Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "a will" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Zeszyt z Norwidem na okładce. Notatki o obecności Cypriana Norwida w tomikach Kochanka Norwida i Nie dam ci siebie w żadnej postaci Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
A notebook with Norwid on the cover. Notes on the presence of Cyrian Norwid in the volumes of poetry titled Kochanka Norwida and Nie dam ci siebie w żadnej postaci by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Autorzy:
Maryjka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117490.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Cyprian Norwid
Kochanka Norwida
Nie dam ci siebie w żadnej postaci
poezja najnowsza
inspiracje romantyczne
Kochanka Norwida [A Lover of Norwid]
Nie dam ci siebie w żadnej postaci [I Will Not Give Myself to You in Any Form]
New Polish Poetry
Romantic Inspirations
Opis:
Problematyka artykułu dotyczy związków poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego z twórczością Cypriana Norwida. Autor tekstu śledzi Norwidowskie tropy w wierszach współczesnego poety i próbuje odsłonić ich znaczenia. Analizie i interpretacji zostają poddane wiersze z tomików Kochanka Norwida (2014) oraz Nie dam ci siebie w żadnej postaci (2016), w których odwołania do Norwida są częste i widoczne. Badacz dowodzi, że twórczość Cypriana Norwida miała istotny wpływ na kształt poetyckiej tożsamości Tkaczyszna-Dyckiego, a pojawiające się nawiązania wynikają nie tylko z twórczej strategii, ale z wyjątkowego, wypływającego z biografii, doświadczenia spotkania z Poetą.
The article examines the connections between the poetry of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki and the works of Cyprian Norwid. The author of this article follows Norwidian traces in the contemporary poet’s writings and attempts to reveal their meanings. The poems in the collections titled Kochanka Norwida (2014) and Nie dam ci siebie w żadnej postaci (2016) are analysed and interpreted, where frequent and obvious references are made to Norwid. It is argued here that Norwid’s works had a significant impact on the form of the poetic identity of Tkaczyszyn-Dycki, while the references do not stem merely from a creative strategy, but also from Tkaczyszyn-Dycki’s exceptional experience of meeting the Poet.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38; 87-98
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wola dziecka ponad ustawą? Glosa krytyczna do Wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 czerwca 2022 r., sygn. akt SK 3/20
The Child’s Will Above the Law? A Critical Commentary on the Judgment of the Constitutional Tribunal of June 22nd, 2022, ref. no. SK 3/20
Autorzy:
Żochowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27310059.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawo rodzinne
kontakty z dzieckiem
wola dziecka
wykonywanie kontaktów z dzieckiem
family law
contact with a child
the will of the child
making contact with the child
Opis:
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 22 czerwca 2022 r. o sygn. akt SK 3/20 stwierdził zakresowo niekonstytucyjność przepisów przewidujących nakazanie zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej osobie, pod której pieczą pozostaje dziecko niewykonujące lub niewłaściwie wykonujące kontakt. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego niezgodne z Konstytucją RP jest nakazanie zapłaty w sytuacji, gdy niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie kontaktu związane jest z zachowaniem dziecka niewywołanym przez osobą sprawującą pieczę nad dzieckiem. Orzeczenie to choć zdawać by się mogło krokiem w stronę upodmiotowienia dziecka i troski o jego dobro, to przy głębszej refleksji jawi się jako zagrożenie dobra dziecka w dłuższej perspektywie. Wyrok zaprzecza przyjętej – choć krytykowanej – koncepcji kontaktu jako prawa i obowiązku tak rodzica, jak i dziecka. Podkreślenia wymaga, że kwestionowana konstrukcja normatywna została przyjęta jako efekt szeregu orzeczeń ETPCz w sprawach ojców pozbawionych możliwości realizacji kontaktów z dziećmi – które to sprawy Rzeczypospolita przegrywała. Bagatelizować nie można również naruszenia procedury, które było konieczne, aby taki wyrok zapadł.
The Constitutional Court in its judgment of 22 June 2022, ref. No. SK 3/20 declared the limited unconstitutionality of the provisions providing ordering for payment of a specified sum of money to the person under whose custody was a child nonperforming or incorrectly performing contact. In the opinion of the Constitutional Court, it is inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland to order payment in a situation where non-performance or improper performance of contact is related to the child's behavior, not caused by the person who was in custody of the child. This decision, although it would seem in reverse, is a step towards the empowerment of the child and care for its well-being, upon deeper reflection, appears as a threat to the child's well-being in the long run. The judgment denies the accepted – though criticized – concept of contact as a right and duty of both the parent and the child. It should be emphasized that the challenged construction was adopted as a result of a number of ECtHR judgments in cases of fathers deprived of contact with their children – cases which the Republic of Poland was losing. Nor can one downplay the breach of procedure that was necessary for the judgment to be made.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 2; 603-622
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
USTAWOWY WYKONAWCA TESTAMENTU W PRAWIE RZYMSKIM
STATUTORY EXECUTOR OF THE WILL IN ROMAN LAW
Autorzy:
Kursa, Sławomir Patrycjusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546513.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
will,
testator,
execution of a will,
testamentary beneficiary,
heir,
executor of a will
Opis:
According to Roman law, the task of executing the last will of the testator rested basically on the testamentary beneficiaries, first of all heirs, or legates. This task, at the will of the testator, could possibly rest on the non-beneficial owner appointed by him. However, if for some reason the testator did not use his prerogative in this respect and he established as heirs or legatees persons who, due to lack of capacity for legal acts, were not entitled to appropriate actions, there was a serious risk that his last will will never be implemented. To prevent such a risk, the Christian emperors ordered in certain cases to execute testamentary dispositions to the persons indicated in their constitutions (leges). In order to determine who and in what cases was such a statutory executor of the will, in this article will be subject to analysis the constitutions of Roman emperors referring to them.
Źródło:
Civitas et Lex; 2019, 1(21); 45-54
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upadek Chama i jego skutki na podstawie Rdz 9,18-29
Cham’s decay and his results basic on Gen 9,18-19
Autorzy:
Adamczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494992.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Story from Gen 9,18-19 is showing the Truth, that a man displays propensity to the evil, which has their source in free will and weakness of human nature. Author is describing situation of Noah drunk. He is showing bigger Cham’s sin, which rely on violation rule of property and respect to father. The evil touches important relationship between father and son. The sin is bringing serious results. Person of Cham is justification of depending his descendant from Israel.
Opis:
Story from Gen 9,18-19 is showing the Truth, that a man displays propensity to the evil, which has their source in free will and weakness of human nature. Author is describing situation of Noah drunk. He is showing bigger Cham’s sin, which rely on violation rule of property and respect to father. The evil touches important relationship between father and son. The sin is bringing serious results. Person of Cham is justification of depending his descendant from Israel.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 30; 7-15
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Structure of a Person as the Basis for Determining the Common Good as Understood by Mieczysław A. Krąpiec
Autorzy:
Ragan, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507340.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Mieczysław A. Krąpiec
man
person
common good
intellectual knowledge
will
good
love
religion
personal dignity
ontic completeness
legal subjectivity
Opis:
The author makes an attempt to analyze the anthropological views of Mieczysław A. Krąpiec in order to show the reasons why some elements of the structure of man as a person—resulting from the human mode of access to truth, goodness, beauty and religion—are essentially significant for determining the common good that lies at the foundation of all forms of human social life. He analyzes such parts of the human person’s structure as intellectual knowledge, will for the good, love, religion, personal dignity, ontic completeness and legal subjectivity.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2019, 8, 2; 305-317
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament świątobliwej Ofki Piastówny OP, przeoryszy raciborskich dominikanek z 1358 roku
Ofka Piastówna’s Will of 1358, a Prioress of the Racibórz Dominican Nuns
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019558.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ofka Piastówna
testament
przeorysza
mniszki dominikańskie
Racibórz
a will
a prioress
the Dominican Nuns
Opis:
On 8 December 1258, an almost sixty-year-old prioress of the Racibórz Dominican Nuns, Ofka Piastówna, made a will before a notary public, Piotr Gotfridi, a presbyter of Wrocław. It is one of the two known legal documents of this type from the Middle Ages, which were produced by a nun coming from a noble family living on Polish soil. On this occasion the Dominican monastery in Racibórz hosted the notables from the local duke's court, including Mikołaj II Przemyślida, representatives of the knighthood, the burghers and the authorities of the Polish Dominican Province. In her will, Ofka secured the economic prosperity of the monastery, which was headed by her, and founded by her father, Duke Przemyslaw Piastowicz. The will which was prepared in Latin in two similar versions was held by the Racibórz Dominican Nuns in the archives to the moment of the dissolution of their monastery ordered by Frederick William III on 30 October 1810. Then, together with other documents, it was finally stored in the State Archives in Wrocław, where it was destroyed or stolen at the end of the war in 1945. Now we know this document from the CodexdiplomaticusSilesiae edition.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 259-288
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament na statku morskim lub powietrznym de lege lata i de lege ferenda w prawie polskim na tle porównawczym
Last wills made on board a ship or an aircraft de lege lata and de lege ferenda in Polish law in comparative perspective
Autorzy:
Borysiak, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231850.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
prawo spadkowe
testament szczególny
testament na statku morskim lub powietrznym
testament podróżny
prawo porównawcze
inheritance law
special will
will on a ship or aircraft
travel will
comparative law
Opis:
Testament na statku morskim lub powietrznym, określany często jako testament podróżny, uregulowany jest w prawie polskim w art. 953 Kodeksu cywilnego. W doktrynie postuluje się jednak jego usunięcie z Kodeksu cywilnego ze względu na brak zastosowania tej regulacji w praktyce, wątpliwości interpretacyjne z nią związane, a także standardy postępowania polskich przewoźników nieświadomych jej istnienia. Także rządowy projekt nowelizacji Kodeksu cywilnego z 7.10.2022 r. przewiduje uchylenie tej formy testamentu szczególnego. Za usunięciem testamentu podróżnego z Kodeksu cywilnego mogą przemawiać argumenty wyprowadzane z prawa porównawczego. W wielu ustawodawstwach europejskich występują formy testamentów, których sporządzenie jest możliwe jedynie podczas podróży na statkach morskich (częściej) lub powietrznych (rzadziej). Ich ocena jest jednak na tle tych systemów prawnych negatywna. Są one także wielokrotnie krytykowane w literaturze. Podkreśla się fakt „wyjścia z użycia” w praktyce testamentów w tej formie oraz wskazuje na argumenty odwołujące się do braku ekonomicznej racjonalności tego rozwiązania. Analiza porównawcza uwidacznia jednak przede wszystkim to, że stworzenie możliwości sporządzenia testamentu w szczególnej formie dla osób podróżujących drogą morską lub powietrzną nie jest oczywiste. Nic nie stoi bowiem na przeszkodzie temu, aby podróżny sporządził taki testament na pokładzie statku morskiego lub powietrznego w formie własnoręcznej, a gdyby chciał sporządzić testament w formie publicznej, udałby się np. do notariusza przed wyruszeniem w podróż. W wypadkach zaś nagłych i zagrażających życiu nie jest wyłączone sporządzenie przez takie osoby testamentu szczególnego w formie ustnej. Ponadto w rzeczywiście kryzysowych sytuacjach związanych z zatonięciem statku lub katastrofą samolotu w praktyce testament podróżny sporządzony na papierze w większości przypadków zostanie zniszczony.
A will made on board a ship or an aircraft (often referred to as travel will) is regulated in Polish law in Article 953 of the Polish Civil Code of 1964. Since this regulation has never been applied in practice and because of interpretative doubts related to it, as well as the standards of conduct of the Polish carriers, unaware of the existence of this type of will, the Polish literature suggests that it should be removed from the Civil Code. Also, a proposal by the Polish government from 2022 provides for the removal of this type of will from the Civil Code. The removal of the travel will from the Civil Code may be supported by arguments derived from comparative law. A number of European legislations contain forms of wills that can only be drawn up while travelling on a ship (more often) or by aircraft (less often). However, they are criticized in the literature. Emphasis is placed on the fact that wills of this nature are not used in practice, and arguments are presented referring to the lack of economic rationality of this solution. Moreover, a comparative analysis shows first of all that the creation of the possibility to draw up a will in a specific form for persons travelling by sea or air is not obvious. There are no obstacles preventing a traveller from drawing up such a will on board a ship or an aircraft in holographic form, or to draw up a will in public form (e.g. in the notary’s office) before starting the voyage. On the other hand, in cases of emergency it is admissible to draw up a will in a specific form (e.g. an oral will). In practice, in emergency situations involving a shipwreck or a plane crash, in most cases a travel will drawn up on paper will be destroyed.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2023, 54; 82-106
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawy spadkowe w umowie polsko-ukraińskiej z 1993 r.
Matters of succession in the Agreement of 1993 between Poland and Ukraine
Autorzy:
Pazdan, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151099.pdf
Data publikacji:
2022-12-14
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
umowa polsko-ukraińska z 1993
statut spadkowy
spadek bezdziedziczny
testament
konwencyjna klauzula zgodności
wybór prawa
jurysdykcja w sprawach spadkowych
zasada równego traktowania
agreement of 1993 between Poland and Ukraine
law applicable to succession
estate without a claimant
will
general compatibility clause provided for in international agreement
choice of applicable law
jurisdiction in matters of succession, principle of equal treatment
Opis:
The article is dedicated to the matters of succession in the Agreement of 1993 on Legal Aid concluded between Poland and Ukraine. The author touches upon a number of issues. First, he discusses the role of the “general compatibility clause” provided for in Article 97 of the 1993 Agreement. He concludes that the clause does not produce effects with regard to the Regulation (EU) No 650/2012. Under the “general compatibility clause”, in all situations where the 1993 Agreement does not provide for a rule being the equivalent of the rules laid down in the Hague Convention of 1961 determining the law applicable to the form of a testamentary disposition, in Poland, in relations between Poland and Ukraine, the law applicable to the form of a testament is to be determined pursuant to the provisions of the Hague Convention of 1961.Second, the author discusses the conflict-of-laws rules set out in the Agreement which designate, as the applicable law, either Polish or Ukrainian law. He contends that where the deceased is a Polish and Ukrainian national, in order to determine which of those nationalities have to be taken into account for the purposes of Article 37 (1) of the 1993 Agreement, the criterion of the most effective (more closely connected) nationality should be relied on. However, the situations that involve a deceased of Polish or Ukrainian nationality, who is also a third-State national, do not fall within the scope of the 1993 Agreement. The application of the 1993 Agreement is, on the other hand, not barred by the fact that an immovable property in a third State forms part of the estate. Jurisdiction and the law applicable to the succession of such immovable property must be determined, both in Poland and in Ukraine, pursuant to their general conflict-of-laws regulations on matters of succession. The author explains also that the drafters of the 1993 Agreement (in Articles 37 (1) and (2)) ruled out the principle of unity of succession in favour of the principle of scission, employing the connecting factors of nationality and of location of the immovable property. This results in numerous complications in the determination of the applicable law and in its application. However, the law applicable to succession determined on the basis of Article 37 (1) and (2) of the 1993 Agreement of 1993 governs the succession as a whole, with the exception of issues covered by other rules provided for in that agreement (for example, Article 39) and of the issues that do not fall within its scope of the 1993 Agreement. Although Article 39 (1) of the 1993 Agreement expressly mentions only consequences of defective consent, there is no doubt that the said rule also covers the legal requirements for effective declaration of consent.Third, the author addresses the function of Article 38 of the 1993 Agreement, which is a substantive law provision on the estate without a claimant. This provision enjoys priority over Article 33 of the Regulation No 650/2012. Article 38 solely determines the State (Poland or Ukraine) acquiring the estate without a claimant. The concerned State enjoys the competence to designate the entity that will become the subject of rights and obligations forming part of the estate without a claimant.Finally, the author comments on the pending case resulting from the preliminary question posed by the Opole District Court (Sąd Okręgowy, case no II Czz. 438/21). The Opole Court requested from the European Court a ruling on whether a Ukrainian national residing in Poland may, under Article 22 of the Regulation No 650/2012, choose Ukrainian law. The author suggests, that — although not without a doubt — it is tempting to answer this question in the affirmative. The argument here is that the freedom to choose the applicable law in matters of succession falls entirely outside the ambit of the 1993 Agreement and so the Agreement does not preclude the choice.
Źródło:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego; 2022, 31; 133-161
1896-7604
2353-9852
Pojawia się w:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyjaźń i wspólnota, jako czynniki autentyzmu życia i działania ludzi. Kilka uwag na podstawie własnego doświadczenia
Friendship and Community as Elements of Authenticity of Life and Human Action. Several Personal Thoughts
Autorzy:
Sztylka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964245.pdf
Data publikacji:
2009-05-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mutual adequacy
to reciprocate the measure of life
will to find a common measure
Opis:
Przyjaźń jest rodzajem związku ludzi, a nie formalnym statusem. Ma charakter indywidualny. Jest pozytywnym przezwyciężeniem, pozytywnym przekształceniem własnej przeszłości. Drugą podstawą przyjaźni jest jej przyszłość, tj. horyzonty, perspektywy, które ona stwarza. Zasadniczym rysem tych perspektyw jest zdolność do stawienia czoła tym problemom, które w innych związkach nie mogły być pozytywnie rozwiązane. Podstawą przyjaźni w teraźniejszości jest szacunek i porozumienie, prowadzące do tworzenia wspólnoty. Warunkiem poszukiwania wspólnoty jest dążenie do równoważności osób, słów, czynów. Tworzy ono odpowiedzialność wzajemną dzięki woli odnajdowania wspólnej miary w traktowaniu świata zewnętrznego wobec poszukujących. W ten sposób odpowiedzialność stwarza możliwość zaistnienia wzajemności. Wspólnota tak powstająca jest zaprzeczeniem wzajemności konwenansowej, opartej o aktualny w społeczeństwie (zbiorowości) „idol rynku”. Wymaga ona ćwiczeń w równowartości aktów wzajemnych.
Friendship is the foremost form of human individual relation, a demanding community of ethical courage and reciprocation of the measure of life in the ethico-existential dimension. The said relation is of autotelic nature, being no substitute for other forms of human co-existence, however it contributes to solving issues insurmountable in other forms of human relations. It opens up the human’s existence to wider dimensions of co-existence and cofeeling. In the human community a man’s development – of an individual and that of a member of the society – is determined by their gradual realization of stable humanistic values, constituting the fundamental criterion of their attitude towards reality. The human closeness and reciprocating the measure of life are the basic features of friendship and community. That makes those qualities compatible both existentially and practically. The abovementioned forms of human existence have to be clearly distinguished from the passing conventional reciprocity, founded on the societally-accepted concept of “the idol of the market”. The relevance of the will to authenticity of the co-existing human beings, finding its expression in practicing equivalency in acts of reciprocity and shaping a mutually adequate measure of life, has to be strongly emphasized.
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2009, 12, 2
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozytywny akt woli (kan. 1101 § 2 KPK) w świetle doktryny i orzecznictwa rotalnego
Positive Act of Will (Can. 1101 § 2 CIC) in the Light of Doctrine and Rotal Judgment
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1773689.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
symulacja zgody małżeńskiej
pozytywny akt woli
marriage
simulation of conjugal consent
a positive act of the will
Opis:
Jednym z tytułów nieważności małżeństwa jest symulacja zgody małżeńskiej (simulatio consensus matrimonialis), usankcjonowana w kan. 1101 § 2 obowiązującego KPK. W takim przypadku ma miejsce wyraźny rozdźwięk pomiędzy słowami (lub równoznacznymi znakami) a zgodą małżeńską rozumianą jako akt woli (kan. 1057 § 2 KPK), a więc akt wewnętrzny. Wypowiadane słowa czy odpowiednie znaki nie znajdują wówczas pokrycia w woli kontrahenta, tymczasem to właśnie wola przesądza o powstaniu węzła małżeńskiego, stosownie do kan. 1057 § 1 KPK. W strukturze symulacji zgody małżeńskiej, zarówno całkowitej (wykluczenie samego małżeństwa), jak i częściowej (wykluczenie jakiegoś istotnego elementu małżeństwa lub istotnego przymiotu) istotnym komponentem jest pozytywny akt woli, mocą którego nupturient dokonuje owego wykluczenia. Odnosząc się do symulacji zgody małżeńskiej, Jan Paweł II w przemówieniu do Roty Rzymskiej z 29 stycznia 1993 r. powiedział, iż „byłoby poważną raną zadaną trwałości małżeństwa, a więc jego świętości, gdyby fakt symulacyjny nie był zawsze skonkretyzowany przez domniemanego symulanta w pozytywnym akcie woli”. Po przedstawieniu rysu historycznego kształtowania się normy prawnej (kan. 1101 § 2 KPK) autor, uwzględniając osiągnięcia tak doktryny, jak i orzecznictwa Roty Rzymskiej, określa bliżej pojęcie pozytywnego aktu woli, następnie wskazuje sposoby i formy powzięcia go, wreszcie omawia jego dowodzenie.
One of the titles of nullity of marriage is the simulation of conjugal consent (simulatio consensus matrimonialis), sanctioned in can. 1101 § 2 of the CCP in force. In such a case, there is a clear discrepancy between the words (or equivalent signs) and the marriage consent understood as an act of will (can. 1057 § 2 of the Code of Canon Law), i.e. an internal act. The spoken words or the appropriate signs are then not covered by the will of the counterparty, while it is the will that determines the formation of the marriage bond, in accordance with can. 1057 § 1 of the Code of Criminal Procedure. In the structure of the simulation of marital consent, both total (exclusion of the marriage itself) and partial (exclusion of some essential element of marriage or an essential attribute), an essential component is a positive act of the will, by virtue of which the spouse disqualifies this. Referring to the simulation of marriage consent, John Paul II, in his speech to the Roman Rota of January 29, 1993, said that “it would be a serious wound inflicted on the durability of marriage, and therefore its sanctity, if the simulation fact were not always specified by the alleged simulator in a positive act of will.” After presenting a historical outline of the shaping of the legal norm (can. 1101 § 2 of the Code of Criminal Procedure), the author, taking into account the achievements of both the doctrine and the jurisprudence of the Roman Rota, defines the concept of a positive act of will, then indicates the ways and forms of taking it, and finally discusses its proving.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 123-152
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w sprawie skargi na ogłoszenie organizatora o woli bezpośredniego zawarcia umowy w ustawie o publicznym transporcie zbiorowym
Proceedings regarding the complaint against the organizer’s announcement of the intention to conclude a direct agreement pursuant to the Public Transportation Act
Autorzy:
Roczyński, Beniamin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499506.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
publiczny transport zbiorowy
postępowanie w sprawie skargi na ogłoszenie organizatora o woli bezpośredniego zawarcia umowy
organizacja publicznego transportu zbiorowego
public transport
proceedings on the organiser announcement complaint about a direct agreement will
organisation of the public transport
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu poruszenie problematyki związanej z istotną dziedziną życia publicznego, jaką jest transport publiczny. Zaprezentowano w nim badania dotyczące prawnych regulacji związanych z publicznym transportem zbiorowym, w szczególności na poziomie lokalnym. Autor skupił się na problematyce związanej z postępowaniem w sprawie skargi na ogłoszenie organizatora o woli bezpośredniego zawarcia umowy. W pierwszej kolejności przedstawiono podstawowe regulacje prawne związane z publicznym transportem zbiorowym oraz aktualną sytuację społeczno-gospodarczą. Opisana została kwestia legitymacji prawnej do wniesienia skargi na ogłoszenie organizatora o woli bezpośredniego zawarcia umowy. Zgodnie z przepisami ustawy o publicznym transporcie zbiorowym podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi jest ten, który jest lub był zainteresowany zawarciem danej umowy i któremu grozi powstanie szkody w wyniku zarzucanego naruszenia przepisów prawa Unii Europejskiej lub ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. W dalszej kolejności została poruszona problematyka związana z przedmiotem skargi w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz czynności, które podlegają zaskarżeniu. Wskazano na rozbieżności doktrynie i orzecznictwie, które są istotne z punktu widzenia podmiotu zainteresowanego zawarciem umowy z operatorem w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Brak wyraźnej linii orzeczniczej naraża podmioty zainteresowane zawarciem umowy na poniesienie znacznych strat finansowych, bez możliwości dochodzenia swych praw przed sądami administracyjnymi. Zdaniem autora należy kontynuować prace nad ustawą o publicznym transporcie zbiorowym zmierzające do jej nowelizacji oraz zmiany tych przepisów, które mogą stanowić zagrożenie dla rozwoju rynku przewozów pasażerskich.
The aim of the following article is to highlight the importance of the public transportation issues. The article presents a research concerning legal regulations on public transportation, especially on the local level. The author of the article focuses on issues connected with proceedings regarding the complaint against the organizer’s announcement of the intention to conclude a direct agreement. The first chapter is focused on presenting the basic legal regulations connected with public transportation as well as current political and economic situation in Poland. Then, the issue of the legal legitimacy to submit complaint against the organizer’s announcement of the intention to conclude a direct agreement is described. According to provisions of the public transportation act , an entity which shows (or has shown) an interest in concluding the agreement and which is threatened with damage due to the infringement of UE law and the public transportation act, is authorized to lodge the complaint. Moreover, the author analyses the subject of the complaint in court and administrative proceedings as well as actions which can be appealed against. . The discrepancies are highlighted between doctrine and jurisdiction which remind important from the perspective of the entity interested in concluding the agreement with the operator within the realms of the public transportation. Lack of clear line of jurisprudence exposes parties interested in the agreement conclusion to significant financial losses without the possibility of claiming their rights in administrative courts. According to the author, the works aiming at the amendment to the Public Transportation Act and the change to the provisions posing a threat against the development of the passenger transport market should be continued.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, 7; 167-181
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona praw autorskich profesa zakonnego post mortem auctoris
Copyrights protectionof the monastic profes post mortem auctoris
Autorzy:
Wenz, Wiesław
Skwierczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372531.pdf
Data publikacji:
2018-09-08
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawa zmarłych
ochrona praw autorskich
zakonnik
testament
the rights of the dead
copyrights protection
monk
a will
Opis:
Members of male and female monastic institutes, by publicly placing a vow of poverty, usually renounce the ownership of all temporal goods. If they are the authors of any work, they are entitled – just like every artist – to the copyright protection. Then, the actual disposers of the authorizations due to proprietary copyrights, when obtaining economic benefits is involved, are their religious congregations. There is no obstacle for the monastic profes to pick out the religious institute as an entity that will execute proprietary copyrights upon their death, protecting particularly the integrity of the content and form of the works created by them.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 3; 107-123
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligation to present the last will in the law of Justinian
OBOWIĄZEK OKAZANIA TESTAMENTU W PRAWIE JUSTYNIAŃSKIM
Autorzy:
Kursa, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389945.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
last will
presentation of a will
opening of a will
interdict
testator
will holder
witness
Roman law
Justinian
Ulpian
testament
okazanie testamentu
otwarcie testamentu
interdykt
detentor
świadek
prawo rzymskie
Justynian
Opis:
The article deals with the obligation to present the last will in order to officially read the will, to acquaint the beneficiaries with its content and to enable them to obtain a copy. This action was, apart from convening witnesses, one of the two actions preceding the formal opening of the inheritance. The obligation to do so rested with holders elected by the testator or actual ones, after establishing the fact of the testator’s death. Their unjustified resistance led to the application of an interdict de tabulis exhibendis. It applied to the testamentary beneficiaries, both before and after the official opening of the inheritance.
Artykuł dotyczy obowiązku prezentacji testamentu w celu dokonania jego urzędowego otwarcia, zapoznania się z treścią i umożliwienia uzyskania kopii jego beneficjentom. Czynność ta była, obok zwołania świadków, jedną z dwóch, które poprzedzały formalną procedurę otwarcia testamentu. Obowiązek jej dokonania spoczywał na wybranych przez testatora lub faktycznych dzierżycielach testamentu, po ustaleniu faktu śmierci testatora. Nieuzasadniony opór z ich strony pociągał za sobą zastosowanie interdyktu de tabulis exhibendis. Przysługiwał on beneficjentom testamentowym zarówno przed urzędowym otwarciem testamentu, jak i po nim.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 15-23
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O odwołalności postulatywnego oświadczenia woli w procesie karnym
Statement of will and its revocation in Polish criminal proceedings
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693638.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
revocation of a declaration to compound a legal action
postulative statement of will
acts undertaken in criminal proceedings
odwołalność czynności procesowej strony
postulatywne oświadczenie woli
czynności karnoprocesowe
czynność konwencjonalna doniosła prawnie
Opis:
This paper focuses on the revocation of a statement of will made in legal proceedings, on the example of revocation of a declaration to compound a legal action (private charge) made by a private prosecutor before the commencement of judicial proceedings at the first main trial (Article 496 § 2 of the Code of Criminal Procedure). The basis for the deliberation presented in this paper is an assumption that there exists a binding dispository clause between the parties to a criminal trial regarding their acts in the proceeding, postulating the making of a statement of will. The departure from that statement must result from a certain modifying legal norm binding in a given criminal procedural law. Thus, in the absence of a norm in the legal regulation, which would limit the private prosecutor regarding free disposal (use) of a statement declaring withdrawal of the charges as of the moment from the commencement of judicial proceedings at the first trial, it should be deemed that such a statement is revocable. The temporal limits to freely use such a statement have been determined on the basis of a sequence scheme of the acts undertaken in criminal proceedings, assuming that a statement made by a private prosecutor belongs to the scope of application of a legal norm underlying another legal norm that updates the making of another sequence of acts in the criminal proceedings, being the making of an imperative statement of will. This approach clearly outlines the temporal limits of the act-in-law that then takes a form of a postulative statement of will. In other words, the making of an imperative statement of will (issuing of a decision) excludes any modification within the initiating postulative statement of will as the latter has become ‘consumated’ by the updating of a legal norm lying (as an imperative statement of will) at the basis of a given act-in-law. An attempt to cancel a statement of will made at an earlier date to drop the charges (withdraw the accusation) by a private prosecutor, following the decision of a discontinuance of a proceeding filed by private prosecution may only be recognised as filing a stage complaint and may constitute the ground for a complaint filed as a result of a decision to discontinue the proceedings.
Niniejszy szkic prezentuje problematykę odwołalności czynności procesowej strony w postaci postulującego (postulatywnego) oświadczenia woli na przykładzie czynności oskarżyciela prywatnego polegającej na cofnięciu oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego na rozprawie głównej (art. 496 § 2 Kodeksu postępowania karnego). Podstawą rozważań jest przyjęcie założenia obowiązywaniu względem stron procesu karnego dyrektywy dyspozytywności, co do ich czynności procesowych w postaci postulujących oświadczeń woli, której przełamanie musi być wynikiem obowiązywania w systemie prawa karnego procesowego stosownej normy prawnej o charakterze modyfikującym. Zatem wobec braku w ramach regulacji prawnej kształtującej tryb prywatnoskargowy normy ograniczającej oskarżyciela prywatnego w kwestii dysponowania oświadczeniem w przedmiocie odstąpienia od oskarżenia do momentu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, uznać należy, że oświadczenie to jest odwołalne. Granice temporalne dysponowania nim zostały ustalone na podstawie schematu sekwencji czynności karnoprocesowych, którego ujęciu towarzyszy założenie, że oświadczenie oskarżyciela prywatnego (czynność karnoprocesowa w postaci postulującego oświadczenia woli, jako czynność konwencjonalna doniosła prawnie) należy do zakresu zastosowania normy prawnej leżącej u podstaw normy prawnej aktualizującej dokonanie kolejnej w sekwencji czynności procesowej organu, która to czynność polega na złożeniu imperatywnego oświadczenia woli. Takie ujęcie wyraźnie zakreśliło granice temporalne czynności w postaci postulatywnego oświadczenia woli. Słowem, dokonanie złożenie imperatywnego oświadczenia woli (wydanie decyzji procesowej) wyklucza modyfikacje w obrębie inicjującego oświadczenia postulatywnego, to ostatnie bowiem uległo „skonsumowaniu” przez zaktualizowanie normy prawnej leżącej u podstaw czynności prawnej w postaci imperatywnego oświadczenia woli. Próba unicestwienia złożonego uprzednio oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przez oskarżyciela prywatnego po wydaniu postanowienia o umorzeniu postępowania prywatnoskargowego może być uznana jedynie za wniesienie skargi etapowej i stanowić podstawę kontroli zażaleniowej postanowienia o umorzeniu postępowania.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 43-54
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naturalistyczne wyjaśnienie wolnej woli (II)
A Naturalistic Account of Free Will (II)
Autorzy:
Munévar, Gonzalo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553191.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
wolna wola
jaźń
mózg
jaźń rozproszona
naturalizm a wolna wola
silna emergencja
neuronauki poznawcze
Rodolfo Llinás
Daniel Dennett
free will
self
brain
distributive self
naturalism and free will
strong emergence
cognitive neuroscience
Opis:
Wysunięto kilka argumentów przeciwko możliwości wolnej woli bazujących na neuronaukach. Wskazałem, że te argumenty przeciw wolnej woli uzależnione są przede wszystkim od argumentów przeciw istnieniu jaźni. Na przykład, zgodnie z argumentem Llinása przeciwko jaźni, ponieważ w mózgu nie istnieje żaden obszar centralizujący doświadczenie i nasze przeświadczenie posiadania jaźni jest zatem wewnętrzną percepcją, której może nie odpowiadać żaden taki obszar, to jaźń nie istnieje. Ale, wbrew Llinásowi, jak również Dennettowi i innym, wykazałem, że ich zarzuty przeciwko jaźni znajdują zastosowanie wyłącznie przeciw jaźni świadomej, czyli takiemu pojęciu, które dobrze pasuje do filozofii kartezjańskiej. Niemniej jednak w tym wieku neuronauk nie ma żadnego powodu do tworzenia teorii na podstawie takiego pojęcia. Biorąc pod uwagę, że umysł ma charakter biologiczny, taka też powinna być jaźń. Musimy zatem rozumować na podstawie biologicznego pojęcia jaźni, to znaczy na podstawie pojęcia zgodnego z neuronaukami w kontekście biologii ewolucyjnej. Gdy to zrobimy, zdamy sobie sprawę, że jaźń, która pełni wiele funkcji obejmujących wiele obszarów mózgu, stanowi rozproszony mechanizm, który w ogóle nie musi być scentralizowany. Uświadomimy sobie również, że jaźń jest także przeważnie nieświadoma, i że nasze poczucie jaźni, będąc percepcją wewnętrzną, jak wskazał sam Llinás, jest podatna na iluzje. Lecz nie powinniśmy mylić poczucia jaźni z jaźnią bardziej niż percepcji słonia ze słoniem. Dysponując biologiczną koncepcją jaźni, której bronię, a także moim pojęciem silnej emergencji, można sformułować przekonujący argument, że jaźń rzeczywiście określa działania danej osoby. Takie powinno być, jak wcześniej zauważył Gary Watson, właściwe podejście do problemu wolnej woli.
Several arguments based on neuroscience have been proposed against the possibility of free will. I have pointed out that those arguments against free will depend first on arguments against the existence of the self. According to Rodolfo Llinás’s case against the self, for example, since no experience-centralizing area exists in the brain, and since our sense of self is thus an internal perception that could not correspond to any such brain area, the self does not exist. But I have shown against Llinás, as well as against Daniel Dennett and others, that their objections against the self are only applicable against a conscious self, the sort of notion that fits well with Cartesian philosophy. Nevertheless, in this age of neuroscience there is no reason to theorize on the basis of such a notion. Given that the mind is biological, so should the self. We must then reason on the basis of a biological notion of the self, i.e. on the basis of a notion compatible with neuroscience in the context of evolutionary biology. When we do so, we come to realize that the self, which performs many functions involving many areas of the brain, is a distributive mechanism — it need not be centralized at all. We also come to realize that the self is also mostly unconscious, and that our sense of self, being an internal perception, as Llinás himself pointed out, is subject to illusions. But we ought not to confuse the sense of self with the self any more than we ought to confuse the perception of an elephant with the elephant. Given the biological conception of the self I defend, a plausible case can be made that, given also my notion of strong emergence, that the self does indeed determine the person’s actions. This ought to be the proper approach to the problem of free will, as previously pointed out by Gary Watson.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2014, 11; 161-184
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies