Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "archaeological site" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Wyniki badań archeologicznych z epoki brązu, późnego okresu wpływów rzymskich i starszych faz wczesnego średniowiecza na nowo odkrytym stanowisku nr 62 (AZP 52-25/184) w Lusowie, gm. Tarnowo Podgórne, woj. wielkopolskie
Results of archaeological investigations from the Bronze Age, the late Roman influence period and the older phases of the early Middle Ages at the newly discovered site no. 62 (AZP 52-25/184) in Lusowo, Tarnowo Podgórne municipality, Wielkopolskie Voivodeship
Autorzy:
Banaszak, Paweł
Wawrzyniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176162.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
ratownicze badania archeologiczne
stanowisko wielokulturowe
wczesna epoka brązu
późny okres wpływów rzymskich
starsze fazy wczesnego średniowiecza
obiekty
ceramika
rescue archaeological investigations
multicultural site
early Bronze Age
late Roman influences
later phases of the early Middle Ages
objects
ceramics
Opis:
Na nieodnotowane dotąd w rejestrach konserwatorskich stanowisko archeologiczne w Lusowie, gm. Tarnowo Podgórne, natrafi ono przypadkowo podczas robót budowlanych. W trakcie prowadzonych przez okres tygodnia ratowniczych badań wykopaliskowych odsłonięto 24 obiekty nieruchome, głównie jamy (w tym zasobowe), domniemany obiekt mieszkalny bądź gospodarczy oraz paleniska i doły posłupowe, utożsamiane z osadnictwem ze schyłkowego okresu wczesnej epoki brązu ludności kultury łużyckiej (epoka brązu?), kultury przeworskiej (późny okres wpływów rzymskich?) oraz z fazy B wczesnego średniowiecza. Nowo odkryte stanowisko wpisano do rejestru jako Lusowo 62 (AZP 52-25/184).
A previously unlisted archaeological site in Lusowo, Tarnowo Podgórne municipality, was discovered by accident during construction works. During the week-long rescue excavations, 24 immovable objects were uncovered, mainly pits (including resource pits), a presumed dwelling or outbuilding, as well as hearths and postholes, identified with settlements from the late Early Bronze Age of the Lusatian culture (Bronze Age?), the Przeworsk culture (late Roman influence?) and Phase B of the early Middle Ages. The newly discovered site was registered as Lusowo 62 (AZP 52-25/184).
Źródło:
Studia Lednickie; 2022, 21; 85-108
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bowl-Shaped Stone Objects From The Magdalenian Site Ćmielów 95 "Mały Gawroniec"
Kamienne przedmioty miseczkowate ze stanowiska kultury magdaleńskiej Ćmielów 95 „Mały Gawroniec”
Autorzy:
Paczkowski, Michał
Przeździecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048960.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
zabytki kamienne
lampki
kultura magdaleńska
późny paleolit
stanowisko archeologiczne Ćmielów 95
stone artefacts
lamps
Magdalenian culture
Late Palaeolithic
archaeological site Ćmielów 95
Opis:
The aim of the article is to present the preliminary results of the analysis of a group of stone artefacts with a bowl-like shape discovered at the archaeological site of the Magdalenian culture Ćmielów 95 "Mały Gawroniec". The research included a study of morphological features and macroscopic characteristics of the traces on the objects’ surface. The data obtained in this way, supported, among others, by analogy, provided the basis for their identification as presumable fragments of lamps. However, the authors point out a series of doubts related to the adoption of such functional attribution of the analysed artefacts. They are mainly due to their poor state of preservation and the complex nature of the observed thermogenic changes.
Liczne występowanie zabytków kamiennych (z tzw. skał niekrzemionkowych) jest charakterystyczną cechą stanowisk kultury magdaleńskiej. Są to zarówno formy będące efektem celowych modyfikacji, jak i przedmioty o „naturalnym” charakterze, nie noszące śladów intencjonalnej obróbki, związane jednak bezpośrednio z realizowanymi na stanowisku aktywnościami. Szczególne miejsce w zestawie zabytków ze skał niekrzemionkowych zajmują przedmioty o miseczkowatym kształcie. W literaturze część z nich jest interpretowana jako lampki na paliwo tłuszczowe. Znane są one z wielu stanowisk kultury magdaleńskiej, zarówno z zachodniej jak i środkowej Europy, w tym z Polski. Odkryte w 2004 roku stanowisko 95 w Ćmielowie, pow. ostrowiecki, woj. świętokrzyskie, zlokalizowane jest na wschodnim skraju opatowsko-sandomierskiego płata lessowego. „Mały Gawroniec” to lokalna nazwa wzgórza o stromych zboczach i charakterystycznej formie cypla, od północy i północnego-zachodu podciętego przez głębokie wąwozy, od południa zaś przez dolinę rzeki Przepaść (Ryc. 1). Łącznie na stanowisku zarejestrowano 1028 zabytków ze skał niekrzemionkowych, głównie różnej wielkości płyt piaskowca oraz okruchów chalcedonitu, który w formie stosunkowo dużych konkrecji pozyskiwany był zapewne w okolicach Drygulca, położonego ok. 3,5 km, od Ćmielowa. Inne typy skał (szary łupek, kreda oraz wapień) reprezentowane są przez pojedyncze znaleziska. Z perspektywy archeologicznej dominującą grupą są „naturalne” fragmenty skał bez wyraźnych cech intencjonalnej obróbki mechanicznej (ang. non-utilised objects), choć niewątpliwie związane z funkcjonowaniem obozowiska. Przeważnie występują one w postaci średniej wielkości płytek piaskowca lub wielościennych, ostrokrawędzistych okruchów chalcedonitu. Niektóre z nich mają różnego rodzaju ślady zmian termogenicznych (okopcenia, zmiany barwy, spękania), co sugeruje, że mogły być wykorzystywane np. jako elementy konstrukcji palenisk lub tzw. cooking stones. Ostatnia interpretacja znajduje potwierdzenie w wynikach analiz fizykochemicznych dwóch fragmentów przedmiotów chalcedonitowych. Druga grupa (ang. utilised objects) reprezentowana jest zaledwie przez kilka, ale za to efektownych znalezisk: sześć tzw. plaquettes, dwa dyskoidalne zabytki w typie tzw. rondelles oraz drobny wrzecionowaty przedmiot z szarego łupku z serią nacięć i żłobień na powierzchni. W inwentarzu zabytków kamiennych ze stanowiska Ćmielów 95 wydzielono łącznie siedem obiektów miseczkowatych lub z miseczkowatymi zagłębieniami. Podstaw dla takiej identyfikacji dostarczyły wyniki badań morfologicznych oraz porównawczych, głównie opartych na danych z literatury, a także zestaw specyficznych śladów termogenicznych. Z tego też względu w procesie charakterystyki tej grupy znalezisk z Ćmielowa zdecydowano się określać je mianem przedmiotów miseczkowatych, a pojęcie „lampki” celowo stosowane jest w cudzysłowie, jako podkreślenie ostatecznie nierozstrzygniętych wątpliwości autorów. Pięć tych przedmiotów wykonanych jest z piaskowca, dwa z chalcedonitu. W artykule skoncentrowano się na omówieniu grupy zabytków z piaskowca (Ryc. 2, 5:2). Ważnym elementem łączącym te obiekty jest także sposób ich wykonania, polegający na wykorzystaniu fragmentów skał o naturalnie miseczkowatym kształcie, stanowiących praktycznie gotowe „naczynia”, nie wymagające specjalnych modyfikacji. Kluczowym argumentem przesądzającym, że mamy do czynienia z lampką, nie jest miseczkowaty kształt obiektu, ale występowanie na jego powierzchni specyficznych śladów termogenicznych – okopceń, zwęglonej przywry lub czerwonawych przebarwień. Ślady przekształceń termicznych stwierdzono w odniesieniu do wszystkich przedmiotów miseczkowatych odkrytych na „Małym Gawrońcu”. Przejawiają się one w zmianie pierwotnej barwy skał użytych do ich produkcji na ciemnoczerwoną lub wręcz brązową (Ryc. 3). Według klasycznego podziału, zaproponowanego jeszcze w latach 80. XX wieku, wyróżnia się trzy typy lampek: z obiegiem otwartym, z obiegiem zamkniętym oraz z obiegiem zamkniętym i z wyodrębnionym uchwytem (Ryc. 4). W wypadku opisywanej grupy zabytków z Ćmielowa dysponujemy stosunkowo niewielkimi fragmentami, niemniej wydają się one wystarczające dla przyporządkowania dwóch obiektów (Ryc. 2:3.4) do pierwszej, zaś trzech zabytków (Ryc. 2:1.2.5) do drugiej z tych kategorii. Jeden z zabytków (Ryc. 2:1, 5:2) ma trzy symetrycznie rozmieszczone zagłębienia, analogiczne do odnotowanych na jednej z lampek z jaskini Pekárna, gdzie na krawędzi wykonanego z piaskowca przedmiotu znajdują się dwa ślady interpretowane jako negatywy odbić, które mogą być rodzajem ornamentu. Kamienne lampki na paliwo tłuszczowe znane są z całego obszaru kultury magdaleńskiej. Najwięcej pochodzi z zachodniej Europy, przede wszystkim z południowo-zachodniej Francji. We wschodniej prowincji magdalenienu rejestrowane są one zdecydowanie rzadziej. Do niedawna znane były tylko z Czech – Hostim (Ryc. 5:5a–c) – i Moraw – jaskinie Pekárna (Ryc. 5:4a.b) i Býčí Skála (Ryc. 5:1) oraz Kolíbky. Ostatnio ich lista poszerzyła się o kilka nowych znalezisk z Polski. Lampki lub ich fragmenty odkryto na stanowiskach Dzierżysław 35 (Ryc. 5:3) oraz Wilczyce 10. Najczęściej wykonywane były one z wapienia lub piaskowca, ale znane są także przykłady lampek z innych surowców, np. łupku, szarogłazu czy konkrecji żelazistych. Znalezione w Ćmielowie „lampki” z piaskowca o laminowanej strukturze mieszczą się w standardzie surowcowym podobnych wyrobów magdaleńskich.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 171-178
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat pierwszego sezonu badawczego w Soba (Sudan)
Autorzy:
Kurcz, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1200333.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
stanowisko archeologiczne
ślady archeologiczne
badania etnograficzne
pamięć kulturowa
Soba
Sudan
archaeological site
archaeological traces
ethnographic research
cultural memory
Opis:
Widoczne na powierzchni stanowiska archeologiczne pełniły zawsze ważną rolę w Sudanie. Będąc integralnymi częściami „mistycznej geografii”, były z reguły przestrzeniamiambiwalentnymi. Obdarzano je szacunkiem i ochroną. Wiele z nich łączyło się z tabu, magicznymi praktykami, stało się scenerią ludowych legend, opowieści o siłach nadprzyrodzonych czy ukrytych skarbach. Ich znaczenie w kulturze nigdy nie należało do niezmiennych, a każde z miejsc, w zależności od epoki historycznej, mogło wiązać się ze skrajnie różnymi interpretacjami. Dynamika postrzegania takich przestrzeni jest dziś szczególnie wyraźna na obszarach miejskich, gdzie na skutek przyspieszających procesów urbanizacyjnych każdy wolny kawałek ziemi jest na przysłowiową wagę złota. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w Soba –miejscu znanym w całym Sudanie z materialnych pozostałości po dawnej nubijskiej stolicy,a które dziś jest intensywnie rozwijającym się ośrodkiem podmiejskim aglomeracji chartumskiej. W artykule prezentuję wstępne wyniki badań etnograficznych nad stanowiskiem archeologicznym w Soba. W omówieniu przedstawiam także pierwsze rezultaty etnograficznych działań wśród lokalnych interesariuszy, które miały na celu zwiększenie zainteresowania miejscowej społeczności archeologią oraz dziedzictwem kulturowym. Realizowane etnograficzne badania są częścią archeologicznego projektu „Soba – the Heart of Kingdom of Alwa”.
The visible archaeological sites were always important in Sudan. Being an integral part of the local “mystical geography”, they were usually ambivalent but honoured and protected places. Many of those sites were linked with taboos and magical rites, or they gave rise to legends or beliefs in spirits and hidden treasures. However, the meaning of suchspaces was never fixed and could be turned into completely different interpretation. This dynamic is particularly visible in urban centres, where because of rapid urbanization processesevery empty piece of land is urgently needed. This is exactly what happens in Soba, long famous for the remains of the medieval capital of Nubia, today a rapidly developingsuburban area of Khartoum. This presentation aims to discuss the very first findings of the research on the Soba archeological site from the ethnographic perspective. The paper represents an effort to understand the shifting interpretations of the Soba archaeological site, or, in other words, an attempt to answer how the meaning of this spot is differentiating in an urban setting. The ongoing ethnographic research is linked with the archaeological project “Soba – the Heart of Kingdom of Alwa”.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2020, 59; 151-172
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
QGIS jako narzędzie dokumentacyjne i analityczne w pracy archeologicznej
QGIS as documentation and analytical tool in archaeological work
Autorzy:
Tarłowski, Igor
Zwirowicz-Rutkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146820.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej
Tematy:
system informacji geograficznej
stanowisko archeologiczne
dokumentacja archeologiczna
geographical information system
archaeological site
archaeological documentation
Opis:
W artykule przedstawiono wykorzystanie systemów informacji geograficznej (GIS) w obszarze dokumentacji archeologicznej. Studium przypadku odnosi się do funkcjonalności aplikacji QGIS i przygotowania planu stanowiska archeologicznego. Zaproponowano zasady pracy z danymi uzyskanymi podczas prac terenowych. Przedstawione wyniki oparte są na przykładach z polskiej archeologii przemysłowej. W opracowaniu wskazuje się na potrzebę opracowania standardów w zakresie numerycznych planów archeologicznych.
The paper presents the use of the geographical information system (GIS) in the area of the archeological documentation. The case study refers to the QGIS application functionality and the process of the site plan elaboration. Some principles of working with data obtained during field work are proposed. The results presented are based on examples from the Polish industrial archaeology. The need to develop standards for digital archeological plans is pointed out.
Źródło:
Roczniki Geomatyki; 2020, 18, 4(91); 205--210
1731-5522
2449-8963
Pojawia się w:
Roczniki Geomatyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary results of an investigation of a single Barrow near the village of Serteya (Smolensk region)
Autorzy:
Mazurkevich, Andrey N
Dolbunova, Ekaterina V
Aleksandrovsky, Aleksandr L
Fassbinder, Jorg W.E
Sablin, Mikhail V
Shirobokov, Ivan G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774808.pdf
Data publikacji:
2019-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
ritual site
burial mounds
pile-dwellings
Neolithic
Bronze Age
Long Barrows Culture
magnetometer prospection
archaeological geophysics
Zhizhitskaya Culture
3D reconstructions
Opis:
A single burial mound is located on the right bank of the Serteyka River (north-western Russia). It was discovered by E.A. Schmidt in 1951 and is attributed to the Old Russian Period. New researches on the burial mound conducted in 2013 and 2014 have uncovered several diachronic constructions. The first stage was connected to a flint knapping site, which was located on a natural ele- vation. It can be attributed to the 6th millennium BC on the basis of the Early Neolithic pottery fragments found nearby. The next period is dated to the second half of the 3rd millennium BC, when a ritual platform was created. Moreover, on another mound, a ditch was created, which can be attributed to the Long Barrow Culture due to a ceramic fragment found there. Samples from burnt bones and charcoal indicate that the first and second stages of this construction could be dated to between the middle and the second half of the 3rd millennium BC – the late stage of the Zhizhitskaya Culture of pile-dwellers and the initial stage of the Uzmenskaya Culture. Animal bones were cremated along with bronze items, as evidenced by the patina visible on the surface of the bones. Such a rite has been recorded for the first time. Furthermore, a ritual fire-place was set on a flat platform, and additional fireplaces were situated on the slope of the burial mound. This complex, which can be interpreted as a site of worship from the Late Neolithic through the Early Bronze Age, existed for a long period of time. Nowadays, it is difficult to find analogies to such ritual complexes from the 3rd millennium BC from the territory of Poland and the Upper Dnepr region; only the kurgans and burial mounds of the Corded Ware Culture dating to the 3rd millennium BC are known. It might also be supposed that some of the sites with such a sepulchral rite, usually attributed to the Long Barrows Culture, could also be ritual sites – this, however, would require further research.
Źródło:
Światowit; 2018, 57; 41-56
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne aspekty projektowania osłon w rezerwatach archeologiczno-archiektonicznych. Z zagadnień ochrony i ekspozycji dziedzictwa archeologicznego
Contemporary aspects of designing shelters in archaeological-architectonic reserves. Issues of protection and exhibition of archaeological heritage
Autorzy:
Stala, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218068.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
osłona archeologiczna
rezerwat archeologiczny
stanowisko archeologiczne
ochrona
dziedzictwa archeologicznego
archaeological shelter
archaeological reserve
archaeological site
protection
of archaeological heritage
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy problemów konserwatorskich związanych z projektowaniem konstrukcji osłonowych nad reliktami eksponowanymi w otwartych rezerwatach archeologicznych. Poruszono tu kwestie związane z definicją osłony, terminologią oraz jej funkcją. Na podstawie badań prowadzonych przede wszystkim przez włoskich uczonych udowodniono, że nieodpowiednio zastosowane lub źle dobrane osłony przyczyniają się do procesów degradacyjnych chronionej substancji zabytkowej. Największe zagrożenie dla reliktów znajdujących się pod osłonami stanowi powstający tam specyficzny mikroklimat, który trudno jest kontrolować, ale można minimalizować jego niekorzystne skutki posiadając odpowiednią wiedzę dotyczącą uwarunkowań klimatycznych otoczenia oraz reakcji substancji zabytkowej w zaistniałych zmiennych warunkach atmosferycznych, a także uwzględniając stan zachowania reliktów. Artykuł ma na celu zwrócenie uwagi na ten niezwykle ważny proces analityczny i badawczy, który powinien poprzedzać prace projektowe i warunkować decyzje co do sposobu ich realizacji.
This article addresses conservation issues associated with designing shelter structures over relics exhibited in open archaeological reserves. Questions concerning the definition of a shelter, terminology and the function were discussed here. On the basis of the research carried out mainly by Italian scientists it has been proved that inappropriately applied or poorly selected shelters contribute to the degradation of the preserved historic substance. The greatest danger to the relics preserved under the shelters is posed by the specific microclimate created there, which is difficult to control, but its negative influence can be minimised when one has sufficient knowledge concerning climate conditions of the surroundings and the reaction of the historic substance in the known changeable weather conditions, and considering the state of preservation of the relics. The article is to draw attention to that extremely important analytical and research process which ought to precede project work and condition decisions about the manner of realising those projects.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 60; 105-115
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das archäologische Museum „Berestje“. Die Geschichte der Musealisierung der archäologischen Stätte und die aktuelle Museumsentwicklung
The archaeological museum “Berestye”. The history of the museumisation of the archaeological site and present-day museum development
Autorzy:
Nekljudova, Tatjana
Baškov, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960042.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
medieval Brest
archaeological site
archaeological museum
preservation
museumisation
Opis:
The Berestye Archaeological Museum, a branch of the Brest Museum of Regional Studies (Brest, Republic of Belarus‘), is the only museum in Europe where an archaeological site with perfectly preserved 13th-century wooden buildings of an East Slavic town are exhibited. The discovery of the medieval town of Berestye was the result of large-scale excavations carried out in 1969–1981 and in 1988 under the guidance of Professor Piotr Lysenko. The characteristics of the wet cultural layer made it possible to preserve more than 220 wooden buildings and more than 43,000 objects of organic and inorganic origin. The long-term process of preserving wooden constructions was the first experience in the conservation and museumisation of such objects in the field.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2018, 13; 441-462
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithuanian Troy: Preservation and Interpretation of Kernavė, a UNESCO World Heritage Archaeological Site
Autorzy:
Poškienė, Justina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960020.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Kernavė Archaeological Site
hillfort
archaeological heritage preservation
archaeological heritage interpretation
Opis:
Contemporary Kernavė is a small town, located 35 km north-west of Vilnius, on the right bank of the Neris River. However, the names often used to describe the Archaeological Site of Kernavė are the “Troy of Lithuania” or the “Mecca of archaeologists” (Bitner-Wróblewska et al. 2002). The cultural landscape and numerous archaeological objects situated in the area testify to the cultures which have existed there since the Final Palaeolithic to this day. The Kernavė Archaeological Site, an area of unique archaeological and historical value, was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 2004. The interpretation of archaeological heritage is important for the understanding of the origins and development of modern society; it is also important for promoting the understanding of the need for its preservation (see Carman 2015). The paper seeks to present the Archaeological Site of Kernavė in regard to its preservation, management and interpretation.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2018, 13; 463-486
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od stanowiska archeologicznego do rezerwatu archeologicznego i parku archeologicznego, czyli muzealizacja archeologiczna
From an archaeological site to an archaeological presenve and archaeological park – archaeological musealisation
Autorzy:
Przygodzki, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218163.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura
dziedzictwo kulturowe
ekspozycja reliktów
park archeologiczny
muzealizacja
stanowisko
rezerwat
archeologia
eksperymentalna
rekonstrukcja
architecture
cultural heritage
exhibition of relics
archaeological park
musealisation
archaeological site
reserve
experimental archaeology
reconstruction
Opis:
Współczesna socjologia i filozofia podjęły badania fenomenu nazywanego muzealizacją przestrzeni publicznej, które to zjawisko charakteryzuje się nie tylko zwiększonym zapotrzebowaniem społecznym na instytucje muzealne, quasi-muzealne, hybrydy kulturowe czy szerokie archiwizowanie osobliwości i artefaktów z przeszłości, ale także na coraz szybszą absorbcję nowości, które ze względu na ich liczbę jeszcze szybciej tracą swój innowacyjny charakter i przynależność do współczesności. Ale muzealizacja stanowisk archeologicznych jest nie tylko rezultatem zmiany świadomości społecznej i jej postrzegania przeszłości, skłonnej w coraz szerszym zakresie także takie przestarzałe nowości kolekcjonować i chronić; istotnym źródłem muzealizacji jest także rozwój gospodarczy generujący nowe inwestycje, które „ubocznie” produkują nowe obszary badania przeszłości.
Contemporary sociology and philosophy have engaged in the study of a phenomenon called the musealisation of the public space, a phenomenon which is characterised not only by an increased public need for museum or quasi-museum institutions, cultural hybrids, the broad archivisation of curiosities and artefacts of the past, but also by an increasingly rapid absorption of novelties, which, due to their number, lose their innovative character and place in contemporaneity ever quicker. However, the musealisation of the public space is not solely the result of changes in the public conscious and its perception of the past, which is inclined to collect and protect such expired novelties in a broader and broader scope; economic development that is also a signifi cant source of musealisation, generating new development projects, which, as a “side effect”, produce new sites for the studying of the past.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2018, 55; 7-15
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne pole bitwy jako stanowisko archeologiczne. Wybrane problemy
Historical battlefield as an archaeological site. Selected issues
Autorzy:
Wrzosek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151194.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
archeologia pól bitewnych
metodologia
stanowisko archeologiczne
battlefield archaeology
methodology
archaeological site
Opis:
Artykuł przedstawia powody, dla których pole bitwy powinno być traktowane jako stanowisko archeologiczne i badane metodami wypracowanymi przez archeologię. Autor omawia definicje, metodologię i metodykę badań, a także specyfikę zabytków odkrywanych na tego typu stanowiskach.
The article presents the reasons why a battlefield should be treated as an archaeological site and examined using the methods developed by archaeology. The author discusses the definitions, research methodology and methods as well as the characteristics of artefacts retrieved from this type of sites.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2017, 2; 79-98
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki badań mineralogicznych spalonej substancji organicznej : stanowisko archeologiczne Tell el Farkha, Delta Nilu, Egipt
Results of mineralogical examination of burned organic susbstances : archaeological site Tell el Farkha, Nile Nelta, Egypt
Autorzy:
Pawlikowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/343931.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
nakł. Maciej Pawlikowski
Tematy:
mineralogy
burned organic substance
archaeological site
Egypt
mineralogia
zwęglona substancja organiczna
stanowisko archeologiczne
Egipt
Opis:
Substancje organiczne w stanowiskach zachowują się rzadko. Im starsze stanowiska tym mniej jest w nich substancji organicznych. Jedna z okoliczności sprzyjających jej zachowaniu jest spalenie bez dostępu powietrza, czyli zwęglenie. Badania tego typu materiału wymagają stosowania szeregu metod stosowanych m.in. w naukach mineralogicznych. Badania zwęglonych substancji ze stanowiska Tel el Fakha , które mają około 5 tyś. lat pozwoliły rozpoznać spaloną sieczkę zbożową, spalony chleb, dziegieć. spalone tkanki roślinne, spalone kości i ości ryb.
Organic substances are rarely well-preserved at excavation sites. The older the site, the less of organic substances there is. One of the conditions that favor their preservation is burning without air, i.e. charring. Studies of this type of material require implementing a number of methods used, among others, in mineralogical sciences. Such methods were used in this publication. Studies of charred substances from the Tel el Fakha site, which are about 5 thousand years old, allowed us to recognize: burnt chopped cereals, burnt bread, wood tar, burnt vegetable tissues, burnt bones and fish bones.
Źródło:
Auxiliary Sciences in Archaeology, Preservation of Relics and Environmental Engineering; 2017, 23; 1-22
1689-6742
Pojawia się w:
Auxiliary Sciences in Archaeology, Preservation of Relics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzenne zróżnicowanie wskaźników litologicznych i geochemicznych w obrębie reliktów domostwa na stanowisku archeologicznym kultury Vatya z epoki brązu w Kakucs-Turján (Węgry)
Spatial variability of the lithological and geochemical indicators within relics of the homestead on the archaeological site of the Vatya culture from the Bronze Age in Kakucs-Turján (Hungary)
Autorzy:
Galas, J.
Jaeger, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294289.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
badania litologiczne
badania geochemiczne
stanowisko archeologiczne
obiekt mieszkalny
epoka brązu
Węgry
lithologic investigations
geochemical investigations
archaeological site
cottage
Bronze Age
Hungary
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań litologicznych i geochemicznych podłoża badanego wykopaliskowo fragmentu osady z epoki brązu ludności kultury Vatya, w Kakucs-Turján, Węgry. Wyniki badań dowodzą zróżnicowania przestrzennego cech litologicznych (wskaźników uziarnienia) i geochemicznych badanego obszaru. Jest ono efektem kierunków i intensywności użytkowania badanej strefy (zajmowanej przez obiekt mieszkalny) oraz oddziaływania procesów podepozycyjnych, szczególnie spłukiwania. W badaniach geochemicznych w niektórych częściach obiektu mieszkalnego potwierdzono ich intensywne użytkowanie gospodarcze. Największe nagromadzenie fosforu odnotowano na zewnątrz chaty, w pobliżu wejścia.
The article presented the results of lithologic and geochemical investigations of the subsoil of a part of the Vatya culture settlement dating back to the bronze age, subject to excavations and located in Kakucs-Turján, Hungary. The results of the conducted research study showed spatial variability of lithologic (granulometric indices) and geochemical features of the investigated area. It was the result of directions and intensity of using the analysed area (occupied by a cottage) and the influence of post-depositional processes, especially ablation. The geochemical analysis confirmed intensive farm use of some parts of the cottage. The greatest phosphorus accumulation was found outside the hut, near the entrance.
Źródło:
Landform Analysis; 2016, 31; 61-70
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratygrafia osadów fosy i strefy krawędziowej na stanowisku archeologicznym w Bruszczewie jako rezultat jego użytkowania w pradziejach
Autorzy:
Hildebrandt-Radke, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/295262.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
archaeological site
stratygraphy
moat
edge zone of the site
erosion and denudation processes
Opis:
Archaeological and geomorphologic research conducted on the archaeological site in Bruszczewo, indicates most of the cultural layers and archaeological objects to be dated back to the Early Bronze Period. Such is also the dating of the oldest colluvial deposits there. Second phase of relief transformations and sedimentary deposition is connected with the Lusatian stage of the site exploitation in the Late Bronze and Early Iron Age. Layers dated back to these periods can be observed in the moat, in the edge zone of the site as well as in the peatbog zone. Most of the material related to this stage of the settlement exploitation is deposited in the unearthed Lusatian moat. Third stage - the medieval settlement of the site - is well-known mainly for its mixed colluvial sediments. They contain cultural material from different periods, and were transported and deposited in modern times. Fourth phase of the area exploitation - agrotechnical denudation - is marked with the layer of colluvia of the widest spatial range, covering the deposits of peatbog plain. These sediments are linked to regular cultivation within the archaeological site.
Źródło:
Landform Analysis; 2011, 16; 81-86
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja morfologiczna i geologiczna teras w Żuławce Małej koło Osieka nad Notecią
Autorzy:
Nowaczyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294996.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
streamway (Pradolina)
terrace
dune
sands
peat
detritus gytia
calciferous gytia
archaeological site
Opis:
In the study the morphology of Noteć-Warta Parolina (streamway) in the vicinity of Osiek upon Noteć and lithology of floodplain nearby the archaeological site in Żuławka Mała are presented. The genesis of identified forms i also show. The attempt of the age determination of the flooded dune in floodplain biogenic deposits is given
Źródło:
Landform Analysis; 2011, 16; 124-127
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki badań geologicznych i archeologicznych na stanowisku Huta Radoryska 1 (Polska południowo-wschodnia)
The results of geological and archaeological investigation on the Huta Radoryska 1 site (SE Poland
Autorzy:
Żarski, M.
Przeździecki, M.
Przasnyska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074466.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Huta Radoryska
stratygrafia
zabytek archeologiczny
badania litologiczne
wydma
dune
archaeological site
stratigraphy
Younger Dryas
Holocene
Mesolithic
flint artefacts
Opis:
The flint material found in 2001 on the dune surface at Huta Radoryska in South-Podlasian Lowland near Żelechów is associated with human activity. The dune is located at Mała Bystrzyca depression. This depression, filled with the Wartanian silts, Eemian, Vistulian sands and Holocene peats, was formed after dead ice had thawed during deglaciation of the Wartanian ice sheet. The dune is built from eolian sands, mainly accumulated in the Late Vistulian (the Younger Dryas). The palaeosol (podsolic), formed in the Atlantic Period, occurs in the upper part of the dune. There were flints (344) pieces within humus horizon A1 of this palaeosol and above it. Flint cores and tools were recognised among flints. Most of the artefacts were connected with the Mesolithic (the Komornica and Chojnice-Pieńki Culture). Few Late Palaeolithic and Bronze Age flint artefacts were also found. Human activity have lasted for over 10 thousand years on this dune.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2006, 54, 3; 238-244
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies