Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zola" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Les jeux d’enfants dans Les Rougon-Macquart
Children’s Games in Les Rougon-Macquart
Autorzy:
Marzel, Shoshana-Rose
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201862.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Émile Zola
Les Rougon-Macquart
enfance
jeux d'enfants
jouets
socialisation
milieu
hérédité
childhood
children’s games
toys
socialization
environment
heredity
Opis:
Cet article analyse les jeux d’enfants dans Les Rougon-Macquart. Il adopte une typologie qui les classe en trois catégories : les jouets, les jeux symboliques et le bal d’enfants. Au-delà de leur fonction éducative et récréative, les jeux pratiqués par les enfants au sein de cette saga littéraire jouent un rôle complexe dans le développement narratif. Ils contribuent à la construction d’un effet de réel, à la création de moments-clés de l’intrigue, à l’exploration de la psychologie des personnages enfants et de leurs parents, à la relation parent/enfant et bien d’autres encore. En outre, l’auteur utilise les jouets et les jeux d’enfants pour nourrir sa réflexion sur l’influence conjointe de l’hérédité et du milieu sur les destins des personnages, en accord avec les principes du mouvement naturaliste. Cette approche offre un éclairage précieux sur la manière dont Zola exploite les jeux d’enfants comme des éléments narratifs et symboliques dans sa grande fresque littéraire.
This article examines children’s games in Les Rougon-Macquart while relying on a typology that includes toys, symbolic plays, and a children’s ball. In addition to their educational and recreational functions, childhood games play various narrative roles, such as constructing a referential universe, creating key moments in the plot, exploring the complexity of child and parental psychology, parent/child relationships and much more. Furthermore, the author, Émile Zola, employs toys and children’s games to inform his reflections on the joint influence of heredity and environment on the fates of characters, in alignment with the principles of the naturalist movement. This approach offers valuable insights into how Zola utilizes children’s games as narrative and symbolic elements within his grand literary tapestry.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2023, 13; 70-81
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Madeleine Férat ou la mémoire dans la peau : l’imprégnation comme procédé mémoriel dans le roman naturaliste
Madeleine Férat or “la mémoire dans la peau”: impregnation as a memorial process in the naturalist novel
Autorzy:
Rondou, Katherine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407305.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
French naturalism
Emile Zola
memory
impregnation
Mary of Magdala
naturalisme français
Émile Zola
mémoire
imprégnation
Marie de Magdala
Opis:
À l’époque où Émile Zola publie Madeleine Férat (1868), le motif de la courtisane amoureuse constitue déjà un poncif romantique. Le futur chef de file des naturalistes souhaite par conséquent prendre ses distances avec une conception dépassée de la femme perdue repentie et s’empare de l’incarnation par excellence de la pécheresse convertie dans l’imaginaire judéo-chrétien, sainte Marie-Madeleine, afin de la détourner. Alors que les évangiles construisent le personnage sur la dichotomie de la chute et de la rédemption, le romancier refuse à son héroïne l’oubli de son passé. L’écrivain suggère d’un chapitre à l’autre la progression implacable de la destinée dramatique de Madeleine Férat et modernise le Fatum antique, comme il le fera par la suite dans les Rougon-Macquart, en s’inspirant des théories médicales de son temps, ici les publications du Dr Prosper Lucas sur l’imprégnation séminale. Madeleine Férat subit malgré elle la domination de lois physiologiques qui s’opposent à ses valeurs morales, et le suicide semble dès lors son unique échappatoire. Sous la plume de Zola, Marie de Magdala devient une héroïne tragique.
By the time Émile Zola published Madeleine Férat (1868), the motif of the amorous courtesan was already a Romantic cliché. The future leader of the Naturalists therefore wished to distance himself from an outdated concept of the repenting lost woman, and seized upon the embodiment par excellence of the converted sinner in the Judeo-Christian imagination, Saint Mary Magdalene, in order to subvert it. While the Gospels build the character on the dichotomy of fall and redemption, the novelist does not allow his heroine to forget her past. Chapter after chapter, the writer suggests the relentless progression of Madeleine Férat’s dramatic destiny, modernising the ancient Fatum, as he will later do in the Rougon-Macquart novels, by drawing on the medical theories of his time, in this case Dr Prosper Lucas’s publications on seminal impregnation. In spite of herself, Madeleine Férat is subject to the domination of physiological laws that clash with her moral values, and suicide seems to be her only way out. Under Zola’s pen, Marie de Magdala becomes a tragic heroine.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2023, 11; 9-22
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dobra reprodukcja obrazów”. „Dzieło” Émile’a Zoli w przekładach Aleksandry Callierowej i Hanny Szumańskiej-Grossowej
“A Fine Reproduction of Images”. Émile Zola’s “L’OEuvre” in Translations by Aleksandra Callierowa and Hanna Szumańska-Grossowa
Autorzy:
Jarmuszkiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432294.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
translation
Émile Zola
L’oeuvre
Opis:
The article describes a series of Polish translations of Émile Zola’s 1886 novel L’OEuvre. The translations made by Aleksandra Callierowa (1886) and by Hanna Szumańska-Grossowa (1959) were created at completely different points in history, which significantly affects both the poetics of the translations and their reception. Callierowa’s translation was contemporary to the original, it conveyed the need to quickly keep up with the fashion prevailing in literature. Szumańska-Grossowa’s work, in turn, accentuates the fact that Zola already belonged to the canon of European literature and that he deserved – in accordance with the ideological assumptions of the then communist authorities – to be read bya mass reader.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 43; 27-42
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre illusion et réalité : le corps dans « Le Jeûne » et « La Mort d’un paysan » d’Émile Zola
Pomiędzy iluzją a rzeczywistością: ciało w opowiadaniach „Le Jeûne” i „La Mort d’un Paysan” Emila Zoli
Between Illusion and Reality: The Body in “Le Jeûne” and “La Mort d’un paysan” by Émile Zola
Autorzy:
Johnson, Warren
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056533.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zola
Le Nouveau Décaméron
ciało
iluzja
realność
idealizm
body
illusion
reality
idealism
Opis:
Cet article étudie les deux contes donnés par Émile Zola au Nouveau Décaméron, entreprise collective de Catulle Mendès. Ces contributions, « Le Jeûne » et « La Mort d’un paysan », forment deux volets d’une même interrogation sur le rapport entre le matériel et le spirituel, et entre la réalité physique du corps et l’esprit. Pour la baronne égoïste et frivole dans « Le Jeûne », l’éloquence du vicaire combinée avec la chaleur dans l’église lui donnent un plaisir sensuel qui va à l’encontre des semonces du prêtre. Par contraste, « La Mort d’un paysan » présente une perspective positive sur la vie rurale réglée par des rythmes naturels et la solidarité familiale, où la mort est acceptée comme faisant partie de la vie mais où l’illusion est bannie. Ces deux textes permettent à Zola de s’attaquer, depuis deux directions opposées, à un idéalisme mensonger et improductif.
Niniejszy artykuł analizuje dwa opowiadania Emila Zoli, stanowiące jego wkład w Le Nouveau Décaméron, wieloautorskie przedsięwzięcie pod redakcją Catulle’a Mendèsa. Opowiadania „Le Jeûne” i „La Mort d’un paysan” można traktować jako dwie propozycje refleksji na wspólny temat – związku między sferą materialną i duchową, między wymiarem fizycznym ciała a jego wnętrzem. W „Le Jeûne” elokwencja wikariusza w połączeniu z ciepłą atmosferą we wnętrzu kościoła doprowadza frywolną i egoistyczną baronową do zmysłowej przyjemności, będącej zaprzeczeniem kazań duchownego. Na zasadzie kontrastu „La Mort d’un paysan” ukazuje pozytywny obraz życia wiejskiego, cechującego się naturalnym rytmem życia i ludzką solidarnością, w którym śmierć jest akceptowana jako naturalna kolej rzeczy, a wszelka iluzja odrzucana. Oba teksty pozwalają Zoli poddać ostrej krytyce z dwóch przeciwstawnych perspektyw zakłamany i bezproduktywny idealizm.
This article studies the two tales conributed by Émile Zola to Le Nouveau Décaméron, the collective enterprise of Catulle Mendès. These contributions, “Le Jeûne” and “La Mort d’un paysan”, form two parts of the same questioning of the relationship between the material and the spiritual, and between the physical reality of the body and the mind. For the selfish and frivolous Baroness in “Le Jeûne,” the eloquence of the vicar combined with the warmth in the church give her a sensual pleasure that goes against the warnings of the priest. In contrast, “La Mort d’un paysan” presents a positive perspective on rural life regulated by natural rhythms and family solidarity, where death is accepted as a part of life, but illusion is banished. These two texts allow Zola to attack, from opposite directions, a false and unproductive idealism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 51-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość kompozytorska w kwartalniku „Muzyka w Liturgii” w latach 1998–2019
Compositional work in the Music in Liturgy quarterly in 1998–2019
Autorzy:
Orkiszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201965.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
furmanik
zoła
nikodemowicz
kwiatkowski
„muzyka w liturgii”
kompozytorzy
opracowania
composers
studies
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiona została skrótowo historia powstania czasopisma i ogólny zarys twórczości kompozytorskiej publikowany w kwartalniku „Muzyka w Liturgii” w latach 1998–2019. Opis obejmuje numery od 6 do 94, w których zaprezentowano łącznie 954 utwory i opracowania 169 twórców. Na łamach pisma bogactwo muzyki liturgicznej bardzo często przedstawiane jest w ujęciu syntetycznym zarówno według kryteriów historycznych, jak też indywidualnych i monograficznych. Artykuł zawiera dokładniejsze biogramy czterech kompozytorów, którzy w ciągu tego okresu bezpośrednio współpracowali z „Muzyką w Liturgii” lub których utworów opublikowano najwięcej. Są to: Józef Furmanik, Antoni Zoła, Andrzej Nikodemowicz i Stanisław Kwiatkowski.
This article presents a short history of the journal's origins and a general outline of the composer's work published in the „Muzyka w Liturgii” quarterly journal in the years 1998–2019. The description includes numbers 6–94, in which 169 names of composers and authors can be distinguished, as well as 954 works and arrangements. The richness of liturgical music is very often presented in a synthetic approach, both according to historical as well as individual and monographic criteria. The article contains a more detailed description of the four composers who have directly collaborated with the MwL quarterly journal over the years, or whose works are the most numerous. They are: Józef Furmanik, Antoni Zoła, Andrzej Nikodemowicz and Stanisław Kwiatkowski.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 47-60
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Désir souverain, volonté de fer, puissance de manipulation : les personnages des spéculateurs chez Zola et Maupassant
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083838.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Zola
Maupassant
money
speculator
business
pieniądz
spekulacja
biznes
Opis:
The paper discusses two characters of speculators as shown in two 19th century novels. Zola’s Aristide Saccard incarnates fever, chaos and prodigality of a provincial who has become a millionaire pursuing his dream of fortune. Guy de Maupassant’s William Andermatt is a banker whose extraordinary capacity of making money is based on rationalism, cold calculation and exceptional intuition. Despite all the differences, they both embody three basic features of a businessman: desire, will and power.
Artykuł ukazuje dwie sylwetki spekulantów – bohaterów XIX-wiecznych powieści E. Zoli (Aristide Saccard) i G. de Maupassanta (William Andermatt). Pierwszy ucieleśnia gorączkowość, chaos i rozrzutność parweniusza z prowincji, który stał się milionerem. Drugi to bankier, którego niezwykły talent do zarabiania pieniędzy opiera się na racjonalizmie, chłodnej kalkulacji i wyjątkowej intuicji. Mimo dzielących ich różnic, obaj stanowią inkarnację podstawowych cech biznesmena: pragnienia, woli i władzy.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 2; 186-194
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Du « socialisme de cœur » zolien, ou comment être considéré en même temps comme « socialiste » et « ennemi du peuple »
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912392.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zola
socialisme
peuple
question sociale
utopie
socialism
people
social question
utopia
Opis:
Suite à la publication de Germinal en 1885, la critique a classé Zola comme un écrivain « socialiste ». Le romancier lui-même a utilisé ce qualificatif plusieurs fois en parlant de son œuvre. En même temps, il ignorait la doctrine marxiste et était un adversaire déclaré de la révolution, ainsi que de l’égalité et du gouvernement par le peuple. Le présent article se propose d’expliquer quelques aspects du « socialisme » de Zola compte tenu de ses origines, ses expériences de jeunesse et l’évolution de son œuvre, ce qui permettra de comprendre le sens particulier que l’écrivain donnait à ce terme.
When Germinal was published in 1885, the critic classified Zola as a “socialist” writer. The author himself used this adjective many times referring to his work. At the same time, he didn’t know Marxism and was a resolute opponent to revolution, equality and the government by the people. The paper aims to explain some aspects of Zola’s “socialism” taking into account his origins, his youth experiences and the evolution of his works. This might help to understand the particular meaning done to the term by the writer.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 281-292
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’éveil des sens et la nature complice chez Zola et Maupassant
The Awakening of Senses and Nature as a Plotter in Zola’s and Maupassant’s Works
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020972.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Zola
Maupassant
sense
nature
connivance
Opis:
The paper discusses the problem of the awakening of senses and sensuality, with a visible connivance of nature, in characters of two novels belonging to the Realist/Naturalist movement. In Emile Zola’s The Sin of Father Mouret (1875), a fanatic priest having forgotten his clerical condition falls in love with a virgin girl who grew up in a savage garden. They are both involved in an erotic game set up by plants and animals living in the garden that want them to know the carnal aspect of love and push them to a physical close-up. In this way, the garden, named the Paradou, becomes both a kind of new Eden and an inferno of lust. In Guy de Maupassant’s Mont-Oriol (1887), a young and naïve aristocratic wife of a banker is seduced by a lady-killer in the wonderful landscape of Auvergne which makes her open for new sensations and new experiences. The sensual influence of air, water and earth makes the adulterous spouse discover sexual pleasure and transforms her from a girl into a mature woman.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 293-301
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La pré-structure diégétique et le théâtre de la plénitude amoureuse ou deux visions de l’arbre dans la série romanesque d’Émile Zola, "Les Rougon-Macquart"
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080486.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Zola
życie
drzewo
genealogia
Rougon-Macquartowie
life
tree
genealogy
Les Rougon-Macquart
Opis:
L’article analyse deux formes que prend le motif de l’arbre dans Les Rougon-Macquart, série de romanesque d’Émile Zola. La première, celle que l’on peut appeler « sociale » correspond à l’arbre généalogique des personnages formant la famille romanesque ; la création de cet arbre et la préparation d’informations détaillées sur chaque héros et ses destinées ont précédé le début des travaux sur la série, ce qui en fait de lui une sorte de sa pré-structure. La deuxième forme sous laquelle l’arbre apparaît dans les textes analysés est la forme « naturelle », associée à la nature (l’arbre comme plante) et saturée de symboles liés à l’amour et à la fertilité. Les deux formes partagent une référence à la vie comme valeur suprême et thème de base de la littérature naturaliste.
Artykuł analizuje dwie formy, jakie przybiera motyw drzewa w cyklu powieściowym Émile’a Zoli Rougon-Macquartowie. Pierwszą z nich, którą można nazwać „społeczną”, jest drzewo genealogiczne postaci tworzących powieściową rodzinę; sporządzenie tego drzewa i przygotowanie szczegółowych informacji na temat każdego bohatera i jego losów poprzedziło rozpoczęcie pracy nad cyklem, co czyni z niego rodzaj pra-struktury całej serii. Drugą formą, w jakiej drzewo pojawia się w analizowanych tekstach, jest forma „naturalna”, związana z przyrodą (drzewo jako roślina) i nasycona symboliką dotykającą miłości i płodności. Obie formy łączy odniesienie do życia jako nadrzędnej wartości i podstawowego tematu literatury naturalistycznej.
The paper analyses two images of a tree which occur in Émile Zola’s novel series The Rougon-Macquart. The first, which might be called a “social” one, is the genealogical tree of all thecharacters belonging to the fictive family. The preparation of the tree and of numerous details concerning each of the protagonists anticipated the writing of the novels; this is why the tree may be considered as a “pre-structure” of the entire series. The second image of a tree in Zola’s works is a “natural” one, connected to the universe (tree as a plant) and impregnated with many symbols referring to love and fertility. Both images converge in their relation to life as a crucial value and the main theme of the Naturalist writings.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 172-186
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le solide et le volatile. Propos sur la représentation du corps romanesque sur fond de la crise des structures au XIXe siècle (Flaubert, Zola, Mirbeau)
Solid and Volatile. Reflections on the Literary Body in the Context of the Crisis of Structures in the Nineteenth Century (Flaubert, Zola, Mirbeau)
Autorzy:
Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021007.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Flaubert
Zola
Mirbeau
volatility
fragmentation
death
Opis:
The aim of the article is to analyze the presentation of the novel body in the literature of the second half of the nineteenth century against the backdrop of the crisis of structures that appears along with romanticism and gains strength in the second half of the nineteenth century. This was a time saturated with ideas of socio-biological evolutionism, which promote materialism, entropy, transformation and the disintegration of permanent structures, including socio-economic ones (Marx, Capital). Flaubert, Zola and Mirbeau, faithful to this poetics, subordinate the presentation of the body to the dynamics of change, including images of “volatilization” and decay. These “volatile” and crumbling bodies are at odds with the realist-naturalistic poetics prevailing in the second half of the nineteenth century, dominated by ostentatious materialism. This peculiar transformation of the physical state of matter, from “solid” to “volatile,” may have been interpreted as a symptom of a change in the way reality is presented. As this analysis shows, the volatility of bodies becomes in realist writers an indestructible form of decay and (still) a material form of absence that resists destruction by death. Paradoxically, taking a volatile form, the body does not disappear but reorganizes itself, dematerializing, transforming and reappearing. Both representations of the body and emerging modernity appear as a dynamic, constantly changing process and not as a frozen structure.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 357-365
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les arpenteurs des possibles: la kinésique du corps désirant dans "La Curée" et "L’Argent" d’Émile Zola
Autorzy:
Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083855.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Zola
"La Curée"
"L`Argent"
literary body of movement
desire
La Curée
L`Argent
ciało w ruchu
pragnienie
Opis:
Zola's novel world can be seen as a play of forces that takes place in a strictly defined spatial configuration between aspirational characters striving to realize their desires; the body in motion becomes their expressive medium. Always semantically marked, movement is not only understood as the hero's movement between points in space. In this analytical perspective, based on the body of La Curée et L`Argent, the movement becomes the embodiment of the will / desire, the transformation of thought into action, what is potential into real.
Świat powieściowy Zoli można postrzegać jako grę sił, która toczy się w ściśle zdefiniowanej konfiguracji przestrzennej, pomiędzy bohaterami aspiracyjnymi dążącymi do realizacji pragnień; ich ekspresyjnym medium staje się ciało w ruchu. Nacechowany semantycznie, ruch nie jest jedynie rozumiany jako przemieszczanie się bohatera między punktami w przestrzeni. Ta perspektywa analityczna, zastosowana do analizy La Curée i L`Argent Zoli, przedstawia ruch bohatera jako ucieleśnienie woli/pragnienia, przetworzenie myśli w czyn, tego co potencjalne w rzeczywiste.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 2; 195-203
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Science, nomenclature et représentation. L’expérience et l’expérimentation dans La Joie de vivre d’Émile Zola
Science, nomenclature and representation. Life experience and scientific experience in Zolaʼs La Joie de vivre
Autorzy:
Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048049.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
scientific experience
life experience
La Joie de vivre
Émile Zola
Opis:
The article presents a strict interpenetration of scientific discourse and literary fiction on the example of Zolaʼs La Joie de vivre. The coexistence of these discourses is part of the poetics of ambiguity, which is characteristic of the weave of literature and science, where Science opposes Doubt. The purpose of the article is to reflect on the relationship between Experience (everyday life) and Experience (scientific). This conceptual opposition is embodied in a pair of main characters: Pauline and Lazare, equipped with a different attitude to reality and science. She learns human physiology by experiencing changes in her maturing body, which appears to her as a complex, but full of secrets, beautiful machinery. He lives by fearing the body and seeing it as the source of death. He wants to defeat death by coming up with experimental designs that are supposed to make him great and bring immortality. His failures lead him to Doubt and negation of science. Zola decides nothing balancing between knowledge and doubt, affirmation of life and the inevitability of death.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 4; 101-109
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thérèse Raquin d’Émile Zola: la notion de tempérament entre l’héritage antique et l’apport de la physiologie du XIXe siècle
Emile Zola’s Therese Raquin: the concept of temperament between the antique tradition and the acquirements of the 19th century physiology
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048029.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zola
Therese Raquin
physiology
temperament
sanguine
melancholic
Opis:
Therese Raquin, Zola’s first important work, is based on the modern version of the old physiological theory of “temperaments”, e.g. the combination of four cardinal “humours” that determine a man’s physical and mental constitution. Through the story of two murderers, an adulterous woman and her lover who kill the woman’s husband, the author shows the mutual influence of two temperaments considered in the 19th century as more important than all the others: sanguine and melancholic (or nervous). The novel intends to “verify” a theory dealing with the consequences of each type of temperament for people’s behaviour, their relationships and their internal life.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 4; 91-100
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Détail, signe, tache: La représentation du corps dans le roman d’Émile Zola
Detail, Sign, Blur: Representation of the Body in Émile Zola’s Novel
Autorzy:
Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806684.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
realizm; Zola; szczegół; opis; percepcja
realism; Zola; detail; description; perception
Opis:
Szczegół, znak, plama: Przedstawienie ciała w powieści Emila Zoli Literatura realistyczna XIX wieku, dążąc do stworzenia możliwie wiernej iluzji rzeczywistości, dochodzi do granic mimesis. Szczegół, który w założeniu miał budować i uwiarygadniać l’effet de réel, z powodu nadmiaru i groteskowości użycia, prowadzącego do desemantyzacji signifié, staje się narzędziem paradoksalnym, bo nadwątlającym fundament kategorii estetycznej jaką jest realizm. Celem artykułu jest wykazanie, że w powieści Zoli, szczegół nie dewaluuje się, ale wręcz przeciwnie, staje się ważnym elementem konstruowania siatki znaczeń oraz kontrapunktem wizualno-rytmicznym. Zastosowanie zmiennej skali percepcji do portretowania ciała odrealnia obserwowane szczegóły i, ryzykownie, dla poetyki realizmu, przesuwa granice świata realnego ku  niewidzialnemu. Ewokowany przez Zolę chromatyczny aspekt detali fizjonomii bohaterek (znamiona), świadczy o świadomym zamyśle konstrukcyjnym pisarza, wpisującego figuratywność w misterną konstelację znaczeń funkcjonujących zarówno w ramach cyklu Les Rougon-Macquart, jak także rezonujących z ikonicznym kontekstem epoki (G. Courbet Pogrzeb w Ornans). Détail, signe, tache: La représentation du corps dans le roman d’Émile Zola La littérature réaliste du XIXe siècle, qui s’évertue à produire une illusion fidèle de la réalité, se heurte aux limites de la mimésis. Le détail, ce fétiche réaliste, à cause de son omniprésence qui épuise le signifié, devient un outil paradoxal, corroborant les assises de l’école réaliste. Pourtant, le détail garde toute sa fragile pertinence dans le roman zolien, contribuant à créer des réseaux sémantiques, visuels et rythmiques. Les signes cutanés qui tachent de noir les visages de personnages féminins, source d’ambiguïtés signifiantes, ne sont des détails ni futiles ni inutiles, mais des unités de sens pluriels (noir/néant/abîme) qui transcendent le cadre du système romanesque, afin de mettre en résonance leur « ardeur sombre » avec le contexte iconique de l`époque (Courbet, L’enterrement à Ornans).
Realistic literature of the nineteenth century, striving to create the most faithful illusion of reality, comes to the limits of mimesis. The detail, which was supposed to build and give credibility to l’effet de réel, because of the excess and grotesqueness of use leading to signifié deterioration, becomes a paradoxical tool, because it undermines the foundation of the aesthetic category of realism. The aim of the article is to show that in Zola's novel, the detail does not devaluate, but on the contrary, it becomes an important element in constructing a network of meanings and a visual and rhythmic counterpoint. The use of the variable scale of perception for portraying the body detracts from the observed details and in a risky manner, for the poetics of realism, pushes the boundaries of the real world towards the invisible. The chromatic aspect of detail of the heroine’s physiognomy (signs) evidenced by Zola, testifies to the writer's intentionally constructing figurativeness into an elaborate constellation of meanings functioning both within the Les Rougon-Macquart cycle and resonating with the iconic context of the era (Courbet's painting Burial in Ornans).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 75-90
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le théâtre des vanités mondaines : le Bois de Boulogne dans les chroniques zoliennes
The theatre of socialites ’ vanity: the Bois de Boulogne in Emile Zola ’s chronicles
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483518.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
vanity
Bois de Boulogne
Zola
chronicle
vanité
chronique
Opis:
Emile Zola ’s journalistic work deals with every aspect of Parisian reality of his time, from “serious” political and social subjects to slight or frivolous ones. The existence of the Parisian upper classes under the reign of Napoleon III is con-sidered by the author as trivial, based on appearances and an ostentatious display of one ’s richness. Actually, vanity is the main default of the Parisian high society of the Second Empire, and showing off is their new religion. The everyday parade of wealthy and fashionable people takes place at the Bois of Boulogne, freshly re-shaped into an English landscape park. The paper analyzes some elements of this “vanity parade” in relation to Zola ’s hostile attitude towards the Second Empire.
L ’œuvre journalistique d ’Émile Zola touche tous les aspects de la réalité pa-risienne de son époque : des sujets « sérieux », sociaux et politiques, à ceux qu ’on peut qualifier de légers, voire frivoles. L ’existence de la gentry de la capitale sous le règne de Napoléon III compte, selon l ’écrivain, selon ces derniers, étant focalisée sur les ap-parences et sur un affichage ostentatoire de la richesse. En effet, la vanité s ’avère être le défaut principal de la belle société parisienne du Second Empire, et le paraître devient sa nouvelle religion. La scène préférée de la parade quotidienne des mon-dains est le Bois de Boulogne, récemment transformé en un parc à l ’anglaise. L ’article penche sur quelques éléments de cette « parade des vanités » dans le contexte de l ’attitude hostile de Zola à l ’égard du régime qu ’il déteste
Źródło:
Quêtes littéraires; 2018, 8; 88-98
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies