Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "art collection" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Wybrane elementy wystroju apartamentu chińskiego na piętrze korpusu głównego Pałacu Wilanowskiego i jego zmiany na przestrzeni dziejów - nowe spojrzenie
Selected elements of the decoration of the Chinese Apartment on the first floor of the Wilanów palace’s main body and its changes over the centuries – a new approach
Autorzy:
Alkemade, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968041.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Tematy:
Chinese Apartment
Stanisław Kostka Potocki
Aleksandra Potocka
August Potocki
inventory of 1832
collection of Oriental art
Opis:
One part of the collection of the Museum of King Jan III's Palace at Wilanów is a set of interior decorations removed during restoration works in 1955-1962. It consists of eight panels from Locci's 2nd Room, concealed door from the Anteroom and a panel from the ceiling of the King's Sons' Room. Using the documentation from the restoration process and archival photographs, it proved possible to reconstruct the exact look of the decorations. The original idea to arrange the Chinese Apartment on the first lfoor of the Wilanów Palace is traditionally attributed to Stanisław Kostka Potocki, and the oldest inventory describing it was compiled in 1832. Intended as exposition space, the interiors were decorated in concordance with the collection displayed in each room, including, among others, paintings, woodblock prints, ceramics and lacquered objects. Currently a new permanent exhibition is being prepared in the corridor by the Chinese and Hunting Rooms in the southern wing of the palace. It will tell the history of the Apartment and the historical collection of Oriental art.
Źródło:
Studia Wilanowskie; 2019, XXVI; 57-82
0137-7329
2720-0116
Pojawia się w:
Studia Wilanowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What do the Potockis need an art collection for, namely on the Art Collecting in the Potocki Family exhibition at the Museum of King John III’s Palace at Wilanów
Autorzy:
Gołąbek, Marta
Paprocka-Gajek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27700347.pdf
Data publikacji:
2023-10-25
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
the Potocki family
Museum of King John III’s Palace at Wilanów
Exhibition of Antiquities
Karol Minter
art collection
museum history
Opis:
It is the assumptions, goals, and effects of the new permanent display mounted at the Museum of King John III’s Palace at Wilanów titled Art Collecting in the Potocki Family that are the topic of the present paper. The Exhibition presents a less known fragment of the Wilanów Palace’s history when it was owned by the Potockis: Aleksandra née Lubomirski and Stanisław Kostka, their son Aleksander, and grandson August and his spouse Aleksandra née Potocki. The three generations of the Pilawa-coat-of-arms family wrote a new, albeit extremely important chapter in the history of the former royal and magnate residence, placing in it the Museum of Art and the Memorial Site of the history of the Polish nation for almost a hundred years The Potockis amassed artistic collections and national mementoes, and introduced changes to the layout of the private spaces of the residence in order to adjust them to serving museum purposes. In harmony with the Potockis’ idea, the systematically growing collection turned into a treasure opened to the general public. It is the first entry in the Wilanów Guest Book: 5 August 1805 that is regarded to have been the launch of the Museum’s public operation. In its narrative and layout the new display refers to the Potockis’ Museum. The interiors of the garden gallery on the Palace’s first floor have been transformed according to ico -nographic records from the 19th and early 20th century. In the southern gallery we remind of the Library once functioning here, in the northern one, in turn, we recall Warsaw’s important cultural event from 1856: Exhibition of Antiquities. As a result of the introduced changes new display spaces have been created: the Historical Cabinet, Print Cabinet, and the Iconographic Cabinet. The first is dedicated to national mementoes, whereas the latter two are cosy display rooms of objects on paper.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 170-179
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The poet of art – Janusz Wałek
Poeta sztuki – Janusz Wałek
Autorzy:
Gołubiew, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933148.pdf
Data publikacji:
2018-10-05
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Janusz Wałek
museology
history of art
Czartoryskis’ Collection
National Museum in Krakow
European Painting Department
Lady with an Ermine by Leonardo da Vinci
creativity
imagination
poetry
muzealnictwo
historia sztuki
Kolekcja Czartoryskich
Muzeum Narodowe w Krakowie
Dział Malarstwa Europejskiego
Dama z gronostajem Leonarda da Vinci
kreatywność
wyobraźnia
poezja
Opis:
On the 8th of July 2018 died Janusz Wałek, art historian, museologist, pedagogue, born in 1941 in Bobowa. He graduated from the Jagiellonian University, the history of art faculty. In 1968, he started working in the Czartoryskis’ Museum – Branch of the National Museum in Krakow, where some time after he became a head of the European Painting Department for many years. He was a lecturer at the Fine Arts Academy, the National Academy of Theatre Arts and the Jagiellonian University in Krakow. He wrote two books and numerous articles about art. He was also a poet, the winner of the Main Prize in the 1997 edition of the General Polish Poetry Competition. He was a student of Marek Rostworowski, they worked together on a number of publicly acclaimed exhibitions: “Romanticism and Romanticity in Polish Art of the 19th and 20th centuries”, “The Poles’ Own Portrait”, “Jews – Polish”. Many exhibitions and artistic shows were prepared by him alone, inter alia “The Vast Theatre of Stanisław Wyspiański”, presentations of artworks by great artists: Goya, Rafael, Titian, El Greco. He also created a few scenarios of permanent exhibitions from the Czartoryskis’ Collection – in Krakow and in Niepołomice – being a great expert on this collection. “Europeum” – European Culture Centre was organised according to the programme written by him. He specialised mostly, although not exclusively, in art and culture of the Renaissance. Janusz Wałek is presented herein as a museologist who was fully devoted to art, characterised by: creativity, broad perception of art and culture, unconventional approach to museum undertakings, unusual sensitivity and imagination. What the author of the article found worth emphasising is that J. Wałek talked and wrote about art not only as a scholar, but first of all as a poet, with beauty and zest of the language he used.
8 lipca 2018 r. zmarł Janusz Wałek, historyk sztuki, muzealnik, pedagog, urodzony w 1941 r.w Bobowej. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1968 r. pracował w Muzeum Czartoryskich – Oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie, gdzie z czasem został wieloletnim kierownikiem Działu Malarstwa Europejskiego. Był wykładowcą w ASP, w PWST i na UJ w Krakowie. Jest autorem licznych tekstów o sztuce oraz dwóch książek. Był też poetą, zdobywcą w 1997 r. Głównej Nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim. Był uczniem Marka Rostworowskiego, współpracował z nim przy słynnych wystawach: „Romantyzm i Romantyczność w sztuce polskiej XIX i XX wieku”, „Polaków portret własny”, „Żydzi – Polscy”. Sam był autorem wielu ekspozycji i pokazów artystycznych, m.in. „Stanisława Wyspiańskiego teatr ogromny”, pokazów dzieł wielkich artystów: Goi, Rafaela i Tycjana oraz El Greca. Był też twórcą kilku scenariuszy wystaw stałych ze zbiorów Czartoryskich – w Krakowie i w Niepołomicach – jako wielki znawca tej kolekcji. Opracował scenariusz i program „Ośrodka kultury europejskiej. Europeum”. Był znawcą przede wszystkim, choć nie tylko, sztuki i kultury renesansu. Autorka przedstawia Janusza Wałka jako muzealnika bez reszty oddanego sztuce, uwypuklając cechy go charakteryzujące: kreatywność, szerokość postrzegania spraw sztuki i kultury, nietypowe i niekonwencjonalne podchodzenie do muzealnych zadań, wielką wrażliwość i wyobraźnię. Podkreśla też, że J. Wałek mówił i pisał o sztuce nie tylko ze znawstwem ale i ze swadą, a przede wszystkim pięknie, jak poeta.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 215-218
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spotkania w Osiekach – Sztuka, Dokumentacja i Refleksje Po Latach
Artists Meetings in Osieki – Art, Documentation and Reflections After Years
Autorzy:
Kowalska, Ewa
Orłowska, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424502.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
kolekcja osiecka
Osieki Collection
Muzeum Okręgowe w Koszalinie
konserwacja dzieł sztuki
conservation of art
works
digitalizacja
digitalization
dokumentacja
documentation
Dział Sztuki Współczesnej w Muzeum Okręgowym w Koszalinie
Opis:
Międzynarodowe Spotkania Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki organizowane były w Osiekach koło Koszalina w latach 1963-1981. Pozostawiły one swój ślad, w taki czy inny sposób, w wielu ważnych zjawiskach polskiej sztuki XX wieku. Pierwsze Międzynarodowe Studium Koszalińskiego Pleneru zorganizowane we wrześniu 1963 roku przez Mariana Bogusza z Warszawy i Jerzego Fedorowicza z Koszalina było pierwszym artystycznym plenerem w nowoczesnym tego słowa znaczeniu, które odbyło się w Polsce po II wojnie światowej. Dzieła przekazane przez artystów biorących udział w kolejnych edycjach Osiek zostały przeznaczone do kolekcji sztuki nowoczesnej w Muzeum w Koszalinie. Jej zaczątkiem był w 1963 roku dar samego Mariana Bogusza (obejmujący prace z Galerii Krzywe Koło). Zgodnie z założeniami inicjatorów plenerów w Osiekach prace te miały stać się zaczątkiem przyszłego Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Koszalinie. Dary przechowywane obecnie w Dziale Sztuki Nowoczesnej Muzeum w Koszalinie to ponad 500 dzieł, wzbogaconych o archiwum dokumentujące plenery. Niewątpliwie zasługują one na miejsce wśród najcenniejszych zbiorów sztuki XX wieku. W ramach tej kolekcji sztuka i dokumentacja pokrywają się i wzajemnie uzupełniają, dając unikalny wgląd nie tylko w polską sztukę, ale także w polską krytykę artystyczną i teorię sztuki w latach 1963-1981.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 133-141
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POŻEGNANIE MARIANA SOŁTYSIAKA
IN MEMORY OF MARIAN SOŁTYSIAK
Autorzy:
Leonard, Sobieraj,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432762.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Marian Sołtysiak
dyrektor muzeum
Płock
zbiory secesji
museum director
collection of Art Nouveau
Opis:
Marian Sołtysiak, PhD, director of the Mazovian Museum in Płock (MMP) from 1961 to 1977, passed away on 20 November 2016. During his office, the museum was transformed into a supraregional institution, extended its collections, expanded its scientific and popularising activity, established contacts with academic and artistic circles, and acquired a new building in the Castle of the Mazovian Dukes. The most significant decision which set the institution’s further course was to start collecting Art Nouveau works, which now form the largest collection of Art Nouveau in Poland and is a showpiece of the museum. They also contributed to the network of museums in the Mazovian region, which led to the development of cultural life in our region. Marian Sołtysiak wrote publications devoted to our museum, one based on his PhD thesis The Mazovian Museum in Płock. Its history and social functions, as well as a memoir The Secesja with petrochemistry in the background. Once he left the MMP, he held important positions in various institutions in Warsaw; for example he was the organiser and first director of the Board of Historical Garden and Palace Conservation of the National Museum, Deputy Director of the Royal Castle in Warsaw, Director of the National Museum, Curator of the Arx Regia Publishing House of the Royal Castle in Warsaw, and Managing Director of the Patrimonum Foreign Enterprise. Sołtysiak was also an academic lecturer at the Pawel Wlodkowic University College in Płock and at the Pultusk Academy of Humanities, and a member of numerous Polish and international associations, museum boards, and scientific societies devoted to culture, protection of monuments and museology. For his indefatigable work for the protection of cultural heritage, he was given the award “For the guardianship of monuments” and the Annual Award from the Minister of Culture and National Heritage.
20 listopada 2016 r. zmarł dr Marian Sołtysiak, w latach 1961–1977 Dyrektor Muzeum Mazowieckiego w Płocku (MMP). W tym czasie muzeum przekształciło się w placówkę o charakterze ponadregionalnym, powiększyło zbiory, rozwinęło działalność naukową i popularyzatorską, nawiązało szersze kontakty ze środowiskiem akademickim i artystycznym oraz zyskało nową siedzibę w Zamku Książąt Mazowieckich. Najważniejszą decyzją, wyznaczającą dalszy kierunek rozwoju było rozpoczęcie gromadzenia zbiorów sztuki secesyjnej, które stanowią największą kolekcję Art Nouveau w kraju, a zarazem są znakiem rozpoznawczym MMP. Wśród dokonań jest też współtworzenie sieci muzealnej na Mazowszu, co przyczyniło się do rozwoju życia kulturalnego w naszym regionie.Marian Sołtysiak był autorem publikacji poświęconych naszej placówce: powstałej na bazie jego pracy doktorskiej Muzeum Mazowieckie w Płocku. Historia i funkcje społeczne oraz wspomnieniowej książki Secesja z petrochemią w tle. Po odejściu z MMP zajmował ważne stanowiska w wielu instytucjach w Warszawie, był: organizatorem i pierwszym dyrektorem Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Parkowych Muzeum Narodowego, zastępcą dyrektora Zamku Królewskiego, dyrektorem Muzeum Narodowego, kuratorem Ośrodka Wydawniczego Arx Regia Zamku Królewskiego, dyrektorem zarządzającym Przedsiębiorstwa Zagranicznego Partimonium. Dr M. Sołtysiak pełnił ponadto funkcję nauczyciela akademickiego w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku i Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, był członkiem wielu polskich i międzynarodowych stowarzyszeń, rad muzealnych, towarzystw naukowych związanych z kulturą, ochroną zabytków i muzealnictwem. Za niestrudzoną pracę na rzecz ochrony dóbr kultury został wyróżniony odznaką Za Opiekę nad Zabytkami oraz Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 134-137
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish central museum repository for Gdańsk Voivodeship. Part 2: in Sopot and in Oliwa
Polska centralna zbiornica muzealna na Województwo Gdańskie. Część 2. W Sopocie i w Oliwie
Autorzy:
Kamińska, Lidia Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432813.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Polish Central Museum Repository (PCZM)
Gdańsk Voivodeship
Ministry of Culture and Art (MKiS) and Central Directorate of Museums and Collection Protection (NDMiOZ)
transport campaign
Sopot Repository
Oliwa Repository
former manorial property
former German property
protection of movable monuments
Polska Centralna Zbiornica Muzealna
województwo gdańskie
Ministerstwo Kultury i Sztuki Naczelna Dyrekcja Muzeów i Ochrony Zabytków
akcja zwózkowa
składnica sopocka
składnica oliwska
mienie podworskie
mienie poniemieckie
zabezpieczanie zabytków ruchomych
Opis:
The second part of the paper on the repositories located in Sopot and Gdańsk-Oliwa refers to the articles on Polish conservation and museum repositories published in the previous issues of the ‘Muzealnictwo’ Annual, particularly in the 2018 issue No. 59. The paper covers the period 1945–1949, in which the first stage of the transport of the artistic collections to the Polish Central Museum Repository in the Gdańsk Voivodeship (PCZM) took place. Established in 1945 by the Ministry of Culture and Art (MKiS) and the Central Directorate of Museums and Collection Protection (NDMiOZ), the institution was meant to collect moveable heritage that on the grounds of the decrees issued at the time was becoming property of the Treasury of State. The main PCZM’s seat was located in Sopot, the second in Gdańsk-Oliwa. The activity of the Repository is described, and so are the responsibilities of its staff and management, number of monuments collected at a given period, operation principles, administrative reporting, financing, outlays on the edifices of the Repository buildings. Furthermore, legal and political conditioning for PCZM’s operations are given. The issued decrees and ordinances changing the political regime in the country are given; they had a direct impact on the property collected at the Repository: abandoned, former German, and former manorial and on its ownership transfer. Moreover, extracts from instructions, orders, and circulars issued by the then administration, and affecting PCZM’s goals and operating are quoted; additionally, localities from which objects were transferred to PCZM are given, and sources to further investigate the topic are pointed to.
Druga część szkicu o składnicach ulokowanych w Sopocie i w Gdańsku–Oliwie nawiązuje do treści artykułów o polskich składnicach konserwatorskich i muzealnych, publikowanych w poprzednich numerach „Muzealnictwa”, w szczególności w numerze 59. z 2018 roku. Opracowanie obejmuje lata 1945–1949, w których miał miejsce pierwszy etap zwózki zbiorów artystycznych do Polskiej Centralnej Zbiornicy Muzealnej na Województwo Gdańskie (PCZM). Instytucja ta utworzona została w 1945 r. przez Ministerstwo Kultury i Sztuki Naczelną Dyrekcję Muzeów i Ochrony Zabytków (MKiS NDMiOZ). Celem jej powołania było gromadzenie ruchomości, które na mocy powstających wówczas dekretów stawały się własnością Skarbu Państwa. Główna siedziba PCZM znajdowała się w Sopocie, druga w Gdańsku–Oliwie. Artykuł opisuje działalność Składnicy, obowiązki jej pracowników, osoby zarządzające, liczby zabytków zgromadzonych w danym czasie, zasady funkcjonowania, podległość administracyjną, finansowanie, poniesione nakłady na budynki siedzib Składnicy. Podaje warunki prawno- polityczne, w których funkcjonowała PCZM. Wymienia dekrety i ustawy zmieniające ustrój kraju, wpływające bezpośrednio na zagadnienia własności mienia gromadzonego w Składnicy: opuszczonego, poniemieckiego, podworskiego. W tekście cytowane są również wyimki z instrukcji, zarządzeń, okólników wydawanych przez ówczesną administrację mające wpływ na cele i sposoby funkcjonowania PCZM, wymieniane miejscowości, z których zwieziono przedmioty do PCZM, wskazane źródła do pogłębiania tematu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 256-266
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obsesja i archiwum. Wielka kolekcja przyrody Hermana de Vriesa
Obsession and archive. Herman de vries’ spectacular collection of nature
Autorzy:
Krzosek-Hołody, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944227.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
herman de vries
natura
sztuka
kolekcja
archiwum
nature
art
collection
archive
Opis:
This article discusses the most characteristic strategies employed by the Dutch artist Herman de Vries in his mature works. Starting with his pavilion design for the 2015 Venice Biennale, the text presents step by step how the artist has managed to combine his artistic activity with his passion as a nature explorer. It also outlines his journey from his early works (inspired for example by informalism) to the contemporary ones that draw on the aesthetics of the natural environment. It shows his evolution from an interest in pure geometric forms to a fascination with the forms of nature, perhaps most evident in de Vries’ spectacular collection of geological and biological objects also present in most of his compositions. The author studies the artist’s archive through the context of the Anthropocene museum, offering its critical analysis and highlighting its different function both in art and modern science.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 231-244
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Sztuki Nowoczesnej Według Założeń Mariana Bogusza
Premises for a Museum of Modern Art by Marian Bogusz
Autorzy:
Zagrodzki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424393.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Marian Bogusz
Kolekcja Galerii Krzywe Koło
projekty scenograficzne Mariana Bogusza
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Koszalinie
Collection of The Krzywe Koło Gallery
Marian Bogusz stage design
Museum of Modern Art in Koszalin
Opis:
Artykuł odnosi się do ważnej inicjatywy twórczej Mariana Bogusza (1920-1980) utworzenia Muzeum Sztuki Nowoczesnej na wzór zorganizowanej w 1931 r., przez Władysława Strzemińskiego i grupę „a.r.” Międzynarodowej Kolekcji zdeponowanej w muzeum łódzkim. Przygotowania do tego projektu artysta rozpoczął natychmiast po uwolnieniu z obozu koncentracyjnego w Mauthausen (1945) i powołaniu w Warszawie Klubu Młodych Artystów i Naukowców (1947). Okres socrealizmu przerwał kolekcjonowanie sztuki nowoczesnej. Dopiero powstanie Klubu Krzywego Koła i prowadzonej przez Bogusza autonomicznej Galerii (1956) umożliwiło powrót do tych idei. Bogusz chciał utworzyć kolekcję dzieł artystów skupionych w międzynarodowym ruchu Phases i innych wystawianych w Galerii Krzywe Koło oraz utworzyć z nich stale eksponowany, rozszerzający się zbiór. Początkowo prowadził rozmowy z Muzeum Sztuki w Łodzi. Powstał zespół dzieł (13 obrazów) artystów działających w Paryżu, które przyjęło łódzkie muzeum, odrzucając jednak projekt powstania odrębnego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Kolejna I Kolekcja Galerii Krzywe Koło, dzieł z lat 1957-1961 (35 obrazów), trafiła jako dar do Muzeum Narodowego w Warszawie (1963), ale i tam nie była eksponowana. W latach sześćdziesiątych głównym miejscem aktywności Bogusza stał się Koszalin. Pierwsze ekspozycje sztuki nowoczesnej odbywały się w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym, a następnie w Muzeum w Koszalinie. Bogusz miał nadzieję stworzyć odrębne Muzeum Sztuki Nowoczesnej, właśnie do tego muzeum przekazał (w 1963 r.) Kolekcje II (13 obrazów) i III (29 gwaszy, rysunków i grafik). Rozwój przyszłego muzeum miały zapewnić coroczne Spotkania Artystów i Naukowców w Osiekach pod Koszalinem (od 1963 r.), na które zapraszano wybitnych artystów. Warunkiem uczestnictwa w spotkaniach było ofiarowanie jednego z dzieł do zbiorów muzeum. W 1965 r. realizacja projektu Bogusza została przerwana. Decyzją administracyjną zlikwidowano w koszalińskim muzeum dział sztuki. Muzeum Sztuki Nowoczesnej organizowane od czerwca 1963 r., fizycznie przestało istnieć. Idea nowego muzeum nakreślona przez Bogusza, wiążąca poezję, teatr i muzykę z malarstwem i rzeźbą, zasługuje na szczególną uwagę. Światowe dokonania sztuki początku lat sześćdziesiątych XX wieku, w których poważny udział mieli artyści polscy, w dotychczas przygotowywanych ekspozycjach nie znalazły właściwego miejsca, istnieją tylko wirtualnie. Rozproszone zbiory Muzeum Sztuki Nowoczesnej, zebrane według założeń Bogusza, dalej czekają na odbiorców świadomych ich znaczenia.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 15-27
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieczysław Treter, contemporary museums
Mieczysław Treter, muzea współczesne
Autorzy:
de Rosset, Tomasz F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433170.pdf
Data publikacji:
2019-07-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Mieczysław Treter (1883–1943)
muzeum
klasyfikacja
sztuka polska
kultura pamięci
kolekcja publiczna
museum
classification
Polish art
memory culture
public collection
Opis:
W 2019 r. wydana została przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów wespół z Państwowym Instytutem Wydawniczym – jako pierwszy tom serii Pomniki muzealnictwa polskiego – książka Mieczysława Tretera z 1917 r. zatytułowana Muzea współczesne. Studium to składa się z dwu części opublikowanych pierwotnie w wydawanym przez niego w Kijowie „Muzeum Polskim”, efemerycznym czasopiśmie związanym z Towarzystwem Opieki nad Zabytkami Przeszłości, działającym głównie w Królestwie Polskim, ale mającym swoje liczne oddziały w polskich skupiskach na terenie całej Rosji. Część pierwszą o charakterze teoretycznym otwiera autor syntetyczną prezentacją genezy instytucji muzeum (także na ziemiach Rzeczypospolitej), następnie dokonuje próby jej analizy pod względem charakteru i zakresu jej działalności kolekcjonerskiej i ekspozycyjnej, kategoryzacji wedle typowych dla niej obszarów merytorycznych, chronologicznych i terytorialnych (muzea ogólnoprzyrodnicze i ogólnohistoryczne, a także technologiczne, etnograficzne, historyczno-społeczne i historyczno-artystyczne), zastanawia się również nad problematyką: muzealnej wystawy, zarządzania, muzealnego budynku. Misją muzeów nie jest wedle Tretera dostarczanie prostej rozrywki, ani też tworzenie autonomicznego piękna (przestrzeń sztuki), ma ona natomiast charakter ściśle naukowy, służący nauce i jej popularyzacji, poprzez to jednak muzea stają się elitarne – służąc głównie nauce, nie mogą każdego laika bawić i upajać, nie są też wcale, jako takie, dziełami sztuki, do których można by stosować czysto estetyczne kryteria. Drugą część studium Tretera stanowi obszerny szkic sytuacji polskich muzeów w przededniu I wojny światowej, niejako w cieniu pierwszego zjazdu muzeologów polskich i w perspektywie „świata muzealnego” II Rzeczpospolitej. Jest to zarys monografii polskich muzeów, swego rodzaju raport o ich stanie na rok 1914, z pewnymi odniesieniami do lat późniejszych. Poprzez to natomiast staje się niejako zamknięciem pierwszego okresu ich dziejów – co autor pisząc swoje studium, mógł oczywiście jedynie przeczuwać.
In 2019, the National Institute for Museums and Public Collections in cooperation with the Państwowy Instytut Wydawniczy published the 1917 book by Mieczysław Treter titled Contemporary Museums as the first volume in the Monuments of Polish Museology Series. The study consists of two parts originally released in ‘Muzeum Polskie’ published by Treter in Kiev; it was an ephemeral periodical associated with the Society for the Protection of Monuments of the Past, active predominantly in the Kingdom of Poland, but also boasting numerous branches in Polish communities throughout Russia. The Author opens the first part of a theoretical format with a synthesized presentation of the genesis of the museum institution (also on the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth), to later follow to its analysis in view of its collecting and displaying character, classification according to the typical factual areas it covers, chronology, and territory (general natural history museums, general history ones, technological ones, ethnographic ones, historical-social ones, historical-artistic ones); moreover, he tackles questions like a museum exhibition, management, a museum building. In Treter’s view the museum’s mission is not to provide simple entertainment, neither is it to create autonomous beauty (realm of art), but it is of a strictly scientific character, meant to serve science and its promotion, though through this museums become elitist: by serving mainly science, they cannot provide entertainment and excitement to every amateur, neither are they, as such, works of art to which purely aesthetical criteria could be applied. The second part of Treter’s study is an extensive outline of the situation of Polish museums on the eve of WWI, in a way overshadowed by the first congress of Polish museologists, and in the perspective of the ‘museum world’ of the Second Polish Republic. It is an outline for the monograph on Polish museums, a kind of a report on their condition as in 1914 with some references to later years. Through this it becomes as if a closure of the first period of their history, which the Author, when involved in writing his study, could obviously only instinctively anticipate.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 103-107
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiór kolekcjonera dzieł sztuki. Słów kilka o bibliotece Seweryna hr. Mielżyńskiego z Miłosławia
The book collection of an art collector. A handful of comments about the library of Count Seweryn Mielżyński of Miłosław
Autorzy:
Kłudkiewicz, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912000.pdf
Data publikacji:
2015-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Count Mielżyński’s book collection
Miłosław library
library of the art. collector in the nineteenth century
bookcollections of the Mielżyński family
Polish private book collections in the nineteenth century.
księgozbiór Seweryna hr. Mielżyńskiego
biblioteka w Miłosławiu
biblioteka kolekcjonera sztuki w XIX wieku
księgozbiory Mielżyńskich
polskie księgozbiory prywatne w XIX wieku.
Opis:
Seweryn hr. Mielżyński należał do grona najwybitniejszych kolekcjonerów dzieł sztuki w XIX-wiecznej Wielkopolsce. W pałacu w Miłosławiu posiadał liczący 5000 tomów księgozbiór, który w zapisie testamentowym przekazał bibliotece Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego. Na podstawie kwerendy i poszukiwań w dziś istniejącym księgozbiorze Biblioteki PTPN udało się odnaleźć 287 tytułów w 368 tomach, pochodzących z biblioteki miłosławskiej Seweryna Mielżyńskiego. Tematyka zachowanych książek wskazuje, że hrabia z Miłosławia oraz jego żona Franciszka zakupywali przede wszystkim współczesną literaturę piękną, a więc książki służące głównie rozrywce, zadumie, przyjemności. Ponadto dużą grupę tematyczną w zachowanym księgozbiorze miłosławskim stanowią prace z zakresu sztuki, architektury i fotografii, obrazujące zainteresowania artystyczne Seweryna Mielżyńskiego i przydatne w jego działalności malarza i fotografa amatora. Osobną grupą były książki z historiografii i historii sztuki, niezbędne w rozwoju kolekcjonerskiej pasji Mielżyńskiego i wykorzystane przez niego w opracowaniu katalogu kolekcji obrazów europejskiego malarstwa dawnego w Miłosławiu.
Count Seweryn Mielżyński belonged to the core group of preeminent art collectors in the nineteenth century Greater Poland. At his Miłosław palace he had his private book collection amounting to 5,000 volumes which, by his last will, he bequeathed to the library of the Poznań Society of Friends of Sciences. Following a query and extensive searches of the present book collection of the library it was possible to identify 287 titles, in 368 volumes, that were originally housed at Miłosław. The subject matter of the surviving books indicates that Mielżyński and his wife Franciszka were mostly interested in purchasing contemporary belles-lettres, therefore books that provided stimuli for entertainment, but also more serious literature with issues to be considered and one that provided food for thought. Additionally, a large group of books in the surviving book collection includes books on the fine arts, architecture and photography, which reflected the artistic interests of Seweryn Mielżyński and must have been useful in his painting and amateur photography endeavors. A separate group includes books that deal with historiography and the history of the arts, necessary for the owner to continue his collector’s quest, and later used by him in developing a catalogue of his Western European paintings held at Miłosław.
Źródło:
Biblioteka; 2015, 19(28); 81-116
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księcia Czartoryskiego zakupy rzeźb w Rzymie (1800–1801)
Prince Czartoryski’s Purchases of Sculptures in Rome (1800–1801)
Autorzy:
Mikocka-Rachubowa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16002590.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Adam Jerzy Czartoryski (1770-1861)
Puławy-zbiory artystyczne
kolekcjonerstwo
Rzym-handel sztuką
mecenat artystyczny
Puławy-art collection
collecting
Rome-art trade
artistic patronage
Opis:
Artykuł poświęcony jest kontaktom księcia Adama Jerzego Czartoryskiego z włoskimi rzeźbiarzami oraz zakupom rzeźb dokonywanym przez niego podczas pobytu w Rzymie od sierpnia 1800 do maja 1801 r. Na podstawie korespondencji księcia z matką, Izabelą Czartoryską, a także licencji na wywóz dzieł sztuki poza granice Państwa Papieskiego przechowywanych w Archivio di Stato di Roma oraz wzmianek w diariuszu rzymskiego rzeźbiarza i antykwariusza Vincenza Pacettiego, udało się zrekonstruować obraz  ówczesnych artystycznych zainteresowań księcia Czartoryskiego, jego relacji ze środowiskiem rzymskich rzeźbiarzy i antykwariuszy oraz kupowania przez niego rzeźb i udziału w przywiezieniu do Puław w 1803 r. m.in. znajdujących się tam do dziś: posągu fauna (przed 1800), figury śpiącej pantery (1801) oraz marmurowego sarkofagu - dzieła Francesca Massimiliana Laboureura (1797).
Prince Adam Jerzy Czartoryski’s contacts with Italian sculptors and purchases of sculptures during his stay in Rome from August 1800 to May 1801 are discussed. Resorting to the correspondence of Prince Czartoryski with his mother Izabela Czartoryska, licenses to export art works beyond the Papal States kept in the Archivio di Stato di Roma, and notes in the diary of the Roman sculptor and antique dealer Vincenzo Pacetti, it was possible to reconstruct picture of the then interests of Prince Czartoryski, his relations with Rome’s circle of sculptors and antique dealers, as well as of his purchase of sculptures and efforts made to have, among others, the following transported to Puławy in 1803, where they have been preserved to-date: the statute of a faun (before 1800), figure of a sleeping panther (1801), and the marble sarcophagus by Francesco Massimiliano Laboureur (1797).
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 3; 403-428
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Penderecki Arboretum in Lusławice – a synergy of cultural heritage and exceptional values of natural diversity
Arboretum Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach – synergia dziedzictwa kulturowego i wyjątkowych wartości różnorodności przyrodniczej
Autorzy:
Bobek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175145.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
arboretum
biodiversity
cultural heritage
plant collection
garden art
bioróżnorodność
dziedzictwo kulturowe
kolekcja roślin
sztuka ogrodów
Opis:
Penderecki's Arboretum in Lusławice is an example of the creative and unique work of an outstanding composer, visionary and lover of trees. Based on the historic park was created, a new, outstanding work, a collection combining a huge number of taxa into elements of garden composition, based on significant achievements of garden art of classical culture. The high natural and cultural values seamlessly blend with the historical park and the surroundings of the Lusławice Manor. The property is a rare example today of creative development of the historic layout with new elements, without simultaneous destruction of the existing values, but rather their protection and flourishing, creating new values on a regional, national and, because of the creator himself, global scale.
Arboretum Pendereckiego w Lusławicach jest przykładem twórczego i wyjątkowego dzieła wybitnego kompozytora, wizjonera i miłośnika drzew. Na kanwie historycznego parku powstało, nowe, wybitne dzieło, kolekcja, łącząca ogromną liczbę taksonów w elementy kompozycji ogrodowej, bazującej na znaczących osiągnięciach sztuki ogrodowej kultury klasycznej. Wysokie walory przyrodniczo-kulturowe w płynny sposób przenikają się z zabytkowym parkiem i otoczeniem dworu w Lusławicach. Obiekt stanowi, rzadki obecnie, przykład twórczego rozwoju historycznego układu o nowe elementy, bez jednoczesnego niszczenia zastanych wartości, a raczej ich ochrony i rozkwitu, tworząc nowe wartości w skali regionalnej, ogólnopolskiej, a z racji samego twórcy, ogólnoświatowej.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2022, 52; 185--208
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koszyczki z kości słoniowej z kolekcji wilanowskiej
Ivory Baskets in the Wilanów Collection
Autorzy:
Fuks-Rembisz, Irma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057723.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Tematy:
ivory
ivory basket
Chinese Apartment
Wilanów collection
Stanisław Kostka Potocki
collection of Oriental art
Chinese ivory carving
Opis:
The article presents selected issues regarding the current state of the author's knowledge about the provenance and technological structure of three ivory objects from the Wilanów collection, detached from a large set of fragments with a shared inventory number Wil.9/489/84 and the name Koszyczek [Basket]. These exhibits are a very interesting example of ivory objets d'art made by Chinese artisans between the last quarter of the eighteenth century and the early nineteenth century. Unfortunately, they are in a poor condition. The inventory of the set of objects marked as Wil.9/489/84 initiated interdisciplinary conservation research on three openwork ivory objects: Basket I, Basket II w Wilanowie and Basket III (plate). Material and technological analyses were performed. Research on their provenance began in 2011, prior to the launch Studia Wilanowskie of conservation work. The results of the analyses contributed to the recognition of their probable age and place of origin. The research conducted so far has also revealed many interesting aspects, which are currently the subject of further studies.
Źródło:
Studia Wilanowskie; 2021, XXVIII; 205-251
0137-7329
2720-0116
Pojawia się w:
Studia Wilanowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz zbiorów sztuki Prowincji Krakowskiej Zakonu OO. Kapucynów
Autorzy:
Gadacz, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048385.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
inwentarz
sztuka
zbiory
prowincja krakowska
zakon oo. kapucynów
kapucyni
Karków
inventory
art
collection of art
province of Krakow
Karkow
order
Capuchin
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1965, 11; 119-200
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Ritratto di donna italiana di Olga Boznanska eposto alla Biennale di Venezia del 1938: nuovi elementi dall’indagine stilistica e archivistica
The Portrait of an Italian Woman by Olga Boznanska Exhibited at the Venice Biennale in 1938: New Elements from a Stylistic and Archival Perspective
Autorzy:
Piccolo, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038351.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Olga Boznanska
art history
Polish art
history of collecting
archival research
Venice Biennale
Giovanni Finazzi Collection
National Museum in Krakow
olga boznanska
storia dell’arte
arte polacca
storia del collezionismo
ricerca d’archivio
biennale di venezia
collezione giovanni finazzi
museo nazionale di cracovia
Opis:
This targeted stylistic, bibliographical, and archival investigation casts a major light on a relevant portrait of a woman by the Polish painter Olga Boznanska, highlighting its rich exhibition and collection. The recent appearance in a Polish auction of a similar painting by Boznanska leads to the hypothesis that the subject of the painting—whose identity still remains a mystery—is the same in both paintings.
Una mirata indagine stilistica, bibliografica e archivistica ha permesso di fare maggiore luce su un rilevante ritratto femminile della pittrice polacca Olga Boznanska, mettendo in evidenza la sua fortuna espositiva e collezionistica. La recente apparizione in un’asta polacca di un dipinto simile ha permesso inoltre di ipotizzare che la donna effigiata, la cui identità rimane tuttavia ancora misteriosa, potrebbe essere la medesima nei due dipinti.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 211-228
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies