Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "autorska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Аўтарская самарэфлексiя ў “Аповесцi для сябе” Барыса Мiкулiча
Autorska refleksja w „Opowieści dla siebie” Borysa Mikulicza
Autor’s self-reflektion in Boris Mikulicz’s “Story for myself”
Autorzy:
Гараднiцкi, Яўген
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944577.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
diary
self-reflection
literary situation
belarusian proze
author’s motivation
reading circle
pamiętnik
autorefleksja
sytuacja literacka
proza białoruska
autorska motywacja
Opis:
Utwór Borysa Mikulicza jest narracją o konfrontacji osobowości twórczej z dominującym systemem ideologicznym o jej prawo być artystą. „Opowieść dla siebie” jest napisana w formie pamiętnika, zawiera zapisy z lat 1946–1948. W tym czasie pisarz, wróciwszy z zesłania, próbował „powrócić do literatury”. Uważne czytanie pamiętnika dostarcza ciekawego materiału do charakterystyki życia literackiego w okresie powojennym na Białorusi.
Boris Mikulič’s work is the story of an unequal battle of the creative person against dominant ideological system for the right to be an artist. The book, written in the form of a diary, contains entries made in 1946–1948. At this time the writer was released from exile and made attempts “to return in literature”. Close reading of the diary provides a significant material for characterization of the literary life in post-wor period.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 131-146
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Аўтарская самарэфлексiя ў “Аповесцi для сябе” Барыса Мiкулiча
Autorska refleksja w „Opowieści dla siebie” Borysa Mikulicza
Autor’s self-reflektion in Boris Mikulicz’s “Story for myself”
Autorzy:
Гараднiцкi, Яўген
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109062.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
pamiętnik
autorefleksja
proza białoruska
autorska motywacja
sytuacja literacka
diary
self-reflection
literary situation
belarusian proze
author’s motivation
reading circle
Opis:
Utwór Borysa Mikulicza jest narracją o konfrontacji osobowości twórczej z dominującym systemem ideologicznym o jej prawo być artystą. „Opowieść dla siebie” jest napisana w formie pamiętnika, zawiera zapisy z lat 1946–1948. W tym czasie pisarz, wróciwszy z zesłania, próbował „powrócić do literatury”. Uważne czytanie pamiętnika dostarcza ciekawego materiału do charakterystyki życia literackiego w okresie powojennym na Białorusi.
Boris Mikulič’s work is the story of an unequal battle of the creative person against dominant ideological system for the right to be an artist. The book, written in the form of a diary, contains entries made in 1946–1948. At this time the writer was released from exile and made attempts “to return in literature”. Close reading of the diary provides a significant material for characterization of the literary life in post-wor period.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 131-146
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:
Белая, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945104.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
Opis:
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:
Белая, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109952.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
Opis:
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 23-33
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korzenie i sytuacja polskiej animacji artystycznej pierwszych dekad XXI wieku
The Roots and the Condition of Polish Artistic Animation in the First Decades of the 21st Century
Autorzy:
Zmudziński, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340418.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polska szkoła animacji
polska szkoła plakatu
animacja autorska
szkolnictwo filmowe
feminizacja animacji
Polish school of animation
Polish school of poster art
auteur animation
film education
feminisation of animation
Opis:
Przemiany społeczno-polityczne oraz ekonomiczne zapoczątkowane w 1989 r. spowodowały dotkliwy kryzys w polskim filmie animowanym lat 90. Po okresie zastoju pierwsze dekady nowego wieku przyniosły znaczne ożywienie w polskiej animacji artystycznej. Autor kreśli obraz twórczości w tej dziedzinie, rozpatrując jej osiągnięcia na historycznym tle niepowtarzalnego zjawiska kulturowego, jakim była i jest znana na całym świecie tzw. polska szkoła animacji. Mając świadomość, że nowe pokolenia twórców zarówno kontynuują jej tradycje, jak i wchodzą z nią w polemiczny dyskurs, autor punktuje kluczową dla wartości szkoły rolę cenionej na świecie edukacji filmowej, wskazując równocześnie intensywną feminizację polskiej animacji ostatnich dekad jako jej cechę wyróżniającą.
The socio-political and economic transformations initiated in 1989 caused a severe crisis in the Polish animated film of the 1990s. After a period of stagnation, the first decades of the new century brought a significant revival of Polish artistic animation. The author presents the works of Polish artistic animation and examines its achievements against the historical background of the “Polish school of animation”, which has always been a world-famous, unique cultural phenomenon. Aware of the fact that new generations of artists both continue this tradition, as well as engage with it polemically, the author emphasizes the role of internationally renowned film education, which is crucial to the transfer of the school’s values. At the same time, he indicates that, in recent decades, a distinctive feature of Polish animation has been its intense feminisation.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 23-37
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parataktische Poetik. Zur Inkongruenz Von Autorund Werkintention in Kurt Schwitters’ Literarischem Oeuvre
Paratactic Poetics. On The Incongruency of Author and Work Intention in Kurt Schwitters’ Literary Oeuvre
Parataktyczna poetyka. O inkongruencji autora i intencji utworu w twórczosci Kurta Schwittersa
Autorzy:
van den Berg, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185273.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Historical Avant-Garde
Art and Literature
Aesthetics and Poetics
Manifestoes
Author Intention
Work Intention
Word and Image
Formalism
historyczna awangarda
sztuka i liteatura
estetyka i poetyka
manifesty
autorska intencja
intencja dzieła
słowo i obraz
formalizm
Opis:
Wiele utworów z awangardowej spuścizny Kurta Schwittersa ma charakter enigmatyczny. Nie tylko jego abstrakcyjne prace wizualne, ale także poezja, opiera się prostej, jednoznacznej interpretacji, nie zawiera prostego przekazu ani wyraźnych sygnałów intencji Schwittersa. W tym kontekście utwory Schwittersa nie są odosobnionym przypadkiem, ale raczej typowym przykładem sztuki i literatury historycznej awangardy, do której należał Schwitters. Podobnie jak w przypadku ogólnych studiów nad awangardą, jego utwory literackie odnoszą się do manifestów i pism programowych, które zawęziły sens jego dzieł sztuki, obrazów, rzeźb, poezji i innych tekstów, jako źródła wskazówek intencji Schwittersa i znaczenia, jakie przypisywał swoim pracom. Ale do jakiego stopnia owe pisma programowe są godne zaufania albo – by ująć rzecz precyzyjniej – do jakiego stopnia owe cele estetyczne, procedury artystyczne i poetyka wyłożona w tych tekstach odnoszą się do artystycznej i literackiej praktyki, którą obserwujemy w pracach Schwittersa? Skupiając się na poetyckiej spuściźnie Schwittersa i jego poetyce sformułowanej w manifestach i innych tekstach z dziedziny poetyki, dostrzegamy wyraźnie, że uwagi Schwittersa o poezji były integralną częścią jego refleksji estetycznej o sztuce wizualnej i jego poetyce sformułowanej w pismach programowych, bardziej niż pochodną jego refleksji nad pracami artystycznymi. To nierzadka cecha poetyki awangardowej, która często odwzorowywała i próbowała skopiować cele artystyczne sformułowane w kontekście sztuki wizualnej (można argumentować, że Schwitters był w pierwszej linii artystą wizualnym). Nawet pomiędzy programowymi tekstami Schwittersa zogniskowanymi wyraźnie na poetyce, a jego poezją i prozą pozornie wyjaśnianą w tych tekstach, istnieje oczywista różnica pomiędzy teorią a praktyką. Porównanie z refleksją tzw. „rosyjskich formalistów” pokazuje, że te rozważania o poezji są w dużym stopniu zbieżne z podejściem Schwittersa, jednak o wiele bardziej subtelne i precyzyjne w definiowaniu poetyckich zasad, które charakteryzują spuściznę Schwittersa – być może nie jest to przypadkowe. Oprócz bliskości formalistów i awangardy, Schwitters, podobnie jak formaliści, inspirował się niemieckim historykiem i teoretykiem literatury, Oskarem Walzelem. Schwitters uczęszczał na jego zajęcia podczas studiów na akademii sztuk w Dreźnie, formaliści czytali Walzela i tłumaczyli jego prace. To może wyjaśniać rzucającą się w oczy zbieżność pomiędzy Schwittersem a formalistami, na przykład w naciskaniu na „materialność” słowa, ale także w próbach połączenia refleksji nad słowem i nad obrazem, które były głównym przedmiotem rozważań Walzela. Walzel jako trait d’union pomiędzy Schwittersem a formalistami, może być także zachętą do czytania poezji Schwittersa jako poezji z osobliwościami, które u formalistów stosowane były o wiele bardziej precyzyjnie niż jako ćwiczenie w czytaniu ahistorycznym, ale, jak pokazuje Walzel, nie tylko jako obopólne źródło inspiracji, wbrew rozbieżnościom, symultanicznie dzieląc horyzont teoretyczny awangardowych prób sztuki i literatury z Zachodu i ze Wschodu w teorii i praktyce.
Many works in the oeuvre of the avantgarde artist Kurt Schwitters have an enigmatic character. Not only his abstract visual art but also his poetry resists simple unambigious interpretation. They do not contain clear messages or unequivocal indications of Schwitters’ intentions. Here, Schwitters’ work is not a singular case, but rather a typical example of the art and literature of the historical avant-garde, to which Schwitters belonged. As in studies on the avant-garde in general, literature on Schwitters and his artistic and literary work tends to resort to his manifestoes and programmatic writing, which sided his works of art, collages, paintings, sculptures, poetry and other literary texts in a more narrow sense, as a source for clues on Schwitters’ intentions and the meaning he attributed to his work. But to what extent is this programmatic writing reliable, or to be more precise: to what extent do the aesthetic principles, artistic procedures and the poetics outlined in these texts correspond with the artistic and literary practice as it can be observed in Schwitters’ work? Focusing on Schwitters’ poetic oeuvre and his poetics formulated in manifestoes and other poetical texts, it is evident that Schwitters’ remarks on poetry were an integrated part of his aesthetic reflections on the visual arts and his explicit poetics in his programmatic writing rather a derivative of reflections on his artistic production – a not uncommon feature in avant-garde poetics, which frequently reflected and tried to translate aesthetic principles coined in the context of the visual arts to (and one might argue: Schwitters was in first instance a visual artist). Even between Schwitters’ programmatic texts strictly concentrating on poetics and his poetry and proseapparently explained in these texts, an obvious discrepancy between theory and practice. A comparison with the reflections of the so-called ‚Russian formalists’ shows that their considerations on poetry are to a large extent congenial to Schwitters’ approach, yet far more subtle and accurate in defining the poetic principles, which characterize Schwitters’ literary oeuvre – probably not accidental. Apart from the proximity of formalists to the avant-garde, both Schwitters and the formalists were inspired by the German literary historian and theoretician Oskar Walzel. Schwitters attended his classes during his study at the art academy in Dresden, the formalists read Walzel and translated his works. This may explain the striking congeniality between Schwitters and the formalists e.g. in their insistence on the ‚materiality’ of the word, but also in their attempts to combine reflections on word and image, which were a major subject in Walzel’s writing. Walzel as a trait d’union between Schwitters and the formalists may also be taken as incentive for a reading of Schwitters’ poetry as poetry with pecularities of its own, which were addressed by the formalists in a far more precise way – not just as an ahistorical reading exercise, but as Walzel as mutual source of inspiration shows, against a divergent, yet simultaneously shared theoretical horizon of avant-garde approaches of art and literature from West and East in practice and in theory. 
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 235-263
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fikcja fanowska – rekonesans gatunkowy
Autorzy:
Szczepaniak, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119730.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
gatunek
fanfiction
nota autorska
świadomość gatunkowa
Opis:
Autorzy fanfików często wypowiadają się o swoich tekstach, nazywając je ‘opowiadaniem’, ‘historią’, ‘opowieścią’ czy ‘romansem’, wskazując na związki swojej twórczości z literaturą. W pierwszej części artykułu pokażę, że definicje gatunkowe wykorzystywane w literaturoznawstwie mogą zostać użyte do opisu tekstów fanowskich. Wymienię także te z gatunków, po które autorzy sięgają najczęściej. W drugiej części artykułu przedstawię nazwy gatunkowe używane przez fanów. Wskażę przy tym te cechy ich tekstów, które wybierane nazwy podkreślają.
Źródło:
tekst i dyskurs - text und diskurs; 2021, 15; 599-614
1899-0983
Pojawia się w:
tekst i dyskurs - text und diskurs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samodzielność w świetle koncepcji osobowości autorskiej – perspektywa edukacyjna
Independence in the Light of the Concept of Author’s Personality – Educational Perspective
Autorzy:
Świrko-Pilipczuk, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140705.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
samodzielność ucznia
edukacja
osobowość autorska
student’s independence
education
author’s personality
Opis:
W artykule przyjmuję, że samodzielność w aktualnej sytuacji społecznej człowieka staje się coraz bardziej ważną, a wręcz już niezbędną jego cechą. Rozwijanie samodzielności to trudne i całożyciowe zadanie. Ważnym czynnikiem w jego realizacji są procesy edukacji. Jednak analizy i badania praktyk edukacyjnych w tym zakresie wskazują, że często (zbyt często!) działania nauczycieli nie sprzyjają rozwijaniu tej cechy osobowości ucznia, a nawet przeciwdziałają jej ujawnianiu i rozwijaniu, jak też ją blokują, czy wręcz oduczają samodzielności. Możliwości i warunków zmiany tej sytuacji upatruję w procesach konstruowania i dekonstruowania świadomości zawodowej nauczycieli, przebiegających pod wpływem refleksyjnego odnoszenia teorii do swoich działań zawodowych. Przyjmuję, że w tym zakresie szczególnie wartościowa może być teoria osobowości autorskiej Kazimierza Obuchowskiego. Znajduję w niej niezwykle wyraźne i mocne uzasadnienie wartości samodzielności, możliwości, mechanizmów i warunków jej rozwijania w procesach edukacji.
In this article I assume that independence in the current social situation of a human being becomes a more and more important feature, not to say – its essential feature. Developing the independence is a difficult and lifelong task. An important factor of its achievement are educational processes. However, analyses and examinations of educational practices in this regard indicate that often (too often!) teachers’ actions do not conduce to the development of that personality feature of students – on the contrary – they counteract its disclosure and development blocking it and weaning the students from independence. I see the change possibilities and prerequisites in the processes of constructing and deconstructing the teachers’ professional awareness that takes place under the impact of the reflective reference of the theory to one’s own professional actions. I assume that the theory which can be particularly valuable here is Kazimierz Obuchowski’s author’s personality theory. I find in it an extremely clear and strong justification of the values of independence, potential, mechanisms and conditions of its development in educational processes.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 4(76); 57-73
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorska metoda transpozycji muzyki na architekturę
Novel method of music to architecture transposition
Autorzy:
Satkiewicz-Parczewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370124.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura
muzyka
transpozycja
autorska metoda
kompozycja
architecture
music
transposition
impression
emotions in architecture
composition
Opis:
Muzyka i architektura posiadają wiele cech wspólnych, szczególnie gdy będziemy je porównywać pod względem zasad kompozycyjnych, a zwłaszcza przy wprowadzeniu wspólnego czasu percepcji tych kompozycji. Podstawowe zasady kompozycyjne mające odniesienie do muzyki, sztuk wizualnych i architektury można pokazać za pomocą pewnych modeli i symulacji. Są nimi między innymi: grafiki muzyczne, wizualizacje malarskie, graficzne i przestrzenne, impresje i barwne kolaże, oraz transpozycje. Autorska metoda transpozycji muzyki na architekturę polega na czasowej analizie wybranej muzyki w formie trzech kroków, poprzedzonych krokiem „0”, poprzez sporządzenie: 1. wykresu wrażeń, 2. zapisu graficznego, który jest krokiem pośrednim ukazującym w sposób graficzny struktury dźwiękowe na osi czasu. Zapisy graficzne dotyczące melodii, rytmu, czy dynamiki słuchanego utworu mogą tu stanowić wytyczne do transpozycji kształtu, światła i koloru dla kompozycji architektonicznej. 3. transpozycji przestrzennej. Decydującym narzędziem badania praw percepcji i budowy kompozycji jest tu zastosowanie wykresu wrażeń. Jest on nośnikiem wrażeniowej gry percepcyjnej z jej dominantami, wstępem i zakończeniem.. Sedno metody transpozycji muzyki na architekturę polega na wprowadzeniu odpowiedniej konfiguracji bodźców przestrzennych, tak aby odwzorować wykres wrażeń sporządzony podczas słuchania muzyki.
Music and architecture possess many common features, especially when compared in terms of the composition rules, especially when the common perception time of these compositions is included. Basic composition rules relating to music, visual arts and architecture may be shown using certain models and simulations. These include musical graphic, painted, graphical and spatial visualizations, impression and colorful collages, and transpositions. Novel method of music to architecture transposition is based on the temporal analysis of the selected music in the form of the following three steps preceded by the "0" step: 1. chart of impressions, 2. graphical transposition which is an intermediate step showing graphically the structure of the sound on the time axis. Graphic recording of the melody, rhythm, and dynamics of current musical piece may provide guidance to transpose shape, light and color into architectural composition. The third step is spatial transposition with creation of the chart of sensations as the tool to study the perception rights and the construction of a composition. It is a medium for the perception game with dominants, introduction and ending. The essence of the transposition of the music into the architecture is the introduction of appropriate configuration of the spatial stimuli to reproduce the chart of impressions drawn while listening to music.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2013, 20; 95-110
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorska szkoła ukraińskiego akademika Aleksandra Zacharenki
Autorzy:
Pobirchenko, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614619.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
O. A. Zakharenko
“school on the Ros River”
the author’s school
triangle parents – a child – a teacher
individual work with a child
idea of creativity
“pedagogy of specific purpose”
A. Zacharenko
„Szkoła nad Rosią”
szkoła autorska
trójkąt „rodzice-dziecko-nauczyciel”
praca indywidualna z dzieckiem
twórcze uczenie się
„ pedagogika konkretnego celu”
Opis:
The article is devoted to a well-known in Ukraine and neighbouring countries The School on the Ros River and to its  founder Oleksandr Zakharenko with his unique system of education. Zakharenko is characterized not only as an outstanding educationalist, but also as a sincere and modest person.The history of foundation and development of the Zakharenko’s School has been given, and the role of the Author’s personal traits in this process has been explained.His pedagogical system, based on the triangle parents – a child – a teacher, has been described and the importance of each of its elements has been justified.The author shows the structure of the School and gives a description for each of five main educational centres: the Centre for Junior School, the Centre of Health, the Centre of Labour, the Centre of Culture and Education, and the Centre for Senior Students.The place of labour in the student’s personality formation has also been described. The importance of the collective body has been mentioned as a means for solving the problem of a young person’s socialization, and as a way to establish responsibility and skills of self-organization. It has been stressed, that even the best collectivism cannot substitute an individual work with a child. The Individual approach based on assisting the child’s work has been characterized.The author draws attention to the system of assessment and encouragement. The latter is connected with providing successful students with grants, prizes and diplomas. The special place has been given to the system of moral incentives, consisting in telling the student’s story on TV or in the newspaper.It has been marked that the idea of creativity necessary during the learning occurs was the most important in O. Zakharenko’s education system.The author emphasizes and justifies that Zacharchenko’s school meets all main demands of “school for self-realization” paradigm.
Artykuł poświęcony jest dobrze znanej na całej Ukrainie i krajach sąsiednich "Szkole nad Rosią" i jej założycielowi Aleksandrowi Zacharence z jego unikalnym systemem edukacji. Zacharchenkę określa się nie tylko jako wybitnego nauczyciela, ale też jako szczerego i skromnego człowieka.  W prezentowanej pracy przedstawiono historię założenia i rozwój jego szkoły autorskiej oraz wyjaśniono rolę cech osobowych A. Zacharenki w tym procesie. Artykuł opisuje system edukacyjny, który opiera się na trójkącie "rodzice - dziecko - nauczyciel" wraz z uzasadnieniem znaczenia każdego elementu i sposobu ich interakcji z innymi.Autor pokazuje strukturę szkoły i opisuje każdy z pięciu jej głównych ośrodków edukacyjnych: Centrum Szkoły Podstawowej, Centrum Zdrowia, Centrum Pracy, Centrum Kultury i Edukacji oraz Centrum dla Uczniów Starszych (liceum).Ponadto, artykuł opisuje rolę pracy w kształtowaniu osobowości ucznia. Przypomniano w nim także ważną rolę zespołu, jako narzędzia rozwiązania problemów adaptacji młodego człowieka w społeczeństwie, a także metody wpajania nawyków odpowiedzialności i samoorganizacji. Jednak zauważono, że nawet najlepiej zorganizowany kolektywizm nie zastąpi indywidualnej pracy z dzieckiem. Podano zatem charakterystykę koncepcji pracy indywidualnej, która opiera się na pomocy dziecku w samookreśleniu się w konkretnej sytuacji.Zwrócono tu również uwagę na system ocen i zachęt. Ten ostatni przewiduje stypendia dla najlepszych oraz nagrody za sukces w nauce. Szczególną uwagę poświęcono systemowi zachęt moralnych, który znajduje odzwierciedlenie w opowiadaniu o uczniu w telewizji lub w gazecie.Wskazuje się, że decydującą w systemie edukacji A. Zacharenki zawsze była idea kreatywności i twórczego uczenia się, która przeczyła edukacji pod przymusem.Autor uzasadnia też swój pogląd, że autorska Szkoła Zacharenki spełnia podstawowe wymagania technologii paradygmatu "szkoły samorealizacji".
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2016, 29, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochody nauczycieli akademickich z praw do utworów pracowniczych i ich opodatkowanie
Academic Teachers’ Revenues from Transfer and Exploitation of Copyrights and its Taxation
Autorzy:
Orłowski, Janusz
Salamonowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596020.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nauczyciele akademiccy
utwór
ochrona prawno-autorska
przychody z praw autorskich
podatek dochodowy od osób fizycznych
koszty uzyskania przychodów
academics
work-for-hire
copyright protection
income from copyrights
personal income tax
deductible expenses
Opis:
Znaczną część wynagrodzenia nauczycieli akademickich stanowi honorarium za przeniesienie na uczelnię autorskich praw majątkowych do utworów pracowniczych. W przepisach ustawy – Prawo autorskie wyraźnie wymieniono utwory; zajęcia dydaktyczne także mogą być utworami, gdy mają twórczy i indywidualny charakter. Za korzystanie lub zbycie autorskich praw majątkowych przysługuje honorarium. Jego wyodrębnienie w wynagrodzeniu nauczyciela akademickiego uzasadniają głównie przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bo dla takiego rodzaju przychodu przewidziano 50% koszty uzyskania. W opracowaniu przedstawiono różne podejścia uczelni do kwestii regulacji honorarium. Ukazano też różne modele (otwarty, zamknięty i pośredni) realizacji uprawnień uczelni w stosunku do utworów pracowniczych nauczycieli akademickich, w tym utworów naukowych.
A significant part of academic teachers remuneration is a honorarium for the transfer or other forms of exploitation by the university of copyrights to works-for-hire. While the scientific works are explicitly mentioned in the Copyright Act, the legal qualification of didactic activities is complex. These creations can also be works protected by copyrights when they are creative and have individual character. For the use or sale of copyrights author is entitled to a honorarium, but the need for its specification in academic teachers’ remuneration is mainly justified by the personal income tax provisions. For this kind of revenue the increased 50% rate of deductible income costs is applicable. The material present variety approaches of universities in regulating honorarium. It shows the different models of implementation (open, closed and indirect) in exercise of the powers of universities in relation to academic teachers’ works, including scientific works.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, XCIX; 63-74
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja zaburzeń głosu i mowy autorską metodą logopedii artystycznej
Rehabilitation of Voice and Speech Disorders with the Original Method of Artistic Speech Therapy
Autorzy:
Maszewska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408975.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia artystyczna
zaburzenia głosu i mowy
autorska metoda rehabilitacji
artistic speech therapy
speech and voice disorders
original rehabilitation methods
Opis:
Tematyką artykułu jest sposób rehabilitacji zaburzeń głosu i mowy opracowany przez autorkę na podstawie wieloletnich doświadczeń i analitycznych dociekań w praktyce dążenia do uzyskania maksymalnej poprawy lub usunięcia zaburzenia występującego u określonego pacjenta w danej jednostce chorobowej, którą nazwała metodą logopedii artystycznej. Prezentacja zaburzeń wynikających z omówionych chorób wyznacza obszar oddziaływania tej metody. Omówiony został sposób aktywizacji obszarów neuromotorycznych twarzy przez przyczepy mięśni czworokątnych wargi górnej i wywołanie kolejnych reakcji w ruchomych częściach artykulatorów, które wraz z artykulatorami nieruchomymi prowadzą do wzmocnienia dźwięku przez rezonatory nasady. Wyjaśniony został sposób oddychania torem żebrowo‑przeponowo‑brzusznym i umiejętność operowania strumieniem powietrza przez świadome zatrzymanie pozycji wdechowej, a następnie podparcie dźwięku wysłanego do rezonatorów. Ten system oddechowy prowadzi zarówno do mistrzowskiego posługiwania się głosem, jak i do zdrowej emisji głosu mówionego.
The article focuses on the methods of vocal and speech rehabilitation developed by the author and based on her substantial experience and research into a strategy leading to maximum improvement or elimination of the disorders in particular patients and their medical conditions. What defines the scope of application of this approach, which the author named “artistic logopedics,” is the presentation of disorders resulting from the diseases in question. Moreover, the paper explains a method of activating the neuromotor areas of the face through the attachments of the levator labii superioris muscle and eliciting subsequent reactions in the movable articulators, which, together with the immovable articulators, lead to the strengthening of sound through the resonators of the nasopharynx. The author also describes the method of diaphragmatic breathing and the ability to control the airflow by conscious breath‑holding in the inspiratory position followed by suspending the sound in the resonators. This respiratory system is beneficial in both mastering the use of the voice professionally and healthy voice emission.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2023, 8; 89-104
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Second language academic writer identity, relations of power and discourse practices
Autorzy:
Lehman, Iga Maria
Anderson, Robin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083351.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
second language acquisition
academic writing
writer identity
relations of power
interdiscursivity
nabywanie drugiego języka
pisanie akademickie
tożsamość autorska
związki władzy
interdyskursywność
Opis:
Our purpose in this paper is to show how the output of academic student-writers demonstrates the different ways in which they react to the discipline’s discoursal demands and how that, in turn, forms their writer identity. We also argue that the current Second Language Acquisition (SLA) theory fails to adequately integrate notions of second language (L2) academic writer identity and the social contexts in which L2 writers produce their texts.
Naszym celem w tym artykule jest pokazanie, w jaki sposób twórczość studentów akademickich wskazuje na różne sposoby reagowania wobec dyskursywnych wymagań danej dyscypliny i jaki, z kolei, ma to wpływ na formownie się pisarskiej tożsamości studentów. Twierdzimy również, że obecna teoria nabywania drugiego języka (SLA) nie jest w stanie skontaminować pojęcia tożsamości autora akademickiego piszącego w drugim języku z kontekstami społecznymi, w których te teksty powstają.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 4; 507-516
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WIESZCZ – BŁAZEN – LEGENDA: TRAJEKTORIA AUTORSKA ANATOLA SYSA
PROPHET – JESTER – LEGEND: AUTHOR’S TRAJECTORY OF ANATOL SYS
Autorzy:
Kowalow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911786.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Belarusian literature
Anatol Sys
image of the poet
author’s trajectory
literary myth
national canon
literatura białoruska
wizerunek poety
trajektoria autorska
mit literacki
kanon narodowy
Opis:
Аrtykuł jest poświęcony złożonej trajektorii autorskiej Anatola Sysa (1959-2005), którego niezwyczajny los intryguje czytelnika nie mniej niż jego utwory poetyckie i wymusza na badaczach poszukiwanie wciąż nowych sposobów interpretacji jego artystycznych i życiowych metamorfoz. Ze wspomnień przyjaciół, artykułów naukowych i utworów artystycznych wyłania się sprzeczny wizerunek pisarza: głos pokolenia, przeciwnik ideologii komunistycznej, prorok odrodzenia narodowego, Geniusz, poeta obrzydliwy, błazen, alkoholik, wyrodek, cham. Owa różnorodność i odmienność interpretacji w ocenie osobowości Anatola Sysa oraz miejsca, które jego twórczość zajmuje w historii literatury białoruskiej, uzasadniona jest zdaniem autora artykułu trzema przyczynami: 1) niezwykłą i sprzeczną naturą poety; 2) specyfiką krótkiego okresu, w którym żył Anatol Sys, obejmującego trzy epoki: radziecką (do 1984 roku), epokę reform i odrodzenia narodowego (1985-1992) і epokę Alaksandra Łukaszenki (od 1994 roku); 3) złożoną trajektorią życiowej i twórczej drogi poety, w której można wyróżnić trzy okresy: wczesny, patriotyczny i przeklęty (okres przynależności do cyganerii artystycznej). Jeszcze za życia Anatola Sysa jego osoba zaczęła obrastać w mity i legendy, a po śmierci poety jego najlepsze utwory weszły do kanonu literatury narodowej XX wieku.
The article is dedicated to a complicated trajectory of the outstanding Belarusian poet Anatol Sys (1959-2005), whose unusual fate intrigues readers no less than his poetry, and makes researchers search for new explanations of metamorphoses in his life and creative work. From the memoirs of contemporaries, academic articles and works of art an extremely controversial image of the writer arises: a leader of the generation, a fighter with Communist ideology, a prophet of the national revival, a Genius; a disgusting poet, a jester, an alcoholic, a freak, a boor. There have been various assessments of Sys’s personality and the place of his work in the history of the Belarusian literature which “in the opinion of the author, originate for the following three reasons: 1) the extraordinary and contradictory nature of the poet; 2) the nature of the interval the time in which Sys lived and which falls into three epochs: stagnant Soviet (before 1984), transition-renaissance (1985-1992), and Lukashenko’s (since 1994); 3) a complex trajectory of the poet’s life and creative path which can be divided into three stages: initial, revival and Bohemian (“infernal”). Even during his life, the personality of Anatol Sys began to acquire myths and legends, and after his death, his best works entered the canon of the national literature of the 20th century.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 107-126
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies