Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "artist's novel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    La novela de artista-delincuente en Roberto Bolaño [Investigación estética-dactiloscópica de cuatro personajes]
    The artist-delinquent novel in Roberto Bolaño [Aesthetic-dactyloscopic investigation of three characters]
    Autorzy:
    Acero, Nibaldo
    Carvacho Alfaro, Rodrigo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50941602.pdf
    Data publikacji:
    2024-09-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Bolaño
    novela de artista
    marginalidad
    artista-delincuente
    artist's novel
    marginality
    artist-delinquent
    Opis:
    Como señalaba Marcuse, no todas las novelas protagonizadas por un artista son ‘novelas de artista’, puesto que el subgénero exige diversas características para su categorización, como la fractura entre vida y arte, el desarraigo o un amor desgarrado. En esta propuesta que presentamos, exploramos el concepto de novela de artista en la narrativa de Bolaño, adicionando a las particularidades señaladas (y a otras que la constituyen), un rasgo decisivo en la narrativa del escritor nacido en Chile: el delito, el crimen, como prurito estético y moral, donde la marginalidad funciona como un persistente Louvre imaginario que desafía a quien escribe/crea y delinque. Para esta faena, llamaremos a atestiguar a cuatro personajes de la narrativa bolañesca, altamente sospechosos de delitos incluso de crímenes, los cuales potenciarían estética y autorreflexivamente su obra.
    As Marcuse pointed out, not all novels starring an artist are 'artist's novels', since the subgenre demands different characteristics for its categorization, such as the fracture between life and art, uprootedness or a torn love. In this proposal, we explore the concept of the artist's novel in Bolaño's narrative, adding to the aforementioned particularities (and others that constitute it), a decisive feature in the narrative of the Chilean-born writer: crime as an aesthetic and moral prurience, where marginality functions as a persistent imaginary Louvre that challenges the writer/creator and offender. For this task, we will call to witness four characters of Bolañesca's narrative, highly suspected of crimes, which would aesthetically and self-reflexively enhance his work.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2024, 32, 2 (124); 121-140
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enkele facetten van het dubbelkunstenaarschap van L.P. Boon aan de hand van de metamorfoses van de belangrijkste personages van De Kapellekensbaan
    Some aspects of the double disciplinarity of L.P. Boon in arts at the hand of metamorphoses of the most important protagonists of De Kapellekensbaan
    Różne oblicza podwójnego artyzmu L.P. Boona na podstawie metamorfoz głównych bohaterów powieści “Droga z kapliczką”
    Autorzy:
    Gielen, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882509.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Louis Paul Boon
    De Kapellekensbaan („Droga z kapliczką”)
    sztuka wizualna
    artysta interdyscyplinarny
    powieść artysty
    metamorfozy
    De Kapellekensbaan
    visual art
    multi-disciplinary artist
    artist’s novel
    metamorphoses
    Opis:
    Louis Paul Boon maakt deel uit van de literaire canon, daarom wordt hij alleen beschouwd als een schrijver. Zijn beeldende kunst wordt grotendeels genegeerd. Aangezien Boon in beide disciplines actief is, bekijk ik in deze bijdrage de relatie tussen beide disciplines vanuit een literair perspectief. Boons roman De Kapellekensbaan of de 1ste illegale roman van Boontje behandelt de vraag hoe een hedendaagse roman moet worden geschreven. Op basis van een analyse van de protagonisten bepaal ik de relatie tussen literatuur en beeldende kunst in deze roman. Ik concentreer me daarbij uitsluitend op karakters die literatuur of beeldende kunst vertegenwoordigen en helpen de ‘gij-verteller’ de roman te creëren. Ik geef speciale aandacht aan karakters die tijdelijk van discipline veranderen. De discussie gaat over tekortkomingen van de taal die door de beeldende kunsten kunnen worden aangepakt. Ondanks het feit dat de disciplines verschillende manieren van expressie vertegenwoordigen, kunnen ze elkaar aanvullen.
    Louis Paul Boon forms part of the literary canon, which is why he is only perceived and researched as a writer. His visual art is largely ignored. As Boon is active in both disciplines, in this paper I consider the relationship between the two disciplines, from a literary perspective. Boon’s novel De Kapellekensbaan of de 1ste illegale roman van Boontje (translated into English as Chapel Road) deals with the question how a contemporary novel should be written. Based on an analysis of its main characters, I determine what the relationship is between literature and the visual arts in this novel. I focus exclusively on the characters that represent literature or the visual arts, and help the “you” narrator create the novel. I pay special attention to those characters that temporarily change disciplines. The discourse is about the shortcomings of language that can be addressed through the visual arts. Despite the fact that the disciplines represent different modes of expression, they can complement each other.
    Twórczość Louisa Paula Boona zaliczana jest do kanonu literackiego, dlatego też postrzega się go jako pisarza i bada wyłącznie tę jego twórczość. Natomiast jego sztuka wizualna jest w dużej mierze ignorowana. Z uwagi na to, że Boon działa w obu dyscyplinach, niniejszy artykuł bada relacje między literaturą a sztuką z literackiego punktu widzenia. Powieść Boona De Kapellekensbaan of de 1ste illegale roman van Boontje (przetłumaczona na język angielski jako Chapel Road) porusza kwestię, w jaki sposób powinna być napisana współczesna powieść. Autor niniejszego artykułu stara się ustalić na podstawie analizy głównych bohaterów, jaki jest związek między literaturą a sztukami wizualnymi w prezentowanej powieści. Autor koncentruje się wyłącznie na postaciach, które reprezentują świat literacki lub sztuki wizualne i pomagają drugoosobowej narracji tworzyć powieść. Szczególną uwagę poświęca tym bohaterom powieści, którzy tymczasowo zmieniają dziedziny. Okazuje się, że to, czego w dyskursie nie można wyrazić za pomocą języka, można uczynić za pomocą sztuk wizualnych. Mimo że dziedziny te reprezentują różne sposoby ekspresji, mogą się wzajemnie uzupełniać.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 64 Special Issue, 5; 205-220
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrana. O powieści Ewy Stachniak Bogini tańca
    Autorzy:
    Zatorska, Matylda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030962.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Ewa Stachniak
    Bronisława Niżyńska
    the novel about female artist
    historical novel
    herstory
    powieść o artystce
    powieść historyczna
    Opis:
    The article is review on the latest book by Ewa Stachniak, The Chosen Maiden. It is a fictionalised biography belonging to more and more popular femino-centric trend of the contemporary historical fiction. Stachniak based on the life of ballet dancer-choreographer Bronislawa Nijinska, sister of Vaslav Nijinsky. Having done much research, she convincingly articulates what she imagines to be the workings of Bronia’s mind, her passion and conviction as an artist, and her ability to endure privates tragedies.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 185-193
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Two Sisters: the Sculptor Hanna Nałkowska in the Light of Zofia Nałkowska’s Novel Węże i Róże
    Autorzy:
    Kasa, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798735.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zofia Nałkowska; Hanna Nałkowska; Polish sculptors; Węże i róże; plastic arts; literature; novel about artist
    Opis:
    The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 65, issue 4 (2017). The article focuses on Ernestyna Śniadowiczówna, the main character in a novel by Zofia Nałkowska, Węże i róże [Snakes and Roses] (1913). The main purpose of the work is to show that the character had its real counterpart in Zofia’s younger sister, the sculptor Hanna Nałkowska. The words of Zofia herself were crucial, who in her Diary confessed that all her novels were autobiographical to some extent. Still, researchers have not paid sufficient attention to the significant similarities between Ernestyna and Hanna Nałkowska. Węże i róże is the only piece in the writer’s output in which she analyzed the issues related to art and pointed out some characteristics of the artist. Zofia was writing her novel when Hanna was entering the world of art. A comparison between Ernestyna Śniadowiczówna and Hanna Nałkowska, as well as the information from Zofia’s Dziennik and reminiscences of their friends show that the literary character is likely to be based on a real person.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4 Selected Papers in English; 125-150
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “God has Kindly Given Him Insanity…”. The Artist’s Melancholy, Depression and the State of Being Rejected. A Case Study of Józef Ignacy Kraszewski’s Historia kołka w płocie
    „Bóg łaskaw dał mu obłąkanie…”. Melancholia, depresja i odrzucenie artysty na przykładzie Historii kołka w płocie Józefa Ignacego Kraszewskiego
    Autorzy:
    Kaczmarska, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520285.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    powieść
    artysta
    geniusz
    szaleństwo
    melancholia
    novel
    artist
    genius
    madness
    melancholy
    Opis:
    Józef Ignacy Kraszewski to najbardziej płodny twórca literatury europejskiej. Pracowite życie twórcy przełomu romantyzmu i pozytywizmu jest przepełnione obserwacjami społecznymi i poświęceniem się człowiekowi. Ukazane zostają źródła porzucenia czy konieczności odejścia oraz przyczyny rezygnacji z ewentualnych uczuć. Kraszewski w swoich obserwacjach społecznych zajmuje się badaniem życia jednostek wybitnych, prezentując ich samotność. Jednak życie artysty, tęsknota za minionym, szukanie tego, co poza zmysłowe, doprowadza także do wątpliwości, rozważań nad sensem egzystencji i inicjacji wewnętrznej. Z utworów Kraszewskiego można odtworzyć postawę estetyczną człowieka dziewiętnastego wieku, ustosunkowanie do zagadnień metafizycznych, religijnych, specyficzne zabarwienie epoki, wszechstronność, a nawet źródło natchnień. Głównym uczuciem, które warunkuje postawy bohaterów Józefa Ignacego Kraszewskiego, jest odrzucenie. Jego przyczyną jest melancholia. Jest to tęsknota za stratą, której nie można opowiedzieć ani ująć w słowa. To także żal i żałoba za czymś, co do końca nie zostaje wyrażone. Antoni Kępiński używa zaś tego pojęcia do szczegółowego opisu stanów depresyjnych, podkreślając, że XIX wiek przyniósł doprecyzowanie samego pojęcia.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2022, 38, 1; 207-215
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De metaforische reis naar de kunst als homeland. De Kapellekensbaan van Louis Paul Boon als Künstlerroman
    The Metaphoric Voyage to Art as Homeland: De Kapellekensbaan (Chapel Road) by Louis Paul Boon as a Künstlerroman
    Podróż metaforyczna do sztuki jako ojczyzny. Droga z kapliczką Luisa Paula Boona jako powieść artysty (Künstlerroman)
    Autorzy:
    Gielen, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1872935.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Künstlerroman
    powieść artysty
    Louis Paul Boon
    De Kapellekensbaan (Droga z kapliczką)
    Zomer te Ter-Muren („Lato w Termuren”)
    Roberta Seret
    Künstlerroman (Artist’s Novel)
    De Kapellekensbaan (Chapel Road)
    Zomer te Ter-Muren (Summer in Termuren)
    Opis:
    Over De Kapellekensbaan of de 1ste illegale roman van Boontje (1953) en Zomer te Ter-Muren (1956) zijn talloze studies verschenen zonder dat daarin de diptiek als Künstlerroman getypeerd wordt. De vraag is of de romans over de Kapellekensbaan eigenschappen bezitten om ze als Künstlerromane op te vatten. Om tot een antwoord te komen volgt eerst een aantal elementen waarmee de Künstlerroman zich van andere genres onderscheidt. Dit wordt gedaan aan de hand van de theorieën van Herbert Marcuse en Roberta Seret. Seret spreekt in dit verband van homeland en metaphorical voyage. Met deze begrippen wordt vastgesteld dat De Kapellekensbaan en Zomer te Ter-Muren tot het genre van de Künstlerromane behoren en daarna volgt een kenschets van Boons Künstlerroman.
    Na temat De Kapellekensbaan (1953; przetłumaczonej na polski jako Droga z kapliczką) oraz Zomer te Ter-Muren (1956) powstały liczone publikacje, nieokreślające jednak tego dyptyku jako powieści artysty (Künstlerroman). Celem artykułu jest wykazanie, że obie te powieści noszą cechy Künstlerroman. Ten rodzaj powieści różni się bowiem pod wieloma względami od innych gatunków. Traktują o tym prace Herberta Marcuse’a i Roberty Seret. Seret mówi w tym kontekście o ojczyźnie (homeland) i podróży metaforycznej (metaphorical voyage). Opierając się  na tych koncepcjach, Autor stwierdza, że obie powieści Boona (Droga z kapliczką i Zomer te Ter-Muren) wpisują się w gatunek okrelsany mianem powieści artysty (Künstlerroman), i przedstawia dokonaną przez samego Boona charakterystykę tego rodzaju powieści.
    About De Kapellekensbaan of de 1ste illegale roman van Boontje (1953; translated into English as Chapel Road) numerous studies have been published without typifying the novel as a Künstlerroman. The question is whether De Kapellekensbaan contains characteristics to make it a Künstlerroman? There are a number of elements with which the Künstlerroman distinguishes itself from other genres. This is done here based on the theories of Herbert Marcuse and Roberta Seret. Seret speaks in this context of homeland and metaphorical voyage. On the basis of these concepts is determined that De Kapellekensbaan belongs to the genre of Künstlerroman and then follows a characterization of Boon’s
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 119-133
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie siostry: rzeźbiarka Hanna Nałkowska w świetle powieści Zofii Nałkowskiej Węże i róże
    Two sisters: sculptor Hanna Nałkowska in the light of Zofia Nałkowska’s Snakes and roses
    Autorzy:
    Kasa, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878539.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zofia Nałkowska
    Hanna Nałkowska
    polskie rzeźbiarki
    Węże i róże
    sztuki plastyczne
    literatura
    powieść o artyście
    Polish sculptors
    Snakes and Roses
    plastic arts
    literature
    a novel about the artist
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na Ernestynie Śniadowiczównie, bohaterce powieści Zofii Nałkowskiej Węże i róże (1913). Głównym celem pracy jest wykazanie, że jej postać miała swój rzeczywisty odpowiednik w osobie młodszej siostry pisarki, rzeźbiarce Hannie Nałkowskiej. Decydującym impulsem do postawienia takiej tezy stały się słowa samej autorki, która w swoich Dziennikach wyznała, że wszystkie jej powieści są w pewnym stopniu autobiograficzne. Mimo to żaden z badaczy nie zwrócił dotychczas uwagi na istotne podobieństwa między Ernestyną i Hanną Nałkowską. Węże i róże to jedyny utwór w dorobku pisarki, w którym podjęła zagadnienia związane ze sztuką i nakreśliła figurę artystki. Moment powstania powieści zbiegł się z czasem, kiedy rzeźbiarka właśnie wkraczała w świat sztuki. Zestawienie rysów sylwetki Śniadowiczówny z biografią Hanny Nałkowskiej, a także wiadomościami pochodzącymi z Dzienników jej siostry oraz wspomnieniami wspólnych przyjaciół wykaże, jak wiele wspólnego miała literacka kreacja z autentyczną postacią.
    The article focuses on Ernestyna Śniadowiczówna, the main character in a novel by Zofia Nałkowska Snakes and Roses (1913). The main purpose of the work is to show that the character had its real counterpart in Zofia’s younger sister, the sculptor Hanna Nałkowska. The words of Zofia herself were crucial, who in her Diary confessed that all her novels were autobiographical to some extent.Still, researchers have not paid sufficient attention to the significant similarities between Ernestyna and Hanna Nałkowska. Snakes and Roses are the only piece in the writer’s work, in which she analyzed the issues related to art and pointed out some characteristics of the artist. Zofia was writing her novel when Hanna was entering the world of art. A comparison between Ernestyna Śniadowiczówna and Hanna Nałkowska, as well as the information from Zofia’s Diary and reminiscences of their friends show that the literary character is likely to be based on a real person.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 87-113
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misères et splendeurs de la chikha. L’art comme consécration dans "Rue du pardon" de Mahi Binebine
    The misery and splendour of the chikha. Art as consecration in "Rue du pardon" by Mahi Binebine
    Autorzy:
    Semlali, Mohamed
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407335.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Mahi Binebine
    'Rue du pardon'
    'chikha'
    woman artist
    incest and perversion
    monstrous parents
    from fairy tale to novel
    femme artiste
    inceste et perversion
    parents monstrueux
    du conte au roman
    Opis:
    Dans Rue du pardon, Mahi Binebine nous donne à lire un conte merveilleux où l’enfant affronte la laideur de son milieu impitoyable et la monstruosité de ses parents défaillants et coupables d’une double transgression. Ces épreuves transforment le conte en roman et l’enfant exposé (abandonné à son sort) en être émancipé. Après l’expérience du rejet et l’épreuve traumatisante du viol, l’héroïne, sauvée et guidée par la diva Serghinia, trouve dans les arts de la scène (la danse et le chant) un refuge salvateur et, surtout, une voix qui lui permet de dire et d’exorciser l’abjection. Le corps féminin maltraité est resculpté pour devenir une œuvre d’art vivante. Comme dans d’autres romans, notamment L’Ombre du poète, Terre d’ombre brûlée et Le Seigneur vous le rendra, Mahi Binebine, dans Rue du pardon, met l’artiste au centre de la représentation. Cet article essaie de montrer comment le romancier, réhabilitant la chikha, une figure artistique féminine du patrimoine populaire marocain, promeut un féminisme discret où l’art devient un moyen d’accès à la liberté et une dénonciation de l’hypocrisie sociale.
    In Rue du pardon (Street of Forgiveness), Mahi Binebine presents us with a marvellous tale in which a child confronts the ugliness of his pitiless environment and the monstrosity of his failing parents, guilty of a double transgression. These trials transform the tale into a novel, and the exposed child (abandoned to his fate) into an emancipated being. After the experience of rejection and the traumatic ordeal of rape, the heroine, saved and guided by the diva Serghinia, finds in the performing arts (dance and song) a saving refuge and, above all, a voice that enables her to express and exorcise abjection. The abused female body is resculpted into a living work of art. As in other novels, notably L'Ombre du poète, Terre d'ombre brûlée and Le Seigneur vous le rendra, Mahi Binebine's Rue du pardon places the artist at the center of representation. This article attempts to show how the novelist, by rehabilitating the chikha, a female artistic figure from Morocco's popular heritage, promotes a discreet feminism in which art becomes a means of access to freedom and a denunciation of social hypocrisy.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2023, 11; 23-38
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies