Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Europejska Unia Obrony wyzwaniem dla wschodniej flanki NATO
Autorzy:
Zieliński, Tadeusz (nauki wojskowe).
Powiązania:
Zeszyty Naukowe / Akademia Sztuki Wojennej 2017, nr 4, s. 46-62
Data publikacji:
2018
Tematy:
NATO
Unia Europejska (UE)
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Polityka bezpieczeństwa
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Bibliografia na stronach 61-62.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Europejska Unia Obrony wyzwaniem dla wschodniej flanki NATO
European Defence Union a challenge for NATO’s, eastern flank
Autorzy:
Zieliński, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93350.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony
Europejska Unia Obrony
wschodnia flanka NATO
zdolności wojskowe
Unia Europejska
Common Security and Defence Policy
European Defence Union
military capabilities
NATO’s eastern flank
European Union
Opis:
Przyjęcie przez Radę Europejską w czerwcu 2016 roku globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (Wspólna wizja, wspólne działanie: Silniejsza Europa) stanowiło jeden z impulsów do pogłębionej dyskusji wśród państw europejskich na tematy związane z obronnością. Kolejnymi bodźcami, które tę dyskusję wywołały były: referendum decydujące o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (UE) oraz wygrana Donalda Trumpa w amerykańskich wyborach prezydenckich. Można zaryzykować stwierdzenie, że powyższe czynniki doprowadziły do renesansu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), co w konsekwencji ma prowadzić do Europejskiej Unii Obrony. Ostrożność państw wschodniej flanki NATO jednak w odniesieniu do nowych inicjatyw nakazuje stawiać pytania o przyszłość Europejskiej Unii Obrony w kontekście kolektywnej obrony przypisanej do Sojuszu Północnoatlantyckiego. W artykule przedstawiono uwarunkowania związane z przyspieszeniem prac w obszarze WPBiO oraz zasadnicze inicjatywy związane z jej rozwojem prowadzące do utworzenia Europejskiej Unii Obrony, takie jak: poprawa struktur zarządzania kryzysowego, wzmocnienie unijnych instrumentów szybkiego reagowania, planowanie rozbudowy zdolności wojskowych, współpraca wojskowo-techniczna, zacieśnienie współpracy strukturalnej między państwami członkowskimi UE, wzmocnienie współpracy między NATO a UE. Scharakteryzowano także scenariusze uwzględniające różnorodny poziom zaangażowania państw członkowskich UE w budowanie zdolności przyszłej Europejskiej Unii Obrony. Odniesiono się również do obaw państw wschodniej flanki NATO związanych z przyspieszeniem WPBiO i potencjalnego osłabienia zdolności NATO w tym kontekście.
The adoption of a Global Strategy on Foreign and Security Policy (Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe) by the European Council of June 2016 was one of the impetuses for a deepening discussion amongst European countries on defence issues. Other issues that led to this discussion were: a referendum on the exit of the United Kingdom from the European Union (EU) and Donald Trump’s victory in the US election. One may venture to say that these factors have led to a renaissance of the Common Security and Defence Policy (CSDP), which in turn would lead to the European Defence Union. On the other hand, the caution of NATO’s eastern flank states in relation to the new initiatives invites questions about the future of the European Defence Union in the context of collective defence ascribed to the North Atlantic Alliance. The article presents determinants of the acceleration of CSDP work and key initiatives related to its development, leading to the creation of a European Defence Union: improvement of crisis management structures, reinforcement of EU Rapid Response Instruments, defence capability development, military and technical cooperation, structural cooperation amongst EU members states connected with defence, strengthening cooperation between NATO and the EU. Some scenarios take into account varying levels of involvement of EU Member States in building the capabilities of the future European Defence Union. The concerns of states from NATO’s eastern flank associated with the acceleration of CSDP and potential weakening of NATO’s capabilities in this context are also addressed.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej; 2017, 4(109); 46-62
2543-6937
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej
Attempts to revive the European Union’s security and defence policy
Autorzy:
Zięba, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Unia Europejska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO)
zdolności cywilne i wojskowe
zarządzanie kryzysowe
centrum operacyjne UE
budżet obronny
kryzys finansowy i gospodarczy
eurosceptyzm
nacjonalizm
Brexit
armia europejska
strategia bezpieczeństwa
European Union
Common Security and Defence Policy (CSDP)
civil and military capabilities
crisis management
EU operational centre
defence budget
financial and economic crisis
Euroscepticism
nationalism
European army
security strategy
Opis:
Polityka bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej w XXI w. znalazła się w stagnacji. Ważną tego przyczyną był kryzys fi nansowy z 2008 r. i recesja, która utrzymywała się w kolejnych latach. Ta stagnacja jeszcze pogłębiła się w latach 2014–2016 w wyniku kryzysu migracyjnego i brytyjskiej decyzji o opuszczeniu UE. Czynnikiem stale zwiększającym trudności jest wzrost eurosceptycyzmu po rozszerzeniu Unii Europejskiej w 2004 r. Obecnie dominuje on w krajach Grupy Wyszehradzkiej, w tym w Polsce. Paradoksem w tej sytuacji jest to, że w warunkach kryzysu pojawiły się pomysły utworzenia armii europejskiej. Były one głoszone także przez wiodącego polskiego eurosceptyka Jarosława Kaczyńskiego. Zwolennicy rewitalizacji WPBiO zgłaszali propozycję utworzenia unijnego centrum operacyjnego (kwatery głównej) do kierowania operacjami zarządzania kryzysowego. Autor twierdzi, że Unia Europejska nie wykorzystuje szans ożywienia WPBiO oraz że w czasie kryzysu na Ukrainie, który wybuchł jesienią 2013 r., i kryzysu migracyjnego w latach 2014–2016 ujawniła się jej zasadnicza słabość. Próbami ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony UE są: Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (przyjęta w czerwcu 2016 r.) oraz utworzenie Europejskiego Funduszu Obronnego i ustanowienie inkluzywnego i ambitnego mechanizmu stałej współpracy strukturalnej – PESCO (w czerwcu 2017 r.). Trudno jednak ocenić, w jakim stopniu te ostatnie kroki zmobilizują państwa członkowskie UE do przerwania impasu w polityce bezpieczeństwa i obrony.
The European Union’s security and defense policy in the 21st century has been stagnant. An important cause was the fi nancial crisis of 2008 and the recession that persists in the following years. This stagnation deepened in the years 2014–2016 as a result of the migration crisis and British decision to leave the EU. A factor that is constantly deepening the diffi culties is the rise in Euroscepticism following the enlargement of the EU in 2004. It currently dominates the Visegrad Group countries, including Poland. The paradox of the situation is that in crisis conditions emerged ideas for the creation of the European army. They were also announced by the leading Polish Eurosceptic Jarosław Kaczyński. The constant demand put forward by supporters of the revitalization of the CSDP is the proposal to create an EU operational center (headquarters) to manage crisis management operations. The author argues that the European Union does not exploit the chances of reviving the CSDP and that the EU’s essential weakness has emerged in terms of its security policy during the Ukraine crisis erupted in Autumn 2013 and the migration crisis of 2014-2016. The attempts to revive the EU’s security and defense policy are: A Global Strategy for the European Union’s Foreign and Security Policy (adopted in June 2016), the establishment a European Defence Found and an inclusive and ambitious Permanent Structured Cooperation – PESCO (both in June 2017). It is hard to expect, however, how this last steps will mobilize the EU member states to break the deadlock in security and defense policy.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 35-52
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UNIA EUROPEJSKA JAKO AKTOR NOWOCZEŚNIE POJMOWANEGO BEZPIECZEŃSTWA
THE EUROPEAN UNION AS AN ACTOR OF MODERN SAFETY
Autorzy:
Zarobny, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507177.pdf
Data publikacji:
2018-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
bezpieczeństwo
integracja
grupy bojowe
traktaty
zarządzanie kryzysowe
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
safety
integration
combat group
treaties
crisis management
The Common Security and Defence Policy
Opis:
Artykuł porusza problematykę genezy procesu integracyjnego w Europie Zachodniej, a ściślej powstania Unii Europejskiej. Jej głównym motorem napędowym w obszarze bezpieczeństwa europejskiego jest Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony. Autor w sposób syntetyczny przedstawia jej genezę, proces ewolucyjny, funkcjonowanie oraz jej zadania od 1992 r., czyli od podpisania Traktatu w Maastricht, aż do dnia dzisiejszego.
The European Union fills Europe with itself – it also tries to do this by building its international identity. Its impact on the “rest of the world” is also shown by the EU position on economics, demographics and its political potential. The main goal of the EU is to play a key role on the international scene. Since the illegal annexation of the Autonomous Republic of Crimea by the Russian Federation and the Ukrainian-Russian Donbass conflict, the European Union remains firmly committed to Ukraine’s sovereignty and territorial integrity. The European Union’s response is to desire a strengthening of security in the activities of key entities for Polish security – NATO and the USA. But unfortunately the EU’s reaction to Russia’s actions proved inadequate to the ambition of playing a key role in the field of security and was limited primarily to diplomatic pressure and economic sanctions.
Źródło:
Studia nad Bezpieczeństwem; 2018, 3; 111-132
2543-7321
Pojawia się w:
Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka bezpieczeństwa w Unii Europejskiej
Autorzy:
Załęski, Krzysztof (1957- ).
Współwytwórcy:
Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych (Dęblin).
Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych (Dęblin). Wydawnictwo. pbl
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Dęblin : Wydawnictwo Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych
Tematy:
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE
Podręcznik
Opis:
Bibliogr. s. 339-347.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Integracja państw Unii Europejskiej w ramach Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony w świetle Brexitu
Integration of European Union countries within the framework of the Common Security and Defense Policy in the context of Brexit
Autorzy:
Wojnicz, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625731.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Security
Brexit
integration
Common Security and Defence Policy
European Union
Bezpieczeństwo
integracja
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
Unia Europejska
Opis:
The countries of the European Union, after the announcement by the UK of its decision to leave the Community, must redefine their approach to defence policy special in frame of Common Security and Defence Policy. Recent initiatives in the area of making the EU credible on the international stage show the determination of other Member States to build their defence policies on the basis of projects that for years have had no chance of becoming a reality, precisely because of the opposition of London.
Państwa Unii Europejskiej, po ogłoszeniu przez Wielką Brytanię decyzji o opuszczeniu Wspólnoty, muszą ponownie zredefiniować swoje podejście do polityki obronnej i kluczowej w tym zakresie Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Inicjatywy podjęte w ostatnim czasie w obszarze uwiarygodniania UE na arenie międzynarodowej, wskazują na determinację pozostałych państw członkowskich, by budować politykę obronną w oparciu o projekty, które przez lata nie miały szansy na urzeczywistnienie, właśnie z powodu sprzeciwu Londynu.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 343-355
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies