Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "accompaniment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-43 z 43
    Tytuł:
    Wykluczenie społeczne. Metoda towarzyszenia kompleksowym systemem wsparcia wobec potrzebujących
    Autorzy:
    Pryba, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047392.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    wykluczenie
    marginalizacja
    towarzyszenie
    metoda towarzyszenia
    Caritas
    exclusion
    marginalization
    accompaniment
    method of accompaniment
    Opis:
    Na zjawisko wykluczenia składa się wiele aspektów. Wiąże się ono z wielowymiarowym upośledzeniem społecznym dotykającym wiele obszarów życia osób doświadczających wykluczenia.Marginalizacja ściśle łączy się z uprzedmiotowieniem. Im bardziej człowiek jest uprzedmiotowiony, tym mniejszy ma wpływ na życie swoje i swoich bliskich. Staje się kimś w rodzaju bezwolnego przedmiotu oddziaływań i manipulacji innych ludzi.Caritas Francja departamentu Seine-Saint-Denis we współpracy z ANPE (Narodowa Agencja Zatrudnienia) wypracowała metodę towarzyszenia osobom wykluczonym. Polega ona na obecności, asystowaniu i uczestniczeniu w życiu osób wykluczonych. Jest to forma resocjalizacji przez powrót do aktywności zawodowej. Jeśli jest ona tylko możliwa, to skutkuje ona również powrotem do społeczeństwa.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 51-60
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religious Education as Accompanying: from Superficiality to Spirituality to Personal Acquaintance with God Incarnate
    Autorzy:
    Osewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668205.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Religious Education in schools
    youth
    accompaniment
    spirituality
    Opis:
    The dynamic social, cultural and technological changes which take place in almost all the world have a major impact on religious identity of young generation. Taking into account the crucial role of Religious Education in the process of knowing and meeting with God, the author presents, in this article, Religious Education in schools as accompany young people on their road to the “contemporary Emmaus”. It will take into consideration various stages and conditions on the way, which with the help of RE, allows youngsters to discover, recognize and acknowledge God incarnate.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2016, 6, 2
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grief and Mourning During the COVID-19 Pandemic: A Psychological and Pastoral Perspective
    Autorzy:
    Trębski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149960.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    grief
    mourning
    COVID-19 pandemic
    psychological aspects
    pastoral accompaniment
    Opis:
    This article considers the difficulties associated with grief, mourning, and healing during the COVID-19 pandemic. The current pandemic has affected the way individuals overcome grief, since the bereaved must grieve without the usual social, cultural, and religious supports. Due to the ban on visiting the sick in hospitals as well as gathering and mourning in funeral homes, many people are experiencing pathological grief. This article indicates the importance of pastorally accompanying people who are going through the complicated process of mourning, and it emphasizes that, through spiritual help and psychological accompaniment, this period can lead to healing that results in posttraumatic adaptation (resilience) and inner development.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 163-176
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozeznawanie dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym
    The Discernment of a Consecrated Virgin in Spiritual Direction
    Autorzy:
    Stypułkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29552057.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    spiritual discernment
    spiritual accompaniment
    ordo virginum
    rozeznawanie duchowe
    kierownictwo duchowe
    Opis:
    Niniejszy artykuł podejmuje kwestię odpowiedzialności dziewicy konsekrowanej za swoją formację, czego częścią jest rozeznawanie w kierownictwie duchowym. Poruszono w nim kwestię osób, które służą dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym, a więc kierownika duchowego, stałego spowiednika i biskupa diecezjalnego. Omówiono źródła życia duchowego, jakimi są słowo Boże, czyli Pismo Święte i Tradycja, duchowość dziewicy konsekrowanej i liturgia, a także głos serca, w aspekcie kierownictwa duchowego. Poruszono kwestię posłuszeństwa i oporu wewnętrznego w kierownictwie duchowym. Zajęto się procesem indywidualnego rozeznawania, które dotyczy kierownictwa duchowego. 
    This paper deals with the issue of responsibility of a consecrated virgin for her formation, part of which is discernment in spiritual direction. It brings up the question of persons who can serve a consecrated virgin with spiritual guidance, namely the spiritual director, the permanent confessor, and the diocesan bishop. It discusses the sources of spiritual life, which are the Word of God, i.e., Scripture and Tradition, the spirituality of the consecrated virgin and liturgy, and the voice of the heart, in the aspect of spiritual direction. The issue of obedience and internal resistance in spiritual direction is addressed. The process of individual discernment as it relates to spiritual direction is also discussed.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2021, 53; 31-53
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oczekiwania małżonków wobec duszpasterskiego towarzyszenia w parafii
    Expectations of the Spouses Towards Pastoral Accompaniment in the Parish
    Autorzy:
    Korgul, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2026041.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    towarzyszenie
    duszpasterstwo
    małżeństwo
    oczekiwania
    parafia
    accompaniment,
    ministry
    marriage
    expectations
    parish
    Opis:
    Towarzyszenie duszpasterskie w parafii należy do istotnych form posługi pastoralnej. Małżonkowie oczekują różnych form pomocy odnoszącej się do ich życia religijnego i rodzinnego. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie, czym jest towarzyszenie duszpasterskie, zaprezentowanie wyników badań małżonków oraz wskazanie istotnych wniosków pastoralnych. Przeprowadzone analizy wykazały, że większość par małżeńskich oczekuje różnych form towarzyszenia duszpasterskiego. Istnieją obszary życia religijnego i małżeńskiego, które wyznaczają kierunek posługi w parafiach. Istotny wpływ na stopień oczekiwań małżonków ma ich stosunek do wiary oraz przynależność do grup i zrzeszeń.
    Pastoral accompaniment in the parish is one of the essential forms of pastoral service. The spouses expect various forms of help relating to their religious as well as family life. The aim of this article is showing what pastoral accompaniment is, presentation of the results of research on spouses and indication of important pastoral conclusions. The conducted analyses showed that the majority of spouses expect various forms of pastoral accompaniment to a large extent. However, there are areas of religious and conjugal life that set the direction of ministry in parishes. The spouses’ attitude to faith and belonging to groups and associations have a significant influence on the level of expectations of the spouses.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2021, 1; 247-262
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towarzyszenie w dobie pandemii COVID‑19 a aktywność społeczna i edukacyjna emerytowanych funkcjonariuszy Służby Więziennej
    Accompaniment in the Period of the COVID-19 Pandemic Versus Social and Educational Activity of Retired Prison Officers
    Autorzy:
    Urlińska-Berens, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494642.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    towarzyszenie
    aktywność społeczna i edukacyjna
    komunikacja zapośredniczona
    pedagogia ignacjańska
    pedagogika towarzyszenia
    accompaniment
    active social and educational
    mediated communication
    Ignatian pedagogy
    pedagogy of accompaniment
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Praca poddaje refleksji proces towarzyszenia w czasach pandemii COVID-19 w Polsce w kontekście aktywności społecznej i edukacyjnej emerytowanych więzienników. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Wiodącym problemem badawczym jest pytanie o to, jakie znaczenie dla emerytowanych funkcjonariuszy SW ma towarzyszenie i bycie we wspólnocie w czasach pandemii COVID-19, jakie strategie radzenia sobie w sytuacji trudnej, pozwalające im na podejmowanie aktywności społecznej i edukacyjnej, zostały wybrane przez emerytowanych więzienników.  PROCES WYWODU: Artykuł składa się z pięciu części. Pierwsza zawiera wstęp do zasadniczych rozważań, a także szczegółowy opis metodologicznych podstaw badań. W części drugiej podjęta została próba opisu kategorii towarzyszenia z perspektywy pedagogicznej oraz z perspektywy aktywności podejmowanych przez emerytowanych funkcjonariuszy SW, omówione zostały charakterystyczne dla obu perspektyw cechy i wymiary działań. W części trzeciej przeanalizowane zostało zjawisko pandemii COVID-19 traktowane z jednej strony jako sytuacja trudna, z drugiej strony jak specyficzny czas towarzyszenia; omówione zostały negatywne i pozytywne skutki pandemii w kontekście codziennego funkcjonowania KZEIRSW. W części czwartej opisane zostały strategie i rozwiązania podjęte przez więzienników umożliwiające przeciwdziałanie negatywnym, psychologicznym skutkom pandemii. Ostatni fragment publikacji stanowi podsumowanie zawierające wnioski naukowe. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych analiz wynika, że czas pandemii COVID-19 jest przez emerytowanych więzienników traktowany w kategorii sytuacji trudnej, jak również specyficznego czasu towarzyszenia.  WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Badania oparte na doświadczeniach ostatnich niespełna dwóch lat pokazują zasadność doboru zdalnej formy edukacji i komunikacji, która daje uczestnikom możliwość bycia razem i działania pomimo obecnej sytuacji trudnej związanej z pandemią. Udział w innowacyjnym projekcie edukacyjnym „Akademia RetroC@fe” był dla wielu emerytów KZEIRSW prawdziwym wyzwaniem, budził początkowo obawy i lęk.    .
    RESEARCH OBJECTIVE: The work reflects on the process of accompaniment during the COVID-19 pandemic in Poland in the context of social and educational activity of retired prisoners. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The leading research problem is the question: what is the importance of accompanying and being in the community during the COVID-19 pandemic for retired Prison Service officers? THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part contains an introduction to the main considerations, and a detailed description of the research methodology, as well. In the second part an attempt was undertaken to describe the categories of the accompaniment from a pedagogical perspective and from the perspective of activities undertaken by retired prison officers. In the third part, the phenomenon of the COVID-19 pandemic was analyzed. The negative and positive effects of the pandemic in the context of the daily functioning of KZEIRSW were discussed. The fourth part describes the strategies and solutions undertaken by the retired prison officers which enabled to overcome the negative and psychological consequences of the pandemic. The last fragment of the publication is a  summary containing the scientific conclusions.  RESEARCH RESULTS : The analyss show that the time of the COVID-19 pandemic is treated  by retired prison officers in terms of a difficult situation, and a specific time of accompaniment, as well.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Research based on the experiences of the last two years shows the legitimacy of choosing the online form of education and communication. This form gives participants the opportunity to be together and work despite the current difficult situation related to the pandemic. For the retired prison officers taking part in the educational „the Academia RetroC@fe” project was a challenge for many retired prison officers from KZEIRSW, and it initially aroused hesitation and fear.  
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 107-118
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojcostwo w wychowaniu
    Fatherhood in Upbringing
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40495085.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    ojciec
    towarzyszenie
    duchowość
    rozeznawanie
    ojcostwo
    father
    fatherhood
    accompaniment
    spirituality
    discernment
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest wykazanie zasadności działań umożliwiających świadome przygotowanie do pełnienia roli ojca. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Dla jakich powodów warto zabiegać o przygotowanie przyszłych ojców do stojących przed nimi zadań. Do rozwiązania problemu zostanie wykorzystana literatura przedmiotu analizowana metodą analityczno-syntetyczną.  PROCES WYWODU: Na podstawie ważniejszych aspektów duchowości omówiono zadania wynikające z bycia ojcem oraz kierunki podejmowanych inicjatyw wychowawczych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Ojcostwo obejmuje zarówno sferę życia biologicznego, jak i duchowego (wewnętrznego). To zaś domaga się inicjatyw ułatwiających dziecku odkrycie, że jest kochane. Temu poczuciu sprzyja poszanowanie podmiotowości nie tylko ojca, ale też i dziecka. Chodzi o doświadczanie wolności, z której dziecko w pełni nie jest jeszcze w stanie korzystać. Ojciec świadomy tych ograniczeń dziecka towarzyszy mu w osiąganiu dojrzałości. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzony wywód zdaje się potwierdzać zasadność uświadamiania dorosłym potrzeby kształtowania osobowych relacji ojciec–dziecko.
    RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the legitimacy of actions enabling conscious preparation for fulfilling the role of a father. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article aims to answer the question about the reasons why it is worth striving for the preparation of future fathers for the tasks that they face up. The literature on the subject will be used to solve the problem, analyzed by the analytical – synthetic method.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Based on the most important aspects of spirituality, both the tasks resulting from being a father and the directions of undertaken educational initiatives were discussed, as well. RESEARCH RESULTS: Being a father is associated not only with biological but also spiritual (internal) fatherhood. This demands initiatives that make it easier for the child to discover that he/ she is loved. This feeling is fostered by respect for the subjectivity of not only the father, but also the child. Here, it is about experiencing a freedom that the child is not able to use it yet. The father, aware of these limitations of the child, accompanies him/her in reaching maturity. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The presented process of argu‑ mentation seems to confirm the legitimacy of making adults aware of the need to shape personal father–child relationships
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 58; 45-55
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadczenie przez Kościół partykularny pomocy duszpastersko-prawnej małżonkom rozwiedzionym na przykładzie archidiecezji Trani–Barletta–Bisceglie i archidiecezji Pescara–Penne
    The Provision of Pastoral and Legal Assistance by the Particular Church to Divorced Spouses on the Example of the Archdiocese of Trani–Barletta–Bisceglie and the Archdiocese of Pescara–Penne
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551716.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Spouses divorced
    pastoral and legal accompaniment of spouses
    nullitatis matrimonii cases
    Opis:
    W Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus z 15 sierpnia 2015 r. Franciszek przypomniał biskupom diecezjalnym, że zgodnie z kan. 383 § 1 KPK obowiązani są do opieki nad małżonkami pozostającymi w separacji lub rozwiedzionymi. Troska ustawodawcy o łatwy dostęp do pomocy prawnej i duszpasterskiej dla rozwiedzionych małżonków znajduje odzwierciedlenie w wielu inicjatywach mających na celu towarzyszenie takim osobom w ich życiu i ułatwienie dostępu do sądu. Włoskie archidiecezje Trani–Barletta–Bisceglie i Pescara–Penne są przykładami pożytecznych inicjatyw, które mają pomóc rozwiedzionym małżonkom w rozeznaniu ich sytuacji życiowej oraz we wniesieniu powództwa o unieważnienie małżeństwa. Podjęto tam cenne instytucjonalne formy pomocy tym małżonkom.
    In the Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus of August 15, 2015, Francis reminded the diocesan bishops that under can. 383 § 1 of the CIC are obliged to care for separated or divorced spouses. The legislator's concern for easy access to legal and pastoral assistance for divorced spouses is reflected in many initiatives aimed at accompanying such people on their way of life and facilitating their access to court. The Italian archdioceses of Trani–Barletta–Bisceglie and Pescara–Penne are examples of useful initiatives to help divorced spouses discern their life situation and to assist them in bringing proceedings for annulment of their marriage. Valuable institutional forms of helping these spouses have been undertaken there.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 87-100
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Implementation of innovative social investments at the local level. Case study
    Autorzy:
    Moroń, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/583431.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    social innovation
    social investments
    social activation
    professional activation
    homelessness
    accompaniment method
    Opis:
    The article presents the results of research on the implementation of innovative social investments at the local level based on the case study Assistance from A to Z – Professional activation of homeless people from Wroclaw Circle St. Brother Albert Aid Society. The aim is to analyse the possibilities of applying innovative and investment solutions in the area of social and professional activation of people threatened by social exclusion, especially the homeless. The author uses the case study method and the method of desk research, in which the analysis of the strategy documents, source materials and acts was carried out. The analysis of the Assistance from A to Z project showed that applied in the project forms of support brought satisfactory results in the field of social and professional activation of the homeless, brought social and economic benefits and thus the project can be seen as a social investment.
    Źródło:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2018, 510; 140-151
    1899-3192
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dasein – in Beziehung treten – Gott zur Sprache bringen
    To exist – to relate – to speak to God
    Autorzy:
    Geisler, Andreas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475379.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Pastoral care in retirement homes spiritual accompaniment of elderly people human dignity of old people consoling rites for old people accompaniment of dying persons professional groups in retirement homes
    Opis:
    The dignity of human beings in old age determines pastoral care in retirement homes. Christian pastoral care considers men and women in their relationship to God, to their fellow human beings, to their environment and to themselves. In these relationships dignity is unconditionally attributed to every person. It is therefore fundamental for every pastor and pastoral caregiver to be rooted in this faith and to experience it in concrete practice as a meaningful and reliable foundation. Pastoral care in a retirement home is a healing one and puts the whole person at the centre. The pastoral caregivers at the retirement home “St. Josef am Inn” in Innsbruck, Austria, understand themselves as bridge builders between the elderly home residents, their relatives, and the staff of the home. They emphasize the concrete moment of authentic encounter and offer themselves as conversation partners. It is important to appreciate each individual’s life-story, avoiding premature judgements. Furthermore, they look at spiritual sources together with the elderly people. Their spiritual needs are taken seriously and spiritual accompaniment is offered in form of conversation, prayer, divine services, sacraments, and consoling rites. Pastoral care as integral accompaniment means also to assist a person at the end of their life. Elderly home residents should feel protected, carried, and loved in the process of dying. Pastoral care in retirement homes, finally, has to take care also of the different professional groups who work there, always considering joys and distress, needs and possible overload of the employees. Summarizing, pastoral care in retirement homes stands up for friendly atmosphere, Christians values and good interpersonal relationships. It is an indispensable contributor to a high quality of care in senior-citizens homes.
    Der Wert und die Würde des Menschen im Alter bestimmen das seelsorgliche Handeln im Seniorenheim. Christliche Seelsorge betrachtete den Menschen in seinem Verhältnis zu Gott, zu den Mitmenschen, zu seiner Umwelt und zu sich selbst. In dieser Bezogenheit wird dem Menschen Sinn und Würde bedingungslos zugesprochen. Grundlegend ist deshalb für jede(n) Seelsorger/in, dass er/sie sich selbst in diesem Glauben verwurzelt weiß, und den praktizierten Glauben selbst als tragend und kostbar erlebt. Zudem ist es wichtig sich selbst, in der je eigenen Biographie und Persönlichkeit, gut zu kennen. So werden die Seelsorger/innen zu echten Zeug/innen der befreienden Botschaft Gottes. Seelsorge im Seniorenheim ist eine heilende Seelsorge, und stellt immer den ganzen Menschen in den Mittelpunkt.Die Seelsorger/innen im Heim St. Josef am Inn verstehen sich zunächst als Brückenbauer zwischen den Bewohner/innen, den Angehörigen und den Mitarbeiter/innen. Es wird auf den kostbaren Moment echter Begegnung besonderer Wert gelegt. Zudem bieten sich die Seelsorger/innen als Gesprächspartner/innen an. Ihr Anliegen ist es, Menschen in ihrer Geschichte und ihrem Ausdruck verstehen zu lernen und sie zu begleiten. Die jeweilige Lebensbiographie wird dabei gewürdigt, ohne diese vorschnell zu bewerten oder gar zu urteilen. Weiters wird gemeinsam auf die spirituellen Ressourcen geblickt. Die jeweiligen spirituellen Bedürfnisse der Bewohner/innen werden ernst genommen und eine Begleitung und Förderung in Form von Gesprächen, Gebet, Gottesdiensten, tröstenden Ritualen und Sakramenten angeboten. Seelsorge als ganzheitliche Begleitung heißt ebenso helfen, dass das Leben – auch am Ende – gelingt, in dem die Heimbewohner/innen sich auch im Prozess des Sterbens gehalten, geliebt und getragen wissen. Seelsorge in Seniorenheimen gilt zudem verschiedenen Berufsgruppen im Haus, deren Freuden und Nöten, Bedürfnissen und Überlastungen. Sie setzt sich für ein humanes Klima, christliche Werte und zwischenmenschliche Kontakte ein und steht zudem auch im Dienste der Weiterbildung. Insgesamt stellt die Seelsorge einen unverzichtbaren Beitrag zu Pflegequalität eines Seniorenheims dar.
    Źródło:
    Family Forum; 2018, 8; 83-100
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Pasja pedagogiczna streetworkerów w Polsce jako towarzyszenie dzieciom ulicy
    The Experience of accompanying street children as a way of developing polish streetworkers’ pedagogical passion
    Autorzy:
    Adamczyk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496463.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    pasja
    pasja pedagogiczna
    dzieci ulicy
    streetworking
    towarzyszenie
    passion
    pedagogical passion
    street children
    accompaniment
    Opis:
    Work among children and teenagers shaped by a vagabond lifestyle and leading a life permanently inscribed in the urban space is carried out by means of streetworking, by well-prepared and trained streetworkers. This type of service may become an interesting subject of reflection, not only due to the relatively fixed values of the work’s ethics, but also to ways, both positive and negative, in which both individual streetworkers and groups of streetworkers experience the undertaken work. The article presents satisfaction determinants associated with work of streetworkers among street children in Poland, being analysed within the category of pedagogical passion understood as accompaniment. This passion, according to what they claim, is directed at the children’s welfare, and it is manifested in three different ways such as: help, presence in the group and, last but not least, intentional character of meetings.
    Praca w grupach dzieci i młodzieży zdefiniowanych włóczęgowskim stylem życia i utrwaloną egzystencją w przestrzeni miasta prowadzona jest metodą streetworkingu przez odpowiednio przygotowanych i przeszkolonych streetworkerów. Nie tylko względnie stałe wartości składające się na etykę pracy, ale interesująca jest również refleksja nad sposobem przeżywania pracy przez jednostki i grupy, który może być pozytywny lub negatywny. Artykuł ma na celu prezentację determinantów satysfakcji z pracy streetworkerów wśród dzieci ulicy w Polsce analizowanych w kategorii pasji pedagogicznej rozumianej jako towarzyszenie. W narracjach badanych streetworkerów jest to pasja dla dobra dzieci ulicy prezentowana w trzech formach: pomoc, obecność w środowisku oraz intencjonalność spotkania.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 61-72
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Expectations Oczekiwania małżonków wobec duszpasterskiego wsparcia miłości małżeńskiej
    Expectations of Spouses Towards the Pastoral Support of Conjugal Love
    Autorzy:
    Korgul, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1726401.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłość małżeńska
    towarzyszenie
    umacnianie
    duszpasterstwo
    oczekiwania
    marital love
    accompaniment
    strengthening
    pastoral care
    expectations
    Opis:
    Sakrament małżeństwa wpisuje się w naturalne dążenie do miłości przez mężczyznę i kobietę. Małżonkowie otrzymują w nim wsparcie od samego Boga. Zadaniem duszpasterzy jak i całej wspólnoty kościelnej jest umacnianie małżonków w ich sakramentalnej miłości. Proces ten nazywamy towarzyszeniem duszpasterskim. Przeprowadzone badania wskazały, iż wpływ na wzrost oczekiwań w umacnianiu miłości małżeńskiej ma stosunek małżonków do wiary, przynależność do grup i zrzeszeń oraz długość stażu małżeńskiego. Wyzwaniem duszpasterskim jest umacnianie wiary małżonków, angażowanie coraz więcej par w przynależność do grup i zrzeszeń oraz troska o małżeństwa z krótszym stażem.
    The sacrament of marriage is part of the natural pursuit of love by a man and a woman. In it, the spouses receive support from God Himself. The task of pastors and the entire Church community is to strengthen the spouses in their sacramental love. This process is called pastoral accompaniment. Research has shown that an increase in the expectations of strengthening marital love is influenced by the spouses’ attitude to faith, membership in groups and associations and the length of their marriage. The pastoral challenge is to strengthen the faith of the spouses, to involve more and more couples in groups and associations and to care for couples with shorter marriages.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 6; 91-107
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oczekiwania katolików rozwiedzionych żyjących w nowych związkach wobec duszpasterskiego towarzyszenia
    Expectations of Divorced Catholics Living in New Relationships Towards Pastoral Accompaniment
    Autorzy:
    Kuczmarska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1727339.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duszpasterskie towarzyszenie
    rozeznawanie
    katolicy rozwiedzeni
    sytuacje nieregularne
    pastoral accompaniment
    discernment
    divorced Catholics
    irregular situations
    Opis:
    Towarzyszenie pastoralne powinno być inspirowane miłością Boga. Obecnie odgrywa ono szczególnie ważną rolę w posłudze małżonkom w sytuacjach nieregularnych. Artykuł prezentuje oczekiwania katolików rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach, wobec duszpasterskiego towarzyszenia w oparciu o badania empiryczne przeprowadzone na terenie Polski. Zawiera także wnioski pastoralne. Respondenci oczekują od duszpasterskiego towarzyszenia zrozumienia ich sytuacji, osobistych racji oraz powodów życia w nowym związku, rozeznawania możliwości otrzymania rozgrzeszenia i przyjęcia Komunii świętej, organizowania rekolekcji, pomocy w otwieraniu się na miłość Boga, wsparcia na drodze przebaczania sobie i innym oraz naprawienia wyrządzonych krzywd. Odpowiedzią na te oczekiwania powinno być przede wszystkim duszpasterstwo parafialne, które umożliwia osobisty kontakt kapłana z tymi osobami, delikatne i pełne szacunku traktowanie oraz stopniowe włączanie w życie parafii. Takie podejście może budzić nadzieję, zaufanie i otwartość wobec Kościoła. Przyjęcie, towarzyszenie i rozeznawanie duchowe z tymi osobami umożliwia ich stopniowe włączanie we wspólnotę Kościoła.
    Pastoral accompaniment should be inspired by the love of God. It plays a particularly important role in ministering to Catholics who are divorced and living in new relationships. The article presents the expectations of divorced Catholics living in new relationships towards pastoral accompaniment, based on research conducted in Poland. It also contains pastoral conclusions. Respondents expect pastoral accompaniment to understand their situation, personal reasons and reasons for living in a new relationship, to discern the possibility of receiving absolution and Holy Communion, to organize retreats, to help them open up to God’s love, and to support them in forgiving themselves and others. The answer to these expectations should be a parish ministry that allows for personal communication, gentle and respectful treatment and gradual integration into the life of the parish. This approach can inspire hope, trust and openness towards the Church. Reception, accompaniment and spiritual discernment enables gradual integration into the community of the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 6; 109-125
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktualność propozycji pedagogiczno-formacyjnej zawartej w numerze 70 adhortacji „Vita Consecrata”
    Validity of Pedagogical and Formational Suggestions In Vita Consecrata Exhortation No 70
    Autorzy:
    Pudełko, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009357.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-17
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    powołanie
    wierność
    rozwój
    etapy życia
    kryzys
    towarzyszenie
    vocation
    faithfulness
    development
    life stages
    crisis
    accompaniment
    Opis:
    No 70 of post-synodal exhortation Vita Consecrata by John Paul II (1996) under the characteristic title In a constant search for faithfulness distinguishes itself against the background of other Church’s Magisterium documents on con-tinuing formation by offering more integral and comprehensive vision of develop-ment stages of an adult person called to a consecrated life. It also presents, in an innovative way, a possibility to experience a vocational crisis as a significant part of the formation process as well as suggests specific ways to help a person in crisis and provides development guidelines. While comparing suggestions offered by No 70 of Vita Consecrata post-synodal exhortation to contemporary theories of development psychology and andragogy concerning the development in subsequent stages of adult life and development opportunities offered by development and situaltional crises, one may conclude that Vita Consecrata suggestions are indeed valid and integral ones. They are definitely worth both further theoretical studies and putting them into practice in formation processes of religious congregations and training cours-es organized for directors of formation of religious communities in charge of both initial and continuing formation.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 144-161
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoral Care of Vocations and Personal Identity
    Autorzy:
    Skreczko, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149986.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    personal identity
    vocational ministry
    psychology
    pedagogy
    counseling
    self-narrative
    education
    accompaniment
    Gaudete et Exsultate
    Opis:
    In its mission of evangelization, the Church has focused on pastoral care of vocations in recent years. Confronted with the many challenges facing civilization and the progressive secularization of the societies of materialistic Europe, the Church has been seeking appropriate methods, means, and formation strategies to help young people recognize their vocation. Undoubtedly today many formators and vocation animators are aware of the significant role that the psychological sciences play in the understanding human identity. God is always calling, but man alone can respond.In the human formation and maturation process, a person has the opportuni ty to come to know himself and understand his own history. A person who has responded to God’s call must also agree to ongoing long-term formation. From this point of view, personal accompaniment plays an important role, since no person is capable of progressing towards human and spiritual maturity alone.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 149-161
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walor edukacyjny pedagogiki towarzyszenia
    Educational Value of the Pedagogy of Accompaniment
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763444.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    spirituality
    education
    pedagogy of accompaniment
    synergy in education
    personalism
    duchowość
    pedagogika towarzyszenia
    synergia w edukacji
    personalizm
    Opis:
    Działania pedagogiczne zakładają wspomaganie rozwoju osoby wychowanka poprzez pomoc w osiąganiu dobrostanu, harmonii w relacjach z sobą i otoczeniem, a w konsekwencji w osiąganiu założonych celów. Tak nakreślona wizja rozwoju człowieka w praktyce pedagogicznej może jednak przyjmować różne postaci. W artykule ukazano wizję wspomagania pedagogicznego, która wynika z postrzegania człowieka i jego rozwoju w ujęciu pedagogiki towarzyszenia, zwanej też pedagogiką jezuicką. Przedmiotem refleksji jest duchowość wyrastająca z ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli. Jej specyfiką jest teocentryczne i chrystocentryczne postrzeganie świata i człowieka. W duchowości tej na szczególną uwagę zasługują dwie zasady: magis oraz cura personalis, które zarówno w praktyce, jak i refleksji naukowej zdają się stwarzać warunki do wywoływania efektu synergicznego. Odwołując się do przesłania zawartego w tych zasadach, w artykule zaprezentowano możliwości korzystania z pedagogiki towarzyszenia w codziennych oddziaływaniach edukacyjno-wychowawczych.
    Pedagogical work supports the development of the pupil by helping to achieve well-being, harmony in relationships with oneself and the environment, and, consequently, one’s goals. However, this vision of human development in pedagogical practice may take various forms. The article presents the vision of pedagogical support which results from the perception of humankind and personal development in terms of accompaniment pedagogy, also known as Jesuit pedagogy. The subject of reflection is the spirituality that arises from the spiritual exercises of St. Ignatius of Loyola. Its uniqueness lies in its theocentric and Christocentric perception of the world and humankind. In this spirituality, two principles deserve special attention – magis and cura personalis – which, both in practice and in scientific reflection, seem to lead to a synergistic effect. Referring to the message contained in these principles, the article presents the possibilities of using accompaniment pedagogy in everyday educational interactions.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 4; 57-74
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
    Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
    Autorzy:
    Szpoton, Szczeparn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    Amoris laetitia
    marital crises
    accompaniment
    discernment
    irregular situations
    Amoris Laetitia
    kryzysy małżeńskie
    towarzyszenie
    rozeznawanie
    związki nieregularne
    Opis:
    The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
    Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towarzyszenie małżeństwom w kryzysach w świetle adhortacji Amoris laetitia
    Accompanying marriages in crises in the light of the exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Szajkowska, Izabella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480444.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Amoris laetitia
    duszpasterstwo małżeństw
    kryzysy małżeńskie
    towarzyszenie małżonkom
    marital crises
    pastoral marriage counselling
    accompaniment to spouses
    Opis:
    W artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, na czym polega duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w kryzysach w świetle adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Omówione zostały kryzysy: początków, narodzin dziecka, jego wychowania i dojrzewania, „pustego gniazda”, starzejących się rodziców. Wiążą się one z trudnościami: emocjonalnymi, społecznymi, duchowymi, gospodarczymi, zawodowymi, niedojrzałością emocjonalną. Do grupy osób wspierających w kryzysach zalicza się duszpasterzy, doradców i specjalistów, a także doświadczonych małżonków. Ich zadaniem jest wspieranie małżonków w kryzysie pomocą duszpasterską lub specjalistyczną oraz świadectwem wiary. Wymaga to rzetelnego rozeznawania, umiejętności słuchania, a nade wszystko sztuki ukazania, że to, co jawi się w danym momencie, jest okazją do bardziej świadomego życia.
    The article attempts to answer the question: What is the pastoral accompaniment to spouses in crises in the light of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia. Crises such as: the beginnings, arrival of a child, raising and maturing a child, „empty nest” syndrome and the crisis of aging parents were discussed. They involve emotional, social, spiritual, economic or professional difficulties along with emotional immaturity. The group of people supporting in crises consists of: priests, advisors and specialists as well as experienced spouses. Their task is to support couples in crisis with pastoral or specialist assistance and a testimony of faith. It requires very reliable insight, the ability to listen and, above all, the art of showing that what appears in a given moment of life is an opportunity for a more conscious life.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 249-261
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towarzyszenie duchowe małżonkom i osobom w sytuacjach nieregularnych w świetle adhortacji Amoris laetitia
    Spiritual accompaniment to spouses and people in irregular situations in the light of Amoris laetitia exhortation
    Autorzy:
    Kmiecik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475193.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    spiritual accompaniment
    discernment
    marriage
    irregular situations
    pastoral support
    towarzyszenie duchowe
    rozeznawanie
    małżeństwo
    sytuacje nieregularne
    wsparcie duszpasterskie
    Opis:
    In the paper, a source analysis of the spiritual counseling of accompaniment to sacramental spouses and people in irregular situations has been taken up on the basis of post-synodal Apostolic Exhortation, Amoris laetitia by Pope Francis. The concept of accompaniment is a leading term in subsequent chapters of the document. The meaning of the concept of accompaniment and the character of counsel presented by the Pope are introduced. Then, subsequent contexts of the counsel taken up in the exhortation were characterized. The issue of the accompaniment is discussed in relation to spouses and it involves subsequent stages of the development of love and situations requiring special attention. The key to caring for children and integrating with the Church community also includes the issue of accompanying and discerning those who are in non-sacramental relationships, defined as irregular situations and in complex situations as well. The relation of the accompanying counsel to the moral evaluation of the conducted people was also defined. Discussing the forms of pastoral practice, the purpose, scope, competence and means of providing community and individual assistance that are adapted to needs and life-sustaining problems, were identified.
    W artykule podjęto źródłową analizę posługi towarzyszenia duchowego małżonkom sakramentalnym i osobom w sytuacjach nieregularnych na podstawie posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Pojęcie towarzyszenia jest wiodącym terminem w kolejnych rozdziałach dokumentu. Przybliżony został zakres znaczeniowy pojęcia towarzyszenia oraz charakterystyka posługi przedstawiona przez papieża. Następnie scharakteryzowano kolejne konteksty towarzyszenia podejmowane w adhortacji. Kwestia towarzyszenia jest omówiona w odniesieniu do małżeństw i obejmuje kolejne etapy rozwoju miłości oraz sytuacje wymagające szczególnej uwagi. W kluczu troski o dzieci i integracji ze wspólnotą Kościoła w dokumencie podjęto również problem towarzyszenia i rozeznawania wobec osób trwających w związkach niesakramentalnych, określanych jako sytuacje nieregularne oraz w sytuacjach skomplikowanych. Określono również relację posługi towarzyszenia do oceny moralnej prowadzonych osób. W omawianiu form praktyki wsparcia duszpasterskiego wskazano cel, zakres, kompetencje i sposoby udzielania pomocy wspólnotowej oraz indywidualnej, dostosowane do potrzeb i niesionych w życiu problemów.
    Źródło:
    Family Forum; 2017, 7; 107-124
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O problemie duchowości w pedagogice resocjalizacyjnej
    About the Problem of Spirituality in Rehabilitation Pedagogy
    Autorzy:
    Mółka, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448715.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    duchowość
    „nowa resocjalizacja”
    pedagogika towarzyszenia
    readaptacja społeczna
    transcendencja
    spirituality
    “new resocialization”
    pedagogy of accompaniment
    social re-adaptation
    transcendence
    Opis:
    Artykuł podejmuje próbę ukazania możliwości zwiększenia poziomu efektywności readaptacji społecznej skazanych, jaki może wynikać z połącznia założeń tradycyjnej resocjalizacji i resocjalizacji twórczej z założeniami pedagogiki towarzyszenia. Innymi słowy, chodzi o zwrócenie uwagi na potencjał transcendencji w szeroko pojmowanych procesach resocjalizacji. Tę próbę poszerzenia refleksji resocjalizacyjnej o aspekt transcendentalny rozpoczynają zasygnalizowane badania, które ukazują stosunkowo niski poziom życia duchowego skazanych w porównaniu z grupą kontrolną, czyli osobami niekaranymi (studentami warszawskich uczelni). Uzasadniając potrzebę zmiany tej sytuacji, odwołano się do pedagogiki transcendentalnej po to, by na tej podstawie zaproponować obszar dalszych badań i oddziaływań pozostających dotychczas na marginesie refleksji i praktyki kryminologicznej, penitencjarnej czy penologicznej. Przedstawione analizy oparte na promowanej przez Zbigniewa Marka postawie towarzyszenia pozwalają upatrywać pożądanej zmiany w warstwie teoretycznej pedagogiki resocjalizacyjnej, którą przez pryzmat zasygnalizowanych zależności wyraża triada: towarzyszenie – wspomaganie – transgresja.
    The article attempts to show the possibility of increasing the level of efficiency of the social readaptation of convicts, which may result from combining the assumptions of traditional resocialization and creative social rehabilitation with the assumptions of the pedagogy of accompaniment. In other words, it is about drawing attention to the potential of transcendence in the broadly understood processes of resocialization. This attempt to broaden social rehabilitation reflections by means of the transcendental aspect, begins with the planned research, which results in a relatively low level of spiritual life of the convicts in comparison with the control group – unpunished persons (students of various Warsaw universities). Justifying the need to change this situation, reference was made to transcendental pedagogy in order to propose the area of further research and certain impacts that have remained on the margins of reflection and criminological, penitentiary or penological practice. The presented analyses, based on the attitude of accompaniment promoted by Zbigniew Marek, allow us to see the desired change in the theoretical dimension of resocialization pedagogy, which through the prism of these relations is expressed by the following triad: accompaniment – support – transgression.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 63-84
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche” Bernharda Kothego (1821–1897). Dzieje i repertuar
    "Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche" of Bernhard Kothe (1821–1897). History and repertoire
    Autorzy:
    Pawlik, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201962.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    bernhard kothe
    akompaniament organowy
    cecylianizm
    parafia św. krzyża w opolu
    organ accompaniment
    cecilianism
    st. cross parish in opole
    Opis:
    Muzyka kościelna na przełomie XVIII i XIX wieku przeżywała kryzys. Pozycja organisty w społeczeństwie uległa dewaluacji, a za kontuarem zasiedli przypadkowi ludzie. Niezwykle potrzebne w tym momencie okazały się wszelkie materiały przybliżające rolę muzyki w kościele, ale także takie, dzięki którym znający nuty kandydat mógł od razu rozpocząć posługę organisty. Pragnienie zapełnienia tej luki towarzyszyło Bernhardowi Kothemu, dyrektorowi muzycznemu kościoła św. Krzyża w Opolu, w 1865 roku, podczas komponowania zbioru towarzyszeń organowych Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche. Niniejszy artykuł dzieli się na trzy części. W pierwszej przybliżona zostanie postać Bernharda Kothego, jego biografia oraz działalność. Dwie kolejne będą dotyczyć omawianego zbioru towarzyszeń organowych. Najpierw przedstawione zostaną idee towarzyszące wydaniu pozycji oraz doboru pieśni. Natomiast w ostatniej części znajdzie się analiza zawartości zbioru oraz akompaniamentów zaproponowanych przez B. Kothego. Przyglądając się omawianemu zbiorowi towarzyszeń organowych należy zwrócić uwagę na troskę, którą wydawca przy pomocy swojego dzieła objął kilka rzeczywistości. Pierwszą z nich jest liturgia kościoła katolickiego. Idee cecylianizmu były mu szczególnie bliskie, wszak założył oddział towarzystwa cecyliańskiego w Opolu. Pracował jako organista i nauczyciel muzyki, co pozwoliło mu zadbać również o potrzeby posługujących, wiernych, a w szczególności młodzieży. Dzięki swoim staraniom B. Kothe stworzył dzieło dziewięciokrotnie wznawiane, które szybko zyskało popularność. Zaszczepione w Melodieen idee wzbudziły szeroki rezonans w świecie niemiecko- i polskojęzycznym. B. Kothe zdobył także naśladowców, czego dowodem są żarliwe podziękowania w chorale Richarda Gillara.
    Church music at the turn of the 18th and 19th centuries was in crisis. The position of the organist in society was devalued, and random people played on the organ. At this point, all books related to the role of music in the church turned out to be extremely necessary, but also those that would allow the candidate who knew the notes to start the organist's service immediately. Bernhard Kothe, music director of the Church of St. Cross in Opole, desire to fill this gap in 1865, while composing a collection of organ companions Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche. This article is divided into three parts. The first part introduces Bernhard Kothe, his biography and work. The next two will concern the discussed set of organ associations. First, circumstances of the creation and selection of the songs will be presented. In the last part, however, there will be an analysis of the content of the set and the accompaniment proposed by B. Kothe. When looking at the discussed collection of organ works, one should pay attention to the care that the publisher has embraced several realities with his work. The first is the liturgy of the Catholic Church. The ideas of Cecilianism were particularly close to him, after all, he founded a branch of the Cecilian society in Opole. He worked as an organist and music teacher, which allowed him to take care of the needs of church musician, the people, especially young people. Thanks to his efforts, B. Kothe created a work reprinted nine times, which quickly gained popularity. The ideas instilled in Melodieen aroused a wide resonance in the German and Polish-speaking world. B. Kothe also gained followers, as evidenced by the heartfelt thanks in Richard Gillar's chorale.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 83-98
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gotowość duszpasterzy do towarzyszenia małżonkom w rozwoju wiary
    Willingness of Pastors to Accompany their Spouses in their Faith Development
    Autorzy:
    Czerwonka, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595537.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    towarzyszenie duszpasterskie
    rozwój wiary
    duszpasterstwo małżeństw
    badania duszpasterzy
    pastoral accompaniment
    development of faith
    pastoral care of marriages
    pastoral research
    Opis:
    Pastoral accompaniment of spouses in the development of faith is part of the essence of the Church’s salvific activity towards people living in the sacrament of marriage. The pastoral accompaniment of the spouses is realized by the presbyters through evangelization, the preaching of the word of God, the catechesis of the spouses and parents, sacramental ministry and spiritual direction, and finally especially through the holiness of priestly life. The research carried out among the clergy of the Archdiocese of Przemyśl has shown the need for permanent formation of the presbyters to support the pastoral accompaniment of the spouses and motivate the clergy for this ministry.
    Duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w rozwoju wiary wpisuje się w istotę zbawczej działalności Kościoła skierowanej wobec osób żyjących w sakramencie małżeństwa. Wsparcie małżonków płynące ze strony duszpasterzy jest realizowane przez prezbiterów poprzez ewangelizację, przepowiadanie słowa Bożego, katechezę małżonków i rodziców, posługę sakramentalną i kierownictwo duchowe, w końcu szczególnie poprzez świętość kapłańskiego życia. Przeprowadzone badania wśród duchownych archidiecezji przemyskiej dowiodły potrzebę formacji stałej prezbiterów, wspomagającej duszpasterskie towarzyszenie małżonków i motywującej duchownych do tej posługi.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 99-118
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towarzyszenie duszpasterskie małżonkom i rodzinom
    Pastoral Accompaniment to Married Couples and Families
    Autorzy:
    Pyźlak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036742.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    towarzyszenie duszpasterskie
    formy towarzyszenia duszpasterskiego
    zrzeszenia małżeństw i rodzin
    małżeństwa niezrzeszone
    małżeństwa mieszane oraz o różnej przynależności religijnej
    pastoral accompaniment
    forms of pastoral accompaniment
    associations of married couples and families
    non-member families
    mixed marriages
    married couples of different religious affiliation
    Opis:
    We współczesnych czasach wiele rodzin odczuwa osamotnienie i przeżywa różnego rodzaju kryzysy. Towarzyszy temu osłabienie wiary w obecność Chrystusa w sakramencie małżeństwa, co utrudnia budowanie wspólnoty i może rodzić rozczarowanie i zniechęcenie wobec podjętej drogi życia. Dlatego jedną z inicjatyw Kościoła jest wyjście naprzeciw problemom przeżywanym przez małżonków i rodziców poprzez działania duszpasterskie zmierzające do niesienia im odpowiedniej pomocy, aby wzrastali w miłości i przeżywaniu Ewangelii. Jedną z inicjatyw jest towarzyszenie duszpasterskie, które powinno obejmować: zrzeszenia małżeństw i rodzin, małżeństwa niezrzeszone, jak również małżeństwa mieszane oraz o różnej przynależności religijnej. Tego typu działania duszpasterskie powinny przyczynić się do stworzenia w parafii środowiska przyjaznego małżeństwu i rodzinie.
    In contemporary times many families feel lonely and face various types of crisis. Their faith in the presence of Christ in the Sacrament of Marriage is weakened and thus it makes it more difficult for them to create a relationship and may cause disappointment and discouragement in the undertaken new way of life. Therefore, one of the initiatives of the Church is to help spouses and parents to cope with the problems through pastoral care which aims at accompanying them in growing in their mutual love and in living the Gospel. Pastoral accompaniment can involve gathering of married couples and families, non-member families as well as mixed marriages of different religious affiliation into Catholic associations. These kinds of pastoral actions should contribute to creating a marriage and family-friendly environment in the parish.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 123-136
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoretyczne podstawy towarzyszenia rodzinom zastępczym. W stronę rekomendacji metodycznych z punktu widzenia nauk o rodzinie
    Theoretical foundations of the accompaniment of foster families. Towards methodological recommendations from the point of view of family studies
    Autorzy:
    Żukiewicz, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339420.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    family
    foster family
    family assistant
    accompaniment
    familiology
    family study
    rodzina
    rodzina zastępcza
    asystent rodziny
    towarzyszenie
    familiologia
    nauki o rodzinie
    Opis:
    Niniejszy artykuł powstał w celu prezentacji teoretycznych i metodycznych filarów działalności społecznej prowadzonej w środowisku rodzicielstwa zastępczego. W toku analizy wykorzystano metodę deskresearch. Badania obejmowały źródła regulacji prawnej, wyniki zrealizowanych eksploracji terenowych (własnych i obcych) oraz wybraną literaturę przedmiotu. W świetle przeprowadzonych badań można stwierdzić, że kategoria towarzyszenia wymaga dalszego namysłu oraz naukowych badań ukierunkowanych na sferę działalności wspomagającej rodziny zastępcze w ich codziennej służbie.
    This article has been prepared in order to present the theoretical and methodological foundations of social activity conducted in the foster parenthood environment. In the course of the under taken analyses, the deskresearch method was used. The research covered sources of legal regulation, the results of previous field explorations (own and foreign), as well as specialist literature on the subject. On the basis of the conducted research, it can be assumed that the category of accompaniment requires further reflection and scientific research aimed at the sphere of activity supporting foster families in their daily service.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2023, 18, 2 (34); 27-40
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światło słowa Bożego dla chrześcijańskich małżonków w nauczaniu moralnym encykliki Humanae vitae
    The Light of God’s Word for Christian Spouses in the Moral Teaching of the Encyclical Humanae vitae
    Autorzy:
    Nawrot, Janusz
    Pryba, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558666.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Paweł VI
    Humanae vitae
    małżeństwo
    słowo Boże
    nauczanie moralne
    modlitwa
    towarzyszenie
    Paul VI
    marriage
    word of God
    moral teaching
    prayer
    accompaniment
    Opis:
    Artykuł stanowi pretekst do debaty nad istotą zaufania i jego znaczenia w środowisku pierwotnym i wtórnym człowieka. Jak się okazuje, pomimo coraz niższego stopnia zaufania do instytucji, czy organizacji, jest ono niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Najwłaściwszym wydaje się ujęcie zaufania w kategorii wartości. Budowanie klimatu zaufania rozpoczyna się w środowisku rodzinnym i to rodzice są pierwszymi osobami, którym ufają dzieci. Od postawy rodziców oraz ich ufności we własne umiejętności i możliwości, a także od nieustającego procesu samokształcenia zależy, czy dzieci wejdą w świat ludzi dorosłych z przekonaniem we własne kompetencje i zdolności. Bez nich zaś nie można mówić o zaufaniu do samego siebie, jak i do innych ludzi.
    The purpose of the article is to discuss the essence of trust and its importance in the primary and secondary human environment. As it turns out, despite the ever lower level of confidence in institutions or organizations, trust is necessary in order for people to function properly in society. It seems most appropriate to approach trust as a value category. Building a climate of trust begins in the family environment and it is parents who are the first persons that children trust. The attitude of parents and their confidence in their own skills and abilities, combined with a constant process of self-improvement, are the factors which decide whether children enter the world of adults with confidence in their own competences and abilities, without which one cannot speak of trust in either oneself or other people.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 43; 245-261
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralne wsparcie małżeństwa i rodziny w poszanowaniu życia
    Pastoral support for marriage and the family in respect for life
    Autorzy:
    Zarębski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047540.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    life
    marriage and family
    pastoral support
    witness
    accompaniment
    defense of life
    życie
    małżeństwo i rodzino
    pastoralne wsparcie
    świadectwo
    towarzyszenie
    obrona życia
    Opis:
    Abstrakt dostępny w papierowej wersji czasopisma.
    The problem of life and the reality of the family are closely connected and one can safely say that they are almost inseparable. It is enough to look at the documents of the Second Vatican Council to see that marriage and the family are a deep union of married life and love (Gaudium et Spes 48). St. John Paul II in the encyclical Evangelium Vitae highlights the relationship between the family and the gift of life (EV 92). This publication is dedicated to the pastoral support of marriages and families in respect for life. It consists of several parts in which the author presents successively the value and inviolability of human life, describing the basic environment of human life, that is a family whose mission is the transmission and protection of life. Next, we fi nd a discussion of the mission of the Church, which is called to serve man and family and especially to support the family in the affi rmation of life. The article culminates in the presentation of selected forms and ways of pastoral support for the family, including the word of God, the witness of the spouses’ lives, accompanying spouses and family, and concrete actions the Church undertakes to defend life.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 97-111
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie wielkie inicjatywy w historii muzyki kościelnej w I połowie XX wieku
    Two grand initiatives in the history of the church music in the 20th century
    Autorzy:
    Grajewski, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201963.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    ks. jules van nuffel
    ks. henryk nowacki
    chorał gregoriański
    akompaniament
    liturgia
    fr jules van nuffel
    fr henryk nowacki
    plainsong
    accompaniment
    liturgy
    Opis:
    W pierwszej połowie XX w. w dwóch krajach pojawiła się inicjatywa opublikowania akompaniamentu organowego do melodii kościelnych zawartych w Liber Usualis. Pomysł ten, wpisujący się doskonale w nurt ruchu cecyliańskiego, zrealizowali niezależnie od siebie dwaj księża: Jules Van Nuffel (Belg) oraz Henryk Nowacki (Polak). O ile praca J. Van Nuffela została opublikowana pod tytułem Nova Organi Harmonia, o tyle przedsięwzięcie H. Nowackiego nie doczekało się wydania drukiem. Pozostało w rękopisie, który pieczołowicie przepisała s. Margarita Romanowicz z Niegowa nieopodal Warszawy, gdzie autor pracował duszpastersko. Oba ogromne dzieła nie odegrały już, niestety, znaczącej roli w historii muzyki kościelnej z tego powodu, że powstały zbyt późno: reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II znacznie ograniczyła obecność chorału gregoriańskiego w liturgii.
    In the first half of the 20th century an initiative was launched in two countries to publish organ accompaniments to church melodies included in Liber Usualis. This idea, perfectly fitting into the Cecilian Movement, was independently implemented by two priests: Jules Van Nuffel, a Belgian, and Henryk Nowacki, a Pole. While Van Nuffel’s work was published under the title Nova Organi Harmonia, Nowacki’s project was not published in print. It was preserved as the manuscript, carefully transcribed by sister Margarita Romanowicz from Niegowo near Warsaw, where the author worked pastorally. Unfortunately, both great works did not assume a significant role in the history of church music, because they were created too late: the liturgical reform of the Second Vatican Council has significantly limited the presence of Gregorian chant in liturgy.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 67-81
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Accompanying the Catechised in Their Holistic Development
    Towarzyszenie katechizowanym w ich wszechstronnym rozwoju
    Autorzy:
    Zellma, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343208.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    towarzyszenie
    katecheta
    wszechstronny rozwój
    wychowanek
    wychowanie
    pedagogika
    katechetyka
    nauczanie religii
    katecheza
    accompaniment
    catechist
    holistic development
    pupil
    education
    pedagogy
    catechetics
    religion teaching
    catechesis
    Opis:
    The analyses presented in this paper focus on the accompaniment for the catechised in their holistic development. Thus described, the educational activity of a catechist is consistent with the principle of faithfulness to God and to man. It always concerns a specific catechised person with specific developmental predispositions who lives in a specific community and is influenced by modern culture. By referring to the Catechetical directory and the literature on the subject, it was pointed out that the accompaniment for the catechised in their holistic development is the fundamental pedagogic and catechetic category. Various aspects of accompaniment for the catechised in the contemporary world are presented. Vocation, passion as well as the testimony of life and faith were particularly emphasised. The importance of the encounter, presence, being near and being with the pupil, and dialogue were stressed. Active listening, trust, care, devotion, kindness, empathy, and credibility were also regarded as important. The described traits and predispositions of a catechist play an important role in establishing authentic relations with pupils. They are manifestations of the communicative and pedagogic competence of the catechist and his ability to accomplish his goals, as well as of his awareness of the vocation and the educational mission among the catechised.
    Analizy podjęte w artykule skoncentrowano wokół problematyki towarzyszenia osobom katechizowanym w procesie ich wszechstronnego rozwoju. Tak określona aktywność wychowawcza katechety jest zgodna z zasadą wierności Bogu i człowiekowi. Dotyczy zawsze konkretnego katechizowanego, który ma określone predyspozycje rozwojowe, żyje w konkretnej społeczności i podlega wpływom współczesnej kultury. Odwołując się do Dyrektorium o katechizacji i literatury przedmiotu zauważono, że towarzyszenie katechizowanym w ich wszechstronnym rozwoju jest podstawową kategorią pedagogiczną i katechetyczną. Przedstawiono różne aspekty towarzyszenia katechizowanym we wszechstronnym rozwoju. Szczególną uwagę zwrócono na powołanie, pasję oraz świadectwo życia i wiary. W tym kontekście podkreślono znaczenie spotkania, obecności, bycia obok i bycia z wychowankiem, dialogu. Za ważne uznano również aktywne słuchanie, zaufanie, troskę, oddanie, życzliwość, empatię, wiarygodność. Tak określone cechy i predyspozycje katechety odgrywają ważną rolę w nawiązaniu autentycznych relacji z wychowankami. Świadczą o kompetencjach komunikacyjnych, pedagogicznych i realizacyjnych katechety oraz jego świadomości powołania i posłannictwa wychowawczego wobec katechizowanych.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 11; 5-22
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opieka pielęgniarska nad przebywającym w domu dzieckiem z guzem mózgu w terminalnym stadium choroby
    The nursing care of a child of a disease staying at home with brain tumor in the terminal stadium
    Autorzy:
    Kozomaricz, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/472757.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    choroba nowotworowa, guz mózgu, opieka paliatywna, towarzyszenie
    dziecku umierającemu, wsparcie, empatia.
    cancer, brain tumor, paliative care, accompaniment to the dying child,
    support, empathy.
    Opis:
    Dzieci dotknięte nieuleczalnymi chorobami, w tym chorobami nowotworowymi, to grupa pacjentów wymagająca specjalnej opieki i pielęgnacji. Niniejsza praca określa rolę pielęgniarki w opiece nad dzieckiem nieuleczalnie chorym, przebywającym w domu oraz ukazuje znaczenie całościowego podejścia, uwzględniającego fizyczne, emocjonalne, społeczne i duchowe aspekty pielęgnacji i opieki. W przypadku dziecka w terminalnym stadium choroby istotne jest umiejętne przygotowanie rodziny do asystowania w procesie jego odchodzenia. Nie ma odpowiedniego czasu na chorobę i umieranie. Choroba zawsze pojawia się nie w porę, wprowadzając zamęt i chaos w życiu całej rodziny, dziecko zaś pozbawia dzieciństwa, radości i beztroski. Pielęgniarka musi zmierzyć się z reakcjami emocjonalnymi pacjentów w różnych stadiach choroby nowotworowej, reakcjami emocjonalnymi rodziny umierającego dziecka, a także własnymi odczuciami. Niezwykle istotne jest wskazanie znaczenia terminalnej opieki paliatywnej, określanej mianem towarzyszenia, czuwania, bycia z dzieckiem nieuleczalnie chorym lub umierającym, opieki, która niesie pomoc rodzinie nie tylko podczas trwania choroby, ale również w okresie żałoby po utracie dziecka.
    Children afflicted with incurable diseases, including cancer, are a group of patients who need special care and nursing. Presented thesis determines the role of a nurse in taking care of a terminally ill child, who stays at home and shows the meaning of an overall attitude, noting psychical, emotional, social and spiritual aspects rof taking care and nursing. In case of a terminally ill child very important is accompanying in the process of his/her passing away. There is no perfect time for disease and dying. The illness always appears not on time, making confusion and chaos in the life of the whole family and the child is deprived of the childhood, joy and carelessness. The nurse has to deal with emotional reactions of patients in different stages of cancer, emotional reactions of a family of a dying child and also her own feelings. Extremely important is to indicate undeniable meaning of a paliative care, terminally determined as accompaniment, watching, being with the incurable ill or dying child, which brings the family help not only during the illness but also during mourning after losing the child.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2012, 8
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w odpowiedzialnym rodzicielstwie
    Pastoral Accompaniment of Spouses in Responsible Parenthood
    Autorzy:
    Czerwonka, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035046.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    towarzyszenie duszpasterskie
    odpowiedzialne rodzicielstwo
    duszpasterstwo małżeństw
    badania kapłanów
    pastoral accompaniment of married
    responsible parenthood
    pastoral care of married couples
    empirical study of priests
    Opis:
    Duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w odpowiedzialnym rodzicielstwie należy do istotnych zadań tej zbawczej działalności Kościoła. Małżonkowie zaproszeni przez Boga do realizacji powołania rodzicielskiego oczekują na wsparcie płynące ze strony duszpasterzy. Wsparcie to jest realizowane przez kapłanów poprzez przepowiadanie słowa Bożego, parafialne poradnictwo rodzinne, posługę kierownictwa duchowego i wsparcia modlitewnego czy też w procesie pedagogizacji. Przeprowadzone wśród prezbiterów badania dowiodły, że wysoki odsetek księży deklaruje gotowość duszpasterskiego towarzyszenia małżonkom w dziele odpowiedzialnego rodzicielstwa. Częściej tak uważają zwłaszcza kapłani starsi, powyżej 36. roku życia, mający większe doświadczenie posługiwania dla małżeństw. Wyzwanie wsparcia duszpasterskiego małżonków w odpowiedzialnym rodzicielstwie stanowią kapłani młodsi, do 35 roku życia.
    Pastoral accompaniment of spouses in responsible parenthood is one of the important tasks of this salvific activity of the Church. Spouses invited by God to pursue their parental vocation await the support of pastors. This support is realized by priests through the preaching of the word of God, parish family counseling, the ministry of spiritual direction and prayer support, or in the process of pedagogy. Surveys among presbyters have shown that a high percentage of priests declare their willingness to accompany their spouses in the work of responsible parenthood. More often than not, priests from the age of 36 years of age, who have more experience in ministering to married couples, consider it this way. The challenge of pastoral support for spouses in responsible parenthood is faced by younger priests up to 35 years of age.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 105-120
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autorytet w teorii i praktyce towarzyszenia wychowawczego
    Authority in Theory and Practice of Educational Accompaniment
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449020.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    autorytet
    pedagogia ignacjańska
    ćwiczenia duchowne
    poznanie naturalne i religijne
    pedagogika towarzyszenia
    authority
    Ignatian pedagogy
    spiritual exercises
    natural and religious cognition
    pedagogy of accompaniment
    Opis:
    Kwestia autorytetu w wychowaniu jest różnie postrzegana i rozwiązywana. W prowadzonym toku myślowym opieramy się na inspiracjach pedagogii ćwiczeniami duchownymi Ignacego Loyoli. Według idei ćwiczeń autorytet wychowawcy powinien być oparty na gotowości stawania przy wychowanku, zezwalania mu na podejmowanie własnych inicjatyw, a jednocześnie czuwanie, by jego poszukiwania drogi własnego rozwoju nie sprowadziły go na bezdroża. Takie jego rozumienie pokazuje, że odnosimy go do działań wspomagających osobę w porządkowaniu własnego życia w sferze somatycznej, psychicznej i duchowej. Oparta na takich założeniach pedagogia ignacjańska powodzenie tego rodzaju działań opiera na dialogu Boga z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Oczekuje się, że będzie on inspirował wysiłek człowieka do wprowadzaniu ładu we wszystkich zakresach swego życia. Przedłożone rozumienie autorytetu w specyczny sposób określa rolę wychowawcy w procesach wychowania. Sprowadza się ona do funkcji towarzyszenia na wspólnej z wychowankiem drodze do osiągania pełni człowieczeństwa. W zrozumieniu i wprowadzaniu do praktyki pedagogicznej przedłożonego rozumienia autorytetu pomaga akceptacja założeń personalizmu chrześcijańskiego.
    The issue of authority in education is perceived and resolved in various ways. In the following line of reasoning we rely on the inspirations provided by the pedagogy of The Spiritual Exercises of Ignatius Loyola. According to the idea of The Exercises, the authority of the educator should be based on his or her willingness to assist the student, to allow him to take his own initiative, while at the same time ensuring that his search for a path of his own development does not lead him astray. This understanding of authority shows that we refer it to actions that assist a person in ordering his or her life in the somatic, psychic and spiritual spheres. Based on such assumptions, Ignatian pedagogy considers the success of these actions to be contingent on the dialogue of God with man and of man with God. This dialogue is expected to inspire man's efforts to bring order in all areas of his life. The proposed understanding of authority determines the role of the educator in the processes of upbringing in a specific way. It comes down to the function of accompanying the student on the common path towards the attainment of the fullness of humanity. Accepting the assumptions of Christian personalism helps to understand this notion of authority and to apply it to pedagogical practice.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 231-248
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacja rodzina–szkoła w kontekście pedagogiki towarzyszenia
    Family–School Relationship in the Context of Pedagogy of Accompaniment
    Autorzy:
    Dybowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40621658.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    relacja rodziny i szkoły
    partnerstwo edukacyjne
    pedagogika towarzyszenia
    pedagogika ignacjańska
    Joyce L. Epstein
    family–school relationship
    educational partnership
    pedagogy of accompaniment
    Ignatian pedagogy
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Celem podjętych analiz jest wskazanie pedagogiki towarzyszenia jako kontekstu dla relacji rodziny i szkoły. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podjęty problem badawczy: W jaki sposób pedagogika towarzyszenia może stanowić tło dla relacji rodziców i nauczycieli? W refleksji zastosowano krytyczną analizę literatury naukowej oraz dokonano przeglądu wyników dotychczasowych badań. PROCES WYWODU: Dokonano przeglądu i analizy wybranych stanowisk koncentrujących się wokół relacji rodzina–szkoła. Szczególny akcent położono na model Joyce L. Epstein. Przedstawiono ogólną charakterystykę pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej, która ma swoje źródła w tradycji edukacyjnej prowadzonej przez Towarzystwo Jezusowe. Podjęto refleksję ukierunkowaną na praktykę edukacyjną dotyczącą możliwości wykorzystania elementów tradycji ignacjańskiej w budowaniu partnerstwa edukacyjnego rodziców i nauczycieli. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku podjętych analiz ustalono, że najbardziej optymalnym rozwiązaniem dla relacji rodzina–szkoła jest partnerstwo edukacyjne, które w centrum podejmowanych aktywności stawia dziecko/ucznia i jego potrzeby, w czym pomocna może być perspektywa pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej. WNIOSKI, REKOMENDACJE I APLIKACYJNE ZNACZENIE WPŁYWU BADAŃ: Pedagogika towarzyszenia/ignacjańska jest mało znaną koncepcją pedagogiczną. Jej popularyzacja pozwala na rozszerzenie edukacyjnego myślenia i praktyki edukacyjnej. Poszerza możliwości wyboru dla podmiotów edukacyjnych własnego, indywidualnego podejścia do partnerstwa i współpracy dostosowanej do możliwości dziecka/ucznia oraz rodziców i nauczycieli. Jest to nurt myślenia, który dorosłego stawia w pozycji niedyrektywnej, towarzyszenia, raczej jako „niewidzialnego”, co może dać inną jakość relacji rodzice–nauczyciele.
    RESEARCH OBJECTIVE: The aim of these analyses is to identify the pedagogy of accompaniment as a context for the relationship between family and school. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem is: How can the pedagogy of accompaniment serve as a background for parents’ and teachers’ relationships? In the reflection that has been done, a critical analysis of the research papers has been applied and the results of previous research in the field undertaken have been reviewed. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Selected viewpoints focusing on the family-school relationship were reviewed and analysed. Particular focus is given to the model of Joyce L. Epstein. A general characteristic of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy, which has its roots in the educational tradition conducted by the Society of Jesus, is presented. An educational practice- oriented reflection on the possibility of using elements of the Ignatian tradition in building an educational partnership between parents and teachers is given. RESEARCH RESULTS: As a result of the analyses conducted, it was found that the most optimal solution for the family-school relationship is an educational partnership that places the child/ student and his/her needs at the centre of the activities being undertaken, in which the perspective of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy can be helpful. CONCLUSIONS, RECOMMENDATIONS AND APPLICABLE VALUE OF RESEARCH: Pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy is a less known pedagogical approach. Its dissemination makes it possible to broaden educational thinking and educational practice. It extends the options for educational actors to choose their own individual view of partnership and collaboration adapted to the capacities of the child/student and parents and teachers. It is a line of thinking that places the adult in a non-directive, accompanying position, rather as an ‘invisible’ one which can give a different quality to the relationship between parents and teachers.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2024, 23, 66; 73-81
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    INSPIRACJE RYTMICZNE ŚPIEWEM GREGORIAŃSKIM W MUZYCE ORGANOWEJ
    RHYTHMIC INSPIRATION OF GREGORIAN CHANT IN THE ORGAN MUSIC
    Autorzy:
    Białkowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946884.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    śpiew gregoriański
    formy melizmatyczne
    benedyktyński organista-kompozytor
    inspiracja rytmiczna
    grupowanie harmoniczne akompaniamentu
    Gregorian chant
    melismatic form
    Benedictine organist-composer
    rhythmic inspiration
    harmonic accompaniment grouping
    Opis:
    Aside from its position in the liturgy of the Roman Catholic Church, that is the priority to liturgical singing, Gregorian chant ranks high in the musical culture of Western Europe. This was, among other things, due to the strong impact of the Gregorian vocal repertoire on the music literature, with particular emphasis on organ literature. Starting from the fifteenth century, a significant number of composers were inspired in their artistic work by Gregorian chant, mainly by popular syllabic forms. The Benedictine monasteries resound with Gregorian chant and the place of the missing songs is filled with organ music. Dom Paul Benoit (1893-1979) of the Luxembourg abbey in Clervaux, inspired by Alleluia modus IV (modal pattern), composed the prelude Au Cénacle, Ascension - Pentecôte. His harmonic accompaniment grouping of the cited melody corresponds to the melismatic grouping of Alleluia. In this case, we can speak not only about the citing of the Georgian melody but also about the rhythmic inspiration in the organ music.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2016, 11; 85-92
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władysław Cyrbes – zapomniany kompozytor z Zaborowa
    Autorzy:
    Dyka, Lucjan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946365.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    Władysław Cyrbes
    Zaborów
    kompozytor
    muzyka XIX i XX wieku
    pieśni z towarzyszeniem fortepianu
    composer
    19th and 20th century music
    songs with piano accompaniment
    Opis:
    This article presents the figure and achievements of Władysław Cyrbes, a somewhat forgotten composer. Pieces of information scattered in various encyclopedias, dictionaries as well as magazines enable at least partially to reconstruct the news we are interested in. The most valuable material was preserved in parish documents. Briefly, the article gives the outline of Cyrbes’s memoir strarting from his birth through education to artistic and pedagogical activity. It also contains the most comprehensive list of musical works of the author.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2019, 14; 11-17
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterskie towarzyszenie narzeczonym i młodym małżonkom w Kościele katolickim według najnowszego dokumentu Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia na tle dotychczasowej praktyki duszpasterskiej i dokumentów Magisterium
    The Pastoral Accompaniment of fiancées and young marriages in the Catholic Church in the light of the new document of the Dicastery for Laity, Family in Life, presented against the backdrop of former pastoral practice and documents of Magisterium
    Autorzy:
    Gałuszka, Paweł
    Dej, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339370.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    preparation for the sacrament of marriage
    engaged couples
    pastoral care of families
    accompaniment
    catechumenal path
    przygotowanie do sakramentu małżeństwa
    narzeczeni
    duszpasterstwo rodzin
    towarzyszenie
    droga katechumenalna
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest refleksja nad duszpasterskim towarzyszeniem osobom przygotowujących się do zawarcia ślubu w Kościele katolickim proponowanym w najnowszym dokumencie Drogi wtajemniczenia katechumenalnego do życia małżeńskiego z 2023 r. Dokonana ona została na tle dotychczasowych dokumentów Magisterium oraz praktyki duszpasterskiej w zakresie przygotowania do sakramentu małżeństwa na przestrzeni ostatniego stulecia. Dla zrealizowania tak postawionego celu przeprowadzono analizę dokumentów Kościoła powszechnego, a także dokumentów Konferencji Episkopatu Polski odnoszących się do tego zagadnienia, przeanalizowano ponadto wypowiedzi poszczególnych papieży. Sobór Watykański II przyniósł istotną zmianę w spojrzeniu na sakrament małżeństwa. Konsekwencją refleksji soborowej były późniejsze wytyczne dotyczące sposobu przygotowania narzeczonych zawarte w adhortacji Familiaris consortio Jana Pawła II. Najnowszy dokument Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia powstały po publikacji adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka, proponuje zmiany w towarzyszeniu narzeczonym i młodym małżonkom. W myśl założeń tego dokumentu powinno być ono realizowane poprzez drogę wtajemniczenia katechumenalnego, której pierwszym celem jest przybliżenie narzeczonych do Kościoła i rozbudzeniem wiary, a dopiero drugim bezpośrednie przygotowanie do ślubu.
    The purpose of this article is to refl ect on the pastoral accompaniment of those preparing for marriage in the Catholic Church proposed in the latest document Catechumenal Pathways for Married Life presented in 2023 by the Dicastery for Laity, Family and Life. It was done against the background of previous Magisterium documents and pastoral practice in the preparation for the sacrament of marriage over the last century. In order to achieve this aim, the documents of the universal Church and the documents of the Polish Episcopal Conference dealing with this issue have been analysed, as well as the statements of individual popes. The Second Vatican Council brought a significant change in the view on the sacrament of marriage. A consequence of the Council’s reflection were the later guidelines on the manner of preparation of fiancées contained in John Paul II’s exhortation Familiaris consortio. The most recent document of the Dicastery for Laity, Family and Life, written after the publication of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia, proposes significant changes in the accompaniment of fiancées and young married couples. According to the guidelines of the document, this should be carried out through the path of catechumenal initiation, the first aim of which is to bring the engaged couples closer to the Church and to awaken their faith, and only the second is direct preparation for marriage.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2023, 18, 2 (34); 181-197
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
    Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
    Autorzy:
    Marek, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pedagogia ignacjańska (jezuicka)
    pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
    pedagogika religii
    edukacja
    nauki o wychowaniu
    Ignatian education (Jesuit)
    Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
    pedagogy of religion
    education
    Educational Sciences
    Opis:
    CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
    RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katolicy rozwiedzeni żyjący w nowych związkach wobec duszpasterstwa więzi
    Divorced Catholics Living in New Relationships Towards the Pastoral Care of Bonds
    Autorzy:
    Kuczmarska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2026038.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    więź miłości małżeńskiej
    katolicy rozwiedzeni
    nieuregulowane sytuacje małżeńskie
    duszpasterskie towarzyszenie
    duszpasterstwo więzi
    the bond of marital love
    divorced Catholics
    unregulated marital situations
    pastoral accompaniment
    pastoral care of bonds
    Opis:
    Więź miłości małżeńskiej jest szczególną relacją międzyosobową. Współczesne małżeństwa i pary doświadczają wielu zewnętrznych i wewnętrznych trudności w tworzeniu i umacnianiu więzi miłości, dlatego potrzebują one wsparcia. Odpowiedzią Kościoła na to wyzwanie jest zainspirowane przez papieża Franciszka duszpasterstwo więzi. Podobnie jak małżonkowie, także pary katolików rozwiedzionych będących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich potrzebują duszpasterskiego wsparcia ich więzi ze względu na dobro ich związku oraz w trosce o dobro wychowywanych dzieci. Artykuł podejmuje problem duszpasterskiego towarzyszenia parom żyjącym w sytuacjach nieuregulowanych w umacnianiu ich więzi. Postawiony problem rozwiązuje trójetapowo. Zawiera wskazania Kościoła dotyczące duszpasterstwa więzi, ukazuje oczekiwania osób żyjących w małżeńskich sytuacjach nieregularnych na podstawie badań empirycznych oraz formułuje wnioski pastoralne.
    The bond of conjugal love is a special interpersonal relationship. Today’s married couples experience many external and internal difficulties in creating and strengthening a bond of love and therefore they need support. The Church’s response to this challenge is the ministry of bonds inspired by Pope Francis. Like spouses, also couples of divorced Catholics who are in unregulated marital situations, need pastoral support for their bonds, for the good of their relationship and for the well-being of their children. The article deals with the problem of pastoral accompaniment to couples living in unregulated situations in strengthening their bonds. The problem is solved in three steps. It contains the guidelines of the Church regarding the pastoral care of bonds, shows the expectations of people living in irregular marital situations on the basis of empirical research and formulates pastoral conclusions.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2021, 1; 230-246
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Guidelines for the Pastoral Care of the Divorced and Remarried in Czechia after Amoris laetitia
    Wytyczne dla duszpasterstwa osób rozwiedzionych i osób żyjących w nowych związkach małżeńskich po Amoris laetitia w Republice Czeskiej
    Autorzy:
    Menke, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339285.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Amoris laetitia
    Bishops’ Conference of the Czech Republic
    discernment
    accompaniment
    irregular situations
    directive of the Diocese of Plzeň
    Konferencja Episkopatu Czech
    rozeznawanie
    towarzyszenie
    sytuacje nieregularne
    wytyczne diecezji pilzneńskiej
    Opis:
    The article summarizes the Czech way of searching and creating possible guidelines of the Bishops' Conference or directives of individual bishops after the Post-synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia of Pope Francis. It discusses the establishments of a commission of experts, refers to foreign opinions that inspired the commission in its work, and outlines the lack of consensus among the bishops. Thus, the Bishops’ Conference failed to draw up uniformed guidelines on the subject. One of the bishops (the Diocese of Plzeň), after some time of searching for a solution, finally issued his own diocesan directive in the spring of 2023, the content of which is also presented in the text of the article.
    Artykuł przedstawia czeski sposób poszukiwania i tworzenia wytycznych konferencji biskupów lub dyrektyw poszczególnych biskupów po opublikowaniu posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka. Opisuje utworzenie komisji ekspertów, podsumowanie zagranicznych opinii, które zainspirowały komisję w jej pracy oraz brak konsensusu wśród biskupów. W związku z tym w Czechach nie powstała jednolita instrukcja konferencji biskupów, a jeden z biskupów (diecezji pilzneńskiej), po pewnym czasie poszukiwania rozwiązania, wiosną 2023 r. wydał własną dyrektywę diecezjalną, której treść również została przedstawiona w tekście artykułu.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 173-186
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogia towarzyszenia i miłosierdzia jako wyjście na peryferia i dążenie do inkluzji – o interpretacji dynamiki i napięć pedagogii ignacjańskiej papieża Franciszka w nieprzejrzystym świecie
    Pedagogy of Accompaniment and Mercy as an Exit to the Periphery and Pursuit to Inclusion – on the Interpretation of the Dynamics and Tensions of Ignatian Pedagogy of Pope Francis in Non-transparent World
    Autorzy:
    Rembierz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494492.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pedagogia towarzyszenia i miłosierdzia
    peryferia
    inkluzja
    napięcia pedagogii ignacjańskiej
    Jorge Mario Bergoglio/papież Franciszek
    pedagogy of accompaniment and mercy
    periphery
    inclusion
    tensions of the Ignatian pedagogy
    Jorge Mario Bergoglio/Pope Francis
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Rekonstrukcja i analiza idei i pojęć pedagogii towarzyszenia i miłosierdzia – jako interpretacji pedagogii ignacjańskiej rozwijanej przez papieża Franciszka – mają przyczynić się do lepszego jej rozumienia. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Rekonstrukcja i analiza (jako sposób postępowania badawczego) służą rozpatrzeniu źródeł i interpretacji analizowanych pedagogii. PROCES WYWODU: Postępując m.in. wedle postulatów ustawicznych poszukiwań intelektualnych rozeznaje się założenia (także milczące tło) pedagogii. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przybliżenie sensu idei i pojęć pedagogii towarzyszenia i miłosierdzia. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zachęcenie pedagogów do wnikliwego i krytycznego zapoznania się z interpretacjami pedagogii ignacjańskiej.
    RESEARCH OBJECTIVE: The reconstruction and analysis of the ideas and concepts of the pedagogy of accompaniment and mercy (developed by Francis), are to contribute to its better understanding. Also, the consideration of the interpretation of the dynamics and tensions of the Ignatian pedagogy of Pope Francis in the non-transparent world is to give a better understanding of this interpretation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: Reconstructions and analyses (as a mode of research procedure) are used to consider how the ideas and concepts of analyzed pedagogies are interpreted and understood, and what are their sources. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Following the postulates of continuous intellectual search and continuous learning, an attempt is made to discern the assumptions (including the tacit background) of the pedagogies of accompaniment and mercy. RESEARCH RESULTS: To bring closer the sense of the ideas and notions of the pedagogy of accompaniment and mercy. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: To encourage educators to get acquainted carefully and critically with the interpretations of Ignatian pedagogy and to expand the circle of participants in the discussion on this pedagogy.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 63-79
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unterwegs zu heiligen Orten – alte und neue Wallfahrtskritik im Christentum als Inspiration für die Pilgerpastoral
    On the Way to Holy Places – Old and New Criticism of Pilgrimage in the Christian Tradition as Inspiration for the Pastoral Accompaniment of Pilgrims
    W drodze do miejsc świętych – dawna i współczesna krytyka pielgrzymowania w chrześcijańskiej tradycji jako inspiracja dla duszpasterstwa pielgrzymkowego
    Autorzy:
    Hastetter, Michaela C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953991.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Pilgerfahrt
    Pilger
    Kritik der Pilgerfahrt
    Kirchenväter
    Katechismus der Katholischen Kirche
    Seelsorge
    Geistigkeit
    Ökumenismus
    pilgrimage
    pilgrims
    criticism of pilgrimage
    church fathers
    Catechism of the Catholic Church
    pastoral accompaniment
    spirituality
    ecumenism
    monotheistic religions
    pielgrzym
    krytyka pielgrzymki
    ojcowie Kościoła
    Katechizm Kościoła katolickiego
    duszpasterstwo
    duchowość
    ekumenizm
    Opis:
    Angesichts der Pilgerschaft als religiösem Phänomen in den drei große monotheistischen Religionen geht die Autorin der Pilgerkritik in den Schriften der frühen Kirchenväter nach. Die dort nachweisliche Verschiebung von der äußeren zur inneren Wallfahrt lässt sich heute wieder im Katechismus der Katholischen Kirche feststellen. Von dort aus werden Konsequenzen für die pastorale Begleitung von Pilgern diskutiert hinsichtlich der Wallfahrtsmotivation, dem heiligen Ort, den Überschritt von der äußeren zur inneren Wallfahrt wie auch ökumenischen Aspekten.
    According to the religious phenomenon of pilgrimage in the monotheistic religions the author references to the criticism of pilgrimage in the early church fathers. Their shifting of the focal point from the extern to an interior pilgrimage can also be considered today in the Catechism of the Catholic Church. From there consequences concerning the motivation to Christian pilgrimage, the locus sacer, the transitus from extern to interior pilgrimage as well as ecumenical aspects are discussed for the pastoral accompaniment of pilgrims.
    Autorka prezentuje krytykę zjawiska pielgrzymowania w monoteistycznych religiach podejmowaną przez wczesnych ojców Kościoła. Jej wielostronne podejście do centralnego zagadnienia, obejmujące zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne aspekty problemu, poddano refleksji w świetle Katechizmu Kościoła katolickiego. Wychodząc od kwestii motywacji pielgrzymowania, zagadnień odnoszących się do miejsc świętych jako celu pielgrzymowania, zjawiska ewoluowania świadomości pielgrzymów (od pielgrzymowania fizycznego ku duchowemu), jak też aspektów ekumenicznych, artykuł omawia problemy duszpasterstwa pielgrzymkowego.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 39-68
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
    Autorzy:
    Faggioni, Maurizio Pietro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    theology of marriage
    Familairis Consortio
    Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
    continuity of teaching
    pastoral care of families
    law of gradualness
    accompaniment in irregular situations
    teologia małżeństwa
    Familairis consortio
    Amoris laetitia
    ciągłość nauczania
    duszpasterstwo rodzin
    prawo stopniowości
    towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
    The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pour un processus catéchétique sans cesse (néo-)catéchuménal: un engendrement à tout âge
    For a Continuous Catechetical Process (Neo-)Catechumenal: A Begetting at any Age
    W kierunku ciągłego procesu katechetycznego (neo-)katechumenalnego: płodność w każdym okresie rozwojowym
    Autorzy:
    Amherdt, François-Xavier
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035053.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    inicjacja
    katechumenat
    wiek
    płynność
    życie w Duchu
    dojrzałość
    dojrzewanie
    radość Ewangelii
    towarzyszenie
    międzypokoleniowość
    wyznanie wiary
    pierwsza ewangelizacja
    druga ewangelizacja
    obrzędy przejścia
    zaangażowanie
    sakrament
    chrzest
    bierzmowanie
    Eucharystia
    initiation
    catechumenate
    ages
    fluidity
    life in the Spirit
    maturity
    maturation
    joy of the Gospel
    accompaniment
    intergeneration
    profession of faith
    first announcement
    second announcement
    rites of passage
    commitment
    sacrament
    baptism
    confirmation
    Eucharist
    Opis:
    Jak poradzić sobie z podwójnym wymiarem inicjacji chrześcijańskiej, która jest zarówno zamknięta, kiedy jest formalnie „ukończona”, jak i otwarta na przyszłość chrześcijańskiej egzystencji? W postmodernistycznej erze płynności i mieszania się okresów rozwojowych życia człowieka katechetyczna opieka duszpasterska powinna ulec transformacji, oferując wiele nowych sposobów do przygotowania się na przyjęcie sakramentów, ponieważ można być ochrzczonym i otrzymać sakrament bierzmowania w każdym okresie życia. Transformacja ta dokonuje się wówczas, gdy każda sakramentalna droga i całe życie staną się nieustanną drogą (neo-)katechumenalną, w której pierwsze i wtórne głoszenie kerygmatu jest za każdym razem wznawiane i pogłębiane. Dzieje się tak, ponieważ zgodnie z celem eschatologicznym możliwe momenty duchowej dojrzałości są liczne w życiu, a pedagogika ciągłego wtajemniczania prowadzi do dojrzewania, którego nigdy nie osiągnie się w pełni. Comment faire droit à la double dimension de l’initiation chrétienne à la fois close lorsqu’elle est « achevée » et ouverte sur l’avenir de l’existence chrétienne ? Dans notre époque postmoderne de fluidité et de brouillage des âges de la vie, la pastorale catéchétique est invitée à se transformer en offrant de multiples portes d’entrée pour la préparation aux sacrements, puisqu’on peut être baptisé et confirmé à tout âge ; en faisant de chaque parcours sacramentel et de l’existence tout entière un cheminement sans cesse (néo-)catéchuménal où la première-seconde annonce kérygmatique est à chaque fois reprise et approfondie. Car selon une visée eschatologique, les moments possibles de maturité spirituelle sont nombreux dans une vie et la pédagogie d’initiation permanente conduit à une maturation jamais pleinement accomplie.
    How can we deal with the double dimension of Christian initiation, which is both ended when it is “completed” and open to the future of Christian existence? In our postmodern era of fluidity and blurring of the ages of life, catechetical pastoral care is invited to transform itself by offering multiple entry doors for the preparation of the sacraments, since we can be baptized and receive the sacrament of confirmation at any age. This transformation is accomplished by making each sacramental journey and the whole of existence an unceasingly (neo-)catechumenal journey where the first-second kerygmatic announcement is each time repeated and deepened. It is so, because, according to an eschatological aim, the possible moments of spiritual maturity are numerous in life and the pedagogy of permanent initiation leads to a maturation never fully accomplished.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 5-20
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il concetto dei seminari minori alla luce del decreto conciliare "Optatam totius" e dellinsegnamento ecclesiastico post-conciliare
    The concept of minor seminaries in the light of the conciliar decree "Optatam totius" and of the post conciliar teaching of the Church
    Koncepcja niższych seminariów duchownych w świetle dekretu soborowego "Optatam totius" i kościelnego nauczania posoborowego
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585190.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    niższe seminarium duchowne
    wyższe seminarium duchowne
    seminarzyści
    wychowawcy
    powołanie kapłańskie
    wskazania pedagogiczne
    formacja religijna
    etapy w formacji duchowej
    nauczanie szkolne
    wzrost dojrzałości ludzkiej, chrześcijańskiej, społecznej i apostolskiej seminarzystów
    towarzyszenie powołaniowe
    minor seminary
    major seminary
    seminarians
    educators
    vocation to the priesthood
    teaching methods
    religious formation
    progression in spiritual formation
    teaching of the Church, the human, Christian, social and apostolic development of seminarians
    vocational accompaniment
    Opis:
    Niższe Seminaria Duchowne są ukazane przez Dekret soborowy Optatam totius i kościelne nauczanie posoborowe jako instytucje założone w celu pielęgnacji zalążków powołania, które przejawiają się w odpowiednich przymiotach ludzkich i wierze alumnów, prowadzących do rozeznania życiowego powołania i pewnej fascynacji kapłaństwem służebnym. Seminaria te stanowią środowisko sprzyjające dojrzewaniu u młodego człowieka powołania, którym obdarzył go Bóg. Środkami wychowawczymi są w nich specjalna formacja religijna oraz właściwe kierownictwo duchowe. Niższe Seminaria Duchowne powinny być wspólnotami prawdziwie wychowawczymi. Styl życia i proces wychowawczy, który proponują trzeba dostosować do młodzieńczego wieku alumnów, ich mentalności, poziomu umysłowego, etapu rozwoju i wskazań psychologii. Nie powinno się też zaniedbywać nabywania przez nich odpowiedniego doświadczenia w sprawach ludzkich ani utrudniać im kontaktów z własną rodziną. Nauczanie, jaki mają otrzymać, tak należy zaprogramować, aby mogli naukę kontynuować bez przeszkód gdzie indziej, jeśli obiorą inny sposób życia. Wychowawcy Niższych Seminariów Duchownych winni być wybierani przez Biskupów spośród najlepszych kapłanów diecezjalnych, odznaczających się pobożnością, gruntownym wykształceniem, odpowiednim doświadczeniem duszpasterskim, gorliwością i dobrym wykształceniem pedagogicznym. Ich zasadniczym zadaniem jest pomaganie alumnom we właściwym i roztropnym rozeznaniu życiowego powołania.
    Minor Seminaries are presented in the conciliar Decree Optatam totius and in the post conciliar teaching of the Church as institutions established to cultivate the seeds of vocation, which express themselves in the human qualities and a faith directed towards a serious approach to vocational discernment and a particular attraction towards the priesthood. These Seminaries are established as a setting for vocational growth. The educational means applied are a special religious formation and appropriate spiritual direction. Minor Seminaries must be truly educational communities. The way of life which they offer should be appropriate to age, mentality, development and to the criteria of a healthy psychology, without neglecting a suitable experience of human life and family relationships. The studies should be arranged in such a way that they do not created difficulties for those who intend to follow them, in the event that they leave the Minor Seminary. The educators of Minor Seminaries must be chosen by the Bishops from among the best diocesan priests and must be recognised for their devotion and sound doctrine, appropriate personal experience, zeal for souls and a particular aptitude for formation and teaching. Their principle task is to help seminarians in their fitting and prudent vocational discernment.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 5-24
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-43 z 43

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies