Temat: attention-deficit/hyperactivity disorder - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Review of current evidence on the impact of pesticides, polychlorinated biphenyls and selected metals on attention deficit / hyperactivity disorder in children
Autorzy:: Polańska, Kinga
Jurewicz, Joanna
Hanke, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2179788.pdf
Data publikacji:: 2013-03-01
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: children
chemicals
Attention deficit / hyperactivity disorder
inattention
impulsivity
Opis:: The aim of this review was to investigate the association between attention defi cit / hyperactivity disorder (ADHD) or ADHD- related symptoms and industrial chemicals, such as organophosphates and organochlorine pesticides, polychlorinated biphenyls (PCBs), lead, mercury and manganese. Medline, PubMed and EBSCO searches were performed to identify the studies that analyzed the association of prenatal and postnatal child exposure to such toxicants and ADHD or ADHD-related symptoms. The review is restricted to human studies published in English in peer-reviewed journals since 2000. Most of the presented studies focused on pesticides, PCB and lead. The impact of mercury and manganese was investigated less frequently. The fi ndings indicate that children’s exposure to organophosphate pesticides may cause symptoms consistent with pervasive developmental disorder, ADHD or attention problems. Exposures to organochlorine pesticides and PCBs were associated with ADHD-like behaviors such as alertness, quality of alert response, and cost of attention. The studies provided evidence that blood lead level below 10 μg/dl was associated with ADHD or ADHD-related symptoms. Information on the association between exposure to mercury and neurotoxicity is limited, and requires further confi rmation in future research. Two studies indicated that exposure to manganese is related to ADHD; such exposure and its impact on children neurodevelopment need to be further investigated. Future studies should use a prospective design with multiple biological samples collected over time for better assessment of exposure and its critical windows. Additionally, inclusion of potential confounding factors and co-exposures is crucial.
Źródło:: International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2013, 26, 1; 16-38
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:: International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The influence of components of diet on the symptoms of ADHD in children
Wpływ składników diety na objawy ADHD u dzieci
Autorzy:: Konikowska,, K.
Regulska-Ilow, B.
Rozanska, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/875755.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: human nutrition
diet
child
food component
omega-3 fatty acid
iron
zinc
magnesium
human disease
attention deficit hyperactivity disorder
ADHD zob.attention deficit hyperactivity disorder
disease risk
Opis:: U większości dzieci przyczyna występowania ADHD nie jest do końca znana, a jego etiologia jest wieloaspektowa. Konwencjonalne leczenie tego schorzenia oparte jest na połączeniu terapii behawioralnej, psychologicznej oraz farmakoterapii. Farmakoterapia wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu ADHD, jednak często wiąże się ona z występowaniem niepożądanych efektów ubocznych, takich jak: brak apetytu, utrata masy ciała, zahamowanie wzrostu, bóle brzucha, bóle głowy, problemy z zasypianiem, wzrost ciśnienia krwi. W ostatnich latach można zauważyć wzrastające zainteresowanie zastosowaniem dietoterapii w leczeniu ADHD, zwłaszcza kiedy standardowa farmakoterapia nie przynosi poprawy stanu zdrowia. Zarówno dieta kobiety ciężarnej, karmiącej, jak i dziecka może mieć wpływ na rozwój i pogłębienie objawów zespołu hiperkinetycznego. Istnieje wiele dowodów, które wskazują, że ADHD jest związany z czynnikami żywieniowymi. Przewlekłe niedobory niektórych składników mineralnych, takich jak: cynk, żelazo, magnez, jod mogą mieć znaczący wpływ na rozwój i pogłębienie objawów ADHD u dzieci. Szczególną rolę w diecie kobiety w ciąży, karmiącej oraz dziecka odgrywają także kwasy tłuszczowe omega-3, a głównie DHA, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju i czynności mózgu u dziecka. Ich przewlekły niedobór może przyczyniać się do zwiększonego ryzyka występowania ADHD u dzieci. Autorzy kilku badań wykazali korzystny wpływ eliminacji produktów spożywczych zawierających syntetyczne dodatki do żywności, m.in. barwniki i konserwanty na zachowanie u dzieci z ADHD. Pozytywne efekty przyniosła także eliminacja z diety produktów będących bogatym źródłem salicylanów. Zaobserwowano ponadto, że spożycie produktów z niskim indeksem glikemicznym przyczynia się do zmniejszenia objawów choroby u niektórych osób nadaktywnych. Dostarczenie odpowiedniej podaży składników odżywczych i mineralnych oraz ewentualne wyeliminowanie niektórych produktów spożywczych z diety jest szczególnie istotne w okresie rozwoju i intensywnego wzrostu dziecka. Omówiono zagadnienia dotyczące roli diety w leczeniu dzieci, u których rozpoznano ADHD oraz znaczenia niedoborów niektórych składników mineralnych i długołańcuchowych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w przebiegu ciąży i rozwoju dziecka. Istnieje potrzeba dalszych badań w tym zakresie, w celu oceny potencjalnej skuteczności diety w leczeniu objawów ADHD.
In most children with ADHD the cause of the disease is not exactly known, and its etiology is multifactorial. The conventional treatment is based on the combination of behavioral and psychological therapy and the pharmacotherapy. The pharmacotherapy has a high effectiveness in ADHD treatment, but it is often associated with undesirable side effects, such as: loss of appetite and weight, growth inhibition, abdominal pain, headaches, sleeping problems and increased blood pressure. In the recent years, much attention was devoted to the issue of an appropriate diet in this disease, especially when the standard pharmacotherapy is not effective. The diet of pregnant and lactating woman, and child may have an impact on the development and deepening of the hyperkinetic syndrome. There is much evidence to indicate that it is linked to nutritional factors. Chronic deficiencies of certain minerals such as zinc, iron, magnesium and iodine and insufficient dietary intake of long-chain polyunsaturated fatty acids may have a significant impact on the development and deepening of the symptoms of ADHD in children. A crucial role in the diet of pregnant and lactating women, and child plays also polyunsaturated omega-3 fatty acids, mainly DHA, which are necessary for proper development and function of brain. Their chronic deficiency may contribute to increase risk of ADHD in children. The authors of several studies also demonstrated the positive impact of the elimination food products containing synthetic food additives, like artificial food dyes and preservatives on the behavior of children with ADHD. The beneficial effects brought also the elimination of food products, that are rich in salicylates. It was found that the intake of food products with a low glycemic index helps to reduce symptoms in some hyperactive children. Providing an appropriate supply of nutrients and minerals and elimination of certain food products from diet is especially important during intensive growth and development of the child. In this article the issues concerning the role of the diet in treatment of the children with diagnosed ADHD and the importance of deficiency of certain minerals and long-chain polyunsaturated fatty acids in pregnancy and child growth was discussed. There is a need for further studies in this area to evaluate the potential effectiveness of the diet in treating the symptoms of ADHD.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 2
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Current research and teaching strategies for the writing, reading and literary education of the pupils with ADHD
Autorzy:: Kožárová, Jana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/454160.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD),
pupils with ADHD
reading,
writing,
eaching strategies
Opis:: Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) is one of the most common disorders of childhood and, as of 2006, 4.5 million children have been diagnosed at some time with ADHD. ADHD is described as having “many faces”, and as being “one of the most talked-about and controversial subjects in education”, causing “heated debates” (Bloom et Cohen, 2006). To be consistent with the existing literature, the term “ADHD” will be used in this paper and will represent the full spectrum of attention disorders. There has been great controversy surrounding the acceptance of ADHD as a “real” disorder, which is likely related to the lack of a definitive diagnostic test and the perceived overuse of stimulant medication with children. The National Institutes of Mental Health (NIMH, 2009) states that ADHD is one of the most common childhood disorders and can continue through adolescence and into adulthood and involves difficulty staying focused and paying attention, difficulty controlling behaviour, hyperactivity (overactivity). The U.S. Department of Education (U.S. DOE, 2009) states that ADHD is a neurological condition that involves problems with inattention and hyperactivity – impulsivity that are developmentally inconsistent with the age of the child and is a function on developmental failure in the brain circuitry that monitors inhibition and self-control. However, most professionals use the APA diagnostics manuals, though some use the ICD-10 Classification system of the World Health Organization, which uses the term hyperkinetic disorder. In the most current edition, the DSM-V (APA, 2013), ADHD is defined as a persistent pattern of inattention and/or hyperactivity – impulsivity that is more frequently displayed and more severe than is typically observed in individuals at a comparable level of development.
Źródło:: Multidisciplinary Journal of School Education; 2017, 11; 103-116
2543-7585
Pojawia się w:: Multidisciplinary Journal of School Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Games and ADHD-ADD: A Systematic Mapping Study
Autorzy:: Contreras-Espinosa, Ruth S.
Serra, Angel
Terrón, Jose Luis
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/485131.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Univerzita sv. Cyrila a Metoda. Fakulta masmediálnej komunikácie
Tematy:: adolescents
attention deficit disorder
attention deficit hyperactivity disorder digital games
children
literature review
systematic mapping study
Opis:: Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is a neuro-developmental disorder that starts in childhood and has a persistent pattern of behaviour involving lack of attention and/or hyperactivity-impulsiveness that interferes in social, academic or work processes, or reduces the quality of them. Through activities with games, children and adolescents improve memory, concentration, motor planning and time management skills. According to some studies these may present positive effects for the attention span, executive functions, working memory and other cognitive skills. However, there are few studies that explain their effects. This paper presents a systematic mapping study and underlines the direction taken by the empirical studies undertaken on the use of digital games in treating ADHD and ADD. A total of 12 articles, covering 2005 to 2015, were selected. The research questions behind the study were: RQ1 What particular characteristics have been investigated by researchers?; RQ2 What research methods have been used?; and RQ3 On which game has the study on ADD-ADHD been focused?. There are studies are focused on the risk of addiction, increased attention deficit or behaviour problems and studies evaluating the improvement in executive functions, reduction in hyperactivity and motivation. The research methods used were experimental and exploratory methods. Finally, the digital games are analyzed without distinguishing between the genres and theme of the game.
Źródło:: Acta Ludologica; 2019, 2, 2; 4-26
2585-8599
Pojawia się w:: Acta Ludologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The effect of manipulative, movement and preparatory sports games on correction of behavior disorders in integrated elementary school pupils with ADHD
Wpływ manipulacyjnych, ruchowych i przygotowawczych gier sportowych na poprawę zachowania uczniów integracyjnej szkoły podstawowej cierpiących na ADHD
Autorzy:: Chovanova, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/5043.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: attention deficit hyperactivity disorder
symptom
child
behaviour
physical activity
concentration process
sport game
Opis:: Hyperactivity associated with lack of concentration poses a problem to teachers. This behavioral disorder, which affects school achievement, behavior and social relationships, requires specific educational approach. One of the possibilities of correcting such a disorder is through movement and physical activity, which is important not only for somatic development, but also for social development of children. At present, this issue is being discussed among experts in the field. The research was conducted in the school year 2012/2013. The sample consisted of 46 primary school teachers who taught at the first degree of elementary school. The teachers evaluated 123 integrated pupils aged 6 to 10. To assess behavioral disorders, we used Vanderbilt ADHD Diagnostic Teacher Rating Scale (VADTRS), a diagnostic tool used by teachers to identify children with ADHD. Arousing interest in physical activities, increasing their effectiveness and making these activities more esthetic had positive effect on children as shown by their interest in physical activities. The teachers confirmed improvement in relationships with peers (89.13%), following directions/rules (93.48%) and disrupting classes (86.96%). This study was supported by project VEGA 1/0769/13 “The Effectiveness of Specific Movement Reeducation Procedures on the Correction of Hyperkinetic Disorders of Prepubertal Children”.
Nadpobudliwość, związana z ciągłym rozpraszaniem uwagi, jest główną przeszkodą w pracy szkolnej. Zaburzenie zachowania, które wpływa na wyniki w nauce, zachowanie oraz relacje społeczne ucznia, wymaga szczególnego podejścia w edukacji. Jedną z metod poprawiania zachowania jest ruch i aktywność fizyczna. Ruch jest ważny nie tylko dla prawidłowego rozwoju fizycznego, lecz także dla rozwoju społecznego dziecka. Obecnie stanowi to znany problem. Badania przeprowadzono w roku szkolnym 2012/2013. Grupa nauczycieli pierwszej klasy szkoły podstawowej w Preszowie składała się z 46 ankietowanych, którzy oceniali 123 integrowanych uczniów szkół podstawowych. Zastosowaliśmy skalę Vanderbilt ADHD Diagnostic Teacher Rating Scale, VADTRS – narzędzie przeznaczone dla nauczycieli do orientacyjnej oceny dzieci z podejrzeniem ADHD. Poprzez zwiększenie atrakcyjności, efektywności i estetyki aktywności ruchowej udało się nam pozytywnie wpłynąć na dzieci oraz ich akceptację takiej formy zajęć. Uzyskaliśmy korektę zaburzeń zachowania. Nauczyciele potwierdzili poprawę w stosunkach między rówieśnikami (89,13%), szacunku dla nauczycieli (93,48%) i rozpraszaniu uwagi w klasie (86,96%). Kwestie te poruszane są w ramach programu grantowego VEGA nr 1/0769/13 „Skuteczność specyficznych reedukacyjnych metod ruchowych w poprawie zaburzeń nadpobudliwości u dzieci w młodszym wieku szkolnym”.
Źródło:: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna; 2014, 13, 2
1895-8680
Pojawia się w:: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The Analysis of the ADHD child Accident incident rates in school environment
Autorzy:: Dončevová, Lucie
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/628189.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: Keywords Attention Deficit Hyperactivity Disorder, (ADHD), disability, inclusive education, prevention, injury, accident incident rates
Opis:: Aim. The main objective of this article is to contribute to the research in the area of accident incident rates among school children. Methods. A non-standardized, 12-item questionnaire based on independent compilation was used for data collection. The questionnaire contained closed questions which monitor the nature of school-related injuries, gender and age of respondents. Results. 100 students with diagnosed ADHD and 100 children without ADHD diagnosis participated in the research. The accident and incident data were collected between September 2016 and June 2017. Out of 100 given questionnaires filled by ADHD children, the result shows that 49% of them experienced an injury in school and children without ADHD diagnosis reported injury in only 26% of cases, which means that roughly every second child with a Attention Deficit Hyperactivity Disorder experienced an injury some time during the school year during class, whereas among neurotypical children this ratio would refer to every fourth child. Conclusions. The results of the analysts pointed at the possible need of informing all staff involved in the education system of ADHD children about the risks of injury in school environment and thus support the prevention of injuries, support the prevention programs which would be focused on children with attention disorders.
Źródło:: Journal of Education Culture and Society; 2018, 9, 1; 109-117
2081-1640
Pojawia się w:: Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi (ADHD) – rozpoznawanie nieadaptacyjnych schematów emocjonalnych i interwencje terapeutyczne
Autorzy:: Nowogrodzka, Agnieszka
Piasecki, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2054432.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: ADHD
attention deficit hyperactivity disorder
emotional patterns
schema therapy
zespół nadpobudliwości psychoruchowej
schematy emocjonalne
terapia schematu
Opis:: Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami uwagi (ADHD) opisuje się jako zaburzenie rozpoznawane u 3,4–5% dzieci w okresie szkolnym. Jako jego podstawowe objawy wskazuje się nadmierną aktywność, impulsywność oraz deficyty uwagi. Symptomy te obserwowane są w zachowaniu i powodują pojawienie się wtórnych objawów mających wpływ na ogólne funkcjonowanie dziecka, a w późniejszym okresie także dorosłego. Podstawową, najczęściej stosowaną obecnie formą pomocy grupie wykazującej zaburzenia jest farmakoterapia. Powoduje ona zmniejszenie nasilenia podstawowych objawów. Zazwyczaj leki stosuje się dopiero od wieku szkolnego. Do tego czasu dziecko uczy się wzorców zachowań oraz schematów emocjonalnych, które nie są dla niego korzystne. Z tego względu najskuteczniejszą formą oddziaływań jest połączenie terapii farmakologicznej z psychoterapią. Jako ciekawą propozycję oddziaływań, pozwalającą uczyć się adaptacyjnych reakcji zarówno rodzicom, jak i dzieciom, jest terapia schematu. Pojawiły się już pierwsze wyniki badań wskazujące na to, jakie nieadaptacyjne schematy pojawiają się u dzieci z ADHD. Oddziaływania ukierunkowane na pracę z właściwie zidentyfikowanymi nieadaptacyjnymi schematami pozwalają na to, aby dzieci z tej grupy wyrosły na zdrowe, pewne siebie osoby.
Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a disorder that affects 3.4–5% of school children. Its primary symptoms are excessive activity, impulsiveness and attention deficits. These symptoms are observed in behavior. They also cause the appearance of secondary symptoms, that affecting the overall functioning of the child, and later also an adult. The main and most frequently used form of treatment a group suffering from disorders is pharmacotherapy. It reduces the severity of the underlying symptoms. Most often, drugs are used only from school age. Until then, the child learns behavior and emotional patterns that are not favorable to him. Therefore, the most effective form of treatment is to combine drug therapy with psychotherapy. An interesting proposition that allows both parents and children to learn adaptive reactions is schema therapy. The first results of research have already appeared, they show what non-adaptive patterns appear in children with ADHD. Work-oriented interactions with properly identified non-adaptive patterns allow children in this group to grow up into healthy, self-confident persons.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2021, 34, 2; 133-143
0867-2040
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Narracja i renarracja u dzieci z ADHD w wieku szkolnym
Narration and Re-Narration in School-age Children with ADHD
Autorzy:: Szabelska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1937426.pdf
Data publikacji:: 2021-06-02
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:: ADHD
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
renarracja
pamięć tekstu
narracja
attention deficit hyperactivity disorder
narrative
renarration
text memory
Opis:: Przegląd literatury przedmiotu wskazuje na potrzebę podjęcia badań, mogących zobrazować stopień rozwoju poszczególnych elementów wchodzących w skład kompetencji językowej, komu-nikacyjnej i kulturowej, a także ewentualne różnice występujące w tym zakresie pomiędzy ucznia-mi nadpobudliwymi a ich neurotypowymi rówieśnikami. W artykule podjęto zatem temat realiza-cji narracji przez dzieci z diagnozą zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) w zestawieniu z opisem zachowań narracyjnych dzieci z grupy kontrolnej (bez zaburzeń rozwojowych). Artykuł stanowi opis badań prowadzonych na grupie uczniów klas 1–4 szkoły pod-stawowej. Zestaw prób narracyjnych poszerzono dodatkowo o zadanie oceniające tworzenie renar-racji na podstawie słuchowej pamięci tekstu. Otrzymane wyniki, zestawione i przeanalizowane ilo-ściowo i jakościowo, stają się dla autorki podstawą do dalszych poszukiwań zaburzeń językowych występujących w ADHD.
A review of the literature on the subject indicates the need for research that can illustrate the development degree of individual elements composing linguistic, communicative and cultural competences, as well as possible differences in this respect between hyperactive students and their neurotypical peers. This article discusses the use of narrative by children diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in comparison with the narrative behavior of children from the control group (without developmental disorders). The paper reports on the research conducted on a group of students in grades 1-4 of primary school. The set of narrative trials was additionally extended with a task assessing re-narration creation based on the auditory memory of the text. The obtained results, compiled and analyzed quantitatively and qualitatively, become the basis for the author to further search for language disorders occurring in ADHD.
Źródło:: Logopedia; 2020, 49, 2; 85-102
0459-6935
Pojawia się w:: Logopedia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Charakter zaburzeń językowych w ADHD
Characteristics of language disorders in ADHD
Autorzy:: Szabelska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2165638.pdf
Data publikacji:: 2022-07-18
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:: ADHD
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
rozwój mowy
system edukacyjny
attention deficit hyperactivity disorder
speech development
educational system
Opis:: Literatura językoznawcza wciąż nie notuje wielu badań i analiz dotyczących nabywania mowy przez dzieci nadpobudliwe. Okazuje się jednak, że proces ten przebiega nieco inaczej w odniesieniu do opisywanych przez aktualne źródła norm. Celem niniejszego artykułu jest zatem ogólne nakreślenie charakterystyki tego procesu i podkreślenie potrzeby prowadzenia dalszych, szerszych badań, których wyniki pozwolą umiejscowić w klasyfikacjach logopedycznych zaburzenia mowy występujące w zespole hiperkinetycznym. Wyniki przeprowadzonych dotychczas badań językoznawczych, wraz z danymi z analiz psychologicznych i pedagogicznych, wskazują, że pochylenie się nad tą tematyką może stanowić przyczynek do zmian systemowych ułatwiających edukację uczniów z diagnozą ADHD. Zmiany wynikające z uwzględnienia możliwości językowych tych uczniów, mogłyby w dalszej perspektywie wpłynąć na polepszenie jakości ich życia społecznego i zawodowego.
The linguistic literature still does not contain sufficient research and analysis on the acquisition of speech by hyperactive children. However, this process proves to be slightly different in relation to the standards described by the current sources. The aim of this article is therefore to outline the characteristics of this process and to emphasize the need for further, wider research, the results of which will allow to locate speech disorders occurring in hyperkinetic syndrome in speech therapy classifications. The results of the linguistic research carried out so far, combined with the data available from psychological and pedagogical analyzes, indicate that focusing on this subject may contribute to systemic changes that could facilitate the education of students diagnosed with ADHD. Taking into account the linguistic abilities of these students in their learning process could, in the longer term, improve the quality of their social and professional life.
Źródło:: Logopedia; 2022, 51, 1; 27-41
0459-6935
Pojawia się w:: Logopedia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi w ocenie nauczycieli i rodziców w odniesieniu do NICHQ Vanderbilt Assessment Scale
The measurement of the symptoms of ADHD in the NICHQ Vanderbilt Assessment Scale for Parent (VADPRS) and for Teacher (VADTRS)
Autorzy:: Kądziela-Olech, Halina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944165.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: NICHQ Vanderbilt Assessment Scale
attention deficit hyperactivity disorder
parents
teachers
nauczyciele
rodzice
skala nichq vanderbilt
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Opis:: The presence of several inattentive or hyperactive, impulsive symptoms in two or more situations (at home, school, in other activities) is required for the diagnosis of attention deficit hyperactivity disorder. There is clear evidence that the symptoms interfere with, or reduce the quality of, social, academic, or occupational functioning. The National Initiative for Children’s Healthcare Quality, American Academy of Pediatrics, recommended a toolkit with standardized assessment scales: NICHQ Vanderbilt Assessment Scale – Parent Informant (VADPRS) and NICHQ Vanderbilt Assessment Scale – Teacher Informant (VADTRS), each divided into two sections: symptoms and performance. The aim of the research was to determine whether there is a correlation between categorial symptoms of attention deficit hyperactivity disorder and results obtained in the assessment scales: VADPRS and VADTRS, and a comparative analysis of assessments made by parents and teachers regarding the symptoms and performance of children diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder. The study group comprised 132 children (87.1% of boys, 12.9% of girls) with attention deficit hyperactivity disorder, aged between 6 and 12 years (mean age: 9.29 years; SD 1.96) who had been referred for specialized psychiatric diagnosis and therapy to the Day Care Psychiatric Unit. Diagnoses of attention deficit hyperactivity disorder were conducted pursuant to DSM-IV criteria. Each child with attention deficit hyperactivity disorder was assessed by its parent and teacher using the VADPRS and VADTRS. The statistical analysis (based on Statistica, StatSoft 10) revealed high correlations between categorial DSM-IV symptoms and VADPRS/VADTRS. These tools can be helpful in diagnosis, treatment and evaluation of the effects of therapy in children with attention deficit hyperactivity disorder.
Zgodnie z przyjętymi kryteriami pełna diagnoza zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi wymaga obecności objawów w przynajmniej dwóch obszarach aktywności dziecka (środowisko domowe, szkolne, grupa rówieśnicza) oraz wyraźnego zakłócenia bądź obniżenia jakości funkcjonowania społecznego i edukacyjnego. Warunki te spełnia zestaw narzędzi rekomendowany przez Amerykańską Akademię Pediatryczną i Narodową Inicjatywę Jakości w Ochronie Zdrowia Dziecka, zawierający standaryzowane skale oceny: NICHQ Vanderbilt Assessment Scale – Parent Informant (VADPRS) dla rodziców i NICHQ Vanderbilt Assessment Scale – Teacher Informant (VADTRS) dla nauczycieli. Każda skala jest podzielona na dwie sekcje: objawową i funkcjonalną. Celami podjętych badań były ustalenie, czy istnieje korelacja między objawami kategorialnymi zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi a wynikami uzyskanymi w skalach szacunkowych VADPRS i VADTRS, oraz analiza porównawcza ocen rodziców i nauczycieli w odniesieniu do objawów i funkcjonowania dzieci z rozpoznanym zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Badaniami objęto 132 dzieci (87,1% chłopców, 12,9% dziewcząt) w wieku od 6 do 12 lat (średni wiek: 9,29; SD = 1,96) z objawami zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi hospitalizowanych na Oddziale Dziennym Psychiatrycznym. Diagnozę oparto na kryteriach DSM-IV. Zachowania każdego dziecka zostały ocenione przez rodzica i nauczyciela według odpowiednich skal oceny, odpowiednio VADPRS i VADTRS. Analiza statystyczna (pakiet 10,0 Statistica – StatSoft) wykazała wysokie korelacje między domenami kategorialnymi zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi a użytymi skalami. Wartość tych narzędzi można wykorzystywać nie tylko w diagnozie, lecz także w planowaniu skoordynowanego i zintegrowanego leczenia oraz ocenie skuteczności terapii.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 4; 277-283
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Ocena odległych efektów prowadzonych działań psychoedukacyjnych w grupie dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Attention-deficit/hyperactivity disorder in children – the role of psychoeducation in longitudinal study
Autorzy:: Kądziela-Olech, Halina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/943314.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ADHD/HKD
adolescents
attention-deficit/hyperactivity disorder
children
parents
psychoeducation
adhd/hkd
dzieci
młodzież
psychoedukacja
rodzice
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Opis:: Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a neurobehavioral disorder characterized by excessive restlessness, inattention, distraction and impulsivity. Currently, there are two terms for his disorder: attention-deficit/hyperactivity disorder – ADHD (DSM-IV) and hyperkinetic disorder – HKD (ICD-10). ADHD in childhood can persist into adolescent and adulthood with long-term negative outcomes. The aim of treatment for ADHD is to decreasesymptoms, enhance functionality, and improve well-being for the child and his or her close contacts and to prevent other psychopathology. Psychoeducation is a paradigm, which includes information about the illness and its treatment. Educating parents to apply consistent behaviour modification techniques at home can help improve to children with ADHD. This study was aimed at assessment remote consequences of psychoeducation in ten years observation of children with ADHD. The treatment was conducted during periodical visit (at 4-weeks intervals) with application of psychoeducation for parents and elements of behavioural therapy. The effects of the psychoeducation were evaluated after 12 months and ten years of its duration. The results were statistically analysed. Research finds that psychoeducational interventions are effective in preventing relapse and improving social functioning. The relevance of psychoeducation has long been recognized as an important part of effective treatment for ADHD. The parental psychopathology entail restrictions of effective therapy.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) jest neurobehawioralnym zaburzeniem charakteryzującym się nadmierną aktywnością ruchową, rozpraszalnością, impulsywnością. Obecnie używane są dwa terminy określające powyższy zespół objawów: nadpobudliwość psychoruchowa (nadruchliwość) z deficytem uwagi – ADHD (wg DSM-IV) i zaburzenia hiperkinetyczne – HKD (wg ICD-10). Współczesne badania wskazują, że etiopatogeneza zespołu jest złożona, związana z uwarunkowaniami genetycznymi i wpływami środowiska. Wśród czynników środowiskowych niezwykle istotne jest środowisko rodzinne oraz rodzaj opieki uwarunkowany socjokulturowo. Charakterystyczne objawy pojawiają się we wczesnym dzieciństwie i mogą utrzymywać się do okresu adolescencji i wieku dorosłego, prowadząc do negatywnych następstw. Celem terapii ADHD jest zmniejszenie nasilenia objawów, poprawa funkcjonowania, kontaktu z otoczeniem oraz zapobieganie dalszej psychopatologii. Filozofia psychoedukacji zakłada, że wiedza, rozumienie zachowań oraz odpowiednie strategie postępowania są skuteczne w terapii zaburzeń psychicznych. Edukacja rodziców, modyfikowanie sposobu postępowania w oparciu o stałość i konsekwencję może poprawić funkcjonowanie dzieci z ADHD. Celem prowadzonych badań była ocena odległych efektów prowadzonej psychoedukacji podczas 10-letniej obserwacji dzieci z ADHD. Psychoedukacja z elementami technik behawioralnych była prowadzona podczas okresowych wizyt w odstępach 4-tygodniowych. Efekty postępowania terapeutycznego oceniano po 12 miesiącach jego trwania, a następnie po 10 latach. Wyniki badań zostały poddane analizie statystycznej. Z badań wynika, że psychoedukacja stanowi istotny element terapii ADHD – może mieć wpływ na zmniejszenie nasilenia zaburzeń oraz poprawę funkcjonowania społecznego. Psychopatologia rodziców istotnie ogranicza efekty terapii.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 149-156
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Diagnoza zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dzieci w wieku przedszkolnym
The diagnosis of attention-deficit/hyperactivity disorder in preschool children
Autorzy:: Orylska, Anna
Jagielska, Gabriela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944905.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ADHD
attention-deficit/hyperactivity disorder
diagnosis
neuropsychological profile
preschool children
adhd
diagnostyka
dzieci w wieku przedszkolnym
profil neuropsychologiczny
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Opis:: The research shows that approximately 4.9% of preschool-aged children meet the criteria for ADHD. However, the diagnosis at this age is quite difficult because ADHD criteria describe symptoms of school-aged children. The diagnosis of ADHD in preschool is rarely investigated or described. However, an early diagnosis of ADHD and therapy can prevent short- and long-term consequences. The diagnostic difficulties at the preschool age are connected with the child’s dynamic development, acquired social, behavioural and cognitive capabilities. ADHD can be diagnosed in preschoolaged children on the basis of the child’s development and family interview, clinical interview including ADHD symptoms described on ICD-10 and DSM-IV-TR. An indispensable diagnostic step in ADHD is the differential diagnosis. The article emphasizes the importance of the tools which should be used during the diagnostic process. The Conners Early Childhood aids in the early identification of behavioural, social, and emotional problems for preschool children aged from 2 to 6. The CEC also assists in measuring whether or not the child is appropriately meeting major developmental milestones (Adaptive Skills, Communication, Motor Skills, Play, and Pre-Academic/Cognitive). The Behaviour Rating Inventory of Executive Function – Preschool (BRIEF-P) is the tool for screening, assessing, and monitoring of a young child’s executive functioning and development (age from 2 to 5). The article tries to explain the difficulty of the diagnostic process in ADHD children at such a young age. Additionally, it presents some tools with which to diagnose and prescribe children at the preschool age.
Choć rozpowszechnienie ADHD w populacji dzieci w wieku przedszkolnym wynosi około 4,9%, proces diagnostyczny w tym wieku jest trudny, gdyż kryteria diagnostyczne odzwierciedlają raczej obraz kliniczny zaburzenia w wieku szkolnym. Wciąż relatywnie mało prac poświęca się temu tematowi, mimo że wczesne rozpoznanie ADHD i interwencje terapeutyczne mogą zapobiec krótko- i długoterminowym następstwom tego zaburzenia. Trudności diagnostyczne w wieku przedszkolnym są związane z dynamicznym rozwojem dziecka, jego nabywanymi umiejętnościami społecznymi, behawioralnymi oraz poznawczymi. ADHD może być rozpoznane u dzieci w wieku przedszkolnym na podstawie szczegółowego wywiadu rozwojowego, rodzinnego, wywiadu klinicznego w kierunku objawów ADHD oraz wywiadu opartego na kryteriach diagnostycznych wg ICD-10 i DSM-IV-TR, dostosowanego do okresu rozwojowego. Niezbędnym krokiem diagnostycznym ADHD jest przeprowadzenie diagnozy różnicowej. W artykule podkreślono wagę narzędzi uzupełniających, m.in. kwestionariusza Conners Early Chilchood (CEC), przeznaczonego do wczesnej identyfikacji problemów w sferze behawioralnej, społecznej i emocjonalnej u dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Miary CEC dotyczą 2 obszarów – zachowania oraz aspektów rozwojowych. Innym narzędziem jest Behavior Rating Inventory of Executive Function – Preschool (BRIEF-P), przeznaczony do oceny funkcji wykonawczych u dzieci w wieku od 2 do 5 lat. Artykuł jest próbą wyjaśnienia trudności napotykanych w diagnozowaniu ADHD u dzieci w wieku przedszkolnym oraz zwraca uwagę na złożoność procesu diagnostycznego z użyciem wybranych kwestionariuszy przeznaczonych do oceny małych dzieci.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 2; 115-119
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zaburzenia więzi i krzywdzenie dzieci jako problem towarzyszący zaburzeniu hiperkinetycznemu (ADHD) i zaburzeniom zachowania
Attachment disorder and child maltreatment as problems accompanying attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) and disruptive behaviour
Autorzy:: Brzozowska, Agata
Wzorek, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944783.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: attachment disorders
attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
child maltreatment
comorbidity
disruptive behaviour
krzywdzenie dzieci
zaburzenia więzi
zaburzenia współistniejące
zaburzenia zachowania
zespół nadpobudliwości psychoruchowej (adhd)
Opis:: Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is characterized by a constant pattern of behaviour which consists of attention disorders, impulsiveness and hyperactivity significantly deteriorating the child’s functioning at home and at school. ADHD is often accompanied by other disorders, e.g. disruptive behaviour. The authors of this article present and analyse the comorbidity of both disorders and pathogenesis of specific subtypes of ADHD (subtype with predominant impulsiveness and mixed subtype) in the context of disorders in attachment and/or maltreatment of the child. According to the attachment theory, the relationship between the child and the closest carer determines the way the child will later perceive itself and other people. Attention was paid to the negative emotional interactions between the child with ADHD and its carer, which increases the risk of the occurrence of maltreatment due to the child’s hyperactivity and the carer’s individual characteristics. A physical and emotional abuse or neglect present in many families of patients with ADHD may also have transgenerational dimension and reflect multigenerational attachment disturbances. Literature emphasizes the contribution of traumatic experiences of comprehensive violence to emotional development, self-control and social relations. In some cases the relation between violence experienced in childhood and using it towards one’s own children may result from poor relations with parents and disturbances in the development of a safe attachment. The authors recommend individual approach to the therapy of the child with ADHD, taking into account the aforementioned problems of the child and its family.
Zaburzenie hiperkinetyczne (w klasyfikacji amerykańskiej DSM-IV używa się nazwy: zespół nadpobudliwości psychoruchowej – attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) charakteryzuje stały wzór zachowania, na który składają się zaburzenia uwagi, nadmierna impulsywność oraz nadruchliwość w istotny sposób pogarszające funkcjonowanie dziecka w środowisku domowym i szkolnym. Zaburzeniu hiperkinetycznemu często towarzyszą inne zaburzenia, m.in. zaburzenia zachowania. Autorki pracy poruszają zagadnienie współwystępowania obu zaburzeń oraz patogenezy określonych podtypów ADHD (podtypu z przewagą impulsywności i mieszanego) w kontekście zaburzeń więzi i/lub krzywdzenia dziecka. Według teorii przywiązania związek pomiędzy dzieckiem a najbliższym opiekunem kształtuje sposób, w jaki dziecko będzie później postrzegało siebie i innych. Zwrócono uwagę na zjawisko nacechowanej negatywnymi emocjami interakcji pomiędzy dzieckiem z ADHD a jego opiekunem, co zwiększa ryzyko wystąpienia krzywdzenia w związku z nadpobudliwością dziecka oraz indywidualnymi cechami opiekuna. Występująca w wielu rodzinach dzieci z ADHD przemoc fizyczna, emocjonalna oraz zaniedbanie mogą mieć również wymiar transgeneracyjny i być wyrazem wielopokoleniowych zaburzeń więzi. W literaturze podkreśla się znaczenie traumatycznych doświadczeń szeroko rozumianej przemocy dla rozwoju emocjonalnego, samokontroli oraz relacji społecznych. W niektórych przypadkach związek między doznawaniem przemocy w dzieciństwie i stosowaniem jej wobec własnych dzieci może być skutkiem zbyt słabych relacji z własnym rodzicem i zakłóceń w tworzeniu się bezpiecznego przywiązania. Autorki postulują indywidualne podejście do terapii dziecka z ADHD uwzględniające wyżej wymienione problemy dziecka i jego rodziny.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 189-193
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Trudna diagnoza – dylematy rzetelnej oceny ADHD u dorosłych pacjentów. Część I. Obraz kliniczny, trudności diagnostyczne, leczenie
Difficult diagnosis – the dilemma of reliable evaluation of ADHD in adult patients. Part I. Clinical picture, diagnostic difficulties, treatment
Autorzy:: Szaniawska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945255.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ADHD in adults
ADHD u dorosłych
assessment
attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
diagnosis
diagnoza u dorosłych
leczenie
nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi (ADHD)
psychoterapia
psychotherapy
treatment
Opis:: Hyperactivity is the most prevalent diagnosis at the early school age. In diagnostic classifications of diseases and mental disorders it is defined as the attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) – DSM-IV-TR, or hyperkinetic disorder (F90) – according to European classification ICD-10. It is characterized by the presence of permanent behavioural patterns maintained for at least 6 months and arranged in a characteristic triad of symptoms: problems with keeping oneself attentive, impulsivity and hyperactivity, the severity of which causes the patient’s malfunctioning. The occurrence of ADHD in children was first described at the beginning of the 20th century but awareness that this disorder may last also in adulthood appeared no sooner than in the 70s. In Poland the prevalence of ADHD among children and adolescents is on a similar level to that in other EU countries and the United States. Therefore, we can assume that the ADHD prevalence among adults will be also similar. Unfortunately, as far as the authoress knows there are no centres in Poland which would diagnose and treat ADHD in adults. The article is aimed at approximation of the ADHD diagnosis subject in adults and discussing the difficulties which may be revealed during a clinical evaluation. The factors which hamper a proper diagnosis of ADHD in adults comprise diagnostic criteria which have been established specifically for schoolchildren, and lack of mandatory diagnostic procedures and standardized diagnostic tools. While diagnosing this disorder, it is worth remembering that ADHD is not a style of life and general “going mad”, but a very severe clinical diagnosis. Speaking about the clinical unit, we have to see the malfunctioning of a given person. If the functioning is not evidently deficient socially, occupationally or in relations with other people, it means there is no ADHD.
Nadpobudliwość psychoruchowa jest najczęstszym rozpoznaniem u dzieci we wczesnym wieku szkolnym. W klasyfikacjach diagnostycznych chorób i zaburzeń psychicznych określona jest jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) – DSM-IV-TR, lub zespół hiperkinetyczny (F90) – według klasyfikacji europejskiej ICD-10. Charakteryzuje się obecnością trwałych wzorców zachowania utrzymujących się przynajmniej przez 6 miesięcy i układających się w charakterystyczną triadę objawów: problemy z utrzymaniem uwagi, nadmierna impulsywność oraz nadruchliwość, których nasilenie powoduje upośledzenie funkcjonowania pacjenta. Występowanie ADHD u dzieci opisano po raz pierwszy na początku XX wieku, ale świadomość, że zaburzenie to może utrzymywać się także w wieku dorosłym, pojawiła się dopiero w latach 70. W Polsce rozpowszechnienie ADHD wśród dzieci i młodzieży jest na podobnym poziomie jak w innych krajach UE i Stanach Zjednoczonych. Na tej podstawie można domniemywać, że rozpowszechnienie ADHD wśród dorosłych również będzie podobne. Niestety, według wiedzy autorki niniejszego artykułu w Polsce nie ma ośrodków, które zajmowałyby się diagnozą i leczeniem ADHD u osób dorosłych. Celem artykułu jest przybliżenie tematu diagnozy ADHD u osób dorosłych i omówienie trudności, które mogą ujawnić się podczas oceny klinicznej. Czynniki utrudniające właściwe rozpoznanie ADHD u osób dorosłych to m.in. kryteria diagnostyczne, które są dostosowane do dzieci w wieku szkolnym, oraz brak obowiązujących procedur diagnostycznych i wystandaryzowanych narzędzi diagnostycznych. Diagnozując to zaburzenie, warto pamiętać, że ADHD to nie styl życia i ogólne „zwariowanie”, ale bardzo poważne rozpoznanie kliniczne. Mówiąc o jednostce klinicznej, musimy widzieć upośledzenie funkcjonowania danej osoby. Jeśli nie występuje wyraźne upośledzenie funkcjonowania społecznego, zawodowego lub w sferze relacji z innymi ludźmi, to nie mamy do czynienia z ADHD.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 3; 205-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Specyfikacja interakcji wychowawczej matek dzieci z ADHD
The specificity of parenting interaction of a mother and her child with ADHD
Autorzy:: Szaniawska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945231.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
parenting interaction
self-control development
selffulfilling prophecy
zone of proximal development
interakcja wychowawcza
rozwój samokontroli
samospełniające się proroctwo
strefa najbliższego rozwoju
Opis:: The study was aimed at determination of the specificity of parenting interaction of mothers of children with diagnosed attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD). Its theory is underlain by Barkley’s concept, conclusions derived from the interaction model describing the parenting process and results of studies on “difficult” children carried out within this model. The mother’s cognitive scheme relating to the parenting interaction with the child was investigated in view of the child’s representation, aiding strategy, expectations of self-reliance and efficiency of competence transmission within executive functions (the correct development of which in a child is indispensable to exercise its behaviour selfcontrol). Two techniques from previous studies were used for this (Ziątek – a tool to measure the expected self-reliance level and Kwiatkowska – a tool to measure the aiding strategy), as well as the method of diagnosing the cognitive functions teaching process, which was created specifically for these studies (acc. to Barkley’s theory). The results of the studies point to some differences in motherly representations of parenting interaction. Mothers of children with ADHD are more focussed on the child’s negative traits, they do not teach their children the behavioural inhibition in an effective way, thus unwittingly contributing to increasing the deficits resulting from the child’s neurodevelopmental disorders, whereas their high expectations of self-reliance assume the form of a lack of control of the child.
Celem badania było określenie specyfiki przebiegu procesu wychowawczego u matek dzieci z diagnozą nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Jego podstawę teoretyczną stanowią koncepcja Barkleya, wnioski, jakie wypływają z interakcyjnego modelu opisującego proces wychowawczy, oraz wyniki badań nad dziećmi „trudnymi” przeprowadzonych w tym modelu. Schemat poznawczy matki, dotyczący przebiegu procesu interakcji z dzieckiem, badano pod względem reprezentacji dziecka, strategii udzielania pomocy, oczekiwań dotyczących samodzielności oraz skuteczności transmisji kompetencji w zakresie funkcji wykonawczych (których prawidłowy rozwój u dziecka jest niezbędny do sprawowania samokontroli nad zachowaniem). Zostały do tego wykorzystane dwie techniki użyte w poprzednich badaniach (Ziątek – narzędzie do pomiaru oczekiwanego poziomu samodzielności i Kwiatkowskiej – narzędzie do pomiaru strategii udzielania pomocy), jak również stworzona na potrzeby tych badań metoda diagnozy procesu uczenia funkcji wykonawczych (wg teorii Barkleya). Wyniki badań wskazują na występowanie różnic w matczynych reprezentacjach procesu interakcji wychowawczej. Matki dzieci z ADHD są bardziej skoncentrowane na negatywnych cechach dziecka, nie uczą swoich dzieci hamowania behawioralnego w sposób efektywny i tym samym nieświadomie przyczyniają się do pogłębienia deficytów wynikających z zaburzeń neurorozwojowych dziecka, a ich wysokie oczekiwania wobec samodzielności przybierają postać braku kontroli nad dzieckiem.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 3; 155-168
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "attention-deficit/hyperactivity disorder" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język