Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antyutopia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Chory doktor Moreau. Antyutopia eugeniczna Herberta George’a Wellsa
Autorzy:
Paweł, Kulpiński,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897362.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Eugenika
antyutopia
darwinizm
modernizm
Opis:
The essay is an attempt to interpret Herbert George Wells’s novel The Island of Doctor Moreau in the context of contemporary then and very popular at the time eugenic thought, whose father was Francis Galton. Interpreted from this perspective, Wells’s dystopia becomes a warning against possible consequences of accelerating development of science in the second half of the 19th century. Medicine, if treated as the field of an experiment, with principles of ethics suspended – warns Wells – can turn against a man and become a source of suffering instead of guaranteeing him a comfortable and long life.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(1 (448)); 127-136
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nikt nie zostaje bez środków do życia”. Dochód podstawowy w perspektywie futurologicznej
“No one is left with no means to live on”. Basic Income in the Futurological Perspective
Autorzy:
Królicka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/561462.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
dochód podstawowy
nierówność
antyutopia
Zajdel
futurologia
basic income
inequality
dystopia
futurology
Opis:
Autorka podejmuje kwestię wprowadzenia dochodu podstawowego oraz jego wpływu na społeczeństwo w perspektywie długofalowej. Prezentuje pomysły Richarda Wilkinsona i Guya Standinga, mające doprowadzić do zbudowania inkluzywnego społeczeństwa, w którym każdy ma zapewnione środki do życia. Analizuje koncepcję dochodu podstawowego, przedstawiając jej rys historyczny oraz dotychczasowe przykłady realizacji, przytacza także argumenty jej zwolenników i przeciwników. Odwołując się do przykładu antyutopijnej powieści s-f Janusza A. Zajdla, Limes inferior, wskazuje na potencjalne zagrożenia, jakie niosłoby takie rozwiązanie.
The Author considers the issue of introducing the basic income and the impact which such a decision would exert on the society in the long term. The Author presents concepts by Richard Wilkinson and Guy Standing, which are to result in the building of an inclusive society in which every person is guaranteed resources to live on. The Author analyses the concept of basic income presenting its historical background and previous examples of implementation; the arguments by the supporters and opponents of the solution have also been quoted. Referring to the example of the dystopian science f-s novel by Janusz A. Zajdel, Limes Inferior, the Author points out the potential risks which the solution would entail.
Źródło:
Zoon Politikon; 2016, 7; 229-255
2543-408X
Pojawia się w:
Zoon Politikon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepokój o wartości we współczesnej antyutopii rosyjskiej
Concerns for Values in the Contemporary Russian Anti-utopia
Autorzy:
Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52171334.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
antyutopia
wartości
współczesna literatura rosyjska
fantastyka
anti-utopia
values
contemporary Russian literature
fantasy
Opis:
Utopia jako gatunek literacki popularność zyskuje w momentach przechodnich, okresach przemian, najczęściej społecznych, gospodarczych, ale i mentalnych. Literackie wizje przyszłości można traktować jako prognozy rozwoju społeczeństw czy też projekcję marzeń o lepszym jutrze, jednak w przypadku antyutopii te przewidywania nie są optymistyczne i mają swe źródło we współczesnej autorowi rzeczywistości. Obfitość antyutopii na początku XXI wieku świadczy o obawach pisarzy o rozwój kraju i społeczeństwa. Głównym tematem najnowszych antyutopii jest niewątpliwie problem ograniczenia czy wręcz pozbawienia wolności jednostki. Szczególną troskę ujawniali pisarze także w stosunku do przyszłości Rosji jako państwa, jego terytorialnej integralności oraz kultury i oryginalnej duchowości. Zarówno przyszła autonomia kraju, jak i jego niepodzielność dość często podawane były w wątpliwość, a obawy, czy wręcz fobie, wiązano z wizją zagrożenia chińską kolonizacją.
Utopia as a literary genre gains popularity in transitory moments, periods of social, economic and mental transformations. Literary visions of the future can be treated as forecasts of the development of societies, or projections of dreams about a better tomorrow, but in the case of anti-utopias, these predictions are not optimistic and have their source in the reality contemporary to the author. The abundance of dystopias in the early 21st century testifies to writers’ concerns about the development of the country and society. The main theme of the latest anti-utopias is undoubtedly the problem of limiting or even depriving an individual of freedom, but the writers also showed particular concern for the future of Russia as a state, its territorial integrity, culture and special spirituality. Both the future autonomy of the country and its indivisibility were quite often questioned, and fears or even phobias were associated with the vision of the threat of Chinese colonisation.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 55-68
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksja estetyczna nad opowiadaniem Ryūnosuke Akutagawy <i>W krainie wodników</i>
An Aesthetic Reflection on <i>Kappa</i> by Ryūnosuke Akutagawa
Autorzy:
Górecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467570.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literaturoznawstwo
komparatystyka
Japonia
modernizm
estetyka
antyutopia
literary studies
comparative studies
Japan
modernism
aesthetics
anti-utopia
Opis:
For an abstract in English, scroll downPrzemysław GóreckiAdam Mickiewicz University in PoznańPoland An Aesthetic Reflection on Kappa by Ryūnosuke Akutagawa Abstract: The article is an attempt of reading the modernistic short story of Ryūnosuke Akutagawa, a Japanese “father of short story”, in terms of aesthetics. The subject of this analysis is the Polish translation of the work Kappa, also known in Poland under the title In the land of Aquarius, made by Mikołaj Melanowicz. The story shows a phantasmagoric visit to the strange country (peopled by anthropomorphic creatures) and some sober observations of this disturbingly atypical land made by the main character. Due to the multitude of culturally recognizable themes referring to the history of Gulliver, the work bears remarkable signs of anti-utopia. My analysis takes on the themes of the story that are important from the point of view of this branch of philosophy and on its symbolic dimension with its immersion in the tradition of Japanese aesthetics. Basing my interpretation on the critical revision of the basic assumptions of the Japanese aesthetics school and on the close reading of the two surfaces of the work (literal and symbolic), I consider how the text functions in a philosophical way. The article focuses both on the literally aesthetic level of expression (descriptions of the presented world) as well as on the aesthetics of narration and the way of constructing the text. Keywords: literary studies, comparative studies, Japan, modernism, aesthetics, anti-utopia
For an abstract in English, scroll downPrzemysław GóreckiUniwersytet im. Adama Mickiewicza w PoznaniuRefleksja estetyczna nad opowiadaniem Ryūnosuke Akutagawy W krainie wodników Abstrakt: Artykuł jest próbą odczytania modernistycznego opowiadania Ryūnosukego Akutagawy, japońskiego mistrza małej formy, pod kątem estetycznym. Przedmiotem analizy czynię polski przekład utworu W krainie wodników, znanego w Polsce również pod tytułem Kappy, dokonany przez Mikołaja Melanowicza. Historia opowiada o fantasmagorycznej wizycie w kraju antropomorficznych istot oraz o trzeźwych obserwacjach niepokojąco nietypowej krainy czynionych przez głównego bohatera. Ze względu na mnogość rozpoznawalnych kulturowo wątków nawiązujących do historii o Guliwerze, utwór nosi znamiona antyutopii. Moja analiza podejmuje wątki opowiadania istotne z punktu widzenia tej gałęzi filozofii oraz jego symboliczny wymiar z jego zanurzeniem w tradycji japońskiej estetyki. Opierając swoją interpretację na krytycznej rewizji podstawowych założeń szkoły japońskiej estetyki i bliskim odczytaniu dwu płaszczyzn utworu (literalnej i symbolicznej), przyglądam się sposobowi filozoficznego funkcjonowania tekstu. Artykuł koncentruje się zarówno na dosłownie estetycznej płaszczyźnie wyrażania (opisy świata przedstawionego) jak i na estetyce narracji oraz sposobu konstrukcji tekstu. Słowa kluczowe: literaturoznawstwo; komparatystyka; Japonia; modernizm; estetyka; antyutopia An Aesthetic Reflection on Kappa by Ryūnosuke Akutagawa Abstract: The article is an attempt of reading the modernistic short story of Ryūnosuke Akutagawa, a Japanese “father of short story”, in terms of aesthetics. The subject of this analysis is the Polish translation of the work Kappa, also known in Poland under the title In the land of Aquarius, made by Mikołaj Melanowicz. The story shows a phantasmagoric visit to the strange country (peopled by anthropomorphic creatures) and some sober observations of this disturbingly atypical land made by the main character. Due to the multitude of culturally recognizable themes referring to the history of Gulliver, the work bears remarkable signs of anti-utopia. My analysis takes on the themes of the story that are important from the point of view of this branch of philosophy and on its symbolic dimension with its immersion in the tradition of Japanese aesthetics. Basing my interpretation on the critical revision of the basic assumptions of the Japanese aesthetics school and on the close reading of the two surfaces of the work (literal and symbolic), I consider how the text functions in a philosophical way. The article focuses both on the literally aesthetic level of expression (descriptions of the presented world) as well as on the aesthetics of narration and the way of constructing the text. Keywords: literary studies, comparative studies, Japan, modernism, aesthetics, anti-utopia
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2018, 37
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie antyutopijne wizje – My Jewgienija Zamiatina i Miranda Antoniego Langego. Z dziejów idei i recepcji
Two Anti-Utopian Visions – We by Yevgeny Zamyatin and Miranda by Antoni Lange: History of Idea and Reception
Autorzy:
Wróblewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54140394.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Antoni Lange
Jewgienij Zamiatin
antyutopia
rewolucja
bolszewizm
cywilizacja
Yevgeny Zamyatin
anti-utopia
revolution
Bolshevism
civilisation
Opis:
Artykuł stanowi próbę zaprezentowania dwóch antyutopijnych powieści powstałych w latach dwudziestych XX wieku: My Jewgienija Zamiatina (1920) i Mirandy Antoniego Langego (1924). Autor przedstawia w nim genezę obu tekstów, a także wskazuje kulturowe, artystyczne i ideowe płaszczyzny ich odczytania. Omawia recepcję My i Mirandy oraz stan badań nad twórczością antyutopijną Zamiatina i Langego. Stara się ująć obie powieści w kontekście rozwoju gatunku. Ponadto ukazuje My Zamiatina i Mirandę Langego jako wypowiedzi o charakterze historiozoficznym, uwikłane często w dyskusje z dominującymi prądami artystycznymi i estetycznymi.
The article attempts to present two anti-utopian novels written in the 1920s: We by Yevgeny Zamyatin (1920) and Miranda by Antoni Lange (1924). The author examines origins of both texts and points out cultural, artistic and ideological aspects of their interpretation. The reception of We and Miranda is discussed as well as the current state of research on the anti-utopian oeuvre of Yevgeny Zamyatin and Antoni Lange is addressed. The author attempts to present both novels in the context of evolution of the literary genre. Moreover We by Zamyatin and Miranda by Lange are depicted as statements of historiosophical character, often embroiled in disputes with the dominating artistic and aesthetic movements.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 4; 479-503
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Historie przyszłości” Mickiewicza i kwestia dystopii
Mickiewicz’s “A History of the Future” and the question of dystopia
Autorzy:
Fiećko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013670.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
romantyzm
antyutopia
dystopia
historiozofia
fantastyka naukowa
fikcja polityczna
Romanticism
anti-utopia
historosophy
science fiction
political fiction
Opis:
The author aims to identify elements of dystopia in three unfinished manuscripts by Mickiewicz which were published in one volume entitled A History of the Future. The article first examines the terminological difficulties associated with differentiating between the notions of “anti-utopia” and “dystopia”. It then proceeds to discuss aprose work by Mickiewicz which exists only in the form of a summary written by Antoni Edward Odyniec, a friend of the poet. The analysis of Odyniec’s depiction leads to a conclusion that Mickiewicz was writing an innovative work according to the poetics of science fiction, a genre largely unknown at the time, a work which would predict the directions of Europe’s development in the areas of ethics, politics, civilization and technology. It is impossible, however, to determine the potential significance of dystopian factors in that work. The largest number of dystopian features was found in the second fragment of A History of the Future which describes the final stage of aPan-European revolution against monarchal order. The last fragment of A History of the Future, which predicts the course of a political coup in France, is connected in the present article not so much with the poetics of dystopia as with the genre of “political fiction”.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 333-344
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Algorytm cyberwojny w kulturze masowej zglobalizowanego świata współczesnej antyutopii rosyjskiej (S.N.U.F.F. Wiktora Pielewina).
The Cyber War Algorithm in Mass Culture of Globalised World in Modern Russian Antiutopia (S.N.U.F.F. by Victor Pelevin)
Autorzy:
Duda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52575542.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
nowa antyutopia rosyjska
zglobalizowany świat
wojna cybernetyczna
sztuczna inteligencja
new Russian antiutopia
globalised world
cyber war
artificial intelligence
Opis:
Dwudziestowieczne antyutopie rosyjskie ostrzegały ludzi przed groźbą totalitaryzmu, który zaistnieć miał bądź którego mechanizmy obserwowali jako naoczni świadkowie pisarze rosyjscy, zarówno ci przebywający na emigracji, jak i zamknięci w klatce ideologii twórcy pozostający w ZSRR. Wszyscy oni doszli do wniosku, iż nadrzędnym celem utopijnego eksperymentu było stworzenie nowego gatunku antropologicznego – homo sovieticus – istoty infantylnej, pozbawionej możliwości wyboru i podejmowania własnych decyzji, ślepo posłusznej władzy. Po upadku państwa radzieckiego okazało się, że antyutopie nie zniknęły wraz z komunizmem. Zło nadal ingeruje w życie ludzi, tym samym istnienie swoje kontynuują zarówno utopie, jak i antyutopie. W związku z tym w Federacji Rosyjskiej nie przestają powstawać wciąż nowe utwory antyutopijne. Jednym z nich jest S.N.U.F.F. – książka napisana przez dobrze znanego na całym świecie współczesnego pisarza rosyjskiego – Wiktora Pielewina. W poniższym artykule starano się udowodnić, iż obecne powieści antyutopijne odnoszą się do, postrzeganych jako groźne, nowych tendencji w polityce i ideologii. Pielewin pisze, że rodzący się i wciąż rozwijający się postęp z jednej strony ułatwia życie ludziom, z drugiej – może doprowadzić ich do zagłady. Współczesne wojny nie będą przypominały tych, które miały miejsce w minionych stuleciach. Będą to konflikty prowadzone nie z bronią w ręku, ale rozgrywane przez cyborgi zaprogramowane przez człowieka. Ludzkość zostanie wchłonięta przez zglobalizowany, pogrążony w kulturze masowej „nowy, wspaniały świat”.
There were a lot of utopian and antiutopian compositions in the XXth century. Almost all of them related to totalitarianism and people who became in danger of being arrested, tortured, killed, sentenced either to concentration camps or to special psychiatric hospitals for political prisoners called dissidents. Writers realized this  threat very quickly and began to write, strictly forbidden by the Soviet censorship, works showing the results of communistic utopia. This genre was created both by novelists living in the former USSR and these onces who were forced to emigrate. However, we have to take into account that both of them were the eye witnesses of Soviet tragedy. These writers, often much earlier than historians, proved that communistic ideology was not able to come true because it is not possible to build the paradise on the Earth. They noticed that the only aim of communistic experiment was to create completely new kind of human being – homo sovieticus – a creature which is unable to think sensibly, to reach their own decisions, to act according their own choices. After the collapse of communism, it turned out that antiutopias did not disappear. Moreover, in modern Russia more and more compositions are published. One of them, entitled S.N.U.F.F., was written by well known worldwide writer Victor Pelevin. The main question of XXIst century antiutopia is: what people are afraid of  owadays? Pelevin tries to answer it in his novel. Modern man desires about new inventions and introducing them into our lives. The progress makes our existence easier but at the same time it may cause very dangerous changes such as globalised world where people loose their identity and experiments connected with overusing biotechnology, artificial intelligence and the new creature called homo superior.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2019, XV; 221-239
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wieczór… w 2217 roku” Nikołaja Fiodorowa jako protest-antyutopia
Nikolai Fyodorov’s Story "One evening… in 2217" an Anti-Utopian Protest
«Вечер… в 2217 году» Николая Фёдорова как протест-антиутопия
Autorzy:
Ojcewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920714.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Николай Федоров
протест
антиутопия
семья будущего
Nikołaj Fiodorow;
protest
antyutopia
rodzina przyszłości
Nikolai Fyodorov
anti-utopia
a family of the future
Opis:
Opowiadanie Nikołaja Fiodorowa Wieczór… w 2217 roku zostało opublikowane w 1906 roku. W historii literatury rosyjskiej uchodzi za tekst prekursorski, w jakim realizuje się antyutopia. Z tego punktu widzenia interesujące jest zbadanie utworu z pozycji literackiego eksperymentu, w którym autor przybliża czytelnikowi nowy świat z odległej, bo ponad 300-letniej perspektywy. Co budzi szczególne obawy pisarza, skoro projektuje on przyszłość, w jakiej według niego nie odnajdziemy już wartości znanych mu współcześnie? Przeciwko komu i czemu buntuje się autor? Dlaczego jego tekst nawiązuje do Anny Kareniny Lwa Tołstoja i służy za natchnienie dla My Jewgienija Zamiatina? Dlaczego Fiodorow wciąż inspiruje XX- i XXI-wiecznych antyutopistów rosyjskich do zabrania głosu w kwestiach społecznie doniosłych?
Рассказ Николая Федорова Вечер… в 2217 году был опубликован в 1906 году. В истории русской литературы он считается новаторским текстом, в котором реализуется антиутопия. С этой точки зрения интересным кажется исследование данного произведения с позиции литературного эксперимента, в котором автор приближает читателю новый мир с очень отдаленной, ибо свыше 300-летней, перспективы. Что особенно беспокоит писателя, раз проектирует он будущее, в котором, по его мнению, мы уже не найдем современных ему ценностей? Кому и чему сопротивляется автор? Почему его текст обращается к Анне Карениной Льва Толстого и служит вдохновением для Мы Евгения Замятина? Почему Федоров постоянно вдохновляет русских антиутопистов XX и XXI столетий для высказывания мнений по поводу насущных общественных проблем?
One evening… in 2217, a short story by Nikolai Fyodorov, was published in 1906. In the history of the Russian literature, this story has the status of a pioneering anti-utopian text. From this point of view, it is interesting to examine the text as a literary experiment in which the author presents to his readers his vision of a new world seen from the distance of three-hundred-years. What does the author find especially worrying about a future world in which the values of the present no longer exist? Who is the author rebelling against and why? Why does his text reference Anna Karenina by Leo Tolstoy? What made his story a source of inspiration for Yevgeny Zamyatin’s We? Why does Fyodorov continue to inspire Russian anti-utopian writers of the 20th and 21st century who use this genre to voice their opinions on topical and socially significant issues?
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-19
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat życia codziennego w nowoczesnej utopii na przykładzie trylogii Margaret Atwood Maddaddam
World of the Everyday Life in Modern Utopia on the Example of Trilogy Maddaddam by Margaret Atwood
Autorzy:
Banaś, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832987.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanadyjska literatura anglojęzyczna
Margaret Atwood
życie codzienne
model świata życia codziennego
antyutopia
Canadian English-language literature
everyday life
model of everyday life
dystopia
Opis:
Celem, jaki stawia sobie autorka w niniejszym eseju, jest zaprezentowanie syntetycznej konstrukcji modelu świata życia codziennego niektórych postaci trylogii MaddAddam autorstwa Margaret Atwood, często określanej mianem ikony anglojęzycznej literatury kanadyjskiej. Cykl powieści, do których zalicza się Oryks i Derkacz, Rok potopu, a także ostatnia część MaddAddam, to ciekawe przykłady nowoczesnych antyutopii, które niejednokrotnie w drastycznej, przerysowanej formie próbują zwrócić uwagę na negatywne kierunki rozwoju zachodniej cywilizacji. Są literacką, ale też intelektualną próbą diagnozy stanu dzisiejszego świata. Punktem wyjścia analizy jest wywodzące się z fenomenologii zainteresowanie światem przeżywanym ze szczególnym uwzględnieniem życia codziennego jako jednego z podstawowych tematów tego istotnego nurtu współczesnej myśli socjologicznej, dlatego autorka rozpoczyna od krótkiego przedstawienia teoretycznego ujęcia koncepcji świata życia. Perspektywę badawczą dla przeprowadzonych analiz stanowi koncepcja dramaturgiczna Ervinga Goffmana, a poszczególne elementy Goffmanowskiego modelu poznania rzeczywistości społecznej, takie jak występ, rola, fasada czy kulisy, przy analizie służą jako kategorie analityczne, za których pomocą autorka prezentuje świat przeżywany wybranych postaci występujących w trylogii Margaret Atwood.
The author’s purpose in this essay is to present a synthetic model of the everyday life world of some characters of the MaddAddam trilogy by Margaret Atwood, often referred as an icon of Canadian English-language literature. A series of novels, including Oryx and Crake, The Year of the Flood, and the last part: MaddAddam, are interesting examples of modern dystopias, which often in drastic, exaggerated form try to draw attention to the negative direction of the development of Western civilization. They are a literary but also an intellectual attempt to diagnose the state of today’s world. The starting point of the analysis is the interest in phenomenal world derived from phenomenology, with particular emphasis on everyday life as one of the basic themes of this important current of contemporary sociological thought, which is why the author begins with a short presentation of the theoretical approach to the concept of the world of life. The research perspective for the analyzes carried out is referring to the dramaturgical concept of Erving Goffman, and the individual elements of Goffman’s model of the recognition of social reality, such as performance, role, facade or backstage, which in the analysis they serve as analytical categories, with the help of which the author presents the world experienced by selected characters appearing in the trilogy by Margaret Atwood.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 45, 4; 211-229
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies