Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Vladimir Putin" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
Autorzy:
Zulyar, Yuriy
Zulyar, Raksana
Rybalko, Mikhail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
Irkutsk region
governor’s office
Russian model of federalism
Boris N. Yeltsin
Vladimir V. Putin
regional policy
Federacja Rosyjska
obwód irkucki
stanowisko gubernatora
rosyjski model federalizmu
Borys N. Jelcyn
Władimir W. Putin
polityka regionalna
Opis:
Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Прагматический анализ избранных высказываний В. Путина
The pragmatic analysis of selected statements by Putin
Autorzy:
Gliwińska-Kotynia (Гливинска-Котыня), Julia (Юлия)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968105.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pragmatics
language of politics
Vladimir Putin
manipulation
Opis:
Wladimir Putin is one of the most well-known politicians in the present international arena. Many prominent writers devoted books to him, in which he is either the positive “spirit of Russia” or the complete opposite of “the father of nation”. Almost each of them sought an answer to the question about who Putin is. Constantly high popularity of Russian prime minister still remains a political puzzle for many analysts. Some even described this tendency as “the Putin's phenomenon”. However, it should be stressed that the analysis of Putin by those scholars concerned only his behaviour. His gestures, his clothing style and also his conduct during negotiations with foreign partners were interpreted. So his facial expression and gestures came first with them. The author tried to present a pragmatic interpretation of linguistic predispositions of this politician. The aim of this work is to answer the question: how Putin, using the meticulous selection of words influences his electorate and manipulates their consciousness. Therefore, the main task of this work is to explain the linguistic phenomenon of Putin, as well as to prove the proposed thesis that the ex-president of the Russian Federation personifies the phenomenon of the political activist not present on the Russian political scene until now.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2011, 07; 39-47
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ŹRÓDŁA POPULARNOŚCI WŁADIMIRA PUTINA
VLADIMIR PUTIN’S POPULARITY CONDITIONS
Autorzy:
Kuczyńska–Zonik, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441600.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
popularity
Vladimir Putin
Russia
popularność
Władimir Putin
Rosja
Opis:
Poziom popularności Władimira Putina od lat pozostaje bardzo wysoki. Analizując ten swoisty fenomen należy zwrócić uwagę na czynniki systemowe, polityczne i osobowościowe. O ile uwarunkowania systemowe (autorytaryzm i silna pozycja przywódcy) i polityczne (społeczna redystrybucja środków, idea antyzachodnia, kontrola mediów) są powszechnie rozpoznawalne, moim zdaniem istotne znaczenie mają czynniki związane z osobowością Putina. Istotne jest również określenie zagrożenia i umiejętna konsolidacja społeczeństwa wokół wspólnych wartości. Popularność i silna pozycja Putina w państwie nie wynika jedynie z postawy antyzachodniej. Ich źródłem jest tworzenie wizji wroga i ciągłego zagrożenia. Wizerunek ten kształtowany przez zmanipulowaną w dużej mierze telewizję i zafałszowane sondaże, jest konstrukcją odzwierciedlającą podstawowe wartości społeczne i zapotrzebowanie na silnego przywódcę. Powodzenie Putina wynika z efektywności jego przekazu, w którym odbiorcy otrzymują to, czego potrzebują.
High Vladimir Putin’s popularity over his presidency depends on some factors. They are connected with systemic and political factors and Putin’s personality. While systemic (authoritarianism and the strong position of the leader) and political conditions (social redistribution, the anti-Western idea, the media control) are widely recognized, there are other serious factors associated with the personality of Putin. It is also necessary to determine the risks and society consolidation because of the threat. Putin’s popularity and his strong position in the country do depend on the anti-Western attitude and the objective or imagined enemy in Russian society as well. This image created by largely manipulated and falsified satellite surveys, is a structure that reflects the basic social values and the need for a strong leader. Putin's popularity success is the result of the effectiveness of the message in which Russian society receive what they need.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2014, 6/II; 39-53
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w układzie sił na Kremlu w latach 2007-2016
Balance of power changes in the Kremlin in 2007-2016
Autorzy:
Olszanecka, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93202.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Federacja Rosyjska
elita władzy
Putin Władimir
Russian Federation
elite
Putin Vladimir
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: jak zmieniała się elita władzy w Rosji w latach 2007–2016 i kto podejmuje najważniejsze decyzje w państwie. Do udzielenia odpowiedzi na to pytanie zostanie wykorzystany model „Politbiuro 2.0”. Jest to schemat zaproponowany przez Minchenko Consulting, zgodnie z którym współcześnie najważniejsi decydenci w Rosji zasiadają w Radzie Bezpieczeństwa FR, stworzonej na wzór radzieckiego Biura Politycznego.
The purpose of this article is to answer the question as to how the Russian elite changed between 2007 and 2016 and who made the most important decisions in the state. To answer this question, I will use the “Politburo 2.0” model. This is a scheme proposed by Minchenko Consulting, according to which the most important decision makers in Russia today sit on the Security Council of the Russian Federation, modelled on the Soviet Political Bureau.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej; 2017, 4(109); 85-98
2543-6937
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrojna napaść Rosji na Ukrainę a kwestia odpowiedzialności karnej jednostki
Criminal Liability of an Individual From the Perspective of the Russian-Ukrainian Military Conflict
Autorzy:
Czeszejko-Sochacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147055.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
International Criminal Court
Vladimir Putin
war in Ukraine
individual responsibility
Międzynarodowy Trybunał Karny
Władimir Putin
wojna w Ukrainie
odpowiedzialność jednostki
Opis:
Zbrojna napaść Rosji na Ukrainę zapoczątkowała dyskusję o możliwości postawienia w stan oskarżenia osób odpowiedzialnych za popełnienie zbrodni międzynarodowych w tym konflikcie. Celem artykułu jest analiza przepisów Rzymskiego Statutu MTK pod kątem ewentualnego ich oskarżenia. W rozważaniach udzielono odpowiedzi na pytanie, jakie czyny mogłyby zostać przypisane żołnierzom rosyjskim biorącym udział w inwazji na Ukrainę. Przedstawiono także możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej prezydenta Federacji Rosyjskiej i zwrócono uwagę, że pełnienie funkcji głowy państwa nie wyłącza jego indywidualnej odpowiedzialności. Zauważono też, że działania wojsk rosyjskich w Ukrainie są bardzo zbliżone do metod, jakimi posługiwali się serbscy żołnierze w czasie wojny w Bośni i Hercegowinie.
Russia’s armed attack on Ukraine has sparked a discussion on the possibility of prosecuting on the possibility of prosecuting those responsible for international crimes committed in this war. The subject of the article is an analysis of the provisions of the Rome Statute of the ICC in terms of their possible prosecution. The presented considerations answer the question what actions could be attributed to the Russian soldiers taking part in the invasion of Ukraine. The possibility of prosecuting the president of the Russian Federation was also presented and it was pointed out that performing the function of the head of state does not exclude his individual liability. By the way, it was noticed that the actions of the Russian troops in Ukraine are very similar to the methods used by Serbian soldiers during the war in Bosnia and Herzegovina.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 2; 147-167
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny model rosyjskiego federalizmu: dynamika zmian, przesłanki i konsekwencje
Autorzy:
Słowikowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686956.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, federalism, federal relations, Vladimir Putin
Rosja, federalizm, stosunki federacyjne, Władimir Putin
Россия, федерализм, федеративные отношения, Владимир Путин
Opis:
The aim of the work is to embed the Russian model of federalism (changes taking place in the Center – regions system) in the modern theoretical and conceptual grid of federalism, using the analysis of changes taking place in 2000 – 2016 within the system of federal relations in Russia. The author uses the historical method, exegesis of legal acts and ideational method. Particularly interesting, according to the author, is the attempt to relate the Russian model of federal relations to the ideal types of federalism by W. H. Riker and the concept of the model of “police patrol” and “fire alarm”. The author tries to answer the following: 1. How was the evolution of federal relations in Russia after 1999? 2. What characterizes the institutionalization of the system of the mechanism of monitoring the activities of regional state authorities? 3. What was the evolution of the new format of relations between the Kremlin and the regional elites, and was it maintained in the spirit of the neo-warrior model? 4. What were the premises for changes within the federal relations system and their consequences. Answering these questions will verify three hypotheses: H1. Due to the Kremlin's lack of readiness to eliminate federalist provisions from the constitution, in conjunction with the “leaching” of federalist content from the center-regions relations, it is accepted to call Russia “a federation without federalism.” Attempts to “reconcile” the benefits of federalism with the practice of a unitary state allow defining the federalism of modern Russia as “unitary”. H2. As a result of the Kremlin's actions after 1999, the Russian federal model has clearly approached the maximum pole. H3. Referring to the plane of analysis of the Russian system of federal relations constructed around the axis of the model “police patrol” vs. “fire alarm”, it can be assumed that in the discussed period it definitely came close to the model of “police patrol”.
Celem pracy jest osadzenie rosyjskiego modelu federalizmu (przemian dokonujących się w układzie Centrum–regiony) we współczesnej siatce teoretyczno-pojęciowej federalizmu, za pomocą analizy przemian dokonujących się w latach 2000–2016 w obrębie systemu stosunków federacyjnych w Rosji. Autor stosuje metodę historyczną, egzegezę aktów prawnych i metodę ideacyjną. Szczególnie interesująca, zdaniem autora, jest próba odniesienia rosyjskiego modelu stosunków federacyjnych do osi typów idealnych federalizmu autorstwa W. H. Rikera i koncepcji modelu „patrolu policyjnego” i „alarmu przeciwpożarowego”. Autor stara się odpowiedzieć na następujące: 1. Jak przebiegała ewolucja stosunków federacyjnych w Rosji po roku 1999?; 2. Co charakteryzuje instytucjonalizację systemu mechanizmu monitoringu działań organów władzy państwowej szczebla regionalnego?; 3. Jak wyglądała ewolucja nowego formatu relacji Kreml–elity regionalne i czy była ona utrzymana w duchu modelu neojarłyku?; 4. Jakie były przesłanki zmian w obrębie systemu stosunków federacyjnych i ich konsekwencje? Odpowiedź na te pytania pozwoli zweryfikować trzy hipotezy: H1. Ze względu na brak gotowości Kremla do wyeliminowania z tekstu konstytucji zapisów federalistycznych, w połączeniu z „wypłukiwaniem” federalistycznej treści ze stosunków centrum–regiony, przyjmuje się określać Rosję „federacją bez federalizmu”. Próby „pogodzenia” dobrodziejstwa federalizmu z praktyką państwa unitarnego pozwalają zdefiniować federalizm współczesnej Rosji jako „unitarny”. H2. Rosyjski model federalizmu wyraźnie zbliżył się w wyniku działań Kremla po roku 1999 w stronę bieguna maksymalnego. H3. Odnosząc się do płaszczyzny analizy rosyjskiego systemu stosunków federacyjnych konstruowanej wokół osi modelu „patrol policyjny” vs. „alarm przeciwpożarowy”, można przyjąć, że w omawianym okresie zdecydowanie zbliżył się on do modelu „patrolu policyjnego”.
Целью данной работы является включение российской модели федерализма (изменения, происходящие в системе Центр – регионы) в современную теоретическую и концептуальную сетку федерализма с использованием анализа изменений, произошедших в 2000 – 2016 гг. в системе федеративных отношений в России. В сщоич исследованиях Автор использует исторический метод, толкование правовых актов и идейный метод. Особенно интересной, по мнению автора, является попытка соотнести российскую модель федеративных отношений с идеальными типами федерализма У. Х. Райкера и концепциями моделей «полицейский патруль» и «пожарная сигнализация». Автор пытается ответить на следующие вопросы: 1. Как развивалась федеративные отношения в России после 1999 г.? 2. Что характеризует институционализация системы механизма мониторинга деятельности региональных органов государственной власти? 3. Какова была эволюция нового формата отношений между Кремлем и региональными элитами, и поддерживалась ли она в духе модели неоярлык? 4. Каковы были предпосылки для изменений в федеративной системе отношений и их последствия. Ответ на эти вопросы подтвердит три гипотезы: Г1. Кремль не готов исключить федеративные положения из конституции, поэтому в сочетании с «вымыванием» федералистского содержания из отношений центр – регионы, принято называть Россию «федерацией без федерализма». Попытки «примирить» преимущества федерализма с практикой унитарного государства позволяют определить федерализм современной России как «унитарный». Г2. В результате действий Кремля после 1999 года российская федеральная модель явно приблизилась к максимальному полюсу. H3. Обращаясь к плоскости анализа российской системы федеративных отношений, построенной вокруг оси модели «полицейский патруль» против «пожарная тревога», можно предположить, что в обсуждаемый период она однозначно приблизилась к модели «полицейского патруля».
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojny czeczeńskie – „błąd”, „hańba” czy „narodowa tragedia” Rosji? Obraz konfliktów rosyjsko-czeczeńskich w rosyjskich podręcznikach do historii
The Chechen Wars – “a Mistake”, “Disgrace” or “National Tragedy” of Russia? The Image of Russian-Chechen Conflicts in Russia’s History Textbooks
Autorzy:
Kadykało, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807257.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edukacja historyczna w Rosji; rosyjskie podręczniki do historii; wojny czeczeńskie; Władimir Putin; pamięć kulturowa w Rosji
historical education in Russia; Russian history textbooks; Chechen wars, Vladimir Putin; cultural memory in Russia
Opis:
Artykuł ukazuje recepcję wojen czeczeńskich we współczesnych rosyjskich podręcznikach do historii; odpowiada na pytanie, jak współczesne rosyjskie społeczeństwo postrzega dziś te traumatyczne wydarzenia. Przeanalizowane w tekście fragmenty rosyjskich podręczników do historii, opracowań historycznych oraz wyników badań opinii publicznej przekonują, że wojny czeczeńskie to wydarzenia, z którymi nadal związane są liczne kontrowersje i sprzeczności. W podręcznikach obecna jest krytyka nieudolności rosyjskiego rządu i wojska, jednak częste są także próby usprawiedliwienia działań władz federalnych. Szczególną uwagę zwraca przemilczenie kwestii rosyjskich zbrodni wojennych. Zamiast tego wojny czeczeńskie umiejscawia się w ramach międzynarodowej walki z terroryzmem. Powyższe uwagi prowadzą do wniosku, że pamięć kulturowa, kreowana na wiedzy z podręczników, jest ukierunkowywana na przeformułowanie skrajnie negatywnych wspomnień o czeczeńskich konfliktach. Dokonuje się to poprzez celowe przemilczenia oraz podkreślanie problemu walki z islamskim ekstremizmem. Odbywa się tym samym stopniowe oczyszczenie rosyjskiej pamięci zbiorowej ze wspomnień błędów wojennych przy jednoczesnym włączeniu w nią dodatkowych sensów podejmowania działań zbrojnych w Czeczenii, co ma umocnić tożsamość zbiorową Rosjan. Чеченские войны – «ошибка», «позор» или «национальная трагедия» России? Образ российско-чеченских конфликтов в российских учебниках истории Целью данной статьи является показать восприятие чеченских войн в современных российских учебниках истории, чтобы ответить на вопрос, как современное российское общество воспринимает сегодня эти травматические события. Анализ фрагментов российских учебников истории, исторических исследований и результатов опросов общественного мнения доказывает, что чеченские войны – это события, с которыми до сих пор связаны многочисленные разногласия и противоречия. В учебниках присутствует критика некомпетентности российского правительства и военных, но часты тоже попытки оправдать действия федеральных властей. Особое внимание обращает упущение вопроса о российских военных преступлениях. Вместо того, войны в Чечне представляются в контексте международной борьбы с терроризмом. Вышеприведенные замечания ведут к выводу, что образование культурной памяти на основе учебников – это процесс, направленный на переформулировку крайне негативных воспоминаний о чеченских конфликтах. Он осуществляется с помощью преднамеренного сокрытия фактов, на первый план выдвигая проблему борьбы с исламским экстремизмом. Таким образом российская коллективная память постепенно очищается от воспоминаний военных ошибок; одновременно в память включаются дополнительные смыслы проводимых в Чечне военных действий, что должно еще более укрепить коллективную идентичность россиян.
The aim of the article is to show the reception of the Chechen wars in contemporary Russian history textbooks in order to answer the question how nowadays contemporary Russian society looks at these traumatic events. Analyzed in the article fragments of Russian history textbooks, historical studies and the results of public opinion polls convince that the Chechen wars are events still associated with numerous controversies and contradictions. The textbooks present a criticism of Russian government and military incompetence, but there are also frequent attempts to justify the actions of the federal authorities. Particular attention should be paid to the omission of the issue of Russian war crimes. Instead, the Chechen wars are located in the context of the international fight against terrorism. Mentioned remarks lead to the conclusion that the creation of cultural memory based on the textbooks is directed to the reformulation of the extremely negative memories of the Chechen conflicts. This is done through deliberate concealment and highlighting the problem of the fight against Islamic extremism. In this way the gradual purification of the Russian collective memory from the memories of war mistakes takes place and at the same time including in the collective memory the additional justification of military actions in Chechnya is done, which should strengthen the collective identity of the Russians.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 79-101
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza w Rosji – logika samorekonstrukcji systemu
Power in Russia – the logic of self-reconstruction of the system
Autorzy:
Bartnicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901680.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Rosja
autorytaryzm
Władimir Putin
Russia
authoritarianism
Vladimir Putin
Opis:
Potencjał i społeczne przyzwolenie na zmiany w Rosji zostały wyczerpane już w 1993 r. Kolejne lata przynoszą coraz większą i coraz bardziej jawną kontynuację rozwiązań z przeszłości. Pewne specyficzne uwarunkowania przywództwa władzy są rzecz jasna typowe dla każdego systemu politycznego, w tym artykule chodziło jednak o podkreślenie czynników, które wpływały na polityczną pozycję przywódcy, a także tych, które przesądziły o klęsce „projektu demokratycznego” w Rosji. W tym kontekście szczególną uwagę zwrócono na uwarunkowania historyczno-kulturowe, cechy osobowościowe prezydenta oraz spuściznę czasów komunistycznych. Ta ostatnia kwestia była kluczowa z punktu widzenia budowy systemu quasi-autorytarnego i autorytarnego (po 2000 r.). Pewnym paradoksem rosyjskiej rewolucji lat 90. było to, że w walce „starego” i „nowego” zarówno władza, jak i elity, walczyły o przeniesienie do nowej Rosji jak największej liczby rozwiązań z ZSRS. Rosja miała być zreformowaną kontynuacją państwa komunistycznego pozbawioną jedynie kilku istotnych wad dawnego systemu. Polityczne zmiany w latach 1991–1993 nie skruszyły prawdziwych fundamentów życia politycznego ZSRS. W znacznym stopniu były więc tylko mniej lub bardziej udaną adaptacją istniejącego systemu do zmieniających się realiów. Tym samym wiele elementów składowych Rosji było jedynie prostą kontynuacją tradycji i rozwiązań sprzed 1991 roku.
In Russia potential for “change” and its social acceptance by the year 1993 have long since expired. The following years mark a stronger and more open “continuity” – that is, the revival of mechanisms of the past. Each political system has, of course, it’s own specific circumstances of leadership, however, this article intended to display those factors, which played a crucial role in building of a political position of the leader in rule as well as those, that determined the collapse of the democratic project in Russia. In this context a special attention was given to cultural and social circumstances, president’s features of character, and the legacy of the communist regime. The last question played a crucial role first in building of a semi-authoritarian and later, after the year 2000, an authoritarian system. The Russian revolution of the 90’s displayed a paradox. In the struggle of the old and the new, both the state power and the elites insisted on implementing as many Soviet mechanisms in new Russia as it was possible. Russia was supposed to be a reformed continuation of the communist state free of a few flaws of the past regime. Political changes that took place between 1991 and 1993 did not shatter real foundations of the political system of the Soviet Union, and turned out to be a more or less successful adaptation of the existing system to the changing circumstances. This meant that many elements that the Russian state consisted of were merely a simple continuation of the tradition and solutions from before year 1991.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 5-25
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To był policzek dla Polski
Autorzy:
Nowak, Andrzej.
Powiązania:
Nasz Dziennik 2009, nr 208, s. 13
Współwytwórcy:
Bober, Mariusz. Opracowanie
Data publikacji:
2009
Tematy:
Putin, Vladimir Vladimirovič (1952- ) mowy
Putin, Władimir (1952- )
Uniwersytet Jagielloński
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii. Pracownia Dziejów Rosji i ZSRR
Arcana (czasopismo)
II wojna światowa (1939-1945)
Obchody
Rocznice
Opis:
Przemówienie Władimira Putina na obchodach 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
The Russian Federation President and His Role in the Management of National Security System
Autorzy:
Wierzbicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179684.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Constitution
President of the Russian Federation
Supreme Commander-in-Chief
Vladimir Putin
national security system
safety
Opis:
The purpose of this papers is discussion on the President of the Russian Federation and his role in the management of national security system. Third Vladimir Putin’s presidency continued the assumptions that constituted in the years 2000-2008. Its common characteristic is strong foreign and home policy according to the pattern of authoritarian type of autocracy. It is associated with close bounds with the elements of force in the sector of national security and defence (special forces, army). Execution of decisions coming from central department of presidential orders requires the efficient management of national security system. For such purpose, author points out the presidential powers related with such issues. Thereafter, the accompanying apparatus, institutional and organizational structure of administration involved in statutory tasks in terms of national security and defence will be presented.
Źródło:
World Scientific News; 2017, 72; 169-176
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE POLITICAL-MILITARY VIEW OF THE PURPOSE OF THE CREATION OF TERRITORIAL DEFENSE SYSTEM IN POLAND
Autorzy:
Volovoj, Vadim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483816.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
Polska
Territorial Defense System (TDS)
American elite
“hawks”
“traditionalists”
“isolationists”
Donald Trump
Vladimir Putin
Russia
Baltic region
Baltic states
“Intermarium”
Ukraine
Opis:
Creation of the Territorial Defense System (TDS) in Poland is a very serious step in military, political and economic terms. Therefore, it is important to understand if this decision is an effective response to Russian threat or a politically motivated populist mistake. Article explains, why military conflict between NATO and Russia is not realistic. At the same time, some interest groups in American elite (mainly, the so called “hawks”) are interested in construction of the “geopolitical wall” between Russia and the EU, creating artificial “Russian threat” for Europe and twisting spiral of confrontation between two sides with the help of Baltic states and Poland (concept of “Intermarium”). Contemporary Polish ruling elite follows this strategy, because sees America as a main guarantor of Poland’s security and wants to be its main ally in Europe. Also exploits “Russian threat” to strengthen its popularity internally. Creation of TDS – one of the populist steps in this direction. But it can be paradoxically useful in case of possible disintegration of Ukraine.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa; 119-127
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies