Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "arcybiskup" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Formuła "transivit per manus" w średniowiecznych dokumentach arcybiskupów gnieźnieńskich
Die Formulierung transivit per manus in mittelalterlichen Dokumenten der gnesener Erzbischöfe
Autorzy:
Adamska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042005.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mittelalter
Danzig
Erzbischof
Dokumentation
średniowiecze
Gdańsk
arcybiskup
dokumentacja
Middle Ages
archbishop
records
Opis:
Im Artikel zum Thema der Formulierung transivit per manus in den mittelalterlichen Dokumenten der Gnesener Erzbischöfe stellt die Verfasserin fest, diese Diplome seien arm an Kanzleinotationen. Von den fast 400 gedruckt veröffentlichten Dokumenten besitzen nur etwa 90 Kanzleinotationen. Die meisten Kanzleinotationen stammen aus der zweiten Hälfte des 14. und vom Beginn des 15. Jahrhunderts. Die Formulierung transivit per manus gehörte zu den wichtigsten Kanzleinotationen in den Dokumenten der Gnesener Erzbischöfe und war eng verbunden mit der Organisation der erzbischöflichen Kanzlei im Spätmittelalter.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1996, 65; 393-400
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica miłosierdzia Bożego w ujęciu św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego
Autorzy:
Bachanek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512106.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
miłosierdzie Boże
Feliński Zygmunt Szczęsny arcybiskup
siostra Faustyna Kowalska
miłosierdzie
niebezpieczeństwo manipulacji
Opis:
Arcybiskup Warszawy Zygmunt Szczęsny Feliński wielokrotnie podejmował problematykę miłosierdzia Bożego. Wskazywał  na liczne teksty Pisma Świętego, w którym odsłania się prawda o tym Bożym przymiocie.  W tajemnicy Wcielenia i Odkupienia można dostrzec wielki dar miłosierdzia Pana, który staje się dla człowieka niewyczerpanym źródłem światła i siły. Miłosierdzie Boże odsłania się w posłannictwie Kościoła przede wszystkim  w darze sakramentów i Boskiej nauki, ale także w wielowiekowej, kreatywnej, pełnej poświęcenia działalności odpowiadającej na różnorodne potrzeby człowieka.  Szczególnie uprzywilejowane miejsce działania miłosierdzia Bożego stanowi sakrament pokuty będący ratunkiem dla grzesznika i okazją spotkania z lekarzem i duchowym przewodnikiem. Feliński dostrzega działanie miłosierdzia Bożego w historii naszego narodu, przede wszystkim w procesie moralno-religijnego odrodzenia dokonującego się w trudnym czasie niewoli. Ufność Bożemu miłosierdziu nabiera szczególnego znaczenia podczas przeżywanych trudności i niepowodzeń, stanowiąc zachętę do wytrwałej modlitwy za siebie i innych oraz chroniąc przed rozpaczą i skupieniem na sobie i swoich problemach. Istnieje pewien związek między apostołką Bożego Miłosierdzia siostrą Faustyną Kowalską a Zygmuntem Felińskim. Biskup sprowadził do Warszawy siostry Matki Bożej Miłosierdzia i ofiarował im dom. W tym miejscu będzie zdobywała formację zakonną przyszła święta. Zygmunt Feliński w niektórych wystąpieniach rosyjskiego zaborcy dostrzega niebezpieczeństwo manipulacji orędziem o Bożym miłosierdziu, próbę wykorzystania go do pomniejszania i usprawiedliwiania ludzkich zbrodni. Ostrzega, że człowiek niestety jest zdolny do odrzucenia wielkiego daru miłosierdzia Bożego w życiu doczesnym i wiecznym.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 2; 105-122
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznany katalog arcybiskupów gnieźnieńskich
Autorzy:
Bolz, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048383.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
katalog
biskup
arcybiskup
archidiecezja
diecezja
Gniezno
arcybiskup gnieźnieński
catalogue
bishop
archbishop
archdiocese
diocese
archbishop of Gniezno
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1965, 11; 271-285
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławiony abp Antoni Julian Nowowiejski — pionier ruchu liturgicznego w Polsce. W 75. rocznicę męczeńskiej śmierci
Blessed Archbishop Antoni Julian Nowowiejski — the Pioneer of the Liturgical Movement in Poland. In Commemoration of the 75th Anniversary of his Martyrdom
Autorzy:
Brzeziński, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585102.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski
liturgia
ruch liturgiczny
ruch liturgiczny w Polsce
Archbishop Antoni Julian Nowowiejski
liturgy
the liturgical movement
the liturgical movement in Poland
Opis:
Przed 75 laty, w maju lub w czerwcu 1941 r., w obozie koncentracyjnym Soldau umierał śmiercią męczeńską senior Episkopatu Polski, pasterz prastarej diecezji płockiej, arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski. 13 czerwca 1999 r. Antoni Julian Nowowiejski został w Warszawie ogłoszony błogosławionym przez św. Jana Pawła II, otwierając poczet 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej. Śmierć w Działdowie poprzedziło niezwykle cenne życie arcybiskupa jako kapłana, uczonego, profesora, wychowawcy, mecenasa kultury i sztuki, działacza na polu oświatowym, społecznym i misyjnym, i — wreszcie — biskupa Kościoła katolickiego. W liczącej ponad 940 lat historii diecezji płockiej 33-letni okres rządów pasterskich Antoniego Juliana Nowowiejskiego (1908–1941) stanowi niewątpliwie osobną epokę. Jego osoba wpisała się również na trwałe w dzieje Kościoła, państwa i narodu polskiego. W artykule przedstawiono bł. Antoniego Juliana Nowowiejskiego jako wybitnego liturgistę swojej epoki i pioniera ruchu liturgicznego na ziemiach polskich przełomu XIX i XX stulecia, ale także uczonego, którego dzieła — pomimo upływu lat — przeżywają w naszych czasach swoisty renesans.
Seventy-five years ago, in May or June 1941, Archbishop Antoni Julian Nowowiejski, a senior of Polish Episcopal Conference, a bishop of an ancient Diocese of Płock was dying as a martyr in the Soldau concentration camp. On June 13, 1999, in Warsaw, St. John Paul II beatified him along with the 108 Martyrs of World War II. The death of the Archbishop in Działdowo was preceded by an exceptionally valuable life as a clergyman, scholar, professor, educator, great patron of art and culture, activist in the field of education, social and missionary life and, last but not least, a bishop of the Catholic Church. In 940 years of the history of the Diocese of Płock, 33 years of his service (1908– 1941) constitute a separate epoch. The life of Antoni Julian Nowowiejski is firmly inscribed in the history of the Church, state and the Polish nation. The article presents Blessed Antoni Julian Nowowiejski as an eminent liturgist of his times, the pioneer of the liturgical movement in Poland at the turn of the 19th and 20th centuries and as a scholar whose works, despite the passage of time, are currently enjoying a renaissance.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 455-473
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót Unitów Diecezji litewskiej i białoruskiej do prawosławia na Soborze Połockim 1839 roku
Return of the Uniates of the Diocese of Lithuanian and Belorussian to Orthodox Church at the Council of 1839 in Polock
Die Rückkehr der Unierten der litauischen und belorussischen Diözesen zum russisch-orthodoxem Glaubensbekenntnis auf dem Konzil in Polazk im Jahre 1839
Возвращение в православие униатов Литовской и Белорусской епархий на Полоцком соборе 1839 года
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494419.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Uniate Church
Orthodoxy
Sobor of Polotsk
archbishop Joseph Siemaszko
Kościół unicki
prawosławie
Sobór w Połocku
arcybiskup Józef Siemaszko
Opis:
As a result of the partitions of Poland about 60% of the faithful of the Uniate Church, which was set up at the Council of Brest in 1596, became inhabitants of the Russian Empire. Since then, the situation of Uniates in that country was largely determined by the attitude of the successive rulers of Russia to this Church. Empire's approach to the Uniate Church changed completely with the enthronement of Tsar Nicholas I (1825-1855). His main helper, a person who played a key role in the return of many Uniates to Orthodoxy, was archbishop Joseph Siemaszko (1798-1868), son of the Uniate priest and initially also Uniate priest. In February 1839, at the day of feast of Triumph of Orthodoxy, in Polotsk (Belorussia) a meeting of the Council of Bishops of the Uniate Church took place. At this meeting, held under the chairmanship of archbishop Siemaszko, the return of the Uniates, that lived on the Western territories of the Russian Empire, to the Orthodox Church was announced. Participants of the meeting also asked Tsar Nicholas I to connect Uniates to Orthodoxy faster. As a result, more than one and a half million Uniates from both Belorussian and Lithuanian Dioceses had been faithful of the Russian Orthodox Church. Orthodox Church memebers became also three bishops, over 1.500 priests, over 200 monks as well as 1.227 parishes. Within the borders of the Russian Empire Uniate Church officially stopped existing, although in practice the process of converting Uniates to Orthodoxy in the Belorussian and Lithuanian lands lasted until 1915.
W wyniku rozbiorów Rzeczypospolitej około 60% wiernych Kościoła unickiego, powołanego do życia na soborze brzeskim 1596 roku, znalazła się w granicach Cesarstwa Rosyjskiego. Od tej pory sytuacja unitów w tym państwie w znacznej mierze uwarunkowana była stosunkiem kolejnych władców Rosji do tego Kościoła. Podejście Cesarstwa do Kościoła unickiego zmieniło się całkowicie wraz z wstąpieniem na tron cara Mikołaja I (1825-1855). Sprzymierzeńcem cara i osobą, która odegrała kluczową rolę w powrocie wielu unitów do prawosławia odegrał arcybiskup Józef Siemaszko (1798-1868), syn unickiego duchownego i początkowo unicki duchowny. W lutym 1839 r. w dniu prawosławnego święta Triumfu Ortodoksji w Połocku na Białorusi miało miejsce posiedzenie Soboru Biskupów Kościoła unickiego. Podczas tego spotkania, odbywającego się pod przewodnictwem arcybiskupa Siemaszko został ogłoszony powrót unitów zamieszkujących zachodnie rubieże Cesarstwa Rosyjskiego na łono Kościoła prawosławnego. Uczestnicy spotkania zwrócili się też z prośbą do cara Mikołaja I o szybsze przyłączenie unitów do prawosławia. W rezultacie tego, ponad półtora miliona unitów z diecezji białoruskiej i litewskiej zostało wiernymi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Na prawosławie przeszło też 3 biskupów, ponad 1500 duchownych, ponad 200 zakonników, i 1227 parafii. W granicach Cesarstwa Rosyjskiego unia oficjalnie przestała istnieć, chociaż w praktyce proces przechodzenia unitów na prawosławie na ziemiach białoruskich i litewskich trwał aż do 1915 roku.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2013, 55, 1-2; 119-137
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprostowanie autorstwa w bibliografii Ignacego Hołowińskiego
Autorzy:
Depowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047678.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
bibliografia
rocznica
kazania
homilie
arcybiskup
reference list
anniversary
sermon
homily
archbishop
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 32; 289-292
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideał życia kapłańskiego w nauczaniu arcybiskupa Józefa Michalika
Autorzy:
Florek, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927637.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Arcybiskup Józef Michalik
ideał życia
kapłan
modlitwa
Eucharystia
rachunek sumienia
sakrament pokuty i pojednania
Archbishop Józef Michalik
ideal of life
priest
prayer
Eucharist
examination of conscience
sacrament of penance and reconciliation
Opis:
In the article there was undertaken attempt which shows the ideal of priestly life in the teaching of Archbishop Józef Michalik. The first part presents the essence of the priesthood, which is a great gift of the Son of God. The priest, as an intercession between man and God the Father, also acts in the name of God who wants people’s salvation. The second part of the article presents means which help the priest to strive for the ideal. It was emphasized that out of their spirituality each presbyter is best shaped by the Eucharist. The other most important means include prayer as the simplest form of contact with God, the examination of conscience and the sacrament of atonement through which the priest can return to his original sanctity. In conclusion, it was emphasized that striving for the ideal of priestly life is a huge effort, but this effort brings the fruits of labor and holy life.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2019, 26; 67-82
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arcybiskup Aleksy i strigolnicy. Pontyfikat w cieniu herezji
Archbishop Aleksei and the Strigolniki. The pontificate overshadowed by heresy
Arcibiskup Alexej a strigolnici. Pontifikát ve stínu hereze
Autorzy:
Grala, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6368392.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
herezja
Ruś
Nowogród
arcybiskup Aleksy
strioglnicy
heresy
Rus’
Veliky Novgorod
archbishop Aleksei
strigolniki
Opis:
One of the most interesting issues in the history of the Orthodox Church in the Middle Ages is the existence of the strigolniki heresy in the 14th and 15th centuries – a peculiar religious movement contesting the official teaching of the Orthodox Church and negating church hierarchical structures. In this article, the author focused on analyzing the actions of Archbishop Alexius, who was the first clergyman to take decisive action to end the heresy spreading in his eparchy
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2023, 2(37); 11-34
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznany list arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzanty z Kosowic herbu Szeliga z 24 września 1387 roku
Ein unbekannter Brief des Gnesener Erzbischofs Bodzanta von Kosowice mit dem Wappen von Szeliga vom 24. September 1387
An Unknown Letter of the Archbishop of Gniezno, Bodzanta of Kosowice, of the Szeliga Coat of Arms, Dated September 24, 1387
Autorzy:
Hankus, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177711.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Erzbischof Bodzanta
Wladislaus II. von Oppeln
Exkommunikation
Welun
Interdikt
Steuern
Kirche
arcybiskup Bodzanta
Władysław Opolczyk
ekskomunika
Wieluń
interdykt
podatki
Kościół
archbishop Bodzanta
excommunication
interdict
taxes
Church
Opis:
Arcybiskup gnieźnieński Bodzanta z Kosowic herbu Szeliga to jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci końca XIV wieku w Polsce. Karierę rozpoczął na stanowisku wielkorządcy krakowsko-sandomierskiego za czasów Kazimierza Wielkiego. Piastował ten urząd przeszło 20 lat, równocześnie rozwijając karierę duchowną – z powodzeniem pełnił funkcję kanonika krakowskiego, scholastyka wiślickiego czy w końcu prepozyta kolegiaty św. Floriana na Kleparzu. W 1382 roku z woli króla Ludwika Węgierskiego został mianowany na arcybiskupstwo gnieźnieńskie, gdzie pozostał aż do śmierci w 1388 roku. Kontrowersje związane z Bodzantą wynikają z faktu jego labilnej polityki w okresie bezkrólewia po śmierci Ludwika Węgierskiego. Dodatkowo Jan z Czarnkowa w swojej kronice pozostawił niechlubną opinię na temat arcybiskupa, przedstawiając go jako nieudacznika i niszczyciela polskiego Kościoła.Celem artykułu jest naświetlenie konfliktu między Bodzantą z Kosowic a księciem Władysławem Opolczykiem, rozgrywającego się w 1387 roku. Analiza opiera się na nieznanym dotąd liście arcybiskupa do duchownych w parafiach w ziemi wieluńskiej, odnalezionym w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej. Spór wynikał z pobierania przez urzędników księcia spornych świadczeń ze wsi należących do duchownych w ziemi wieluńskiej. Arcybiskup stanął w obronie tamtejszego kleru, obkładając Wieluń interdyktem, a władcy grożąc ekskomuniką.Praca uzupełnia dotychczasowe luki w relacjach między najważniejszymi osobami w Królestwie Polskim końca XIV wieku. Poza tym weryfikuje stan badań na temat historii takich miejscowości, jak Krzywarzeka. Ukazuje również postawę i determinację arcybiskupa w ukróceniu procederu księcia, co staje w sprzeczności z opinią o słabości Bodzanty przez cały okres pontyfikatu.
The Archbishop of Gniezno, Bodzanta of Kosowice, of the Szeliga coat of arms, is one of the most controversial figures of late fourteenth-century Poland. He began his career as the governor of Kraków-Sandomierz during the reign of Casimir the Great. He held this office for over 20 years, while also developing his career as a clergyman. His service as a canon in Kraków, a scholastic in Wiślica and finally as provost of the collegiate church of St. Florian in Kleparz were successful. In 1382, by the appointment of king Louis of Hungary, he became the archbishopric of Gniezno, where he remained until his death in 1388. The controversy surrounding Bodzanta stems from his unstable policy during the interregnum following the death of Louis of Hungary. In addition, Jan of Czarnków left in his chronicle an unfavourable opinion about the archbishop, representing him as incompetent and his actions as destructive for the Polish Church.The aim of this article is to highlight the conflict between Bodzanta of Kosowice and prince Władysław Opolczyk, which took place in 1387. The analysis is based on a newly discovered letter of the archbishop to parish priests in the Wieluń region, found in the collections of the Jagiellonian Library. The conflict was caused by the receipt by the prince’s officials of questionable benefits from villages belonging to the clergy of that region. The archbishop defended the local clergy, imposing an interdict on Wieluń and threatening the ruler with excommunication.This study fills a gap related to relations between the most important personages in the Kingdom of Poland at the end of the fourteenth century. In addition, it verifies the state of research on the history of such towns as Krzywarzeka. The attitude and determination of the archbishop in curbing the prince’s decisions and actions contradicts the opinion about Bodzanta’s weakness throughout his pontificate.
Der Gnesener Erzbischof Bodzanta von Kosowice mit dem Wappen von Szeliga ist eine der umstrittensten Persönlichkeiten des späten 14. Jahrhunderts in Polen. Er begann seine Karriere als Magnus procurator des Distrikts Krakau-Sandomir während der Herrschaft von Kasimir dem Großen. Dieses Amt hatte er über 20 Jahre lang inne, schlug aber gleichzeitig eine kirchliche Laufbahn ein – er war ein erfolgreicher Kanoniker von Krakau, Scholastiker von Wiślica und schließlich Propst der Stiftskirche St. Florian in Kleparz. 1382 wurde er von König Ludwig dem Großen von Ungarn zum Erzbischof von Gnesen ernannt, wo er bis zu seinem Tod im Jahre 1388 residierte. Die Kontroverse um Bodzanta ist auf seine labile Politik während des Interregnums nach dem Tod Ludwigs des Großen zurückzuführen. Außerdem erließ Jan von Czarnków in seiner Chronik ein tadelndes Urteil über den Erzbischof, das ihn als Versager und Zerstörer der polnischen Kirche darstellte.Ziel des vorliegenden Artikels ist es, den Konflikt zwischen Bodzanta von Kosowice und dem Herzog Wladislaus II. von Oppeln, der im Jahr 1387 stattfand, in den Mittelpunkt der Betrachtungen zu stellen. Die Analyse stützt sich auf einen bisher unbekannten Brief des Erzbischofs an die Geistlichen in den Pfarreien im Weluner Land, der in den Sammlungen der Jagiellonen-Bibliothek gefunden wurde. Der Streit entzündete sich an der Einhebung strittiger Abgaben durch die herzoglichen Beamten aus den Dörfern, die dem Klerus im Weluner Land gehörten. Der Erzbischof verteidigte den örtlichen Klerus, verhängte ein Interdikt über Welun und drohte dem Herrscher mit der Exkommunikation.Die Arbeit füllt die bisher bestehenden Wissenslücken in Bezug auf die Verhältnisse zwischen den wichtigsten Persönlichkeiten im Königreich Polen am Ausgang des 14. Jahrhunderts. Darüber hinaus verifiziert sie den Stand der Forschung zur Geschichte von Orten wie Krzyworzeka. Sie zeigt auch die Haltung und Entschlossenheit des Erzbischofs, dem Treiben des Herzogs ein Ende zu setzen, was der Meinung widerspricht, Bodzanta sei während seines gesamten Pontifikats schwach gewesen.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2023, 15; 99-109
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Bodzanty z Kosowic herbu Szeliga na stanowisku arcybiskupa gnieźnieńskiego
The activity of Bodzanta of Kosowice of the Szeliga coat of arms as the archbishop of Gniezno
Autorzy:
Hankus, Michał Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191460.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Bodzanta z Kosowic
arcybiskup gnieźnieński
gospodarka
Janko z Czarnkowa
polityka
Szeliga
Bodzanta of Kosowice
archbishop of Gniezno
economy
politics
Jan of Czarnków
Opis:
Bodzanta z Kosowic herbu Szeliga wzbudza wśród historyków bardzo skrajne opinie – od wytrawnego gracza politycznego i dobrego administratora do człowieka nieporadnego o chwiejnych poglądach politycznych. Negatywny obraz tej postaci stworzył Jan z Czarnkowa, który w swojej kronice ukazał w złym świetle arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzantę. Tak różne opinie na temat tej osoby zainspirowały mnie do podjęcia próby zbadania działalności arcybiskupa w latach 1382–1388, a szczególnie w okresie po wojnie domowej w Wielkopolsce. Artykuł obejmuje okres od momentu nominacji Bodzanty na stanowisko arcybiskupa do jego śmierci. Głównym założeniem tekstu jest podważenie opinii Janka z Czarnkowa o Bodzancie – człowieku szkodzącemu polskiemu Kościołowi. Dotychczasowy stan badań na temat arcybiskupa ogranicza się do skrupulatnego opracowania jego działań politycznych podczas wojny domowej w Wielkopolsce. W artykule przede wszystkim kładę nacisk na działalność prawno-gospodarczą arcybiskupa, która miała miejsce po zakończeniu narracji Kroniki Jana z Czarnkowa. Szczególnie wartościowa jest analiza pomijanego do tej pory dokumentu dotyczącego konfliktu Bodzanty i Władysława Opolczyka z roku 1387 oraz opracowanie działalności prawno-gospodarczej arcybiskupa. Głównym celem artykułu jest zebranie i uporządkowanie informacji o działalności Bodzanty z Kosowic w latach 1382–1388. Staram się także ukazać relacje łączące arcybiskupa z monarchami ówczesnej Europy. Istotne jest także pokazanie znaczenia aktywności zwierzchnika polskiego Kościoła w rozwijaniu zniszczonej domeny arcybiskupiej. Wydaje się, że dopiero takie spojrzenie na działalność bohatera tego artykułu pozwala na wyciągnięcie obiektywnych wniosków dotyczących jego urzędowania na arcybiskupstwie.
Bodzanta of Kosowice of the Szeliga coat of arms raises extreme opinions among historians - from an experienced political player and a good administrator to an awkward man of shaky poitical views. Bodzanta's negative image was created by Jan of Czarnków, who presented him in a negative light in his Chronicle. Such differing opinions have inspired the author of the article to attempt to examine the activity of the archbishop in the years 1382-1338, particularly after the civil war in Greater Poland. The article covers the period from the nomination of Bodzanta as archbishop until his death and its main aim is to undermine the opinion of Jan of Czarnków about Bodzanta being harmful for the Polish church. The current state of research on the archbishop’s activity is limited to a detailed description of his political activities during the civil war in Greater Poland. The article emphasizes the legal and economic activity of the archbishop, which took place after the events presented in the Chronicle of Jan of Czarnków. The author finds particularly valuable his analysis of the document so far overlooked regarding the conflict between Bodzanta and Władysław Opolczyk from 1387 and the description of the legal and economic activity of the archbishop. The main purpose of the article is to collect and organize information on the activities of Bodzanta from Kosowice in the years 1382–1388. The article also attempts to show the relationship between the archbishop and the monarchs of Europe at that time. It is also important to show the significance of the activity of the head of the Polish Church in developing the destroyed archbishop's domain. It seems that only such a perspective at the activities of the archbishop allows to draw objective conclusions regarding his office.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 133; 81-113
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die katholische Kirche in Polen und Erster Weltkrieg
The Catholic Church in Poland and the First World War
Kościół katolicki w Polsce a pierwsza wojna światowa
Autorzy:
Hurysz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145672.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
die katholische Kirche
Polnische Länder
Erster Weltkrieg
Papst Benedikt XV
Primat Edmund Dalbor
Erzbischof Alexander Kakowski
Bischof Adam Stephan Sapieha
päpstliche Sammlung von 1915
Konvent der polnischen Bischöfe 1917
Polenfrage im Ersten Weltkrieg
Catholic Church
Polish lands
World War I
Pope Benedict XV
Primate Edmund Dalbor
Archbishop Alexander Kakowski
Bishop Adam Stephen Sapieha
Papal Collect from 1915
Congress of Polish Bishops in 1917
Polish issue during World War I
Kościół katolicki
ziemie polskie
I wojna światowa
papież Benedykt XV
prymas Edmund Dalbor
arcybiskup Aleksander Kakowski
biskup Adam Stefan Sapieha
kolekta papieska z 1915 r.
zjazd biskupów polskich w 1917 r.
kwestia polska w czasie I wojny światowej
Opis:
Der vorliegende Text stellt ausgewählte Aspekte der Aktivitäten der katholischen Kirche in Polen während des Ersten Weltkriegs vor. Alle unternommenen kirchlichen Aktionen basierten auf zwei Grundpfeilern: Gebet und Nächstenliebe. Die polnische Frage, also die Wiedererlangung der Unabhängigkeit, war nicht ohne Bedeutung. Alle diese Phänomene erreichten die katholische Kirche in den polnischen Landen. Besonders die von der Kirche entwickelte Karitatives- und Wohltätigkeitsaktionen überschritten die Grenzen der Teilung. Das von Bischof Adam Stephan Sapieha eingesetzte der Fürstbischöfliche Hilfsausschuss für die von der Kriegsniederlage Betroffenen (Abk. K.B.K.) hatte sich in dieser Hinsicht große Verdienste erworben. Am 5. Februar 1915 wurde im Rahmen des Nationalrates das Posener Komitee zur Hilfe für das Königreich Polen gegründet. Erzbischof Eduard Likowski wurde Vorsitzender, und nach seinem Tod wurde Erzbischof Edmund Dalbor sein Nachfolger. Die katholische Kirche und ihre Bischöfe arbeiteten aktiv mit dem am 9. Januar 1915 in Lausanne gegründeten Allgemeinen Komitee für Kriegsopferhilfe in Polen zusammen. Die für November 1915 geplante Aktion war das größte Echo der Zusammenarbeit der katholischen Kirche mit dem Sienkiewicz-Komitee. Im März 1917 fand auf der siebten Konferenz der katholischen Bischöfe des Königreichs Polen anlässlich des hundertjährigen Bestehens der Erzdiözese Warschau (1817) ein beispielloses Ereignis statt, nämlich der erste Kongress der Polnisches Episkopat während der Teilungen. Der Klerus bildete eine Gruppe, die die Nation integrierte, die nach dem Fall der Republik Polen in drei getrennten staatlichen Organismen lebte. Während der Teilungen und während des Ersten Weltkriegs haben die Priester die polnische Nation in großem Umfang vermittelt. Dank dessen konnte der neue Staat Ende 1918 erfolgreich wiederaufleben.
Prezentowany tekst przybliża wybrane aspekty działalności Kościoła katolickiego na ziemiach polskich w okresie I wojny światowej. Podjęte akcje kościelne opierały się na dwóch podstawowych filarach: modlitwie i działalności charytatywnej. Nie bez znaczenia była sprawa polska, czyli odzyskanie niepodległości. Zjawiska te dotyczyły Kościoła katolickiego na wszystkich ziemiach polskich. Szczególnie akcje charytatywne i dobroczynne rozwijane przez Kościół przekraczały granice rozbiorowe. Ogromne zasługi miał w tym względzie Książęco-Biskupi Komitet Pomocy dla Dotkniętych Klęską Wojny (w skrócie: K.B.K.) powołany przez biskupa Adama Sapiehę. 5 lutego 1915 r. powstał w ramach Rady Narodowej Poznański Komitet Niesienia Pomocy Królestwu Polskiemu. Przewodniczącym został arcybiskup Edward Likowski, a po jego śmierci następca arcybiskup Edmund Dalbor. Kościół katolicki i jego biskupi czynnie współpracowali z Komitetem Generalnym Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, który zawiązał się w Lozannie 9 stycznia 1915 r. Największym echem współpracy Kościoła katolickiego z Komitetem Sienkiewiczowskim była akcja zaplanowana na listopad 1915 r. W marcu 1917 r. na siódmej konferencji biskupów katolickich z Królestwa Polskiego z okazji setnej rocznicy powstania archidiecezji warszawskiej (1817) doszło do wydarzenia bez precedensu, mianowicie pierwszego zjazdu episkopatu polskiego w okresie zaborów. Duchowieństwo stanowiło grupę integrującą naród zamieszkujący po upadku Rzeczypospolitej trzy odrębne organizmy państwowe. Księża w ogromnym stopniu przeprowadzili naród polski przez okres zaborów i w czasie I wojny światowej. Nowe państwo mogło dzięki temu skutecznie odrodzić się pod koniec 1918 r.
The presented text introduces selected aspects of activities of the Catholic Church in Poland during the First World War. All actions taken in the Church were based on two basic pillars: prayer and charity work. The Polish issue, i.e. regaining independence, was not without significance. All these phenomena reached the Catholic Church in Poland. Especially charity and philanthropy actions developed by the Church crossed the borders of the partition. The Ducal-Bishops Aid Committee for Those Afflicted by the Defeat of War (in short K.B.K.), established by Bishop Adam Stephen Sapieha, had great merits in this regard. 5 February 1915 the Poznań Committee for Aid to the Kingdom of Poland as part of the National Council was established. Archbishop Edward Likowski became the chairman, and after his death, his successor was Archbishop Edmund Dalbor. The Catholic Church and its bishops actively cooperated with the General Committee for Aid to War Victims in Poland, which was established in Lausanne on 9 January 1915. The action planned for November 1915 was the greatest echo of the cooperation between the Catholic Church and the Sienkiewicz Committee. In March 1917 at the seventh conference of Catholic bishops from the Kingdom of Poland on the occasion of the hundredth anniversary of the foundation of the Archdiocese of Warsaw (1817), an unprecedented event took place, namely the first congress of the Polish episcopate during the partitions. The clergy constituted a group integrating the people inhabiting three separate state organisms after the fall of the Republic of Poland. Priests to a great extent led the Polish nation in communication through the period of partitions and during the First World War. Thanks to this, the new state could successfully reborn at the end of 1918.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 43; 205-222
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzegorz Chajko, Arcybiskup Bolesław Twardowski (1864-1944). Metropolita lwowski obrządku łacińskiego, Rzeszów 2010, ss. 496, il.
Autorzy:
Kawecki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1026420.pdf
Data publikacji:
2012-06-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Lwów
arcybiskup
duchowieństwo
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2012, 97; 417-422
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sumienie wykładnią moralności człowieka w nauczaniu biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza (1962-1990)
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669127.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
conscience
human
development
bishop Ablewicz
morality
formation
sumienie
człowiek
rozwój
arcybiskup Jerzy Ablewicz
moralność
formacja
Opis:
Archbishop Jerzy Ablewicz seeking grounds for moral teaching, focused on the man, as a moral entity. Expression of human subjectivity is moral conscience. Through carrying out its functions, it is on top of the elements that constitute the dignity of every person. Conscience is a necessary condition for man to act as a human right. Pastor of the Church in the ministry of the word Tarnów reminded frequently about the Church's teaching on human conscience. Therefore, the aim of this publication is on-closer to his teaching on conscience as the interpretation of human morality. According to the Archbishop of conscience plays an important role in human moral development. It is legitimate and authoritative standard rule of conduct. However, conscience can determine the right way forward and shape the moral life of man must be well-formed. Ablewicz indicating the measures to this end, seek to shape the conscience of such a man to be able to act in a spirit of responsibility for themselves, others and the world, that is, ultimately, to do good moral.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2013, 32, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórcy unii horodelskiej
Autorzy:
Koczerska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640690.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Władysław Jagiełło, wielki książę Witold, unia horodelska, sukcesja tronu, arcybiskup Mikołaj Trąba, adopcja herbowa, dokumenty unijne
Opis:
The authors of the Union of Horodło The authoress supposes that the numerous resolutions of the Union of Horodło of 2 October 1413 had been authored by various subjects, both individual and collective ones. The creator of the article concerning succession to the throne in Poland and Lithuania, after the death of Jagiello and Witold, as well as of the resolution introducing the permanence of the institution of grand ducal authority in Lithuania, which is closely associated with it, including after the death of Witold, was none other but Ladislaus Jagiello himself. It was also the latter one who together with Witold extended the scope of the land privileges for the Lithuanian boyars. The price which the Poles had to pay for the succession article and the stabilization of the grand ducal power in Lithuania was the article concerning the incorporation of Lithuania into Poland in the year 1386 and in the present. The above article was of considerable importance from the ideological point of view, but had no real foundations. The authoress is of the opinion that it was the archbishop of Gniezno Mikołaj Trąba, who at that time as well as previously had enjoyed Jagiello’s full trust, that had been the real initiator of Lithuanian boyars’ heraldic adoption by the Poles. The authoress is also of the opinion that the complete texts of all four Union documents had been brought to Horodło only to be sealed there.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze szesnaście nie drukowanych dokumentów arcybiskupów z XIV wieku
Autorzy:
Librowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043891.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
arcybiskup gnieźnieński
dokumenty
lokacja
sołectwo
archbishop of Gniezno
documents
foundation of a town
smallest administrative unit in Poland
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1987, 55; 101-128
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies