Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "balet." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
The Typology of Contemporary Ukrainian Ballet: A Musicological Perspective
Typologia współczesnego baletu ukraińskiego – aspekt muzykologiczny
Типологія сучасного Українського балету: музикознавчий аспект
Autorzy:
Зінченко, Вероніка
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17912547.pdf
Data publikacji:
2022-05-27
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
typology
ballet typology criteria
contemporary art
типологія
критерії типології
сучасний український балет
сучасне мистецтво
contemporary Ukrainian ballet
works by contemporary Ukrainian composers
współczesny balet ukraiński
sztuka współczesna
typologia
kryteria typologii baletu
twórczość współczesnych kompozytorów ukraińskich
Opis:
Artykuł przedstawia autorską typologię współczesnego baletu w kontekście muzykologicznym. Proponowana klasyfikacja z jednej strony opiera się na już istniejących typologiach baletu jako gatunku tanecznego, z drugiej zaś proponuje nowe kryteria podziału dotyczące stricte muzycznych aspektów spektakli baletowych. Typologia obejmuje dzieła baletowe kompozytorów ukraińskich z lat 1980–2020. 
У статті запропоновано авторську типологію сучасного балету в аспекті музикознавчого підходу. Представлена типологія, з одного боку, базується на вже наявних типологіях балетного жанру, а з іншого – пропонує нові критерії типологізації, які стосуються суто музичної складової балетних вистав. До типології включено балетні опуси українських композиторів 1980-х-2020-х років. Систематизовано основні тенденції роботи композиторів у балетному жанрі. Визначено поняття «сучасний український балет». Ключові слова: типологія, критерії типології, сучасний український балет, сучасне мистецтво.
In this article the author presents an original typology of contemporary ballet from a musicological standpoint. On the one hand, the proposed classification is based on already existing typologies of ballet as a dance genre. On the other hand, it proposes new criteria which take into account only the musical aspects of ballet performances. The said typology considers ballet works by Ukrainian composers from the period 1980–2020. 
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2021, 16; 121-147
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs baletowy – postępowanie przygotowawcze
Discourse ballet – preparatory procedure
Autorzy:
Wybraniec, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38433215.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
dyskurs
dyskurs teatralny
balet dyskursu
tekst
discourse
theatrical discourse
discourse ballet
text
Opis:
Analizując dyskurs baletowy, spektaklu nie należy traktować jak dokładnego przedstawienia, ale jak wewnętrznie uwarunkowane treści i wzorce określonego aktu komunikacji środowiska artystycznego. Należy podkreślić uniwersalne elementy spajające, czyli libretto – spektakl – choreografię – taniec. W tym artykule autorka dąży do nakreślenia procedur przygotowawczych, do precyzyjnego określenia dyskursu baletowego. Myślę, że wydobycie wartości podstawowych i szczegółowych musi nastąpić w momencie doprecyzowania ich istoty jako konkretnego przekazu. W związku z powyższym warunkiem, koniecznym jest zbliżenie się do osiągnięcia tego celu poprzez wytyczenie kolejnych inicjatyw badawczych.
While analysing a ballet discourse, spectacle should not be treated like an exact performance, but like an internally conditioned contents and patterns of definite act of artistic environment communication. What should be accentuated is its universal bonding elements i.e. libretto – show – choreography – dance. In this article I strived towards mapping out the preparatory procedures for describing the precise definition of ballet discourse. I think that bringing out the fundamental and specific values has to transpire in a moment of clarification its essence as a particular communication. Accordingly, rapprochement to achieving this goal is prerequisite to chart next research initiatives.
Źródło:
Językoznawstwo; 2015, 9; 177-184
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korespondencja Krzesińskich 1856–1899
The Correspondence of the Krzesiński Brothers, 1856–1899
Autorzy:
Wosiek, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431848.pdf
Data publikacji:
1976-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Feliks Krzesiński
Stanisław Krzesiński
Matylda Krzesińska
Michał Chomiński
polski taniec za granicą
emigracja
ballet
ballet history
dance
dance history
Polish dance abroad
emigration
Opis:
Autorka omawia i obszernie cytuje listy pisane przez osiadłego w Petersburgu tancerza Feliksa Krzesińskiego do pozostałego w kraju brata, aktora teatrów prowincjonalnych Stanisława Krzesińskiego. Kolekcja rękopisów (dwieście sześćdziesiąt siedem listów) pochodzi ze zbiorów Biblioteki Instytutu Sztuki PAN i zawiera także kilka listów Matyldy Krzesińskiej starszej, jeden list Michała Chomińskiego i kartki imieninowe pisane przez dzieci. W korespondencji można znaleźć wzmianki i informacje o takich osobach ze świata tańca jak Jan Popiel, Barbara Jaworska, Julia, Józef i Matylda Krzesińscy, Marius Petipa, Marianna Majewska; są to jednak dokumenty dotyczące nie tylko życia baletowego, lecz także szeroko rozumianej obyczajowości emigracyjnej. Autorka porządkuje zagadnienia poruszane w listach według kategorii: relacje rodzinne, teatr rosyjski, teatr polski, powiązania baletu z polityką; wiele miejsca poświęca też realiom ekonomicznym epoki. Całość pogłębiają komentarze badaczki, uzupełniającej fakty i konteksty opisywanych wydarzeń.
The author discusses and extensively quotes from letters written by the dancer Feliks Krzesiński, who settled in Saint Petersburg, to his actor brother Stanisław, who stayed in Poland and worked in provincial theatres. The manuscript collection (267 letters) is held at the Library of the Institute of Art, Polish Academy of Sciences. Apart from the bothers’ exchange, it includes several letters from Matylda Krzesińska the elder, one from Michał Chomiński, and some name day cards written by children. The correspondence mentions various figures from the world of dance, such as Jan Popiel, Barbara Jaworska, Julia, Józef, and Matylda Krzesiński, Marius Petipa, and Marianna Majewska. However, it documents not only ballet life, but also the social life of Polish emigres. The author of the article proposes a thematic categorisation of this epistolographic content: family matters, Russian theatre, Polish theatre, links between ballet and politics. She also discusses at length the economic reality of the period and supplies additional facts and contexts concerning the events described in the letters.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1976, 25, 1/2; 69-92
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katarzyna z Fröhlichów Bogusławska
Katarzyna Bogusławska, née Fröhlich
Autorzy:
Waszkiel, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430971.pdf
Data publikacji:
2003-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Katarzyna Fröhlich
ballet
ballet history
dance
dance history
Opis:
Autorka podejmuje próbę rekonstrukcji biografii Katarzyny Fröhlich (1811–1886), absolwentki warszawskiej szkoły baletowej, w Teatrze Wielkim szlifującej talent pod okiem Julii Mierzyńskiej. Wymienia spektakle z udziałem tancerki, w tym w partiach solowych, przywołuje pochlebne opinie prasowe o „solo mazurze” z Wesela polskiego w Ojcowie. Uwypukla istotną funkcję życiową szkoły baletowej, którą  ubogie, niepiśmienne rodziny wybierały dla swoich dzieci jako szansę na nieodpłatne zdobycie zawodu i  kapitału społecznego. Podkreśla, że decyzja tancerki o zakończeniu kariery baletowej wynikała z zamążpójścia. Od jesieni 1834 Fröhlich-Bogusławska koncentrowała się na prowadzeniu domu. Doświadczyła tragedii jako matka: śmierci Ludwika w dzieciństwie i zesłania Władysława na Syberię. Władysław po powrocie z zesłania kontynuował karierę  krytyka teatralnego, jego siostra Zofia była nauczycielką muzyki. Na podstawie nowo odnalezionych źródeł autorka weryfikuje datę zgonu Fröhlich-Bogusławskiej oraz przywraca zatartą podczas długiego życia pamięć o jej baletowej karierze.
The author undertakes to reconstruct the biography of Katarzyna Fröhlich (1811–1886), a graduate of the Warsaw Ballet School, who honed her talent under the tutelage of Julia Mierzyńska at Warsaw’s Teatr Wielki [Grand Theatre]. She lists the dancer’s performances, including solo parts, and cites the favourable press reviews of the “solo mazur” from the ballet Wesele polskie w Ojcowie [The Polish Wedding in Ojców]. She emphasizes the vital social function of the ballet school: poor, illiterate families chose it for their children as an opportunity to learn a profession without teaching fees and acquire social capital. She notes that Fröhlich-Bogusławska’s decision to end her career as a ballet dancer resulted from her getting married. Since the autumn of 1834, she focused on her household. Her motherhood was marked by tragedy: her son Ludwik died as a child, and the other son Władysław was exiled to Siberia. Władysław survived to become a theatre critic, and his sister Zofia became a music teacher. Drawing on previously unknown sources, the author of the article verifies the date of Fröhlich-Bogusławska’s death and restores the memory about her dancing career, faded in the course of her long life.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2003, 52, 3/4; 326-336
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Ciepliński, Szkic dziejów baletu polskiego. Londyn, 1956
Jan Ciepliński, Szkic dziejów baletu polskiego. London, 1956
Autorzy:
Turska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431945.pdf
Data publikacji:
1956-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
taniec
balet
historia tańca
historia baletu
Jan Ciepliński
dance
ballet
dance history
ballet history
Opis:
Autorka omawia Szkic dziejów baletu polskiego Jana Cieplińskiego, powstały na podstawie materiałów przekazanych artyście przez Leopolda Filatyna, częściowo opublikowanych przez Henryka Lińskiego w drugim tomie monografii Taniec (red. Mateusz Gliński, Warszawa, 1930), i własnych poszukiwań. Jako główne usterki publikacji Cieplińskiego autorka wskazuje: brak odsyłaczy do źródeł i opracowań, przeglądowy charakter tekstu pozbawionego struktury periodyzacyjnej, a także nieobecność krytycznej analizy faktów lub jej niewystarczający zakres. Główną część recenzji stanowi omówienie błędów merytorycznych. Istotne miejsce zajmuje też wskazanie motywowanej względami osobistymi niesprawiedliwości Cieplińskiego w opisach działalności współczesnych mu tancerzy i choreografów oraz Polskiego Baletu Reprezentacyjnego. Niezadowalający poziom Szkicu..., opublikowanego w Londynie, jest dla autorki recenzji impulsem do podkreślenia luk na rodzimym rynku wydawniczym w zakresie historii i teorii tańca.
The author discusses Jan Ciepliński’s book Szkic dziejów baletu polskiego [A Draft History of Polish Ballet], which is based on documents passed on to him by Leopold Filatyn and partly published by Henryk Liński in the second volume of the monograph Taniec [Dance] (ed. Mateusz Gliński, Warsaw, 1930), and supplemented by Ciepliński’s own investigations. The reviewer points out the main faults of the book: the absence of references to primary or secondary sources, the lack of structural periodisation desirable in overviews of this kind, and the absence or insufficient scope of critical analysis. The central part of the review addresses factual errors. An important point of criticism is also that due to personal motivations, Ciepliński was unfair in describing the activity of his contemporary dancers and choreographers, as well as the Polish Representative Ballet. Given the unsatisfactory quality of the book, which was published in London, the reviewer feels urged to emphasize the gaps in the domestic publishing market in the field of dance history and theory.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1956, 5, 2/3; 463-465
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw Świętu wiosny (translated by Krzysztof Gajda)
Autorzy:
Taruskin, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632546.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
Strawiński
Święto wiosny
Le Sacre du printemps
sprzeciw
muzyka
balet.
Opis:
The paper analyses multifaceted manifestations of resistance to Rite of Spring by Igor Stravinsky. It discusses artistic, cultural, philosophical, and political sources of the re- sistance.
W tekście przeanalizowano różne oblicza sprzeciwu wobec Święta wiosny Igora Strawiń- skiego, omawiając jego artystyczne, kulturowe, filozoficzne i polityczne źródła.
Źródło:
Avant; 2016, 7, 1
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Igor Strawiński i Wacław Niżyński artyści wizjonerzy u progu nowej epoki
Igor Stravinsky and Vaslav Nijinsky – artists and visionaries on the threshold of a new era
Autorzy:
STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453989.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Igor Strawiński
Wacław Niżyński
balet
muzyka XX wieku
Igor Stravinsky
Vaslav Nijinsky
ballet
music of the 20th century
Opis:
Kompozytor Igor Strawiński oraz tancerz i choreograf Wacław Niżyński skrzyżowali swe drogi twórcze na początku wieku XX, aby zrewidować dotychczasowe myślenie o sztuce i wprowadzić ją w nowy wiek. Apogeum współpracy tych dwóch wybitnych artystów stanowiło wystawienie baletu Święto wiosny, którego premiera w 1913 roku, zapisała się w historii jako jeden z najwięk- szych skandali muzycznych naszej epoki. Niniejszy artykuł posiada charakter kompilacyjny. Wykorzystuje znane opracowania muzykologiczne i historyczne dotyczące literatury przedmiotu.
The composer Igor Stravinsky and the dancer and choreographer Vaslav Nijinsky crossed their creative paths at the beginning of the twentieth century, which made them revise their approach to art and introduce it in a new era. The collaboration of these two outstanding artists culminated with the staging of the ballet ‘The Rite of Spring’, whose premiere in 1913 made history as one of the greatest musical scandals of our time. This paper is of a compilative nature. It uses renowned musicological and historical analyses relating to the literature on the subject.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 221-243
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petersburski benefis Feliksa Krzesińskiego w 1888 roku
Feliks Krzesiński’s 1888 Petersburg Jubilee
Autorzy:
Sibilska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431831.pdf
Data publikacji:
1995-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Feliks Krzesiński
ballet
ballet history
dance
dance history
Opis:
Na podstawie listów pochodzących z archiwum korespondencji rodziny Krzesińskich, znajdującego się w zbiorach Biblioteki Instytutu Sztuki PAN, oraz rosyjskiej prasy i innych źródeł, autorka szczegółowo rekonstruuje okoliczności, przebieg i recepcję jubileuszu wybitnego tancerza, Feliksa Krzesińskiego (1823–1905). Wydarzenie, o którym mowa, odbyło się 31 I 1888 roku (wg kalendarza juliańskiego) w Petersburgu, gdzie artysta osiadł w 1852 roku, mając za sobą znaczącą karierę w balecie w Warszawskich Teatrach Rządowych. Benefis stanowił obchody pięćdziesięciolecia pracy artystycznej, w tym trzydziestopięciolecia w Teatrze Maryjskim. Przy tej okazji badaczka koryguje pewne nieścisłości, utrwalone w narracjach o historii baletu, nierzadko powtarzane za omyłkami prasowymi epoki.
Based on letters from the Krzesiński family collection held at the Library of the Institute of Art, Polish Academy of Sciences, as well as Russian periodicals and other sources, the author reconstructs the details of jubilee celebrations in honour of the eminent dancer Feliks Krzesinski (1823–1905), investigating their circumstances, course, and reception. The event took place on 31st January 1888 (according to the Julian calendar) in Saint Petersburg, where the artist settled in 1852, after a successful career in the ballet of the Warsaw Government Theatres. The jubilee celebrated fifty years of his activity as an artist, including thirty-five years at Petersburg’s Mariinsky Theatre. The author of the article uses this opportunity to correct some inaccuracies perpetuated in narratives about ballet history, which often repeat blunders from original press accounts.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1995, 44, 1/2; 173-186
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transfer kulturowy w klasycznym tańcu indyjskim odissi w Indiach
Cultural Transfer in the Indian Classical Dance Odissi
Autorzy:
Sen-Podstawska, Sabina Sweta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467149.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
taniec Odissi, klasyczny taniec indyjski, transfer kulturowy, praktyki psychosomatyczne i somatyczne, balet, Jezioro Łabędzie
Odissi dance, Indian classical dance, cultural transfer, psychosomatic and somatic practices, ballet, Swan Lake,
Opis:
This text explores changes taking place in the Indian classical dance Odissi under the influence of western concepts, ideas and practices in dance and theatre. Taking in view the aspects of cultural transfer defined by Dominik Pick, I undertake an analysis of cultural transfer in the teaching methodology and the practice of contemporary Odissi dancers in India. I base the analysis on the example of the dance institute Nrityagram and the dancer Sharmila Mukherjee. In both these cases, I take in view the socio-cultural context in India, economic liberalisation which opened the access to the global market, and generated a mobility, specifically of the migrating dancers. Thus, I consider the cultural actors who are the „migrating dancers” learning new practices for body conditioning, dance techniques and easily carry in and incorporate these into their “home” practices. Amongst them are also dancers who draw inspirations from European dance styles. Further, I describe and analyse the western ideas, concepts and practices as the objects of the transfer. Finally, I investigate the process of assimilating these objects, what is the effect of applying those practices in Odissi dance and what are the transformations taking place.
Tekst ma na celu ukazanie zmian zachodzących w klasycznym tańcu indyjskim Odissi pod wpływem zachodnich koncepcji, idei i praktyk w tańcu i teatrze. Opierając się na aspektach opisanych przez Dominika Picka, podejmuję się analizy transferu kulturowego w metodologii nauczania oraz w praktyce współczesnych tancerzy Odissi w Indiach. Analizy tej dokonuję na przykładach praktyk instytutu tańcu Nrityagram oraz tancerki Sharmila Mukherjee. W obu przypadkach rozważam kwestię koniunktury rozpatrując podłoże socjo-kulturowe w Indiach, liberalizację ekonomii, która pozwoliła na otwarcie się na rynek światowy, większy wpływ globalizacji oraz mobilność, czyli migrację tancerek. Biorę pod uwagę aktorów transferu, czyli „migrujących tancerzy”, którzy poznają nowe praktyki ćwiczeń kondycyjnych, pracy nad ciałem i techniki tańca, oraz swobodnie przenoszą i wcielają je do swoich praktyk „w domu”. Do nich należą też osoby inspirujące się motywami europejskich tańców. Następnie opisuje i analizuję ideę, koncepcję i praktyki zachodnie jako przedmiot transferu. Ostatecznie badam proces przyswajania przedmiotu transferu, jaki wpływ ma zastosowanie tych praktyk w tańcu Odissi oraz jakie są przemiany z tym związane.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 179-199
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw podróży jako element narracji tanecznej – próba rekonesansu zjawiska w świetle wybranych tematów spektakli baletowych XVIII wieku
The motif of travel as an element of narrative Dance - an attempt to reconnoitre the phenomenon in the light of selected themes of ballet performances ballet performances of the 18th century
Autorzy:
Reglińska-Jemioł, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434589.pdf
Data publikacji:
2023-05-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
oświecenie
balet
podróż
wątki literackie
Noverre
libretto
Enlightenment
ballet
journey
literary threads
Opis:
The art of ballet in the Enlightenment era was a perfect tool of socio-cultural communication. It has fulfilled the curiosity of knowledge of “new worlds”, also referring to images preserved in the audience’s memory thanks to earlier readings (thepopular topic was the theme of Telemachus’ voyage). Moreover, introducing exoticelements, foreshadowed the upcoming changes in the form of stage presentation. Theliterary record of ballet landscapes, remained on the pages of the librettos, exists asan important source for research into the history of theater, as well as a testimonyto the culture and aesthetics of the age of lights.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2022, 33, 2; 97-109
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Balet Jana Cieplińskiego (1922–1925)
Jan Ciepliński’s Ballet (1922–1925)
Autorzy:
Pudełek, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431720.pdf
Data publikacji:
1996-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Jan Ciepliński
Balet Warszawski
ballet
ballet history
dance
dance history
Warsaw Ballet
Opis:
Autorka omawia historię zespołu Jana Cieplińskiego, uwypuklając związki działań artysty i jego „niespokojnej, przedsiębiorczej osobowości”. Podkreśla jego wcześnie podjętą aktywność pozasceniczną: powołanie w 1919 roku w Teatrze Wielkim (z udziałem Haliny Szmolcówny i Zygmunta Szubiakiewicza) sekcji baletowej ZASP-u i działanie na rzecz podwyższenia poziomu edukacji ogólnokształcącej tancerzy i tancerek. Badaczka analizuje artystyczne i infrastrukturalne aspekty pracy grupy  stacjonującej kolejno w Katowicach, Poznaniu, Wilnie, i aktywnej objazdowo (m.in. Śląsk, Wiedeń, Czechosłowacja, Warszawa). Podkreśla znaczenie doświadczenia, które Ciepliński zdobył w szkole baletowej, Teatrze Wielkim w Warszawie i w balecie Anny Pawłowej, oraz inspiracje Baletami Rosyjskimi. Przywołuje liczne i zróżnicowane opinie na temat jego choreograficznego nowatorstwa. Skrótowo szkicuje losy Baletu Warszawskiego (1937) – krótkiego powrotu do idei samodzielnego zespołu. Artykuł otwiera cykl, w którym w Pamiętniku Teatralnym autorka omawia wybrane zespoły dwudziestolecia międzywojennego (zob. z. 3/4, 1996, i z. 3/4, 1998).
The author discusses the history of Jan Ciepliński’s ballet company, highlighting the links between the artist’s activities and his “restless, entrepreneurial personality.” She emphasizes that his off-stage work began quite early on, with the establishment (with Halina Szmolcówna and Zygmunt Szubiakiewicz) of the ballet section of the Association of Polish Stage Artists at Warsaw’s Teatr Wielki [Grand Theatre] in 1919; he was also actively committed to raising the level of general education for dancers. The author analyses the artistic and infrastructural aspects of the work of Ciepliński’s group, which was successively based in Katowice, Poznań, and Vilnius, as well as touring actively (e.g., in Silesia, Vienna, Czechoslovakia, and Warsaw). She underscores the importance of Ciepliński’s experience from his ballet school, Teatr Wielki, and Anna Pavlova’s ballet, as well as his inspiration from Ballets Russes. She cites numerous and divided opinions regarding his choreographic inventiveness. She briefly presents the story of the Warsaw Ballet (1937) – Ciepliński’s short-lived return to the idea of an running an independent dance company. The article opens a series in which the author discusses selected interwar ensembles (see Pamiętnik Teatralny 3/4, 1996, and 3/4, 1998).
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1996, 45, 1/2; 61-87
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mickiewiczowski epizod na warszawskiej scenie baletowej
Adam Mickiewicz’s Appearance on the Warsaw Ballet Stage
Autorzy:
Pudełek, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520698.pdf
Data publikacji:
2005-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Michał Kulesza
Adam Mickiewicz
ballet
ballet history
dance
dance history
Opis:
Autorka przybliża wybrany etap twórczości Michała Kuleszy, który naraziwszy się carskiej cenzurze przez przemycenie wizerunku polskiego orła w swoim debiucie choreograficznym (Divertissement wioślarskie, 1891) musiał czekać kilkanaście lat na ponowną możliwość stworzenia własnego dzieła. Gdy pełnił obowiązki zwierzchnika baletu, skorzystał z rozluźnienia cenzury i wprowadził do drugiego aktu Pana Twardowskiego (1905) korowód polonezowy z postaciami z Pana Tadeusza, a w tle umieścił posąg Adama Mickiewicza, przy którym w finale tańca złożono wieniec z czerwono-białymi szarfami. Kolejnym krokiem była premiera Tadeusza i Zosi (1906), którą po ośmiu pokazach zdjęto z afisza, najpewniej ingerencją znów zaostrzonej cenzury. Autorka artykułu omawia założenia baletu i partyturę opracowaną przez Adolfa Sonnenfelda, a także podejmuje próbę rekonstrukcji libretta i przebiegu spektaklu na podstawie relacji prasowych oraz listy solistów i postaci.
The author presents a selected chapter in the artistic activity of Michał Kulesza, who, having offended tsarist censors by smuggling an image of the Polish eagle into his choreographic debut (Divertissement wioślarskie [Rowing Divertissement], 1891), had to wait more than a dozen years for an opportunity to create a new work of his own. Taking advantage of the relaxation of censorship, when he was in charge of a ballet stage, he introduced into the second act of Pan Twardowski [Mr Twardowski] (1905) a polonaise procession of characters from Adam Mickiewicz’s Pan Tadeusz: The Last Foray in Lithuania. In the background, he placed a statue of the Polish Romantic bard, by which a wreath with red-and-white ribbons was laid in the dance finale. Kulesza’s next step was the premiere of Tadeusz i Zosia [Thaddeus and Zosia] (1906); the ballet based on Mickiewicz’s protagonists was performed only eight times, probably due to an intervention by the censorship, now tightened again. The author of the article discusses the ballet’s outline and the score composed by Adolf Sonnenfeld. She also attempts to reconstruct the libretto and the course of the performance, drawing on historical press accounts and a list of soloists and characters.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2005, 54, 1/2; 185-190
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sukcesy warszawskich tancerzy w Petersburgu w lutym 1851 roku
The Success of Warsaw Dancers in St Petersburg in February 1851
Autorzy:
Pudełek, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431724.pdf
Data publikacji:
1995-12-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
polski balet za granicą
Antoni Lesznowski
ballet
ballet history
dance
dance history
polish ballet abroad
Opis:
Autorka sięga do anegdoty o wizycie w Petersburgu tancerzy i tancerek z baletu warszawskiego na zaproszenie cara, zachwyconego mazurem wplecionym przez Romana Turczynowicza do Hrabiny wieśniaczki (1847). Opowieść przytacza Henryk Liński w drugim tomie monografii Taniec (red. Mateusz Gliński, Warszawa, 1930), badaczka zaś weryfikuje ją, sięgając do zbiorów polskich, i – dzięki studentce petersburskiego konserwatorium, Joannie Sibilskiej – archiwów rosyjskich. Autorka artykułu ustala datę dzienną i lokalizację warszawskiej prezentacji oraz przywołuje opinię krytyka, Antoniego Lesznowskiego. Dookreślone zostają daty występów w Rosji i nazwiska: oprócz wskazanego w Tańcu Jana Popiela do Petersburga pojechali: Filipina Damse, Józefina Karska, Honorata Stolpe, Karolina Straus, Arnold Gillert, Antoni Kwiatkowski, Hipolit Meunier, a także para dublerska: Antonina Koćmierowska i Leopold Majewski. Badaczki  szczegółowo rekonstruują repertuar wizyty (w tym występy z Carlottą Grisi, Jules’em Perrotem, Mariusem Petipą) i jej recepcję, a także wpływ na scenę petersburską.
The author turns to an anecdote about Warsaw ballet dancers visiting St Petersburg upon the invitation of the Russian tsar, who was enchanted by the mazurka woven by the choreographer Roman Turczynowicz into a performance of Le Diable à quatre (1847). The story is evoked by Henryk Liński in the second volume of his monograph book Taniec [Dance] (ed. Mateusz Gliński, Warsaw, 1930). The present author verifies it by investigating archive sources in Poland and – thanks to Joanna Sibilska, a student at St. Petersburg Conservatory – in Russian. She establishes the exact date and location of the Warsaw performance and cites the critic Antoni Lesznowski’s opinon about it. New details concerning the dates of the performances in Russia and names of dancers are revealed: apart from Jan Popiel, whose name is mentioned by Liński, the group that travelled to St. Petersburg included Filipina Damse, Józefina Karska, Honorata Stolpe, Karolina Straus, Arnold Gillert, Antoni Kwiatkowski, Hipolit Meunier, as well as two understudies: Antonina Koćmierowska and Leopold Majewski. The researchers reconstruct the details of their guest repertoire (including performances with Carlotta Grisi, Jules Perrot, and Marius Petipa) and its reception, as well as its impact on the St. Petersburg stage.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1995, 44, 3/4; 427-438
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Córka źle strzeżona» – baletowe wcielenie sentymentalizmu
Dance Embodiment of Sentimentalism in the Case of «The Wayward Daughter» Ballet
Autorzy:
Narewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519880.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Jean Georges Noverre
Jean Dauberval
«Córka źle strzeżona»
sentymentalizm
ballet
ballet history
dance
dance history
«The Wayward Daughter»
sentimentalism
Opis:
Artykuł przedstawia analizę Córki źle strzeżonej, znanej jako najdłużej utrzymujące się dzieło w repertuarze baletowym na całym świecie. Do jej powstania w 1789 roku przyczynił się sentymentalizm, który wpłynął również na balet, odciskając swoje piętno na formie i treściach tej dziedziny sztuki. Kontekstem dla niniejszego studium Córki źle strzeżonej Jeana Daubervala (pomysłodawcy i pierwszego choreografa) są estetyczne, filozoficzne i kulturowe poglądy i założenia wielkich osiemnastowiecznych myślicieli (np. Jean-Jacquesa Rousseau i Denisa Diderota). Ich idee stały się podwalinami nowoczesnej sztuki baletowej, na którą duży wpływ wywarł także jeden z największych reformatorów sztuki tańca, Jean Georges Noverre. Jego uczeń, Dauberval, korzystając z zasad opracowanych przez Noverre'a, stworzył balet komiczny i przełamał monopol modnych wówczas baletów tragicznych. Dzięki wartkiej akcji, nieco naiwnej, acz zabawnej fabule i licznym urokliwym sekwencjom choreograficznym, Córka źle strzeżona bawi nawet współczesną publiczność. Oprócz analizy relacji między założeniami sentymentalizmu a formą i treścią spektaklu baletowego, w artykule omówiono jedną z najsłynniejszych XX-wiecznych choreografii do baletu, autorstwa Fredericka Ashtona, która do dziś wykonywana jest przez wiele zespołów na całym świecie.
This article presents an analysis of The Wayward Daughter, famed for being the most enduring piece in the ballet repertory all over the world. Sentimentalism, which influenced ballet as well, leaving its mark on the form and content of this art, contributed also to the creation of The Wayward Daughter in 1789. The context for this study of «The Wayward Daughter» by Jean Dauberval (the ballet’s originator and first choreographer) is provided by aesthetic, philosophical and cultural views and assumptions of great eightennth-century thinkers (e.g. Jean-Jacques Rousseau and Denis Diderot). Their ideas had become foundtions for the modern art of ballet, which has also been heavily influenced by one of the greatest reformers of the art of dance, Jean Georges Noverre. His student, Dauberval, using the rules developed by his Noverre, created the comic ballet and broke the monopoly of tragic ballets in vogue at the time. Thanks to its fast-paced action, somewhat naïve yet funny plot and numerous charming choreographic sequences, «The Wayward Daughter» is entertaining even for today’s audiences. Apart from analysing how the premises of sentimentalism apply to the form and content of a ballet show, the article discusses one of the most famous 20th-century choreographies for the ballet, devised by Frederick Ashton, which is performer by many ballet companies around the world to this day.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 209-224
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Baletowe inspiracje Dziadkiem do orzechów E.T.A. Hoffmanna, czyli o unii tańca i literatury (na przykładzie baletu Petipy/Iwanowa)
Autorzy:
Narewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650327.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
balet, Dziadek do orzechów, choreografia, Piotr Czajkowski, Marius Petipa, Lew Iwanow
Opis:
The Nutcracker is a well-known short story by E.T.A. Hoffmann. In mid-19th century it was converted into a libretto and became the basis of one of the most famous ballets, still performed in theatres all over the world at Christmas time. The article attempts at showing the reader how the main elements of the work emerged. It analyzes the process of creating the musical score by Pyotr Tchaikovsky, and the strictly connected choreography by Marius Petipa and Lev Ivanov. This allows for a comprehensive, in-depth reception of the ballet, which captivates not only the youngest audience. The author of the article also argues in favour of the huge semantic potential of the non-verbal art of dance, which can bring a range of interesting contexts and interpretations out of literature.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2015, 12, 4
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies