Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "architektura Warszawy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Plany rozbudowy dawnej warszawskiej rezydencji króla Zygmunta Augusta około roku 1600
    Autorzy:
    Bania, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068590.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Zamek Królewski w Warszawie
    Tylman van Gameren
    Zygmunt III Waza
    historia architektury
    architektura Warszawy XVII w.
    Opis:
    Przechowywany w zbiorze rysunków architektonicznych Tylmana z Gameren projekt  A.Miłobędzki  z interpretuje jako projekt skrzydła zachodniego Zamku Warszawskiego. Autor artykułu sugeruje, że projekt ukazuje północne skrzydło Zamku, zryzalitowane na narożach, otwierające się ku kolegiacie św. Jana i miastu wieloarkadową filarową kolumnadą.
    Preserved project in the collection of architectural designs in Archiv of Tylamn Gameren (Warsaw University, Cabinet of Designs) A. Miłobędzki interpreted as a project of west wing of Warsaw Castle made in beginning of 17th century. I suppose that this project show us a north wing of Warsaw Castle, with cornrpavillons and vaste pillar collonade looking at collegiate church St. John and Old Town of Warsaw.
    Źródło:
    Artifex Novus; 2017, 1; 4-9
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Frontem do Wisły. Architektura Wybrzeża Kościuszkowskiego i środkowej części warszawskiego Powiśla w latach 1910–1939
    Overlooking the Vistula. The Architecture of the Kościuszko Embankment and the middle of the Powiśle Disctrict in Warsaw, 1910–1939
    Autorzy:
    Burno, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366509.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Powiśle
    architektura Warszawy 1910-1939
    plan regulacji Warszawy
    modernizacja Powiśla
    Warsaw architecture in 1910–1939
    Warsaw regulation plan
    modernization of Powiśle
    Opis:
    Artykuł omawia historię powstania nadwiślańskiego bulwaru w Warszawie – Wybrzeża Kościuszkowskiego. Przedstawione zostały dzieje urbanizacji tego fragmentu miasta, zaprezentowane pierwsze znaczące budowle, wzniesione przed I wojną światową. W artykule dużo miejsca poświęcono także historii rozwoju fragmentu Powiśla, terenu położonego między ulicą Tamka i ulicą Czerwonego Krzyża. Opisane zostało przekształcenie Powiśla w latach 30. XX w. z zaniedbanej peryferyjnej dzielnicy, przeprowadzone dzięki warszawskim urbanistom i władzom miejskim, w jeden z bardziej reprezentacyjnych fragmentów stolicy. W tej pracy starano się zwrócić uwagę na momenty przełomowe, decydujące o przyspieszeniu procesów urbanizacyjnych Powiśla takich, jak: budowa Mostu Poniatowskiego czy ogłoszenie przez prezydenta miasta, Stefana Starzyńskiego programu „Warszawa frontem do Wisły”. Oprócz zaprezentowania projektów i budowli w artykule przedstawiono także szersze zjawiska kulturowe, związane z modernizacją Powiśla i rozbudową nabrzeży przy Wybrzeżu Kościuszkowskim. Pokazano np. jak teren ten wykorzystywano do politycznych wieców, opisano również nadwiślańskie miejsca sportu i rekreacji.
    The article concerns the history of Warsaw’s boulevard, Wybrzeże Kościuszkowskie. It discusses the urbanization of the Powiśle district in Warsaw, touching upon the most important buildings erected there before WW I. Much attention is also devoted to the history of the development of the part of Powiśle located between the Tamka and Czerwonego Krzyża streets, especially to the transformation of this previously neglected area into one of the most elegant parts of the capital, achieved thanks to the initiative of Warsaw urban planners and the municipal authorities. The paper also stresses the turning points that sped up the urbanization process in Powiśle: the construction of the Poniatowski Bridge and the “Facing the Vistula” programme initiated by the major of Warsaw, Stefan Starzyński. In addition to buildings and designs, the paper discusses wider cultural phenomena connected with the urbanization of Powiśle and the extension of Wybrzeże Kościuszkowskie boulevards, e.g. the use of the area for rallies as well as for sport and recreation.
    Źródło:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2015, 60, 3; 31-68
    0023-5865
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy warsztatu architekta warszawskiego w XIX wieku
    Fundamental skills of the Warsaw architect in 19th century
    Autorzy:
    Szustakiewicz, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/145882.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    architektura Warszawy XIX w.
    warsztat architekta
    edukacja architektoniczna
    Warsaw architecture 19th century
    architect's skills
    architectural education
    Opis:
    Na ukształtowanie warsztatu architekta duży wpływ ma proces edukacji i dostępne fachowe publikacje. Artykuł przedstawia możliwości uzyskania umiejętności zawodowych w Warszawie w wieku XIX. Analiza programów edukacyjnych - począwszy od Katedry Budownictwa i Miernictwa na założonym w 1816 roku Uniwersytecie Warszawskim, poprzez tworzony stopniowo od 1826 r. w Instytut Politechniczny, aż po Oddział Budownictwa działającej w 1844 r. Szkoły Sztuk Pięknych pokazuje, że kierunki nauczania architektonicznego w Warszawie, mimo niekorzystnych warunków politycznych, zasadniczo zgodne były z tendencjami ogólnoeuropejskimi. Charakteryzowało je stopniowe odchodzenie od koncentracji na estetycznych aspektach sztuki budowania w stronę solidnego przygotowania technicznego, popartego wiedzą matematyczną i fizyczną. Istotnym narzędziem dla popularyzacji form architektonicznych, a tym samym - doskonalenia warsztatu zawodowego, stały się w XIX wieku publikacje architektoniczne: inwentaryzacje dzieł architektury dawnej, autorskie zbiory projektów, czasopisma. W Warszawie znane były wydawnictwa zachodnioeuropejskie, drukowane były także projekty wybitnych warszawskich architektów i periodyki techniczne, udostępniające swe łamy budowniczym.
    The architects' skills were highly influenced by the education process and available publications. The article presents the possibilities of gaining professional skills in Warsaw in the 19th century. The analysis of educational programs - beginning with the Construction and Surveying Faculty at the Warsaw University established in 1816, via the Institute of Technology, gradually created from 1826, to the Construction Department of the School of Fine Arts, operating from 1844, demonstrated that the direction of architecture education in Warsaw were in principle in line with general European trends, despite unfavourable political conditions. They were characterised by a gradual departure from the focus on aesthetical aspects of the construction art towards solid technical preparation supported by knowledge of mathematics and physics. Architectural publications became an important tool to popularise architectural forms in 19th century, and therefore the improvement of professional skills: inventories of the masterpieces of old architecture, authors' collections of designs, magazines. Western European publications were known in Warsaw - the designs of outstanding Warsaw architects were also printed - as well as technical periodicals for which architects wrote.
    Źródło:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 2; 63-74
    0023-5865
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Józef Handzelewicz (1880-1963): architekt, inżynier-ceramik i przemysłowiec
    Józef Handzelewicz (1880-1963) - architect, ceramic engineer, and industrialist
    Autorzy:
    Rozbicka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/145905.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    architektura Warszawy XX w. pierwsza połowa
    Handzelewicz Józef
    ceramika budowlana
    Warsaw architecture of the first half of the 20th century
    building ceramics
    Opis:
    Artykuł prezentuje szerzej dotąd nie znane i należycie nie doceniane dokonania twórcze i organizacyjne w dziedzinie architektury i inżynierii budowlanej - Józefa Handzelewicza (1880-1963). Architekta, wykształconego w Technische Hochschule zu Darmstadt, a zarazem inżyniera-ceramika i przemysłowca, w okresie międzywojennym właściciela Pomorskich Zakładów Ceramicznych i Zakładów Cegielnianych w Pustelniku. Samo architektoniczne oeuvre Handzelewicza obejmuje przeszło 25 pozycji - projektów i realizacji twórczo łączących formy klasyczne i swojskie z inżynierskim racjonalizmem i pragmatyzmem, które powstały zaledwie w przeciągu trzynastu lat, do roku 1926, kiedy zarzucił działalność architektoniczną, by poświęcić się realizacji swojej drugiej zawodowej pasji - projektowaniu, badaniom, produkcji i wdrażaniu nowoczesnej ceramiki budowlanej. W równie krótkim czasie i na tym polu osiągając podobnie imponujące rezultaty twórcze i organizacyjne, uwidocznione w jego międzywojennych i powojennych publikacjach, zrealizowanych konstrukcjach eksperymentalnych, nowatorskich projektach, kilkunastu patentach i zarejestrowanych wzorach użytkowych lekkich, systemowych elementów ceramicznych, a także w wynikach jego działalności organizacyjnej na rzecz ich produkcji i wdrażania do praktyki polskiego budownictwa i architektury.
    This article presents the creative and organizational achievements in architecture and building engineering of Józef Handzelewicz (1880-1963)-to date unknown and not fittingly appreciated. This architect, educated at the Technische Hochschule zu Darmstadt, was also a ceramic engineer and industrialist who was the owner of the Pomeranian Ceramic Works and the Brick Works of Pustelnik during the interwar period. The architectural oeuvre alone of Handzelewicz involves over twenty-five works-designs and completed buildings that creatively combine classic form with a unique engineering rationalism and pragmatism. These works came into existence over a mere thirteen years. That was until the year 1926, when Handzelewicz gave up architectural work to devote himself to realizing his second professional interest-design, research, production, and implementation of modern building ceramics. He also achieved impressive creative and organizational results in this field within an equally brief period of time. This is seen in his interwar and postwar publications, built experimental structures, innovative designs, and over a dozen patents and registered designs for lightweight utilitarian systems of ceramic components, as well as in the results of his organizational activities aimed at their manufacture and implementation into the practice of Polish building and architecture.
    Źródło:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 1; 102-127
    0023-5865
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architekt Maksymilian Goldberg (1895–1942)
    The Architect Maksymilian Goldberg (1895–1942)
    Autorzy:
    Kiecko, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145664.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Maksymilian Goldberg
    Hipolit Rutkowski
    Polish architecture
    Modernist architecture
    architecture of the Second Republic
    architecture of Warsaw
    Modernism
    theory of architecture
    history of architecture
    architektura polska
    architektura modernistyczna
    architektura II Rzeczypospolitej
    architektura Warszawy
    modernizm
    teoria architektury
    historia architektury
    Opis:
    Maksymilian Goldberg był jednym z najważniejszych międzywojennych architektów warszawskich. Wraz z Hipolitem Rutkowskim brał udział w licznych konkursach architektonicznych i realizował głównie projekty budynków mieszkalnych oraz wnętrz. Angażował się w działalność organizacyjną i społeczną środowiska architektów jako współorganizator i aktywny członek SAP i SARP oraz założonej przez architektów związanych z miesięcznikiem „Dom – Osiedle – Mieszkanie” Poradni Budowlanej świadczącej usługi mniej zamożnym klientom. Był również teoretykiem architektury, którego w większości nieopublikowane koncepcje teoretyczne stanowiły inspirację dla idei zawartych w traktacie Bohdana Lacherta Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). Artykuł zarysowuje obraz bogatej twórczości, przede wszystkim projektowej, ale też teoretycznej Goldberga, która wciąż jeszcze czeka na monograficzne opracowanie i właściwą ocenę.
    Maksymilian Goldberg was one of most important interwar architects active in Warsaw. Together with Hipolit Rutkowski, he successfully participated in several architectural competitions, mainly concerning designs for residential buildings and interiors. He was involved in organisational and social activities in the architectural milieu as a co-organiser and active member of the Association of Polish Architects (SAP) and Association of Architects of the Republic of Poland (SARP), as well as the Building Advisory Service, a body that provided services to less affluent clients, instituted by architects associated with the monthly magazine “Dom – Osiedle – Mieszkanie”. He was also a theoretician of architecture, whose mostly unpublished theoretical concepts inspired the ideas contained in Bohdan Lachert’s treatise Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). The article outlines Goldberg’s oeuvre, primarily in design but also in theoretical concepts, which despite its richness still awaits monographic study and proper evaluation.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 97-126
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsza siedziba Sejmu II Rzeczypospolitej. Addenda et corrigenda
    The First Seat of the Parliament of the Second Polish Republic. Addenda et Corrigenda
    Autorzy:
    Omilanowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23944983.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    budynki Sejmu i Senatu
    Instytut Szlachecki
    Instytut Aleksandryjsko-Maryjski
    architektura Warszawy
    architektura II Rzeczypospolitej
    architektura polska
    buildings of the Sejm and Senate
    Nobility Institute
    Alexandrian-Mariinsky Institute
    architecture of Warsaw
    architecture of the Second Polish Republic
    Polish architecture
    Opis:
    W chwili odzyskania niepodległości Warszawa nie dysponowała budynkami, które mogłyby zaspokoić potrzeby stolicy państwa. Postanowiono, że budowa nowego zespołu gmachów zostanie odsunięta na przyszłość, a parlament znajdzie tymczasową lokalizację w zaadaptowanej budowli. Wybór padł na XIX-wieczny kompleks szkolny Instytutu Aleksandryjsko-Maryjskiego (dawnego Instytutu Szlacheckiego). Artykuł poświęcony jest dziejom tego gmachu, historii jego budowy, rozbudowy i adaptacji na potrzeby Sejmu przez Kazimierza Tołłoczkę, Romualda Millera i Tadeusza Szaniora (w latach 1918–1919), a następnie Senatu przez Stanisława Miecznikowskiego w 1928 r., a także uporządkowaniu wiedzy o konkursach i projektowanych, a niezrealizowanych rozbudowach kompleksu w okresie międzywojnia.
    At the point of Poland regaining independence Warsaw could not boast edifices that were able to satisfy the needs of a state’s capital. The decision was made for the raising of a new set of buildings to be postponed, while the Parliament would be temporarily housed in an adapted building. The 19th-century school complex of the Alexandrian-Mariinsky Institute (formerly Nobility Institute) was selected for the purpose. The focus in the paper is on the history of this edifice, the history of its raising, extension, and adaptation for the needs of the Sejm (Parliament’s lower house) after the design of Kazimierz Tołłoczko, Romuald Miller, and Tadeusz Szanior (1918–1919), and subsequently for those of the Senate as designed by Stanisław Miecznikowski in 1928; attention is also paid to the history of competitions and designed, albeit unaccomplished extensions of the complex in the inter-war period.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 1; 119-152
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego Antonio Corazzi przyjechał do Polski?
    Why Did Antonio Corazzi Come to Poland?
    Autorzy:
    Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15582265.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Antonio Corazzi (1792–1877)
    architektura Warszawy XIX w.
    neoklasycyzm w architekturze polskiej
    mecenat architektoniczny w Królestwie Polskim
    architecture of 19th-century Warsaw
    Neo-Classicism in Polish architecture
    architectural patronage in the Kingdom of Poland
    Opis:
    Od około stu lat w polskiej literaturze naukowej obowiązuje ustalenie, że architekt Antonio Corazzi został sprowadzony do Polski przez Stanisława Staszica. Tymczasem szczegółowe badania pozwoliły mi ustalić, że przekonanie to nie opiera się na jakimkolwiek potwierdzeniu źródłowym. Przyjazd Corazziego do Polski był efektem decyzji o sprowadzeniu z Włoch młodego, zdolnego architekta, gotowego realizować ambitne plany architektoniczno-urbanistyczne rządu polskiego. Zaproszenie z prośbą o wskazanie kandydata skierował najprawdopodobniej namiestnik Józef Zajączek pismem do księcia Toskanii. Na decyzję tę mógł mieć wpływ Stanisław Staszic, ale bardziej prawdopodobnym członkiem rządu, zaangażowanym w ten temat wydaje się Stanisław Kostka Potocki. Decyzja, że to Corazzi ma pojechać do Polski, była efektem wskazania go przez środowisko architektów z akademii florenckiej, którzy kierowali się zapewne nie tylko jego talentem, ale być może też osobistą niechęcią z powodu jego konfliktowego charakteru, który objawił się już pod koniec studiów. Decyzja Corazziego o wyjeździe do Polski – jak się wydaje – nie wynikła też z jego ambicji czy atrakcyjności oferty, ale z chęci uniknięcia konsekwencji prawno-finansowych, wynikających z niespłacenia weksla. Ostateczna odpowiedź na pytanie zadane w tytule artykułu wciąż jednak jawi się jako – mam nadzieję – dobrze wsparta, ale jednak tylko hipoteza.
    For about a hundred years in Polish academic literature it has been acknowledged that the architect Antonio Corazzi was brought to Poland by Stanisław Staszic. Meanwhile, a detailed research has allowed to ascertain that this conviction is not based on any confirmed sources. Corazzi’s arrival in Poland resulted from a decision to bring from Italy a young talented architect, eager to implement ambitious architectural and urban plans of the Polish government. The invitation with a request to suggest a candidate was most likely dispatched by Viceroy Józef Zajączek in his letter to the Duke of Tuscany. The decision may have been influenced by Stanisław Staszic, yet it is Stanisław Kostka Potocki who seems the most likely government member involved in the process. The decision for Corazzi to be chosen to come to Poland resulted from the fact that he was pointed to by the circle of architects of the Florence Academy, who may have borne in mind his talent, but also the personal dislike because of Corazzi’s conflicting personality displayed already during the studies. Furthermore, it seems that Corazzi’s decision to come to Poland did not result from his ambition or jumping at an attractive opportunity, but from the desire to evade legal and financial consequences of not paying a bill of exchange. However, the final answer to the question posed in the paper’s title continues to seem, as much as, hopefully, well supported, still merely hypothetical.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 2; 339-366
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształty architektoniczne placu Józefa Piłsudskiego
    Autorzy:
    Jonkajtys - Luba, Grażyna.
    pod red. Bożeny Wierzbickiej.
    Powiązania:
    Historyczne place Warszawy : urbanistyka - architektura - problemy konserwatorskie: materiały sesji naukowej, Warszawa, 3-4 listopada 1994 Warszawa, 1995 S. 105-116
    Współwytwórcy:
    Wierzbicka, Bożena. Redakcja
    Data publikacji:
    1995
    Tematy:
    Warszawa Grób Nieznanego Żołnierza historia materiały konferencyjne
    Warszawa Plac Józefa Piłsudskiego historia materiały konferencyjne
    Sesja naukowa nt.: Historyczne place Warszawy. Urbanistyka-architektura-problemy konserwatorskie (03-04.11.1994; Warszawa)
    Opis:
    M.in. o Grobie Nieznanego Żołnierza.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    „Budowniczy stolicy”. Warszawski mecenat Bolesława Bieruta w latach 1945–1955
    “Builder of the Capital”? Warsaw Patronage of Bolesław Bierut in the Years 1945–1955
    Autorzy:
    Skalimowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478476.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Warszawa, odbudowa Warszawy, Bolesław Bierut, Józef Sigalin, Biuro
    Odbudowy Stolicy, Pałac Kultury i Nauki, KC PZPR, Trasa W-Z, realizm socjalistyczny,
    architektura, Józef Cyrankiewicz, Jan Zachwatowicz, Marszałkowska Dzielnica Miesz-
    kaniowa
    Opis:
    In the People’s Republic of Poland, Warsaw experienced two periods of accelerated urban development. The first one was the time of reconstruction, which lasted until 1955. The second occurred in the first half of the 1970s . Wisłostrada and Trasa Łazienkowska were built, the Central Railway Station was erected, and design works on the underground railway line were resumed. These activities, completely different from the stagnant investment policies implemented by Władysław Gomułka, owed a lot to the communist party patronage, although it would be difficult to point to specific names. The reconstruction years were inextricably linked with Bolesław Bierut. The article analyses the maintenance
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2014, 2(24); 75-94
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies