Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a contract" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Adaptation of Contracts to New Circumstances in Polish Law
Autorzy:
Pisuliński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519134.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
termination of contract
amendment of contract
change of circumstances
clausula rebus sic stantibus
unilateral change of contract
contracts for a specific work
tenancy contract
lease contract
mandate contract
Opis:
The aim of the article is to analyse selected issues relating to the statutory provisions and contrac- tual terms which allow to amend or terminate a contract in the event of a change in circumstances occurred after the conclusion of the contract. Many provisions of the Polish Civil Code1 grant in such a case one of the parties the right to unilaterally amend or ter- minate the contract by its declara- tion of will or a right to demand for a change or dissolving the contract by the court. The parties may also agree the specific terms in the con- tract which allow adopting their contractual relation to new cir- cumstances. If a party affected by change of circumstances exercises its right to modify the contract it should be considered a problem of how the interests of the other party should be protected.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2019, 3 (53); 48-60
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjnoprawne zatwierdzenie wzorca umownego a dopuszczalność kontroli abuzywności jego treści — uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 9.08.2018 r. (V CSK 413/17)
The public approval of the "term of use" and the admissibility of checking the abusiveness of its content — remarks on the judgment of the Supreme Court of 9 August 2018 (V CSK 413/17)
Autorzy:
Słotwiński, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835967.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
decyzja administracyjna
wzorce umowne
regulamin
klauzule niedozwolone
unlawful clauses
model form of a contract
term of use
administrative decision
Opis:
W glosie poruszono problematykę wpływu zatwierdzenia regulaminu gry hazardowej przez właściwy organ administracji publicznej na możliwość kontroli abuzywności treści tego regulaminu. Rozważania rozpoczęto od kwestii kluczowej dla podjętego zagadnienia, a zatem przedstawiono definicję wzorca umownego oraz jego kwalifikacji prawnej. Na tej podstawie uznano regulamin gry hazardowej za szczególny typ wzorca umownego, który nadaje aktualności — pomijanemu obecnie — podziałowi na wzorce normatywne oraz nienormatywne, w tym na wzorce kwalifikowane i niekwalifikowane. Ponadto w prowadzonych rozważaniach posłużono się porównaniem regulacji o grach hazardowych z rozwiązaniami przyjętymi w prawie energetycznym i prawie telekomunikacyjnym w zakresie kontroli wstępnej treści stosowanych na tych rynkach wzorców umownych dla wykazania niedoskonałego stanu normatywnego przy grach hazardowych. Ostatecznie prowadzone analizy pozwoliły wykluczyć uznanie przepisów o grach hazardowych za lex specialis względem regulacji art. 384–385 4 k.c.
The article approaches the issue of the impact of the approval of gambling terms of use by a competent public administration body for the ability to control the content of this terms against unlawful clauses. The considerations began with a key issue for proper research on this issue, and hence a definition of the model form of a contract and its legal qualification. On this basis, the gambling terms of use were considered as the standard contract, which gives the news of the currently neglected division into normative and non-normative model forms, including qualified and non-qualified ones. Finally, a comparative analysis of the regulation of gambling games with solutions adopted in the energy and telecommunications law was used in the scope of approval of contract models used on both markets was made in order to demonstrate imperfect regulation of the gambling law, which excludes the recognition of it as a lex specialis to the regulation of art. 384–385 4 polish Civil Code.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 10; 33-38
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza statusu procesowego osoby świadczącej pracę za wynagrodzeniem na podstawie umowy cywilnoprawnej w sprawach z zakresu prawa zatrudnienia
Analysis of the procedural status of a person providing paid work under a civil law contract in employment law cases
Autorzy:
Łaguna, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055585.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
pracownik
pracodawca
osoba wykonująca pracę zarobkową
osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy
umowa cywilnoprawna
prawo zatrudnienia
an employee
an employer
a person performing paid work
a person providing paid
work on a basis other than the employment relationship
civil law contract
labour law
Opis:
Nowelizacja ustawy o związkach zawodowych (dalej: u.z.z.) dokonana ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1608), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., przedefiniowała istotę zbiorowego prawa pracy. Na mocy wskazanej nowelizacji ustawodawca wprowadził do systemu prawnego instytucję „osoby wykonującej pracę zarobkową za wynagrodzeniem”, w ramach której mieści się zarówno pracownik w rozumieniu art. 2 k.p., jak i osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy (tzw. niepracownik). Analiza wprowadzonych przepisów prowadzi do konstatacji, iż ustawodawca skupił się na wyposażeniu niepracowników w uprawnienia materialnoprawne, takie jak m.in. prawo koalicji związkowej. Uważam jednakże, że ustawodawca zaniechał analogicznej skrupulatności w zakresie procesowych uprawnień niepracowników, co doprowadziło do powstania sytuacji, w której niepracownikom przysługują częściowo uprawnienia materialne tożsame jak pracownikom, przy czym nie posiadają oni analogicznych uprawnień procesowych. W mojej ocenie stanowi to rażące zaniechanie ustawodawcy, które w konsekwencji prowadzi do niepewności stanu prawnego oraz braku skuteczności wprowadzonej ochrony dla niepracowników
The amendment of the Trade Union Act by the Act of 5 July 2018 amending the Trade Union Act and certain other acts (Journal of Laws, item 1608), which entered into force on 1 January 2019, redefined the essence of collective labour law. Pursuant to the aforementioned amendment, the legislator introduced into the legal system the institution of a “person who performs paid work”, which includes both an employee within the meaning of Article 2 of the Labour Code and a person providing work for remuneration on a basis other than employment relationship (so-called non-employee). The analysis of the introduced provisions leads to the conclusion that the legislator focused on providing non-employees with substantive legal rights, such as, among others, the right of union coalition. However, in my opinion, the legislator neglected analogous scrupulosity in the area of procedural rights of non-employees, which led to a situation in which non-employees are partially entitled to the same substantive rights as employees, but do not have analogous procedural rights. In my view, this constitutes a flagrant omission on the part of the legislator which, as a consequence, leads to legal uncertainty and a lack of effectiveness of the protection introduced for non-employees.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 247-263
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Are Foreigners’ Human Rights Protected if Foreigners are Employed under the Polish Facilitated Access to Labor Market Scheme?
Czy uproszczony system zatrudniania cudzoziemców w Polsce należycie chroni prawa cudzoziemców?
Autorzy:
Sadowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348320.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the employer’s declaration on entrusting work to a foreigner on the territory of the Republic of Poland
visa
employment contract
civil law contracts
employee’s rights
oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
wiza
umowa o pracę
umowy cywilne
prawo polskie
Opis:
Civil-law non-employment contracts are abused when employing Polish citizens and foreigners. Contrary to Poles, non-Polish citizens are exposed to linguistic difficulties (the law does not specify a standard of a translation of their contracts), and an application for Polish short-term simplified immigration employment system (a declaration on entrusting work to a foreigner in the territory of the Republic of Poland) does not contain information about differences between civil law and employment contracts. Based on a synthetic theoretical-conceptual analysis the author claims that Polish law exposes foreigners to a higher risk of discrimination. The article aims to prove that mismatch between excessively long court proceedings and short validity of residence permits, as well as linking validity of a visa with employment in a specific employer deprive foreigners from a possibility to effectively personally participate in court proceeding in their employment case. Previous analysis related to seasonal works performed by foreigners had not focused on the nature of the contracts. This article is, therefore, innovative research. It verifies if Polish law discourages employers from abusing civil contracts with such foreigners, if it is in line with the ILO Recommendation No. 198, and if it meets Polish constitutional standard regarding legal clarity. The innovativeness of the research theme can also be derived from the fact that although declarations are the most popular foreigner’s employment scheme in Poland and in the European Union, previous research have not focused on human rights of beneficiaries of the declaration scheme.
Niepracownicze stosunki zatrudnienia cywilnoprawnego są nadużywane podczas zatrudniania obywateli polskich i cudzoziemców. W przeciwieństwie do Polaków obywatele państw pozaunijnych eksponowani są na trudności językowe (prawo nie określa standardu tłumaczenia ich umów), a wniosek o zezwolenie na pobyt w ramach polskiego krótkoterminowego uproszczonego systemu zatrudnienia cudzoziemców (oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) nie zawiera informacji o różnicach między umowami cywilnymi i umowami o pracę. Opierając się na wynikach syntetycznej analizy teoretyczno-koncepcyjnej, autor stwierdza, że polskie prawo naraża cudzoziemców na podwyższone ryzyko dyskryminacji. Celem artykułu jest wykazanie, że różnica między długotrwałymi postępowaniami sądowymi i krótką ważnością zezwoleń na pobyt, a także powiązanie ważności wizy z zatrudnieniem u konkretnego pracodawcy pozbawiają cudzoziemców możliwości skutecznego osobistego udziału w postępowaniu sądowym w sprawach pracowniczych. Dotychczas w analizach dotyczących prac sezonowych wykonywanych przez cudzoziemców nie skupiano się na badaniu charakteru umów zawieranych z cudzoziemcami. Nowatorskim celem badania jest ustalenie, czy prawo polskie zniechęca pracodawców do nadużywania umów cywilnoprawnych zawieranych z cudzoziemcami czy też jest zgodne z Zaleceniem Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 198, a także czy spełnia konstytucyjny standard dotyczący jasności prawa. Nowatorstwo poruszonej w artykule problematyki podkreśla fakt, że choć oświadczenia są najpopularniejszym mechanizmem zatrudniania cudzoziemców w Polsce i w Unii Europejskiej, to w dotychczasowych badaniach nie koncentrowano się na prawach człowieka beneficjentów tego systemu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 1; 149-168
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atypical work as flexible work: The rise if labour instability in the Spanish labour market
Travail atypique comme travail flexible. La croissance de l’instabilité de l’embauche sur le marché du travail espagnol
Praca atypowa jako praca elastyczna. Wzrost niestabilności zatrudnienia na hiszpańskim rynku pracy
Autorzy:
Fabrellas, Anna Ginès i
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784447.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
réformes du droit du travail
formes d’embauche instables
contrat de travail à durée indéterminée
travail atypique
instabilité de l’embauche
reformy prawa pracy
niestabilne formy zatrudnienia
umowa na czas nieokreślony
praca atypowa
niestabilność zatrudnienia
labour las reform
precarious work
atypical work
indefinite contract
labour instability
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza reform prawa pracy przeprowadzonych w Hiszpanii na przestrzeni ostatnich piętnastu lat, a także wpływu tych reform na poziom stabilności lub niestabilności zatrudnienia. W szczególności artykuł skupia się na podnoszeniu lub obniżaniu stabilności zatrudnienia poprzez promocję atypowych form zatrudniania. Artykuł kończy się wnioskami, zgodnie z którymi legislacyjne próby promocji zatrudnienia na podstawie umowy o pracę polegające głównie na obniżeniu obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne płaconych przez pracodawcę zostały – w tym samym czasie i wbrew logice – zrównoważone przez reformy prawa pracy promujące atypowe formy zatrudnienia, takie jak umowy na czas określony, staże, umowy na część etatu oraz promocję samozatrudnienia. W rezultacie wzrosła popularność atypowych form zatrudnienia, które stały się tym samym nowymi elastycznymi formami zatrudnienia, co spowodowało wzrost niestabilności na rynku pracy.
L’objectif du présent article est d’analyser les réformes du droit du travail menées en Espagne dans les dix / quinze dernières années, et aussi l’influence de ces réformes sur le niveau de la stabilité ou de l’instabilité de l’emploi. L’article se concentre en particulier sur l’augmentation ou sur la baisse de la stabilité de l’emploi résultant de la promotion des formes d’embauche atypiques.Vers la fin de l’article, on conclut que les tentatives législatives de promotion visant à promouvoir l’emploi permanent surtout grâce à la réduction des cotisations pour la Sécurité sociale payées par l’employeur ont été équilibrées par d’autres réformes qui promeuvent et favorisent des formes d’embauche atypiques, telles que contrats de travail à durée déterminée, stages, contrat à mi-temps et travail indépendant. Par conséquent, la popularité des formes d’embauche atypiques a considérablement augmenté. Celles-ci sont devenues de nouvelles formes d’embauche flexibles, ce qui a contribué à la croissance de l’instabilité sur le marché du travail.
The aim of the article is to analyze the Spanish labour law reforms adopted in a period of 10 years and their impact in terms of increasing or decreasing employment precariousness; particularly, in terms of increasing or decreasing labour instability through the promotion of atypical forms of work. The paper concludes that the legislative efforts aimed at promoting permanent employment mainly through reductions on Social Security contributions on behalf of the employer have been offset with other reforms that promote and favour atypical forms of work, such as fixed-term, training, internship, part-time contracts, and self-employment. As a result, atypical forms of work have significantly increased and become flexible forms of work, thus, increasing labour instability.
Źródło:
Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej; 2020, 1, 18; 61-87
0208-5003
2719-3462
Pojawia się w:
Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonomia woli w stosunkach cywilnoprawnych ze szczególnym uwzględnieniem umów konsumenckich
Autonomy of will in civil-law relationships with particular emphasis on consumer contracts
Современное значение принципа автономии воли в гражданско-правовых отношениях
Автономія волі в цивільно-правових відносинах з особливою увагою до споживчих договорів
Autorzy:
Haponiuk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33352017.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
автономія волі сторін
цивільно-правові відносини
принцип рівності
справедливий договір
споживче право
рівність сторін
autonomy of will of a party
civil-law relationships
the principle of equality
fair contract
consumer law
equality of parties
автономия воли
гражданское правоотношение
принцип равенства
справедливый договор
потребительское право
равноправие сторон
autonomia woli stron
stosunek cywilnoprawny
zasada równości
sprawiedliwa umowa
prawo konsumenckie
równorzędność stron
Opis:
Tekst prezentuje znaczenie i funkcje jednej z podstawowych zasad prawa cywilnego, jaką jest autonomia woli stron. Artykuł wskazuje obecne przemiany tej zasady prawa, służące odchodzeniu od czysto formalnego założenia gwarantującego w równym stopniu wpływ na kształtowanie treści stosunków prawnych, zwłaszcza w obrocie masowym, gdzie aktualnie jest ona najbardziej narażona na utratę swojego znaczenia. Zwrócono uwagę przede wszystkim na zmiany ilościowe i jakościowe jej zastosowania. Ponadto dokonano analizy przemian w podejściu prawodawcy do kształtowania autonomii woli podmiotów prywatnych. Oprócz opisania charakteru prawnego autonomii, wskazano współczesne funkcje autonomii woli oraz jej związek z zasadą równości. Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniu współczesnego znaczenia autonomii woli na przykładzie umowy konsumenckiej i wiążącej się z tym pozorności swobody umów. Rozważania oparto głównie na metodzie empirycznej. Kluczową konkluzją jest spostrzeżenie na temat obecnych oczekiwań w stosunku do autonomii woli. Zaobserwowano również kryzys relacji między zasadą autonomii woli stron stosunku prawnego a zasadą równości (pochodną autonomii).
У тексті представлено значення та функції одного з основних принципів цивільного права, яким є автономія волі сторін. Метою статті є вказати сучасні зміни цього принципу права, спрямовані на відхід від суто формального припущення, що гарантує однаковий вплив на формування змісту правовідносин, особливо в масовій торгівлі, де наразі існує найбільший ризик втрати його значення. Звернено увагу насамперед на кількісні та якісні зміни в його застосуванні. Крім того, проведено аналіз змін у підходi законодавця до формування автономії волі приватних суб’єктів. Окрім опису правового характеру автономії, було представлено сучасні функції автономії волі та її зв’язок із принципом рівності. Особливу увагу було виділено питанню сучасного значення автономії волі на прикладі споживчого договору та пов’язаної з цим зовнішністi свободи договорів. Міркування ґрунтуються переважно на емпіричному методі. Ключовим висновком є спостереження що до поточних очікувань відносно автономії волі. Спостерігається також криза у співвідношенні принципу автономії волі учасників правовідносин і принципу рівності (похідного автономії).
В тексте представлены значение и функции одного из основополагающих принципов гражданского права – автономии воли сторон. Цель статьи – обозначить современные трансформации этого принципа права, которые служат отходу от чисто формального убеждения, гарантирующего равное влияние на формирование содержания правоотношений, особенно в массовой торговле, где он в настоящее время наиболее подвержен риску утраты своего значения. Внимание было уделено в первую очередь количественным и качественным изменениям в его применении. Кроме того, проводится анализ изменений в подходе законодателя к формированию автономии воли частных субъектов. Помимо описания правовой природы автономии, были отмечены современные функции автономии воли и ее связь с принципом равенства. Особое внимание было уделено вопросу современного значения автономии воли на примере потребительского договора и связанной с ним мнимой свободы договоров. Соображения в основном основаны на эмпирическом методе. Ключевым выводом является заключение о нынешних ожиданиях в отношении автономии воли. Отмечен также кризис в соотношении принципа автономии воли сторон правоотношения и принципа равенства (производного от автономии).
The text presents the meaning and functions of one of the fundamental principles of civil law, which is the autonomy of will of parties. The purpose of the article is to indicate the current changes to that principle of law, the goal of which is to depart from a purely formal presumption that guarantees an equal impact on shaping the content of legal relations, especially in mass trade, where, today, it is most exposed to losing its significance. Attention is paid primarily to the quantitative and qualitative changes in its application. Moreover, the changes in the legislator’s approach to shaping the autonomy of will of private entities are analysed. In addition to describing the legal nature of autonomy, the contemporary functions of the autonomy of will and its correlation with the principle of equality are pointed out. Extra attention is paid to the issue of the contemporary meaning of the autonomy of will, using the example of a consumer contract and the associated apparent freedom of contracts. The considerations are based mainly on the empirical method. A key conclusion is an observation of the current expectations related to the autonomy of will. Additionally, the crisis in the correlation between the principle of autonomy of will of the parties to a legal relationship and the principle of equality (derived from autonomy) is also revealed.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 1; 147-163
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezskuteczny upływ terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego a zawarcie małżeństwa konkordatowego
Ineffective Empory of the Term Under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code and Celebration Concordat Marriage
Autorzy:
Jancewicz, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21997117.pdf
Data publikacji:
2022-06-14
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
zawarcie małżeństwa
Konkordat
akt małżeństwa
termin pięciodniowy
nieistnienie małżeństwa
marriage contract
Concordat
marriage certificate
five-day period
non-existence of a marriage
Opis:
Zagadnieniem podjętym w niniejszym publikacji jest wykładnia przepisów o terminie z art. 8 § 3 Kodeks rodzinny i opiekuńczy w kontekście interpretacji art. 10 ustęp 1 punkt 3 Konkordatu. Przeprowadzone badania dowodzą, iż zapisy ustawowe za przesłankę konieczną zawarcia małżeństwa uznają sporządzenie aktu małżeństwa, nie zaś zachowanie pięciodniowego terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Pozostają one w zgodzie z zapisami Konkordatu, nawet pomimo jego literalnej wykładni, która może sugerować interpretację odmienną. Należy stwierdzić, że dotychczasowa praktyka orzecznicza, jak i poglądy doktryny mieszczą się w ramach określonych nie tylko ustawą – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ale i przepisami Konkordatu. W konsekwencji bezskuteczny upływ terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie będzie miał wpływu na zawarcie małżeństwa konkordatowego, o ile zostanie sporządzony akt małżeństwa (art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
The issue addressed in this publication is the interpretation of the provisions on the term under Article 8 § 3 The Family and Guardianship Code in the context of the interpretation of Article 10, para. 1, point 3 of the Concordat. The conducted research shows that statutory provisions recognize the preparation of a marriage certificate as a necessary condition for contracting a marriage, and not the observance of the five-day period under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code. They are consistent with the provisions of the Concordat, even despite its literal interpretation, which may suggest a different interpretation. It should be noted that the current jurisprudence and the views of most doctrines fall within the framework specified not only by the Act – the Family and Guardianship Code, but also by the provisions of the Concordat. As a consequence, the ineffective expiry of the period under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code will not affect the conclusion of a concordat marriage, if a marriage certificate is drawn up (Article 1 § 2 of the Family and Guardianship Code).
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (1); 89-116
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny zamówień publicznych w Rzymie republikańskim
Legal framework of public contracts in Roman Republic
Autorzy:
Krzynówek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621869.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
locationes censoriae, operae publicae, nadzór cenzorów nad kontraktami, odpowiedzialność kontraktowa
locationes censoriae, operae publicae, making a contract by censors, responsibilities of private contractors
Opis:
Rome in the republican period used to allocate public services, building projectsetc. to private contractors. Locationes censoriae was a main legal tool to that end.The system of legal rules was developed, which operate on the border of the publicand private sectors producing a legal, economic and political intertwining of bothspheres. A sophisticated set of rules introduced by custom and maintain by tradition,determined the procedure of enactment of intention to make a contract and auctionto choose a contractor with whom to conclude a contract. Its rules covered also theway to secure the position of the state either by way of a real right (ownership, rightof pledge, mortgage) or by additional debtors (personal security), usually both, whichcould lead to severe responsibilities for contractors and their guaranties.
W Rzymie okresu republiki rozwinął się złożony system reguł prawnych określających postępowanie przy zamawianiu usług i towarów przez państwo. Cenzorzynadzorowali wszelkie wpływy państwa nazywane vectigalia, takie jak opłaty zakorzystanie z ziemi publicznej, salin, kopalni, ceł i innych. Zwykle cenzorzy prowadziliaukcję, wybierając kontraktora na okres lustrum, który oferował najwyższą kwotęzebranych należności. Locationes censoriae stanowiły główny instrument prawny,ukształtowany w praktyce i utrzymywany siłą tradycji. Pozwalał on państwurzymskiemu spełniać swoje funkcje mimo braku aparatu biurokratycznego. Normyprawa na styku sfery publicznej i prywatnej określają postępowanie uczestników odogłoszenia zamówienia przez prowadzenie licytacji, zawarcie umowy, jej wykonaniei zabezpieczenie, aż po kontrolę wykonania i surową odpowiedzialność tych, którzynie wywiązali się należycie z przyjętego zamówienia.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 55-70
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of a tourist services contract in the light of amendments to the regulations on tourist packages
TREŚĆ UMOWY O USŁUGI TURYSTYCZNE W KONTEKŚCIE ZMIAN PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH IMPREZ TURYSTYCZNYCH
Autorzy:
Kosińska-Madera, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389774.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo w turystyce
rynek usług turystycznych
umowa o usługi turystyczne
treść umowy o usługi turystyczne
obowiązek informacyjny
tourism law
tourist services market
tourist services contract
content of a tourist
services contract
information obligation
Opis:
A tourist services contract is one of the most common contracts concluded on the market of tourism services, which in general comprehensively regulates the relationship between a participant of tourist packages (a consumer, a traveller) and a professional entity (basically, although with some simplification, a tour operator). Proper stimulation of the relationship between professional and non-professional (consumers) entities should, therefore, be the priority task of the tourism policy, which can be achieved by using a wide catalogue of instruments, including legal acts. Problems with proper functioning of a contract cause dysfunctions, which, due to the universality of the agreement, can result in far-reaching negative effects. Of course, it is necessary to remember that the content of a tourist services contract is one of the most important elements determining the quality of the agreement on the market of tourist services. That is why, the study concentrates on the issue of contractual information (the information contained in the contract), because it is reasonable to indicate that the professional entities “communicate” with consumers also via the content of the agreement, which includes basic information about the provided services, and therefore, consumers should pay special attention to the analysis of that content. It is more than obvious that the lack of equality between professional and non-professional entities on any services market can be considered this market defectiveness, and hence can result in far-reaching distortions of competition. Defects often depend on the internal characteristics of the market. Therefore, the article first identifies the main characteristics of the tourist market (determined by the specificity of tourist products). Then, issues related to professional entitles’ information obligations, with a special emphasis on the content of a tourist services contract, are discussed in detail. The main considerations are divided into two areas: (1) comments on Directive 90/314 and the Act on tourist services of 1997; (2) comments on Directive 2015/2302 and the Bill on tourist packages and related tourist services.
Umowa o usługi turystyczne jest jedną z najbardziej powszechnych umów zawieranych na rynku usług turystycznych, która w zasadzie kompleksowo reguluje stosunek łączący uczestnika imprezy turystycznej (konsumenta, podróżnego) i podmiot profesjonalny, za jaki co do zasady i dla pewnego uproszczenia należy uznać organizatora turystyki. Właściwe stymulowanie wzajemnych relacji pomiędzy podmiotem profesjonalnym, a nieprofesjonalnym (konsumentem) należy zatem do zadań priorytetowych polityki turystycznej, która w celu ich realizacji wykorzystuje szeroki katalog instrumentów, w tym prawnych. Problemy w prawidłowym funkcjonowaniu umowy powodują różnego rodzaju dysfunkcje, które ze względu na powszechność umowy rodzą daleko posunięte negatywne skutki. Należy przy tym pamiętać, iż treść umowy o usługi turystyczne stanowi jeden z ważniejszych elementów konstytuujących jakość funkcjonowania umowy na rynku usług turystycznych. Niniejsze opracowanie konkretyzuje zatem problematykę informacji umownych (informacji zawartych w umowie), gdyż zasadne jest wskazanie, iż podmioty profesjonalne „komunikują się” z konsumentami również za pomocą treści umowy, w której zawarte są podstawowe informacje dotyczące świadczonych usług turystycznych, a zatem konsumenci powinni szczególną uwagę poświęcić analizie owej treści. Oczywiste jest, iż brak równorzędności pomiędzy podmiotami profesjonalnymi a konsumentami, na jakimkolwiek rynku usług, jest przejawem jego wadliwości, a przeto powoduje daleko idące zaburzenia konkurencji, przy czym bardzo często wady te uzależnione są od wewnętrznych cech danego rynku. Stąd w pierwszej kolejności w niniejszych rozważaniach zostają wskazane najważniejsze cechy rynku turystycznego (kreowane przez specyfikę produktów turystycznych), dopiero następnie szczegółowo omówione są kwestie związane z obowiązkiem informacyjnym podmiotów profesjonalnych, ze szczególnym uwzględnieniem treści komentowanej umowy. Rozważania główne zostały podzielone na dwie sfery: (1) uwagi dotyczące ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. o usługach turystycznych oraz dyrektywy 90/314; (2) uwagi dotyczące dyrektywy 2015/2302 oraz projektu ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 20-45
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy każdy twórca tworzy dzieło? (Rozważania prawne w zakresie podstawy prawnej dla świadczenia pracy twórczej)
Autorzy:
Musiała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200452.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
contract to perform a specific work
creative work
artistic performance
umowa o dzieło
praca twórcza
praca artystyczna
Opis:
The impulse for this paper was a controversial ruling of the Supreme Court of 10 January 201717, in which the Court refused to treat contractual work performed by a performer in an orchestra as a contract for specific work and stated that it was rather a contract for the provision of services. To justify that position, the Court found that: “The statement that the contract for a specific work was to consist in the staging and performance of a concert, makes it impossible to clearly ascertain the detailed parameters of the agreed outcome”. The Court further pointed out that: ”Adding to the fact that the interested party was one of the performers subordinated to the conductor, it is hard to conclude that the parties clearly defined the shape of the specific work in question. (...) On the contrary, this leads to a conclusion that the interested party and the remitter were bound by a contract for the provision of services”. However, the wording of the Supreme Court’s judgment should be considered erroneous as no basis therefor can be found in the knowledge and practice of performing music. Moreover, following the line of the Supreme Court’s reasoning, it turns out that a contract for specific work consisting in an artistic performance during a concert, can only be concluded if it involves creating a new piece, i.e. if it is improvised or spontaneously created. However, if a piece is not created anew and we are dealing with an artistic performance only, a contract for specified services should be concluded. And with that, one cannot agree.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2017, 1(12); 19-29
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność zawierania umów cywilnoprawnych jako prawnych podstaw prowadzenia zajęć dydaktycznych w szkole wyższej
Admissibility of Signing Civil Law Agreements as Legal Bases of Conducting Classes in the Higher Education Institution
Autorzy:
Wieczorek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461521.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
umowa zlecenia
umowa o dzieło
umowa o pracę
szkoła wyższa
contract of mandate
a specific-task contract
contract of employment
higher education institution
Opis:
W opracowaniu zostało podjęte zagadnienie prawnej dopuszczalności zatrudniania nauczycieli akademickich na podstawie umów prawa cywilnego w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych. Problem ten dotyczy przede wszystkim uczelni niepublicznych, które z uwagi na sytuację specyfikę finansową, próbują ograniczać koszty zatrudnienia nauczycieli w ten sposób, że zastępują zatrudnienie pracownicze zatrudnieniem cywilnoprawnym. Tym co przesądza o atrakcyjności umów prawa cywilnego dla zatrudniających jest przede wszystkim inny, w porównaniu do umów o pracę, skutek jaki wywierają one w sferze ubezpieczeń społecznych. Ustawodawca przyznał zatrudniającym i poszukującym pracy swobodę w sferze wyboru podstaw prawnych zatrudnienia, co nie jest jednak równoznaczne z pełną autonomią w tym zakresie. W artykule wskazano, jakie warunki muszą być spełnione aby zgodnie z prawem można było zatrudnić nauczyciela akademickiego na podstawie umowy prawa cywilnego oraz rodzaje umów, jakie mogą być stosowane.
The study concerns the issue of the legal admissibility of employing university teachers on the basis of agreements of the civil law in order to conduct classes. This problem concerns, above all, private higher education institutions which due to the financial specificity are trying to reduce the labour cost of teachers by replacing the contract of employment with the civil law employment. The attraction of agreements of the civil law for the employers in comparison to contracts of employment is, above all, an effect they have in the sphere of the social insurance. The legislator admitted both the employers and people who look for work, freedom in the sphere of choice concerning the legal basis of the employment, however this is not tantamount to the full autonomy in this respect. The article indicates what conditions must be fulfilled in order to employ the university teacher under an agreement of civil law in accordance with the law, as well as it mentions the types of agreements which can be applied.
Źródło:
Labor et Educatio; 2015, 3; 209-226
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2018 r., II CSK 467/17
Autorzy:
Rytwińska-Rasz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057201.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
non-claim
withdrawal from the contract
setting a date
debtor’s liability
przedawnienie
odstąpienie od umowy
wyznaczenie terminu
odpowiedzialność dłużnika
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 153-160
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7.04.2017 r., V CSK 481/16
Commentary on Supreme Court verdict of 7 April 2017, V CSK 481/16
Autorzy:
Obidziński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965416.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
podwyższenie ryczałtu
zmiana umowy o zamówienie
publiczne
zaprojektuj i wybuduj
umowa o roboty
budowlane
współdziałanie wierzyciela z dłużnikiem
increase of lump sum price
modification of public procurement contract
design and build
construction contract
cooperation of a creditor with a debtor
Opis:
W glosowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy potwierdził możliwość modyfikacji wynagrodzenia ryczałtowego poza przypadkami opisanymi w art. 632 § 2 k.c. w sytuacji przedmiotowo istotnej zmiany zakresu świadczenia wykonawcy. Nie poddano natomiast szerszej analizie kwestii prawnej doniosłości nieformalnych uzgodnień między stronami co do zmiany treści zobowiązania oraz istnienia obowiązku formalnej zmiany umowy w takich okolicznościach. Ponadto Sąd Najwyższy odmówił zakwalifikowania umowy typu „zaprojektuj i wybuduj” jako umowy o roboty budowlane, uznając ją za umowę mieszaną. Niniejsza glosa stanowi komentarz do stanowiska Sądu Najwyższego w powyższych kwestiach, przy czym w zakresie pierwszego problemu jest to komentarz aprobujący, odnośnie zaś do dwóch pozostałych krytyczny.
In the commented verdict Supreme Court confirmed possibility to modify lump sum outside of the scope of regulation of Civil Code art. 632 § 2 in case when there are essential changes in the contractor’s performance. However, the question of legal consequences of informal arrangements between the parties on modification of the obligation and the issue of duty to formally amend the contract in such situations was not addressed. Additionally, Supreme Court refused to classify “Design and Build” contract as a variation of the construction contract and considered it a mixed contract instead. This text comments on the issues referred to hereinabove. As for the first issue it is an affirmative commentary while the remaining two issues are being commented critically
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 2; 270-282
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Insurance protection of museum collections hired for temporary exhibitions
Ochrona ubezpieczeniowa muzealiów wypożyczanych na wystawy czasowe
Autorzy:
Gredka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443261.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Institution of a guarantee
insurance contract
insurance protection
exhibits
compensation
protection of museum exhibits
instytucja ubezpieczenia
umowa ubezpieczenia
ochrona ubezpieczeniowa
eksponaty wystawowe
odszkodowanie
ochrona muzealiów
Opis:
It is important to emphasize that the insurance contract for museum collections loaned for temporary exhibitions does not need to be the adhesion contract, that means the contract agreed on the imposed by the insurer, general terms and conditions of insurance. The insurer has a right to form the contract model but is not obliged to do so, nonetheless, the museum lending the objects as the insured party and the museum borrowing the museum collections – a insurant – do not have to accept the contract with the content imposed by the insurer company. Museum collections are a special protection object, they require individually agreed insurance contract content. Thus, it is important to remember the insurance protection makes sense only when it is effective.
Umowa ubezpieczenia muzealiów wypożyczanych na wystawy czasowe nie musi być umową adhezyjną, czyli umową zawartą poprzez przystąpienie na podstawie narzuconych przez ubezpieczyciela ogólnych warunków ubezpieczenia. Sformułowanie wzorca umowy jest bowiem uprawnieniem ubezpieczyciela, a nie jego obowiązkiem, natomiast muzeum, wypożyczające zabytki, występujące jako ubezpieczony, ani też muzeum biorące muzealia – będące ubezpieczają- cym – nie musi się godzić na zawarcie umowy o treści z góry narzuconej przez zakład ubezpieczeń. Muzealia stanowią bowiem szczególny przedmiot ochrony, wymagający indywidualnego uzgodnienia treści umowy ubezpieczenia tychże zabytków. W związku z tym warto pamiętać, że ochrona ubezpieczeniowa tylko wtedy ma sens, gdy jest to ochrona skuteczna.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/2; 169-177
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary zawieszenia i pozbawienia prawa wykonywania zawodu i ich wpływ na istnienie stosunku pracy osób wykonujących zawód medyczny
Autorzy:
Daniluk-Jarmoniuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609130.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
professional liability
disciplinary penalties
a penalty of suspension of the right to practice
a penalty of deprivation of the right to practice
employment
termination of the employment contract without notice
expiry of the employment contract
odpowiedzialność zawodowa
kary zawodowe
kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu
kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu
zatrudnienie
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia
wygaśnięcie stosunku pracy
Opis:
The law regulations relating to the issue of professional liability of physicians and dental practitioners, nurses and midwives, pharmacists and laboratory diagnosticians are subjected to separate legal liability principles and proceedings. Some of the disciplinary penalties, such as a penalty of suspension of the right to practice and a penalty of deprivation of the right to practice, affect the employment relationship to which the punished person is a party. However, the legal solutions are not coherent and, hence, unjustifiably diversify the situation of the punished. In the case of physicians, dental practitioners, nurses and midwives, imposing one of the mentioned penalties provides a legal basis for the termination of the employment contract without the employer's notice, whereas, as far as pharmacists and laboratory diagnosticians are concerned, it results in the expiry of the employment contract by law. The author proposes a unification of this regulation in accordance with the current solutions adopted in the Acts referring to pharmacists and laboratory diagnosticians.
Akty prawne regulujące zagadnienie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych ustanawiają odrębne zasady i procedury tego rodzaju odpowiedzialności. Niektóre z kar zawodowych – jak kara zawieszenia i kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu – wpływają również na stosunek pracy osób ukaranych. Rozwiązania te nie są jednak ze sobą spójne i w nieuzasadniony sposób różnicują sytuację osób ukaranych. W przypadku lekarzy, lekarzy dentystów oraz pielęgniarek i położnych ukaranie jedną z powyższych kar zawodowych stanowi podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, a w przypadku farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych skutkuje wygaśnięciem stosunku pracy z mocy prawa. Autorka postuluje ujednolicenie tej regulacji na wzór obecnego rozwiązania przyjętego w ustawach dotyczących farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2015, 62, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies