Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Victor Turner" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Introductory Comments
    Autorzy:
    Sujecka, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508774.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Victor Turner
    liminality
    identity
    Opis:
    Presentation of the third issue of Colloquia Humanistica in the light of Victor Turner's concept of liminality. Wprowadzenie do tematyki trzeciego tomu "Colloquia Humanistica" w perspektywie koncepcji liminalności Victora Turnera.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2014, 3
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa filmy – dwa święta – dwie teorie
    Two Films – Two Celebrations – Two Theories
    Autorzy:
    Dudzik, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341167.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Andrzej Fidyk
    Émile Durkheim
    Victor Turner
    Opis:
    Szkic jest poświęcony dwóm filmom dokumentalnym Andrzeja Fidyka: Defilada (1989) i Carnaval. Największe party świata (1995) analizowanym w kontekście teorii święta Émile’a Durkheima (effervescence collective) i Victora Turnera (communitas). Autor odnajduje elementy sakralne zarówno w wielkiej defiladzie zorganizowanej z okazji obchodów czterdziestolecia Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, jak i w karnawale w Rio de Janeiro. Okazuje się jednak, że nasuwająca się przy analizie obu sfilmowanych przez Fidyka świąt opozycja profanum i sacrum – czy struktury i antystruktury – jest pozorna. Struktura miesza się bowiem z antystrukturą na zasadzie dialektycznej: zawieszona na czas święta, odradza się w jego celebrowaniu.
    The text is devoted to two documentary films by Andrzej Fidyk: North Korea: The Parade (1989) and Carnaval. The Biggest Party in the World (1995) analysed in the context of Émile Durkheim’s (effervescence collective) and Victor Turner’s (communitas) theories of celebration. The author finds sacral elements both in the great parade organized on the occasion of the 40th anniversary of the Korean Democratic People’s Republic and in the carnival in Rio de Janeiro. It turns out, however, that the opposition of profanum and sacrum – or of structure and anti-structure that appears natural in the analysis of the two celebrations filmed by Fidyk, is illusory. The structure is mixed with anti-structure on a dialectical basis: suspended for the duration of the festivity, it is revived in its celebration.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 81-86
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inspiracje myślą Floriana Znanieckiego w koncepcji communitas Victora Turnera
    Florian Znaniecki’s thought inspiration in Victor Turner’s concept of communitas
    Autorzy:
    Pyszczek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1538581.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Victor Turner
    Florian Znaniecki
    communitas
    wspólnota
    reorganizacja kulturowa
    communion
    cultural reorganization
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest wpływ myśli Floriana Znanieckiego na koncepcję communitas Victora Turnera. Pierwsza część artykułu zawiera prezentację koncepcji communitas Victora Turnera. W części drugiej przedstawiono koncepcję wspólnoty Znanieckiego, do której odwołuje się Turner. Część trzecia ukazuje związki między jedną a drugą koncepcją oraz możliwości kontynuowania refleksji zapoczątkowanej przez nie obie.
    The article concerns Florian Znaniecki’s thought inspiration in Victor Turner’s concept of communitas. The first part presents the concept of community by Victor Turner. The second one deals with Znaniecki’s concept of communion to which Turner referred. The last part shows the relationship between the two ideas and indicates the possibility of continuing the reflection started by both concepts
    Źródło:
    Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2020, 26, 1-2; 57-67
    2299-2367
    Pojawia się w:
    Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Victora Turnera analiza symboli rytualnych. Symbol jako kategoria analizy antropologicznej
    Victor Turners Analysis of Ritual Symbols. Symbol as a Category of Anthropological Analysis
    Autorzy:
    Wiński, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857533.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Victor Turner
    antropologia symboliczna
    symbol
    symbol rytualny
    procesualna analiza symboli
    symbolical anthropology
    ritual symbol
    processual analysis of symbols
    Opis:
    The understanding of the function of symbols both in traditional and post-modern societies is one of the main tasks of contemporary anthropology. It is particularly apparent in the theoretical reflection of Victor Turner, a scholar who together with Clifford Geertz is thought to be the leading representative of symbolical anthropology. The explanation and interpretation of the symbols of religious rituals must in the very beginning emphasize the theoretically meaningful difference between a symbol and a sign. The processual-temporal analysis of symbol assumes that it is a living and active bearer of central values, such that dominate in a culture under investigation.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2002, 30, 1; 71-91
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnota przez świętowanie. Nauryz we współczesnym Kazachstanie
    Community through Celebrations: Nauryz in Contemporary Kazakhstan
    Autorzy:
    Nowicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916344.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-28
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Nauryz
    contemporary Kazakhstan
    multi-ethnic society of Kazakhstan
    communitas by Victor Turner
    współczesny Kazachstan
    wieloetniczne społeczeństwo kazachstańskie
    communitas wg Victora Turnera
    Opis:
    The author aims to capture the significance of the celebration of Nauryz, the ancient celebration of spring, family, and local community. She describes various forms of celebrating Nauryz on the official, national, local, and family level in Kazakhstan. She emphasizes that the renewed tradition of celebrating Nauryz is part of a process deliberately adopted by the Kazakh authorities in the post-Soviet period in order to build a community from a state of many ethnicities. She states that all the ways of celebrating Nauryz appeal to the original motivation of sustaining, restoring, and strengthening the community. This leads to the formation of communitas (in Victor Turner’s sense), which is conducive to forming the inhabitants of modern Kazakhstan into a multi-ethnic community.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2021, 65, 2; 89-117
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzeń „bycia pomiędzy”
    Autorzy:
    Pawłowska-Górska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951522.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
    Tematy:
    etap integracji
    etap liminalny
    etap separacji
    przestrzeń liminalna
    rytuał przejścia
    dom
    fotografia
    kwarantanna
    próg
    psychoterapia
    widzenie
    Mircea Eliade
    Arnold van Gennep
    Waldemar Kuligowski
    Richard Rohr
    Victor Turner
    Opis:
    Artykuł porusza temat przestrzeni jako miejsca, obrazu i inspiracji zmiany psychologicznej. Jest to kwestia istotna dla artystów obserwujących twórczo oraz projektujących przestrzeń, aby mogli tworzyć nie tylko miejsce w świecie wewnętrznym, lecz także i wewnętrznym. Sztuka projektowania i obserwowania przestrzeni może stać się rytuałem przejścia (inicjacji). Obrzędem, w którym główną rolę odgrywa przestrzeń liminalna – miejsce przemiany, czekania, przebywania na progu, w przejściu między dotychczasowym życiem a jakąś jego nową nieznaną formą, „bycie pomiędzy” (betwixt and between). Tutaj uwidacznia się rdzeń samego siebie, własnego ja – mój dom we mnie. Fotografia może stać się obrazem i asystentką rytuału przejścia, analogicznie do procesu psychoterapii. Artykuł prezentuje autorskie fotografie przestrzeni liminalnej, które obrazując próg, „bycie pomiędzy”, „zarówno to, jak i to”, inspirują do opisanego „wielopunktowego”, a raczej „przestrzennego” spostrzegania świata i siebie.
    Źródło:
    inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2020, 1, 1
    2719-7816
    Pojawia się w:
    inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The theater is always dying
    Teatr zawsze umiera
    Autorzy:
    Gontarski, Stanley
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042237.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Communitas
    Victor Turner
    David Mamet
    Marshall McLuhan
    Ariane Mnouchkin
    Dionizja
    Jerzy Grotowski
    Teatr laboratorium
    Peter Brook
    Charles Marowitz
    Richard Schechner
    Antonin Artaud
    Herbert Blau
    Samuel Beckett
    Dionysia
    Laboratory Theatre
    Opis:
    The Theater Is always Dying traces the resilience of live theatrical performance in the face of competing performative forms like cinema, television and contemporary streaming services on personal, hand-held devices and focuses on theater’s ability to continue as a significant cultural, community and intellectual force in the face of such competition. To echo Beckett, we might suggest, then, that theater may be at its best at its dying since its extended demise seems self-regenerating. Whether or not you “go out of the theatre more human than when you went in”, as Ariane Mnouchkin suggests, or whether you’ve had a sense that you’ve been part of, participated in a community ritual, a Dionysia, or whether or not you’ve felt that you’ve been affected by a performative, an embodied intellectual and emotional human experience may determine how you judge the state of contemporary theater. You may not always know the answer to those questions immediately after the theatrical encounter, or ever deliberately or consciously, but something, nonetheless, may have been taking its course. You may emerge “more human than when you went in”.
    Teatr zawsze umiera [The Theater Is always Dying] śledzi odporność spektakli teatralnych na żywo w obliczu konkurencyjnych form performatywnych, takich jak kino, telewizja i współczesne usługi przesyłania strumieniowego na osobistych, przenośnych urządzeniach, i koncentruje się na zdolności teatru do kontynuowania roli znaczącej siły kulturowej, społecznej i intelektualnej w obliczu takiej konkurencji. Przypominając Becketta, moglibyśmy zatem zasugerować, że teatr może być na najlepszej drodze umierania, ponieważ jego przedłużający się upadek wydaje się samoregenerować. Niezależnie od tego, czy „wychodzisz z teatru bardziej ludzko niż wtedy, gdy wchodzisz”, jak sugeruje Ariane Mnouchkin, czy też miałeś poczucie, że byłeś częścią, uczestniczyłeś w rytuale społeczności, Dionizja, czy niezależnie od tego, czy czułeś się dotknięty performatywem, ucieleśnione intelektualne i emocjonalne ludzkie doświadczenie może wpłynąć na to, jak oceniasz stan współczesnego teatru. Być może nie zawsze znasz odpowiedź na te pytania natychmiast po spotkaniu teatralnym, a może nawet celowo lub świadomie, ale mimo wszystko coś mogło się toczyć. Możesz okazać się „bardziej ludzki niż wtedy, gdy wszedłeś”.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 191-209
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizualna filozofia. Doświadczenie liminalne w „Szalonym Piotrusiu” Godarda
    Visual Philosophy. The Liminal Experience in Godard’s „Pierrot the Madman”
    Autorzy:
    Radomski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540644.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    Pierrot the madman
    Jean- Luc Godard
    limitation
    Victor Turner
    French New Wave
    rite of passage
    anthropology
    Szalony Piotruś
    Jean-Luc Godard
    liminalność
    Francuska Nowa Fala
    rytuał przejścia
    antropologia
    Opis:
    „Szalonemu Piotrusiowi” Jeana-Luca Godarda warto się przyjrzeć, odwołując się do terminu liminalności, stosowanego przez Victora Turnera. Film zrealizowany został w 1965 roku, a zatem wpisuje się w nurt Francuskiej Nowej Fali. Najistotniejsza w konstrukcji dzieł kina francuskiego tego okresu była nowatorska forma. Charakteryzuje ją odmienny styl kadrowania, sposób montażu, używanie trzęsącej się kamery „z ręki” czy rezygnacja ze sztucznego oświetlenia na rzecz naturalnego. Artykuł analizuje film Godarda odwołując się do antropologicznych teorii rytuałów przejścia w kulturze.
    „Pierrot the madman” Jeana-Luca Godarda is worth looking at referring to the limitation term used by Victor Turner. „Pierrot the madman” was made in 1965 and therefore belongs to the trend of the French New Wave. The most important issue of French cinema was the innovative form - different style of framing (not focusing on the beauty of the place but on its real appearance), the way of assembly (breaking the continuity on the axis of movement), using a shaking camera from the hand or abandoning artificial lighting to the natural. The article analyzes Godard’s film by referring to the rite of passage in culture.
    Źródło:
    Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 6; 99-107
    2353-1266
    2449-7983
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo. Edukacja. Język
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spatium initii i spatium transitionis w obrazach Bogdana Kraśniewskiego
    Spatium initii and spatium transitionis in paintings of Bogdan Kraśniewski
    Autorzy:
    Niciejewska, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564006.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji
    Tematy:
    betwixt and between
    Victor Turner
    Dark night of the Soul
    John of the Cross
    positive disintegration
    space
    art
    Bogdan Kraśniewski
    Kazimierz Dąbrowski
    faza liminalna
    dezintegracja pozytywna
    Jan od Krzyża
    przestrzeń
    sztuka
    Opis:
    This essay shows drawings and paintings of Bogdan Krasniewski (artist from Toruń) compared to idea of betwixt and between made by Victor Turner, concept of Dark night of the Soul Saints` John of the Cross and theory of positive disintegration compile by Kazimierz Dąbrowski . This confrontation present space in Kraśniewski's paintings not only as material space, but more as space of internal growth, spiritual progress. This way of progress is divided into two parts: spatium initiati – where man chooses between material or spiritual way of life and spatium transitionis where took place constant progress. This article shows how that spaces function in art of Krasniewski
    Artykuł prezentuje twórczość plastyczną Bogdana Kraśniewskiego (artysty z Torunia) i jej związki z opisywanym szczegółowo przez Victora Turnera pojęciem fazy liminalnej, koncepcją „nocy ciemnej” św. Jana od Krzyża oraz teorii dezintegracji pozytywnej, stworzonej przez Kazimierza Dąbrowskiego. Takie zestawienie pokazuje, że przestrzeń w twórczości Kraśniewskiego można rozumieć nie tylko w znaczeniu fizycznym, lecz również jako przestrzeń wewnętrznego wzrostu i duchowego rozwoju. Rozwój ten podzielony jest na dwie części: spatiuminitiati, gdzie człowiek dokonuje wyboru między życiem skupionym na sferze cielesnej albo na duchowej, oraz spatiumtransitionis, gdzie ma miejsce ciągły progres. Artykuł pokazuje, jak te dwie przestrzenie funkcjonują w twórczości Kraśniewskiego.
    Źródło:
    Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA; 2013, 17; 77-92
    1898-5947
    Pojawia się w:
    Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies