Temat: autorska - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:: Белая, Алена
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945104.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
Opis:: Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:: Белая, Алена
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2109952.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
Opis:: Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2017; 23-33
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Рознаскіраваныя дыскурсы ў літаратуры Беларусі ХІХ стагоддзя: У. Сыракомля і П. Шпілеўскі
Multidirectional discourses in the literature of Belarus of the 19th century: U. Syrakomlya and P. Spilevski
Różnie skierowane dyskursy w literaturze Białorusi XIX wieku: W. Syrokomla i P. Szpilewski
Autorzy:: Burdeljova, Iryna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520986.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:: multidirectional discourses
civilizational choice
travel prose
subjective and authorial interpretation
dyskursy różnie skierowane
wybór cywilizacyjny
proza podróżna
interpretacja subiektywnie-autorska
рознаскіраваныя дыскурсы
цывілізацыйны выбар
падарожная проза
суб’ектыўна-аўтарская інтэрпрэтацыя
Opis:: The article examines the peculiar features of the formation of the new Belarusian literature. These peculiarities were driven by the coexistence of discourses that are conceptually and axiologically different in the cultural space of the civilizational borderland. The presence of multidirectional trends and phenomena are examined through examples of U. Syrokomlya and P. Shpileuski’s travel prose. Being of the same age and from the same land, the authors interpreted the past and present of their native land in the context of different civilizational paradigms. In addition to the conceptual divergence, there are some common points of the writers’ works who performed on the periphery of Russian- and Polish-language literature. These points are the authors' spiritual unity with their native land, understanding of the intrinsic value of its history and culture, respectful attitude to the Belarusian language.
Autorka artykułu przedstawia osobliwości kształtowania się nowej literatury białoruskiej, uwarunkowane współistnieniem w przestrzeni kulturowej pogranicza cywilizacyjnego dyskursów różniących się pod względem konceptualnym i aksjologicznym. Obecność różnie skierowanych tendencji i zjawisk przeanalizowano na przykładzie prozy podróżnej rodaków i rówieśników – W. Syrokomli i P. Szpilewskiego, którzy nadają znaczenie przeszłości i współczesności rodzimego kraju w kontekście różnych paradygmatów cywilizacyjnych. Oprócz niezgodności konceptualnych, wskazano punkty styczne utworów pisarzy, którzy pisali na peryferiach literatury rosyjskojęzycznej i polskojęzycznej: duchową jedność autorów z ziemią ojczystą, zrozumienie znaczenia jej historii i kultury, szycunek do języka białoruskiego.
У артыкуле разглядаюцца асаблівасці станаўлення новай беларускай літаратуры, абумоўленыя суіснаваннем у культурнай прасторы цывілізацыйнага памежжа адрозных у канцэптуальным і аксіялагічным планах дыскурсаў. Наяўнасць рознаскіраваных тэндэнцый і з’яў разгледжана на прыкладзе падарожнай прозы землякоў і аднагодкаў – У. Сыракомлі і П. Шпілеўскага, якія асэнсоўваюць мінулае і сучаснасць роднага краю ў кантэксце розных цывілізацыйных парадыгм. Апрача канцэптуальнага разыходжання, адзначаюцца кропкі судакранання твораў пісьменнікаў, які пісалі на перыферыі рускамоўнай і польскамоўнай літаратуры: духоўная еднасць аўтараў з роднай зямлёй, разуменне самакаштоўнасці яе гісторыі і культуры, паважлівае стаўленне да беларускай мовы.
Źródło:: Acta Albaruthenica; 2022, 22; 201-217
1898-8091
Pojawia się w:: Acta Albaruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Конструювання ідентичностей у життєтворчості Лесі Українки: постколоніальна перспектива
Construction of Identity on Life and Work of Lesia Ukrainka: Postcolonial Perspective
Konstruowanie identyczności w życiu i twórczości Łesi Ukrainki: Perspektywa postkolonialna
Autorzy:: Andrusiw, Stefania
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929298.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dyskurs kolonialny
kontrdyskurs obronny
dominowanie/podporządkowywanie
narodowa
autorska
identyczność kobieca
konstruowanie/dekonstruowanie identyczności
colonial discourse
defensive counter discourse
domination / submission
identity
construction
deconstruction
Opis:: Narracyjna (w ogóle pisarska) tożsamość Łesi Ukrainki została sformułowana w kontekście obronnego, antykolonialnego kontrdyskursu – ukraińskiej odpowiedzi na asymilacyjny ucisk rosyjskiego imperialnego dyskursu, wywieranego na ukraińską etniczno-kulturową odmienność. Właśnie dlatego dominująca tożsamość pisarki jest nacjocentryczna. Nawet jako literacki pseudonim wzięła ona imię swojego narodu. W obrębie tej tożsamości były konstruowane pozostałe tożsamości ukraińskiej poetki. Wszystkie wymienione i niewymienione w artykule tożsamości Łesi Ukrainki, które konstruowała ona w ciągu swojego krótkiego, lecz twórczo intensywnego życia, są zewnętrznymi manifestacjami jej wewnętrznej osobowościowej tożsamości, tożsamości pełnej pasji, maksymalistycznej, z ostro artykułowaną niezgodą na wszelką niesprawiedliwość i nierówność – zarówno w międzynarodowych czy wewnętrznych stosunkach, jak i w międzyludzkich, w tym rodzinnych, z potrzebą godności, swobody i indywidualnej wolności jako koniecznych warunków dla egzystencji.
Narrative (generally writer’s) identity of Lesia Ukrainka was formed in a context of defensive, anticolonial counter discourse – It was Ukrainian answer on assimilative attempts of Russian imperial discourse on Ukrainian ethnic and cultural differences. That is the reason of natio-centric identity of the poet. What is more, even her literally pseudonym contain the name of her nation. Under this identity was shaped all other identities of the poet. All named and unnamed in this text identities of Lesia Ukrainka, which was used by her, during her short however, prolific life, was an external manifestation her inner identity. They were the manifestation of her passionate and maximalistic existence. The existence that very strongly refused to accept all injustice and inferiority – all models of domination / submission in all kinds of relationships neither between nations nor between people. She felt strong need of dignity, freedom and free will as a condition of the existence.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 23-37
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Аўтарская самарэфлексiя ў “Аповесцi для сябе” Барыса Мiкулiча
Autorska refleksja w „Opowieści dla siebie” Borysa Mikulicza
Autor’s self-reflektion in Boris Mikulicz’s “Story for myself”
Autorzy:: Гараднiцкi, Яўген
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944577.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: diary
self-reflection
literary situation
belarusian proze
author’s motivation
reading circle
pamiętnik
autorefleksja
sytuacja literacka
proza białoruska
autorska motywacja
Opis:: Utwór Borysa Mikulicza jest narracją o konfrontacji osobowości twórczej z dominującym systemem ideologicznym o jej prawo być artystą. „Opowieść dla siebie” jest napisana w formie pamiętnika, zawiera zapisy z lat 1946–1948. W tym czasie pisarz, wróciwszy z zesłania, próbował „powrócić do literatury”. Uważne czytanie pamiętnika dostarcza ciekawego materiału do charakterystyki życia literackiego w okresie powojennym na Białorusi.
Boris Mikulič’s work is the story of an unequal battle of the creative person against dominant ideological system for the right to be an artist. The book, written in the form of a diary, contains entries made in 1946–1948. At this time the writer was released from exile and made attempts “to return in literature”. Close reading of the diary provides a significant material for characterization of the literary life in post-wor period.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 131-146
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Аўтарская самарэфлексiя ў “Аповесцi для сябе” Барыса Мiкулiча
Autorska refleksja w „Opowieści dla siebie” Borysa Mikulicza
Autor’s self-reflektion in Boris Mikulicz’s “Story for myself”
Autorzy:: Гараднiцкi, Яўген
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2109062.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: pamiętnik
autorefleksja
proza białoruska
autorska motywacja
sytuacja literacka
diary
self-reflection
literary situation
belarusian proze
author’s motivation
reading circle
Opis:: Utwór Borysa Mikulicza jest narracją o konfrontacji osobowości twórczej z dominującym systemem ideologicznym o jej prawo być artystą. „Opowieść dla siebie” jest napisana w formie pamiętnika, zawiera zapisy z lat 1946–1948. W tym czasie pisarz, wróciwszy z zesłania, próbował „powrócić do literatury”. Uważne czytanie pamiętnika dostarcza ciekawego materiału do charakterystyki życia literackiego w okresie powojennym na Białorusi.
Boris Mikulič’s work is the story of an unequal battle of the creative person against dominant ideological system for the right to be an artist. The book, written in the form of a diary, contains entries made in 1946–1948. At this time the writer was released from exile and made attempts “to return in literature”. Close reading of the diary provides a significant material for characterization of the literary life in post-wor period.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015; 131-146
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: WIESZCZ – BŁAZEN – LEGENDA: TRAJEKTORIA AUTORSKA ANATOLA SYSA
PROPHET – JESTER – LEGEND: AUTHOR’S TRAJECTORY OF ANATOL SYS
Autorzy:: Kowalow, Siergiej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/911786.pdf
Data publikacji:: 2019-04-03
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Belarusian literature
Anatol Sys
image of the poet
author’s trajectory
literary myth
national canon
literatura białoruska
wizerunek poety
trajektoria autorska
mit literacki
kanon narodowy
Opis:: Аrtykuł jest poświęcony złożonej trajektorii autorskiej Anatola Sysa (1959-2005), którego niezwyczajny los intryguje czytelnika nie mniej niż jego utwory poetyckie i wymusza na badaczach poszukiwanie wciąż nowych sposobów interpretacji jego artystycznych i życiowych metamorfoz. Ze wspomnień przyjaciół, artykułów naukowych i utworów artystycznych wyłania się sprzeczny wizerunek pisarza: głos pokolenia, przeciwnik ideologii komunistycznej, prorok odrodzenia narodowego, Geniusz, poeta obrzydliwy, błazen, alkoholik, wyrodek, cham. Owa różnorodność i odmienność interpretacji w ocenie osobowości Anatola Sysa oraz miejsca, które jego twórczość zajmuje w historii literatury białoruskiej, uzasadniona jest zdaniem autora artykułu trzema przyczynami: 1) niezwykłą i sprzeczną naturą poety; 2) specyfiką krótkiego okresu, w którym żył Anatol Sys, obejmującego trzy epoki: radziecką (do 1984 roku), epokę reform i odrodzenia narodowego (1985-1992) і epokę Alaksandra Łukaszenki (od 1994 roku); 3) złożoną trajektorią życiowej i twórczej drogi poety, w której można wyróżnić trzy okresy: wczesny, patriotyczny i przeklęty (okres przynależności do cyganerii artystycznej). Jeszcze za życia Anatola Sysa jego osoba zaczęła obrastać w mity i legendy, a po śmierci poety jego najlepsze utwory weszły do kanonu literatury narodowej XX wieku.
The article is dedicated to a complicated trajectory of the outstanding Belarusian poet Anatol Sys (1959-2005), whose unusual fate intrigues readers no less than his poetry, and makes researchers search for new explanations of metamorphoses in his life and creative work. From the memoirs of contemporaries, academic articles and works of art an extremely controversial image of the writer arises: a leader of the generation, a fighter with Communist ideology, a prophet of the national revival, a Genius; a disgusting poet, a jester, an alcoholic, a freak, a boor. There have been various assessments of Sys’s personality and the place of his work in the history of the Belarusian literature which “in the opinion of the author, originate for the following three reasons: 1) the extraordinary and contradictory nature of the poet; 2) the nature of the interval the time in which Sys lived and which falls into three epochs: stagnant Soviet (before 1984), transition-renaissance (1985-1992), and Lukashenko’s (since 1994); 3) a complex trajectory of the poet’s life and creative path which can be divided into three stages: initial, revival and Bohemian (“infernal”). Even during his life, the personality of Anatol Sys began to acquire myths and legends, and after his death, his best works entered the canon of the national literature of the 20th century.
Źródło:: Porównania; 2018, 23, 2; 107-126
1733-165X
Pojawia się w:: Porównania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Televisual Authorship and Comedy Showrunners: The Case of Greg Daniels
Autorstwo telewizyjne i komediowi showrunnerzy. Przypadek Grega Danielsa
Autorzy:: Junke, Dawid
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24952953.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Greg Daniels
showrunner
autorstwo seriali telewizyjnych
teoria autorska
sitcom
krytyczne studia nad przemysłami medialnymi
television show authorship
authorship theory
critical media industry studies
Opis:: The article focuses on Greg Daniels, the acclaimed comedy showrunner whose credits include the US version of The Office (NBC, 2005-2013) as well as King of the Hill (Fox, 1997-2010), Space Force (Netflix, 2020-2022), and Upload (Amazon, 2020-). The author analyses press and podcast interviews with Daniels and his co-workers, as well as other articles connected to the showrunner and his works, supplementing them with quotes from a previously unpublished in-depth interview. The central emphasis lies on Daniels’s creative methods, situated within the broader context of television and streaming shows authorship. The sources are interpreted with the help of methods characteristic of the critical media industry studies and utilize Jason Mittell’s model of authorship by management.
Artykuł skupia się na sylwetce Grega Danielsa, uznanego showrunnera seriali komediowych, kojarzonego przede wszystkim z amerykańską wersją sitcomu The Office (NBC, 2005-2013) oraz tytułami takimi jak King of the Hill (Fox, 1997-2010), Space Force (Netflix, 2020-2022) i Upload (Amazon, 2020-). Korzystając z wywiadów prasowych i podcastowych z Danielsem oraz jego współpracownikami, historii mówionych wydanych w formie książkowej oraz przeprowadzonego osobiście pogłębionego wywiadu, autor opisuje metody twórcze showrunnera oraz wpisuje je w szerszy kontekst autorstwa seriali telewizyjnych i streamingowych. Zgromadzone materiały zostały zinterpretowane w paradygmacie krytycznych studiów nad przemysłami medialnymi i z użyciem modelu autorstwa przez zarządzanie Jasona Mittella. [artykuł opublikowany w języku angielskim jako: Televisual Authorship and Comedy Showrunners: The Case of Greg Daniels]
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 161-178
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Second language academic writer identity, relations of power and discourse practices
Autorzy:: Lehman, Iga Maria
Anderson, Robin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2083351.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: second language acquisition
academic writing
writer identity
relations of power
interdiscursivity
nabywanie drugiego języka
pisanie akademickie
tożsamość autorska
związki władzy
interdyskursywność
Opis:: Our purpose in this paper is to show how the output of academic student-writers demonstrates the different ways in which they react to the discipline’s discoursal demands and how that, in turn, forms their writer identity. We also argue that the current Second Language Acquisition (SLA) theory fails to adequately integrate notions of second language (L2) academic writer identity and the social contexts in which L2 writers produce their texts.
Naszym celem w tym artykule jest pokazanie, w jaki sposób twórczość studentów akademickich wskazuje na różne sposoby reagowania wobec dyskursywnych wymagań danej dyscypliny i jaki, z kolei, ma to wpływ na formownie się pisarskiej tożsamości studentów. Twierdzimy również, że obecna teoria nabywania drugiego języka (SLA) nie jest w stanie skontaminować pojęcia tożsamości autora akademickiego piszącego w drugim języku z kontekstami społecznymi, w których te teksty powstają.
Źródło:: Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 4; 507-516
0023-5911
Pojawia się w:: Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Samodzielność w świetle koncepcji osobowości autorskiej – perspektywa edukacyjna
Independence in the Light of the Concept of Author’s Personality – Educational Perspective
Autorzy:: Świrko-Pilipczuk, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140705.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: samodzielność ucznia
edukacja
osobowość autorska
student’s independence
education
author’s personality
Opis:: W artykule przyjmuję, że samodzielność w aktualnej sytuacji społecznej człowieka staje się coraz bardziej ważną, a wręcz już niezbędną jego cechą. Rozwijanie samodzielności to trudne i całożyciowe zadanie. Ważnym czynnikiem w jego realizacji są procesy edukacji. Jednak analizy i badania praktyk edukacyjnych w tym zakresie wskazują, że często (zbyt często!) działania nauczycieli nie sprzyjają rozwijaniu tej cechy osobowości ucznia, a nawet przeciwdziałają jej ujawnianiu i rozwijaniu, jak też ją blokują, czy wręcz oduczają samodzielności. Możliwości i warunków zmiany tej sytuacji upatruję w procesach konstruowania i dekonstruowania świadomości zawodowej nauczycieli, przebiegających pod wpływem refleksyjnego odnoszenia teorii do swoich działań zawodowych. Przyjmuję, że w tym zakresie szczególnie wartościowa może być teoria osobowości autorskiej Kazimierza Obuchowskiego. Znajduję w niej niezwykle wyraźne i mocne uzasadnienie wartości samodzielności, możliwości, mechanizmów i warunków jej rozwijania w procesach edukacji.
In this article I assume that independence in the current social situation of a human being becomes a more and more important feature, not to say – its essential feature. Developing the independence is a difficult and lifelong task. An important factor of its achievement are educational processes. However, analyses and examinations of educational practices in this regard indicate that often (too often!) teachers’ actions do not conduce to the development of that personality feature of students – on the contrary – they counteract its disclosure and development blocking it and weaning the students from independence. I see the change possibilities and prerequisites in the processes of constructing and deconstructing the teachers’ professional awareness that takes place under the impact of the reflective reference of the theory to one’s own professional actions. I assume that the theory which can be particularly valuable here is Kazimierz Obuchowski’s author’s personality theory. I find in it an extremely clear and strong justification of the values of independence, potential, mechanisms and conditions of its development in educational processes.
Źródło:: Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 4(76); 57-73
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:: Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rehabilitacja zaburzeń głosu i mowy autorską metodą logopedii artystycznej
Rehabilitation of Voice and Speech Disorders with the Original Method of Artistic Speech Therapy
Autorzy:: Maszewska, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408975.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: logopedia artystyczna
zaburzenia głosu i mowy
autorska metoda rehabilitacji
artistic speech therapy
speech and voice disorders
original rehabilitation methods
Opis:: Tematyką artykułu jest sposób rehabilitacji zaburzeń głosu i mowy opracowany przez autorkę na podstawie wieloletnich doświadczeń i analitycznych dociekań w praktyce dążenia do uzyskania maksymalnej poprawy lub usunięcia zaburzenia występującego u określonego pacjenta w danej jednostce chorobowej, którą nazwała metodą logopedii artystycznej. Prezentacja zaburzeń wynikających z omówionych chorób wyznacza obszar oddziaływania tej metody. Omówiony został sposób aktywizacji obszarów neuromotorycznych twarzy przez przyczepy mięśni czworokątnych wargi górnej i wywołanie kolejnych reakcji w ruchomych częściach artykulatorów, które wraz z artykulatorami nieruchomymi prowadzą do wzmocnienia dźwięku przez rezonatory nasady. Wyjaśniony został sposób oddychania torem żebrowo‑przeponowo‑brzusznym i umiejętność operowania strumieniem powietrza przez świadome zatrzymanie pozycji wdechowej, a następnie podparcie dźwięku wysłanego do rezonatorów. Ten system oddechowy prowadzi zarówno do mistrzowskiego posługiwania się głosem, jak i do zdrowej emisji głosu mówionego.
The article focuses on the methods of vocal and speech rehabilitation developed by the author and based on her substantial experience and research into a strategy leading to maximum improvement or elimination of the disorders in particular patients and their medical conditions. What defines the scope of application of this approach, which the author named “artistic logopedics,” is the presentation of disorders resulting from the diseases in question. Moreover, the paper explains a method of activating the neuromotor areas of the face through the attachments of the levator labii superioris muscle and eliciting subsequent reactions in the movable articulators, which, together with the immovable articulators, lead to the strengthening of sound through the resonators of the nasopharynx. The author also describes the method of diaphragmatic breathing and the ability to control the airflow by conscious breath‑holding in the inspiratory position followed by suspending the sound in the resonators. This respiratory system is beneficial in both mastering the use of the voice professionally and healthy voice emission.
Źródło:: Logopaedica Lodziensia; 2023, 8; 89-104
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:: Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Procesy formowania się tożsamości osobistej a właściwości osobowości autorskiej
Autorzy:: Brygoła, Elwira
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2127759.pdf
Data publikacji:: 2019-04-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: procesy eksploracji
podejmowanie zobowiązań
identyfikacja z zobowiązaniem
osobowość autorska
rozwój osobisty
tożsamość osobista
Opis:: W artykule przedstawiono badania dotyczące związków między procesami formowania się tożsamości w ujęciu Luyckxa i współpracowników a kształtowaniem się osobowości autorskiej według koncepcji Obuchowskiego. Celem badań było określenie, czy i jak procesy formowania się tożsamości wiążą się z ogólnym stopniem autorstwa siebie (wyrażającym się w sile podmiotowości, intencjonalności, sensu życia i adaptacji twórczej), czy i jak poszczególne właściwości osobowości autorskiej wyjaśniają nasilenie procesów formowania się tożsamości oraz czy i jak nasilenie procesów formowania się tożsamości warunkuje uformowanie się osobowości autorskiej. W badaniach udział wzięło 140 osób w wieku od 30 do 39 lat (M = 33,15; SD = 2,48). Wyniki wskazują na dodatnie związki między procesami podejmowania zobowiązań i identyfikacji z zobowiązaniem a ogólnym stopniem autorstwa siebie oraz na ujemny związek między eksploracją ruminacyjnąa ogólnym stopniem autorstwa siebie. Wykazano silną zależność między układem zmiennych tworzących osobowość nie-autorską oraz układem zmiennych określonych jako ruminacyjne moratorium.
Źródło:: Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 2; 365-382
1507-7888
Pojawia się w:: Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Philosophical justification of copyright protection in regard to the international treaties and the EU law
Filozoficzne uzasadnienie ochrony prawa autorskiego w kontekście traktatów międzynarodowych i prawa Unii Europejskiej
Autorzy:: Guzik, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1978009.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:: copyright protection
philosophy of law
European Union law
International law
International treaties
intellectual property law
ochrona prawno-autorska
filozofia prawa
prawo Unii Europejskiej
prawo międzynarodowe
traktaty międzynarodowe
prawo własności intelektualnej
Opis:: The article concerns philosophical justification and philosophical background of copyright protection relating to international treaties and the law of European Union. This paper is divided into three parts. The first one presents the regulation of copyright law on the international level. Moreover, the European Union’s sources of copyright law are demonstrated. The second part concerns philosophical justification of the copyright protection. Various philosophical stands and concepts that can be helpful with better understanding of this branch of law are presented and explained. The conclusions on philosophical justification of copyright protection in regard to the international treaties and the EU law are shown in the final chapter.
Artykuł poświęcony jest kwestii filozoficznego uzasadnienia oraz filozoficznego kontekstu ochrony prawa autorskiego w odniesieniu do międzynarodowych traktatów i prawa Unii Europejskiej. Praca podzielona jest na trzy części. Pierwsza część to omówienie uregulowania prawa autorskiego na poziomie międzynarodowym. Ponadto przedstawione zostały tam źródła prawa autorskiego obowiązujące dla Unii Europejskiej. Druga część pracy to filozoficzne uzasadnienie ochrony prawa autorskiego. Zaprezentowano i objaśniono tam różne perspektywy, koncepcje i poglądy filozoficzne dotyczące omawianej kwestii, które mogą być pomocne w zrozumieniu poruszanej tu dziedziny prawa. Wnioski dotyczące materii filozoficznego uzasadnienia ochrony prawa autorskiego w odniesieniu do międzynarodowych traktatów i prawa Unii Europejskiej przedstawione są w ostatnim rozdziale pracy.
Źródło:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 2; 573-593
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Parataktische Poetik. Zur Inkongruenz Von Autorund Werkintention in Kurt Schwitters’ Literarischem Oeuvre
Paratactic Poetics. On The Incongruency of Author and Work Intention in Kurt Schwitters’ Literary Oeuvre
Parataktyczna poetyka. O inkongruencji autora i intencji utworu w twórczosci Kurta Schwittersa
Autorzy:: van den Berg, Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1185273.pdf
Data publikacji:: 2013-12-02
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Historical Avant-Garde
Art and Literature
Aesthetics and Poetics
Manifestoes
Author Intention
Work Intention
Word and Image
Formalism
historyczna awangarda
sztuka i liteatura
estetyka i poetyka
manifesty
autorska intencja
intencja dzieła
słowo i obraz
formalizm
Opis:: Wiele utworów z awangardowej spuścizny Kurta Schwittersa ma charakter enigmatyczny. Nie tylko jego abstrakcyjne prace wizualne, ale także poezja, opiera się prostej, jednoznacznej interpretacji, nie zawiera prostego przekazu ani wyraźnych sygnałów intencji Schwittersa. W tym kontekście utwory Schwittersa nie są odosobnionym przypadkiem, ale raczej typowym przykładem sztuki i literatury historycznej awangardy, do której należał Schwitters. Podobnie jak w przypadku ogólnych studiów nad awangardą, jego utwory literackie odnoszą się do manifestów i pism programowych, które zawęziły sens jego dzieł sztuki, obrazów, rzeźb, poezji i innych tekstów, jako źródła wskazówek intencji Schwittersa i znaczenia, jakie przypisywał swoim pracom. Ale do jakiego stopnia owe pisma programowe są godne zaufania albo – by ująć rzecz precyzyjniej – do jakiego stopnia owe cele estetyczne, procedury artystyczne i poetyka wyłożona w tych tekstach odnoszą się do artystycznej i literackiej praktyki, którą obserwujemy w pracach Schwittersa? Skupiając się na poetyckiej spuściźnie Schwittersa i jego poetyce sformułowanej w manifestach i innych tekstach z dziedziny poetyki, dostrzegamy wyraźnie, że uwagi Schwittersa o poezji były integralną częścią jego refleksji estetycznej o sztuce wizualnej i jego poetyce sformułowanej w pismach programowych, bardziej niż pochodną jego refleksji nad pracami artystycznymi. To nierzadka cecha poetyki awangardowej, która często odwzorowywała i próbowała skopiować cele artystyczne sformułowane w kontekście sztuki wizualnej (można argumentować, że Schwitters był w pierwszej linii artystą wizualnym). Nawet pomiędzy programowymi tekstami Schwittersa zogniskowanymi wyraźnie na poetyce, a jego poezją i prozą pozornie wyjaśnianą w tych tekstach, istnieje oczywista różnica pomiędzy teorią a praktyką. Porównanie z refleksją tzw. „rosyjskich formalistów” pokazuje, że te rozważania o poezji są w dużym stopniu zbieżne z podejściem Schwittersa, jednak o wiele bardziej subtelne i precyzyjne w definiowaniu poetyckich zasad, które charakteryzują spuściznę Schwittersa – być może nie jest to przypadkowe. Oprócz bliskości formalistów i awangardy, Schwitters, podobnie jak formaliści, inspirował się niemieckim historykiem i teoretykiem literatury, Oskarem Walzelem. Schwitters uczęszczał na jego zajęcia podczas studiów na akademii sztuk w Dreźnie, formaliści czytali Walzela i tłumaczyli jego prace. To może wyjaśniać rzucającą się w oczy zbieżność pomiędzy Schwittersem a formalistami, na przykład w naciskaniu na „materialność” słowa, ale także w próbach połączenia refleksji nad słowem i nad obrazem, które były głównym przedmiotem rozważań Walzela. Walzel jako trait d’union pomiędzy Schwittersem a formalistami, może być także zachętą do czytania poezji Schwittersa jako poezji z osobliwościami, które u formalistów stosowane były o wiele bardziej precyzyjnie niż jako ćwiczenie w czytaniu ahistorycznym, ale, jak pokazuje Walzel, nie tylko jako obopólne źródło inspiracji, wbrew rozbieżnościom, symultanicznie dzieląc horyzont teoretyczny awangardowych prób sztuki i literatury z Zachodu i ze Wschodu w teorii i praktyce.
Many works in the oeuvre of the avantgarde artist Kurt Schwitters have an enigmatic character. Not only his abstract visual art but also his poetry resists simple unambigious interpretation. They do not contain clear messages or unequivocal indications of Schwitters’ intentions. Here, Schwitters’ work is not a singular case, but rather a typical example of the art and literature of the historical avant-garde, to which Schwitters belonged. As in studies on the avant-garde in general, literature on Schwitters and his artistic and literary work tends to resort to his manifestoes and programmatic writing, which sided his works of art, collages, paintings, sculptures, poetry and other literary texts in a more narrow sense, as a source for clues on Schwitters’ intentions and the meaning he attributed to his work. But to what extent is this programmatic writing reliable, or to be more precise: to what extent do the aesthetic principles, artistic procedures and the poetics outlined in these texts correspond with the artistic and literary practice as it can be observed in Schwitters’ work? Focusing on Schwitters’ poetic oeuvre and his poetics formulated in manifestoes and other poetical texts, it is evident that Schwitters’ remarks on poetry were an integrated part of his aesthetic reflections on the visual arts and his explicit poetics in his programmatic writing rather a derivative of reflections on his artistic production – a not uncommon feature in avant-garde poetics, which frequently reflected and tried to translate aesthetic principles coined in the context of the visual arts to (and one might argue: Schwitters was in first instance a visual artist). Even between Schwitters’ programmatic texts strictly concentrating on poetics and his poetry and proseapparently explained in these texts, an obvious discrepancy between theory and practice. A comparison with the reflections of the so-called ‚Russian formalists’ shows that their considerations on poetry are to a large extent congenial to Schwitters’ approach, yet far more subtle and accurate in defining the poetic principles, which characterize Schwitters’ literary oeuvre – probably not accidental. Apart from the proximity of formalists to the avant-garde, both Schwitters and the formalists were inspired by the German literary historian and theoretician Oskar Walzel. Schwitters attended his classes during his study at the art academy in Dresden, the formalists read Walzel and translated his works. This may explain the striking congeniality between Schwitters and the formalists e.g. in their insistence on the ‚materiality’ of the word, but also in their attempts to combine reflections on word and image, which were a major subject in Walzel’s writing. Walzel as a trait d’union between Schwitters and the formalists may also be taken as incentive for a reading of Schwitters’ poetry as poetry with pecularities of its own, which were addressed by the formalists in a far more precise way – not just as an ahistorical reading exercise, but as Walzel as mutual source of inspiration shows, against a divergent, yet simultaneously shared theoretical horizon of avant-garde approaches of art and literature from West and East in practice and in theory.
Źródło:: Porównania; 2013, 12; 235-263
1733-165X
Pojawia się w:: Porównania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Papier trwalszy niż kamień – o nagrobku Stanisława Żółkiewskiego napisanym przez Jakuba Sobieskiego
Paper Stronger than Stone: On Stanisław Żółkiewski’s Epitaph and Its Authorship Attributed to Jakub Sobieski
Autorzy:: Barłowska, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407706.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: Stanisław Żółkiewski
Jakub Sobieski
epitafium
atrybucja autorska
legenda
epitaph
authorship attribution
legend
Opis:: Autorka przypomina dzieje anonimowego epitafium dla Stanisława Żółkiewskiego umieszczonegona jego nagrobku w Żółkwi, które paradoksalnie przetrwało jako tekst w zbiorze Szymona Starowolskiego Monumenta Sarmatarum. Wrękopisie (Biblioteka Zakładu Narodowego Sobieskiego – sławnego mówcy i ojca króla Jana III Sobieskiego. Autorka dokonała oceny argumentów przemawiających za tą atrybucją (opartych na charakterze manuskryptu, zwyczajach pogrzebowych, porównaniu z mową pogrzebową) i przyjęła autorstwo Jakuba Sobieskiego. Uwagi końcowe dotyczą legendy z dzieciństwa Jana III, związanej z sentencją Horacego, którą przyszły król miał czytać z nagrobka pradziada. Autorka sformułowała przypuszczenie, że przysłowie mogło być odczytywane z książki, w której – podobnie jak tekst nagrobka z Żółkwi – było zapisane epitafium z pomnika wzniesionego pod Cecorą.
The author of this article brings forth the history of an anonymous epitaph inscribed on the tombstone in Żółkiew to commemorate Stanisław Żółkiewski, an inscription which has paradoxically been preserved as a text in Monumenta Sarmatarum, an anthology by Szymon Starowolski. The manuscript, stored in Ossoliński National Institute (3567 II), includes the copy of the epitaph whose authorship has been attributed to Jakub Sobieski, father to king John III Sobieski and a renowned orator as well. The author has taken a closer look at the arguments speaking in favour of Jakub Sobieski’s authorship and, having taken into account the unique character of the manuscript, funeral customs, and the comparison with the funeral speech, assumed the authorship of Jakub Sobieski to be highly probable. The final part of the article focuses on the legend from Jan III Sobieski’s childhood associated with Horace’s dictum that, allegedly, Jan III Sobieski read from his great-grandfather’s tombstone. The author formulates a hypothesis that the dictum might have come from a book that included the epitaph inscribed on the memorial erected in Cecora, Stanisław Żółkiewski’s field of death, as well as the inscription on the tombstone in Żółkiew.
Źródło:: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 407-423
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "autorska" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język