Temat: badanie ultrasonograficzne - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ciąża heterotopowa – jak łatwo o pomyłkę diagnostyczną? Studium przypadku
Heterotopic pregnancy – how easily you can go wrong in diagnosing? A case study
Autorzy:: Ciebiera, Michał
Słabuszewska-Jóźwiak, Aneta
Zaręba, Kornelia
Jakiel, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032145.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: badanie ultrasonograficzne
Opis:: Introduction: Heterotopic pregnancy is a rare, but potentially life-threatening pathology. The diagnosis of heterotopic pregnancy is still one of the biggest challenges in modern gynecology. The incidence of those pregnancies in natural conception is about 1:30000. Case presentation: We present an unusual case of a heterotopic pregnancy which was misdiagnosed in the first trimester as a dichorionic twin pregnancy. At 13 weeks of gestation, the patient presented with an acute abdomen, she was diagnosed with a heterotopic pregnancy, and therefore was operated on, with the excision of the ruptured fallopian tube and the ectopic pregnancy performed. Discussion: The presence of an intrauterine pregnancy does not rule out the presence of a coexisting ectopic pregnancy. Clinicians should always keep in mind that a heterotopic pregnancy may occur in a woman of reproductive age. Careful ultrasound scan of the uterus and appendages is a must in all women of reproductive age with clinical symptoms.
Wstęp: Ciąża heterotopowa jest rzadką, jednak potencjalnie zagrażającą życiu jednostką kliniczną. Jej rozpoznanie pozostaje jednym z największych wyzwań współczesnej ginekologii. Częstość występowania ciąż heterotopowych wynosi około 1 : 30 000. Opis przypadku: W niniejszej pracy opisujemy rzadki przypadek ciąży heterotopowej, która w pierwszym trymestrze została mylnie rozpoznana jako ciąża bliźniacza dwukosmówkowa. W 13. tygodniu ciąży u pacjentki wystąpił zespół objawów ostrego brzucha i wówczas zostało postawione rozpoznanie ciąży heterotopowej oraz wdrożone leczenie operacyjne polegające na usunięciu pękniętego jajowodu i znajdującej się w nim ciąży pozamacicznej. Omówienie: Obecność ciąży wewnątrzmacicznej nie wyklucza współwystępowania równoległej ciąży pozamacicznej. U kobiet w wieku rozrodczym lekarze powinni zawsze brać pod uwagę możliwość wystąpienia ciąży pozamacicznej. Dokładne badanie ultrasonograficzne macicy i przydatków jest niezbędne u wszystkich pacjentek w wieku rozrodczym, u których występują objawy kliniczne.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 75; 355-358
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie nerek, moczowodów oraz pęcherza moczowego
Standards of the Polish Ultrasound Society – update. Ultrasound examination of the kidneys, ureters and urinary bladder
Autorzy:: Tyloch, Janusz F.
Maria Woźniak, Magdalena
Wieczorek, Andrzej Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058530.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: badanie ultrasonograficzne moczowodów
badanie ultrasonograficzne nerek
badanie ultrasonograficzne pęcherza moczowego
badanie ultrasonograficzne układu moczowego
ultrasound imaging of the urinary system
Opis:: The paper presents the principles of performing proper ultrasound examinations of the urinary tract. The following are discussed: preparation of patients, type of optimal apparatus, technique of examination and conditions which its description should fulfill. Urinary track examination in adults and in children constitutes an integral part of each abdominal examination. Such examinations should be performed with fasting patients or several hours after the last meal, with filled urinary bladder. Apparatus: Ultrasound examinations in children and infants are performed using transducers with the frequency of 5.0–9.0 MHz and in adults – with the frequency of 2.0–6.0 MHz. Doppler options are desirable since they improve diagnostic capacity of sonography in terms of differentiation between renal focal lesions. Scanning technique: Renal examinations are performed with the patients in the supine position. The right kidney is examined in the right hypochondriac region using the liver as the ultrasound “window.” The left kidney is examined in the left hypochondriac region, preferably in the posterior axillary line. Ultrasound examinations of the upper segment of the ureters are performed after renal examination when the pelvicalyceal system is dilated. A condition necessary for a proper examination of the perivesical portion of the ureter is full urinary bladder. The scans of the urinary bladder are performed in transverse, longitudinal and oblique planes when the bladder is filled. Description of the examination: The description should include patient’s personal details, details of the referring unit, of the unit in which the examination is performed, examining physician’s details, type of ultrasound apparatus and transducers as well as the description proper.
Przedstawiono zasady prawidłowego wykonania badania ultrasonograficznego układu moczowego. Uwzględniono przygotowanie chorego, rodzaj optymalnego ultrasonografu, przedstawiono technikę badania oraz warunki, jakie powinien spełniać jego opis. Badanie układu moczowego u dorosłych i u dzieci stanowi integralną część każdego badania jamy brzusznej. Badanie powinno być wykonane na czczo lub kilka godzin po posiłku, z wypełnionym pęcherzem moczowym. Aparatura: Badania u dzieci i niemowląt wykonuje się głowicami o częstotliwości 5,0–9,0 MHz, a u dorosłych o częstotliwości 2,0–6,0 MHz, najlepiej z możliwością badań dopplerowskich. Wykonanie badań dopplerowskich zwiększa możliwości diagnostyczne w różnicowaniu zmian ogniskowych nerek. Technika badania: Badanie nerek wykonywane jest w pozycji leżącej na plecach. Nerkę prawą bada się w prawym podżebrzu, wykorzystując wątrobę jako „okno ultradźwiękowe”. Nerkę lewą bada się w okolicy lewego podżebrza, najlepiej w linii pachowej tylnej. Badanie ultrasonograficzne moczowodów, w ich górnym odcinku, wykonuje się po badaniu nerek, w przypadku poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego. Warunkiem dobrze przeprowadzonego badania przypęcherzowego odcinka moczowodu jest wypełnienie pęcherza moczowego. Badanie pęcherza moczowego wykonywane jest, przy jego w ypełnieniu, w przekrojach p oprzecznym i podłużnym o raz w przekrojach skośnych. Opis badania: Opis powinien zawierać dane pacjenta, dane jednostki kierującej, jednostki wykonującej, dane lekarza wykonującego badanie, typ aparatu oraz głowic, a także tekst właściwego opisu badania.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 293-307
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Znamiona barwnikowe wewnątrzgałkowe – znaczenie badań USG i UBM
Intraocular pigmented lesions – the role of USG and UBM diagnostics
Autorzy:: Lewandowski, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1927650.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: badanie ultrabiomikroskopowe
badanie ultrasonograficzne
znamiona barwnikowe gałki ocznej
Opis:: Każdy lekarz okulista, widząc znamiona barwnikowe odcinka przedniego lub wewnątrz gałki ocznej, zadaje pytanie, jak często umawiać pacjenta na badania kontrolne i badania dodatkowe z całego arsenału metod obrazowania. Badania ultrasonograficzne (USG) i ultrabiomikroskopowe (UBM) wnoszą w naszą diagnostykę i monitorowanie pacjentów ze znamionami barwnikowymi dużo informacji. Należy pamiętać, że tylko kontrolne obserwacje pozwalają nam w początkowej fazie wychwycić zmiany odpowiadające zezłośliwieniu badanych struktur.
When an ophthalmologist discovers a pigmented nevus in the anterior segment or the inside of the eyeball, the question to ask is how often follow-up visits and imaging studies should be scheduled. Ultrasonography and ultrabiomicroscopy (UBM) furnish a good deal of information for the diagnostic work-up and monitoring of patients with pigmented nevi. It should be remembered that only by following up the patient will the ophthalmologist be able to detect early changes associated with malignant transformation of such lesions.
Źródło:: OphthaTherapy; 2018, 5, 4; 235-240
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Badanie ultrasonograficzne ciąży u kozy domowej (Capra hircus) ‒ przegląd
Ultrasound examination of pregnancy in the domestic goat (Capra hircus) ‒ a review
Autorzy:: Wojtasiak, N.
Stankiewicz, T.
Udala, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2119699.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:: badanie ultrasonograficzne
fetometria zarodkowo-płodowa
ciąża
koza
Opis:: Zastosowanie badania ultrasonograficznego (USG) dla określenia fetometrii zarodkowo- -płodowej znalazło szerokie zastosowanie w zarządzaniu reprodukcją kóz. Tkanki, narządy zarodka/płodu są mierzone i oceniane w celu oszacowania wieku ciążowego. Do przeprowa- dzenia badania USG wykorzystuje się sondy transrektalne, transabdominalne i transwaginalne. Postęp technologiczny, zwłaszcza w odniesieniu do rozdzielczości obrazu USG, umoż- liwia precyzyjną wizualizację struktur zarodkowo-płodowych u kóz. W artykule dokonano przeglądu stosowanych pomiarów fetometrycznych w badaniu ultrasonograficznym ciąży u kóz. Wykonanie tego badania w poszczególnych okresach ciąży umożliwia skuteczne mo- nitorowanie wzrostu i rozwoju zarodka/płodu. Oprócz pomiarów struktur zarodkowo-płodowych istotne są również pomiary struktur płodowo-matczynych, takich jak łożyszcza i pępowina. Podkreślono także znaczenie ultrasonografii w monitorowaniu ciąży kóz, zarówno prawidło- wej, jak i patologicznej.
Źródło:: Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2020, 16, 2; 65-78
1733-7305
Pojawia się w:: Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Value of ultrasonography in assessment of recent injury of anterior talofibular ligament in children
Wartość badania ultrasonograficznego w ocenie świeżych uszkodzeń więzadła skokowo-strzałkowego przedniego u dzieci
Autorzy:: Szczepaniak, Joanna
Ciszkowska-Łysoń, Beata
Śmigielski, Robert
Zdanowicz, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053088.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: badanie ultrasonograficzne
staw skokowy
więzadło skokowo-strzałkowe przednie
ultrasound examination
Opis:: Introduction: Sprained ankle is a very common injury in children. Proper treatment of ligament injuries enables full recovery. X-ray and US examinations are commonly available diagnostic methods. Material and methods: Two hundred and six children (113 girls and 93 boys, mean age 10.6) with recent ankle joint sprain (up to 7 days of injury) were subject to a retrospective analysis. All patients underwent an X-ray and US examination of the ankle joint within 7 days of injury. In 19 patients, anterior talofibular ligament reconstruction was conducted. Results: X-ray failed to visualize a pathology in 129 children (63%); in 24 patients (12%), avulsion fracture of the lateral malleolus was found, and in 36 cases (17%), effusion in the talocrural joint was detected. Ultrasonography failed to visualize a pathology in 19 children (9%); in 60 patients (29%), it showed avulsion fracture of the lateral malleolus involving the attachment of the anterior talofibular ligament (ATFL); in 34 cases (17%), complete ATFL tear was detected, and in 51 patients (25%), partial ATFL injury was found. Other injuries constituted 19%. The surgeries conducted to repair the anterior talofibular ligament (19) confirmed the US/X-ray diagnoses in 100% of cases. Avulsion ATFL injury, i.e. the one that involves the ligament attachment site, is usually found in younger children (median: 8 years of age). Complete ATFL tears (not involving the attachment site) concern older children (median: 14 years of age). Conclusions: Since X-ray is of limited value in diagnosing ankle joint pathologies in recent sprain injuries in children, soft tissue imaging, i.e. ultrasonography, is the basic examination to assess the ligament complex. Avulsion fractures, which involve the ATFL attachment site and are usually found in younger children, are a consequence of the incomplete ossification and require urgent diagnosis and orthopedic consultation.
Wstęp: Urazy skrętne stawu skokowego są bardzo częstą kontuzją u dzieci. Właściwe leczenie uszkodzeń więzadłowych umożliwia powrót do pełnej sprawności. Badania RTG i USG są powszechnie dostępnymi metodami diagnostycznymi. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano 206 dzieci (K – 113, M – 93; średnia wieku – 10,6 roku) ze świeżym urazem skrętnym stawu skokowego – do 7 dni od urazu. Wszyscy pacjenci mieli wykonane badania RTG i USG stawu skokowego do 7 dni od urazu. U 19 pacjentów wykonano rekonstrukcję więzadła skokowo-strzałkowego przedniego. Wyniki: W badaniu RTG nie stwierdzono patologii u 129 pacjentów (63%); u 24 pacjentów (12%) stwierdzono złamanie awulsyjne kostki bocznej; u 36 pacjentów (17%) stwierdzono wysięk w stawie skokowym górnym. W badaniu USG nie stwierdzono patologii u 19 pacjentów (9%); u 60 pacjentów (29%) stwierdzono złamanie awulsyjne kostki bocznej obejmujące przyczep więzadła skokowo-strzałkowego przedniego (ATFL); u 34 pacjentów (17%) stwierdzono całkowite zerwanie ATFL; u 51 pacjentów (25%) stwierdzono częściowe uszkodzenia ATFL; inne uszkodzenia stanowiły 19%. Wykonane zabiegi operacyjne rekonstrukcji więzadła skokowo-strzałkowego przedniego (19) potwierdziły rozpoznania USG/RTG w 100%. Zerwania awulsyjne ATFL, czyli obejmujące przyczep więzadła, występują u dzieci młodszych (mediana – 8 lat). Zerwania całkowite ATFL (na przebiegu więzadła, nieobejmujące przyczepu) występują u dzieci starszych (mediana – 14 lat). Wnioski: Ze względu na istotnie ograniczoną wartość badania RTG w rozpoznaniu patologii stawu skokowego w świeżych urazach skrętnych dzieci badanie wykorzystujące obrazowanie tkanek miękkich – ultrasonografia – jest podstawowe do oceny aparatu więzadłowego. Złamania awulsyjne obejmujące przyczep ATFL, przeważające u dzieci młodszych, wynikają z niezakończonego procesu kostnienia i wymagają pilnej diagnostyki oraz konsultacji ortopedycznej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 62; 259-266
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Błędy w diagnostyce ultrasonograficznej nerek, moczowodów oraz pęcherza moczowego
Errors in the ultrasound diagnosis of the kidneys, ureters and urinary bladder
Autorzy:: Paweł Wieczorek, Andrzej
Woźniak, Magdalena Maria
Tyloch, Janusz F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058540.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: errors in ultrasound examination of the urinary system
kidney ultrasound examination
renal pseudotumors
urinary bladder ultrasound examination
urinary system ultrasound
badanie ultrasonograficzne nerek
badanie ultrasonograficzne pęcherza
badanie ultrasonograficzne układu moczowego
błędy w badaniu ultrasonograficznym układu moczowego
guzy rzekome nerek
Opis:: The article presents the most frequent errors made in the ultrasound diagnosis of the urinary system. They usually result from improper technique of ultrasound examination or its erroneous interpretation. Such errors are frequent effects of insufficient experience of the ultrasonographer, inadequate class of the scanner, insufficient knowledge of its operation as well as of wrong preparation of patients, their constitution, severe condition and the lack of cooperation during the examination. The reasons for misinterpretations of ultrasound images of the urinary system may lie in a large polymorphism of the kidney (defects and developmental variants) and may result from improper access to the organ as well as from the presence of artefacts. Errors may also result from the lack of knowledge concerning clinical and laboratory data. Moreover, mistakes in ultrasound diagnosis of the urinary system are frequently related to the lack of knowledge of the management algorithms and diagnostic possibilities of other imaging modalities. The paper lists errors in ultrasound diagnosis of the urinary system divided into: errors resulting from improper technique of examination, artefacts caused by incorrect preparation of patients for the examination or their constitution and errors resulting from misinterpretation of ultrasound images of the kidneys (such as their number, size, fluid spaces, pathological lesions and others), ureters and urinary bladder. Each physician performing kidney or bladder ultrasound examination should possess the knowledge of the most frequent errors and their causes which might help to avoid them.
W artykule omówiono najczęściej popełniane błędy w diagnostyce ultrasonograficznej układu moczowego. Zazwyczaj są one efektem nieprawidłowo wykonanego badania ultrasonograficznego lub też jego błędnej interpretacji. Z reguły wynikają z niedostatecznego doświadczenia klinicznego ultrasonografisty, klasy stosowanej aparatury ultrasonograficznej, niedostatecznej znajomości obsługi aparatu ultrasonograficznego, ale także ze złego przygotowania, konstytucji, ciężkiego stanu pacjenta oraz braku jego współpracy w trakcie wykonywania badania. Błędy w interpretacji obrazu ultrasonograficznego układu moczowego mogą mieć swoją przyczynę w dużym polimorfizmie budowy nerek (wady i odmiany rozwojowe), mogą wynikać z niewłaściwego dostępu do badanego narządu, jak również z obecności artefaktów. Błędna interpretacja badania może być także wynikiem nieznajomości danych klinicznych i laboratoryjnych. Ponadto błędy w diagnostyce ultrasonograficznej układu moczowego często wynikają z nieznajomości algorytmów postępowania i możliwości diagnostycznych innych metod obrazowania. Poniżej wymieniono błędy w diagnostyce ultrasonograficznej układu moczowego w podziale na: błędy wynikające z niewłaściwej metody badania, artefakty wynikające z niewłaściwego przygotowania pacjenta do badania lub konstytucji pacjenta oraz błędy wynikające z nieprawidłowej interpretacji obrazu ultrasonograficznego nerek (m.in. ich liczby, wielkości, przestrzeni płynowych, zmian patologicznych, inne), moczowodów i pęcherza moczowego. Każdy lekarz wykonujący badanie ultrasonograficzne nerek i pęcherza moczowego powinien posiadać wiedzę o najczęściej popełnianych błędach, przyczynach ich powstawania, co pozwoli na ich uniknięcie.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 308-318
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Odczyny tkankowe powłok brzusznych na szwy chirurgiczne w badaniu ultrasonograficznym
Tissue reactions of abdominal integuments to surgical sutures in sonography
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Starzyńska, Teresa
Kołaczyk, Katarzyna
Kładny, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058038.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal wall
complications
grauloma
sutures
ultrasound imaging
badanie ultrasonograficzne
powikłania
powłoki brzuszne
szwy chirurgiczne
ziarniniak
Opis:: Classical abdominal surgeries usually require long incisions of the abdominal integuments followed by tight closure with adequate suturing material. Nonabsorbable sutures may cause various reactions, including granuloma reactions, both sterile and infl ammatory. The aim of the study was to analyze prospective ultrasound examinations of the abdominal integuments in order to detect tissue reactions to surgical sutures. Material and methods: For 10 years, ultrasound examinations of the abdominal integuments involved the assessment of surgical scars in all patients who underwent open or closed surgeries for various reasons (in total 2254 patients). Ultrasound examinations were performed only with the use of linear probes with the frequency ranging from 7 to 12 MHz. Each scar in the abdominal integuments was scanned in at least two planes. When a lesion was detected, the image was enlarged and the transducer was rotated by approximately 180° in order to capture the dimensions of the granuloma and the most characteristic image of the suture. Moreover, vascularization of the lesion was also assessed with the use of color Doppler mode set to detect the lowest fl ows. Results: All granulomas (19 lesions, two in one patient) created hypoechoic oval or round nodules, were relatively well-circumscribed and their size ranged from 8 × 4 mm to 40 × 14 mm. In the center of the lesion, it was possible to notice a thread that was coiled to various degrees and presented itself as a double, curved hyperechoic line. In 9 out of 19 granulomas, slight peripheral vascularization was observed. The substantial majority of the lesions (n = 15) were in contact with the fascia. In seven patients, compression with the transducer induced known local pain (n = 4) or intensifi ed pain that had already been present (n = 3); all of these granulomas infi ltrated the fascia and showed slight peripheral vascularization. Cutaneous fi stulae developed in two patients with purulent reactions to the running stitch (in one patient – two fi stulae). Conclusions: Suture granulomas in the abdominal integuments manifest themselves as nodular hypoechoic lesions, usually localized at the edge of the fascia – subcutaneous fat. A pathognomonic sign of this type of granulomas is the presence of a thread in their center that usually manifests itself as a chaotically shaped, double hyperechoic line. In some granulomas, particularly those with clinical presentation, slight peripheral vascularization is observed.
Klasyczne operacje brzuszne zazwyczaj wymagają długich nacięć powłok, a następnie ich szczelnego zamknięcia za pomocą odpowiedniego materiału szewnego. Głównie niewchłanialne szwy mogą powodować różne reakcje, w tym odczyny ziarniniakowe o charakterze jałowym lub zapalnym. Celem pracy jest analiza prospektywnych badań ultrasonografi cznych powłok brzusznych ukierunkowanych na wykrycie odczynów tkankowych na zastosowane nici chirurgiczne. Materiał i metoda: Przez 10 lat w badaniach powłok brzusznych każdorazowo oceniano ultrasonografi cznie stan blizny pooperacyjnej u wszystkich pacjentów leczonych z różnych przyczyn chirurgicznie metodą otwartą albo zamkniętą (łącznie 2254 chorych). Badania ultrasonografi czne przeprowadzano wyłącznie głowicami liniowymi o częstotliwości w zakresie 7–12 MHz. Każdą bliznę powłok brzusznych skanowano co najmniej na dwóch przekrojach. W momencie wykrycia zmiany powiększano obraz i wykonywano obrót głowicą w granicach 180°, aby uchwycić największe wymiary ziarniniaka i najbardziej charakterystyczny obraz zwoju nici, a także oceniano jej unaczynienie, używając skali kolorowego dopplera ustawionego na najniższe przepływy. Wyniki: Wszystkie ziarniniaki (łącznie 19, u jednego pacjenta dwa) tworzyły guzki hipoechogeniczne kształtu owalnego lub okrągłego, dość dobrze odgraniczone, wielkości od 8 × 4 mm do 40 × 14 mm. W centralnej części zmiany udawało się wypatrzyć w różnym stopniu zwiniętą nić w formie podwójnej, zakrzywionej linii hiperechogenicznej. W 9 z 19 ziarniniaków zarejestrowano zazwyczaj niewielkie unaczynienie na obwodzie. Zdecydowana większość zmian (n = 15) miała kontakt z powięzią. U siedmiu pacjentów ucisk guzka głowicą wyzwalał znaną bolesność miejscową (n = 4) albo nasilał istniejący ból (n = 3); wszystkie te ziarniniaki naciekały powięź i wykazywały niewielkie unaczynienie na obwodzie. U dwóch osób z ropnym odczynem na założony szew ciągły wystąpiły przetoki skórne (u jednej osoby dwie). Wnioski: Ziarniniaki wokół szwów chirurgicznych w powłokach brzusznych manifestują się jako guzkowa zmiana hipoechogeniczna, najczęściej położona na granicy powięź – tłuszcz podskórny. Patognomonicznym objawem tego rodzaju ziarniniaka jest wykazanie w jego centralnej części nici, która zazwyczaj objawia się bezładnie ukształtowaną, podwójną linią hiperechogeniczną. W części ziarniniaków, zwłaszcza z kliniczną prezentacją, obserwuje się niewielkie unaczynienie obwodowe.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 56; 21-27
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Platforma ultrasonograficzna ABSolu – skuteczne narzędzie diagnostyki okulistycznej
ABSolu ultrasound platform: a useful tool for ophthalmological diagnostics
Autorzy:: Jaszczuk, Agnieszka
Gawęcki, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1927966.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: projection A and B
scanning
ultrabiomicroscopy
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne
ultrabiomikroskopia
skanowanie
projekcja A i B
Opis:: Badanie ultrasonograficzne gałki ocznej wykonuje się w codziennej praktyce okulistycznej od kilkudziesięciu lat. W ciągu tego czasu doszło do znacznego postępu technologicznego umożliwiającego uzyskanie skanów ultrasonograficznych o wysokiej rozdzielczości oraz szerokim zakresie ogniskowania. Niniejszy artykuł pokazuje możliwości diagnostyczne nowego aparatu ABSolu firmy Quantel Medical i jego użyteczność w pracy okulisty.
Ultrasound examination of the eyeball has been performed in ophthalmological clinics on an everyday basis for a few decades. During that time, dramatic technological progress has been made, enabling high-resolution ultrasound scans with a large focusing zone. This paper presents the diagnostic possibilities of the new Quantel Medical ABSolu ultrasound platform and its utility in ophthalmological practice.
Źródło:: OphthaTherapy; 2020, 7, 2; 136-141
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Postępowanie w zwężeniach tętnicy szyjnej wewnętrznej. Historia i teraźniejszość
Management of carotid stenosis. History and today
Autorzy:: Szczerbo-Trojanowska, Małgorzata
Jargiełło, Tomasz
Drelich-Zbroja, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059214.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: atherosclerosis
internal carotid artery
stenosis
stent
stroke
ultrasonography
badanie ultrasonograficzne
miażdżyca
tętnica szyjna wewnętrzna
udar
zwężenie
Opis:: Internal carotid stenosis constitutes a significant clinical challenge, since it is the cause of 20–25% of ischemic brain strokes. The management of the internal carotid stenosis for many years has been raising controversies amongst neurologists, vascular surgeons and interventional radiologists mainly due to the introduction of endovascular stenting as an alternative to surgical treatment. Its application, however, requires knowledge of specific selection criteria for this kind of treatment as well as of the methods of monitoring patients after stent implantation into the internal carotid artery. Duplex Doppler ultrasound examination is currently a basis for the diagnosis of the arterial stenosis of precranial segments of the carotid arteries. It allows a reliable assessment of not only the course and morphology of the walls, but also of the hemodynamics of blood flow. Interventional treatment is applicable in patients with internal carotid stenosis of ≥70%, which is accompanied by an increase of the systolic flow velocity above 200 cm/s and the end-diastolic velocity above 50–60 cm/s in the stenotic lumen. In most cases, such a diagnosis in duplex Doppler ultrasound examination does not require any confirmation by additional diagnostic methods and if neurological symptoms are also present, it constitutes a single indication for interventional treatment. When deciding about choice of surgical or endovascular method of treatment, the following factors are of crucial importance: morphology of atherosclerotic plaque, its size, echogenicity, homogeneity of its structure, its surface and outlines. By means of ultrasound examinations, patients can be monitored after endovascular stent implantation. They enable evaluation of the degree of stent patency and allow for an early detection of symptoms indicating stenosis recurrence or presence of in-stent thrombosis. When interpreting the findings of the US checkup, it is essential to refer to the initial examination performed in the first days after the procedure and the next ones conducted during the monitoring period.
Zwężenie światła tętnicy szyjnej wewnętrznej stanowi ważny problem kliniczny, ponieważ w 20–25% przypadków jest przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu. Leczenie zwężeń tętnicy szyjnej wewnętrznej od wielu lat budzi kontrowersje wśród neurologów, chirurgów naczyniowych i radiologów zabiegowych, w dużej mierze w związku z wprowadzeniem metody wewnątrznaczyniowego stentowania jako alternatywy zabiegu chirurgicznego. Jej zastosowanie wymaga znajomości kryteriów kwalifikujących do tego leczenia, jak również sposobu monitorowania chorych po implantowaniu stentu do tętnicy szyjnej wewnętrznej. Ultrasonograficzne badanie duplex doppler stanowi obecnie podstawę rozpoznania zwężeń przedczaszkowych odcinków tętnic szyjnych. Pozwala na miarodajną ocenę nie tylko przebiegu i morfologii ścian tętnic, ale również hemodynamiki przepływu krwi. Leczenie zabiegowe jest stosowane u chorych ze zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej ≥70%, któremu towarzyszy wzrost maksymalnej prędkości przepływu krwi powyżej 200 cm/s i prędkości końcowo-rozkurczowej powyżej 50–60 cm/s w miejscu zwężenia. Rozpoznanie takiego zwężenia w badaniu duplex doppler w większości przypadków nie wymaga potwierdzenia innymi metodami diagnostycznymi i jeżeli dotyczy chorych z objawami neurologicznymi, może stanowić samodzielnie o wskazaniu do leczenia zabiegowego. Przy wyborze chirurgicznej lub wewnątrznaczyniowej metody leczenia istotne znaczenie mają morfologia blaszki miażdżycowej, jej wielkość, echogeniczność, jednorodność struktury, powierzchnia i obrysy. Przy pomocy badań ultrasonograficznych prowadzone jest również monitorowanie chorych po wewnątrznaczyniowym stentowaniu. Pozwalają one na ocenę drożności stentu i wczesne wykrycie objawów nawrotu zwężenia lub wystąpienia zakrzepicy w stencie. W interpretacji wyników badań kontrolnych bardzo ważna jest możliwość odniesienia się do badania wyjściowego, wykonanego w pierwszych dniach po zabiegu, oraz kolejnych przeprowadzonych w okresie monitorowania.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 6-20
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Rola badania ultrasonograficznego w praktyce lekarza rodzinnego na przykładzie autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek. Opis przypadku
Relevance of ultrasound examination in general practice. A case report of a patient with autosomal dominant polycystic kidney disease
Autorzy:: Cwojdzińska-Jankowska, Izabela
Plewa, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058747.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal ultrasound
autosomal dominant polycystic kidney disease
general practitioner
kidney diseases
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej
Opis:: Autosomal dominant polycystic kidney disease is a genetic disorder which results in the development of multiple cysts in the kidneys and other parenchymal organs. The two genes in which mutations are known to cause autosomal dominant polycystic kidney disease are PKD1 and PKD2. Approximately 50% of individuals with autosomal dominant polycystic kidney disease will develop end-stage renal disease by the age of 60. Early stages of the disease are usually asymptomatic and at the moment of establishing a definitive diagnosis, complications and associated disorders, including end-stage renal disease, occur frequently. About 95% of individuals with autosomal dominant polycystic kidney disease have an affected parent and about 5% have a de novo mutation. Each child of an affected individual has a 50% chance of inheriting the mutation. The first symptoms of disease usually develop in the third or fourth decades of life. Imaging examinations of relatives at risk allow for an early detection when no clinical symptoms are present as well as enable treatment of complications and associated disorders. Ultrasound examination as a basic and minimally invasive imaging technique can be easily used in general practice. In the majority of patients with autosomal dominant polycystic kidney disease, sonography allows for a certain and reliable diagnosis of this disease. Additionally, it enables to perform follow-up examinations both of the patient and their family. The possibility of ultrasound imaging in general practice broadens clinical examination and facilitates establishing a proper diagnosis. The paper presents a case report of a patient with autosomal dominant polycystic kidney disease. Its aim was to present the relevance of ultrasound examination in general practice.
Autosomalnie dominująca wielotorbielowatość nerek polega na uwarunkowanym genetycznie powstawaniu licznych torbieli w nerkach, a także innych organach miąższowych. Jest chorobą związaną z mutacją pojedynczego genu – PKD1 lub PKD2. U prawie 50% chorych rozwinie się schyłkowa niewydolność nerek przed 60. rokiem życia. Na początku autosomalnie dominująca wielotorbielowatość nerek zwykle przebiega bezobjawowo, dlatego często przy ustalaniu rozpoznania współistnieją już powikłania, do schyłkowej niewydolności nerek włącznie. Około 95% osób z tym schorzeniem ma chorego rodzica, u 5% mutacja występuje de novo. Prawdopodobieństwo odziedziczenia mutacji u każdego dziecka osoby chorej wynosi 50%. Pierwsze objawy autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek pojawiają się zazwyczaj w trzeciej i czwartej dekadzie życia. Badania obrazowe krewnych z grupy podwyższonego ryzyka pozwalają na wczesne wykrycie choroby, jeszcze przy braku objawów klinicznych, a także leczenie powikłań i schorzeń współistniejących. Minimalnie inwazyjnym badaniem obrazowym, które może być dostępne w ramach praktyki lekarza rodzinnego, jest badanie ultrasonograficzne. W większości przypadków autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek metoda ta pozwala na pewne i wiarygodne rozpoznanie tej jednostki chorobowej. Dodatkowo umożliwia monitorowanie chorego, jak również jego rodziny. Możliwość wykonania badania ultrasonograficznego przez lekarza rodzinnego poszerza zakres badania przedmiotowego pacjenta i ułatwia oraz przyspiesza postawienie właściwej diagnozy. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z autosomalnie dominującą wielotorbielowatością nerek oraz wykazano zasadność przeprowadzania badań ultrasonograficznych w praktyce lekarza rodzinnego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 344-349
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zanik powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych
Abdominal integument atrophy after operative procedures
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Lubiński, Jan
Bojko, Stefan
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061355.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal integument atrophy
appendectomy
cholecystectomy
laparotomy
nephrectomy
ultrasound
appendektomia
badanie ultrasonograficzne
cholecystektomia
laparotomia
nefrektomia
zanik powłok brzusznych
Opis:: The aim of the study was to analyze clinical material concerning postoperative atrophy of abdominal integument. Material and methods: The evaluated group consisted of 29 patients with sonographically revealed atrophy of the abdominal wall. Those changes were observed after various surgical procedures: mainly after long, anterolateral laparotomies or several classical operations. Ultrasound examinations up to the year 2000 were performed with analog apparatus, in the latter years only with digital apparatus with linear transducers (7–12 MHz) and sometimes convex type conducers (3–5 MHz). The location, size and intestine stratified wall structure were evaluated. In each case the integument thickness was measured in millimeters in the site of the greatest atrophy and it was compared with the integument thickness from the side that had not been operated which enabled the calculation of the percentage reduction of integument in the area of the scar. Results: In 3 patients who underwent several laparotomies there was a total reduction of muscular mass in the operated area. In these cases we stated only skin and slightly echogenic subcutaneous strand; probably corresponding to fibrous tissue – the thickness of integument in this area was in the range from 3 to 8 mm. In the remaining 26 patients the integument atrophy on the scar level included muscles in a greater extent and covered an extensive area after classical urological procedures on the upper urinary tract: after nephrectomy and even ureter stone evacuation or kidney cyst excision by means of classical anterolateral approach with the integument incision on the length of almost 20 cm. Reduction in the integument thickness was observed on the smaller area after classical cholecystectomies, appendectomies and other surgical procedures with the incision across the integument. The integument atrophy in the operated sites expressed in absolute numbers was in the range of 7–20 mm (average 14 mm). These values are markedly lower than the comparative integument thickness on the not operated side: 17–52 mm (average 25.4 mm). The percentage value of the integument thickness reduction oscillated in the range of 32–67% (average 44.2%). In most cases the atrophy involved all layers of the abdominal wall, what demonstrated as regional prominence of the integument, mimicking the presence of hernia. Conclusions: Ultrasonography allows precise evaluation of the size and extent of atrophy as well as depiction of other lesions simulating that effect. Establishing the correct diagnosis should prevent the unnecessary reconstructions of the abdominal integument.
Celem pracy była analiza materiału klinicznego dotyczącego zaniku powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych. Materiał i metoda: Zgromadzono grupę 29 chorych z wykazanym ultrasonograficznym zanikiem powłok brzusznych. Zmiany te obserwowano po różnych procedurach operacyjnych, najczęściej po długich nacięciach laparotomijnych przednio‑bocznych lub kilkukrotnych operacjach klasycznych. Badania ultrasonograficzne wykonano do 2000 roku na aparatach analogowych, a w następnych latach wyłącznie aparatami cyfrowymi, z głowicami linowymi (7–12 MHz) i niekiedy głowicami typu konweks (3–5 MHz). Określano lokalizację, rozległość, warstwową budowę ściany jelita. W każdym przypadku mierzono grubość powłok w milimetrach w miejscu największego zaniku i porównywano ją z grubością powłok po stronie nieoperowanej, co pozwalało na obliczenie procentowej redukcji powłok w okolicy blizny. Wyniki: U 3 pacjentów po kilku laparotomiach doszło do całkowitej redukcji masy mięśniowej w miejscu operacji. W tych przypadkach stwierdzano jedynie skórę i lekko echogeniczne pasmo podskórne, prawdopodobnie odpowiadające zwłókniałym tkankom – grubość powłok w tym miejscu wahała się od 3 do 8 mm. U pozostałych 26 pacjentów zanik powłok na poziomie blizny pooperacyjnej dotyczył w największym stopniu mięśni i obejmował rozległy obszar po klasycznych zabiegach urologicznych na górnych drogach moczowych: po usunięciu nerki, a nawet po ewakuacji złogu z moczowodu lub wycięciu torbieli nerki z dostępu klasycznego przednio‑bocznego z nacięciem powłok na długości prawie 20 cm. Na mniejszym obszarze obserwowano redukcję grubości powłok po klasycznych cholecystektomiach, appendektomiach i innych operacjach z nacięciem powłok na całej grubości. Zanik powłok w miejscach operacji wyrażał się w liczbach bezwzględnych w zakresie 7–20 mm (średnio 14 mm). Wartości te są wyraźnie mniejsze od porównawczej grubości powłok po stronie nieoperowanej: 17–52 mm (średnio 25,4 mm). Procentowa wielkość redukcji grubości powłok wahała się w granicach 32–67% (średnio 44,2%). W większości przypadków zanik obejmował wszystkie warstwy ściany brzucha, co manifestowało się uwypukleniem powłok w tym rejonie pozorującym istnienie przepukliny. Wnioski: Ultrasonografia pozwala z dużą precyzją określić stopień zaniku, jego rozległość oraz zmiany, które mogą pozorować taki efekt. Ustalenie właściwego rozpoznania powinno zapobiec zbędnej rekonstrukcji powłok brzusznych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 262-268
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zastosowanie artefaktu świetlika w ultrasonograficznej diagnostyce kamicy moczowej
Application of twinkling artifact in ultrasonographic diagnostics of nephrolithiasis
Autorzy:: Placzyńska, Małgorzata
Wachnicka-Bąk, Anna
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033019.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal ultrasound
colour Doppler
concrement
nephrolithiasis
twinkling artifact
artefakt świetlika
kolorowy doppler
badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej
złóg
kamica moczowa
Opis:: Twinkling artifact is a phenomenon used in ultrasound diagnostics including color Doppler. The look of the twinkling artifact depends majorly on the settings of the ultrasound scanner. This sign usually accentuates when the frequency of the transmitted ultrasonic beam is low and Doppler scale settings are high. Although this artifact is gaining more applications in ultrasound diagnostics, it is still unfamiliar phenomenon. It might be helpful in diagnostics of cholelithiasis and biliary lithiasis, adenomyomatosis and any parenchymal calcification in other organs. Application of twinkling artifact can also detect bowel gas or metallic foreign bodies. However, this artifact is used the most often to identify deposits in the urinary tract. Compared with X-ray of the abdomen and urography, ultrasonography with application of twinkling artifact can detect about 80% cases of urolithiasis. The concrement structure, its roughness and size are the most important factors involved in the development of this phenomenon. Twinkling artifact enables an early detection of calculus without acoustic shadow, deposits of small size and those located in the ureter. There is a suggestion that the presence or absence of color comet-tail artifact also depends on the chemical composition of the stone. Ultrasound enriched with application of the twinkling artifact should be an initial examination in the diagnostics of urolithiasis, in monitoring of the calculus evolution and in assessment of stones excretion after ESWL procedure.
Artefakt świetlika jest zjawiskiem stosowanym w diagnostyce ultrasonograficznej przy użyciu kolorowego Dopplera. Obraz artefaktu świetlika zależy w dużym stopniu od ustawienia aparatu. Zwykle uwydatnia się przy niskich częstotliwościach transmitowanej wiązki ultradźwiękowej i wysokich ustawieniach skali Dopplera. Mimo coraz szerszego zastosowania w diagnostyce ultrasonograficznej artefakt ten wciąż pozostaje zjawiskiem mało znanym. Bywa pomocny w rozpoznawaniu kamicy pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, adenomiomatozy pęcherzyka żółciowego oraz wszelkich zwapnień w innych narządach. Przy jego użyciu można też stwierdzić obecność gazów w jelitach czy metalowych ciał obcych. Najczęściej jednak artefakt migotania wykorzystywany jest do identyfikacji złogów w drogach moczowych. W porównaniu z badaniem radiologicznym jamy brzusznej i urografią badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem artefaktu świetlika pozwala na wykrycie około 80% przypadków kamicy układu moczowego. Charakter struktury złogu, jego chropowatość i wielkość są najważniejszymi elementami uczestniczącymi w tworzeniu tego zjawiska. Artefakt migotania umożliwia wczesne wykrycie złogów, które nie dają cienia akustycznego, złogów małych rozmiarów oraz tych zlokalizowanych w moczowodzie. Przypuszcza się, że obecność lub brak migoczącego artefaktu koreluje również ze składem chemicznym kamienia. Badanie ultrasonograficzne z jednoczesnym zastosowaniem artefaktu świetlika powinno być procedurą wstępną w rozpoznawaniu kamicy układu moczowego, monitorowaniu ewolucji złogów oraz ocenie wydalania złogów poddawanych zabiegom ESWL.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 46-49
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Przepukliny Spigla w badaniu ultrasonograficznym
Sonographic imaging of Spigelian hernias
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Lubiński, Jan
Bojko, Stefania
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061363.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Spigelian ernias
abdominal integument
hernia sac contents
treatment
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne
leczenie
powłoki brzuszne
przepukliny spigla
zawartość worka
Opis:: The aim of the work was to present clinical material referring to rarely occurring abdominal cavity hernias in semilunar line – Spigelian hernias diagnosed with the help of ultrasound. Material and methods: In the period from 1995 to 2001 785 anterior abdominal wall hernias were diagnosed including 11 Spigelian hernias (1.4%) diagnosed in 10 patients (7 women and 3 men) aged from 38 to 65 years old (average age 48). Eight patients complained of spastic pain in abdomen, in 5 of them it was accompanied by bloating and sometimes loud peristalsis. All the patients had been observing the mentioned symptoms from 2 to 5 years. Each of them had had colonoscopy and abdominal cavity ultrasound examination performed, some of them even three times. In 3 women with uterine fibroid the uterus was removed which did not eliminate the symptoms. The ultrasound examination of the abdominal integument was performed mainly with the use of linear transducers of the frequency of 7–12 MHz; in obese patients also convex transducers were used (3,5–6 MHz). Each examination of abdominal integument included the assessment of the following areas: linea alba from xiphoid process to pubic symphysis including umbilicus, both semilunar lines from costal margins to pubic bones, and also inguinal areas. Moreover, all types of postoperative scars were examined. Each hernia was assessed in terms of size (the greatest dimension), hernia sac contents, width of the ring and reducibility under the compression of the transducer. Moreover, cough test and Valsalva’s maneuver were performed. Generally, the examination was performed in a standing position. Results: In 9 patients hernias were localized unilaterally, in one patient bilaterally. In 7 cases the hernia sac contained small bowel, in 2 cases the preperitoneal and omental fat, and in 2 cases preperitoneal fat only. Eight patients presenting with clinical symptoms underwent operative repair. Conclusion: Ultrasound examination is beneficial in confirming the diagnosis of Spigelian hernias especially in terms of proper, therapeutic decision‑making.
Celem pracy było zaprezentowanie materiału klinicznego dotyczącego rzadko występujących przepuklin jamy brzusznej w kresie półksiężycowatej – przepuklin Spigla rozpoznanych za pomocą ultrasonografii. Materiał i metoda: W okresie od 1995 do 2011 roku w badaniu ultrasonograficznym rozpoznano 785 przepuklin powłok przedniej ściany brzucha, w tym 11 przepuklin Spigla (1,4%), stwierdzonych u 10 chorych (7 kobiet i 3 mężczyzn) w wieku od 38 do 65 lat (średnia 48 lat). Ośmiu pacjentów skarżyło się na kurczowe bóle w podbrzuszu, przy czym u 5 towarzyszyły temu wzdęcia brzucha i niekiedy głośna perystaltyka. Wszyscy wymienione objawy obserwowali od 2 do 5 lat. Każdy z nich miał wykonane badanie kolonoskopowe i ultrasonograficzne jamy brzusznej, niektórzy nawet trzykrotnie. U 3 kobiet usunięto zmienioną mięśniakowato macicę, co nie wyeliminowało dolegliwości. Badania ultrasonograficzne powłok brzusznych przeprowadzono głównie głowicami liniowymi o częstotliwości 7–12 MHz; u osób otyłych stosowano również głowice konweksowe (3,5–6 MHz). Badanie powłok brzusznych obejmowało ocenę następujących okolic: kresy białej od wyrostka mieczykowatego mostka do spojenia łonowego łącznie z pępkiem, obu kres półksiężycowatych od łuków żebrowych do kości łonowych, a także okolic pachwin. Ponadto badano wszelkie blizny pooperacyjne. Każdą przepuklinę oceniano pod względem wielkości (największy wymiar), zawartości worka przepuklinowego, szerokości wrót i odprowadzalności przy ucisku głowicą. Ponadto stosowano próbę kaszlową i Valsalvy. Zasadniczo badanie przeprowadzano w pozycji stojącej. Wyniki: U 9 osób przepukliny były zlokalizowane jednostronnie, u 1 osoby obustronnie. W 7 przypadkach worek przepuklinowy zawierał jelito cienkie, w 2 przypadkach – tłuszcz przedotrzewnowy i sieć, a w pozostałych 2 przypadkach – tylko tłuszcz przedotrzewnowy. U 8 chorych przepukliny powodowały objawy kliniczne; osoby te zostały zoperowane. Wniosek: Badanie ultrasonograficzne spełnia wymogi skutecznej metody diagnostycznej w diagnostyce przepuklin Spigla i pozwala na podjęcie właściwej decyzji terapeutycznej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 269-275
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ultrasonografia w gabinecie lekarza rodzinnego − za i przeciw
Autorzy:: Kosiak, Wojciech
Kryger, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553138.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: ultrasonografia
medycyna rodzinna
point of care
przezklatkowe ultrasonograficzne badanie płuc
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 249-251
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Znaczenie ultrasonografii przy wyborze metody leczenia ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego
Significance of ultrasonography in selecting methods for the treatment of acute cholecystitis
Autorzy:: Ćwik, Grzegorz
Wyroślak-Najs, Justyna
Skoczylas, Tomasz
Wallner, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058344.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute cholecystitis
conversion
laparoscopic cholecystectomy
reasons of conversion
ultrasound
badanie ultrasonograficzne
cholecystektomia laparoskopowa
konwersja
ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego
przyczyny konwersji
Opis:: Surgical removal of the gallbladder is indicated in nearly all cases of complicated acute cholecystitis. In the 1990s, laparoscopic cholecystectomy became the method of choice in the treatment of cholecystolithiasis. Due to a large inflammatory reaction in the course of acute inflammation, a laparoscopic procedure is conducted in technically difficult conditions and entails the risk of complications. The aim of this paper was: 1) to analyze ultrasound images in acute cholecystitis; 2) to specify the most common causes of conversion from the laparoscopic method to open laparotomy; 3) to determine the degree to which the necessity for such a conversion may be predicted with the help of ultrasound examinations. Material and methods: In 1993–2011, in the Second Department and Clinic of General, Gastroenterological and Oncological Surgery of the Medical University in Lublin, 5,596 cholecystectomies were performed including 4,105 laparoscopic procedures that constituted 73.4% of all cholecystectomies. Five hundred and forty-two patients (13.2%) were qualified for laparoscopic procedure despite manifesting typical symptoms of acute cholecystitis in ultrasound examination, which comprise: thickening of the gallbladder wall of > 3 mm, inflammatory infiltration in the Calot’s triangle region, gallbladder filled with stagnated or purulent contents and mural or intramural effusion. Results: In the group of operated patients, the conversion was necessary in 130 patients, i.e. in 24% of cases in comparison with 3.8% of patients with uncomplicated cholecystolithiasis (without the signs of inflammation). The conversion most frequently occurred when the assessment of the anatomical structures of the Calot’s triangle was rendered more difficult due to local inflammatory process, mural effusion and thickening of the gallbladder wall of >5 mm. The remaining changes occurred more rarely. Conclusions: Based on imaging scans, the most common causes of conversion included inflammatory infiltration in the Calot’s triangle region, mural effusion and wall thickening to > 5 mm. The classical cholecystectomy in acute cholecystitis should be performed in patients with three major local complications detected on ultrasound examination and in those, who manifest acute clinical symptoms.
Operacyjne usunięcie pęcherzyka żółciowego jest wskazane praktycznie we wszystkich przypadkach powikłanego, ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego. W latach dziewięćdziesiątych metodą z wyboru w leczeniu objawowej kamicy pęcherzyka żółciowego stała się cholecystektomia laparoskopowa. Z uwagi na duży odczyn zapalny w przebiegu ostrego stanu zapalnego zabieg laparoskopowy jest przeprowadzany w trudnych technicznie warunkach i wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Celem pracy były: 1) analiza obrazów ultrasonograficznych przypadków ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego; 2) ustalenie najczęstszych przyczyn konwersji z metody laparoskopowej do otwartej laparotomii; 3) określenie, w jakim stopniu za pomocą badania ultrasonograficznego można przewidzieć potrzebę konwersji. Materiał i metoda: W latach 1993–2011 w II Klinice i Katedrze Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego UM w Lublinie wykonano 5596 cholecystektomii, w tym 4105 zabiegów laparoskopowych, co stanowiło 73,4% wszystkich przeprowadzonych cholecystektomii. Pomimo typowych objawów ostrego zapalenia pęcherzyka w badaniu ultrasonograficznym, do których zaliczamy pogrubienie ściany pęcherzyka > 3 mm, naciek zapalny okolicy trójkąta Calota, wypełnienie pęcherzyka treścią zastoinową lub ropną, wysięk śródścienny lub przyścienny, 542 chorych (13,2%) zakwalifikowano do leczenia metodą laparoskopową. Wyniki: W grupie pacjentów operowanych konwersja była konieczna u 130 osób – w 24% przypadków w porównaniu z 3,8% chorych z niepowikłaną kamicą pęcherzyka żółciowego (bez cech zapalnych). Konwersji dokonywano najczęściej w przypadkach utrudnionej oceny struktur anatomicznych trójkąta Calota, wynikającej z miejscowego stanu zapalnego, wysięku przyściennego oraz pogrubienia ściany >5 mm. Pozostałe zmiany występowały rzadziej. Wnioski: Do najczęstszych przyczyn konwersji w badaniach obrazowych należały: zapalny naciek okolicy trójkąta Calota, wysięk przyścienny i pogrubienie ściany > 5 mm. Do cholecystektomii klasycznej w ostrym zapaleniu pęcherzyka żółciowego powinni być kwalifikowani pacjenci, u których w badaniu ultrasonograficznym stwierdza się trzy główne powikłania miejscowe oraz u których występują ostre objawy kliniczne.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 282-292
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "badanie ultrasonograficzne" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język