Akceptacja choroby chorych na raka płuca przed i po zakończeniu leczenia chirurgicznego

Wprowadzenie: Rak płuca jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie, a także jednym z najgorzej rokujących. Akceptacja choroby jest najważniejszym elementem w procesie przystosowania się do życia. Im wyższa, tym mniejszy stres i większe poczucie własnej wartości, co ułatwia przystosowanie do sytuacji zdrowotnej. Cel: Celem pracy była ocena akceptacji choroby u chorych przed i po operacji raka płuca Materiały i metody: Badanie przeprowadzono w 2016 roku w Centrum Onkologii oraz Kujawsko-Pomorskim Centrum Pulmunologii w Bydgoszczy. W badaniu uczestniczyło tych samych 87 osób przed i po operacjami raka płuca. Do badania użyto autorskiego kwestionariusza ankiety oraz Skali Akceptacji Choroby. Wyniki: Mężczyźni stanowili 75% badanej grupy, 65% osób było w wieku 50–69 lat. Największa liczba pacjentów – 25 osób (28,7%) – paliło 5 paczkolat, natomiast najmniejsza – 8 osób (9,2%) – 2,5 paczkolat. Poziom akceptacji choroby przed i po operacji różnił się u 58 osób. U 29 pacjentów poziom akceptacji był taki sam, u 45 nastąpił jego spadek, natomiast u 13 wzrost. Przed operacją średnia punktowa akceptacja choroby wyniosła 26,2 punktu, po operacji 20,89 punktu. Chorzy zarówno przed, jak i po operacji mieli podobne średnie punktowe akceptacji choroby niezależnie od płci, wieku, wykształcenia miejsca zamieszkania i aktywności zawodowej. Wnioski: U ponad połowy chorych akceptacja choroby zmniejsza się po operacji i jest na przeciętnym poziomie. Zmienne socjodemograficzne w okresie zarówno przed operacją jak i w okresie pooperacyjnym takie jak, płeć, wiek, wykształcenie miejsce zamieszkania, aktywność zawodowa nie mają wpływu na akceptację choroby Z poszczególnych składowych socjodemograficznych znamiennie gorszą akceptację choroby w okresie z przed operacji do okresu pooperacyjnego wykazują mężczyźni i chorzy w wieku 50–69 lat, z wykształceniem podstawowym/zawodowym, średnim, osoby pracujące i nie zależnie od miejsca zamieszkania.