Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "biegunka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    Biegunki i odwodnienie jako problem w praktyce pierwszego kontaktu
    Autorzy:
    Opielak, Grzegorz
    Szeszko, Łukasz
    Piotrkowicz, Jakub
    Tsyganok, Mykola
    Wójcik, Monika
    Petit, Veronique
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/551711.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    biegunka
    odwodnienie
    pomoc medyczna
    oddział SOR.
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 208-210
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakażenie Clostridium difficile u pacjentów hospitalizowanych w oddziale gastroenterologicznym - analiza retrospektywna
    Autorzy:
    Podlaszewska, Kinga
    Małecka‑Panas, Ewa
    Gąsiorowska, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392562.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zakażenie Clostridium difficile
    czynniki ryzyka
    biegunka
    Opis:
    WSTĘP. Zapalenie jelit w przebiegu zakażenia Clostridium difficile, w okresie ostatnich lat stało się ogólnoświatowym problemem medycznym, który dotyczy również pacjentów polskich szpitali. Celem pracy była analiza częstości i przebiegu zakażenia u pacjentów z CZCD hospitalizowanych w Oddziale Gastroenterologicznym Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Zgierzu w latach 2012-2015. MATERIAŁY I METODY. Analizie retrospektywnej poddano historie chorób 79 pacjentów hospitalizowanych z powodu CZCD. 
dane demograficzne, epidemiologiczne i przebieg kliniczny zakażenia. WYNIKI. W badanej grupie kobiety stanowiły 59,5%, natomiast mężczyźni 40,5%. Średnia wieku wynosiła 70,5 lat. Średni czas hospitalizacji wyniósł 10,3 dnia. Wykazano sezonowość zachorowań na CZCD, która istotnie statystycznie była większa w miesiącach wiosennych. 73% pacjentów było wcześniej hospitalizowanych. 85% pacjentów miało choroby współistniejące. 76% pacjentów było leczonych antybiotykami, natomiast 29% pacjentów - IPP przed wystąpieniem objawów zakażenia Clostridium difficile. W badanej grupie pacjentów ciężką postać zdiagnozowano u 50,6% pacjentów. Odsetek nawrotów wyniósł 14%. W 19% hospitalizacja zakończyła się zgonem. DYSKUSJA. Uzyskane wyniki badań jednoznacznie potwierdziły istotny wzrost częstości hospitalizacji pacjentów z CZCD w Oddziale Gastroenterologicznym w czasie czteroletniej obserwacji. Zdecydowanie częściej choroba występowała u pacjentów powyżej 65 roku życia, wcześniej hospitalizowanych oraz leczonych antybiotykami. W badanej grupie pacjentów istotnym czynnikiem ryzyka, zwłaszcza postaci ciężkiej, były choroby współistniejące. WNIOSKI. Uzyskane przez nas wyniki potwierdzają istotne znaczenie zakażenia Clostridium difficile jako przyczyny biegunek poantybiotykowych u osób dorosłych, która przyczynia się do przedłużenia hospitalizacji, zwiększenia chorobowości i śmiertelności pacjentów. Poznanie oraz zminimalizowanie czynników ryzyka zapobiegnie w przyszłości zarówno rozwojowi jak i rozprzestrzenianiu się choroby.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 7-12
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa grupa pacjentów zagrożonych biegunką o etiologii Clostridium difficile
    Autorzy:
    Jermakow, Katarzyna
    Pajączkowska, Magdalena
    Gościniak, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/551897.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    zakażenie Clostridium difficile
    biegunka
    nowa grupa ryzyka.
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 331-332
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Properties and Pathogenicity of the Vibrio Bacilli
    Właściwości oraz chorobotwórczość pałeczek należących do rodzaju Vibrio
    Autorzy:
    Tarasiuk, Karolina
    Weiner, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/7043321.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-28
    Wydawca:
    Akademia Bialska im. Jana Pawła II
    Tematy:
    Vibrio cholerae
    diarrhea
    Cholera
    epidemic
    water
    biegunka
    epidemia
    woda
    Opis:
    Currently, among 36 species of the Vibrio genus, 12 are potentially pathogenic to humans. The purpose of this study is to present the properties and pathogenicity of the Vibrio bacilli. The Vibrio family are pathogenic to humans causing dangerous infectious diseases that may often be fatal in the absence of effective therapy, but are also an infectious agent among animals. The most characteristic representative of the Vibrionaceae family is the species Vibrio cholerae. There are two strains that disrupt the water and electrolyte balance in humans: V. cholerae O1 and V. cholerae O139. The V. cholerae O1 serotype has two biotypes: classical and El Tor. Three serotypes are distinguished in each biotype – Inaba, Ogawa and Hikojima. The El Tor biotype shows the ability to survive and colonize the human body, causing chronic carrier state. Infections caused by species other than V. cholerae are referred to by the prefix “non” or NAG (Non-AgglutinatinGVibrio) – V. cholerae non-O1 and V. cholerae non-O139. They are found in natural bodies of water, lakes, estuaries and marine waters. In Poland, V. cholerae non-O1 and V. cholerae non-O139 were confirmed in previous years in the Bug River, near the border with Ukraine, during the summerautumn period.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2023, 17, 2; 106-113
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Profilaktyka biegunki podróżnych u dorosłych
    Prevention of travelers’ diarrhea in adults
    Autorzy:
    Ksiądzyna, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526711.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
    Tematy:
    biegunka podróżnych
    czynniki ryzyka
    zapobieganie
    travellers’ diarrhoea
    risk factors
    prevention
    Opis:
    Biegunka podróżnych to zespół objawów spowodowanych ostrym zakażeniem przewodu pokarmowego, występujący u osób podróżujących poza miejsce zamieszkania (zwykle za granicę) do krajów o niższych standardach higienicznych, zwłaszcza do strefy tropikalnej i subtropikalnej. Do obszarów związanych z najwyższym ryzykiem zachorowania należą: Afryka, Ameryka Środkowa i Południowa oraz Azja. Biegunka podróżnych uchodzi za najczęstszy problem zdrowotny związany z podróżą. Mimo że ma zwykle charakter łagodny i samoograniczający się, może nie pozwolić na realizację celów związanych z podróżą, takich jak np. wypoczynek czy praca. W artykule przedstawiono podstawowe zasady zapobiegania biegunce podróżnych u ogólnie zdrowych dorosłych, tj. przestrzeganie zasad higieny, profilaktykę farmakologiczną i szczepienia ochronne.
    Travellers’ diarrhoea is defined as a set of signs and symptoms caused by an acute gastrointestinal tract infection that affect people travelling outside their place of residence (usually abroad to the countries of lower hygiene standards, especially to the tropics and the subtropical regions). Africa, Central and South America as well as Asia are the highest-risk destinations. Travellers’ diarrhoea is believed to be the most frequent travel-related health problem. Despite of the fact that this is usually a mild and self-limiting medical condition, it may interfere with the individual defined travel-related objectives, for example relaxation or business. The aim of this review is to present the basic preventive methods of travellers’ diarrhoea in generally healthy adults such as adherence to hygiene recommendations, chemoprevention and vaccinations.
    Źródło:
    Puls Uczelni; 2015, 2; 28-31
    2080-2021
    Pojawia się w:
    Puls Uczelni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność testu Kerrego w diagnostyce nietolerancji dwucukrów
    The usefulness of Kerres test in the diagnosis of disaccharide intolerance
    Prigodnost testa Kerre v diagnostike nevynoslivnosti dvusacharov
    Autorzy:
    Zychowicz, C.
    Luberda-Zapaśnik, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189384.pdf
    Data publikacji:
    1974
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
    Tematy:
    dwucukry
    nietolerancja
    diagnostyka
    dzieci
    biegunka niemowleca
    test Kerrego
    analiza kalu
    Źródło:
    Diagnostyka Laboratoryjna; 1974, 10, 3; 211-215
    0867-4043
    Pojawia się w:
    Diagnostyka Laboratoryjna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u niemowląt i ich związek z żywieniem Część II. Biegunki ostre i zaparcia
    Most common functional gastrointestinal disorders in infants and their relationship with nutrition Part II. Acute diarrhea and constipation
    Autorzy:
    Rustecka, Agnieszka
    Kalicki, Bolesław
    Maślany, Anna
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031679.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    constipation
    diarrhoea
    nutrition
    rotavirus
    stool incontinence
    biegunka
    zaparcia
    nietrzymanie stolca
    rotawirus
    żywienie
    Opis:
    Disorders of defecation (constipation and diarrhoea) are very common in the paediatric population. Diarrhoea is one of the most common symptoms in paediatric practice. Almost every child under 3 years of age will be suffering from acute diarrhoea. Rotaviral infections are responsible for most acute gastrointestinal infections. This disease is a mild disorder, with watery stools, accompanied by vomits (in 90% cases) and infections of upper respiratory tract (20-40% cases). Blood in the stool that comes up in these patients demonstrates the concomitant bacterial infection. Different mechanism of invasion in bacterial diarrhoea are leading to mucosal injury of the intestine and symptoms of diarrhoea. Bacterial aetiology correlate with age of children. In children from infantile time to 4 years old Salmonella infections dominate. Above 5 years old, the most often bacterial cause of acute diarrhoea is Campylobacter jejuni (4-13%). Primary methods of treatment in diarrhoea include vascular filling with the use of oral rehydration fluids, indications for antibiotics are very rare. In some cases, hospital treatment is required. Constipation refers to bowel movements that are hard to pass or appear more rarely than typical for given age. They are deteriorating quality of life of young patients and are the cause of frequent visits to the paediatrician’s office. Functional abnormalities of unknown origin constitute 95% causes of constipation. In the thesis we present the aetiological factors, diagnostic procedures and treatment of these disorders.
    Zaburzenia rytmu wypróżnień (zaparcia i biegunki) są bardzo częste w populacji dziecięcej. Biegunka należy do najczęstszych objawów, z jakimi styka się w swojej praktyce lekarz pediatra. Na ostrą biegunkę zachoruje praktycznie każde dziecko poniżej 3. roku życia. Zakażenia rotawirusowe są odpowiedzialne za większość ostrych nieżytów żołądkowo-jelitowych. Jest to choroba o łagodnym przebiegu, charakteryzuje się wodnistymi stolcami, współwystępowaniem wymiotów (90%) oraz nieżytem górnych dróg oddechowych (20-40%). Krew w stolcu pojawiająca się u tych chorych świadczy o współistniejącym zakażeniu bakteryjnym. W biegunkach bakteryjnych w następstwie różnych mechanizmów dochodzi do uszkodzenia śluzówki jelita i objawów biegunki. Etiologia bakteryjna koreluje z wiekiem dziecka. U dzieci od okresu niemowlęcego do 4. roku życia dominuje zakażenie pałeczkami Salmonella, powyżej 5. roku życia najczęstszą bakteryjną przyczyną ostrych biegunek jest Campylobacter jejuni (4-13%). Podstawą leczenia w biegunkach jest wypełnienie łożyska naczyniowego za pomocą doustnych płynów nawadniających, wskazania do włączenia antybiotykoterapii są bardzo wąskie. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie w warunkach szpitalnych. Zaparcia to utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca lub wypróżnienia rzadziej niż typowo dla danego wieku. Pogarszają one jakość życia małych pacjentów, są przyczyną częstych wizyt w gabinecie lekarza pediatry. Zaburzenia czynnościowe o nieustalonej etiologii stanowią 95% przyczyn zaparć. W pracy przedstawiono czynniki etiologiczne, postępowanie diagnostyczne oraz leczenie tych zaburzeń.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 198-203
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie właściwości adsorbentów: smektynu dwuoktanościennego i aktywowanego węgla leczniczego w terapii ostrej biegunki u dzieci
    Dioctahedral smectite vs. activated charcoal in the treatment of acute diarrhoea in children
    Autorzy:
    Czerwionka-Szaflarska, Mieczysława
    Adamska, Inga
    Gawryjołek, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032459.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    activated charcoal
    children
    diarrhea
    smectite
    treatment
    biegunka
    dzieci
    aktywowany węgiel leczniczy
    smektyn dwuoktanościenny
    leczenie
    Opis:
    Acute infectious diarrhea is one of the most common causes of morbidity in the pediatric population, mostly of viral etiology. The disease is usually of self-limited course, and as treatment relievers are recommended. The most important part of the treatment are oral rehydration solutions. In the adjuvant treatment may be considered, inter alia, the use of adsorbents. In Poland, the most widely used adsorbents include activated charcoal and activated smectite. The binding capacity for bacterial toxins of the activated charcoal is not completely established, there is no clinical evidence of this action. In clinical studies the ability of smectite to adsorb viruses and bacterial toxins has been confirmed. Protective effect of smectite for stomach and intestines mucous membrane has also been well documented – because of these unique properties, smectite can be classified as second-generation adsorbent. According to current recommendations of ESPGHAN and ESPID from 2008, smectite is the only adsorbent of proven security, that used together with oral rehydration solutions increases the chances of reducing the duration of diarrhea.
    Ostra biegunka infekcyjna jest jedną z najczęstszych przyczyn zachorowań w populacji dziecięcej, najczęściej o etiologii wirusowej. Choroba ma zazwyczaj przebieg samoograniczający się, a w terapii zalecane są leki objawowe. Za najważniejszy element leczenia uznaje się stosowanie doustnych płynów nawadniających. W leczeniu uzupełniającym można rozważyć między innymi stosowanie adsorbentów. W Polsce najczęściej stosowanymi adsorbentami są aktywowany węgiel leczniczy i smektyn dwuoktanościenny. Zdolność wiązania toksyn bakteryjnych przez węgiel leczniczy nie jest w pełni udowodniona, nie ma badań klinicznych potwierdzających to działanie. W badaniach klinicznych potwierdzono zdolność smektynu dwuoktanościennego do adsorbcji wirusów i toksyn bakteryjnych. Udokumentowano również wielokierunkowe działanie ochronne smektynu dwuoktanościennego na błonę śluzową żołądka i jelit – z uwagi na te unikalne właściwości smektyn może być kwalifikowany jako adsorbent drugiej generacji. Zgodnie z aktualnymi zaleceniami ESPGHAN i ESPID z 2008 roku smektyn dwuoktanościenny jest jedynym adsorbentem o udowodnionym bezpieczeństwie stosowania, który zastosowany równolegle z doustnymi płynami nawadniającymi zwiększa szanse na skrócenie czasu trwania biegunki.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 57-59
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakażenia żołądkowo-jelitowe o etiologii norowirusowej
    Gastrointestinal norovirus infections
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Furgał, Joanna
    Maślany, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031540.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute gastroenteritis
    diarrhea
    epidemiology
    norovirus
    therapy
    norowirus
    biegunka
    ostre zapalenie żołądka i jelit
    epidemiologia
    leczenie
    Opis:
    Noroviruses – members of the family Caliciviridae – are one the most common factors of gastrointestinal infections. For nearly half a century, when the symptoms caused by these microorganisms were first described, knowledge on this subject has been systematically growing. The paper presents the contemporary knowledge on the structure, routes of transmission and symptoms of illness caused by noroviruses. In the thesis we also present the methods of prevention and treatment in gastroenteritis caused by noroviruses. As noroviruses have high infectivity and resistance to typically used detergents, the effective protection against infection is very difficult. Symptoms appear within 2 days after infection, initially starting with nausea and vomiting, then accompanied by watery diarrhea. Among the currently used diagnostic methods – that is electron microscopy, enzyme immunoassay and RT-PCR – for the most optimum is considered the latter. There is no specific treatment of noroviral infections or primary prevention in the form of vaccination. Treatment is based on using rehydrating and rebalancing fluids, helping with electrolyte disturbances, in the form of oral or intravenous administration. The disease course is usually self-limiting and does not give long-term complications. More severe and prolonged course of disease is observed among children, the elderly and people with compromised immune systems. Taking into account the microbiological characteristic of noroviruses and the lack of specific treatment, in the coming years we expect an increase in incidence of acute gastroenteritis of this aetiology.
    Norowirusy – klasyfikowane do rodziny Caliciviridae – należą do najczęstszych czynników epidemiologicznych zakażeń żołądkowo-jelitowych. Od niemal pół wieku, kiedy po raz pierwszy opisano objawy choroby powodowanej przez te drobnoustroje, wiedza na ich temat systematycznie rośnie. W pracy przedstawiono aktualne informacje o budowie, drogach zakażenia i symptomach chorobowych powodowanych przez norowirusy oraz metody zapobiegania i leczenia zakażeń przez nich wywoływanych. Z uwagi na wysoką zakaźność oraz odporność norowirusów na standardowo stosowane detergenty skuteczna ochrona przed zakażeniem jest bardzo trudna. Objawy chorobowe pojawiają się w ciągu 2 dni od zarażenia, do nudności i wymiotów dołącza się wodnista biegunka. Wśród obecnie stosowanych metod diagnostycznych, czyli mikroskopii elektronowej, testów immunoenzymatycznych oraz RT-PCR, za optymalną uznawana jest ta ostatnia. Nie istnieje przyczynowe leczenie zakażeń norowirusowych ani profilaktyka pierwotna w postaci szczepień ochronnych. Leczenie polega na stosowaniu płynów nawadniających oraz wyrównujących zaburzenia elektrolitowe i kwasowo-zasadowe – w postaci doustnej i dożylnej. Przebieg choroby jest najczęściej samoograniczający się, zazwyczaj nie daje ona odległych powikłań. Bardziej burzliwy i dłuższy przebieg choroby obserwuje się u dzieci, osób starszych oraz z upośledzoną odpornością. Biorąc pod uwagę charakterystykę mikrobiologiczną norowirusów oraz brak możliwości leczenia przyczynowego, w najbliższych latach możemy spodziewać się wzrostu zachorowań o tej etiologii.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 283-286
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wrodzona biegunka chlorowa pierwotnie traktowana jako zespół Barttera – opis przypadku
    Congenital chloride diarrhea primary treated as Bartter syndrome – case report
    Autorzy:
    Kalicka, Karolina
    Bieniaś, Beata
    Wieczorkiewicz-Płaza, Anna
    Wójcik-Skierucha, Elżbieta
    Zaniew, Marcin
    Cheong, Hae II
    Sikora, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036177.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    wrodzona biegunka chlorowa
    zespół barttera
    hipochloremiczna alkaloza metaboliczna
    congenital chloride diarrhea
    bartter syndrome
    hypochloremic alkalosis
    Opis:
    Wrodzona biegunka chlorowa (CCD – congenital chloride diarrhea) to rzadka choroba o dziedziczeniu autosomalnym recesywnym. Jej podłożem są mutacje genu SLC26A3 kodującego wymiennik jonów Cl-/HCO3-, umiejscowiony w szczytowej błonie nabłonka jelita krętego i okrężnicy. Skutkiem jest upośledzona absorpcja chlorków i sekrecja wodorowęglanów, co manifestuje się wodnistą biegunką o wysokiej zawartości jonów chlorkowych. Typowo choroba objawia się już prenatalnie pod postacią wielowodzia, obecności rozdętych pętli jelitowych płodu i często skutkuje porodem przedwczesnym. Od urodzenia obserwuje się wodnistą biegunkę, nawracające wymioty, opóźniony rozwój fizyczny, a w badaniach laboratoryjnych hipochloremiczną alkalozę metaboliczną, hipokaliemię i hiponatremię. Przedstawiamy przypadek obecnie 8-letniej dziewczynki, z biegunką chlorową traktowaną do 5 r.ż. jako zespół Barttera. Nieprawidłowe rozpoznanie wynikało z klinicznych i biochemicznych podobieństw obu jednostek chorobowych i późnym, związanym z używaniem pampersów, rozpoznaniem przewlekłej biegunki. Ostatecznym potwierdzeniem CCD było badanie genetyczne, które ujawniło obecność mutacji genu SLC26A3 (p.IIe(TCA)657dup). Zastosowanie celowanego leczenia pozwoliło na znaczące złagodzenie skutków choroby i umożliwiło prawidłowy rozwój dziecka. Przedstawiony przypadek wskazuje na potencjalne trudności związane z diagnostyką różnicową zespołu Barttera i jest dowodem na korzyści płynące z dostępu do badań molekularnych.
    Congenital chloride diarrhea (CCD) is a rare autosomal recessive disease. It is caused by mutations in the SLC26A3 gene which encodes the transmembrane Cl-/HCO3- exchanger, mainly expressed in the apical epithelium of the ileum and colon. The result is defective intestinal absorption of Cl- and secretion of HCO3-, leading to watery Cl- -rich diarrhea. The first symptoms of CCD include polyhydramnios and dilated intestinal loops of the fetus and they are followed by watery diarrhea, recurrent vomiting, failure to thrive, hypochloremic alkalosis, hypokalemia and hyponatremia in postnatal life. We present the case of an 8-year-old girl with late diagnosis of CCD, initially treated as Bartter syndrome. The incorrect diagnosis resulted from the clinical and biochemical similarities of both these disorders. Finally, CCD was confirmed by a genetic test, which revealed mutation in the SLC26A3 gene (p.IIe(TCA)657dup). Specific therapy led to alleviation of the CCD consequences and ensured normal physical and psychological development of the child. The case shows the difficulties in differential diagnosis between CCD and Bartter syndrome and indicates the benefits of molecular evaluation.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 87-91
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostra biegunka u dzieci
    Acute diarrhea in paediatric patients
    Autorzy:
    Buda, Piotr
    Książyk, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031601.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute diarrhea
    hydration
    oral hydrating preparations
    probiotics
    rotavirus
    ostra biegunka
    rotawirus
    probiotyki
    nawodnienie
    doustne płyny nawadniające
    Opis:
    Acute diarrhea is one of the most frequent problems faced by paediatricians. While it usually takes a benign clinical course, on a global scale is still remains one of the leading causes of infantile mortality and is a frequent indication for hospitalisation. Many children are affected, mainly during their first 3 years of life. The commonest type of paediatric acute diarrhea is infective – viral or bacterial (or caused by intoxication by bacterial exotoxins). Rare causes thereof include protozoons, fungi and parasites. The aim of this paper is to review diagnostic and therapeutic approach to paediatric acute diarrhea, based on ESPGHAN and ESPEN 2008 guidelines. Clinical course of acute diarrhea depends mainly on its aetiology. The usual cause of severe diarrhea is rotaviral infection. The principal clinical problem in this setting is dehydration. Its severity is an important prognostic factor and determines the therapeutic approach. First-line treatment includes rehydration by oral route using oral hydrating and hypoosmotic agents. Principles of intravenous rehydration are also discussed. In mild or moderate dehydration, following a brief (4-6 hours) course of intensive rehydration, children should return to their premorbid dietary habits. In most cases, acute infectious diarrhea (both viral and bacterial) resolves spontaneously and does not require, apart from rehydration, any other treatment. The paper presents current ESPGHAN and ESPEN recommendations concerning additional pharmacotherapy and preventive measures.
    Ostra biegunka należy do najczęstszych problemów, z jakimi spotyka się pediatra. Mimo że jest to choroba o zwykle łagodnym przebiegu, w skali światowej wciąż pozostaje jedną z głównych przyczyn śmiertelności i jest częstą przyczyną hospitalizacji. Choruje na nią wiele dzieci, zwłaszcza w ciągu pierwszych 3 lat życia. Najczęstszy rodzaj ostrej biegunki u dzieci stanowi biegunka infekcyjna – wirusowa i bakteryjna (lub spowodowana zatruciem egzotoksynami bakterii), rzadziej jest ona wynikiem infekcji wywołanej przez pierwotniaki, grzyby, pasożyty. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie postępowania diagnostycznego i leczniczego w ostrej biegunce u dzieci w oparciu o wytyczne ESPGHAN i ESPEN (2008 r.). Przebieg kliniczny zależy głównie od etiologii – najczęstszą przyczyną biegunki o ciężkim przebiegu są zakażenia rotawirusowe. Głównym objawem klinicznym ostrej biegunki jest odwodnienie, jego stopień nasilenia ma charakter rokowniczy i determinuje wybór postępowania. Leczeniem pierwszego wyboru jest nawadnianie doustne za pomocą doustnych płynów nawadniających (DPN) hipoosmolarnych. W poniższym artykule rozszerzono zasady nawadniania dożylnego. W przypadku lekkiego lub umiarkowanego odwodnienia po krótkim (około 4-6-godzinnym) okresie intensywnego nawadniania dzieci powinny być żywione tak jak przed zachorowaniem. W większości przypadków ostra biegunka infekcyjna (zarówno wirusowa, jak i bakteryjna) ustępuje samoistnie i nie wymaga, poza nawadnianiem, dodatkowego leczenia. W pracy przedstawiono aktualne stanowisko ESPGHAN i ESPEN dotyczące dodatkowego postępowania farmakologicznego oraz profilaktyki.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 275-282
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Practicability of Enteritis – prevention in Trekking and Mountaineering at High Altitude by Systematic Hand Disinfection
    Autorzy:
    Ulmer, Hans-Volkhart
    Risse, Julia
    Küpper, Thomas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098191.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-07
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
    Tematy:
    wspinaczka górska
    biegunka
    profilaktyka zakażeń pokarmowych
    dezynfekcja rąk
    higiena rąk
    trekking
    mountaineering
    diarrhea
    enteritis prevention
    hand disinfection
    hand gel
    Opis:
    Introduction: The hygienic conditions during trekking or mountaineering at high altitudes are reduced, especially regarding defecation and hand hygiene. An additional problem exists in regions above the snowline, especially in highly frequented regions: snow may be contaminated by faecal microbes, causing diarrhea. Prevention against faecal-oral infections must include not only disinfection of drinking water, but hand disinfection, too, e.g. by a water-free hand gel. The practicability of this measure was tested during a Himalaya expedition on the way to Mt. Everest. Material and methods: 10 participants were instructed to use Stokosept-Gel, an alcohol based skin disinfectant, at least prior to meals, after using a toilet and after handling boot-laces and to note each use (including additional occasions). Results: A very good practicability of using the hand gel, which was absorbed quickly (ca. ¼ min) was reported. 100 ml were sufficient for at least 2 weeks and there were no side effects or problems at the skin. During the mountaineering phase which included a total of 250 person days in the field no diarrhea occurred. Conclusion: We conclude that using such hand gels is – additional to other procedures – a very practical prevention against diarrhea in mountaineering at high altitude.
    Źródło:
    Health Promotion & Physical Activity; 2020, 13, 4; 25-28
    2544-9117
    Pojawia się w:
    Health Promotion & Physical Activity
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzdęcia i odbijania
    Flatulence and eructation
    Autorzy:
    Słomka, Marta
    Małecka-Panas, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030589.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    dyspepsja czynnościowa
    zaparcia czynnościowe
    nawyki dietetyczne
    zwiększone wytwarzanie gazów
    biegunka czynnościowa
    excessive enteric gas production
    functional dyspepsia
    functional constipation
    functional diarrhea
    dietary habits
    Opis:
    Flatulence (bloating) is a symptom associated with the presence of excessive amount of gas within the bowel. Eructation (belching) is a functional disorder consisting in a retrograde passage of gas from the oesophagus and stomach to the oral cavity, associated with escape of gustatory and olfactory admixtures. Air enters the digestive tract being swallowed during eating or drinking. Some of it escapes back as a result of belching or passes to more distal segments of the digestive tract. Intra-enteric reactions generate such gases as methane, hydrogen and carbon dioxide. Ailments resulting from an increased gas production are frequently reported by patients with functional disorders of the digestive tract, e.g. irritable bowel syndrome, functional dyspepsia, functional diarrhoea, constipation and flatulence. Altered absorption of carbohydrates results in eructation, flatulence, abdominal pain and excessive passage of gas. Overproduction of enteric gas may result from excessive bacterial colonization of small bowel or infestation by Giardia lamblia. Bloating is seen in patients with gastroparesis, fat intolerance, premature stomach emptying, Hirschsprung disease and megacolon. Patients with flatulence and excessive amount of enteric gas require a detailed analysis of dietary habits and a search for correlation between development of symptoms and ingestion of a specific food. Noteworthy is that gumchewing and cigarette-smoking predisposes to aerophagia. A complete analysis of the problem is impossible without an adequate degree of sensitiveness, accurateness and attentiveness on the part of the examining physician.
    Wzdęcie to objaw związany z obecnością nadmiernej ilości gazów w jelitach. Odbijanie to zaburzenie motoryczne polegające na wstecznym przepływie gazów z przełyku i żołądka do jamy ustnej, czemu towarzyszy wydostawanie się domieszek smakowych i zapachowych. Powietrze dostaje się do przewodu pokarmowego wskutek połykania go podczas jedzenia lub picia. Część z niego wydostaje się z powrotem w wyniku odbijania, natomiast część przechodzi do dalszych odcinków przewodu pokarmowego. Produkcja wewnątrzjelitowa powoduje powstanie takich gazów, jak metan, wodór i dwutlenek węgla. Dolegliwości wynikające ze zwiększonego wytwarzania gazów są często zgłaszane przez pacjentów z czynnościowymi chorobami jelit, takimi jak zespół jelita drażliwego, dyspepsja czynnościowa, czynnościowymi biegunkami, zaparciami i wzdęciami. Zaburzenia wchłaniania węglowodanów wywołują objawy w postaci odbijania, wzdęć, bólów brzucha i nadmiernego oddawania gazów. Nadprodukcja gazów jelitowych może być następstwem nadmiernej kolonizacji bakteryjnej jelita cienkiego lub zakażenia Giardia lamblia. Wzdęcia obserwuje się u chorych z gastroparezą, nietolerancją tłuszczów, szybkim opróżnianiem żołądka, chorobą Hirschprunga i w okrężnicy olbrzymiej. U pacjentów ze wzdęciem i nadmiernymi gazami należy szczegółowo przeanalizować nawyki dietetyczne oraz korelację między występowaniem dolegliwości a spożyciem konkretnego posiłku. Trzeba pamiętać, że żucie gumy i palenie papierosów predysponuje do aerofagii. Pełna analiza problemu nie jest możliwa bez odpowiedniej wrażliwości, dokładności i uwagi ze strony badającego lekarza.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 30-34
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrana tematyka 23. Międzynarodowego Kongresu Specjalistów Chorób Świń
    Selected topics of the 23rd International Pig Veterinary Society (IPVS) Congress
    Autorzy:
    Pejsak, Z.
    Truszczynski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/858680.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    Miedzynarodowe Towarzystwo Specjalistow Chorob Swin
    konferencje
    Meksyk konferencja
    tematyka
    trzoda chlewna
    choroby zwierzat
    choroby bakteryjne
    choroby wirusowe
    rozrostowe zapalenie jelit swin
    epidemiczna biegunka swin
    zespol rozrodczo-oddechowy
    wystepowanie
    leczenie
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 10
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wirus epidemicznej biegunki świń (PEDV): aktualna sytuacja w Polsce i Europie na tle dużych strat ekonomicznych w USA
    Porcine epidemic diarrhea virus (PEDV): current situation in Poland and Europe in the context of severe economic losses in USA
    Autorzy:
    Antas, M.
    Wozniakowski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/858395.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    trzoda chlewna
    choroby zwierzat
    epidemiczna biegunka swin
    wirus epidemicznej biegunki swin
    systematyka
    budowa molekularna
    przebieg zakazenia
    rozprzestrzenianie sie wirusow
    srodki dezynfekcyjne
    sytuacja epidemiologiczna
    Polska
    Europa
    Azja
    Stany Zjednoczone
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2019, 94, 02
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies