Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Viktor Pelevin" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Z recepcji rosyjskiej literatury postmodernistycznej w Polsce (na przykładzie twórczości Władimira Sorokina, Wiktora Jerofiejewa i Wiktora Pielewina)
    Reception of Russian postmodern literature in Poland (on examples of works by Vladimir Sorokin, Viktor Yerofeyev and Viktor Pelevin)
    Autorzy:
    Szymczak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482053.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Vladimir Sorokin
    Viktor Erofeyev
    Viktor Pelevin
    postmodern Russian literature
    reception
    Opis:
    The article is devoted to particular issues of reception of Russian postmodern literature in Poland on examples of works by Vladimir Sorokin, Viktor Yerofeyev and Viktor Pelevin. The article discusses the successive stages of reception of prose and essays by these three writers. The aim of the paper is to define also literary and non-literary reasons for the popularity of the postmodernists in Poland.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 135-144
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracja diadyczna (drugoosobowa) w opowiadaniu Wiktora Pielewina Ontologia dzieciństwa
    The Dyadic Narration (Second-person Narration) in the Short Story The Ontology of Childhood by Viktor Pelevin
    Autorzy:
    Ochniak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16530425.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    narration
    second-person narration
    narrator
    protagonist
    Viktor Pelevin
    Opis:
    This article is about the dyadic narration (second-person narration) used in Viktor Pelevin’s short story The Ontology of Childhood. Since this type of narration is not widely known among Polish researchers, narratologists, and literary scholars, the article begins with a presentation of the state of research in Poland. The basic features of this kind of narration and the differences between it and the typical types of speech in first-person and third-person narration are discussed. The short story The Ontology of Childhood by Viktor Pelevin is constructed using a second-person narration, which is the realisation of the author’s strategy being about building a relationship with the reader. Through the second-person narration, the reader is invited (drawn in) to the world presented in the work and is urged to identify with the narrator-main character. Eliminating the boundary between the protagonist and the reader allows the work to generalise experiences and emotions, which – at first individual – by the end of the work gain a universal dimension.
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 3; 527-543
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Образы постнациональной действительности в прозе Владимира Сорокина и Виктора Пелевина
    Autorzy:
    Jaworski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052523.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    nation
    national identity
    postmodernism
    Vladimir Sorokin
    Viktor Pelevin
    Opis:
    The paper aims at analyzing the importance of national identity in the selected works by Vladimir Sorokin and Viktor Pelevin. Both writers place significant emphasis on presenting the possible consequences of the present social changes. Pelevin predicts the unification of the world’s biggest countries into a homogenous structure based on people’s recognition. On the other hand, Sorokin forecasts the division of the present states into smaller structures, which will need to (re)construct their own identity. The interpretation is complemented with relevant ideas of Hegel and Fukuyama.
    Źródło:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2019, 9; 59-66
    2084-1302
    Pojawia się w:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Языковое своеобразие российских и британских произведений постмодернизма (на примере романов Джулиана Барнса Предчувствие конца и Виктора Пелевина Generation “П”)
    The linguistic singularity of postmodernism Russian and British literary works (the case of the novels by Julian Barnes “The Sense of an Ending” and Viktor Pelevin “Generation “P”)
    Autorzy:
    Кирпичникова, Анна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832497.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    постмодернизм
    Джулиан Барнс
    Виктор Пелевин
    языковая игра
    интертекстуальность
    Postmodernism
    Julian Barnes
    Viktor Pelevin
    language game
    intertextuality
    Opis:
    The article is devoted to the linguistic singularity of the novels The Sense of an Ending by Julian Barnes and Generation “P” by Viktor Pelevin. It deals with some linguistic means, which allow us to characterize these novels as a bright examples of postmodernism. Firstly, the idea about the impossibility of new style invention and the necessity of different styles combination. The novels is full of different jargon words, idioms and even scientific terms which are used all together creating unique style. It is important that in postmodernism literature good or bad words or styles do not exist; they are all equal. Secondly, the idea of game. There are two levels of representing this idea: the mix of styles and the loss of figurativeness by phraseological units. Moreover, the novels are full of references to other stories and poems and in this case, we can speak about “rewriting” as a common method of postmodernism. Postmodern writers create new work through the stealing of images and texts from an earlier period and appropriated in a present context, say scientists.
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 89-99
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scriptor ludens: strategia twórcza Wiktora Pielewina
    Scriptor ludens: Viktor Pelevins creative strategy
    Scriptor ludens: творческая стратегия Виктора Пелевина
    Autorzy:
    Ochniak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311592.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Виктор Пелевин
    современная русская литература
    игра в литературе
    творческая стратегия
    постмодернизм
    Wiktor Pielewin
    współczesna literatura rosyjska
    gra/zabawa w literaturze
    strategia twórcza
    postmodernizm
    Viktor Pelevin
    contemporary Russian literature
    game/play in literature
    creative strategy
    postmodernism
    Opis:
    The aim of this article is to assess the attitude of the contemporary Russian writer Viktor Pelevin towards readers and literary world in the context of the theses put forward by Johan Huizinga in his book Homo ludens. As the Dutch researcher points out in his paper, „Play is a culture's attribute, which precedes, accompanies, and penetrates it from the very beginning”. Pelevin, on the other hand, by concealing himself from readers and meticulously separating his personal and professional life, engages - in my opinion - in a peculiar game with his readers and critics, which I described by the expression used in the title: „scriptor ludens”.
    Статья посвящена оценке отношения современного русского писателя Виктора Пелевина к читателям и литературной среде в контексте тезисов, выдвигаемых Йоханом Хёйзингой в его книге Homo ludens (Человек играющий). Голландский исследователь указывает в своей публикации, что „игра в культуре предстоит как некая заданная величина, предшествующая самой культуре, сопровождающая и пронизывающая ее от истоков”. В свою очередь Пелевин, скрываясь от читателей и тщательно разделяя личную жизнь и профессиональную деятельность, ведет своеобразную игру с читателями и критиками его творчества, которую я охарактеризовала вынесенным в название статьи понятием „scriptor ludens”.
    Artykuł jest poświęcony ocenie postawy współczesnego rosyjskiego pisarza Wiktora Pielewina wobec czytelników i świata literackiego w kontekście tez stawianych przez Johana Huizingę w jego książce Homo ludens. Holenderski badacz wskazuje w swej publikacji, że „zabawa jest wielkością daną kulturze, egzystującą przed samą kulturą, towarzyszącą jej i przenikającą ją od samego początku”. Natomiast Pielewin skrywając własną osobę przed odbiorcami i skrzętnie oddzielając życie prywatne od zawodowego, prowadzi – w moim przekonaniu – swoistą grę z czytelnikami i krytykami jego twórczości, którą scharakteryzowałam zawartym w tytule określeniem „scriptor ludens”.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 174-189
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies