Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "akceptacja choroby" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Akceptacja choroby a jakość życia pacjentów ze stomią
Autorzy:
Szpilewska, Katarzyna
Juzwiszyn, Jan
Bolanowska, Zofia
Milan, Magdalena
Chabowski, Mariusz
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392573.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
stomia
jakość życia
akceptacja choroby
Opis:
Wprowadzenie: Najczęstszą przyczyną wyłonienia stomii jelitowej jest rak jelita grubego. Stomia jelitowa stanowi dla pacjenta nie tylko bardzo duży problem zdrowotny, ale także życiowy. Wyłonienie stomii zmienia dotychczasowe funkcjonowanie, znacznie ogranicza aktywność i w decydujący sposób wpływa na jakość życia. Dlatego też we współczesnym procesie terapeutycznym rozpatrywane są wszystkie sfery życia człowieka, wraz z jego otoczeniem. Ocena jakości życia i stopnia akceptacji choroby wśród pacjentów z wyłonioną stomią pozwala stwierdzić, w której z płaszczyzn pacjenci wymagają uwagi i pomocy, oraz na którą z nich skierować promocję zdrowia. Cel pracy: Zbadanie wpływu akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z wyłonioną stomią. Materiał i metody: Badaniem objęto chorych po wyłonieniu stomii przebywających w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym we Wrocławiu przy ulicy Kamieńskiego na oddziałach Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej, Pododdziałem Chirurgii Metabolicznej, Pododdziałem Chirurgii Endokrynologicznej oraz Chirurgii Onkologicznej. W badaniach posłużono się dwoma kwestionariuszami: ankietą oceny jakości życia (HRQOL) oraz skalą akceptacji choroby (AIS). Ankiety były anonimowe. Badania przeprowadzano od lutego 2015 roku do lutego 2016 roku wśród 101 osób z wyłonioną stomią, z czego 60% pacjentów (60,4% osób) stanowiły kobiety, a 40% (39,60% osób) mężczyźni. Średnia wieku osób ankietowanych wyniosła 48 lat. Najmłodszy z respondentów miał 20 lat, natomiast najstarszy 79 lat. Wśród badanych pacjentów: 16,83% (wykształcenie podstawowe) , 24,75% zawodowe, 32,67% średnie i 25,74% wyższe. Wyniki: Najczęstszą przyczyną wyłonienia stomii wśród respondentów był nowotwór jelita grubego (43,56%).Kolejne to: niedrożność mechaniczna jelita (25,74%), uszkodzenie jelita w następstwie urazów (24,75%), nieswoiste zapalenie jelit (5,95%). Jakość życia pacjentów ze stomią oceniano w odniesieniu do stanu zdrowia, sposobu wypoczynku po operacji, występowania utrudnień i ograniczeń w życiu codziennym, samooceny zaobserwowanych zmian w wyglądzie. Na wyraźne obniżenie jakości życia w tych aspektach wskazała większość badanych. Akceptacja choroby była wyższa u mężczyzn (75%) niż u kobiet (61%). Na stopień akceptacji choroby wpływało również wykształcanie – swojego stanu nie akceptowało 41% osób z wykształceniem wyższym oraz zaledwie 6% osób z wykształceniem podstawowym. Prowadząc badania, zwrócono uwagę na czynniki socjologiczne mające wpływ na ocenę poziomu jakości życia i akceptacji choroby: płeć, wiek, wykształcenie, charakter wykonywanej pracy i miejsce zamieszkania. Wnioski: Płeć i wykształcenie pacjentów wpływają na stopień akceptacji choroby, ale nie mają wpływu na jakość życia. Im wyższy stopień akceptacji choroby, tym lepsza jakość życia. Badania wskazują na potrzebę pogłębienia edukacji pacjentów w zakresie ich funkcjonowania w społeczeństwie.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 13-17
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby chorych na raka płuca przed i po zakończeniu leczenia chirurgicznego
Autorzy:
Nowicki, Andrzej
Graczyk, Paulina
Lemanowicz, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393062.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak płuca
operacja
akceptacja choroby
Opis:
Wprowadzenie: Rak płuca jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie, a także jednym z najgorzej rokujących. Akceptacja choroby jest najważniejszym elementem w procesie przystosowania się do życia. Im wyższa, tym mniejszy stres i większe poczucie własnej wartości, co ułatwia przystosowanie do sytuacji zdrowotnej. Cel: Celem pracy była ocena akceptacji choroby u chorych przed i po operacji raka płuca Materiały i metody: Badanie przeprowadzono w 2016 roku w Centrum Onkologii oraz Kujawsko-Pomorskim Centrum Pulmunologii w Bydgoszczy. W badaniu uczestniczyło tych samych 87 osób przed i po operacjami raka płuca. Do badania użyto autorskiego kwestionariusza ankiety oraz Skali Akceptacji Choroby. Wyniki: Mężczyźni stanowili 75% badanej grupy, 65% osób było w wieku 50–69 lat. Największa liczba pacjentów – 25 osób (28,7%) – paliło 5 paczkolat, natomiast najmniejsza – 8 osób (9,2%) – 2,5 paczkolat. Poziom akceptacji choroby przed i po operacji różnił się u 58 osób. U 29 pacjentów poziom akceptacji był taki sam, u 45 nastąpił jego spadek, natomiast u 13 wzrost. Przed operacją średnia punktowa akceptacja choroby wyniosła 26,2 punktu, po operacji 20,89 punktu. Chorzy zarówno przed, jak i po operacji mieli podobne średnie punktowe akceptacji choroby niezależnie od płci, wieku, wykształcenia miejsca zamieszkania i aktywności zawodowej. Wnioski: U ponad połowy chorych akceptacja choroby zmniejsza się po operacji i jest na przeciętnym poziomie. Zmienne socjodemograficzne w okresie zarówno przed operacją jak i w okresie pooperacyjnym takie jak, płeć, wiek, wykształcenie miejsce zamieszkania, aktywność zawodowa nie mają wpływu na akceptację choroby Z poszczególnych składowych socjodemograficznych znamiennie gorszą akceptację choroby w okresie z przed operacji do okresu pooperacyjnego wykazują mężczyźni i chorzy w wieku 50–69 lat, z wykształceniem podstawowym/zawodowym, średnim, osoby pracujące i nie zależnie od miejsca zamieszkania.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 11-15
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby i satysfakcja z życia dorosłych osób z chorobami rzadkimi
Autorzy:
Hamerlińska, Agnieszka
Kamyk-Wawryszuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118536.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Pedagogiki
Tematy:
dorosłość
akceptacja choroby
satysfakcja z życia
choroby rzadkie
adulthood
disease acceptance
life satisfaction
rare diseases
Opis:
Istnieje niewiele publikacji na temat dorosłości osób z chorobą rzadką (RD), w szczególności tych odnoszących się do akceptacji choroby i satysfakcji z życia. RD może skutkować zdiagnozowaniem trudności w rozwoju, zaburzeniami mowy i komunikacji lub niepełnosprawności, np. ruchowej, sensorycznej, przy jednoczesnym zachowaniu normy intelektualnej (co nie dotyczy wszystkich chorób rzadkich). Zatem w tej grupie mogą się znaleźć osoby, które pracują zawodowo, posiadają rodziny, pełnią różne role społeczne. Stąd istotne jest czy akceptują swoją chorobę i jaki mają poziom satysfakcji z życia. Celem pracy było określenie stopnia akceptacji choroby oraz jej znaczenia dla osiągania satysfakcji z życia osób z chorobami rzadkimi. Badania zostały osadzone w orientacji ilościowej i były realizowane w 2020 i 2021 roku. W badaniu uczestniczyło 41 osób z chorobami rzadkimi, miały one charakter netograficzny. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem narzędzi: autorskiego kwestionariusza ankiety, Skali Akceptacji Choroby (AIS) oraz Skali Satysfakcji z Życia (SWLS). Na podstawie przeprowadzonych badań można wskazać, że zaakceptowanie choroby przez respondentów odgrywa istotną rolę w osiąganiu przez nich satysfakcji z życia. Osoby, które akceptują swoją chorobę, są bardziej zadowolone z warunków swojego życia; czują się bardziej potrzebne; uważają, że w życiu osiągnęły to, co chciały. Akceptacja choroby ma znaczący wpływ na satysfakcję z życia osób z rozpoznanymi chorobami rzadkimi. Wyższy stopień akceptacji choroby podnosi poziom satysfakcji z życia respondentów w sferze zadowolenia, poczucia spełnienia oraz osiągnięć.
There are few publications on adulthood of people with rare disease (RD), in particular those relating to disease acceptance and life satisfaction. RD may result in the diagnosis of developmental difficulties, speech and communication disorders or disabilities, e.g. motor and sensory disabilities, while maintaining the intellectual norm. Therefore, this group may include people who work professionally, have families, and act as parents. Hence, it is important whether they accept their illness and what level of life satisfaction they have. The aim of the study was to determine the degree of disease acceptance and its significance for achieving life satisfaction in people with rare diseases. The research was based on a quantitative orientation and was carried out in 2019-2020. 41 people with rare diseases participated in the study, they were of a netographic nature. The research was carried out with the use of the following tools: the proprietary questionnaire, the Disease Acceptance Scale (AIS) and the Life Satisfaction Scale (SWLS). On the basis of the conducted research, it can be indicated that the acceptance of the disease by the respondents plays a significant role in achieving life satisfaction. People who accept their illness are more satisfied with their living conditions; they feel more needed; they believe that in life they achieved what they wanted. Acceptance of the disease has a significant impact on life satisfaction in people with diagnosed rare diseases. A higher degree of acceptance of the disease raises the level of satisfaction with the life of the respondents in the sphere of satisfaction, sense of fulfillment and achievements.
Źródło:
Niepełnosprawność; 2021, 44; 42-53
2080-9476
2544-0519
Pojawia się w:
Niepełnosprawność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby i style radzenia sobie ze stresem u osób dializowanych
Disease acceptance and the ways of coping with stress in patients on dialysis
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Kasprzyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942762.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chronic renal failure
coping with stress
dialysis therapy
disease acceptance
hemodialysis
akceptacja choroby
dializoterapia
hemodializa
przewlekła niewydolność nerek
radzenie sobie ze stresem
Opis:
Introduction: A chronic disease changes the patients functioning in many different areas of their lives. Most of them cannot accept the disease and rarely make an effort to change their current health situation. Aim of the study: To define the level of acceptance of the disease as well as the preferred ways of coping with stress in patients on dialysis, suffering from chronic renal disease. Material and methods: Ninety-four patients on dialysis, with chronic renal failure, were examined. The study was conducted in two dialysis units: Dialyses Centre Fresenius Nephrocare III in Bydgoszcz and NZOZ Avitum, Dialysis Unit in Nakło. Adjustment to the disease was assessed using the Acceptance of Illness Scale (AIS) adapted by Juczyński, the way of dealing with stressful situations was tested using CISS questionnaire by Endler and Parker, in Polish adaptation by Szczepanik, Strelau and Wrześniewski. Results: The examined group reached the average level of the disease acceptance. Men, people aged up to 59 years and those living in towns exhibit a higher level of disease acceptance. The higher the education level, the higher the patient’s ability to adjust to the disease. The most common style of coping with stress was the task-oriented style which was followed by the emotion-oriented style and the avoidance-oriented style. The level of the disease acceptance decreased with increasing emotion-oriented style. Conclusions: The obtained results will help to understand people with chronic renal failure, assist them in finding new ways of coping with stress, and thereby increase the acceptance of the disease. They will also allow to plan a better care for dialysis patients.
Wstęp: Schorzenia przewlekłe zmieniają funkcjonowanie pacjentów w poszczególnych obszarach życia. Większość osób nie potrafi zaakceptować choroby, rzadko podejmuje wysiłki mogące zmienić aktualną sytuację zdrowotną. Cel pracy: Określenie stopnia przystosowania się do choroby i preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek poddawanych dializoterapii. Materiał i metody: Przebadano 94 dializowanych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. Badania przeprowadzono w dwóch stacjach dializ – NZOZ Centrum Dializ Fresenius Nephrocare III w Bydgoszczy oraz NZOZ Avitum, Stacja Dializ w Nakle nad Notecią. Przystosowanie się do choroby oceniono za pomocą Skali Akceptacji Choroby – AIS w adaptacji Juczyńskiego, a sposób radzenia sobie w sytuacjach stresowych kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera w polskiej adaptacji Szczepanika, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Badana grupa uzyskała przeciętny poziom akceptacji choroby. Wyższy poziom przejawiali mężczyźni, osoby w wieku do 59 lat oraz zamieszkujące w mieście. Im wyższy był poziom wykształcenia, tym większe zdolności w przystosowaniu się do życia z daną jednostką chorobową przejawiał chory. Najczęściej stosowany był styl zadaniowy radzenia sobie ze stresem, w następnej kolejności styl skoncentrowany na emocjach i unikowy. Poziom akceptacji choroby malał wraz ze wzrostem stylu skoncentrowanego na emocjach. Wnioski: Uzyskane wyniki pozwolą zrozumieć osoby chore na przewlekłą niewydolność nerek i pomóc im w wypracowaniu nowych metod radzenia sobie ze stresem, a co za tym idzie – zwiększyć stopień akceptacji choroby. Umożliwią również lepsze zaplanowanie opieki nad pacjentami dializowanymi i wdrożenie działań pomagających w pogodzeniu się z chorobą.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 99-107
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby nowotworowej u kobiet po mastektomii
Acceptance of cancer in women after mastectomy
Autorzy:
Pawlik, Malwina
Karczmarek-Borowska, Bożenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437828.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
rak piersi,
akceptacja choroby
acceptance of the disease,
breast cancer
Opis:
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet zarówno w Polsce jak i na świecie. Nowotwór spośród wszystkich chorób, odbierany jest przez kobiety jako bardzo silne przeżycie traumatyczne. Celem niniejszej pracy była ocena stopnia akceptacji choroby nowotworowej przez kobiety po mastektomii. Badaniu poddano 54 pacjentki po mastektomii, średnia wieku 57,2 lat. W badaniach posłużono się ankietą składającą się z pytań dotyczących danych demograficznych i skali AIS. W momencie rozpoznania 92,59% kobiet nie zaakceptowało choroby. W chwili obecnej u 75,93% stwierdzono akceptację raka piersi. Badane czują się zarówno potrzebne (42,59%) jak i niezależne od innych (31,48%). Ponad połowa pacjentek (53,70%) nie odczuwa, że jest ciężarem dla innych, a 44,44% uważa się za pełnowartościowe kobiety. Za samowystarczalne uważa się 27,78% ogółu badanych kobiet. Niski poziom akceptacji miało 10/54 kobiet. Wysoki poziom akceptacji zaobserwowano u co drugiej ankietowanej. Na poziom akceptacji nie wpływał wiek, miejsce zamieszkania i stopień wykształcenia badanych. Upływający czas od zabiegu operacyjnego miał wyraźny wpływ na akceptację choroby (p < 0,001). Wysoki poziom akceptacji miały kobiety, które pogodziły się z chorobą do 2 lat po operacji.
Aim. Breast cancer is the most common malignancy in women, both in Poland and worldwide. Unlike other diseases, cancer is perceived by women as a very severe trauma. The aim of this study was to assess the degree of cancer acceptance among women after mastectomy. Material and method. The study involved 54 patients after mastectomy, the mean age of 57.2 years. The study used a questionnaire consisting of questions and AIS scale. Results. At diagnosis, 92.59% of women did not accept the disease and at the moment of the study 75.93% did. Tested women felt both needed (42.59%) and independent from others (31.48%). More than a half of patients (53.70%) did not feel a burden to others and 44.44% considered themselves high-value women. 27.78% of the whole group stated they were self-sufficient. The low level of acceptance was observed in 10 out of 54 women. A half of women declared high level of acceptance. Age, place of residence and education of respondents did not influence the level of acceptance. The time from the surgery had a clear impact on the acceptance of the disease (p < 0.001). Conclusion. Very good level of acceptance was observed in women who got used to the fact they had cancer up to 2 years after surgery.
Źródło:
Medical Review; 2013, 2; 203-211
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby pacjentów z cukrzycą oraz jej wpływ na jakość życia i subiektywną ocenę zdrowia
Autorzy:
Kurpas, Donata
Czech, Teresa
Mroczek, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552990.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
akceptacja choroby
cukrzyca
jakość życia
ocena zdrowia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 383-388
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy osobowości typu D a funkcjonowanie w chorobie pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi
Autorzy:
Andruszkiewicz, Anna
Basińska, Małgorzata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1160258.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
chorzy przewlekle
osobowość typu d
akceptacja choroby
przekonania o lokalizacji kontroli zdrowia
zachowania zdrowotne
Opis:
Osobowość typu D jest specyficznym konstruktem, charakteryzowanym przez dwa wymiary: tendencję do doświadczania negatywnych emocji - depresji, lęku, gniewu lub wrogości oraz tendencję do społecznego wycofywania się. Najnowsze badania wskazują na jej istotną rolę w patogenezie i przebiegu wielu schorzeń. W prezentowanej pracy podjęto zagadnienie występowania osobowości stresowej typu D w grupie przewlekle chorych w odniesieniu do wybranych aspektów funkcjonowania w chorobie: akceptacji choroby, przekonań na temat lokalizacji kontroli zdrowia i zachowań zdrowotnych. Przebadano razem 204 osoby przewlekle chore, w tym 135 (66%) kobiet i 69 (34%) mężczyzn w średnim wieku 49,56 lat (SD = 13,13). W badaniu zastosowano następujące metody psychologiczne: Skalę DS-14 do oceny osobowości typu D oraz Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale - AIS), Wielowymiarową Skalę Umiejscowienia Kontroli Zdrowia (The Multidimensional Health Locus of Control Scale - MHLC-B) oraz Inwentarz Zachowań Zdrowotnych - IZZ. Badane osoby cechowały się zróżnicowanym nasileniem analizowanych zmiennych, przeciętnym nasileniem akceptacji choroby i dbałością o zachowania zdrowotne oraz częstszym lokowaniem przekonań na temat kontroli zdrowia w sobie lub w innych osobach, a rzadziej w przypadkowych okolicznościach. Mężczyźni nie różnili się istotnie od kobiet w zakresie akceptacji choroby, osobowości typu D i jej składowych oraz przekonań na temat lokalizacji kontroli zdrowia. Różnili się natomiast istotnie w zakresie podejmowanych zachowań zdrowotnych, a w szczególności w zakresie zachowań profilaktycznych, praktyk zdrowotnych i prawidłowych nawyków żywieniowych, o które kobiety bardziej dbały. Stopień nasilenia cech osobowości D różnicował poziom akceptacji choroby, zachowań zdrowotnych, w szczególności prawidłowych nawyków żywieniowych i pozytywnego nastawienia psychicznego, oraz przekonań dotyczących zewnętrznej lokalizacji kontroli zdrowia - w zdarzeniach przypadkowych. Poziom cech D nie różnicował zachowań profilaktycznych i praktyk zdrowotnych oraz dwóch pozostałych przekonań na temat lokalizacji kontroli zdrowia - w sobie iw innych osobach. Generalnie występowanie cech osobowości typu D utrudnia adaptacyjne funkcjonowanie w chorobie osobom chorym przewlekle.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2016, XXI, 2; 221-237
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depresja a nadwaga i postrzegany wygląd ciała wśród młodzieży mieszkającej na terenach podmiejskich
Depression, overweight and perceived body image among adolescents living in suburban areas
Autorzy:
Gebska-Kuczerowska, A.
Wysocki, M.J.
Supranowicz, P.
Supranowicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876964.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
choroby czlowieka
mlodziez
miejsce zamieszkania
tereny podmiejskie
depresja
nadwaga
akceptacja
wyglad ciala
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie związku między depresją i nadwagą wśród młodzieży mieszkającej na terenach podmiejskich oraz sprawdzenie, w jakim stopniu akceptacja wyglądu ciała może być czynnikiem pośredniczącym. Badania przeprowadzono na próbie 322 uczniów (dziewczęta – 51,2%, chłopcy – 48,8%) w wieku 16 – 19 lat uczęszczających do dwóch szkół ponadgimnazjalnych w Radzyminie. Nadwagę mierzono skalą masy ciała Body Mass Index (BMI) i zgodnie z zaleceniami WHO przyjęto następujące kategorie: BMI < 20 niedobór wagi, 20 < BMI < 25 – waga w normie, BMI > 25 – nadwaga lub otyłość. Pytanie dotyczące akceptacji wyglądu ciała zawierało cztery możliwości odpowiedzi: jestem w sam raz / nie ważę odpowiednio, ale akceptuję siebie / nie akceptuję siebie, jestem za chudy(a) / nie akceptuję siebie, jestem za gruby(a). Poziom depresji mierzono skalą depresji Becka (BDI – Beck Depression Inventory). Wbrew oczekiwaniom nasze badania wykazały związek między depresją i nadwagą jedynie w przypadku chłopców. Z kolei dziewczęta – zgodnie z oczekiwaniami – niżej akceptowały wygląd swojego ciała niż chłopcy. Ponadto znaczny odsetek dziewcząt, których masa ciała mieściła się w normie, a nawet tych, u których występował niedobór wagi, postrzegał siebie jako grube. Istnienie związku pomiędzy akceptacją wyglądu ciała a depresją stwierdzono jedynie w przypadku dziewcząt. Nasze badania wskazują na to, że brak akceptacji własnego ciała, zwłaszcza przez dziewczęta, w większym stopniu powoduje pojawienie się depresji niż rzeczywista nadwaga.
The aim of the article is to explore the association between depression and overweight among adolescents living in suburban areas and to verify to what extend the acceptance of body image may be a mediating factor. The study was conducted on the sample of 322 students (girls – 51.2%, boys – 48.8%) aged 16 – 19 years attending two senior high schools in Radzymin. Overweight was measured by Body Mass Index (BMI) and according to WHO recommendations the following categories were established: BMI < 20 – underweight, 20 < BMI < 25 – normal weight, BMI > 25 – overweight or obese. A question about the acceptance of body image contained four possible answers: I’m okay / I do not weight properly, but I accept myself / I do not accept myself, I’m too thin / I do not accept myself, I’m to thick. Beck Depression Inventory (BDI) was used for measure the level of depression. Unexpectedly, our investigations found association between depression and overweight only for boys. In turn, the girls, as expected, lower accepted their body image than boys. Moreover, a considerable percents of girls whose weight was normal, and even those with underweight, perceived themselves as thick. The association between acceptance of body image and depression was confirmed only for girls. Our study suggests that the lack of acceptance of body image, especially by girls, to greater extend causes the appearance of depression than real overweight.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depresyjność a poczucie koherencji u osób z zaburzeniami lękowymi
Depression and a sense of coherence in case of people with anxiety disorders
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Ciesielska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943093.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acceptance of the disease
anxiety disorders
coping with stress
depression
poziom koherencji (SOC)
the sense of coherence (SOC)
akceptacja choroby
depresja
poziom koherencji (soc)
radzenie sobie ze stresem
zaburzenia lękowe
Opis:
Introduction: Anxiety and depressive disorders belong to the most prevalent mental diseases. Concomitance of anxiety and depression is very strongly correlated with increased sense of guilt, low self-esteem and hopelessness, which significantly contributes to worse social functioning. The sense of coherence (SOC) is a factor which influences the ability to cope with stress and is inseparably related with health. A high level of SOC makes people more self-confident and gives them strength to fight with the disease. Aim: Defining the correlation between the level of the sense of coherence and the level of depression in people treated for anxiety disorders, as a determinant having an influence on maintaining the optimal health. Material and methods: The research was carried out among 96 patients treated in the Anxiety and Affective Disorders Ward in Bydgoszcz. The sense of coherence was assessed using Antonovsky’s Orientation to Life Questionnaire (SOC-29) and the level of depression was assessed using the Beck Depression Inventory. Results: People suffering from anxiety disorders have a low level of the sense of coherence and a high level of depression. A strong negative correlation was found between the level of the sense of coherence and the level of depression: with a lower level of the sense of coherence the level of depression grows and vice versa. Conclusions: The obtained results may significantly affect the level of understanding and accepting the people with anxiety disorders. Determining the level of the sense of coherence and the level of depression may have a signif
Wstęp: Zaburzenia lękowe oraz depresyjne należą do najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. Współwystępowanie lęku i depresji ma silny związek z nasileniem poczucia winy, niskiego poczucia własnej wartości i beznadziejności, a to znacząco wpływa na gorsze funkcjonowanie społeczne. Poczucie koherencji (SOC) jest czynnikiem wpływającym na umiejętność radzenia sobie ze stresem i jest nierozerwalnie związane ze zdrowiem. Wysoki poziom SOC sprawia, że ludzie czują się bardziej pewni siebie i mają siłę do walki z chorobą. Cel: Określenie związku pomiędzy poziomem poczucia koherencji a stopniem depresji u osób leczonych z powodu zaburzeń lękowych, jako czynnika wpływającego na utrzymanie optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metody: Badaniem objęto 96 pacjentów Oddziału Zaburzeń Lękowych i Afektywnych Collegium Medicum w Bydgoszczy. Poczucie koherencji określono za pomocą Kwestionariusza Orientacji Życiowej (SOC-29) autorstwa Aarona Antonovsky’ego, a stopień depresji oceniono skalą Aarona Becka. Wyniki: Chorzy na zaburzenia lękowe mają niski poziom poczucia koherencji i wysoki stopień depresji. Stwierdzono silny ujemny związek pomiędzy poziomem poczucia koherencji a stopniem depresji – wraz ze spadkiem poziomu poczucia koherencji wzrasta poziom depresji, i odwrotnie. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą mieć znaczący wpływ na poziom zrozumienia i akceptacji choroby u osób z zaburzeniami lękowymi. Określenie poziomu poczucia koherencji i stopnia występowania depresji może znacząco wpływać na terapię i posłużyć jako wykładnik w przewidywaniu i planowaniu opieki nad pacjentem.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 1; 40-49
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia i akceptacja choroby wśród pacjentów z przetrwałym migotaniem przedsionków
Quality of life and illness acceptance among patients suffering from persistent atrial fi brillation (AF)
Autorzy:
Skorupska-Król, Agnieszka
Szewczyk, Iwona
Kurleto, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528801.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
atrial fibrillation
quality of life
acceptance of the disease
migotanie przedsionków
jakość życia
akceptacja choroby
Opis:
Introduction: Persistent atrial fibrillation is a chronic illness. Its recurrence is remarkably burdensome and its somatic symptoms often invoke the feeling of fear. Present among treatment methods, aside from pharmacotherapy, is electrical cardioversion, composed of analgosedation and attempts at restoring the correct heart rhythm using electric current. Dissertation goal: This dissertation’s goal was the assessment of quality of life and level of illness acceptance among people suffering from persistent atrial fibrillation. Resources and methods: The research had a sectional-range character and was undertaken with the aid of diagnostic poll and estimation methods. To accomplish it, a survey technique, alongside two standardised scales of self-evaluation and an own poll’s questionnaire were used. Fifty people with diagnosed persistent atrial fibrillation have partaken in the study. Beyond medical diagnosis, the inclusion to the research group depended on the occurrence of electrical cardioversion treatment. Acquired results were examined via statistical analysis. Conclusions: Overall quality of life of the patients was average. Physical issues proceeding with limiting of role fulfilment significantly lowered the quality’s general self-evaluation. Respondents were characterized with good quality of life regarding social functioning and mood. Researched subjects averagely accepted their illness. In the researched aspects, except general health, higher levels of acceptation were connected with better self-evaluation of the quality of life.
Wprowadzenie: Przetrwałe migotanie przedsionków jest chorobą przewlekłą, której nawrotowość jest niezwykle uciążliwa, a objawy somatyczne wywołują niejednokrotnie uczucie lęku. Do metod jej leczenia, obok farmakoterapii, należy kardiowersja elektryczna, która polega na analgosedacji i próbie przywrócenia prawidłowego rytmu zatokowego z wykorzystaniem prądu elektrycznego. Cel pracy: Celem pracy była ocena jakości życia i stopnia akceptacji choroby wśród osób z przetrwałym migotaniem przedsionków oraz analiza zależności pomiędzy obiema zmiennymi. Materiał i metody: Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego i metody szacowania z wykorzystaniem techniki ankiety (własny kwestionariusz) wraz z dwiema wystandaryzowanymi skalami samooceny, w grupie 50 chorych z rozpoznaniem przetrwałego migotania przedsionków. O włączeniu do grupy badanej decydowało rozpoznanie kliniczne oraz przebyty zabieg kardiowersji elektrycznej. Wyniki: Ogólna jakość życia badanych pacjentów była zadowalająca, choć problemy fi zyczne w zakresie realizacji aktywności codziennej i pracy zawodowej obniżały jej globalną samoocenę. Respondenci wskazywali dobrą jakość życia w zakresie funkcjonowania społecznego i samopoczucia. Chorobę najlepiej akceptowały osoby w średnim wieku, tj. 41–59 lat. Wyższy poziom akceptacji towarzyszył lepszej samoocenie jakości życia w jej badanych aspektach, z wyjątkiem zdrowia ogólnego
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2019, 1; 27-41
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów oddziału kardiologii inwazyjnej
Quality of life in patients of the interventional cardiology unit
Autorzy:
Kurpas, Donata
Bąk, Edyta
Sień, Mariola
Wróblewska, Izabela
Mroczek, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
jakość życia
akceptacja choroby
zachowania zdrowotne
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 120-123
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lepsze życie po traumie: stowarzyszenie stomijne jako środowisko rozwoju potraumatycznego pacjentów ze stomią jelitową
Better life after trauma: stomic society as an environment for posttraumatic growth for stomic patients
Autorzy:
Błaszczyński, Paweł
Turek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942676.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acceptance of illness
emotional support
posttraumatic growth
social support
stomic patients
akceptacja choroby
pacjenci stomijni
rozwój potraumatyczny
wsparcie emocjonalne
wsparcie społeczne
Opis:
Positive changes after a traumatic severe illness have still not been fully described. One of the groups that lack full research of posttraumatic growth are patients with stoma. Difficult moments of surgery and dealing with stoma are for many of them the hardest situations of all life. Some of the patient must face emotional, social and self-perception changes in their lifes. Being a part of stomic societies is a chance for personal development for many of patients, it gives them social and institutional support and a chance to meet people in similar situation. Two groups were considered in present study: one was a group of stomic patient and another was a group of people taking part in the University of the Third Age. Emotional traits (STPI), acceptance of illness (AIS), multidimensional health locus of control (MHLC) and posttraumatic growth (PTGI) were taken into consideration. Data analysis have given very optimistic view on functioning of present groups and abilities to get on with the illness. There have been only small differences between two groups. These participants react in a very similar way and in the same way they experience the posttraumatic growth. This research is a good introduction into the field of posttraumatic positive changes for stomic patients as the special case of trauma that still lasts. Correlations between emotional traits and posttraumatic growth will surely bring new ways of psychological work with these patients.
Pozytywne zmiany w przebiegu ciężkiej choroby powodującej doświadczenie traumy nadal nie zostały w pełni opisane. Jedną z grup pomijanych we współczesnej literaturze są pacjenci stomijni. Trudne doświadczenia związane z operacją oraz przystosowaniem do życia ze stomią są dla wielu z nich najgorszymi zdarzeniami w życiu, powodującymi znaczne obciążenie emocjonalne, społeczne i problemy związane z percepcją siebie. Działalność w stowarzyszeniach stomijnych jest dla wielu z nich szansą rozwoju, ponieważ daje możliwość uzyskania wsparcia emocjonalnego i instytucjonalnego oraz spotkania ludzi w podobnej sytuacji. W opracowaniu porównano grupę pacjentów ze stomią zrzeszonych w jednym ze stowarzyszeń z grupą osób uczestniczących w zajęciach Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Wzięto pod uwagę czynniki życia emocjonalnego (badane skalą STPI), poziom akceptacji choroby (skala AIS), umiejscowienie kontroli zdrowia (skala MHLC) oraz rozwój potraumatyczny (skala PTGI). Uzyskane wyniki pozwalają optymistycznie oceniać zarówno funkcjonowanie pacjentów ze stomią, jak i możliwości ich adaptacji do tej sytuacji, a nawet akceptacji choroby. Dane pokazują, że pacjenci stomijni nieznacznie tylko różnią się od swoich rówieśników, w podobny sposób reagują emocjonalnie i ulegają potraumatycznemu rozwojowi na podobnych zasadach. Przeprowadzone badanie pokazuje możliwości rozwoju potraumatycznego po zdarzeniu, które nie tylko się wydarzyło, ale nadal trwa. Rozpoznane prawidłowości i związki pomiędzy czynnikami emocjonalnymi oraz możliwością potraumatycznego rozwoju pozwalają skuteczniej planować oddziaływanie dla tej grupy klinicznej oraz doceniać wartość działalności stowarzyszeń stomijnych i innych grup tego typu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 164-173
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena akceptacji choroby przewlekłej przez pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów
Assessment of the Acceptability of the Chronic Disease by Patients with Osteoarthritis
Autorzy:
Sochacka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029024.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
choroba zwyrodnieniowa stawów
akceptacja choroby
pacjent
Opis:
Introduction. Osteoarthritis is one of the main causes of disability and pain in the developed countries. ‘Degenerative changes’comes as a general term for degenerative changes in the joint characterized by painful limitation of its functions. These changes consist in premature wear-off and degeneration of tissues that make up the joint. The disease most commonly involves the knee joints, hip joints, the metacarpophalangeal joints of palms and inter vertebral joints. Aim. The aim of the research is to assess the level of acceptability of the disease by patients with osteoarthritis, and to determine the impact of factors that precondition the respective acceptability level of the disease. Material and methods. The study was conducted at the Regional Hospital in Plock. The study involved 100 patients in the Trauma and Orthopaedics. The research was carried out applying the estimative method and a diagnostic survey. The research tools were: the Scale of Acceptability for the Diseases and a questionnaire survey prepared by the author of this paper. Results. On the basis of the research it was found that patients with osteoarthritis accept the disease at the secondary level. The level of acceptability of the disease affects certain sociodemographic factors and health. Conclusions. 1. The acceptability of osteoarthritis does not depend significantly on gender, age, place of residence and any co-existing illnesses. 2. The acceptability of osteoarthritis depends most on education level of the respondents. Patients with secondary or higher education show a higher level of acceptability of the disease than patients who have obtained only the basic vocational education or primary education.
Wstęp. Choroba zwyrodnieniowa stawów należy do głównych przyczyn niepełnosprawności i dolegliwości bólowych w krajach rozwiniętych. Zmiany zwyrodnieniowe to ogólne określenie zmian degeneracyjnych w stawie charakteryzujące się bolesnym ograniczeniem jego funkcji. Zmiany te polegają na przedwczesnym zużyciu i zwyrodnieniu tkanek, które tworzą staw. Schorzenie to najczęściej obejmuje stawy kolanowe, biodrowe, a także stawy międzypaliczkowe rąk i stawy międzykręgowe. Cel. Celem badań jest ocena poziomu akceptacji choroby przez pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów oraz ustalenie wpływu czynników kształtujących określony poziom akceptacji choroby. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Płocku. W badaniach uczestniczyło 100 pacjentów w Oddziale Urazowo-Ortopedycznym. Badania przeprowadzono metodą szacowania i metodą sondażu diagnostycznego. Jako narzędzie badawcze posłużyła Skala Akceptacji Choroby oraz kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Wyniki. Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów akceptują chorobę na poziomie średnim. Na poziom akceptacji choroby wpływają określone czynniki socjodemograficzne i zdrowotne. Wnioski. 1. Poziom akceptacji choroby zwyrodnieniowej stawów nie zależy istotnie od płci, wieku, miejsca zamieszkania oraz chorób współistniejących osób badanych. 2. Poziom akceptacji choroby zwyrodnieniowej stawów zależy istotnie od wykształcenia osób badanych. Pacjenci z wykształceniem średnim lub wyższym wykazują wyższy poziom akceptacji choroby niż pacjenci, którzy mają wykształcenie zawodowe lub podstawowe.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2016, 1, 3; 9-17
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a przystosowanie się do życia u kobiet po mastektomii
The sense of coherence versus life adaptation in women after mastectomy
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Balas, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031529.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak piersi
mastektomia
poczucie koherencji (soc)
akceptacja choroby
radzenie sobie z chorobą
breast cancer
mastectomy
sense of coherence (soc)
disease acceptance
coping with an illness
Opis:
Introduction: Breast cancer is a medical as well as social problem due to emotional meaning of breasts (attribute of femininity, symbol of motherhood) and fear of the mutilating procedure of mastectomy. One of the factors influencing one’s ability to cope with disease and stress related to it is the sense of coherence (SOC). The level of SOC is an element which explains the relationship between support and health. High SOC level makes people believe in life predictability and order, which in turn motivates them to be healthy and functional. Aim: Defining the relation between the level of coherence and life adaptation in women after mastectomy, as a determinant of returning to optimal health. Material and methods: The study was carried out among 100 women who had their breast amputated with Madden method. The women examined were treated in Oncology Center in Bydgoszcz in Breast Diseases and Reconstructive Surgery wards. The sense of coherence was assessed using Orientation to Life Questionnaire SOC-29 by Antonovsky and adaptation to disease was evaluated on the basis of AIS scale in Juczynski’s adaptation. Results: The examined women presented average level of the sense of coherence. The level of manageability and comprehensibility was higher than the level of the sense of meaningfulness. The group gained an average level of disease acceptance. Those women who got higher results regarding the sense of manageability, comprehensibility and meaningfulness had also better results in disease acceptance. Conclusions: Defining the level of the sense of coherence and the level of life adaptation may serve as a determinant in predicting care for patients going through various stages of cancer disease with particular attention paid to the psychological sphere since it plays a remarkable role. It will enable the compensation of this sphere and will have a positive influence on health.
Wstęp: Rak gruczołu piersiowego stanowi problem medyczny i społeczny, wynikający między innymi z emocjonalnego znaczenia piersi kobiecych (atrybut kobiecości, symbol macierzyństwa) oraz ze strachu przed okaleczającym zabiegiem, jakim jest mastektomia. Czynnikiem wpływającym na umiejętność pokonywania trudnych sytuacji związanych z chorobą oraz na radzenie sobie ze stresem jest poczucie koherencji (sense of coherence, SOC), które pokazuje związek wsparcia ze zdrowiem. Wysokie poczucie koherencji daje wiarę w sens życia, jego uporządkowanie i przewidywalność, co sprawia, że dąży się do bycia zdrowym i do sprawnego funkcjonowania. Cel: Określenie związku między poziomem koherencji a przystosowaniem się do życia kobiet po mastektomii jako wyznacznika powrotu do optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metody: Badaniem objęto 100 kobiet poddanych zabiegowi amputacji piersi metodą Maddena, leczonych w Centrum Onkologii w Bydgoszczy na Oddziale Klinicznym Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej. Poczucie koherencji oceniono za pomocą Kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 Antonovsky’ego, a przystosowanie się do choroby – przy użyciu skali AIS w adaptacji Juczyńskiego. Wyniki: U badanych kobiet stwierdzono średni poziom poczucia koherencji. Najlepsze wyniki dotyczyły poczucia zaradności/sterowalności i zrozumiałości, a najgorsze – sensowności. U pacjentek wykazano przeciętny poziom akceptacji choroby. Najwyższe wyniki dotyczące akceptacji choroby osiągnęły te kobiety, u których uzyskano wysoką ocenę w zakresie poczucia zaradności/sterowalności, zrozumiałości i sensowności. Wnioski: Określenie poziomu poczucia koherencji oraz stopnia przystosowania się do życia może posłużyć jako wykładnik w prognozowaniu opieki nad pacjentkami na różnych etapach choroby nowotworowej, ze szczególnym uwzględnieniem niezwykle istotnej sfery psychicznej. Umożliwi ono także kompensację tej sfery i pomoże w osiągnięciu optymalnego stanu zdrowia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 3; 191-201
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem u kobiet po operacji usunięcia macicy
Sense of coherence and coping styles in women after hysterectomy
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Zachulska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031232.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hysterectomy
sense of coherence
coping styles
stress
acceptance of disease
operacja usunięcia macicy
poczucie koherencji (soc)
style radzenia sobie
stres
akceptacja
choroby
Opis:
Introduction: Stress associated with inevitable hysterectomy affects an ever increasing number of women. A person’s ability to cope depends on individual predisposition which is closely related to sense of coherence (SOC) and individual coping style. Aim of paper: To define possible associations between SOC level and type of coping style in women after hysterectomy as a determinant of recovery and successful functioning in society and family. Material and methods: Analysis encompassed data of 97 women after hysterectomy, treated at the Department of Gynecology, Obstetrics and Pathology of Gestation at Dr Emil Warmiński Memorial Hospital, Bydgoszcz. SOC was assessed by Antonovsky SOC-29 questionnaire and effectiveness of coping was measured by Endler and Parker CISS questionnaire, in its Polish version developed by Szczepaniak, Strelau and Wrześniewski. Results: SOC score was within average limits (134.46 pts). High scores were noticed in the area of resourcefulness. Most patients presented “task-oriented” and “emotional” styles of coping with health problems. Patients with higher global SOC level usually resorted to task-oriented coping style while those with lower SOC level mostly resorted to emotional style. Conclusions: our results may be used to develop psychoeducational programs and to plan care of women at different stages of their treatment.
Wstęp: Stres związany z koniecznością poddania się operacji usunięcia macicy dotyka coraz większej liczby kobiet. Umiejętność radzenia sobie z nim jest predyspozycją człowieka znacząco powiązaną z poczuciem koherencji i określonym stylem radzenia sobie ze stresem. Cel: Określenie związków pomiędzy poziomem poczucia koherencji a rodzajem preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem po operacji usunięcia macicy, jako wyznacznika powrotu do zdrowia i właściwego funkcjonowania w społeczeństwie i rodzinie. Materiał i metoda badawcza: Przebadano 97 kobiet leczonych na Oddziale Ginekologii, Położnictwa i Patologii Ciąży Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. dra Emila Warmińskiego w Bydgoszczy, w związku z wykonaniem u nich operacji usunięcia macicy. Poczucie koherencji ocenione było za pomocą kwestionariusza orientacji życiowej SOC-29 autorstwa Antonovsky’ego, a pomiar radzenia sobie w sytuacjach stresowych – kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera, w polskiej adaptacji autorstwa Szczepaniaka, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Poczucie koherencji mieściło się w przedziale wyników przeciętnych (134,46 pkt). Wysokie wartości osiągnięto w zakresie zaradności. Badane preferowały styl zadaniowy i emocjonalny radzenia sobie z problemem zdrowotnym. Osoby o wyższym poziomie globalnego poczucia koherencji (sens of coherence, SOC) częściej stosowały styl skoncentrowany na zadaniu, a badane o niższym poziomie preferowały styl emocjonalny. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą posłużyć do opracowywania programów psychoedukacyjnych oraz planowania opieki nad kobietą, na różnych etapach stosowanej terapii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 42-54
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies