Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ateizacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Образ пастыря в произведении Александра Сегеня Поп
    The Character of the Orthodox Clergyman in a Novel Pop by Alexander Siegien
    Postać prawosławnego duchownego w powieści Pop Aleksandra Siegienia
    Autorzy:
    Kuca, Zoja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891988.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Siegień
    ksiądz prawosławny
    ojciec Ionin
    Niemcy
    ateizacja
    misja
    Segen
    Orthodox
    priest
    father Ionin
    Germans
    atheism
    mission
    Opis:
    Niniejszy artykuł został poświęcony jednemu z najnowszych utworów religijnych Aleksandra Siegienia, powieści Pop (2006). W utworze opartym na dokumentach przedstawiono epizod historyczny z drugiej wojny światowej, dotyczy powstania i działalności Pskowskiej Prawosławnej Misji. W tej powieści Siegien skupia się nie tyle na działalności tej Misji, ile na postaci prawosławnego duchownego. Utwór jest swoistym hołdem dla tych prawosławnych duchownych, którzy nawet w takich ciężkich warunkach egzystencji nie przestawali być sługami Chrystusa.
    The following article is devoted to one of the latest religious novels by Alexander Siegien Pop (2006). The work is based on documentaries, which present an historic episode from the Second World War, concerning both uprising and activity of the Pskov Orthodox Mission. In this novel Siegien concentrates rather on the character of Orthodox clergyman than on the activity of the abovementioned Mission. This piece of writing is a peculiar tribute to those Orthodox clergymen who even in such hard conditions of existence didn’t lose the faith and hope in the coming of next day.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 7; 189-202
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Portrety prawosławnych duchownych w porewolucyjnej prozie rosyjskiej
    Портреты православных священников в пореволюционной русской прозе
    Autorzy:
    Supa, Wanda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945252.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duchowieństwo prawosławne
    ateizacja
    portret satyryczny
    odrodzenie religijne
    obiektywizm
    the orthodox clergy
    atheism
    satirical portrait
    religious renaissance
    objectivism
    Opis:
    В статье анализируются, с учетом историко-политического контекста, портреты православных священников, созданные после 1917 г. до наших дней. В период насильственной атеизации советского общества доминировали сатирические или критически деградированные портреты представителей духовенства (Двенадцать стульев, Соть, Котлован). Сатирическая тенденция продолжалась и в 60-70-е г., но сатира была уже менее резкой (рассказы В. Шукшина и В. Тендрякова). Одновременно стали появляться трагические образы жертв репрессий (Факультет ненужных вещей), а затем образы священников – победителей в борьбе за человеческие умы и сердца (Пирамида Л. Леонова, Поп А. Сегеня, некоторые персонажи Л. Улицкой). Улицкая создает также портреты современных никчемных слуг божьих.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 35-51
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Moral Renewal as a Socio-Religious Imperative and the Destructive Actions of an Oppressive Totalitarian State: in the Context of Cardinal Stefan Wyszyński’s Personalistic Concept of Social Life
    Autorzy:
    Ficek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035076.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kardynał Stefan Wyszyński
    ideologia totalitarna
    komunizm
    personalizm
    sekularyzacja
    ateizacja
    odnowa moralna
    Cardinal Stefan Wyszyński
    totalitarian ideology
    communism
    personalism
    secularization
    atheization
    moral renewal
    Opis:
    Odnowa moralna jako imperatyw społeczno-religijny wobec destruktywnych działań totalitarnego państwa opresyjnego: w kontekście personalistycznej koncepcji życia społecznego kardynała Stefana Wyszyńskiego Historyczna spuścizna i destruktywne działania totalitarnego państwa opresyjnego PRL-u wiązały się z poważnymi zagrożeniami życia społeczno-kulturowego Narodu. Powaga sytuacji łączyła się w tym kontekście zarówno z uwarunkowaniami geopolitycznymi, jak również z szeregiem niedomogów systemowych państwa komunistycznego ideologicznie wrogiego wobec chrześcijaństwa, jak również rodzimej kultury. Istotną jednak rolę odgrywały także niebezpieczne nałogi i narodowe wady moralne. Specyfika sytuacji domagała się zatem bezwzględnego przeciwstawienia się powyższym problemom ze strony wszystkich struktur społecznych Narodu. Zdaniem Kardynała Wyszyńskiego nie chodziło tu jedynie o przezwyciężenie takiej czy innej wady narodowej, ale wymagana była całościowa przemiana moralna w duchu kultury chrześcijańskiej, która mogłaby stać się religijno-społecznym programem moralnego odrodzenia Narodu. Odnowa moralna stała się zatem nieodzownym warunkiem pozytywnych przemian w Polsce. Realizuje się ona w ramach wspólnoty Kościoła, który głosząc ewangeliczne orędzie o odkupieniu dokonanym w Jezusie Chrystusie i nawołując do wierności wobec sakramentalnej łaski Chrztu Świętego, ukazuje jednocześnie drogi i środki odnowy wszelkich struktur życia społecznego w ich konkretnej rzeczywistości dziejowej. W tym kontekście, prowadzony za pomocą różnorakich środków i metod programowy proces laicyzacji i ateizacji stanowił zatem ogromne zagrożenie zarówno dla kultury i tożsamości Polaków, jak też dla życia religijnego i moralnego Narodu. Fundamentem odnowy moralnej życia społecznego staje się odrodzenie w Chrystusie realizowane na drodze metanoi i pojednania z Bogiem. Wymaga to jednak radykalnego zwrotu ku Bogu, czego następstwem staje się przemiana sumień oraz pogłębienie świadomości i wrażliwości moralnej osoby ludzkiej, rodziny – a w konsekwencji również Narodu. Zmiana sposobu myślenia i wartościowania pociąga za sobą przemianę postaw, które ukierunkowane na świętość prowadzą do chrześcijańskiej doskonałości w Chrystusie. Tym samym, powrót do Boga przez Maryję (Soli Deo per Mariam) staje się więc podstawą odnowy moralnej całej rzeczywistości życia społecznego. Dokonuje się on zarówno na drodze ciągłej przemiany przeobrażającej serca i postawy poszczególnych ludzi oraz całej społeczności w wymiarze sakramentalnego pojednania z Bogiem w Kościele.
    The historical legacy and destructive actions of the oppressive totalitarian state of the post-war Polish Peoples’ Republic were associated with severe threats to the Nation’s socio-cultural existence. In this context, the seriousness of the situation was related to both geopolitical conditions and several systemic shortcomings of the communist state, ideologically hostile to Christianity, as well as to native culture. However, dangerous addictions and national moral flaws also played an important role. Therefore, the specificity of the situation demanded an absolute opposition to the above problems on the part of all social structures of the Nation. According to Cardinal Wyszyński, it was not only about overcoming one or another national-moral defect, but a comprehensive moral transformation in the spirit of Christian culture was required, which could become a religious and social program for the moral rebirth of the entire Nation. Thus, moral renewal has become an indispensable condition for positive changes in Poland. It is realized in the community of the Church by proclaiming the Gospel message of redemption accomplished in Jesus Christ and calling for fidelity to the baptismal sacramental grace. At the same time, it displayed the ways and means of renewing all socio-cultural structures in their specific historical reality. Unfortunately, the programmatic process of secularization and atheization carried by employing various means and methods posed a significant threat to Poles’ culture and identity and the Nation’s religious and moral life. Therefore, the foundation for social life’s moral renewal was a rebirth in Christ, realized through metanoia and reconciliation with God in the Church. However, this process requires a radical turn towards God, which results in a change of consciences and a deepening of the human person’s consciousness and moral sensitivity, family, and, consequently, the nation. Nevertheless, a change in thinking and evaluating of conscience entails a shift in attitudes that, oriented towards holiness, would lead to Christian perfection in Christ. Thus, the return to God through Marian devotion (Soli Deo per Mariam) becomes the fundamental basis of the moral renewal of social life’s whole reality. It takes place both through a continuous transformation of hearts and attitudes of individual people as well as the entire community in the dimension of sacramental reconciliation with God in the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 5; 39-61
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór o relację między polityką i religią. Perspektywa filozoficzna
    Argument over the relationship between politics and religion. A philosophical perspective
    Autorzy:
    Radziszewska-Szczepaniak, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480402.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Religia
    polityka
    sakralizacja polityki
    ateizacja polityki
    polityzacja religii
    dobro wspólne
    Religion
    sacralisation of politics
    atheisation of politics
    politicisation of religion
    common good
    Opis:
    Zagadnienie relacji między polityką i religią budzi szereg emocji i przeciwstawnych opinii. Analizowane jest zwykle na płaszczyźnie historycznej, socjologicznej lub politologicznej. W niniejszym artykule podjęto próbę rozstrzygnięcia tytułowej kwestii w kontekście realistycznej antropologii filozoficznej. Uzasadnieniem wyboru tego aspektu jest przekonanie, że warunkiem właściwego ujęcia relacji „polityka – religia” jest rzetelne odczytanie prawdy o człowieku. Błędne ujęcia tej relacji dadzą się sprowadzić do trzech głównych postaci: 1) zatarcia granic między polityką a religią, przejawiającym się w sakralizowaniu polityki lub w upolitycznianiu religii; 2) ateizacji polityki, czyli dążenia do wyeliminowania religii ze wszystkich sfer ludzkiego życia; 3) „neutralności” traktującej religię jako sprawę prywatną i eliminującej ją ze sfery publicznej. U podstaw wszystkich tych ujęć można dostrzec jakąś postać błędu antropologicznego. Właściwe ujęcie relacji polityki i religii oddaje termin „autonomia”. Obejmuje strukturalną niezależność obu dziedzin oraz ich funkcjonalne podporządkowane dobru wspólnemu. Łącząca politykę i religię relacja dopełniania się w trosce o człowieka, wyznacza pole możliwego wzajemnego oddziaływania. Tworzy je sytuacja zagrożenia dobra wspólnego.
    The relationship between politics and religion is the subject of many heated debates, generating emotions and opposite views. It is usually analysed from the historical, sociological or politological perspectives. This article attempts to address it from the point of view of the realistic anthropological philosophy. The justification for such approach is the belief that the proper interpretation of this relationship is conditioned by the reliable reading of the truth about man. The mistaken interpretation of this relationship can assume the three main forms: 1) blurring the boundaries between politics and religion, leading to either the sacralisation of politics, or the politicisation of religion; 2) atheisation of politics, that is, the elimination of religion from every sphere of human life; 3) ”neutrality”, treating religion as a private matter and eliminating it from the public sphere. At the root of each of these forms lies one or another anthropological error. The proper interpretation of the relationship between politics and religion can be termed as ”autonomy”. It encompasses the structural independence of both subjects and their functional subjection to the common good. In their concern for man they play supplementary roles, which can determine their relationship, especially when the common good is in danger.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 2; 257-269
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odrodzenie życia religijnego w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej w świetle artykułów zamieszczonych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 1988-1991
    The Rebirth of Religious Life in the Soviet Socialist Republic of Ukraine in the Light of the Articles Published in „Tygodnik Powszechny” in the Years 1988-1991
    Autorzy:
    Joniec, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956570.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    archidiecezja lwowska
    ateizacja
    katolicyzm
    Kościół katolicki
    odrodzenie religijne
    parafia katolicka
    Stolica Apostolska
    „Tygodnik Powszechny”
    Ukraina
    Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
    Archdiocese of Lviv
    Atheisation
    Catholicism
    The Catholic Church
    revival
    Catholic parish
    Holy See
    “Tygodnik Powszechny”
    Ukraine
    Soviet Union
    Opis:
    Schyłek lat osiemdziesiątych i początek lat dziewięćdziesiątych XX wieku dla większości państw Europy Środkowo-Wschodniej był okresem przełomowym. Wydarzenia zapoczątkowane reformami M. Gorbaczowa nie ominęły także terytorium naszego wschodniego sąsiada – Ukrainy. Pozwoliły one państwu ukraińskiemu na wydostanie się spod hegemonii Moskwy, a następnie umożliwiły budowanie własnej podmiotowości na arenie międzynarodowej oraz ustroju opartego – przynajmniej w teorii – o zasady obowiązujące w demokratycznym państwie prawa. Reformy te zmieniły zasadniczo także pozycję funkcjonujących tam wspólnot religijnych, w tym Kościoła katolickiego. Zerwanie z obowiązującą od dziesięcioleci polityką ateizacji i sowietyzacji społeczeństwa zapoczątkowało spontaniczne odrodzenie religijne, co w konsekwencji doprowadziło do odbudowania struktur Kościoła katolickiego. Wieści o odradzającym się za wschodnią granicą życiu religijnym docierały do Polski między innymi. za sprawą artykułów publikowanych na łamach prasy, w tym „Tygodnika Powszechnego”. Analiza tekstów zamieszczonych na jego kartach w latach 1988-1991 pozwala na stwierdzenie, iż przekazywały one w miarę aktualny oraz pełny obraz zmian, jakie w tym czasie zachodziły na terytorium Ukrainy. Czytelnik informowany był zarówno o reformach obejmujących swym zasięgiem cały kraj, w tym obrazujących zmianę podejścia władz państwowych do kwestii związanych z religią, jak też o sukcesach lokalnych wspólnot katolickich, które dzięki nieprawdopodobnemu wręcz zaangażowaniu potrafiły, pomimo skromnych zazwyczaj możliwości, odzyskać szereg budynków kościelnych, a w dalszej kolejności odbudować struktury poszczególnych parafii. Niestety, pozytywny obraz zachodzących zmian psuły nasilające się od początku lat dziewięćdziesiątych konflikty z ukraińskimi władzami państwowymi, a co gorsza – także z przedstawicielami innych wyznań. Konflikty te, dotyczące głównie kwestii związanych ze zwrotem budynków sakralnych, również znalazły swe odzwierciedlenie na kartach „Tygodnika Powszechnego”. Dzięki temu czytelnik na bieżąco mógł śledzić wydarzenia związane z odrodzeniem życia religijnego na Ukrainie.
    The period between late 1980s and early 1990s was a turning point for the majority of Central and Eastern European countries. The events initiated by Gorbachev's reforms affected Ukraine. They allowed the Ukrainian state to leave the Moscow's area of influence, and build its own subjectivity on the international stage and a system based, at least theoretically, on the democratic rule of law. These reforms fundamentally changed the position of the religious communities functioning there, including the Catholic Church. Breaking with the policy of atheization and the sovietization of society that had been in force for decades has initiated a spontaneous religious revival, which in turn led to the rebuilding of the structures of the Catholic Church. The news of the reviving religious life coming from across the Eastern border was heard in Poland, among others due to press articles, including the articles published in “Tygodnik Powszechny.” An analysis of the texts published in “Tygodnik Powszechny” in 1988-1991 shows that they provided a complete and up-to-date description of the changes that occurred in Ukraine at that time. The reader was informed about reforms across the whole country, including the change in the attitude of state authorities to matters related to religion, as well as about the successes of local Catholic communities, which, due to their great commitment, managed to regain a number of church buildings and rebuild the structures of individual parishes, despite limitations in their functionality. Unfortunately, the positive picture of the ongoing changes was tarnished by the conflicts with the Ukrainian state authorities, which had been growing since the beginning of the 1990s, and, what was worse, with the representatives of other religions. These conflicts, mainly concerning issues related to the return of religious buildings, were reflected in the articles published in Tygodnik Powszechny. Due to this, the reader could follow events related to the revival of religious life in Ukraine on an ongoing basis.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2016, 37; 71-105
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przystosowanie i opór żeńskich zgromadzeń zakonnych wobec władz komunistycznych w Polsce. Zarys problemu
    Nuns’ participation and their role in creating an anti-communism attitude of resistance in People’s Republic of Poland
    Autorzy:
    Mirek, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887813.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    communist regime
    totalitarianism
    atheisation
    anti-communist resistance
    the church
    congregations
    nuns
    reżim komunistyczny
    totalitaryzm
    ateizacja
    opór antykomunistyczny
    kościół
    zakony
    zakonnice
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    PRL
    prawo wyznaniowe
    relacje państwo - kościół
    stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
    Wolność sumienia i religii
    wolność sumienia i wyznania
    Opis:
    W okresie reżimu komunistycznego w Polsce we wszystkich praktycznie obszarach życia istniały dwie postawy społeczne: przystosowanie i opór. Zewnętrznym przejawom przystosowania, towarzyszyło zachowanie suwerenności wewnętrznej i zdolności do stawiania oporu, przynajmniej wobec niektórych cech systemu czy kierunku działania władz. Antykomunistyczny opór dotyczył wszystkich warstw i grup społecznych. Podejmowany był nie tylko przez zbrojne podziemie ale także przez znaczną część polskiego społeczeństwa. Był ukierunkowany przede wszystkim na kwestie wolności wyznawania religii, naruszania wartości tradycji narodowej, czy wobec ograniczania wolności przekonań i wypowiedzi. Walka z zakonami należała do głównych celów większości reżimów, które kiedykolwiek walczyły z Kościołem. Katolicy byli traktowani jako obywatele drugiej kategorii, zakonnice natomiast jak obywatele trzeciej kategorii, nieustannie spychane na margines życia społecznego, pozbawiane nie tylko możliwości awansu społecznego, ale przede wszystkim podstawowych praw i swobód obywatelskich gwarantowanych przez Konstytucję. Systematycznie pozbawiano siostry prowadzenia działalności apostolskiej i swobodnego podejmowania pracy zawodowej, odmawiano możliwości zdobycia wykształcenia, korzystania z świadczeń socjalnych takich jak ochrona zdrowia, ubezpieczenia społeczne czy świadczenia emerytalne, instrumentalnie wykorzystywano przepisy podatkowe. Planowa ateizacja dotknęła wszystkie obszary działalności wspólnot zakonnych. Przyjmowała ona charakter rozwiązań instytucjonalno-prawnych. Walka z działalnością zakonów dokonywana była „w majestacie prawa”. W okresie od 1949 do 1967 zlikwidowano ponad 80 szkół zakonnych, 263 domy dziecka, 680 przedszkoli, 73 świetlice, 46 żłobków. Z 276 szpitali, w których siostry pracowały do roku 1967 zostały tylko w 93. Szpitale zakonne upaństwowiono. W celu skutecznej obrony zakonów, z inicjatywy Prymasa Wyszyńskiego zapoczątkowano instytucjonalne formy współpracy zgromadzeń zakonnych. Narzędziem represyjnej polityki państwa, prowadzonej w stosunku do zgromadzeń zakonnych była Ustawa o przejęciu „dóbr martwej ręki” z 20 marca 1950 r. mająca na celu ograniczenie bazy materialnej zakonów, wprowadziła stan prawny, w którym zgromadzenia zakonne traciły własne ziemie i gospodarstwa, będące podstawą utrzymania wielu wspólnot zakonnych, a zwłaszcza nowicjatów i domów formacyjnych. Afirmacja, przystosowanie, opór, opozycyjność – wszystkie te postawy występowały jednocześnie i we wzajemnym powiązaniu. Zakonnice, tak jak całe społeczeństwo, zmuszone do milczenia i respektowania narzuconych reguł, przystosowały się do nich, jednocześnie broniły pewnego zakresu autonomii i próbowały ją poszerzać. Dzieje PRL można przedstawić jako proces zmagania się między aparatem władzy a społeczeństwem, w którym to zmaganiu zmieniają się obie strony.
    From 1944 when Poland was under the communism rule two kind of attitudes existed in polish society – adaptation and resistance. Affirmation, adjustment, resistance and opposition – those attitudes were appearing at the same time and were related to each other. Anti-communist resistance in People’s Republic of Poland applied to every class and group of society. The resistance was especially directed into a restrict feature limiting a freedom to profess religion, damaging a value of national tradition or limiting a freedom to speech and beliefs. In August 1949 “ A decree of protection of freedom of conscience and denomination” was issued. Technically this document, was meant to create a lawful guarantee of freedom of denominations in Poland. In reality some of the regulations were used by the different authorities to both make Church’s life more difficult and to repress clergy and secular people. The Catholics in Poland were treated as a second category citizens ( limited with their capability to get promotion, even if they kept a loyal attitudes) but nuns were treated even worst as a third category citizens, being continuously pushing to the dregs of social live, without not only any chance to get promotion but also without the fundamental rights and freedom guarantee to every Poles by the Constitution. In further perspective the communist government planned to gradually limited congregations work, created closed enclaves and aimed to completely liquidate nuns work. The right person for the Church happened to be a cardinal Stefan Wyszyński a Primate of Poland. Thanks to an inflexible attitudes of cardinal Wyszyński and his Non possumus the authorities were unable to fulfill the program of “loyality” in Catholic Church in Poland. The Primate tried to show nuns a new perspective of work and was looking for methods to defend and kept monastic life in Poland. The Episcopal was protecting monastic live. It was aware that battle with religious orders was a part of a main repertoire among most of the regime which at any time undertake a battle with Church. The history of People’s Republic of Poland might be describe as a process of struggle between the authorities and society where both sides were changing under influence of this struggle.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 217-233
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies