Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Znieczulenie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znieczulenie wziewne wielbłąda jednogarbnego - opis przypadku
Inhalant anesthesia in the dromedary camel - a case report
Autorzy:
Drewnowska, O.
Turek, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/860354.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
zwierzeta ogrodow zoologicznych
wielblad jednogarbny
zabiegi chirurgiczne
znieczulenie ogolne
znieczulenie wziewne
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 05
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemijające obustronne porażenie fałdów głosowych jako powikłanie tonsillektomii w znieczuleniu miejscowym – opis przypadku
Autorzy:
Wendt, Robert
Dalke, Krzysztof Jarosław
Glamowski, Piotr Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400437.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
porażenie fałdów głosowych
powikłanie
tonsillektomia
lignokaina
znieczulenie miejscowe
Opis:
Porażenie fałdów głosowych na skutek znieczulenia miejscowego to bardzo rzadkie powikłanie tonsillektomii. W dostępnym piśmiennictwie istnieje niewiele doniesień na temat tego typu powikłania. Przedstawiono przypadek 26-letniego mężczyzny, u którego na skutek zastosowanego znieczulenia miejscowego roztworem 1% lignokainy z 1:100 000 epinefryny rozwinęła się ostra niewydolność oddechowa ze stridorem krtaniowym i obustronnym porażeniem fałdów głosowych. Autorzy podają możliwy patomechanizm opisanego zdarzenia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 3; 25-28
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzaj znieczulenia stosowanego podczas cięcia cesarskiego w dwóch szpitalach województwa małopolskiego (Polska)
Type of anesthesia used for caesarean delivery in two hospitals of the Małopolska Province (Poland)
Autorzy:
Barnaś, Edyta
Kołpa, Małgorzata
Wolak, Dorota
Gawlik, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437633.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cięcie cesarskie
znieczulenie
zalety
wady
cesarean section
anesthesia
advantages
disadvantages
Opis:
Wprowadzenie. W ostatnich latach obserwujemy wzrost ilości cięć cesarskich, głównie wykonywanych w trybie planowym. Najczęstszą metodą znieczulenia wykorzystywaną w porodzie operacyjnym jest znieczulenie przewodowe, głównie znieczulenie podpajęczynówkowe. Cel pracy. Analiza porównawcza sposobów znieczulenia do cięcia cesarskiego w wybranych dwóch szpitalach województwa małopolskiego (powiat tarnowski) w roku 2014. Materiał i metody. Przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej 1097 znieczuleń cięć cesarskich (w tym: wiek, dane antropometryczne, wartość skali ASA, rodzaj wykonanego znieczulenia, płyny zastosowane przed znieczuleniem, rodzaj igły, spadki ciśnienia po wykonanym bloku). Do analizy zebranych danych użyto testów: parametryczny chi kwadrat, oraz nieparametryczne testy Kruskala- Wallisa i U Mana- Whitneya. Przyjęto poziom istotności p < 0,05. Wyniki. Średni wiek kobiet poddawanych zabiegowi cięcia cesarskiego wyniósł 32,3±5,42. Średnia ocena w skali ASA badanych kobiet wyniosła1,02±0,15. Najczęściej wybieraną metodą znieczulenia było znieczulenie przewodowe podpajęczynówkowe, w grupie B zdecydowanie częściej podczas znieczulenia podpajęczynówkowego stosowano igłę 26G Standard oraz większą ilość marcainy. Częściej wybieraną formą nawodnienia pacjentek z grupy B było stosowanie HAES. Wykazano, że nawodnienie koloidami (HAES) przed zabiegiem skutkuje mniejszymi spadkami ciśnienia tętniczego po znieczuleniu. Wnioski. Znieczulenie podpajęczynówkowe jest najczęstszą metodą znieczulenia podczas cięcia cesarskiego. Najczęstszym powikłaniem znieczulenia przewodowego w cięciu cesarskim był spadek ciśnienia tętniczego krwi. Jako prewencję hipotonii stosowano nawadnianie płynami koloidowymi i krystaloidami.
Background. Recent years have witnessed an increase in the number of elective caesarean deliveries. Conduction anesthesia, mainly spinal, is the type of anesthesia most frequently used for caesarean delivery. Purpose. The survey aimed to conduct comparative analysis of anesthesia types used for caesarean deliveries in two selected hospitals of the Małopolska Province (county of Tarnow), Poland, in 2014. Material and methods. Anesthetic records for 1097 caesarean deliveries were analyzed (including: patients’ age, anthropometric data and ASA physical status score, type of performed anesthesia, pre-anesthetic fluids, type of spinal needles and a drop in arterial blood pressure after the blockade). The parametric chi-squared test and the nonparametric Kruskal- Wallis and U-Mann Whitney tests were used to analyze the data collated. The level of significance was accepted at < 0.05. Results. The mean age of females subjected to caesarean section equaled 32.3±5.42 and their mean ASA score was 1.02±0.15. On balance, conduction spinal anesthesia was the most frequently selected anesthetic to prevent pain, and in group B, 26G standard spinal needles and a greater dose of Marcaine were far more routinely used. The HAES solution was in group B the most frequently selected method of hydration. It was disclosed that hydration with the HAES colloidal solutions before the surgical intervention resulted in a smaller drop in ABP after anesthesia. Conclusions. Spinal anesthesia was the most frequently selected method of anesthesia for caesarean delivery. The ABP drop was the most prevailing complication resulting from conduction anesthesia for caesarean delivery. Hydration with colloid and crystalloid fluids was implemented as a preventive measure against hypotension.
Źródło:
Medical Review; 2016, 1; 75-82
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy echokardiografia przezprzełykowa stanie się standardowym narzędziem anestezjologa do oceny stanu hemodynamicznego pacjenta podczas operacji niekardiochirurgicznych? Opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Will transoesophageal echocardiography become a standard tool for anesthetists to assess haemodynamic status during non-cardiac surgeries? Case report and literature review
Autorzy:
Starczewska, Małgorzata H.
Stach, Orest
Kański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057855.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choroba zakrzepowo-zatorowa
echokardiografia przezprzełykowa
monitorowanie hemodynamiczne
zator powietrzny
znieczulenie
Opis:
A 53-year-old male, with no history of cardiovascular diseases, underwent elective extended right hemihepatectomy for large metastatic tumor. Approximately 2 hours after the start of procedure sudden onset of severe hypotension associated with profound desaturation and significant fall in end-tidal carbon dioxide pressure was noted. Transoesophageal echocardiography was performed and massive air embolism was confirmed. Patient was turned into Trendelenburg position, inspired oxygen was increased to 100% and positive end-expiratiory pressure turned up to 10 cm H 2 0. Patient was further resuscitated with iv fluids, blood products and vasopressors under surveillance of transoesophageal echocardiography. In this report we present a case in which intraoperative use of transoesophageal echocardiography by trained anaesthetist helped to immediately identify the cause of sudden hypotension and hypoxaemia. Transoesophageal echocardiographywas also a valuable tool for direct monitoring of efficacy of instituted treatment.
Pięćdziesięciotrzyletni mężczyzna bez chorób układu sercowo-naczyniowego w wywiadzie przeszedł planową operację rozszerzonej hemihepatektomii prawostronnej z powodu dużego guza przerzutowego. Mniej więcej dwie godziny po rozpoczęciu operacji wystąpił nagły epizod ciężkiej hipotensji z towarzyszącą głęboką desaturacją oraz istotnym spadkiem ciśnienia końcowo-wydechowego dwutlenku węgla. Wykonano echokardiografię przezprzełykową, która potwierdziła obecność dużego zatoru powietrznego. Pacjenta ułożono w pozycji Trendelenburga, zwiększono stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej do 100% oraz dodatnie ciśnienie końcowo-wydechowe do 10 cm H2O. Następnie kontynuowano resuscytację pacjenta z zastosowaniem płynów dożylnych, preparatów krwiopochodnych oraz leków wazopresyjnych pod kontrolą echokardiografii przezprzełykowej. W niniejszej pracy przedstawiamy opis przypadku, w którym śródoperacyjne zastosowanie echokardiografii przezprzełykowej przez wyszkolonego anestezjologa pozwoliło na natychmiastowe zidentyfikowanie przyczyny nagłej hipotensji i hipoksemii. Metoda ta okazała się również przydatnym narzędziem umożliwiającym monitorowanie skuteczności zastosowanego leczenia.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 59; 435-441
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie stomatologiczne pacjentów niepełnosprawnych w znieczuleniu ogólnym
Dental treatment of disabled patients under general anaesthesia
Autorzy:
Budziejko, Karina
Tropak, Karolina
Żygadło-Płotnicka, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470101.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
znieczulenie ogólne
leczenie stomatologiczne
niepełnosprawni
próchnica
general anaesthesia
dental treatment
disabled
caries
Opis:
Wstęp. Przedstawiono metody i wyniki leczenia stomatologicznego w znieczuleniu ogólnym, w warunkach ambulatoryjnych, które zostało przeprowadzone w 2012 r. w NZOZ „Prywatne Centrum Stomatologiczne Maciej Kozłowski” w Oleśnicy. Wykonano leczenie zachowawcze oraz chirurgiczne u 104 pacjentów, młodocianych oraz dorosłych, z upośledzeniem umysłowym, chorobami neurologicznymi lub psychicznymi bądź przebytym urazem czaszkowo-mózgowym. Cel pracy. Ocena potrzeb leczniczych pacjentów, którzy wymagają leczenia stomatologicznego w znieczuleniu ogólnym. Materiał i metody. Materiał badań retrospektywnych stanowiła dokumentacja medyczna obejmująca dane z historii chorób oraz wpisy do ksiąg zabiegowych u 104 pacjentów w wieku 00–99 lat, u których zostały przeprowadzone stomatologiczne zabiegi zachowawczo-chirurgiczne w znieczuleniu ogólnym w NZOZ „Prywatne Centrum Stomatologiczne Maciej Kozłowski” w Oleśnicy w 2012 r. Wyniki. U każdego z pacjentów stwierdzono niedostateczną higienę jamy ustnej. U wszystkich pacjentów zostały wykonane zabiegi profilaktyczne. W sumie usunięto 268 zębów stałych, 82 zęby mleczne oraz 32 zęby stałe zatrzymane. Wyłuszczono 96 torbieli zębopochodnych oraz wykonano 6 zabiegów plastyki połączenia ustno-zatokowego. Leczono zachowawczo 585 zębów stałych i 17 zębów mlecznych. Wykonano 4 leczenia endodontyczne. W badanej grupie wskaźnik PUW wynosił od 6 do 22, średnio 15,4, w tym P = 6,8; U = 6,2; W = 2,4. Wnioski. Zły stan higieny jamy ustnej pacjentów niepełnosprawnych wpłynął na dużą frekwencję leczenia ekstrakcyjnego w tej grupie. Świadczy to o niskiej świadomości stomatologicznej opiekunów osób niepełnosprawnych. Konieczna jest poprawa dbałości o higienę jamy ustnej u tych pacjentów.
Background. The paper presents the methods and results of dental treatment under general anaesthesia on an outpatient basis, which was conducted in 2012 in NZOZ “Private Dental Centre Maciej Kozłowski” in Oleśnica. Conservative and surgical treatment was performed in 104 patients, adolescents and adults with mental, neurological or psychiatric diseases or history of craniocerebral trauma. Objectives. The aim of the study was to assess the medical needs of patients who require dental treatment under general anaesthesia. Material and methods. The material was a retrospective study of medical records including medical history data and entries in the books of treatment in 104 patients aged 00–99 years, who received dental conservative surgical treatments under general anaesthesia in NZOZ “Private Dental Centre Maciej Kozłowski” in Oleśnica in 2012. Results. Each patient had insufficient oral hygiene. All patients received preventive treatment. A total of 268 permanent teeth were removed, 82 deciduous teeth and 32 permanent impacted teeth. 96 odontogenic cysts were enucleated and 6 treatments of oro-antral fistulas were performed. 585 permanent teeth and 17 deciduous teeth received conservative treatment. 4 endodontic treatments were performed. In the group PUW ratio ranged from 6 to 22, mean value 15.4, including P = 6.8; U = 6.2; W = 2.4. Conclusions. Poor oral hygiene of disabled patients resulted in the large amount of teeth extractions in this group. This reflects the low awareness of oral health of people who take care of disabled patients. It is necessary to improve oral health care of these patients.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 58-61
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of spinal anaesthesia with 0.75% ropivacaine and 0.5% bupivacaine for elective caesarean section
Porównanie znieczulenia podpajęczynówkowego z 0,75% ropiwakainą i 0,5% bupiwakainą do planowego cięcia cesarskiego
Autorzy:
Kasza, Tadeusz
Knapik, Piotr
Misiołek, Hanna
Knapik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039997.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
bupivacaine
cesarean section
ropivacaine
spinal anaesthesia
bupiwakaina
ropiwakaina
cesarskie cięcie
znieczulenie podpajęczynówkowe
Opis:
BACKGROUND The aim of this study was to compare clinical efficacy and safety of hyperbaric ropivacaine and hyperbaric bupivacaine for spinal anaesthesia for elective cesarean section. METHODS A prospective, randomized study was performed in 75 patients with low preoperative risk, scheduled for elective caesarean section, randomly allocated in two groups (ropivacaine – 36 patients, bupivacaine – 39 patients). Spinal anaesthesia was performed in sedentary position, at the L3/L4 level and 2 mls of 0.75% hyperbaric ropivacaine or 0.5% hyperbaric bupivacaine was administered. The influence of the blockade on the function of the cardiovascular and respiratory system, the need for additional medications, side-effects, the quality of the blockade as well as spread and regression were assessed. The evaluation of anaesthesia was performed by both the patients and the surgeons. All data underwent statistical analysis. Statistical significance was noted if p value was below 0,05. RESULTS Haemodynamic parameters and respiratory function were similar in both groups. There were no differences between groups regarding side-effects, the need for additional medication and the quality of the blockade. Spread and regression of motor and sensory blockade and their duration was similar. The evaluation of the anaesthesia by the patients and the surgeons was similar. Both local anaesthetic agents provided sufficient, safe and satisfactory spinal anaesthesia for elective caesarean section. CONCLUSIONS Spinal administration of 2 ml of plain hyperbaric 0,75% ropivacaine and hyperbaric 0,5% bupivacaine provides safe anaesthesia for caesarean section, satisfactory analgesia and good surgical conditions. Ropivacaine offers no significant advantage over bupivacaine during spinal anaesthesia for elective caesarean section.
WSTĘP Celem badania było porównanie użyteczności klinicznej i bezpieczeństwa hiperbarycznej ropiwakainy i hiperbarycznej bupiwakainy podczas znieczulenia podpajęczynówkowego do planowego cięcia cesarskiego. MATERIAŁ I METODY Prospektywne, randomizowane badanie zostało przeprowadzone u 75 pacjentek niskiego ryzyka operacyjnego, zakwalifi kowanych do planowego cięcia cesarskiego, które zostały przydzielone losowo do dwóch grup (ropiwakaina, n=36, bupiwakaina, n=39). Znieczulenie podpajęczynówkowe zostało wykonane w pozycji siedzącej. Pacjentkom podano 2 ml hiperbarycznej ropiwakainy w stężeniu 0,75% lub 2 ml hiperbarycznej bupiwakainy w stężeniu 0,5% do przestrzeni podpajęczynówkowej na poziomie L3/L4. Oceniono wpływ blokady na funkcję układu krążenia i układu oddechowego, konieczność zastosowania dodatkowych leków, częstość objawów ubocznych związanych z blokadą, oraz jakość uzyskanej blokady. Znieczulenie zostało ocenione zarówno przez operatorów, jak i przez pacjentki. Dane poddano analizie statystycznej, a znamienność statystyczną przyjęto dla wartości współczynnika p<0,05. WYNIKI Parametry hemodynamiczne i funkcja układu oddechowego były zbliżone w obu badanych grupach. Nie stwierdzono żadnych istotnych różnic w zakresie częstości występowania objawów ubocznych, konieczności zastosowania dodatkowych leków, a także jakości i charakterystyki (rozprzestrzeniania się i regresji) uzyskanej blokady. Ocena znieczulenia z użyciem obu środków była zbliżona. Oba analgetyki miejscowe zapewniły wystarczającą i bezpieczną analgezję podpajęczynówkową do planowego cięcia cesarskiego. WNIOSKI Znieczulenie podpajęczynówkowe z użyciem 2 ml hiperbarycznej 0,75% ropiwakainy i hiperbarycznej 0,5% bupiwakainy zapewnia bezpieczne znieczulenie do cięcia cesarskiego, zadowalającą analgezję i dobre warunki operacyjne. Ropiwakaina nie wykazuje znaczącej przewagi nad bupiwakainą podczas planowego cięcia cesarskiego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 6; 15-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znieczulenie zewnątrzoponowe w porodzie drogami natury a urazy okołoporodowe narządu rodnego - charakterystyka porównawcza
Epidural anesthesia in vaginal birth and perinatal injuries – comparative characteristics
Autorzy:
Zawadzka, Zuzanna
Baranowska, Barbara
Duda, Tomasz
Romańska, Aleksandra
Węgrzyn, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119912.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
znieczulenie zewnątrzoponowe
urazy okołoporodowe
poród drogami natury
epidural anesthesia
vaginal birth
perinatal injuries
Opis:
Wstęp. W okresie ostatnich 9 lat wzrosła dostępność znieczulenia zewnątrzoponowego stosowanego podczas porodu drogami natury. Mimo iż jest to jedna z najskuteczniejszych metod łagodzenia bólu porodowego, wiąże się z możliwością wystąpienia powikłań. Cel pracy. Porównanie charakterystyki kobiet korzystających i nie korzystających ze znieczulenia zewnątrzoponowego w celu łagodzenia bólu porodowego oraz analiza wpływu zastosowania znieczulenia zewnątrzoponowego na częstość i charakter występowania okołoporodowych urazów narządu rodnego. Materiał i metody. Badanie retrospektywne obejmowało analizę dokumentacji medycznej kobiet rodzących w Szpitalu Specjalistycznym św. Zofii w Warszawie w latach 2015–2018. Kryterium włączenia do badania było urodzenie drogami natury żywego dziecka, w ciąży donoszonej (≥ 37+0 t.c.). Analizie poddano 802 losowo wybrane historie położnicze, grupy badana i kontrolna były równo liczne. Analizowano dane socjodemograficzne i dane pochodzące z wywiadu położniczego oraz urazy okołoporodowe. Dane analizowano za pomocą testów analizy regresji w programie statystycznym Statistica przy założeniu istotności statystycznej p < 0,05. Wyniki. Większość kobiet, która korzystała ze znieczulenia zewnątrzoponowego, mieszkała w mieście, wykonywała zawód niemedyczny oraz rodziła pierwsze dziecko. Analiza danych wykazała, iż średnia długość ciąży w grupie badanej wyniosła 39+5 t.c, a w grupie kontrolnej – 39+2 t.c. Zarówno w grupie badanej, jak i kontrolnej odnotowano utratę krwi w przedziale 250–1500 ml. Więcej kobiet korzystających ze znieczulenia zewnątrzoponowego utraciło powyżej 700 ml krwi. Nacięcia krocza w trakcie porodu dokonano istotnie częściej w grupie badanej. Większą liczbę pęknięć śluzówki pochwy odnotowano w grupie badanej. W grupie badanej zauważono częstsze zastosowanie indukcji prostaglandynami. Wnioski. 1. Ze znieczulenia zewnątrzoponowego jako metody łagodzenia bólu porodowego częściej korzystały kobiety młodsze, rodzące pierwszy raz, oraz te, u których została zastosowana indukcja porodu prostaglandynami. 2. Zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego wiązało się z większym ryzykiem nacięcia krocza oraz wystąpieniem pęknięcia śluzówki pochwy.
Background. Over the last ten years, the availability of epidural anesthesia used during delivery has increased. Although it is one of the most effective methods of relieving delivery pain, it is associated with the possibility of complications. Objectives. The aim of the study was to compare the characteristics of women using and not using epidural anesthesia to relieve labor pain and to analyze the impact of the use of epidural anesthesia on the frequency and nature of perineal and cervical lacerations. Material and methods. The retrospective study included the analysis of medical records of women giving birth in the Specialist Hospital of St. Zofia in 2015–2018. The criterion for inclusion in study was vaginal birth (≥ 37+0 weeks of pregnancy). 802 randomly selected medical records were analyzed, the study and control group were parallel. Sociodemographic data and data from obstetric history as well as perinatal injuries were analyzed. Data were analyzed by means of regression analysis tests in Statistica statistical program assuming statistical significance of p < 0,05. Results. The majority of women who used epidural anesthesia lived in the city, performed a non-medical profession and gave birth to their first child. Data analysis showed that the average length of pregnancy in the study group was 39+5 weeks of pregnancy and in the control group 39+2 weeks of pregnancy. Both in the test and control groups, there was a loss of blood in the range of 250–1500 ml. More women using epidural have lost more than 700 ml of blood. Episiotomy during labor were significantly more frequent in the study group. A higher number of vaginal mucosal cracks was noted in the study group. In the study group, the use of prostaglandins was more frequently used. Conclusions. 1. Epidural anesthesia was used more often by younger primipara, and those who received prostaglandin induction. 2. The use of epidural anesthesia was associated with a higher risk of episiotomy and vaginal mucus rupture.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 2; 60-63
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka stosowania prawa rodziców do udziału w wyborze rodzaju znieczulenia dziecka do zabiegu chirurgicznego
The practice of application of the right of parents to participate in the selection of the type of anaesthesia for the children for the surgical procedure
Autorzy:
Sochocka, Lucyna
Wojtyłko, Aleksander
Elsaftawy, Ahmed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526772.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
dziecko
prawa pacjenta
zabieg chirurgiczny
znieczulenie
children
patient`s rights
surgical procedure
anaesthesia
Opis:
Wstęp: Fundamentalnie zapisany w obowiązującym prawie etos lekarza: niesienie pomocy chorym oraz respektowanie woli pacjenta, jak również Karta Praw Pacjenta, obligują zespół operacyjny do proponowania rodzicom udziału w wyborze znieczu- lenia dziecka do zabiegu. Powstaje więc pytanie, czy obowiązek prawny nie wyprzedza praktyki, czy rodzice oczekują informacji odnośnie znieczulenia ich dziecka do operacji i czy są gotowi przyjąć współodpowiedzialność za wybór znieczulenia. Cel pracy: Określenie gotowości rodziców do czynnego udziału w wyborze rodzaju znieczulenia u swoich dzieci oraz zdefni- owanie ich obaw związanych ze znieczuleniem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono na przełomie maja i czerwca 2012 roku. Grupę badawczą (215 osób) stanowili rodzice dzieci operowanych w województwach: opolskim i śląskim. Narzędzie badawcze – autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki: 51,7% badanych rodziców odrzuciło możliwość współdecydowania o rodzaju znieczulenia u ich dziecka. Wolę współpracy zadeklarowało zaledwie 30,7%. Informacji na temat znieczulenia udzielał najczęściej lekarz anestezjolog (74,8%). 86,9% rodziców oceniło informacje te jako zrozumiałe i kompletne. Wystąpienia powikłań bała się ponad połowa rodziców (53,3%). Wnioski: Z przyznanego rodzicom prawa do uczestniczenia w wyborze rodzaju znieczulenia ich dziecka korzysta zaledwie co trzeci ankietowany. Większości rodzicom towarzyszy wiele obaw związanych ze znieczuleniem, często irracjonalnych.
Introduction: Doctors' ethos, fundamentally assured in the binding law: assissting patients and respecting their will, as well as the Patient Rights Charter, oblige the operating team to ofer the parents possibility of participation in the choice of the type of anesthesia for treatment of their children. Thus the question arises whether the legal obligation is not ahead of practice-whether parents expect information on their children's anesthesia and whether they are ready to bear co-responsibility for the choice of the type of anesthesia. Aim of research: To determine the readiness of parents to actively participate in the selection of the type of anaesthesia for their children and to defne their concerns about anaesthesia. Material and Methods: The research was conducted at the turn of May and June 2012. The research group (215 persons) con- sisted of the parents of children operated in Opole and Silesian voivodeships:. Research tool – authors' questionnaire survey. Results: 51.7% of surveyed parents rejected the possibility to co-determine the kind of anesthesia for their child. Will to cooperate was declared by solely 30.7% of them. Information on the anesthesia was provided mainly by physician anesthesiologist (74.8%). 86.9% of parents evaluated this information as clear and complete. More than half of parents (53,3%) feared the occurence of complications. Conclusions: The granted law of parents to participate in the choice of method of anesthesia for their children is used merely by one third of the surveyed. Most parents display many concerns about anesthesia which are often irrational.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 2; 4-8
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of implementation of ultrasound imaging on quality of brachial plexus blocks performed at Anaesthesiology and Intensive Care Teaching Ward of the Centre for Postgrauate Medical Education (CMKP) in Warsaw between 2007 and 2013. A Retrospective analysis
Wpływ wprowadzenia obrazowania ultrasonograficznego na jakość blokad splotu ramiennego wykonanych w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii CMKP w Warszawie w latach 2007-2013 - analiza retrospektywna
Autorzy:
Krzęczko, Paweł
Wódarski, Bartłomiej
Kowalik, Aleksandra
Malec-Milewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766753.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
Tematy:
Znieczulenie regionalne
blokada splotu ramiennego
brachial plexus block
regional anesthesia
ultrasonografia
ultrasound
usg
Opis:
The first article on ultrasound guided nerve blocks was published in 1994. Subsequent years brought great progress in imaging techniques and their application in anaesthesia. The first ultrasound guided brachial plexus block at Anaesthesiology and Intensive Care Teaching Ward CMKP was perform in 2009. Since then, the method took a permanent place in our clinical practice. Our aim was to present efficacy and security analysis of both ultrasoundguided and classical techniques of brachial plexus blocks performed in the years 2007-2013. During that period, there were 933 cases of brachial plexus blocks for upper limb surgery. The number of cases in classical technique method group was 698 procedures (74,8%), whereas in the ultrasound group - 235 (25,2%). We analyzed efficacy as conversion to general anesthesia percentage; also, the total volume of local anesthetics used and instances when additional analgesic drugs needed to be provided during surgery. In classical techniques group there were 45/698 conversions (6,45%) as compared to 7/235 (2,98%) in the ultrasound group (p<0,05). In classical method group, significantly more local anesthetics were applied – an average of 37,6 ml in comparison to 22,9 ml in the other group (p<0,05). There were no statistically significant differences in additional analgesia in either of the groups. Retrospective analysis of brachial plexus block techniques demonstrated that the use of ultrasound imaging reduced the conversion rate as well as the total volume of local anesthetics used, while use of the ultrasound technique increased blocks’ efficacy and security.
Pierwsza praca opisująca zastosowanie ultrasonografii w blokadach nerwów ukazała się w 1994 roku. Kolejne lata przyniosły dynamiczny rozwój technik obrazowania i ich wykorzystania w anestezjologii. W Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (CMKP) w Warszawie pierwszą blokadę splotu ramiennego pod kontrolą ultrasonografii wykonano w 2009 roku. Od tego czasu metoda ta zajęła stałe miejsce w naszej praktyce klinicznej. Przedstawiamy analizę skuteczności i bezpieczeństwa blokad wykonanych pod kontrolą ultrasonografii oraz z użyciem metod klasycznych w latach 2007-2013. W badanym okresie wykonano 933 blokady splotu ramiennego do zabiegów w obrębie kończyny górnej. W grupie znieczuleń metodą klasyczną znalazło się 698 procedur (co stanowi 74,8%), w grupie z zastosowaniem ultrasonografii 235 (co stanowi 25,2%). Wszystkie znieczulenia przeanalizowano pod kątem skuteczności blokad, rozumianej jako odsetek konwersji do znieczulenia ogólnego; łącznej objętości podanych leków znieczulenia miejscowego (LZM) oraz zapotrzebowania na dodatkowe leki przeciwbólowe w trakcie zabiegu. W grupie blokad wykonanych metodą klasyczną odsetek konwersji wynosił 6,45% (45/698 znieczuleń), w grupie z zastosowaniem ultrasonografii 2,98% (7/235 znieczuleń) (p<0,05). W grupie metody klasycznej podawano znamiennie więcej LZM – średnio 37,6 ml w stosunku do 22,9 ml w drugiej grupie (p<0,05). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zapotrzebowaniu na dodatkowe leki przeciwbólowe w obu grupach w trakcie zabiegu. Analiza retrospektywna blokad splotu ramiennego wykonanych w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii CMKP w latach 2007-2013 wykazała, że zastosowanie ultrasonograficznego obrazowania struktur nerwowych przy wykonywaniu blokad splotu ramiennego zmniejszyło ilość konwersji do znieczulenia ogólnego oraz objętość podawanych LZM. Zastosowanie ultrasonografii zwiększa skuteczność blokady splotu ramiennego oraz bezpieczeństwo pacjenta.
Źródło:
Ból; 2014, 15, 4; 10-15
1640-324X
Pojawia się w:
Ból
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monitoring koni podczas znieczulenia ogólnego przy ograniczonych warunkach aparaturowych
Horses monitoring during general anesthesia under limited equipment conditions
Autorzy:
Drewnowska, O.
Hecold, M.
Turek, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/858043.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
znieczulenie ogolne
stan pacjenta
monitoring
tetno
cisnienie tetnicze krwi
czas kapilarny
liczba oddechow
odruch powiekowy
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 09
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan padaczkowy. Obraz kliniczny i postępowanie
Autorzy:
Mańka, Iwona
Pierzchała, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029611.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
EEG
benzodiazepines
benzodiazepiny
general anesthesia
oporny stan padaczkowy
refractory status epilepticus
stan padaczkowy
status epilepticus
znieczulenie ogólne
Opis:
Status epilepticus (SE) is a life-threatening emergency in which continuous or recurrent seizures, lasting more than 30 minutes without full recovery of consciousness between seizures occur. Seizures activity lasts more than 60 minutes and fails to respond to appropriate first-line drug treatment in refractory SE. SE is divided into convulsive and non-convulsive. It may occur in the patients with epilepsy (with low antiepileptic drug serum level), or it may be a symptom of acute (organic or metabolic) lesion of CNS. Management in SE should provide: regular functioning of the respiratory and cardiovascular systems, suppressing seizure activity, compensating metabolic disturbance and then diagnosis and casual treatment. The benzodiazepines followed by phenytoin are the first-line drug. Next, other drugs and finally general anesthesia with using barbiturate or unbarbiturate anesthetic agents. EEG performs an important part in diagnosis and monitoring of SE, especially in refractory SE, where medications are administered to achieve a burst suppression pattern on EEG. Every epileptic seizure, lasting more than 10 minutes, should be considered as a potential status epilepticus.
Stan padaczkowy (SP) jest stanem zagrożenia życia, w którym występują ciągłe lub powtarzające się napady padaczkowe trwające powyżej 30 minut, pomiędzy którymi pacjent nie odzyskuje w pełni świadomości. W opornym SP aktywność napadowa utrzymuje się powyżej 60 minut i nie odpowiada na leczenie lekami 1. rzutu. SP klinicznie dzielimy na drgawkowy i niedrgawkowy. Może wystąpić u pacjentów z padaczką (przyczyną często jest niski poziom leków przeciwpadaczkowych w surowicy) lub być objawem ostrego (organicznego lub metabolicznego) uszkodzenia OUN. Postępowanie w SP polega na zapewnieniu prawidłowej czynności układów oddechowego i krążenia, opanowaniu wyładowań napadowych, wyrównaniu zaburzeń metabolicznych oraz rozpoznaniu i leczeniu przyczyny. Lekami 1. rzutu są podawane dożylnie benzodiazepiny, a następnie fenytoina. W przypadku braku efektu zaleca się inne leki, a ostatecznie znieczulenie ogólne przy użyciu barbituranów lub niebarbituranowych środków anestetycznych. Badanie EEG odgrywa ważną rolę w rozpoznaniu i monitorowaniu SP – szczególnie opornego, gdzie leki podajemy do uzyskania burst suppression pattern. Każdy napad padaczkowy trwający powyżej 10 minut powinien być traktowany jako potencjalny stan padaczkowy.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2005, 5, 3; 200-208
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan padaczkowy. Obraz kliniczny i postępowanie
Status epilepticus. Clinical characteristics and management
Autorzy:
Mańka, Iwona
Pierzchała, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058184.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
EEG
benzodiazepines
general anesthesia
refractory status epilepticus
status epilepticus
stan padaczkowy
oporny stan padaczkowy
benzodiazepiny
znieczulenie ogólne
Opis:
Status epilepticus (SE) is a life-threatening emergency in which continuous or recurrent seizures, lasting more than 30 minutes without full recovery of consciousness between seizures occur. Seizures activity lasts more than 60 minutes and fails to respond to appropriate first-line drug treatment in refractory SE. SE is divided into convulsive and nonconvulsive. It may occur in the patients with epilepsy (with low antiepileptic drug serum level), or it may be a symptom of acute (organic or metabolic) lesion of CNS. Management in SE should provide: regular functioning of the respiratory and cardiovascular systems, suppressing seizure activity, compensating metabolic disturbance and then diagnosis and casual treatment. The benzodiazepines followed by phenytoin are the first-line drug. Next, other drugs and finally general anesthesia with using barbiturate or unbarbiturate anesthetic agents. EEG performs an important part in diagnosis and monitoring of SE, especially in refractory SE, where medications are administered to achieve a burst suppression pattern on EEG. Every epileptic seizure, lasting more than 10 minutes, should be considered as a potential status epilepticus.
Stan padaczkowy (SP) jest stanem zagrożenia życia, w którym występują ciągłe lub powtarzające się napady padaczkowe trwające powyżej 30 minut, pomiędzy którymi pacjent nie odzyskuje w pełni świadomości. W opornym SP aktywność napadowa utrzymuje się powyżej 60 minut i nie odpowiada na leczenie lekami 1. rzutu. SP klinicznie dzielimy na drgawkowy i niedrgawkowy. Może wystąpić u pacjentów z padaczką (przyczyną często jest niski poziom leków przeciwpadaczkowych w surowicy) lub być objawem ostrego (organicznego lub metabolicznego) uszkodzenia OUN. Postępowanie w SP polega na zapewnieniu prawidłowej czynności układów oddechowego i krążenia, opanowaniu wyładowań napadowych, wyrównaniu zaburzeń metabolicznych oraz rozpoznaniu i leczeniu przyczyny. Lekami 1. rzutu są podawane dożylnie benzodiazepiny, a następnie fenytoina. W przypadku braku efektu zaleca się inne leki, a ostatecznie znieczulenie ogólne przy użyciu barbituranów lub niebarbituranowych środków anestetycznych. Badanie EEG odgrywa ważną rolę w rozpoznaniu i monitorowaniu SP – szczególnie opornego, gdzie leki podajemy do uzyskania burst suppression pattern. Każdy napad padaczkowy trwający powyżej 10 minut powinien być traktowany jako potencjalny stan padaczkowy.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 4; 194-201
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pooperacyjne zmiany endokrynologiczne u psów i kotów. Część II. Znieczulenie ogólne
Post-operative endocrine changes in dogs and cats. Part II. General anaesthesia
Autorzy:
Gójska-Zygner, O.
Orzeł, D.
Jaworska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763455.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
koty
zabiegi chirurgiczne
zmiany pooperacyjne
zmiany endokrynologiczne
stres chirurgiczny
znieczulenie ogolne
srodki znieczulajace
agonisci receptorow GABA
opioidy
alfa-2 agonisci
ketamina
izofluran
zmiany metaboliczne
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2023, 98, 02; 92-102
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies