Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "autoprzeciwciała." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Zespół częściowo pustego siodła współistniejący z zespołem wielogruczołowej niedoczynności autoimmunologicznej
    Autorzy:
    Kiciński, Paweł
    Przybylska-Kuć, Sylwia
    Prystupa, Andrzej
    Ryczak, Elżbieta
    Filipek-Sidor, Anna
    Mosiewicz, Jerzy
    Jaroszyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/551749.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    zespół pustego siodła
    zespół wielogruczołowej niedoczynności autoimmunologicznej typu 2
    autoprzeciwciała.
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 370-372
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane zagadnienia dotyczące układu sercowo-naczyniowego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy
    Selected aspects of cardiovascular system in patients with systemic lupus erythematosus
    Autorzy:
    Hrycek, Antoni
    Kolarczyk, Aleksandra
    Konarski, Łukasz
    Matuszczyk, Anna
    Misztal, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038001.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    toczeń rumieniowaty układowy
    zapalenie naczyń
    miażdżyca
    autoprzeciwciała
    ostre incydenty wieńcowe
    systemic lupus erythematosus
    vasculitis
    atherosclerosis
    autoantibodies
    acute coronary events
    Opis:
    Systemic lupus erythematosus (SLE) is an autoimmune disease, in which one of the causes of death is the occurrence of acute coronary syndromes. They are connected with a chronic inflammatory process in the vascular wall, which leads to accelerated development of atherosclerosis. In this work, the potential risk factors in the development of cardiovascular disease in SLE and the role of autoantibodies, which have a significant impact on the progression of inflammatory processes in vascular endothelium were discussed. The following antibodies involved in the initiation of the inflammatory process were described: anti-endothelial cell antibodies (anti-endothelial cel antibodies – AECA), anti-neutrophil cytoplasmic antibodies (anti-neutrophil cytoplasmic anti-bodies – ANCA), anti-phospholipid antibodies (anti-phospholipid autibodies – aPL), antibodies against double-stranded DNA (antibodies against double-stranded DNA – anti-dsDNA) and antibodies against histone proteins (anti-DNA-histone complex). The role of classical factors in the development of subclinical atherosclerosis were indicated. Particular attention was paid to specific factors which play the most important role in the pathogenesis of this disease: proinflammatory cytokines, autoantibodies and chronic glucocorticosteroid therapy. Additionally, the role of thromboembolic complications in the etiology of acute coronary events in patients with SLE was discussed. So far, primary and secondary prevention is not clear in patients with SLE. The special role of early diagnosis based on imaging studies in order to reduce the number of deaths due to cardiovascular complications in patients with SLE was highlighted.
    Toczeń rumieniowaty układowy (systemic lupus erythematosus – SLE) jest chorobą autoimmunizacyjną, w której jedną z przyczyn zgonów są ostre zespoły wieńcowe, powstające na podłożu przewlekłego procesu zapalnego w ścianie naczyń, prowadzącego do przyspieszonego rozwoju zmian miażdżycowych. W niniejszej pracy przedstawiono potencjalne czynniki ryzyka odgrywające znaczącą rolę w rozwoju chorób sercowo-naczyniowych w przebiegu SLE. Podkreślono rolę autoprzeciwciał, które w istotny sposób wpływają na progresję procesu zapalnego toczącego się w śródbłonku naczyń, w tym przeciwciał zaangażowanych w inicjację procesu zapalnego: przeciwciało skierowane przeciw komórka śródbłonka (anti-endothelial cel antibodies – AECA), przeciwciała przeciwko cytoplazmie neutrofilów (anti-neutrophil cytoplasmic antibodies – ANCA), przeciwciała antyfosfolipidowe (anti-phospholipid autibodies – aPl), przeciwciała przeciwko dwuniciowemu DNA (antibodies against double-stranded DNA – anti-dsDNA) oraz przeciwciała przeciwko białkom histonowym (anti-DNA histone complex). Wskazano również możliwą rolę czynników klasycznych i swoistych dla SLE w rozwoju subklinicznej postaci miażdżycy. Szczególną uwagę zwrócono na charakterystyczne, najważniejsze czynniki w patogenezie choroby, tj. cytokiny prozapalne, autoprzeciwciała i przewlekłą glikokortykosteroidoterapię. Dodatkowo poruszono rolę powikłań zakrzepowo-zatorowych w etiologii ostrych incydentów wieńcowych u pacjentów z SLE. Dotychczas nie określono jednoznacznych wytycznych dotyczących profilaktyki pierwotnej i wtórnej u chorych na SLE. W celu zmniejszenia odsetka zgonów z powodu powikłań sercowo-naczyniowych u pacjentów z SLE zwrócono uwagę na szczególną rolę wczesnej diagnostyki opartej na badaniach obrazowych.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 2; 128-132
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku
    Successful steroid treatment for probable non-paraneoplastic limbic encephalitis – case report
    Autorzy:
    Gołąb-Janowska, Monika
    Korwin-Piotrowska, Teresa
    Walecka, Anna
    Mak, Monika
    Nowacki, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053725.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    limbiczne zapalenie mózgu
    autoprzeciwciała
    neurologiczne zespoły paranowotworowe
    sterydoterapia
    tomografia rezonansu magnetycznego
    limbic encephalitis
    autoantibodies
    paraneoplastic neurological syndrome
    steroid therapy
    magnetic resonance
    imaging
    Opis:
    Limbic encephalitis (LE) was first described in the ‘60s as a clinical-pathological syndrome in adults. Non-infectious cases are usually a manifestation of paraneoplastic syndrome, related mostly to small-cell lung cancer. Infection-related LE is usually caused by herpes simplex virus (HSV). Non-paraneoplastic LE subtype (NPLE) accompanying autoimmune diseases with antibodies directed against cell membrane antigens were also described. Basing on clinical symptoms, MRI findings, absence of tumour and long-term follow-up, a still another group of NLPE patients without the abovementioned antibodies has been identified. Here, LE symptoms were not preceded by an acute infection. Temporal lobeepilepsy is a prominent symptom of this variant. NPLE is a potentially reversible LE variant. We report a 62-year-old man, with a two years’ history of memory loss, orientation and mood disorders and seizures. His brain MRI T2-weighted fluid-attenuated inversion recovery (FLAIR) scan revealed classic hyperintense foci within the temporal structures. He had no antibodies against onconeural antigens in serum. There was no evidence of a neoplasm. The entire clinical picture suggested a diagnosis of non-paraneoplastic limbic encephalitis. A course of steroids improved his clinical symptoms with significant resolution of radiological abnormalities. Lacking generally accepted diagnostic criteria of NPLE, we recommend a long-term follow-up with repeated neurological examination and oncological survey of patients presenting without evidence of a malignancy.
    Limbiczne zapalenie mózgu (limbic encephalitis, LE) zostało opisane po raz pierwszy w 1960 roku jako zespół kliniczno- -patologiczny występujący u osób dorosłych. Przypadki nieinfekcyjne mają zazwyczaj charakter zespołu paranowotworowego i są wiązane głównie z rakiem drobnokomórkowym płuc. Na tle infekcyjnym powodują wirusy opryszczki pospolitej. Opisano również związane z chorobami autoimmunologicznymi nieparanowotworowe warianty LE (non-paraneoplastic limbic encephalitis, NPLE), w których obserwuje się obecność przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom błony komórkowej. Ostatecznie na podstawie obrazu klinicznego, zmian w obrazie tomografii rezonansu magnetycznego (TRM), braku guza i długofalowej obserwacji chorych wyodrębniono grupę innych NPLE, w których nie stwierdza się wymienionych przeciwciał. Przypadki te nie były poprzedzone objawami ostrej infekcji gorączkowej, a wiodącym symptomem wariantu są skroniowe napady padaczkowe. Nieparanowotworowe warianty LE są przykładem potencjalnie odwracalnych wariantów LE. W artykule przedstawiono przypadek LE u 62-letniego mężczyzny, u którego w wieku 60 lat rozwinęły się postępujące zaburzenia pamięci, orientacji i nastroju oraz napady padaczkowe ogniskowe przechodzące w obustronny napad drgawkowy. Badanie TRM uwidoczniło w obrazach T2-zależnych i sekwencji FLAIR patologiczny wzrost intensywności sygnału przyśrodkowych części obu płatów skroniowych. W surowicy krwi nie stwierdzono przeciwciał onkoneuronalnych. Badania dodatkowe pozwoliły z wysokim prawdopodobieństwem wykluczyć obecność nowotworu. Rozpoznano NPLE, którego koncepcję wydaje się umacniać wyraźna poprawa funkcjonowania intelektualnego oraz regresja zmian w badaniu TRM po wdrożeniu sterydoterapii. Brak pewnych kryteriów rozpoznania NPLE nakazuje kilkuletnią katamnezę, obejmującą regularną kontrolę neurologiczną oraz nadzór onkologiczny pacjentów, u których wstępne badania w kierunku nowotworu wypadły ujemnie.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 3; 176-181
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego jako pierwsza manifestacja kliniczna tocznia rumieniowatego układowego – opis przypadku
    Transverse myelitis as the first clinical manifestation of systemic lupus erythematosus – case report
    Autorzy:
    Pilchowska-Ujma, Emilia
    Jurga, Szymon
    Leśniak, Paweł
    Wierzchołowski, Wojciech
    Kozubski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030230.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    autoantibodies
    autoprzeciwciała
    mielopatia
    myelopathy
    poprzeczne zapalenie rdzenia
    systemic lupus erythematosus
    toczeń rumieniowaty układowy
    transverse myelitis
    Opis:
    Acute transverse myelitis is a pathological condition leading to the damage of the spinal cord’s structures. It is also a rare manifestation of systemic lupus erythematosus affecting 1 to 2% of patients. It usually occurs shortly after the diagnosis is established, most often within the first five years of the disease. This article reports a 35-year-old man, with no history of any diseases, who suddenly had the following signs and symptoms: deterioration of mood, hyperhidrosis, headaches, thoracic-lumbar spine pain, sensory disorders around the torso, difficulties urinating and defecating. Magnetic resonance imaging of the spine revealed long-segment myelitis. In order to establish the aetiology of the disease, a number of laboratory and imaging examinations were performed. Based on the Systemic Lupus International Collaborating Clinics/American College of Rheumatology criteria – SLICC–ACR 2012, systemic lupus erythematosus was diagnosed. The patient was subjected to glucocorticosteroid pulse therapy without delay, and eventually improved satisfactorily. The reported case shows that transverse myelitis may be the first clinical manifestation of systemic lupus erythematosus. The authors have highlighted the necessity of an early diagnosis as well as establishing the disease’s aetiology and determining the risk of relapse, as all three affect prognosis.
    Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego to patologiczny stan, który prowadzi do uszkodzenia struktur rdzenia kręgowego. Jest to rzadka manifestacja tocznia rumieniowatego układowego, pojawiająca się u 1–2% chorych. Przeważnie występuje w krótkim czasie od ustalenia rozpoznania, zwykle w pierwszych pięciu latach trwania choroby. W artykule zaprezentowano przypadek 35-letniego mężczyzny, dotychczas zdrowego, u którego nagle wystąpiły: pogorszenie samopoczucia, zlewne poty, bóle głowy, bóle kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym, opasujące zaburzenia czucia na tułowiu oraz trudności w oddawaniu moczu i stolca. Rezonans magnetyczny kręgosłupa wykazał długoodcinkowe zapalenie rdzenia kręgowego. W celu ustalenia etiologii schorzenia przeprowadzono liczne badania laboratoryjne i obrazowe. Na podstawie kryteriów Systemic Lupus International Collaborating Clinics/American College of Rheumatology – SLICC–ACR 2012 rozpoznano toczeń rumieniowaty układowy. Niezwłocznie wdrożono leczenie pulsami glikokortykosteroidów i uzyskano satysfakcjonującą poprawę. Omawiany przypadek pokazuje, że poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego może być pierwszą manifestacją kliniczną tocznia rumieniowatego układowego. Autorzy zwracają uwagę na konieczność wczesnego rozpoznania, ustalenia etiologii schorzenia i określenia ryzyka nawrotu, gdyż wpływa to na rokowanie.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 104-108
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cognitive functions and autoantibodies in patients with systemic lupus erythematosus
    Funkcje poznawcze a autoprzeciwciała u chorych na toczeń rumieniowaty układowy
    Autorzy:
    Bogaczewicz, Anna
    Ząbek, Jakub
    Sobów, Tomasz
    Robak, Ewa
    Bogaczewicz, Jarosław
    Woźniacka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940986.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    autoantibodies
    cognitive functions
    systemic lupus erythematosus
    autoprzeciwciała
    funkcje poznawcze
    toczeń rumieniowaty układowy
    Opis:
    Introduction: Autoantibodies may occur in the course of various diseases. In the case of systemic lupus erythematosus the presence of specific autoantibodies is included in the classification criteria of the disease. The aim of the study was to investigate whether the presence of the serologic markers of systemic lupus erythematosus, i.e. anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies of the class IgM and IgG are linked with the results of neuropsychological tests evaluating selected cognitive functions in patients without overt neuropsychiatric lupus and without antiphospholipid syndrome. Material and methods: The study included 22 patients with systemic lupus erythematosus. For the assessment of anti-dsDNA, anti-Sm and anticardiolipin antibodies the immunoenzymatic method was used. For neuropsychological estimation of the selected cognitive functions the attention switching test and the choice reaction time were applied, in which the results are expressed as the average delay i.e. mean correct latency, using the computer-based Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Results: The results of attention switching test in patients with anti-Sm antibodies were lower, but not significantly different from those obtained by the patients without such antibodies: 75.0 (73.12–88.12) vs. 92.5 (85–95). Choice reaction time was significantly longer in patients with anti-Sm antibodies in comparison to the patients without anti- Sm antibodies: 614.9 (520.6–740.8) vs. 476.7 (396.6–540) (p = 0.01). No significant difference was demonstrated in the results of attention switching test and choice reaction time with regard to the presence of anti-dsDNA antibodies. The results of attention switching test and choice reaction time were not different between the groups of patients with and without anticardiolipin antibodies in the IgM and IgG class. Conclusions: Anti-Sm antibodies seem to contribute to the pathogenetic pathway involved in the deterioration of the results of the selected cognitive functions in systemic lupus erythematosus patients. The use of neuropsychological assessment as a screening procedure in systemic lupus erythematosus patients with anti-Sm antibodies appears to be reasonable.
    Wprowadzenie: Autoprzeciwciała mogą występować w przebiegu różnych chorób. W przypadku tocznia rumieniowatego układowego obecność określonych autoprzeciwciał stanowi jedno z kryteriów klasyfikacyjnych choroby. Celem pracy było wykazanie, czy obecność serologicznych markerów tocznia rumieniowatego układowego, tj. autoprzeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm oraz przeciwciał antykardiolipinowych klasy IgM i IgG, jest związana z wynikami testów neuropsychologicznych, oceniających wybrane funkcje poznawcze u pacjentów bez objawów tocznia neuropsychiatrycznego i bez zespołu antyfosfolipidowego. Materiał i metody: Badaniem objęto 22 chorych na toczeń rumieniowaty układowy. W badaniu przeciwciał anty-dsDNA, anty-Sm i przeciwkardiolipinowych wykorzystano metodę immunoenzymatyczną. Do oceny neuropsychologicznej wybranych funkcji poznawczych użyto testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru, w którym wyniki są wyrażone jako średnie opóźnienie; wykorzystano komputerowy zestaw Cambridge Neuropsychological Test Automated Battery (CANTAB). Wyniki: Wyniki testu przełączania uwagi u pacjentów z przeciwciałami anty-Sm były niższe, ale nie różniły się znacząco od tych uzyskanych przez pacjentów bez tych przeciwciał: 75,0 (73,12–88,12) vs 92,5 (85–95). Czas reakcji wyboru był istotnie dłuższy u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z przeciwciałami anty-Sm w porównaniu z pacjentami bez tych przeciwciał: 614,9 (520,6–740,8) vs 476,7 (396,6–540) (p = 0,01). Nie wykazano istotnej różnicy w wynikach testu przełączania uwagi i czasu reakcji wyboru w zależności od występowania przeciwciał anty-dsDNA i przeciwciał przeciwkardiolipinowych klasy M i G. Wnioski: Przeciwciała anty-Sm wydają się przyczyniać do łańcucha patogenetycznego związanego z pogorszeniem wyników wybranych funkcji poznawczych u chorych na toczeń rumieniowaty układowy. Uzasadnione wydaje się przesiewowe zastosowanie badania neuropsychologicznego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy z występującymi przeciwciałami anty-Sm.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 2; 81-85
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autoprzeciwciała rozpoznające białka mieliny jako biomarkery w stwardnieniu rozsianym
    Antimyelin atuoantibodies as biological markers in multiple sclerosis
    Autorzy:
    Jaśkiewicz, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/410279.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    stwardnienie rozsiane
    autoprzeciwciała
    biomarkery
    multiple sclerosis
    autoatibodies
    biomarkers
    Opis:
    Stwardnienie rozsiane (SM) jest chroniczną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, charakteryzującą się występowaniem rozsianych ognisk demielinizacji włókien nerwowych. Heterogenność objawów i przebiegu klinicznego choroby wiąże się z koniecznością indywidualnej klasyfikacji pacjentów w oparciu o czynniki genetyczne, kliniczne oraz immunologiczne. Do czynników, które brane są pod uwagę należą autoprzeciwciała, bezpośrednio związane z humoralną odpowiedzią autoimmunologiczną występującą w SM. W przedstawionej pracy podsumowano stan wiedzy na temat autoprzeciwciał rozpoznających trzy główne antygeny mieliny: MBP, PLP oraz MOG. Uważa się, że mogą być one użytecznymi biomarkerami w klasyfikacji i przewidywaniu przebiegu SM, co w przyszłości przyczyni się do wyboru zindywidualizowanej, efektywnej terapii SM.
    Multiple sclerosis (MS) is a human inflamatory demyelinating disease of the central nervous system. Because of heterogeneity in phenotypic expression of the disease there is a need for subtyping of patients by genetical, clinical and neuroimmunological parameters. Evidence for a possible role of autoantibodies to myelin antigens as biological markers for MS comes from several studies indicating the importance of humoral response in MS. This reviev summarizes the findings on autoantibodies recognizing three major myelin antigens: MBP, PLP and MOG. It is belived that these antibodies serving as biomarkers will help to establish individual, pathogenic subtype and disease status, that will allow to treat patients selectively and more efficiently.
    Źródło:
    Chemistry, Environment, Biotechnology; 2010, 14; 153-164
    2083-7097
    Pojawia się w:
    Chemistry, Environment, Biotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies