było określenie akumulacji żelaza w poszczególnych ogniwach łańcucha pokarmowego ekosystemu wodnego w warunkach ekstensywnego chowu karpi. Na podstawie zawartości tego pierwiastka w biotycznych i abiotycznych elementach ekosystemu oszacowano stopień jego zanieczyszczenia. Badania wykonano w stawie hodowlanym, położonym w Mydlnikach, zasilanym wodą z rzeki Rudawa. Z badanego stawu pobrano: wodę, osad z dna stawu, organizmy bentosu reprezentowane przez larwy muchówek z rodziny ochotkowatych, a także karpie, z których wypreparowano narządy w największym stopniu związane z metabolizmem metali (skrzela, gonady, wątroba i mięśnie). We wszystkich próbkach oznaczono zawartość żelaza metodą emisyjnej spektrometrii atomowej w aparacie JY 238 ULTRACE Jobin Yvon Emission. Mineralizację próbek wykonano metodą na mokro w systemie zamkniętym z wykorzystaniem energii mikrofalowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w badanym ekosystemie nie ma zagrożenia zatrucia żelazem. Zawartości tego pierwiastka w wodzie i osadach dennych są porównywalne do innych akwenów, pochodzenia antropogennego i naturalnego. Stwierdzono wysoką wartość współczynnika wzbogacenia osadów w żelazo w stosunku do jej zawartości w wodzie. Zawartość żelaza w organizmach bentosu przyjmowała wysokie wartości, od 1189 do 1997 mg · kg–1 s.m. W organizmach badanych ryb zawartość żelaza kształtowała się w zakresie od 2,951 do 395,9 mg · kg–1 s.m. Najwięcej tego pierwiastka stwierdzono w skrzelach, następnie w wątrobie, gonadach, a najmniej żelaza akumulowały mięśnie. Dane literaturowe wskazują, że niezależnie od ilości żelaza w środowisku współczynnik bioakumulacji w organach ryb przyjmuje wartość zbliżoną do uzyskanych w badaniach własnych. Zawartość żelaza w skrzelach i wątrobie ryb jest najbardziej miarodajnym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska związkami żelaza.
    The aim of this study was to determine the accumulation of iron in the individual links of aquatic ecosystems food chain under extensive farming of carp. Based on ascertained in these organisms the contents of this element calculated value of bioaccumulation in the aquatic system and evaluated the degree of contamination. The study was performed in the breeding pond, located in Mydlniki, supplied with water from the river Rudawa. From the study pond collected: water, sediment from the bottom of the pond, benthic organisms represented by the larvae of flies of the chironomid family organs in, and carps from which were dissected the most associated with metals metabolism organs (gills, gonads, liver and muscle). In all samples determine the content of iron by atomic emission spectrometry in the camera JY 238 Ultrace Jobin Yvon Emission. Digestion of the samples were made by the wet method in a closed system with the use of microwave energy. Based on the results concluded that in the studied ecosystem, there is no risk of iron poisoning. The contents of this element in the water and bottom sediments are comparable to other reservoirs, of anthropogenic and natural origin. Was found a high value of the sediments enrichment factor sediments with iron in relation to its content in the water. The content of iron in the benthic organisms have taken high values, from 1189 to 1997 mg · kg–1 dm. The iron content in organisms of the examined fish ranged from 2.951 to 395.9 mg · kg–1 dm. Most of this element was found in the gills, then in liver, gonads and the least iron is accumulated muscles. Literature data show that regardless of the amount of iron in the environment, bioaccumulation factor in fish organs takes a value close to those obtained in own research. The content of iron in the liver and gills of fish is the most authoritative indicator of environmental contamination by iron compounds.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 231-237
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Iron Accumulation in Selected Elements of Pond Ecosystem Food Chain
    Akumulacja żelaza w wybranych elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu stawowego
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Cupiał, M.
    Klimas, A.
    Szeląg-Sikora, A.
    Sikora, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388214.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    iron
    bioaccumulation
    food chain
    aquaculture
    carp
    żelazo
    bioakumulacja
    łańcuch pokarmowy
    akwakultura
    karp
    Opis:
    The aim of this study was to determine the accumulation of iron in the individual links of aquatic ecosystems food chain under extensive farming of carp. Based on ascertained in these organisms the contents of this element calculated value of bioaccumulation in the aquatic system and evaluated the degree of contamination. The study was performed in the breeding pond, located in Mydlniki, supplied with water from the river Rudawa. From the study pond collected: water, sediment from the bottom of the pond, benthic organisms represented by the larvae of flies of the chironomid family organs in, and carps from which were dissected the most associated with metals metabolism organs (gills, gonads, liver and muscle). In all samples determine the content of iron by atomic emission spectrometry in the camera JY 238 Ultrace Jobin Yvon Emission. Digestion of the samples were made by the wet method in a closed system with the use of microwave energy. Based on the results concluded that in the studied ecosystem, there is no risk of iron poisoning. The contents of this element in the water and bottom sediments are comparable to other reservoirs, of anthropogenic and natural origin. Was found a high value of the sediments enrichment factor sediments with iron in relation to its content in the water. The content of iron in the benthic organisms have taken high values, from 1189 to 1997 mg kg–1 d.m. The iron content in organisms of the examined fish ranged from 2.951 to 395.9 mg kg–1 d.m. Most of this element was found in the gills, then in liver, gonads and the least iron is accumulated muscles. Literature data show that regardless of the amount of iron in the environment, bioaccumulation factor in fish organs takes a value close to those obtained in own research. The content of iron in the liver and gills of fish is the most authoritative indicator of environmental contamination by iron compounds.
    Celem pracy było określenie akumulacji żelaza w poszczególnych ogniwach łańcucha pokarmowego ekosystemu wodnego w warunkach ekstensywnego chowu karpi. Na podstawie zawartości tego pierwiastka w biotycznych i abiotycznych elementach ekosystemu oszacowano stopień jego zanieczyszczenia. Badania wykonano w stawie hodowlanym, położonym w Mydlnikach, zasilanym wodą z rzeki Rudawa. Z badanego stawu pobrano: wodę, osad z dna stawu, organizmy bentosu reprezentowane przez larwy muchówek z rodziny ochotkowatych, a także karpie, z których wypreparowano narządy w największym stopniu związane z metabolizmem metali (skrzela, gonady, wątroba i mięśnie). We wszystkich próbkach oznaczono zawartość żelaza metodą emisyjnej spektrometrii atomowej w aparacie JY 238 ULTRACE Jobin Yvon Emission. Mineralizację próbek wykonano metodą na mokro w systemie zamkniętym z wykorzystaniem energii mikrofalowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w badanym ekosystemie nie ma zagrożenia zatrucia żelazem. Zawartości tego pierwiastka w wodzie i osadach dennych są porównywalne do innych akwenów, pochodzenia antropogennego i naturalnego zasobnych w ten pierwiastek. Stwierdzono dużą wartość współczynnika wzbogacenia osadów w żelazo w stosunku do jej zawartości w wodzie. Zawartość żelaza w organizmach bentosu przyjmowała duże wartości, od 1189 do 1997 mg kg–1 s.m. Wartości współczynnika bioakumulacji żelaza w larwach ochotkowatych w stosunku do jego ilości w wodzie i osadach wynosiły odpowiednio 1602 i 0,198. W organizmach badanych ryb zawartość żelaza kształtowała się w zakresie 2,951 do 395,9 mg kg–1 s.m. Najwięcej tego pierwiastka stwierdzono w skrzelach, następnie w wątrobie, gonadach, a najmniej żelaza akumulowały mięśnie. Dane literaturowe wskazują, że zawartość żelaza w rybach zależy od ilości tego pierwiastka w środowisku, ale w większym stopniu od właściwości abiotycznych elementów środowiska. Sumaryczna zawartość żelaza w osadach dennych i wodzie nie pozwala ocenić zagrożenia środowiska zanieczyszczeniem żelazem, dlatego tak ważne jest stosowanie bioindykacji. Zawartość żelaza w skrzelach i wątrobie ryb jest najbardziej miarodajnym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska związkami żelaza. Wartość współczynnika bioakumulacji żelaza w skrzelach badanych karpi wynosiła w stosunku do jej zawartości w wodzie i osadach dennych odpowiednio 195,1 i 0,024 natomiast w stosunku do jego zawartości w larwach owadów wartość tego parametru wynosiła 0,122. Dane literaturowe wskazują, że poziom akumulacji żelaza w organizmach żywych jest uzależniony od środowiska w którym żyją.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 10; 1103-1113
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena przydatności specjacji metali ciężkich w miejskich osadach pofermentacyjnych do produkcji trawników rolowanych
    Application of heavy metals speciation in assessing suitability of municipal post-fermentation sludge for producing roll-out grass
    Autorzy:
    Dmochowski, D.
    Gajkowska-Stefanska, L.
    Dmochowska, A.
    Presnarowicz, R.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/887013.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    specjacja
    translokacja
    metale ciezkie
    bioakumulacja
    rosliny
    osady sciekowe
    osady pofermentacyjne
    trawniki rozwijane
    Źródło:
    Scientific Review Engineering and Environmental Sciences; 2011, 20, 3[53]
    1732-9353
    Pojawia się w:
    Scientific Review Engineering and Environmental Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol
    Zawartość cynku i ołowiu w wodzie i glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Wiśniowska-Kielian, B.
    Komorowska, M.
    Żmuda, K.
    Kuzminowa, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953650.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    Black Sea
    water
    Cystoseira barbata
    Ulva rigida
    pollution
    bioaccumulation
    Morze Czarne
    woda
    zanieczyszczenie
    bioakumulacja
    Opis:
    For many years there has been intensified human pressure in the region of Sevastopol, arising out of its strategic role as the main city in the region as well as a port where the Russian or Soviet Black Sea fleet was stationed. The industry in Sevastopol, municipal sewage as well as agriculture are important sources of pollutants that enter the Black Sea in the region of this city. In terms of shaping the environmental protection policy (not only in the research region but in the whole basin), it is important to conduct monitoring research connected with the pollution of the Black Sea in regions with different levels of human pressure. The aim of this study was to assess the content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol. The samples of water and algae were collected in August 2012 from eight bays of Sevastopol (Galubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna and the Sevastopol Bays) as well as one sample from the open sea near Fiolent. Cystoseira barbata and Ulva rigida algae were taken from the same places. The collected water samples were conserved in situ and after being brought to the laboratory their zinc and lead contents were determined. The collected algae were rinsed in distilled water, dried, and then homogenized and mineralized. The lead content was determined in mineralisates by AAS method with electrothermal atomization, and the zinc content was determined using the ICP-OES method. The zinc content in water ranged from 36.43 to 233.3 µg Zn·dm–3, and the lead content was between 1.32 and 38.32 µg Pb·dm–3. Considerable differences in contents of the studied elements in water of individual bays were found. Variability of zinc and lead concentration in the studied water samples was 69 and 112%, respectively. The highest zinc contents were found in water from the Striletska, Kozacha, and Sevastopol Bays, and the highest lead contents from the Kozacha and Kruhla Bays. Their lowest concentration was found in the water collected in the open sea. Moreover, the lower zinc concentration was in water from Pivdenna and Pishchana Bays, and the lowest lead concentration was found in the Galubaja and Pishchana Bays. The zinc content in the algae ranged between 6.517 and 30.21 mg·kg–1. The Cystoseira barbata algae contained over twice more zinc than the Ulva rigida. The lead content in the algae ranged between 0.567 and 7.692 mg Pb·kg–1. Compared with the Ulva rigida, almost a half more lead was found in the Cystoseira barbata. No statistically significant correlation between the content of the studied elements in water and the algae biomass was observed. However, a significant positive correlation between the content of these metals in both species of algae was found. The values of the zinc bioaccumulation coefficient varied from 32 to 642, and of lead from 30 to 1,273. Contents of the studied elements, both in biotic and abiotic part of the studied ecosystems, point at anthropogenic enrichment. However, the results obtained for the Sevastopol, Kozacha, and Striletska Bays point to a danger of their excessive bioaccumulation and a potential risk to the life of aquatic organisms as well as seafood consumers.
    Od wielu lat w rejonie Sewastopola ma miejsce nasilona antropopresja wynikająca ze strategicznej jego roli jako głównego miasta w regionie oraz portu, w którym przez wiele lat stacjonowała rosyjska lub radziecka flota czarnomorska. Ważnymi źródłami zanieczyszczeń trafiających do Morza Czarnego w rejonie Sewastopola są przemysł zlokalizowany w tym mieście, ścieki komunalne oraz rolnictwo. Prowadzenie badań monitoringowych związanych z zanieczyszczeniem Morza Czarnego w rejonach o różnym poziomie antropopresji jest istotne z punktu widzenia kształtowania polityki ochrony środowiska nie tylko w rejonie badań, ale w całym basenie tego akwenu. Celem pracy była ocena zawartości cynku i ołowiu w wodzie oraz glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2012 r. z ośmiu zatok Sewastopola (Gałubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna i Sewastopolska) oraz jedną próbkę z otwartego morza w okolicach Fioletu. Z tych samych miejsc pobrano glony Cystoseira barbata i Ulva rigida. Pobraną wodę konserwowano na miejscu i po przewiezieniu do laboratorium oznaczono w niej zawartość cynku i ołowiu. Pobrane glony wypłukano w wodzie destylowanej, suszono, a następnie homogenizowano i mineralizowano. W mineralizatach oznaczono zawartość cynku metodą ICP-OES, a zawartość ołowiu oznaczono metodą ASA z atomizacją elektrotermiczną. Zawartość cynku w wodzie mieściła się w zakresie od 36,43 do 233,3 µg Zn·dm–3, a ołowiu w zakresie od 1,32 do 38,32 µg Pb·dm–3. Stwierdzono znaczne różnice zawartości badanych pierwiastków w wodzie z poszczególnych zatok. Względne odchylenie standardowe stężenia cynku i ołowiu w badanych próbkach wody wynosiła odpowiednio 69 i 112%. Największe zawartości cynku stwierdzono w wodzie z zatok Striletska, Kozacha i Sewastopolska, a ołowiu w zatokach Kozacha i Kruhla. Najmniejsze ich stężenie stwierdzono w wodzie pobranej na otwartym morzu, a ponadto cynku z zatok Pivdenna i Pishchana, a ołowiu z zatok Gałubaja i Pishchana. Zawartość cynku w glonach wahała się w granicach od zakresie od 6,517 do 30,21 mg·kg–1 s.m. Glony Cystoseira barbata zawierały ponad dwukrotnie więcej cynku w porównaniu z Ulva rigida. Zawartość ołowiu w glonach wahała się w zakresie 0,567 do 7,692 mg Pb · kg–1 s.m. Prawie o połowę więcej ołowiu stwierdzono w Cystoseira barbata w porównaniu z Ulva rigida. Nie stwierdzono statystycznie istotnej korelacji pomiędzy zawartością badanych pierwiastków w wodzie i w biomasie glonów. Wykazano natomiast istotną dodatnią korelację pomiędzy zawartością cynku i ołowiu w obydwu gatunkach glonów. Wartość współczynnika bioakumulacji cynku wahała się w granicach od 32 do 642, a ołowiu od 30 do 1273. Zawartości badanych pierwiastków, zarówno w biotycznej, jak i abiotycznej części badanych ekosystemów wskazują na antropogeniczne wzbogacenie, jednakże wyniki uzyskane w próbkach z zatok Sewastopolska, Kozacha i Striletska wskazują na niebezpieczeństwo nadmiernej ich bioakumulacji i potencjalne zagrożenie życia organizmów wodnych oraz konsumentów owoców morza.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2016, 23, 1; 7-19
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content and mobility of strontium in forest soils according to north-south transect in Poland
    Zawartośc i mobilność strontu w glebach leśnych Polski w transekcie północ-południe
    Autorzy:
    Jeske, A.
    Gworek, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/205400.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    strontium
    strontium fractions
    soil
    plants
    bioaccumulation
    stront
    frakcje strontu
    gleba leśna
    rośliny
    bioakumulacja
    Opis:
    The investigation was carried out on forest soils collected from areas subject to variable pollution. The fraction of strontium was analyzed in soil samples from north-eastern Poland (Borki forest division), treated as a non-polluted region (natural background) and in soil samples from central (Rogów forest division) and south-western Poland (Świerklaniec forest division). The sequential extraction procedure was applied in this study to separate the fractions of strontium. Five fractions were analyzed in every genetic horizon according to the Tessier method. The concentration of strontium was also analyzed in the plants. Both results were compared in order to evaluate the mobility and bioavailability of the trace elements in the environment. The content, distribution and bioavailability of the strontium fractions were investigated with particular emphasis on the contaminated study sites. Total content of strontium in surface horizons depended on the localization. Among analysed fractions strontium, in organic soil horizons, regardless of localization, occurred predominantly in mobile fractions in all examined soils.
    Obiektem badań były gleby i rośliny pochodzące z kompleksów leśnych zlokalizowanych na terenach o zróżnicowanej antropopresji. Dlatego też obiekty badań zlokalizowano na obszarach o wzrastającym gradiencie zanieczyszczeń począwszy od Polski północnej przez centralną do południowej (Górny Śląsk). Frakcje strontu oznaczano w próbkach gleb rdzawych i płowych. Frakcje strontu w glebach oznaczono metodą sekwencyjnej ekstrakcji według Tessier’a i in. Zawartość strontu oznaczono także w wybranych gatunkach roślin. Celem badań było zidentyfi kowanie form mobilnych strontu i określenie z jakimi składnikami gleby związany jest ten pierwiastek. Otrzymane wyniki wskazują na wyraźny wzrost całkowitej zawartości oraz form mobilnych strontu w poziomach powierzchniowych w zależności od lokalizacji. Ponadto stront w formach mobilnych dominował jedynie w poziomach organicznych badanych gleb.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 4; 113-122
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perspektywy wykorzystania zasobow grzybow lesnych na obszarach skazonych radionuklidami
    Prospects concerning use of forest mushroom resources in areas contaminated by radionuclide
    Autorzy:
    Bulko, N.
    Kozlov, A.
    Shabaleva, M.
    Tolkaceva, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45583.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    lesnictwo
    uboczne uzytkowanie lasu
    runo lesne
    skazenia promieniotworcze
    pierwiastki promieniotworcze
    cez promieniotworczy
    bioakumulacja
    grzyby
    Bialorus
    Źródło:
    Leśne Prace Badawcze; 2009, 70, 4; 403-406
    1732-9442
    2082-8926
    Pojawia się w:
    Leśne Prace Badawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fitoakumulacja molibdenu i manganu w koniczynie białoróżowej (Trifolium hybridum L.) i babce pospolitej (Plantago major L.)
    The fitoaccumulation of molybdenum and manganese in alsike clover (Trifolium hybridum L.) and greater plantain (Plantago major L.)
    Autorzy:
    Stojek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061845.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    bioakumulacja
    molibden
    mangan
    Beskidy Wschodnie (Karpaty)
    Polska
    bioaccumulation
    molybdenum
    manganese
    Eastern Beskids (Carpathians)
    Polska
    Opis:
    Badania zawartości molibdenu i manganu w powierzchniowej warstwie gleb i roślinach przeprowadzono w okolicy Jabłonek w Beskidach Wschodnich w rejonie występowania łupków menilitowych i piaskowców z Otrytu. Pracę wykonano w celu zbadania zawartości molibdenu i manganu w roślinach oraz określenia wskaźnika bioakumulacji tych pierwiastków w dwóch gatunkach roślin (Trifolium hybridum L. i Plantago major L.). Oznaczenia Mo wykonano metodą ICP-MS, a Mn analizowano metodą ICP-OES. Stwierdzono wyższe zawartości Mo w Trifolium hybridum L. na terenie występowania łupków menilitowych (w liściach – 14 mg/kg) niż na terenie piaskowców z Otrytu (w liściach – 0,30 mg/kg). Najwięcej Mn gromadzi się w liściach (86–257 mg/kg). Wskaźnik bioakumulacji Mo poszczególnych gatunków roślin jest różny, jego wartości zmieniają się w zakresie 0,13–1,13. Najwyższym wskaźnikiem bioakumulacji molibdenu (1,13) cechuje się Trifolium hybridum L., występująca na terenach łupków menilitowych.
    Studies of molybdenum and manganese content in topsoil and plants were carried out in the Eastern Beskids (Carpathians) in area of occurrence of menilite shales and the Otryt sandstones. The aim of the study was to evaluate the content of molybdenum and manganese in plants and the determination of a bioaccumulation of these two chemical elements in two species of plants (Trifolium hybridum L. and Plantago major L.). Mo symbols were performed by means of ICP-MS method, and Mn were analyzed by means of ICP-OES method. Result of studies in the Trifolium hybridum L. have shown higher content of Mo in the area of occurence of menilite shales (in leaves – 14 mg/kg) than in the Otryt sandstones (in leaves – 0.30 mg/kg). Most Mn accumulates in leaves (86–257 mg/kg). The bioaccumulate indicator of Mo in individual plant species is different and ranges from 0.13 to 1.13. The highest rate of bioaccumulation of molybdenum (1.13) can be observed in Trifolium hybridum L., which inhabits areas of menilite shales.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2017, 470; 81--87
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of Cd, Cu, Cr, Fe Mn, Ni and Pb in Water and Selected Organs of Blotched Picarel Spicara maena L. and Mezgit Merlangius euxmus L. from Karantinna Bay and Balaklava Bay in the Region of Sevastopol
    Zawartość Cd, Cu, Cr, Fe, Mn, Ni i Pb w wodzie oraz wybranych organach ryb z gatunku Pysoń wygrzbiecony Spicara maena L. oraz Mezgit Merlangius euxmus L. z Zatoki Karantinna i Bałakława w rejonie Sewastopola
    Autorzy:
    Niemiec, Marcin
    Kuboń, Maciej
    Komorowska, Monika
    Kuzminova, Natalya
    Sikora, Jakub
    Szeląg-Sikora, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811792.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    trace elements
    bioaccumulation
    fish
    sea bays
    Sevastopol
    pierwiastki śladowe
    bioakumulacja
    ryby
    zatoki morskie
    Sewastopol
    Opis:
    The objective of the paper was to assess the trace elements content (Cd, Cu, Cr, Fe, Mn, Ni and Pb) in gills, muscles, gonads and liver in two fish species from two bays (Karantinna and Balalaklava) in the region of Sevastopol. Concentration of the investigated elements in the obtained solutions and water were determined with the absorption atomic spectrometry method with electro-thermal atomization. Levels of heavy metals differed in two locations. Differences due to fish species were slight. Water from both locations included the investigated elements in the amounts that indicated anthropogenic en-richment. Concentration of the investigated elements in fish liver was in the order from the lowest Pb < Cd < Cr < Mn < Ni < Cu < Fe. In case of gonads, the content was in the order Cd < Pb < Mn < Cr < Ni < Cu < Fe, while in muscles and gills it was respectively Cd < Pb < Cr < Mn < Cu < Ni < Fe and Cd < Pb < Cr < Cu < Ni < Mn < Fe. The concluded contents of all investigated elements in particular fish organs were characteristic for ecosystems changed into anthropogenic. Critical values of the concentration of the investigated metals in muscles were not exceeded from the point of view of fish use for food.
    Celem pracy była ocena zawartości pierwiastków śladowych (Cd, Cu, Cr, Fe, Mn, Ni i Pb) w skrzelach, mięśniach, gonadach i wątrobie w dwóch gatunkach ryb pochodzących z dwóch zatok (Karantinna i Bałakława) zlokalizowanych w okolicach Sewastopola. Stężenie badanych pierwiastków w uzyskanych roztworach oraz w wodzie oznaczono metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej z atomizacją elektrotermiczną. Poziomy metali ciężkich różniły się pomiędzy obydwiema lokalizacjami. W mniejszym zakresie zaobserwowano zróżnicowanie ze względu na gatunek ryb. Woda z obydwu lokalizacji zawierała badane pierwiastki w ilościach wskazujących na antropogeniczne wzbogacenie. Concentration of the investigated elements in fish liver was from the lowest Pb < Cd < Cr < Mn < Ni < Cu < Fe. W przypadku gonad, zawartości kształtowały się w kolejności Cd < Pb < Mn < Cr < Ni < Cu < Fe, natomiast w mięśniach i skrzelach odpowiednio Cd < Pb < Cr < Mn < Cu < Ni < Fe i Cd < Pb < Cr < Cu < Ni < Mn < Fe. Stwierdzone zawartości wszystkich badanych pierwiastków w poszczególnych organach ryb były charakterystyczne dla ekosystemów przekształconych antropogenicznie. Nie stwierdzono przekroczenia wartości krytycznych stężenia badanych metali w mięśniach ryb, z punktu widzenia możliwości ich wykorzystania na cele spożywcze.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 1; 201-216
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of potassium fertilization on lithium and aluminium content in eastern galega (Galega orientalis Lam.) and in the soil
    Wpływ nawożenia potasem na zawartość litu i glinu w rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) i w glebie
    Autorzy:
    Szymanowicz, Barabara
    Kalembasa, Stanisław
    Krasucki, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216655.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    bioaccumulation
    eastern galega
    PK fertilisation
    trace elements
    bioakumulacja
    nawożenie PK
    pierwiastki śladowe
    rutwica wschodnia
    Opis:
    Background. The aim of the presented research was to trace changes in lithium and aluminium content in eastern galega subjected to varied levels of potassium fertilization and then to compare the obtained results with permitted animal nutrition standards and to calculate bioaccumulation factors. Material and methods. The three-year field experiment was conducted on experimental plots belonging to the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce. The research included three factors: I – potassium fertilisation (four levels): K0, K1, K2, K3; II – the years of conducting research (three years); III – eastern galega harvest cut dates (three dates each year). Phosphate fertilizers were applied at a rate of P – $23 kg·ha^(-1)$, and potassium K0 – 0; K1 – 124; K2 – 166; K3 – $207.5 kg·ha^(-1)$. Nitrogen fertilization was not applied because the research was carried out on a perennial plantation. Results. Diversified potassium fertilization significantly affected changes in the lithium and aluminium content in galega plants and in the soil. Fertilization at a rate of 166 kg of potassium per hectare increased the content of lithium and aluminium in the test plants. A decrease in the content of the analyzed elements in the eastern galega dry weight was found in the successive years of the research and in the harvesting dates. Significantly, the highest total lithium content was found in soil fertilized with potassium at a rate of $124 kg·ha^(-1)$, while for aluminium content it was after the application of $207.5 kg·ha^(-1)$ of potassium. The bioaccumulation factors of lithium and aluminium in the eastern galega biomass were at medium and low levels, respectively. Conclusion. The determined contents of lithium and aluminium in eastern galega dry weight remained below the permitted values for these elements in feed.
    Celem przedstawionych badań było prześledzenie zmian w zawartości litu i glinu w rutwicy wschodniej pod wpływem zróżnicowanego nawożenia potasem, a następnie porównanie uzyskanych wyników z aktualnymi normami żywienia zwierząt oraz obliczenie współczynników bioakumulacji. Trzyletnie doświadczenie polowe przeprowadzono na poletkach doświadczalnych należących do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. W badaniach uwzględniono trzy czynniki: I – nawożenie (cztery poziomy : K0, K1, K2, K3); II – lata prowadzenia badań (trzy lata) ; III – terminy zbioru rutwicy wschodniej (trzy terminy). Nawozy fosforowe stosowano w dawce $23 kg·ha^(-1)$ P, a potasowe: K1 – 124; K2 – 166; K3 – $207.5 kg·ha^(-1)$. Nie stosowano nawożenia azotem, ponieważ badania prowadzono na plantacji wieloletniej. Zróżnicowane nawożenie potasem istotnie wpłynęło na zmiany zawartości litu i glinu w rutwicy wschodniej oraz w glebie. Nawożenie w dawce 166 kg potasu na hektar wpłynęło na zwiększenie zawartości litu i glinu w roślinach testowych. Kolejne lata badań i terminy zbioru wpłynęły na zmniejszenie zawartości analizowanych pierwiastków w suchej masie rutwicy wschodniej. Istotnie największą ogólną zawartością litu charakteryzowała się gleba nawożona potasem w dawce $124 kg·ha^(-1)$, natomiast glinu po zastosowaniu $207.5 kg·ha^(-1)$ potasu. Współczynniki bioakumulacji litu i glinu w biomasie rutwicy wschodniej kształtowały się na średnim i niskim poziomie. Oznaczone zawartości litu i glinu w suchej masie rutwicy wschodniej mieściły się poniżej zakresu liczb granicznych określających dopuszczalne ilości tych pierwiastków w paszy.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2019, 18, 4; 161-170
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ warunków siedliska na bioakumulację makroelementów oraz pierwiastków śladowych w wybranych owocach z rejonu Lubelszczyzny
    Influence of habitat conditions on macroelements and trace elements in selected fruits grown in the Lublin region
    Autorzy:
    Rusinek, E.
    Ognik, K.
    Sembratowicz, I.
    Truchlinski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13892.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    warunki siedliskowe
    makroelementy
    pierwiastki sladowe
    bioakumulacja
    owoce
    Lubelszczyzna
    oznaczanie
    porzeczki czarne
    porzeczki czerwone
    maliny
    sliwki
    winogrona
    Opis:
    Oznaczono zawartość makroelementów oraz pierwiastków śladowych w owocach porzeczki czarnej, porzeczki czerwonej, maliny, śliwki węgierki i winogrona białego. Materiał do badań pobrano w województwie lubelskim na terenach potencjalnie narażonych i nienarażonych na ekspozycję zanieczyszczeń (ogrody działkowe w Lublinie oraz ogrody działkowe na wsi). W badanych owocach stwierdzono bardzo wysoką zawartość kadmu - od 0,192 mg-kg-1 do 0,545 mg-kg-1 świeżej masy, co wielokrotnie przekraczało wartość dopuszczalną 0,03 mg-kg-1 dla owoców jagodowych oraz 0,02 mg kg-1 dla owoców pestkowych. Zawartość badanych makroelementów (Na, K, Ca, Mg) i pozostałych pierwiastków śladowych (Pb, Cu, Zn, Fe, Mn) była dosyć niska i nie stanowiła zagrożenia dla zdrowia człowieka.
    The content of some macroelements as well as trace elements in blackcurrant, redcurrant, raspberry, sweet prune and white grape fruits collected in Lublin region was determined. Samples for determinations were taken from areas potentially exposed and unexposed to pollution (gardens in the town of Lublin and in the countryside). The analysed fruits were characterised by a very high Cd content, ranging from 0.192 mg-kg-1 to 0.545 mg-kg-1 of fresh mass. Such concentrations considerably exceeded the permissible level of 0.03 mg-kg-1 for berries and 0.02 mg-kg-1 for drupes. The content of the remaining macroelements (Na, K, Ca, Mg) and trace elements (Pb, Cu, Zn, Fe, Mn) was low enough and did not create danger to human health.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2006, 11, 2
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of Ni and Cr in water and in algae from selected Black Sea bays in the region of Sevastopol
    Zawartość Ni i Cr w wodzie i glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w rejonie Sewastopola
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Wiśniowska-Kielian, B.
    Komorowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389241.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    Black Sea
    pollution
    water
    algae
    nickel
    chromium
    monitoring
    bioaccumulation
    Morze Czarne
    zanieczyszczenia
    woda
    glony
    nikiel
    chrom
    bioakumulacja
    Opis:
    Trace metals play an important role in functioning of marine and ocean ecosystems. The particular importance of these elements in ecosystems of salt water basins results from their low concentrations in waters of these basins. The content of trace elements in ocean waters is from a few to several dozen times lower than in fresh waters. Such conditions caused that sea organisms developed, by means of evolution, the ability to intensive absorption of trace elements from water in order to meet the physiological demand for them. However, such abilities can cause excessive bioaccumulation of trace elements in ecosystems with elevated their supply, caused by human pressure or enrichment of the water environment from natural sources. The aim of this paper was to assess the nickel and chromium content in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol. The samples of water and algae were collected in August 2012 from eight bays in the region of Sevastopol (Galubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna, the Sevastopolska Bay) as well as one sample from the open sea near Fiolent. Cystoseira barbata and Ulva rigida algae were collected from the same places. The collected water samples were conserved in situ and after being brought to the laboratory their contents of nickel and chromium were determined. The collected algae were rinsed in distilled water, dried, and then homogenized and mineralized. Content of the studied elements was determined in mineralisates by AAS method with electrothermal atomization. It was found that both elements concentrations in water from individual bays were 2–3 times different. The nickel content ranged between 1.74 and 4.14 ·gNi · dm–3, and the chromium content was between 1.56 and 5.97 ·gCr · dm–3. Water from the Striletska Bay contained the highest amount of the studied elements. The nickel content in the studied algae ranged between 1.967 and 12.87 mg · kg–1 d.m., and the chromium content between 0.342 and 7.650 mg · kg–1 d.m. A higher accumulation of these elements was found in Cystoseira barbata than in Ulva rigida. Algae collected in the Sevastopolska Bay contained the highest amount of nickel, and algae from the Pivdenna Bay contained the highest amount of chromium. The content of the studied elements in biomass of the algae was not correlated with their concentration in water. On the other hand, a significant correlation between the nickel content in the algae of both species was found. Values of nickel bioaccumulation coefficients in the studied ecosystems were close to values recorded in environments with high human pressure, whereas in the case of chromium they were very low, much lower than values given in available literature. It was a result of a very high concentration of this element in water, and its moderate content in the algae. Generally, a higher content of the studied elements, both in water and in the algae, was found in all the bays than in samples collected in the open sea. The highest threat of the studied metals was found in the Sevastopolska and Pivdenna Bays.
    Metale śladowe odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu ekosystemów morskich i oceanicznych. Szczególne znaczenie tych pierwiastków w ekosystemach zbiorników wód słonych wynika z bardzo małych ich stężeń spotykanym w wodach tych akwenów. Zawartość pierwiastków śladowych w wodach oceanicznych jest od kilku do kilkudziesięciu razy mniejsza niż w wodach słodkich. Takie warunki sprawiły, że organizmy morskie wykształciły na drodze ewolucji zdolność do intensywnego pobierania pierwiastków śladowych z wody w celu zaspokojenia zapotrzebowania fizjologicznego na nie. Takie zdolności mogą jednak powodować nadmierną bioakumulację pierwiastków śladowych w ekosystemach o podwyższonej ich podaży, spowodowanej antropopresją lub wzbogaceniem środowiska wodnego ze źródeł naturalnych. Celem pracy była ocena zawartości niklu i chromu w wodzie oraz glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2012 r. z ośmiu zatok w rejonie Sewastopola (Gałubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna, Sewastopolska) oraz jedną próbkę z otwartego morza w okolicach Fioletu. Z tych samych miejsc pobrano glony Cystoseira barbata i Ulva rigida. Pobraną wodę konserwowano na miejscu i po przywiezieniu do laboratorium oznaczono w niej zawartość niklu i chromu. Pobrane glony wypłukano w wodzie destylowanej, suszono, a następnie homogenizowano i mineralizowano. W roztworach oznaczono zawartość badanych pierwiastków metodą ASA z atomizacją elektrotermiczną. Stwierdzono 2–3-krotne różnice stężenia obydwu pierwiastków w wodzie z poszczególnych zatok. Zawartość niklu mieściła się w zakresie od 1,74 do 4,14 ·gNi · dm–3, a chromu w zakresie od 1,56 do 5,97 ·gCr · dm–3. Najwięcej badanych pierwiastków zawierała woda z zatoki Striletska. Zawartość niklu w badanych glonach wahała się w zakresie od 1,967 do 12,87 mg · kg–1 s.m., a chromu od 0,342 do 7,650 mg · kg–1 s.m. Stwierdzono większe nagromadzenie tych pierwiastków w Systoseira barbata niż w Ulva rigida. Najwięcej niklu zawierały glony pobrane w zatoce Sewastopolskiej, a najwięcej chromu zawierały glony z zatoki Pivdenna. Zawartość badanych pierwiastków w biomasie glonów nie była skorelowana z ich stężeniem w wodzie. Stwierdzono natomiast istotną korelację między zawartością niklu w glonach obydwu gatunków. Wartości współczynników bioakumulacji niklu w badanych ekosystemach były zbliżone do notowanych w środowiskach o dużym nasileniu antropopresji, natomiast w przypadku chromu były bardzo małe, dużo mniejsze niż podawane w dostępnej literaturze. Powodem było bardzo duże stężenie tego pierwiastka w wodzie i umiarkowanej jego zawartości w glonach. Generalnie we wszystkich zatokach stwierdzono większą zawartość badanych pierwiastków (zarówno w wodzie, jak i w glonach) niż w próbkach pobranych na otwartym morzu. Największe zagrożenie badanymi metalami stwierdzono w zatokach Sewastopolska i Pivdenna.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 433-446
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DDT - przekleństwo czy błogosławieństwo XX wieku?
    Autorzy:
    Wojtowicz, A.K.
    Szychowski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/851647.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    pestycydy chloroorganiczne
    insektycydy
    mechanizm dzialania
    toksycznosc
    DDT
    bioakumulacja
    biomagnifikacja
    oddzialywanie na zwierzeta
    oddzialywanie na czlowieka
    ograniczenie stosowania
    zakaz stosowania
    Źródło:
    Wszechświat; 2014, 115, 10-12
    0043-9592
    Pojawia się w:
    Wszechświat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in nitrogen and magnesium contents in pea under the effect of nitrogen fertilization
    Zmiany zawartości azotu i magnezu w grochu siewnym pod wpływem nawożenia azotowego
    Autorzy:
    Symanowicz, Barbara
    Kalembasa, Stanisław
    Jaremko, Dawid
    Krasuski, Sebsatian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216471.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    bioaccumulation
    magnesium
    N fertilization
    nitrogen
    Pisum sativum L.
    soil
    azot
    bioakumulacja
    gleba
    magnez
    nawożenie N
    Pisum sativum L
    Opis:
    Background. The aim of the conducted research was to determine the changes in nitrogen and magnesium contents in pea (Pisum sativum L.) and in soil under the effect of diversified nitrogen doses, as well as to calculate bioaccumulation factors and to demonstrate the relationships between the studied characteristics. Material and methods. In a two-year-long field experiment, carried out at the experimental plot of the Siedlce University of Natural Sciences and Humanities, four plots with different fertilization levels were established: 0 (control plot), N1, N2, and N3 $(N1 – 10, N2 – 20, and N3 – 30 kg·ha^(-1) )$. No phosphorus or potassium fertilization was applied because soil richness in assimilable phosphorus was established as very high, and in assimilable potassium as high. In the plant and soil material, total nitrogen content was established with the CHN/S method and total magnesium content with the ICP-AES method. Nitrogen and magnesium bioaccumulation factors and a coefficient of correlation were calculated. Results. Nitrogen fertilization $(10, 20 and 30 kg·ha^(-1))$ significantly diversified nitrogen content in seeds, straw, and pod walls of pea (Pisum sativum L.) and magnesium content in seeds and pod walls. Average nitrogen contents in pea were as follows: seeds (37.3) > roots (14.0) > straw (10.6) > pod walls (9.2) $g·kg^(-1)$ d.m. Magnesium content went in the opposite direction: pod walls (2.97) > straw > (2.20) > roots (1.68) > seeds $(1.18) g·kg^(-1)$ d.m. Total nitrogen content in the soil varied between $1.96 g·kg^(-1)$ and $2.31 g·kg^(-1)$ of soil, and total magnesium content between $0.75 g·kg^(-1)$ and $0.79 g·kg^(-1)$ of soil. Nitrogen and magnesium bioaccumulation factors in the pea biomass were high. Conclusion. The established nitrogen and magnesium contents in the dry matter of pea were within the limits of partition values that determine the acceptable amounts of those elements in fodder. The applied nitrogen fertilization at the doses of $10-30 kg·ha^(-1)$ did not affect negatively the changes in nitrogen and magnesium contents in pea and in the soil
    Celem przeprowadzonych badań było określenie zmian zawartości azotu i magnezu w grochu siewnym (Pisum sativum L.) i w glebie pod wpływem zróżnicowanych dawek azotu, obliczenie współczynników bioakumulacji i wykazanie zależności pomiędzy badanymi cechami. W dwuletnim doświadczeniu polowym przeprowadzonym w obiekcie doświadczalnym Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach uwzględniono cztery obiekty nawozowe: 0 (obiekt kontrolny), N1, N2, N3 ( N1‒10; N2‒20; N3‒30 $kg·ha^(-1)$). Nie stosowano nawożenia fosforem i potasem, ponieważ zasobność gleby w przyswajalny fosfor określono jako bardzo wysoką, a w przyswajalny potas jako wysoką. W materiale roślinnym i glebowym oznaczono całkowitą zawartość azotu metodą CHN/S oraz magnezu metodą ICP-AES. Obliczono współczynniki bioakumulacji azotu i magnezu oraz współczynniki korelacji. Nawożenie azotem istotnie różnicowało zawartość azotu w nasionach, słomie i strączynach grochu siewnego (Pisum sativum L.) oraz magnezu w nasionach i strączynach. Średnie zawartości azotu w grochu siewnym przedstawiają się następująco: nasiona (37.3) > korzenie (14.0) > słoma (10.6) > strączyny $(9.2) g·kg^(-1)$ s.m. Odwrotnie kształtowała się zawartość magnezu: strączyny (2.97) > słoma > (2.20) > korzenie (1.68) > nasiona $(1.18) g·kg^(-1)$ s.m. Całkowita zawartość azotu w glebie wynosiła $1.96–2.31 g·kg^(-1)$ gleby, a magnezu $0.75–0.79 g·kg^(-1)$ gleby. Współczynniki bioakumulacji azotu i magnezu w biomasie grochu siewnego kształtowały się na wysokim poziomie. Oznaczone zawartości azotu i magnezu w suchej masie grochu siewnego mieściły się w zakresie liczb granicznych określających dopuszczalne ilości tych pierwiastków w paszy
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 4; 181-190
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Phytotoxic effects of hexavalent chromium on rapeseed plants
    Fitotoksyczność chromu sześciowartościowego dla roślin rzepaku
    Autorzy:
    Peško, M.
    Kráľová, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126705.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bioaccumulation and translocation factors
    chlorophyll content
    chromium
    lipid peroxidation
    rapeseed
    bioakumulacja i translokacja czynników
    zawartość chlorofilu
    chrom
    peroksydacja lipidów
    rzepak
    Opis:
    Rapeseed (Brassica napus L. subsp. napus) plants were exposed to six different concentrations (12, 24, 60, 120, 240, 480 μmol dm–3) of K2Cr2O7 for 7 days. Dry mass of shoots and roots decreased rapidly with increasing external Cr(VI) concentration. Application of Cr(VI) concentrations ³ 120 μmol dm–3 caused that leaves were strongly chlorotic and some of them even desiccated. Roots of these plants where subtile and brownish. Notable decrease in chlorophyll content was observed already at the lowest (12 μmol dm–3) used concentration. Content of soluble proteins in leaves decreased rapidly within the studied concentration range, whereby the lowest protein content was observed after application of 240 μmol dm–3 Cr(VI). Lipid peroxidation expressed as a content of malondialdehyde in leaves was notable already after application of 12 μmol dm–3 Cr(VI). At lower applied Cr(VI) concentrations (12÷120 μmol dm–3) the bioaccumulation factors related to Cr accumulation in roots were higher then those determined for shoots. Treatment with higher Cr(VI) concentrations (240 and 480 μmol dm–3) had an opposite effect and BAFs for the shoots exceeded those determined for the roots. The portion of Cr allocated in shoots related to the total Cr amount accumulated by plant ranged from 23.3% (12 μmol dm–3) to 94.7% (480 μmol dm–3). In the case of higher applied external Cr(VI) concentrations (120÷480 μmol dm–3) the defence mechanisms of plants were evidently impaired and uncontrolled Cr translocation within the plant occurred.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 413-418
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw ftalanu di-n-butylu [DBP] na komorki somatyczne myszy laboratoryjnych
    The effects of di-n-butyl phthalate on the somatic cells laboratory mice
    Autorzy:
    Dobrzynska, M M
    Tyrkiel, E.J.
    Hernik, A.
    Derezinska, E.
    Goralczyk, K.
    Ludwicki, J.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877951.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    ftalany
    ftalan dibutylu
    komorki somatyczne
    myszy
    zwierzeta laboratoryjne
    bioakumulacja
    mikrojadra
    phthalate
    dibutyl phthalate
    somatic cell
    mouse
    laboratory animal
    bioaccumulation
    Opis:
    Ftalany są powszechnie stosowane przy produkcji tworzyw sztucznych oraz jako rozpuszczalniki w środkach higieny; w kosmetykach i preparatach farmaceutycznych. Ftalan dibutylu (DBP) stosowany jest jako plastyfikator, a także jako środek do impregnacji tekstyliów i jako rozpuszczalnik w farbach drukarskich. Celem badań była ocena uszkodzeń DNA w komórkach wątroby i szpiku kostnego oraz ocena stężenia DBP w krwi obwodowej w następstwie przedłużonej ekspozycji na ftalan dibutylu. Badania wykonano na samcach myszy Pzh:Sfis. Zwierzęta otrzymywały przez 8 tygodni, 3 razy w tygodniu, per os DBP w postaci zawiesiny w oleju jadalnym w dawkach 500 mg/kg m.c. (1/16 LD50) i 2000 mg/kg m.c. (1/4 LD50). Kolejne grupy myszy zabijano po 4 i 8 tygodniach od rozpoczęcia podawania oraz po 4 tygodniach od jego zakończenia. Wykazano zmniejszenie masy ciała myszy, istotnie statystycznie obniżenie masy wątroby oraz relatywnej masy wątroby w następstwie 8-tygodniowego podawania DBP w dawce 2000 mg/kg m.c. W tym samym czasie notowano większy, choć nieistotny statystycznie poziom uszkodzeń DNA w komórkach wątroby mierzony testem kometowym. DBP nie indukowało zwiększonego powstawania uszkodzeń DNA w komórkach szpiku kostnego. W wyniku 8-tygodniowego podawania DBP w dawce 2000 mg/kg m.c. obserwowano znaczne podwyższenie stężenia DBP we krwi obwodowej utrzymujące się również po 4 tygodniach od zaprzestania podawania związku. Wyniki badań potwierdziły, że DBP jest słabym mutagenem w stosunku do DNA komórek somatycznych. Wydaje się jednak, że związek ten w następstwie przedłużonej ekspozycji może być wolniej metabolizowany i czasowo kumulowany w krwi obwodowej.
    Phthalates are widely used as a plasticizers in manufacture of synthetic materials and as solvents in sanitary products, cosmetics and pharmaceutical products. Dibutyl phthalate (DBP) is used as a plasticizers and as a textile lubricating agent and as solvent in printing ink. The study aimed the evaluation of the magnitude of DNA damage in liver and bone marrow cells and estimation of dibutyl phthalate (DBP) concentration in peripheral blood following prolonged exposure to DBP. Experiments were conducted on the Pzh:Sfis male mice. Animals were exposed 8 weeks, 3 days per week per os to DBP suspension in oil in doses of 500 mg/kg bw (1/16 LD50) and 2000 mg/kg bw (1/4 LD50). Following groups of mice were sacrificed 4 and 8 weeks after the start of exposure and 4 weeks after the end of exposure. Decreased body weight of mice and statistically significant decreased liver and relative liver weights were observed following 8-weeks exposure to 2000 mg/kg bw DBP. In the same time higher, however not statistically significant level of DNA damage measured by Comet assay in liver cells were noted. DBP did not induce enhanced frequency of DNA damage in bone marrow cells. Following 8-weeks exposure to the dose of 2000 mg/kg bw DBP the increased level of DBP in peripheral blood was observed. Enhanced levels of DBP were still noted 4 weeks after the termination of exposure. Results confirmed that DBP acts as a weak mutagen for DNA of somatic cells. However, following prolonged exposure this compound seems to undergo slower metabolism and was reaching temporarily higher levels in peripheral blood
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 1; 13-19
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ pierwiastków śladowych na parametry morfometryczne aparatu asymilacyjnego brzozy brodawkowatej
    Effect of trace elements on the morphometric parameters of assimilation apparatus in white birch
    Autorzy:
    Kayzer, D.
    Czerniak, A.
    Poszyler-Adamska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/61096.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
    Tematy:
    pierwiastki sladowe
    chrom
    cynk
    kadm
    kobalt
    miedz
    nikiel
    olow
    bioakumulacja
    brzoza brodawkowata
    Betula pendula
    aparat asymilacyjny
    wielowymiarowa analiza wariancji
    Opis:
    Celem zrealizowanego projektu badawczego była weryfikacja hipotezy, iż brzoza brodawkowata jako hiperakumulator wybranych pierwiastków śladowych może znaleźć zastosowanie w remediacji gleb, pełnić rolę bioindykatora w badaniach środowiskowych oraz być gatunkiem przydatnym do nasadzeń ograniczających migrację pierwiastków śladowych do ekosystemu leśnego, bez negatywnego wpływu na swój rozwój i prawidłowe funkcjonowanie. Badania przedstawione w artykule polegały na porównaniu parametrów morfometrycznych aparatu asymilacyjnego brzóz (Betula pendula Roth.) rosnących w wyizolowanej geomembraną glebie, do której wprowadzono dwie dawki pierwiastków śladowych w formach łatwo przyswajalnych. Przeprowadzone badania nie wykazały istotnego wpływu wprowadzonych poziomów pierwiastków śladowych na stan aparatu asymilacyjnego brzozy brodawkowatej. Z uwagi na powszechne występowanie brzozy w warunkach polskich, jej łatwość do adoptowania się w środowisku o silnej antropopresji oraz małe wymagania środowiskowe, gatunek ten może być przydatny do nasadzeń w formie barier biogeochemicznych ekranizujących źródła emitujące pierwiastki śladowe (szlaki komunikacyjne, hałdy, składowiska, zakłady przemysłowe, oczyszczalnie).
    The aim of the research project was to test the hypothesis that the white birch as hyperaccumulator of selected trace elements can be used in soil remediation, that it acts as bioindicator in environmental studies and can be a useful species for planting to restrict migration of trace elements to the forest ecosystem with no adverse impact on its development and proper functioning. The research presented in this paper relied on a comparison of the morphometric parameters of assimilation apparatus in white birch (Betula pendula Roth.) growing in an isolated geomembranes soil, which has received two doses of trace elements in easily digestible forms. The results showed that the different levels of trace elements have the same impact on the state of assimilation apparatus birch. Given the prevalence of birch in Polish conditions, its good adoption to an environment with a strong human impact and low environmental requirements, this species may be suitable for planting in the form of biogeochemical barriers screening sources emitting trace elements (routes, dumps, landfills, industrial plants, sewage treatment plant).
    Źródło:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2011, 02
    1732-5587
    Pojawia się w:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena zanieczyszczenia osadów antropogenicznych zbiorników wodnych w centralnej części Wyżyny Katowickiej
    Assessment of sediment pollution of anthropogenic water reservoirs in the central part of the Katowice Upland (southern Poland)
    Autorzy:
    Pasieczna, A.
    Bojakowska, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075466.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    zanieczyszczenie osadów
    osady antropogeniczne
    zbiorniki wodne
    metale ciężkie
    bioakumulacja
    Katowice
    sediment pollution
    anthropogenic reservoir
    water reservoirs
    heavy metals
    index of geoaccumulation
    Katowice Upland
    Opis:
    The paper deals with sediments of anthropogenic reservoirs from the central part of the Katowice Upland. Over most of the area, the original relief was considerably altered due to many-years’ mining of hard coal, historical mining and processing of zinc-lead ores, smelting of iron and non-ferrous metals, and chemical and machinery industries. The changes in land surface give rise to mining collapse areas transformed to water reservoirs. Sediment samples (103 samples in total) were collected form artificial lakes, ponds and settling ponds. Samples were air-dried, sieved through a 0.2-mm nylon sieve and digested in aqua regia. Contents ofAg, Al, As, Ba, Ca, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Mg, Mn, Mo, Ni, P Pb, S, Sn, Sr, Ti, Vand Zn in the samples were determined by the ICP-OES method. Mercury content was measured using the CV-AAS method. To assess the extent of sediment contamination the Index of Geoaccumulation (Igeo) and the ecotoxicological (Threshold Effect Concentration and Probable Effect Concentration) criterion were used. The sediments show very different chemical compositions. The content of trace elements varies from values lower than the regional geochemical background of the Silesian-Cracow region to extremely high concentrations. Distribution of many toxic chemical elements is characterized by high spatial variability and a strong dependence on the location of pollution sources. About 60% of analysed samples were heavily contaminated due to the very high concentration of cadmium (up to 905.9 mg/kg), lead (up to 25,081 mg/kg) and zinc (up to 45,361 mg/kg) as well as arsenic (up to 2,220 mg/kg), chromium (up to 901 mg/kg) and mercury (up to 11.80 mg/kg). Due to the concentration of metals (TEC and PEC values) almost 80% of the sediments can be harmful to aquatic organisms, as well as to wild animals that consume them. The main cause of harm is the very high concentrations of cadmium, lead and zinc, less of silver, arsenic, chromium, copper and nickel.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 10; 806--813
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw jonow magnezu na wzrost drozdzy piekarskich Saccharomyces cerevisiae
    Autorzy:
    Raczynska-Cabaj, A
    Lipinska, E
    Sobczak, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826850.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    drozdze piekarskie
    wzrost drozdzy
    jony magnezu
    bioakumulacja
    magnez
    drozdzownictwo
    hodowla laboratoryjna
    Saccharomyces cerevisiae
    baker's yeast
    yeast growth
    manganese ion
    bioaccumulation
    manganese
    yeast industry
    laboratory culture
    Opis:
    Sprawdzono wpływ dodatku MgS04 7 H20 na wydajność biomasy komórkowej drożdży piekarskich. Zbadano również zdolność wiązania magnezu przez drożdże podczas hodowli na podłożu YPG i w warunkach przemysłowych. W skali przemysłowej ustalono, że celowe jest zwiększanie dodatku magnezu w poszczególnych propagacjach. W hodowli laboratoryjnej plon biomasy uzyskany z podłoża kontrolnego był istotnie mniejszy od plonów z hodowli doświadczalnych wzbogaconych w magnez (stężenie Mg 2+: 0,05; 0,3 i 0,5 g Mg2+ · dm-3 podłoża). Zaobserwowano, że wzrost zawartości magnezu w podłożu powodował zwiększenie ilości tego pierwiastka w biomasie komórkowej drożdży piekarskich.
    The influence of addition of MgS04-7H20 on biomass yield of Saccharomyces cerevisiae was evaluated in this study. Capacities of binding magnesium ions by S. cerevisiae yeast during cultivation on the YPG-medium (laboratory) and in the industrial scale were analyzed. It was stated that in the industrial conditions the higher amount of magnesium in the respective propagation is required. In the laboratory conditions the yield of yeast cultivated on the experimental media enriched with different amount (0,05, 0,3 and 0,5 g ·dm-3) of magnesium ions was also significantly higher than the yield from YPD - control medium. Growing concentration of magnesium ions in the experimental media caused the increasing of magnesium content in the yeast biomass.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 4; 69-76
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioakumulacja żelaza, manganu, boru i litu kobaltu w mleczaju jodłowym (Lactarius salmonicolor L), igliwiu jodły pospolitej (Abies alba M.) oraz glebie pasma Przedbabiogórskiego w Karpatach Zachodnich
    Bioaccumulation of Iron, Manganese, Boron, Lithium and Cobalt in Lactarius salmonicolor and Abies alba M. in the Przedbabiogórski Range in the Western Carpathians
    Autorzy:
    Niemiec, M.
    Sikora, J.
    Chowaniak, M.
    Szeląg-Sikora, A.
    Kuboń, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1813734.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    bioakumulacja
    igliwie jodły pospolitej
    grzyby
    mleczaj jodłowy
    żelazo
    mangan
    bor
    lit
    kobalt
    bioaccumulation
    Abies alba needles
    mushrooms
    Lactarius salmonicolor
    iron
    manganese
    boron
    lithium
    cobalt
    Opis:
    Ekosystemy leśne dzięki piętrowemu ułożeniu roślinności stanowią naturalny filtr zatrzymujący pyły zawieszone w powietrzu. Zanieczyszczenia deponowane w wyniku depozycji mokrej są zatrzymywane w ekosystemie leśnym dzięki dużym zdolnościom sorpcyjnym. Organizmami, które są często wykorzystywana w bioindykacji są grzyby wielkozarodnikowe oraz drzewa ze względu na dużą zdolność do akumulacji pierwiastków śladowych oraz powszechność występowania. Na podstawie zawartości pierwiastków śladowych w biomasie grzybów oraz liściach drzew można ocenić stopień przyswajalności pierwiastków śladowych co jest związane z ich włączaniem do bioobiegu. Grzyby leśne są powszechnie cenionym składnikiem diety, dlatego też wysoka w nich zawartość pierwiastków śladowych stwarza zagrożenie dla ich konsumentów. Celem przeprowadzonych badań była ocena zawartości Fe, Mn, B, Li, Co w glebie, w mleczaju jodłowym oraz igliwiu jodły pospolitej zebranych na terenie pasma Przedbabiogórskiego w 2015 r. z 17 punktów pobrano próbki gleby, grzybów oraz igliwia jodły pospolitej. Wszystkie pobrane próbki wysuszono i zhomogenizowano. Próbki laboratoryjne grzybów oraz igieł poddano mineralizacji na sucho w systemie otwartym. Naważka analityczna wynosiła 3 g. Materiał roztwarzano w mieszaninie HNO3 i H2O2 w stosunku 5:1, v/v. Próbki gleby poddano mineralizacji w wodzie królewskiej. Stężenie pierwiastków w uzyskanych roztworach oznaczono metodą atomowej spektrometrii emisyjnej, w aparacie Optima 7600 DV firmy Perkin Elmer. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono współczynniki bioakumulacji poszczególnych pierwiastków. Współczynnik bioakumulacji obliczano dzieląc stężenie pierwiastka w suchej masie grzybów i igieł wykorzystanych w badaniach przez zawartość tych pierwiastków w glebie. Ponadto obliczono współczynnik korelacji, pomiędzy zawartością badanych pierwiastków w glebie, grzybach i igłach. Zawartość badanych pierwiastków w glebach leśnych wskazuje na brak antropogenicznego ich wzbogacenia. Stężenie badanych pierwiastków w mleczaju jodłowym (Lactarius salmonicolor L) kształtowało się w kolejności od największego: Fe>Mn>B>Li> Co, natomiast w igliwiu jodły pospolitej (Abies alba M.) Mn>Fe>B>Li>Co. Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy odczynem oraz zawartością węgla organicznego w glebie i poziomem akumulacji badanych pierwiastków w wybranych organizmach z wyjątkiem wpływu odczynu na zawartość żelaza w igliwiu. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w warunkach niskich zawartości Fe, Mn, B, Li i Co glebie, Mleczaj jodłowy (Lactarius salmonicolor L) oraz igliwie jodły pospolitej (Abies alba M.) nie są dobrymi wskaźnikami poziomu tych pierwiastków w biotopie.
    Forest ecosystems, thanks to the layering of vegetation, constitute a natural filter that catches airborne particulate matter. Wet-deposited pollutants are caught in the forest ecosystem thanks to substantial sorption capacities. Large spore mushrooms and trees are organisms frequently used in bioindication. This is due to their substantial capacity to accumulate trace elements and because they are common. Based on the content of trace elements in biomass of mushrooms as well as in tree leaves, one can assess the degree of their availability, which is associated with trace element incorporation into the biological cycle. Forest mushrooms are a part of diet that is widely held in high regard; that is why a high content of trace elements in them poses a risk to their consumers. The aim of the conducted study was to determine the content of Fe, Mn, B, Li, Co in the soil, in Lactarius salmonicolor, and in Abies alba needles, all of which were collected in the Przedbabiogórski Range. In 2015, samples of soil, mushrooms and Abies alba needles were collected from 17 sites. All the collected samples were dried and homogenized. The laboratory samples of the mushrooms and needles were subjected to dry mineralization in an open system. The analytical sample was 3 g. The material was digested in a mixture of HNO3 and H2O2 (5:1 v/v ratio). The soil samples were mineralized in aqua regia. Concentration of elements in the obtained solutions was determined by atomic emission spectrometry, on an Optima 7600 DV spectrometer manufactured by PerkinElmer. Based on the obtained results, bioaccumulation factors of individual elements were calculated. The bioaccumulation factors were calculated by dividing the concentration of the elements in dry matter of mushrooms and needles used in the study by the content of these elements in the soil. In addition, the correlation coefficient between the content of the studied elements in the soil, mushrooms and needles was computed. The content of the investigated elements in forest soils indicates the lack of their anthropogenic enrichment. Concentration of the studied elements in Lactarius salmonicolor L. was arranged in the order from the highest: Fe>Mn>B>Li> Co, whereas in case of Abies alba needles – Mn>Fe>B>Li>Co. No statistically significant relationship between reaction as well as the organic carbon content in the soil, and the level of accumulation of the studied elements in selected organisms was observed (except the effect of reaction on iron content in needles). Based on the study that was carried out it was found that at a low content of Fe, Mn, B, Li and Co in soil, neither Lactarius salmonicolor nor Abies alba needles are good indicators of the level of these elements in the biotope.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1386-1401
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akumulacja makro- i mikroelementów w mchach Słowińskiego Parku Narodowego
    Accumulation of the macro- and microelements in mosses in the Slowinski National Park
    Autorzy:
    Parzych, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/989895.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Leśne
    Tematy:
    obszary chronione
    parki narodowe
    Slowinski Park Narodowy
    mchy
    makroelementy
    mikroelementy
    bioakumulacja
    Hylocomium splendens
    Pleurozium schreberi
    zawartosc makroelementow
    zawartosc mikroelementow
    hylocomium splendens
    pleurozium schreberi
    macroelements
    microelements
    protected area
    Opis:
    This study was carried out in the Słowiński National Park (SNP, northern Poland) in 15 Scots pine forest stands. The research objective was to analyze the content of macro− and microelements in Pleurozium schreberi and Hylocomium splendens and to compare accumulation properties of these mosses. The examined parameters characterized by diverse composition, which depended on the mosses species and location of the study plot. The nitrogen was determined by Kiejdahl method, and the phosphorus by the molybdate method. The content of K, Mg, Ca, Zn, Cu, Ni, Mn, and Fe was assessed by atomic absorption spectrometry after mineralization in the mixture of 65% HNO3 and 30% H2O2. The content of microelements in mosses was low and indicated low abundance of forest ecosystems in the SNP as to basic nutritional components. The highest average amount of nitrogen, phosphorus, iron, manganese and copper were found in H. splendens, while potassium, magnesium, calcium, zinc and nickel in P. schreiberi. The content of zinc, nickel, copper, manganese and iron in both species were within the limits of permissible values characteristic for the plants of the unpolluted areas. Relation among the determined macro− and microelements in both species constituted the following decreasing series: N>Ca>Mg>P>K>Fe>Mn>Zn>Ni>Cu (H. splendens) and N>Ca>Mg>K>P>Fe>Mn>Zn>Ni>Cu (P. schreberi). Mann−Whitney test indicated the significance of the differences in the content of N (p<0.001), K (p<0.001) and Cu (p<0.01) between in P. schreberi and H. splendens. The mosses accumulated from 641.7 to 689.3 mmolc/kg of all the analyzed components, and the lower sum of the accumulated macro− and microelements was found for P. schreberi. Accumulation differences in the properties of the examined species of mosses primarily result from the varying demand for individual components. Relatively high participation of Mn and Fe in the sum of the measured components in both species of moss can be the evidence of excessive uptake of these elements from the soil with heavily acidic reaction of the organic and humus levels of the soils in the SNP.
    Źródło:
    Sylwan; 2015, 159, 04; 345-352
    0039-7660
    Pojawia się w:
    Sylwan
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioakumulacja składników mineralnych w mięśniach pstrąga tęczowego w zależności od warunków chowu
    Bioaccumulation of minerals in muscle tissue of rainbow trout in dependence on breeding conditions
    Autorzy:
    Barszcz, A. A.
    Sidoruk, M.
    Siemianowska, E.
    Skibniewska, K. A.
    Szarek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127127.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    technologia chowu pstrąga
    właściwości fizyczne wód
    właściwości chemiczne wód
    bioakumulacja
    wapń
    magnez
    sód
    potas
    breeding technology
    physical and chemical properties of water
    bioaccumulation
    calcium
    magnesium
    sodium
    potassium
    Opis:
    Chów pstrąga wymaga szczegółowej wiedzy dotyczącej warunków produkcji oraz czynników chemicznych i biologicznych obecnych w środowisku. Zarówno opłacalność produkcji, jak i wpływ systemu produkcyjnego na środowisko przyrodnicze powinny być uwzględnione przy wyborze optymalnej technologii gospodarowania wodą w chowie pstrąga. W krajach o ograniczonych zasobach wodnych, do których należy Polska, wskazana jest oszczędność wody, co prowadzi do doskonalenia metod produkcji rybackiej o zmniejszonym zużyciu wody. Celem pracy było określenie wpływu jakości wody oraz technologii chowu pstrąga na biokoncentrację wapnia, magnezu, sodu i potasu w tkance mięśniowej pstrąga tęczowego. Badania przeprowadzono w latach 2010 i 2011. Do badań wytypowano 2 gospodarstwa pstrągowe (województwo pomorskie). W pierwszym gospodarstwie stosowano system z jednokrotnym przepływem wody, a w drugim obiekcie - system recyrkulacji wody. Stwierdzono, że wody zastosowane w obiektach hodowlanych spełniały wymagania dla wód śródlądowych odpowiednich do hodowli ryb łososiowatych. W badanych obiektach technologia chowu wpływała istotnie na biokoncentrację magnezu, sodu i potasu w wodzie, natomiast nie miała wpływu na bioakumulację metali w tkance mięśniowej pstrąga. Jakość wody wpływała na bioakumulację metali w mięśniach pstrąga.
    Breeding of rainbow trout needs detailed knowledge on production conditions and chemical and biological parameters of the environment. Both profitability of production and influence of production system on nature should be considered during selection the optimal water management in trout breeding technology. In countries of limited water resources, including Poland, water saving is suggested what leads to improving the methods of fishing production of decreased water consumption. The aim of the water was to assess the influence of water quality and type of breeding technology on bioaccumulation of calcium, magnesium, sodium and potassium in meat muscle of rainbow trout. Research was performed in 2010 and 2011. Two trout farms were selected for the experiment (in pomorskie voivodeship). In one farm system of through-flow of water was applied and in the other - water recirculation. It has been found that water used in both farms for fish breeding fulfilled Polish legal demands for inland waters suitable for salmonids breeding. Type of breeding technology significantly influenced concentration of magnesium, sodium and potassium in water, and had no influence on bioaccumulation of the metals in muscle tissue. Content of the metals in muscle tissue significantly depended on water quality.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 2; 471-480
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bioakumulacja miedzi i olowiu w mozdze trzcinowatej [Phalaris arundinacea L.] uprawianej w rejonie zanieczyszczonym przez hutnictwo miedzi
    Autorzy:
    Straczynski, S
    Straczynska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805158.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    olow
    hutnictwo miedzi
    uprawa roslin
    metale ciezkie
    bioakumulacja
    zanieczyszczenia gleb
    emisja zanieczyszczen
    miedz
    mozga trzcinowata
    lead
    copper industry
    plant cultivation
    heavy metal
    bioaccumulation
    soil pollutant
    pollutant emission
    copper
    reed canary grass
    Phalaridetum arundinaceae
    Opis:
    W latach 1994 - 1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, a wśród nich mozga trzcinowata. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich miedzi i ołowiu. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych pierwiastków z reguły tylko miedź gromadziła się w nich w znaczących ilościach. Najwyższe zawartości miedzi i ołowiu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby. Najwyższy wskaźnik bioakumulacji i indeks koncentracji obliczono dla miedzi. Uprawa mozgi trzcinowatej w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów.
    In the years 1994 - 1998 comprehensive studies were undertaken with the aim to change the profile of agricultural production on areas already contaminated or threatened by heavy metal contamination emitted from the coppersmelters located near Głogów. It was assumed that the rational system of crop cultivation should ensure that the risk of heavy metal entering into food chain must be reduced to minimum. This requirement could be realized by cultivation of nonconsumable crops such as canary grass. Copper and lead content in the test plants was the basic indicator of the crops contamination state and thereby their usable appropriaton. The experiments showed that from among the elements under investigation, as a rule only copper accumulated in plants in considerable amounts. The highest content of copper and lead was found in plants cultivated on medium and heavy polluted soils. Concentration of elements in plants was differentiated according to pollution grade. The highest bioaccumulation index was and concentration index calculated for copper. Cultivation of canary grass on areas contaminated by copper may contribute to the optimalization of the region cropping pattern.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 389-394
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akumulacja i rozmieszczenie składników odżywczych w pędach Vaccinium vitis-idaea L. i Vaccinium myrtillus L.
    Accumulation and distribution of nutrients in shoots of Vaccinium vitis-idaea L. and Vaccinium myrtillus L.
    Autorzy:
    Parzych, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/989673.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Leśne
    Tematy:
    lesnictwo
    krzewy lesne
    borowka czarna
    Vaccinium myrtillus
    borowka brusznica
    Vaccinium vitis-idaea
    liscie
    lodygi
    korzenie
    azot
    potas
    magnez
    wapn
    cynk
    miedz
    mangan
    zelazo
    zawartosc makroelementow
    bioakumulacja
    translokacja pierwiastkow
    wspolczynnik translokacji
    cowberry
    bilberry
    leaves
    stems
    roots
    translocation factor
    Opis:
    The paper presents the analysis of the macro− and microelements content in the leaves, stems and roots of Vaccinium myrtillus and Vaccinium vitis−idaea as well as in the surface genetic horizons of the soils of the Słowiński National Park (SNP). The cumulative properties and translocation coefficients were characterized as well as translocation coefficients of nutritional components in bilberry sprouts. The nitrogen was determined by Kjeldahl's method. The contents of K, Mg, Ca, Zn, Cu, Mn, and Fe by atomic absorption spectrometry after digestion in the mixture of 65% HNO3 and 30% H2O2. Organic and humus horizons of the tested soils represented the acidic reaction and diversified quantity of organic matter. The content of basic macro components in the soils of the SNP was very low. Concentration of Zn, Cu, Mn and Fe in the soils remained within the limits of geochemical background without showing any pollution with these elements. Chemical composition of bilberry sprouts was diversified depending on species, fragment of the sprout and the study plot. Nitrogen content in leaves and stems of V. myrtillus was much higher than in the case of V. vitis−idaea. The roots of both species of bilberries accumulated similar quantities of N, which is indicated by the values of the bioaccumulation coefficient and the lack of statistical diversity. All analyzed macro− and microcomponents were accumulated in the highest quantity in the leaves and stems of V. myrtillus, which represented, without any doubt, higher demand of this species for nutritional components. The roots of V. vitis−idaea accumulated higher quantities of Mg, Ca and Zn, while the stems of bilberry accumulated twice as much manganese (1198.3 mg/kg) than the stems of cowberry (561.2 mg/kg). The test results show excessive accumulation of Mn by sprouts of V. myrtillus. In the case of the examined species, the highest mobility was characteristic for N and K (in the relationship leaves/stems) and Ca, Mg, Mn, K and Zn (in the relationship stems/roots). Fe and Cu were characterized by the lowest mobility in bilberry tissues. Significant differences in the content of N (p<0.001) and Mg (p<0.001) in leaves and stems, K (p<0.001), Cu (p<0.05) and Fe (p<0.01) in leaves, Zn (p<0.05) and Mn (p<0.001) in stems were found. Differences in accumulation of macro− and microcomponents in the roots seemed not to be significant.
    Źródło:
    Sylwan; 2016, 160, 01; 40-48
    0039-7660
    Pojawia się w:
    Sylwan
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akumulacja makro- i mikroskładników w igliwiu sosny zwyczajnej na siedliskach borowych
    Macro- and micronutrients accumulation in needles of Scots pine on coniferous forest habitats
    Autorzy:
    Parzych, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/985824.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Leśne
    Tematy:
    lesnictwo
    siedliska borowe
    czynniki siedliska
    wilgotnosc gleby
    zawartosc skladnikow mineralnych
    sosna zwyczajna
    Pinus sylvestris
    igly sosny
    makroelementy
    mikroelementy
    bioakumulacja
    azot
    fosfor
    potas
    magnez
    wapn
    cynk
    nikiel
    zelazo
    mangan
    protected area
    soil
    scots pine
    needles
    accumulation of nutrients
    Opis:
    This study was carried out in the Słowiński National Park (SNP; northern Poland) in Scots pine forest stands. The aim of the research was to compare the accumulation of nitrogen, phosphorus, potassium, magnesium, calcium, zinc, nickel, iron and manganese in needles of pines growing on in dry (Bs), fresh (Bw) and moist (Bw) habitats. The age of needles, soil moisture and the content of examined components in the soil were taken into account. Needles and soil samples were collected in September from 15 sites (Bs – 5, Bśw – 3, Bw – 7). The nitrogen was determined with Kiejdahl method, and the phosphorus by the molybdate method after digestion in the mixture of 98% H2SO4 and 30% H2O2. The content of K, Mg, Ca, Zn, Ni, Fe and Mn was assessed by atomic absorption spectrometry after digestion in the mixture of 65% HNO3 and 30% H2O2. The soils of SNP, developed from deep dune sands, were very poor in nutrients. The highest amounts of macro− and micronutrients were found in organic and humic levels. In mineral levels, the content of the ingredients decreased rapidly and in many cases was beyond the limit of determination. Extreme nitrogen, phosphorus and potassium deficiency was found in analysed needles, together with adequate amounts of magnesium, zinc, nickel, iron and manganese as well as an excess of calcium. Differences in the nutritional state of Scots pine in investigated habitats were apparent primarily in the sum of the components accumulated in the needles. Needles accumulated in total from 736.5 to 850.7 mmolc/kg of nutrients, with macronutrients ranging from 98.6 to 99.1%. The accumulation of macro− and micronutrients in the examined needles decreased in the series Bśw>Bw>Bs. Mn and Fe showed the largest share in the micronutrient pool. Zn and Ni were significantly less common. The comparison of the accumulation of macro− and micronutrients in the needles indicated that stands on Bśw have slightly better conditions for development under unfavourable soil and climatic conditions prevailing in the Łeba Spit than those in Bs and Bw habitats.
    Źródło:
    Sylwan; 2018, 162, 02; 127-137
    0039-7660
    Pojawia się w:
    Sylwan
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości zastosowania grzybów w technologiach oczyszczania i remediacji wybranych elementów środowiska
    Possible applications of fungi in purification and environmental remediation technologies
    Autorzy:
    Kołwzan, B.
    Adamiak, W.
    Dziubek, A. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236820.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    environment purification
    wastewater
    soil
    gases
    toxic pollution
    biodegradation
    bioremediation
    mycoremediation
    biofiltration
    decolorization
    white rot fungi
    ligninolytic
    biofilm
    xenobiotics
    bioaccumulation
    biosorption
    oczyszczanie środowiska
    ścieki
    gleba
    gazy
    zanieczyszczenia toksyczne
    biodegradacja
    bioremediacja
    mykoremediacja
    biofiltracja
    odbarwianie
    grzyby białej zgnilizny
    biofilm
    ksenobiotyki
    bioakumulacja
    biosorpcja
    Opis:
    Grzyby wykazują wiele cech przydatnych w inżynierii środowiska, dających im przewagę nad bakteriami. Udowodniono, że potrafią one rozkładać wiele skomplikowanych związków organicznych, także ksenobiotyków, takich jak trudnobiodegradowalne wielopierścieniowe związki aromatyczne, polichlorowane węglowodory, dioksyny, pestycydy oraz pozostałości materiałów wybuchowych. Ważną rolę w naturalnej regulacji liczebności populacji roślin odgrywają pasożytnicze gatunki grzybów, a gatunki symbiotyczne są niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu wielu gatunków roślin. Ich różnorodność taksonomiczna, genetyczna i funkcjonalna jest ogromna i stanowi obszerne źródło organizmów użytecznych w procesie bioremediacji. W dokonanym przeglądzie piśmiennictwa wykazano, że różne gatunki grzybów mogą znaleźć zastosowanie w remediacji środowiska gruntowo-wodnego oraz w oczyszczaniu ścieków i gazów odlotowych. Jednakże dotychczasowe badania nad wykorzystaniem grzybów najczęściej były prowadzone w skali laboratoryjnej. Eksperymenty w skali półtechnicznej i polowej wykazały, że na obecnym etapie praktyczne wykorzystanie grzybów w systemach inżynierii środowiska nie jest ekonomicznie uzasadnione. Problemem, który wymaga rozwiązania jest utrzymanie dominacji szczepów grzybów o wysokiej aktywności degradacyjnej w otwartych układach oczyszczających w warunkach konkurencji ze strony mikroorganizmów autochtonicznych. Duże nadzieje wiąże się z jednoczesnym wykorzystaniem w układach oczyszczania środowiska grzybów i bakterii, których skuteczność biodegradacyjna może się wzajemnie uzupełniać. Aby w pełni wykorzystać specyficzne walory grzybów niezbędne są badania przesiewowe w celu izolacji szczepów o szerszych zdolnościach metabolicznych, a także udoskonalanie szczepów metodami in vitro. Podobnie przyszłościowe jest wykorzystanie w bioremediacji immobilizowanych enzymów grzybowych. Rozwój technik molekularnych pozwoli na zmniejszenie nadal jeszcze wysokich kosztów wytwarzania, oczyszczenia i immobilizacji enzymów na odpowiednich nośnikach.
    Fungi possess many features useful to environmental engineering, which gives them an advantage over bacteria. Their ability to decompose many complex organic compounds, including xenobiotics, such as difficult to biodegrade polycyclic aromatic compounds, polychlorinated hydrocarbons, dioxins, pesticides and explosive residues has been documented. Parasitic fungi species play an important role as natural regulators of plant population size, while symbiotic species are essential to proper development and growth of many plant species. The enormous taxonomic, genetic and functional diversity of fungi constitutes a rich source of organisms useful in bioremediation process. The literature review demonstrated that various types of fungi could be employed in remediation of soil-water environment as well as in treatment of wastewater and waste gases. However, most often current studies on fungal applications are carried out on a laboratory scale. At the current stage, as demonstrated by semi-technical and field-scale experiments, practical use of fungi in environmental engineering systems is not economically justified. Maintenance of dominance of fungal strains with high degradation activity in open purification systems in competition with indigenous microorganisms remains an open problem. Great promises are held out for simultaneous use of fungal and bacterial environments in treatment systems, as their biodegradation effectiveness may complement each other. Improvement of strains by the in vitro methods and screening tests to isolate strains with broader metabolic abilities are necessary in order to take full advantage of the specific benefits of fungi. Similarly, use of immobilized fungal enzymes in bioremediation offers good prospects for the future. Development of molecular techniques will allow for reduction of persistently high costs of enzyme production, purification and immobilization on appropriate carriers.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2018, 40, 1; 3-20
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-37 z 37

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies