Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "archaeological wood" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Badania i konserwacja łodzi jednopiennej wydobytej z rzeki Bug w pobliżu wsi Stary Bubel
Examination and conservation of a log boat recovered from the Bug River near the village of Stary Bubel
Autorzy:
Aniszewski, Michał
Śnieżko, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539669.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
łodzie jednopienne
dłubanki
Bug
mokre drewno archeologiczne
dendrochronologia
datowanie radiowęglowe
badania drewna archeologicznego
konserwacja drewna archeologicznego
log boats
dugout canoes
Bug River
waterlogged archaeological wood
dendrochronology
radiocarbon dating
examination of archaeological wood
conservation of archaeological wood
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie okoliczności odkrycia łodzi jednopiennej wydobytej z rzeki Bug w pobliżu wsi Stary Bubel oraz prezentacja wyników badań i działań konserwatorskich, którym ją poddano. W swym opracowaniu autorzy zwracają szczególną uwagę na konieczność właściwego zabezpieczania drewnianych zabytków archeologicznych, wydobywanych z mokrego środowiska zalegania. Jego brak lub popełnione w tym zakresie błędy prowadzą do nieodwracalnych zmian struktury zabytkowych obiektów. Ich ilustracją są opisane w tekście artykułu uszkodzenia łodzi, będące wynikiem „sezonowania” zdegradowanego drewna w budynku gospodarczym. Co więcej, wysuszenie obiektu uniemożliwia lub zmniejsza skuteczność jego stabilizacji wymiarowej, która stanowi podstawę konserwacji mokrego drewna archeologicznego.
The aim of this article is to provide information on the circumstances of discovery of a log boat and its retrieval from the Bug River near the village of Stary Bubel and to present research results and undertaken conservation measures. In their article, the authors emphasize that wooden archaeological artefacts recovered from a wet environment where they lay must be secured in a proper way. Objects of historical value which are not secured or are secured incorrectly are easily affected by irreversible structural changes. Illustration of alterations described in the article are damages of the boat, which has been resulted from being “seasoned” in a farm building. Moreover, after becoming dry, an object can no longer be stabilized dimensionally or its stabilization is not effective. In the case of waterlogged archaeological wood, dimensional stabilization is the most important part of the conservation process.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 2; 145-159
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The state of preservation of archaeological wood uncovered in the Grotto foundations of the retaining wall of the Palace Museum in Wilanow
Stan zachowania drewna archeologicznego odkrytego przy fundamentach Groty muru oporowego Pałacu w Wilanowie
Autorzy:
Aniszewski, M.
Witomski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52476.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
preservation
archaeological wood
Grotto foundation
retaining wall
archaeology
Wilanow Palace
Opis:
The following paper presents the results of the examination of archaeological wood from excavations carried out in the gardens of Wilanów Palace. The main purpose of the research work was to determine its state of preservation. In order to accomplish this, chemical and physical examinations were carried out on wood samples taken from the level of the grotto foundations.
W niniejszym opracowaniu przedstawiono wyniki badań drewna archeologicznego, pochodzącego z wykopalisk prowadzonych na terenie ogrodu Pałacu w Wilanowie. Głównym zamierzeniem pracy było określenie jego stanu zachowania. W tym celu przeprowadzono badania chemiczne i fizyczne próbek, które pobrano z fragmentu konstrukcji odkrytej na poziomie fundamentów Groty. Otrzymane wartości porównano z wynikami badań drewna współczesnego, dostępnymi w literaturze. Określenie stanu zachowania zabytkowego drewna determinuje odpowiednią metodę ewentualnej konserwacji. Próbki drewna do badań chemicznych i fizycznych pobrano z elementu konstrukcji [622], odkrytej na poziomie fundamentów, w sondażu 60. Funkcja konstrukcji [622] nie jest jednoznacznie określona. Jej elementami są pale o długości około 120 cm, ustawione pod kątem około 45o względem lica muru, wbite poniżej stopy fundamentu. Po zakończeniu prac wykopaliskowych i dokumentacyjnych w Grocie muru oporowego wydobyto jeden z najłatwiej dostępnych pali. Określenie gatunku drewna – świerka, nie występującego w owym czasie (w XVII w.) na Mazowszu – sugeruje, że jako materiał konstrukcyjny mógł on być sprowadzony z południa Polski, co znajduje potwierdzenie w źródłach historycznych w odniesieniu do innych materiałów budowlanych użytych do konstrukcji muru oporowego. Badania chemiczne i fizyczne próbek materiału pobranego z elementu konstrukcji [622] wskazują na dobry stan zachowania obiektu datowanego na podstawie badań archeologicznych i tekstów źródłowych na koniec XVII wieku. Parametry zabytkowego, archeologicznego drewna świerka, liczącego około 300 lat, są zbliżone do wartości charakterystycznych dla współczesnego surowca tego gatunku. Jest to wynikiem zalegania drewna w warstwach beztlenowych, które zabezpieczyły je przed czynnikami degradacji. Fundament Groty, z budową którego niewątpliwie związana jest konstrukcja palowa [622], jest częściowo wkopany w naturalne warstwy geologiczne o gliniastej strukturze z elementami gnijących roślin. Świerkowe pale wbito poniżej stopy fundamentu, znajdują się one poniżej poziomu wód gruntowych, co stanowiło dodatkowe zabezpieczenie dla zabytkowego drewna.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2013, 56, 190
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chosen properties of oak wood immersed for 6 months in the Baltic Sea
Autorzy:
Fojutowski, A.
Wroblewska, H.
Kropacz, A.
Komorowicz, M.
Noskowiak, A.
Pomian, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29858.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
chosen property
oak wood
Baltic Sea
strength
fungi
decay
chemical composition
archaeological wood
Opis:
Changes of physical and chemical properties, mass loss and susceptibility of oak wood to decay caused by Basidiomycetes fungi were assessed after wood samples had been taken out of the sea within the framework of MACHU project. Test samples of oak wood of the dimensions of 250 × 10 × 10 mm were placed in coastal waters of the Baltic Sea at the area of medieval seaport in Puck and in waters of the Gdansk Bay at the same longitude as Orłowo (near the wreck of Swedish warship Solen). The samples taken out of the sea were examined visually and described. Changes in mass of the samples, their bending strength and modulus of elasticity, compression strength along the grain, ability to decay caused by Trametes versicolor fungus, content of mineral substances and substances soluble in water, ethanol-benzene mixture and in 1-percent aqueous solution of NaOH, content of cellulose, lignin and pentosanes as well as pH of the wood were investigated. The properties of samples taken out of the sea after 6 months of immersion were compared with the properties of control twin samples of oak wood which had not been immersed. The results obtained so far indicate that noticeable, measurable changes in oak wood immersed in sea occur already in half a year since immersion, so observation of them may be useful for protection and monitoring of underwater archaeological objects.
Źródło:
Folia Forestalia Polonica. Series B - Drzewnictwo; 2011, 42
0071-6685
Pojawia się w:
Folia Forestalia Polonica. Series B - Drzewnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drewniane chordofony w polskich zbiorach archeologicznych
Wooden chordophones in Polish archaeological collections
Autorzy:
Popławska, D.
Lachowicz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/987087.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
zbiory archeologiczne
instrumenty drewniane
instrumenty strunowe
chordofony
drewno archeologiczne
identyfikacja
archaeological wood
wooden string instruments
Opis:
The article describes eight wooden string instruments found during archaeological excavations in Poland. The instruments are currently housed in Polish museums and research institutes and are a part of the national heritage. They date back to the period between the end of the 10th century and the first half of the 16th century. The instruments originating from the Middle Ages and early Renaissance reflect a high wood culture in Poland in the early centuries of its history. These archaeological collections include four different types of string instruments: lyres, vielles (fiddles), rebecs, and lutes. Individual parts of all the instruments were subjected to detailed measurements including the total length, width and thickness of the body, the total length, width and thickness of the soundboard and the wall height. The type of wood used for their construction was also determined and included: Norway spruce (Picea abies) – the older lyre from Opole and the soundboards of the gittern from Elbląg, lime (Tilia sp.) – the younger lyre from Opole and the lyre from Gdańsk, aspen (Alnus sp.) – the bodies of the vielles from Elbląg and Płock and the body of the gittern from Elbląg, European beech (Fagus sylvatica) – the peg board of the hypothetical rebec from Ostrów Lednicki, as well as Scots pine (Pinus sylvestris) – the soundboards of the vielles from Płock and of the supposed nyckelharp from Wolin. The soundboards of the vielles from Elbląg was made of alder or poplar, while the pegs and bridges – of maple (Acer sp.), birch (Betula sp.) and oak (Quercus sp.). The body of the instruments: the soundbox with the neck and with a peg board or pegbox was usually made of one piece of wood and covered with a separate soundboard made of different or the same type of wood as the body. However, the soundboards are found less often than the instrument bodies because the plates with a few−millimetre thickness are more prone to decay.
Źródło:
Sylwan; 2017, 161, 08; 693-704
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on dimensional stability in waterlogged archaeological wood dried in a non-cooled vacuum chamber connected to a laboratory freeze-dryer
Badanie stabilności wymiarów drewna archeologicznego suszonego w niechłodzonej komorze próżniowej połączonej z liofilizatorem laboratoryjnym
Autorzy:
Babinski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52644.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
waterlogged wood
archaeological wood
dried wood
oak wood
pine wood
shrinkage
conservation
vacuum freeze drying
dimensional stabilization
poly[ethylene glycol] 300
PEG 300 zob.poly[ethylene glycol] 300
Opis:
The article presents changes in the dimensions of well-preserved, waterlogged archaeological oak and pine wood, untreated and treated with PEG 300, after drying in the air and in vacuum conditions. The effectiveness of wood conservation was evaluated on the basis of wood shrinkages in tangential and radial directions, cross-section shrinkages and anti-shrink efficiencies (ASE). The changes in the dimensions of the oak wood samples treated with a 25% solution of PEG 300 and dried in vacuum conditions were distinctly lower than the results obtained after the drying of the wood in the air. The shrinkage in the treated and vacuum-dried pine wood was lower than the shrinkage in the oak wood, but it did not differ much from the results obtained in the case of the treated wood, dried in the air.
W wielu ośrodkach konserwatorskich przyjmuje się, że drewno archeologiczne impregnowane poliglikolami etylenowymi (PEG) i suszone liofilizacyjnie wymaga nie tylko odpowiedniego wchłonięcia impregnatu, ale także stałego utrzymywania niskiej temperatury zamrożonego obiektu. Wiąże się to z koniecznością stosowania instalacji z chłodzoną komorą suszenia, zaprojektowaną do konserwacji materiałów nasyconych poliglikolami. Celem przeprowadzonych badań było porównanie stabilności wymiarów nieimpregnowanego i impregnowanego dobrze zachowanego drewna archeologicznego, które poddano suszeniu w warunkach próżni w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem i w chłodzonej komorze liofilizatora oraz zmian wymiarów drewna, niezamrożonego, suszonego w próżni i w powietrzu. Badania wykonywano na próbkach mokrego drewna archeologicznego o wymiarach 50 × 50 × 10 mm (T × R × L) wycinanych z twardzieli dębu (Quercus sp.) i twardzieli sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.). W pracy określano zmiany wymiarów drewna nieimpregnowanego suszonego w powietrzu i w warunkach próżni, drewna impregnowanego 25% wodnym roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu i w próżni oraz drewna impregnowanego 45% roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu według wariantów impregnacji i suszenia podanych w tabeli 1. Próbki suszone w próżni zamrażano (poza wariantem 4) w temperaturze –27°C. Suszenie przeprowadzano w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem Alpha 1–4 (Christ) i dwustopniową pompą próżniową Duo 020 (Pfeiffer). Próbki wysuszone w powietrzu i w próżni sezonowano do wilgotności równowagowej przy względnej wilgotności powietrza 50% i temperaturze 18°C. Zmiany wymiarów drewna przedstawiono jako częściowy skurcz styczny, promieniowy i przekroju poprzecznego od stanu maksymalnego nasycenia wodą do stanu bezpośrednio po suszeniu w próżni i do stanu po sezonowaniu próbek w powietrzu. Porównanie skurczów sezonowanego drewna w stosunku do skurczów nieimpregnowanych próbek kontrolnych suszonych w powietrzu przeprowadzono przy pomocy odpowiednich wskaźników stabilizacji wymiarowej ASE. Podstawowe cechy makroskopowe i właściwości fizyczne badanego drewna podano w tabeli 2. Po impregnacji próbek wchłonięcie PEG 300 do drewna poddawanego suszeniu w próżni wynosiło od 29,0 do 30,9% (dąb) oraz od 40,5 do 42,3% (sosna) s.m. drewna. Zawartość wody w drewnie dębowym zmniejszyła się do 73–77%, a w drewnie sosnowym do 95–101%. Po suszeniu drewna w próżni zawartość wody w próbkach była niższa niż równowagowa wilgotność drewna nieimpregnowanego i impregnowanego, suszonego w próżni a następnie sezonowanego (tabela 3). Znaczny stopień wysuszenia próbek w próżni łączył się z większym skurczem drewna (tabela 4) niż wartości uzyskane po sezonowaniu wysuszonego drewna (tabela 5 i 6). W przypadku próbek dębowych skurcze drewna nieimpregnowanego i suszonego w próżni oraz skurcze drewna nasyconego 25% PEG 300 i suszonego w powietrzu były po etapie sezonowania o około połowę mniejsze w porównaniu ze skurczami próbek kontrolnych (nieimpregnowanych i suszonych w powietrzu). Wskaźniki zmniejszenia skurczu ASE w kierunku stycznym i skurczu przekroju poprzecznego wynosiły wówczas około 50%, a w kierunku promieniowym poniżej 30% (wariant 2 i 3) lub ponad 70% (wariant 8). Zdecydowanie mniejsze zmiany początkowych wymiarów mokrego drewna odnotowano dla wszystkich próbek nasyconych 25% PEG 300 i suszonych w próżni. Dotyczyło to w równym stopniu drewna suszonego liofilizacyjnie w sposób ciągły i przerywany, jak i próbek niezamrożonych (wariant 4). Oznaczane w badaniach skurcze były wówczas około 10-krotnie mniejsze niż skurcze nieimpregnowanych próbek kontrolnych wysuszonych w powietrzu. Zmiany wymiarów próbek sosnowych impregnowanych poliglikolem i suszonych w próżni były bardzo niewielkie w obydwu badanych kierunkach anatomicznych. W większości przypadków odnotowano nieznaczne spęcznienie drewna w stosunku do jego wymiarów w stanie mokrym (wartości ujemne w tabeli 6). Zmiany wymiarów próbek zawierały się głównie w przedziale od 0,1 do –0,1%. Drewno impregnowane 25% PEG 300 i suszone w powietrzu nie wykazywało także większych odkształceń wilgotnościowych. Porównanie wyników uzyskanych dla drewna impregnowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni lub w powietrzu wskazuje na podobny poziom stabilizacji badanego materiału – niezależnie od warunków jego suszenia. Przeprowadzone badania wykazały, że wysoka stabilność wymiarów dobrze zachowanego drewna archeologicznego zależy głównie od optymalnej ilości wprowadzonego środka modyfikującego, a w mniejszym stopniu od temperatury drewna suszonego w próżni. Porównywalną stabilność wymiarów jak w przypadku drewna modyfikowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni można uzyskać po jego wysuszeniu w powietrzu przy takim samym wchłonięciu poliglikolu do drewna sosny i około dwukrotnie większym wchłonięciu do drewna dębu. Zestawy składające się z liofilizatora i niechłodzonej komory suszenia mogą być wykorzystywane do konserwacji małych dobrze zachowanych archeologicznych obiektów drewnianych impregnowanych poliglikolami.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2012, 55, 187
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wood Tar Production Without the Use of Ceramic Vessels: Experimental Archaeology in Grodzisko Żmijowiska
Autorzy:
Lis, Paweł
Wasilczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774405.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
archaeological experiments
distillation of wood tar
tar production without the use of ceramic vessels
Opis:
Several pits, the remains of wood tar production using the so-called ‘vessel-less method’, were discovered in the Lublin region. They contained objects related to the early Middle Ages. These discoveries were used as the base for experiments run in 2013 in the experimental archaeology centre at Grodzisko Żmijowiska. The first experiment involved the acquisition of wood tar from birch bark, while the other attempts were aimed at extracting tar from pine stumpwood. The experiments were conducted in a shallow pit that was plastered with clay and had a small depression at its bottom used as a container for the tar, separated from the pit by a clay strainer. The raw material gathered in the pit was covered with a clay dome. When the dome was dry, it was slowly heated up with burning wood to the right temperature which was checked inside the dome with a thermocouple. Both processes were conducted successfully. The results were compared with experiments focused on the production of wood tar using the two-vessel method known in the early Middle Ages. The comparison showed that the vessel-less method is less economical due to the amount of fuel used and almost three times less efficient in terms of the raw material to final product ratio. However, it is very simple technically and allows the effective production of wood tar.
Źródło:
Światowit; 2020, 59; 135-139
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konserwacja i badania specjalistyczne średniowiecznego kordu z Warty
Conservation and specialist examination of a medieval short sword from Warta
Autorzy:
Rychter, M.R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217202.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
archeologia średniowieczna
konserwacja metali
konserwacja drewna
konserwacja zabytków archeologicznych
analiza metaloznawcza
skład pierwiastkowy
broń średniowieczna
miecz jednosieczny
medieval archaeology
metal conservation
wood conservation
conservation of archaeological arte facts
metalwork analyze
element content
medieval weapon
single-edged sword
Opis:
Artykuł opisuje konserwację i specjalistyczne badania metalograficzne XV-wiecznego kordu przypadkowo odkrytego w mieście Warta w woj. łódzkim. O wyjątkowości znaleziska świadczy fakt zachowania się drewnianych okładzin rękojeści. Unikalny charakter ma również dekoracja głowicy miecza w postaci asymetrycznego krzyża z mosiądzu. Opisano proces konserwacji elementów drewnianych i metalowych, a także badania składu pierwiastkowego oraz szlify metaloznawcze.
The article describes the conservation and specialist metallographic examination of the 15th-century short sword accidentally discovered in the town of Warta, Łódz Voivodeship. The unique character of the find is reflected by the fact that the wooden insets on the hilt have been preserved. Decoration of the sword pommel in the shape of an asymmetrical cross made of brass is also unique. The process of conservation of wooden and metal elements has been described, as well as the examination of the element content and metalwork cuts.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 34; 92-98
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies