Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zatoki przynosowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Zawartość galektyny-1 i -3 w polipach pierwotnych i nawrotowych nosa i zatok przynosowych
Autorzy:
Markowski, Jarosław
Siemianowicz, Krzysztof
Likus, Wirginia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397301.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
galektyny
polipy
polipy nawrotowe
zatoki przynosowe
Opis:
Wstęp: Polipy nosa i zatok przynosowych są jednym z najczęstszych problemów współczesnej laryngologii. Niejednokrotnie, pomimo leczenia operacyjnego, polipy nosa i zatok przynosowych mają tendencję do nawrotów, wymagając ponownego leczenia operacyjnego. Bardzo trudno jest przewidzieć, którzy pacjenci są szczególnie narażeni. Wciąż poszukuje się markerów, które pozwoliłyby stwierdzić, którzy pacjenci znajdują się w grupie szczególnego ryzyka, wymagając tym samym wzmożonego nadzoru klinicznego. Galektyny stanowią grupę glikoprotein, które ostatnio skupiają coraz większą uwagę badaczy. Część cukrowa tych białek może odgrywać rolę w przekazywaniu sygnałów międzykomórkowych. Zainteresowanie laryngologów budzą m.in. galektyny-1 i -3. Stwierdzenie zwiększonej ich zawartości w tkance nowotworowej może obecnie być traktowane jako marker złośliwości nowotworu, który pogarsza rokowanie u pacjentów. Ostatnio przywiązuje się coraz większą uwagę do udziału galektyn w łagodnych zmianach rozrostowych, a do takich właśnie zalicza się polipy nosa i zatok przynosowych. Materiały i metody: W naszej pracy oznaczono zawartość galektyn -1 i -3 w tkance usuniętych polipów pierwotnych (n = 35) i nawrotowych (n = 15). Wyniki: Zawartość galektyny-1 i -3 nie wykazywała istotnych statystycznie różnic pomiędzy polipami pierwotnymi i nawrotowymi. Wnioski: Zawartość galektyny-3 była niższa w polipach nawrotowych, lecz zaobserwowana różnica nie osiągnęła istotności statystycznej (p = 0,07). Ponieważ otrzymana wartość „p” jest bliska granicy istotności, rekomendowane jest poszerzenie przedstawionych badań na większej grupie pacjentów, aby móc w pełni ocenić, czy oznaczanie zawartości galektyny-3 może być pomocne w ocenie ryzyka nawrotu polipów nosa.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 13-16
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uraz ciśnieniowy zatok w górnictwie podziemnym : analiza przypadku
Sinus pressure injury m the underground mining : case study
Autorzy:
Panajew, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957904.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
uraz ciśnieniowy
zatoki przynosowe
górnictwo
ryzyko zawodowe
pressure injury
paranasal sinus
mining
occupational risk
Opis:
W artykule omówiono przypadek barotraumy zatok przynosowych, zaistniały w warunkach kopalni podziemnej rud miedzi. Opisywane w literaturze tego typu przypadki są zazwyczaj powiązane z nurkowaniem lub lotnictwem. Barotrauma to połączenie dwóch greckich słów bóros - ciężar i trauma - rana, skaleczenie lub uraz. Na potrzeby nauk medycznych i ratownictwa został przyjęty synonim tego określenia - uraz ciśnieniowy (UC). Główną przyczyną wystąpienia UC zatok jest brak drożności jednego z przewodów łączących zatokę z nosem w trakcie nagłej zmiany ciśnienia atmosferycznego. W artykule przedstawiono przyczynę powstania urazu, przebieg leczenia i skutki zaistniałego wypadku. Podjęto ponadto próbę oszacowania ryzyka wystąpienia UC na trzech grupach osób potencjalnie narażonych na możliwość zaistnienia zdarzenia.
A paranasal sinuses barotrauma case occurred in underground copper mine have been discussed in the paper. Basically, such cases have been usually described in published sources in relation to diving or aviation. Barotrauma is a combination of two Greek words; báros - burden and traúma - wound or injury. For the medical sciences and lifesaving a synonym pressure injury (PU) has been adopted. The main reason of PU occurrence is the lack of patency in one of the sinuses connecting the sinus to the nose during a sudden atmospheric pressure change. The cause of the injury, the course of medical treatment and the consequences of the arisen accident were described in the paper. Finally, an attempt of the PU risk occurrence has been assessed for the three groups of persons potentially vulnerable for such opportunity.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2017, 7; 12-15
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struniak zatok przynosowych – przypadek kliniczny u dziecka
Paranasal sinuses chordoma – case report in pediatric patient
Autorzy:
Yurochko, Fedir
Tywoniuk, Krystian
Haber, Karolina
Kopanska, Dzwenyslawa
Mierzwiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033513.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
dzieci
struniak
zatoki przynosowe
Opis:
Introduction. Chordomas are rare, locally invasive bone tumors that account for 1%-4% of all primary bone neoplasms. They arise from embryonic notochordal remnants of the neuraxis, predominantly in the skull base, vertebral column, and sacrococcygeal area. Chordomas located primarily in the nasal cavity and paranasal sinuses are rarely seen. Chordomas predominantly affect adult patients and are rarely seen in children and adolescents. Primary chordomas of the paranasal sinuses are extremely rare in children, with only 2 cases reported in the world literature. Aim. We report a rare case of a 9-year-old patient with maxillary sinus chordoma successfully treated surgically. Material and methods. The patient underwent the Caldwell-Luc procedure with total tumor removal. Due to suspicion of recurrent disease, he underwent reoperation using neuronavigation-guided endoscopic endonasal approach. Results. At subsequent follow-up for 14 months after the second operation, no tumor recurrence was observed. The patient had undergone magnetic resonance imaging twice after the last surgery. Conclusions. Modern endoscopic endonasal approaches to chordomas of the paranasal sinuses and nasal cavity are minimally invasive and allow a total tumor resection. Surgical management of paranasal sinuses chordomas can be effective when total mass removal is possible. The patient should remain under careful observation (nasal endoscopy examination and diagnostic imaging) due to the fact that chordomas are highly locally recurrent.
Wprowadzenie. Struniaki są rzadkimi, klinicznie złośliwymi nowotworami, stanowiącymi około 1-4% pierwotnie złośliwych guzów kości. Mogą powstać w dowolnych miejscach w  linii pośrodkowej ciała, takich jak stok, część nosowa gardła, siodło i okolica okołosiodłowa, otwór wielki, kręgi i okolica krzyżowo-ogonowa. Sporadycznie spotykane są pierwotnie w jamie nosowej lub zatokach przynosowych. Częściej występują u dorosłych, a niezwykle rzadko u dzieci i młodzieży, u których są stosunkowo mało poznane i scharakteryzowane. Do tej pory w piśmiennictwie światowym opisano tylko 2 przypadki chordoma pierwotnie zlokalizowanego w zatokach przynosowych u dzieci. Cel pracy. W pracy przedstawiono niezwykle rzadki przypadek 9-letniego chłopca ze struniakiem zatoki szczękowej wyleczonego chirurgicznie. Materiał i metody. U chłopca wykonano operację Caldwell- -Luca i usunięto guz. Z powodu podejrzenia wznowy wykonano endoskopową reoperację z neuronawigacją. Wyniki. Po dwóch zabiegach nie stwierdzono nawrotu w ciągu 14 miesięcy obserwacji, podczas których dwukrotnie wykonano kontrolne badanie MRI. Wnioski. Współczesne wewnątrznosowe, endoskopowe dostępy do struniaków zlokalizowanych w obrębie zatok przynosowych/jamy nosowej są minimalnie inwazyjne i pozwalają na całkowite usunięcie zmiany. Leczenie chirurgiczne struniaków zatok przynosowych często okazuje się wystarczające, gdy zmiana jest możliwa do całkowitego usunięcia. Konieczna jest jednak uważna obserwacja pacjentów i monitorowanie procesu (endoskopia, badania obrazowe) ze względu na dużą tendencję do nawrotów miejscowych.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 3; 128-134
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola zabiegów endoskopowych w diagnostyce i leczeniu chorób nosa i zatok przynosowych
Autorzy:
Jurkiewicz, Dariusz.
Ligęziński, Aleksander.
Kantor, Ireneusz.
Adamiak, Grzegorz.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, nr 5/6, s. [287]-292
Data publikacji:
1998
Tematy:
Zatoki przynosowe
Choroby nosa
Nos choroby diagnostyka
Zatoki przynosowe choroby diagnostyka
Opis:
tab.; Tytuł także w jęz. angielskim; bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Problematyka zakażeń grzybiczych w obrębie zatok przynosowych
Autorzy:
Nowak, Katarzyna
Szyfter, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398801.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zakażenia grzybicze
otolaryngologia
zatoki przynosowe
Opis:
Fungal infections of the ear and paranasal sinus, are recognised quite rarely, but they make sometimes, for many reasons, very important diagnostic-therapy issue. Cantagion may developes near every paranasal sinus. Facilities to invasion give every states, which weaken general and punctual immunity (like immunosupression, chemo-sterydotherapy, blood disease, pregnancy and HIV). After penetrated organism, course of infections, in case of type of patogens, trim of the patient and localization, can have without symptoms, sharp, chronic or fulminant shape. The hardest course with the highest mortality occur in the cases of mucormycosis and aspergillosis. Actually curiosity occur cases of fungal infections, since this times consider to be unpathogenic for humans. For treatment of sinus mycosis in majority chirurgical treatment is required. In addition or the sake of morphological differentiation fungal, in their developing cycle, treatment mycosis recommends serious diffi culty, extra factor, which impeds therapy, is a must of prolongely antifungal treatment and repeated (to total elimination) remove hyphae from sinus, which stay sometimes even for week. Progress of the mycotic infections in paranasal sinus, remain bacterial infections and is often reason of bad diagnosis and incorrect treatment.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 716-721
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w przypadkach wznowy brodawczaka odwróconego nosa i zatok przynosowych po leczeniu operacyjnym w materiale Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Autorzy:
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Wojas, Oksana
Nyckowska, Jagna
Chęciński, Piotr
Sielska-Badurek, Ewelina
Bruzgielewicz, Antoni
Szwedowicz, Paweł
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398692.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zatoki przynosowe
brodawczak odwrócony
Opis:
Introduction: Inverted papilloma is benign epidermal neoplasm of not recognized etiology. The lesion is estimated to represent 0.5-4% of sinonasal tumors. Generally inverted papilloma is unilateral, arises from the lateral nasal wall and characterizes with local destruction and rapid growth. The tumor can possibly undergo malignant transformation. The treatment of choice is surgery, recently endoscopic approach is considered to be superior to the open approach. The aim of study: was evaluation of recurrent inverted papilloma treatment results in the experience of Otolaryngology Department, Medical University of Warsaw, from 1982 to 2009. Material: The group of 124 patient (66 men and 58 women) aged from 26 to 79 with inverted papilloma operated between 1982 and 2009 were enrolled in the study. Follow up was from 6 months to 27 years. Results: Most common primary localization of the tumor was combined lateral nasal wall and maxillary sinus (42%). In 37% the lesion involved unilaterally the lateral nasal wall, maxillary sinus and ethmoid sinuses, rarely it was localized only in the lateral nasal wall (16.1%) and exclusively in the nasal septum (4.8%). All the patients were treated surgically, 46% of patients underwent endoscopic procedure, 37.1% lateral rhinotomy, 15% Denker rhinotomy and 1.6% midfacial degloving. Recurrence was observed in 15.3% including 57.9% after endoscopic surgery, 26% after Denker operation and 15.8% after lateral rhinotomy. Malignant transformation was observed in 5 patient (4%). All the patients with recurrent inverted papilloma were treated surgically, 5.3% of patient underwent midfacial degloving, 5.3% Caldwell- Luc operation, 10.5% endoscopic procedure, 26.3% Denker operation and 52.6% lateral rhinotomy. Conclusions: 1. Endonasal and open approach should be considered in the surgical treatment of recurrent inverted papilloma. 2. Endoscopic approach is preferred in the recent years but qualification for each method should depend on lesion localization, extent and volume. 3. Regular follow-up enables early recurrence diagnosis and treatment.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2010, 64, 7; 73-76
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych u dzieci wg zaleceń European Position Paper on Rhinosinusitis and nasal Polyps- EPOS 2012 oraz American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery - AAO-HNS 2014
Autorzy:
Zakrzewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399970.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
dzieci
zatoki przynosowe
migdałek gardłowy
zakażenia
Opis:
Zapalenie zatok przynosowych u dzieci rozpoznawane jest na podstawie dolegliwości związanych z zaburzeniami drożności nosa lub/i nieżytem nosa, którym towarzyszą bóle głowy lub rozpieranie w obrębie twarzy oraz kaszel. Przewlekłe zapalenie zatok rozpoznajemy, gdy dolegliwości – z których najdokuczliwszy jest kaszel – utrzymują się, i wpływają na jakość życia przez ponad 12 tygodni. Zapalenie zatok przynosowych jest rezultatem miejscowej i ogólnoustrojowej odpowiedzi organizmu na czynniki środowiskowe, dlatego w populacji dziecięcej konieczne jest uwzględnienie dojrzałości układu immunologicznego oraz rozwoju (wykształcenia) narządów pod względem anatomicznym i funkcjonalnym. Powyższe uwarunkowania są podstawą do podziału przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP) na chorobę występującą w populacji dzieci młodszych i starszych, podkreślając – u młodszych – rolę migdałka gardłowego oraz decyzje dotyczące leczenia zachowawczego i operacyjnego. W populacji dziecięcej trzeba uwzględnić choroby, takie jak: mukowiscydoza, pierwotna dyskineza rzęsek, a także różnego rodzaju zaburzenia odporności, które przebiegają z dużym nasileniem zmian w zatokach przynosowych. Wymaga to specjalnego postępowania w leczeniu oraz rozważenia działań chirurgicznych dostosowanych do przebiegu choroby. Zasady postepowania, dotyczące zarówno diagnostyki, jak i postępowania leczniczego, zostały opracowane w postaci dokumentu European Position Papers on Rhinosinusitis and Nasal Polyps – EPOS, uaktualnionego w 2012 roku. W 2014 roku powstał dokument Clinical Consensus Statement: Pediatric Chronic Rhinosinusitis opracowany przez American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery. Oba konsensusy zawierają niezbędne informacje oraz wskazania dotyczące diagnostyki i leczenia PZZP u dzieci.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 31-40
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olbrzymi gruczolak wielopostaciowy nosa i zatok przynosowych
Autorzy:
Sroka, Paweł
Okła, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399888.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Gruczolak wielopostaciowy
małe gruczoły ślinowe
zatoki przynosowe
jama nosowa
Opis:
Gruczolak wielopostaciowy jest nowotworem niezłośliwym, wywodzącym się z gruczołów ślinowych. Jest najczęstszym nowotworem zarówno dużych jak i małych gruczołów ślinowych. Zaledwie 1% ogółu gruczolaków wielopostaciowych stanowią te rozwijające się w jamach nosa i zatok. Obraz histopatologiczny gruczolaka wielopostaciowego wywodzącego się z małych gruczołów ślinowych charakteryzuję się wzmożoną komponentą komórkową i zmniejszoną stromalną w stosunku do gruczolaka dużych gruczołów ślinowych. Pomimo że jest guzem łagodnym, powinien być traktowany jako klinicznie niepewny. Transformacja złośliwa może wystąpić w 2-10% przypadków. Celem niniejszej pracy było przedstawienie przypadku 37-letniego pacjenta z olbrzymim gruczolakiem wielopostaciowym jam nosa i zatok przynosowych powodującym rozległą destrukcję ścian zatok przynosowych i oczodołów.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 15-21
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kostniaki głowy i szyi w materiale Kliniki Otolaryngologii w Gdańsku w latach 2012-2019
Autorzy:
Bełdzińska, Karolina
Mollin, Edward
Brzoznowski, Wojciech
Skorek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398990.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
kostniak
zatoki przynosowe
bóle głowy
Opis:
Wprowadzenie. Kostniaki są najczęstszymi łagodnymi nowotworami zatok przynosowych. Guzy te są rozpoznawane często przypadkowo podczas badań obrazowych głowy. Cel pracy. Ocena kliniczna i epidemiologiczna chorych z kostniakami zatok przynosowych. Materiał i metoda. Dokonano analizy dokumentacji medycznej chorych leczonych w Klinice Otolaryngologii GUMed w latach 2012-2019 z rozpoznaniem kostniaka i przeanalizowano postępowanie oraz wyniki leczenia. Wyniki. W omawianym przedziale czasu operowano 38 chorych z powodu kostniaków (18 mężczyzn, 20 kobiet). Większość kostniaków zlokalizowana była w obrębie zatok czołowych (34%). Wykazano brak związku tego nowotworu z wiekiem, płcią i paleniem tytoniu. Wnioski. Kostniaki są rzadkimi nowotworami kości, stanowią mniej niż 1% wszystkich nowotworów głowy i szyi. Kostniaki powodują silne bóle głowy, które są trudne do opanowania. Diagnostyka tego typów guzów oparta jest na tomografii komputerowej a leczeniem z wyboru tego typów guzów jest chirurgia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 18-21
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzybicze zapalenie zatoki szczękowej o nietypowym przebiegu – opis przypadku
Autorzy:
Didkovskij, Viacheslav
Naumenko, Oleksander
Terentieva, Kateryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399955.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
kula grzybicza
zatoki przynosowe
grzybicze zapalenie zatok
Opis:
Infekcje grzybicze zatok przynosowych można podzielić na postać inwazyjną i nieinwazyjną. Grzybniak zatok to rodzaj przewlekłego nieinwazyjnego zakażenia. Najczęściej związany jest z przebytym leczeniem endodontycznym. Opis przypadku dotyczy nieinwazyjnego grzybiczego zapalenia zatok przynosowych u pacjenta z kaszlem i zespołem bezdechu sennego. U pacjenta nie występowały inne objawy. Podczas lecenia zastosowano antybiotykoterapię, lecz nie zaobserwowano poprawy. Tomografia komputerowa twarzy wykazała zmianę ze zwapnieniami w zatoce szczękowej prawej. Podjęto decyzję o wykonaniu sinusotomii przez przednią ścianę zatoki szczękowej pod kontrolą endoskopową. W trakcie zabiegu usunięto zmianę oraz wypłukano zatokę. Stan ogólny pacjenta uległ poprawie po zabiegu operacyjnym. Ustąpił kaszel i objawy bezdechu sennego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 67-70
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemiologia i własne doświadczenia w diagnostyce oraz leczeniu brodawczaków odwróconych nosa i zatok przynosowych
Autorzy:
Nowosielska-Grygiel, Joanna
Pietkiewicz, Piotr
Owczarek, Kalina
Olszewski, Jurek
Miłoński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398508.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
brodawczak odwrócony
chirurgia endoskopowa
zatoki przynosowe
Opis:
Wprowadzenie: Celem pracy była analiza częstości występowania brodawczaka odwróconego w obrębie nosa i zatok przynosowych u chorych operowanych techniką endoskopową w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii. Materiał i metody: W latach 2006–2016 z powodu chorób zatok przynosowych operowano w klinice 3574 chorych. Podstawą kwalifikacji do leczenia były: wywiad, badanie przedmiotowe i tomografia komputerowa zatok przynosowych w trzech płaszczyznach oraz badania laboratoryjne. Materiał opracowano na podstawie analizy danych z historii chorób. Analizie poddano wiek chorych, płeć, wyniki badania histopatologicznego zmian patologicznych usuniętych w czasie operacji. Wyniki: W badanym materiale wśród 3574 pacjentów operowanych techniką endoskopową z powodu przewlekłych zmian zapalnych, u 80 z nich (2,23%) – w tym u 31 kobiet (38,75%) i u 49 mężczyzn (61,25%) – na podstawie badania histopatologicznego postawiono rozpoznanie brodawczaka odwróconego. Największą grupę stanowili chorzy w wieku 60–70 lat (12,5% kobiet i 15% mężczyzn) oraz 50–60 lat (w tej grupie było 5% kobiet i 21,25% mężczyzn). W latach 2006–2016 każdego roku przeprowadzano różną liczbę zabiegów endoskopowych – od 264 (7,38%) w 2013 roku do 355 (9,93%) w 2016 roku. Liczba stwierdzonych brodawczaków odwróconych wahała się od 4 (1,23%) w 2007 roku oraz 2015 roku, do 12 (3,87%) w 2014 roku. W ostatnich 4 latach zaobserwowano wzrost występowania brodawczaków odwróconych. Wnioski: Spośród 3574 pacjentów operowanych techniką endoskopową z powodu przewlekłych zmian zapalnych, u 80 z nich stwierdzono brodawczaka odwróconego, co stanowiło 2,23% wszystkich przypadków. Dlatego wszyscy chorzy, u których planowany jest zabieg endoskopowy z powodu zmian zapalnych i przerostowych, powinni mieć wykonane badanie fiberoskopowe. Wznowy brodawczaków odwróconych stanowiły 17,5% wszystkich przypadków i występowały głównie u pacjentów ze współistniejącymi zmianami polipowatymi nosa i zatok przynosowych. Najbardziej wartościową metodą pooperacyjnej kontroli jego wznowy okazało się badanie fiberoskopowe.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 6; 27-32
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskopowe leczenie chorych z wewnątrzczaszkowymi powikłaniami zapalenia zatok
Autorzy:
Jurkiewicz, Dariusz
Syryło, Agnieszka
Chomicki, Andrzej
Koktysz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398920.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
brodawczak odwrócony
chirurgia endoskopowa zatok
nos i zatoki przynosowe
Opis:
Inverted papilloma is a benign neoplasm of uncertain ethiology. The tumour is considered locally aggressive, its tendency to invade adjacent paranasal structures and high recurrence rate causes. In this work was described one case of 102 year’s old patient with unilateral nasal obstruction since 5 month and headache. Endoscopy surgery was applied. Histological examination revealed inverted papilloma.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 2; 198-202
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies