Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "arystoteles" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 120
Tytuł:
Noetyka Arystotelesa. Miejsce nous w strukturze człowieka
Neoethics of Aristotle, the position of “nous” in a structure of a human being
Autorzy:
Piwowarczyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502738.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Arystoteles
noetyka
nous
Opis:
Aristotelic theology – a rational inquiry into the ascertainment of the existence of a most perfect being – is present in metaphysics of Aristotle, his physics as well as in the “nous” theory – neoethics. What is “nous” in the structure of human soul? What is its origin, nature and role? Is only “nous” immortal or the whole human being? These are a few questions to which the author seeks answers in the article.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2008, 17; 281-291
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Al-Kindi - O intelekcie
Autorzy:
Prokop, Marek P.
Zembrzuski, Michał
Al-Kindi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078994.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Al-Kindi
intelekt
Arystoteles
Opis:
Publikację stanowi tłumaczenie traktatu Al-Kindiego "De intellectu". Publikacja jest porównaniem dwóch tłumaczeń tekstu oryginalnego - edycji arabskiej i edycji łacińskiej.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 308-320
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Al-Kindi, Pismo o intelekcie. Wprowadzenie do przekładu z języka arabskiego
Al-Kindi, On intellect. Introduction to the Arabic translation
Autorzy:
Prokop, Marek P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078983.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
al-Kindi
intelekt
Arystoteles
Opis:
Niniejsza prezentacja arabskiego tekstu al-Kindiego jest oparta na edycji dokonanej przez J. Jolivet z małymi uzupełnieniami raczej ortograficznymi, niż merytorycznymi. Czcionki egzemplarza edycji Abû Rîda, który posiadam, wydrukowane na papierze nie najlepszej jakości, są miejscami niezbyt czytelne. Oczywiście wersja polska jest niekiedy odmienna od tłumaczenia francuskiego czy angielskiego; szczególnie w przypadku filozoficznych terminów. Wykazuję to w przypisach. Można by przypomnieć tu włoski paragram (grę słów) «traduttore, traditore» (tłumacz = zdrajca). Wszyscy tłumacze twierdzą, że język al-Kindiego jest dość trudny. Al-Kindi nie miał łatwego zadania. Nie miał za sobą tradycji filozoficznej w języku arabskim. Sam tę tradycję tworzył. Był Pierwszym filozofem Arabów, który budował podstawy arabskiej filozofii. Owszem, miał tłumaczenia filozofów greckich dokonane bezpośrednio z greckiego lub też z języka syryjskiego na arabski przez niekiedy świetnych tłumaczy, np. nestoriańskiego lekarza Hunayn ibn Ishaq i jego syna Ishaq ibn Hunayn. Ale wydaje się, że al-Kindi także poprawiał tłumaczenia wskazując na lepsze wyrażenia arabskie czy precyzyjniejsze terminy techniczne.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 297-299
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Al-Kindi, O intelekcie. Wprowadzenie do przekładu z języka łacińskiego
Autorzy:
Zembrzuski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078985.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
al-Kindi
intelekt
Arystoteles
Opis:
Al-Kindi przez średniowiecznych myślicieli łacińskich był kojarzony przede wszystkim z dziełkiem poświęconym podziałom intelektu. Było ono znane w dwóch wersjach łacińskich – De ratione (przełożone przez Gerarda z Cremony przed 11873) oraz De intellectu (przełożone albo przez Dominika Gundissalviego przed rokiem 11904 albo przez Jana Hiszpana).
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 301-307
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystoteles o starości
Aristotle on old age
Autorzy:
Majeran, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613261.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Arystoteles
starość
Aristotle
old age
Opis:
The article discusses Aristotle’s views of old age, which has usually been opposed to Plato’s high esteem thereof. The passage on which this opinion is based is Rhetorics II, 1389b 13 - 1390a 23 which highlights many defects of the ethical character regarded as typical of old age: meanness, mediocrity, diffidence, selfishness. However, this harsh judgment has to be attenuated by considering the context in which Aristotle’s discussion is placed, his objective was description of typical negative features of an audience consisting of old men rather than a balanced and objective discussion and judgment. Aristotle, nevertheless, thinks of the old age and youth as two negative extremes which he opposes to the positive ripeness and perfect balance of mature age. He tends to regard old men as unfit for responsible political tasks and reserves for them the rather symbolic religious functions. In biological terms, he stresses the fact that old age is the time of progressive decadence leading to increasing debility and death. Thus, unlike Plato, who thought of senility as the time of severing the links attaching the soul to the body favorable to the soul’s liberation, Aristotle’s philosophy provided him with no premises for any „praise of old age”.
Źródło:
Vox Patrum; 2011, 56; 105-118
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystoteles w filozofii XX wieku – przejaw choroby czy terapii?
Aristotle in the 20th Century Philosophy – A Form of Sickness or Therapy?
Autorzy:
Bleja, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633527.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
E. Berti
Arystoteles w XX wieku
Opis:
E. Berti, Arystoteles w XX wieku, tłum. A. Dudzińska-Facca, D. Facca, Warszawa 2015, ss. 270.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2016, 7, 1; 293-303
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznanie w Poetyce Arystotelesa
Autorzy:
Heath, Malcolm
Hoffmann, Krzysztof
Szwebs, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365771.pdf
Data publikacji:
2017-03-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
percepcka
historia
technê
poezja
poznanie
Arystoteles
Opis:
Artykuł bada Arystotelesowskie rozumienie znaczenia percepcyjnego i rozumowego poznania dla tworzenia i odbioru poezji. We wstępnym opisie Arystotelesowskiej psychologii poznawczej ukazuje, że percepcja jest dla niego wystarczająco ważna, by objąć bogate, złożone wzorce zachowań ludzkich i zwierzęcych oraz bada interakcję między percepcją (poznanie szczególnego oraz „że”) i wyjątkowych zdolności rozumu (które umożliwiają poznanie uniwersalnego oraz „dlaczego”) w ludzkim zachowaniu. Pozostała część artykułu odnosi tę problematykę do licznych zagadnień związanych z Poetyką: (1) skoro Arystotelesowska technê jest określana jako twórcza zdolność wykorzystująca rozum, to jak poetycka technê może przejawić się w dziele poetów działających poprzez nie-rozumowy zwyczaj lub talent? (2) dlaczego Arystoteles uważa, iż przyjemność wynikająca z naśladowania wymaga ingerencji rozumu? (3) co ma Arystoteles na myśli, kiedy przeciwstawia historię (zajmującą się tym, co szczególne) poezji (zajmującej się tym, co ogólne)? (4) jak można pogodzić Arystotelesowskie podkreślanie uniwersalności i racjonalności w kompozycji fabuły poetyckiej z jego skłonnością do akceptowania w poezji irracjonalności i nieprawdopodobieństwa?
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 7; 40-57
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„System analityczny” Platona w relacji krytycznej Arystotelesa
Plato’s “Analytic System” in Aristotle’s Critical Account
Autorzy:
Wesoły, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013144.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Platon
Arystoteles
agrapha dogmata
analysis
Plato
Aristotle
Opis:
Ancient Platonists and Aristotelians considered the heuristic method of reasoning to first principles as “analysis.” It was derived from Greek geometrical practice. Plato’s theory of first principles, as we reconstruct it following Aristotle, postulated such an “analytic system.” In this system both sensible things and mathematical objects, ideas and eidetic numbers are gradually reduced to the same principles (ἕν – μέγα – μικρόν). In the reversal order, from the principles are genetically elicited eidetic numbers and through them numbers, mathematical objects, and sensible things. This is a great analytical system that in fact has a mathematical structure. It transcends the physical explanation of the Timaios and is a broad translation of the nature of things. Our considerations concern a reconstruction and debatable issues, and they follow the following topics: 1. Testimonia Platonica, 2. Analytic theory of principles and agrapha dogmata, 3. Contextual problem and the field of agrapha dogmata, 4. The construction of a system: a procedure from and toward the principles, 5. The alleged paradox: “Good – One.” Ethics or mathematics? 6. Written and unwritten dogmata: dialogue or system?
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2008, 56, 2; 299-320
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status embrionu ludzkiego według Arystotelesa
Autorzy:
Chodorowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098192.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arystoteles
embrion
dusza
animacja
aborcja
antropologia
filozofia
Opis:
Dziedzictwo Arystotelesa stanowi istotny punkt w historii refleksji nad statusem embrionu ludzkiego. Wypr acowana przez Stagirytę koncepcja rozwoju prenatalnego człowieka wyznaczyła horyzonty myślowe nie tylko w dziedzinie filozofii, ale także medycyny. Arystotelesowskie tezy z zakresu antropologii były również fundamentem dla refleksji nad oceną moralno-prawną przerywania ciąży. Celem analiz jest zrekonstruowanie statusu embrionu ludzkiego według Arystotelesa w oparciu o trzy fundamentalne zagadnienia: natury embrionu ludzkiego, jego animacji oraz natury duszy. Podjęta zostaje również próba wykazania zależności między tymi zagadnieniami. Przesłanki empiryczne stanowią bazę wyjściową dla analizy kategorii filozoficznych zogniskowanych przede wszystkim na pojęciu „duszy rozumnej”. Koncepcja Arystotelesa zakłada animację opóźnioną embrionu ludzkiego. Empiryczne i metafizyczne kategorie znajdują odzwierciedlenie w głoszonych przez Arystotelesa poglądach na temat dopuszczalności przerywania ciąży.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 1; 25-36
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When does a man beget a monster? (Aristotle, De Gneratione animalium)
Kiedy człowiek rodzi potwora? (Arystoteles o rodzeniu się zwierząt)
Autorzy:
Sowa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648564.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
Arystoteles
O rodzeniu się zwierząt
dziedziczenie
potwory
Opis:
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie granicy pomiędzy narodzinami dziecka niepodobnego do członków swojej rodziny a przyjściem na świat „potwora” . Oba te zjawiska zostały opisane przez Arystotelesa w IV księdze traktatu O rodzeniu się zwierząt (De generatione animalium) jako rezultat słabnięcia „ruchów” kształtujących płód na podobieństwo rodziców i przodków. W artykule polemizuję ze stanowiskiem T. V. Uptona, który do „potworów” zalicza obie wymienione grupy istot i uznaje, że – wobec osłabnięcia „ruchów” przekazujących cechy jednostkowe – za ich kształtowanie odpowiadają „ruchy” powszechników (odpowiednio gatunku i rodzaju). Staram się wykazać, że „ruchy” przekazujące cechy ogólnie nie są w stanie doprowadzić do końca procesu rozwoju embrionu, a za podstawowe kryterium odróżniające człowieka od „potwora” należy uznać deformację powodującą nie tylko zanik podobieństwa do przedstawicieli własnego gatunku, lecz także kalectwo uniemożliwiające spełnianie właściwych dla danego gatunku funkcji.
In this paper I discuss the problem of the borderline between the lack of resemblance to any family member and monstrosity in Aristotle’s Generation of Animals. In book IV both phenomena have been explained as a result of ‘resolution’ or ‘loosening’ of the ‘movements’ in the sperm, whose function is to recreate in the offspring’s body the features of its parents or ancestors. Consequently, sometimes the offspring bears no resemblance to any ancestor, and sometimes ‘it no longer has the appearance of a human being at all’. According to T. V. Upton, both groups are ‘monsters’ of some kind; he names them ‘generic individuals’, assuming that after ‘loosening’ of the movements which carry particular traits, the task of completing the embryo’s development is taken by the movements of universals (genus or species) present in the sperm. In contrast to Upton’s opinion, I try to prove that the movements of particular – although ‘merged’ and changed – still remain active, leading to the final development of any given individual; in the case of a ‘monster’, however, a deformation of the offspring’s whole body or its parts results not only in the lack of resemblance to any representatives of its own species, but also in disability.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2016, 19; 5-13
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idee sprawiedliwości oraz własności w interpretacji Platona i Arystotelesa
Plato’s and Aristotle’s interpretations of idea of justice and property
Autorzy:
Jendrzejczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/588239.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Arystoteles
Platon
Sprawiedliwość
Własność
Aristotle
Justic
Plato
Property
Opis:
Artykuł przedstawia poglądy dwóch starożytnych filozofów greckich: Platona i Arystotelesa, na kwestie sprawiedliwości oraz własności. Opisuje ich ogólne przekonania dotyczące sprawiedliwości, a także ich praktyczne zastosowania – odnoszące się do równości, szans dla kobiet oraz problemu niewolnictwa. Prezentuje również ich poglądy na temat własności prywatnej i kolektywnej, w tym arystotelesowską krytykę wymierzoną przeciwko wspólnotowej wizji Platona. Autor stara się ponadto odpowiedzieć na pytanie o aktualność przesłania Platona i Arystotelesa dla współczesności.
This article presents the views of two ancient Greek philosophers: Plato and Aristotle on issues of justice and property. It describes their general ideas of justice and their practical applications (equal opportunities for women and slavery). It also presents their views on private property including Aristotle's critique of Plato's communitarian conceptions.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2015, 236; 9-20
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy kobieta to niewydarzony mężczyzna?Metafizyka płci z perspektywy Tomasza z Akwinu i dzisiejszej biologii
Autorzy:
Trepczyński, Marcin
Ishikawa, Takao
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2100706.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
płeć
metafizyka płci
embriologia
Tomasz z Akwinu
Arystoteles
Opis:
Odnosząc się do poglądu Arystotelesa, jakoby kobieta była „niewydarzonym mężczyzną”, Tomasz z Akwinu rozróżnia perspektywę ogólnoprzyrodniczą oraz perspektywę embriologiczną. W ramach tej drugiej przyjmuje za Stagirytą, że aby powstał osobnik płci żeńskiej, musi nastąpić pewne odchylenie od normy. Według dzisiejszej wiedzy biologicznej, u ssaków, aby powstał płodny osobnik płci męskiej, potrzebny jest gen Sry, znajdujący się tylko na chromosomie Y, choć najnowsze doniesienia komplikują ten obraz, wskazując, że gen ten nie jest niezbędny. Zarówno z teorii Arystotelesa i Akwinaty, jak i z doniesień dzisiejszej biologii wyłania się wspólny model metafizyczny dotyczący płci i jej zróżnicowania: osobniki rodzaju żeńskiego i osobniki rodzaju męskiego to dwa rodzaje kompletnych bytów; żaden z nich nie jest pochodną lub zdeformowaną postacią drugiego; na początku swego istnienia każdy taki byt potencjalnie jest bytem jednego i drugiego rodzaju; płeć to cecha będąca uogólnieniem szczegółowych cech, która różnicuje te dwa rodzaje metafizycznie równoważnych i kompletnych bytów.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 2; 237-254
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beginnings of Modern Christian Aristotelianism
Początki nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego
Autorzy:
Swieżawski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232571.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arystoteles
awerroizm
arystotelizm chrześcijański
Aristotle
Averroism
Christian Aristotelianism
Opis:
This is an English translation of Swieżawski’s original article titled “Początki nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego,” published in Roczniki Filozoficzne 19 (1971): 41–56. The paper focuses on four main topics: (a) increased theological standing of Aristotle in the 15th century; (b) critical concerns over the compatibility of Aristotle’s philosophy with Christianity, as well as over its interpretation by Averroes; (c) search for the “historical Aristotle” and an objective assessment of the resultant interpretations of Aristotle’s philosophy; (d) identification of Thomism with Christian Aristotelianism.
Angielskie tłumaczenie oryginalnego artykułu Swieżawskiego pt. „Początki nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego”, opublikowanego w Rocznikach Filozoficznych 19 (1971): 41–56. Artykuł przedstawia cztery główne zagadnienia: (a) wzrost teologicznej powagi Arystotelesa w XV wieku; (b) pojawiające się w tym okresie głosy krytyczne, dotyczące chrystianizmu Arystotelesa i awerroistycznej interpretacji jego poglądów; (c) dążenie do odszukania „historycznego Arystotelesa” i do obiektywnej oceny jego różnych interpretacji; (d) utożsamienie tomizmu z chrześcijańskim arystotelizmem.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 7-26
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 120

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies