Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zakażenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 74
Tytuł:
Mediastenitis as complication of acute dental infection
Autorzy:
Chudakov, O. P.
Barmutzkaya, A. Z.
Pohodenko-Chudakova, I. O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285028.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
zakażenie
stomatologia
dental infection
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 63-64; 1-2
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wiedzy młodzieży dotyczącej profilaktyki zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego
Autorzy:
Jurczak, Anna
Rosińska, Jolanta
Karakiewicz, Beata
Wieder-Huszla, Sylwia
Grochans, Elżbieta
Augustyniuk, Katarzyna
Grzywacz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553080.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
zakażenie HPV
młodzież
profilaktyka
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 160-162
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie Streptococcus pyogenes jako czynnik etiologiczny plamicy Schönleina–Henocha
Streptococcus pyogenes as the aetiological agent of Henoch–Schönlein purpura
Autorzy:
Kundera, Aleksandra
Jagielak, Aleksandra
Mierzejewska, Anna
Wawrzyniak, Agata
Kalicki, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034688.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zakażenie górnych dróg oddechowych
Opis:
Henoch–Schönlein purpura is a systemic disease mainly affecting school age children. It is characterised by leukocytoclastic small-vessel vasculitis with the deposition of IgA-containing immune complexes in cutaneous, gastrointestinal, articular and renal vessels. Although the cause is still unknown, potential aetiological factors include infectious agents, drugs, exposure to physical factors, allergens or tumour antigens. Streptococcus pyogenes responsible for bacterial pharyngitis is one of the infectious agents that can cause Henoch–Schönlein purpura. The disease is generally mild and self-limiting. Usually, only symptomatic treatment is used. However, renal, gastrointestinal and articular involvement may occur in some cases, which may require intensified treatment. Glucocorticoids are usually used in the case of nephropathy, severe pain and limited mobility of the joints as well as gastrointestinal symptoms. There are also attempts with cyclosporine A, azathioprine, methotrexate, cyclophosphamide, and plasmapheresis. ACE inhibitors are also used to reduce proteinuria and control blood pressure. The paper presents two paediatric cases of Henoch–Schönlein purpura developing within a few weeks following upper respiratory infection. Diagnosis in search of the aetiological factor showed elevated ASO titres and confirmed Streptococcus pyogenes infection in both cases. Regression of symptoms was observed after causal treatment with antibiotic.
Plamica Schönleina–Henocha jest schorzeniem ogólnoustrojowym występującym głównie u dzieci w wieku szkolnym. Charakteryzuje się leukocytoklastycznym zapaleniem drobnych naczyń z odkładaniem się kompleksów immunologicznych zawierających IgA w naczyniach skóry, przewodu pokarmowego, stawów oraz nerek. Jednoznaczna przyczyna choroby nadal nie została ustalona, do potencjalnych czynników etiologicznych zalicza się czynniki zakaźne, leki, czynniki fizyczne, alergeny czy antygeny nowotworowe. Wśród czynników infekcyjnych mogących wywołać chorobę znajduje się również Streptococcus pyogenes odpowiedzialny za bakteryjne zapalenie gardła. Przebieg choroby jest zazwyczaj łagodny i samoograniczający się, w tych przypadkach stosowane jest jedynie leczenie objawowe. Jednak u części chorych może dochodzić do zajęcia nerek, przewodu pokarmowego oraz stawów i pacjenci ci mogą wymagać zintensyfikowanego leczenia. W przypadku wystąpienia nefropatii, znacznej bolesności i ograniczenia ruchomości stawów, jak również objawów z przewodu pokarmowego stosowane są głównie glikokortykosteroidy. Podejmuje się także próby leczenia cyklosporyną A, azatiopryną, metotreksatem, cyklofosfamidem oraz plazmaferezami. W celu zmniejszenia białkomoczu i kontroli ciśnienia tętniczego krwi stosowane są inhibitory ACE. W pracy przedstawiono opisy choroby dwójki dzieci, u których kilka tygodni po zakażeniu układu oddechowego wystąpiła plamica Schönleina–Henocha. Diagnostyka ukierunkowana na poszukiwanie czynnika etiologicznego w obu przypadkach wykazała wysokie miano ASO, co było związane z zakażeniem Streptococcus pyogenes. Po zastosowaniu leczenia przyczynowego antybiotykiem obserwowano ustąpienie objawów plamicy Schönleina–Henocha.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 398-405
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
25 lat HIV w Polsce. Czy coś się zmieniło?
Autorzy:
Ankiersztejn-Bartczak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552455.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
epidemiologia
zakażenie HIV
Polska
testowanie.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 1; 71-75
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność karna za narażenie na zakażenie HIV i AIDS
Criminal liability for exposure to HIV and AIDS
Autorzy:
Bartnik, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046944.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zakażenie
zarażenie
AIDS
HIV
infection
responsibility
Opis:
Przedstawiona krótka analiza regulacji związanej z odpowiedzialnością karną za narażenie na zarażenie wirusem HIV i chorobą AIDS pozwala stanąć na stanowisku, iż zamiast skupiać się na karaniu i tak „ukaranego” już nosicielstwem wirusa HIV sprawcy przestępstwa z art. 161 §1 k.k. należałoby raczej zastanowić się nad rozwiązaniami, które uniemożliwiałyby przenoszenie się w większości przypadków śmiertelnego wirusa.
The brief analysis of the criminal liability regulation for exposure to HIV and AIDS presents the view that instead of focusing on the punishment of alreadypenalized HIV carriers, 161 §1 k.k. One should rather consider solutions that would make it impossible to transmit in most cases of fatal virus.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 3; 7-15
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie Clostridium difficile u pacjentów hospitalizowanych w oddziale gastroenterologicznym - analiza retrospektywna
Autorzy:
Podlaszewska, Kinga
Małecka‑Panas, Ewa
Gąsiorowska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392562.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zakażenie Clostridium difficile
czynniki ryzyka
biegunka
Opis:
WSTĘP. Zapalenie jelit w przebiegu zakażenia Clostridium difficile, w okresie ostatnich lat stało się ogólnoświatowym problemem medycznym, który dotyczy również pacjentów polskich szpitali. Celem pracy była analiza częstości i przebiegu zakażenia u pacjentów z CZCD hospitalizowanych w Oddziale Gastroenterologicznym Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Zgierzu w latach 2012-2015. MATERIAŁY I METODY. Analizie retrospektywnej poddano historie chorób 79 pacjentów hospitalizowanych z powodu CZCD. 
dane demograficzne, epidemiologiczne i przebieg kliniczny zakażenia. WYNIKI. W badanej grupie kobiety stanowiły 59,5%, natomiast mężczyźni 40,5%. Średnia wieku wynosiła 70,5 lat. Średni czas hospitalizacji wyniósł 10,3 dnia. Wykazano sezonowość zachorowań na CZCD, która istotnie statystycznie była większa w miesiącach wiosennych. 73% pacjentów było wcześniej hospitalizowanych. 85% pacjentów miało choroby współistniejące. 76% pacjentów było leczonych antybiotykami, natomiast 29% pacjentów - IPP przed wystąpieniem objawów zakażenia Clostridium difficile. W badanej grupie pacjentów ciężką postać zdiagnozowano u 50,6% pacjentów. Odsetek nawrotów wyniósł 14%. W 19% hospitalizacja zakończyła się zgonem. DYSKUSJA. Uzyskane wyniki badań jednoznacznie potwierdziły istotny wzrost częstości hospitalizacji pacjentów z CZCD w Oddziale Gastroenterologicznym w czasie czteroletniej obserwacji. Zdecydowanie częściej choroba występowała u pacjentów powyżej 65 roku życia, wcześniej hospitalizowanych oraz leczonych antybiotykami. W badanej grupie pacjentów istotnym czynnikiem ryzyka, zwłaszcza postaci ciężkiej, były choroby współistniejące. WNIOSKI. Uzyskane przez nas wyniki potwierdzają istotne znaczenie zakażenia Clostridium difficile jako przyczyny biegunek poantybiotykowych u osób dorosłych, która przyczynia się do przedłużenia hospitalizacji, zwiększenia chorobowości i śmiertelności pacjentów. Poznanie oraz zminimalizowanie czynników ryzyka zapobiegnie w przyszłości zarówno rozwojowi jak i rozprzestrzenianiu się choroby.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 7-12
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie miejsca operowanego u chorych po operacji raka jelita grubego
Autorzy:
Banaszkiewicz, Zbigniew
Cierzniakowska, Katarzyna
Tojek, Krzysztof
Kozłowska, Elżbieta
Jawień, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393522.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zakażenie miejsca operowanego
rak jelita grubego
Opis:
Introduction: Operative field infection appears among 2,5–22,3% of patients after surgery. It is an indicator of a quality of treatment on operative wards and has significant influence on its cost. Material and methods: The analysed group were patients, who had operative field infection in 30-days observation with colorectal cancer in one clinic.The criteria, that were excluded from the survey were: lack of trustworthy treatment documentation and the death of patient before 30th day after the surgery without operative field infection. The statistic analysis was carried with the usage of Statistica 10. Results: Postoperative complications appeared among 262/16,6% of patients. The most common complication was operative field infection (198/12,52%). It was stated that appearance of this complication depended on how advanced the cancer was, age, comorbidities (diabetes, and cardiological diseases). Morover, it was stated thatthis complication appeared significantly more often among patients with surgery in a matter of urgency and among which stoma had to be revealed. However, there was no dependence stated on appearance of this complication with patients’ sex and the localisation of a tumour. Conclusion: Among patients after colorectal surgery, the biggest threat of surgical site infection was among patients over 75 years, with diabetes and cardiological diseases, with advanced cancer, with surgery in a matter of urgency and among patients with stoma (especially colostomy).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 9-15
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem zgorzeli gazowej na ostrym dyżurze chirurgicznym – doświadczenia własne
Autorzy:
Zaręba, Konrad Piotr
Dawidziuk, Tomasz
Zińczuk, Justyna
Pryczynicz, Anna
Guzińska-Ustymowicz, Katarzyna
Kędra, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392122.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Clostridium
skóra
terapia hiperbaryczna
zakażenie
zgorzel
Opis:
W niniejszej pracy autorzy przedstawiają problem postępowania ze zgorzelą gazową u chorych przyjmowanych na „ostrym dyżurze chirurgicznym”. Zgorzel gazowa wydaje się obecnie rzadkim problemem klinicznym, a co za tym idzie, postępowanie z chorym, u którego podejrzewa się zgorzel, może być dużym wyzwaniem diagnostyczno-terapeutycznym, zwłaszcza w ramach Szpitalnego Oddziału Ratunkowego czy Izby Przyjęć. Autorzy przedstawiają spostrzeżenia kliniczne dotyczące 8 przypadków chorych, którzy trafili do Kliniki w ramach „ostrego dyżuru chirurgicznego”. Wszyscy pacjenci byli leczeni operacyjnie, a następnie przekazani do leczenia hiperbarycznego w możliwie najkrótszym czasie. Poniższa praca przedstawia standardy postępowania z chorym ze zgorzelą gazową, które zostały wypracowane w Klinice w oparciu o doświadczenia własne.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 6; 1-5
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa grupa pacjentów zagrożonych biegunką o etiologii Clostridium difficile
Autorzy:
Jermakow, Katarzyna
Pajączkowska, Magdalena
Gościniak, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551897.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
zakażenie Clostridium difficile
biegunka
nowa grupa ryzyka.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 331-332
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenia układu moczowego u dzieci – co nowego 2012/2013?
Autorzy:
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552527.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
zakażenie układu moczowego
dzieci
diagnostyka
terapia
profilaktyka
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 227-230
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kamica infekcyjna
Infectious urolithiasis
Autorzy:
Skrzypczyk, Piotr
Pańczyk-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035504.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dzieci
kamica infekcyjna
kamica struwitowa
zakażenie układu moczowego
Opis:
Infectious urolithiasis is a form of urolithiasis associated with the presence of bacteria in the urinary tract (Proteus spp., Klebsiella spp., Providencia spp., Pseudomonas, Morganella morganii and Staphylococcus aureus). These bacteria produce urease, i.e. an enzyme which decomposes urea. Deposits made of magnesium ammonium phosphate (struvite), sometimes combined with carbonate apatite, can quickly expand, fill the entire renal pelvis and lead to renal failure. In children, struvite urolithiasis has a variable frequency – in 1–29% of all patients with urinary tract deposits. The predisposing factors for the development of this urolithiasis in children are urinary tract defects and neurogenic bladder. Its symptoms are a combination of the symptoms of urolithiasis and urinary tract infection (fever, dysuria, lumbar pain, urinary urgency). In imaging studies, a large branched deposit is often visible, sometimes filling the entire renal pelvis and calyces. Treatment consists of surgical removal of deposits (most often by percutaneous nephrolithotomy) in combination with targeted antibiotic therapy. In Poland, combined treatment (percutaneous nephrolithotomy + ureterorenoscopy) proved to be a very effective and safe method, allowing the removal of large urinary deposits from the urinary tract in children. Antimicrobial treatment without surgical treatment is rarely effective. Other options for non-surgical management include reducing dietary phosphates, acidifying urine, administration of urease inhibitors (in adults) or citrates, and rinsing the renal pelvis with a solution of citrates or hemiacidrin. The prognosis in this group of patients depends mainly on the completeness of the surgical procedure and the lack of relapses.
Kamica infekcyjna to postać kamicy nerkowej związana z obecnością w drogach moczowych bakterii (Proteus spp., Klebsiella spp., Providencia spp., Pseudomonas, Morganella morganii oraz Staphylococcus aureus), które wytwarzają enzym ureazę – rozkładający mocznik. Złogi, zbudowane z fosforanu magnezowo-amonowego (struwit), czasami w połączeniu z węglanoapatytem, mogą szybko się powiększać, wypełniać całą miedniczkę nerkową i prowadzić do niewydolności nerek. U dzieci kamicę struwitową stwierdza się ze zmienną częstością – u 1–29% wszystkich pacjentów ze złogami w drogach moczowych. Czynnikami predysponującymi do rozwoju tej kamicy u dzieci są wady układu moczowego i pęcherz neurogenny. Jej objawy stanowią kompozycję objawów kamicy i zakażenia układu moczowego (gorączka, dyzuria, bóle w okolicy lędźwiowej, uczucie parcia na mocz). W badaniach obrazowych często uwidacznia się duży rozgałęziony złóg, niekiedy wypełniający całą miedniczkę nerkową i kielichy. Leczenie polega na zabiegowym usunięciu złogów (najczęściej metodą przezskórnej nefrolitotomii) w połączeniu z celowaną antybiotykoterapią. W doświadczeniach polskich kombinowane leczenie zabiegowe (przezskórna nefrolitotomia + ureterorenoskopia) okazało się bardzo skuteczną i bezpieczną metodą, pozwalającą na usunięcie dużych złogów infekcyjnych z dróg moczowych u dzieci. Leczenie przeciwdrobnoustrojowe bez zabiegowego rzadko jest skuteczne. Inne możliwości postępowania niezabiegowego obejmują ograniczenie fosforanów w diecie, zakwaszanie moczu, podawanie inhibitorów ureazy (u dorosłych) lub cytrynianów oraz płukanie miedniczki nerkowej roztworem cytrynianów lub hemiacydryny. Rokowanie w tej grupie chorych jest uzależnione przede wszystkim od doszczętności wykonanego zabiegu i braku nawrotów.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2019, 15, 1; 33-37
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenia miejsca operowanego – przegląd aktualnej wiedzy, metody zapobiegania
Autorzy:
Kolasiński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392190.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
antybiotykoterapia okołooperacyjna
chlorheksydyna
Staphylococcus aureus
zakażenie miejsca operowanego
Opis:
Wstęp: Infekcje miejsca operowanego (ang. Surgical site infections – SSI) towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Wraz z rozwojem medycyny udało się zmniejszyć ich odsetek, jednak do dziś stanowią poważny problem, z którym mierzymy się każdego dnia. Zakażenia miejsca operowanego powodują wzrost kosztów leczenia. Dlatego też na całym świecie poszukuje się metod skutecznego zapobiegania tym powikłaniom. Materiały i metody: Celem pracy jest przedstawienie aktualnych poglądów na temat etiologii i sposobów zapobiegania infekcjom miejsca operowanego. Wyniki: Za zakażenia miejsca operowanego najczęściej odpowiadają patogeny własne chorego. Dopiero przy hospitalizacjach powyżej 5–7 dni przewagę zdobywa flora egzogenna, szpitalna. Głównie izolowanym patogenem jest Staphylococcus aureus. Rośnie odsetek szczepów metycylinoopornych – MRSA. Przedoperacyjna antybiotykoterapia przyczynia się do zmniejszania częstości infekcji miejsca operowanego w wielu procedurach chirurgicznych. Czas podania, rodzaj i dawka antybiotyku, odgrywają ważną rolę w zapobieganiu infekcjom pooperacyjnym. Również antyseptyka pola operacyjnego jest istotna. Dwa najczęściej używane składniki to: glukonian chlorheksydyny i jodpowidon. Najnowsze doniesienia wskazują na alkoholowy roztwór chlorheksydyny jako ten o wyższym stopniu skuteczności. Wnioski: W 2017 roku Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ang. Centers for Disease Control and Prevention) opublikowało wytyczne przedstawiające nowe i zaktualizowane zalecenia dotyczące zapobiegania SSI. Powinny one zostać wprowadzone do postępowania chirurgicznego w celu poprawy bezpieczeństwa pacjentów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 41-47
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kamica żółciowa – czy zawsze zakażona?
Autorzy:
Matyjas, Tomasz
Pomorski, Lech
Witas, Henryk
Płoszaj, Tomasz
Matyjas, Katarzyna
Kaczka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393675.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
żółć
złogi żółciowe
kamica żółciowa
zakażenie żółci
bakterie
Opis:
Celem pracy jest przedstawienie wyników badań dotyczących obecności i identyfikacji gatunkowej bakterii obecnych w żółci i złogach z pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych u chorych operowanych z powodu kamicy żółciowej. Materiał i metody. Zbadano florę bakteryjną żółci u 92 pacjentów – 54 kobiet (59%) i 38 mężczyzn (41%) – których w latach 2013–2014 poddano zabiegom chirurgicznym z powodu kamicy pęcherzyka i/lub kamicy dróg żółciowych. Żółć i złogi pobrano śródoperacyjnie na podłoże dla wzrostu bakterii, a następnie identyfikowano florę bakteryjną i określano jej wrażliwość na antybiotyki. Metodami molekularnymi (NGS oraz metodą Sangera) wyodrębniono gatunki bakterii w jednym ze złogów z pęcherzyka żółciowego, a wyniki porównano z gatunkami bakterii wyhodowanymi z żółci. Wyniki. Dodatnie wyniki posiewów żółci stwierdzono u 46 chorych, czyli 50% z nich. Wyhodowane z żółci rodzaje bakterii to: Enterococcus spp. (44 %), Escherichia coli (37%) oraz Klebsiella spp. (35%). U 7 pacjentów (15%) stwierdzono infekcję grzybami z rodzaju Candida, która współistniała z zakażeniem bakteryjnym. W zbadanym molekularnie złogu z pęcherzyka żółciowego wykryto DNA bakteryjne Enterococcus spp., Escherichia spp., Streptococcus spp. oraz Clostridium spp., a w posiewie żółci od tego samego chorego Enterococcus spp. (avium i fecalis). Wnioski. 1. U 31 chorych (70%) z zakażeniem żółci wyhodowano więcej niż jeden patogen. 2. Najczęstsze wyhodowane patogeny to: Enterococcus spp., Escherichia coli i Klebsiella spp. 3. Zakażeniom bakteryjnym często towarzyszyła infekcja grzybicza (Candida albicans). 4. Gatunki bakterii obecne w złogu, zostały częściowo zidentyfikowane również w żółci u tego samego pacjenta.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 3; 23-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie HPV i jego związek z nowotworami złośliwymi
HPV infection and HPV-related malignancies
Autorzy:
Jach, Robert
Dumin, Magda
Radoń-Pokracka, Małgorzata
Basta, Antoni
Kojs, Zbigniew
Karolewski, Kazimierz
Klimek, Małgorzata
Blacharz, Paweł
Ziętarski, Grzegorz
Dulińska-Litewka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030988.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HPV infection
HPV type
cancer
extracervical HPV infection
intraepithelial neoplasia
pozaszyjkowe zakażenie hpv
rak
typ hpv
zakażenie hpv
śródnabłonkowa neoplazja
Opis:
Human papillomavirus (HPV) infection is the most frequent sexually transmitted disease. According to current estimates, there are about 5 500 000 new infections diagnosed annually. Among about 100 known types of HPV, 40 are designed as genital due to their preferential affinity to vulvar, vaginal, cervical, penile and anogenital epithelium. Chronic infection with types 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 and 59 is associated with an elevated risk of malignant transformation, whereby the type 16 is detected in 50-55% of cases of invasive cervical cancer. Certain diagnosis of HPV infection at every stage of viral life cycle is provided by molecular virological techniques, while detection of viral DNA gains a novel significance as an adjunct to cytological study. Promising diagnostic potential in the setting of chronic HPV infections is associated with the test based on analysis of mRNA transcripts, enabling detection of active oncogenes E6 and E7 of the virus. This enables not only to confirm the presence of virus as such, but also to determine its activity gauged by initiation of transcription, i.e. the earliest phase of carcinogenesis. This is most useful the management of women infected by non-highly oncogenic HPV types. Most vulvar, vaginal and anal cancers are associated with HPV infection. Recently, the incidence of anogenital malignancies is increasing significantly. In view of continuously increasing number of HPV infections, it is reasonable to expect an increased number of anogenital malignancies and precursor lesions thereof, being diagnosed in the near future. Therefore, current epidemiological studied focus on inclusion of HPV testing (HPV DNA, HPV mRNA and early HPV genes) into large-scale screening programs for cervical cancer.
Zakażenie HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Rocznie rozpoznaje się około 5 500 000 nowych zakażeń. Spośród 100 typów wirusów HPV 40 określa się mianem genitalnych z uwagi na ich preferencyjne występowanie w nabłonku okolic sromu, pochwy, szyjki macicy, penisa i okolicy anogenitalnej. Przetrwałe zakażenie wywołane przez typy 16., 18., 31., 33., 35., 39., 45., 51., 52., 56., 58., 59. wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju raka, przy czym typ 16. jest wykrywany w 50-55% przypadków inwazyjnego raka szyjki macicy. Pewne rozpoznanie zakażenia HPV w każdym stadium cyklu życiowego wirusa zapewniają molekularne metody wirusologiczne, a oznaczenie DNA HPV nabiera znaczenia jako procedura uzupełniająca badanie cytologiczne. Obiecujące możliwości diagnostyczne rozpoznania przetrwałego zakażenia HPV niesie ze sobą test oparty na wykrywaniu aktywnych onkogenów E6 i E7 wirusów HPV poprzez analizę transkryptów mRNA. Pozwala on określić nie tylko obecność, ale również aktywność wirusa, w tym rozpoczęcie transkrypcji, czyli najwcześniejszy etap karcinogenezy. Ma zastosowanie również wśród kobiet zakażonych typami wirusów HPV nienależącymi do grupy wysokoonkogennych. Przeważająca większość przypadków raka sromu, pochwy oraz odbytu związana jest z zakażeniem wirusem HPV. Częstość występowania nowotworów okolicy płciowo-odbytniczej znacząco zwiększyła się w ostatnich latach. Z uwagi na stały wzrost liczby zakażeń HPV należy w przyszłości spodziewać się diagnozowania większej liczby przypadków raków okolicy anogenitalnej i ich zmian prekursorowych. Dlatego też obecne badania epidemiologiczne koncentrują się na włączeniu testowania HPV (DNA HPV, mRNA HPV oraz genów wczesnych HPV) do programu masowych badań skryningowych raka szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 200-213
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropnie śledziony jako powikłanie infekcyjne po implantacji urządzenia wspomagającego lewą komorę serca – opis przypadku
Autorzy:
Gajda, Sławomir
Szczepanik, Anna M
Religa, Grzegorz
Misiak, Andrzej
Szczepanik, Andrzej B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393519.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ropień śledziony
splenektomia
urządzenie wspomagające lewą komorę serca
zakażenie
Opis:
Mechaniczne wspomaganie lewej komory serca jest jedną z nowoczesnych metod leczenia chorych z zaawansowaną niewydolnością serca. Stosuje się ją jako pomost do transplantacji serca lub nawet jako terapię definitywną. Metoda ta – pomimo stosowania profilaktyki – jest jednak obciążona dużym ryzykiem powikłań: krwotocznych, zakrzepowych i infekcyjnych. W piśmiennictwie nie opisano dotąd ropni śledziony jako powikłania infekcyjnego po wszczepieniu urządzenia wspomagającego mechanicznie lewą komorę serca. Autorzy przedstawiają pacjenta z zaawansowaną niewydolnością lewokomorową serca (NYHA II/III), nadciśnieniem płucnym i arytmią po implantacji pompy HeartWare®, wspomagającą mechanicznie lewą komorę serca, z jednoczesną plastyką zastawki trójdzielnej jako pomostu do przeszczepienia serca. W ciągu dwóch lat po wszczepieniu urządzenia pacjent przebył trzykrotnie zakażenie skóry MRSA w miejscu wyjścia kaniuli łączącej sztuczną komorę z jednostką zewnętrzną. Zakażenia były powikłane sepsą, a chory był leczony antybiotykami o szerokim spektrum działania. Kilka miesięcy później w badaniu TK jamy brzusznej stwierdzono dwa ropnie śledziony, pacjenta zakwalifikowano do splenektomii w Instytucie Hematologii. Wykonano otwartą splenektomię, stosując terapię antykoagulacyjną w pełnych dawkach przy zastosowaniu heparyny niefrakcjonowanej (HNF) we wlewie ciągłym. Przebieg śródoperacyjny i pooperacyjny był niepowikłany. Leczenie HNF kontynuowano przez 6 dni po operacji, w 4. dobie po operacji włączono ponownie antykoagulację doustną. Pacjent został wypisany w 7. dobie po zabiegu z raną zagojoną przez rychłozrost. Otwarta splenektomia, wykonana przy zastosowaniu antykoaguacji w pełnych dawkach leczniczych, okazała się skuteczną i definitywną metodą leczenia przebiegającą bez żadnych powikłań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 61-65
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w leczeniu zakażeń pooperacyjnych – opis przypadku
Autorzy:
Różalska, Małgorzata
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398718.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zakażenie rany pooperacyjnej
MRSA
synergizm rifampicyny i ko-trimoksazolu
Opis:
Postoperative wounds infections due to surgical intervention of laryngeal cancer are serious therapeutic problem. This process led to the necrosis of surrounding tissues and in consequence prolongs the wounds healing and cause longer hospitalisation, delay of vocal rehabilitation and cause chronic infl ammation of trachea and bronchi. We investigated a cause of patient after surgical intervention. Postoperative wound as well as upper respiratory tracts of this patient were colonized by methicillinresistant Staphylococcus aureus (MRSA). The following symptoms of in infl ammation were noticed: subfebrile condition, muscles and joints pain, excessive secretion of mucus in respiratory tracts and malaise. Patient was treated many times (repeatedly) with antibiotics and chemotherapeutics ambulatory and during hospitalisation. The susceptibility to antibiotics and chemotherapeutics to isolated MRSA strain was established. The effective therapy occurred using combine of rifampicin and co-trimoxasole. The patient status was radically improved. Patient after therapy was monitored microbiologically for a several month and in clinical material isolated from him did not found MRSA.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 776-778
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 74

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies