Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "armia koronna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Nieznana strona znanej wojny: głód w armiach koronnej i kozackiej w pierwszych latach powstania Bohdana Chmielnickiego
Неизвестная страница известной войны: голод в казацкой и коронной армиях на протяжении первых лет восстания под предводительством Богдана Хмельницкого
Autorzy:
Gavryliuk, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969531.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
głód
Kozacy
powstanie
Bohdan Chmielnicki
armia koronna
Rzeczpospolita
hunger
Cossacks
uprising
Bohdan Khmelnytsky
crown army
Polish-Lithuanian Commonwealth
голод
козаки
восстание
Богдан Хмельницкий
армия коронная
Речь Посполитая
Opis:
В данной статье рассмотрен малоизученный на сегодняшний день аспект восстания под предводительством Богдана Хмельницкого – голод, который был обыденным явлениям как для казацко-татарской, так и для польско-литовской армий. Причин подобной ситуации было несколько. Во-первых, это почти полное самоустранение государственных институций в вопросе обеспечения солдата хотя бы минимальным количеством продовольствия (разумеется, это более касалось армии Речи Посполитой). Во-вторых, это характер и продолжительность самой войны, когда беспрестанные военные действия, а также уничтожение сотен сел и местечек на украинских землях создали ситуацию, при которой снабжение провизией становилось архисложным заданием, а отряды для поиска еды для солдат и фуража для лошадей отходили на десятки километров от главных сил (это касалось обеих сторон конфликта). В-третьих, это специфика отдельных военных кампаний, например блокада коронной армии в Збараже летом 1649 р. Все эти факторы приводили к изнуряющему голоду, который испытали на себе солдаты с обеих сторон, что, соответственно, нашло свое отображение на страницах многочисленных источников, которые были использованы в данной статье
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 115-132
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strażnicy koronny i wojskowy w dobie Jana Sobieskiego (1667–1696). Kilka uwag o osobach odpowiedzialnych za organizowanie przemarszów armii koronnej
Offices of Grand and Field Guardian in Jan Sobieski period (1667–1696). A few remakes about persons who organised the Crown Army marches
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688677.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
strażnik wielki koronny
strażnik wojskowy koronny
Jan III Sobieski
armia koronna 1667–1696
Grant Crown Guardian
Field Crown Guardian
king Jan III Sobieski
the Crown Army 1667–1696
Opis:
Offices of Grand and Field Guardian (strażnik wielki and strażnik polny) existed in Polish army since 16th century. Since first half of the 17th century they also have their equivalent in Lithuanian army. One of the main role of such officers was to take care of security of the marching army. During Sobieski’s time (as hetman and then king) this office was held by very experienced and well respected officers, who at the same time were politically connected to Sobieski. Politics could also affect and limit the role, as it happened with Grand Crown Guardian Stefan Bidziński after 1683, when he was in open conflict with Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski.
Urzędy strażnika wielkiego i wojskowego (polnego) w wojsku koronnym istniały od XVI w. Od pierwszej połowy XVII w. miały one także swoje odpowiedniki w armii Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jednym z głównych zadań osób sprawujących te stanowiska było ubezpieczanie maszerujących armii. W czasach Sobieskiego urzędy strażników pełniły osoby o dużym doświadczeniu wojskowym i autorytecie w armii, ale także osoby zależne politycznie od osoby hetmana, a później króla Jana Sobieskiego. Od czynnika politycznego zależne było także ograniczenie prerogatyw strażnika wielkiego Stefana Bidzińskiego po 1683 r., albowiem znajdował się on w otwartym konflikcie z ówczesnym hetmanem wielkim koronnym Stanisławem Janem Jabłonowskim.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 149-170
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Srogosz, Żołnierz swawolny. Z dziejów obyczajów armii koronnej w XVII wieku, DiG Publishing House, Warszawa 2010, ss. 264
Autorzy:
Stroynowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689729.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Srogosz
armia koronna w XVII w.
historia wojskowości
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2012, 11, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umundurowanie Chorągwi Piechoty Węgierskiej Buławy Polnej Koronnej w latach 1752–1768
The Uniform of the Hungarian Crown Field Mace Infantry Banner between 1752–1768
Военная форма Хоругви венгерской пехоты Полевой Коронной Булавы в 1752–1768 гг.
Autorzy:
Karpiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857031.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
armia koronna
„Węgrzy”
piechota węgierska
umundurowanie
piechota
mundur
crown army
„Hungarians”
Hungarian infantry
military uniforms
infantry
uniform
коронная армия
„Венгры”
венгерская пехота
обмун-
дирование
пехота
военная форма
Opis:
Po śmierci dotychczasowego hetmana wielkiego Józefa Potockiego jego chorągiew piechoty węgierskiej została zdegradowana do rangi chorągwi buławy polnej. W czerwcu 1752 r. oddział udał się do Podhorzec, gdzie miał pełnić rolę oddziału przybocznego przy hetmanie polnym koronnym Wacławie Rzewuskim. Oddział prócz pełnienia służby garnizonowej stanowił asystę hetmańską w rozlicznych podróżach. Chorągiew Piechoty Węgierskiej Buławy Polnej Koronnej w latach 1752–1768 liczyła 6 podoficerów, 2 fajfrów, 2 doboszy i 60 szeregowych. Mundur żołnierzy przyjął barwy noszone przez inne oddziały buławy polnej tj. czerwono-szafirowe. Piechota węgierska zachowała swój tradycyjny madziarski charakter stroju, jednak sposób jego zakupu i wydawanie nawiązywał do rozwiązań stosowanych w piechocie autoramentu cudzoziemskiego. Autor w niniejszym opracowaniu przedstawił ustalenia dotyczące umundurowania obowiązującego w chorągwi, sposobów jego pozyskiwania i utrzymania, w tym napraw w czasie służby. Przedstawił również elementy wyposażenia żołnierzy oraz ich uzbrojenia.
After the death of the former Grand Hetman Józef Potocki, his Hungarian infantry banner was downgraded to the rank of a field mace banner. In June 1752, the detachment went to Podhorzec, where it was to act as a bodyguard for the Field Crown Hetman Wacław Rzewuski. The unit, apart from performing garrison duties, accompanied the Hetman on numerous journeys. Between 1752–1768 the unit consisted of 6 non-commissioned officers, 2 pipers, 2 drummers and 60 privates. The uniform worn by the soldiers adopted the colors worn by other units of field mace, i.e. red-sapphire, and it retained its traditional Hungarian character, however the way it was purchased and issued was related to solutions adopted by foreign infantry units. In this study, the author presents the arrangements for the uniforms used by the infantry unit, the methods used to obtain it, and how it was maintained and repaired during service. Certain elements of soldierly equipment and the weapons they used are also discussed.
После смерти великого гетмана Юзефа Потоцкого его хоругвь венгерской пехоты была понижена до ранга хоругви полевой булавы. В июне 1752 г. отряд отправился в Подгорцев, где он должен был действовать в качестве охранного отряда у коронного полевого гетмана Вацлава Ржевуского. Отряд, помимо несения гарнизонной службы, выполнял ассистентскую функцию для гетмана в многочисленных поездках. В 1752–1768 гг. Хоругвь венгерской пехоты Полевой Коронной Булавы состояла из 6 унтер-офицеров, 2 дудочников, 2 барабанщиков и 60 рядовых. Военная форма солдат поменяла свои цвета на те, которые носили другие отряды полевой булавы, то есть красносапфировые. Венгерская пехота сохранила свой традиционный венгерский характер экипировки, но способ ее приобретения и выдачи был связан с решениями, используемыми в иностранной пехоте. В данном исследовании автор представил данные, касающиеся военной формы в хоругви, способы ее приобретения и сохранения, включая ремонт, во время службы. Он также представил элементы экипировки солдат и их вооружение.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 9-48
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie obojga narodów – mechanizmy kariery podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696
In the Service of the Commonwealth: Career Mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, Podstoli of Rzeczyca, in 1660–1696
Autorzy:
Bobiatyński, Konrad
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832670.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kadra oficerska
armia koronna
armia litewska
husaria
patronat wojskowy
więzy klientalne
officer cadre
Crown army
Lithuanian army
Hussars
military patronage
clientage bonds
Opis:
Artykuł przedstawia mechanizmy kariery wojskowej i politycznej podstolego rzeczyckiego Kazimierza Michała Pusłowskiego w latach 1660–1696. Jego celem jest przybliżenie biografii jednego z wyróżniających się dowódców średniego szczebla w armii litewskiej lat 70. i 80. XVII w. oraz pokazanie, jak ważną rolę w budowaniu pozycji wojskowej, politycznej i społecznej odegrał 15-letni okres służby w husarii koronnej oraz stosunki z czołowymi postaciami sceny politycznej Rzeczypospolitej, jak Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan i Benedykt Paweł Sapiehowie oraz Jan Karol Dolski.
The article describes the military and political career mechanisms of Kazimierz Michał Pusłowski, a podstoli (Deputy Master of the Pantry) of Rzeczyca, in 1660–1696. It aims to shed light on the life of one of the outstanding mid-level commanders in the Lithuanian army in the 1670s and 1680s, and to show how vital a role in building his military, political, and social position was of his fifteen-year period of service in the Crown Hussars and relations with leading figures of the political scene in the Commonwealth, such as Jerzy Lubomirski, Jan Sobieski, Michał Kazimierz Radziwiłł, Kazimierz Jan and Benedykt Paweł Sapiehas, and Jan Karol Dolski.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 129-153
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojsko koronne suplementowe i komputowe w latach 1648–1652 w świetle rachunków skarbowo-wojskowych z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie
The Crown supplemental and comput army in 1648–1652 in the light of treasury and military sources from the Central Archives of Historical Records in Warsaw
Autorzy:
Nagielski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519716.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
armia koronna
skarb
komisje skarbowo-wojskowe
kadra dowódcza
regestry popisowe
skarbowość
Crown army
treasury
treasury-military commissions
command staff
popis registers
Opis:
Artykuł ukazuje znaczenie akt skarbowo-wojskowych znajdujących się w AGAD w Warszawie dla przedstawienia stanu armii koronnej w latach 1648–1652. Pozwalają one nie tylko na określenie organizacji, struktury czy liczebności poszczególnych jednostek obu zaciągów, tak narodowego, jak cudzoziemskiego, ale także na przedstawienie kadry dowódczej tych oddziałów oraz kosztów ponoszonych przez Rzeczpospolitą na ich utrzymanie. Materiały znajdujące się w poszczególnych działach Archiwum Skarbu Koronnego umożliwiają odtworzenie kadry oficerskiej i podoficerskiej armii koronnej odbierającej zasługi na poszczególnych komisjach skarbowo-wojskowych, których przedstawiciele nie występują w innych leksykonach i słownikach oficerów, a regestrów i rolli jednostek, w których służyli, nie odnajdujemy w dziale 86.
The article shows the importance of the fiscal and military sources kept in the Central Archives of Historical Records in Warsaw for presenting the state of the Crown army in 1648–1652. They make it possible to determine the organisation, structure, and numbers of individual units of both national and foreign regiments, and present their commanders and the costs incurred by the Commonwealth for their upkeep. The documents contained in particular sections of the Crown Treasury Archives make it possible to reconstruct the officer and non-commissioned officer cadres of the Crown army being paid for their service at particular fiscal and military commissions, whose members do not appear in any lexicons and dictionaries of officers and whose registers and rolls of the units in which they served are not to be found in section 86.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2022, 83, Spec.; 291-314
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojskowe zaciągi sejmików ziemskich województwa mazowieckiego w latach 1671–1673
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632217.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
district troops, dymowe troops, Mazovian Voivodeship, Michał Korybut Wiśniowiecki, Crown army, Jan Sobieski’s military patronage
wojska powiatowe, wyprawy dymowe, województwo mazowieckie, Michał Korybut Wiśniowiecki, armia koronna, patronat wojskowy Jana Sobieskiego
Opis:
Between 1671 and 1673 the Mazovian Voivodeship, responding to Sejm’s resolutions and royal decrees, raised so called ‘sejmiks’ troops’ to aid the military effort of Polish-Lithuanian Commonwealth. In 1671, Duchy of Mazovia was initially to support Crown (Polish) army in Ukraine by raising levy en masse [pospolite ruszenie] of nobility. By the decision of Voivodeship’s General sejmik, supported by sejmiks of all 10 districts of Mazovia, 600 infantry were raised instead, most of which were used to strengthen regular army regiments. In 1672, during the Confederacy of Gołąb, most of the Mazovians supported the king by sending levy of nobility. The Warsaw district decided to raised so called łanowe troops [name derives from method of recruitment], while the Liwia district sent enlisted troops. During the gatherings in Gołąb and Lublin, Mazovian nobles from the districts of Czersk, Warsaw, Wizna, Ciechanów and Różan declared they would raise a banner [company] of pancerni cavalry, with 126 horses, to support the Confederacy of Gołąb. That unit was never created, however. In 1673 Mazovian Voivodeship was due to again raise sejmiks’ troops, this time as dymowe infantry [based on number of chimney smokes/dymy, which means number of houses]. This led to creation of an infantry regiment under the command of Jan Linkhauz and at least three 100-horses strong pancerni banners – we know that two of these were present during the battle of Khotyn [Chocim] in 1673. Taking under consideration the economic situation of Mazovia, their effort in raising sejmiks’ troops in period of 1671–1673 was substantial and should be highly praised.
W latach 1671–1673 województwo mazowieckie, w odpowiedzi na uchwały sejmowe i rozkazy królewskie, wystawiało na potrzeby militarne Rzeczypospolitej oddziały wojska sejmikowego. W 1671 r. Księstwo Mazowieckie początkowo miało wesprzeć wojsko koronne na Ukrainie pospolitym ruszeniem. Ostatecznie sejmiki dziesięciu ziem pod zwierzchnictwem sejmiku generalnego wystawiły 600 piechoty, którą w większej części włączono do regimentów komputowych. W 1672 r. Mazowszanie wsparli króla podczas konfederacji gołąbskiej pospolitym ruszeniem, oprócz ziem warszawskiej i liwskiej, które powołały wyprawy wojskowe – pierwsza łanową, druga zaciężną. Podczas zjazdu gołąbsko-lubelskiego szlachta mazowiecka z ziem czerskiej, warszawskiej, wiskiej, ciechanowskiej i różańskiej deklarowała wystawić wspólną chorągiew pancerną 126 koni na potrzeby konfederacji gołąbskiej. Ostatecznie chorągiew ta nie została sformowana. W 1673 r. województwo mazowieckie po raz kolejny formowało swoje wojska sejmikowe, tym razem według liczby dymów (gospodarstw). W ten sposób zaciągnięto regiment pieszy pod Janem Linkhauzem oraz przynajmniej trzy stukonne chorągwie pancerne, z których dwie na pewno brały udział w bitwie pod Chocimiem z Turkami 10 listopada 1673 r. Biorąc pod uwagę możliwości ekonomicznie Mazowszan, ich postawa w latach 1671–1673 i realizowanie zaciągów sejmikowych zasługują na pozytywną ocenę oraz na wyróżnienie.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies