Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "administrative decision," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wznowienie studiów
Autorzy:
Aleksander, Jakubowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902961.pdf
Data publikacji:
2019-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
higher education
resumption of studies
students
administrative decision
szkolnictwo wyższe
wznowienie studiów
studenci
decyzja administracyjna
Opis:
The question whether the new Law on Higher Education and Science allows to regulate resumption of studies by universities themselves, in the rules on studies, should be resolved positively. However, this is only under assumption that such rules and decisions made based on them have an internal character. Resumption of studies does not lead to entering into a new legal relation between a former student and the university, but it only causes that the past relation is being reinstated. Therefore, the decision on resumption is made outside the procedure regulated in the Code on administrative procedure and it also falls outside the control of administrative courts. De lege ferenda, resumption of studies should be regulated in the Law on Higher Education and Science to strengthen the right of persons applying for resumption. In particular, such regulation ought to require a decision on resumption of studies to have a form of an administrative decision.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 78; 169-183
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Bases of Decisions Subdividing Real Property – Case Study
Podstawy prawne decyzji o podziale nieruchomości – studium przypadku
Autorzy:
Bieda, A.
Ruchel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385632.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
decyzja administracyjna
podstawa prawna
podział nieruchomości
ustawa o gospodarce nieruchomościami
administrative decision
legal basis
subdivision of real property
Act on real property management
Opis:
Podział nieruchomości realizowany jest na podstawie ściśle wyznaczonych norm prawnych. Jedną z nich jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, która nakłada obowiązek prowadzenia postępowań podziałowych m.in. na organy wykonawcze gmin. Zgodnie z zapisami tej ustawy w przypadku gdy podział nieruchomości wykonywany jest przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), postępowanie podziałowe musi zostać zakończone wydaniem decyzji administracyjnej. Dopiero po jej uprawomocnieniu podział może zostać ujawniony w katastrze nieruchomości oraz w księgach wieczystych. W niniejszej ustawie wskazanych jest kilka możliwości podziału nieruchomości. Zawarte są one w art. 92–95 i stanowią podstawę wydania decyzji zatwierdzającej podział. Poza nimi w dokumentach podziałowych odnaleźć można także inne odesłania do ustawy (art. 96–99). Zamiarem autorów było sprawdzenie, jak kształtują się zapisy podstaw prawnych w wydawanych decyzjach o podziale nieruchomości. W tym celu przeanalizowano wszystkie sprawy dotyczące podziałów nieruchomości przeprowadzone na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami w latach 1998–2014 w dwóch gminach.
The subdivision of real property is performed according to defined laws. One of the them is the Act of 21 August 1997 on real property management which imposes on the executive branch of municipalities an obligation to perform subdivision procedures. According to this Act, if the division of real property is performed by a municipality commune head (mayor or president of a city), such a procedure must end in an administrative decision. The subdivision can be shown in the cadastre and in land register only when this decision comes into force. The Act indicates a few methods to subdivide real property. They are included in art. 92–95 and are the basis of a decision approving the subdivision. There are also other references to the Act in the subdivision documents (art. 96–99). The authors intended to check the legal basis of decisions subdividing real property based on the Act on real property management in 1998–2014, in two municipalities.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2015, 9, 4; 25-32
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty prawne decyzji zezwalającej na wycinkę drzew i krzewów
Selected legal aspects of administrative decisions authorizing the removal of trees and shrubs
Alcuni aspetti giuridici della decisione che autorizza l’abbattimento di alberi e arbusti
Избранные правовые аспекты решения, разрешающего вырубку деревьев и кустарников
Autorzy:
Biela, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489198.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
wycinka drzew i krzewów
decyzja warunkowa
decyzja z zaleceniem
wygaszenie decyzji
prawna ochrona drzew
wywłaszczenie z praw
odszkodowanie za wycięcie drzew
Cutting trees and shrubs
conditional administrative decision
administrative decision with a recommendation
termination of administrative decision
legal tree protection
expropriation of rights
compensation for removing trees
Abbattimento di alberi e arbusti
decisione condizionale
decisione con raccomandazione
estizione di decisioni
protezione legale degli alberi
espropriazione dei diritti
compensazione per abbattimento degli alberi
вырубка деревьев и кустарников
условное решение
решение с рекомендацией
прекращение решения
правовая защита деревьев
экспроприация прав
компенсация за вырубку деревьев
Opis:
Organ administracji, wydając, na podstawie art. 83 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów musi zmierzyć się z przepisami, których wykładnia może nastarczyć wiele problemów interpretacyjnych. Artykuł stanowi analizę jedynie kilku wybranych aspektów prawnych dotyczących przepisów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia w tym zakresie. Zakwestionowany został dominujący w literaturze pogląd, że zezwolenie wydane z zastrzeżeniem wykonania odpowiednich prac (przesadzenie, nasadzenie nowych drzew) ma charakter decyzji warunkowej. Podniesione zostały również wątpliwości dotyczące charakteru prawnego decyzji zezwalającej w zakresie ukształtowanie prawa podmiotowego, gdyż uprawnienie to będzie miało różną postać w zależności, jaki podmiot i na jakiej podstawie prawnej stara się o zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów. Autor zwraca również uwagę na brak precyzyjności przepisów dotyczących zezwoleń wydawanych na wniosek właściciela sieci przesyłowej, które mając charakter wywłaszczeniowy nie chronią w stopniu wystarczającym interesów podmiotu, któremu prawo własności zostało taką decyzją ograniczone
When an administrative authority issues a permit to remove trees or shrubs pursuant to Article 83 of the Nature Conservation Act, it must face regulations that interpret many interpretation problems. The article is an analysis of several selected legal aspects regarding the provisions used for granting permits. The dominant view was questioned that the permit issued subject to the performance of relevant works is a conditional administrative decision. The author also pointed to doubts regarding the legal nature of the administrative decision in the scope of shaping the subjective law, since this entitlement will have different forms depending on who and on what legal basis applies for permission to remove trees or shrubs. In addition, attention was given to the lack of precision in the provisions regarding permits issued at the request of the transmission system owners, which, due to their expropriation nature do not sufficiently protect the interests of the tree owner.
Un organo amministrativo, che emette, ai sensi dell'art. 83 della legge del 16 aprile 2004 sulla protezione della natura, il permesso di abbattere alberi o arbusti deve soddisfare i regolamenti, di cui la spiegazione può fornire molti problemi di interpretazione. L'articolo analizza solo alcuni aspetti giuridici selezionati che riguardano le disposizioni, le quali costituiscono la base per la risoluzione in questione. L’opinione prevalente in letteratura e’ stata messa in dubbio, vuol dire che il premesso rilasciato con riserva dell’esecuzione dei lavori appropriati (trapianti, piantagione di nuovi alberi) e’ considerato come una decisione condizionale. Inoltre , sono stati evidenziati dubbi riguardanti la natura giuridica della decisione che autorizza la formazione del diritto soggettivo, poiché tale diritto avrà una forma diversa a seconda dell'entità e della base giuridica che richiede l'autorizzazione di abbattere alberi o arbusti. L'autore richiama anche l'attenzione sulla mancanza di precisione nelle disposizioni relative alle autorizzazioni rilasciate su richiesta del proprietario della rete di trasmissione che, a causa della loro natura espropriativa, non proteggono sufficientemente gli interessi dell'entità, la cui proprietà è stata limitata da tale decisione.
Административный орган, выдающий разрешение на вырубку деревьев или кустарников на основании ст. 83 Закона об охране окружающей среды от 16 апреля 2004 года, должен учитывать правила, толкование которых может быть связано с многочисленными проблемами интерпретации закона. Статья представляет собой анализ лишь нескольких избранных правовых аспектов, касающихся положений, составляющих основу для решения данного вопроса. В литературе преобладает мнение о том, что разрешение, выдаваемое при условии выполнения соответствующих работ (пересадка, посадка новых деревьев), является условным решением. Были также высказаны сомнения в отношении юридической природы решения, разрешающего формирование субъективного права, поскольку это право будет иметь различную форму в зависимости от того, какой субъект и на каком правовом основании запрашивает разрешение на вырубку деревьев или кустарников. Автор также обращает внимание на отсутствие точности в положениях, касающихся разрешений, выдаваемых по запросу владельца передающей сети, которые из-за их экспроприационного характера не обеспечивают достаточной защиты интересов субъекта, право собственности которого было ограничено таким решением
Źródło:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2019, 2
2451-3431
Pojawia się w:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność (wymienność) form działania administracji publicznej
Variability (interchangeability) of forms of public administration’s activity
Autorzy:
Bigos, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697741.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
legal form of public administration’s action
variability of forms of public administration’s action
interchangeability of forms of public administration’s action
administrative settlement
administrative decision
acts of local law
administrative silence
Opis:
The focal point of this paper is an analysis of instances of regulations that prescribe the variability (interchangeability) of legal forms of public administration’s actions. Therefore, it is a matter of special (if only because rarely occurring) cases, in which the multiformity of public administration’s activity results from the consent to accept alternative administration. The author’s intention is to present a multifaceted contemporary public administration in terms of indication and description of legal institutions, within which the legislator has introduced the possibility of choosing different forms of action by the authority, such as: the ability to issue a regulation, order or decision by the relevant authority if it proves necessary to restrict freedom and rights during the state of natural disaster, the exchangeability of an administrative decision and the administrative settlement and alternative use of administrative silence. The considerations concern the legal forms of actions on the part of public administration, because (for them) interchangeability of the forms of public administration’s actions is extremely rare and incidental, while looking at the actual (non-legal) forms of public administration allows seeing greater acceptance of the alternative behavior in the analyzed context. The reflections are supported by an attempt to answer questions about the reasons, variants and consequences of building legal regulations in a way that allows the legal forms of public administration’s action to change.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 1 (2); 45-54
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna do komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego (druk nr 1090)
Legal opinion on the committee’s Bill to Amending the Act – Code of Administrative Procedure (Sejm’s paper no. 1090)
Autorzy:
Bińkowska-Artowicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196900.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Code of Administrative Procedure
administrative decision
bill
Opis:
The author provides an opinion on the original bill (before the adoption of amendments). The bill is aimed at implementing the judgment of the Constitutional Tribunal concerning the admissibility of declaration of invalidity of an administrative decision issued with a gross infringement of law, when a significant period of time has passed since the decision was issued and the decision was the basis for acquiring a right or an expectancy. The thirty-year period for the declaration of invalidity of such a decision may lead to the limitation of the principle of durability of an administrative decision. According to the author, the refusal to initiate administrative proceedings would exclude the possibility of the so-called prejudication.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2021, 4(72); 161-173
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwierdzenie nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków
Declaration of the invalidity of a decision on entry into the register of monuments
Autorzy:
Brudnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538988.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytek
zabytek nieruchomy
rejestr zabytków
wpis do rejestru zabytków
stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej
wady nieważności
ochrona zabytków
monument
immovable monument
register of monuments
entry into the register of monuments
declaration of the invalidity of an administrative decision
defects resulting in invalidity
monument protection
Opis:
W niniejszym artykule autor charakteryzuje instytucję stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, analizując następnie wybrane wady nieważności w kontekście decyzji o wpisie do rejestru zabytków, w oparciu o wydane już w tym zakresie rozstrzygnięcia ministra kultury i dziedzictwa narodowego oraz z uwzględnieniem stanowisk wyrażanych w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przeprowadzona analiza umożliwia przyjęcie, iż decyzje o wpisie do rejestru zabytków w największym stopniu obarczone są wadami nieważności polegającymi na wydaniu decyzji w sprawie poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną (art. 156 par. 1 pkt 3 k.p.a.) oraz wydaniu decyzji trwale niewykonalnej (art. 156 par. 1 pkt 5 k.p.a.). W kontekście drugiej z wyżej wymienionych wad pojawia się przy tym istotne pytanie o to, czy warunkiem wykonalności decyzji o wpisie do rejestru zabytków jest określenie granic obszaru objętego wpisem. W dwóch sprawach dotyczących stwierdzenia nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków parku krajobrazowego w Faszczycach oraz decyzji o wpisie do rejestru zabytków założenia urbanistycznego Wilanowa sądy administracyjne stanęły na stanowisku, że decyzja o wpisie do rejestru zabytków, która nie precyzuje w swej treści granic terenu poddanego ochronie prawnej ani nie posiada załącznika graficznego, który precyzowałby granice tego obszaru jest decyzją niewykonalną w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 5 k.p.a., co stanowi podstawę do stwierdzenia jej nieważności. W ocenie autora zaprezentowane w orzecznictwie stanowisko powoduje, że byt prawny wielu decyzji o wpisie do rejestru jest zagrożony, jako że obarczone są one wadą trwałej niewykonalności. Z tego względu zasadne wydaje się wyjście naprzeciw istniejącemu już od lat problemowi wadliwości decyzji o wpisie do rejestru zabytków poprzez dokonanie ogólnej oceny skali i charakteru tego problemu, a następnie podjęcie działań prawnych służących kompleksowej sanacji zbioru decyzji dotkniętych wadami nieważności, w tym w szczególności wadą trwałej niewykonalności decyzji.
In this article, the author characterises the remedy of the declaration of the invalidity of an administrative decision and subsequently gives an analysis of selected defects resulting in invalidity in respect of decisions on entry into the register of monuments, based on rulings of the Minister of Culture and National Heritage that have been issued so far and taking into account positions expressed in decisions of administrative courts. The analysis enables the assumption that defects resulting in invalidity affect decisions on entry into the register of monuments to the highest degree are defects consisting in issuing a decision in a case that has previously been settled by another final decision (art. 156 § 1 (3) of the Administrative Procedure Code) and issuing a decision that is permanently unenforceable (art. 156 § 1 (5) of the APC). As for the latter of these defects, the question that arises is whether the condition for the enforceability of a decision on making an entry into the register of monuments is the definition of the boundaries of the site covered by that entry. In two cases regarding the declaration of the invalidity of a decision on entering into the register of monuments the landscape park in � � Faszczyce and the urban layout of Wilanów, administrative courts took the position that a decision whose contents do not specify the boundaries of the site covered by legal protection and which does not include a graphical appendix specifying the boundaries of that site is an unenforceable decision within the meaning of art. 156 § 1 (5) of the APC, which provides a basis for declaring such a decision invalid. In the author’s opinion, the position adopted in judicial decisions threatens the legal existence of many decisions on entry into the register of monuments, as they are burdened with the defect of permanent unenforceability. For this reason, it seems justified to address the long-existing problem of defectiveness of decisions on entry into the register of monuments by making a general evaluation of the scale and character of that issue and subsequently taking legal steps aimed at curing comprehensively the body of decisions containing defects resulting in invalidity, including, in particular, the defect of the permanent unenforceability of a decision.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 2; 69-104
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja ustawy o odpadach: nowe obowiązki przedsiębiorców zbierających lub/i przetwarzających odpady — wybrane aspekty
The amendment to the Waste Act: new obligations of the entrepreneurs collecting and / or processing waste — selected aspects
Новая редакция закона об отходах: новые обязанности предпринимателей, собирающих и/или перерабатывающих отходы Избранные аспекты
Modifica della legge sui rifiuti: nuovi obblighi degli imprenditori che raccolgono e / o trattano i rifiuti — aspetti selezionati
Autorzy:
Brzóska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489152.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
odpady
magazynowanie odpadów
odmowa wydania zezwolenia
monitoring wizyjny
zabezpieczenie roszczeń
administracyjne kary pieniężne
karalność członków organów spółek
zmiana decyzji administracyjnej
waste
waste storage
refusal to issue a permit
video monitoring
security of claims
administrative monetary penalties
penalties of members of corporate bodies
change of administrative decision
отходы
хранение отходов
отказ в выдаче разрешения
видеомониторинг
обеспечения исковых требований
административные денежные штрафы
уголовная ответственность для членов правления компаний
изменение административного решения
rifiutti
deposito dei rifiuti
rifiuto di autorizzazione
monitoraggio video
sicurezza per i reclami
sanzioni amministrativi
punizione dei membri degli organi aziendali
rettifica di una decisione amministrativa
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wątpliwości związanych z nowymi instrumentami prawnymi wprowadzonymi ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2018 poz. 1592), która weszła w życie w dniu 5 września 2018 r. Nowelizacja ustawy o odpadach, uchwalana w atmosferze przetaczających się przez Polskę w okresie czerwca – lipca 2018 r. pożarów instalacji do zagospodarowywania odpadów oraz tzw. dzikich wysypisk, miała stanowić antidotum na problemy dotyczące nadmiernego gromadzenia odpadów w miejscach gromadzenia odpadów oraz w miejscach do tego nie przewidzianych. Nie do końca precyzyjna redakcja przepisów oraz brak do pewnego momentu, od którego należy badać stany faktyczne niektórych regulacji, doprowadziły do sytuacji, w której po kilu miesiącach od dnia wejścia w życie nowelizacji jest wiele pytań wymagających dokonania wykładni lub zmiany znowelizowanych przepisów. Zasadnicza zmiana dotyczy skrócenia okresu magazynowania odpadów, wprowadzenia obowiązkowego monitoringu wizyjnego miejsc magazynowa i składowania odpadów, zmiany organu właściwego dla wydawania zezwolenia na zbieranie oraz przetwarzanie odpadów, ograniczenie tytułów prawnych do nieruchomości, na których może być prowadzona gospodarka odpadami, wprowadzenie do ustawy o odpadach kompetencji przyznanych komendantowi miejskiemu (powiatowemu) Państwowej Straży Pożarnej na etapie ubiegania się o wydanie zezwolenia oraz na etapie kontroli, wprowadzenie konieczności wniesienia zabezpieczenia roszczeń czy nowych podstaw odmowy wydania zezwoleń powiązanych m.in. z karalnością wspólników oraz członków organów spółek. Z uwagi na fakt, że przepisy intertemporalne nakazują złożenie przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze gospodarki odpadami wniosków o zmianę dotychczasowych zezwoleń – pod rygorem ich wygaśnięcia – w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o odpadach (czyli do 5 września 2019 r.), pilne pochylenie się nad tym tematem wydaje się być konieczne.
The aim of this study is to present doubts related to the new legal instruments introduced by the Act of 20 July 2018 amending the Act on Waste and some other acts, which entered into force on September 5, 2018. The Amendment to the Act on Waste, adopted at the time when fires of installations for waste management and the so-called wild dumps were sweeping through Poland in the period June — July 2018, was supposed to be an antidote to the problems of excessive accumulation of waste in waste collection areas and in places not provided for such a purpose. Not exactly precise redaction of the provisions led to a situation in which, after several months from the date when the amendment came into force, there are still many questions requiring deeper analysis or amendment of the amended provisions. The main changes concern the shortening of the waste storage period, the introduction of mandatory video monitoring of storage and waste storage, change of the competent authority for issuing permits for collecting and processing waste, limiting the list of legal titles to real properties on which waste management can be carried out, introduction of competences to the Waste Act granted to the city (poviat) commander of the State Fire Service at the stage of applying for a permit and at the stage of control, introducing the need to lodge security for claims or new grounds for refusal of related permits, including the punishment of partners and members of company bodies. Due to the fact that the intertemporal regulations require entrepreneurs conducting economicactivity in the waste management sector to submit applications for the change of existing permits — under pain of their expiry — within 12 months from the date of the entry into force of the amendment to the Waste Act (i.e. until 5 September 2019), it seems necessary to urgently focus on this topic.
В настоящей статье представлены сомнения, вызванные новыми инструментами правового регулирования, введенными законом об отходах от 20 июля 2018 года, а также рядом других законов (Законодательный вестник РП за 2018 год, запись 1952), которые вступили в силу 5 сентября 2018 года. Новая редакция закона об отходах, принимаемая на волне охвативших Польшу в июне-июле 2018 года пожаров сооружений, предназначенных для управления отходами, а также несанкционированных свалок, должна была стать ключом к решению проблемы избыточного складирования отходов как в предназначен ных для этого местах, так и в местах, не предназначенных для свалок. Не вполне четкие формулировки закона, а также отсутствие конкретной даты, с которой вступают в силу некоторые положения закона, привело к тому, что через несколько месяцев после вступления в силу новой редакции число возникающих вокруг нее вопросов стало так велико, что новая редакция требует особых разъяснений или же внесения в нее очередных изменений. Ключевые изменения касаются сокращения времени складирования отходов, введения обязательного видеомониторинга в местах складирования и хранения отходов, смены инстанции, выдающей разрешение на сбор и переработку отходов. Введено также ограничение правовых титулов на участки недвижимости, на которой может осуществляться управление отходами. В новой редакции закона предусмотрены новые полномочия городского (районного) коменданта Государственной пожарной охраны, которые распространяются на этап подачи заявки на выдачу разрешения, а также на этап контроля. Вводится необходимость внесение средств для обеспечения исковых требований, оговариваются новые основания для отказа в выдаче разрешения, предусматривающие в том числе уголовную ответственность для партнеров или членов правления компаний. В связи с тем, что интертемпоральное право обязывает предпринимателей, осуществляющих деятельность в сфере управления отходами, подать заявления о внесении изменений в действующие разрешения — в противном случае разрешения могут быть аннулированы — в течение 12 месяцев с момента вступления в силу новой редакции закона об отходах (то есть до 5 сентября 2019 года), этот вопрос требует немедленного и внимательного рассмотрения.
L’oggetto di questo articolo è la presentazione dei dubbi relativi a nuovi strumenti giuridici introdotti dalla legge del 20 luglio 2018 riguardante una modifica della legge sui rifiuti e altre leggi (GU n. 2018 punto 1592), che è entrata in vigore il 5 settembre 2018. Questa modifica della legge sui rifiuti, adottata nel periodo degli incendi delle installazioni per la gestione dei rifiuti e cosiddette ‘discariche selvagge’ in Polonia tra giugno e luglio 2018, avrebbe dovuto essere un rimedio ai problemi di eccessivo accumulo di rifiuti nelle aree di raccolta dei rifiuti e in luoghi non adattati. La redazione di norme non precisa ha portato a una situazione in cui dopo diversi mesi dalla data di entrata in vigore della modifica ci sono molte questioni che richiedono l’analisa o il cambiamento delle disposizioni modificate.La principale modifica riguarda riduzione del periodo di deposito dei rifiuti, introduzione del monitoraggio obbligatorio delle aree di deposito e scarico, cambio dell’autorità competente per il rilascio dell’autorizzazione per la raccolta e il trattamento dei rifiuti, limitazione del catalogo dei titoli di beni immobili, su cui è possibile effettuare la gestione dei rifiuti, introduzione alla legge sui rifiuti delle competenze concesse al comandante cittadino (poviat) del Corpo dei vigili del fuoco dello Stato nella fase di richiesta di un permesso e nella fase di controllo, introduzione della necessità di depositare la sicurezza per i reclami o introduzione dei motivi di rifiuto del rilascio delle autorizzazioni correlati tra l’altro con la punizione dei partner e dei membri degli organi aziendali. A causa del fatto che i regolamenti intertemporali impongono agli imprenditori, che svolgono attività economiche nel settore della gestione dei rifiuti, di presentare domande di modifica delle autorizzazioni esistenti — pena la loro scadenza — entro 12 mesi dalla data di entrata in vigore della modifica della legge sui rifiuti (ossia fino al 5 settembre 2019), un’analisi urgente dell’argomento sembra necessaria.
Źródło:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2019, 1; 13-25
2451-3431
Pojawia się w:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepodanie pełnej daty wydania decyzji przez organ podatkowy jako wada decyzji – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku (VIII SA/Wa 824/18)
Failure to provide the full date of the decision issued by the tax authority as a defect of the decision – a gloss to the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18)
Autorzy:
Bulejak, Radosław
Styś, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963665.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
administrative decision
vitiation of administrative decisions
defect gradation theory
decyzja administracyjna
wadliwość decyzji administracyjnej
teoria gradacji wad
Opis:
Przedmiotowa glosa jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy wskazanie niepełnej daty wydania decyzji administracyjnej przez organ podatkowy stanowi wadę kwalifikowaną, obligującą sąd administracyjny do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu. Prawidłowy indywidualny akt administracyjny powinien być zgodny zarówno z przepisami prawa materialnego, jak i prawa procesowego. Każde naruszenie tych regulacji musi być ocenianie jako wydanie wadliwego aktu administracyjnego. Wadliwość decyzji administracyjnej może mieć zatem charakter materialnoprawny, lecz także procesowy. Koncepcja wadliwości aktu administracyjnego opiera się na teorii gradacji wad powiązanej z różnorodnością sankcji. Autorzy krytycznie odnoszą się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku, sygn. VIII SA/Wa 824/18, uznając, w ślad za utrwaloną doktryną prawa procesowego, że wadliwość, którą dotknięta była decyzja organu podatkowego, nie miała charakteru ciężkiego, kwalifikowanego naruszenia prawa procesowego, co wymagałoby zastosowania sankcji nieważności. Dostrzeżona przez Sąd wada zaskarżonej decyzji powinna zostać usunięta w jednym z trybów rektyfikacji decyzji jako wada nieistotna, niemająca wpływu na rozstrzygnięcie sprawy jednostki (w ujęciu materialnoprawnym oraz procesowym). W konsekwencji Sąd był zobligowany do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Autorzy w opracowaniu posługują się metodą badawczą analityczną, bazując w szczególności na piśmiennictwie oraz orzecznictwie sądowoadministracyjnym.
This article concerns the analysis of whether the indication of an incomplete date of an administrative decision by a tax authority constitutes a qualified defect, obliging the administrative court to declare the contested act invalid. A correct individual administrative act should comply with both substantive law and procedural law. Any violation of these regulations should be assessed as issuing a defective administrative act. A defective administrative decision may therefore be of substantive and procedural nature. The concept of defectiveness of an administrative act is based on the theory of defect gradation connected with the variety of sanctions. The authors are critical of the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18), deeming, following the doctrine, that the defectiveness affected by a tax authority’s decision was not a grave, qualified violation of procedural law, which would require the sanction of nullity. The defect in the contested decision, as perceived by the Court, should be removed in one of the procedures for rectifying the decision as an insignificant defect that does not affect the resolution of an individual’s case (in terms of both substantive and procedural law). As a result, the Court was obliged to resolve the case on its merits. The authors of the study use the analytical research method, based in particular on administrative literature and jurisprudence.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 33; 149-160
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywłaszczenie nieruchomości – aspekty prawne
Autorzy:
Celińska, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617376.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
property expropriator
administrative decision
administrative trial
foreman
the Treasury
administrative hearing
wywłaszczenie nieruchomości
decyzja administracyjna
starosta
Skarb Państwa
rozprawa administracyjna
Opis:
The aim of this study was to present the theory, procedure, and aspects of compensation resulting from the real estate compulsory purchase. Deprivation ownership right or another right to real estate can be realized only exclusively. The author formulates selected law regulations on rights of persons who where expropriation and specifics resolution based also on the practical application on the legislation. Attention was also paid to the international concept of real estate compulsory purchase and focuses on Polish legislation in development of the article.
Opracowanie zawiera analizę środka prawnego, jakim jest wywłaszczenie nieruchomości. Ponadto została wskazana istota zastosowania wywłaszczenia, procedura wywłaszczeniowa oraz aspekt odszkodowania za wywłaszczenie na rzecz osoby wywłaszczonej. Analiza prawna jest oparta na wykładni art. 21 Konstytucji RP oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Celem artykułu jest omówienie aspektów prawnych i specyfiki tytułowej instytucji prawnej, a także zwrócenie uwagi na zastosowanie jej w praktyce. Autorka we wstępie przedstawia pojęcie wywłaszczenia w rozumieniu prawa krajowego i międzynarodowego. Analiza w szczególności obejmuje przesłanki jego zastosowania przez uprawnione podmioty.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 37
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty prawne związane z przedawnieniem zobowiązań wynikających z decyzji o przeniesieniu na członków zarządu odpowiedzialności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne
Legal aspects related to limitation liabilities resulting from the decision to transfer responsibility for social security contributions to members of the management board
Autorzy:
Charkiewicz, Mariusz
Chilimoniuk, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761964.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
przedawnienie
egzekucja
dochodzenie należności
zawieszenie biegu terminu przedawnienia
umowa
rozłożenie należności na raty
hybrydowe stosowanie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o ubezpieczeniach społecznych oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
decyzja administracyjna
czynność jednostronna
czynność dwustronna
odpowiedzialność osób trzecich za zobowiązania organu
doręczenie decyzji
of receivables into installments
hybrid application of the provisions of the Social Insurance Act and the Tax Ordinance
administrative decision
unilateral action
bilateral action
third party liability for the authority’s obligations
delivery of the decision
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie zagadnienia przedawnienia możliwości egzekucji przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, wynikających z decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej, z uwagi na hybrydowe stosowanie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych1 oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa2 w zakresie uregulowań dotyczących terminu przedawnienia, zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia w świetle art. 118 Ordynacji podatkowej i ustawy z dnia 13 października 1998 r. Omówiony zostanie również wpływ przedawnienia zobowiązania wobec pierwotnego dłużnika na odpowiedzialność osoby trzeciej, a także roli i znaczenia umowy, o której mowa w art. 29 ust. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r., oraz podniesienia zarzutu przedawnienia na etapie postępowania egzekucyjnego.
The purpose of this study is to present the issue of the statute of limitations for the possibility of enforcing social security contributions by the Social Insurance Institution resulting from the decision on third party liability due to the hybrid application of the Act of 13 October 1998 on the social insurance system (i.e. Journal of Laws of 2022, item 1009, as amended) – hereinafter „u.s.u.s” and the Act of August 29, 1997, the Tax Ordinance (i.e. Journal of Laws 2021, item 1540, as amended) – hereinafter „op” in the scope of regulations regarding the limitation period, suspension and interruption of the course in the light of art. 118 op. and u.s.u.s. The impact of the statute of limitations on the obligation towards the original debtor on the liability of a third party will also be discussed, as well as the role and significance of the contract referred to in Art. 29 section 1 a u.s.u.s and raising the plea of limitation at the stage of enforcement proceedings.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2022, 12(316); 9-14
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autokontrola decyzji organu I instancji w ogólnym postępowaniu administracyjnym – na tle orzecznictwa sądów administracyjnych i poglądów doktryny
Self-monitoring of administrative decision in the general administrative proceedings – in the light of the case law of administrative courts and jurisprudence
Autorzy:
Chmielewski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003139.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
postępowanie administracyjne
odwołanie
samokontrola organu
administrative proceedings
reference
self-monitoring
of administrative decision
Opis:
Artykuł obejmuje rozważania i uwagi dotyczące instytucji procesowej samokontroli organu administracji publicznej. W opracowaniu uwzględniono aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych oraz poglądy przedstawicieli doktrynyprawa i postępowania administracyjnego. W szczególności analizie poddano przesłanki dopuszczalności zmiany lub uchylenia decyzji przez organ I instancji. Chodzi tutaj o przesłankę formalną, materialną oraz 7-dniowy termin na dokonanie autokontroli. Ponadto w opracowaniu sformułowano wnioski de lege ferenda w zakresie tej instytucji procesowej.
This article encompasses considerations and remarks concerning legal institution of self-monitoring of administrative decision. The study takes into account the current case law of administrative courts and the views of the representatives of the doctrine of administrative law and administrative procedure. In particular, the conditions allowing to amend or repeal a administrative decision by the first instance public administration body have been analyzed. This comprises formal and material promises, as well as the 7-day deadline for self-monitoring. In addition, the study reached conclusions de lege ferenda in terms of this procedural institution.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 4; 2-21
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmowa wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w świetle art. 28 ustawy prawo telekomunikacyjne
Autorzy:
Dąbrowski, Łukasz Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392411.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
interconnection agreements
telecommunications access
number portability
administrative decision
umowy międzyoperatorskie
dostęp telekomunikacyjny
przenoszenie numerów
decyzja administracyjna
Opis:
Decyzje administracyjne wydawane przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w wielu przypadkach zastępują lub modyfikują umowę cywilnoprawną zawieraną przez operatorów telekomunikacyjnych. Co do zasady, Prezes UKE ma możliwość odmowy określenia warunków współpracy między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi. Celem opracowania jest wykazanie, że w pewnych kategoriach spraw swoboda, jaką dysponuje Prezes UKE w zakresie ukształtowania lub odmowy określenia warunków współpracy międzyoperatorskiej, jest jednak wyłączona. Odmowa wydania decyzji przez Prezesa UKE jest problemem bardzo istotnym w działalności gospodarczej i współpracy międzyoperatorskiej przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Zagadnienie przedstawione zostało na przykładzie decyzji Prezesa UKE odmawiającej określenia warunków współpracy w zakresie hurtowych rozliczeń dotyczących realizacji usługi przeniesienia przydzielonego numeru przy zmianie dostawcy usług do sieci innego operatora, w których podstawą odmowy ukształtowania współpracy był brak wystarczającego materiału dowodowego, jakim dysponował Prezes UKE. Usługa ta jest usługą o tyle charakterystyczną, że obowiązek jej świadczenia wynika z ustawy, a nie z oferty przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub z wcześniej nałożonych przez Prezesa UKE obowiązków regulacyjnych. Analizie poddano uregulowania prawa telekomunikacyjnego, prawa administracyjnego oraz orzeczenia sądów powszechnych i administracyjnych w zakresie wydawania decyzji administracyjnych.
Administrative decisions issued by the President of the Office of Electronic Communications often substitute for or modify a civil law contract entered into by telecommunications services providers. As a rule, the President of the OEC may refuse to determine conditions of communications services providers’ co-operation. The aim of the article is to show that in some cases the OEC President has no discretion to develop or refuse to determine interconnection agreements. Refusal to issue a decision by the OEC President is a very important issue for communications entrepreneurs’ business activities and interconnection of networks. The issue is exemplified by the decision issued by the OEC President refusing to determine the conditions of co-operation in the area of wholesale settlements of the service of telephone number portability in case of a change of communications service provider. The OCE President justified his refusal by stating there is a lack of sufficient evidence available. The service is specific because its provision is obligatory under the Act and does not result from an entrepreneur’ offer or a former regulatory obligation imposed by the OCE President. The article presents an analysis of the provisions of telecommunications law, administrative law and common and administrative courts’ judgements on administrative decisions.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 3; 315-328
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola „mądrej” maszyny w stosowaniu prawa przez organy administracji publicznej
The role of the “smart” machine in application of the law by public administration authorities
Autorzy:
Dobkowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096815.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
intelligence system
administrative law enforcement
decision
modernize administrative proceeding
material and technical activities
sztuczna inteligencja
administracyjne stosowanie prawa
decyzja
unowocześnienie postępowania administracyjnego
czynności materialno-techniczne
Opis:
The purpose of this paper is to indicate the place and role of artificial intelligence systems in administrative law enforcement against the background of normative conditions existing in Poland. The genesis and formation of scholarly views on the possibility of using computers in the handling of individual cases and the legislative evolution in this area are presented. It was recognized that their wide use is limited by increased protection of subjective rights. It is expressed in the proceduralisation of public administration actions and the judicialisation of administrative procedures, the introduction of participatory mechanisms and the socialisation of legal interests. Moreover, the increasing specialization in this field necessitates the need for expert knowledge. It was stated that a human being cannot be completely replaced by a computer. Polish and foreign experiences with issuing decisions in the form of unsigned computer printouts were pointed out and it was assumed that this is the right way to modernize administrative proceedings and settling cases by means of material and technical activities.
Celem artykułu jest wskazanie miejsca i roli systemów sztucznej inteligencji w administracyjnym stosowaniu prawa na tle uwarunkowań normatywnych występujących w Polsce. Przedstawiona została geneza i kształtowanie się poglądów naukowych co do możliwości wykorzystania komputerów w załatwianiu spraw indywidualnych oraz ewolucja legislacyjna w tym zakresie. Uznano, że ich szerokie wykorzystanie jest ograniczane przez wzmożoną ochronę praw podmiotowych. Wyraża się ona w proceduralizacji działań administracji publicznej i judycjalizacji procedur administracyjnych, wprowadzeniu mechanizmów partycypacyjnych i uspołecznieniu interesów prawnych. Ponadto postępująca w tym zakresie specjalizacja wymusza konieczność posiadania fachowej wiedzy. Stwierdzono, że człowiek nie może być zupełnie zastąpiony przez komputer. Wskazano na polskie i zagraniczne doświadczenia z wydawaniem decyzji w formie niepodpisanych wydruków komputerowych i przyjęto, że jest to właściwa droga do unowocześnienia postępowania administracyjnego i załatwiania spraw w drodze czynności materialno-technicznych.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2022, 48, 1; 29-42
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forma prawna zaleceń konserwatorskich
The legal form of conservation recommendations
Autorzy:
Dubiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409252.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conservation recommendations
administrative decision
administrative promise
legal form
Opis:
The discussion in this study deals with the legal form of conservation recommendations. This concerns documents issued by conservation services, which define the way of using the monument, its protection and performance of conservation works, as well as the scope of permissible changes that may be introduced to this monument. In simple terms, the conservation recommendation is a “monument operating manual”, which is issued individually for each building by the competent voivodeship historic preservation officer. The legislator did not specify the legal form of this document. Therefore, in numerous studies one can find a number of standpoints on this issue. Undoubtedly, such discrepancies are not conducive to implementing the principles behind the adoption of the regulation on conservation recommendations, i.e. effective protection of monuments. This article analyses the concepts that dominate the doctrine. This is primarily a matter of accepting that conservation recommendations are issued in the form of an administrative promise or an act of knowledge. The concept according to which there is no single legal form appropriate for all conservation recommendations is also examined. At the same time, an attempt is made to discuss the most frequently negated assumption, according to which conservation recommendations could be issued in the form of administrative decisions. The discussion is conducted on the basis of the legal text and academics’ analysis of the doctrine. An important element of the discussion is that it compares the characteristics of the administrative decision with the properties of the legal forms in which, according to the doctrine, conservation recommendations are issued. The conclusion that can be drawn from the analysis presented here is that it would be appropriate to classify the conservation recommendations as administrative decisions.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2023, 1 (41); 65-89
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzja administracyjna jako forma sprawowania nadzoru nad uchwałami organów stanowiących instytutu badawczego
Administrative decision as a form of supervision over resolutions of authorities constituting a research institute
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046931.pdf
Data publikacji:
2018-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
instytut badawczy
nadzór
decyzja administracyjna
research institute
supervision
administrative decision
Opis:
Instytuty badawcze wpisują się w szeroko pojęty system nauki w Polsce. Są jednostkami organizacyjnymi wyodrębnionym organizacyjnie i finansowo – posiadającymi osobowość prawną. Działalność instytutu opiera się na statucie, zaś do jego organów należą: dyrektor i rada naukowa, która podejmuje uchwały w istotnych sprawach związanych z działalnością instytutu. Uchwały rady naukowej instytutu badawczego podlegają nadzorowi właściwego ministra, który w ramach ingerencji nadzorczej może uchylić w części lub w całości uchwałę rady. Nadzór nad działalnością uchwałodawczą rad naukowych instytutów badawczych wyraża się w formie decyzji administracyjnej, która podlega weryfikacji w trybie ponownego rozpatrzenia sprawy oraz w trybie skargi sądowoadministracyjnej. Jedynym kryterium nadzoru nad uchwałami rad naukowych instytutów badawczych jest legalność – zgodność z powszechnie obowiązującym prawem oraz statutem instytutu. Legalność jest także punktem odniesienia przy weryfikacji decyzji nadzorczych nad uchwałami rad naukowych, czy to w trybie administracyjnym czy to w trybie sądowej kontroli. W tym ostatnim wypadku organ nadzoru może skorzystać z uprawnienia samokontrolnego.            
Research institutes are filled into widely understood science system in Poland. They are organizational units separated organizationally and financially – having legal personality. Activities of a institute is based on the statute and its organs include: director and science council which adopts resolutions in important matters related to institute tasks. The resolutions of science council of research institute are subject of supervision of competent minister who, in the course of supervisory interference can repeal in part or entirely the resolution of the council. The supervision on legislative activity of science councils of research institutes is expressed in forms of administrative decision which is a subject to review by means of a reconsideration of the case and by a court-administrative complaint. The only criterion of supervision on science council resolutions of research institutes is the legality – compliance with universally applicable law and the statute of the institute. Legality is also the point of reference during verification of supervisory decisions over the resolutions of scientific councils, whether in administrative procedure or juridical control. In the latter case, the supervisory authority may exercise the right of self-control.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 37-56
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies