Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autoimmune polyglandular syndrome" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Preliminary study of Autoimmune Polyglandular Syndrome (APS). Are they solely an endocrinological problem?
Autorzy:
Malicka, Elżbieta
Kurowska, Maria
Kiszczak-Bochyńska, Ewa
Dudzińska, Marta
Malicka, Ewa
Tarach, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552932.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
autoimmune polyglandular syndrome
APS
autoimmune diseases
Addison’s disease
Hashimoto’s thyroiditis.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2017, 3; 239-242
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroby autoimmunizacyjne w praktyce lekarskiej
Autoimmunological diseases in medical practice
Autorzy:
Szczeblowska, Dorota
Hebzda, Andrzej
Wojtuń, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031829.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antibodies
antigens
autoimmune polyglandular syndrome
autoimmunological disease
epitopes
choroby autoimmunologiczne
autoimmunologiczne zespoły wielogruczołowe
przeciwciała
epitopy
antygeny
Opis:
Autoimmunological diseases are becoming more common in everyday medical practice. It is a group of diseases which originate from coincidence of genetic and environmental factors. Autoimmunisation is an immunological reaction directed against organisms own antigene or group of antigenes. It is attributed to loss of distinguishing of own and else antigenes, which leads to destruction of body tissues. There are two main patomechanisms responsible for destruction of cells and tissues: cellular and humoral. Synergy of those mechanisms is responsible for occurrence of symptoms. Autoimmunological diseases occur in 3-8% of world population, more often in women. In recent years incidence of these diseases has been steadily rising. Occurrence increases with increase of latitude. They are characterised by chronic course with remissions and flares. They can result in disability or even death. Most diagnoses are established between puberty period, and retirement, so it affects mostly working people. Recently it has been noted that more than one autoimmunological disease can occur in one patient. This realisation can set physician on right course of diagnostic-therapeutic process, which facilitates right diagnosis and introduction of adequate treatment, which will hasten improvement of patients’ health and reduces sick absence. This paper is to remind of possibility of simultaneous occurrence of more than one autoimmunological disease.
W codziennej praktyce lekarskiej coraz częściej spotykamy się ze schorzeniami rozwijającymi się na podłożu zaburzeń autoimmunologicznych. Jest to grupa schorzeń, do których rozwoju przyczynia się koincydencja szeregu czynników genetycznych i środowiskowych. Autoimmunizacja jest reakcją immunologiczną organizmu skierowaną przeciwko antygenowi lub grupie własnych antygenów. Wiąże się z utratą zdolności układu odpornościowego do rozróżniania antygenów „własnych” i „obcych”, co prowadzi do niszczenia własnych tkanek. W rozwoju chorób autoimmunizacyjnych odgrywają rolę dwa główne patomechanizmy odpowiedzialne za uszkodzenie komórek i tkanek: komórkowy i humoralny. Współdziałanie obu tych mechanizmów odpowiada za wystąpienie objawów chorobowych. Schorzenia autoimmunologiczne dotyczą 3-8% światowej populacji ogólnej, z przewagą płci żeńskiej. W ostatnich latach notuje się wzrost zapadalności na te choroby. Częstość ich występowania zwiększa się wraz ze wzrostem szerokości geograficznej. Mają one klinicznie przebieg przewlekły i charakteryzują się okresami zaostrzeń i remisji. Ich konsekwencją może być inwalidztwo, a nawet śmierć. Szczyt zachorowań występuje pomiędzy okresem dojrzewania a wiekiem emerytalnym, dotyczy więc ludzi w tak zwanym okresie produkcyjnym. Ostatnio zwraca się coraz większą uwagę na możliwość współwystępowania różnych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Uświadomienie sobie takiej możliwości może naprowadzić nas na właściwe tory diagnostyczno-terapeutyczne, a to pozwoli na ustalenie właściwego rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego leczenia, co przyspieszy powrót do zdrowia naszych pacjentów i skróci tym samym okres absencji chorobowej. Niniejsza praca ma na celu przypomnienie o możliwościach koincydencji różnych chorób autoimmunologicznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 218-222
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mnoga gruczolakowatość wewnątrzwydzielnicza oraz autoimmunologiczne zespoły wielogruczołowe u psów i kotów
Multiple endocrine neoplasia and polyglandular autoimmune syndromes in dogs and cats
Autorzy:
Gójska-Zygner, Olga
Andrzejewska-Siwak, Anna
Gecewicz, Agnieszka
Dolka, Izabella
Rodo, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22348582.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
koty
choroby endokrynologiczne
endokrynopatie
zwierzęta towarzyszące
występowanie
zespół mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej
autoimmunologiczne zespoły wielogruczołowe
multiple endocrine neoplasia
polyglandular autoimmune syndrome
dog
cat
Opis:
Multiple endocrine neoplasia (MEN) and polyglandular autoimmune syndromes (PAS), belong to genetic polyendocrinopathies described in humans. MEN syndromes are often passed down in families. These syndromes have also been observed and described in dogs and cats. However, they were not considered as hereditary syndromes. Multiple endocrine neoplasia typically involves tumors in at least two endocrine glands. Polyglandular autoimmune syndromes were recognized in dogs but not in cats. They are characterized by immunodysregulation, polyendocrinopathy, and enteropathy. It seems probable that one of these syndromes, known as Schmidt’s syndrome, may be hereditary in dogs. This article offers a review of canine and feline MEN and PAS literature and also a short presentation of own cases, resembling MEN and PAS 2, in dogs.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 04; 258-265
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies