Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "affiliations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    SZCZĘŚLIWE ZIEMIE RUSI CZERWONEJ W KREACJACH LITERACKICH WYBRANYCH POETÓW RENESANSU I BAROKU
    HAPPY LANDS OF RED RUTHENIA IN SELECTED RENAISSANCE AND BAROQUE POETS’ LITERARY CREATIONS
    Autorzy:
    Krawiec-Złotkowska, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566440.pdf
    Data publikacji:
    2018-02-14
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Ruś Czerwona
    ruski koloryt
    filiacje poetyckie z poezją europejską
    konwencja
    tradycja
    muzyka
    tańce
    padwany
    sielanki
    poemat renesansowy
    Sebastian Fabian Klonowic Szymon Zimorowic
    Józef Bartłomiej Zimorowic
    Red Ruthenia
    Ruthenian nature
    poetic affiliations with European poetry
    convention,
    tradition
    music
    dances
    „Padua” pieces
    bucolics
    renaissance poem
    Sebastian Fabian Klonowic
    Szymon Zimorowic
    Opis:
    In the study Happy Lands of Red Ruthenia in selected renaissance and baroque poets’ literary creations there were explored associations of literary space with European poetry’s tradition, especially Italian, as well as with native tradition vested with local habits and ceremonies. Those affiliations created in Sebastian Fabian Klonowic, Szymon Zimorowic and Józef Bartłomiej Zimorowic’s chosen pieces. Studies contained Sebastian Fabian Klonowic’s poem Roksolania czyli ziemie Czerwonej Rusi and Zimorowic brothers’ poetic cycles Roksolanki and Sielanki nowe ruskie. Thematics of those pieces pertain to space and tradition of Red Ruthenia, however it is possible to indicate affiliations with Mediterranean culture in them (especially in context of conventional speech poetics connected with mythological and mythical literary tradition). Analyzed pieces confirm that renaissance and baroque’s culture of former Republic of Poland shaped under the influence of European heritage. At the same time, for Mediterranean those pieces could become a source of inspiration (for example Zimorowic brothers’ bucolic cycles correspond with music and former dances) or knowledge (Klonowic’s poem shows unknown areas of Republic of Poland’s southeast borders for European reader). An image of nature and Red Ruthenia’s literary landscape, which appears in those poets’ works, places their legacy in the circle of convention, tradition and universal values.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2018, 7; 121-144
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peuples constitutifs et identités linguistiques en Bosnie-Herzégovine
    Nations Forming Bosnia and Herzegovina and their Linguistic Identity
    Narody stanowiące Bośnię-Hercegowinę a ich tożsamość językowa
    Autorzy:
    Bajrić, Samir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1883461.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    narody stanowiące
    języki oficjalne
    przynależność etniczna
    przynależność językowa
    chorwacki
    serbski
    bośniacki
    języki lub nazwy języków
    rewindykacje językowe
    constituent peoples
    official languages
    ethnicities
    linguistic affiliations
    linguistic identities
    Croatian
    Serbian
    Bosnian
    languages or languages denominations
    linguistic claims
    Opis:
    W 1918 roku Antoine Meillet, francuski językoznawca i wybitny znawca świata słowiańskiego, pisał : „Świat dąży do tego, by mieć jedną tylko cywilizację, ale języki cywilizacyjne w nim się pomnażają” (A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle, Paris, Payot, 1918, p. 2). Prawie sto lat później przestrzeń, dla której tradycje polityczne zastrzegają nazwę Europa Centralna, potwierdza zasadność wizji wyżej wspomnianego językoznawcy, choćby tylko dla pomnożenia nazw języków z tego regionu geograficznego i kulturowego. W tej części Starego Kontynentu zamieszkują głównie wspólnoty o tradycjach i językach słowiańskich. Każdy, kto pojął historię narodów południowych Słowian, będzie umiał połączyć nazwę serbsko-chorwacki / chorwacko-serbski z nazwą Jugosławia. Ta ostatnia nie implikuje etnonimu jugosłowiański w tym znaczeniu, w jakim etnonim francuski – a Francja uznawana jest za Państwo-naród – odsyła do narodu francuskiego. Rygorystyczne rozróżnienie, jakiego dokonują z tytułu dziedzictwa austro-węgierskiego narody zamieszkujące Półwysep Bałkański między nacionalnost (‘narodowość’, ‘przynależność do narodu’, niem. Volksangehörigkeit) et državljanstvo (‘citoyenneté’, ‘appartenance à un État’», niem. Staatsangehörigkeit), zderza się z koncepcją francuską (zachodnią), w której naród i państwo tworzą, grosso modo, spójne kryterium odniesienia. Różnorodne zmiany polityki językowej jak i wspólnoty społeczne czy wyznaniowe, które tworzą obecną Bośnię-Hercegowinę, ów dziwny przeżytek „mozaiki narodów i tradycji”, jaką tworzyła swego czasu Jugosławia (1945-1992), czynią złożonymi relacje zarówno instytucjonalne, jak i ludzkie między narodami stanowiącymi to państwo. Artykuł podejmuje problem konieczności przemyślenia na nowo pojęcia języka (narodowego, urzędowego, używanego), narodu i konstytucji państwowej, badając szczególne przypadki, jakie tworzy koabitacja Bośni i Hercegowiny. Nazwy narzucone przez porozumienia w Dayton (1995) i odnoszące się zarówno do bytów politycznych, jak i do narodów oraz mniejszości, takie jak Fédération croato-bosniaque / croato-musulmane, Republika Srpska (serbski byt polityczny Bośni i Hercegowiny), Croates / Bosno-Croates, Serbes / Bosno-Serbes, Bosniens, Bosniaques / Musulmans, Bosniaques-Musulmans, etc., tworzą szeroką domenę, w której przeplatają się i nakładają się na siebie rewindykacje językowe i rzeczywistości wieloetniczne / wielowyznaniowe.
    In 1918, Antoine Meillet, French linguist and a great specialist of the Slavic world, wrote these: “The world tends to have only one civilization, but civilization languages are multiplying” (A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle, Paris, Payot, 1918, p. 2). A century later, within a few years, the space to which the political traditions reserve the name Central Europe confirms the validity of visionary thinking linguist said, if only for the multiplication of languages denominations that affects this geographical and cultural area. This part of the Old Continent is home mostly the tradition of Slavic community(ies) and expression(s). Anyone who has studied the history of South Slavic peoples dreams of creating a link between the term “Serbo-Croatian” / “Croatian-Serbian” and the name of Yugoslavia. But it does not involve the ethnonym “Yugoslav” in the sense that the French ethnonym—France being considered as a nation-state—refers to the French nation. The rigorous distinction the peoples inhabiting the Balkan Peninsula establish, as an Austro-Hungarian heritage, between nacionalnost (‘nationality,’ ‘nationhood,’ German: Volksangehörigkeit) and državljanstvo (‘citizenship,’ ‘membership of a State,’ German: Staatsangehörigkeit) faces a French design (Western) where nation and state form roughly a compact reference criterion. Language policies and the social and religious communities that make up Bosnia and Herzegovina today, this strange survivor of the “mosaic of peoples and traditions” that once formed the second Yugoslavia (1945–1992), more complex relationships, both institutional and human, between its constituent peoples. This paper revives the need to rethink the language concepts (national, official and other), nation and state constitution by subjecting them to the study of (intractable) features created by the Bosnian cohabitation. The names imposed by the Dayton Agreement (1995) and referring to political entities as well as peoples and minorities concerned, such as Bosniak-Croat Federation / Muslim-Croat, Republika Srpska (Serb political entity of Bosnia and Herzegovina), Croats / Bosnian Croats, Serbs / Bosnian Serbs, Bosnians, Bosniaks / Muslims, Bosnian-Muslims, etc., create a broad area where intermingle and overlap language demands and multiethnic / multireligious realities.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 8; 81-99
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nagarjunakonda: Monasteries and Their School Affiliations
    Autorzy:
    Zin, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30040484.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
    Tematy:
    Buddhism
    school affiliations
    Āndhradeśa
    Nagarjunakonda
    Mahāvinaśaila
    Opis:
    Narrative representations have not been found in all Buddhist monasteries. In some areas, for instance in the region of modern Sannati in ancient Āndhradeśa, only one stūpa, known today as Kanaganahalli, was decorated with opulent narrative reliefs, while the others display none at all. It appears that some Buddhist schools were interested in narrative representations while others were not. The area now known as Nagarjunakonda – the historical Vijayapurī of the Ikṣvāku dynasty in the 3rd century ce – offers the best opportunity to investigate which monasteries the narrative reliefs came from. Among the approximately 40 Buddhist complexes that have been excavated, some of which actually name the schools the resident monks belonged to, and which were built following different layouts, all narrative reliefs were discovered in only a few of the complexes. All of these complexes show a very similar layout with a stūpa outside the monks’ cells, which are positioned in a U-shape, and two apsidal temples facing each other. One of these complexes gives the name of the related school as Aparamahāvinaśaila. It seems that this school was one of those interested in narrative representations, while all the others mentioned in inscriptions at Nagarjunakonda (Theravādins, Mahīśāsakas, and Bahuśrutīyas) were not.
    Źródło:
    Acta Asiatica Varsoviensia; 2022, 35; 315-344
    0860-6102
    Pojawia się w:
    Acta Asiatica Varsoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Love experienced by persons with disabilities
    Autorzy:
    LIPIŃSKA-LOKŚ, JOLANTA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938236.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    disability
    person with disability
    affiliations
    love
    Opis:
    Humans as social beings feel natural attraction to being with other people, i.e. to establishing and maintaining relationships. Affiliations, such as friendship or love, significantly influence their development from the earliest years of life, either enriching or disturbing the quality of their functioning. Therefore, those who due to their health status or another life situation are marked by otherness, must be prepared to endure hardships. Consequently, persons with disabilities experience failures in their interpersonal contacts. They are often devoid of the opportunity to have a good friend or to experience true love, which may exacerbate their already difficult situation, often triggered within a family setting, where there was no acceptance and/or insufficient quality of parental love. All human beings, children in particular, need closeness and affection. Only then do they develop properly, experience happiness, see the meaning of their lives, feel loved and are able to reciprocate that love. Experiencing a disability or being a parent of a child with a disability may make love more difficult, perhaps even impossible. However, the desire for love can be so strong that it will manage to overcome all obstacles. Unfortunately, it may as well make life a grey existence filled with loneliness and suffering.
    Źródło:
    Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2019, 24; 27-49
    2300-391X
    Pojawia się w:
    Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies